Written by : baka_usagi (Jonnalyn Estacio Cabigting

NOTE : Do not steal anything ( like ideas, events, slang words etc .) in this book without the
permission

of the author.

All girls want to meet the one destined for them.

But what if one day, may guy na magconfess ng feelings nya for you?

Cute, matalino, at friendly..kaso mas bata sayo..at COMPLETE OPPOSITE ng STANDARDS mo.

Pano mo sasabihing ang gusto mo ay tall, hot at handsome?

Would you still chase your ideal man?

O ibababa mo ang standards mo.. para sa taong naghihintay pa rin sayo?

A sweet story overflowing with cuteness and ideals.

CANDIED FEELINGS

What if nagkagusto ka sa isang simpleng babae..pero mas matanda sa'yoat mataas ang standards?

What if her ideal man is your total opposite?

Would you take the risk and competeto win her heart?
Or just give up and forget your CANDIED FEELINGS?

Chapter 1: Confession

"I love the word 'fate'. Because, you know how they talk about "fated encounters"? A single encounter
can

completely change your life. Such special encounters are not just coincidences. They're definitely...
fate."-

Ringo Oginome (Mawaru Penguindrum)

I love the word 'fate'. Naniniwala ako sa kapalaran, sa isang one fateful encounter kung saan
bigla

na

lang papasok sa buhay mo ang lalakeng magpapatibok ng iyong puso.

I believe in fairytales and happy endings - na lahat ng mga girls may meant to be na prince
charming,

knight in shining shimmering glittering armour o kung ano pa ang trip n'yong itawag dun.

Basta saken.. "IDEAL MAN" - isang lalakeng tall, HOT, and handsome . Age qualification?

Basta

mas matanda saken. Kasi naniniwala ako na ang mga guys na mas bata o kasing edad lang ng mga girls

ay mga immature pa mag-isip. Yung tipong ikaw pa ang kailangan umintindi at mag-adjust sa
kanya?

Naku, allergic ako sa mga ganun .

Gusto ko ako yung inaalagaan, pinoprotektahan at pinapahalagahan ng sobra -sobra. Yung katulad ng
mga
leading man sa mga romance movies at Asian dramas na nagpapakilig saken. Ganun ang tipo
kong

lalake. At yun ang mga standards ko.

Kung tatanungin n'yo ko kung nahanap ko na ba ang aking ideal man, hindi pa . Naligaw eh

saka na -

traffic . Wala 'ata syang sense of direction . Pero kahit ganun, naniniwala pa rin ako na darating

s'ya

one day, magpapakilala sa'ken at magtatapat na mahal n'ya ko.

O di ba, iniisip pa lang nakaka kilig na? Pano pa kaya kung mangyari na? Eh di cloud nine! 7th heaven!

Super happiness na daig pa ang Coke! Kyaah!!

Malapit ko na sanang maaninag ang mukha ng aking ideal man nang biglang may isang chalk na
nagsa -

somersault s a ere at diretsong lumanding sa ulo ko.

"Aww! Ang sakit!"

Nagtawanan lahat ng mga kaklase ko. Si sir naman eh! Panira ng trip!

"Tulugan mo pa ulit ang klase ko Aki at sisiguraduhin kong kahit 2nd day palang ng klase eh
ibabagsak

kita," banta ni sir, prof namen sa College Algebra . Wag nyo na itanong ang pangalan, in- erase ko na
'yun

sa memory ko.

Sumimangot na lang ako at pinunasan ng pasimple ang tuyong laway at muta na resulta ng
aking

pagtulog sa klase n'ya.

"Ayan kasi eh. Haha! Wala ka ng ibang ginawa kundi mangarap ng mangarap hanggang sa makatulog
ka

na. San naman nakaabot yang pangangarap mo, aber?" nakangiti at nang-aasar na alaska saken ng
kumare

kong si Nika na nasa likuran lang ng upuan ko nakaupo.

Wala ng klase nun. Break namen. Tambay muna sa room. Palamig konti. Sayang ang aircon, kasama
sa

binabayarang tuition yun.

"Hay naku, climax na nga eh! As in makikita ko na yung mukha ng ideal man ko kaso pang-inis tong
si

sir! Ayan tuloy, naputol!" tawa naman ng tawa si Nika.

"Bakit ba kasi ang hilig-hilig mong magbasa ng mga romance novels at manuod ng mga Asian dramas at

movies? Ayan tuloy, lumalala na yung sira ng tuktok mo friendship!"

"Ang yabang mo! Pati ba naman yung tanging libangan ko gusto mo pang alisin? Hmp! Palibhasa
hindi

mo na kailangan ng ideal man kasi may boyfriend ka na! 'Yun nga lang nasa ibang bansa! Haha! Hmp!"

"Eh kasi naman ikaw, napaka-choosy mo. May standards-standards ka pang nalalaman! Yan tuloy

walang lumalapit na guys sayo! Pano kasi yung ideal man mo napaka-ideal!"

"Kaya nga ' ideal man ' eh," hirit ko.

"Eh yun na nga, sa kaka -IDEAL MAN mo, may napala ka ba? Hindi ba pimples lang ang

nakuha mo

kakapuyat mo? Hay naku, kahit 'ata tubuan ka na ng uban sa kili-kili eh hindi mo sya mahahanap!
Com'on

girl! Walang taong ganun kaperpekto!"

"Tall, hot at handsome ang ideal man ko, di ko sinabing ' PERFECT GUY'. Wala kong

standards na

nagsasabing kailangan marunong s'yang lumipad na parang flying fish o mag-somersault habang

natutulog!"

"Eh kahit na. Malabo talaga yan friendship, sinasabi ko na sayo."

"Sinasabi ko rin sayo friendship, makikita ko sya. I can already feel it!"

"Feel it mo mukha mo!" sagot ni Nika.

Inirapan ko na lang s'ya saka ko binuksan ang locker ko. P.E. na kasi ang next class namen,
kailangan

magpalit. Nagulat ako nang may biglang bumulaga sa loob ng locker ko - isang sulat!

"Omg! Omg! Friendship!! Eto na!! Tsk, sabi ko sayo eh! Wahaha!!" buong pagmamalaki kong

iwinasiwas sa harap nya ang isang sulat na kulay baby blue at pagkabangu-bango. Inirapan lang

ako ni

Nika. Haha! Ano s'ya nga yon? Panis!

"Sus. Nakakita ka lang ng sulat, feel mo naman 'love letter' na kagad. Baka prank letter lang yan o
threat

letter na nagsasabing 'you'll be dead by F4' ."

"Tamo! Ba't mo alam yun?? Ibig sabihin kinabaliwan mo din yung Meteor Garden dati! 'Kaw ah,
kung

makalait ka wagas! 'Tas yun pala, kaw rin n-"

"Hephephep! 'Kinabaliwan ' agad ang term? Di ba pwedeng narinig ko lang yun sayo nung Grade 5
tayo?"

"Weeh. Wag ka na nga! Hmp! Mabuksan na nga lang 'tong LOVE LETTER at baka naiinip na yung ideal

man ko," inamoy ko ulit yung sulat at kinilig ng bongga bago ko buksan.

Nung mabuksan ko na, nakakita ako ng 8 na salita:

Magkita tayo sa rooftop ng 5. Hihintayin kita.

"Waah! Kinikilig ako!" as in pati cheekbones ko to the highest level kung mamula.

"Hindi naman obvious na kinikilig ka nu?"

"Oo nga eh. Hindi halata," ngumiti ako ng abot tenga at tinitigan ulit ang sulat, "kaso.. antipid

naman

magsulat ni destiny ko."

"Sus, kunwari ka pa. 'Kaw pa ba? Kahit murahin ka man ng kung sino mang nagsulat na yan eh
kikiligin

ka parin."

"Wuy hindi ah! Palibhasa eh lageng ikaw ang nagsasabi ng mga salitang ' hihintayin kita',

hindi yung

lalake!"

"Che!"

Hihintayin kita.Hihintayin kita.Hihintayin kita.

Paulit ulit na rumirehistro sa utak ko ang dalawang salitang yun. Waah! Don't worry, my
ideal

man!

Magkikita na tayo mamaya! Sa sobrang excited ko,nagbell na. At take note: hindi pa ako

nagbibihis. Fail.
Namaalam na ko kay kumareng Nika at gumorabels na sa rooftop. Kahit ganun kame laging mag
usap,

alam ko namang she's happy for me and she wishes me luck. Deep inside, kinikilig din yun para saken.

Around 4:59 pm nang pumunta ako sa rooftop. Sobrang lakas ng kabog ng puso ko . Pagbinuksan ko na

tong pinto, makikita ko na sya! Omg! Omg talaga!

Heto na, nagkalakas na ako ng loob na buksan ang pinto at lumakad sa rooftop. Luminga -linga
ako

sa

paligid. Nang makita ko ang likod nung lalaki at akmang haharap na saken ay pumikit ako.

Gusto ko kasi magical yung scenery sa isip ko pag bubuksan ko na ang mga mata ko. Tipong

birds are

chirping, may orchestrang tumutugtog sa background, mga ganun ba. Syempre, matagal ko ng

pinapangarap ang eksenang to kaya dapat talagang bonggahan ni direk ang scenery.

Pagbukas ng mga mata ko, nakakita ako ng isang lalakeng kasing height ko lang, sobrang

cute at

napaka- sweet ng ngiti. Yung ngiting di pa-impress, pa-cute o papresko. Yun yung ngiting simple,
may

pagkamahiyain at moe* na ngiti.

Nawala ang ngiti sa labi ko. Pati bilis ng puso ko kanina biglang nawala . Naging normal na lang. Nag-

alisan yung mga birds na humuhuni kanina. Yung orchestra naman naging palpak yung

harmony at

rhythm ng pyesang tinutugtog. Masakit sa tenga .

Inaamin ko, he's completely not the one I expected him to be . Lalo pa akong nagulat, nanlaki

ang mga
mata at napanganga nang mag- blush sya at sabihing:

"Aki-sempai, a-ako nga pala si Haru . Ano..ah..s-simula pa lang nung una kitang makita, na-inlove

na ako sayo. Please go out with me!" sabay bow.

"EEHHHHH?!!!"

*Moe -maraming ibig sabihin ng salitong to. Pero as used in this chapter, it only means extreme
cuteness,

tipong mapapa- nose bleed si Sunako at mangingiti sina Konata ng Lucky Star at si Renge ng
Ouran

Highschool

Chapter 2: Rejection

"A rejection is nothing more than a necessary step in the pursuit of success." -Bo Bennett

“HUWAAAT?!! Ni-nireject mo s ya?!!” parang lalabas na ang mga eyeballs ni kumareng Nika nang

ikwento ko ang nangyari kahapon.

Friendship, O.A. na ah. Ano pa bang nieexpect mong sagot ko?

Pero friendship?!! First time in the whole wide worl---

Teka, website ba ito? Triple W ang kailangan?!

Che! Eh kung patapusin mo kaya muna ako?!

Go.

“First time in the whole wide world na may nagkamaling magconfess sa yo tapos nireject mo lang?!!

Golly, friendship, baka tumanda ka ng dalaga !” napa- sign of the cross sya. Agad ko syang binatukan.
 Nika!! Hindi s‘ya ang ideal man ko kaya bakit ko naman s‘ya sasagutin?? S-saka. .I‘d rather wait
forever

sa aking ideal man than to go out with that guy!!

Teka lang ha. Magkalinawan nga tayo. Hindi ko kasi maimagine eh. I - describe mo nga yung

lalakeng

nag- confess sa‘yo kahapon.

Huminga ako ng malalim saka nagsalita, .= . kasing height ko lang, hmm.. cute

Yun lang

“Tamo?!! Eh cute naman pala eh! Akala ko naman mukhang bukbuking pandesal na sinawsaw

sa

black coffee yung mukha kaya ganyan ka ka-rude sa kanya, eh hindi naman pala!”

Oo na.. cute na kung cute! Wala naman akong sinabing panget ah!

Yun na nga eh, cute na nga yung guy, ayaw mo pa, napairap saken si kumare. Aba, inirapan ko rin!

Haller?! Magkaiba ang cute sa gwapo! Yung ka-cute-an ng lalakeng =yun ay to the highest level as i—

“Teka, nilalait mo ba sya o pinupuri??”

Teka ha, hindi pa ako tapos magsalita.

Fine, continue.

“ as in kapag dinamitan mo sya ng bestida eh pagkakamalan mo syang babae!

S-saka,

magmumukha akong matanda =pag tumabi ako sa kutong lupa na =yun no! Obvious na mas

bata =yun

He s completely the opposite of my ideal man! saken! S-see?

Sapo ni Nika ang kanyang noo at umarteng sumasakit ang ulo.

Ansaket mo sa bangs friendship!

“Wala kang bangs, loka!” natawa ako. Natawa rin s‘ya.

Haha..Oo nga no, wala pala! HAHAHA!! at nagtawanan kameng dalawa.

“HOY KAYONG DALAWA!! ANG IINGAY N YO! Kung hindi kayo tatahimik ay umalis na kayo

sa pila!” sigaw ng assistant dean na nasa menopausal period na =ata, ang aga -aga kasi HB* na.
Kung itatanong nyo kung bakit kami nakapila, yun ay dahil magche- change kami ng

subject. Nasa Business Administration (B.A.) office kami ngayon at mag-iisang oras na kaming

nakapila eh hindi pa rin napipirmahan ang changing forms namen.

Bakit nga ba tayo magche-change subject, friendship? tanong ni kumareng Nika.

Eh kasi KJ yung prof naten sa College Algebra! Alam mo namang it‘s inevitable eh..

Inevitable ang alin?

It‘s inevitable to sleep in his class, sabay nag-posing ako ng katulad ng posing ng pa-

„japorms na

lalake – yung pose na naka -check yung kamay na nasa baba ng baba. Ganun.

Kailangang nosebleed English pa ang gamitin?

“Oo. Para akalain ng readers na intellectual tayong nilalang.”

“Loka. Alam na nilang tanga ka kasi nireject mo yung cute guy na may gusto sa yo.”

T -teka! Walang ganunan! I mean, in studies !

Eh alam din naman nilang bobo ka sa Math kaya nga tinutulugan mo lang yung klase ni sir eh!

“Teka, BESTFRIEND BA TALAGA KITA, friendship??”

Haha! Hinde-hinde-hinde! Ako ang iyong konsensya! Haha!! sinabunutan ko sya! Kahit kelan
talaga,

wala ng mas tatalim pa sa dila ng kumare ko.

“PAPAPIRMAHAN N YO BA „YAN O HINDE???” bigla kaming natahimik dalawa at inabot na lang

sa masungit na assistant dean ang changing forms namen.

Reason for changing subject – conflict in class schedule? binasa n‘ya nang patanong ang nakalagay
sa

forms namen.
Napalunok ako at lihim na nanalanging wag n‘ya na kameng imbestigahan . Una, hindi naman kami
mga

criminal. Pangalawa, ayoko na talagang makita yung prof namen sa College Algebra! Baka kasi talagang

ibagsak ako nun! Yari ako kay mudra pag nagkataon!

Y -yes ma‘am. May research subject po kasi kami at..later lang po namen narealize na mas convenient
po

sa oras namen kung ililipat namen ng mas maaga ang schedule ng College Algebra subject namen,
as

expected of Nika, magaling talaga s‘yang magpaliwanag.

Oh I see.. yun lang at pinandilatan n ya muna ako ng mata bago pinirmahan yung changing

forms

namen. Teka, bakit ako lang? Discrimination „yun ah!

Kumakain kami sa canteen nang mapansin kong text ng text si kumareng Nika. Nakakainis kasi ngiti s‘ya

ng ngiti habang nagtetext. Walang duda. Ka-text n‘ya ang jowa n‘yang nasa States.

Tinignan ko ang cellphone ko. No new message receive. Haay. Ano pa nga bang ineexpect ko?

Hindi

naman biglang mag-te-text ang ideal man ko kasi hindi pa kami nagkikita.

Sabi ko na kasi sa‘yo eh..sagutin mo na yung cute guy na patay na patay sa‘yo.

Napansin pala ni Nika. Oo na, naiinggit na ako sa kanya. Pero..hindi ako ganun kababaw

para i-
surrender ang pride at mga ideals ko.

Eh kung ikaw kaya patayin ko?

Haay. Bahala ka na nga, binuksan n‘ya ulit ang cellphone n‘ya. Nagtext at nangiti ulit. Kainis.

Pinagpatuloy ko na lang ang pagkain.

Paano mo nga pala s‘ya nireject?

Na naman??

Sige na..

Fine..sinabi ko na „sorry pero you re the complete opposite of my ideal man kaya.. maghanap ka na

lang ng iba .

Ang harsh!! Napakalupit mo talaga, friendship! Napakalupit mo para sa isang NBSB,

unpopular at

. hindi naman ganun kagandang nilalang

Ilang beses mo bang sasabihin yan saken? tsk, truth hurts talaga.

Hanggang sa marealize mo na nakasakit ka ng feelings ng ibang tao. Kung mabaliktad ang

sitwasyon..let‘s say ikaw ang nagtapat sa kan—

Imposible =yun dahil hindi s‘ya yung id—

“HALIMBAWA LANG NAMAN. „Wag defensive agad.”

Okay. Continue, lagi akong talo sa mga arguments pag si kumare ang kausap ko. Haay.

Halimbawa, ikaw yung nagtapat sa kanya tapos yun yung eksaktong mga salitang sinabi sa‘yo ,

anong

mararamdaman mo?

Syempre tatanggapin ko na lang =yun nang bukal sa loob ko.

Liar. Iiyak ka at magmamakaawa ka sa kanyang ireconsider ang feelings mo sa kanya.

“A-ako?!! Bakit naman ako iiyak sa harap ng kutong lupang „yun??”

Haay..‘yan ang mahirap sa kakapangarap . Lumalayo ka na sa realidad kaya kumikitid na ang utak mong

makaramdam ng emosyon ng iba.

Haay..eto na naman po si . SISTER Nika. AMEN

Makinig ka „rejection Aki , pag nagmahal ka na,

hindi madaling tanggapin ang salitang , unless na

unreal yung feelings mo. It takes time to heal a broken heart. Tandaan mo =yan.

Tumango na lang ako kesa maubos yung buong vacant period namen sa kakasermon n‘ya.

Nag-bell na. Eh saktong last period na namen =to. Yehey! Uwian na! Dali-dali kong kinuha ang

aking

bag.

Hindi ka naman excited umuwi no?

Haha! Hindi nga halata eh, =lika na! sabay hatak ko sa kamay ni Nika.

Palabas na kami ng room nang may nakita akong Unidetified Fying Object. . alien . Joke lang, tao
s‘ya

isang taong hindi ko inaasahang magpapakita pa saken in spite of all I ve said to him.

“I-IKAW NA NAMAN??” sabi ko. Ngumiti s‘ya. Ako naman, gulat na gulat pa rin.

Aki-sempai, hindi ako susuko. Hindi ba unfair sa part ko kung ire-reject mo ko nang hindi

mo man

lang ako lubusang nakikilala? Kaya, pumunta ako rito para sabihing.. nag-pause s‘ya sandali.
Yung
confidence nya kanina, tila nawala. Takte, nag- blush na naman s‘ya. Oo na, ikaw na cute!

Inangat nya ang kanang kamay n‘ya. Napa-defensive pose tuloy ako bigla. Teka, s-shakehands?

“G-gusto kitang maging kaibigan, s-sempai..”

“EEEHHHHH?!!!”

*HB -High Blood

Chapter 3: Challenge

"How you respond to the challenge in the second half will determine what you become after the

game,

whether you are a winner or a loser."-Lou Holtz

Hah! P-pagbibigyan kita sa gusto mong mangyari sa isang kondisyon! mayabang kong sabi

habang

nakapamaywang at nakaturo ang hintuturo ko sa kanya. Pati si kumareng Nika eh nagulat sa

sinabi

ko.

Agad kong binuksan ang bag ko at inilabas ang College Algebra workbook ko. 291 pages „yun.

At take

note: puro math problems! Hah, tignan lang natin ang tapang ng apog mo kutong lupa! Wahahaha!

“Sagutan mo ang workbook na „to sa loob lang ng isang araw. Pag nabigay mo sa akin „to bukas,

sige, papayag na kong makipagkaibigan sa yo. !” Plus , bibigyan

kita ng isang libreng date kumunot

ang noo ko nung parang lalong lumiwanag ang mukha ng cute na kutong lupang yun.

Sige, sempai. Payag ako d‘yan, nakangiti nyang sabi. A-ano daw?? P-pumayag sya??

BAKEET?? Ang ine-expect ko ay magrereklamo sya o kaya eh tatakbo na lang sa takot..pero

masaya

nyang inoohan ang aking ridiculous offer ?! Oh my golly gosh, may sayad na nga „ata „tong

lalakeng

„to!

T -tara na Nika, may gaga win pa tayo di ba? palusot ko para makatakas na sa lalaking yon.

Ha? Meron ba? automatic kong tinitigan ng masama si kumare. Sumakay ka na lang! Sumakay ka na

lang!

Ahh..hehe..oo nga. Sorry, nakalimutan ko, hay..buti at nakaramdam sya.

Haha..sabi na sa‘yo eh. So pano ba yan, alis na tayo? tumango si Nika na mukhang ayaw pa talagang

umalis. Hinatak ko sya at kumaripas kami ng takbo.

Nung makalayo na kami sa kutong lupang =yun ay dali-dali kaming nagpahinga sa bench malapit
sa

school gate. Habang humihingal ay tinignan ako ng masama ni kumareng Nika.

At para saan yang na =yan, friendship? nagulat ako nang hawakan nya ang magkabilang

deadly glare

shoulders ko at inalog ako ng paulit-ulit.

Friendship! Loka-loka ka na ba?? Bakit ganun mo tratuhin yung cute guy na yun?!

Tinanggal ko ang mga kamay nya sa shoulders ko, obvious ba? Eh di para lubayan nya na ko!

Hah!

Sigurado kong hindi nya matatapos sagutan ang workbook na yun! Hahaha!

Ahh..so kaya pala ganun ka ka- confident na bigyan sya ng bonus date ay dahil rest assured ka

na na
hindi nya yun magagawa, tama ba?

Korak ka dyan, friendship! sabay binatukan nya ko.

A -aray! Para san yun??

Antanga-tanga mo kasi friendship eh! Nakakainis ka!

Ha? At bakit naman ako nakakainis, aber?

Humihiling-hiling ka sa langit na may magmahal sa yo pero nung andyan na sya, umaayaw

ka! Hindi ka ba naaawa dun sa cute guy na yun? It takes a lot of courage to talk again to the

person

who dumped you , hindi mo ba gets yun??

Kailangan English ang pagpapaliwanag??

Sabi ni direk eh.

Asan? napalingon ako sa paligid. Binatukan nya ulit ako.

Joke lang, =to naman, paliwanag nya.

Kailangan pag nag -joke, may kasamang batok?? tumawa sya.

Slapstick comedy kaya =to.

Tange, romance at teen fiction lang ang mga genre nito!

Sus, naniwala ka naman. Haha! tapos maya -maya nag-pause sya, tumingin saken ng seryoso.

Haay..kung ako sayo friendship, sasagutin ko na yung cute guy na yun.

Teka nga friendship, aminin mo na nga! May gusto ka na dun sa kutong lupang yun ano??

Kaya

nag-defensive look sya. pala ganyan ka

maki-sympathy sa kanya ah..! Naku!

Salawahan ka!

H-hoy hindi ah! For your information, my heart only belongs to my beloved boyfriend!

sabi nya

habang nakahalukipkip.

Tinulak ko sya ng mahina sabay sabing, “che! Ikaw na ang kunwaring loyal! Maawardan ka sana ng

loyalty award!” at inirapan ko sya. Tumayo sya sa kinauupuan nya.

Tara, uwi na tayo friendship. Di ba kanina, ikaw yung atat na atat umuwi? sabi nya nang

nakangiti.

Tumayo na rin ako.

Haha! Oo nga no! at nagsimula na kaming maglakad palabas ng school gate.

Friendship, anong name ng lalaking =yun? biglang natanong saken ni kumareng Nika. Malapit na kami

nun sa bahay nila.

Teka lang friendship, bakit gusto mong malaman?

Hahanapin ko sa facebook at i-cha-chat ko. Sasabihin ko lahat ng klase ng favorites mo

na

, naka- matatagpuan sa slambook ko nung high

school pa tayo evil grin nyang sabi. Nanlaki ang

mga

mata ko.

S-sira ka ba?? Bakit mo naman gagawin yun, friendship??

“Simple lang. Tutulungan ko sya. Hehe.”

Tutulong?? Bakit, may sunog ba para humingi sya ng tulong sayo?

Whatever. Basta. Tutulungan ko syang mapa-ibig ka. Hehe.

“HUWAATT?!! Playing cupid ang trip mo friendship?? Please naman no! I am not interested with

him! Tulungan mo na lang akong hanapin ang ideal man ko, matutuwa pa ako sayo.”

“Hindi ako naniniwala sa ideal man, di ba?”

Oh my gulay. Anong pumasok sa kukote ng kumare ko?? OMG! Sinasabi na nga ba eh! Baka nga
hindi

tao yung kutong lupang yun! Baka alien sya na may superpowers na mam-brainwash ng tao!
Friendship! Na -brainwash ka lang ng kutong lupang alien na yun! Gumising ka!! akma ko syang

sasampalin ng pabiro nang hawakan nya ang kamay ko at sinabing..

O.A. na friendship ah! Ang violent ng reaction mo. Eh kung ibigay mo na kaya ang pangalan nya

ng

makapasok na ko sa gate ng bahay namen, no?

“H-hinding hindi ko hahayaang mahanap mo sa facebook ang Haru na yon!!” O.M.G. Nadulas ang

dila ko. Oh no!

Aha~ Haru pala ang pangalan ni cute guy. Hehe, nag- evil grin na naman sya at pumasok na

sa gate

nila. Pinigilan ko ang pagsara ng pintuan ng gate nila at sinabi kong, n-nagkakamali ka

friendship!

Hindi Haru ang pangalan nya!!” ngumiti lang sya at tinanggal ang kamay ko na nakaharang sa pinto ng

gate nila. Tuluyan na nyang sinara ang gate.

Kinabukasan ay pumasok na kami sa klaseng nilipatan namen. Wala pang ganung tao pero
pansin ko

lang, mukhang magkakakilala na ang lahat ng nasa room.

Friendship, ba‘t parang..

Block section sila friendship, sumingit lang tayo sa klaseng to kaya semi-block na sila,
paliwanang

ni

Nika sabay upo dun sa isang bakanteng upuan. Napalunok ako. Ang pinaka ayoko sa lahat ay
napupunta

sa isang klaseng magkakakilala na ang lahat. Siguradong ma-o-op kami sa klaseng =to.

Umupo ka na bago ka pa mawalan ng upuan, sabi nya. Sumunod na lang ako at umupo sa tabi nya.

Friendship, may isa pa akong napansin, sabi ko.

Ano naman yun? nakangiti nyang tanong.

B-bakit parang.. ambabata ng mga nandito..?

Malamang eh mga freshmen ang mga andito sa section na =to eh, liban sa‘ten.

HUWAAATT??!! napatingin yung ibang estudyante saken kaya napatakip ako ng bibig.

Hindi mo tinignan ang new registration card naten no?

Hindi nga. Hehe, nagulat ako at may kakaibang ngiti ang sumilay sa mukha ng kumare ko.

So..hindi mo alam na ang mga kasama nateng freshmen dito ay ? section A

Hindi.

I -ibig sabihin..?

Ano na nga friendship? Pa -putol-putol ka naman eh. Chappy? Chappy?

“Ibig sabihin, hindi mo pa alam na nasa class list na „to si…?” napahinto si Nika at tumingin sya sa

pintuan ng classroom. Nagtaka ko kaya sinundan ko ng tingin kung saan sya nakatingin.

O.M.G. Nanlaki ang mga mata ko. B-BAKIT NANDITO S YA?? WAAHH!!!

Note: Free section kasi sina Aki at Nika. Minor subject lang ang College Algebra kaya possible talaga na

mahalo sila sa ibang year level ( ;)

Chapter 4: Rival?

No rose without a thorn, or a love without a rival." -Turkish Proverb

“Friendship, itago mo „ko!” sabi ko kay kumareng Nika sabay cover ng notebook ko sa mukha ko.

Tongek. Napansin ka na nya, sabi nya. Bahagya kong binaba to the level of my eyes yung
notebook na

nakatakip sa mukha ko para masilip sya.

Nagulat sya nang makita ako. Nag- blush tapos ngumiti na naman. Sheda! Pashnea! Bakit ba kasi

sya

andito?!!
Friendship, papalapit sya sa‘yo oh~ sabay siko saken ni Nika. Nagkunwari akong di sya napapansin
at

binuklat ang notebook ko, kunwaring nag-aaral . Patay-malisya kumbaga.

Base sa aking peripheral view, napangiti sya nang makita akong nagpapanggap na di sya nakikita.

Napansin kong may kinuha sya sa bag nya.

Aki-sempai, sabi nya. Tokwa, nasa harapan ko na sya. No choice ako but to face him.

B-bakit..? kunwari eh painosente kong tanong.

“Hindi ko akalain na magiging classmates pala tayo sa subject na „to. Answerte ko naman,”

sabi

nya tapos ngumiti ulit. Ayan na naman yang ngiting yan! Nakakainis!

Ah..hehe..ganun ba? sabi ko tas nagbigay ako sa kanya ng isang napipilitang ngiti.

Alam mo, kutong lupang alien, hindi ko rin naman akalain eh. Kung nalaman ko lang ng mas maaga
eh

di sana kumaripas na ako ng takbo sa BA office at nag-request ulit ng changing form! Kung ikaw,
swerte,

ako, MALAS!

Ay sya nga pala sempai eto na yung workbook mo sa Algebra, tapos inabot nya yun saken. Binu klat ko

yung workbook ko at nilipat-lipat ko ang mga pages. Mula simula hanggang last page may sagot!
At

may solution pa!

Wait!

THERE S MORE!!

May corrections pa syang nilagay sa mga typo ng libro at napaka-neat ng handwriting nya! Kulang
na

lang masilaw ako sa workbook ko at mag-nosebleed na katulad ni Sunako eh. IMPOSIBLE!!

Sinampal

ko ang aking sarili para magising ako sa napakalaking panaginip na ito. Pero wa epek pa rin! Hindi
ako

nananaginip! Oh my gulay! Pano nya nagawa yun??

Tinapos mo =to lahat kagabi? tanong ni Nika. Pasimple ko syang siniko at binulungan ng

=friendship

naman eh! Wag mo ng kausapin!‘ . Bumulong din sya ng =che! Paki mo ba!‘ tapos nag- smirk sya.
Inirapan

ko na lang sya at ibinalik ang atensyon ko sa lalaking nasa harapan ko na hindi lang marunong

mam-

brainwash. Marunong rin syang gumawa ng milagro.

Hinawakan nya ang batok nya, nag- blush saka sinabing, opo eh. Sa totoo lang medyo nahirapan

ako

kasi ngayon ko pa lang kukunin yung College Algebra na subject . Buti na lang may

konting background ako nung high school, paliwanag nya.

„MEDYO NAHIRAPAN pa sya ng lagay na yan ah!?

Wag mo na kaming i-po. Two years lang naman ang pagitan naten di ba? sabi ni Nika. Tinignan ko sya
ulit ng masama. Nananadya ata talaga sya eh no?!

= Bakit mo sinabi yun?? Dahil sa ginawa mo, alam na ng lahat sa room na =to na mga

third year na

tayo!‘ bulong ko kay Nika.

=Eh bakit, feeling mo ba, hindi nila halata na mas matanda tayo sa kanila? Anong feeling mo, baby
face

ka??‘ sagot ni kumareng Nika ng pabulong.

ASDFGHJKL NAMAN OH! Kumare, mapapatay na kita eh! RAWR!

Kung yun po ang gusto nyo eh, sagot nya.

Pero di ba, suppose to be, hapon mo pa =to ibabalik kay Aki? usisa na naman ng pakelamera

at kontrabida sa buhay kong si kumareng Nika. Wag mo na nga sabing kausapin eh!! GRR!

Hindi kasi ako makatulog kagabi. Hindi ko kasi alam ang gagawin ko kung..ano..ah..kung.. nauutal sya

at napatingin saken . UTANG NA LOOB, WAG KANG TUMINGIN SAKEN NG GANYAN!!

.. . kung hindi ko magagawa

yung kondisyon na binigay saken ni Aki-sempai..k-kaya..tinapos ko agad.

nahihiya nyang sabi.

Oh? Anong oras ka na natulog kagabi? pasimple ko na namang siniko si Nika. Pero

dedma pa rin

sya. Mukhang sya lang ang natutuwa sa sitwasyon. TEKA! SINO BA ANG BIDA DITO??
Ah..mga.. 4:30 am na siguro, sabi nya nang hindi makatingin saken ng diretso. Secretly, nagulat

ako. Hindi ko keri yun!

OH?!! OMG! Eh 7:30 am =tong klase nateng ngayon di ba? Ilang oras lang ang tulog mo?

Ah eh..d-dalawa..

“Oh my golly gulay, friendship!! NARINIG MO BA YUN?!” sabi saken ni Nika habang hawak ang

magkabila kong balikat at inalog-alog ako.

“Oo narinig ko! Hindi ako binge,” sagot ko sabay tanggal sa mga kama y nya.

Grabe, saludo ako sa‘yo Haru-kun! sabi ni Nika at literal na sumaludo nga.

=Kung ganyan kadedicated sayo ang cute guy na 'to, sigurado kong magbabago rin ang isip mo,‘
bulong

saken ni Nika.

=Over my wonderful, beautiful and alluring dead body, bulong ko pabalik.

A -ano..Aki-sempai.. may nakaupo na ba d yan sa bakanteng upuan sa tabi mo? tanong nya

sabay

turo dun sa tinutukoy nya. Agad akong napatingin dun sa bakanteng upuan.

Nung moment na yun, g usto ko ng buhatin yung upuan at ihagis sa labas ng bintana!

O kaya

pasabugan ng bomba! O kaya tirahin ng armalite haggang sa magkabutas-butas ng hindi na

magamit! BAKIT KASI MAY BAKANTENG UPUAN SA KALIWA KO?? BAKET??

DISAPPEAR! DISAPPEAR!!

Wala. Sige, umupo ka na, sagot ni kumare.

“Hindi naman ikaw yung tinatanong, ba t ikaw yung sumasagot??” pagtataray ko.

“Eh trip ko eh,” sagot nya na kung makangiti wagas. Grabe ah, nakakarami ka na friendship

ah! Pasalamat ka nandito sa harap ko tong si kutong lups at nasa public place tayo at maka-non-
violence

ako ( kunwari ), kundi sinakal na kita kanina pa! Pampam ka eh nu!

“ Trip ha? Eh kung trip ko ring sapatusin yang mukha mo friendship?”

“Haru-kun oh! Si Aki inaaway ako!” GRR!! NIKA!! Magpasaklolo ka na sa lahat wag lang sa kutong

lupang yan!

“Aki-sempai, okay lang ba sayong umupo ako sa tabi mo?” napatingin ako sa inosente nyang mukha.

Mala-anghel na ang cute-cute. Posible kayang nag-aalala ang mokong na =to na magagalit ako sa kanya

pag umupo na lang sya sa tabi ko ng basta-basta? AT POSIBLE RIN KAYANG NABABALIW

NA

KO KASI PINUPURI KO SYA SA ISIP KO?? RAWR!! Aki, nalalaman mo ba ang mga

sinasabi

mo?? Wag kang magpapadala sa kutong lupang yan! Brainwasher sya!! Haha..parang dishwasher
lang eh

no? Haha.

Hmp, may magagawa pa ba ko? sabi ko na lang. And with that, he happily seat beside me.

Parang natutunaw ako sa kinauupuan ko. Hindi ko alam kung nakatingin sya saken o hindi pero yung

makatabi yung kutong lupang ito na matapos kong i-reject eh persistent pa rin eh, hindi ko
maiwasang

mailang. Kahit sino naman siguro di ba..ganun din ang mararamdaman?

Oy oh..namumula si Aki! asar ni Nika.

“Hoy friendship ah! Kung isa kang imbentor, ako naman si Domo-kun , kakagatin na kita dyan eh!
RAWR!” tumawa si Nika. Yung tawang walang pakelam kung may ibang tao o wala. Nagulat ako

at

napatingin kay Harung alien nang tumawa rin sya ng bahagya. Para kong makakakita ng cute na stuff
toy

na tumatawa.

“Wag na ako ang kagatin mo. May isa dyan oh, handang magpakagat sayo! Haha!”

napa- deadly

glare ako sa kanya. KAINIS! KAINIS NAMAN OH!

First, naging classmate . Then, naging seatmate . Bonus pa na ang bestfriend ko ay saksakan ng

pag-ka-

alaskadora ( hindi Dora the Explorer ah!) . Up to what extent ko ba kailangang malasin para

mataguriang MALAS QUEEN??

At bakit antagal ng prof namen? Kanina pa nagbell ah!

Haru-chan~

Nagulat ako nang ma y biglang sumulpot sa harapan ni kutong lupang Haru. Isang babaeng naka -ipit
ang

both sides ng buhok, may hawak na pink teddy bear at umaapaw sa ka-cute-an. Teka, sya ba ang
female

version ni Haru? Tokwa, pareho silang cute eh. And sarap nila butasan sa ulo, lagyan ng tali at isabit sa

bag. KEY CHAIN?? Haha.

Haru-chan, bakit d‘yan ka na nakaupo? Ayaw mo na bang katabi si Fu-nyon ? pa-cute na

sabi nung

babae with matching pa-beautiful eyes pa.

Bago pa man makasagot si kutong lupa eh tumingin saken yung cute na babae.
“Aaah!!” sabi nya sabay turo saken, “ikaw..ikaw yung matandang gurang na nag-reject sa Haru-

chan ko no??”

H -HA??

matandang gurang ANSAVEH?? T-tinawag nya ba akong =

??

At kaano ano nya ba si Haru para tawaging ' Haru-chan' ?? Close? Close sila?? At

bakit

„ko may pa? Pag-aari?? Alam kong sobrang cute ni kutong lupa pero hindi naman sya katulad ng tuta
na

pwedeng magkaron ng owner!!

Wait!

THERE S MORE!!

Habang nakatingin sya saken ng masama eh niyakap nya sa harapan ko si Haru! Aba! Naghahamon ata

tong babaeng to ah! Akala nya naman magseselos ako sa ginagawa nya! Hah! Pwes, nagkakamali
sya!

Kahit halikan nya pa sa harap ko ang kutong lupang yun eh wa ko pakels dahil hindi

naman sya ang

ideal man ko!

“Haru-chan, di ba sinabi ko na

Hinawakan nya ang magkabilang pisngi ni

kutong lupa at sinabing,

sayong kalimutan mo na ang matandang gurang at panget na babeng yan? Wala namang

utak yan

bagay tayo..” eh. Ano bang

nakita mo sa kanya? Eh

andito naman ako. Kahit

kanino mo itanong,

Asdfghjkl!! Napatayo na ako sa sobrang galit! Lapain mo man si Haru wala nga akong

pakelam sabi

eh! Pero yung panglalait nya, yun ang hinding-hindi ko mapapalampas! Sheda! Kahit ordinary-looking

ako at hindi ako kasing cute nyong dalawa eh alam kong HINDI AKO PANGET! At mas lalong

kahit

gano pa ako ka-slow learner ay MAY UTAK AKO!!

Reding-ready na sana kong i-voice out 'tong nararamdaman kong galit kaso pinigilan ako ni
kumareng

Nika.

Tumayo si Haru. Tinanggal ang mga kamay ng malditang babaeng yun sa mukha nya.

Bakit? Pinagtatanggol mo na ba yang b--- OMG. OMG to the highest mountain! Sinampal ni

Haru

“PAK!” yung babae! Isang malutong na ang umalingawngaw sa apat na sulok

ng silid na iyon. Pati yung

mga classmates namen na- shock.

Napahawak sa kaliwang pisngi nya yung babae at may tumulong luha sa mga mata nya.

“Laitin mo pa ulit si Aki-sempai sa harapan ko, Fuyu, at sisiguraduhin ko sa'yong kakalimutan ko

na kaibigan kita,” seryoso nyang sabi.

Wala akong naging reaksyon sa sinabi nya kundi…

NGANGA.

*kun - honorific na ginagamit sa mga lalaki.

*nyon at chan -honorific na ginagami lang ng mga magkakaibigan. It adds cuteness to a name.

Dinadagdag din to sa pangalan para maging nickname.

Chapter 5: Tutor

"The essence of mathematics is not to make simple things complicated, but to make complicated
things

simple." ~S. Gudder

Lalong umiyak yung cute girl na ang name pala eh Fuyu.

“Haru-chan, I..I HATE YOU!!” sigaw nya sabay takbo palabas ng classroom kaso saktong

dumating

yung late nameng prof at ayun, diretso balik sya ng upuan nya at binigyan si Haru kutong lups ng irap.

Okay class, san nga ba ulit tayo natapos last meeting? paunang entrada ng prof nameng ka
mukha ng

matandang haggard sa sinusubaybayan kong Koreanovela.

Ayos ah. Di man lang nag- sorry eh late naman! Sheda! Kung di dahil sa napapanot na prof na =to eh
hindi
magkakaron ng shooting ng pelikula—este— sampalan at iyakan scene dito!

May sumagot na isa nameng classmate. Nagsabi ng kung anong terminology sa math na

the hell I

care kaya wag nyo na itanong. Tapos nagsulat na ng kung anu-anong Math problems sa board yung
prof.

Wow. Walang turo-turo, may problems na agad?? Takte, parang mas okay pa yung dati nameng
prof

ah!

I will teach you how to solve the problem number one but the rest will be answered by some
of

you.

, sabi nung prof na gusto ko ng tuluyang kalbuhin. Tokwa! Yes,

today is a surprise graded recitation

Kararating lang namen sa klaseng =to, graded recitation kagad?? Demonyo ba sya??

Tumingin ako kay kutong lupang Haru. Mukhang hindi sya nakikinig..or should I say..

nagpapanggap

syang nakikinig? Ang serious pa rin ng face nya eh.

Tumingin naman ako kay kumareng Nika at muntik na =kong mahulog sa kinauupuan ko nang makita
ko

syang natutulog . UNBELIEVABLE! Kakasimula pa lang ng klase, tulog na?? Eh natalo nya pa

yung
record ko eh! Ako, bago matulog sa klase, nagde- daydream muna ko kaya hindi ako agad
nakakatulog,

pero sya, whoa! Diretso tulog eh! Kulang na lang mag- standing ovation ako sa sobrang amazement ko
sa

kanya eh!

Teka! Kung tulog si kumare, ibig sabihin..OMG! napatingin ako sa kaliwa ko pero millisecond lang .
Oh

my golly gulay naman oh! Iwanan daw ba ko sa ere?!! 1 hour and 15 minutes ko pang makakatabi
=tong

lalakeng nasa kaliwa ko! WAH!! Spell BADTRIP!! Hindi na nga ko pwedeng makatulog sa klase na =to,

andyan pa sya!!

Nagulat ako nang may ilagay syang tiniklop na papel sa desk ko. Tumingin ako sa kanya pero nakatingin

lang sya sa board. Andameng alam ng kutong lupang =to. Pwede namang sabihin ng direkta, pasulat-
sulat

pa! Binuksan ko ang sulat. Feeling nyo naman aamuyin ko ulit yun katulad ng katangahang ginawa

ko last time? Haha! Feel nyo lang yun!

Aki-sempai, sorry sa inasal ni Fuyu kanina.

-Haru

Sabi na nga ba eh. Kaya di sya makapagconcentrate sa klase ay dahil iniisip nya pa rin ang

nangyari

kanina. Napaka- simple-minded naman ng kutong lupang =to. Pero inaamin kong na- touch ako sa
ginawa

nyang pagtatanggol saken sa malditang yun. Pero kahit na, ayokong nakakakita ng magkaibigang nag-

aaway ng dahil saken . I feel bad about myself pag ganun ang sitwasyon.

“W-wag mo ng isipin yung nangyari kanina,” bulong ko sa kanya.

Syempre pa-kunwari akong nakikinig din dun sa paliwanang ng masarap kalbuhin nameng prof
para di

mahalatang kinakausap ko sya. Napatingin sya saken. Parang di nya ata inaasahang sasabihin ko
yun

eh. Aba, ano bang inaasahan nyang sasabihin ko?? Hindi naman ako palengkera para

makipagsabunutan pa sa Fuyu na yun =no! Okay! Inaamin ko na pumasok sa isip ko yun kanina

pero

ngayon, hindi na!

“Hindi ako ganun ka -petty na tao para magtanim pa ng galit sa friend mo, kaya kung ako sayo, sa

vacant period nyo, magbati na kayo,” sabi ko sa kanya ng pabulong. Ang cool ng sinabi ko no?

Hah!

Elib ka na naman saken, kutong lups!

“Ayoko nga. Hindi ko sya mapapatawad hangga t hindi sya nagso-sorry sa yo,

sempai,” nakasimangot nyang sabi na nakaharap saken pero hindi naman makatingin ng diretso sa
mga

mata ko.

Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi nya. Aba! Ang tigas ng ulo! Sinabi na nga ba eh, walang

kwenta

makipag-usap sa mga mas bata sayo dahil napaka-immature nila mag-isip!

Ako ngang sinabihan ng masama, okay na eh, tapos sya, hindi pa?? Golly gulay naman oh! Ano

bang

kukote meron ang taong =to? Este.. alien pala?!

“MAGBABATI BA KAYO O HINDE?!!” Oops! Napalakas ata ang boses ko. Tila huminto ang oras

at ang atensyon ng lahat ay nalipat saken . Nagising si kumare. Naghikab pa! Nagngisian ang

karamihan. Napatakip ako ng bibig..pero.. huli na ang lahat.

Excuse me, sabi ng napapanot na prof namen.

Tinuro ko ang sarili ko at nagtanong ako ng a -ako, sir?

Yes, you. . Stand up

OMG! Patay tayo d‘yan! Hala, ano kayang ipapagawa nya? Sana pagalitan nya na lang ako. Okay
lang

saken yun basta wag na wag nya lang ako pagso-solve-in!!

Tumayo ako gaya ng inutos nya. Great, para na „kong presyong sisintensyahan. Bigla ko tuloy
naisip

si Rizal. Si Rizal talaga?? Haha. Oo. Naisip ko kung ganto rin ba ang feeling nya bago sya

barilin sa

Bagumbayan. Guys, readers, ideal man ko na di ko pa nakikita, paalam na. Salamat sa

maikling

panahong nagkasama tayo. Di ko kayo malilim—

“Ngayon lang kita nakita sa klaseng „to.” IKAW RING PANUT KA, ngayon lang din kita nakita

no!

Che!

Ah..a no po kasi..kakapasok pa lang namen sa klase n-nyo ngayong araw, WAH! Hindi ako magaling sa
ganitong paliwanagan!

‘Namen‘..?

Opo, a-ako po s-saka si , tapos tinuro ko si Nika na ngayon eh gising na gising na. haha. Kabado

Nika

rin!

Ah..I see. Ang galing nyo ring dalawa no?

Po? naguguluhan kong tanong.

“You two just came here in my class today pero kung umasta kayo eh feel at home na feel at home

na kagad kayo rito. Yung isa, tinulugan ako sa klase ko at ikaw naman ay dinaldal ang

katabi

mo. Napakagandang ehemplo nyo para sa mga freshmen sa klase na to, ano? sarcastic nyang

sabi.

Tumahimik na lang ako at parang batong nakatayo. Pero sa loob-loob ko, gusto ko ng sabihin na

ang

kapag ng feslak nya! Wala syang karapatang pahiyain ako sa klase dahil una sa lahat, 15 minutes
syang

late!!

O sige, ganto na lang. Sagutan mo ang problem number 2. Pag nagawa mo yan, palalampasin
ko

ang pambabastos na ginawa nyong dalawa sa klase ko ngayong araw.

