Ang aming guro

Sa buhay ay hindi lamang tayo nag iisa minsan kailangan rin natin ng kaagapay.
Ang mga magulang ang syang nag nagbigay at nagturo satin kung paano maging
tao at ang mga ating mahal na guro naman ang nag turo satin ng pagpapakatao.
Sa isang lugar na ating kinkatayuan hindi lamang ang mga kaibigan, magulang,
pamilya o kakilala ang pwede nating mahingan ng tulong sa oras ng ating
pangangailangan, dahil wag na wag nating kakalimutan na ating mga guro ay ang
mga nagsilbi nating pangalawang magulang at tahanan. Sa oras ng delubyo ang
bawat indibidual sa mundo ay may nakalaan na Liwanag kaya o aming mga guro
kami’y nagpapasalamat na kayo ang sya naming naging guro ang inyong mga
turo ay syang nagsilbing gabay upang aming maitahak ang tamang daan.
Eskwelahan ang syang isang lugar ng puno ng aming memorya simula kabataaan,
mga studyante na kaibigan ang bawat isa, minsan nag tatalo at iiyak tapos mag
susumbong sa guro at pagkatapos andyan ang aming maestro/maestra para
kami’y magkasundo-sundo. Ganoon man ang aming sitwasyong ang mga dakila
naming guro ay palaging nariyan kapag sila ay kailagan. Sa reyalidad na kailngan
naming harapi ay walang sinu o ano man ang nanatiling permanente, oo minsan
kailangan nating mag tapos ng pagaaral, bagong baitaang bagong guro ang aming
masasalamuha marahil ang pisikal na katangian ay naglalaho ang mga kanilang
naituro ay mananatiling nakatatak sa aming puso’t isipan.