Professional Documents
Culture Documents
Częsty: 25% Zgonów Krwotoku Okołoporodowego
Częsty: 25% Zgonów Krwotoku Okołoporodowego
Wstęp
Ponad 25% zgonów kobiet związanych z ciążą było wynikiem krwotoku okołoporodowego.
Łożysko przodujące (placenta praevia) znajduje się w obrębie dolnego odcinka macicy i pokrywa
ono ujście wewnętrzne kanału szyjki macicy (lub znajduje się w jego bliskim sąsiedztwie).
W zależności od stopnia pokrywania ujścia wewnętrznego szyjki macicy wyróżnia się cztery stopnie
przodowania (omówione w dalszej części prezentacji).
1) Dolny odcinek macicy już podczas pierwszych i najsłabszych skurczów jest rozciągany
(tam, gdzie znajduje się łożysko przodujące).
2) Łożysko „nie może podążyć za rozciągającym się podłożem”.
3) W rezultacie część łożyska oddziela się.
Skutkiem tego są krwawienia z oddzielonej części łożyska przodującego.
4) Łożysko przodujące znajduje się przed częścią przodującą płodu:
- skutkuje to często nieprawidłowym położeniem płodu.
2) Krwawienie przedporodowe w drugiej połowie ciąży jest często pierwszym i jedynym objawem
klinicznym łożyska przodującego.
4) Jeżeli nie zostanie wdrożone odpowiednie leczenie kolejne epizody pojawiają się CZĘŚCIEJ i są
bardziej OBFITE.
5) Krwotok zagrażający życiu matki i płodu zazwyczaj występuje późno - w III trymestrze lub
podczas porodu.
Łożysko przodujące - Rozpoznanie
1) Ostateczne rozpoznanie można postawić dopiero w II połowie ciąży, kiedy łożysko jest w pełni
rozwinięte.
2) Złotym standardem diagnostycznym jest ultrasonografia przezpochwowa.
3) Bezwzględnie przeciwwskazane jest badanie wewnętrzne: - duże ryzyko krwotoku.
4) W szczególnych sytuacjach możliwa jest ocena we wzierniku.
5) Gdy płód jest dojrzały (niezależnie od stopnia przodowania łożyska), zaleca się zakończenie ciąży i
porodu poprzez cięcie cesarskie.
Poród drogami natury należy do wyjątkowych sytuacji i dotyczy łożyska nisko schodzącego, gdy:
6) Gdy płód jest niedojrzały: leczenie farmakologiczne (betametazon, leki tokolityczne), zapobieganie
urazom (nie stosuje się badania wewnętrznego), leżenie.
7) Bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia matki jest wskazaniem do ukończenia ciąży, mimo
braku wymaganej dojrzałości płodu.
1) Wcześniactwo,
2) IUGR (intrauterine growth retardation) – wewnątrzmaciczne zahamowanie wzrastania płodu,
3) wady rozwojowe,
4) krwotok.
Należy pamiętać o możliwości wystąpienia krwotoku u płodu.
1) łożysko przyrośnięte (placenta accreta) - penetruje nie głębiej niż w doczesną podstawną,
2) łożysko wrośnięte (placenta increta) - penetruje w mięsień macicy,
3) łożysko przerośnięte (placenta percreta) - kosmki niszczą i naciekają sąsiednie narządy
(najczęściej pęcherz moczowy, otrzewna).
Łożysko wrośnięte - Czynniki ryzyka
Kosmki łożyska penetrują przez zbyt cienką warstwę doczesnej do doczesnej podstawnej.
Najczęstszą manifestacją kliniczną podczas porodu drogami natury są powikłania III okresu.
Podczas cięcia cesarskiego może wystąpić masywne krwawienie, które bywa bezpośrednią przyczyną
usunięcia macicy z powodu zagrożenia życia rodzącej.
Badanie USG (mimo części wyników fałszywie pozytywnych) jest podstawowym narzędziem
diagnostycznym:
Do metod leczenia oszczędzającego zaliczyć można odroczone usunięcie wrośniętego popłodu, który
pozostawia się w jamie macicy po cięciu cesarskim (zazwyczaj 8–12 tygodni po porodzie).
Warunek: wyrównany stan pacjentki.
W piśmiennictwie można znaleźć opisy przypadków, w których udało się uniknąć zabiegu operacyjnego przez
wdrożenie postępowania zachowawczego z pozostawieniem tkanki łożyska i podaniem dożylnym lub
domięśniowym metotreksatu wraz z monitorowaniem USG oraz oznaczaniem stężenia β-hCG w surowicy
krwi.