Automatically, tinignan ko yung nasa board.

2.) ( 2m ^2 n^3 q^4 )^3 (m^4 nq ^5 )^5

Kulang na lang lumabas yung dalaw ang eyeballs ko sa hirap ng math problem na yun eh!

Sheda
kasi bakit naimbento pa ang math eh hindi ko naman maa-apply yan sa pang-araw araw kong

„Pag nasagutan ko ba yan, mawawala ang corruption sa Pilipinas? buhay!

Ha?? Sabihin nyo nga!

Kunwari nag-so-solve ako sa notebook ko habang nakatayo, pero sa totoo lang eh kung kani-
kaninong

santo na ako humihingi ng tulong.

Ano, miss, kaya mo bang sagutan? . NAPAKADALI na nyan HAYUP KA! Wag mo kong

tarantahin!!

8m raise to 26, n raise to 14, and q raise to 37, narinig kong pasimpleng binulong ni

Haru habang

nakatitig sya sa board. WHOA! Na-solve nya yun ng isip lang ang gamit?? Eh human

calculator ata

sya eh!!

Nagpanggap ako na nagso-solve pa rin pero nananalangin na ko nun na sana pag sinabi ko yung sagot
na

binigay ni Haru, my savior ( pwe! Ang baduy! ).. eh wag nya na tanungin kung pano ko nag-arrive sa

ganung answer.

“Ah..8m raise to 26, n raise to 14, and q raise to 37…?” patanong kong sagot. Napalunok ako.
Hayup

ka, papanutin na talaga kitang matanda ka pag minali mo ko!

Sigurado ka na ba sa sagot mo? Tokwa, hindi ko nga alam pano nakuha tas tatanungin mo

pa ko

kung sigurado ako?? Sapak, you like? Oops! Maka- non-violence pala ako. Hehe.

“Yes, sir. Sa pagkakaalam ko kasi sa Math, iisa lang ang pwedeng sagot. And that is my

answer

kaya syempre, sigurado ako dyan,” mayabang kong sagot. T-teka! Ano bang pumasok sa isip ko

at

sinabi ko yun? WAH!! Lalo ko lang pinapatay ang sarili ko eh!

Hmm. You are right. And I like your confidence. Sige maupo ka na.

WHOA!! Napuri pa ako. S a sobrang saya ko nayakap ko si Haru at napasabi ako ng „thank you! ng

pabulong. W-WHAT??!! NAYAKAP KO SYA?? OMG! Agad kong tinanggal ang mga kamay ko sa kanya

at umupo ng maayos. ANONG GINAWA KO??? Napatakip ako sa mukha ko at bumulong

ng =sorry‘ sa kutong lupang yun na na-hypnotize ata ko kaya ko sya biglang nayakap!

Naramdaman kong siniko ako ni Nika at bumulong na = grabe, umidlip lang ako, kayo na agad?‘

Nanlaki ang mga mata ko at sinabi ko ng pabulong sa kanya na = hindi no! Hindi yon mangyayari

kahit

kelan!’

Binigyan nya lang ako ng „lokohin-mo-lelang-mong-panot-ba t -ako-maniniwala-sayo look. Inirapan

ko na lang sya.

Nung mag-bell na, may sinabi ang napapanot na yun na gumimbal ng buong pagkatao ko.

“We will have a quiz tomorrow.” HA?? QUIZ AGAD?!!

Sir, ano pong coverage? tanong ng isa.

Lahat ng tinuro ko sa inyo, including today‘s lesson.

P-pero sir, napalakas ata ang bulong ko kasi napatingin saken yung prof.

“Ah, yung dalawang bago lang sa klase ko, magpaturo na lang kayo sa iba. Tutal mukhang

MAGAGALING naman kayo sa Math eh, madali lang kayong makakapag-adjust sa klase ko.”

HA?? Niyabangan ko lang sya akala nya na magaling a ko sa Math?? OH NO!

Ah, oo nga pala. Valedictorian yang katabi mo nung high school, I advise you to persuade him

to

, sabi nya sabay ngiti. teach you VALEDICTORIAN? Itong kutong lupang to

Valedictorian nung HS??

S-sir, sa iba na—

“It s okay. Willing po ako na itutor sina Aki-sempai,” walang anu-ano eh sinabi ni kutong lups.

Then good for you two. Sige aalis na ko, tapos umexit na ang prof namen.

BAKIT SYA PUMAYAG??BAKET?? Anak naman ng tinapa oh! Kasumpa-sumpa na nga ang Math,

pati ba naman yung mga events sa buhay ko, kasumpa-sumpa rin??

“Nice, Aki. More moments with the one who loves you,” sabi ni kumareng Nika. Binatukan

ko nga

sya.

“Kasalanan mo ang lahat ng ito eh!!” sabi ko sa kanya.

"A-ano, Aki-sempai..narealize ko na..t-tama ka, sige, makikipagbati na ko kay Fuyu," singit niya sa
usapan namen ni Nika. TEKA! ANDITO PA SYA?? Akala ko wala na sya kasi nag-alisan na yung ibang

kaklase nya!

"Bago ka umalis, hindi mo ba kukunin ang number nameng dalawa?" tanong ni Nika na nang-aalaska
na

naman.

Tinignan ko sya ng masama at nagtanong ako ng "at bakit naman nya kailangan ng number
naten ,

friendship?!"

"Tongek ka ba, eh tutor nga naten sya eh. Syempre may karapatan syang magdesisyon kung
kelan nya

tayo tuturuan. Kaya sya ang dapat magkaron ng number naten hindi tayo, di ba, Haru-kun?"

Nag-blush sya at tumango.

"Bakit ka kasi pumayag na mag-tutor samen?? Sira ka ba?" Oops. Na-voice out ko yung iniisip ko!!

"Utak naman friendship! Syempre, chance nya na yun nu ka ba! Saka, ang MAGKAIBIGAN, di ba

nagtutulungan? Sa pagkakaalam ko ay magkaibigan na kayo, di ba?"

"Alam mo friendship, epal ka. Hindi naman ikaw ang tinatanong ko eh, sya!"

"Sus. Highblood-highblood??" sagot ni Nika tas bumaling sya kay Haru, "sige, ikaw na daw
sumagot

ng tanong nya."

"Gusto kong m-mapalapit sayo, sempai..saka..k-kahit.." okay eto na naman tayo sa nauutal at nagba-

blush habang nagsasalitang si Haru kutong lups.

"Kahit..?"
"..kahit opposite ako ng ideal man man mo, alam ko na kaya kong patunayan na..na..

matututunan mo rin akong mahalin.."

HUWAAAAAAAATTTTT???!!!!

Chapter 6: Insomnia

"O sleep, O gentle sleep, nature's soft nurse, how have I frightened thee, that thou no more wilt weigh
my

eye-lids down and steep my senses in forgetfulness?"- William Shakespeare

Grabe friendship! Wala talaga kong ma - say kay Haru! Sobrang talino na, ambait pa! Bet na

bet ko

talaga sya para sa‘yo! sabi ni kumareng Nika na parang kinikilig habang naglalakad kami pauwi.

Paulit-ulit? Paulit-ulit?? Alam mo, mula second period hanggang last period naten ay wala na
kong

ibang narinig kundi yan! reklamo ko sabay takip ng tenga ko.

Tinanggal nya ang mga kamay ko na nakatakip sa tenga ko at sinabihan nya ko ng, ayii..kunwari ka
pa

friendship! Kung makayakap ka nga kanina dyan

wagas eh!

Ilang beses ko bang sasabihing nagkataon lang yun??

Echu~ deny-deny pa! Nagba- blush naman! Oh!! Halata! asar nya.

Che! Imbento ka ah!

 Tapos sabi nya pa, patutunayan n'yang matututunan mo rin syang mahalin kahit opposite sya ng
ideal

man mo!! Oh my M! San ka pa

makakahanap ng lalaking ganyan?

Teka nga friendship. Magkalinawan nga tayo. Magkano ang binayad nya sayo para m---

Alam mo, naaawa ako kay Haru .

Eh?! Anong konek nun sa pinag-uusapan naten?

Naaawa ako sa kanya kasi.. nainlove sya sa yo . ABA! Parang sumusobra naman yata tong

si

kumareng Nika ah! Anong ibig nyang sabihin, hindi ako worth it mahalin??

Teka! Baket, sinabi ko bang mainlove sya saken? Hindi ko naman ginusto yun ah!”

Yun na nga eh. Hindi mo na nga mahal, binabalewala mo pa. =Tas kung pag-isipan mo

sya ng

masama..tsk..tsk..Grabe ka friendship! That innocent visage? Sa tingin mo ba makakaya nyang

mam-

bribe ng ibang tao para lang papurihan

ang sarili nya sa harap mo?

Ouch. Para kong sinaksak ng 100 beses. Tagos hanggang kaluluwa ko yung mga sinabi ni kumare eh. Oo

nga naman, para namang gagawin nya yun..haay..

Kontrabida nga =ata ang role ko rito.. Bakit ba feeling ko ang

sama-sama ko na?

Friendship, tawag-pansin saken ni kumareng Nika. Nasa harap na pala kami ng bahay nila,

sana..bigyan mo ng chance si Haru ..o kahit..ituring mo man lang syang kaibigan. .Obvious ka

kasi

kanina eh. Ang plastik ng ngiti mo. Halatang pilit. He made your impossible condition possible. Kaya

sana, do what you promised to him . Be his friend. So far, yun lang naman yung gusto nya di ba? I think
na..he‘s really serious about you.

Kita mo nga, gumawa sya ng isang bagay na palagay ko eh hindi nya pa ngagawa kahit kelan

---

ang manakit ng isang kaibigan sa harapan ng maraming tao . Saka, kundi dahil sa

kanya,

malamang napahiya na tayo ng bongga sa Algebra subject naten kanina.

In short? singit ko. Natawa sya at binatukan ako.

Haha. KJ mo friendship ah! Wag ka ngang manggulo, speech ko =to eh.

Sabi mo eh. Continue .

Kaya..sa tingin ko..you should think it over. Feeling ko kasi dahil sa mga standards-standards mo na

yan eh lalo mong nailalayo ang sarili mo sa mga bagay na nasa harap mo na .

Friendship, may narealize ako.

Ano naman yun?

Dapat hindi business course ang kinuha mo eh.

H -ha? Bakit naman?

Kasi mas bagay kang maging . Ano bang course para maging ganun? guidance councilor

Ha -ha-ha. Corny, sabi nya sabay irap. Tumawa naman ako.

Oy! Seryoso ko dun sa mga sinabi ko ah, pahabol nya bago sya tuluyan ng pumasok sa loob ng

gate

nila.

Yeah, right , sabi ko sabay ngiti.

Kinagabihan , habang nanonood ako ng J-drama na Otomen ay pumasok sa isip ko si Haru ..at ang
mga

sinabi ng guidance councilor ..este..kumare kong si Nika .

Peste kasi eh! BAKIT KAMUKHA NI ARIAKE SA PALABAS NA =TO YUNG KUTONG LUPANG

YUN?? At bakit pareho silang cute at effeminate kumilos at trying hard maging manly?!

Haay..lalo ko lang naaalala yung lalakeng yun eh! Kung wala lang dito si Okada Masaki , tinigil
ko

na

ang panunuod nito eh! Ang pam-pam kasi ng Haru na yan! Pati sa mga pinapanood ko nag-

aappear?? WAH! BALIW NA NGA YATA KO! Ang epal rin kasi ni friendship eh! Kung anu-anong

sinasabi! Arghh!!

Oo na! Oo na! Guilty na „ko! Ang unfair ko nga masyado kay kutong lups! Kaso, ano namang

gustong

mangyari ni friendship? Maging kami tas masasaktan ko lang yung kutong lupang yun kasi hindi ko

naman sya talaga mahal? I mean..DUH?! Hindi porke mahilig akong mag- fantasize ay hindi na

ako

aware sa reality!

I am fully aware na kahit pagbaliktarin man ang langit at lupa, maghalo man ang balat sa tinalupan

at magunaw man ang mundo eh hindi ako maiinlove sa lalakeng „yun! I can live with my own ideals

at hindi ko iyon basta-basta itatapon dahil lang sa kutong lupang yun!

Naputol ang mga iniisip ko nang maramdaman kong nag- vibrate ang cellphone ko. Teka, sino

namang

mag-te-text saken ng gantong oras? 11 pm na ah.

Ah! Baka si kumareng Nika ! Hah! Siguro magso-sorry yun kasi sobra-sobra yung mga sinabi nya
saken

kanina! Haha! Matignan nga.

Toink . EH?? Ba‘t unregistered number ?? Hmm..nagpalit sya ng number? Haha! Baka nag-away sila
ng

jowa nya! Wuuh!

Pagbukas ko ng mensahe ay nagulat ako sa aking nabasa:

Aki sempai, si Haru po ito. Tungkol po sana dun sa pagtu-tutor ko sa inyo sa Math, kelan po kayo pwede?

Bigla kong naalala na kinuha nga pala nya yung mga number namen kanina. May sumilay na

ngiti sa

labi ko. Inimagine ko sya na ilang minutong pinag-isipan ang text na to bago nya i-send saken.
UWAH!

Ano kayang itsura nya habang nagtetext? Siguro naka-pout sya at nakakunot ang noo.

Haha! CUTE! Tapos antigas ng ulo..sinabi na nga ni kumareng Nika na wag ng mag-po eh!

T-TEKA!! H-HA??? ANO BA „TONG MGA INIISIP KO?? WAH! Erase! Erase! ERASE!!

OMG! Sa kakasabi ko ng erase sa utak ko eh na-erase ko ang text nya! WAH! Anak ng tinapa
naman

oh! Pano yan?? Hindi ko pa sya narereplayan at mas lalong di ko pa nase-save ang number

nya!! Argh!! BADTRIP!

“Kasalanan to ng kutong lupang yon eh! Kung di kasi sya nagpapa-cute sa isip ko eh di san “

HAAHH?? ANSAVEH?! Teka-teka!! ANONG KABALIWAN ANG PINAGSASASABI

KO?? Utang na loob, ipaliwanag nyo saken! RAWR!

Bago ko iumpog ang ulo ko sa pader eh biglang nag-ring yung cellhone ko. Thank God! Agad

kong

“Haru-kun, sorry nadelete ko yung number mo kanina. Buti tumaw sinagot ang tawag

at sinabing,

Hindi ko na napagpatuloy ang sasabihin ko dahil nakarinig ako ng tawang wagas sa kabilang linya.
Yung

tipo ng tawa na humahagalpak, mapapahampas ka ng ka may mo sa sahig at ma papahawak ka

sa

tiyan,

ganung tawa ang naririnig ko ngayon.

Agad kong tinignan ang screen ng CP ko. TAKTE, SI NIKA PALA ANG TUMATAWAG!!

Naku

naman oo!!

“Sige tawa pa! Lakasan mo, ang hina eh,” komento ko.

Wahaha!! Nagulat ako haha!! Nagulat ako sa sinabi mo!! WAHAHA!! Sorry naman hindi ako ang

ineexpect mong tatawag sayo! Yii..ikaw na! HAHAHAHA!!

“Harhar. Wala na bang ilalakas yan?” sarcastic kong tanong. NAKAKAINIS!! Napahiya ako dun

ah!

Nung huminto na sya sa kakatawa ay nagsalita na ulit ako, nagtext na ba sayo si Haru-kun?
“Ano ulit? Ha..ru..KO?”

Isang-isa ka na lang talaga friendship, bi- bingo ka na saken.

Haha. =To naman, parang di ka na mabiro.

Nabiro mo na nga ako eh. Andami na nga eh. Puno na ang salop.

Wuuh! Nosebleed ang tagalog mo „te!

Che!

Haha!!

Ano, nagtext ba? Nade lete ko kasi yung text nya k---

Sumisegwey??

Ikaw kaya yung kanina pa segwey ng segwey!

Haha. Sige na nga. Oo nagtext. Send ko sayo yung num—

“T-teka! Wag na! Ikaw na lang magreply sa kanya.”

Ah..okay..sabi mo eh. Anlakas mo sa Globe, friendship. Sige, bye-bye. Titext ko na lang sya.

DIAL TONE.

Nakapagtatakang pumayag sya kagad. Parang ang unusual nun ah. Well, anyway, back to

business! Makapanood na nga ng Otomen at baka namimiss na ko ng mga papables ko na sina

Asuka at

Tonomine! Yay! Ang hot talaga nila!!

Maya-maya, tumunog na naman ang cellphone ko. Nu ba naman 'tong si friendship, istorbo.

“Ano na naman yun, friendship?” iritable kong tanong sa kanya. Ilang segundo ang lumipas bago
may

sumagot sa kabilang linya.

“Ah..a-ano..si Haru po ito..”

HUWAATTT??? Nanlaki ang mga mata ko at tinignan ang nakalagay sa screen ng phone ko.
+63929*******

Unregistered number! RAWR! BADTRIP!! BAKIT S'YA TUMATAWAG??

“S-sabi po kasi ni Nika-sempai, gusto nyo raw po na tawagan ko kayo..kaya..”

A-ANO?? HA?? KELAN KO SINABING GUSTO KONG TAWAGAN AKO NG KUTONG

LUPANG „TO?? Grr!! ANG MALDITANG =YON!! Aish..! Ang sarap ipakain yung utak nya sa

mga

zombies!!

S-sempai..? mukhang nag -aalala na sya kase kanina pa ako hindi sumasagot.

Ah..sorry..nag-space out ako. Haha. Oo nga pala, wag ka ng mag-po, okay?

Ah..oo nga pala. Sorry po—ay---Sorry lang pala.

Di ko napigilang hindi matawa. T-teka, ba t ako tumatawa?? Umubo-ubo factor ako. Okay,
serious

mode na.

Tungkol nga pala sa pagtu -tutor, since Sabado naman bukas, okay lang saken kahit anong oras

magsimula. Ikaw na lang magdecide. San nga pala tayo—

“Sinuggest saken ni Nika-sempai na sa inyo na lang daw kasi hindi pwede sa bahay nila.”

“S-SA'MEN??” anong imbento na naman yun?? Eh mas malapit nga ang bahay ni Nika sa

university

kaya mas okay sa kanila! AY NAKO!! ANG BABAENG YUN TALAGA!! GRR!
H -hindi ba pwede sa inyo sempai?

“Hindi ba pwedeng sa inyo na lang?”

Ah..p-pero—

ARGH! Bakit ko sinuggest yun?? Di talaga ako nag-iisip! Obvious na di pwede kasi hindi magandang

pumapasok ang dalawang babae sa kwarto ng isang lalake!! WAH! Pahiya points plus one na
naman

ako!!

Ah..sorry! S-sige samen na lang. Hehe, aww..talo ko dito. In the end, samen nga gaganapin. Takte

yan. Mamu-murder ko na talaga si kumare eh! Feeling ko plinano nya to lahat eh!

Siguro..mag-start tayo ng 2pm? Tapos ang oras ng pagkikita eh 1pm.

Okay. Si Nika, alam ang bahay namen, pano ka?

Ah..sa t-totoo lang..ano..a-alam ko rin ang bahay nyo s-sempai.

“HA??” Pano nya nalaman? TEKA, STALKER BA SYA??

Wag po kayong mag-isip ng masama. N-nagkataon lang po na nadadaanan ko pauwi samen yung bahay

nyo. H-hindi po ako..s-stalker o kung ano pa man.. sabi nya na sa tono ng boses nya ay mukhang

takot

na takot na pag-isipan ko sya ng masama.

Alam ko namang hindi ka magsisinungaling saken eh. Sige, sige. Ganun na lang. So panu, bukas na

lang. Ba---

“Teka, sempai.”

Eh? Bakit, may sasabihin pa ba sya?

Ano yun?

Ah..w-wala ..wala, Ha?? Biglang nagbago ang isip? Probleman nun??

Ano nga?
Wala lang. Wag mo ng pansinin. Sige po, ba -b—

. Wait lang

ANSAVEH?? Bakit ko sinabi yun?? Naguguluhan na ko sa sarili ko ah. DAPAT NA NGA SIGURO

KONG MAGPACHECK UP.

G -gusto kong mag-sorry sayo sa lahat ng mga pagtataray na ginawa ko sa yo..sana m—

Wala yun sempai. Dapat pa nga akong magpasalamat kasi binigyan mo ko ng chance na maging

kaibigan ka. Atleast, nagiging malapit

na ko kahit pano sa pangarap ko.

Pangarap? Ano bang pangarap mo?

“Ikaw.”

BOOM. Blush. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. ANONG PINAGSASASABI NG

KUTONG

LUPANG „TO?? Kelan pa sya naging BOY PICK-UP??

Tigil-tigilan mo nga ako. Kahit sabihin mo y---

Alam ko naman yun sempai eh. Pero kahit ganun, hindi pa rin ako susuko.

Haay..bahala ka sa buhay mo.

Sige sempai. Good night na. I love you.

DIAL TONE.
Speechless. NGA NGA na naman ako. Mababaliw na nga ata talaga ko sa batang =to. Haay..!

WAH!! Nika, ikaw ang may kasalanan ng lahat ng ito eh!! Aish! BADTRIP!!

Ala-una na ng madaling araw. Lahat na ata ng sleeping position na try ko na pero hindi pa rin

ako

makatulog.

I love you. I love you. I love you. Puro yun ang paulit ulit na naririnig ko sa utak ko.

ARGH!!

TAMA NA PLEASE?! GUSTO KO NG MATULOG!!!

Chapter 7: Allergy

Cute is when a person's personality shines through their looks. Like in the way they walk, every time
you

see them you just want to run up and hug them. -anonymous

“AAAAKKKKIIIIIIII!!!!!”

Nagising ako sa makabasag- eardrums na sigaw ng aking mudrabels . Umungol lang ako at
namaluktot

sa kama. Dedma lang aketch. Para kasing ayaw pa ko pabangunin nung kama eh. Hinihila

ako ng

gravity!

“Hoy tumayo ka na d yan! Kanina pa naghahantay sa labas yung dalawang bisita mo!”
Naghahantay? Dalawang bisita? H-HA? Pumikit pikit ako. OMG! Yung tutorial session!! Bigla

akong

napabangon. Teka, anong oras na ba? Maaga pa nam---

Pagtingin ko sa wall clock, napanganga ako. 1:30 na?? Sinampal ko ang sarili ko. Hinde hinde

hinde. Maaga pa, baka nananaginip lang ako! Tumingin ulit ako sa wall clock. 1:31 na!!

Oh my gulay! HINDI NGA AKO NANANAGINIP!! A-anong gagawin ko?? Papapasukin ko ba muna

sila o maliligo muna ko? ARGH!! Kung hindi ako ininsomnia kagabi hindi =to mangyayari eh!! RAWR!

Ayt. Wala pala kong choice kundi papasukin sila since tanghali na at napakainit sa labas.

Witchikels

naman oh! Kakagising ko lang makikita ko na naman ang kutong lupang batang 'yon! Hay..di

bale..andyan naman si kumareng Nik---

"B-BAKIT KA NANDITO??!"

Yan ang una kong reaksyon nung binuksan ko yung gate ng bahay namen. Isang babaeng nakadamit
ng

pang-manika, nakapony-tail na buhok at may hawak na pink teddy bear ang bumulaga sa aking
mga

matang palagay ko eh may muta pa. At talagang nakakapit pa talaga siya sa braso ni kutong lup---

"Sorry sempai. Nagpumilit kasi si Fuyu na sumama eh. Pasensya na talaga," sincere at naiilang
nyang
sabi.

Okay. I admit. For a millisecond, na- speechless ako. At napalunok ng panis na laway. Wag na

kayong

magtanong ba't panis. Alam nyo na kung bakit. Harhar.

Napakasimple lang ng suot nya. Black shirt, checkered na pamatong tas Khaki shorts..pero waley eh.
Ang

cute nya talaga!

SHOCKS! ANO NA NAMAN BANG INIISIP KO??! Mukhang naghahallucinate na ko. Kailangan ko

na talagang maghilamos at malig---

"Heeh~ ganyan ka pala humarap sa mga bisita mo, 'ONEE-CHAN'~" nakangisi pero pa-cute pa rin

na sabi ng gothic lolita maldita girl na yun.

Napatingin ako sa sarili ko. TOKWA! Nakasando lang ako ( buti may bra ko nung natulog! ) at

naka-

bloomers!!

Agad akong nagtakip ng katawan at napatingon sa kutong kupang yun! Golly, namumula sya at
hindi

makatingin ng diretso! ARGHH!! Yung Fuyung maldita naman eh pinipigilan ang kanyang tawa.

WAH!! What a great way to start your day!!

"P-pumasok na kayo.." sabi ko sabay karipas ng takbo diretsong banyo!

BADTRIP! BADTRIP! BADTREEEPPP!! Kulang na lang iumpog ko sa pader yung ulo ko sa

sobrang inis eh!

Bakit ba nangya yari saken 'to?? PLEASE, TELL ME!!

Pagkatapos ko maligo at magbihis ay agad ko silang pinuntahan sa sala. Nakita kong masaya silang
nag-

uusap kaya pumunta na lang ako ng kusina.

"Ma! Hindi mo man lang sila inalok ng meryenda??"

" Eh kita mong nagluluto ako eh. Andami kong ginagawa tapos aalis pa ko mamya. Try mong

maging

nanay, ako magiging anak! Leche! Tanghali ka na ngang gumising tapos ako pa ang sinisisi mo."

"Ma? May pinaghuhugutan?? HB agad?? Di ba pwedeng sagutin ng oo o hinde ang tanong ko? Kailangan

may kasama pang sermon? Ano yun palaman sa tinamay? Almusal? Almusal??"

"Tanghali na no! Almusal-almusal ka d'yan!"

"Alangan namang mauna ang tanghalian sa almusal. Ma, bago yun ah!"

Hinila ni mudrabels ang ilang strands ng buhok ko at nang-gigigil na sinabi nyang, "ikaw talagang
bata

ka~!"

"A-a-a-aray~! Mama naman eh!" reklamo ko.

"Kung hindi pa sinabi saken ng mga bisita mo na may tutorial session kayo ngayon, hindi ko pa
alam!

Nakuu~ Ikaw talagang bata ka, kahit kelan ka talaga oo!"

"Mudrables naman, hindi ba pwedeng nakalimutan ko lang sabihin kagabi? Grabe!

Domestic

violence kagad?!"

"Titigilan mo ba ang kakapilosopo mo sakeng bata ka o itatapon ko lahat ng DVDs mo sa

kw arto

mo?? "

AWW. Tumiklop ang dila ko dun ah. Badtrip! Luge-luge! Alam nga pala ni mudrables ang kahinaan
ko!

Asdfghjkl!

"Sabi ko nga eh, ako na ang maghahanda ng meryenda nila. Ha-ha-ha," sabi ko nang napipilitan.

Pagkatapos nyang ma gluto ay nagpaalam syang aalis na. Kesyo may lakad daw. Che~ Ayaw lang

nun

mag-entertain ng bisita at maghugas ng plato.

Habang nagtitimpla ako ng juice sa kusina ay biglang lumapit saken si kutong lups.

"Aki-sempai, sorry talaga kanina ah. Lalo na sa inasal ni Fuyu. Ang totoo nyan, napilitan akong isama sya

dahil sabi nya mag-so-sorry daw sya sayo personally kaso mukhang.."

"Ginamit nya lang yung dahilan na yun para mang-inis tama ba?" dugtong ko.

"H-hindi naman siguro ganun. Wag kang mag-alala sempai, hindi ko hahayaan n---"
"Tapos na kong maghanda ng meryenda. Tara na sa sala," putol ko sa statement nya.

"A-ako na ang magdadala nyan, sempai," sabi nya sabay kuha sa tray na hawak ko na.. on the
process

eh. . nagtama yung mga kamay namen at nagkatinginan kami sa isa't isa for a few seconds.

Yung maarteng readers d'yan na mahilig mag-assume, sorry. Hindi ako kinilig.

Dubdub dubdub.Dubdub dubdub. LECHE, ano yan puso, TRIP MONG UMEKSENA??

Okay, fine! Bumilis ang tibok ng puso ko! Pero witwitwit! Slight lang. Wag kayong ma- issue dyan!

At syempre, sya yung unang umiwas ng tingin ( Hah! Akala nyo ako no?! HAHAHA! D'yan

kayo

nagkakamali! ) na naging dahilan kaya muntik ng tumilapon yung laman ng tray.

Takte, sayang! Sana nga tumilapon yung tray eh --- tumilapon sa mukha ng Fuyu na yun.

Habang kumakain sila ng meryenda eh biglang nag-excuse si Haru at nagtanong kung nasaan ang
CR.

Tinuro ko at nung umalis sya ng sala ay tumingin ng masama si Fuyu saken habang nakangiti.

Kung

nanonood din kayo ng Jdrama, alam nyo kung anong klaseng ngiti yun --- p a-cute, plastik, pang-asar
at

masarap sampalin na uri ng ngiti. Ganun.

"Alam mo ba kung bakit nagpunta ng CR si haru-chan ko~?" pa-cute pa rin ang tono ng boses

nya.

Nakakaasar na ah. Sarap sapatusin eh!

"Hah! Tanga ka ba? Malamang mag-si-CR!" sarcastic kong sagot.

"Ara~ hindi mo talaga alam, ano? Sino ngayon ang 'tanga', onee-chan~?"

ABA AT TALAGANG IN-EMPHASIZE NYA PA TALAGA YUNG WORD NA 'TANGA'

AH!! Napakuyom ako ng palad pero hindi ko gagawin ang iniisip ng mga warfreak na

readers

d'yan. Tandaan nyo, maka-non-violence (kuno) ako.

"Baket, alam mo?" sabi ko with matching deadly glare.

"Allergic si Haru-chan sa peanut butter pero dahil sa'yo, kinain nya yung peanut butter

cookies

nang hindi man lang nagrereklamo."

Nanlaki ang mga mata ko sinabi nya. Pupuntahan ko na sana si kutong lups sa CR nang biglang--

"Aki-sempai, ano kaya kung..simulan n---"

"A-ayos ka lang ba??" agad akong lumapit sa kanya.

I remember nung elementary pa ako, may pinakain ako sa classmate ko na hindi pala n'ya
pwedeng

kainin. Naospital sya nun at kahit kelan ay hindi nya na ko pinansin.

"H-ha?" nagtataka nyang tanong.

Takte, nagpapanic na ko, ' ha? ' lang ang masasabi nya??

Hinawakan ko ang maka bilang pisngi nya at hinilig pakaliwa at pakanan. Wala namang pantal o

pamumula. Nilapit ko rin ang tenga ko sa dibdib nya at pinakinggan ang heartbeats nya. Mas
mabilis sa

normal pero wala namang signs of palpitation.

"S-se mpai..?" nag-aalangan nyang tanong. Napaangat ako ng ulo..hindi sya makatingin ng diretso
(

lagi

naman takte) at. .slightish pink na naman ang mukha nya.

Maya-maya ay nakarinig ako ng malutong na tawa sa likuran ko. A-ang malditang yon!! GRRR!!

"HAHAHAHA!! Naniwala ka naman! Utu-uto~! Hahaha!" pang-aasar nya habang tumatawa.

"Fuyu! Ano na naman bang g---"

"Wala akong ginawang masama, Haru-chan. Talagang may isang tao lang ditong pinanganak ng

walang common sense. "

"A-anong sabi mo??" syempre nag-react ako. Aba, ayos sya ah!! Solo nya ang eksena??

" Bingi?? Sabi ko, wala kang common sense. Isipin mo nga, kung may isip ka man ..kung may

allergy

nga talaga si Haru-chan ko sa peanut butter eh di sana, unang kagat palang ng cookies eh nakitaan mo
na

sya ng mga symptoms, right? HAHAHA!!"

Anak ng~! BADTRIP!! T-TAMA SYA EH! WAH!! Gusto ko ng lumubog sa kinatatayuan ko

ngayon! Oo, now na!!

"Gusto ko lang malaman mo na..hinding hindi ako mag-so-sorry sayo at mas lalong hindi ko

ibibigay si Haru-chan dahil..akin lang sya!" sabi nya habang nakapamaywang tapos tumawa sya

ng pa-cute na kontrabida laugh at nag -graceful exit sa bahay ni kuya ..este bahay pala namen.

Gusto ko sanang sumagot nun kaso umalis kagad sya. Takte ang ganda sana ng sasabhin ko uh:

'e di wag kang mag-sorry! Wa ko care! Baket, papasa ba ko sa Algebra pag nagsorry ka? Oh my

golly

gulay! E di iyo na si Haru! Lamunin mo! Yung buo ah! Gusto ko sa harapan ko! Leche! Cannibal!!'

Oh di ba?! Sinayang nya yung opportunit---

TEKA!! Kung umexit na ang gothic lolita maldita e di.. k-k-kami na lang dalawa ng kutong lups na 'to

ang nasa bahay??!

OO NGA PALA!! Nasan ang missing in action kong kumare?? Kasama sya dapat dito ah! Sang lupalop

ng universe ba sya nagtatago??

"S-sorry sem---"

"Hindi ko yan kailangan. Hayaan mo sya. Wala akong pake kung anuman ang plano nya," sabi ko habang

naghihintay na sagutin ni friendship ang tawag ko.

After ilang try..finally! Sinagot nya rin.

"Hoy friendship!! Asan ka na ba?? Mag-a-alas-tres na ah!! Maaga ka pa para buk---"

"* insert pekeng ubo sounds here * s-sorry friendship. May s-sakit ako kaya hindi ak---"

"Lokohin mo lelang mong panut! Takte ka!! Akala mo siguro hindi ko alam na hindi ka marunong umarte

no?! Pumunta ka na dito bago mag-init ang ulo ko say---"

"Ano ba friendship!! Hindi ba obvious! Isa 'to sa mga mission ko!"

"Ha? Kelan ka ba naging secret agent? Anung pinagsasasabi mo dyan?? Tae, baka humihithit ka na
ng

mary jane dyan kaya kung anu-ano ng pinagsasasabi mo ah!!"

"Hindi, to naman, adik agad?? Di ba pwedeng playing cupid muna??"

"Playing cu--ANO??!! Tokwa ka, kami lang dalawa dit---"

"Alam ko, kasama ko nanay mo eh. Shopping galore kami," at nakarinig ako sa background ng
bulong

na 'tita, say hi nga dyan'.

"Oy, anak! Ang bait pala ng bestfriend mo nilibre ak---"

"Ibigay mo nga yung cellphone kay friendship ma, bago ko mabato tong CP ko."

"Oh baket friendship?" pa- tweetums nya pang tanong.

"Baka ikaw ang dapat kong tanungin ng bakit!!"

"Ay malo-lowbat na ko friendship. Enjoy your day na lang! Sana hindi lang puro Algebra ang

ituro

nya sayo~ hehehe..Bye-bi!! "

DIAL TONE.

Napahawak ako sa noo. OMG . OMG to the highest mountain EVEREST!!

Kami lang dalawa.

Anong magiging kahihinatnan ng 'tutorial session ' na ito???

UWAAHH!!!

Chapter 8: Math

"Math is like love : a simple idea but it can get complicated."-anonymous

Alam mo yung feeling na napagtripan ka? Yung tipong na - „wow mali ka at gusto mong

pumatay sa

sobrang inis? Ganun eh. Ganun ang nararamdaman ko. Aghh! Spell BADTRIP! Takte, pati mudrabels
ko

kasabwat??! RAWR!

Magsimula na tayo. Hindi daw makakarating yung topaking kumare ko eh.

Tumango sya at nilabas na sa bag nya yung mga workbook sa Math na dala nya. Napalunok ako.
Hindi

naman sya handa ng lagay na yan eh no?

Kumuha naman ako sa kwarto ko ng notebook, lapis, pambura, at national

bookstore ..este.. calculator pala. Haha! Nung ready na ang lahat, dun kami pumwesto sa maliit na
lamesa

sa sala. Magkaharap kami. Ang lagay ba eh gusto nyo pang magkatabi kami?? Hah! ASA!!

"Aki-sempai, bago tayo magsimula, gusto ko munang malaman kung ano ang impression mo sa
subject

na Math," sabi nya habang nakatingin saken.

Di ko inaasahang tatanungin nya ko ng ganun. Asdfghjkl! May chechebureche pa kasing nalalaman

tong

si kutong lups! Di ba pwedeng turuan nya na lang ako ng diretso?!

"Umm..kailangan ko ba talagang..sagutin yan?" tanong ko. Tumango sya. Sheda! No choice.

"Para saken, ang Math ay isang uri ng sakit sa ulo . Mahirap na intindihin, mahirap pa i-apply sa

tunay na buhay. Hindi ko nga alam ba't pa naimbento ang Math eh! Tae yung nag-imbento nun!

Nakakasira sa pag-aaral at buhay ng mga estudyante! Wala namang maitutulong saken k---"

Napahinto ko sa speech ko nang sumenyas sya na tumigil na ko. Pansin ko lang a h, iba ang
ugali

nya

pagnagtu-tutor. Andyan yung feeling na..nag-i-emit sya ng 'superiority aura'! Takte, ikaw na

magaling

sa Math! Ikaw na!!

Tatanung-tanungin mo ko tapos papatigilin mo na lang ako ng basta-batsa? Eh kinakarir ko nga
yung

speech ko kanina eh, basag-trip naman sya! Di nya ba alam na maraming uma-agree sa paniniwala

ko with regards to that hellish subject?!

Ngumiti sya at iniharap saken yung notebook nya. Napakunot-noo ako sa nakasulat roon:

MATH = LOVE

Anong kalokohan naman 'to?! Math is equal to love? Tanga ba sya? Sinong niloko nya??

Baka love is

equal to HATE!!

"Ang dahilan kung bakit tinanong ko sayo ang impression mo sa Math sempai, ay dahil gusto
kong

malaman kung mahal mo ba o hindi ang subject na ito."

"Obvious namang hindi di ba?" sagot ko. Ngumiti lang sya. Takte, tigil-tigilan mo ang kakangiti

ng

ganyan! Nakuu~

"Maraming paraan para madalian ka sa subject na ito. Para saken, ang pinaka-effective

method ay

ituring itong parang isang pag-ibig. "

ANSAVEH?! 'Pag-ibig' daw?? Ano na naman bang pinagsasasabi ng kutong lupang 'to?? At

talagang nosebleed tagalog pa ang gamit nya ah!

"Katulad ng equation na sinulat ko sa notebook kanina, ang Math ay parang pag-ibig. Nandyan yung

feeling na gusto mo ng sumuko kasi napakahirap nya intindihin. Pero kung mahal mo talaga

sya, hindi ka susuko..kahit gano man kahirap. .kasi alam mo na unti-unti ay mauunawaan mo

rin

sya."

"Hahaha! Antaray! Haru-kun, ikaw na! Ikaw na talaga! Infairness, may point ka ah. Oo nga naman,
kung

iisipin ko na tao ang subject na Math at sya pa ang taong mahal ko, aba! Kahit gano sya

kahirap

intindihin, hinding-hindi ko sya susukuan!" sabi ko ng nakangiti.

OMG. SINABI KO BANG NAKANGITI AKO?? WOW! Di ko ineexpect na di pa kami as

in

nagsisimula, kumbaga, introduction pa lang, eh nag-e-enjoy na ko.

Binago nya ang impression ko sa Math. Wala lang. Astig. Haha. Narealize ko na..pwede na

syang

maging Math professor. Haha.

"Aki-sempai."

"Oh?"

"Gusto ko naman ngayong malaman yung mga specific areas sa Math na feeling mo ay mahirap."

"Lahat mahirap para saken," honest at diretso kong sagot. Nakakahiya mang aminin pero yun
ang
totoo! Eh sa di ko talaga gets ang Math eh! Halos iyakan ko na nga ang pesteng subject na yan eh!

Mukhang napansin ata ni Haru na medyo lumungkot yung mukha ko.

"Okay lang yan Aki-sempai. Gagawin kong madali ang Math para sa'yo."

Blush. ANO BA YAN?! Tokwa! Wag mo nga kong gamitan ng ganyang mga salita!! Pano

nya ba

nakukuhang magsabi ng mga makesong linya ( cheesy lines ) ng hindi mukhang nagbibiro??
Yung

tipong serious face tas may lalabas sa bunganga nya na mga keso ??

Saka, magician ba siya? Isang 'abracadabra' lang at madadalian na ko sa Math?? WHOA!

That's

impossible! Oo, mission impossible ang trip mo, kutong lups!

"Ha-ha-ha. Ang echos mo ah," sabi ko na lang at umirap ng pabiro.

Napansin kong may binuklat syang isang workbook. Iniharap nya saken yung libro at tinuro yung

problem number one.

40 - a = 8

"Eh ito sempai, kaya mo bang sag---"

"HINDI," diretso kong sagot. Napatingin tuloy sya saken. Anong tinitingin-tingin mo dyan?? Oo na,
bobo na ko sa Math! Ako na! Ako na talaga! Malaman-laman ko lang talaga na pinagtatawanan mo
ko

secretly, ihahagis kita sa Manila bay!

"Ganto yan, sempai. Unahin mo munang tignan yung letter sa given."

"Yung a ?" tumango sya at ngumiti. Takte! Wag kang ngingiti ng ganyan baka mablanko ako

at

walang matutunan sa'yo!

"Yung a yung missing value . Bale, yun yung i-so-solve naten," habang pinapaliwanag nya yun eh

sinusulat nya yung equation sa isang hiwalay na notebook. Yung notebook, nakaharap saken. Ang

galeng..kaya nyang magsulat ng nakabaliktad. Kasi nasa harap ko yun pero nasusulat nya sa
paraang

mababasa ko.

"Ililipat mo yung 40 sa kabilang gilid. Para magawa mo yun, kailangan mag-subtract ka both sides
ng -

40."

"Teka-teka! Bakit kailangang ilipat sa kabila?"

"Kailangan kasi nating mapagsama yung dalawa. Pareho kasi silang numbers, " napa-' aaahh ' na

lang

ako.

"Kapag naisubract na naten, maka-cancel yung +40 at -40 kaya - a na lang ang matitira sa

right side ,"

tumango ako. Okay..next?

"Ngayon naman, isu-subract naten yung 40 at 8 sa isa't isa. Anong makukuha nateng sagot?"
tapos
tumingin sya saken. Nataranta tuloy ako.

"A-ano ulit yung ipag-ma-minus?" tokwa, halata bang sa kanya lang ako nakatitig? TEKA!

BAKIT

NGA PALA SA KANYA KO NAKATITIG AT HINDI DUN SA NOTEBOOK?? Dahil ba sa

cute nyang

mukha na seyoso at focus na focus sa Math problem na yun?? Hinde-hinde-hinde!! Isa

itong

malaking JOKE!!

"Yung 40 at 8," sabi nya.

"Umm..e di..32," mabagal kong sagot.

"Tama..pero..anong sign ng 32?" Ha? ' Sign' ? Sign of the cross? Sign of.. WHAT??

"Ang ibig kong sabihin eh kung negative o positive ba yung 32," Oo nga no. Takte, alam ko

yan

eh! How come nakalimutan ko??

"Hmm..negative..? Negative 32?"

"Bakit naman negative 32?" tanong nya. OMG! Mali ba? Alam ko tama yun eh. Teka. .pano ko
nga

pala

naisip na negative yun?

"M-malay ko."

"Tama ang -32 pero mali kasi hindi mo mapaliw anang kung pano mo nakuha yun," prangka nyang

sabi. Ouch! Although smiling face ang cute nyang mukha eh alam kong nakaka- degrade na
sabihan ang

isang 3rd year na tulad ko ng isang freshmen na tulad nya ng ganun.

Kaso, witchikels naman oh! Anong magagawa ko? Eh sa hindi ko alam eh! Sorey naman!!
"Paano ba..makukuha..?"

"Ano bang number ang may mas malaking value? Yung 40 o yung 8?"

Hayup 'to ah! Sinagot ng tanong yung tanong ko?? Ano ba yan? Gusto nya bang dumugo ang utak ko??

"Di ba..y-yung..40..?" hula ko. Alam ko in terms of numbers, mas malaki yun kaso kasi may

pagka-

chechebureche din kasi ang bwisit na Math na 'o. Hindi constant yung laki ng value ng bawat
numbers.

Leche!

"Tama. Eh ano yung sign ng 40?" napatingin ako sa equation.

"Negative," sagot ko.

"Yun. Yun ang dahilan kaya negative 32. Kasi the answer follows the sign of the number with the highest

value," sabi nya tapos sinulat nya yung -a = -32.

"Yes! Natapos na tayo sa isang problem!" sabi ko.

"Hindi pa tayo tapos sempai."

"Eh?? Bakit?? May gagawin pa ba dyan??" Anak ng tinapa!! Gano ba ka-komplikado ang

lecheng

problem na to??

"Oo. I-ta-times pa naten both sides yung equation sa negative one ."

"Ha? Bakit pa??"

"Kasi negative yung a . Dapat positive ."

Leche! Ang choosy naman ng a na yan!

"O-okay.." sabi ko na lang. Tapos sinulat nya yung proseso. Then binilugan nya na yung final answer na
a

= 32.

"Ayan na talaga ang final answer ah! Wala ng bawian!" pabiro kong sabi. Tumawa naman

sya ng

bahagya.

"Ngayong naturo ko na sayo kung pano..bibigyan kita ng 15 minutes para sagutan itong 9

problems na

natitira. Madadali na lang naman yan kasi halos magkakamukha lang yung mga equations."

"A-ANO?!"

Hala! Eh siraulo pala sya eh! Ano yung sinabi nya sakeng gagawin nyang madali para saken yung Math??

Eh mas malupit pa sya sa dati kong prof sa Algebra eh! 15 minutes, 9 problems?? Eh baka

yung 15

minutes na yun, isang problem lang ang masagutan ko nun eh! Ano ba yan?! Parusa? Parusa??

"Hindi naman kita gustong i-pressure sempai. Gusto ko lang i-try kung ilang tamang sagot ang makukuha

mo within 15 minutes para alam ko yung next na way ng pagtuturo ko sayo," paliwanag nya.

"O-okay..sabi mo eh," sagot ko. Eh may choice pa ba ko? Alangan namang magpaka-choosy pa ko,
ako

na nga lang tong tinuturuan! Hay!! Ang saket sa bangs!

Nagsimula na kong mag-solve. Inisip ko na lang yung sinabi nya kanina. About sa love. Inimagine
kong

yung mga problems na 'to, pag nasagutan ko eh makikita ko na ang aking ideal man.

"Haru-kun, pwede bang gumamit ng calculator ?" kumakaway kasi saken yung calculator sa tabi ko. Sabi
gamitin ko daw sya para gumaan ang problema ko.

"Hindi pwede sempai eh. Sabi ni sir hindi daw tayo dapat dumedepende sa calculator."

"Tch," sabi ko sabay makeface. Kainis!! Anong silbi ng calculator? Ba't pa yan inimbento

kundi rin

pwedeng gamitin?!! Yung panut na prof talaga na yun!! Hanggang ngayon ba naman pinapahirapan
nya

pa rin ako?? Aish!

Pagkatapos ng 15 minutes, which is, parang sobrang iksi eh binigay ko na kay kutong lupa

yung

notebook ko.

"W-wag mong pagtatawanan kung mali-mali ako ah," sabi ko.

"Bakit ko naman gagawin yun sempai?" sabi nya tapos ngumiti sya. Che! Bait-baitan effect??

Nung chinicheck nya, kung may machecheck man sya dun , eh pinagmamasdan ko sya. Naisip ko

tuloy

na hindi ko pala alam pano nya ko nakilala at bakit sya nagkagusto saken. Parang bigla na lang sya

nagpakita. Tila kabute na bigla na lang sumulpot sa buhay ko.

Nakangiti pa rin sya habang nagchecheck. Dahil ba nakatingin ako sa kanya? CHAR! Baka

dahil
madami akong tamang sagot? HAHA! ANLABO NAMAN NUN!! Baka mayakap ko sya sa tuwa

pagnagkataon! Haha!

"Sempai, mabilis ka naman palang matuto eh. Yung huling problem lang ang mali mo," sabi nya.

