Bóg GPS Lepszy Niż Wszystkie Inne o Powołaniu

You might also like

Download as pdf or txt
Download as pdf or txt
You are on page 1of 6

„Bóg - GPS lepszy niż wszystkie inne – o powołaniu”

Czas spotkania: ok 1h
Cele:
- uczestnik wie, że Pan Bóg ma dla każdego indywidualny plan
- uczestnik wie, że Pan Bóg nie narzuca swojego planu – powołania, ale pomaga w jego wypełnianiu
- uczestnik odkrywa, że Bóg powołuje każdego, a nie tylko wybranych

Potrzebne materiały:
- kartka A4 z napisem GPS (załącznik 1)
- pisaki/długopisy
- fragmenty z Pisma Świętego (załącznik 2)
- labirynt (załącznik 3)
- chustka lub coś do zasłonięcia oczu

Modlitwa na początek [2min]

Wprowadzenie [10min]
Warto zapytać uczestników o ich ostatni tydzień, miesiąc, jak się czują, itp. Zwyczajnie się zainteresować.

WIDZIEĆ
(nakreślamy problem, temat, zagadnienie, itp.)

„Burza mózgów” [10min]


Na kartce A4 z napisem GPS wraz z uczestnikami zapisujemy luźne myśli, które kojarzą nam się tym słowem.
Gdy pomysły się skończą, prosimy jednego uczestnika o odczytanie wszystkich.
 Jak działa GPS?
 Po co jest GPS?
 Dla kogo jest GPS?
Kartkę odkładamy na bok, jeszcze nam się przyda pod koniec spotkania

Pogadanka na temat powołania: [10min]


 Czym, waszym zdaniem, jest powołanie?
 Jakie znacie powołania?
 Po co właściwie jest powołanie?
/luźne myśli/

OSĄDZIĆ
(skupiamy się na Słowie Bożym lub innym tekście i analizujemy go)

Wybieramy 4 chętnych uczestników, którzy chcą przeczytać po fragmencie z Pisma Świętego. Po jednym
przeczytanym fragmencie zastanawiamy się nad pytaniami:
 Kogo Bóg powołuje?
 Jaka jest reakcja powołanego?
 Czy powołany przyjmuje posłanie Boga?
[20min]
Różne sceny powołań w Piśmie Świętym

Powołanie Abrahama: Rdz 12, 1-4


1 Pan rzekł do Abrama: «Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę.
2 Uczynię bowiem z ciebie wielki naród, będę ci błogosławił i twoje imię rozsławię: staniesz się
błogosławieństwem. 3 Będę błogosławił tym, którzy ciebie błogosławić będą, a tym, którzy tobie będą
złorzeczyli, i ja będę złorzeczył. Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo
ludy całej ziemi». 4 Abram udał się w drogę, jak mu Pan rozkazał, a z nim poszedł i Lot

Powołanie Jeremiasza: Jr 3, 4-10


4 Pan skierował do mnie następujące słowo: 5 «Zanim ukształtowałem cię w łonie matki, znałem cię, nim
przyszedłeś na świat, poświęciłem cię, prorokiem dla narodów ustanowiłem cię». 6 I rzekłem: «Ach, Panie
Boże, przecież nie umiem mówić, bo jestem młodzieńcem!» 7 Pan zaś odpowiedział mi: «Nie mów: "Jestem
młodzieńcem", gdyż pójdziesz, do kogokolwiek cię poślę, i będziesz mówił, cokolwiek tobie polecę. 8 Nie
lękaj się ich, bo jestem z tobą, by cię chronić» - wyrocznia Pana. 9 I wyciągnąwszy rękę, dotknął Pan moich
ust i rzekł mi: «Oto kładę moje słowa w twoje usta. 10 Spójrz, daję ci dzisiaj władzę nad narodami i nad
królestwami, byś wyrywał i obalał, byś niszczył i burzył, byś budował i sadził».

Powołanie pierwszych uczniów: Mk 1, 16-20


16 Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał Szymona i brata Szymonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć
w jezioro; byli bowiem rybakami. 17 Jezus rzekł do nich: «Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami
ludzi». 18 I natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. 19 Idąc dalej, ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, i brata
jego Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci. 20 Zaraz ich powołał, a oni zostawili ojca swego,
Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi i poszli za Nim.

