Sa aking pag-iisa

Sa pagsapit ng dilim sa malamig na silid

Aking napagtanto’y akoy nangungulila

Sa yakap at nag uumapaw na ligaya

Sa aking pag iisa ikay hinahanap sinta

Para bang akoy mababaliw

Sa kaiisip kung ano ang aking gagawin

Paano nga ba patahanin ang

Pusong nangugulila sa iyong ngiti na

Nagpapagaan sa tuwi tuwina

Kalinga’t pang unawa ang

Tanging hiling sa kanya

Maramdaman ang kunting awa

Ang aking kailangan sa kanya

Sa aking pag iisa at sa kaniyang paglimot

Parke
Ang parke ang isa sa mga pinupuntahan ng bawat pamilya,kaibigan at kasintahan madaming
maaring gawin sa parke kayat sikat ito saan man sa bansa bawat lugar ay may ganitong pasyalan
nagsisilbing pahingahan at libangan ng nakararami sa aking paglilibot sa parke ibat ibang mukha
ang aking nassisilayan ibat ibang uri ng klasi ng tao sa lipunan makikita sa ibang mukha ang
galak, inis, lungkot, at pagkasabik ibat ibang emosyon ang aking nakikitat nararamdaman .

Subalit may pumukaw sa aking damdamin habang binabaybay ang lugar na ito ang ilan sa ating
mga kababayan nagsisilbi itong tahanan sa kanila umulan .umaraw naroon lamang sila
pinagkakasya ang mga sarili sa ilalim ng punot sa gilid ng kalsada aking napagtanto ako pa palay
maswerte kung iisipin dahil hindi dinanas ang ganitong uri ng buhay kayat malaking pasasalamat
sa aking mga magulang sa pagtaguyod na magkaroon ng maganda at ligtas na tirahan.

Hay naku buhay nga naman sadyang mapaglaro at minsan pa’y masalimuot habang akoy
nakangiti at naghuhumindik diko namamalayan ang ibang sikmuray tintiis ang sakit at gutom
maaring nkakatawa subalit akoy mag bagong nais na maipadama kung mamarapatin ng tadhana
tanging hiling koy makatulong maibsan ang hirap at sakit ng dinadanas ng mga taong palaboy
laboy at nkatira sa parke panalangin koy Manalo sa lotto at makapamahagi sa inyo.