"WEH?!! Di nga??" sa sobrang hindi ako makapaniwala eh tumayo ako at lumapit sa kanya.

Kaso, nung papunta na ko sa kanya, napatid ako ng kurdon ng electric fan.

At BOOM!! Plumakda ako!

Plumakda ako sa kanya.

"Andito na kame!!"

Napatingin kami pareho sa pinanggalingan ng boses.

"Kamusta ang tutorial se---"

OMG! Saktong dating pa ng mudrabels ko at ni kumareng Nika !! Pareho silang gulat na gulat!

"Echu~! Sinasabi ko na nga ba eh. Friendship, ayos ah! At ikaw pa talaga ang nakapatong?

Wuhahaha!!" pang-aasar ni Nika.

Nagmadali akong tumayo.

"N-NAGKAKAMALI KA!! MALI!! MALING MALLLLIIIIIIIIIIII!!"

Hindi to nangyayari! Hindi! HINDEEEEEEEE!!!!!!

Chapter 9: Guilty

Have you ever been in love? Horrible isn't it? It makes you so vulnerable. It opens your chest

and it

opens up your heart and it means that someone can get inside you and mess you up. You build

up all

these defenses, you build up a whole suit of armor, so that nothing can hurt you, then one stupid
person,

no different from any other stupid person, wanders into your stupid life." -Neil Gaiman

"Ilang beses ko bang sasabihing napatid nga ako kaya ako naka-ibabaw kay Haru-kun kanina??"

"M-maniwala kayo kay Aki-sempai. Yun ang totoong nangyari," dagdag naman ni Haru.

"Sus! Eh bakit naman kami maniniwala sa inyo eh pareho ngang pulang-pula ang mukha

nyo

kanina! Caught in the act na nga kayo, dine-deny nyo pa!"

HUWATT?! 'Caught in the act'?? EH WALA NGANG NANGYARI EH!! Di ba sila makaintindi??

"Sinabi ng hindi nga eh!"

"Weh~ baka kung na-late nga lang kami ng konti eh may *toot* na na mangyari sa inyong dalawa eh!"

"Friendship, sapak you like?? Kanina ka pa ah! Alam mo, kahit hindi na kayo dumating, WALANG

MANGYAYARI!! Ever!"
"Hindi ako naniniwala no! Ang babae at lalaking magkadikit ang katawan ay imposibleng hindi

gumawa ng---"

"Nika-sempai, pag-isipan mo na ako ng masama, wag lang si Aki-sempai . Pang-iinsulto sa

isang

babae na sabihan ng ganyan," nagulat ang lahat sa sinabi ni Haru. Seryoso ang mukha nya.

"Ah..haha! Sorry-sorry! Nagbibiro lang naman ako! Haha! Ikaw talaga!" sabay siko ng pabiro kay Haru.

HAHAHA!! Gusto kong tumawa ng malakas! Yung pang-asar na tawa! Ano ka ngayon,

friendship?? Wuhaha!!

"Hay..sya sya. Tama na ang asaran. Magpatuloy na kayo sa tutorial nyo dahil magga-gabi na,"
sabi

ni

Mudrabels, " alam ko naman na hindi papatol si Aki sa'yo hijo. Ang gusto nyan eh yung

matatangkad, ma-muscle-muscle, at hunk talaga. Yung katulad ng mga Japanese at Korean actors
sa

mga palabas na kinahuhumalingan nya. Haha. Kaya imposible yun.

"Simula nung matuklasan kong drama addict yung anak ko eh tinanggap ko ng hindi na sya

makakapag-asawa dahil sa pagiging ambisyosa nya."

"M-MAMA!!"

ANSAVEH?!! Siraan ba daw ako sa harap ng mga bisita ko?? AT SINABI BA NI MUDRABELS

NA

HINDI NA KO MAKAKAPAG-ASAWA?? Hah! NO WAY!! Alam na alam ko ( to the point na navi-

visualize ko na ) na makikilala ko rin someday ang aking ideal man!

"Haha. Sige, papasok na ko sa kwarto ko. Nika-chan, thank you sa mga nilibre mong damit. Hehe. Bet na

bet ko," dagdag nya sabay labas sa sala.

Wow! Kelan ba sila nangkaron ng ALLIANCE?? Parang sila na ang mag-bestfriends ah!! Kayo

na!

Kayo na! Magsama kayo! HMP!!

At na-resume ang aming tutorial session. This time, dalawa na kaming tinuturuan ni Haru. Napansin
ko

lang, mas serious face sya ngayon kesa kanina. Mukha ring may lungkot sa mga mata nya.

Problema

nun??

"Uy, sorry na. Natutuwa lang talaga ko sa inyong dalawa," biglang sabi ni kumareng Nika habang nag-so-

solve kami pareho.

"Che~ Ang sabihin mo 'pinagkakatuwaan' mo kameng dalawa! Hmp!" sabi ko. Okay, ako na ang

tampururot sa kumare ko. Haha!

"Pero aminin mo Haru-kun, nagustuhan mo din yung pagkakatisod ni friendship, no?" eto

na naman.

Mang-aasar na naman. Tumingin ako kay Haru-kun. Seryoso pa rin ang face nya pero

halatang namula sya sa tanong ni friendship.

"M-magsisinungaling ako kung sasabihin kong..h-hindi," sabi nya nang di makatingin, tapos bumalik

naulit sya sa pagbubuklat ng workbook.

Blush. TOKWA ANONG IBIG NYANG SABIHIN DUN?? GINUSTO NYA YUNG

NANGYARI?!! Eh kung hambalusin ko kaya siya?! RAWR!!

"Haha. Sabi na eh. Kukuku~ ( tawang mangkukulam?? ) Si Aki lang naman ang hindi na-enjoy ang

moment eh. Yaan mo," tapos lumapit sya kay Haru, tumingin ng pang-asar na tingin saken tas saka
may

binulong sya kay kutong lups.

Namula si Haru sa binulong nya! Takte, ano yun?? ANO YUNG BINULONG NI KUMARE??

"Ayii~ curious si friendship kung ano yung binulong ko kay Haru-kun!! Hahaha!" sabi ni kumareng Nika

habang palayo na sa pwesto ni Haru.

"H-hindi no," deny ko.

"Echu~ kunwari pa. Haha. Uy, Haru-kun, wag mong sasabihin yung binulong ko sayo kay friendship ah."

Umubo-ubo na lang si Haru para makaiwas saka sinabi nyang, "um..b-bumalik na tayo dun sa problem
na

sinosolve naten."

"Okay~" sagot ni kumareng nasa tono pa rin ang pang-aasar.

Natapos ang pagtuturo nya ng 8pm . Wow. Ang tagal di ba? Ganyan kami ka-slow learner ng kumare
ko

pagdating sa Math. Pero infairness, medyo confident ako na papasa ako sa quiz sa Monday. Haha.
Baka

nga ma-perfect ko pa eh! YABANG?? Haha!!

"Gabi na Haru-kun. San ba banda bahay nyo?" tanong ko. Palabas na kaming tatlo nun ng gate.

"Bakit mo tinat--"

" Ihahatid kita. Gabi na. Sabi mo malapit lang kayo samen di ba?"

"Oo. Pero--"

"San ka naman nakakita ng babaeng hinahatid ang lalaki sa bahay? Baliktad na utak mo 'te??

Wag mo

nga ituring na bata yang si Haru-kun! " singit ni kumare.

"Eh bakit ba? Masama bang mag-ala--" OMG! Muntik ko ng masabing nag-aalala ko!

TEKA,

BAKIT BA KO NAG-AALALA NA BAKA MAPANO ANG KUTONG LUPANG YUN?? Oh

my

golly gulay!! Hindi na ito normal!

"A-ano? Mag-ala?? Ala what, friendship?"

"Wala sabi ko, bata naman talaga sya. Masama bang ituring na bata ang bata? Saka sa cute nyang

yan baka mapagkamalan pa syang babae at mapaha---" OOPS! Mukhang kumulimlim ang feslak ni

kutong lups nang marinig nya ang mga sinabi ko. Naku na man!! Anak ng tokneneng!! Bakit ko ba
kasi

idinahilan yun?! Nakaka- offend nga naman yung sinabi ko!! Aish!!
"S-sorry hindi ko naman intens---"

"Kahit ano pang sabihin mo, friendship, hindi susuko tong si Haru-kun no! Haha! Kaya kahit i-offend mo

sya ng ganyan, wa epek yan sa kanya! Di ba Haru-kun?"

Hindi nagsalita si Haru. Dumiretso na lang sya ng lakad. Na-guilty tuloy ako sa sinabi ko.

Pero kasi. .yun naman talaga yung tunay na ako . Yun naman talaga yung naiisip ko nun. Gusto ko lang

naman marealize nya na hindi na magbabago ang desisyon ko.

Talagang minalas lang sya kasi saken sya nagkagusto. Hindi naman kasi talaga sya pasok sa

standards

ko. Kaya hindi ako pwedeng magkagusto sa kanya. Hinde.

Lunes. Wala pa si Haru nung pumasok kami ni kumareng Nika sa room. Pero andun na yung gothic
lolita

maldita girl na si Fuyu . Mukhang nagrereview.

WHOA. Hindi nga?? Nagrereview yun? Haha! Akala ko wala syang ibang alam gawin kundi bwisitin ako

eh!

Nung makaupo na kaming dalawa ni friendship eh napansin kong lumapit saken si Fuyu. Hmm. I
spell

something fishy. OISHI FISH CRACKER?? Haha!

"Ano na naman yun, Fuyu?" inunahan ko na. ANO SYA BIDA?? Una palagi?? Hah! baka intrimitida!!

"Tinawag mo ba si Fu-nyon na 'Fuyu' ? Close tayo?? " mataray nyang sinabi.

"Eh anong gusto mong itawag ko sayo?? Fulgas?? Fu-lusyon??" Leche! Choosy pa sya?! Haha! Nabadtrip
ko ata sya sa mga sinuggest kong nickname! Haha!!

"Hmp! Wala akong oras para makipag-away sayo no," sabi nya.

WOW. ANYARE??! Himala atang hindi pakikipag-away ang gusto nya!! Ano kayang inalmusal

nitong

malditang to??

"Kung hindi, e di anong pakay mo?"

"Gusto kong malaman kung anong sinabi mo kay Haru-chan ko."

"Sinabi? Bakit? May nangyari ba?" tanong ko. OMG. Baka naman sineryoso nya masyado yung
mga

sinabi ko nung Sabado!! Argh!! Wag naman sana!

"Simula nung umuwi sya sa kanila nung Sabado ay wala na syang ibang ginawa kundi

mag-

ehersisyo at uminom ng fresh milk. Tinatanong ko kung bakit nya yun ginagawa, ayaw nya

naman

sabihin.

"Nag-away pa nga sila ng mama nya kasi gusto nyang ipatanggal yung mga cute na

stufftoys sa

kwarto nya eh. Mahilig pa naman yung mama nya na i-decorate ng uber cute yung kwarto nya."

ANO RAW?? Exercise at fresh milk?! Bakit naman nya gag---

Biglang nag- flashback saken yung mga sinabi ko at ni Mudrabels sa kanya nung Sabado:

'Alam ko naman na hindi papatol si Aki sa'yo hijo. Ang gusto nyan eh yung matatangkad,

ma-muscle-

muscle, at hunk talaga.'

'Wala sabi ko, bata naman talaga sya. Masama bang ituring na bata ang bata? Saka sa

cute nyang

yan baka mapagkamalan pa syang babae. .'

O.M.G. Ako ang may kasalanan nito. Napatingin ako kay friendship. Napa- 'tsk-tsk-tsk' lang sya. Aish!!

"Hoy hindi ko yun kinuwento para tumunganga ka dyan. Sagutin mo yung tinatanong ko. Anong
sinabi

mo kay Haru-chan??" naiinis na sabi ni Fuyu.

"Ah..ano..ano kasi eh.."

"Haru-kun!! Patulong naman sa problem na to oh!" automatically, napatingin kami sa pinanggalingan

ng boses. Isang classmate namen ang sumalubong ka y Haru sa may corridor at nagpatulong sa kanya
sa

pagrereview siguro. Sabagay, friendly sya eh. Andame nyang friends. Eh di sya na! Sya na

maraming

kaibigan!

Takte, andyan na sya!! Para kaming mga natubigan na palaka at diretsong nagsibalikan sa mga
upuan

namen. Tinignan ako ng masama ni Fuyu na parang sinasabi nya saken na kakalbuhin nya

ko pag

nalaman ni Haru yung naikwento nya saken.

Nung papalapit na si Haru, kinabahan ako. Sheda! Pashnea!! Spell G-U-I-L-T-Y!!

Nagpanggap na lang ako na hindi sya napansing papalapit na sa upuan nya at nagreview na lang.

Maya maya ay dumating din yung napapanot na prof namen. Nagpalabas kagad ng one whole sheet

ng yellow pad kaya wala ng oras para magkausap kami ni kutong lups. Ha y..for the first time naging
tama

din ang timing nya.

Ilang minuto lang, nagsimula na ang quiz. Walang ibang rumirehistro sa utak ko kundi ang sinabi
ni

Fuyu.

Nag-bell. Nagpasahan ng papel. Pilit kong iniiwasang magta ma ang paningin namen ni kutong
lups.

Minsan kasi transparent ang mukha ko. Baka mahalata nyang alam ko na.

Akmang palabas na kami ng room ni kumare nung tapikin nya ako. Napatingin ako sa kanya.
Wala pa

namang nagbabago sa kanya. WHEW. Buti naman.

"Aki-sempai, kamusta ang quiz?" nakangiti nyang tanong.

"Umm..may mga part na nakakalito pero so far..sa tingin ko..papasa ako," sabi ko.

"Ako sa sobrang confident ko, na- mental block ako kanina! Tahaha!" sabi naman ni kumareng
Nika.
Natawa ng bahagya si Haru sa sinabi ni Nika.

Thank you friendship! Buti andyan ka! Ayoko kasi ng gantong awkward feeling! Tokwa kasing Fuyu na

yun eh! Kung di nya pinaalam yun saken hindi ako magiging ganto! ARGH!!

"Oo nga pala, Aki-se mpai. S-sa Sabado ba..libre ka?"

"Eh? Bakit?"

"Naalala mo ba yung..challenge mo saken dati..k-kasama kasi sa mga sinabi mo yung..

date di ba?"

D-D-'DATE'?? May sinabi ba ak—

OH MY GOODNESS GRACIOUS!!

Nawala sa isip ko!!

WAAAHH!!

Anong gagawin ko?? ANOOO??!!!

Chapter 10: Coffee

Coffee and love are best when they are hot -German Proverb

"Haay.."
"Ano ba yan friendship! Naka ilang buntong hininga ka na ah!! Isang buntong hininga pa at mag-i-
isang

milyon na yan!"

"Hoy nakaka- labing limang buntong hininga pa lang ako, wag kang O.A." sabi ko kay kumare.

Vacant namen nun. Ayun, palamig sa isang bakanteng classroom.

"Ahaha. Sorry naman. Bilang mo pala. Hehe," sabi nya, "teka nga! Bakit ba panay ang buntong
hininga

mo??"

" Hindi ko na alam ang gagawin ko sa batang yon. Maloloka na ata ako sa kanya ,"

sabi ko nang

nakapalumbaba at nakasimangot.

"Hay, eh kung sagutin mo na nang hindi ka nagkakaganyan, e di everybody happy!"

"Leche. Sagutin mo mukha mo. Kayo lang magiging happy nun!" nakakainis! Hanggang kailan nya
ba

ipagpipilitan saken si Haru? Asdfghjkl naman oh!

"Isipin mo ah, dahil sa sinabi nyo ng mama mo sa kanya eh ginagawa nya ngayon yung mga
bagay

na

mag-fi-fit in sa image ng ideal man mo, tapos g---"

"Hindi ko sinabi yun sa kanya para magbago sya. Wala namang mangyayaring pabor sa kanya sa

mga ginagawa nya. Pinapahirapan nya lang lalo ang sarili nya. Eh kung sumuko na lang sya sak--"

"Sabi ko naman sayo di ba? Hindi yun susuko sa'yo."

"Ah basta! Nakapagdesisyon na ako ," sabi ko at napatayo pa saka humarap kay kumareng Nika.

"Ano naman ang napagdesisyunan mo, aber?"

"Sa Saturday , sa araw ng date namen , I will make him give up on me ," seryoso kong sabi.

"Wag mong sabihing h---"

Tumango ako, "mas okay na yung ganun kesa yung lalo lang syang umaasa sa wala. Teka,

hindi ko

naman sya pinapaasa di ba? Sya lang yung persistent. "

Nagpanggap si friendship na umiiyak, "kawawa naman si Haru-kun! *sniff* "

"Tokwa, tigil-tigilan mo nga yang kadramahan mo friendship! I am just doing this for him! Isa pa,
pag

tuluyan na syang sumuko saken, may mag-aalaga naman sa kanya -- yung Fuyu na yun. Kahit

maldita

yun, feeling ko naman mahal nya talaga si Haru-kun."

"Seryoso ka ba talaga sa mga sinasabi mo?"

"Hinde-hinde-hinde! Joke lang yun!"

"Friendship naman eh! Ano nga??"

"Mukha ba akong nagbibiro??"

"Oo."
"Che! Serious na ko nyan no!"

"Haha. Taray akala ko nak--"

"Oy magta-time na. Punta na tayong next subject naten," sabi ko sabay dampot sa bag ko.

"Ay, di ko namalayan ang oras. Hehe. Tara na, mag-gorabels na tayo."

Miyerkules. Mag-isa akong naglalakad sa labas ng mall. May pinabili kasi ang maarte kong
mudrabels.

Nakakaasar imbis na uuwi na ko eh, umistorbo pa sya. Naka-uniform pa ko nun at

haggardness ang

mukha.

Anak naman ng-- AISH!! Kung minamalas ka nga naman oh! Umulan ng malakas at take note: WALA.

AKONG. PAYONG.

WAH!! Malayo pa naman yung sakayan ng jeep pauwi samen. KAASAR!!

Nagmadali akong maglakad kahit alam kong useless din dahil basang basa na ko. Sinwerte pang sa dulas

ng daan eh natapilok ako't naputol ang takong ng isang sapatos ko. ARGGHH!!

Nung pinanganak ba ko, sinalo ko lahat ng kamalasan? Takte, iika ika na ko tuloy

ako

maglakad! Mukha na nga akong basang sisiw, mukha pa akong nagti-tinikling! RAWR!

Wait!

THERE'S MORE!!
May nadaanan akong kumpol ng mga kalalakihang tambay . Sheda, kung makatingin sila saken

wagas! Para kong hinuhubaran! Napatingin naman ako sa sarili ko! OMG! OMG to the

highest

mountain EVEREST!!

Naging see through na ang bra kong kulay itim! Agad ko yung tinakpan ng dalawang kamay ko

at

tumakbo ng mabilis. BADTRIP! BADTRIP! BADTREEPPP!!

"Hoy sandali lang miss!" napalingon ako dun sa pinanggalingan ng boses. Nanlaki ang mga mata
ko.

Hawak ng isa sa kanila yung plastic bag kung san nakalagay yung pinabibili ni mudrabels!! Aish!
Pano

napunta sa mukhang manyak na tambay na yun yung pinamili ko??

Dahil hindi ko naman pwedeng iwan na lang ng basta-basta yung pinamili ko eh lumapit ako sa kanila.

"Pwede bang ibigay nyo yan saken?" sabi ko.

"Kiss muna," sabi nung may hawak nung plastic bag. Tapos nagsimulang sumipol-sipol yung iba
at

nangantyaw!

Aba, hindi lang kayo mukhang manyak, MANYAK talaga kayo!! Anong akala nyo, weakling

akong

babae?? Damsel in distress?? Hah! Dyan kayo nagkakamali!

"Kiss mo mukha mo!" sabay agaw ko sa plastic bag at successful na sana akong makakatakbo

kundi

lang nahawakan ng isa sa kanila yung braso ko.

"B-bitiwan nyo nga ako!!" sabi ko habang nanlalaban. Pinalilibutan na nila ko. Takte, maggagabi na, wala

ng masyadong tao sa gilid ng mall na to.

Argh! Wala bang pwedeng tumulong saken?!! Binabawi ko na yung sinabi ko kanina!

Damsel in

distress nga ako at kailangan ko ng prince charming!!

"Hoy, bitawan nyo nga sya," YES!! THANK YOU LORD!! May dumating rin para iligtas ako!

Paglingon ko sa taong nagsalita, napa-nga nga ako.

Isang matangkad na lalaki, naka-long sleeve na puti, naka-wax ang buhok at may dalang pulang payong

ang nasa harapan ko ngayon at gusto akong iligtas sa mga manyak na 'to.

"Bakit sino ka ba??" maangas na tanong nung isang tambay.

"Ako lang naman ang lalaking magliligtas sa kanya," pa- cool nyang sabi sabay hagis nung

payong

nyang pula at sinuntok nya sa mukha yung lalaking may hawak ng braso ko. At pagkatapos nun
ay

sinugod nya rin yung iba. 3 minuto lang tulog na lahat nung mga sigang tambay.

Dinampot nya ang payong nya at lumapit saken. OMG. Ngayong nabasa na ang katawan nya,

nakikini-

kinita ko na ang ma-muscle muscle nyang katawan! WAH! Lord God, tulungan nyo po ako, nagkakasala
ang mga mata ko! Ang HOT-HOT nya!!

"Ayos ka lang ba, miss?" tanong nya nang nakangiti habang pinapayungan ako. Tumango naman
ako

nang mahinhin.

Takte, parang nagsa-somersault sa ere ang puso ko! Kabog ng kabog! Kulang na lang mapa-nosebleed

ako sa kagwapuhan nya!! WAH! Feeling ko sya na talaga eh! Sya yung pinakahihintay kong

IDEAL

MAN!!

"Ay sorry, useless na rin pala yung payong ko," sabi nya tapos tiniklop nya iyon at tumingin sya
saken.

Oh my golly gulay! Kuya, please wag kang tumingin saken ng ganyan! BAKA

MATUNAW

AKO!! RAWR!

"Halika," sabi nya sabay hawak sa kamay ko, "7 pa lang naman. Hindi pa nagsasara yung coffee shop ng

kaibigan ko. Tara dun muna tayo."

Tumango na lang ako. Ang laki at ang init ng kamay nya! WAH! Kahit naginginig na ko sa

lamig, kinikilig pa rin ako!

Pagpunta namen sa coffee shop ng friend nya eh dumiretso kami dun sa likuran ng shop. Kinausap
nya

yung friend nya at pinahiram kami ng pamalit.

"Sorry, panlalaki lang na damit ang meron yung kaibigan ko ah," sabi ni Mr. Ideal Man . Ayii. Bagay na

bagay ang alias nya sa kanya!

Umiling ako agad at sinabi kong, "hindi okay lang saken. Nagpapasalamat nga ako kasi ang bait
mo

saken, pati ng kaibigan mo."

Ngumiti lang sya tapos naghubad sya ng puting long sleeves nya sa harap ko. Takte,

hindi ako

handa! Kamatis na ata yung itsura ng mukha ko eh! Napaside way ako ng tingin. WAH! Pero
hindi

ko

mapigilan ang sarili kong tignan ang katawan nya!

OMG! Makalaglag panga ang katawan nya! Anlaki ng mga abs nya! Tokwa, hindi na virgin ang

mga

mata ko! RAWR! AYLAVEEEET!!!

Natapos ang makasalanang pagsulyap-sulyap ko sa kanya nung maisuot nya na yung t-shirt na
pinahiram

sa kanya nung friend nya.

"Brad, dalawang black coffee nga," utos nya sa friend nya tapos inaya nya na akong umupo dun sa
coffee

table malapit sa counter.

Ngumiti sya saken. OMG. Kilig to the bones! Nakakasilaw ang ngiti nya! Ngumiti na lang din ako nang

medyo nahihiya.
"Umiinom ka ba ng black coffee ?" tanong nya. Sa totoo lang, hindi ako mahilig sa mga
mapapait

na

pagkain at inumin. Number one food enemy ko ang ampalaya. Hindi rin ako umiinom ng kape pero dahil

kay kuyang pogi, oo na!!

Tumango ako at ngumiti. Okay lang magsinungaling, kesa naman madisappoint ko si Mr. Ideal Man
eh

antagal-tagal ko na nga syang hinihintay.

"Ay, hindi ko pa pala nasasabi sayo ang pangalan ko," sabi nya pagkatapos ihatid samen ng friend

nya

yung 2 black coffee na inorder nya para sameng dalawa.

"Ako nga pala si Natsu, " tapos nakipag-shakehands sya saken. Nahawakan ko na naman yung malaki
at

mainit nyang kamay. Wuuh! Heaven!!

"Isa kong student sa UE-Manila. Ikaw?"

"Oh..? UE ka rin?? Ako si Aki. University student sa UE-Caloocan . Finance yung major ko."

OMG! OMG!! Soulmate pa ata kami! Pareho kami ng university! Magkaiba nga lang ng

branch !

KYAH!! Takte, naiihi na ko sa sobrang kilig!

"Wow. Same course pala tayo nung grumaduate ako. Ngayon, MBA na kinukuha ko. Haha."

At take note: MAS MATANDA SYA SAKEN!! UWAAH!! Perfect!! Ikaw talaga ang ideal man ko!
Humigop ako nung black coffee. Muntik ko ng mabuga! Ang paet!!! Pero syempre hindi ko
pinahalata,

smiling face lang ako. Hehe.

"Masyado atang mapait yung kape nila sa panlasa mo," sabi nya. Nakow, mukhang napansin nya ata

yung expression ng mukha ko kanina. Aish! Hindi talaga ko pwedeng mag-artista!!

Nagulat ako nung biglang nilapit nya yung mukha nya saken. Oh my M! Hahalikan

nya ba

ko?? Pumikit ako! Ayii! Ambisyosa!! Haha! Aki, sumusobra ka na sa kakapanuod ng mga Korean

at

Japanese drama ah!!

"Hayaan mo, pag ako ang kasama mo, matututunan mo ring magustuhan ang pait ng black

coffee," dagdag nya sabay pahid dun sa gilid ng lips ko.

Aww..may mark pala ng coffee sa mukha ko. Tinanggal nya lang. Kahiya naman haha. Bumalik na sya sa

pagkakaupo nya pero hindi na bumalik yung normal na tibok ng puso ko.

"Sya nga pala," sabi nya sabay higop ng kape. Takte, pati pag-inom nya ng kape,
nakakanosebleed

din. Ang hot eh! Bagay na bagay sa kanya yung name nya! Summer kasi ang ibig sabihin ng Natsu!

Alam mo Mr. Ideal Man, kahit tag-ulan na, parang summer pa rin . Kasi nakilala kita. ANG HOT

MO
EH!! AISH!! Kilig much!!

"Sa susunod na pupunta ka ng mall. Siguraduhin mong hindi ka nag-iisa. Marami na talagang
mga

tambay dyan sa labas ng mall kaya mag-iingat ka."

WOW! Concern sya saken!! Hay~ pwede bang hindi na lang ako mag-ingat para lagi mo kong

nililigtas?? KYAH!! Ang feelingera ko talaga oo!

"Hindi naman ako madalas magpunta sa ma ll ng mag-isa. Haha. Nagkataon lang kasi na may pinabili ang

mudrabels ko kaya ayun. Haha," habang nagsasalita ako ay napatingin ako sa wall clock nung
coffee

shop. Nanlaki ang mga mata ko at napatayo sa gulat! 9 pm na!! YARE AKO NITO SA NANAY KO!!

"Oh, what's wrong?"

"Ah..ano..late na kasi kaya.." ANO BA YAN!! AYOKO PA TALAGANG UMALIS KASO

YUNG

ORAS EH!! Ambilis-bilis tumakbo!! Aish!!

"Ganun ba? Sige sige. Hatid na kita sa sakayan," tumayo na rin sya, lumapit dun sa counter at
binayaran

yung bill namen.

Nung malapit na kami sa sakayan, bigla nyang hinawakan ang kamay ko at sinabi nyang, "alam
mo ang

saya mo kausap kanina. Hindi ko tuloy namalayan na ganto na pala ka-late. Sorry ha, baka

mapagalitan ka sa inyo dahil saken."

HANU VAH?!! Wag ka ngang ganyan!! Feeling ko tuloy tayo na eh! Haha!!
"Hindi yan, sasabihin ko na lang kay mudrabels yung nangyari. Kung di naman dahil sa pinauutos nya

eh hindi naman mangyayari saken to eh ," sabi ko nang hindi makatingin ng diretso sa mukha nya. Ang

wafu kasi eh!! Nakakatulala! Baka ma -mental block ako! Haha!! Kung tutuusin dapat pa nga

akong

magpasalamat sa mudrabels ko kasi kundi dahil sa kanya hindi ko mami-meet ang aking ideal man!

"Ay salamat nga pala sa inyo ng friend mo ah, pinahiram nyo na nga ko ng damit at slippers,
pinagkape

nyo pa ko. Super thank you talaga."

"Wala yun. Naku, andito na pala yung sakayan ng jeep. Ambilis naman. Haha. Nga pala, can I
get

your

number? Ansarap mo kasing kakwentuhan eh, minsan magkita tayo ."

"S-sure," tapos tinayp ko sa CP nya yung number ko. WAH!! THIS IS REALLY IS IT!!!!

"Bye. I'll text you later. Nice meeting you, Aki-chan, " sabi nya tas kumaway na sya saken

habang

paalis na yung jeep. Kumaway na lang rin ako sa kanya.

Nung moment na yun, gusto kong batuhin ng slippers si manong driver . Takte, wrong timing! EXCITED

UMALIS?? Hindi pa nga puno yung jeep!! Aish!! Di bale na nga! Masyado kong masaya para intindihin

pa ang mag ganyang bagay! WUHAHA!!

Thursday. Habang naghihintay sa mapapanot na nameng prof sa Algebra eh panay ang titig ko sa CP
ko

habang tumatawa mag-isa.

Ka-chat ko kasi kagabi si Natsu-sama ! Ayii! Kinikilig ako hanggang ngayon habang tinititigan ko yung

picture nya sa CP ko! San ko nakuha yung picture?? Haha!! Tinatanong nyo talaga ko kung

saan? Malamang sa FB account nya! Haha! Ako na ang dakilang stalker!!

Lahat ata ng naging profile pic nya eh sinave ko sa CP ko eh!! Hehehe!!

"Hoy friendship, ano bang nangyayari sayo? Para ka ng baliw dyan!" sabi ni kumareng Nika.

"Oo, baliw na nga ko," sabi ko nang nakangiti at nakatingin sa kawalan , "baliw na baliw sa

kanya!

KYAH!!"

Napatingin saken yung dalawa sa sinabi ko. Oo, si kutong lups na kanina eh nagbabasa ng workbook
nya

sa Math at si kumareng Nika na kanina ay pikang pika na sa kakaobserba sa kinikilos ko.

"Kanino?" tanong ni kumare.

"Anu ka ba!! Kanino pa ba??" napahampas tuloy ako sa braso nya sa sobrang kakiligan! Oo nga

pala,

wala pa kong pinagshe-share-an nito kundi si mudrabels hehe!!

"Wag mong sabihing--"

"Oo! Nakita ko na sya!!"

"Sino, sempai?" tanong ni Haru.

"Ang ideal man ko," sagot ko na nakangiti sa kanilang dalawa.

* MBA - Master in Business Administration

*sama - Japanese honorific na ginagamit para magpakita na sobra mong nirerespeto ang isang tao.

Chapter 11: Date

Everyone makes a greater effort to hurt other people than to help himself. -Alexis Carrel

"Ang ideal man ko."

Buong pagmamayabang ko pang pinakita sa kanila yung picture ni Natsu-sama.

"San mo naman nakilala yan?" mataray na tanong ni kumareng Nika . Aba!! Witchekels! Kontra ba
sya

sa ideal man ko??

"Sa puso mo," pabiro kong sagot.

"Che! San nga??"

"Sa labas ng mall, kagabi~"

"Kagabi?? Anong ginagawa mo dun ng g---"

"O.A.-O.A.?? Nanay kita, friendship??"

"Anu nga?"

"May inutos kasi saken si mudrabels. Tapos it was raining heavily, may mga nagtry bastusin ako
tapos

ayun..dumating sya at niligtas ako! KYAH!! Para syang knight in shining shimmering glittering
armour nung pinatumba nya yung mga manyak na tambay na yun!!"

Di ko mapigilang kiligin habang kinukwento ko sa kanila kasi nagre-reiterate sa memory ko yung

mga

nangyari! WAH!! Syempre ang HIGHLIGHTS eh yung HOT TOPLESS NYANG BODY!! Haha! Ang

haba ng hair ko! Feeling ko isa na ko sa mga actresses sa mga pinapanuod kong K and Jdramas!!

"Char~ totoo ba yan? Baka nag-i-ilusyon ka lang dyan friendship! Gumising ka nga!" tapos inalog alog ni

kumareng NIka yung shoulders ko.

"Porke nakita ko na sya, ILUSYON NA AGAD?? Di ba pwedeng O.A. lang ako magkwento pero

totoo

yung sinasabi ko?? Eto na nga eh, ebidensya! Ka-text ko ngayon! " tapos ipinakita ko sa mukha

nya

yung conversation namen sa CP ko:

Natsu : Ui

Me: Hi! Nu gawa mo?

Natsu : Eto iniisip ka :) Ang boring ng prof namen eh. Text2 na lang tayo.

Me: Wuhaha! Char~ Sige2. Wala pa prof namen eh. ;)

Hindi sya makapaniwala. BWAHAHA!!

"Ano ka ngayon?? Ilusyon pala ah! Hahah--" naputol yung tawa ko nang makalimutan kong katabi ko nga

pala si kutong lups. Alam ko narinig nya lahat ng sinabi ko dahil katabi ko lang sya although
mukhang

focused sya sa binabasa nyang workbook sa math.

TEKA, HINDI KO NA KAILANGAN MAGING AFFECTED MUCH DI BA??

Atleast,

ngayon..mas lalo nya ng mare-realize na kailangan nya ng sumuk--

"Sempai," nagulat ako nang kausapin nya ako at nakatitig sya saken. Seryoso ang mukha nya.

"Oh?"

"Yung lalake sa picture..hindi mo pa naman sya mahal di ba?"

Napa -NGA NGA ako sa tanong nya. Napaka-inosente. Takte, wag mong sab--

"HAHAHA!! Ang yabang mo pa friendship ah! Eh hindi ka nga makasagot sa tanong ni Haru-kun
eh!!"

singit ni kumareng Nika.

"Kailangan pag tinanong ako, sasagot ako agad-agad ?? " sabi ko.

"Pag pinag-isipan mo ang sagot, ibig sabihin hindi na yun purong katotohanan!

"Weh~! Ewan ko sayo friendship!" tapos nagbelat ako sa kanya. Akmang sasagutin ko na yung tanong ni

Haru nung saktong dumating ang late as ever (with a great timing ) nameng prof. Habang

nagle-lesson

yung napapanot nameng prof eh ngiti naman ako ng ngiti at kinikilig habang nakikipagtetxt

kay Natsu-sama my love! Wehehe! Ang kulit nya kasi ka-text, super! Ngayon alam ko na yung feeling ni

kumare pag katext nya yung jowa nya. Haha.

Naantala ako nung siniko ako ni friendship at sumenyas sya sakeng ilapit ko yung tenga ko sa

kanya. Mukhang may ibubulong sya.

"Ano ba yun, friendship? Bilisan mo at di pa ko nakakapagreply!" reklamo ko nang pabulong sa kanya.

"Tigil-tigilan mo nga yang kakatext sa klase! Itsura mo! Para kang baliw, ngiti ka ng ngiti!
Pag

ikaw nahuli ni sir, tayong tatlo ang sabit dito! Mahiya ka naman kay Haru-kun!" bulong nya.

"Fine! Fine!"

Hmp. Kunwari pa tong si friendship! Naiinggit lang yan kasi nababaling na yung atensyon ko sa

iba. Kung dati naiinggit ako sa kakatext nya sa jowa nya , ngayon hindi na! Kasi malapit

na rin ako

magkaron! Hah!

Tumingin na lang ako sa blackboard. Leche, ano na naman yung mga nakasulat sa board??

Nung

nakaraan lang gets ko pa kasi tinuro ni Haru-k---

Napatingin ako kay kutong lups upon remembering that Saturday afternoon. Nanlaki yung mga
mata ko

nung nakatingin pala sya saken! OMG! Pareho tuloy kaming umiwas ng tingin sa isa't isa!

Ano ba yan!! Hanggang ngayon ba naman kutong lups, may gusto ka pa din saken?? TAKTENG
LIFE

NAMAN YAN OH!! Hindi pa ba nya makuha na hinding-hindi nga ako magkakagusto sa

kanya?? LALO PANG NAHANAP KO NA ANG IDEAL MAN KO, ABA! Nak ng tokwa, TANGA na

lang ang girlalush na magpapakawala pa sa taong matagal nya ng hinihintay di ba??

Kaya

sana..sana..

Nawala yung nasa isip ko nang may pinasang papel saken si Haru habang nakatingin sya sa kabilang
side

ng classroom. Pagbuklat ko, nag- blush ako at the same time eh kumirot ang puso ko sa nabasa

kong

sulat:
Okay lang sempai kahit wag mo na sagutin yung tanong ko sayo kanina bago magsimula ang klase. Hindi

na naman mahalaga yun. Wala naman akong karapatang masaktan di ba? Masaya na kong

maging

kaibigan ka. Pero hindi naman ibig sabihin na nahanap mo na sya eh susuko na ko. :)

P.S. Tuloy pa rin po yung date naten sa Sabado, di ba?

-Haru

Oh my golly gulay naman!! ASDFGHJKL! Wag ka ngang ganyang kutong lups! LALO MO LANG

PINAPAHIRAPAN ANG PUSO KONG SAKTAN KA EH!

Eh? ANONG PINAGSASASABI KO?? OMG! OMG to the highest mountain EVEREST!! Naloloka pa

rin ako sa kutong lupang ito!

Bakit kasi ayaw nya pang sukuan ako?! Hindi pa ba to sapat ha?? Para syang langgam na

gustong

patumbahin ang isang pader eh! Wala ba sa bokabularyo nya ang salitang GIVE UP ??

Oh..ako ang gusto nyang mag- GIVE UP sa kanya?? ARGH!! NO WAY! NEVAH!! No deal!! (Huh?

Deal or No Deal?? Haha!!)

Bago pa ko maloka dito eh tinapik ko sya at pinakita ko sa kanya yung sinulat ko sa notebook ko:

Oo naman. Pinangako ko yun eh :)

TEKA!! Nanlaki yung mga mata ko nung tignan ko ulit yung nakasulat sa notebook ko! HA?? Di ba
ang

original plan ko eh WAG SYANG SIPUTIN?? Eh bakit sinabi ko pa yun?!

*Ting!* (BUMA- BRIGHT IDEA NA DIN AKO?! ABA! Wahaha! Lumilevel up na ko ah!!) Sinulat ko

yun para lalo syang umasa! Haha! Tama-tama!! Para pag hindi ko sya sinipot eh BOOM!!

Susukuan

nya na ako at makakapagsimula na syang magmove-on at makakastart naman akong ienjoy ang

aking

LOVELIFE!! Wuhuhu~ Nice plan, Aki. Nice. Nice! Hehe!

Friday night. Habang nanonood ako ng Jdrama na MAOU kung saan mas mahal ko yung mastermind ng

mga series of crimes sa story na si Naruse-san kesa dun sa bida. WITCHIKELS NAMAN EH!!

Ang

bait nya kayang demonyo ! ANSAVEH?! Mabait daw na demonyo?? Haha! Parang si Go Hye Mi

lang

yun ng DREAM HIGH ah! Bumibidang sa una eh atribida! Haha!

Nagulat ako nang biglang mag-ring ang CP ko. Aba, numpetsa na! Sino namang tatawag

saken ng

gantong oras??

"Hello?" bungad ko.

"Aki-chan! Buti gising ka pa," NATULALA AKO IN A FEW SECONDS! Totoo ba to?? Sinampal-

sampal ko yung mukha ko para magising. Totoo bang tumatawag saken si Natsu-sama??!

WAIT-WAIT!! Magaya nga si NAM! Iho-hold ko muna yung tawag at kekendeng ako sa veranda

sa
saya! WAHAHA!! ANSAVEH ng buhay ko ngayon di ba? Malapelikula at teledrama!! RAWR!

"Ah. Hehe. Oo eh. Nood-nood lang," sabi ko sa kanya after kong gawin yung 'Nam-kendeng dance'.

"Antagal mo atang sumagot. May ginagawa ka ba? Baka nakakaab---"

"No! No!" OMG! Never ka naging abala saken no!! NEVAH!

"Sumay--este--may kinuha lang ako kanina. Haha!" dagdag ko. Whew! Muntik na kong madulas dun
ah!

"Ah haha. Umm..nga pala, pwede ka ba bukas? " OMG! OMG!! Bakit mo tinatanong?? Kung ano

pa

yan, OO at OO LANG ANG SAGOT KO , DONTCHA WORRY! Haha!!

"Bakit..?" syempre pakipot-effect muna ko. Pero ang totoo nyan eh hinahampas ko na yung
lamesa

sa

kuwarto ko sa sobrang KILIG!! RAWR!

"Aayain sana kitang manuod ng sine at kumain. Pwede ka ba?" ASDGGHJKL~!! WAH!!

Pwede

bang TUMILE ?? OMG! This is really IS IT!!

"O-oo naman! Pwedeng-pwede!" sagot ko. Teka, baka naman isipin nyang patay na patay ako

sa

kanya kasi ganun ako kabilis sumagot? Eeeh~ Di bale na nga, TOTOO NAMAN YUN EH. Haha.

"Glad to hear that. Kita tayo sa mall ng around 11 am."

"Okay."

"Excited na akong makita ka ulit," CHAR!! Totoo ba yung narinig ko o tinotoyo lang ako??

WAH! AYLAVET!!

"Haha. Ako rin ," ANSAVEH?? Sinabi ko talaga yun?! Haha!

"Ge, good night."

"Good night din!"

DIAL TONE.

WAH!! Automatic na pagkatapos ng tawag na yun eh pinagpatuloy ko yung 'Nam-kendeng dance!'

WUUH!! Date! Inaya ako ng date ni Natsu-sama! WAH!!

KINIKILIG AKO!! Tokwa naman oh! AKO NA TALAGA!! Ako na! Anhaba ng hair ko!

Date..date..date..yiih!! EXCITED NA KO!!

Teka, speaking of date..

OMG! Bukas din ang date namen ni kutong lups di ba?? Oh. My. Gosh. YARE.

Nawala sa isip ko!! HALA! Pano na yan??

Witwitwit! Chillax Aki! Di ba sinabi mo na sa sarili mong hindi ka sisipot sa date nyo?

OO NGA

NU!! Tama k-- TEKA!! KINAKAUSAP KO BA NA PARANG MAY SAY AD ANG SARILI

KO?! Asdfghjkl!!

Humiga ako sa kama at pinagpatuloy ang pinapanuod ko. Nawala yung ngiti ko sa labi nung
maalala

ko
si Haru. Siguradong hihintayin nya ko bukas.

Pero wala akong ma gagawa. May date din ako eh.

Kaya siguradong hindi ako darating.. kahit gaano katagal pa sya maghantay.

Chapter 12: Prayer

Emotions… aren‘t something that can change by forcing it. – Jin Gook (Dream High)

Maaga pa lang andun na ko sa meeting place namen. San pa ba? Eh di dun sa coffee shop malapit sa
mall

kung saan nagtatrabaho yung friend nya na nagpahiram samen ng extra shirt.

Habang naghihintay ako sa kanya eh todo naman ako ng pag-aayos ng buhok ko. Sinigurado kong
hindi

ako mukhang basang sisiw na katulad nung una nameng pagkikita. Haha. Ako pa ba?

Syempre

kailangang hindi ako magmukhang julalay lang ng wafuness kong ka-date di ba?? Harhar.

Ilang minuto pa eh dumating na sya. OMG. Spell HOT! Ayaw naman nya ko pakiligin nyan eh no?? Ang

wafu-wafu nya sa damit nya! Para syang model na lalakad sa runway! RAWR!

"Sorry, kanina ka pa ba?" tanong nya.

"Hindi naman. Kararating ko lang," sabi ko sabay pa-cute na ngiti.

"Tara na?" tumango naman ako at tumayo na sa kinauupuan ko.

"Sya nga pala, nabalik ko na sa friend mo yung hiniram ko nung nakaraan," sabi ko.

"Ah ganun ba? Haha. Sana di mo na binalik. Ayos lang yun sa kanya," pabiro nyang sabi habang

inaalalayan ako palabas. Tumawa na lang ako ng bahagya.

Bago kami manuod ng sine ay namasyal-masyal muna kami. Ang ganda pala ng fountain dun sa

may

taas. Hindi ko kasi naaabot yung pinakamataas na floor dahil hindi naman ako gala dito sa mall.

Pumunta rin kami sa mga stores at namili ng damit at kung anu-ano pa. At talagang LIBRE nya pa
yung

mga pinamili ko ha? FLATTERED MUCH NAMAN AKO!! Ambait-bait nya!

Nung mapadaan kami sa isang store na bilihan ng mga stufftoys eh napako yung atensyon ko sa

isang cute na cute na stufftoy na puppy.

"Wah! Ang cute~!" nasabi ko.

"Gusto mo ba? Kung gusto mo bibilhin ko para sayo," sabi ni Natsu-sama habang nakangiti
saken.

Nahiya naman ako kaya humindi ako at sinabi ko na lang na magsine na kami.

Cute.

Bakit nung mabanggit ko yung salitang yon eh may tao akong naalala?

Ilang kutong lupang alien na brain washer at may mala-human calculator na utak. Yung taong hindi pa
rin

sumusuko saken. Yung taong ngayon eh alam kong naghihintay pa rin saken. Yung taong pilit
kong

sinasaktan ngayon.
Si Haru.

"Okay ka lang ba?" napansin siguro ni Natsu-sama na lumungkot ang mukha ko . Agad akong umiling at

ngumiti.

"Okay lang ako no! Tara na!! Excited na kong mapanuod yung movie!" sabi ko.

Hindi ito tama. Hindi ko matutupad yung plano kong mapasuko sya kung naalala ko sya ngayon .
Erase!

Erase! Erase!!

Dapat ang atensyon ko lamang ay nakatuon sa taong matagal ko ng hinihintay. Yung taong
pinapangarap

kong magpakilala saken at sabihin nyang mahal nya ko. Yung taong pinapantasya ko mula't sapol.
Yung

taong nagtataglay ng lahat ng standards ko.

Yung taong kasama ko ngayon.

Si Natsu-sama.

Agad ko namang naibaling ang focus ko kay Natsu-sama dahil ka pagiging gentleman nya at
pagiging

sobrang bait.

Andaldal nya ring kasama. Habang papunta kami sa sinehan eh kinukwentuhan nya ko tungkol sa
mga

prof nya sa school. Mas kumplikado pala pag nagma- masters na. Andameng reporting chuva at yung
prof
daw yung makikinig lang na parang estudyante sa mga estudyante nya tapos magbibigay lang ng
grade.

Nung nasa loob na kami ng sinehan ay hindi ko mapigilang hindi ngumiti at kabahan. First time ko kasing

manunuod ng sine na hindi si kumareng Nika ang kasama ko. Base kasi sa mga napapanood ko sa
mga

dramas, kapag nanonood ng sine ang magka -date, may nangyayaring..WAH!! Iniisip ko palang
parang

mano- nosebleed na ko!! OMG!! Haha!!

Nung nanonood na kami ay hindi ako makapagconcentrate sa pinapanuod ko dahil sa kanya.

TAKTE,

para na akong nanonood ng movie sa pagtitig ko pa lang sa mukha nya eh! Pang matinee idol!

An-

yummy!! YAY!