Powołanie/nawrócenie św. Pawła: Dz 22, 6-20


6 W drodze, gdy zbliżałem się do Damaszku, nagle około południa otoczyła mnie wielka jasność z nieba.
7 Upadłem na ziemię i posłyszałem głos, który mówił do mnie: "Szawle, Szawle, dlaczego Mnie
prześladujesz?" 8 "Kto jesteś, Panie?" - odpowiedziałem. Rzekł do mnie: "Ja jestem Jezus Nazarejczyk,
którego ty prześladujesz". 9 Towarzysze zaś moi widzieli światło, ale głosu, który do mnie mówił, nie słyszeli.
10 Powiedziałem więc: "Co mam czynić, Panie?" A Pan powiedział do mnie: "Wstań, idź do Damaszku, tam
ci powiedzą wszystko, co masz czynić". 11 Ponieważ zaniewidziałem od blasku owego światła, przyszedłem
do Damaszku prowadzony za rękę przez moich towarzyszy. 12 Niejaki Ananiasz, człowiek przestrzegający
wiernie Prawa, o którym wszyscy tamtejsi Żydzi wydawali dobre świadectwo, 13 przyszedł, przystąpił do mnie
i powiedział: "Szawle, bracie, przejrzyj!" W tejże chwili spojrzałem na niego, 14 on zaś powiedział: "Bóg
naszych ojców wybrał cię, abyś poznał Jego wolę i ujrzał Sprawiedliwego i Jego własny głos usłyszał. 15 Bo
wobec wszystkich ludzi będziesz świadczył o tym, co widziałeś i słyszałeś. 16 Dlaczego teraz zwlekasz?
Ochrzcij się i obmyj z twoich grzechów, wzywając Jego imienia!" 17 A gdy wróciłem do Jerozolimy i modliłem
się w świątyni, wpadłem w zachwycenie. 18 Ujrzałem Go: "Spiesz się i szybko opuść Jerozolimę - powiedział
do mnie - gdyż nie przyjmą twego świadectwa o Mnie". 19 A ja odpowiedziałem: "Panie, oni wiedzą, że
zamykałem w więzieniach tych, którzy wierzą w Ciebie, i biczowałem w synagogach, 20 a kiedy przelewano
krew Szczepana, Twego świadka, byłem przy tym i zgadzałem się, i pilnowałem szat jego zabójców". 21 "Idź
- powiedział do mnie - bo Ja cię poślę daleko, do pogan"».
DZIAŁAĆ
(konkretne działanie, wnioski, postanowienie)

Podsumowanie: [6min]
Jako część podsumowania proponuję zabawę: Labirynt

1. Wybieramy jednego ochotnika.


2. Prosimy, aby rozwiązał labirynt.
3. Gdy już zaczyna go rozwiązywać, zwracamy uwagę, że byłoby to zbyt łatwe
i zawiązujemy mu oczy np. chustką.
4. Pytamy, czy potrafi labirynt rozwiązać samodzielnie, jaki ma na to pomysł.
5. Ochotnik może poprosić o pomoc - wskazówki innych osób podczas
przechodzenia labiryntu. No chyba, że sam znajdzie na to inny sposób - dać
mu się wykazać :).

WERSJA LABIRYNTU DO DRUKU JEST NA KOŃCU PLIKU.

Jeśli grupa chętnie się dzieli, można ich trochę „pociągnąć za język”, żeby sami spróbowali podsumować
spotkanie. Można posłużyć się podsumowaniem poniżej.

Podsumowanie: kiedy sami nie potrafimy wykonać zadania, z pomocą przychodzi nam drugi człowiek. Trzeba
go jednak słuchać, zaufać mu i dać się poprowadzić.

Kogo więc Pan Bóg powołuje? Czy trzeba być jak Abraham, Jeremiasz, apostołowie albo jak św. Paweł? Czy
Bóg powołuje tylko świętych? ... NIE! Bóg powołuje każdego, dla każdego ma misje na ziemi i uzdalnia
człowieka do realizowania się w danym powołaniu. Nie zostawia go bez swojej pomocy. Bóg jest jak GPS
(wyciągamy kartkę z początku spotkania) – gdy my zmieniamy „Jego” plany wobec nas, on zwyczajnie zmienia
trasę, którą chce nas doprowadzić do wyznaczonego celu. On się dostosowuje i chce nadal nas prowadzić.
Idealnie gdy to my dostosujemy się do Jego trasy, bo wtedy nie trzeba szukać innej. Bóg nas nie zostawia,
ciągle prowadzi i zna trasę lepiej od nas.

A na dowód tego, że Bóg nie powołuje uzdolnionych, ale uzdalnia powołanych posłuchajcie
o powołanych z Pisma Świętego:

„Jakub był kłamcą, Piotr wyparł się Jezusa,


Dawid miał romans, Noe się upił,
Jonasz uciekał przed Bogiem, Paweł był mordercą,
Gedeon był tchórzem, Marta była nerwowa,
Tomasz był niedowiarkiem, Sara była niecierpliwa,
Eliasz miał myśli samobójcze, Mojżesz się jąkał,
Zacheusz był niski, Abraham był stary, Łazarz był martwy.”

