Download as pdf or txt
Download as pdf or txt
You are on page 1of 4

KARTILYA NG KATIPUNAN

 The first move towards independence began on July 7, 1892 when the Katipunan
was established by Andres Bonifacio they organized an underground movement
against Spain.
 The K.K.K was a revolutionary society that empowered independence and
freedom for the Philippines through force of arms.
 Main Objectives: Separation of the Philippines from Spain and at the same time,
the development of the Filipinos as citizens of their own nation once independence
achieved.

Emilio Jacinto’s Biography


 Emilio Jacinto y Dizon
 Born in the district of Trozo in Tondo, Manila on December 15, 1875.
 He finished his elementary education in a private school.
 Took up his secondary education at the Colegio de San Juan de Letran.
 He later studied law at the University of Santo Tomas in 1894 when he joined the
Katipunan at the age of 18 years old and took the alias “Pingkian” which means to
“strike”.
 He had to stop his studies when the Philippine Revolution began in 1896.
 Wrote the “Kartilya ng Katipunan”
 He also edited the Katipunan newspaper “Kalayaan” when Pio Valenzuela noticed
the brilliance of Emilio Jacinto in writing; he transferred the editorship of Kalayaan
to Jacinto. He wrote Liwanag at Dilim and the poem A la Patria as “Dimas Ilaw”.
 Author of several literacies like writings, using the pen name “Pimasilaw”.
 He was appointed as General by Bonifacio in 1897.
 After the death of Bonifacio in Cavite on 1897, Jacinto continued the fight against
Spaniards.
 He was wounded in a battle against the Spaniards in Magdalena, Laguna and was
captured.
 Upon investigation, Jacinto was released after he managed to convince the
Spanish soldiers he was a spy in their service when he showed hem a military
pass issued to a man he killed several months ago.
 He sent a letter to Apolinario Mabini in Malolos, Bulacan stating his plan to continue
his law studies but his plan was discontinued when Jacinto had to go back to
Laguna to lead his fellow patriots in the war against the new enemy, the Americans.
 He established his headquarters in the town of Majayjay where he unfortunately,
contracted malaria.
 He died on April 6, 1899.

What is Kartilya ng Katipunan?


Jim Richardson is an American photographer for National Geographic magazine
and a contributing editor to Traveler magazine.
A secondary source that made use of the minutes of a supreme assembly dated
December 1895 as a primary source and was published in the year 2013. Richardson’s
and Jacinto’s documents were published for the Filipino people; Emilio’s Kartilya primarily
wrote the document for the recruits of the Katipunan.

Why was the Document Written?


The primary document which was written by Emilio Jacinto aspires to let the joining
members of K.K.K to have a full knowledge and understanding of the principles they have
to live by. The Kartilya of Katipunan by Jim Richardson on the other hand was written for
the Filipino people.
It informs the Filipino people about the important past that is being forgotten. The
document let them see what the movement had gone through and the sacrifices of the
members; understand why they joined the movement and lived by the fourteen principles;
appreciate everything about it.

MGA ARAL NANG KATIPUNAN NG MGA A.N.B


Ang kabuhayang hindi ginugugol sa isang malaki at banal na kadahilanan ay kahoy na
walang lilim, kundi damong makamandag.

Ang gawang magaling na nagbubuhat sa pagpipita sa sarili, at hindi sa talagang nasang


gumawa ng kagalingan, ay di kabaitan.

Ang tunay na kabanalan ay ang pagkakawang gawa, ang pagibig sa kapua at ang isukat
ang bawat kilos, gawa’t pangungusap sa talagang Katuiran.
Maitim man at maputi ang kulay ng balat, lahat ng tao’y magkakapantay; mangyayaring
ang isa’y higtan sa dunong, sa yaman, sa ganda…; ngunit di mahihigtan sa pagkatao.

Ang may mataas na kalooban inuuna ang puri sa pagpipita sa sarili; ang may hamak na
kalooban inuuna ang pagpipita sa sarili sa puri.

Sa taong may hiya, salita’y panunumpa.

Huag mong sasayangin ang panahun; ang yamang nawala’y magyayaring magbalik;
nguni’t panahong nagdaan na’y di na muli pang magdadaan.

Ipagtanggol mo ang inaapi, at kabakahin ang umaapi.

Ang taong matalino’y ang may pagiingat sa bawat sasabihin, at matutong ipaglihim ang
dapat ipaglihim.

Sa daang matinik ng kabuhayan, lalaki ay siyang patnugot ng asawa’t mga anak; kung
ang umaakay ay tungo sa sama, ang patutunguhan ng iaakay ay kasamaan din.

Ang babai ay huag mong tignang isang bagay na libangan lamang, kundi isang katuang
at karamay sa mga kahirapan nitong kabuhayan; gamitan mo ng buong pagpipitagan ang
kaniyang kahinaan, at alalahanin ang inang pinagbuhata’t nagiwi sa iyong kasangulan.

Ang di mo ibig na gawin sa asawa mo, anak at kapatid, ay huag mong gagawin sa asawa,
anak, at kapatid ng iba.

Ang kamahalan ng tao’y wala sa pagkahari, wala sa tangus ng ilong at puti ng mukha,
wala sa pagkaparing kahalili ng Dios, wala sa mataas na kalagayan sa balat ng lupa;
wagas at tunay na mahal na tao, kahit laking gubat at walang nababatid kundi ang sariling
wika, yaong may magandang asal, may isang pangungusap, may dangal at puri; yaong
di napaaapi’t di nakikiapi; yaong marunong magdamdam at marunong lumingap sa
bayang tinubuan.
Paglaganap ng mga aral na ito at maningning na sumikat ang araw ng mahal na Kalayaan
dito sa kaabaabang Sangkalupuan, at sabugan ng matamis niyang liwanag ang
nangagkaisang magkalahi’t magkakapatid ng ligaya ng walang katapusan, ang mga
ginugol na buhay, pagud, at mga tiniis na kahirapa’y labis nang natumbasan.

Kung lahat ng ito’y mataruk na ng nagiibig pumasuk at inaakala niyang matutupad ang
mga tutungkulin, maitatala ang kaniyang ninanasa sa kasunod nito.

Members:
Pamela Anne Lasola
Dennis John Lazarte
Liana Marie Libang
Jerwin Lomibao

You might also like