procesos de industrialización (1750-1870) (grupos expositivos 1 e 2)
Adrián Dios Vicente
M. Carmen Espido Bello (G3061107) Historia Económica Mundial (1º Economía)
CAP. 1: Economías agrarias e procesos de
industrialización (1750-1870) Índice: 1- Poboación e agricultura nas economías preindustriais (Cap. 1 manual Feliu e Sudrià) 2- A economía urbana preindustrial (Cap. 2 manual Feliu e Sudrià) 3- A Revolución industrial (Cap. 3 manual Feliu e Sudrià) 4- Crecemento económico moderno e proceso de industrialización (Caps. 4 e 5 manual Feliu e Sudrià) A economía urbana preindustrial
Se ben as economías preindustriais eran fundamentalmente
rurais, a medida que se asentaba o sistema feudal, tamén se ía recuperando parte da actividade urbana que desaparecera trala caída do Imperio Romano. Este proceso tivo dúas vertentes fundamentais: Recuperación da actividade nas antigas cidades romanas. Aparición de cidades novas. O crecemento urbán viuse favorecido por: Aumento dos rendementos e da produción agraria (aumento de excedentes para vender no mercado). Crecemento demográfico. Recuperación do comercio a longa distancia. A economía urbana preindustrial
No mundo feudal campo e cidade vivían en
simbiose: O crecemento das cidades nutríase do excedente de poboación no campo. A cidade aproveitaba e transformaba os produtos alimenticios e as materias primas do campo. A cidade vendía produtos e servizos urbanos ao mundo rural. O crecemento das cidades dinamizaba a economía e impulsaba a especialización. A economía urbana preindustrial
O mercado era o punto de conexión entre o mundo
rural e o mundo urbano. O tamaño das cidades tiña o límite na cantidade de excedentes de alimentos, rendas e materias primas que podía xerar o campo. Nese sentido os intercambios campo-cidade eran fundamentais para o mantemento e o crecemento das cidades. Non obstante, os impulsos ao crecemento urbano viñeron sobre todo do crecemento do comercio a longa distancia. A economía urbana preindustrial
O comercio a longa distancia:
Ata ben avanzada a Idade Media era escaso e estaba dominado pola oferta: había que comprar cando chegaban os comerciantes cos produtos. A Europa traíanse, sobre todo, produtos de luxo (xoias, especias, perfumes, tecidos, azucre…) procedentes de Oriente e, a cambio, vendíanse a Oriente metais, panos, peles, escravos (fundamentalmente dos Balcáns), viño… A escaseza de infraestruturas e medios de transporte, a súa lentitude e a inseguridade actuaban como limitadores do comercio. A economía urbana preindustrial
O comercio a longa distancia:
A pesar das dificultades, a partir do século XII o crecemento do comercio a longa distancia acelerouse (melloras de camiños, construción de pontes, creación de lugares para hospedaxe dos comerciantes, barcos máis grandes, melloras nas velas e nos timóns, invención da brúxula…). Dende o século XII o comercio no Mediterráneo íase facendo dominante e Europa foi impoñendo o seu dominio no comercio mundial, dominio que antes tiveran chinos, bizantinos e musulmáns. A economía urbana preindustrial
O comercio a longa distancia:
A crecente produción de tecidos de lá en Flandes → aumento das exportacións dos mesmos polos portos italianos para Oriente. Foise constituíndo así un importante eixo comercial: Flandes-Italia-Oriente, que se iría transformando co paso do tempo: A creación dunha ruta marítima directa entre Italia e o Mar do Norte permitiu que portos como Barcelona, Mallorca ou Florencia medraran en importancia a partir do século XIII. O crecemento de cidades de tamaño medio en Flandes dinamizou tamén o comercio a través do Báltico e do Danubio. A ruta da seda aumentou a súa extensión polo interior de Asia, conectando China con Europa. A economía urbana preindustrial
O comercio a longa distancia:
Durante toda a Idade Media os portos italianos (Xénova, Venecia, Pisa, Florencia...) e Flandes (con Bruxas á cabeza) eran os grandes centros comerciais. Pero, a partir da crise do século XIV (a Peste Negra) foron aparecendo novos centros comerciais. Destacan algunhas cidades de Inglaterra, as cidades da Hansa xermánica (centro-norte de Alemaña), outras da Alemaña do sur e tamén algunhas cidades da P. Ibérica como Sevilla ou Lisboa. Inglaterra, que tradicionalmente exportaba la e pescado salgado, pasou a exportar cada vez máis tecidos baratos e os seus mariñeiros convertéronse en transportistas. A economía urbana preindustrial
O comercio a longa distancia:
