1 Kongres wiedeński 1. Między wrześniem 1814 r. a czerwcem 1815 r.

w stolicy Cesarstwa Austriackiego odbył się kongres mający na celu ustanowienie

międzynarodowego ładu w Europie. Najważniejszą rolę odegrali na nim przedstawiciele Wielkiej Brytanii, Rosji, Prus, Austrii i Francji. 2. System ustalony podczas
kongresu wiedeńskiego zakładał powrót do dawnego porządku społecznego, obowiązującego przed rewolucją francuską. Opierał się na trzech zasadach: restauracji,
legitymizmu i równowagi europejskiej. 3. Na kongresie podjęto również ważne decyzje terytorialne w celu wzmocnienia państw, które pokonały Francję. i ukarania
dawnych sojuszników Napoleona. Utrwalono przy tym rozbicie Włoch i Niemiec, a także podział ziem polskich pomiędzy zaborców. 4. Kilka miesięcy po zakończeniu
kongresu Rosja, Prusy i Austria zawiązały Święte Przymierze. Jego zadaniem była obrona porządku przyjętego na kongresie wiedeńskim, przeciwdziałanie powstaniom
i rewolucjom oraz utrzymanie władzy monarchów.Nowy czy stary porządek w Europie?1. Porządek polityczny ustalony podczas kongresu wiedeńskiego okazał się
trudny do utrzymania, a idee narodowe i wolnościowe, zainspirowane rewolucją francuską, zyskiwały coraz większą popularność.2. We Włoszech i w Niemczech
zaczęły pojawiać się ruchy dążące do zjednoczenia tych rozbitych politycznie państw i do obalenia rządów absolutnych.3. Część młodych rosyjskich oficerów była
równie krytycznie nastawiona do absolutyzmu carskiego i reakcyjnej polityki cara. Próba przeprowadzenia rewolucji w grudniu 1825 r. zakończyła się jednak klęską i
surowymi represjami wobec powstańców, zwanych dekabrystami.4. Wystąpienia społeczne przyniosły oczekiwane rezultaty Grekom i Belgom, którzy korzystając ze
wsparcia mocarstw europejskich, zdobyli niepodległość. Idee wolnościowe odniosły sukces również we Francji, gdzie podczas rewolucji lipcowej (27-29 lipca 1830 r.)
społeczeństwo wywalczyło sobie więcej praw obywatelskich.3 Rewolucja przemysłowa 1. Rewolucja agrarna, która ogarnęła Wielka Brytanię, a w XIX w. pozostałą
część Europy, miała decydujący wpływ na coraz szybszą industrializację, czyli uprzemysłowienie krajów europejskich.2. Gwałtowny wzrost liczby ludności spowodował
zwiększone zapotrzebowanie na produkty przemysłowe. W rezultacie w Europie Zachodniej zaczęto odchodzić od produkcji manufakturowej i rzemieślniczej na rzecz
masowej wytwórczości w fabrykach.3. W tym okresie nastąpił też znaczący rozwój transportu. Zaczęto wykorzystywać maszynę parową w transporcie kolejowym oraz
wodnym.4. Ważnym ośrodkiem rewolucji przemysłowej były Stany Zjednoczone. Sprzyjało temu nieustanne poszerzanie terytorium tego państwa, ogromne zasoby
surowców naturalnych i wzrastająca liczba ludności.

5. Gwałtowny rozwój przemysłu przyczynił się do przekształcenia tradycyjnego społeczeństwa stanowego w społeczeństwo industrialne, oparte na zasadach
kapitalizmu.4 Nowe idee polityczne 1. Zmiany społeczne, które nastąpiły na przełomie XVIII i XIX w., zachwiały starym porządkiem i zainicjowały powstanie wielu
nowych ideologii.2. Zwolennicy dawnego systemu, próbujący utrzymać dotychczasową hierarchię i porządek społeczny, zostali określeni mianem konserwatystów, a ich
przeciwnicy, głoszący hasła wolności i równości liberałów.3. Wraz z szybką industrializacją zaczęły powstawać pierwsze ruchy robotnicze, dążące do polepszenia
warunków zatrudnienia oraz podniesienia płac. Myślicieli planujących reformy społeczne, które miały poprawić trudną sytuację robotników, nazywano socjalistami.
Część z nich, która proponowała nierealne projekty organizacji społeczeństwa, oparte na równości, sprawiedliwości i braterstwie, nazwano socjalistami utopijnymi.4.
Następcy socjalistów utopijnych poszli w innym kierunku, głosząc idee nieustannej walki robotników z kapitalistami i zapowiadając wybuch światowej rewolucji.
Głównymi głosicielami tej teorii, nazwanej później marksizmem, byli Karol Marks i Fryderyk Engels.5 Wiosna Ludów 1. Na początku 1848 r. doszło do wystąpień
społecznych na masową skalę, nazwanych później Wiosną Ludów. Rewolucja powszechna, obejmująca większą część kontynentu, była spowodowana rosnącym
niezadowoleniem poszczególnych grup społecznych i narodowych.2. W wyniku rewolucji we Francji obalono króla i wprowadzono republikę, której władze
przeprowadziły szereg reform politycznych. Zmiany okazały się jednak nietrwałe - rządy w państwie wkrótce przejął Ludwik Napoleon Bonaparte, który na nowo
ograniczył prawa obywateli.3. Podobny los spotkał rewolucje w Austrii, we Włoszech oraz na Węgrzech. Choć naciski społeczeństwa wymusiły na władcach spełnienie
niektórych postulatów, po opadnięciu fali protestów rządzący starali się przywrócić stary porządek i odzyskać dawne uprawnienia.4. W wyniku rewolucji w Prusach król
Fryderyk Wilhelm IV wprowadził podstawowe prawa obywatelskie. Podjęto również próbę zjednoczenia Niemiec, która - choć za- kończyła się niepowodzeniem -
stanowiła ważny etap w kształtowaniu świadomości narodowej Niemców.