Metoda ta ma jednak zastosowanie tylko wówczas, gdy łożysku wrośniętemu nie towarzyszy nadmierne
krwawienie, a jej celem jest zachowanie płodności u młodych kobiet.
1) krwawienie z dróg rodnych - stwierdza się w 70-80% przypadków, zwykle ciemna krew,
Brak krwawienia nie wyklucza przedwczesnego oddzielenia się łożyska - krew może
gromadzić się w postaci krwiaka pozałożyskowego.
Badanie USG - ograniczone zastosowanie (niska czułość), niekiedy pomocne w rozpoznaniu krwiaka
pozałożyskowego.
Badanie ultrasonograficzne
krwiak łatwo widoczny przede wszystkim w przypadku łożyska usadowionego
na przedniej ścianie, trudniej, gdy znajduje się ono na tylnej ścianie macicy
czasami udaje się zaobserwować zorganizowane skrzepy krwi lub oddzielenie płyty łożyska,
1) wstrząs hipowolemiczny,
2) zaburzenia w układzie krzepnięcia (DIC),
3) udar maciczno-łożyskowy (macica Couvelaire'a),
4) niedokrwienie narządów odległych (nerki, wątroba, nadnercza, przysadka).
5) zator płynem owodniowym,
6) niedotlenienie płodu,
7) wcześniactwo i jego powikłania,
8) zgon matki/płodu.
Uzależnione od stanu ogólnego pacjentki i płodu, wieku ciążowego oraz nasilenia krwawienia.
Objawy i przebieg mogą być skrajnie odmienne u różnych pacjentek, dlatego podstawę
stanowi zindywidualizowane podejście.
Nie wyklucza się podjęcia próby porodu drogami natury, ale obowiązuje ścisłe monitorowanie stanu
matki i płodu (ryzyko nagłego pogorszenia).
Bardziej aktywne postępowanie, często odpowiednie w przypadkach ciężkiego oddzielenia
łożyska, może okazać się niewłaściwe przy łagodniejszym przebiegu, dlatego podstawą
jest indywidualizacja terapii!
Jeżeli w momencie rozpoznania płód wykazuje oznaki życia, należy pilnie opracować
skuteczny plan rozwiązania, kierując się jednocześnie dobrem płodu i matki.
Naczynia biegną w błonach płodowych (nie należą ani do sznura pępowinowego, ani do łożyska),
przechodzą nad ujściem wewnętrznym szyjki macicy (lub w bliskiej odległości) i mogą ulec
rozerwaniu w momencie pęknięcia błon płodowych.
Należą do krążenia płodowego – w razie ich przerwania dochodzi do zagrażającego życiu krwotoku.
Częstość występowania: około 3 na 10 tysięcy porodów.
Naczynia przodujące - Czynniki ryzyka
W prawidłowych warunkach sznur pępowinowy przyczepia się na środku łożyska i jest w całości otoczony
przez błony płodowe. Naczynia pępowinowe są dodatkowo chronione przez galaretę Whartona, która chroni
je przed uszkodzeniem w trakcie porodu.
Błoniasty przyczep pępowiny to patologia, kiedy sznur pępowinowy przyczepia się poza obszarem łożyska, na
powierzchni błon płodowych, a naczynia pępowinowe nie są chronione przez galaretę Whartona.
W przypadku pęknięcia błon płodowych może dojść do przerwania ciągłości naczyń pępowinowych, a w
konsekwencji wykrwawienie i często śmierć płodu.
3) Ciąża wielopłodowa.
Diagnostyka przedporodowa możliwa jest przy użyciu USG (w tym opcja Doppler uwidaczniająca
naczynia).
Rozpoznanie naczyń przodujących jest wskazaniem do seryjnych badań USG Doppler (sonda
przezpochwowa).
Cięcie cesarskie powinno być wykonane bardzo delikatnie, aby nie naruszyć ciągłości błon
płodowych.
Do pęknięcia macicy dochodzi najczęściej w dolnym odcinku macicy (rzadziej w trzonie lub na
poziomie szyjki macicy).
Najczęstszą przyczyną jest pęknięcie w bliźnie po wcześniejszym cięciu cesarskim.
Częstość występowania:
- 1:15000 u pacjentek bez operacyjnego naruszenia ciągłości ściany macicy,
- 1:200 u rodzących siłami natury po wcześniejszym cięciu cesarskim.
Pęknięcie macicy - Etiologia
1) u matki:
- krwawienie z dróg rodnych,
- objawy wstrząsu hipowolemicznego,
- zatrzymanie czynności skurczowej macicy przy utrzymujących się dolegliwościach bólowych,
Konieczna jest natychmiastowa laparotomia i poród drogą cięcia cesarskiego oraz stabilizacja
parametrów hemodynamicznych u matki.