บทที่ 1 พิธก

ี ารคัดเลือก

ี ำทีท
ทางเดินสด ่ ำจากอิฐปูเรียงรายทอดยาวระหว่างอาคารทีพ
่ ักและตัวปราสาทหลักใหญ่ทต
ี่ งั ้ เด่นอยู่
กลางลานกว ้าง

บนทางเดินมีเด็กๆ กำลังเดินตามกันเป็ นกลุม

่ ใหญ่บ ้างเล็กบ ้างจำนวนมากมาย ระหว่างทางจะเด็กทีโ่ ต
คอยดูแลและออกคำสงั่ ให ้เด็กๆ เดินไปกันอย่างมีระเบียบเรียบร ้อย

"ข ้ากังวลจังเลย!" เด็กร่างท ้วมทีก

่ ำลังเดินกับเพือ
่ นอีกห ้าคนกล่าวขึน
้ พลางถอนใจ

่ นละห ้อง อย่างไรเจ ้ากับข ้าก็นอนห ้องเดียวกันมีอะไรให ้ชว่ ยก็บอก" เด็กชายทีอ

"ต่อให ้อยูค ่ ยูด
่ ้านหลังเอ่ย
กับเด็กร่างท ้วม เขาเป็ นเด็กชายทีม ี มสเี ขียวเข ้มผิวสแ
่ ผ ี ทน ดวงตาสฟ ี ้ าสดใส ร่างกายสูงกว่าเด็กคนอืน ่ ใน
กลุม่ มีกล ้ามเนือ ่ อมองเห็นลายเสน้ ในเด็ก 6-7 ขวบเด็กชายคนดังกล่าวย่อมดูโตกว่าวัยเดียวกันอย่าง
้ ทีพ
ชดั เจน

"เคิรก
์ ! ข ้ารู ้ว่าเจ ้าแข็งแรงแต่ทน ้ ในการเรียนสว่ นใหญ่มากกว่ากำลังน่ะ!"
ี่ เี้ ราต ้องใชเวทมนตร์

เด็กหญิงผมบ๊อบสเี ขียวอมน้ำเงินทีเ่ ดินในกลุม ี ขนผิวสแ

่ เดียวกันเอ่ยกับเด็กชายผมสแ ี ทน

ิ ใจมาเรียนทีเ่ ดียวกันกับข ้า!" เด็กชายผมเขียวทีเ่ คิรก

"ข ้ารู ้แล ้ว! อาเร่นา! และข ้าดีใจมากทีเ่ จ ้าตัดสน ์ ตอบ
อาเร่นาเด็กหญิงผมบ๊อบสเี ขียวอมน้ำเงิน

"พวกเจ ้าอย่าหยอกกันจนทำให ้ข ้าอิจฉาได ้มัย

้ ?" เด็กร่างท ้วมในตอนแรกพูดขึน ้ อีกครัง้ เพราะเขารู ้ว่าทัง้
เคิรก ์ และอาเร่นามาจากเมืองเดียวกัน ครอบครัวทัง้ สองรู ้จักกันมาก่อนดังนัน
้ ทัง้ คูจ
่ งึ ได ้หมัน
้ หมายกัน
ตัง้ แต่กอ ี อีก
่ นทัง้ สองคนเกิดเสย

ทีเ่ ขากลุ ้มและกังวลก็เพราะเคิรก ์ เด็กชายร่างกำยำกว่าเด็กวัยเด็กกันทีส

่ มองมีความฉลาดน ้อยกว่าเขาและ
เขาอิจฉาเคิรก ์ ทีเ่ พือ
่ นน่ารักแบบอาเร่นา

เพราะเพือ
่ นสนิททัง้ สองของเขามีแต่เด็กผู ้ชายทีต
่ อนนีก
้ เ็ ดินมาอยูใ่ นกลุม
่ เดียวกันอีกทัง้ ยังได ้นอนห ้อง
เดียวกันด ้วย

"มาน! เจ ้ายังยังมีพวกเราอีกสามคนค่อยชว่ ยเจ ้าทำการบ ้านอยูน

่ ่ะ!"