A Hansa: Era unha agrupación de cidades mercantís, case todas ubicadas entre o centro e norte de Alemaña. As cidades máis importantes da Hansa eran Hamburgo, Lübeck e Colonia. A rede de cidades da Hansa e os seus comerciantes dominaban o comercio no Báltico (cereais, peles, madeira a cambio de viño, sal, produtos de luxo...). Algunhas cidades do sur de Alemaña (Augsburgo, Nüremberg, Ravensburgo...) medraron grazas a estar nun punto intermedio entre Flandes, as rutas do Báltico dominadas pola Hansa e as rutas do Mediterráneo e tamén grazas ao aumento da súa produción de prata. Liga Hanseática en 1400 A economía urbana preindustrial
O comercio a longa distancia:
No sur de Europa, cidades como Sevilla ou Lisboa servían de contacto entre o Mediterráneo e o Atlántico e de punta de lanza para a penetración no Atlántico (América, India…). Todo isto levou ao aumento do comercio e a unha organización do mesmo a escala mundial dende finais da Idade Media, medrando principalmente a través dos mares e océanos e de xeito máis irregular polo interior dos continentes. Dende finais da Idade Media vaise entrando así nunha fase de expansión europea e de crecente dominio do comercio a longa distancia por parte de Europa. A economía urbana preindustrial
O comercio a longa distancia:
O proceso de expansión europea viuse favorecido por varios factores: A superioridade tecnolóxica: mellores barcos, velas e instrumentos de navegación, mellores armas para defenderse/atacar. A iniciativa comercial dos propios comerciantes e o impulso dos poderes públicos. O saldo da balanza comercial europea tendía a ser deficitario. A iniciativa no proceso de expansión correspondeu a: Castela e Portugal dende o século XV. Holanda, Gran Bretaña e Francia dende o século XVII. A economía urbana preindustrial
O comercio a longa distancia:
A expansión de Castela en América: En América non había unha vida comercial organizada cando chegaron os casteláns. Nunha primeira etapa ocupouse o territorio e saqueáronse os bens existentes dos imperios azteca (México) e inca (Perú). Nunha segunda etapa organizouse o sistema produtivo, especialmente a explotación da mineiría da prata (Bolivia-Potosí e México). A economía urbana preindustrial
O comercio a longa distancia:
A expansión portuguesa na India: A explotación colonial organizouse aquí como unha empresa comercial para traer especias, tecidos ou xoias a Europa de forma directa evitando así os intermediarios do Oriente Próximo. Para conseguir o control directo os portugueses foron establecendo enclaves (factorías) ao longo das costas de África e Asia ata a India. Dende eses enclaves comerciaban cos indíxenas. Como en Europa se elaboraban poucos produtos que resultasen atractivos para os asiáticos, os produtos comprados en Asia había que pagalos con metais (ouro e prata). Estes metais obtivéronse ou do saqueo ou, sobre todo, do desenvolvemento da mineiría en América. A economía urbana preindustrial
O comercio a longa distancia:
A expansión portuguesa na India: A chegada de ouro e prata dende América a Europa foi o que permitiu conseguir ese financiamento definitivo suficiente para o comercio con Asia e axudou a seguir incrementando o comercio mundial. O ouro e prata chegaban a Sevilla e con eles: ✓ Pagábanse os gastos exteriores da monarquía. ✓ Cubríase o déficit derivado das importacións de especias e produtos asiáticos (envíos de metais a Lisboa). Financiábase así o comercio con Oriente. ✓ Cubríase tamén o déficit derivado da compra de manufacturas a Flandes. A economía urbana preindustrial
O comercio a longa distancia:
Os circuítos de comercio a finais do século XVI: O circuíto básico estaba constituído polo triángulo Sevilla-Lisboa-Flandes e as rutas dende Sevilla a América e dende Lisboa a Asia. Os centros principais estaban en Flandes: Bruxas, Amberes e Amsterdam. Había tamén algúns circuítos secundarios: ✓ O comercio no Mediterráneo: rutas dende as cidades italianas (Venecia, Pisa…) ata Oriente Próximo (Exipto) e ata Alemaña do sur. Orientado sobre todo a produtos de alto valor unitario. ✓ O comercio no Báltico no que principalmente se intercambiaban alimentos e materias primas con demanda alta e en aumento. Cereais, madeira, etc. a cambio de sal, viño, especias, manufacturas e outros produtos de luxo. A economía urbana preindustrial
O comercio a longa distancia:
