เจ้าหนี้ขอเข้าเฉลี่ยทรัพย์ต่อลูกหนี้ที่กำลังฟื้ นฟูกิจการ

เนื่องจากลูกหนี้ได้เข้ากระบวนการฟื้ นฟูกิจการ จำทำให้อยู่ในสภาวะพักชำระหนี้ เจ้าหนี้ที่มีความประสงค์

จะขอรับชำระหนี้จากลูกหนี้ได้นั้นจึงแบ่งออกเป็น 2 แนวทาง ดังนี้
1. ถ้าหากลูกหนี้อยู่ในขั้นตอนการฟื้ นฟูกิจการตามแผนการที่วางไว้และการดำเนินการเป็นไปตามที่ได
วางแผนเอาไว้ เจ้าหนี้มีความจำเป็นต้องเข้าขอเฉลี่ยทรัพย์ ต่อเจ้าหยี้คนอื่นๆ ภายหลังจากที่ทำตาม
แผนสำเร็จ โดยการติดต่อไปยังเจ้าหน้าที่พิทักษ์ทรัพย์ที่ดูแลลูกหนี้รายนั้นอยู่
2. ถ้าหากตามแผนฟื้ นฟูกิจการไม่สำเร็จ เจ้าหนี้จำเป็นต้องร้องขอเข้าไปเป็นเจ้าหนี้ ตามมาตรา 90/42
ทวิ โดยทำการติดต่อไปยังเจ้าหน้าที่พิทักษ์ทรัพย์ที่ดูแลลูกหนี้รายนั้นอยู่ และเริ่มทำการวางแผนฟื้ นฟู
กิจการใหม่ หรือเข้าสู่กระบวนการล้มละลาย
ข้อมูลจาด จนท.กรมบังคับคดีที่ 6

เมื่อลูกหนี้ฟื้ นฟูกิจการจะเข้าสู่ สภาวะพักชำระหนี้ ตาม พรบ. ล้มละลาย ม 90/12

1. ห้ามเจ้าหนี้ฟ้ องร้อง หรือร้องขอให้ศาล หรือนายทะเบียนสั่งให้เลิกนิติบุคคลของลูกหนี้
2. ห้ามเจ้าหนี้ฟ้ องคดีแพ่ง/ล้มละลายกับลูกหนี้
3. ห้ามเจ้าหนี้บังคับคดีกับลูกหนี้
4. ห้ามเจ้าหนี้บังคับชำระหนี้ ยึดทรัพย์สินหรือขายทรัพย์สินของลูกหนี้
5. ห้ามเจ้าหนี้ที่มีประกัน ห้ามบังคับหลักประกัน
6. ห้ามตัดน้ำ ตัดไฟ โทรศัพท์ (บริการสาธารณูปโภค) ของลูกหนี้
7. ห้ามหน่วยงานของรัฐเพิกถอนใบอนุญาต
8. ห้ามลูกหนี้จำหน่าย จ่าย โอน ก่อหนี้ หรือกระทำการใด ๆ ที่ก่อให้เกิดภาระในทรัพย์สิน

มาตรา 90/42 ทวิ* การจัดกลุมเจ้าหนี้ตามมาตรา 90/42 (3) (ข) ให้จัดดังต่อไปนี้:

(1) เจ้าหนี้ที่มีประกันแต่ละรายที่มีจำนวนหนี้มีประกันไม่น้อยกว่าสิบห้าเปอร์เซ็นต์ของจำนวนหนี้ทั้งหมดที่อาจ
ขอรับชำระหนี้ในการฟื้ นฟูกิจการได้ ให้จัดเป็นรายละกลุม
(2) เจ้าหนี้ที่มีประกันที่ไม่ได้จัดกลุ่มไว้ใน (1) ให้จัดเป็นหนึ่งกลุ่ม
(3) เจ้าหนี้ที่ไม่มีประกัน อาจจัดได้เป็นหลายกลุ่ม โดยให้เจ้าหนี้ไม่มีประกันที่มีสิทธิเรียกร้องหรือผลประโยชน์ที่
มีสาระสำคัญเหมือนกันหรือทำนองเดียวกันอยู่ในกลุ่มเดียวกัน
(4) เจ้าหนี้ตามมาตรา 130 ทวิ ให้จัดเป็นหนึ่งกลุ่ม
ในกรณีที่เจ้าหนี้รายใดเห็นว่าการจัดกลุ่มเจ้าหนี้ไม่ได้เป็นไปตามวรรคหนึ่ง สามารถยื่นคำร้องขอต่อศาลภายใน
เจ็ดวันนับแต่วันที่ได้รับข้อมูลเรื่องการจัดกลุ่ม และศาลอาจมีคำสั่งให้จัดกลุ่มใหม่ให้ถูกต้องโดยเร็ว คำสั่งศาลตาม
มาตรานี้ให้เป็นที่สุดที่สามารถอ้างอิงได้.