"ใชๆ่ เดีย
๋ วข ้าชว่ ยเจ ้าเหมือนแต่กอ
่ นเอง"

เพือ
่ นสนิทของเด็กร่างท ้วมพูดพลางเอามือตีไหล่ให ้กำลังใจอีกฝ่ าย

"มาม่อน! ข ้าชอื่ มาม่อน อาร์วน ั ทีอก

ิ เจ ้าเลิกเรียกข ้าว่า 'มาน' สก ี สองเดือนข ้าก็ครบ 7 ขวบแล ้ว!" เด็กร่าง
ท ้วมพูดด ้วยท่าทางทุกข์ใจ

้ าตัง้ แต่รู ้จักกัน ขอเวลาหน่อยสใิ ชม

"เอาน่าก็พวกเราเรียกเจ ้าแบบนีม ่ ย
ั ้ เดล?" เด็กชายทีร่ ป
ู ร่างคล ้าย
มนุษย์แต่มข ี าวปกคลุมไปทัว่ ทัง้ ร่างกาย สว่ นหัวและหูคล ้ายกระต่ายมือมีนวิ้ 4 นิว้
ี นสข

กำลังสง่ สายตาและใชไหล่้ สะกิดเด็กชายอีกคนข ้างๆ เผ่ามนุษย์ทม

ี่ ผ ี องทีเ่ ป็ นเพือ
ี มสท ่ นสนิทอีกคนของ
พวกให ้ชว่ ยพูดขึน
้ อีกเสยี ง
ในกลุม่ เด็กทัง้ หมด 6 คน ได ้แก่เด็กชาย 4 คน เด็กร่างท ้วม "มาม่อน" เด็กผมเขียวเข ้มผิวสแ ี ทน "เคิรก
์ "
เด็กชายเผ่าพันธุอ ์ สูรทีม
่ ข ี าวลักษณะคล ้ายกระต่าย "อาร์วน
ี นสข ี อง "เดล" ยังมีเด็กหญิง
ิ " เด็กชายผมสท
อีก 2 คน เด็กหญิงผมสเี ขียวอมน้ำเงิน อาเรนาและสุดท ้ายเด็กหญิงผมดำยาวทีด ่ เู รียบง่ายทีอ
่ า
เรนาแนะนำให ้ทุกคนรู ้จัก

"พวกนายหยุดให ้ฉั นก่อน!" อาเรนาบอกเคิรก

์ และคนทีเ่ หลือก่อนทีจ
่ ะดึงผู ้หญิงทีเ่ ดินตามหลังพวกเขามา
ยืนข ้างๆ เธอ

"เธอชอื่ ซล
ิ เวีย เป็ นรูมเมทของฉั นดังนัน้ พวกนายห ้ามรังแกเธอรู ้มัย ้
้ !" เด็กหญิงใชสองมื
อท ้าวเอวทำ
หน ้าตาดุดนั คล ้ายข่มขูแ่ ต่ดน
ู ่ารักมากกว่าน่ากลัว

เมือ
่ เห็นว่าพวกนัน
้ เข ้าใจ เด็กหญิงบอกว่าซล ิ เวียมาเรียนทีน
่ ค
ี้ นเดียวดังนัน
้ เธอจึงพาอีกฝ่ ายเข ้ากลุม
่ ด ้วย
เธอก็บอกว่าพวกเรา 6 คนอยูก ่ ลุม
่ เดียวกันแล ้ว

ิ เวียนำพวกเด็กชายทีเ่ หลือไป…
ก่อนทีเ่ ดินจูงมือซล

"เคิรก
์ นายแน่ใจนะว่า โตไปจะแต่งกับเธอ?" มาม่อนเด็กร่างท ้วมอดถามอีกฝ่ ายไม่ได ้

"แน่ส!ิ ข ้าต ้องแต่งกับเธอแน่นอน!" เคิรก ี งวัย 6-7 ขวบ ก่อนทีจ

์ กล่าวจริงจังด ้วยน้ำเสย ่ ะเดินตามอา
เรนาและซล ิ เวียไปอีกคน

"อนาคตผู ้ชายของเขาจบแล ้ว!" มาม่อนเด็กร่างท ้วมเอ่ยขึน

้ คนเดียวก่อนเดินตามพวกเขาไปอีกคนขณะที่
ปล่อยเพือ ้
่ นสนิททีเหลื
่ อของเขาไว ้ข ้างหลัง

