Temat: Historia w Panu Tadeuszu - autentyczne wydarzenia oraz postacie

1. Historia w Panu Tadeuszu.

W Panu Tadeuszu pojawiają się postacie i wydarzenia historyczne, ponieważ jako książka, jest wzorowana na eposie - to jest
jeden z wymogów gatunkowych. Wydarzenia fikcyjne były przedstawiane na historycznym tle.

2. Przykłady autentycznych wydarzeń i bohaterów występujących w tekście.

Konstytucja 3 Maja z 1791 Konfederacja targowicka 1792 Powstanie kościuszkowskie

Rozbiory Polski Wkroczenie Napoleona do Poznania Zdobycie Gdańska przez
J.H.Dąbrowskiego
Rzeź Pragi Bitwa pod Jeną i Somosierrą Wojna Napoleona przeciw Rosji (na
żywo)

Napoleon Bonaparte Tadeusz Kościuszko Jan Henryk Dąbrowski

Józef Poniatowski Karol Otton Kniaziewicz Rejent

3. Wojna napoleońska 1812 roku przeciw Rosji Carskiej - wyjątkowe znaczenie i nadzieje dla Polaków.

Napoleon wiele obiecał Polakom. Mówił, że jeśli Polacy go wesprą w tej wojnie to przywróci niepodległość Polsce. Na tyle na ile
mógł to wywiązał się z tej obietnicy. Kiedy zdobył trochę terenów dawnej Polski (z zachodu na wschód) to doprowadził do
powstania Księstwa Warszawskiego (namiastka polskości). Sprawiało wrażenie, że kwestią czasu jest niepodległość całej Polski.
To księstwo, jednakże nie było takim neutralnym państwem i nie było wyrazem prawdziwej przyjaźni Bonapartego do Polski.
Było tyle wojska, że przemarsz z Francji do Rosji był ciężki. Trzeba było znaleźć taką bazę noclegową. Utworzono zatem w
połowie drogi takim miejscem odpoczynku dla żołnierzy.

Rosjanie zastosowali niesamowicie dziwną strategię - w ogóle nie podejmowali walki. Napoleon wchodził coraz to w głąb Rosji.
Francuzi nie byli przygotowani na tak długo prowadzoną wojnę. A w tamtym przypadku to się długo ciągnęła i nastała zima.
Pomalutku zaczyna się totalna klęska Napoleona. Masowa dezercja, brak zapasów oraz start ataków Rosjan na Francuzów.
Żołnierzami, którzy byli mu wierni do końca byli Polacy - nie uciekali. Napoleon paskudnie rozprawił się z Polskimi ochotnikami.
Zaczął ich się obawiać (bunt, czy coś takiego). Na wyspie San Domingo Francja miała kolonię. Rozpoczęło się tam powstanie
niepodległościowe skierowane przez tubylców w stronę Francuzów (powstanie niepodległościowe). Napoleon wysłał polskie
oddziały, żeby Ci walczyli z tamtymi tubylcami. Cudzymi rękami Napoleon postanowił stłumić to powstanie.

Na etapie Pana Tadeusza nie wiadomo jeszcze, jak to się wszystko potoczy. Bohaterowie wierzą ślepo w Napoleona i obiecaną
wolną Polskę. Dlatego wszystkie wątki z Napoleonem w książce są optymistyczne.

4. Koncert Jankiela i wydarzenia historyczne w nim opisane.

Mamy dwa koncerty: Jankiela i Wojskiego. Koncert=muzyka. Kategoria muzyczna jest obecna, ale w jakim sensie.

Muzyka ilustracyjna/programowa - kompozytor w taki sposób wykorzystuje dźwięki/odgłosy wydobywane z instrumentów, ale
przypominał dźwięki z natury pochodzące.

Antonio Vivaldi (Cztery pory roku) - w tym utworze dźwięki instrumentów są tak wytworzone, że np. Udają szum wiatru, burzy,
deszczu, ptaków.

Konstytucja 3 Maja Pierwsza w Europie, likwidowała wady demokracji szlacheckiej i wolnej elekcji.
Rozbiory Polski Przejęcie, odstąpienie terytorium Polski na rzec Rosji, Prus i Austrii.
Rzeź Pragi Obrona Warszawy podczas powstania kościuszkowskiego. Rosjanie po przełamaniu obrony dokonali
ludobójstwa ludności cywilnej (6-20 tysięcy). To wydarzenie doprowadziło do kapitulacji Warszawy.
Zdobycie Gdańska Starcie zbrojne, które doprowadziło do kapitulacji Gdańska przez koalicję antyfrancuską i do
utworzenia Wolnego Miasta Gdańsk.
Utworzenie Legionów Powstanie Mazurka Dąbrowskiego, jako pioseneczka, a później Hymn Państwowy.
Polskich we Włoszech
Powstanie Polskie powstanie narodowe przeciw Rosji i Prusom w 1794.
Kościuszkowskie
Konfederacja Targowicka Spisek magnacki pod hasłem obrony zagrożonej wolności przeciwko reformom Sejmu
Czteroletniego i Konstytucji 3 maja, uznany za symbol zdrady narodowej.
5. Środki stylistyczne w tekście Koncert Jankiela i czemu służą.

Epitety: „janczarska kapela”, „nutę żałosną”. -wskazują cechy przedmiotów

Metafory: „na ojczyzny grobie”, „radością słuch poją”. - pozwalają na sugerowanie treści, pobudzają wyobraźnię
Onomatopeje: zgrzyt, krzyknął, zadzwoniły, zagrzmiał. - naśladowanie brzmienia opisywanego zjawiska lub przedmiotu.
Ożywienia: „skoczne dźwięki”, „radością oddychają”, „kilka cienkich strunek jęczy”.
Personifikacje: „powtarzały je dęby, dębom, buki, bukom”. - ujmowanie treści w sposób alegoryczny.
Porównania (nawet homeryckie): np. „I z dumą: jak weteran w służbę powołany (...); - pomagają coś zobrazować
Pytania retoryczne: „Czy instrument niestrojny? Czy się muzyk myli?”. - podkreślenie wagi problemu, skłonienie do refleksji
Wyliczenia: „Takt marszu, wojna, atak, szturm, słychać wystrzały”. - zwrócenie uwagi na prezentowane treści
Wykrzyknienie: „Wiwat Król kochany”. - wyraża większe emocje, akcentuje coś niezwykłego.
Powtórzenia: „Wiwat Sejm, wiwat Narów, wiwat wszystkie Stany”. - eksponuje coś, charakter bardziej podniosły.
Zdrobnienie: „konika”. - oznacza pozytywny lub pogardliwy stosunek do omawianego obiektu.
Apostrofy: „O żołnierzu”. - nadaje charakter podniosły