ARAŞTIRMA ALINTILARI

Ergenlik değişim demektir. Ergenlik büyümek demektir. Ergenlik başkalaşım ve dönüşüm demektir. Ergenlik döneminde
birey hem bedensel, hem ruhsal, hem de toplumsal alanda değişime, dönüşüme uğrar. Büyümek ergenliğe özgü değildir,
çocuklar da büyürler ama pek değişmezler. Öyleyse, ergenler hem büyürler, hem de değişirler (Parman, 2017:20).

Ergenlik insanda bedence, boyca büyümenin hormonal, cinsel, sosyal, duygusal, kişisel ve zihinsel değişme ve
gelişmelerin olduğu, buluğla başlayan ve bedence büyümenin sona ermesi ile sonlandığı düşünülen özel bir evredir
(Kulaksızoğlu, 2009:34).

Genellikle duygularını ifade edemeyen ergen hırçın, öfkeli, eleştirici, hiçbir şeyden memnun
olmayan ya da her şeyde bir kusur arayan, eleştirici gerginlik hali içindedir (Çivilidağ, 2013:18).

Ergenlik biyolojik, bilişsel ve sosyo-duygusal değişimleri içeren çocukluk ve yetişkinlik arasındaki geçiş dönemi olarak adlandırılır. Ergenliğin
önemli bir görevi, yetişkinlik için hazırlıktır. Aslında, herhangi bir kültürün geleceği, bu hazırlığın ne kadar etkili yapıldığına bağlıdır (Santrock,
2017:16).

Ergenlik çocuklar için fırsatların olduğu bir dönemdir, bizim için ise yaşamlarının ilk on yılında onların gelişmelerini inşa etmek, zayıflıkları ve
risklere karşı onlara yol göstermek ve potansiyellerini gerçekleştirecekleri bir yol kurma için çok önemli bir zamandır (UNICEF, 2011:2).

Ergenlikte psikososyal konuların beşi çok önemlidir. Bu konular kendini keşfetme ve kendini anlamayı (kimlik), sağlıklı bir bağımsızlık duygusu
oluşturmayı (özerklik), başkalarıyla yakın ve özene dayalı ilişkiler oluşturmayı (yakınlık), cinsel duyguları ifade etmeyi ve başkalarıyla fiziksel
temastan hoşlanmayı (cinsellik) ve toplumun başarılı ve yetkin bireyleri olmayı (başarı) içermektedir (Steinberg, 2007:28).

2/3
 Yapılan araştırmalara göre ergenlerin davranışlarını belirleyen en önemli faktör davranışlarının
sonucunda çeşitli risklerle karşı karşıya gelebileceklerini algılamamaları değil, karşılaştıkları risklere
rağmen ödüllendirilme beklentisi içinde olmalarıdır. Başka bir deyişle, ergenlerin dürtülerine hâkim
olamamalarının özünde mükâfatlandırılma istekleri yatmaktadır ve riske girdikten sonra hiçbir zaman
olumsuz sonuçlarla karşılaşmayan veya nadiren karşılaşan ergenlerin daha fazla ödüllendirilmek için
pervasız davranışlar sergilemeye devam etme olasılıkları daha yüksektir (Jensen ve Nutt, 2018:122).

Kaynaklar

Parman, T. (2017). Ergenlik ya da merhaba hüzün, İstanbul: Bağlam.

Kulaksızoğlu, A. (2009). Ergenlik psikolojisi, İstanbul: Remzi.
Çivilidağ, A. (2013). Gelişim süreci odağında ergenlik psikolojisi. Ankara: Nobel.
Santrock, J. W. (2017). Ergenlik, (Çev. Ed., SİYEZ, Diğdem Müge), Ankara: Nobel.
UNICEF, (2011). The state of the world’s children 2011 adolescence an age of opportunity. 06 Aralık 2019 tarihinde
https://www.unicef.org/sowc2011/fullreport.php sayfasından erişilmiştir.
Steinberg, L. (2007). Ergenlik, (Yay. Haz., Çok, F.). Ankara: İmge.
Jensen, F., E., Nutt, A., E., (2018), Ergen beyni, İstanbul: Hep Kitap.

3/3