Refleksler

Fizyoloji Laboratuvar Dersi

EEG Çekimi
Fizyoloji Laboratuvar Dersi
 ELEKTROENSEFALOGRAFİ (EEG)

• Beynin elektriksel aktivitesinin kafa derisi üzerine yerleştirilen

elektrotlar aracılığı ile incelenmesidir.

vKoma ve beyin ölümünün izlenmesi

vKafa travması veya inme sonucu oluşan hasar bölgesinin saptanması
vEpilepsi tanı ve takibi
vUyku bozukluklarının araştırılması
vİlaç etkilerinin araştırılması
• Beyinde aktivite düzeyine göre değişiklik gösteren farklı tipte dalgalar
mevcuttur.

ØAlfa dalgası
ØBeta dalgası
ØTeta dalgası
ØDelta dalgası
Alfa dalgası:
Ø frekansı 7-14 Hz ve voltajı 30-50 μV arasında değişmektedir.
Ø Kişinin gözleri kapalı, sessiz sakin bir ortamda mental aktivitenin minimal düzeyde olduğu
sırada kaydedilir.
Ø Gözler kapalı durumdan açık duruma getirildiğinde alfa dalgaları beta dalgalarına döner. Bu
olaya alfa blokajı denir.
Beta dalgası:
ü Frekansı 15-30 Hz voltajı 20 μV’dan küçüktür.
ü Gözleri açık, zihinsel aktivite gösteren, aktif düşünme eylemi içinde beta dalgası baskındır.
Teta dalgası:
ü Frekansı 4-7 Hz voltajı 30 μV’dan küçüktür.
ü Çocuklarda görülmesi fizyolojik olup yetişkinlerde patolojilerle ilişkilendirilir
ü Mental reterdasyon, travmatik beyin hasarında beyin dalgaları yavaşlar
Delta dalgası:
§ Frekansı 0,5-4 Hz voltajı 100-200 μV arasında olan en yavaş dalgadır.
§ Bebeklerde görülmesi normaldir. Yetişkinlerde derin uyku , genel anestezi, ciddi beyin
hastalıkları
Araç gereçler
Deneyin yapılışı
1. Kişinin üzerindeki metal eşyalar çıkarılır ve sedyede yatar pozisyona getirilir.
2. Elektrotların takılacağı bölgelere jel sürülür ve uygun biçimde kafa derisine
yerleştirilir.
3. Gözler açık iken kayıt alınmaya başlanır, kaydedilen dalga beta dalgasıdır.
4. Gözler kapatılıp, sakin bir şekilde hasta bekletilir alfa dalgası gözlemlenir.
5. Gözler kapalı iken mental aktivite arttırılmaya çalışır
6. Alfa blokjajını gözlemlemek için hastaya komutlar verilir.
7. Elde edilen bulgular değerlendirilir.
Görme Testleri

Fizyoloji Laboratuvar Dersi

 1- Görme Alanı
• Gözün belirli bir alana fikse olduğu sırada çevrede algılayabildiği alanın
tümüne görme alanı denir.

• Perimetre==Görme alanını ölçen cihaz

– Glokom,
– gangliyon hücre harabiyeti,
– nörolojik ve oftalmolojik hastalığın tanı ve takibinde önemli
Görme alanının sınırları
• Normal bir gözde görme alanının genişliği
– Nazalda 60°
– Temporalde 90°
– Altta 70°
– Üstte 50°
 2-Kör nokta tayini
Ø Nervus opticus, retina dahil bütün tabakaları delerek göze girer ve
retinanın iç duvarında dallanır.
Ø Optik sinirin göze girdiği nokta optik disk olarak adlandırılır.

Ø Retinanın optik diskinde duyu hücreleri yoktur ve burası kör nokta olarak
adlandırılır.
Ø Sağ gözün kör noktası kişinin kendi görme alanının hafif temporal tarafıdır.
 3- Renk körlüğü
• Renk körlüğü retina üzerindeki foto reseptörlerin eksik olması
veya hiç olmamasına bağlı olarak renklerin ayırt
edilememesidir.
• Renk körlüğü belirlenirken Ishihara kartları kullanılır.
• En sık kırmızı yeşil renk körlüğü vardır.
• X kromozomuna bağlı resesif bir hastalıktır.
• Erkeklerde %8 kadınlarda %1 sıklıkta
– Kırmızı renk körü--- protanop
– Yeşil renk körü--- döteranop
– Mavi renk körü--- tritanop
 4- Görme keskinliği
• Görme keskinliğinin ölçümünde Snellen
tablosu kullanılır.
• 6 m uzaklıktan her iki göz için ölçülür.

• Formülü

Görme keskinliği: okunan mesafe/okunması gereken

mesafe(6m)
İşitme Testi
Fizyoloji Laboratuvar Dersi
İki tip işitme kaybı vardır
• 1-ileti tipte işitme kaybı, bir tıkanıklığa yada ses ileti yolundaki problemlere bağlı
görülen işitme kaybıdır.
• 2- sinirsel tipte işitme kaybı, işitme sinirlerinde bir bozukluk olduğunda görülen
işitme kaybıdır.

Øİki tip işitme testi vardır. -----Weber testi ve Rinne testi

Bu testler sinirsel ve/veya iletim tipi işitme kaybının belirlenmesine yardımcı olur.
Øİşitme testleri uygulaması diyapozon yardımıyla gerçekleştirilir
İşitme kaybının tipini ayırt edebilmek için önce Weber daha sonra Rinne testi yapılır.
 Weber testi
• Şekilde gösterilen diyapozon titreştirilir ve dayapozonun sapı kafanın tam ortasına temas ettirilir.
• Kişiden ses en iyi duyduğu kulağı (sağ/sol) söylemesi istenir.
• Her iki kulağı da normal olan kişilerde ses her iki kulakta da eşit duyulur.
• Ancak kişinin kulağında ileti tipte işitme kaybı varsa=== tıkanmış tarafta daha iyi duyulur. Bu
duruma weber hasta kulağa lateralize denir.
• Kişide sinirsel tipte işitme kaybı varsa==== kişi sağlam kulağı ile daha iyi duyar. Buna da weber
sağlam kulağa lateralize denir.
 Rinne testi
• Titreştirilen diyapozon önce mastoid kemik üzerine konur, gönüllüden duyduğu ses bitince haber
vermesi istenir.
• İşitme sona erdiği zaman, diyapozon dış kulak yolunun hemen önüne getirilir

v Eğer ses hala duyulmakta ise Rinne pozitif’tir. Rinne herhangi bir işitme kaybı olmadığında pozitiftir.
v Eğer kulak önüne getirilen diyapozonun çıkardığı sesi duymuyorsa buna Rinne negatif denir.

• İletim tipi işitme kaybına Rinne negatiftir. Bu durumda hasta kemik yoluyla, hava yoluna oranla
daha iyi duyar. Sonuç olarak işitme kaybı orta veya dış kulaktan kaynaklanmaktadır.
Özet

• Weber testi sonucunda sağa lateralize olan kişide ya solda sinirsel tipte işitme
kaybı vardır ya da sağda iletim tipte işitme kaybı vardır.

• Bunu doğrulamak için sağ kulağa Rinne testi yapılır.

• Sağ kulakta Rinne pozitif ise solda sinirsel tipte işitme kaybı vardır.
• Sağ kulakta Rinne negatif ise sağda iletim tipte işitme kaybı vardır.