Nung nahuli nya kong nakatitig sa kanya eh diretsong tingin ako sa screen eh. KALOKA!! Haha! Nga yon

ko lang napansin na Western movie pala ang pinanood namen. Amboring. Puro Asian movie/drama
lang

kasi yung trip ko panuorin eh. Kaya mas sanay ako sa may subtitles kesa itong movie na to..kung
maka

English eh wagas!

Nagulat ako nung hinawakan nya yung kamay ko habang nakatitig lang sya sa screen. Blush. Oh

my
golly gulay! Eto na ba yun?? Sabihin nyo saken eto na ba yung pinakahihintay ko?? WAH!!

Wait lang. Kalma ka lang Aki. Para ka ng tongek dyan! Whew! Breath in, breath out!

Hinawakan pa

lang ang kamay mo, wala pa tayo sa CLIMAX!!

"Aki-chan," napatingin ako sa kanya nung tinawag nya yung pangalan ko. Nanlaki yung mukha ko nung

p apalapit na yung mukha nya saken. Pumikit ako. UWAH!! Eto na! ETO NA!!

Kaso bago magkalapit ang mga lips namen eh biglang nag-ring ang CP ko. Nagtinginan saken yung mga

katabi namen sa upuan. AISH!! BADTREP!! Kung sino ka mang tumatawag ka, NAKAKAINIS

KA!! WRONG TIMING KA TUMAWAG! Argh!!

Ngumiti na lang ako at nag-excuse sa kanya. Then, lumabas ako ng sinehan at sinagot yung tawag.

"FRIENDSHIP, NASAAN KA NA??!" yan ang makabasag-eardrums na narinig ko right after kong

pindutin yung answer button ng CP ko.

"Makasigaw wagas ah! Wala na bang ilalakas yan??" angal ko.

"Asan ka na nga??"

"Demanding?!"

"ASAN KA NGA KASI?!!" wow. MAY GALET?! Problema nun?

"Nasa cinema 5 ako sa mall."

"HA?! Bakit ka nandyan?? Di ba may date kayo ni Haru-kun ngayon??"

"Kasama ko si Natsu-sama, nanonood kam---"

"WAG MONG SABIHING HINDI MO SISIPUTIN SI HARU-KUN?!!" pasigaw nya na

namang

tanong.

"G-ganun na nga," sagot ko.

Ano ba kasing ikinagagalit nya eh sinabi ko na naman sa kanya yung desisyon ko na tuluyan ng pasukuin

ang batang yun?! Sheda naman oh! Kapikon!

"Nangako ka kay Haru-kun di ba?? Paasahin mo na lang ba sya? Mag-si-6pm na! Nasa tapat ako

nung meeting place nyo. Nagtatago ako dun sa loob ng 7 Eleven. Alam mo ba kung anong

oras pa

sya nandito?! 11 am pa!! ELEVEN !!"

Muntik ko nang mababa yung cellphone ko sa sobrang gulat . Naghihintay pa rin sya? Maggagabi na
ah!

Dapat kanina pa sya umalis. Dapat hindi na sya umasang pupunta pa ako.

"Huy! Friendship!! Ano ba---"

Pinutol ko na ang tawag at pinatay ko yung CP ko. Hindi ako dapat madistract. Maya-maya eh

mapapagod din yung kutong lupang yun sa kahihintay sa taong hindi naman darating.

Susuko rin sya.

Pagbalik ko ng sinehan eh CREDITS na yung nakalagay sa screen. AWWW. Lagot ako kay Natsu-sama

nito eh!

"Super sorry!! Natagalan kasi kami sa pag-uusap ng friend ko sa CP eh!"

"Haha. Okay lang yun. Tara, labas na tayo at ng makakain na," sabi nya habang nakangiti.

Siguro tinatago nya lang ang disappointment nya saken. I'm really sorry ideal man ko. Epal

kasi si

kumareng Nika eh! Naantala na nga yung dapat sanang first kiss ko eh hindi ko pa napanood ng
maayos

yung pelikula.

WITCHIKELS!! Baka maboringan na sya saken!! WAG NAMAN SANA!

Pumunta kami sa isang mamahaling restaurant na hindi ko pa napupuntahan sa tanang buhay

ko. Oo

na. Ako na DUKHA! Wala akong pambayad sa ganto kamahal na kainan! Haha.

Nung binigay na yung mga pagkain namen na ansarap titigan dahil sa sobrang ganda ng plating eh
bigla

akong napatingin sa may bintana. Nagulat ako kasi bumubuhos ang napakalas na ulan sa labas

at

medyo madilim na ang langit.

"Umuulan pala?" nabanggit ko kay Natsu-sama habang sinisimulan na namen ang pagkain.

"Oo. Kanina pa. Bago tayo pumasok sa sinehan eh napansin ko na na umuulan ng malakas.

Bakit, wala ka bang dalang payong? Kung wala, mag-taxi na lang tayo papunta sa inyo

mamaya. Ihahatid kita ," sabi nya saken sabay ngiti.

"Hindi. May payong ako, don't worry. Haha. Nadala kasi ako nung nakaraan. Di ba wala akong payong

nun eh anlakas lakas ng ulan kaya mukha tuloy akong basang sisiw nung una tayong magkita?"
"Haha. Oo nga no. Umuulan din pala ng malakas nung una tayong magkita," sabi nya.

"Ansabi nila, blessing daw ang ulan . Hindi kaya.. isang blessing na nagkakilala tayong

dalawa ?" dagdag nya habang nakatitig saken.

OMG! ANSAVEH?! Para na rin nyang sinabi na DESTINY namen ang isa't-isa!! WAH!!

Wait. Umuulan ng malakas.

Kung bago pa kami manuod ng sine ay umuulan na..ibig sabihin..

..ibig sabihin..

"N-Natsu-san," sabi ko sabay baba nung kutsara at tinidor ko. Hindi ako makatingin ng diretso sa
mga

mata nya at sobrang kinakabahan ako.

"Oh bakit?"

"Sorry."

"Huh? Bakit ka nagso-sorry?"

Tumayo na ko sa kinauupuan ko at kinuha ang handbag ko.

"Nakalimutan kong may..may.." ANO BA AKI MAG-ISIP KA NG DAHILAN!!

"May..?"

"May tuta pala kami sa bahay at hindi ko pa sya napapakain at..at nasa labas sya ng

bahay..kaya..baka.." GOLLY!! SA LAHAT NAMAN NG IPAPALUSOT KO OH!! Aish!!

"Go ahead. Baka mamatay yun sa lamig. Papasukin mo kagad sa bahay nyo at punasan mo

ng

tuyong tela," sabi nya nang nakangiti at tumayo na rin sya. Thank you, Natsu-sama! Napaka -

understanding mo!!

"Pasensya na talaga!" tapos tumakbo na ako. Hindi na ko nagpahatid sa kanya. Hindi na kailangan.

Tumakbo ako ng matulin kahit ansakit-sakit na ng paa ko.

Sa sobrang badtrip ko sa sapatos kong may takong eh tinapon ko yun at nagyapak na lang!

Hindi ko alam bakit bigla na lang..

bigla na lang bumagsak ang mga luha ko na parang mga ulan .

At sa unang beses ay nanalangin ako ng taimtim sa Kanya.

Please. Please Lord.

Sana kanina pa sya umuwi. Sana hindi na sya naghihintay don..

Sana..
Sana..

Chapter 13: Cellphone

"If it wasn‘t for him, I would have not even been able to go. But he found me and came to where I
was…

how desperate must he have been to come to me. He, just like me, has no one else in this world to lean
on.

If it were you… the person who gifted me with the most precious time of my life, could you have
ignored

that person? – Ga Young (Fashion King)

Hindi ko na inintindi ang lakas ng ulan at ang nakayapak kong mga paa. Nagmadali akong

nagpunta

sa harap ng parke kung saan dapat kami magkikita.

Nung makakita ako ng suspicious na tao na nakapang- detective na costume at may binoculars na
hawak

na nasa loob ng 7 Eleven, ay hindi na ako nagdalawang isip pa na puntahan sya.

Buti napansin nya ko kagad kundi sasabunutan ko talaga sya palabas, kita na nga nyang basang basa
na

ako eh.
"Akala ko talaga friendship hindi ka na darating!! Tokwa ka binabaan mo ko kani---"

"NASAAN SI HARU??!!" putol ko sa sinabi nya. Sheda, amdami pang palabok! Hindi to oras

para

sermunan nya ko!

"Ayan oh! Andun sa harapan naten! Tawid ka! Bobo ka ba?? Nakalimutan mo ng dun

ang

eksaktong lugar kung saan kayo magkikita??" wow! May galit??

AISH!! Wala na kong oras para makipagtalo pa kay kumare!

Paglingon ko dun sa tinuro nya, nakita ko sya.

Sumikip ang dibdib ko.

Bakit andun pa din sya?? Bakit hindi pa sya umaalis?? 7:30 na kaya!!

AISH!! Hindi ko mapigilan ang pagbagsak ng luha ko. Good thing umuulan .

Agad akong tumawid ng kalsada. Nung patakbo na ako palapit sa kanya eh nakita ko syang

biglang bumagsak .

OMG!

"HARUUU!!!" sigaw ko sabay hawak sa kanya. Parang nanginginig na sya sa lamig. Diyos ko, ano
ba

tong ginawa ko sa kanya?? Ako ang may kasalanan nito eh!

"Haru! Gumising ka!! Please! Magsalita ka naman oh! Sorry na!! Sorry!" sabi ko habang umiiyak at

tinatapik-tapik yung pisngi nya. Leche namang luha to umeeksena pa eh!! Kainis!

Nung dahan-dahan syang nagmulat ng mata, nakahinga ako ng maluwag..kahit papano. Kahit papano
lang

kasi hindi pa rin ako mapakali, nung tinapik ko kasi yung pisngi nya, naramdaman kong sobrang init non.

Feeling ko..inaapoy na sya ng lagnat.

"Haru!! Anong masakit sayo? Okay ka lang ba? An--"

Tanga ko di ba? Tinanong ko pa eh alam ko namang di sya okay. Hayst. What's happening to me??

Nung makita nya ko, ngumiti sya --- yung usual nyang ngiti na kalmado at napakainosente.
Takte,

wag

kang ngumiti ng ganyan! Magalit ka saken!! Ako ang dahilan kung bakit ka nagkaganyan!!

"S-sabi ko na nga ba darating ka s-sempai eh. Masaya ako at--"

"Sira ka ba?? Bakit kasi hinintay mo pa ko?? *sniff* Hindi pa ba sapat na naghintay

ka ng

matagal??! *sniff* Dapat umalis ka na lang!! Dapat hindi mo na ko hinint--"

"H-hindi naman m-mahalaga kung gano katagal, a-ang importante. .dumating ka. S-saka, naisip ko

na, pano kung di ako naghintay? E di..hindi kita..makikita ngayon, " sabi nya habang nakangiti.

Kahit nahihirapan na syang huminga eh nasasabi nya pa rin ang mga makesong linyang yan??

Ano ba
Haru?!! Bakit ganyan ka saken??

Maya-maya, nawalan na naman sya ng malay.

"Haru! Haru!!" tumingin ako sa paligid. May humintong taxi sa harapan namen, tapos iniluwa
nung taxi

si kumareng Nika na tinanggal na yung detective-churva-ek-ek nyang get-up kanina.

" SLR! Nahirapan kasi akong maghanap ng taxi eh!" sabi niya.

"SLR ka dyan!! Magkatext tayo? Magkachat??"

"Haha! Oo nga no! Dapat pala mala-elevator! Yung 'sorry to keep you waiting'! Haha!"

Hayup tong si kumare oh! Natataranta na nga ako, nagagawa nya pang magpatawa! RAWR!

Pinagtulungan namen ni kumare, kasama ni manong taxi driver, na buhatin si Haru sa loob ng taxi at
ilang

minuto lang ang lumipas eh pinakaripas ko na ng takbo si manong.

Habang nasa taxi eh nasa lap ko si Haru. Hindi ko alam ang gagawin ko kasi basa rin ako. Si kumare lang

naman ang hindi nabasa samen. Eh magkaron ka ba naman ng bestfriend na waterproof ..este..
siguristang

hindi sya mababasa eh ewan ko na lang!

"Kunin mo yung CP ni Haru-kun, dali!" utos nya saken. Aba! Kung makautos wagas ah!

"H-HUH??"

"Kailangan nateng makontak yung parents nya! Loka ka! Gabi na kaya!! "
"Fine! Sabi ko nga eh!" wala naman akong magawa kundi sundin ang utos nya. Takte, tama sya eh!
Oo

na! Alam ko! Ako na laging mali! Alam ko rin na galit na saken ang madlang universe!! Asdfghjkl!!

Nung tinignan ko si Haru, napaisip ako. San ko dudukutin yung CP nya?? Eh wala naman syang
dalang

bag.

Napansin ata ni friendship na hindi ko alam kung san ko kukunin kaya nagsalita sya ng , "utak
friendship

ah! Gamit-gamitin! Baka mag-depreciate!! Malamang nasa bulsa nya! Aish!!"

"Hahaha. Sorry ah. Ngayon lang pinanganak eh ."

Dahan-dahan kong isinuksok yung kamay ko sa malalim nyang bulsa. Napapikit ako. First time ko
tong

gagawin! Wala naman kasi akong kaibigang lalake kaya hindi ko alam na ganto pala kalalim ang bulsa ng

mga pantalon nila!

At nung makapa ko na! Oo! ' Kapa' talaga ang term!! Sige na, ako na ang mukhang ewan dito!

Hmp!

Nung makapa ko na eh dali-dali kong kinuha iyon at nilabas ang kamay ko sa bulsa nya.

Whew! Safe! Safe ang aking kamay sa pagkakasala!

"Eto na," sabay abot ko kay kumare. Napatingin sya saken ng masama.

"Anong gagawin ko dyan??"

"Friendship, sapak you like?? Pagkatapos mong ipakuha saken to sa bulsa nya eh yan ang sasabihi--"

"Ikaw na ang bahala dyan, buksan mo tapos hanapin mo yung number ng parents nya sa phonebook
nya.
Tinatry ko kasi tawagan yung mudrabels mo!" tapos pinakita nyang hawak-hawak nya yung CP nya.

Napasimangot na lang ako at tinignan ang CP ni Haru. Nanlaki ang mga mata ko. As in

muntik ng

lumabas ang mga eyeballs ko! Witchikels!!

Ako ang nakalagay sa wallpaper nya!! OMG! OMG to the highest mountain! Teka! Kelan to?

Mukhang stolen pic ah!! At nakapang-archer pa ko na damit.

"Friendship, may naalala ka bang event na nakapang-archer akong get-up?"

"Nung freshmen tayo. Nakalimutan mo na ba? Project naten nun na gumawa ng short film. Archer

yung role mo. Grabe, MEMORY GAP ??"

"Sorry naman!"

Teka.. SINABI BA NI KUMARE NA FRESHMEN PA KAMI NUN?? Eh di..KINUHAAN NYA KO

NG PICTURE HABANG NAGPAPRACTICE KAMI??! Huh?! Pano mangyayari yun eh..High

school

pa sya nun di ba??

PAANO NANGYARI YUN?? Kilala nya na ko nung freshmen pa lang ako? IMPOSIBLE!!

Hayst, kesa problemahin ko pa tong wallpaper nya eh mas mabuti pang buksan ito. Nung tinry
kong

buksan eh hindi ako nagtagumpay. Bakit? Bakit hindi ako nagtagumpay??

Ayun. Takte. May password lang naman.

"Friendship, may password eh! Pano na??"

"Hulaan mo na lang!"

ANAK NAMAN NG---! PANO KO TO HUHULAAN?? Ano ko si Madame Auring ??

WAIT-WAIT!! Kung ako yung nakalagay sa wallpaper nya, posible rin kayang.. pangalan ko

ang

password nya?

WAHAHA!! Masyado ng makapal ang mukha mo Aki ah! Pagkatapos mo syang gawan ng masama ay

may gana ka pang mag-isip ng ganyan?? AT MAY GANA KA PANG KAUSAPIN ANG SARILI MO??

WOW. Nababaliw na nga yata ako!

Anyway, since no choice eh tinry ko na rin.

A k i (Teka, masyado atang maiksi. Lagyan ko kaya ng 'sempai'?)

Akisempai

OMG! BUMUKAS!! Napatingin ako kay Haru! Ay nako!! Ang batang ito! Asdfghjkl!!

Oh my golly gulay naman!! Ano bang nakain nya at nagkaganito sya?? Hayst! Hindi ko alam kung
mapa-

flatter ako o ano eh.

"Friendship, nagbukas!" sabi ko with a tone of amazement.

"Ganun ba? Mas mabuti kung buksan mo na rin ang pinto, nasa front na tayo ng bahay nyo. "

"EHH??!! BAKIT SA BAHAY NAMEN??"

"Natural! Alangan namang samen?? Ano ka sinuswerte?? Ikaw ang gumawa ng problema mo no!
Saka

alangan namang sa kanila? Alam ba naten bahay nila?? Kaya nga tatawagan naten parents nya di ba?

Hayst! Friendship naman!" nang-aasar nyang sabi habang tinutulungan kaming dalawa ni manong
na

buhatin si Haru papasok sa bahay.

"Isa lang ang tanong ko andami mo ng sinabi," habol ko.

"Nga pala, nakausap ko na ang mudrabels mo," wow! Inisnob nya yung sinabi ko!

"Ha? Kelan mo nakausap si mudrabels??"

"Nung nasa taxi tayo habang busy ka sa pagtitig sa CP nya at pagkausap sa sarili mo..Oh yun na

nga, sabi nya, mag-o-overnight daw sya sa bahay ng katrabaho nya kaya solo nyo lang dalawa yung

bahay, " sabi nya nang may kakaibang ngiti sa labi.

"HUWATT??!! Bakit hindi ko alam yun?! Wala syang sinabi na mag-o-overnig---"

"Pwes, ngayon alam mo na, sinabi ko na sayo."

"At anong ibig mong sabihin sa 'SOLO' nameng dalawa ang bahay ha??"

Kasalukuyang nasa sala na kami at nailagay na namen si Haru sa sofa. Akmang paalis na yung

dalawa

nang sumagot si kumare ng:

"Simple lang. Ngayong gabi, ikaw ang mag-aalaga kay Haru-kun. Siguro naman pansin mo

na

inaapoy sya ng lagnat di ba??" sabi nya.

"T-teka! Hindi mo ko tutulungan??"

"Una sa lahat, hindi lang si Haru-kun ang pinaghintay mo ng matagal, pati ako. Dapat isa

lang akong

'spy' sa date nyong NAUNSYAME dahil pinairal mo yang ideal man churvalu mong ideology!

Sobra

na akong naabala kaya tapos na ang responsibilidad ko ngayong araw bilang Cupid nyo, okay??"

"Hoy! A-anong pinagsasasabi mo dyan?! Bumalik kayo rito!!" hinabol ko sila hanggang sa labas ng

gate. Rinig na rinig ko yung nakakaimbyernang tawa ni kumare. Aish!! Alam mo yung feeling na
gusto

mong pumatay ng tao??

"May iniwan akong pakete ng corn soup sa lamesa nyo saka itlog . Ikaw na ang bahalang
magluto.

Ipakain mo pag nakaginhawa na sya. Pero bago yun, magpakulo ka ng tubig tapos punasan

mo ng

maligamgam na tubig yung katawan nya bago mo sya palitan ng damit. Bahala ka na kung lahat ba

tatanggalin mo! Wuhaha!

"Basta yung isuot mong damit sa kanya eh parang pantulog para maging kumportable sya! Okie
doki??

Sige na! Bye-bye!! Friendship! GOODLUCK!! Alagaan mo syang maigi ah! Hehe!"

At bago pa ako makapagreklamo eh sumakay na sya ng taxi at humarurot paalis. Leche, pati
ata yung

driver eh kinuntsaba nya!

T-teka, TAMA BANG LAHAT NG NARINIG KO?? GAGAWIN KO LAHAT NG YON??

Sabihin nyo sakeng isang panaginip lang ito! PANAGINEEEPPPP!!!

UWAAAHHHHH!!!!

Chapter 14: Wallet

I feel the capacity to care is the thing which gives life its deepest significance. - Pablo Casals

Argh!! Alam mo yung feeling na parang pesteng lamok yung bestfriend mo at ang sarap nyang
regaluhan

ng Baygon ?!! RAWR!

Pero alam ko naman na kahit magwala ako rito eh spell NO CHOICE talaga. And with that, ni-lock
ko

yung gate namen at pumasok na sa loob ng bahay.

Nung napatingin ako kay Haru na walang malay sa sofa at mukhang nahihirapang huminga eh
agad na

akong nagpa-init ng tubig. Witchekels! Hindi ko pa nagagawang mag-alaga ng may sakit before!!

Habang hinihintay ko kumulo eh nag- quick shower ako para makapagpalit ng damit. Hinanda ko na
rin

yung sinasabi ni kumareng Nika na 'kumportableng' damit. Pajama yung nilabas ko. Alam kong

kasya

yun sa kanya kasi medyo maluwag yun saken. Anong itsura nung pajama? Ayun! PINK at

maraming

BUNNY prints! Great! Lalo syang magiging cute sa paningin ko. Hayst!!

Nung kumulo na yung tubig eh nagsalin ako ng konti sa planggana at kumuha ng malinis na tela

sa

drawer ko sa kwarto. Bigla kong naalala yung CP ni Haru. Shocks!! Hindi ko pa pala

natatawagan

yung parents nya!!

Agad kong binuksan ulit yun at bumulaga na naman saken yung picture ko. Haay..ako na.

Ako na

talaga! Aish.. nagi-guilty na naman ako oh.

Nung makakita ko ng 'ma' dun sa phonebook eh agad kong dinial yung number sa phone ko.

Medyo

kabado ko kasi baka murahin ako ng nanay nya dahil sa ginawa ko sa anak nya. Naku po! Hinde-
hinde-

hinde! Hindi ko pwedeng sabihin na pinaghintay ko si Haru ng walo't kalahating oras sa

kabila ng

kasungitan ng panahon! Tiyak di lang mura ang aabutin ko! Baka mas malala pa!
"H-hello?" bungad kong tanong.

"Hello din. Sino sila?"

"Ah..classmate po ako ni Haru sa Algebra. A-ano po kasi," OMG! AKI!! MAG-ISIP KA NG DAHILAN!!

"Magkasama ba kayo, hija?" halata sa tono ng boses ng nanay nya ang pag-aalala.

"Ah..o-opo. G-gumagawa po kasi kami ng project. .p-para po sa Algebra kaya..kaya po..baka pwedeng

p-payagan nyo pong m-mag- overnight si Haru-kun dito? K-kasi po..a-ano eh.." GOSH!! Kelan pa kami

nagka-project sa Algeb??

"Okay lang hija."

WHEW!! Buti pumayag kagad! Ambait naman ng nanay nya!

"Paki sabi lang sa anak ko na wag masyadong magpu-puyat kasi baka masira yung

napaka-cute

nyang mukha . Iremind mo rin sya na huwag ng kumain ng sweets bago matulog . Mahilig kasi

yun sa

mga matatamis eh. Haha."

Nanlaki yung mata ko. M-mahilig sya sa matamis?? Wow. Batang-bata ah! Di ko tuloy napigilang

ngumiti. Ma-chika rin pala tong nanay nya eh.

"Saka oo nga pala! Kung may gatas kayo dyan, painumin mo sya bago matulog. Importante kasi yun
para sa kanya eh. Meron kasi syang babaeng gusto. Sabi nya kailangan nya raw tumangkad para ..ay!

Sorry hija! Napasobra ko ng kwento! Naku wag mong sasabihin yung mga nasabi ko sayo kay Haru
ah?

Baka magalit yun saken."

"Ah. Hehe. Okay po. Sige po, salamat."

"Salamat dun. Goodluck sa project nyo ah."

"Thank you po."

DIAL TONE.

Kumirot na naman ang puso ko. Shockness!! Spell TAMANG-TAMA! Nakakainis naman kasi

oh! Wala naman akong sinabing magpatangkad sya ah!! (Although nasa standards ko yung
'matangkad'

pero..kahit na!! ) Hayst!! Bakit ba ganun sya ka-dedicated saken? Spell GUILTY.

Lumapit na ko sa kanya. Good thing hindi na ganun kainit yung tubig. Saktoness lang. Nung

akmang

pupunasan ko na sya..naalala kong hindi pwedeng HINDI KO TANGGALIN YUNG T-SHIRT

NYA. Anak naman ng---RAWR!! Nika!!! Ikaw..ikaw talaga!!

Napaatras ako. Whew! Breath in! Breath out!! Kaya ko to. Nag-sign of the cross pa ko ng bongga
bago

ko dahan-dahang hinubad yung pang-itaas nyang damit. Wuuh! Golly gulay!! Amputi nya!
At..at..i-

infairness..may muscle-muscle na sya ng konti ..siguro dahil sa recently nyang pag-eehersisyo..? Na

ako

na naman ang may kasalanan?? Hayst!!

Okay fine eto na!! Pupunasan ko na sya! Sinigurado kong yung damit lang yung dumadampi sa katawan

nya, HINDI YUNG KAMAY KO kaya wag kayong green d'yan!!

Hindi ko maexplain yung feeling ng nagpupunas ka ng katawan ng lalake. Kakaiba.

Nakakakaba at

nakakapula ng cheeks na ewan. Yung tipong bawat punas mo, pinapanalangin mong hindi sya

magigising?? TAKTE, PAG NAGISING TO, HINDI KO NA ALAM GAGAWIN KO!! Baka

lumubog

na lang ako sa lupa!!

After 100 loooonnnggg years eh natapos ko ring dampian ng mainit-init na tubig yung katawan nya.
Pati

mukha dinamay ko na. Ang masasabi ko lang sa mukha nyang cute and baby face eh

..wala

eh. Speechless . Ikaw na may kutis na ganyan! Sa kinis ng mukha nya eh nahiya yung feslak ko!!

Tumayo ako at tinapon ko sa lababo yung tubig na ginamit ko. Pagbalik ko sa kanya, napaisip ako.
Hindi

kaya.. mas lalo syang nahihirapan dahil sa posisyon nya sa sofa?? Naku..this means..

KAILANGAN

KO SYANG ILIPAT SA KAMA KO??

Tokwa. Feeling ko talaga pinagplanuhan ni kumareng Nika to eh!! NAKU NAMAN!! Paano ko sya

bubuhatin nang hindi sya magigising?? Hayst.

Okay. Alam kong useless magreklamo kasi ako lang rin ang makakatulong sa sarili ko. Hinawakan
ko

yung dalawang braso nya at itinaas yung sa may parteng kili-kili tapos dahan-dahan ko syang kinaladkad

sa kwarto ko. Kung nakakakita kayo ng mga murder scene sa mga movies tapos binubuhat nung
murderer

yung biktimang walang malay sa isang lugar eh parang ganun yung pagbuhat ko sa kanya.
Sorry naman kung pakaladkad ko sya hilain. Eh sa ambigat nya kaya?? TRY NYO!! Kayo na magbuhat!

Asdfghjkl!!

Huminga ako ng malalim nung nag-pause ako saglit bago ko ginamit yung super Saiyan ..este
powers ko

sa pagbuhat sa kanya sa kama. Nung successfully eh nagawa ko yun eh agad ko syang

kinumutan

at

pinahid yung namuong paw is sa noo ko.

WHEW!! What should I do next?

Napatingin ako dun sa lamesa sa kwarto ko. Nanlaki yung mga mata ko. Andun

yung

pajama. SHOCKS!! Panu ko sya bibihisan completely eh hindi ko pa hinuhubad yung pambaba

nya?? AT BAKIT KO SYA HINIGA SA KAMA KO NANG BASA PA ANG PANTALON NYA??

Argh!! Spell TANGA!! Aish!!

Kailangan bang ako pa yung magtanggal at magpalit ng pambaba nya?? Lord, please naman!

Ayokong

magkasala ang aking mga kamay!! Hindi ko pinangarap to promise!! EVAH!!

Sa kadesperaduhan ko en tinry ko syang gisingin. Ang bad ko di ba??Alam kong nagpapahinga

yung

kutong lupang to..kaso..ayoko namang ako pa yung magbihis sa kanya!! Di ba? Kaw kaya sa

posisyon
ko? Palit tayo?! Ewan ko lang kung hindi rin ito ang gagawin mo. AT EWAN KO LANG KUNG BAKIT

KINAKAUSAP KO NA NAMAN ANG MGA TAGA KABILANG MUNDO. Tsk! Tsk! Lumalala na

nga yata ang sayad ko!

Hayst. Eh no choice eh. No choice talaga eh. Kailangan ko syang gisingin. Ayokong

makasuhan ng

child abuse o act of lasciviousness no!!

"Haru! Haru! Please gumising ka!" pabulong kong sabi sa kanya habang tinatapik-tapik ko yung
mukha

nya.

Umungol sya. Yes! Mukhang nagising na ata. Sinigurado kong pagmulat ng mata nya eh nakalayo na ko

sa mukha nya.

Pupungas-pungas at nanghihina pa sya nung dumilat. Nakailang blink sya bago tuluyang magkadiwa.

"H-haru, k-kaya mo bang.." TOKWA!! Pano ko sasabihing hubarin nya yung pantalon nya?? Takte

naman oh!!

Nanlaki yung mata nya nung mapunta yung atensyon nya saken at bigla syang napaupo mula sa

pagkakahiga.

"S-se mpai??" mukhang di sya makapaniwala na nakita nya ako. Ano ko multo? Sa ganda kong

to?

Haha. Syempre JOKE lang yun!!

Luminga-linga sya sa paligid. At lastly, napatingin sya sa sarili nya..na naka-topless . Obviously,
namula
sya.

"A-anong g-ginagawa ko rito Aki-sempai??" akma syang tatayo pero pinigilan ko sya.

"Mag-e-explain ako mamaya kaya huminahon ka, okay?" napalunok ako. Mapapasubo ako neto ah.
Eh ni

sa sarili ko nga hindi ko maexplain how things turn out this way eh , tas ieexplain ko

pa sa

kanya?? Hayst. May masabi lang eh no?

"For now..a-ano..k-kaya mo na bang..tanggalin yung..yung..p-pantalon mo?" hindi ako makatingin

sa kanya habang tinatanong yun. Eh spell nakakailang! NAKAKAHIYA kaya!!

"H-ha?? B-bak--" napatingin ako sa kanya. Tokwa! Lalo syang namula!! Wag mong sabihing akala nya

eh---

"A-ang ibig kong sabihin ay isuot mo tong pajama ko. W-wag ka ngang magreact ng ganyan! N -

nagkakamali ka sa iniisip mo no!" tapos hinagis ko sa kanya yung pajama.

"S-sabihin mo saken pag tapos ka ng magbihis," sabi ko sabay talikod, "d-dont worry! Hindi kita
sisilipan

no!"

"O-okay. S-sorry, Aki-sempai, h-hindi ko kas---" narinig kong sabi nya. Sheda! Bakit ba sya

nagso-
sorry?? Kung sino man ang dapat mag-sorry, AKO YUN.

"M-magbihis ka na nga lang dyan. Kailangan mo pang magpahinga. Nilalagnat ka pa. G-ginising

lang kita kasi h-hindi ko kayang b-bihisan ka."

Nakakailang naman!! Buti maya-maya ay sinabi na nyang tapos na sya. Ngumiti ako at inihiga na ulit sya

sa kama.

"Anong n-nararamdam mo?" sabi ko sa kanya habang nakaupo ako sa gilid ng kama at inaayos ko
yung

kumot nya.

"Amm..o-okay na ko. K-kaya ko na an---" pinisil ko ang pisngi nya at siningkitan ko sya ng mata.

"Sinungaling! Sino niloko mo?" sabi ko sabay hawak dun sa noo nya, "hindi pa rin nga

bumababa

yang lagnat mo eh! Aish! Matulog ka ulit. Mamaya gigisingin na lang kita para macheck ko yung

temperature mo, okay?"

Tumango na lang sya habang nakasimangot. Okay, ikaw na cute!! Hay nako!! Alam mo yung

pagka-

cute nya na parang irresistible?? Ganun eh! Takte eh ampula-pula pa naman ng cheeks nya (hindi
ko

alam kung dahil nahihiya sya saken o dahil lang talaga sa may lagnat sya)!! ANG CUUTTEE!!!
Ang

sarap i-hug! Pero NO!! NO!! This isn't reasonable and rational anymore!! Hindi pwedeng madistract!!

Whoa!!

Ginulo ko na lang ang buhok nya saka umalis ng silid ko, hawak-hawak yung hinubad nyang
pantalon.
Pumunta ko sa sala para damputin yung t-shirt naman nya. Plano kong ilagay muna ang mga damit nya
sa

washing machine para bukas eh hindi ako mamrublema ng ipasusuot sa kanya. Wala naman
kasing

lalaking nakatira sa bahay kaya wala talaga kong choice.

Bukambibig ko na yung 'no choice' ah. Sige na, yun na ang phrase of this chapter! Haha!! ANSAVEH?!!

Harhar.

Bago ko hinulog yung pantalon nya eh kinapa ko muna yung mga bulsa. Ayun, buti talaga ginawa ko yun

kundi mababasa lalo yung wallet nya.

At dahil likas akong pakialamera eh binuksan ko yun. Nagtaka ko kasi may nakaipit na papel dun sa

lalagyanan dapat ng picture. Nung tinanggal ko yung papel eh bumulaga saken ang picture

ko. NA

NAMAN!! Yun din yung nakalagay sa wallpaper nya sa CP. Pina-print lang.

Sabi daw nila, kung gusto mong malaman ang taong nasa puso ng isang tao eh tignan mo raw ang

picture na nasa wallet nya. At BINGO!! Ako na naman yun. Hindi ko alam kung flattered ba

ako o

nagi-guilty na naman. Feeling ko kasi hindi ako worthy na maging laman ng pitaka nya. Hayst.

Nung hinulog ko na yung pantalon at t-shirt sa washing machine eh pinangatawanan ko na

talaga

yung invasion of privacy ko sa wallet nya.

Nanlaki yung mga mata ko sa laman nung papel. Ang nakasulat ay..

Chapter 15: Kiss

Stolen kisses are always sweetest -Leigh Hunt

Dahil sa likas kong pagiging pakelamera eh binuksan ko yung nakatupi at medyo lukot na na papel
na

natagpuan ko sa bulsa nya. Natawa pa nga ako kasi maliit na piraso yun ng

graphing

paper. Haha. Talagang mahal na mahal nya ang Math eh no?? Sya na!!

Nanlaki yung mata ko nung mabasa ko yung laman nung papel na talagang hand written pa:

DATE

PLAN.

Whoa! Dahil hindi ako makapaniwala eh kinusot ko ang mga mata ko at binasa ulit yung
nakasulat na

title.

DATE PLAN.

Hindi nga ito hallucination! Tokwa!! Bakit may ganito sya?? Wag mong sabihing..talagang

pinag-

isipan at pinaghandaan nya yung date namen??

Ouch. Para kong binuhusan ng malamig na tubig sa nabasa ko. Guilty much na naman ako. RAWR!

Natawa ako nung mabasa ko yung nakalagay sa unang asterisk:

*punta sa amusement park :)

Wahaha!! Amusement park?? Hindi ba para lang sa mga bata yun?? S-sabagay, enjoy nga
namang

pumunta dun. Hindi boring saka maraming rides to choose from.

Teka, ba't ba kino-contradict ko ang sarili ko?? Arghh!! Sige Aki, ipagpatuloy mo lang yan at talagang

ipadadala ka na ng mudrabels mo sa psychiatrist next time!! Asdfghjkl!

May nakasulat ding naka-parenthesis na:

(Roller coaster, haunted house, house of mirrors, bumper car, etc.)

Haha! Talagang inisa-isa nya talaga yung mga gusto nyang puntahan namen ah!! Sa totoo lang,
takot

akong sumakay ulit ng roller coaster kasi parang humihiwalay yung kaluluwa mo sa katawan mo
pag

sumasakay ka run. Mega bonus pang mahihilo ka at magsusuka afterwards. Oh di ba ansaya

mag-

roller coaster?? Kaya simula nung maexperience kong makasakay dun eh di ko na inulit pa.

Sa mga pinapanood kong asian dramas, lalo pag sa Japan, given na tong haunted house chuva ek ek
para

mapayakap si girl kay boy na ka-date nya. Napangiti ako kasi baka ang mangyari eh mas

takot pa si

kutong lupa sa mga white lady at manananggal kesa saken. Wuhaha ! Fave ko kaya ang mga
horror

movies!! Hindi uubra saken to!

Teka, masyado ata akong enjoy sa ginagawa ko ah. Nakalimutan ko na kailangan ko palang iluto

yung

corn soup para magkalaman yung sikmura ni Haru. Mula umaga pa sya walang kinakain. Minsan kahit

nakakabadtrip si kumareng Nika eh maaasahan din sya.

Pero hinde! Erase! Erase! ERASE!! Echu~ Baka nga kaya nakabili sya kagad nito ay dahil

pinagplanuhan nyang maigi ang lahat ng mangyayari ngayong araw! Hmp!!

Tokwa, ba't ko ba sya sinisisi eh ako naman ang dahilan ng lahat ng to??

Okay, kino-contradict ko na naman ang sarili ko. Hayst!! Lokaret na nga kaya ko. Tsk. Tsk. Tsk.

Habang hinahalo ko na yung corn soup eh pinagpatuloy ko ang pagbabasa nung plano ni Haru.

*kumaen kasama si Aki-sempai (sa kahit saang place nya gusto kumain)

Aww. Sweet . Bihira ang mag-iisip na yung date nya yung papapiliin nya kung saan kakain kasi
usually

yung guys yung pumipili ng place. Saka nakakatuwa kase a--- OH MY GOLLY GOSH!! Sinabi ko bang

SWEET yung idea nya na yun?? Tinapik-tapik ko ang pisngi ko. Hinde-hinde-hinde! Hindi sweet yun.

Hindi sweet yun!! Jino-joke ko lang ang sarili ko!

*Sumakay sa Ferris wheel pag malapit na ang sunset

Hindi ko alam pero nung mabasa ko to eh biglang nag-palpitate ang puso ko. Para kasi saken, na adik
sa
mga asian dramas eh isa to sa mga pinakapinapangarap ng isang babae dahil isa lang naman to sa

pinaka-romantic moment ever sa isang date!! (At bakit naliligo ang 'isa' yung sentence kong yun??)

WAH!! Gusto kong maexperience to!! Haha!!

Oops. Oo na. Hindi ka na nga ide-deny. Gusto kong gawin lahat ng mga to.. kasama sya .

Parang nae-

excite ako na ewan. Pero hindi ibig sabihin nun eh may gusto na ko sa kanya no. Wag kayong epal
dyan,

kundi kakagatin ko kayo! RAWR!!

Ang ibig kong sabihin eh. .pangarap ko kasi yung ganung klaseng date. KAHIT AYOKONG SUMAKAY

SA ROLLER COASTER. Haha.

Isang malaking ngiti ang naka-paste sa mukha ko. Ayaw matanggal kahit sinasabi na ng utak ko na corny

na, OA na. ANO SYA, EKSENA-MAKER?? Eh gusto kong ngumiti eh. Flattered ako eh. Pake ba ng
utak

ko.

ANSAVEH?? Haha.

Teka, parang may mali. Para ko na ring sinabi na mas gusto ko yung date plan nya kesa sa date
namen

ni Natsu-sama kanina.

Whew. Hindi ako makapaniwala sa sarili ko na mas gusto ko talaga yung kay Haru. Mas romantic.
Mas

masaya.

Aish!! Aki, nakakalimutan mo na bang si Natsu-sama ang ideal man mo??

OO. Parang ganun na nga. Haha. Ansarap batukan ng sarili ko. Mas magulo pa sa jigsaw puzzle eh.

At dahil sa kakaimagine ko ng naunsyameng date na ito ay napaso ako sa niluluto ko .

Muntik ko na

ngang maitapon yung nasa kaldero dahil sa sakit! BADTREP!! Kelan ba maaalis ang pagka -clumsy ko??

Pagdating ng end of the world?? Hayst!!

Nung naluto rin sa wakas yung corn soup ( na buti na lang eh hindi naisama yung daliri ko ) eh pinatay ko

na yung kalan ( OO, MAMAMATAY-KALAN AKO!! HAHA!!) at habang pinapalamig ko yun eh isinampay

ko na yung t-shirt at pantalon ni Haru sa sampayan sa likod-bahay namen.

Pagkatapos kong magsampay eh nagtimpla rin ako ng gatas para sa kanya dahil yun ang bilin ng
nanay

nya. Hasyt!! Bakit ba feeling ko, mukha na kong maybahay dahil sa mga ginagawa ko??

OMG! OMG TO THE HIGHEST MOUNTAIN EVEREST!! Sira ulo na ba talaga ako para isipin yun??

Eh para ko na ring inimagine na asawa ko na tong kutong lupang natutulog sa kwarto ko!!

Alt+Ctrl+Del!! This is insane!! (Napapanosebleed English na ko dahil sa mga kalokohang naiisip

ko!!

WAH!!)

Nilapag ko sa lamesita sa tabi ng kama ko yung mangkok ng corn soup at isang basong gatas
tapos

pagkaharap ko sa kanya eh..natigilan ako. Mesmerized? Hindi ah!!

Nakakaloka lang makita sya na natutulog ng mahimbing. Sa totoo lang meron akong isang
bagay

na

ngayon ko lang aaminin sa sarili ko. I was so attracted by his lips. Kahit wala sya sa standards ko

eh

hindi ko maunawaan kung bakit hindi ko maiwasang mapatingin sa labi nya pag nagsasalita sya. O kahit

hindi sya nagsasalita, kahit naka-pout lang!! Aish!!

Naiinggit lang siguro ko sa labi nya. Oo, inggit lang yun. Kasi unbelievable namang isipin na dahil

sa

lips nya eh naaattract ako sa kanya. Kalokohan yun!! ISANG. MALAKING. GUNI-GUNI!! Disappear!!

DISAPP---

H-HUH?!!

Nanlaki ang mga mata ko sa gulat ng narealize ko na lang bigla na ilang sentimetro na lang ang layo
ng

mukha ko sa mukha nya. OH. MY. GOSH!!

What did I try to do?? Agad akong lumayo sa kama!! Nag-sign of the cross ako dahil sa

kasalanang

pumasok sa kukote ko. Sinampal-sampal ko rin ang both sides ang mukha ko.

HINDI TOTOO TO!! HINDI TOTOONG MUNTIK KO NG MAHALIKAN SI HARU NANG

HINDI KO NAMAMALAYAN!! Hinde! Hinde!!

Pano nangyari yun?? Hypnotism?? Imposible! Tulog sya eh!! Argh!! Yung lips nya ba?? Aish!! AKI

HUMINAHON KA!! Bumalik ka sa katinuan mo! Hindi sya ang ideal man m---

Naantala ang sinasabi ng isip ko nung pinagmasdan ko sya ulit.

Itong kutong lupang to. .na walang ibang ginawa kundi maging mabait saken inspite the fact na
ansama-

sama ko sa kanya.

Bakit hindi ko kaya...

WAH!! TAMA NA NGA!! Pagod ka lang Aki. Wala ka sa tamang pag-iisip.

At hindi ito ang tamang oras para dyan.

Tinapik-tapik ko ng marahan yung mukha nya para magising sya.

"Haru, Haru, gising na."

Pupungas-pungas at nanghihina pa sya nung dumilat. Tinulungan ko syang makaupo sa kama at

makasandal sa magkapatong na unan sa ulo nya para masubuan ko sya mamya.

"Ano, nakatulog ka ba ng maayos?" tanong ko habang kinakapa-kapa sa noo at leeg nya kung may lagnat

pa sya . Namula sya sa ginawa ko pero nagpanggap na lang akong di ko napansin yun.
Tumango sya.

"May sinat ka pa ng konti. Anong nararamdaman mo?"

Tumingin sya saken, tapos umiwas ulit. Tila nag-aalangan. Parang nagets ko na. Ngumiti ako

tapos

ginulo ko yung buhok nya. Wala lang. Epal lang ako . Ang cute nya eh. Haha.

BUTI NA LANG TALAGA TULOG SYA KANINA!! Wuuh!

"Nagluto ako ng corn soup. Kumakain ka ba nun? Magsalita ka kundi sige ka, magagalit ako

sayo ,"

pabiro kong sabi.

"N-nahihiya kasi ako sa'yo sempai k-kaya.." namumula nyang sabi habang di makatingin sa mga mata

ko, "hindi ako masyadong nagsasalita. Sorry. Umm, oo. K-kumakain ako ng corn soup,"

dagdag

nya sabay ngiti -- yung ngiti nyang mahiyain.

"Naku naman!! Wag kang mahiya saken. Dapat nga ako pa ang mahiya sayo kasi..kundi dahil

saken..hindi ka..nagkaganyan. Sorry ah."

"Okay lang yun sempai. Kung i-ikaw ang mag-aalaga saken, okay lang kahit l-lagi akong

magkasakit ," sabi nya sabay ngiti. ABA!! ANAK NAMAN NG TOKWA OH!! Kakasabi nya

lang

kaninang nahihiya sya saken tas ngayon may mga lumalabas na namang makesong linya sa bibig nya??

"Tigil-tigilan mo nga ako, " sabi ko sabay pabirong irap sa kanya tapos kinuha ko na yung mangkok at

hinipan yung isang kutsara ng corn soup, "kumain ka na lang. Aahhh~"

Nung una, nag-aalangan pa syang ibuka yung bibig nya at lunukin yung pinapasubo ko sa kanya,
pero

buti, napilit ko. Anchoosy pa!! Sheda! Hindi ko pa nga to nagagawa kahit kanino eh!! Sa kanya pa lang!

Pasalamat sya't nanghihina pa sya kundi pinabayaan ko na lang syang kumain mag-isa!! Ay naku!!

Nung naubos na yung nasa mangkok ay tinanong ko sya kung gusto nya pa. Umiling sya at sinabi nyang,

"busog na ko sempai. S-salamat sa pagp---"

"Haha! Don't mention it."

"Umm..ikaw, sempai? Kumain ka na ba? Baka kasi hindi p---"

"Kumain na ko. Don't worry."

Natuwa naman ako at naalala nya ko. Ang totoo nyang eh hindi pa ko kumakain. Huli ko ng

kain eh

yung sa restaurant kasama si Natsu-sama. Pero oks lang yun. Number one priority ko

sya

ngayon . Lagot ako sa parents nya at kay Nika kapag hindi pa sya magaling bukas.

Saka, pwede pa naman akong kumain mamaya pagtulog na sya.

"Oo nga pala, inumin mo to bago ka matulog," tapos iniabot ko sa kanya yung gatas. Nagulat ata sya
kaya

nagpaliwanag na ako.

"Tinawagan ko yung mama mo. Pinagpaalam kita na mag-o-overnight samen kasi may

project

tayo. Sorry nagsinungaling ako sa mama mo ah. Baka kasi magalit sya pag nalaman nya

na..nagkasakit ka dahil saken ."

"P-pano mo nalaman ang number ng mama ko, sempai?"

AWW. PATAY. Paano ko sasabihing pinakelaman ko yung cellphone nya?? RAWR!!

"N-nakuha mo sa cellphone ko s-sempai?" tokwa! Ang galing nya manghula!!

"S-sorry. Hindi ko naman talaga intensyon n---"

"I-ibig sabihin nakita mo yung---?" parang alam ko na kung anong tinutukoy nya. Nahihiya man
at

nag-aalangan eh tumango ako.

Nag-blush sya bigla at napatakip ng mukha. Is he embarrassed?? Wag ka nga gumanyan!! Aish!
Kahit

naman anong mangyari eh malalaman ko rin yun eventually eh!!

"Sorry na. Oh sige na aaminin ko na rin na.. nabasa ko yung papel na nakatiklop sa pantalon mo. "

Nanlaki ang mga mata nya sa gulat at lalong namula. Nagulat ako nung nagmamadali nyang nilagok yung

gatas tapos nagtalukbong sya ng kumot.

