Nazım Hikmet Sözleri: (1902-1963)

Derleyen Öztürk Aydın

Nâzım Hikmet, Türk şair ve yazardır. Şiirleri elliden fazla dile çevrilmiş ve eserleri birçok ödül
almıştır. Türkiye'de serbest nazımın ilk uygulayıcısı ve çağdaş Türk şiirinin en önemli
isimlerindendir. Uluslararası bir üne ulaşmıştır ve dünyada 20. yüzyılın en gözde şairleri
arasında gösterilmektedir. Vikipedi

SÖZLERİ
 Benim gönlüm bir kartaldır. Nazım Hikmet
 Anlamak: en büyük rahatlık. Nazım Hikmet
 Bence artık sen de herkes gibisin. Nazım Hikmet
 İnsandan çok eşyaya benziyorlardı. Nazım Hikmet
 Cebimde yoktu! yüreğimden verdim. Nazım Hikmet
 Değmiyor bazen uğruna yorulduklarımız. Nazım Hikmet
 Yaşayan bilir beni.. Yaşamayan anlamaz. Nazım Hikmet
 Her Özgürlüğün İçinde Bir Tutsaklık Vardır! Nazım Hikmet
 Çocuklar öldürülmesin şeker de yiyebilsinler. Nazım Hikmet
 Ölüm kendinden önce bana yalnızlığını yolladı. Nazım Hikmet
 Düşmana inat bir gün daha fazla yaşayacaksın. Nazım Hikmet
 Biz başka severdik. O yüzden başka sevemedik. Nazım Hikmet
 Ben Türk dilinin şairiyim.Hayatımı buna adadım. Nazım Hikmet
 İnsan birisiyle yaşlanmalı, birisi yüzünden değil. Nazım Hikmet
 Küsmek nedir bilir misin ? Küsmek Dürüstlüktür. Nazım Hikmet
 Gökyüzünü başımın üstünde görmek bana yasak. Nazım Hikmet
 Hiçbir korkuya benzemez halkını satanın korkusu. Nazım Hikmet
 İnsanlar, insanların içinde, insana hasret yaşarlar. Nazım Hikmet
 Anlamaya başlıyorum, inanmayı yitirmek pahasına. Nazım Hikmet
 Unutma: Her gelen sevmez, ve hiçbir seven gitmez. Nazım Hikmet
 Arkadaşlık ağaca benzer, kurudu mu bir daha yeşermez. Nazım Hikmet
 Çocuklara kıymayın efendiler. Bulutlar adam öldürmesin. Nazım Hikmet
 İnsan tehlike karşısında ancak ana diliyle feryat edebiliyor. Nazım Hikmet
 Mesele esir düşmekte değil,teslim olmamakta bütün mesele. Nazım Hikmet
 Türkiye'de adalet aramak; kerhanede bakire aramaya benzer. Nazım Hikmet
 Gitmek sadece bir eylemdir, unutmak ise kocaman bir devrim. Nazım Hikmet
 Yazılarım otuz-kırk dilde basılır, Türkiye'mde Türkçemle yasak! Nazım Hikmet
 O bensizliği göze aldıysa, ben onsuzluktan bir şey kaybetmem. Nazım Hikmet
 İşin en aşağılık tarafı şu ki yavrum; galiba yalnızlığa alışıyorum. Nazım Hikmet
 Ve acıyı paylaştık; Senin payına susmak, Bana ise gitmek düştü. Nazım Hikmet
 Akrep Gibisin Kardeşim, korkak Bir Karanlık İçindesin Akrep Gibi. Nazım Hikmet
 Söylesene Vera, Çocuklara sıkılan hangi kurşun kahpece değildir. Nazım Hikmet
 Geçtim putların ormanından baltalayarak, ne de kolay yıkılıyorlardı. Nazım Hikmet
 Ekmek hepimize yetmiyor, kitap da öyle. Ama keder, alabildiği kadar. Nazım Hikmet
 Yüreğin kadını erkeği yoktur. Bir mert olanı vardır, bir de namert olanı. Nazım Hikmet
 Pişman değilim yaşadıklarımdan, öfkem belki de yaşayamadıklarımdan. Nazım
Hikmet
 Dostlarım, çay olsun demli olmasa da olur. Siz olun, çay olmasa da olur. Nazım
Hikmet
 Yaşamak; Teslim olmadan Boyun eğmeden El etek öpmeden Yaşamaktır. Nazım
Hikmet
 En sevdiğim memleket yeryüzüdür. Sıram gelince yeryüzüyle örtün üzerimi. Nazım
Hikmet
 Okumak, görmeyi, işitmeyi, duymayı ve düşünmeyi birleştiren bir nesnedir. Nazım
Hikmet
 Şair başarılı olmak için, yapıtlarında maddi yaşamı aydınlatmak zorundadır. Nazım
Hikmet
 Ateşi ve ihaneti gördük ve yanan gözlerimizle durduk bu dünyanın üzerinde. Nazım
Hikmet
 Sen yanmasan, ben yanmasam, biz yanmasak nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa? Nazım
Hikmet
 Ne beş vaktin ezanı, ne Anjelüs çanları, Zincirden kurtarmadı yoksul çalışanları.
