Божествена комедија со својата основа е засновано врз библиското учење и го илустрира

верувањето на христијаните во наградата и казната што се случува во задгробниот живот, според

делата за време на животот на човекот

Составено од три дела Пекол, Чистилиште и Рај.

Ова дело во буквална смисла претставува патување на душата по смртта во задгробниот живот.
Но, покрај буквалното, значајно е алегориско разбирање на поемата, односно секој настан, секој
детал кој носи и дополнително значење.

Според традиционалните верски верувања, пеколот е местото каде што се грешниците.

Страдањето заради сторените гревови во чистилиштето е за оние кои имаат можност да се очистат
и да се спасат за да имаат нов живот. Рајот пак е награда за оние кои живееле праведен живот. Се
опишуваат и проценуваат постапките на луѓето односно каде точно оди душата на човекот по
смртта и се определува со нејзиниот земен живот.

Во делото не се зборува за поединци, туку навредите создадени од авторот симболизираат

одредени принципи или појави. Значи, ликот на Виргилиј, кој го придружува главниот јунак на
неговото патување во круговите на пеколот, не е само лик на поетот Вергилиј, туку го
отелотворува принципот на познавање на светот без вера. Се препознава величината на Виргилиј,
но сепак е прикажан како жител на пеколот. Беатрис не е само приказ на сакана жена, туку и
алегорија на љубов, штедење и простување.

Алегориите во песната се исто така двосмислени. На пример, животните кои се среќаваат на патот
во густата шума се обдарени со традиционални значења за средниот век: рисот симболизира
подмолност, таа-волкот - незаситност, лавот - гордост. Рисот е опишан како политички непријател,
лавот како крал на Франција, а волкот пак е римскиот папа. Значењата на алегориите се надредени
едни на други, давајќи му на делото дополнителни димензии.

Детална алегорија е самото патување - тоа е потрага по вистинскиот духовен пат за личност
опкружена со гревови, искушенија и страсти. Изборот на пат е потрага по смислата на животот.
Главната акција се одвива во душата на лирскиот херој. Целото патување се одвива во умот на
поетот. Учејќи дека има колапс, ги мина круговите на пеколот, се случуваат промени во душата на
поетот, тој се издига до реализација на најважните вистини за светот и за себе.

Токму во делот што го прикажува рајот, се открива главната тајна на животот, која лежи во
љубовта. Не само во љубов кон самохрана и убава жена, туку и во љубов што троши и се простува,
Љубов во најширока смисла на зборот. Љубовта како движечка сила, сила што ги придвижува
небесните тела.