WHAT THE--!! G-GALIT BA SYA??

Pilit kong hinila yung kumot pero ayaw nyang tanggalin.

"Uy! Sorry na nga eh!" sabi ko.

"Hindi naman ako galit sempai eh. N-nahihiya lang ako sayo kasi..a-alam mo na y-yung---"

"Thank you," HUH?? TAMA BA ANG NARINIG KO?? Sinabi ko yun?!

"Eh?"

"Thank you kasi..sobrang bait mo saken..sobra yung pagpapahalaga mo saken. .kahit

na..ansama-

sama ko sayo. "

Dahil sa sinabi ko eh tinanggal nya na yung kumot na nagko-cover sa mukha nya.

"Hindi ka masama sempai," sabi nya, "sadya lang talagang.."

Nag-pause sya at mukhang nag-aalangan.

"T-tama na nga yan. Matulog ka na. May sinat ka pa. Okay?" sabi ko na lang tapos iniayos ko na
yung

unan nya at kumot.

Gusto kong umiwas. Yun ang totoo. Kasi lalo akong nagi-guilty kapag may sinasabi syang
maganda

tungkol saken kahit alam naman lahat ng madlang pipolets na hindi totoo yun. Nabubulag lang
sya kasi

mahal nya ko. Yun lang yun.

Mas matutuwa pa siguro ko kung nagalit sya saken. Ayoko kasi sa mga taong hindi nagagalit.
Kasi

feeling ko, sila yung mga taong hindi totoo sayo. OA lang siguro ko kaya ko yun naiisip pero ewan! May

masabi lang!! Asdfghjkl!

Aalis na sana ko sa kwarto nung bigla nyang hinawakan yung kamay ko.

"Sempai, pwede bang d-dito ka muna..habang..hindi pa ko nakakatulog..? P-pero okay lang

namang kung a-aya---"

Naputol ang sinabi nya nung nginitian ko sya.

"Yes, boss," pabiro kong sabi. Tapos hinawakan ko yung kaliwang kamay nya hanggang sa
makatulog

sya. Pero hindi ko na alam kung anong oras sya nakatulog kasi hindi ko na namalayang nakatulog na
rin

pala ako.

Kinaumagahan. Swerte kasi maaga kong nagising. Siguro kasi umaalburoto na yung tiyan ko dahil hindi

ako kumain kagabi.

Nagtry ako magluto ng breakfast namen kahit hindi ako ganun kagaling magluto kaso mukhang
FAIL

AKO. Sunog na sinangag. Sunog na itlog. Sunod na ham. SAN KA PA DI BA?? Kulang

na lang

magkaron ng fiesta ng mga sunog na pagkain sa hapag eh. Hayst!! Ako na! Ako na talaga!!

Eh sa kasalanan ko bang wala kong skills sa pagluluto?! Kasalanan ko bang bobo ko sa pagsunod ng mga

simpleng instructions sa mga recipe at cookbook kaya laging mababa ang grades ko sa Home
Economics

nung HS?!

Pero ang masaya lang eh..mas malaki yung problema ko sa Math kesa problema ko sa pagluluto. HAHA!!

Kasi edible pa naman to eh! EDIBLE~ Hehe!

Tinanggal ko sa sinampay yung damit nya tas plinantsa ko saglit bago ko nilagay dun sa gilid ng kama.

At dahil nakaisa sya saken kagabi dahil hindi ko pala natanggal yung kamay ko habang nakaupo
akong

natutulog sa lapag sa gilid ng kama eh may naisip akong plano. Hinipan ko yung tenga

nya para

magising sya.

Effective kasi napabalikwas kagad sya at namula. Sensitive kasi ang tenga ng tao kaya expected ko na
na

ganun ang reaction nya.

Hindi ko mapigilang matawa!! Sumimangot naman sya tapos humiga ulit at nagtakip ng kumot.
"Hoy bata. Sinuswerte ka naman! Bumangon ka na dyan! Ramdam kong wala ka ng sakit! Baka

lawayan mo pa yung unan ko!" pabiro kong sabi habang pilit kong tinatanggal yung yumot nya.

"H-hindi ah!"

Nagulat ako nung bigla nyang binitawan yung kumot na kinukuha ko sa kanya kaya muntik
akong

maplakda sa sahig.

"Tokwa ka! Muntik ng sumubsob ang mukha ko sa sahig no!" sabi ko sabay hagis ng

kumot sa

mukha nya tapos kumuha ko ng unan at binato ko sa kanya habang tumatawa. Nangiti naman sya
tapos

nagulat ako nung binato nya rin ako ng unan.

"ABA! ABA! NANGHAHAMON KA??" sabi ko sabay hagis sa kanya nung unan tapos tumakbo na ko

palabas ng kwarto.

Lecheng bata yun!! Badtrip!!

"Maligo ka na, andyan sa kama yung damit mo!" sigaw ko sa kanya habang nasa kusina ako.

Nagulat ako nung lumapit sya saken.

"S-se mpai, s-seryoso kang..pwede akong maligo sa inyo..? Hindi ba nakakahiya naman ku---"

"Hinde-hinde-hinde! Joke lang yun!!" pinilosopo ko sya. Ang kulet ng expression ng mukha nya, di
nya

ata nagets! Haha! SLOW!

"Kung gusto mong umuwi sa inyo ng ganyan lang eh di wag ka na maligo. Isuot mo na lang yung
damit

mo kahapon. Tutal nalabhan ko na yun saka naplantsa."

"S-sabi ko nga eh, m-maliligo na ko," nahihiya nyang sabi habang napapakamot pa sa ulo.

"Haru!" tawag ko. Lumingon sya. Hinagis ko yung tuwalya sa kanya. Buti nasalo nya naman.

"Turn left, andun lang yung CR."

Tumango naman sya at ngumiti bago pumuntang CR.

Pagkatapos nyang maligo eh pinakain ko sa kanya yung fiesta sunog delight ala Aki- sama. Wahaha.

"Pagpasensyahan mo na, yan lang ang kinaya ng powers ko eh, " sabi ko.

"Hindi, okay lang sempai! Masarap nga eh," sabi nya tapos sumubo sya ulit. Pinitik ko sya sa ilong.

"Sinabing wag kang magsinungaling eh!! Aish!"

"Hindi ako nagsisinungaling. Para saken, masarap yung niluto mo, sempai, " sabi nya sabay ngiti.

"Ewan ko sayo."
Inirapan ko lang sya ng pabiro. Leche! Wag ka ngang ngumiti saken ng ganyan!! Asdfghjkl!!

Nung natapos na sya kumain at nabalik ko na sa kanya yung wallet, papel at CP nya eh hinatid ko na
sya

sa gate ng bahay namen. Whew. Sa wakas matatapos na ang pag-aalaga ko sa kanya! YES!!

"Magtext ka pag nakauwi ka na. Baka patayin ako ng nanay mo kapag may nangyaring masama
sayo,"

sabi ko. Tumango sya at ngumiti.

"Maraming salamat sempai sa pag-aalaga mo saken, " sabi nya tapos nag-bow sya.

"Sorry ulit sa nangyari kahapon, " pahabol ko.

"Wag mo na isipin yun sempai. Tapos na yun, " sabi nya tapos tumalikod na at lumalakad paalis.

Isasara ko na lang yung gate nung nabigla ako nang tawagin nya ko.

"Aki-sempai."

Pagharap ko sa kanya, bigla nya kong hinalikan . Nanlaki yung mga mata ko. Parang

mag-e-explode

yung puso ko. WAH!! ANONG NANGYAYARI?!

Ilang segundo lang yun pero grabe.. para kong naging bato. Hindi ko nagawa yung ginagawa ng

mga

nasa asianovelas na nakakapanlaban o nakakapanampal. I was frozen.

Anak ng kamote!! H-HINALIKAN NYA BA TALAGA KO??! Why on earth would he do that?!
WITCHIKELS!! Ipaliwanag nyo!!

Nung nilayo nya na yung labi nya saken eh ngumiti sya. At muntik naman magdilim ang paningin ko

sa inis.

"A--ANO YUN HA??!!" pagalit kong tanong sa kanya.

"Hinalikan kita, sempai," painosente nyang sagot. TOKWA. Hindi ako BOBO para hindi

malamang

halik yon no??! Nang-aasar ba sya ha?? AISH!!

"ALAM KO! PARA SAAN YUN?!!"

"Para marealize mo na hindi na ko bata para ituring mong bata. I hope na makita mo

ko as a

man. Saka narealize ko rin na.. ayoko palang maging kaibigan ka, sempai. "

"HA??"

"Kasi mas gusto kong maging tayo," tapos ngumiti sya saka tumakbo palayo.

Redundant na ba?? Pero wala akong choice kundi amining..ang reaction ko na naman eh..

NGANGA.

Chapter 16: Crazy

Because you make me so worried, mad, and make me think about you a lot… I‘m going crazy! – Gong

Chan (My Girl-Korea)

"Ayoko pa lang maging kaibigan ka sempai, kasi mas gusto kong maging tayo."

Paulit-ulit yang rumirehistro sa isip ko habang nagmumukmok ako sa kwarto ko at gumugulung-

gulong

sa kama ko. WAAH!! ANG FIRST KISS KO!! Ninakaw ng painosenteng kutong lupang yun ang

precious first kiss ko!! Huhuhu!! Hindi na virgin ang lips ko! Nakareserved pa naman to para sa

ideal

man ko, tapos..tapos!! WAH!!

Bwiset!! Bwiset ka Haru!! Madapa ka sana!! Madapa ka sana habang umuuwi ka sa inyo!!

Pumanget

sana yung mukha mong cute!! WAH!!

"Aki, andito na ko! Buksan mo ang pinto!" sigaw ni mudrabels sa labas. Witchekels naman oh!
Ngayon

lang darating tong mudrabels ko!! Dapat kanina pa!! Eh di sana..eh di sana hindi nagawa ng
kutong

lupang yun na nakawan ako ng halik! WAH!!

Pinagbuksan ko sya ng pinto at guess what? Hinagisan nya ko ng isang mabigat na supot.

"Ano to?"

"Pasalubong! Ano pa ba?" sagot nya sabay hubad ng kanyang sapatos at dumiretso sa kanyang kwarto.

Binuksan ko ang malaking supot na iyon at ang laman ay sari-saring matamis na pagkain.
Macapuno,

peanut brittle, iba't ibang cake slices.

"Bakit puro sweets to?? Gusto mo bang tumaba ako?"

"Sino naman may sabi sayong ubusin mo yan? Bigyan mo din yung mga friends mo! Selfish ka
talaga

kahit kelan," nung narinig ko yun eh pumasok ako sa kwarto nya.

"Grabe! Selfish agad? Ikaw talaga mudrabels! Masyado kang mapanghusga! "

"Sus! Kinakausap mo ba ang sarili mo? " sarcastic nyang tanong. ABA!! Nang-aasar ata tong si

mudrabels ah!! NAK NAMAN NG--!! Aish!! Sira na nga ang araw ko, sisirain nya pa!! Naku naman oo!!

"Kanino pa ba ako magmamana kundi sayo?" sabi ko. Hmp!! Ganyanan ah!

"Hoy, hindi kita tinuruang maniwala sa mga fairytales at soulmate! Hindi ako nagpapaniwala

sa destiny ! At mas lalong di ako drama addict na gaya mo!"

"Anong konek nun sa pagiging mapanghusga??" tanong ko.

" Ako pa ba ang mag-iisip para sayo?? Bakit ka kaya binigyan ng Diyos ng utak kung di

mo rin

naman gagamitin? Isarado mo na nga yang pinto at matutulog na ko."

Kinuyom ko na lang ang mga kama y ko at nag-make face nung sinarado ko yung pinto ng kwarto
nya.

Tokwa naman oh!! Nakaka-badtrip tong mudrabels ko!! SUS!! Bitter na bitter palibhasa iniwan sya ni

papabels!! HAYST!!

Sabi nila, nakakatanggal daw ng depression ang matamis na pagkain kaya lalafang na lang ako ng
cake.

Teka, ANSAV EH?? ' DEPRESSION' talaga ang term?? Haha! Nevermind. Kakainin ko na lang to.
Bago ka kainin yung isang slice ng strawberry cake eh dinilaan ko yung ibabang bahagi

ng lips

ko. Gawain ko yun pag may nakikita kong masarap sa harapan ko.

Kaso bigla kong naalala na HINALIKAN NGA PALA AKO NI HARU KANINA!! I-ibig sabihin--!!

WAH!! Anak naman ng tokwa!! Napunta na sa dila ko yung..yung!! ARGH!! Mababaliw na ko!!

Kung

anu-ano na naiisip ko! Hinde-hinde-hinde! Dinampi nya lang naman ang labi nya saken

kaya..kaya..PERO dinilaan ko parin yung labi ko kaya KAHIT NA!! GANUN DIN YUN!! WAH!!!

Napatingin na lang ako sa mouth-watering na slice ng cake sa harapan ko. Biglang pumasok saken yung

phone conversation namen ng nanay ni Haru.

"Mahilig kasi yun sa matatamis eh."

Tapos nagflash sa mind ko na ang cute-cute nya habang kumakain ng cake kasi nga mahilig din
sya

sa

sweets gaya ko.

HUWAATT?!! TAMA BA ANG NAIIMAGINE KO?! Golly gosh naman!! Hanggang sa pagkain

ko

ba ng cake sya pa rin nasa isip ko?? WAAH!! Ayoko na!!

Nilagay ko na lang sa ref lahat ng pasalubong ni mudrabels para hindi ko na sya maalala. Pumasok na ulit

sa kwarto ko at humilata. Dahil sa paghilata ko eh muntik ko ng matabig yung baso sa may

lamesita.

Agad kong kinuha yun.

At may naalala na naman ako. Ito yung basong may lamang gatas na pinainom ko kay Haru

kagabi.

Biglang nagflash sa utak ko na nakadikit ang labi nya rito at mabilis nyang ininom yung gatas.

WAH!! LABI NA NAMAN!! Naalala ko na naman tuloy yung halik na yun!! Aish!!

Nilagay ko kagad sa kusina yung baso at hinugasan ng maigi. Pagkatapos ay bumalik na ulit ako
sa

kwarto ko. Ngayon naman eh bumulaga saken yung mangkok na may kutsara na pinaglagyan ko ng
corn

soup. Kinuha ko yun at pumasok sa isip ko yung pagsubo ko sa bibig nya nung kutsarang may lamang

corn soup habang pinapakain ko sya.

AISH!! BIBIG! LABI!! Bakit ba lahat na ng bagay na pwedeng makapagpaalala nung lips nya eh nasa

bahay namen?? Arghh!!

Bumalik na naman ako ng kusina at hinugasan yun ng maigi. Lalo na yung kutsara. Hasyt.
Nakakapagod

tong ginagawa ko. Sisiguraduhin ko na pag bumalik ako sa kwarto ko eh hindi na ko titingin sa
paligid.

Pipikit na lang ako at didiretso sa paghiga.

Nung nakahiga na ako sa kama eh nagambala na naman ang peaceful mind ko nang

bigla kong

naalalang dito nga pala natulog si Haru. Napabalikwas ako at huminga ng malalim.
Napapraning na ko! Eh ano kung dito sya humiga at nakatulog?? Akin naman tong kama na to

originally di ba??!

Naputol yung iniisip ko nung biglang nag-vibrate yung CP ko. Pagbukas ko ng mensahe ay napangiti ako.

Aki-chan, kamusta? Okay na ba yung alaga mong tuta? Hindi ba nagkasakit?

Textback. Miss na kita ;-)

-Natsu

WAH!! TAMA BANG NABASA KO?! NAMISS NYA DAW AKO?? Eh kahapon lang magkasama

kami!! Witchekels naman oh!! Ayaw nya na man akong pakiligin nyan?!!

Agad akong nagreply ng ganito:

Good aft, Natsu-san. Nagkasakit sya pero ngayon okay na sya. Wag ka ng mag-alala sa tutang

yun.

Salbahe yun eh. Painosente lang pero nangangagat din.

Halata bang bitter ako sa text ko?? HAHA!! Nagreply agad sya at ito ang nireply nya:

Nyahaha. Ganun ba? Okay lang yan. Ganyan talaga ang mga tuta, minsan nangangagat sa amo nila.

Isipin mo na lang, part lang yun ng pagkakasakit nya. Minsan kasi yung pagkagat ng tuta sa amo nya

eh sign of affection at grattitude ng tuta sa amo nya.

Nagreply ako ng : Nye. Pano magiging sign of affection at grattitude yun eh kinagat nga ako?
TEKA! Bakit ba dito ko pinunta ang usapan!! TAKTENG LIFE NAMAN OH!!

Nagreply naman si Natsu-sama ng: Haha. Hindi naman kasi nakakapagsalita ang mga tuta kaya

dinadaan na lang nila sa ganun ang pagsasabi ng 'thank you' no. Kaya nga yung ibang tuta ang gusto

eh nakikipaglaro sila sa amo nila, yung kunwa-kunwari eh kagatan. Madiin ba ang

pagkakakagat

sayo?

Napakunot-noo ako sa reply nyang yun. Siguro may alaga syang tuta kaya alam na alam nya yun.
Hay

nako. Basta ako hindi ko maintindihan!! Bakit kakagatin mo ang amo mo kung grateful ka sa
kanya??

Aish!!

Reply ko: Hindi naman. Dampi lang. Pero kahit na. Nakakabwiset pa rin!!

OMG!! OH. MY. GULAY!! Bakit nasend ko yun??! Alam kong si Haru yung tutang binabanggit ko

pero bakit yun ang natype ko?!! Pano kung mamisunderstand ni Natsu-sama yun?? WAH!!

Agad kong binasa ang reply nya na: Haha. Baka ibig mong sabihin ay magaan lang ang pagkakakagat

sayo. Haha. Don't worry. Kung hindi naman dumugo eh safe ka pa kasi hindi ka napasukan ng rabies.

WHEW. SAFE!! Buti talagang hindi nya napansin!!

Ah ganun ba? Hehe. Buti naman. Akala ko magkaka-rabies na ko eh. Salamat ah, Natsu-san. :)

Welcome. Ikaw pa, malakas ka saken eh. ;-) Nga pala, kitakits bukas. Bye2 na. May gagawin pa kasi

ako eh.
Tinatayp ko na yung 'okay sige' nung biglang pumasok sa isip ko na.. H-HA?!! Anong ibig

nyang

sabihin sa 'magkikita bukas' ?!! Eh wala naman kaming pinag-usapang magkikita kami tomorrow
ah!

Saka Lunes kaya bukas! May pasok ako!!

Nagvibrate yung CP ko. Nagtext ulit sya.

Iniisip mo siguro kung bakit ko sinabing 'kitakits bukas' no? Hehe. Secret. Malalaman mo na lang :-)

EHH?!! Ano kayang secret yun?!! Nacurious naman ako bigla!!

Sana! Sana LUNES na!!

WAIT.

Lunes means.. makikita ko si Haru sa first period!! NAKU!! Ayoko!! Wag muna!! Wag sanang
mag-

Lunes!! Please Lord! Pahabain nyo ang araw na to!

Ayoko syang makita!! AYOKO!!!

Chapter 17: Scandal?

Love and scandal are the best sweeteners of tea. -Henry Fielding

Lunes. Ang araw na ayokong dumating pero leche, eto at kumakaway-kaway na saken . Ayoko
talagang

pumasok sa totoo lang. Ansarap mag-absent. Magcutting. Wuuh. Ako na ang BI . Sige na. Aish!
Eh

sa

ayoko ngang makita ang kutong lupang alien na yun eh! Hay naku!!

"Friendship!!" napalingon ako. Eto at tumatakbo palapit saken si kumareng Nika. Ngiti nya pa

lang

alam kong trip nyang asarin ako. Tsk. Sabi na eh. Super lakas ng kutob ko -- oo as in to the highest
level --

- na sya ang may pakana ng lahat ng nangyari nung Sabado.

"Anong nangy---"

"Hep!" pinahinto ko sya. Pumikit ako sa inis, "wag ka ng magkunwari friendship. Alam kong plinano mo

an---"

"Grabe ka naman friendship!!" nagulat ako nung umacting sya na na-hurt at teary-teary eyed
pa.

Wow.

Nag-iimprove sya umacting ah. Pang-inis. Naglalakad na kami nun papasok ng university. Kung
wala

lang mga tao sa paligid eh sinabunutan ko na sya.

"Ganyan na ba kasama ang tingin mo saken? *sniff* "

"Wuuh. Pang-best actress ka na friendship. Eto trophy oh ," tapos inangat ko yung kamay ko

na

nakakuyom.
"Aga-aga ang HB mo na. Ano ba kasing nangyari? Sige na, kwento mo na! Alam mo bang

hindi ako

nakatulog kagabi sa sobrang excitem---"

"Teka, kelan pa naging blockbuster movie ang storya ng buhay ko?? Excited much?! Eksaherada!! "

"Hindi nga, anong nangyari? *wink wink* Kwento mo na dali!! All ears na ko no! " ansarap

bulagin

yung mata ni kumareng Nika habang nagpa-puppy eyes. Hayst! Ayoko na ngang maalala yun eh.

Asdfghjkl!

"Dahil sayo, dahil sa mga plano mo, nawala ang..nawala ang.."

"Ang ano? Ang yong vir--" binatukan ko sya.

"Wow ah! Ayos ang imagination mo friendship ah! Eh kung sipain kaya kita dyan??"

"Ano nga?? Ikaw kasi eh, pa-suspense ka pa eh hindi naman suspense/thriller ang genre ng
storyang

to. "

"Ewan ko sayo," nung papasok na kami ng Tan Yan Kee Bldg. eh napaatras ako. Nagulat si

kumare sa

ginawa ko kaya huminto sya sa paglalakad.

"Oh anong nangyari sayo? May nakalimutan ka ba?" tanong nya.

"Pwede bang..w-wag na tayo pumasok sa..f-first period naten..?"

"Wow. Mag-cutting class ang trip mo friendship?? Grabe ah! Lumilevel up na yung

katamaran
mo! Or shoudl I say.. hula lang ah. ." lumapit sya ng dahan-dahan saken at ngumiti --- yung

ngiting

mixture of pang-aasar at sobrang katuwaan, "iniiwasan mo si Haru-kun no?"

Blush. Tokwa. Si Madame Auring ata ang kausap ko eh.

"Uy namula sya!! Tama ako no!! Uuuyy!! Ano nga kasing nangyari nung Sabado?? "

"H-hindi no!! Weh. Epal lang ah."

"Echu~ deny-deny pa! Eh ano yan?? Blush on?? Eh hindi ka naman marunong mag-make up?!

Siguro

may nangyari sa inyong ikatutuw a ko kaya ganyan ka no?? Ayiih.." tapos siniko-siko nya

ko at

umubu-ubo sya.

"Aminan na po tayo mga kapatid, " wow! Hindi lang sya madre, councilor, spy at kung anu

ano

pa! Impersonator din ang kumare ko! Talented much??

"Wag ka na nga," sabi ko sabay irap at binilisan na lang ang lakad. Sinundan nya ko at pinigilan.

"Sorry na! To naman! Meron ka ba ngayon? Oh sige na. Promise. Hindi kita aasarin habang
kinukwento

mo saken ang lahat ng nangyari. Okay?"

"Hay..sige na nga. Promise ah?" tumango sya.

Nagdecide kami naumupo muna dun sa study area malapit sa room. Maaga pa naman eh. Ay naku.
Kung

di ko lang sya bestfriend eh hinding-hindi ko talaga ikukwento sa kanya yung mga nangyari eh.

"Ganto k---"
"Wait lang friendship!"

"Bakit na naman?"

"Hayaan mo muna kong makapag- inhale exhale ! Baka kasi hindi ko kayanin mamya. Maubusan ako
ng

hininga habang nagkukwento ka. Hehe."

Napamake face ako at napairap. Andame pang chechebureche nitong si kumare. Hindi naman sya
excited

nyan eh no??

Nung nakapag-inhale exhale na sya eh nagkwento na ko. Hindi nawawala yung ngiti nya sa labi
nung

nagkukw ento ako. Kaasar lang. Enjoy na enjoy sya sa nangyari at kilig na kilig. Sheda talaga oh. Talong

talo ko dito. Aish!

"OMG! OMG talaga friendship!!" yan ang initial reaction nya after kong magkwento. Oo, naliligo sa

'OMG'.

"Di nga?? As in?? K-kiniss ka nya sa lips?? Lips talaga?? WAAHHH!!"

"Sige ilakas mo pa! Sisipain na kita eh!" tinakpan ko ang bunganga nya. Nung kumalman na sya

eh

tinanggal ko na ang kamay ko sa bibig nya.

"Tokwa friendship!! Pwede bang tumile?? Kinikilig ako grabe!! Wuuh! Heaven!! Tapos

ikaw pa

yung nakalagay sa wallet nya?? Wow talaga! Tapos ang mega UBER sweet pa nung date

plan

nya?? WAH!! Ikaw na talaga!!" to the highest level naman kung mamula yung cheekbones ni
kumare.

Pang-inis lang eh no. Sya na ang kinikilig!! Sya na talaga!!

"Alam mo, OA na ah! Tigilan mo na nga yan! Lalo mo lang pinapaalala saken y-yung---"

"Yung..?"

Blush. ANAK NG---! Gusto nya pang sabihin ko?? Paulit-ulit tayo?? Sirang plaka??

"Yung.." tapos nag flying kiss sya saken, "ganto ba?"

"Isa pang asar friendship, bibingo ka na talaga."

"Wahaha!! Pagbigyan mo na ko! Masaya lang talaga ako ng sobra!! "

"Oo nga eh. Sa sobrang saya mo naiinis mo na ko."

"Asus. To naman. Anong feeling na hindi na virgin ang lips mo . Ano, okay ba sya humalik?

Anong

pakiramdam?? "

"T-tigilan mo nga ako! Ayoko na ngang maalala yun eh!! WAH!"

"Sus! Kunwari ka pa. Di ba naniniw ala ka na kung sino man ang first kiss mo eh syang

makakatuluyan mo? "

Napatingin ako sa kanya at nanlaki ang mga mata ko. O.M.G. Isa sa mga prinsipyo ko sa buhay ang
nasira

dahil sa kutong lupang yon!! RAWR!

"Hindi c-counted yun no!! Reserved na ang first kiss ko para sa ideal man ko no!!"

"Echu~ anong di counted ka dyan?? Counted yun no!! Kiss is a kiss!! Pwede kang magpalusot
kung

sa

cheeks lang eh kaso..wihihi..sa lips kaya..talo ka na!! Sagutin mo na kasi!! Wag mo na akong
pag-

antayin! "

"Ay atat?? Atat?? At ano ang obligasyon ko sayo na sagutin sya?? Ikaw ba ang sponsor nya?
Ano

to

pustahan churvaness?!"

"Walang ganun no. Isa lamang akong hamak na kupido nyong dalawa. Hehe."

"Eh di inamin mo ring kagagawan mo lahat ng nangyari nung Sab---"

"Hindi ah! Hindi ko nga alam na talagang iinjanin mo si Haru-kun eh!! Buti ma y countermeasure
plan

ak--"

"OH KITA MO NA!! SA BIBIG MO RIN NANGGALING!!"

"Oy, FY I.. hindi ko kasabwat si Haru-kun no. Wala akong sinabing i- KIIIIIIISSSSS ka nya.

Mudrabels

mo lang ang kasabwat ko saka si manong taxi driver no."

"Kailangan ineemphasize yung k--word na yun??"

"Alin? Yung KIIIISSSS ba??"

"Isa pang asar talaga ma---teka, kasabwat mo na naman ang mudrabels ko?? Ikaw talaga!! Pati
yung

lakwatsera kong nanay dinadamay mo s---"

"Uy hindi ah. Ang totoo eh mag-o-overnight naman talaga sya dapat kaso nag-aalangan sya kasi mag-
isa

ka sa bahay kaya ginamit ko lang ng konti yung convincing powers ko para mapapayag syang wag muna

umuwi sa inyo."

"Wow. Tindi ng convincing powers mo friendship. Binabawi ko na ang lahat ng sinabi ko sayo

noon,"

napakunto-noo sya sa sinabi ko.

"Ha? Anong ib--"

"Hindi ka dapat nag-business course. Overqualified ka naman sa pagka-counsel. Ang dapat sayo,
mag-

law ka. Para paggraduate mo, maging politician ka."

"HA? ANONG KONEK??"

"Eh anlakas ng convincing powers mo eh. Yan ang nagpapanalo sa mga politician di ba??"

"Ahh~ haha!! Alam mo friendship? The best talaga yang sense of humor mo eh! "

"Teka, pinupuri mo ba ako o nilalait??" tanong ko.

"Haha! Pwedeng both??"

Bago ko makapagreact eh nag-bell na . Oh my gulay naman oh! Ayoko talaga syang makita!!

"F-friendship, s-sigurado kang ayaw mo tanggapin ang offer ko na mag-cutting tayo?"

sabi ko

habang kinakaladkad ko yung sapatos ko palapit sa room.

"Haha!! ASA!! Ngayon pang alam ko ng maganda na ang mga nangyayari eh hindi ko

mapapalampas ang pwedeng mangyari ngayong araw no! Wahaha!"

"Kontabida laugh talaga dapat??"

"Oo para masaya. Haha. Halika na dali!" at hinatak nya pa ang kamay ko palapit sa room.

"A-ayoko nga sabi eh! Friendship naman eh! A-ayoko syang makita!!" sabi ko habang pinipigilan ko

syang hatakin ako sa room. Wuuh. Hatakan challenge ito. RAWR!!

"Wag kang KJ!! Nabitin ako eh! Gusto ko pang kiligin kaya halika na sa loo---"
Napahinto sya nang may marinig kami. Mga nag-uusap sa loob ng room.

"Ano ba yun--" nag -'sshhhh! ' saken si friendship tas sinenyasan nya kong makinig.

"Sus. Haru-kun. Di nga? Di ka pa nakakanood ng porn?? " Nanlaki yung mga mata ko. Anong pinag-

uusapan ng mga freshmen na lalakeng yun ah?! Section A pa naman sila tapos--!

"Hindi nga sabi eh," narinig kong sagot ni Haru. Wuuh. Totoo ba yun?? TEKA NGA!! Bakit ba

affected much ako sa isasagot nya??! Aish!!

"Sinabi ko na nga kasi sa inyo. Wag nyong itulad si Haru-chan ko sa inyo. Yuck! Kadiri

kayo!

Bleh!!" boses ba yun ni Fuyu ?? Ayos ah!! Hindi pa rin nya tinitigilan ang pagdadagdag ng

'ko' pag

binabanggit nya si Haru?? Pag-aari?!

"Makakadiri ka naman, Fu-chan! Sigurado ako nakapanood na yan! Nagde-deny lang! Oh hindi

kaya.. bakla ka?? "

"Wuuh! Baka nga!! Eh mas mukha pa syang babae kesa dun sa pinopormahan nyang third year eh!!

Ano itong mga naririnig ko?! Ayos makalait ah!! Hindi matiis ni kumare ang pakikinig lang kaya

medyo sumilip kami ng konti. Nakita nameng napatayo sa inis si Haru.

"Hindi ako bakla. Hindi lang talaga ako interesado sa ibang babae," seryoso nyang sagot.

Siniko ako ni kumare.

'Narinig mo yun?' bulong nya.

'Di ako binge no', bulong ko naman.

"Sus! Paano naman kami maniniwala sa mga sinasabi m---"

"Nakapasok na ko sa kwarto nya. Nakatulog na ko sa kama nya at nahal---" bago

pa nya

ipagpatuloy ang sasabihin nya eh tumakbo ko palapit sa kanya at tinakpan ang bibig nya.

Nagulat ata sya sa ginawa ko. Namula sya. Badtrip!! Ibroadcast ba daw yung nangyari sa buong

room?? Aish!! Naku naman!! Asdfghjkl!

"Ah. Hehe. Pwede bang tigilan nyo na si Haru?? Eh mas mukha pa ngang hindi kayo

lalaki sa

kanya eh!! Aish!" sabi ko sabay tanggal sa kamay ko sa bibig nyang BADTREP lang talaga kasi naalala

ko na naman yung ginawa nya saken nung Sabado. Hayst!!

Naghiyawan sa room. Oops. Wrong move. Napatingin ako kay Fuyu. Nakataas ang isang kilay
nya.

Si

kumare naman, nakangiti at naka-thumbs up pa sa may gilid. Inirapan ko nga sila pareho.

" 'Haru'* ?? Haru lang, sempai?? Wow! So ibig sabihin nun ay..?" komento nung isang lalake. Yung

nag-insulto kay Haru.

Namula ko bigla. K-kelan ko pa tinawag ng pangalan lang at walang honorific ang kutong

lupang

yun?? WAH!!! Hindi ito nangyayari!!

"M-mali kayo ng iniisip no. Delayed lang yun -kun . Haru-kun dapat t-talaga ang sasabihin ko," tanggi ko.
"Pero sempai, simula nung natulog ako sa inyo nung Sabado, 'Haru ' na ang tawag mo saken eh."

Agad ko syang tinignan ng masama. Sige magsalita ka pa at talagang ipapatapon kita sa impyerno!!

"A-ano?? Don't tell me, Haru-chan na..na.." komento ni Fuyu na hindi makapaniwala.

"Wow. Itsura pa lang ni Aki-sempai mukha ng nagsasabi ng totoo si Haru-kun eh," sagot ng isang babae

sa room.

"OMG! Kung natulog si Haru-kun sa kama mo sempai, ibig sabihin?? Ibig sabihin may nangyari sa

inyo?? "

"W-WALA NO!!" sabay nameng sabi.

WAH!! Bakit ba nangyayari to?? Kasalanan lahat to ng lalakeng to eh!! Kasalanan nya!! Argh!!

"I-inalagaan lang ako ni Aki-sempai kasi nagkasakit ako," wow. Sige, kutong lupang nagdala

ng

malas sa buhay ko. Ikwento mo pa!! Ikwento mo pa sa buong madlang pipolets ang nangyari!!
Hayst!!

Spell BADTREP!!

"What?? At bakit naman kailangang kay AKI-SEMPAI ka pa magpaalaga?? Hah?!! Hindi ka umuwi

sa inyo at natulog ka sa kanila tapos IDADAHILAN mong may sakit ka??" react naman

nitong si

Fuyu.

"Kung anuman ang iniisip nyong lahat, mali yun okay?? Hayst!" sabi ko sabay upo dun sa
pwesto

ko.

Sakto namang dumating na ang prof nameng kahit kelan talaga eh late kaya nagsibalikan na sa
kani-

kaniyang upuan ang lahat.

Nang umupo na si Haru sa tabi ko ay agad kong kinausap si kumareng Nika.

"Please friendship, palit tayo ng seats pw ede?? " pakiusap ko sa kanya. Bukod sa ayaw kong makita si

Haru eh ayaw ko rin syang makausap. Nabubwisit ako sa kanya.

"Okay, ikaw pa. Malakas ka saken eh."

Nagulat ako na imbes na magreklamo sya at tumanggi eh pumayag sya kagad. Nang

umupo ako sa

pwesto nya eh akala ko magiging payapa na ang buong first period ko. Hindi pa pala.

"Haru-kun, palit tayo ng upuan?" agad kong tinitigan ng masama si kumare. ANONG

PINAGSASASABI NYA?? BAKIT SYA NAKIKIPAGPALITAN NG UPUAN KAY HARU?!!

Eh

di nabalewala rin yung paglipat ko!! Aish!! Tokwa!! Sinasabi na nga ba eh! Kaya pumayag sya

agad

dahil gagawin nya to!! BADTRIP TALAGA!!

Nung tumabi na saken si Haru eh sinigurado kong hindi ko sya makaka-eye contact at mas lalong
hindi

ako mapapatingin sa kanya. Wa ko pakels kung sa other side lang ako nakatingin kasi wala rin

naman

akong balak makinig sa lecture ng masarap panutin na prof namen.

"Sempai, sorry na. Hindi ko naman alam na mag---"

"WAG MO KONG KAUSAPIN," mabilis at pagalit kong sagot nang hindi tumitingin sa kanya.

"Hayaan mo na yan si Aki. Badtrip yan sayo, " singit naman si Nika. Whew! Buti na man at sa

mga

ganitong oras eh may naisip syang gawin na ikatutuwa ko.

"Hindi rin kasi tama yung ginawa mo, Haru-kun. D apat hindi mo binroadcast yung

nangyari. Although alam kong it's just your way of defending yourself . Minsan, hindi rin

maganda

yung sobrang honest ."

"Ano ba ang dapat kong gawin, Nika-sempai?"

Tapos may binulong si Nika sa kanya. Leche . Ayan na namang bulong-bulong na yan!! At

talagang

pinag-uusapan nyo pa ako kahit alam nyong andito ako eh no?? Sheda! Nang-iinis na naman
tong si

kumareng Nika eh!! Aish!!

Namula na naman si Haru sa kung anuman ang sinabi ni kumare. Nacurious tuloy ako

kaso badtrip
talaga!! Ang limitado ang galaw ko dahil sa pwesto ko!!

Nagulat ako nung biglang nilapit ni Haru nang dahan-dahan ang mukha nya saken. Seryoso ang
mukha

nya. Nag-lean forward sya. Nagbackward naman ako. Tokwa. Bakit nilalapit nya ang mukha nya

saken?? Anong binulong ng maldita kong bestfriend sa kanya??

Dubdub. Dubdub. Dubdub. Dubdub. Hoy puso!! Wag ka ng pumapapel! Epal ka eh no?! Aish!!

"A-anong balak m---"

"Sempai, papatawarin mo ba ko o hahalikan kita ulet? "

Blush. Tinulak ko yung mukha nya palayo.

"NIKKAAA!!!"

"Uy inosente ako ah~" sagot nya sabay sipol . GRR!! Lokaret ka talaga!! Aish!!

"Binibiro lang kita sempai," nakangiting sabi ng kutong lupang yun.

"Biruin mo mukha mo! Aish!! Bwiset!"

"Sinabi lang saken ni Nika-sempai na.." tapos nagblush nya. Tokwa, wag ka nga mag-blush ng

ganyan!! Arghh!!

"..a-ako raw ang first kiss mo."

Blush. Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi nya at nag- deadly glare ako kay kumare. WAH!!

NIKA!!

Siraulo ka talaga!! Ang daldal mo!! May araw ka rin saken tandaan mo yan!!

"And so??"

"Wala lang. Natuwa lang ako. Kasi..ikaw rin ang first kiss ko eh," nakangiti nyang sabi.

"Ha-ha-ha," sabi ko sabay irap sa kanya. Nakakapika na talaga ah!! Hindi ko alam kung natutuwa sya
o

inaasar lang nila ako pareho eh!

"Kung ikaw natutuwa, pwes, ako, hinde," dagdag ko.

"Ano bang gagawin ko para mapatawad mo ko sempai? Hindi ko naman talaga ginusto na sabihin

yun sa lahat. Naipit lang ako sa sitw---"

"Itikom mo yang bibig mo at wag mo kong kausapin ," sagot ko.

"Grabe~ anlupit mo naman Aki . Nagso-sorry na nga yung tao eh," singit na naman ni kumare.

"Ewan ko sayo! Isa ka pa! Hmp!"

"Class, may nakalimutan pala akong sabihin sa inyo. Mamaya, dun sa remaining hours naten eh hindi
ako

ang magtuturo sa inyo. May pinakiusapan akong magsubstitute para saken. Hanggang bukas eh

magiging prof nyo sya sa subject na to, maliwanag?"

In chorus naman nag 'yes sir' yung mga classmates ko.

Ano na naman bang pinagsasasabi ng prof namen?? Magrerejoice na sana ko na aalis sya

yun pala

badtrip.. may substi!! Hayst!

"Nais ko sa inyong ipakilala ang pinagmamalaki kong pamangkin na malapit ng grumaduate sa
kanyang

masters, si---"

Nung pumasok yung tinutukoy ng mapapanot na nameng prof eh bigla akong napatayo.

"N-NATSU-SAN??"

Chapter 18: Duel

A person‘s feelings don‘t have one answer like a math problem. – Ha Ni (Playful Kiss)

"N-NATSU-SAN??"

Tumingin sya saken at nagbigay ng isang matamis na ngiti. Sa pagtapak pa lang nya ng room eh nagtilian

na yung mga kaklase kong babae. Mga intrimitida! Asdfghjkl!

"Di ba sabi ko naman sayo kahapon eh 'kita kits bukas '?"

Napalunok ako. Gusto kong sumigaw sa kaligayahan! WAH!! Talagang nasurpresa ko ah!! And to
think

na magiging prof namen sya for this day saka bukas!! WAH!! Answerte ko naman!! WUUH!!

Napatingin saken lahat ng kaklase ko. Ngumiti na lang ako. Hah! Ano kayo ngayon?? T

itili pa

kayo?? Eh kita nyo ngang saken lang nakatitig ang wafuness na substi prof naten eh!! WAHAHAHA!!
"Magkakilala kayo, Natsu?" tanong ng napapanot nameng prof.

"Yep. And she's gonna be my future girlfriend ," sabi ni Natsu-sama sabay kindat saken.

ANSAVEH?!! OMG! OMG to the highest mountain!! KINIKILIG AKO!! Tama ang pagkakarinig ko

di ba?? KYAH!! Girlfriend! Gusto nya kong maging girlfriend!!

"Ah. Haha. Ganun ba? Okay, sige. Kwentuhan mo na lang ako next time. Alis na ko. Class, be good
to

your temporary professor okay?"

Nagchorus naman ang mga kaklase namen ng 'yes sir'. Yung mga ibang malalanding babae eh
nagtilian

na naman. Hindi rin kayo napapagod eh no?? Sorry, he's heart is already mine! Wuhaha!!

Nagulat ako nang biglang tumayo si Haru . Seryoso ang mukha nya. Teka, mukhang galit pa ata.

"'Future girlfriend'?" sarcastic nyang ulit sa sinabi ni Natsu-sama, "wag kang mag-ilusyon,

Natsu-

san."

WAH!! Away na kaya to?? Oh my gulay!! Maka-non-violence ako!! Please stop, kutong lups!!

Biglang ngumiti ng sarcastic si Natsu-san.

"Oh~ nandito ka rin pala sa klaseng ito, Haru-kun."

"Wag kang magpanggap na hindi mo alam. Plinano mo to no??"

"Eh? M-magkakilala kayo??" singit ko sa mainitang usapan nila.

"Sa kasamaang palad, Aki-chan, tama ka ," sagot ni Natsu-sama sabay bukas ng bag na dala nya

at

naglabas ng textbook.

"K-kung ganun, nung pinakita ko sayo yung picture s--" napatingin ako kay Haru.

"Aki-sempai, hindi ko sinabi na kilala ko sya dahil pag ginawa ko yun, para ko na ring

sinabing

sumusuko na ko sayo di ba?"

Nagbulung-bulungan ang mga kaklase namen. WAH!! Bakit ito nangyayari?? Nakakaloka!!

"Eeh~ hindi ko alam na may gusto ka pala kay Aki-chan. Too bad, saken sya may

gusto," sabi ni

Natsu-sama habang nagsusulat na ng mga hindi ko maintindihang Math equations sa board.

H-HUWAAATT?!! A-alam ni Natsu-sama na may gusto ko sa kanya?? Blush. Nakakahiya

naman!!

KYAH!!

"Wag kang masyadong magpakampante. Alam ko na plinano mo tong lahat. At di ko hahayaang

magtagumpay ka," sabi ni Haru tapos tumingin sya saken, "Aki-sempai, huwag kang maniniwala sa
kahit anong sinasabi ng lalakeng yan."

H-HA?? Ano bang pinagsasasabi ni Haru?? Tokwa naman oh!!

"Makinig ka, Natsu-san. Hinding-hindi ko hahayaan na mapunta sayo si Aki-sempai."

"Puro ka naman salita. Hay, sabagay. Yun lang naman ang kayang gawin ng isang

b-a-t-a-n-g

tulad mo, di ba? "

OMG! Inemphasize pa ni Natsu-sama yung word na pinakaayaw ni Haru na binabanggit sa

kanya!! Napalunok ulit ako. Hindi na maganda ang pakiramdam ko sa mga nangyayari!!

"Hanggang ngayon ba naman minamaliit mo pa rin ako?" namumula na sa galit si Haru. Okay, ang

cute nya pa rin. T-TEKA!! Kanino ba talaga ako kampi?? Aish!!

"Hindi ba halata?" sabi ni Natsu-sama sabay tingin kay Haru. Tapos na syang magsulat sa board.

"Ganto na lang. Mag-duel tayo. Katulad ng dati."

'Katulad ng dati'?? Anong ibig sabihin ni Haru?!

"Sige ba," sabi ni Natsu-san. Binura nya na lang yung mga sinulat nya sa board. Whoa. Nasayang
effort

nya run ah!

"Pag nanalo ako, lulubayan mo na si sempai," matigas na sabi ni Haru.

" KUNG MANANALO KA . Haha. At kung ako ang manalo, magiging girlfriend ko na sya .

Ano,

call?"

"Call!"

"T-teka!! W-wala ba kong say dito??" singit ko.

"Wag kang mag-alala Aki-chan. Sigurado akong ako ang mananalo. Ano nga naman ang laban ng

isang freshmen undergrad sa isang nagte-take na ng Masters Degree?"

Napaupo na lang ako sa upuan ko. Ang gulo na ng life. Pinag-aawayan ako ng dalawang lalake. Parang

sa mga asian dramas lang. Feeling ko tuloy ang haba na ng hair ko. Pero hindi ko magawang

masaya.

Hindi ko alam bakit. Pero hindi ko talaga alam kung sino ang kakampihan ko sa kanilang

dalawa!! BADTRP NAMAN OH! Raw r!

"Aki-sempai, ikaw mag-decide kung anong Math problem ang paglalabanan namen," sabi ni Haru.

Nakatayo sya sa kabilang dulo ng blackboard. Si Natsu-san naman, nasa isang dulo nakapwesto.

"H-HA?? BAKIT AKO??" napatayo na naman ako. Upo-tayo. Upo-tayo!! Paulit-ulit!! Bwiset!!

Badtrip tong dalawang to ah!! Anong alam ko sa Math ha?? Aish!! Pinaka-hate ko ngang subject
yan

eh!!
Nagulat ako nang biglang magcheer yung mga classmates namen.

"Aki-sempai, mag-isip ka na ng Math problem! Bilis!!"

"Oo nga!!"

"Go Haru-kun!!"

"Go Natsu-sensei!!"

Napalunok na naman ako. Teka, BA'T PURO PAGLUNOK NA LANG ANG KAY A KONG

GAWIN?? Arghh!! TAKTE!! Pressure naman oh!!

Napatingin ako kay kumareng Nika . Lumapit sya at may binulong saken. Dahil sa bulong nya

eh

nagkaron ako ng bright idea!

*Ting!* ( Buma-background effect?? ) "AH!!"

Agad kong binuksan ang CP ko at nag-browse online. WAH!! Nakita ko na!!

"Ehem. Ehem. Eto na."

Natahimik ang lahat. Excited ata sa kung anong Math problem ang napili ko. Nagprovide si

Fuyu ng

cardboard na susulatan ko ng Math problem. Ngumiti sya saken. Seryosong ngiti yun at may binulong
din

sya.
"Hindi kita mapapatawad kapag natalo si Haru-chan ko sa duel na to kaya ayusin mo yung tanong

na napili mo. Be sure to be fair. "

Tumango na lang ako at hindi nagreklamo kahit deep in side, ansarap nya barahin.

MAKAUTOS

WAGAS HAH!! As if naman na ginusto ko tong mangyari?? Aish!!

Pagkatapos kong isulat eh tumingin ako sa harap. Oh my gulay! Hindi ko alam ang sagot sa tanong na
to

kasi kinuha ko lang to sa isang Jdrama na napanood ko. Yung Suugaku Joshi Gakuen . Buti na

lang

given din sa net yung solution at final answer!

Sana. Sana tama tong napili kong Math problem.

