Professional Documents
Culture Documents
ARTRITI HIPERURICEMIK (Semundja Giht)
ARTRITI HIPERURICEMIK (Semundja Giht)
ARTRITI HIPERURICEMIK (Semundja Giht)
MORFOLOGJIA
Manifestimet kryesore të Giht-it janë kryesisht: artriti akut, artriti tofik kronik, tofi në
vendet e ndryshme dhe me nefropati. Artriti akut karakterizohet nga nje infiltrat me
neutrofili të dendur që grumbullohen në sinovium dhe lëngun sinovial.
Kristale te urateve te monosidiumit që janë të holla, të gjata në formë gjilpëres gjenden
shpesh në citoplazmën e neutrofileve si dhe një sasi edhe në sinovium.
Sinoviumi është edematoz, me kongjestion dhe përmban qeliza inflamatore
mononukleare të shpërndara. Kur episodi i kristalizimit pakësohet dhe kristalet
rizgjidhen. sulmi kalon.
Artriti tofik evulon nga përsëritja e precipitimit të kristaleve të urateve gjatë sulmeve
akute. Uratet mund të ngërthejne shumë sipërfaqe te artikulacionit dhe të bëhen të
dukshme depozitat në sinovium.
Sinoviumi bëhet hiperplastik, fibrotik dhe trashet nga qelizat inflamatore duke formuar
një panus që shkatërron shtresën e kërcit e cila çon në erozione ekstraartikulare të
ashtit. Në rastet më të rënda rezulton në humbje të funksionit.
Tofi ështe patognomike për Gihtin, formohen nga agregimi i kristaleve të urateve të
rrethuara nga një reaksion inflamator intensiv me limfocite makrofag dhe qeliza
gjigande me trup te huaj duke u perpjekur të gëlltisin masat e kristaleve .Kjo shfaqet në
kercet e artikulacioneve, tendina dhe inde të buta duke perfshire lobet e veshit kercet e
hundes dhe majat e gishtave.
Artriti Hiperuricemik- GIHT 4
PATOGJENEZA
Ritja e nivelit të acidit urik në gjak
mund të shkaktohet nga mbiprodhimi i
acidit urik ose reduktimi i ekskretimit
të acidit urik, ose nga të dyja. Shumica
e rasteve shkaktohen nga mbiprodhimi
i acidit urik. Më rrallë ndodh që të
prodhohet acidi urik në sasi normale
dhe ekskretimi i acidit urik në veshka
të jetë i reduktuar.
Ekskrecioni i acidit urik – acidi urik qarkullues filtrohet lirshëm përmes glomerulave të
veshkave dhe absorbohet gati në total nga tubujt proksimal të nefroneve. Një pjese e
vogël e acidit urik perms tubujve distal ekskretohet në urinë. Edhe pse në shumicën e
rasteve të Giht-it primar nuk dihet shkaktari, pacient të rrallë kanë defekte enzimatike të
identifikuara si psh. Mungesa e enzimit HGPRT dërgon në paraqitjen e Lesch-Nyhan
sindromit.
Pamarrë parasyshë shkakun, grumbullimi i acidit urik, hap pas hapi dërgon në dëmtimin
e artikulacioneve. Kristalet e urateve aktivizojnë direct sistemin e komplementit, duke
çuar në prodhimin e mediatorëve kemotaktik dhe pro-infalamatorë. Kristalet
Artriti Hiperuricemik- GIHT 5
fagocitohen nga makrofagët. Makrofagët aktivizojnë IL-1, e cila vepron si mediatorë pro-
inflamatorë dhe shkakton akumulimin e neutrofileve dhe makrofagëve në artikulacione
dhe membrane sinoviale. Neutrofilet e aktivizuara lëshojnë gjithashtu enzime lizozomale
destruktive. E gjithë kjo rezulton në artrit akut, i cili mund të zgjasë disa ditë deri disa
javë, përsëritja e këtij inflamacioni dërgon në artrit tofik kronik.
SHENJAT KLINIKE
Gihti është më i shpesht tek meshkujt dhe më pak tek femrat; nuk jep simptome para
moshes 30 vjecare.
Polimorfizmi në gjene perfshire edhe në transportin dhe homeostazen e urateve sic jan
URAT1 dhe GLUT9 gjithashtu jan te asocuara me Gihtin.
1. Hiperuricemia asimptomatike.
3. Gihti “interkritikal”
Hiperuricemia asimptomatike shfaqet tek meshkujt pergjat pubertetit dhe tek femrat
pas menopauzes. Pas nje kohe te gjate artriti akut shfaqet papritmas, me dhimbje te
madhe, eritem të lokalizuar dhe temperaturë.
Pjesa më e madhe e sulmeve të para janë monoartikulare. 50% shfaqen në
artikulacionin metatarsifalangeal (gishti i madh), 90% në kyçin e këmbës në thembër
dhe tek kyçi i dores.
Artriti akut i Gihtit i patrajtuar mund të zgjasë për orë të tëra ose javë, por gradualisht
zgjidhet plotësisht dhe pacienti hyn në një periudhë interkritike asimptomatike.
Artriti Hiperuricemik- GIHT 6
Edhe pse disa personat me fat nuk përjetojnë një sulm tjetër, shumica prej tyre
perjetojne një episod të dytë brenda disa muajve deri në disa vite.
References
1. Robbins Basic Pathology (Vinay Kumar, 2002)