Pierwiastki 1 grupy

Pierwiastki tej grupy oddają elektron do uzyskania oktetu.

Reaktywność pieriwstków w grupie rośnie w dół, dotyczy to pierwiastków chętnie oddających
elektron do uzyskania oktetu.

Li-e—>Li+

Pierwiastki 2 grupy
One analogicznie do grupy pierwszej chętniej oddają elektrony do uzyskania oktetu. W tej grupie
reaktywność również rośnie w dół.

Borowce
One w odróżnieniu mogą pobrać lub oddać elektrony, zdecydowanie częściej oddają 3 elektrony
ale również się zdarza aby pobrały 5 elektronów.

Węglowce
Również oddają lub pobierają elektrony, więc stawiają na współdzielenie par elektronowych
(+2,+4)

Dalsze grupy
One zdecydowanie chętniej przyjmują elektrony aby uzyskać oktet. Przez co posiadają wysoką
elektroujemność która pokazuje podatność pierwiastka na pobranie elektornu.

Azot w normalnych warunkach jest bierny, natomiast w wysokich temperaturach staje się bardzo
reaktywny

Wraz z odległością spada wraz z ilością powłok

O+2e- ——> O’2- tlen jest bardzo reaktywny O2>S>Se>Te….

Fluorowce - najbardziej reaktywna grupa ponieważ muszą przyjąć tylko jeden elektron, ich duża
reaktywność powoduje, że nie występuje swobodnie w przyrodzie
F+e- —-> F-

Cięższą sytuacje mamy w przypadku pierwiastków przejściowych(na środku)

Omówienie pierwisatków i zagrożenie jakie tworzą

Pierwiastek przyszłości Wodór, reakcja tworząca wodę jest bardzo wysoko energetyczna, ale jest
reakcją ekologiczną
Właściwości chemiczne wodoru:
-jest bardzo lekki (unosi się do góry)

Wodór jest zagrożeniem którego zazwyczaj spodziewamy się u góry, jego reakcje dostarczają
bardzo dużo energii
H2+O2——> 2H2O
Żeby doszło do jakiegokolwiek uwolnienia energii potrzebna jest odpowiednia ilość pierwiastka,
nazywa się to granica dolna.
Dla wodoru wynosi:
DGW (LEL,LFL) = 4%objętościowych

LEL- ekspozje 18%obj.

LFL - powolne spalanie 4%obj

Istnieje też górna granica ilości pierwiastka,

Dla wodoru wynosi
GGW (UEL, UFL) = 74,32%obj.
UEL - 18%-40%
UFL - 4% - 74%

Wodór może przenikać przez struktury metaliczne. Sprężony wodór posiada mniejszą wartość
energetyczną.
Wodór to paliwo przyszłości. Brak ropy naftowej w europie. Technologia energetyczna będzie
odchodziła na poczet technologii wodorowej. Przejście na wodór spowoduje, że gospodarstwa
będą samowystarczalne dzięki odzyskiwaniu wodoru dzięki pomocy instalacji fotowoltaicznej.

Zagrożenia wodoru
-łatwopalność
-wodór jest przechowywany w zbiornikach ciśnieniowych od 20mph do 70mph.
Wyciek wodoru z instalacji wysokociśnieniowej w takim przypadku następuje samozapłon
(ok.50stopni)
Spalanie wodoru wygląda jak świeczka
Wyciek z butli 35barów może spowodować wysadzenie butli której odłamek może osiągnąć
prędkość 500m/s

Zawory TPRD, są to zawory które pod wpływem temperatury otwierają się więc wyrzut gazu
następuje w kontrolowany sposób w określonym kierunku (najczęściej do dołu). Powstaje wtedy
świeczka na 8-10m aby wodór mógł się spokojnie wypalić, czas trwania takiego zdarzenia trwa ok
1minuty w tym czasie ciśnienie z butli 35mph spada do praktycznie zera. Najważniejsze jest to
aby zawór był skierowany w bezpieczne miejsce.

Pożar lokomotywy wodorowej może trwać ok. 30min.

Pożar butli w konstrukcji zamkniętej jest w stanie zniszczyć mieszkanie/dom/pojazd/garaż.;

Działania ochronne w sytuacji zagrożenia zapłonu:

-usunięcie osób znajdujących się blisko
-usunięcie źródeł ciepła
-gdy powstaje pożar dajemy się wypalić/ chyba, że pożar oddziałowywuje na infrastrukturę.
Jednak najczęściej dajemy zbiornikowi się wypalić.

Największe zagrożenie powoduje benzyna, ponieważ zabezpieczenia zbiornika paliwa są bardzo

małe, więc przy wypadku najczęściej dochodzi do uszkodzenia. Niska temperatura zapłonu
benzyny powoduje częsty zapłon, a przy połączeniu benzyny z LPG i nieodpowiednim zadziałaniu
zaworu TPRD dochodzi do wybuchu.
Instalacje na sam gaz są o wiele bezpieczniejsze dzięki lepszej konstrukcji i zaworom TPRD.

Wodór powstaje w wielu reakcjach chemicznych

X423 oznacza, że są to materiały na które nie można oddziałowywać wodą z powodu
powstawania gazów palnych przy reakcji z wodą

Wodorki posiadają anion wodorkowy H-

Li+e- —-> H-

LIh + HOH —-> LiOH + H2

Li + HOH —-> LiOH + 1/2H2

2Li + O2 —-> Li2O + H2O

Polanie palącego się wodorku wodą skutkuje powiększeniem się pożaru, ponieważ woda po
wrzuceniu do ognia zaczyna wydzielać wodór który wzmaga reakcje.

!WODORKÓW METALI NIE TRAKTUJE SIĘ WODĄ!

jedynym wyjątkiem jest jego neutralizacja po pożarze
Inne Wodorki

Litowodorki:

LiAlH4

LiAlH4 + 4H2O —-> LiOH + Al(OH)3 + 4H2

Borowodorki

NaBH3

Be(BH4)2