"E-eto na," sabi ko sabay taas ng cardboard, "Prove that when 0 < x < p/4, the integral of

cosine t

from 0 to x is greater than twice the integral of sine t from 0 to x."

Wag kayong ma-elib saken. Wala akong alam sa mga cheneling chenes na pinagsasasabi ko
kanina.

Binasa ko lang yung problem galing sa CP ko. Series of mga lecheng equations lang kasi yung sinulat ko

sa cardboard. (Ay mali pala! INEQUALITIES pala dapat. Bwiset! Ano ba pagkakaiba ng 2 yun?!

RAWR!)

Pagkakita nila ng problem eh agad nagsulat sa blackboard yung dalawa. Tumaas ang energy ng
mga

classmates ko. Parang nasa loob ng isang battle arena yung feeling na nararamdaman ko.
Nagulat ako sa likod na bahagi ng room, may mga cheerleaders na F na F mag-cheer sa dalawang magka
-

duel!! At take note: may mga choreo pa sila! Susmaryosep! (Nu ba yan! Pati expression ng
mudrabels

ko, nagagaya ko na!!) F na F talaga nila! Asdfghjkl!

"Go Haru!! Talunin mo ang mayabang na yan!!"

"Go Natsu-sensei! Ang pogi mo!!!"

Tinakpan ko na lang ang tenga ko at naupo ulit. Tumabi saken si kumareng Nika.

"Tawa ko sayo friendship ah!"

"Bakit na naman?"

"Nanonood ka ng Suugaku na puro Math problem ang sinasagot pero slow learner ka pa rin pagdating
sa

Math , haha!"

"Eh sa hindi ko gets eh! Basta dorama naman pinapanood ko! Kahit pa Math ang theme nila!"

"Echu~! Sabi mo eh! Nood na nga lang tayo sa kanila. Hehe. Infairness, wafu nga yang Natsu-san

na

yan ah. Lalo na in person. "

"Kitams!! Haha!! Sabi ko na nga ba sasab--"

"Pero maka-Haru-kun pa rin ako, tandaan mo yan," sagot nya sabay tingin saken ng masama.

"Tapos ko na!"

Napatayo ako. Ang unang natapos ay si..

Chapter 19: Winner

A winner is someone who recognizes his God-given talents, works his tail off to develop them into
skills,

and uses these skills to accomplish his goals. - Larry Bird

Ang unang natapos ay si..

Natsu-sama.

Nanlumo yung iba. Yung iba naman natuwa. Ako, hindi ko alam kung anong nararamdaman ko.

Am I

happy or sad?

Maya-maya ay natapos rin si Haru . Naka-smirk at confident na si Natsu-sama na mananalo.

"Hah, ano ka ngayon, Haru-kun?" mayabang nyang asar sabay tingin mula ulo hanggang paa ni

kutong lups. Napansin kong nagtitimpi lang si Haru. Mukhang badtrip sya sa turn of events.

"Aki-chan, sa tingin ko, oras na para sabihin mo kung sinong nanalo ," dagdag nya sabay

tingin

saken.

Oh my golly gulay!! WAH!! Ayokong sabihin!! Ayoko ng ganito! AYOKO!!

"WAIT LANG!!" napalingon agad ang lahat sa nagsalita: si kumareng Nika.

"Unfair naman ata kung sa net na answer at solution lang tayo magbabase kung sinong winner.

Dapat

may isa saten, classmates," sabay tingin sya sa madlang pips, "na tumawag ng Calculus

professor to

decide kung sino yung winner."

Tumango-tango ang karamihan. Mukhang umagree sila sa suggestion ni friendship. Maya-maya pa

eh

may nag-volunteer na isa na tataw ag ng Calculus prof. Nung umalis na yung nag-volunteer eh agad
kong

siniko si kumare.

"Bakit Calculus prof ang kailangan mag-decide?"

"Tongek ka ba? Eh Calculus problem yang pinili mo eh!!" sagot nya tapos lumapit sya saken at may

binulong, "alam mo, I hate you, friendship!"

"H-HA?!! Bakit naman?? " anong konek nun?? At anong kinagagalit nya saken??

Bumulong ulit sya, "ang bias mo kasi. Alam mong freshmen pa lang si Haru-kun tapos ang ipapasolve

mong problem eh higher Math subject na!! Ang unfair mo talaga!! Kinain na ba ng ideal chuva ek

ek mo na yan ang puso mo?? Sana naging fair ka man lang!"

"EEEEHHHH?!! G-ganun??"

Naging unfair ba ko?? T-teka!! I'm innocent!! Hindi ko nga alam ang pagkakaiba ng Calculus
sa

Algebra eh!! WAAHH!! OMG. OMG to the highest mountain everest!! Anong gagawin ko?? ANO??!

"Oy, Fu-nyon, andyan ka rin pala. Nananahimik ka ata ah. Don't you recognize me? O

sadyang

nagpapanggap kang hindi mo ko kilala?" napatingin kami ni friendship nung nagsalita si Natsu-sama

sa harap.

Napa-irap si Fuyu, "hindi kita kilala kaya wag mo kong kausapin!!"

"Wow. Ganyan mo pala ituring ang yong dating-- -"

TEKA, MAGKAKILALA SILANG TATLO?? At 'dating' ANO?? Kaano-ano ba nilang dalawa ang

ideal man ko?? Tokwa!! Small world ang banat ng kwentong to??

"Pwede bang itikom mo yung bibig mo, Natsu-san??" sabat ni Haru, "tandaan mong hindi

pa

nadedelare kung sino ang panalo kaya wag kang magpakampante dyan . AT WAG MONG

MADAMAY-DAMAY SI FUYU DITO!!"

OMG. Natakot ako ng bahagya sa galit ni Haru. Ano ba kasing past meron ang tatlong to?? Ansakit din

sa pakiramdam na overprotective siya kay Fuyu. ANSAVEH?! TEKA, TAMA BA TONG

NARARAMDAMAN KO?? Nasasaktan ba ko?? OMG! This is crazy! Erase! Erase! Erase!

"Andyan na si Prof Calculus!!" sigaw nung nag-volunteer na bumalik na. Whew! Buti dumating na
sila

nung prof! Akala ko dadanak ang dugo rito eh!! Ang init at tindi ng pressure sa loob ng classroom!!

"Aki, tandaan mo, pag natalo si Haru-kun dito, magagalit na talaga ako sayo, for real, "
bulong ni

kumareng Nika saken.

HUWAAATTT?!! Hindi ko nga kasi sinasadya!! Malay ko bang bias pala yung problem na yun kay

Natsu-sama!!

"Friendship naman eh, wag ka namang ganyan uh. H-hindi ko t---"

Di ko na napagpatuloy yung sinabi ko kasi inirapan nya ako at pagkatapos eh umalis sya sa tabi ko. Aww.

Galit nga talaga sya.

" Shh! Guys! Quiet na!! Ito na! Inoobserve na nung prof yung solution at answer nung dalawa
which is

super magkaiba!! As in mula sa method na ginamit pati yung answer, magkaibang-magkaiba! "
sabi ng

isa nameng classmate na akala mo eh announcer.

Tumingin na lang ako sa board, kung saan focused na focused ang lahat. Oo nga no,

magkaiba sila ng

solution pati ng sagot. Mas mahaba yung kay Haru kutong lups. Kaya siguro sya natagalan.

"Sa laban na to, iisa lang ang pwedeng manalo. Kung parehong tama ang sagot nila, si Natsu-sensei

ang mananalo kasi nauna syang natapos. Imposible naman kasing mali sila pareho. Oh my

golly

gulay! Ang liit lang ng chance ni Haru-kun manalo! "

Parang may malalaking drums na nakaimbak sa puso ko. Sobrang kabog. Alam mo yung feeling
na

nanonood ka ng Starstruck tapos anlakas nung sound effects na heartbeats?? Ganung-ganun eh!

Diyos ko, panalunin nyo po ang deserving manalo! Kayo na po ang bahala!!

"Pareho kayong magaling sa Math ah," umpisa nung Calculus prof. Maka-laglag-sa-upuan naman

yung banat nung prof na yun!! Nagawa pang magpaliguy-ligoy eh lahat na nga eh naiihi at di na

mapakali kung sino ang winner!!

"Sir, sabihin nyo na po kung sino yung nanalo!!"

"Oo nga!"

Yan ang sigaw ng karamihan.

"Relax lang kayo. Isa lang ang panalo. Although pareho silang magaling, yung isa eh

nagkamali.

Isang fatal flaw na nagpamali sa buong answ er nya."

Napalunok ako. TOKWA NAMAN!! WAG MO NG IEXPLAIN!! SABIHIN MO NA LANG KU

NG

SINONG WINNER PARA MATAPOS NA ANG USAPAN!! Wa ko care kung ano mang explanation

yang pinagsasasabi mo?? Aish!! ANO BA?!! WAH!!

"Kung tutuusin, pwede rin nama---"

"SIR, ANO BA?? SINO BA ANG WINNER??"

Oops. Wrong move. Napasigaw ako ng di oras!! Eh takte naman kasi eh!! Andami pang
palabok!!

Handaan? Birthday party?? Aish!!

"Okay, fine. Hindi ka naman atat, hija no?"

"Oho ka eh. Hindi halata," pabalang kong sagot. Agad akong siniko ni kumareng Nika na parang

sinasabi nya na tigilan ko na yung prof baka mabadtrip pa.

"Ang winner eh walang iba kundi..ang hijo na ito.."

Lahat napatingin sa taong kanyang tinuro. At ito ay si..

Haru.

May mga naghiyawan. Napatalon sa tuwa. May na gpunta kay Haru para yakapin sya at i-

congratulate. Kabilang si Fuyu at kumareng Nika ron. May mga nanghinayang. At may mga nanlumo

at nadisappoint.

Ako? Tinatanong nyo kung anong reaction ko?? Ayun. Boom! Wala. Hindi ko alam kung anong
irereact

ko. May part saken na natutuwa kasi si Haru ang nanalo, pero may part pare n ako na
nalulungkot

kasi

natalo at napahiya si Natsu-sama.

" I can't accept this!! Pano naman sya mananalo saken?? Undergrad lang sya!! Are you

blind??

Hindi ba obvious na tama ang sagot ko??" reklamo ni Natsu-sama dun sa prof.
Ngumiti lang yung prof, kumuha ng chalk at nilaru-laro ito sa palad nya.

"Alam mo ba kung nasaan ang fatal flaw mo? Ito oh," sabi nya sabay bilog nung final

answer ni

Natsu-sama.

"Anong mali dyan??"

"Hindi mo sinimplify.”

OMG. Simplification?? HAHA! ANO YUN?? Sorry naman! Hindi ko alam yun!

Dahil dun sa sagot ng prof eh napasuntok sa pader si Natsu-sama. Mukhang hindi nya matanggap
ang

pagkatalo nya.

"Ayan ang napapala ng mga taong atat matapos agad," biglang sagot ni Haru. Natahimik ang crowd.

Bumalik ang tension sa hanging nakapaligid sa room.

"Shut up!"

Tapos biglang nag-bell. Sa wakas. 9am na. Time na. Natapos rin ang first period kong sobrang tagal.

"Baka gusto mo ng lumabas ng room? May klase ka pa sa iba, kung hindi

ako

nagkakamali ," sarcastic na sabi ni Haru sa kanya.

"Tch. Tandaan mo ang araw na to. Magbabayad ka rin," sabi ni Natsu-sama sabay kuha ng bag nya

sa teacher's table at umalis.

Gusto ko sana syang sundan kaso para kang nastroke sa kinatatayuan ko.

Nung umalis sya eh yumakap si Fuyu kay Haru. Teary eyed ito.

ANYAREH?? Bakit may ganung eksena??

"Akala ko talaga hindi mo sya matatalo eh! *sniff* " sabi ni Fuyu habang pinapahid yung luha

nya.

Okay, sya na ang cute pa rin kahit umiiyak!!

"Wala ka bang tiwala saken?" nakangiting sabi ni Haru sa kanya.

Suddenly, I felt the distance between him and I. Sila na! Sila na ang nagkakaintindihan!! At ako na! Ako

na ang stuck and lost in the moment!

"Eh kasi naman! Demonyita talaga yang si Aki-oneechan!! Sinabi ko na ngang wag maging bias sa

problem na pipiliin tapos ang kinuha nya pa eh Calculus problem!! " reklamo ni Fuyu sabay

tingin

saken ng masama.

Umirap na lang ako sa kanya. Bwiset! Ako na ang kontrabida dito!!

"Wag ka ngang ganyan Fuyu. Dahil sa problem na pinili ni Aki-sempai eh nanalo ako," nakangiting

sagot ni Haru sabay ngiti saken.

Blush. Tokwa, hindi ko talaga inaasahang ipagtatanggol nya pa ko sa gothic lolita maldita girl na yun!!
"Grabe! Kinikilig ako!" sabi naman ni kumareng Nika. Nagulat ako kasi nasa tabi ko na pala sya. Para

syang kabuteng bigla na lang tumutubo kung saan!

"Ang lagay ba eh kayo lang ang may eksena??" dagdag ni friendship habang nakahalukipkip

at

nakangiti.

"Haru, pano mo nga pala nakuha yung sagot eh nakita kong nung umpisa eh mukhang
nahirapan ka

sa

pagsolve?" puna ni Nika.

"Sa totoo lang, hindi ko pa yun napag-aaralan. Nag-imbento lang ako ng sarili kong

formula. Siguro, naging advantage ko na din na master ko ang basic ng Math ," nakangiti nyang sabi.

"WAH! As expected of my Haru-chan~!" pa-cute na sabi ni Fuyu sabay hug na naman kay Haru. Teka,

nakakarami na sya ah!! AISH!! Teka, eh ano naman?? AFFECTED MUCH KA AKI?? Witchekels!!

"May next class ba kayo, Haru-kun?" dagdag na tanong ni kumare. Agad naman akong tumingin
ng

masama sa kanya. ANO NA NAMAN BANG BINABALAK NYA?? Aish!!

"Umm. Inabisuhan kami nung Eco prof namen na aabsent sya ngayon eh. Kaya vacant namen," oo
nga.
Kapansin-pansin naman kasi hindi pa nag-aalisan yung mga kablock nya. Nagdadaldalan lang sa
upuan

nila. Sus, si friendship naman! Kailangan pa bang itanong yun?? SUS!! Utak, girl!!

"Wow. Great. Gustung gusto kasing malaman ni Aki kung anong uganyan meron kayo ni Natsu-
sensei

eh."

H-HAAAHH??!! TEKA!! WALA NAMAN AKONG SINASAB---

"Ayokong sabihin kasi.." may pag-aalangan sa boses ni Haru. Kasi ano??

"..baka pagsinabi ko yun..baka..hindi maniwala saken s-si Aki-se mpai. Baka magalit sya."

Hindi sya makatingin saken ng diretso. ANO NGA KASI YUN?? Asdfghjkl! Lalo lang din akong

nacurious sa sinabi nya eh!!

"Sus!! Hindi yan! Bilis na!" atat na sabi ni kumareng Nika.

Tumingin si Haru saken, finally. Umiwas ako ng tingin. Blush. Wag ka ngang tumingin saken

ng

ganyan??

"I-ikwento mo na. Hindi ako magagalit," sabi ko. CHAR!! Sabi ko lang yun no! Depende pa rin yun
sa

sasabihin nya.

Napakapit ng mahigpit kay kutong lups. Lalo tuloy akong naatat.

"Si Natsu-san ay----"

"HOY! Aki! Nika!! Kanina ko pa kayo hinahanap!! TAYO kaya ang magrereport sa Nastci naten!!

BAKA GUSTO NYO KONG TULUNGANG MAGPREPARE?? Tandaan nyo, 30 minutes lang vacant

nyo!! Aish!!" napatingin lahat sa nagsalita. Classmate namen yun sa next subject, si Ringo!

"Aww. TOKWA!! Oo nga pala no?! Nakalimutan ko!!" nasabi ko bigla.

"Ako nga, wala akong kaalam-alam na tayo na pala ang magrereport eh!" reklamo

naman ni

kumareng Nika.

"Wag mong sabihing hindi mo sinabi sa kanya, Aki? " tanong ni Ringo.

"Sorry naman! Nakalimutan!! Tao lang! Nagkakamali!" defensive kong sagot.

"Aish!! Badtrip ka talaga friendship oh!" sabi ni kumareng Nika, "pano ba yan? Sorry, Haru-kun ah. Pati

na rin sayo Fu-chan. May gagawin pa pala kami. Tomorrow na lang?"

Tumango naman si kutong lups.

"Sana hindi nyo pagsisihan na tinanong nyo kung anong relasyon namen sa w alang kwentang

lalakeng yon, " sabi ni Fuyu bago kami tuluyang makaalis ni kumare sa classroom.

'Pagsisihan?' Baket? AISH!! ANO BA KASI YON?? WAAH!!

Chapter 20: Truth

 You can bend it and twist it... You can misuse and abuse it... But even God cannot change the Truth. -

Michael Levy

Napaka- epic fail ng reporting namen sa Natsci dahil sa sinabi ni Fuyu bago kami lumabas ng

room.

Nagpa-fly fly yung isip ko habang nagrereport eh. Tokwa na man kasi. Pasuspense pa! Aish!!
Kailangan

ko pa tuloy maghintay ng bukas para malaman kung anong past meron silang tatlo. Sa totoo
lang,

wala

akong ideya eh. Ang alam ko lang, galit si Haru at Fuyu kay Natsu-sa ma.

Di ko alam ba't nagagalit sila sa wafuness at hunk na si Natsu-sama. Sobrang gentleman kaya
nun

at

mabait. Yumabang lang sya ng konti nung naging substi prof namen sya pero ideal pa rin sya sa paningin

ko.

Tapos OA naman maka-react tong si kumareng Nika. Muntik na kaming magkagalit. Wuuh!
Ganun ba

talaga sya kadedicated sa pagpe-playing cupid nya sameng dalawa ni kutong lups? To the
point

na OA

much na??

Pagkauwi ko sa bahay eh tinalakan pa ko ng mudrabels ko. Nakalimutan ko raw dalhin yung mga
sweets

na ipinadadala nya sa mga kaibigan ko. AISH!!

Pumasok na lang ako sa kwarto ko at nagtext kay Natsu-sa ma.

Natsu-san, okay ka lang ba? Sorry kanina ah. Ang gulo ng mga classmates ko.

Nagreply naman sya ng: Haha. It's okay. Wala yun. Nkakabadtrip nga eh. Natalo ko sa bwiset

na

batang yun.

Ako: Umm. Ano ba ang relasyon nyo ni Haru-kun at Fuyu-chan?

Natsu-sama: Hindi ba naikwento sayo ni Haru-kun?

Ako: Hinde eh.

Natsu-sama: Hintayin mo na lang na sabihin nya. Basta, saken ka maniwala, okay? ;-*

Natigilan ako dun sa sinabi nya. 'Saken ka maniwala' . Tapos may kiss sign syang nilagay. OH

MY

GOSH!! Ano ba?? Indirect kiss na rin yun di ba? Harhar!!

Ako: :)

Ayoko mangako na sa kanya ako maniniwala. Pano naman si Haru di ba? Haay..baka magka -insomnia na

naman ako kakaisip nitong issue na to. Anak naman ng tokwa oh!

Kinabukasan. Maaga kaming pumasok ni kumareng Nika. Hindi naman kami excited eh no??
Nagulat kami nung pumasok si Haru-kun na may band aid sa may kilay at sa gilid ng

lips

nya. Oops. Lips again. Naalala ko tuloy yung ginawa nya saken. Witchekels naman oh!!

"Haru-kun, anong nangyari sayo??" tanong ko sabay lumapit ako sa kanya.

"W-wala to. Nadapa lang ako," paiwas nyang sagot.

"Napada?? May nadadapa bang ganyan ang itsura? Gosh!! Yung cute face mo!! WAH!!"

react

naman ni kumare.

"Tanga ba kayo oh nagtatanga-tangahan lang?? Obviously, yung Natsu-san na yon ang gumaw a

nyan sa kanya! Aish!!" biglang komento ni Fuyu na nasa bukana na pala ng classroom.

"Fuyu!" saway ni Haru sa kanya.

"Wag mo nga kong pigilan Haru-chan!" lahat ata kami nagulat nung biglang may tumulong luha
sa

mukha ni Fuyu. Buti kami-kami pa lang ang nasa room nun.

"Kasalanan mong lahat ng to eh!" dagdag nya sabay turo saken.

Nanlaki ang mata ko at napaturo sa sarili ko. Napatingin pa nga ko sa likuran ko kung may
ibang

tao

syang tinuturo eh pero waley naman.

"A-AKO??"
"Kung.. *sniff* kung hindi dahil sayo-- kung hindi dahil sayo eh si sana---"

"FUYU!!" natigilan si Fuyu sa sigaw ni Haru. Whoa. Nakakatakot sya magalit. Ever!

"Wag mo na kasing ipagtanggol pa yang babaeng yan!! Kung gusto nyang magpaloko run sa

demonyong yun, hayaan mo sya!!"

'Magpaloko??' Wait, hindi ko na naiintindihan ang mga sinasabi nya!

Nag-abot ng panyo si kumareng Nika at pinakalma ang umiiyak pa ring si Fuyu. Teka, ano bang

dapat

kong sabihin sa mga ganitong sitwasyon?? WITCHEKELS!! Sabihin nyo naman oh! Maloloka na ko!!

"Teka, siguro naman tutuparin nya yung napag-usapan nyo di ba? Na lulubayan nya na si

Aki?" tanong ni friendship sa kanila.

"Hindi mapagkakatiwalaan ang taong yun. Well, hindi nga sya dapat ituring na tao eh! Aish!!

Sa

ginawa pa lang nya kay Haru-chan kahapon eh obvious na na wala syang balak na gawin

pa

yun!!" sagot ni Fuyu. Feel ko ang galit nya.

Nasasaktan ako. Pero hindi ko alam kung para kanino ba ko nasasaktan. Lord naman eh! Hindi

ko

pinangarap na maging ganito kakomplikado ang buhay ko!! RAWR!!

Nagbalikan na kami sa kanya-kanyang upuan nung magbell na. Nagdatingan na rin kasi yung iba nameng

classmates. Ang hirap naman kung dadagdagan pa namen yung leakage ng information na pinag-
uusapan

na mga chismoso at chismosa sa campus.

Nagulat ang karamihan nang pumasok pa rin si Natsu-sama in spite the fact na mahiya sya
talaga

ng

bongga last meeting.

Nagbulung-bulungan yung mag classmates ko. Si Haru, tahimik lang. Tumingin ako sa kinauupuan
ni

Fuyu pero mukhang nakatingin lang sya sa may bintana at nakakunot ang noo.

Bumubo-ubo si Natsu-sama para manahimik ang lahat. At nangyari naman yun.

"Aki-chan, stand up," bigla nyang sabi.

Lahat napunta yung atensyon saken. Muntik ng lumabas yung dalawang eyeballs ko sa sobrang

pagkagulat.

'Huy! Tawag ka! Tumayo ka raw!' bulong ni kumareng Nika saken. Takte, HALATA BANG

HINDI

AKO NAKIKINIG??

Nung tumayo ako eh bigla syang nagsalita ng, "pwede mo bang sabihin saken kung ano ang topic nyo

the last time na magturo si sir?"

Boom!! Patay tayo dyan! Engks!! Syntax error.

"S-sorry. H-hindi ko alam eh. Ha-ha," sagot ko.

"Okay, umupo ka na," sagot nya habang nakangiti, "Anybody?"

May sumagot na isa. Tapos nagkaron na ng discussion. Nakatanga lang ako sa kanya habang

tintignan

yung gwapo nyang katawan at mukha kahit na hindi ko maintindihan ang pinagsasasabi nya.

Hindi pa rin ako mapalagay.

Totoo nga kaya yung sinabi ni Fuyu na si Natsu-sama yung gumawa nun kay Haru?

Parang hindi naman sya yung tipo ng tao na gagawa nun. Pero kasi..hindi naman iiyak at magsasalita
ng

ganun si Fuyu kung nagsisinungaling lang sya di ba?

HAYST!! Ano ba ang totoo?? Sino ba ang dapat kong paniwalaan?!

Nung magbell na, bigla akong tinawag ni Natsu-sama na lumapit sa kanya. Konti na lang

ang mga

nasa classroom nun.

Nakatayo na ko nun at hahakbang na lang sana palapit nang biglang hinawakan ni Haru yung kamay ko.
"W-wag. Wag sempai. Wag kang lum---"

Tinanggal ko ang kamay nya at lumapit ako kay Natsu-sama. Hindi ko alam kung bakit ang sama ko kasi

ginawa ko yun pero wala eh. Nagawa ko na.

"Aki-chan, I'm glad na hindi ka nagpapadala sa mga sinasabi nung Haru-kun na yun,"

sabi nya

tapos ngumiti sya saken ng pagkatamis-tamis.

"A-ano ba ang gusto mong sabihin, Natsu-san? May klase pa kasi ako after nito eh, " dahilan ko. May

30 minutes break pa kami ni kumare bago mag Natsci pero nagsinungaling ako sa kanya.

"Ah~ ganun ba? Sorry-sorry. I'll make this quick. Naalala mo nung nag-date tayo nung

Sabado? Naiwan mo kasi saken yung mga pinamili mo. Actually, dala ko sya ngayon, iniwan ko sa

faculty room."

"Ay! Oo nga pala no! Sorry talaga! Naabala pa kita! Sige, sasama ako sayo nang makuha ko na."

"Yung tuta mong naging dahilan kung bakit ka umuwi ng maaga, sya ba yung nakikinig sa usapan

naten ngayon? " sarcastic nyang tanong.

Speechless. Nanlaki ang mga mata ko. A-alam ni Natsu-sama na si Haru ang tinutukoy ko

nung

nagdahilan ako sa kanya nung Saturday at nung ka-text ko sya nung Sunday??

"Oops. Nadulas ata ako. Dapat pala hindi ko alam yun, ano, Aki-chan~?" tapos bigla syang lumapit

saken. Napahakbang naman ako paatras.

"Listen, Haru-kun, bago mo ko ibisto sa pinakamamahal mong sempai, " sabi nya habang nakatingin

kay Haru habang hawak-hawak yung isang braso ko, "gusto ko munang malaman mo na, ang dahilan

kung bakit hindi siya nakapunta nakapunta sa date nyo ay dahil.. ako lang naman ang ka-date nya. "

Nanlaki yung mga mata ko. How come na alam din yun ni Natsu-sama?? Nagpumiglas ako pero hindi

ako nanalo sa lakas nya.

Tumingin ako kay Haru. Hindi sya makapaniwala.

"A-Aki-sempai, h-hindi totoo ang sinasabi niya, di ba?"

Hindi ako nakapagsalita. Pano ko idedeny yung isang bagay na alam na alam kong totoo??

"AKI-SEMPAI!!" sigaw ni Haru.

"S-sorry. T-totoo yung sinabi ni Natsu-san n---"

"Kaya mo pala ko inalagaan nung may sakit ako kasi nagi-guilty ka lang..kasi habang

mag-isa

kong naghahantay sayo ng sobrang tagal sa ulan eh nagpapakasaya ka kasama ng lalakeng yan! "

Walang duda. Galit si Haru. At sa mukha pa lang nya, alam ko na. Sobrang..nasaktan

ko

sya. Biglang tumulo yung mga luha ko.

Ang sakit. Ang sakit na makita sya with that kind of expression. AT AKO ANG MAY KASALANAN
NUN. Pwede bang i-reset yung mga nangyari??

"Wow. Narealize mo rin sa wakas," sabi ni Natsu-sama. He smiled evilly.

Sa isang iglap, hindi ko na sya kilala. Sya ba yung mabait at gentleman na Natsu-samang ideal

man

ko? O isang malaking pagpapanggap lang ang lahat? Arghh!! ANO BA TALAGA ANG TOTOO??

Takte, kailangan paulit-ulit kong itanong?? Aish!!

"Hindi ako makapaniwala. Sempai, ganun lang ba kababa ang tingin mo saken?? "

Lalong umagos yung luha ko. Gusto kong sabihing ' hindi yun ganun! Hinde!' Kaso..hindi ako

nakapagsalita. Napatda ako. I am scared. Hindi ko alam kung pano ko ipagtatanggol yung side ko.

Kasi feeling ko, right at this moment , Haru hates me to death. WAAHH!! Alam mo yung feeling na

paulit-ulit kang sinasaksak sa puso?? ANSAKET!! Arghh!!

Bwiset kasi eh . I just realized na SANA..SANA HINDI KO YUN GINAWA. Kasi..NILOKO KO SYA.

Sana sinabi ko na lang sa kanya yung totoo. Kesa naging ganto. Kaso..huli na ang lahat. Because
what I

did. .that sin. .is something unforgivable, right?

"Oo, hindi ba halata? Para sa kanya, isa ka lang tutang palaging nakasunod sa kanya ."

WAAH!! Natsu-san!! Bakit sinasabi mo yan?? Hindi yan totoo!! Dinahilan ko lang na 'tuta' sya da---

Nagulat ako nung bigla akong sugurin ni Fuyu at sinampal ako.

"Mas malala ka pa pala sa inaasahan ko! Magsama kayo!" galit nyang sabi sabay hawak sa kamay ni

Haru palabas ng room.

"H-Har---" hindi ko na napagpatuloy pa ang pagtawag sa pangalan nya. Naging parang bato na
ko

sa

kinatatayuan ko.

Bigla na lang tumawa ng sobrang lakas si Natsu-sama. Witchekels yang kontrabida laugh na yan!!
Daig

pa si Fukunaga-san ng LIAR GAME AH!!

"Aki-chan, anong feeling? HAHAHA!!"

"HAYUP KA!!" magreresort na sana ko sa violence kaso pinigilan ako ni kumareng Nika. Nung

tumingin ako sa kanya, she is already crying. Binaba ko na lang ang kamay kong nakakuyom na

lalanding sana sa mukha ng gwapong lalake slash inakala kong ideal man ko slash finrame up ako
slash

demonyo pala na Natsu-san na yon!!

Hindi ko na sya lalagyan ng honorific na -sama!! Wala ng dahilan para sambahin ko sya!! Dahil
napaka-

SAMA nya!!

"BAKIT SINABI MO ANG LAHAT NG YUN KAY HARU-KUN??"

"Haay. .hindi pa ba halata? Kailangan pa bang ako ang magsabi??"

"Sasabihin mo ba o irereport kita ngayon si Dean's office?? " sabat ni friendship sa usapan. WAAH!!

Friendship!! Savior talaga kita!!

"Whoa. Unlike you, Aki-chan, mas maangas pala ang bestfriend mo," pabiro nyang komento.

"ISA!!" sigaw ni kumare.

"Fine. Sasabihin ko na, since, nakuha ko na naman ang gusto ko eh."

"H-Ha?? A-anong---"

"REVENGE."

Chapter 21: Revenge

Justice belongs to those who claim it, but let the claimant beware lest he create new injustice

by his

claim and thus set the bloody pendulum of revenge into its inexorable motion -Frank Herbert

"R-REVENGE??"

"Oo. Tama ka. Hayst. Hindi talaga ako makapaniwala na nababaliw sa napakatangang tulad mo ang

batang yon. Biruin mo, hindi mo napansing NILOLOKO lang kita? Pfft. Ikaw na ang pinaka uto-uto sa

lahat ng babaeng niloko ko. Mas malala ka pa kay Fuyu. HAHA!! "

"Isang tawa pa at bubuhusan ko na ng Muriatic Acid yang mukha mo ah!!" matapang na

sabat ni

friendship sa Natsu-san na yun.

Yumakap ako kay friendship. Tuluyan ng natuyo ang mga luha ko. Pero yung sakit at

galit na

nararamdaman ko, hindi pa.

Tokwa, late na kami sa next subject namen pero keribels lang!! RAWR!

"Wuuh. Natakot ako! Haha!! Well, to tell you honestly, Aki-chan, nagkataon lang naman talaga
na

nadamay ka sa away nameng dalawa ng batang yon eh. Ang malas mo lang eh ikaw yung WEAKNESS

NYA ."

"W-weakness??"

"Yep. And I planned it all. Everything. Akala mo coincidence lang na nagkita tayo nung gabing iyon na

umuulan? D'yan ka nagkakamali. Ako ang nagbayad sa mga lokong tambay na yun para pagtripan

ka. I've researched all about you. Kaya alam kong, for that simple act , yung tinatawag nyong

mga "helpless romantic" na 'knight in shining armor act' eh you will definitely think it's fate.

And

sooner, you will FALL FOR ME."

"Sinasabi ko na nga eh!! Kaya nung una palang sinabihan na kita na wala akong tiwala sa kakikilala mo

pa lang na kung pormahan ka eh wagas!!" sermon saken ni kumareng Nika.

"Haha! Hindi mo lang alam kung gano ko na-enjoy yung pagpapanggap kong 'in-love' ako sayo, Aki-

chan!! Haha!! And who would believe na kahi t I suck at acting eh naniwala ka

naman??

HAHAHA!! 'FATE'?? 'Destiny'?? Who on earth would believe in something inexistent like those

stupid craps?!!"
"N-napakasama mo!!" sigaw ko, "wala kang karapatan para tapakan yung mga paniniwala ko sa

buhay!!"

"And who are you to say na masama ako?? Bakit, alam mo ba kung bakit ako nagre-revenge ha??"

"Malamang HINDE," pabalang na sagot ko. Tanga ka pala eh, bwiset!! PATAYAN NA LANG

OH!!

Aish!!

"You've said it! Kaya WALA KA RING KARAPATAN PARA SABIHAN AKO NG MASAMA

because YOU DON'T KNOW ME . I am putting so much effort in making him realize that he

should

regret what he did to me!! "

"Kaya ng---" naputol ang sasabihin ko nang may biglang kumatok. Lumapit naman si Natsu-san sa pinto.

"Umm..checker po ako. If pwede po, paki-vacate na yung room na to kasi..may susunod na pong

magkaklase rito."

"Ah..ganun ba? Sige. Sige. Sorry. We will soon leave this place," sabi nya ng

nakangiti. Whoa. Mapagpanggap nga sya. Isang ngiti nya lang nag-blush na kagad yung babaeng

checker!!

And it hurts me to see that happened in front of my eyes. Yung cheker na yun eh reflection ng KUNG
GANO KO KATANGA DATI. Na kung maka-'Nam kendeng dance' at kung kiligin eh akala mo totoo

yun lahat. Yun pala, hinde.

"Ask the rest of the story sa dalawang batang yon. KUNG SASABIHIN PA NILA SA INYO AFTER

ALL WHAT YOU DID ," sabi nya sabay kuha ng gamit nya sa teacher's table.

LECHE, inemphasize pa talaga nya yung salitang 'you' ah!! Asdfghjkl! May araw ka rin! HAYUP KA!!

BWISET!!

Nagulat ako nung paalis na sana sya tapos bigla syang lumapit saken at may binulong sa tenga ko,
"shall

I give you a kiss as a gift for your great performance in my well-planned act?"

"OVER MY DEAD BODY!!" sigaw ko sabay sipa ko dun sa kanyang *toot*. Napaupo sya sa

sakit.

Hinatak ko si friendship at dali-dali kaming lumabas ng room.

Nung nakalayo na kami eh naupo kami sa isang bench sa may field. No choice eh. Late

na kami sa

Natsci, alangan naman kung papasok pa kami di ba?

"Friendship," tawag nya saken. Nung lumingon ako kay kumareng Nika eh nagulat ako kasi bigla
nya

kong sinampal.

"B-baket mo yun ginawa??"

Biglang tumulo na naman ang mga luha nya.

"Bakit kasi hindi ka nakikinig saken eh?! *sniff* Alam mo, hindi to mangyayari lahat kundi dahil

sa katigasan ng ulo mo at sa paniniwala mo dyan sa lecheng ideal man chuva ek ek na yan !!"

Tumulo rin yung luha ko. Alam kong galit si Nika, sa mga nagawa ko , hindi saken . She's

really my

bestfriend. She scolds me like a father, fights for me like a brother, and listens to me like a mother.
All in

one na sya.

"P-pero hindi ko nam---"

"Sige! Hanapin mo mag-isa yang sinasabi mong ideal man na yan!! Basta pinaalalahanan

na kita

friendship ah!! Simula't sapol pa lang sinasabi ko na sayo na. .*sniff* kahit sang lupalop

man ng

buong universe mo sya hanapin eh hindi mo sya makikita!! *sniff* And that Natsu guy proved to you

na ideal man doesn't exist at all!!

"Kelan mo ba marerealize na habang nagpapakatanga ka sa ganung klaseng lalake eh may

tamang

tao na naghihintay sayo para pansinin mo?? Ngayon, sabihin mo nga! Ngayong alam mo na

kung

sino talaga ang tunay na nagpapahalaga sayo, ano na?? Paano na??"

" *sniff* H-hindi ko na alam, friendship. *sniff * Hindi ko na alam ."

"Di ba ito yung gusto mo, yung mag-give up sayo si Haru-kun? Di ba part ito nung

'so-called

plan' mo para bumitiw na sya sayo?? Ngayun, eto na! Malapit na yun mangyari!! Just wait and see

tomorrow kung pansinin ka pa nya!! Ano, Aki, MASAYA KA BA?? "

Umiling ako. Gusto kong pigilan ang mga luha ko sa pagpatak pero hindi ko magawa.

"H-hinde. *sniff* M-masakit. Sobra," amin ko. Nung sinabi ko yun, niyakap ako ni Nika at lalong

lumakas yung pagpatak ng luha ko. Hindi ko na napigilang ngumawa ng parang bata.

" Just cry. Sa ganitong pagkakataon, yan ang pinakamabisang maa-advice ko sayo," sabi nya habang

hinahagod yung likod ko.

That day, I realized something. Na dahil sa sobrang pagnanais ko na maging maligaya eh hindi ko
na

namalayan na naging selfish na pala ko. Sarili ko lang ang iniisip ko.

Hindi ko alam kung gaano kalaki yung impact ng pagiging immature ko..ng pagiging self-centered ko sa

iba.

Lalo na dun sa tanging tao na nagpahalaga saken ng sobra. Na sinayang ko lang.

Siguro nga tama yung sinasabi nila na, nakikita mo lang ang halaga ng isang bagay, pag

wala na

ito . Applicable din pala yun sa tao. Kasi..

narealize ko lang na mahalaga na pala sya saken..

kung kelan..

huli na ang lahat.

Chapter 22: Ignored

"The saddest thing in the world, is loving someone who used to love you."- Anonymous

Katulad nga ng sinabi ni friendship, hindi nga ako pinansin ni Haru the next day. Para na lang akong

hangin sa kanya. Dinadaan-daanan lang. Bumalik na sya sa original seat nya --- sa tabi ni Fuyu.

"Witchekels friendship!! Ansakit!" bulong ko yun kay friendship habang nagkakaklase yung prof

namen sa Algebra na napakatagal bago mapanot. Sana mapanot na sya, bwiset! Kung hindi sya

nagpa -

substi prof eh hindi to mangyayari lahat!!

ANSAVEH?!! Manisi raw ba?? RAWR! Baliw na nga ako.

"Alam mo yung feeling na may mga zombies in your lawn tapos nung nasa harap ka na

nila eh
dinaanan ka lang?!! Grab---"

"Oo. Ramdam kita. Haay," malungkot na sabi ni kumareng Nika habang nakapalumbaba, "dahil

sa

nangyari ay hindi ko na nakikita yung napaka-cute at mahiyaing ngiti ni Haru-kun tuwing

umaga

pag binabati ka nya ng good morning o kaya pag sinasabihan ka nya ng mga makesong

linya.

Hmp. Miss ko na yun ."

"Tch. Alam mo ikaw friendship, hindi ko alam kung may pagnanasa ka kay Haru-k---"

"Oy OA ah! Nabanggit ko lang na namimiss ko na yung ngiti nya, selos ka naman agad!!"

Blush . TOKWA, kelan pa ko naging ganto kasensitive pag inaasar ako ni kumare??! Or..ngayon ko
lang

to napansin?!

"Ewan ko sayo friendship! Imbento ka ah!!"

"Hay naku, wag na nga tayong magbiruan. Wala kong gana. Ano ba kasing plano mo, ha, Aki ?"

"P-plano?"

"Duh?! Wag mong sabihing w ala kang balak mag-sorry sa kanya??"

Napatungo ako ng ulo. Takte, sana hindi nya na lang pinaalala. Yun nga yung magdamag kong iniisip

kagabi kaya hindi ako nakatulog ng maayos eh!

"Nag-iisip naman ako ng way eh. Kaso..alam mo kasi.."

"Ngayon narealize mo na kung gano mo sya tinake for granted kasi hindi mo na sya malapitan. Di

katulad dati, tama ba?"

Boom! Sapul.

Hindi ako makapagsorry kasi..bukod sa..hindi ko alam if mapapatawad nya ba ko pag nagsorry
ako

eh.. nahihiya rin ako. WAH!! Kelan pa ko nahiya sa kutong lupa na yun?? Honestly,

ngayon

lang. Haay. Tama si kumare eh, kahit ganu ka-friendly si Haru, wala ni isa nameng kaklase yung iniisnob

sya o yung binabalewala sya.

Ako lang naman kasi yung paimportante, at echosera. Bwiset! Bwiset talaga!! Bakit ba kasi ako

naging ganto?? WAH!!

"Alam mo umiisip din ako ng way para makausap si Fu-chan eh," dagdag ni kumare.

"Eh? Bakit naman?"

"Tokwa, utak naman friendship!! Sa tingin mo ba, sa ginawa mo eh sasabihin ni Haru-kun

sayo

yung dahilan kung bakit yung hayup na Natsu-san na yun ay nagrerevenge chuva sa kanya? Syempre

hindi di ba? Kaya kay Fu-chan tayo magtatanong."

"Eeh. Alam mo namang galit din sakin yun eh," angal ko sabay simangot.

" Eh tanga ka kasi eh , hindi mo sinabi yung side mo. Kung ako rin sya, aba, sasampalin

din kita

no! Hindi mo kasi pinaliwanag na hindi mo naman talaga intensyon na ituring na 'tuta' si Haru-

kun. Nagkataon lang na sobrang naku-cute-an ka sa kanya kaya inihalintulad mo sya sa

isang

tuta. Aish!!

"Eh di sana..ang poproblemahin mo na lang eh yung pang-iinjan mo sa kanya nung date nyo.

Yun na

lang sana yung ikakagalit nya. Eh ikaw eh . Dinagdagan mo pa."

"WAH!! Sana may future diary na lang ako katulad ni A-kun ng Mirai Nikki para malaman ko ahead
na

mangyayari to. Eh di sana naprevent ko ang lahat ng to sa p---"

Bigla akong binatukan ni kumareng Nika.

"A-aray! Makabatok wagas ah!"

"Ayan ka na naman kasi sa mga chenelin cheses mong pinapanood eh! Tumatakas ka na naman sa

reality! Face it!! And think on something na makakatulong sayo para mapatawad ka nya! Hay

naku!"

Kung pwede nga lang sanang literal na tumakas ako sa reality eh gagawin ko. Hayst.

After ng ever exhausting na PE namen eh tumambay muna kami sa gym kasi nabalitaan namen na
wala

yung prof namen sa next subject.

"Uy, di ba sina Haru-kun yun?" sabi ni friendship sabay turo dun sa mga students na paparating.

Wala pa man, as in hindi ko pa man sya tinitignan eh kumirot na agad yung puso ko at kinabahan
ng
sobra. Tokwa, anong nangyayari saken??

"Uy friendship, bingi-bingihan?? Sabi k---"

"Narinig ko no," sabi ko habang pilit kong itinatakip sa mukha ko yung isa kong dalang textbook.

"Oh, bakit mo tinatakpan yung mukha mo?" sabi nya sabay pilit nyang tinatanggal yung textbook sa

mukha ko. Aagawin ko sana kaso huli na ang lahat. Asdfghjkl. Badtrip lang talaga oh!

"Okay ka lang?? Namumula ka ah!" BOOM. She revealed it!! At talagang isinigaw nya pa to

the

point na narinig ng mga madlang pipolets na nasa gym na malapit samen. Feeling ko narinig din yun

nila Haru. WAH!! Tokwa!! SPELL BADTREP!!

Sa sobrang pagkapahiya eh tinakpan ko ulit yung mukha ko.

"Ang epal mo friendship!!"

"Oops! Sorry! Haha!! Nagulat lang talaga ako sa reaction ng mukha mo kanina!!"

pang-inis!

Bwisit! Sige, pagtawanan mo pa ko! Isa pa!!

Bigla syang lumapit sa tenga ko at may binulong saken, "based on your reaction, I can now

safely

assume na.. inlove ka na kay Haru-kun , tama ba?"

Blush. Nanlaki yung mga mata ko at napatingin ako kay friendship na may malaki at teasing
smile

sa
kanyang bibig.

OMG. OMG to the highest mountain EVEREST!! That. Is. Definitely. Not. True!! I-imposible!!

Hahaha!! Isa yung malaking kalokohan!!

"Ha-ha-ha. Korni friendship ah!"

"Wow. In denial pa rin sya. Eh hindi mo pa nga tinitignan si Haru-kun eh, partida, binanggit ko pa

lang name nya eh lumilevel up na yung pagkapula ng feslak mo tapos..ide-deny mo pa! Ayan

kasi

napapala mo. Karma yan. Wuuh!"

Hindi ko alam kung bakit sya nagdiriwang at kung maka-nudge saken eh wagas.

"Hindi nga sabi eh! W-wala akong gusto sa kanya no!"

"Fine. Fine. Kunwari naniniwala ako. Sige, i-a-under observation pa kita. Hehe. Ako pa ba? Alam ko

magaling akong observant nu," mayabang nyang sabi habang nakapamaywang.

"Weh. Ewan ko sayo. Sana naging private investigator ka na lang. Katulad ni Inspector

Megure at

Kogoro Mori . Hmp."

"Haha. Hindi ako kasing hina ng mga yun no! Mas matinik pa ko kay Lupin at mas magaling ako

kay

Conan! "

"Weh! Dyan ako di maniniwala sayo no! T-teka! Akala ko ba hindi ka nanonood ng mga
dorama?

Eh

bakit alam mo y---"

"Witwitwit. May patalastas sa TV, tama? Bawal kong makita yun? Dapat talaga hindi ko sila kilala?

Eh tokwa, tanungin mo lahat ng estudyante rito, kahit mga prof, kilala si Lupin at

Conan

eh. Tanong mo pa sa anak nila at kaapu-apuhan!"

"Wuju~ Defensive agad?"

"Hindi. Nagpapaliwanag lang," sabi ni kumare sabay tingin dun sa mga naglalaro sa gym.

"Uy! Seryoso, sina Haru-kun nga yun oh! Time pala ng PE nila ngayon! WAH!! Ang cute nya sa PE

uniform! Tignan mo dali!"

Syempre, tumingin na rin ako. Hindi ko pa sya nakikitang naka-PE uniform eh.

"Oh, ba't parang natulala ka dyan? Starstruck ka no? WAH! Cute-cute!!"

Tama nga si friendship. Kung isa kong kampon ni Sunako eh kanina pa ko nag-nosebleed. Ang cute-

cute nya nga. WAH!! Volleyball pa naman yung PE nila. Ang cute nya magserve ng bola. Hahaha.

T-teka, ano ba tong iniisip ko?? Hinde-hinde-hinde!! Witchekels, HINDI ITO TOTOO!! WAH!!

"Uy, Haru-kun, si Aki-sempai oh!" sigaw nung isa nyang kaklase na nasa opposing team nila.

Dahil

tinuro ako ng lecheng kung sinuman yun eh napatingin saken si Haru.

Blush. Dubdub.Dubdub.Dubdub.Dubdub. WAH!! Nung mga panahon na yun gusto ko sana i-wish
na

hindi nya ko nakita!! TOKWA NAMAN OH!! Aish!!

Agad akong umiwas ng tingin at sya naman..dahil sa pagkadistract nya eh tinamaan sya ng bola sa ulo.

May mga nagtilian nung bigla syang bumagsak. Automatically eh nahinto yung game nila.