ปวิพ.แพ่ง มาตรา 290 "เมื่อเจ้าพนักงานบังคับคดีได้ยึดหรืออายัดทรัพย์สินอย่างใดของลูกหนี้ตามคำพิพากษาไว้แทนเจ้าหนี้

ตามคำพิพากษาแล้ว ห้ามไม่ให้เจ้าหนี้ตามคำพิพากษาอื่นยึดหรืออายัดทรัพย์สินนั้นซ้ำอีก แต่ให้เจ้าหนี้ตามคำพิพากษาเช่น
ว่านี้มีอำนาจยื่นคำขอโดยทำเป็นคำร้องต่อศาลที่ออกหมายบังคับให้ยึดหรืออายัดทรัพย์สินนั้น เพื่อให้ศาลมีคำสั่งให้ตนเข้า
เฉลี่ยในทรัพย์สินหรือเงินที่ขายหรือจำหน่ายทรัพย์สินนั้นได้ตามที่บัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
ไม่ว่าในกรณีใดๆ ห้ามมิให้ศาลอนุญาตตามคำขอเช่นว่ามานี้ เว้นแต่ศาลเห็นว่าผู้ยื่นคำขอไม่สามารถเอาชำระได้จาก
ทรัพย์สินอื่นๆ ของลูกหนี้ตามคำพิพากษา
เจ้าพนักงานผู้มีอำนาจตามกฎหมายว่าด้วยภาษีอากรในอันที่จะสั่งยึดหรืออายัดทรัพย์สินของลูกหนี้ตามคำพิพากษา
เพื่อชำระค่าภาษีอากรค้างให้มีสิทธิขอเฉลี่ยในทรัพย์สินที่เจ้าพนักงานดังกล่าวได้ยึดหรืออายัดไว้ก่อนแล้วเช่นเดียวกับเจ้า
หนี้ตามคำพิพากษาตามความในวรรคหนึ่ง แต่ถ้าเจ้าพนักงานมิได้ยึดหรืออายัดไว้ก่อน ให้ขอเฉลี่ยได้ภายในบังคับ
บทบัญญัติวรรคสอง
ในกรณีที่ยึดทรัพย์สินเพื่อขายทอดตลาดหรือจำหน่ายโดยวิธีอื่น คำขอเช่นว่านี้ให้ยื่นก่อนสิ้นระยะเวลาสิบสี่วัน
นับแต่วันที่มีการขายทอดตลาดหรือจำหน่ายทรัพย์สินที่ขายทอดตลาด หรือจำหน่ายได้ในครั้งนั้นๆ
ในกรณีที่อายัดทรัพย์สิน ให้ยื่นคำขอเสียก่อนสิ้นระยะเวลาสิบสี่วันนับแต่วันชำระเงินหรือส่งทรัพย์สินตามที่อายัดไว้
ในกรณียึดเงิน ให้ยื่นคำขอเสียก่อนสิ้นระยะเวลาสิบสี่วันนับแต่วันยึด
เมื่อได้ส่งสำเนาคำขอให้เจ้าพนักงานบังคับคดีแล้ว ให้เจ้าพนักงานบังคับคดีงดการจ่ายเงินหรือทรัพย์สินตามคำบังคับ
ไว้จนกว่าศาลจะได้มีคำวินิจฉัยชี้ขาด เมื่อศาลได้มีคำสั่งประการใดและส่งให้เจ้าพนักงานบังคับคดีทราบแล้ว ก็ให้เจ้า
พนักงานบังคับคดีปฏิบัติไปตามคำสั่งเช่นว่านั้น
ในกรณีที่เจ้าหนี้ตามคำพิพากษาผู้ยึดสละสิทธิในการบังคับคดี หรือเพิกเฉยไม่ดำเนินการบังคับคดีภายในเวลาที่เจ้า
พนักงานบังคับคดีกำหนดผู้ขอเฉลี่ยหรือผู้ยื่นคำร้องตามมาตรา 287 หรือตามมาตรา 289 มีสิทธิขอให้ดำเนินการบังคับคดีต่อ
ไป
คำสั่งอนุญาตของศาลตามวรรคแปดให้เป็นที่สุด"

การขอเฉลี่ยทรัพย์เป็นการบังคับคดีอย่างหนึ่ง จะขอเฉลี่ยทรัพย์ก็ต้องขอภายในระยะเวลา 10 ปี