"เจ ้าบ ้านนัน

้ ยังแก่แดดเหมือนเดิม! พูดอย่างกับเขาโตแล ้ว" อาร์วน
ิ พูดกับเดลก่อนทีจ
่ ะคว ้าไหล่เดินตาม
อีกฝ่ ายไป

ั ้ หนึง่ ของปราสาทแบ่งทางเดินเป็ นสองสว่ นคือ ทางเดินตรงกลางทีเ่ ดินลึกเข ้าไปด ้านในทีป

ชน ่ ั จจุบน
ั มี
แถบกัน ้ ห ้ามผ่าน อีกสว่ นคือบันไดปี กซายขวาที
้ ข ่ น ั ้ ทีส
ึ้ ไปถึงชน ่ อง ซงึ่ ตอนนีเ้ ต็มไปด ้วยพวกเด็กๆ

ั ้ สองค่อนข ้างกว ้าง มากพอทีจ

โถงทางเดินชน ่ ะรองรับเด็กได ้หนึง่ ถึงสองร ้อยคน

ี งเด็กผู ้หญิงดังขึน
"บานประตูทใี่ หญ่พอๆ กับในวังเลย!" เสย ้ เบาพูดกับเพือ
่ นของเธอ

"เธอเคยเข ้าวังด ้วยหรอ?" อีกฝ่ ายถามด ้วยความตกใจ

ไม่เคยเข ้าไปหรอก! ฉั นเห็นจากลานกว ้างหน ้าทางเข ้าพระราชวัง เด็กหญิงอธิบายให ้เพือ

่ นของเธอฟั ง

ฉั นก็เคยบานประตูทค ี่ ล ้ายๆ กันนีจ

้ ากโถงต ้นไม ้ในป่ าเอลฟ์ เหมือนกัน เด็กหญิงอีกคนพูดโต ้ตอบกันมา
ก่อนทีจ ี งเด็กชายพูดแทรกขึน
่ ะมีเสย ้

"พวกเจ ้าคุยโม ้อะไรกัน บานประตูทน ี่ จ

ี้ ะคล ้ายในพระราชวังได ้ยังไง? นีม
้ น
ั แค่ประตูทางเข ้าหอประชุม
แล ้วยังมีในป่ าอีกถ ้าจะพูดอะไรก็ดใู ห ้ดีกอ่ น"

เด็กชายโต ้แย ้งเด็กหญิงทัง้ สอง ไอ ้บานประตูในป่ าชา่ งมันเถอะแต่มน

ั จะเหมือนบานประตูในวังได ้ยังไง!?
นัน
้ ในพระราชวังทีซ ่ งึ่ จักรพรรดิใชในการบริ
้ หารอาณาจักร

ประตูในวังเก่าและโทรมเหมือนประตูน?
ี้ อาณาจักรของเขาจนขนาดนัน
้ ?
ก็ไม่น่าจะใช!่ ต ้องเป็ นอีกฝ่ ายแต่งเรือ
่ งขึน
้ นัน
้ แหละ! เด็กขายมัน
่ ใจเพราะเขาเองก็เคยเห็นบานประตูทาง
เข ้าของพระราชวังมาแล ้วเชน ่ กัน

ชาร์ลอตต์ทพ
ี่ ด
ู ตามทีเ่ ธอเห็นแต่เธอไม่เคยคิดว่าจะมีคนอืน
่ มากล่าวว่าเธอขีโ้ ม ้หรือโกหกมาก่อน

เธอหันไปมองค ้อนอีกฝ่ ายก่อนทีจ

่ ะโต ้เถียงกลับว่าถ ้าพูดความจริงว่าประตูทงั ้ สองมันเหมือนกันมาก

จนทัง้ สองอดไม่ได ้ทีจ ี งกันจนถูกคนดูแลจับแยก

่ ะมีปากเสย

"ซซี ไี ม่ต ้องไปสนเด็กนัน

้ น่ะ เขาต ้องมองผิดไปแน่ๆ" เบลเอมพูดให ้กำลังใจชาร์ลอตต์แม ้ว่าเธอจะไม่เคย
เห็นพระราชวังของราชวงศป ์ ระกายแสงก็ตามแต่เธอคิดว่าเด็กผู ้ชายอาจพูดถูก

