Muli'y sinusian akong tila relos

ng umaga
Ang paggamit ni Mabanglo ng muli/muli ay nagpapahiwatig na ang ganitong uri ng
pangyayari ay laganap at ang. Ang persona ay may naipon na mga karanasan mula sa
mga sitwasyong ito. Ang simile ng portraying bilang a tinutukoy ng relo ang
pagmamanipula. Ang persona ay nagiging makinarya ng mas malaki at mas malakas
na pwersa. Ang sitwasyong ito ay nagiging relatibong malaki sa mga isyu tulad ng
workforce. Isang muling deklarasyon ng pahayag na ito ay ipinahiwatig sa Linya 15,
isang pagpapatunay ng pagkawala ng kalayaan ng tao sa kontrolin ang kanyang
buhay. Samakatuwid, pinatitibay nito ang katotohanan ng ekonomiya ng serbisyo. At
saka, ang oras na tinutukoy bilang umaga/umaga ay nagpapaliwanag na ang araw ng
persona ay nagsisimula sa umaga.

sabawatpag-alis,
umaalpas ang gunita
kahitsanakasarangbintana,
Ang mga linyang ito ay mga paalala ng mga pakikibaka na hawak ng kapalaran ng
katauhan. Ang interpretasyong ito nagiging makabuluhan dahil sa mga karanasan ni
Mabanglo sa misa, at sa kanya pakikilahok sa mga kilusan. Nakabuo siya ng mental
na imahe sa kanyang tula kung paano ang pinaglalaban ng persona ang buhay.

kamay at paang humaplit

Ang talata ay nagpapakita ng mga mekanisadong aksyon ng persona hanggang sa
punto na ang agad na kinikilala ng katawan dahil ito ay nakagawian o kabisado. Sa
kabilang banda, ang persona ay nagpapakita ng mga kalkuladong aksyon dahil sa
pangangailangang sumunod sa mga inaasahan ng ibang tao.

sapagitan ng suklay at lipstick.

Ang katauhan ay maaaring maiugnay bilang isang taong inaasahang mag-aayos at
mag-aayos kanyang mukha, buhok, damit, at uniporme bago pumasok sa trabaho. Ito
ay isang karaniwang sitwasyon upang maisakatuparan ang imahe ng persona.

Nagkakandadoako ng pinto
Ang lock at pinto ay ginagamit upang ipakita ang metapora ng pagkakulong. Ang
ganitong uri ng imahe ay nagpapakita ng pang-aapi hanggang sa kalayaan, ang
persona ay nagdurusa sa karanasan ng kahirapan, dahil, ang mga paunang bahagi ng
tula ay naghahayag nito.
walangpangalangpagsusuot
ng kaninumangdamit,
Ang mga linya ay nagpapaliwanag ng ideya na ang persona ay bahagi ng workforce at
kailangang kumita; doon ay isang posibilidad na ang persona ay may maraming
trabaho. Ito ay makabuluhang posible dahil ang ang karakter ay nahihirapan sa
pananalapi.

hindi pa akonakalalayo'y
naniningilna ang kalendaryo.
Anuman ang sitwasyon, magiging sahod pa rin ang motibasyon ng katauhan sa
pagtatrabaho. Anumang mga karanasan ay mababawasan ang lahat sa
pangangailangan upang mabuhay, dahil ang pangangailangan na magbigay ay
patuloy. Gayunpaman, may posibilidad na ang katauhan ay limitado rin sa sosyo-
ekonomiko pagsasamantala at pagwawalang-bahala na humahadlang sa pag-unlad at
hinahabol ang dehumanisasyon.

isip at damdaminghumahabol ng dyip

sakanto ng mgasaglit,
katawangtumatawadsapresyo
ng mgaminuto
Ang mga linyang ito ay nagsusulong ng ideya na ang teksto ay para sa mga taong
nahihirapan sa kahirapan. Meron isang naiintindihan na motibo ng may-akda upang
ipakita na ang mga ito ay hindi nakatuon sa pisikal na sakit at pagod lamang, ngunit,
inilarawan din ng Paghabol ang emosyonal na pagkahapo ng katauhan sa
napagtatanto ang kapalaran.

sapagitan ng mgatambutso,
walangkasariansi Bernardo Carpio.
Nilinaw ni Mabanglo na hindi ito limitado sa anumang partikular na kasarian,
kagustuhan, o oryentasyon. Ang Bernardo Carpio – isang lokal na kathang-isip na
karakter – archetype ay nagpapakita na ang katawanin ang mga taong nakaranas din
ng pagsasamantala sa trabaho. Kapag nawala ito ritmo, katulad ng orasan, ang
mekanisadong persona ay maaaring magkatulad na mawalan ng balanse at maaari
magdulot ng mas maraming problema. Ang mga nagbabanggaang bato sa pagitan ni
Carpio ay nagmumuni-muni sa mga kahirapan at pagsasamantalang naranasan ng
katauhan sa Paghabol.