"H-HARRUUUU!!" sigaw ko. Nagmadali ako at si kumare sa paglapit sa kanila. Spell panic mode!!

Nung hahawakan ko na yung braso ni Haru eh biglang tinabig yun ni Fuyu at tinignan ako ng masama.

"Tabi nga!" sabi nya sabay hawak sa braso ni Haru at nagpatulong sa ibang boys sa pagbuhat sa kanya.

Nakita ko na may dugo sa parteng ulunan nya. OMG. Kasalanan ko to eh!! Hala, anong gag---

"Hindi ka namin kailangan kaya umalis ka na," sabi ni Fuyu tapos inirapan nya ko bago sila umalis

papuntang clinic.

Hindi ako nakapagsalita. Kasi wala rin naman akong sasabihin.

"Friendship," tawag saken ni kumareng Nika. Nung niyakap nya ko at hinagod yung likod ko

eh nagsunud-sunod na naman ang patak ng luha ko.

"Tama na yan, wag ka ng umiyak."

"Anong gagawin ko? *sniff* Ako may kasalanan kung bakit sya natamaan ng bola!

*sniff* Pano

kung may mangyari sa kanya? Kung hindi dahil saken eh di san---"

"Shh. Everything will be alright, ano ka ba? Halika na, mamaya lang time na oh, may last period pa

tayo."

Tumango na lang ako kahit nahihirapan pa rin ako sa paghinga at pagtigil sa mga luha ko.

Buong last period hanggang pag-uwi ko ng bahay eh wala akong ibang naiisip kundi yung

nangyari

kanina sa gym. Hindi ako mapakali. Sobrang nag-aalala ko. Paano kung may nangyaring masama

sa

kanya? WAH! Siguradong hindi ko mapapatawad ang sarili ko!!

Nung nakita ko yung CP ko, LETCHUGAS!! Dinelete ko lahat ng mga pang-inis na picture ng Natsu na

yun pati yung number nya!!

Leche, bakit kasi nagpapaniwala kasi ako sa mga katulad nya?? Demonyo sya!! Kundi dahil sa
kanya,

hindi sana galit saken ngayon si Haru!! Eh sana..sana..

SHOCKINGNESS. This is bad.

Paano kung totoo nga yung sinabi ni friendship? Paano kung..i-in lo ---HINDE!!

Bigla kong napindot yung call button ng CP ko.

"Friendship, anong gagawin ko?? Gusto ko na talagang mag-sorry sa kanya kaso hindi ko

alam

kung pano. WAH!! Tapos..feeling ko..feeling ko..b-baka nga..m-may gus--- "

DIAL TONE.

HA?? BABAAN BA DAW AKO?? Bakit binaba ny---

Pagtingin ko sa pangalan ng nakasave si CP ko, nagulat ako at nanlaki ang mga mata!!

Nakalagay

yung name ni kumareng Nika.. pero yung number..IBA!! Alam kong iba yun!! Kasi kabisado ko

yung

number nya eh!!

Hala! Kaninong number yung natawagan ko??

OMG. OMG!!

Don't tell me..si..si..kumareng Nika ang may pakana ng lahat ng ito?? S-sinadya nya ka yang baguhin

yung number n---

LECHUGAS.

Napatayo ako bigla.

Hindi kaya..Lord, sana hindi naman, sana hindi yun yung..

n-number ni Haru..

WAAHH!! SANA HINDE!!!

Chapter 23: Past

What you need to know about the past is that no matter what has happened, it has all worked together
to

bring you to this very moment. And this is the moment you can choose to make everything
new.

Right

now. -Anonymous

Sinubukan kong tawagan yung TOTOONG number ni kumare. Arghh!! Sagutin mo! Sagutin mo!

"The number you have dialed is currently unavailable, pleas----"

TAKTE naman oh!! Lalo syang obvious nyan eh! Guilty! RAWR~!!

Pag pasok ko kinaumagahan eh talagang kinonfront ko agad si kumareng Nika . Dahil dun sa
nangyari

kagabi eh hindi na naman naging maayos ang tulog ko. Asdfghjkl talaga!!

"Umamin ka nga saken friendship, ikaw ang nag-alter ng unknown number na yun sa naka-save

mong number sa phone ko no??"

"H-ha? Ano bang sinasabi mo dyan? Wala akong alam dyan no."
"Wuuh! Echos mo! Alam ko pag nagsisinungaling ka!!" sabi ko sabay agaw dun sa bag

nya.

Hinalungkat ko yung CP nya pero wala dun.

Pag tingin ko sa kanya, hawak-hawak nya yun at nagbelat pa bago nya ko asarin ng, "haha. Bakit,

may

sinabi ka bang hindi mo dapat sabihin sa number na yun~?"

Agad akong lumapit sa kanya at pilit inagaw yung CP nya.

"Kaninong number yun ha??"

"S-E-C-R-E-T!! Haha!" tapos bigla syang tumakbo. Witchekels, pakikipaghabulan pa ang trip

nya?? Aish!! TOKWA NAMAN OH!! Dahil no choice eh hinabol ko sya. Badtrip, nag-eenjoy talaga si

kumare sa pantri-trip saken eh no?? Hobby? Hobby?? RAWR!!

Buti na lang medyo mabilis ako tumakbo kaya naagaw ko sa kanya kaagad yung CP nya tapos
dumiretso

ko sa CR at naglock sa isang cubicle. Haha. Tignan ko lang kung maagaw mo pa to!

Tinayp ko kagad yung number sa CP nya at tinawagan.

Oh my golly gulay!! ARGHHH!! Muntik ko ng maiumpog ang sarili ko sa pader ng CR sa sobrang inis

eh!!
WAH!! Tama ang hula ko.

Number nga yun ni Haru!! Gosh!!

"NNNIIIKKKKKAAAAA!! " sigaw ko pagkalabas ko ng CR.

"Bakit?" pa-tweetums nyang tanong.

"Bakit mo yung ginawa ha?? Gusto mo talagang mabuk---"

Oh no. Sinabi ko bang ' mabuking'? ? HINDE!! WALA AKONG GUSTO SA LALAKING

YON!! WALA! WALA! WALA!!

Teka. WALA NGA BA??

WAAH!! Ano ba Aki?? Ang gulo mo! Aish!!

"Mabuk? Whoa. Don't tell m---!" tinakpan ko agad ang bunganga ni friendship dahil may mga parating

na sa room na mga kaklase namen.

"Don't get me wrong friendship. Ano nga, ikaw yun ano?? Aminin mo na!! " tumango sya at sinenyas

nya na tanggalin ko na yung kamay ko sa bibig nya. Nung natanggal ko na eh nakahinga na sya

ng

maayos.

"Grabe ka, friendship! Papatayin mo ba ko??"

"Oo, pag di ka saken nagsabi ng totoo," diretso at mabilis kong sagot.

Bwiset, ilang beses ko na syang gustong ipa- massacre sa isip ko dahil sa mga nakakalokang bagay
na

nangyayari sa buhay ko na sya ang may pakana. Hayst! Kakaiba talaga tong si kumareng Nika once

she said na serious sya sa paggawa ng isang bagay. She makes things happen. Asdfghjkl.

"Fine. Fine. HB agad?? Haha. Ako nga ang may gawa nun."

"BAKIT MO NGA KASI GINAWA Y----"

"Hehe. Alam ko kasi na sooner or later ay tatawagan mo ko o magtetext ka saken. Naisip ko

yung

way para mas mabilis matapos yung storya na to este ..para mas mabilis na magkapatawaran kayo sa

isa't isa. Ayos di ba?? Ano? Bati na ba kay---"

"AYOS MO MUKHA MO!! Aish!!"

"Ano bang nangyari? Hindi ba sy--"

"HINDI!! Binabaan nya ko no! At isa pa, muntik ko ng masabi sa kanya! Muntik na!! Siraulo ka

kasi eh!! Arggh!!"

"Shhh. Lower your voice. Mamaya, ma-issue na naman tayo. Andami mo ng haters no. Sige ka,"
bulong

ni kumare saken.

"Oo na! Hmp!" mahina kong sabi.

"Muntik mo ng masabi ang alin? Na mahal mo na sya??" full fo excitement nyang tanong.

Nanlaki ang mga ko. Blush. "H-hindi no!! Wala akong gusto dun."
"Wuuh! Wala nga ba? " teka, parang yan din yung tanong ko sa isip ko kanina ah. Ano nga ba talaga?

"Tigilan mo na nga ako! Aish!!" sabi ko sabay halukipkip. Wala ng patutunguhan ang usapan na

to.

Anak talaga ng tinapa oh.

Nung mag-bell na eh agad dumating yung prof namen. BADTRIP naman!! Ang ayoko sa lahat eh

nagkakasaltik sya at pumapasok ng maaga!!

"Uy, friendship, mukhang absent si Haru-kun ah," bulong ni kumare saken. Agad naman akong

lumingon sa pwesto ni Fuyu. Oo nga, wala pa sya.

OMG. Pano kung..sobrang lala nung injury nya sa ulo kaya sya absent ngayon? Hala..anong
gagawin

ko?? Ako pa naman ang may kasalanan kung bakit sya nagkaganun. Wichekels kasi yung
demonyitong

nagturo saken eh!! Manuno sana sya sa punso! Turo ng turo!! Anong akala nya saken turo-

turo?? Street foods?? TOKWA TALAGA OH!! Aish!!

"Dyan ka lang friendship ah. Chichikahin ko lang si Fu-chan . Try mong mag-take down notes ha?

Malapit na yung prelims naten," sabi nya sabay lipat ng upuan. Pumwesto sya dun sa seat ni Haru.

Haay. I'm hoping na nagpapahinga lang sa bahay nila ang kutong luapng yun. Sana hindi naman sya ganu

nasaktan sa nangyari sa kanya kahapon.

Habang nagte-take down notes ako ng mga sari-saring Math equations na hindi ko naman alam at
wa

ko

care kung anong significance nun sa buhay ko eh may naisip na kong plano. Sa wakas!!

Isang plano
para mapatawad na nya ko!! Sana umubra. Sana.

Pagkatapos ng first period eh kinausap ako ni kumare sa may study area.

"Good news friendship!! Pumayag na si Fu-chan!!" bungad nya saken.

"Ha? Pumayag na alin?"

"Na ikwento yung past na meron silang tatlo. Mamaya after class nya sasabihin. 5pm ang tapos ng

klase nila eh," masaya nyang sabi.

"Woh? Di nga? Pano mo naman sya napapayag eh alam mo namang galit saken yun?"

"Basta! Wag ka na magtanong! Basta ang importante..M-mahalaga!! Wahaha!"

"Loka, importante na nga, MAHALAGA pa?? Redundant??"

"Spell!!"

"Kalimutan mo na lang," sabi ko tas natawa ko ng bahagya. Tumawa rin sya.

Nung lunch naman at nasa canteen kami eh hindi ko na napigilan yung sarili kong tanungin sya.

"Eh..si Haru-kun, kamusta? Okay lang daw ba sya?"

"Wuuy, concern!!" asar nya.

"Syempre kas---"

"Syempre kasi may gusto ka na sa kanya!! Yiie!!"

"Isa pang asar at ihahagis na talaga kita sa Manila Bay!! Aish! Hindi nga eh!"

"Echus! Sige nga, papayag ka ba kung sabihin kong napapagod na si Haru-kun na mahalin

ka

kaya sa ibang babae na nya gustong mainlove?"

Na-speechless ako. Hindi pa pumapasok sa isip ko na posibleng mangyari yun. K-kasi..lagi nya
kong

sinasabihan ng m--- TEKA, EH ANO NAMAN SAKEN KUNG MAGKAGANU N NGA?? Eh di masaya!!

HAHAHA!!

"Oh bakit natahimik ka? Di pumasok sa isip mo yun no? Kasi kampante much ka!!"

"Hindi no. K-kung maiinlove sya sa iba, eh di..m-maganda."

"Wuuh! Eh bakit anlungkot ng mukha mo??"

"Malungkot ka dyan! Nakangiti kaya ako!!" I faked a smile. TAKTE, bakit fake??

" 'Hinde. Saken lang sya pwedeng mainlove! Akin lang sya!' " sabi nya sabay impersonate saken

tapos

tumawa sya.

"Haha! Yun ang gusto mong sabihin no?? Haha!!"

"NIIKKKKAAAAA!!"

"Bakit?" pa-tweetums na naman nyang tanong.

"Ano nga? Hindi mo pa sinasagot yung tanong ko eh," napipikon kong sabi.

"Ah. Sorry-sorry. Nag-enjoy ako masyado sa pag-asar sayo. Haha. Sabi ni Fu-chan, hindi naman

masyadong nasaktan si Haru-kun. Kaso nahimatay sya kahapon, right?. Absent sya ngayon kasi

napaka-worrywart ng mama nya, nagpunta sila sa ospital ngayun para i-double check kung okay

nga lang talaga si Haru-kun."

"Ah. M-mabuti naman kung ganun," whew! Nakahinga rin ako ng maluwag! Buti naman!!

Teka, naalala ko yung nangyari kay Sam Dong dun sa DREAM HIGH !! Whoa! Wag naman

sanang

magkaganun!! Sana maging totally okay na sya! Sana pumasok na sya bukas!

"Yung sa sinabi ko kanina, joke lang yun ah. Baka kasi madepress ka masyado.Haha.

Wag kang
mag-alala, feel ko, mahal ka pa rin nun," bulong ny saken bigla.

Blush.

"Depress-depress ka dyan!! Haha!! Ewan ko sayo friendship!"

"Sus, kunwari pa. Natuwa ka namang joke lang yun! OMG! Friendship, halata ka na!!"

"Ewan. Bahala ka sa buhay mo. Imbento ka talaga," hindi nga? H-halata na?? Oh my golly gulay.
That's

not true right??

Pero bakit may part saken na nabunutan ng tinik sa lalamunan after kong marinig yung sinabi ni

friendship?? Haay. .s-sabagay, mas gusto kong may gusto pa rin sya saken kesa..hindi nya ko

pinapansin. H-HA?? ANO BA TONG PINAGSASASABI KO?? Erase! Erase!! WAAH!!

Nung 5 pm na eh dumating na si Fuyu. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala na pumayag

sya. Sa bahay nila kumare kami pumunta . Whoa. First time nya inoffer na dun sa bahay nila mag-usap
ah.

"Leche. Pasalamat ka kay Nika-sempai dahil wala naman talaga kong balak ikwento sayo ang lahat

no!! Hmp!!" bungad nya. Ayos ah, umpisa pa lang bitter na kagad sya saken.

"Okay, start na tayo. Alam kong hindi ka pwedeng ma gpagabi masyado, diba, Fu-chan?" sabi ko na
lang

sabay ngiting plastik.

Umirap sya at nagsabi ng "whatever."

BADTRIP!! Spell nakakapikon??

"Tama na nga yan. Hindi tayo matatapos nyan eh," awat ni kumare.

"Fine, nagsimula ang lahat nung second year HS pa lang kami ni Haru-chan. Yung mga parents ko

ang nagpakilala saken kay Natsu-san na syang pinakamatalino sa Math sa university nila.

Math

major sya at talagang hinahangaan ng karamihan."

"Math major??"

"Bakit, may dapat bang ikagulat dun?"

"Sabi nya saken Finance major sya eh."

"Naniwala ka naman? Tanga ka talaga. Hasyt," sabi nya.

"ANONG SABI MO??"

"Wala-wala. Let's continue," sabi nya sabay smirk. Haay, calm down, Aki! Narito sya para

magkwento. This is a favor na hiningi ni Nika kaya wala kang karapatang magmaasim! Asdfghjkl.

"My parents wanted me to excel in Mathematics kaya in-ask nila si Natsu-san na itutor ako. Dun

ko napag-alaman na his parents own an educational institution . Parang special Math school

na

nagte-train ng mga Math geniuses para maging Math Boss."

MATH BOSS?? Parang sa Suugaku Joshi Gakuen lang ah. Astig.

"Math Boss is the title given to the most intelligent student enrolled in that special school . Si

Natsu-

san na anak ng may ari ang holder ng title nung time na yun. Sobrang galing nya sa

Math kaya

gusto nyang maghanap ng kalaban na makaka-duel nya. Yung pagpapawisan man lang daw

sya ,

sabi nya saken nun.

"Oo, napakayabang ng damuho na yun kaya I decided na ipakilala sa kanya si Haru-chan, na nung

mga panahon na yun eh ayaw sa Math."

"OHH?? Di nga??" sabay pa kami ni kumare sa pagrereact! OMG! OMG to the highest mountain

EVEREST!! TAMA BA ANG PAGKAKARINIG KO?? Si Haru?! Hate ang MATH dati?? Whoa!!

"Yup. Nag-eexcel sya sa lahat ng subjects maliban sa subject na yun. Don't get me wrong. Hindi

naman bagsak ang mga grades nya sa Math. Average lang. Kasi ayaw nya yung subject itself."

Ahh. Kaya pala nung nagpa-tutor ako sa kanya eh ang una nyang tanong eh kung gusto ko ba ang Math o

hindi.

"Simula ng makilala ni Haru-chan si Natsu-san eh naging close sila . Natsu-san encouraged

him

para mag-enrol sa special school na yun. Ang klase lang naman eh tuwing Sabado kaya pumayag
na din ang parents ni Haru-chan.

"Dahil dun eh laging nagdu-duel sila Natsu-san at Haru-chan. During those times, hindi man

lang

nanalo si Haru-chan sa kanya. Dahil dun ay masyado syang minaliit ni Natsu-san. Confident

na

confident na sya na hindi kailanman sya matatalo ni Haru-chan.

"Ang hindi alam ni Natsu-san ay.. nainspire nya masyado si Haru na mag-aral maigi sa

Math. Mayabang din kasi si Haru-chan ko nung HS eh, kaya nawala yung kayabangan nya

nung

may makatalo sa kanya. Sa subject pa na pinakaayaw nya. Dahil sa determinado sya na at least once

man lang eh makapanalo sya kay Natsu-san eh talagang nag pursige sya.

"Unkown to both of them, yung mga parents pala ni Natsu-san ay naghahanap na ng next successor

ng institution na yun . They secretly decided na kung sino ang magwawaging Math Boss sa year na

yun eh sya yung magiging successor. And that duel finally came ."

"At si Haru-kun ang nanalo??" di ko na matiis magsalita.

"Yup. For the first time eh nanalo sya. Nung di pa nila alam dalawa yung consequence

ng

pagkapanalo ni Haru-chan eh masaya pa para sa kanya si Natsu-san kaso ..nung nareveal na

yun

eh sobra yung naging galit ni Natsu-san sa kanya . As in nagsimula sya ng malaking gulo. He cursed

Haru-chan to death.

" Kasi sya yung anak ng may ari ng institution pero hindi sya yung naging successor.

Malaking
sampal sa ego nya yun. Lahat ng mga taga-hanga nya, pati relatives nya, nawala sa side

nya. He

thrown his life into misery. At sinisisi nya si Haru-chan sa lahat ng nangyari sa buhay nya."

"ANG SAMA!! HINDI NAMAN KASALANAN NI HARU-KUN YUN AH!!"

"Oo nga, pero para sa kanya, oo . Kasi kung hindi nya inencourage si Haru-chan na mahalin

ang

subject na yun eh hindi sana nagkaganun. Haru-chan refused being the Math Boss. Nirefuse nya rin

yung offer na sya yung maging successor . Hindi lang dahil masyado pa syang bata. But

because,

nagi-guilty sya sa mga nangyari kay Natsu-san."

"Wala naman syang dapat ika-guilty ah. Kasi hindi nya yun kasalanan," sabi ni kumare.

"Hindi nga. But if you are in his position, I bet, ganun din ang gagawin mo . Kaso, imbes na maging

maayos ang lahat eh minasama pa yun ni Natsu-san , thinking that Haru-chan is looking down on

him. Na naaawa lang ito sa kanya kaya nya yun ginawa."

"Spell BITTER! Si Natsu-san na yun!" react ko.

"Dun nagstart ang pagrerevenge nya . Alam nyo bang muntik ng hindi maging Valedictorian si Haru-

chan nung HS dahil sa ginawang rucus ni Natsu-san before graduation? Siniraan nya si Haru-chan.

Buti na lang, hindi na mayabang si Haru-chan nun. Oo, nawala yung kayabangan nya dahil

kay
Natsu-san. Yun ang alam ko . PERO HINDI PALA SI NATSU-SAN ANG DAHILAN.

"Sabi saken ni Haru-chan, it was because of YOU," sabi ni Fuyu na sumama ang mukha

nung

banggitin nya yung 'you' na nakaturo saken.

"A-AKO??"

HA?? BAKIT DAHIL SAKEN?? ANONG KINALAMAN KO DUN EH HINDI KO NGA SYA

KILALA NUNG HS SYA?? ANNOOOO??!!

Chapter 24: IMpossible

The impossible - what nobody can do until somebody does --Anonymous

"Oo, unfortunately, ikaw nga . Pero hindi ko sasabihin kung pano at bakit nangyari yon. "

"HA?? Bakit naman?!"

"Ayos ka rin eh no? Bakit ko naman yun sasabihin? Para ko na ring sinabing ibinibigay ko na sayo

si Haru-chan ko," sabi nya sabay irap.

Leche. Sana hindi nya na lang sinabi para hindi ako naku-curious ng ganito. Aish!!

"Okay, tama na yan. Last question na. Bakit nilihim ni Haru-kun kay Aki na kakilala nya pala si Natsu-
san nung simula pa lang?" tanong ni kumareng Nika.

"Ay nako, hindi pa ba obvious??"

"Hindi nga eh. Kaya tinatanong," katwiran ko. Haha. Anlagay ba ay ikaw lang ang bida?? Eksena
ka

masyado ah!!

Napairap sya at napabuntong hininga, "last na to ah. Uuwi na talaga ko pagkatapos nito!"

"Yeah, right. Sabihin mo na," haha. Di naman halatang nang-iinis ako di ba? RAWR.

"Isipin mo nga Aki-oneechan, pano sasabihin sayo ni Haru-chan na sya ang dahilan kung bakit

lumapit sayo si Natsu-san? Kaya nga sinabi sayo ni Haru-chan na baka magalit ka sa kanya at masaktan

lang.

"Magalit in a sense na, sya yung dahilan kung bakit ka nadamay sa away nila. At

masaktan

dahil niloloko ka lang ng hudas na yun . Sige nga, pano nya pa yun masasabi sayo, aber??"

Haay. Oo nga no. So nilihim nya yun para saken. Para sa kapakanan ko. WAH!! Tapos nung mga

panahon na yun , pinapamukha ko pa sa kanya na kinikilig ako kay Natsu-san!! Grabe, sobra

ko syang

nasaktan. Pano pa kaya niya ko mapapatawad??

"Alam mo bang wala na syang balak patulan pa si Natsu-san, pero dahil sayo, dahil sa pagpapaloko mo
sa

demonyong yun eh napilitan syang makipag-duel ulit kay Natsu-san . Ayaw nya na ng gulo but he
did

that FOR YOU. Because losing in that duel would mean losing you.

"Alam mo ba kung gano kasakit saken na makita si Haru-chan na ganun kapursigidong manalo

para lang sa isang taong hindi naman deserving ng pagmamahal at atensyon nya..?? Na wala

ng

ginawa kundi saktan sya?? "

Hala, umiiyak na si Fuyu. Ansakit. Ang sakit-sakit na sabihan ng ganun. Tamang-tama ako. Para akong

baboy na na bird flu tapos kinatay pa. Double dead. Napakasama ko talaga. Hindi lang kay Haru kundi
na

rin pati kay Fuyu.

"I'm really sorry," pinipigilan ko yung luha ko. Alam kong wala akong karapatang umiyak kasi

kasalanan ko to lahat. Kasalanan ko.

Akma ko na syang yayakapin nun pero tinabig nya lang yung kamay ko at tumayo na.

"Yung mga galos nya kinabukasan pagkatapos ng duel nila ni Natsu-san, alam mo bang ikaw rin

ang

may kasalanan non, ha?? Pinilit ko si Haru-chan na sabihin nya saken kung ano ang tunay na nangyari.

And do you know what I found out?

"Nakiusap sya kay Natsu-san na tigilan ka na. Sa inis ni Natsu-san, sinaktan nya si Haru-chan. Sinipa nya,

tinadyakan nya, sinuntok sa mukha. Pero hindi lumaban si Haru-chan. It was because of you

kaya

nangyari ang lahat ng yon.

" Na kahit na.. *sniff* kahit na sinaktan mo sya nung araw na yun kasi napaka-bias mo nung

duel.

Ikaw pa rin ang iniisip nya. *sniff* Y ung kapakanan mo pa rin yung mahalaga sa kanya. *sniff* Kasi

alam nya na kahit nanalo sya dun sa duel ay hindi ka pa rin lulubayan ng hayup na yun!!

"Kaya wag mo kong sisihin kung kahit kelan hindi kita mapapatawad!! Dahil kung hindi

sayo, hindi sana mangyayari ang lahat ng ito!"

Pagkatapos nun eh lumabas na kagad sya ng bahay nila kumareng Nika. Biglang lumapit saken

si friendship at niyakap ako. Hindi ko na naman napigilan ang luha ko kahit sinabi ko na nga na

wala

akong karapatang umiyak.

Ang sakit malaman yung katotohanan. Ang sakit malaman yung past.

Naisip ko tuloy.. kung saka-sakali bang hindi nagtagpo ang landas nameng dalawa ni Haru, mas

maganda ba ang magiging kapalaran namen?

Will it change for the better?

Kasi wala na kong ibang ginawang tama. Lahat ng ginagawa ko, na akala kong tama, eh
nagdudulot ng

sakit sa iba.
"Friendship, wag ka na ngang umiyak. Ngayong alam na naten ang mga nangyari, kailangang
mag-isip

tayo ng plano para map---"

"May plano na ko, friendship," putol ko kay kumareng Nika.

"If hindi gagana yung planong yun, I am preparing to be hated and ignored for the rest of my life. "

"Grabe, pag madramang lines, kailangan, ENGLISH??"

Natawa ko sa sinabi ni kumare. Pinahid ko yung mga luha ko.

"Leche, panira ka ng moment eh no??" sabi ko.

"Eh kasi hindi ako sanay ng ganyan ka."

"Masanay ka na, loka. This time, gagawin ko talaga ang lahat ng makakaya ko para mapatawad
nilang

dalawa."

"Don't worry. Tutulungan kita."

"Wag na. Ako ang gumawa ng problemang ito kaya ako dapat ang gumawa ng solusyon ," sabi ko sa

kanya habang naka-serious face.

"Wuuh. Sabi mo yan ah."

Tumango ako at ngumiti ng pilit.

Kinaumagahan. Maingay ang lahat. Tumahimik lang ang lahat nang dumating na ang prof namen.
Sakto. This is now my chance.

"Sir, pwede bang mag-announce muna ko saglit? May importante lang akong sasabihin," sabi ko
habang

nakatayo. Ramdam kong lahat nagtataka at nakatingin saken. Walang nakakaalam ng plano ko kundi
ako

lang.

"Sure. Basta wag matagal ha?" sagot ng prof namen. Tumango ako at ngumiti.

Dubdub. Dubdub. Dubdub. Dubdub. Kinakabahan ako. Sana..sana umubra ang plano ko. Sana. Sana.

Lumakad na ko sa harapan at pumwesto sa gitna, sa tabi ng prof nameng hindi pa rin napapanot
hanggang

ngayon.

Nagsimula ako sa pagba-bow ng matagal. Ineexpect kong lahat ay magbubulung-bulungan.

"Anong ginagawa ni Aki-sempai?"

"Malay ko."

"Baka trip nya lang."

Nung tumayo na ulit ako ng tuwid, tumingin saken ang lahat. Nababasa ko ang mga facial
expressions

nila. Nakakunot ang kanilang kilay at wala silang ideya kung anong saltik meron ako.
"Lingid sa kaalaman ng lahat, nakagawa ako ng isang malaking kasalanan," hala. Hindi ko

na na

papigilang umiyak. Kung kanina eh hindi nakatingin saken sina Haru at Fuyu, ngayon eh nasa akin
na

yung atensyon nila.

"Merong isang tao na..sobrang nagpapahalaga saken. *sniff* Pero in spite ng kabutihan

nya,

sinaktan ko lang sya. *sniff*

"Alam ko na, imposibleng mapatawad mo pa ko kasi napakasama ko sayo pero..c an you give me a

chance?

"Naisip ko na, kung imposibleng mapatawad mo ko, gagawa ako ng isang bagay na imposible

para

lang makuha ko yung pagpapatawad na yun. *sniff*

"K-kung makakaperfect ba ko sa nalalapit nateng prelim departmental exam sa Algebra,

mapapatawad mo ba ko?"

Nakita kong nagulat si Haru sa sinabi nya. But he remained silent.

"HA? Aki, nasisiraan ka na ba ng bait??" biglang tumayo si kumareng Nika sa upuan nya,

"kahit

sino, alam dito na, yung simpleng pagpasa mo nga lang eh pangarap na , yun pa kayang maperfect

mo yung exam?? Aki!! Imposib---"

"Kaya nga gagawin ko di ba?" putol ko sa sinabi nya.

"Kung hindi ako makakakakuha ng 100, okay lang saken na hindi mo na ko pansinin

habang

buhay. Okay lang kung hindi mo na ko mapatawad. Kaya sana, ibigay mo saken yung chance na to,

baka ipakita sayo na.. seryoso talaga ko ," sabi ko sabay bow ulit at balik sa upuan ko.

Nag-ingay ulit ang lahat sa classroom. Alam kong alam nilang lahat kung sino yung taong sinasabihan ko

dahil simula nung pumunta ko sa harapan, sa kanya lang ako nakatingin.

"Aki!! Seryoso ka ba talaga?? 2 weeks na lang bago ang exam!!"

"It's okay, friendship. Kaya ko to. "

"Anong kaya ka dyan!! Hindi ito ang tamang panahon para magpa-cool ka!"

"Leche, hindi ako nagpapa-cool no! I'm serious!" sabi ko sa kanya na napangiti ng bahagya. Sira ka

talaga friendship. Nagagawa mo kong mapangiti kahit ayoko.

Pero kahit anong pilit nya. Hindi na magbabago ang isip ko.

This is something that I deserve.

Gagawin ko ang makakaya ko para mapatawad nya ko. Para mapatawad na rin ako ni Fuyu.

Itaga nyo sa bato.

Ako, si Aki, ay makakakuha ng 100 sa upcoming prelim departmental exams.

Tandaan nyo yan.

Chapter 25: Result

We are cautiously optimistic we will get some good results today. - Robert Holleyman

Spell ARAL TO THE MAX at spell HAGGARD . Ako na yan .

Ngayon ko lang ata pinagana ang utak ko ng ganito kagrabe. Whoa. Tama nga ang opening

trivia sa

Jdrama na Mr. Brain na most people don't even use 5% of their brains.

These past few days, kundi ako nasa classroom eh nasa library ako o kaya eh nasa BA faculty room.

Nakiusap kasi ako sa mga prof sa Math ng BA na kapag may vacant sila eh turuan nila ko kahit

pano.

Wichekels lang talaga kasi ngayon ko lang naexperience ang magpakababa at makiusap sa mga kasumpa
-

sumpa at sinusumpa ko talagang mga prof para sa plano kong maka-100.

Dati kasi waley ako pake sa kanila, lalo na sa mga ginagawa at sinasabi nila kasi ang iniisip ko eh kaming

mga estudyante naman ang nagpapasweldo sa kanila. Pero ngayon, iba na. Sila ang tanging mga tao
na

makakatulong saken.

Nakakaimbyerna nga lang yung ilan na hindi consistent sa pagtuturo ng solution para makuha

yung

sagot. Tanda na rin siguro ng katandaan at pagod. Saka napansin ko rin na kada prof sa Math eh iba

ang approach sa isang Math problem. Badtrip lang kasi hindi ko alam kung kanino ako
maniniwala. Pare-pareho ata silang hindi dapat nagteacher eh, dapat naging imbentor sila ---
imbentor

ng kanya-kanyang formula at solution.

Meron namang kung makapanglait eh wagas. Naging hobby na ata nilang laitin ako everytime na

makikita nila kong nanggugulo sa faculty room. OO! LECHUGAS!! PINAGLIHI ATA SAKEN

TONG MGA TO EH!!

Sorry naman kung talagang mula nung pinakanganak ako eh magkagalit na kami ng subject na

Math! Sorry naman kung basic lang eh hindi ko pa magawa ng maayos.

Eh leche! Kasalanan na bang mapagbaliktad ang squared at square root?? Pareho namang

ma y

square yun ah!!

Pero syempre, hindi mawawala yung tinatawag na 'may puso' at ' may malasakit' na mga prof na
in spite

of their busy sched eh nagagawa pang bigyan ako ng hand outs kung saan naka step by step
yung

mga

processes sa pagsosolve nung mga complicated problems. Andun na din yung mga formula na
dapat

kabisaduhin.

At kasama na dun yung lagi kong nilalait sa isip ko, si prof Algebra na malapit ng mapanot

sa mga

kunsimisyon na binibigay ko sa kanya.

Siguro kaya nya ko tinutulungan kasi na-touch sya sa speech ko sa klase nung isang araw. Haha.
"Uy, Aki. Bitawan mo nga muna yang librong hawak mo at kumain ka ng maayos," saway saken ni

kumareng Nika. Nagkakabisado kasi ako ng mga formula habang kumakain. Vacant namen nun at
nasa

canteen kami.

"Eeh..mas nakakapagreview kasi ako pag may kinakain ako eh," sabi ko sabay subo ng spaghetti.

"Kahit na. Masamang pinaghihintay ang pagkain. Ubusin mo muna yan."

"Yes, ma," asar ko. Inirapan nya na lang ako sabay ngiti. Alam ko namang nagwo-worry saken

tong si

kumare kaya sya ganyan.

Madalas kasi na hindi ko na sya nakakasama dahil lagi akong late na sa pag-uwi. Usually, kasabay ko
na

yung mga guards sa pagpasok sa school. Kasabay ko na din sila sa pag-uwi.

Kulang na nga lang maging guard na ko eh.

"Nga pala, napapansin kong tumataba ka ata friendship," puna ni kumare.

Sumimangot na lang ako sabay subo sa spaghetti na kinakain ko.

"Napag-alaman ko kasi sa Mr. Brain na kailangan kumakain tayo palagi ng matatamis para lalong

gumana yung utak natin. Kaya ayun. Boom! Medyo tumataba nga ko ."

"Echu~ nagagawa mo pang manood ng mga dorama kahit busy ka! Adik ka talaga!"
"Grabe, adik agad?? Hindi ba pwedeng nakakatulong sila sa pag-aaral ko?"

"Ha?? Pano sila nakakatulong sayo eh kinakain lang ng mga yun ang natitirang oras mo sa bahay nyo?"

"Nakakakuha ako ng mga tips kung pano paganahin ng maayos ang utak ko, thanks to Mr. Brain .

Nakakakuha naman ako ng mga effective studying habits at motivation sa panunuod ng

God of

Study, pati ng Dragon Zakura. Sobrang inspired nga ko mag-aral dahil sa mga drama na

yun eh.

Dahil sa kanila eh naniniwala talaga ko na nothing is impossible!"

"Okay, fine! Sabi mo eh. Kaso, akala ko ba, yun," sabay nguso nya sa may likuran ko,

"yung

motivation mo sa pag-aaral?"

Napalingon naman ako. OMG. Si Haru yun ah. Agad akong nagconcentrate sa kinakain ko.
WAAH!!

Wala sya sa canteen! WALA!!

"Oh bakit parang nataranta ka ata at nag-blush??" asar nya.

"Weh. Wag ka na nga friendship!" s abi ko naman.

"Aww. Sayang, hindi ka nya nakita. Sa ibang table tuloy sya umupo. Teka, ano yung kinakain nya?

Lunch na di ba? Eh bakit slice ng strawberry cake ang nilalantakan nya??" sabi ni friendship habang

nakatingin sa direksyon kung saan umupo si Haru.

"Sabi na sayo eh. Totoo nga yung mga sinasabi ni Mr. Brain," mayabang kong sabi sa kanya. Haha!! Ano

ka ngayon, friendship?? Elib ka na ba sa mga dorama??

"Sus. Baka naman mahilig lang talaga sya sa sweets."

RAWR. Oo nga no. Haha.

"E-ewan ko. Haha," pagsisinungaling ko sa kanya.

"Teka, hindi nya kasama si Fu-chan? Himala ata!" pansin ni kumare. Napalingon tuloy ako. Oo nga
no.

Bakit kaya?

"Naku, kailangan ba laging magkasama sila?" sagot ko.

"Sabagay. Eh sino naman yung mga outsider na yun na nagpipicture sa kanya?"

"H-HA??"

"Ayun oh!" sabay nguso nya dun sa dalawang nakasuot ng pang-HS na uniform at may hawak na

CP.

Hindi sila kalayuan samen at mukha ngang pinipicturan nila si Haru. Whoa. Ngayon lang ako nakakita ng

mga caught in the act na mga stalker!!

"Wah! Ang wafuness talaga ni Haru-sempai!!"

"Kyah! Oo nga eh! At sobrang cute nya pa rin!! Talagang dito ako mag-aaral next school year!! Susundan

ko sya! WAH! Antagal naman ng graduation!!"

"Haha! Ako rin no!!"

"Oh ano, nakuhanan mo na ba sya ng maayos na picture?"

"Hindi pa nga eh. Lapit kaya tayo?"

"Eeh! Baka makita tayo si Haru-sempai! Nakakahiya!"

"Ano ka ba, sya nga lang ang pinunta naten dito sa UE tapos ang arte mo pa! Tara mag-hi tayo sa kanya!

Mabait kaya sya!"

"Alam ko. Kaso..kahit na!"

ANAK NAMAN NG---!! Arghh!! Sino ba tong mga naglalandiang HS na to??

'Haru-sempai'

ha?? So nag-aaral sila sa alma mater ni Haru nung HS?? At balak pa nilang dito mag-aral next

school

year para lang sa kutong lupang yun?? Eh kung kalbuhin ko kaya sila!! Aish!!

Tapos kung makapicture wagas!! GGRR!!

"Ayan! May nakuha na kong maayos! Tara gawin nateng wallapaper ng CP naten!"

"Wah! Oo nga! Magandang ideya yan!"

ABA TALAGANG---!! Sumusobra na talaga sila ah!!

WAIT. Speaking of wallpaper sa CP, bigla akong nalungkot. Haay. Pano kung hindi na ako

yung

wallpaper nya? Pano kung hindi na pangalan ko yung password nya? At last na pano na. Pano kung
wala

na yung picture ko sa wallet nya?? WAH! Wag naman sana!!

"Hoy friendship, wag mong ibuhos yung galit mo sa kanila dyan sa spaghetti po. Tusok ka

ng

tusok. Mamaya yung plato na mismo yung mabutas."

"Eh kasi eh!! Nakakabadtrip sila!!"

"Sus, selos ka lang eh! Haha. Ngayon narealize mo na na hearttrob din yang si Haru-kun lalo na sa

mga kouhai* nya. Wahaha. Lagot ka Aki! Baka agawin nila si Haru-kun sayo!"

"Leche. Waley ako pake no."

"Wuu~ kaya pala ganyan yung reaction mo. Wahaha!"

"Ewan ko sayo. Imbento ka naman friendship!"

"Echu~ in denial ka naman!"

Habang nag-aasaran kami ni kumare eh nakalapit na pala ang mga malalanding babaeng alupihan na
yun

kay Haru. Ang kakapal ng mukha!! Ang sarap sabunutan!! FC? FC??

"H-Haru-sempai," tawag ng isa sa kanila.

Napalingon naman si Haru tapos ngumiti sa kanila. Wichekels!! Bakit mo sila nginingitian ng

ganyan

ha?? Dapat akin lang yan!! H-HA?? ANOOO?? ANO NA NAMANG KALOKOHAN ANG NASA

ISIP MO AKI? Possesive ang peg?? Aish!! Lechugas! Bwiset!! Arghh!!

"Mga k-kouhai mo kami sa THS," sagot nung isa.

"Oh, kamusta? Graduating kayo no?"

"Opo. Balak po namen dito mag-aral next school year," sabi nung mas malandi dun sa isa.

"Ganun ba? Okay yan. Iapproach nyo na lang ako pag may tanong kayo about sa enrollment procedures
o

kaya yung sa pagkuha ng CET*. Malapit na yung foundation week ng school kaya I advice na sa ganung

petsa kayo mag-take ng CET."

"Ah. Sige po, sempai. Maraming salamat po," sabi nung isang hindi kasing landi nung isa.

"S-se mpai, a-ano.."

"Mm?"

" Pwede ba nameng makuha ang number mo? Para makapagtanong kami about sa sched

nung f-

foundation week nyo kasi..hindi pa kami ganung familiar dito s-saka---"

"Sure, eto oh," sabi nya sabay ngiti tapos sinulat na nya sa isang piece ng graphing paper ng

number

nya.

"HUWAAATTTT??!! Ganun-ganun nya lang binigay yung number nya??!! Hindi nya ba

nahahalatang kaya lang hiningi ng 2 demonyitang malalanding babaeng alupihan na yun ang

number nya ay para maka-text sya??"

"Relax lang friendship! Saka wag kang masyadong maingay! Sige ka, baka marinig nila tayo, lagot
ka!"

"At bakit naman ako lagot, aber?"

"Eh mako-caught in the act ka ni Haru-kun na nagseselos. Wuhaha!"

"Leche!! Selos agad? Hindi ba pwedeng allergic lang ako sa mga malalanding babae??"

"Echus~ If I know, ganyan ka din kay Natsu-san nung nababaliw ka pa sa kanya!"

"Wag mo nga mabanggit-banggit ang lecheng pangalan ng demonyong yun!"

"Okay. Sabi mo eh."

"Sige, Haru-sempai, alis na po kami. Salamat po ah," sabi nung mas malandi. Tokwa, nginitian pa si Haru

bago sila umalis! Ngumiti naman pabalik ang kutong lupang yun!! Aish!! WAAH!! BADTRIP!!

Day before the prelim departmental exams eh hindi na ako magkandaugaga sa pagrereview. Kahit
sa

pader ng Cr eh may mga sticky notes ako na nakalagay. Mga formula yung nakasulat. Kahit saang sulok

ng kwarto ko rin may mga sticky notes.

Naglagay pa nga ako ng banner na panali sa noo na may nakasulat na 'GO! FIGHT! AJA!' na katulad ng

sa mga Jdrama at Kdrama para lalo kong ganahang mag-aral eh.

Super focus ako sa Math kaya leche, wala pa kong nagagawa dun sa research paper namen

na

kailangang ipasa na yung Chapter 1 sa susunod na araw. Whew. Wag na kasi kayong makisabay. Aish!!

Bago ko pumasok nung Sabado, day of the exam eh dumaan pa ko ng simbahan na malapit sa amin.

"Lord, sana po maka-100 ako sa exam ko sa Algebra. Please po Lord. Alam ko namang

mabait

kayo eh. Sige na, ibigay nyo na saken to! Please! Please!"

Tapos bago mag-exam eh nag-good luck din saken sina kumareng Nika at yung iba nameng classmates
na

hindi ko alam kung na-touch din ba sila sa speech ko nung nakaraan o naaawa lang sila saken

kasi

definition na ko ng salitang 'haggard'??

"Hoy, Aki-sempai, galingan mo ah," cold na sabi ni Fuyu. Napangiti naman ako. Weh, hindi nga?

Sinabi nya yun??

Hinatak nya si Haru sa may unahang upuan at tumingin ng masama saken.

"HMP!"
Natawa na lang ako. Tsundere* talaga sya kahit kelan.

Nung nag-exa m na, whew! Kabado ako! Alam mo yung feeling na para kang naiihi at natatae sa
kaba?!!

Ganung ganun yung nararamdaman ko eh. Eh idagdag mo pa yung nakakanginig na aircon na

binabawasan yung kapasidad mong mag-isip ng maayos?? Grr!!

After 2 and a half hours, submission na ng paper. Lord!! Sana ang papel ko ay macheckan ng maayos at

maarkahan ng 100!! WAH!!

"Ano, kamusta ang exams? Sobrang nahirapan ako! WAH!" sabi ni kumareng Nika habang

pauwi

kami nung araw na yun. Algebra lang naman kasi yung may departmental exam na subject namen
ngayon

eh kaya after exam, diretso uwi na.

"Wah! Hindi ko alam! P-parang okay naman eh. May mga nireview kasi ako na lumabas

dun!

Wah! Wag na nga nateng pag-usapan!! Lalo lang akong kinakabahan eh!" sabi ko.

Yung buong Linggo ko eh nakakabaliw . Hindi ako mapakali. Antagal mag-Lunes!! WAH! Ano

ba,

Lord, naka-100 po ba ko?? Grabe, wag nyo na po ko atatin! Sabihin nyo na po! RAWR~!!

Finally, dumating din ang Lunes . Inagahan ko pumasok at nagmamadaling pumunta sa bulletin
board

malapit sa BA office. Dun kasi pinopost yung resulta ng exams.

Pag pasado ka, andun yung pangalan mo, student number pati score mo. Pag bagsak, student number

at score lang.
WICHEKELS!! Kinakabahan ako!! Dali-dali akong nakipagsiksikan sa crowd na tumitingin ng scores

nila. Lahat kasi ng may subject na Algebra eh nag-take din ng departmental exam nung Sabado
kaya

andaming lecheng nakaharang sa tinitignan kong listahan ng results.

At nung sa wakas eh nakasingit na rin ako eh, agad kong hinanap ang pangalan ko.

Dubdub. Dubdub.

Dubdub. Dubdub.

Alam mo yung feeling na mas malakas pa yung kabog ng puso mo kesa sa mga nagda-drums

kapag

UAAP?? Ganung-ganun yung nararamdaman ko eh.

AH! Sa wakas nakita ko na ang pangalan ko! At ang score sa tapat nun ay...

99.

____________________________________________________________________________________

NOTE:

*kouhai - underclassmen

*CET - College Entrance Exam

*Tsundere - taong cold pero warm inside.

Chapter 26: Set-up

"Maturity is when a person hurts you and you try to understand her situation rather than

hurting her

back." --anonymous

99. Ang score na never ko pa naabot sa mga exams ko dati pero kinamumuhian kong

makuha

ngayon.

99. Ang score na siguro kung noon eh reason pa para magpaparty ako. Kasi suntok sa

buwan na

makakakuha ako noon.

99. Ang score na isang tamang sagot na lang perfect na. Ganto pala yun kasakit ? Yung lechugas, isa na

lang eh , sumablay pa.

Disappointment. Frustration. Sadness.

Nakakapagod mag-aral sa loob ng 2 weeks na yun. Yung extra fats, wrinkles, pimples,

stress,

haggardness, pagod, puyat, maka-nosebleed at maka-tongue tied na mga formula. Lahat yun tiniis ko.

Tapos..ganto ang makukuha ko? RAWR.

Okay na sana kung malayo sa 100 ang score ko eh. Matatanggap ko pa. Eh WITCHEKELS, ANLAPIT-

LAPIT NA EH!!
Unti-unti, bumagsak ang mga luha ko. Napaka-opposite sa mga naghihiyawan sa tuwa nang makita nila

ang mga scores nila. Madami kasing naka-100. Sobra . Nasa-50 katao ata. Anak ng tinapa.
Ganun

ba

kadali ang exam para sa kanila? O..ganto lang talaga ako kabobo?

Teka. Baka mali lang ng check! Kailangan kong makita ang papel ko. Hindi ko na lang to

basta-basta

tatanggapin!

Pinahid ko ang mga luha ko at dumiresto sa BA faculty room. Nung makita ko nung mga Math profs
eh

lumungkot yung mga mukha nila. Parang expected na ata nila na pupunta ko sa kanila after ko

makita

yung resulta.

"Sorry, Aki-chan. Ako ang nagcheck ng paper mo. Wala eh. Ganun talaga ang score mo.

