20,000 милји под морето

Во 1886 година, сите луѓе по појавувањето на морското чудо. Без оглед на тоа што бродовите

тргнаа на истражување, се вратија без резултати. Некои мислеа дека тоа е чудовиште со

неприродна моќ, а други сметаа дека станува збор за подморница со бесконечно силна погонска

моќ: Така е и еден брод Професор Аронакс, неговиот вечен придружник Советот и Канаѓанецот

Нед Ленд беа на бродот. Професорот Аронакс им рече на сите морнари да погледнат кон морето

за да го видат чудовиштето. Таа се појави на море. Големи риби и го преврте бродот. Аронакс, Тип

и Нед Земјиште скокна во морето. Ја видоа подморницата и се искачија на неа. Вратата на

подморницата им ја отвори капетанот Немо. Следниот ден капетанот Немо ги однесе Аронакс,

Советот и Нед Ленд на нуркање за да го истражат светот под морето. беа разни школки, риби и

разни морски треви. Аронакс, Тип и Нед Ленд се воодушевија од убавината на морското дно.

Капетанот Немо се пофали со подморницата наречена „НАУТИЛУС“. Подморницата беше многу

убава. Имаше музеј во кои чуваа злато, бисери и скапоцени камења. Капетанот Немо им рече дека

кој и да дојде во подморницата мора да остане на неа цел живот. Поминаа денови и недели. Еден

ден Советот погледна низ прозорецот и извика: „Професоре , дојди! ", професорот отиде до

прозорецот, погледна и го виде бродот. На палубата имаше неколку трупови затоа што ги најде

бродоломци. Пловија до островот Ваниково. По една недела беа на островите во Австралија.

Професорот го замоли капетанот да не ги пушта на остров. Капетанот Немо дозволи. Тие влегоа

во чамецот и беа вооружени со електрични пушки. Островот беше покриен со прекрасна шума. Ден

од ден отидоа на островот. Еден ден кога тие беа на островот и беа загреани од оган, камењата

почнаа да паѓаат на нив. Тие ги грабнаа пушките и побегнаа со брод. Тогаш дивјаците излегоа од

шумата и почнаа да стрелаат кон нив. Тие веслаа и отидоа во подморницата. Месеци на пловејќи

по подморницата поминаа.подморницата нурна во морето г. убиена, но не се предаваше, туку

чекаше нова можност. Подморницата пловеше на југ кон јужниот пол. Додека пловеа тие се најдоа

заробени во ледени карпи. Подморницата работеше со полна пареа и следниот ден се пробија.

трчаше со голема брзина кон север. Еден ден Нед му рече на професорот: „вечерва бегаме!“ Дојде

ноќта. Професорот, Совет и Нед се качија на бродот. Во тој момент подморницата се најде во

вртоглавица.

Бродот се откачи и се најде среде виорот. Утрото кога се разбудија се наоѓаа во колибата. Се

прашуваа дали подморницата излезе? Сите тројца беа среќни што беа живи