ประตูทางเข ้าโถงประชุมทีก ่ ำลังเห็นอยูข

่ ้างหน ้านีม
้ น
ั แค่ใหญ่และรูปทรงคล ้ายกัน แต่ถ ้าบอกว่าเหมือนเธอ
ก็คด
ิ ว่ามันเป็ นไปไม่ได ้

บานประตูเป็ นไม ้สด ี ำแม ้จะดูดด ุ น

ั น่ากลัวแต่มน
ั ก็เก่าแก่ทรุดโทรมมาก แว่บแรกทีเ่ ธอเห็นมันคล ้ายประตู
ในโถงต ้นไม ้ศก ั ดิส
์ ทิ ธิใ์ นป่ าเอลฟ์ ด ้วยซ้ำเธอจึงพูดออกไปแบบนัน ้ แต่ถ ้าดูให ้ดีมน
ั แตกต่างกันมากบาน
ประตูทโี่ ถงต ้นไม ้เป็ นสข ี าวลวดลายต ้นกลางเป็ นต ้นไม ้ศก ั ดิเ์ ทพปกครองประจำเผ่าทีเ่ หล่าเอลฟ์ เคารพ
นับถือ

แต่ประตูบานนีน ี ำขนาดใหญ่แล ้วนอกนัน

้ อกจากเป็ นไม ้สด ้ มันไม่ตา่ งอะไรกับประตูทอ
ี่ ยูต
่ ามปราสาทอืน
่ ๆ
เลย

ี "ี เบลเอมจูงชาร์ลอตต์ตามเสย
"เอาล่ะเราไปกันเถอะซซ ี งเรียกทีใ่ ห ้เหล่าเด็กนักเรียนปี 1 เข ้าไปด ้านใน
ห ้องโถง

ชาร์ลอตต์ซงึ่ มีอาการหงุดหงิดหลงเหลืออยูจ
่ ากการโต ้เถียง จึงได ้แต่นงิ่ เงียบเก็บอารมณ์ปล่อยให ้
เบลเอมพาไป

เด็กหญิงเข ้าก็สงั เกตโดยรอบ

ในห ้องโถงเป็ นพืน ่ ว ้างด ้านในมีเวทียกสูงระดับเหนือศรี ษะเหล่าเด็ก ด ้านข ้างเป็ นพืน

้ ทีก ้ ทีย
่ กระดับคล ้าย
บันไดขนาดใหญ่ซงึ่ กำแพงโดยรอบไม่มแ ั บานเดียว
ี ม ้หน ้าต่างสก

เพดานห ้องโถง… ไม่ม? ี เป็ นท ้องฟ้ า? ไม่ถก

ู ต ้องเด็กหญิงเพ่งสมาธิมองเพดานอีกครัง้ เธอถึงเห็นว่าหลัง
ท ้องฟ้ ายังมีเพดานอยูอ
่ กี เพียงแต่มนั สูงเกือบสบิ เมตรได ้

ี งฮอ
เสย ื ฮาดังขึน
้ ต่อเนือ
่ งและเริม
่ ดังขึน
้ เรือ ่ สงั เกตเห็นเพดานต่างกระซบ
่ ยๆ เหล่าเด็กน ้อยทีเ่ ริม ิ กระซาบ
บอกต่อกันจนกลายเป็ นปรากฏการณ์ทเี่ ด็กแทบทุกคนเงยมองดูหน ้าท ้องฟ้ าด ้านบน

บนเวทีมเี หล่าบุรษ
ุ และสตรีจำนวนหนึง่ กำลังเฝ้ าดูเด็กน ้อยด ้านล่าง บ ้างก็อมยิม
้ บ ้างทำหน ้าเข ้มครึมหรือ
นิง่ สงบไม่แสดงอารมณ์

