Budowa i właściwości węglanów i fosforanów

Scenariusz lekcji dotyczy budowy i właściwości węglanów i fosforanów. Zajęcia mają

charakter teoretyczny.

Budowa i właściwości węglanów i fosforanów

Budowa i właściwości węglanów i fosforanów

Budowa i właściwości węglanów i fosforanów

1. Cele lekcji

a) Wiadomości
Uczeń zna budowę i właściwości obu soli.

b) Umiejętności
Uczeń odróżnia i określa właściwości węglanów i fosforanów.

2. Metoda i forma pracy

Pogadanka, pokaz, praca z całą klasą, praca indywidualna.

3. Środki dydaktyczne
Podręcznik

4. Przebieg lekcji

a) Faza przygotowawcza
1. Sprawdzenie listy obecności.
2. Przypomnienie zagadnień omawianych na poprzedniej lekcji - sposobów otrzymywania
soli.
3. Nawiązanie do tematu lekcji. Zadanie uczniom pytania, czy znają jeszcze inne sole
tlenowe, o których nie mówiono na lekcjach. Uczniowie powinni stwierdzić, że tak, że
tymi solami są węglany i fosforany.

b) Faza realizacyjna
1. Budowa i właściwości węglanów. Napisanie przez uczniów definicji soli:

Węglany są to sole kwasu węglowego, które zawierają jon węglanowy CO32-.

Zapisanie przez uczniów w zeszytach właściwości węglanów:

Węglany mogą być związkami jonowymi lub kowalencyjnymi.

Węglany litowców są bardzo dobrze rozpuszczalne w wodzie, a inne węglany są
nierozpuszczalne w wodzie.
Węglany wapnia i magnezu powodują wzrost twardości wody i są składnikiem kamienia
kotłowego.
Rozkładają się w wyniku prażenia lub reakcji z kwasem nieorganicznym, wydzielając
dwutlenek węgla. Oto przykłady reakcji, zachodzących pod wpływem temperatury:

CaCO3 → CaO + CO2,

CaCO3 + 2HCl → CaCl2 + CO2 + H2O

2. Występowanie i zastosowanie węglanów. Zapisanie przez uczniów wybranych

przykładów soli, ich występowania i zastosowania, np.:
węglan amonowy – w proszkach do pieczenia, przy obróbce wełny
i w farbiarstwie;
węglan litu – lek w zaburzeniach maniakalno‐depresyjnych, składnik szkliwa
ceramicznego;
węglan magnezu – występujący w przyrodzie jako magnezyt, składnik dolomitu,
artynitu, hydromagnezytu, stosowany jako składnik atramentów i szkieł, środek
osuszający, środek zobojętniający kwasy i przeczyszczający;
węglan potasu – używany do produkcji mydeł, szkieł, glazury, środek osuszający,
do barwienia i obróbki wełny;
węglan sodu – stosowany w fotografii, jako środek czyszczący, dodatek
spożywczy, do produkcji szkła i tekstyliów;
węglan strontu – występujący jako minerał stroncjanit, stosowany do rafinacji
cukru, jako środek barwiący sztuczne ognie na czerwono, jako luminofor lamp
oscyloskopowych;
węglan wapnia- występujący jako kalcyt, kreda, aragonit, stosuje się do
produkcji wapna i sody.
3. Budowa i właściwości fosforanów. Zapisanie przez uczniów definicji fosforanów:
Fosforany są to sole tlenowych kwasów fosforowych, szczególnie kwasu
ortofosforowego.

Zapisanie przez uczniów właściwości fosforanów:

Fosforany mogą być związkami jonowymi lub kowalencyjnymi.

Fosforany litowców są bardzo dobrze rozpuszczalne w wodzie, a inne fosforany są

nierozpuszczalne w wodzie.
Fosforan sodu powoduje obniżenie twardości wody.
Fosforany powstają w wyniku reakcji zasad z kwasem ortofosforowym.
 Zastosowanie ma szczególnie fosforan trisodu i wapnia jako składnik nawozów
sztucznych, kości i skał.

c) Faza podsumowująca

Uczniowie przypominają właściwości węglanów i fosforanów oraz ich zastosowanie.

5. Bibliografia
Z. Kluz, M. M. Pomniczek, Chemia. Podręcznik dla liceum ogólnokształcącego, Warszawa
2005.

6. Załączniki
brak

7. Czas trwania lekcji

45 minut

8. Uwagi do scenariusza
brak
Plik o rozmiarze 116.30 KB w języku polskim

Plik o rozmiarze 21.00 KB w języku polskim