ANG BATA SA DRUM

CHARACTERS

A 12-year-old girl
A 10-year-0ld boy
SETTING

Early afternoon, around 2 pm in a small, isolated bahay-kubo by the

foot of Mr. Kitanglad, Northern Mindanao.

Only the facade of the Bahay Kubo is seen. To the left is an open door
covered by a sack-like curtain. To the right is a square window. Small
stairsteps are leading up to the door, and a chicken coop is below the
house.

Outside the Bahay Kubo is a clothesline with a few well-worn, old

clothes. To the right of the window is an old rusty water drum with a
few small holes. It is covered with water and an old piece of plywood.
There are a few pails, buckets with dirty water, and a shelter for
chickens.

Roro. crouching inside the drum, unseen. He keeps tapping the drum.
He sniffles as if he just cried. Krisel rushes in, holding a tetra pack of
Zest -o juice. She pauses when she sees there's no one there.

KRISEL: Roro! Roro, asa ka?

(Roro is silent. Krisel looks through the clothesline.)

KRISEL: Roro! May sasabihin ako sa 'yo! Roro!

(Krisel looks under the chicken coop.)

KRISEL: Roro! Asa na ng mga manok? Roro!

(Krisel goes up the stairs and continues to call for Roro. She looks
through the house. She looks outside the window and calls for Roro
again. She pauses when she sees the drum.)

KRISEL: Roro! Huy!

(Roro does not respond.)

KRISEL: Rorooooo!
(Roro still does not respond. She goes outside and sits on the steps,
sipping her juice. Silence.)

KRISEL: Kanina ka lang ba, diha?

(Silence. Roro shifts loudly inside the drum.)

KRISEL: Unsa na pud ang ginawa mo ngayon?

(Silence.)

KriseL: Huy! Asa na ang mga manok ba?

(Silence.)

KRISEL: Roro! May Zest-O ako.

(Silence.)

KRISEL: Sige ka! Pag hindi mo ako pansinin,dikita bibigyan.

(Roro sticks one finger outside the drum. Krisel inserts the straw
inside the hole, and Roro drinks. Krisel yanks the juice away before
he can finish it.)

KRISEL: Psst ... Roro, asa ang mga manok ba?

RORO: Ay. Naa ra diha. Nandiyan lang 'yung mga "yun, nag-iikot.
Pero babalik naman sila pag malapit na gabi.

KRISEL: Bakit ka na naman nilagay ni papa sa drum?

(Silence. Krisel sighs.)

KRISEL: Alam mo ba, kanina sa school, si Kokoy,hinabol habol ng

nanay niya. Ayun, pinalo kasi sinira ni Kokoy bagong tsinelas niya.

(Roro does not respond. and Krisel sighs and walks over to the drum.
She pushes aside the plywood cover and looks inside.)

KRISEL: Huy! Pag sturya ba! Kausapin mo a ko!

RORO: Ibalik mo yan, bka masapak ka pa ni Papa!

KRISEL: Magpasalamat ka nandito ako!

(Roro stands up. Krisel goes back to sit on the steps.)

KRISEL: Bakit ka ba nilagay sa drum?

RORO: Wala ra gud uy! May kinuha akong barya, bumili

kami ng gagamba tapos pinag-away namin. Ito o, tingnan mo! Ito o!
Tingnan mo!

(Roro takes out a matchbox and gets the spider out using a stick.
Krisel moves away when she sees it.)

KRISEL: Itapon mo nga 'yan!

(Roro places the spider back inside the matchbox. He places the box
on top of the plywood.)

KRISEL: Pila kinuha mo?

RORO: Singko lang gud.

KRISEL: Asa mo kinuha?

RORO: "Yung lumang lata sa loob. Doon sa ilalum ng sanina ni

papa.

KRISEL: Tapos gagamba lang binili mo? Unsa man

pinanggagagawa Roro,uy! Pag nalaman ni Mama yang mga
pinaggagawa mo.

RORO: Ano? Wala naman siya'y labut, e.

KRISEL: Hindi 'yan totoo. Kaya nga gatrabaho siya sa syudad di ba,
para makahawa ta dito? Para dina tayo mahirapan kasama si Papa.

RORO: 'Wag kang maniwala diyan.

(Silence. Krisel stands up and looks around. She looks down at the
chicken coop and sighs.)

KRISEL: Roro, sigurado ka ba na mubalik ang mga manok?