Dende comezos do século XVII o comercio europeo foi cambiando e a primacía europea foise desprazando cara o noroeste do continente. Xa dende o século XV os Países Baixos e Inglaterra viñan tendo taxas de crecemento económico máis altas que o resto de Europa, xeraban innovacións, aumentaba a especialización e eran cada vez máis competitivos. Estas vantaxes permitíronlles atacar en varias ocasións as posesións españolas e portuguesas en Asia e América e ir rompendo os monopolios comerciais dos países ibéricos. Paralelamente, a explotación das colonias ía sendo cada vez máis un asunto en mans das grandes compañías comerciais privilexiadas e estendíase o sistema de plantacións. A economía urbana preindustrial
O comercio a longa distancia:
O sistema de plantacións: O sistema de plantacións converteuse na principal forma de organización da produción nas colonias. Eran grandes explotacións dedicadas ao monocultivo de produtos que tiñan elevada demanda en Europa [azucre, cacao, índigo (añil), tabaco, algodón…]. As plantacións implantáronse primeiro en América e algo máis tarde en Asia. As plantacións eran traballadas con man de obra escrava (africanos capturados, en parte debido á diminución de man de obra indíxena) e estaban orientadas á exportación. A economía urbana preindustrial
O comercio a longa distancia:
A hexemonía holandesa no século XVII: Predominio no comercio con Asia. Control case absoluto do comercio no Báltico. Penetración crecente no comercio no Mediterráneo. Dominio no transporte marítimo. Centro principal de intercambios. Grande centro financeiro. A partir do último cuarto do século XVII Francia e Inglaterra aplicaron políticas mercantilistas cada vez máis hostís con Holanda e foron minando a supremacía desta. A importancia do mercantilismo A economía urbana preindustrial
O comercio a longa distancia:
Superioridade comercial e supremacía británica dende finais do século XVII: As Actas de Navegación británicas prexudicaron ao transporte holandés e limitaron aos estranxeiros o comercio directo coas colonias inglesas. As medidas francesas, aumentando os impostos aos barcos holandeses, sen ser tan restritivas como as británicas, tamén prexudicaron a Holanda. A economía urbana preindustrial
O comercio a longa distancia:
Superioridade comercial e supremacía británica dende finais do século XVII. Factores que contribuíron: O uso da lexislación mercantilista e, cando era necesario, da violencia. A alianza con Portugal a partir da axuda británica á independencia portuguesa en conxunción co descubrimento de ouro en Brasil (1693). Isto permitiulle a Portugal comprar manufacturas inglesas a cambio de ouro de Brasil. A ocupación da India e o dominio en Asia. O papel desempeñado pola produción de manufacturas como produtos de exportación cos que financiar importacións e reexportacións. A economía urbana preindustrial
O comercio a longa distancia:
O crecemento do comercio requiría novas institucións, instrumentos mercantís, técnicas, e formas de organización. Neste sentido foron importantes: A acuñación de moeda de prata e ouro por parte dos europeos (grossos, floríns, ducados, reais…) reflectindo o dominio europeo do comercio. O aumento do número e da importancia de mercados e feiras. A aparición e o crecemento do crédito comercial e a aparición da banca. Negocio bancario: cambio → depósito → anotación de posicións debedoras e acredoras → concesión de crédito a cambio de xuros. Compañías comerciais, de seguros e outras formas de asociación mercantil (compañía, comanda, empresa filial, sucursal, corresponsalía, sociedades capitalistas…). A economía urbana preindustrial
A produción artesá: recuperación e crecemento
O crecemento da poboación urbana xunto co crecemento do comercio a longa distancia impulsaron a recuperación da produción artesá. Os sectores artesanais máis importantes eran os relacionados coa produción de bens de consumo: téxtiles, calzado, alimentación... O crecemento artesanal estaba limitado polos baixos ingresos da maioría da poboación. A economía urbana preindustrial
A produción artesá: recuperación e crecemento
A industria téxtil: Era o sector industrial máis importante e Flandes a principal rexión europea na produción de téxtiles na Etapa Moderna. No sector da la empezáronse a elaborar panos máis lixeiros e baratos. Coñécese como a nova pañería, iniciada en Flandes pero axiña difundida a Inglaterra e Francia. No sector da seda, Italia destacaba na exportación de fío de seda e Lyon na produción de tecidos ata o século XIX. O liño e o algodón ata o século XVII non tiveron grande importancia. Pero, debido, en parte, ao seu desenvolvemento no marco da industria rural doméstica e, en parte, á demanda colonial, dende entón van experimentar un importante crecemento. A economía urbana preindustrial