Postanowienie:
Modlić się za wstawiennictwem swoich świętych patronów, o rozeznanie swojego powołanie, swojego
życiowego celu. Można przygotować propozycję modlitwy dla grupy.

Modlitwa na zakończenie [2min]


Powołanie Abrahama: Rdz 12, 1-4
1 Pan rzekł do Abrama: «Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę.
2 Uczynię bowiem z ciebie wielki naród, będę ci błogosławił i twoje imię rozsławię: staniesz się
błogosławieństwem. 3 Będę błogosławił tym, którzy ciebie błogosławić będą, a tym, którzy tobie będą
złorzeczyli, i ja będę złorzeczył. Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo
ludy całej ziemi». 4 Abram udał się w drogę, jak mu Pan rozkazał, a z nim poszedł i Lot

Powołanie Jeremiasza: Jr 3, 4-10


4 Pan skierował do mnie następujące słowo: 5 «Zanim ukształtowałem cię w łonie matki, znałem cię, nim
przyszedłeś na świat, poświęciłem cię, prorokiem dla narodów ustanowiłem cię». 6 I rzekłem: «Ach, Panie
Boże, przecież nie umiem mówić, bo jestem młodzieńcem!» 7 Pan zaś odpowiedział mi: «Nie mów: "Jestem
młodzieńcem", gdyż pójdziesz, do kogokolwiek cię poślę, i będziesz mówił, cokolwiek tobie polecę. 8 Nie
lękaj się ich, bo jestem z tobą, by cię chronić» - wyrocznia Pana. 9 I wyciągnąwszy rękę, dotknął Pan moich
ust i rzekł mi: «Oto kładę moje słowa w twoje usta. 10 Spójrz, daję ci dzisiaj władzę nad narodami i nad
królestwami, byś wyrywał i obalał, byś niszczył i burzył, byś budował i sadził».

Powołanie pierwszych uczniów: Mk 1, 16-20


16 Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał Szymona i brata Szymonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć
w jezioro; byli bowiem rybakami. 17 Jezus rzekł do nich: «Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami
ludzi». 18 I natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. 19 Idąc dalej, ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, i brata
jego Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci. 20 Zaraz ich powołał, a oni zostawili ojca swego,
Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi i poszli za Nim.

Powołanie/nawrócenie św. Pawła: Dz 22, 6-20


6 W drodze, gdy zbliżałem się do Damaszku, nagle około południa otoczyła mnie wielka jasność z nieba.
7 Upadłem na ziemię i posłyszałem głos, który mówił do mnie: "Szawle, Szawle, dlaczego Mnie
prześladujesz?" 8 "Kto jesteś, Panie?" - odpowiedziałem. Rzekł do mnie: "Ja jestem Jezus Nazarejczyk,
którego ty prześladujesz". 9 Towarzysze zaś moi widzieli światło, ale głosu, który do mnie mówił, nie słyszeli.
10 Powiedziałem więc: "Co mam czynić, Panie?" A Pan powiedział do mnie: "Wstań, idź do Damaszku, tam
ci powiedzą wszystko, co masz czynić". 11 Ponieważ zaniewidziałem od blasku owego światła, przyszedłem
do Damaszku prowadzony za rękę przez moich towarzyszy. 12 Niejaki Ananiasz, człowiek przestrzegający
wiernie Prawa, o którym wszyscy tamtejsi Żydzi wydawali dobre świadectwo, 13 przyszedł, przystąpił do mnie
i powiedział: "Szawle, bracie, przejrzyj!" W tejże chwili spojrzałem na niego, 14 on zaś powiedział: "Bóg
naszych ojców wybrał cię, abyś poznał Jego wolę i ujrzał Sprawiedliwego i Jego własny głos usłyszał. 15 Bo
wobec wszystkich ludzi będziesz świadczył o tym, co widziałeś i słyszałeś. 16 Dlaczego teraz zwlekasz?
Ochrzcij się i obmyj z twoich grzechów, wzywając Jego imienia!" 17 A gdy wróciłem do Jerozolimy i modliłem
się w świątyni, wpadłem w zachwycenie. 18 Ujrzałem Go: "Spiesz się i szybko opuść Jerozolimę - powiedział
do mnie - gdyż nie przyjmą twego świadectwa o Mnie". 19 A ja odpowiedziałem: "Panie, oni wiedzą, że
zamykałem w więzieniach tych, którzy wierzą w Ciebie, i biczowałem w synagogach, 20 a kiedy przelewano
krew Szczepana, Twego świadka, byłem przy tym i zgadzałem się, i pilnowałem szat jego zabójców". 21 "Idź
- powiedział do mnie - bo Ja cię poślę daleko, do pogan"».

You might also like