Cumhuriyet’i Nasıl Kurduk

Ben Nene Hatun’um. Erzurum’da camilerden Aziziye Tabyası’nı

Moskof ele geçirdi dediklerinde kucağındaki yavrusunu eve bırakıp :”
Seni bana Allah emanet etti, ben de seni Ona emanet ediyorum “
diyerek eline bıçağını alıp düşmana saldıran 20 yaşındaki gelin Nene
Hatun’um.Gün geldi savaştım, gün geldi cepheden cepheye silah
taşıdım. 98 yıl Erzurum'da yaşadıktan sonra yine Erzurum'da, zatürre
hastalığından hayata vedâ ettim.. Savaştan sonra Amerika'lı subayın
bir sorusuna: "O zaman vazifemi yapmıştım. Bu gün de ilerlemiş
yaşıma rağmen aynı hizmeti yapacak güç ve heyecana sahibim."
cevabını vermiştim.

Ben Antepli Şahin´im! Yıllar yılı cepheden cepheye dolaşan

Şahin.Antep savunmasında fedailerimle günlerce Düşmana karşı
savaştım.Savunma esnasında fedailerimin hepsini kaybettim, bir
başıma kaldım.Gücüm yetene kadar savaştım.Mermim bitti ve ben
yumruklarımı sıkarak düşmana karşı durdum. Hala tanımadınız mı
beni. Ben : "Düşman buradan geçerse ben Ayıntab'a ne yüzle
dönerim, düşman ancak benim vücudum üzerinden
geçebilir."diyen Şahin’im.

Ben Gördesli Makbule Efeyim..Erkekler kadar iyi ata binerdim ve

en az onlar kadar iyi silah kullanırdım küçük yaşlarımda.1921 yılında
Usturumcalı Halil’le evlendim.İki ay sonra milli mücadeleye katıldım
kocamla.Düşman gelmiş dayanmış buralara.Sadece erkeklere mi düşer
bu yük.Aldım silahımı çıktım dağlara.Gördes, Simav, Bigadiç,
Sındırgı Dağlarında düşman kovaladım.İyi de yaptım.Düşmana gel
yurdumuza yerleş, hilalsiz ve ezansız mı yaşayalım diyecektik.Biz
buraları düşmana teslim etmedik, siz de değerini bilin.Beni ararsanız
uzaklarda değilim ben.Şurda….. Kocayayla’da şehit ettiler beni….
Ben İbrahim Ethem Akıncı’yım…Buralarda herkes bilir
beni..Yıllarca bu yörede düşmanla mücadele ettim.Düşmanın en
yoğum olduğu yerlerde milli mücadeleyi harekete geçirmek için
uğraştım.Emrimdeki akıncı birlikleriyle bu dağları karış karış
dolaştım.Çoluk, çocuk, kadın erkek hep birlikte verdik biz bu
mücadeleyi.
..Emrimdeki akıncılarla Yunan’ı 3 Eylül’de Sındırgı’dan, 4 Eylül’de
Bigadiç’ten, 6 Eylülde Balıkesirden kovduk..Her şeyi unuttum
zamanla belki ama 22 yaşında Kocayayla’da tek kurşunla alnından
vurulan Makbule’yi unutamadım.Siz de unutmayın, unutturmayın….

Ben Mustafa Kemal’im!Çanakkale’den Dumlupınar’a, Sakarya’dan

Kocatepe’ye günlerce uyku girmedi gözüme.Dedim ki Türk esir
olmaz,olmamalı.Bu yurtta bir bayrak dalgalanacaksa ay yıldız
olmalı.Düştüm Anadolu yollarına.Ben gibi düşünen yüreklerle
başlattım milli mücadeleyi.Sakarya’yla şaha kalktık, Büyük Taarruzla
sürdük düşmanı İzmir’e kadar.

Dedim ki bu millet kendi başına düşmanı temizlediyse bu ülkeyi de

kendisi yönetebilir.İşte önce canlarımızı feda ederek ülkemizi
düşmandan kurtardık.Sonra da millet kendi kendini yönetsin diye
Cumhuriyeti ilan ettik.

Hep beraber : Biz Cumhuriyet’i böyle Kazandık…