RORO 'Wag ka nang mag-alala, ate. Ginagawa nila ito adlaw-

adlaw. Pag mga alas-dos na, umiikot-ikot sila-pero di naman galayo.
Hindi mo lang nakikita kay nasa school ka o kalaro mo mga kaibigan
mo.

KRISEL Aaa ...

(Silence.)

KRISEL: Hulat sa! Paano mo alam 'yan? Di ba, nasa school ka

hanggang alas-tres?
(Silence.)

KRISEL: Huy! Di ba nasa school ka adlaw-adlaw?

RORO: Maaga kami pinapauwi, e.

KRISEL: Oo nga! Alas tres mo ga uli.Paano mo alam na umaalis ang

manok ng alas dos?

(RORO is silent)

KRISEL: Pag di ka sinagot sasabihin ko kay Papa!

RORO: Di na kaya ko ga-attend ng school.

KRISEL: Ha? Ngano man? Ano ginagawa mo da adlaw? At saan

napupunta ang barya na binibigay ni papa say o pang school?

RORO Ambot di ko alam.

KRISEL: Roro, kailangan mubalik ka sas chool. Pag trong ba? Para
makaalis tayo dito. Kaysa nman dito ka lang, walang pinag aralan.
Yan ba gusto nimo?

RORO: Ano ba ate? Di ka si Mama! Bya-I ra gud ko!

KRISEL: Sabi ni mama bantayan daw tika! Nalalam ung sinabi niya
bago siya umalis, di ba? Maminaw ka daw sa kin!

RORO Hindi ko na mahinumdum.

KRISEL: At paano na pag kinuha na tayo ni Mama? Anong

mangyayari sayo na di ka nakapg aral?

(Krisel stomps her feet and goes back to the steps.)

(Silence.)
(Krisel stares at clothes on the clothesline. She goes inside the house
and gets an old basket. She takes the clothes off the clothesline and
puts them in the basket. She sits on the steps and begins to fold the
clothes.)

KRISEL: Roro, kailangan mo balik kasa school.Kailangan handa

tayo pag kinuha na tayo ni mama papunta sa siyudad.

RORO: Ayaw kong umalis.

KRISEL: Diya? Ito ba ang gusto mo? Naa-ra ka sa loob ng drum, ikaw ra
usa.

RORO: Okey lang ko diri. Kay pag nasa loob ako ng drum,
kinakausap mo ako.

(Silence. Krisel sighs.)

KRISEL: Alam mo, masuko jud si papa pag nakita niyang wala ang
mga manok. Alam ba niyang umaalis sila pag hapon na?

RORO: Hindi. Paano niya malalaman? Wala naman siya sa bahay

nang ganitong oras.

KRISEL: Lagi. Kasi pag nasa balay siya, malalaman niyang hindi ka
na pumapasok sa school.

RORO: Sasabihin mo ba sa kanya?

KRISEL: Hindi. "Wag kang mag-alala. Basta bumalik lang` yung mga
manok, okey lang. Binibilang mo ba sila pagbalik nila?

RORO: Minsan. Basta, 'wag ka nang mag-alala. Kung may

nawawala man, malalang mapapansin 'yan ni papa at mapapagalitan
niya tayo. Wala pa naman siyang sinasabi, e.

(Silence.)

RORO: Ate ... ano 'yung sasabihin mo sa akin?

KRISEL: Ha?

RORO: Kanina nung dumating ka dito. Nung hinahanap mo ako.

KRISEL: At hindi ka sumasagot?

RORO: Sabi mo, may sasabihin ka sa akin.

KRISEL Aaa ...

(Silence.)

KRISEL: Wala lang 'yun. Nakita ko lang mga amigo mo naglalaro sa

may basketbolan. Di kita nakita kasama sila, e.

RORO: Anong sabi nila?

KRISEL: Na kinuha ka daw ni papa.Tapos pumunta ako dito.

RORO: Buti ka na niya. lang, di mo siya naabutan. Baka kulatahon

pud ka niya.

KRISEL: Paano ka ba niya nahanap?

RORO: Pinag-aaway lang naman namin yung mga gagamba.

Hindi ko nga alam bakit nandun si papa, akala ko nga nasa may
tindahan siya umiinom. Nakita niya kami at tinanong niya kung saan
ko nakuha 'yung gagamba. Sabi ng mga kaibigan ko, binili namin.

KRISEL: Kaya ba niya nalaman na kinuha mo 'yung barya??

RORO: Oo. Dayun dinala niya ako dito,pinalo, pinagalitan, at

tinapon sa drum.