แต่กม
็ บ
ี างคนเอ่ยขึน ี งเบา
้ เสย

"ปี นม
ี้ เี ด็กๆ ทีน
่ ่าสนใจบ ้างเหมือนกัน!"
คนกล่าวเป็ นชายชราสวมเสอ ื้ คลุมยาวสเี ทาลากพืน
้ เขาสงั เกตุเห็นบางมีทา่ ทางแตกต่างจากเด็กอืน
่
หนึง่ ในนัน
้ มีชาร์ลอตต์และเด็กไม่มค ี นเท่านัน
้ ทีไ่ ม่ได ้สนใจท ้องบนเพดานในห ้องโถงกลับหันหน ้าจ ้อง
มองมายังเวทีและพืน ้ ทีร่ อบข ้างแทน

"โอ ้ว? ตาเฒ่าโครว์สนใจเด็กโชคร ้ายคนไหนเข ้าล่ะ?" คนทีถ

่ ามเป็ นบุรษ ่ วมโค ้ทสเี ทาคล ้ายชายชรา
ุ ทีส
เป็ นคนเอ่ยถามพลางคาดคะเนตำแหน่งจากสายตาอีกฝ่ ายก่อนมองตามไป

"เด็กผู ้ชายน่าจะเผ่าครึง่ มนุษย์ครึง่ ภูต ิ เขาน่าจะเป็ นคนแรกทีส ่ งั เกตความจริงของท ้องฟ้ าจำลองด ้านบน!"
้
ชายชราเอ่ยออกไปพลางใชนิว้ มือทีค ่ ล ้ายกิง่ ไม ้แห่งลูบเครายาวขาวใต ้คาง

้ นำไปซงึ่ ความสนใจของหลายคน พวกเขาพยายามมองหาคนอืน

คำพูดนัน ่ ๆ ทีน
่ ่าสนใจจากเด็กๆ เบือ
้ ง
ล่าง

ุ สตรี ด ้านบนเวทีเกือบทัง้ หมดเป็ นบรรดาครูอาจารย์และบุคลากรคนสำคัญของโรงเรียนทีม

เหล่าบุรษ ่ า
ต ้อนรับและเฝ้ ามองเด็กนักเรียนรุน
่ ใหม่ทน
ี่ ่าสนใจ เพือ
่ หวังดึงตัวเข ้าชมรวมในอนาคต

ี ง "ฮม
เสย ึ่ !" ในลำคอดังขึน
้ ขัดจังหวะการหารือ

ี ง หลายคนทำแปลกใจและไม่พอใจสว่ นบางคนตกใจกับการที่
เหล่าครูอาจารย์ตา่ งหันไปมองยังต ้นเสย
บุคคลตรงหน ้าปรากฎตัวขึน ้ ทีน
่ ี้

หนึง่ ในนัน
้ เป็ นตาเฒ่าโครว์ชายชราทีพ
่ ด
ู ขึน
้ มาคนแรก

"ท่าน! …ท่านฮาวด์? ท่านมาทีน ี้ ด ้อย่างไร!?" ชายชราถามด ้วยความตกใจก่อนจะสงั เกตว่าท่านฮาวด์ท ี่

่ ไ
สวมเสอ ื้ โค ้ทสแ
ี ดงจะยืนอยูข
่ ้างๆ สตรีชด ุ คลุมขาว

และเอ่ยสมทบไปอีกครัง้

"ขอประทานโทษครับอาจารย์ใหญ่!" ก่อนจะกล่าวขอโทษท่านฮาวด์ทต ี มารยาท

ี่ นเสย

ท่านฮาวด์? มีหลายคนไม่ทราบตัวตนของบุรษ
ุ ชุดแดง

อาณาจักรประกายแสงตัง้ อยูบ
่ นทวีปเหนือและถือมีอำนาจและพืน
้ ทีป
่ กครองมากทีส
่ ด
ุ

แต่ถงึ กระนัน
้ ทวีปเหนือมิได ้มีผู ้ปกครองเพียงผู ้เดียวหรือฝ่ ายใดฝ่ ายหนึง่ แต่เป็ นสหพันธ์ทด
ี่ แ
ู ลความสงบ
สุขของทวีปเหนือทีแ ่ ท ้จริง

ขุมกำลังของสหพันธ์ประกอบไปด ้วย 1 ราชวงศผ ์ ู ้ปกครอง 5 ผู ้เฒ่าสภาอาวุโส 3 ปราชญ์ และ 7 ประมุข

ต่างเผ่า ถือเป็ น 16 อำนาจปกครองทวีปฝั่ งเหนือ