Postquam naves aedificaverunt, Troiani vento secondo ab litorisa patriae provecti sunt.

Initio urbem in
Thracia condere volebant, rursus tamen terram reliquerunt, quia rex illuius infidus erat. Paucis sociis in
Cretae manentibus, manandis classis Aeneae iterum in vastum aequor petivit. Tempestate autem
fluctibusque iactantur naves caecae errabant Leucatamque egressae sunt, ubi fama Andromaches
Aeneas stupefecit. Vidua Hectoris lacrimans historiam fabulam suam narravit, deinde rex, eius maritus
novus,que iuvenco sacrato,ifacto divino ex ore iter futurum praedixit: totam Siciliam circumnavigabit
ne forma foeda Scyllae resonantiaque Charybdis experiatur. Demum coniunges Epiri dona magnifica
navibus abscondentibus dederunt.

Aurora ab oriente rubentea, socii laeto clamore Achatae excitati se corripuerunt atque terram Italiam
eodem modo salutaverunt. In eoEa autem litorea non morati sunt, Graecos enim illic incoleabant.
Sacrificiis Iunoni factis rursus in altum petiverunt neque ad periculum appropinquaverunt, sed protinus
prora ad laevam verta ab imiso voraginis fugerunt.

Viae tamen ignari, Troiani in regnum Cyclopum advecti sunt, etenim perterriti in silvis latuerunt. Vir
ignotus barbam horrentem sordidam scissamque vestem gerebans accucurrit atque cum fletu
precibusque se contulit, quamvis hostes antiquos videbat. Oravit ut se tolleretur vel ne manibus
hominum pereat. Pater Anchises miratus amantia? eius illum quaesivit quis esset et unde veniret. Cum
ille de relictio digressu ab classe Ulixis atque Cyclopibus hic infandis narrabat, monstrum ipsum
comparuit atque homines senstit. Troiani statim funes navium inciderunit atque profugerunit,
nuntiatorem desolavit iterum in litorea solum.