Nazım Hikmet
 Savaş; korku ve sefaletten başka bir şey veremez. Yakar, yıkar, öldürür, yok eder.
Nazım Hikmet
 Bizi esir ettiler, bizi hapse attılar : beni duvarların içinde, seni duvarların dışında.
Nazım Hikmet
 Umut binbir ayaklı, Umut güneşte saklı. Umut edenler haklı, Umut insanın hakkı.
Nazım Hikmet
 Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine, bu hasret bizim.
Nazım Hikmet
 Ya benim gücüm tükenmiş, ya da hayatın karşıma çıkardığı yürekler çok acımasız.
Nazım Hikmet
 Küçük bir mutluluk istiyorum. O kadar küçük olsun ki, istemesin kimse benden onu.
Nazım Hikmet
 Gelecek günler için gökten ayet inmedi bize. Onu biz kendimiz vaad ettik kendimize.
Nazım Hikmet
 Evet. Belki umudum kalmadı geleceğimden; ama asla pişman değilim geçmişimden.
Nazım Hikmet
 Bizim kalbimiz hep kırıktır çocuk. Ama, yine de eksik etmeyiz sol cebimizden umudu.
Nazım Hikmet
 Dostlar ki bir kere bile selamlaşmadık, aynı ekmek, aynı hürriyet, aynı hasret için
ölebiliriz. Nazım Hikmet
 Kırdılar tazecik yeşil dallarımızı Kırdılar kitap tutan ellerimizi Kanına girdiler
çocuklarımızın. Nazım Hikmet
 Basit yaşayacaksın basit. Sanki yaşamın bir gün sona erecekmiş gibi basit... Çay, ve
simitle. Nazım Hikmet
 Ve biz yine bir kış daha geçireceğiz: büyük öfkemizin içinde ve ümidimizin ateşinde
ısınarak. Nazım Hikmet
 İnsanlar, İyi insanlar. Seslenin dünyanın dört köşesinden. ''Dur'' deyin. Cellât
geçirmesin ipi. Nazım Hikmet
 Kapansın el kapıları, bir daha açılmasın, yok edin insanın insana kulluğunu, bu dâvet
bizim! Nazım Hikmet
 Ne acıdır insanın bildiğini anlatamaması. 'Ben' deyip susması, 'sen' deyip ağIamakIı
kaIması. Nazım Hikmet
 Nasıl öfkelenmem, düşündükçe memleketimi? Çırpınıyor ayakları altında, bir avuç
hergelenin. Nazım Hikmet
 Ne devlet ne para insanın emrinde dünya belki yüz yıl sonra olsun mutlaka bu böyle
olacak ama. Nazım Hikmet
 Bir tek ülke istiyorum adı DÜNYA. Bir tek Irk istiyorum adı İNSAN. Bir tek kaynak
istiyorum adı SEVGİ. Nazım Hikmet
 Evet, vatan hainiyim, siz vatanperverseniz, siz yurtseverseniz, ben yurt hainiyim, ben
vatan hainiyim. Nazım Hikmet
 Gerçek şair kendi aşkı, kendi mutluluğu ve acılarıyla uğraşmaz. Onun şiirlerinde
halkının nabzı atmalıdır. Nazım Hikmet
 Doğru bulduğum, haklı bulduğum, güzel bulduğum her şey ve herkes için; yaşım
başım buna engel değil. Nazım Hikmet
 Kar... Üflenen bir mum gibi söndü koskocaman ışıklar.. Ve şehir kör bir insan gibi kaldı
altında yağan karın. Nazım Hikmet
 Artık şaşırtmıyor beni dostun kahpeliği, elimi sıkarken sapladığı bıçak. nafile, artık
kışkırtamıyor beni düşman. Nazım Hikmet
 Kaldı işte. Çayımız bardakta, Çocukluğumuz sokaklarda, mutluluğumuz kursağımızda,
sevdiklerimiz uzaklarda! Nazım Hikmet
 Oysa defalarca sormuşlardı: Büyüyünce ne olacaksın diye; "Mutlu" diyemedik. Çünkü,
çocuktuk; akıl edemedik. Nazım Hikmet
 Günler ağır. Günler ölüm haberleriyle geliyor. En güzel dünyaları yaktık ellerimizle.