A produción artesá: recuperación e crecemento
A industria téxtil: No liño os principais produtores eran; Flandes, Bretaña e Normandía, Irlanda e Escocia, Baviera e Silesia. No algodón a produción concentrouse especialmente en Inglaterra, se ben outras zonas como o val do Rin ou Cataluña tamén destacaron na produción de fío e tecidos de algodón. A minería e a industria metalúrxica: Prata, mineral de ferro e, en menor medida, ouro foron os minerais de maior relevancia en Europa na Idade Moderna. As principais innovacións foron; máquinas para extraer auga e subir o mineral dende as minas, martinetes (martelos movidos por enerxía hidráulica), o forno baixo (aproveitaba a enerxía dun salto de auga para conseguir maiores temperaturas) e o alto forno. A economía urbana preindustrial
A produción artesá: recuperación e crecemento
Producíronse tamén melloras no aproveitamento da enerxía: No caso da enerxía hidráulica melloráronse os muíños para adaptalos ás dispoñibilidades de auga e aos usos. Na eólica, destaca a difusión do muíño de vento e as melloras na navegación a vela, que permitiron ir construíndo barcos cada vez máis grandes, favorecendo o comercio a longa distancia. Foi importante tamén o aumento da extracción de carbón mineral, principalmente en Gran Bretaña, aínda que nos séculos modernos non se utilizou na siderurxia, que será o gran consumidor de carbón mineral despois da Revolución industrial. A economía urbana preindustrial
A produción artesá: recuperación e crecemento
Na construción: Melloraron as técnicas construtivas. Destacan os avances nos estaleiros e a construción naval (industria intensiva en capital). Outros avances: imprenta, reloxos, xoguetes, instrumentos de navegación, etc. Na organización da produción artesanal os gremios xogaron un papel destacado. A economía urbana preindustrial
A produción artesá: recuperación e crecemento
Os gremios: Concepto: asociacións de mestres dun mesmo oficio. Indirectamente incluían tamén a aprendices e oficiais. Finalidades/funcións: ✓ Control da actividade. ✓ Control da calidade. ✓ Monopolio. ✓ Representación do oficio diante dos poderes públicos. ✓ Axuda mutua entre os agremiados. Co aumento do comercio a longa distancia a produción foi pouco a pouco escapando ao control dos mestres gremiais. A economía urbana preindustrial
A produción artesá: recuperación e crecemento
O camiño entre os gremios e a fábrica: Putting out System ou Verlag System: os comerciantes/empresarios en contacto cos mercados son os que marcan as características dos produtos e encárganllos aos mestres, indicando tamén os prazos de entrega. Nace no marco gremial pero difúndese en maior medida no mundo rural (escapa ao control gremial, aproveita materias primas dispoñibles e man de obra máis barata). Os campesiños completan ingresos adicando parte do seu tempo á actividade artesanal. Protoindustrialización: nalgunhas zonas de Europa a industria rural pasou a ser a principal fonte de ingresos para moitas familias, converténdose para elas o traballo na agricultura en secundario. É o que se coñece como protoindustrialización ou fase previa a industrialización. A economía urbana preindustrial A transición do feudalismo ao capitalismo: Foi un proceso longo: feudalismo e capitalismo conviviron durante moito tempo. Comportou cambios económicos, sociais e políticos. O ascenso económico da burguesía levou ao aumento da súa influencia sociopolítica ata chegar á implantación do Estado burgués. Monarquía e burguesía fóronse impoñendo aos señores feudais, creando os primeiros Estados modernos e deseñando políticas económicas (mercantilismo, liberalismo…) que reforzaban o poder dos monarcas e dos burgueses. A economía urbana preindustrial
O papel de Europa no mundo preindustrial:
Dende o século XVI ata a 1ª GM Europa liderou o comercio mundial e dominou numerosos territorios de fóra de Europa. O cambio decisivo representouno a Revolución industrial. Hai explicacións variadas sobre os motivos do salto/diverxencia que representa a Rev. Industrial: Pomeranz atribúeo a factores accidentais favorables a G. Bretaña (dispoñibilidade de carbón e imperio colonial). Van Zanden atribúeo a factores estruturais presentes en Europa e favorecedores do crecemento económico (marco institucional, modelo demográfico). Sudrià e Feliu: acumulación de capital humano, urbanización, diferencias nos ámbitos político e social máis que no económico.