(Silence.)

KRISEL: Nasaan ba si papa ngayon?

RORO: Basin nibalik sa tindahan, nag-inuman. Pag bumalik 'yun

nalasing, Baka dito na naman ako matutulog sa drum. Siya lang man
gud puwede magpaalis sa akin dito.

KRISEL “Ha?

RORO " Ngano?

KRISEL Kailan ka natulog sa drum?

RORO: Mga tatlong beses na. Umulan pa nga nung isang

beses, e.

KRISEL Bakit hindi ko 'to alam?

(Krisel goes near the drum. Roro shrugs.)

KRISEL: Akala ko, pinalabas ka ni papa sa drum nung tulog na ako

at umaalis ka na bago ako gumising.

RORO Ate, 'wag ka nang mag-alala.

KRISEL: Anong'wag na akong mag-alala? Sinabi mo unta sa akin

'yan, Roro!

RORO Ngano? May magagawa ka ba?

KRISEL Baka matulungan kita o masabihan si ...

RORO Sino? Si mama? Wala si mama dito, e.

KRISEL Kahit na! Sana sinabi mo sa akin!

RORO: Ate, 'wag na. Minsan lang naman nangyayari, e.

(Silence. Krisel looks around.)

KRISEL: Bakit,hindi ka na lang umalis diyan pag wala na si Papa?

Tapos balik kana ka lang kapag parating na siya.

RORO: Sinubukan ko na yan noon. Masyadong mahirap e at nahuli

niya ako ng isang beses.

KRISEL: Kahit na! Sigurado akong makakahanap ka ng paraan niyan.

Ilapit mo siguro itong balde para maapakan mo.

(Krisel moves one of the buckets nearer to the drum. She places a
smaller bucket inside the drum, giving it to Roro.)

KRISEL Tapos 'yan ang aapakan mo sa loob.

(Roro puts the smaller bucket on top of the bigger one. Krisel holds
out one hand to Roro.)

KRISEL Hali na, subukan nating!

RORO Ate, ayaw na! Ano pa rin ba magagawa niyan?

KRISEL: Ha? E, mas mkakagalawa ka, makakalaro ka kahit kaunti,
makakakain ka…

RORO: Ate, okay lang ko. Si papa, wala sa loob ng drum. Walang
Walang masama school sa loob ng drum. Masaya na ako dito.

(Silence.)

KRISEL: Ano ba kasing klaseng pagparusa 'yan? Ilalagay sa murag

hayop.

RORO Di nga siya parusa sa kin,e.

KRISEL Kahit na, mas magiging maayos siguro talaga pag umalis
tayo dito, pag uban na ta ni mama sa siyudad.

(Silence. Krisel goes around the stage, looking if anyone is

approaching. She goes back to Roro.)

KRISEL : Roro, may sasabihin ako sa 'yo. Pero kailangan ipramis

nimo sa ako na hindi mo sasabihin sa iba, kahit sino, at na hindi ka
Magagalit.

RORO: Pramis, ate.

KRISEL: Kanina kasi, may tumawag sa school. Kausapin daw ako.

Pumunta ako sa principal's office ug na sturya nako si mama sa
cellphone ni mam. Sabi ni mama, gusto na daw niya tayong dalhin
sa siyudad. Pero kailangan una sa ko, tapos musunod ka.

RORO: Anong sabi mo?

KRISEL : Tinanong ko si mama kung alam bato ni papa Sabi niya

hindi daw, at 'wag ko daw sasabihin. Kaya, Roro, 'wag mo ring
sabihin, ha?

(Silence.)

RORO: Kung aalis ka, ate ... baka di na ako makakasunod.

KRISEL: Ngano na man pud?

RORO: Anong mangyayari pag mabal-an ni papa na kinuha ka na

ni mama? Tapos dadalhin niya ako sa ibang lugar? Di n'yo na ako
makukuha.

KRISEL Dili lagi na! Saan pa ba kayo puwede pumunta?

RORO Hindi ko alam.

KRISEL : At hindi naman malalaman ni papa na si mama ang

kumuha sa Kin.

RORO E, sino pa bang iba?

KRISEL Baka, sabihin mo na lang, lumayas ako.

RORO Malalaman din niya 'yan.

(Silence.)

KRISEL E, ano ba kasing gusto mo mangyari?

(Silence.)

RORO : Ate, pag umalis ka, sino na ang kakausap sa akin pag nasa
drum, ako?

KRISEL : Roro, pag umalis ako, ayaw na pag gara, para di ka malagay
ni Papa sa drum.