Düşman haşin zalim ve kurnaz. Nazım Hikmet
 Sana düşman, bana düşman, düşünen insana düşman, vatan ki bu insanların evidir,
sevgilim, onlar vatana düşman. Nazım Hikmet
 Haketmeyenler en konforlu kalplerde sefalarını sürerken, Nedense ben hep iyi halden
tahliye ediliyorum yüreklerden. Nazım Hikmet
 Lambayı yakma, bırak! Kalbe bir bıçak gibi giren hatıraların dilsiz olduklarını
anlıyorum. Kar yagiyor ve ben hatirliyorum. Nazım Hikmet
 Dinleyin, duyduğunuz çakalların ulumasıdır. Safları sıklaştırın çocuklar,bu kavga
faşizme karşı, bu kavga hürriyet kavgasıdır. Nazım Hikmet
 Düşmanı yenecek işçi sınıfımıza selam! Paranın padişahlığını,. karanlığın, yobazın. ve
yabancının roketini yenecek işçi sınıfına selam! Nazım Hikmet
 Amerikan üsleri, Amerikan bombası, Amerikan donanması topuysa,vatan,
kurtulmamaksa kokmuş karanlığımızdan, ben vatan hainiyim. Nazım Hikmet
 Esas olan sadece yaşamak değil, insana yakışır şekilde ve onurlu yaşamaktır. Teslim
olmadan, boyun eğmeden, sürünmeden, el etek öpmeden yaşamaktır. Nazım
Hikmet
 Alçaklığın, hainliğin, ikiyüzlülüğün, puştluğun, kısacası cümle kokuşmuşluğun at
oynattığı bir dönemde yaşamdan zevk alabilmek ancak zayıfların bahtiyarlığıdır.
Nazım Hikmet
 Bitten, açlıktan, sıtmadan betersiniz. Yüz Türkiye olsa elinizden de gelse yüzünü de
zincire vurur yüz kere satarsınız. Milletimin en talihsiz gecesi ana rahmine düştüğünüz
gecedir. Nazım Hikmet
 Kalbimizde artık yok eski yerin Seni korkuyla da biz anmıyoruz Hiçlikte bir varlık
gösteren ey din!.. Ebedi hayata inanmıyoruz. Sana tapanlara layıksan eğer Ezilen
kalplere biraz ümit ver. Ölüme bir başka teselli göster Uhrevi cennete aldanmıyoruz!
Nazım Hikmet
 Vatan çiftliklerinizse, kasalarınızın ve çek defterlerinizin içindekilerse vatan, vatan,
şose boylarında gebermekse açlıktan, vatan, soğukta it gibi titremek ve sıtmadan
kıvranmaksa yazın, fabrikalarınızda al kanımızı içmekse vatan,vatan tırnaklarıysa
ağalarınızın, vatan, mızraklı ilmühalse, vatan, polis copuysa, ödeneklerinizse,
maaşlarınızsa vatan,vatan, Nazım Hikmet