Hardin ng Kagandahang Asal

By Ruchella P. Caloyloy
Ang hardin ng kanayunan ay maganda at napaliligiran ng berdeng puno. Kumikinang sa
linis ang kapaligiran at may sariwang hangin.
Isang maliit hardinero ng may mahabang sombrero and nakitara sa hardin. Ang pangalan
niya ay Lawrence. Mayroon siyang sariling taninam ng mga gulay at prutas na magiliw
niyang inaalagaan. Gusto niyang magtanim ng pinakamasarap at masustansyang gulay
at prutas sa buong kanayunan.
Pagdating ng tanghalian ay kumukuha siya ng sariwang petchay at papaya na inihalo
niya sa tinola, saging at pinya na panghimagas. Napakasarap ng lasa ng mga ito.
Nagbago ang lahat isang gabi nang si Lawrence ay nasa kama na, mahimbing na
natutulog.
Kinaumagahan, nang oras na ng almusal. Napansin ni Lawrence ang isang bagay na
kahiya-hiya. Isang taong may hindi magandang pag uugali ang nagkalat ng mga basura
sa mismong taniman niya ng gulay at prutas. Lalong siyang nagulat ng may isang daanan
pa ng kalat ang nakalatag sa paligid. Matapos ang ilang sandali ng pag-iisip ay nagpasya
niyang sundan ang buntot ng basura na sa tingin niya ay tiyak na magdadala sa kanya
patungo sa may sala. Dinala siya ng daanang basura patungo sa isang malaking puno
na may malaking tumpok ng mga basura sa ibaba nito.
“Hoy, sinong kang walang hiya na nagtatapon ng basura sa aking hardin” nadidismaya
na bulalas ni Lawrence.
Tumingala si Lawrence at nakita ang sagot sa itaas lamang ng kanyang ulo, sa sanga ng
malaking puno ay nakaupo si Ali-ng makalat.
Si Ali ay kumakain ng kendi at mga chitchirya, nagtatapon ng basura sa lupa nang walang
pakialam.
“Hoy ikaw, bakit ka nagkakalat sa hardin ng kanayunan. Itigil mo iyan ngayon din” galit
na galit na sigaw ni Lawrence.
Nang marinig ito ni Ali nakaramdam siya ng takot. Maliksi siyang tumalon at tumakbo
nang mabilis hangga't maaari niyang kalimutan ang lahat tungkol sa kendi at mga
chitchirya. Tumakbo, at tumakbo si Ali, napakahusay niya sa pagtakbo, si Lawrence ay
hindi makahabol. Dahil sa sobrang takot, nawalan ng kontrol si Ali, pagkaraan ng ilang
sandali ay bumagsak siya sa isang kumunoy.
Sinubukan niyang palayain ang sarili, ngunit hindi niya magawa. Walang sinuman sa
paligid siyang makita na maaring tumulong sa kanya. Nawalan na siya pag-asa.
Nang biglang sumulpot si Lawrence mula sa likod ng mga puno.
Lumapit siya at nagtanong “Hoy, bakit ang sama ng ugali mo, bakit sa tingin mo maari
kang magtapon kung saan saan dito sa kanayunan ng basura.”
Walang masabi si Ali, kaya pasimple siyang umiwas ng tingin sa sobrang hiya.
“Huwag kang mag-alala. Tutulungan kita. Magiging ayos ang lahat.” pagtitiyak ni
Lawrence.
Tinulungan ni Lawrence na makawala si Ali sa kumunoy at nagtanong "Ngayon ba ay
magiging mabuti ka na at magiging malinis sa iyong kapaligiran?
Napahiya si Ali. Hindi siya umimik. Nilinis niya ang lahat ng kanyang kalat hanggang sa
huling piraso. Hanggang bumalik ang harding sa kanayunan sa dati.
At muling nasiyahan si Lawrence sa kanyang malinis at maayos na hardin ng gulay at
prutas sa kanayunan kasama si Ali-ng may mabuting asal na.