(Silence)

RORO Ate, gusto mo na umalis?

(Silence)

KRISEL: Oo, naman, ate dapat gusto mo din, kase ayoko ko naman
na ginaganito ka, pinapasok ka sa drum.

RORO: Ate, paano mo maisisguro na magiging maayos ang buhay

natin doon? Matagal na mula nung nakasama natin si Mama.

(Silence)

(Silence. Roro sighs and crouches down inside the drum. He stays
silent. Krisel stands up and goes inside the house. She takes a small
packet of crackers and starts eating them while walking around.)

(Roro, hearing the munching, taps the drum from the inside.)
RORO: Ate, unsa na?

KRISEL: Gakaon ko.

RORO: Ano kinakain mo?

KRISEL: Biskwit.

RORO: Bigyan mo ako.

(Roro sticks his finger out from the hole in the drum.)

KRISEL: Unsa man, i-shoot nako dihasa drum?Lumabaska at kunin

mo.

RORO Di ko. Sige na, ate.

KRISEL: Lalabas ka naman din diyan, di ba? Ngayon na lang. Pag

balik man pud ni papa lasing na yun, di na niya mabal-an na
nakalabas
Ka.

RORO: Paggising niya bukas malalaman niya.

KRISEL: Sabihin natin nakalimutan niya na pinalabas ka niya kasi

lasing Siya.

RORO Malalaman pa rin niya.

KRISEL Akala ko ba, wala kang pakialam?

(Roro shifts inside the drum, but stays silent.)

KRISEL Roro, mauubos ko na.

(Silence.)

RORO Kailan ka ba kukunin ni mama?

KRISEL Tayong dalawa ang kukunin ni mama, Roro.

RORO Pero mauuna ka nga, di ba? Kailan?

KRISEL: Si mama daw, may amiga na may trak. Susunduin daw niya
ako sa school baka pagkatapos ng graduation.
RORO: E, di ba, pupunta si papa sa graduation?

KRISEL: Dili nga siya gusto na pumunta ako sa graduation. Mahal

daw. Pero may naipon akong kaunti, 'yun na lang.

RORO: Bakit di niya tayo sunduin nang sabay?

KRISEL: Kasi wala pa siyang maraming pera, at kailangan ko nang

mag-high school doon. Basta, Roro, 'wag kang mag-alala. Nangako si
mama na pag may pera na siya, kukunin ka rin niya.

RORO: Di 'yan mangyayari.

(Silence.)

RORO: Magagalit talaga si papa sa akin. Ipapatira na niya siguro.

ako sa drum pag nangyari na yun

KRISEL Ha?

RORO: Pag di ka umuwi, sasabihin ini papa alam na kasalan ko na

alam ko kung nasaan ka.

RORO: Di 'yun maniniwala. Sana di mo na lang sinabi sa akin.

Sana umalis ka na lang para pareho kami ni papa na magulat na lang
na di ka umuwi

KRISEL: Mas gusto ba nimo na di ko sinabi? Na di la

nakapaghanda?

RORO: Handa sa ano?

KRISEL: Na ... wala na ako. Na mag-isa ka na lang

RORO: Paano ba ako maghahanda para doon?

KRISEL: Para di ka mag-alala. Kung ikaw lugar ko sinabihan ni

mama ng ganyan, gusto ko rin na sabihin mo sa akin.

(Silence.)

KRISEL: Magiging maayos din ang lahat,Roro.Basta magtiwala ka

kay mama.

RORO: Ayoko.

KRISEL: E, di magtiwala ka sa akin.

(Silence.)

KRISEL: Basta, Roro, maghintay ka lang din ng tawag ni mama sa

school, Ha?

RORO: Hindi ko sasagutin ang tawag.

KRISEL: Kailangan mong sagutin ang tawag, Roro. Para

magkasama na tayo sa syudad. Basta, gawin mo ang lahat para
magkasama tayo.

(Silence.)

KRISEL: Kaysa naman na diyan lang ka sa loob ka lang drum

habang buhay.

RORO: Wala namang nasa labas ng drum para sa akin. Nandito

lang naman ako palagi e, kinakausap ka.

KRISEL: Pagdating natin doon sa syudad, mag-uusap din tayo.

Basta, sumunod ka lang sa mga sinasabi ko.

RORO: Ano pa ba ang pag-uusapan natin pag wala ako sa drum?

KRISEL Mas maraming bagay.

Silence.

(Krisel looks around.)