I'm

sorry ," sabi ng prof namen sa Algebra. Mukhang numipis ang buhok nya. Tsk, mas

napapadali ang

pagkapanot ng ulo nya dahil saken.

"O-okay lang sir *sniff*, salamat po sa inyo at sa lahat ng tumulong saken kahit na,

a-ayun

nga," natawa pa ko ng bahagya. I felt like I am just fooling myself. Bakit pa ko natatawa??

Maya-maya, niyakap ako nung isa sa mga mababait na prof na nagbibigay saken ng hand outs.

Nung

hinagod nya yung likod ko, wala na. Hindi ko na napigilang umiya k at alisin yung
'tapang-tapangan

slash pa-cool na pang-front' ko.

Pagkatapos ng konting usapan, iyakan, at kuwentuhan ay nagpaalam na ko sa kanila tapos pumunta ako
sa

field. Trip ko mag-isa. Trip kong magsenti. Kulang pa yung luha ko kanina eh. Hindi pa ko

satisfied. Gusto ko pang iiyak to.

Kasi nakakainis lang talaga!! Argh!!

Ano nang gagawin ko ngayon?? Ano na? *sniff*

I need to face the consequence of losing. Kailangan ko ng tanggapin na hindi na ko kailanman

papansinin

ng kutong lupang yun. At hindi nya na ko kailanman mapapatawad. Pati si Fuyu. Feeling ko nadisappoint

ko sya. Akala ko pa naman, this time, mapapatawad nya na rin ako. Yun pala, hinde.

I hate myself. *sniff* Bakit kasi ipinanganak ako na ganto? Bakit hindi well-developed ang brain
cells

ko?? *sniff*

Umiyak ako ng tahimik --- kasing tahimik ng paligid.

Okay lang sana kung, isang ordinaryong asungot lang sa buhay ko ang kutong lupang yun eh.

Kaso

hindi. Lalo pang alam ko na yung nangyari. Alam ko na na ako ang lahat ng nagdala ng kamalasan
sa
buhay nya. And despite of that, ambait-bait pa rin sya saken.

Pero lahat ng yon, sinayang ko lang.

Tapos ang kapal pa ng face ko na magselos pag may kumakausap sa kanyang ibang

babae. *sniff* Ang kapal pa ng mukha ko na umasa na papansinin nya pa ko.

Because I was too self-absorbed. Because I treated him like a kid. *sniff* Because I never took

him

seriously.

Tapos ngayon gusto mo kahit nagawan mo na sya ng masama, sayo pa rin ang atensyon nya??

Ang

pagmamahal nya?? *sniff* It was just like what Fuyu have said. I am not deserving.

I am not s---

"Aki-sempai!"

Napaangat ako ng ulo at tinignan kung sino ang nagsalita. Although alam ko na naman kung
sino

yun. Boses pa lang nya, bumilis na kagad ang tibok ng puso ko.

Humihingal sya at palapit saken. Teka, bakit ba sya nandito??

"Wag kang lalapit saken!" sigaw ko. Napahinto sya sa pagtakbo.

"H-hindi ako nakakuha ng 100 kaya..dapat hin---"

"Bakit? Bakit kailangang ikaw ang magdesisyon kung dapat akong lumapit sayo o hindi? "

Ha? Ano bang sinasabi nya??

Patuloy sa pagpatak ang mga nakakabwisit na mga luha ko. Leche kasi eh. Dapat hindi na lang
sya

nagpakita saken!! Masakit na nga eh! Dadagdagan nya pa!

"U-umalis ka na," sabi ko. Tumitig lang sya saken. Asdfghjkl. Parang wala syang narinig ah. Bakit
ba

antigas ng ulo nya??

"Kung ayaw mong umalis, ako ang aalis," sabi ko sabay tayo sa pagkakaupo ko dun sa damuhan

sa

field at binilisan ko ang lakad ko -- kasing bilis ng mga luhang pumapatak sa mga mata ko.

Nagulat ako nang biglang may yumakap saken mula sa likuran. Sheda, naabutan pa pala nya

ko. Nagpumiglas ako pero hindi ako nakapalag. Ang higpit ng yakap nya saken.

"Aki-sempai, tama na. Wag mo ng saktan ang sarili mo. Hindi ko na hahayaan na gawin mo pa to

ulit, naiintindihan mo ba?"

"A-ano bang sinasabi mo?"

"Wala akong pakelam kung ano man ang score na nakuha mo sa exam kanina. In the first
place, wala naman akong sinabing hindi kita papatawarin kapag hindi ka nakakuha ng 100 ."

"H-HA??" napalingon ako sa kanya. Buti pinakawalan nya na ko sa yakap nya. Akala ko sasabog

na

yung puso ko sa kaba eh.

Tinignan ko sya. Antagal ko ng hindi nakikita ng malapitan ang mukha nya. And he was blushing

again

like an idiot at hindi na naman sya makatingin ng diretso sa mga mata ko.

"H-hindi naman ako pumayag sa gusto mo eh. Hindi mo naman talaga k-kailangang gawin

to,

sempai eh. Kasi, kahit hindi ka magsorry saken, mapapatawad kita. K-kasi mahal kita ," tapos bigla

nya kong niyakap ulit. Para kong naging bato sa kinatatayuan ko. My tears just keep on messing up
my

face.

And his words just keep on messing up my heart.

Kumirot yung puso ko nung marinig ko yun. Hindi ko ineexpected na sasabihin nya yun.

"N-nung nasigawan kita nung pinoprovoke ka ni Natsu-san, kinabukasan nun, gusto kong mag-

sorry sayo kasi..h-hindi ko dapat sinabi yon. Kasi alam ko naman na wala akong karapatang

magalit sayo kasi in the first place, ako naman yung umasang darating ka nung date naten. Hindi

mo naman kasalanan na m---"

"Alam mo, IKAW ANG PINAKANAKAKAINIS NA TAO SA MUNDO!" sigaw ko sa kanya habang

nakatitig sa mukha nya.

" *sniff* Bakit? Bakit nagagaw a mong sabihin yan?? Mas matatanggap ko pa kung magagalit

ka

saken kasi kasalanan ko yun! *sniff* Bakit kailangang parating yung sarili mo ang sinisisi

mo??

Dapat ako! Dapat saken ka magalit! K-kasi, kung hindi dahil saken, *sniff* eh di sana,

hindi ka

sasaktan ni Natsu-san. Hindi sana.. *sniff* hindi sana.."

"Aki-sempai, kung hindi dahil saken, hindi ka idadamay ni Natsu-san. Kaya--"

"KAHIT NA!"

" Bakit gustung-gusto mong magalit ako sayo? "

"K-kasi.." kasi karapatan mo yun, sira!! Kasi nagi-guilty ako. I deserve a punishment!

"Hindi ako nagalit sayo sa mga nangyari, sempai. Kasi pinaliwanag na saken ni Nika-sempai

ang

lahat, " tapos ngumiti sya saken.

"H-HA??"

A-anong ibig nyang sabihin don?

"Inexplain nya saken yung reason mo kung bakit hindi ka dumating sa date naten. Kasi gusto mo
ng sumuko ako sayo. Pero kahit ganun , dumating ka pa rin kasi hindi mo ko matiis, di ba? "

Nanlaki ang mga mata ko. A-ang malditang babaeng yon!!!

"A-at ang dahilan kung bakit inihalintulad mo ko sa isang 'tuta' ay dahil..nak-naku-cute-an

ka

saken, tama ba, sempai?"

"H-hindi no," deny ko.

"Pero yun ang sinabi saken ni Nika-sempai!"

BWISET! BWISET!! BWISET!!

"Ang totoo nyan, matagal na kitang gustong kausapin at pansinin. Kaso sinabi nya na

wag

muna. Iwasan daw muna kita. "

H-HUWAAATTT?!! Sya ang dahilan kung bakit ako inisnob ni Haru nung mga lumipas na mga linggo??

"Hindi ko yun kagustuhan," paliwanag nya habang nakasimangot, "yung pagpapanggap na wala

akong pake sayo. Kasi nalulungkot din ako pag nakikita kita sa malayo na nalulungkot.

Kaso..sabi

nya, mas magiging maayos ang lahat pag ginawa ko yun."

"Sabi nya, pag ginawa ko yun, baka may marealize ka daw na isang importanteng bagay. K-kaya---"

Umiwas ako ng tingin sa kanya. Kung kanina, umiiyak ako, ngayon hindi na. So ganun pala ang nangyari.

Plinano pala to lahat ni kumare. ARGHH!!!

"Sorry na sempai, " malungkot at sincere nyang sabi.

Nagulat ako sa sumunod kong ginawa. Niyakap ko sya.

"Please, kahit kelan, wag mo na kong iiwasan, pwede ba??"

Tumango naman sya. Tapos yumakap din sya pabalik. Feeling ko, nagpapalpitate na naman yung
puso

ko.

"Sorry, Haru. *sniff* Sorry sa lahat," parang maiiyak na naman ako.

Wala na kong pakelam kung sinet up na naman ako ng bestfriend ko. Ang importante eh. .hindi pa
rin ako

nawawala.. sa puso nya. Ang importante eh yung outcome mula sa pangseset up nya saken.

Parang katulad ng isang Math problem, hindi ba, mas mahalaga ang final answer kesa ang solution?

(Pero syempre humanda paren sya saken pag nakita ko sya mamaya).

"Sempai, may tanong ako sayo."

"Ano yun?"
"Ikaw yung tumawag saken 2 weeks ago di ba?"

OMG. Oh my golly gulay! Lechugas! Patola!! BAHAY KUBO!!

BAKIT?? BAKIT NAAALALA NYA PA YUN?? WAAH!!

ANONG SASABIHIN KO??!

Chapter 27: NG

When you like somebody, you always feel like you‘re not good enough. – Woo Kyung (Shut Up: Flower

Boy Band)

"Ikaw yung tumawag saken 2 weeks ago di ba?"

Umiwas ako ng tingin. Wichekels, anung sasabihin ko?? Wah!!

"Ah..ha-ha-ha," tumawa ko ng pilit to buy time tapos sinabi ko na lang, "baka

naman..nagkakamali

ka lang..?"

" Hindi ah. Naalala ko pa nga eh. Natutulog ako nun, tas nagring yung cellphone ko, nung nakita
ko

sa
screen na ikaw yung tumatawag, sinagot ko agad. Nagulat pa nga ako kasi mukhang nagkamali
ka

ng

tinawagan kasi tinawag mo kong 'friendship' . Eh di ba si Nika-sempai ang tinatawag mong ganun?

"Tapos sa sobrang gulat ko nga sa huling sinabi mo eh bigla kong napindot yung end call button. Hindi

ko na tuloy narinig yung kasunod ng sinabi mo. Ako yung..tinutukoy mo dun sa tawag mo na

yun

para kay Nika-sempai, di ba?"

"Haha! Prank call ko lang yun no!" leche naman! Ang panget ng naisip kong pasulot!! Dapat

talaga

nagbabasa ko ng iba't-ibang pasulot sa pasulot.com eh!

Biglang lumapit si Haru sa mukha ko. Parang inoobserbahan nya ata ako. Kinabahan naman ako.

Hindi

ba uubra yung pasulot ko sa kanya?

Nung lumayo sya ay bigla syang nagsalit ng "sempai, alam mo namang masamang magsinungaling di

ba?"

"H-hindi naman ako nagsisinungal---"

"Sempai, kung anuman yun na sasabihin mo dapat kay Nika-sempai nung araw na yun na hindi mo
nasabi

dahil naputol ko yung tawag eh hindi ko na tatanungin pa. Gusto ko lang malaman mo na

willing

akong maghintay. Kahit siguro hindi ko pa alam kung may pag-asa ba ako o wala, maghihintay pa

rin ako," nakangiti nyang sabi habang nakatitig saken.

Tokwa naman oh!! Bakit ba kasi kaya nyang makapagsabi ng mga

wichekels-nakakakilig-lang-pwede-

bang-tumile-na-mga-makesong linya?? Wah.

Pero buti hindi nya na inungkat yung sa tawag na yun. Whew. Safe.

Nabigla ako nung hinawakan nya yung isa kong kamay. Feeling ko tuloy, uminit yung

pakiramdam

ko. Dubdub. Dubdub. Dubdub. Dubdub. Anak naman ng tinapa oh! Hinawakan lang, OA

makareact

ah!!

Tapos nagsimula syang maglakad, no choice ako kundi sundan sya kasi ahawak ko yung kamay nya.

"Teka, san tayo pupunta?" tanong ko.

"Sa room, sempai. Late na kaya tayo."

Haha. Oo nga no. Lechugas, nakalimutan ko na ang oras!

Habang naglalakad kami, hindi maalis sa isip ko na hawak-hawak nya ang kamay

ko. Nakakailang! Hindi ko naman masabing bitawan nya ang kamay ko!! WAAH! Teka,

dahil ba

gusto ko rin na hawakan nya yung kamay ko?? WEH!! Hindi no!! Arghh!! Nakakaloka!! Anong gagawin

ko??

Nagtaka ko nung bigla syang huminto. Huminto rin tuloy ako. Tumingin sya sa may likuran ko.
"Di ba si Nika-sempai yun?" sabi nya sabay turo sa likod ko. Agad naman akong napalingon. Leche ka

kumare!! Kanina pa kita hinahanap! Hayup k---

"Huh? Wala nam---" di ko na napagpatuloy yung sinasabi ko habang titingin sana ko pabalik kay
Haru

kasi bigla nya kong hinalikan sa cheeks. Bigla tuloy akong namula at nanlaki ang mga mata.

Pagtingin ko sa kanya, leche! Nakangiti sya! Naisahan na naman ako ng kutong lupang to ah!

"H-HOY!! Ayos ka ah!" sigaw ko. Tapos tumakbo na sya. Hinabol ko naman. Bwiset!!

"Ikaw tong may sabing wag magsinungaling tapos ikaw tong n---"

"Ikaw naman ang nagsimula sempai, di ba?"

"Wow. Ako pa ang may kasalanan?? Hoy, bumalik ka dito!!"

"Late na nga tayo! Kailangan talaga nating tumakbo! Haha!"

"Leche!! Aish!!"

Ngayon ko lang sya nakitang tumawa habang kasama ko na ganun ka-heartily. Bwiset talaga!!

Pati ba

naman sya nakakakaya na kong asarin, ha?? Aish!! Si kumare ang may kasalanan ng lahat ng ito eh!!

WAAH!!

Pagpunta namen sa room, nagulat ako nung biglang nagpalakpakan ang lahat ng classmates
namen.

Tokwa, anong meron??

ANYARE??

Anong problema nila? Pagtingin ko sa harapan, nakikipalakpak din yung prof namen.
"Congrats, Aki-sempai!" sabi nung isa.

"Oo nga! Ayii! Kahit hindi ka naka-100, bati na kayo ni Haru-kun!" sabi pa nung isa.

"Ano, kayo na ba ?" nang-aasar na tanong ni kumareng Nika. Bigla ko syang tinignan ng
masama.

Kainis!! Ansarap pumatay ng tao!! RAWR!

Biglang naghiyawan sa loob ng classroom. Tumingin ako kay Fuyu, nakasimangot lang sya sa may gilid.

"Hindi pa no," sagot naman ni Haru na medyo nahihiya.

TAKTE, NAHIHIYA KA PA SA LAGAY NA YAN AH?? Asdfghjkl! Pinagsisisihan kong

sabay

kami pumasok sa room! Wichekels! Hot issue na naman kami sa mga chismoso at chismosa sa
school!

Argh!

"Char! Malapit na yan!! Wuuh!" asar nung isang babae sa classroom na kung kiligin eh akala

mo

naeexorcise. Hmp. Spell BADTRIP!! WAAH!!

Nung medyo nag-settledown na ang lahat, in short, kumalma na yung mga kaklase kong

akala mo eh

takas sa mental eh nagturo na si sir. New lesson. Sheda, midterm na . Sana nga bakasyon na.
Exhausted

na ang braincells ko eh.

Nung umupo na ko sa pwesto ko eh sumunod saken si Haru.

Oh my golly gulay!! WAG MONG SABIHING UUPO NA ULIT SYA SA TABI KO?? WAAH!

Teka, eh bakit parang masaya pa ko?? Aish!! Hindi ito totoo!! Naku naman oh!

Pagkaupong-pagkaupo ko eh nginitian ako ni kumareng Nika. Piningot ko naman yung tenga nya. Hmp.

Dapat lang sayo yan.

"Aray naman! Grabe, friendship ah! Akala ko ba maka -non-violence ka?? " reklamo nya.

"Kelan nagsimula yung pangse-set up mo na yan, ha?? Ikaw ang grabe, friendship! Umiyak-iyak

pa ko sa harap mo tapos malalaman-laman ko lang, plinano mo pa pala ang lahat!"

Taray! Kelan pa ko naging drama queen? Partida, nagkaklase ang prof namen nyan ah! Haha. Buti
nga

hindi kami nahahalata eh.

"Hmm. Nung mismong araw na last day nagturo at gumawa ng eksena si Natsu-san. Pagkauwing-

pagkauwi ko nun eh nakipag-usap na ko kay Haru-kun at Fu-chan. I already explained to

them

everything. Kaya kinabukasan nun eh nagstart na na hindi ka pinapansin ni Haru-kun at mas cold
pa sa

cold yung turing sayo ni Fu-chan. Hehe."

"BADTRIP ka talaga friendship! Pano mo nagawa saken yun ha??"

"Sus, kunw ari ka pa. Gusto mo rin naman ang naging resulta di ba? Ayiieh! Ayiieh!" asar nya sabay

paulit-ulit akong siniko.

"Bwiset!! Aish!!"

"Echu~ deny-deny pa! Kinikilig naman sya! Ano ha? Anong feeling na hindi pala galit sayo si Haru-kun?

Hehehe."

"Ewan! Magsama kayo! Hmp," sabi ko sabay halukipkip.

"Haru-kun, may ikukwento ako sayo," sabi ni kumareng Nika. Ayos ah! At talagang gusto akong

badtripan nitong si Nika ah! Eh nasa gitna kaya nila ako! Pang-inis ah!!

"Ano yun, Nika-sempai?"

"Alam mo ba, si Aki, nung nakita ka nyang nakikipag-usap dun sa mga kouhai mo na dum--- " bigla

kong tinakman ang napakadaldal na bunganga nya.

"Isang-isa ka na lang, friendship ah!" sabi ko. Tokwa, bubukuhin na naman nya ko?? Aish!! Hindi ko

hahayaang mangyari yun!

"Aki-sempai, alam mo pala yung tungkol dun?" tanong ni Haru.

Tinanggal ko na yung pagkakatakip ko sa bunganga ni Nika. Baka kasi mapansin kami ng prof
namen.

Lagot na pag nagkataon.

"Kung nakita mo lang kung ganu nagselos yang si Aki nung kausap mo yung 2! Lalo na

nung

binigay mo yung number mo sa kan--"

"NIKA!!" saway ko sabay tingin ng masama. Anak naman ng--! Dapat talaga hindi ko na tinanggal yung

kamay nya eh! WAAH!!

Para macover ko yung mukha kong sobrang pula eh yumuko na lang ako at sinandal ko yung ulo ko
sa

desk.

"Eh? Hindi nga, sempai?" sige! Magtanong ka pa!! Aish!! Bwiset! Bwiset!!

Nung inihilig ko yung ulo ko pakaliwa, nagulat ako kasi pinatong rin ni Haru yung ulo nya sa desk nya at

nakaharap yung mukha nya saken. Ano to, Dumi-DREAM HIGH??

"I-imbento lang yang si Nika no," dahilan ko sabay back to original position tas pumikit na lang
ako.

WAAH! Hindi ito nangyayari!

"Wag kang mag-alala, sempai. Hindi naman ako nakikipag-usap sa kanila ng hindi tungkol sa

school matters eh. Gusto ko lang sila tulungan kasi gusto rin nilang dito sa UE mag-aral.

Isa pa,

sinabi ko na naman sayo di ba? Ikaw ang mahal ko kaya hindi ko kayang mambab--- "

"HINDI NGA SABI AKO NAGSESELOS EH!!"

Oops. Wrong move. Napalakas ata yung pagkakasabi ko. To the point na napatayo pa ako. At dahil
sa

ginawa ko eh nahinto ang klase at sakin na naman napunta ang atensyon ng lahat. Oh my

gosh! Nakakahiya!!

Aish!! Itong dalawang to kasi eh!! BWISET! BWISET!!

Gabi. Bago ko matulog, napaisip ako. Oo, kahit pano, nag-iisip din ako bago ko matulog no!

Naisip ko yung mga nangyari nung mga nakaraang araw tapos yung ngayon.

Mahal ko na nga siguro ang kutong lupang yun. Pero hindi ko alam kung paano ko aaminin.

Is it because of my pride? My ideals? Standards?

Maybe I am just afraid to face my own feelings.

Kasi feeling ko, ang isang taong kasing bait at understanding nya, ay hindi bagay sa isang

tulad

ko. Hindi ko sya deserve.

Parang mas okay pa rin kung si Fuyu na lang ang gusto nya. Parang mas bagay sila. Pareho silang cute at

mas marami na silang alam tungkol sa isa't isa.

Eh ano ba ang alam ko sa kanya? Di ba napakakonti lang? Yung tungkol lang sa past nilang 3 nila Natsu-

san. Yung tungkol sa pagiging mahilig nya sa sweets. Yun lang naman ang alam ko sa kanya.

Saka ngayong semester ko lang naman sya nakilala. Ni hindi ko nga alam bakit may tama sya saken eh.

Hayst. Ano bang gagawin ko?

Naantala ang pag-iisip ko nang biglang may nagtext saken.

Sempai, nakalimutan ko palang sabihin sayo kanina. Sobrang namiss kita. :)

-Haru

Wichekels. Hanggang sa text ba naman pinapakilig mo pa rin ako?? ANAK NAMAN NG

TINAPA

OH!!

Ano na nga ulit yung iniisip ko? Hala. Nakalimutan ko na.

LECHE KA, HARU!! Aish!! Nadidistract ako sa lahat ng sinasabi at ginagawa mo!! WAAHH!!

Kinabukasan. Nagulat ako nung pagpasok ko sa school. Andaming tao. May mga outsiders din.
May

parade, may drummers.

ANONG MERON?

"Uy, friendship! Andyan ka na pala!!" masayang bati ni kumareng Nika saken tapos hinawakan
nya

yung kamay ko.

"Anong meron ngayon? Ba't andameng tao?"

"Nakalimutan mo na ba kung anong event meron ngayon?"

"Hindi nga halata eh no?? Kaya nga nagtatanong di ba?"

"Shockness, ang aga-aga, HB ka na agad!"

"Ano nga kasi?"

"Start na kaya ng foundation week! Tara, punta tayo dun sa pwesto ng Math Club!"

"Ha?? Bakit naman?"

"Dinudumog kaya ang booth nila ngayon! Bilis na! Bago tayo maubusan ng upuan! Sa TYK 219
sila nakapwesto!" sabi nya sabay hatak saken.

Pagpunta namen sa room na yun, may nakalagay na banner na 'MAID CAFE' . Lechugas, malamang
sa

malamang otaku ang president ng org. na to.

Teka, wichekels, andami ngang taong nakapila para makapasok sa loob! Akala mo may pila ng

bigas

eh!!

"Kelan ka ba nahilig sa ganto, friendship?" tanong ko kay kumare habang nakapila kami. Buti medyo

mabilis ang usad ng pila.

"Basta! Wag ka ng magtanong! Malalaman mo rin!" sabi nya habang nakangiti. Napa-make face na

lang ako. Hayst. Ang aga-aga, kung anu-ano na naman ang trip nya.

Nung sa wakas nakapasok na kami sa loob, nanlaki ang mga mata ko sa aking nakita.

Isang naka-costume ng pang-maid (na katulad ng sa anime, manga at J-dramas) ang sumalubong samen.

"Welcome to Math Club's Maid Caf---"

"H-HARU???"

*NG - No Good (natutunan ko yan sa Dream High s2)

Chapter 28: Jealousy

"Love does not begin and end the way we seem to think it does. Love is a battle, love is a war; love is
a

growing up." -Anonymous

"H-HARU???"

Nanlaki yung mga mata nya nung finally narecognize nya na na kami ni kumareng Nika yung
nasa

harapan nya. Akma sana syang tatakbo kaso sorry sya , nahawakan ko sya sa kwelyo nyang may
ruffles,

kaya hindi sya makakawala.

"San ka pupunta, aber?" tanong ko tapos iniharap ko sya saken. Agad nya namang tinakpan ang mukha

nya nung tray na hawak nya. Tinry ko tanggalin yung tray kaso ayaw nya bitawan.

"Ah..ano eh," nag-aalangan nyang sagot tapos nagpause sya.

"NIKA-sempai!!" nagulat ako ng bigla syang sumigaw, "ansabi mo saken hindi mo dadalhin si Aki-

sempai dito??"

Napatingin tuloy ako kay kumare na mukhang walang narinig at pasipul-sipol pa.

"Haha. May sinabi ba kong ganun~? Wala ata akong natatandaan. Haha!" nang-aasar na

sabi ni

kumare.
Sa wakas ibinaba nya na yung tray na nagco-cover sa mukha nya at nareveal na yung mapula

nyang

mukha out of embarrassment with matching simangot at kunot pa ng kilay. Haha. Yan ang napapala
ng

mga taong sobra kung magtiwala kay Nika. Haha. Biktima ka na din. Wuhaha!!

"Teka nga, bakit ayaw mo namang pumunta ko dito?" tanong ko. Napaiwas sya ng tingin bigla.

"Hindi pa ba obvious, friendship? Ayaw nyang makita mo sya na nakadamit pambabae kasi gusto
nya

lalaking-lalaki ang image nya sayo. Haha."

"Ganun? Eh bagay nga eh. Ang cute mo kaya! Ang sarap mong iuwi sa bahay! Haha!" sabi ko tapos

kinurot-kurot ko yung cheeks nya. Lalo tuloy syang sumimangot. Haha.

"Sempai naman eh!" reklamo nya.

"Eh bakit ka nga pala naka-pang-maid outfit? Whoa. Wag mong sabihing babae ka na ngayon? "

"Hindi ah! Natalo lang ako sa isang pustahan kaya no choice ako kundi magsuot nito! Hmp."

"Pustahan?"

"Haru-chan! Andyan ka lang pala eh. Ikaw yung nirerequest ng mga grupo ng babaeng customers

dun sa Table 4. Kunin mo yung order nila!" narinig kong sigaw ni Fuyu na malapit dun sa

counter

nila. Ang cute nya ding tignan. Sabagay, lagi naman syang nakapang-lolita outfit kaya hindi na ko
ganu

nanibago.

"O-okay!" sagot naman ni Haru tapos nag-excuse sya samen.

"Short kasi ng mga babaeng officers and committees ang Math Club kaya napagdiskitahan ng

president namen na pagnatalo si Haru-chan sa jack en poy eh magsusuot sya ng

pangmaid na

uniform katulad ng mga babaeng members. Saka I can't deny the fact na mukha ngang

babae si

Haru-chan pagsinuotan mo ng pangbabaeng damit at wig," paliwanag ni Fuyu na palapit samen.

Wow. Anlakas ng pandinig nya ah. Akalain mong alam nya kung ano yung tinanong ko kay Haru?

"Worth it naman eh kasi simula nung magsuot sya ng pangmaid uniform eh dinagsa kami dito

ng

mga babaeng customers. Mukhang successful yung objective ng president namen na makakuha ng

malaking pondo out of this booth."

Tumingin ako sa paligid. Oo nga, karamihan ng mga customers nila ay babae at lahat eh si Haru

ang

gustong magserve sa kanila. So ang dahilan kung bakit parang may pila ng bigas sa labas ay dahil kay

Haru??

"Pupunta ba kayo dito para tumunganga o oorder kayo??" nakapamaywang na tanong ni

Fuyu

samen.

"Sorry naman, eto na nga eh, uupo na at oorder," sagot ko.

Nung umupo na kaming dalawa ni kumare dun sa isang bakanteng table sa may gilid eh hindi
ko

mapigilang hindi tignan si Haru.

Leche! Nakakapanggigil yung mga malalanding babaeng tawag ng tawag sa kanya! Pakuha ng
tissue,

tubig, extra cream! Aish!! Bakit, sya lang ba ang pwede nilang utusan? May iba pa namang naka -
maid

outfit ah!! Ang nakakainis pa, para syang sira na sunud naman ng sunod sa kanila! Tapos kung
makangiti

pa sya sa kanila, wagas!

"Hindi ba pwedeng si Haru-kun na lang ang kumuha ng order namen?" tanong ni kumare kay Fuyu.

"Busy sya, hindi mo ba nakikita, Nika-sempai?? Saka sa cute kong to? Gusto mo pang magrequest

ng iba?"

"Haha. Hindi naman sa ganun. Nakikita mo ba tong kasama ko? Kanina ba umuusok ang ilong sa

galit eh parang lalamunin na ang lahat ng customers nyong babae. Kailangan naten ng pampalamig

sa kanya."

"Hoy, sinong umuusok ang ilong??" sabat ko.

Napalingon sya sa may gilid, "bakit, may iba pa ba akong kasama rito maliban sayo?"

"Tch. Eh kasi eh! Nakakainis!! Grr! Obvious namang nagpapapansin lang yang mga malalanding

babaeng yan kay Haru tapos ineentertain nya pa!! Tapos pumapayag pa syang pisil-pisilin sya sa

mukha tapos may picture-taking chuva pa?? Aish!!"

"Alam mo, Aki-oneechan, ganyan talaga sa isang Maid Cafe no. Kung ako nga hindi makaangal eh, ikaw

pa kaya! Oo nga pala, hindi pa tayo bati no. Hindi ka naka-100 nung exam kaya hindi pa rin
kita

napapatawad no. Hmp," sabi nya sabay irap tapos umalis na.
"Ah basta!! Di ko to mapapalampas!" sabi ko kay kumare.

"Ah! May naisip akong bright idea!"

"Ano naman yun friendship??"

"Mag-volunteer ka rin dito at magsuot ng maid outfit."

"H-Ha??"

"Ayaw mo nun? Mababantayan mo na si Haru-kun laban sa mga makamandag na malalanding

yan, makakasama mo pa sya ngayong araw. Hehe. Hindi ba magandang ideya yun?"

"Hmm. Sabagay. Tama ka dyan. Alam mo minsan, friendship, may okay ka ring naisa-suggest eh no?"

"Ikaw kasi eh, wala kang tiwala saken."

"Haha. Medyo nga."

Pagkatapos ng konting pag-eemit ng convincing powers ni kumare eh napapayag na namen yung

presidente nilang pag-volunteer-in ako sa Maid Cafe nila.

Saktong pagpasok ko ulit nung Cafe eh nakita kong akmang hahalikan sa cheeks ng isang babae si
Haru

kaya ang ginawa ko eh bigla ko syang hinatak sa gilid ko at binigyan ko ng piece of my mind

yung

masarap ipa-murder na babaeng alupihan na yun.

"Hoy, excuse me, hindi po Host Club tong pinuntahan nyo rito. Isa pa, andito kayo para kumain

at hindi para lumande , tama ba?" maangas kong sabi savay taas ng kilay.

Napamura sa inis yung babae tapos naglapag ng pera tapos umexit na. Hah! Akala ko makikipag-away ka

pa eh! RAWR! Bring it on!!

"S-se mpai, hindi mo naman kailangang sabihin yon sa kanya. Isa pa costum---"

"Alam mo, isa ka pa eh."

"Anong isa pa ko?"

Hinatak ko sya sa may gilid na parte nung Cafe.

" Ikaw ang may sabi na hindi ka mambababae tapos nakikipag-flirt ka dun sa mga

malalanding

yon! Sa tingin mo ba hindi ko nakikita?? Anong akala mo saken, bulag?? Ikaw ang may kasalanan

kung bakit ginaganyan ka ng mga customers mo! Kasi hinahayaan mo lang silang ganyanin ka!!"

ANSAVEH?!! Tokwa, ano ba tong mga pinagsasasabi ko?? WAH!! Pwede bang bumuka ang floor
at

lamunin na lang ako?! Aish!!

"P-pero sempai, h-hind---"

"Ewan ko sayo!!" sabi ko sabay walk-out.

Dumiretso ko dun sa may entrance at ngumiti sa mga customers na parang walang nangyari.
Wichekels,

nakakawala ng poise magalit!! Hayst!! Sinasabi ko na nga ba eh! Pareho-pareho lang yang mga

lalakeng yan! Pag papapiliin mo sa multiple choice, laging all of the above!

Napalibutan lang sya ng mga babae, nakalimutan nya na ko! Hah! Ano ngayon yung sinasabi nya na

ako lang ang mahal nya?? Aish!! Nakakabwiset! Spell BADTRIP!

"Welcome to Math Club's Maid Cafe!" masaya kong bati sa mga nagsisidatingan. Infairness,
simula
nung nagsuot ako ng maid outfit, medyo may nagpasukan ng mga lalaki sa loob ah.

Bilib din talaga ako sa galing ni kumare mag-ayos ng buhok at ma g-make up eh. Kasi
gumaganda

ko

kahit hindi naman ako kagandahan. Wuhaha.

Akala siguro ng kutong lupang yun, sya lang ang marunong umentertain ng mga customers ah,
hmp!

Pwes! Tignan lang naten!!

"Miss, ang ganda mo naman, pwede bang makuha ang number mo?" sabi nung isang

ang-kapal-ng-

mukha-akala-mo-gwapo-hindi-naman na lalaki.

Nginitian ko sya ng pilit, "hehe. Hindi ko binibigay ng basta-basta ang number ko eh."

"Ah ganun ba? Sorry. Ano bang pwede kong gawin para makuha ang number mo?"

"Hmmm," nag-isip ako habang nakapampa-cute pose. Akala siguro nila Fuyu, silang mga cute lang
ang

kayang magpa-cute, haha! Kaya ko rin yun no! Nanonood ata ko ng mga Jdrama! Maraming Maid Cafe

events ang nafi-feature don!

"Umorder ka ng marami at ubusin mo, Goshujin-sama* ~"

Natulala naman sakin yung lalaki sa pagpapacute ko. Haha. At sinunod nya nga ang gusto ko,
umorder

nga sya ng marami. Ayos.

Dun naman sa totoong papable ako lumapit.

"Goshujin-sama, ano pong order nyo?"

"Pwede bang ikaw?"

"Ahehe. Hindi eh. Yung mga nasa menu lang po ang pwede."

Hayup yun ah. Anlande. Alam mo kuyang gwapo, kahit gwapo ka, allergic ako sa mga malalanding gaya

mo. Ang dapat sayo eh kinukuskos sa hollow blocks yung pagmumukha! Leche!!

Nagulat ako nung bigla akong akbayan nung kumag na yun. Ang mas lalong ikinagulat ko

pa eh

biglang lumapit si Haru samen at hinatak ako sa gilid nya.

"Anong karapatan mo para bastusin si Aki-sempai, ha??" galit nyang sabi. Whoa.

Pinagtatanggol

nya ba ko kahit sinigawan ko na sya kanina?

"Hoy, ikaw, cross-dressing pervert, wag mo kong pagbibintangan ng ganyan ha! Hindi ko sya
binastos

no!"

"Hindi ako cross-dressing pervert no! Atsaka, anong tawag mo sa ginawa mo kanina??"

"Inakbayan ko lang sya no."

"Alam mo bang pwede ka ng kasuhan ng sexual harrassment sa ginawa mong pang-aakbay??"

"Tumigil ka na nga, Haru. Masyado mo namang sineseryoso yung ginawa nya. Para akb--"

"Para akbay lang?? Kung sayo okay lang yun, saken hindi okay yun!"
"H-HAH??"

"Hindi pa nga kita naaakbayan tapos nagpapaakbay ka na sa ibang lalaki!"

Natahimik ata yung buong paligid nung sumigaw si Haru. Namumula sya sa galit.

"Napaka-unfair mo, sempai! Kanina, pinagbibintangan mo kong nakikipagflirt sa iba pero

ikaw

nga dyan eh! Kung magpa-cute ka sa mga customers na lalaki.. h-hindi mo na inisip na..masasaktan

ako ."

Hindi ko alam kong pinipigilan nya bang umiyak sa inis o talagang pag galit sya eh napapakagat sya
ng

labi na parang bata. Tinanggal nya yung headdress nya tapos binato sa lapag. Tapos lumabas sya ng
Cafe.

LAGOT.

This time, for sure, galit nga sya saken.

WAAAH!! Ano na naman ba itong ginawa ko??

* Goshujin-sama - Master (Yun ang tawag ng mga maid sa mga customer nilang lalaki. Pag
babae

naman, Ojou-sama )
Chapter 29: Immature

Jealousy is a disease, love is a healthy condition. The immature mind often mistakes one for the
other,

or assumes that the greater the love, the greater the jealousy -- in fact, they're almost incompatible;
one

emotion hardly leaves room for the other. Both at once can produce unbearable turmoil... -
Robert

Heinlein

Napahawak si kumareng Nika sa noo nya sabay banat ng, "friendship naman eh! Kababati nyo

lang,

ayan ka na naman! Aish!! Ansakit mo sa ulo! "

"Hala! Bakit ako lang? Sya rin naman may kasalanan ah!" defensive kong sagot tapos sumimangot

ako at humalukipkip.

Napatingin ako sa lahat ng nasa loob ng Cafe. Lahat sila nakatingin saken at LAHAT

SILA

MUKHANG AKO ANG SINISISI SA NANGYARI.

Whoa. Only ME against the world?? RAWR.

Biglang lumapit si Fuyu dun sa papable na umakbay saken na syang dahilan ng pag-wo-walk out
ng
kutong lupang yun.

"Sorry po sa ginawang eksena ng mga staffs namen. Dahil sa nangyari eh may free crepe po

kayo.

Pili na lang po kayo kung anong gusto nyong flavor," sabi nya sabay abot dun sa lalaki ng menu list.

At dahil sa ginawa ni Fuyu ay nag- back to normal ang Cafe. Gusto ko sanang habulin si Haru

kaso

pinigilan ako ni Fuyu.

Hindi pa daw ako pwedeng umalis ng Cafe kasi nga bukod sa nag-volunteer ako eh ako pa ang

may

kasalanan kung bakit lalo silang nashort sa mga tao. Pati tuloy si kumareng Nika eh kailangang

magvolunteer para mapunan yung pagkawala ni kutong lups.

Pero dahil gusto ni kumare eh tagagawa lang ng crepe sa ' kusina area' ng Cafe eh hindi na sya nag-
maid

outfit.

"Andaya mo, friendship!" sabi ko sa kanya.

"Anong madaya dun?"

"Eh kasi hindi ka nagmaid outfit!"

"Hindi naman bagay saken yan nu."

"Sus, kahit na! Hmp!"

"Alam mo friendship," lumapit sya saken sabay pingot sa ulo ko, "kesa problemahin mo yung hindi
ko pagsuot ng maid outfit eh pwede ba, mag-isip ka ng paraan para hindi na magalit sayo si Haru-

kun?? Offline ang utak ko ngayon. Hindi nagtetext yung bf ko kaya wag kang magulo dyan."

"Wow. Ano namang kinalaman k---"

"Basta, mag-isip ka na lang, okay? Hindi sa lahat ng bagay makakaisip ako ng planong

makakapagplantsa ng mga gusot na ginagawa ng immature mong utak!"

"Ouch. Grabe, kailangan may ganung panglalait??"

"Hindi kita nilalait no. Nagkataon lang tagos sa bones mo ang sinabi kong REALITY."

"Hah! Hindi naman ako immature ah!"

"Akala mo lang! Para sa lahat ng taong nagbabasa ng storyang to, ikaw ang

pinaka-immature sa

lahat no. Daig mo pa yung daga ko sa bahay, si Doding Daga."

"Wow. Sige nga! Pano ko naging immature? At anong kinalaman ng alaga mong daga dito? At di ba,
sa

anime yun??"

"Pano ka naging imamature?? Gusto mo talagang sabihin ko sayo kung pano ka naging

immature??"

"Ay hinde-hinde-hinde!!"

"Aish! Ano nga?"

"Oo nga. Pano, aber?!"

"Nagseselos ka, hindi pa naman kayo."

AWTS. Asdfghjkl. Tama si kumare dun ah.

"Ginantihan mo sya at nakipag-flirt ka dun sa panget na lalaki at sa HOT na lalaki kanina."

"Hoy hindi ako nakipagflirt ah! Sya nga yun eh!!"

"Yung pagpapacute mo, pangfli-flirt na yun, sira!!"

"Eh bakit sya?? Aber??"

" Hindi nya kagustuhan yun . Selos much ka lang kasi kaya hindi mo naiintindihan yung

totoong

mga nangyayari."

"Ha?? Bakit ano bang mga totoong nangyari?"

" Hindi nya kagustuhang maging cute. Kaya hindi sya nagpapacute dun sa mga malalanding yun no.

Saka yung akala mong kiss sa cheeks? Hindi ako naniniwalang magpapahalik si Haru sa

kahit

kaninong babae liban sayo no."

"Haha! Ewan ko sayo, friendship! Masyado ka kasing bias! Ano namang akala mo sa

kanya, santo ?? Lalaki pa rin sya no! Pag napapalibutan sya ng mga babae, nakakalimutan nya na

yung mga nasabi nya na!"

"HOY, AKI-ONEECHAN, MAS MATAGAL KO NG KILALA SI HARU-CHAN KO KESA

SAYO," biglang sabat ni Fuyu sa usapan, "KAYA ALAM KONG HINDI SYA FLIRT AT HINDI

SYA BABAERO! GINAGAWA NYA LANG YUNG TRABAHO NYA KANINA. KAYA PWEDE

BA?? AYUS-AYUSIN MO AH!! HINDI PORKET IKAW ANG MAHAL NYA, MAY KARAPATAN
KA NG SAKTAN SYA!! BAKIT, KAYO BA?? Aish!!"

Napaatras ako sa sinabi ni Fuyu. Nakakatakot magalit ang mga cute na nilalang! *gulp*

Nakakata-cute.

ANSAVEH?? Nagagawa ko pang mag-joke sa utak ko?? WHOA. Iba na yan, Aki. Iba na yan!!

"O, ano ka ngayon, friendship??" dagdag ni kumareng Nika.

TOKWA. Daig ko pa yung ipis na nacorner ng tsinelas sa kusina eh. Isang palo lang, tepok na!

"Sorry na. Fine, ako na may kasalanan. Nadala lang ako ng s-selos ko," mahina at nag-aalangan

kong

amin.

"Pag di kayo nagkabati ngayong araw, humanda ka saken, Aki-oneechan!" nakanguso at pagalit na sabi
ni

Fuyu.

"Oo, humanda ka rin saken!"

"Oo na. Oo na. Chillax lang kayo. I'll do my best," sabi ko tas nag-AJA pose ako. Bigla akong binatukan

ni Nika.

"I'll do my best mo mukha mo! Wag kang magsalita! Gawin mo!"

"OO NGA!! AT WAG NA KAYONG TUMUNGANGA DITO! MARAMING

CUSTOMERS!!" bulyaw samen ni Fuyu.

Oops. Nakalimot. Haha.

5 pm. Nagsara rin ang lecheng Maid Cafe na yun. TOKWA!! Nakakapagod, uber!! Ilang beses pa
kong

nakabasag ng mga baso dahil masyado kong preoccupied sa mga nangyari kanina.

Worried much kasi ako eh. Anong gagawin ko kung kahit magsorry ako eh hindi ako patawarin ni Haru??

WAH. Dapat kasi hindi ko na ginawa yun eh. Tama nga sila. Sa ginawa kong yun,

ako ang

nagmukhang immature.

*sniff* Wala na ata kong tamang ginawa. WAH!

Magpapalit na sana ako ng damit ng biglang pumasok sa dressing room si kumareng Nika.

"Ay, hindi ba pwedeng kumatok muna?" sabi ko.

"S-si H-Haru-kun!!" tensyonado at hininhingal nyang sabi.

Bigla akong kinabahan.

"Anong nangyari kay Haru??"

"Nakita namen sya ni Fuyu sa labas ng school at.."

"At..??"

Nagdalawang isip si friendship kung sasabihin nya o hindi. Lecheness naman oh! Chappy lang??

"Uy! Wag ka ng magdalawa o tatlong isip!! Sabihin mo na! Ano nga??"

"Nakipag-inuman sya s-sa mga kaklase nateng freshmen. Yung mga kabatch nya at..

..lasing sya."

HUWWAAAATTT?!! B-bakit naman sya uminom?? Takte, underage pa sya, di ba??

"Wag ka na magshock dyan! Tulungan mo na lang ako!! Kailangan naten syang buhatin! Wala ng
malay

eh! Tulog na!" sabi nya sabay hatak saken palabas ng dressing room.

"Teka, naka-maid uniform pa ko!!"

"Leche! Mas importante pa ba yan?? Ang importante may damit ka!!" sabi nya.

"Sabi ko nga eh."

Tumakbo na kami dun sa labas ng school at nakita nga namen syang sumisinok-sinok na
natutulog

habang naka-sandal sa tabi. Namumula yung mukha nya. Half-awake.

Andun si Fuyu at pinapaypayan sya. Nung makita ako ni Fuyu eh nagsalubong ang kilay nya.
"Ikaw ang may kasalanan nito, Aki-oneechan!!"

"M-mukha nga," nasabi ko na lang.

Napatingin ako sa mga kaklase namen sa Algebra. Yung mga kabatchmate nya na promotor ng
inumang

ito.

"HOY KAYO!! ANG LAKAS NYO RING UMINOM SA LABAS NG SCHOOL EH NO??" sigaw

ko sabay batok sa kanina.

"S-shori na Akhi-shempai *hic* ! Napagkhachuwaan lang *hic*!" sagot nung isa. Piningot ko ang tenga

nya.

"Anong napagkatuwaan?? Eh ano kung pagkatuwaan ko din kayo ha??"

"Sabi ni Fu-chan kanina, ito ang unang beses na nakita nya si Haru-kun na uminom, " sabi ni kumare.

Agad naman akong bumaling ulit dun sa mga promotor nito.

"BAKIT NYO SYA PINAINOM EH HINDI NAMAN PALA SYA KATULAD NYONG

MGA SUNOG-BAGA HA???"

"H-hindi naman ssha *hic* washama sa inyuman namen eh *hic*. Lumaphet *hic* lang sha
shamen
*hic* kanina chass mhay chinanyong sh---"

"Ano yung tinanong nya?"

"A-anyo rhaw ba ang p-paraan*hic* parha mashabing*hic* twunay na lalakheng-lalakhe ang ishang

lalakhe.*hic*"

"H-HA?? Eh anong sinagot nyo?"

Paraan para masabing tunay na lalaking-lalaki ang isang lalaki?? Bakit nya naman itatanong yun??

"Shempre shabe namen *hic*, uminom sha ng ahlak*hic*."

" TAKTE, BAKIT YUN NAMAN ANG SINAGOT NYO HA?? MGA SIRAULO BA KAYO??"

"Ehshabe ng tatay ko *hic*ganun dhaw yun eh. *hic*Lalakeng lalakhe ka *hic*khapag

manginginom

kha."

"AISH!! KAYA PALA GANYAN KA EH! BWISET! MANA KA SA TATAY MONG LASENGGO!!"

sigaw ko.

Napatingin ako kay Haru. Namumula talaga ang buong mukha nya. At pinagpapawisan sya.

LAGOT.

LAGOT TALAGA KO NITO. WAH!!

"Friendship, ikaw ang mag-eexplain sa mama nya kung anong nangyari ah. Tutal ikaw naman ang

may kasalanan eh, " nakasmirk na sabi ni kumare saken.

Si Fuyu naman, busy na tumatawag ng taxi.

"H-HA?? Eh di ba, itong mga kumag na to ang promot---"

"Narinig mo naman ang sagot nila di ba?? Hindi yun itatanong ni Haru-kun kung hindi ikaw

ang

iniisip nya. Baliw ka ba?"

"Di ko gets."

"Hayst. Malalaman mo rin yun pag siya na ang nagpaliwanag. O ayan na yung taxi," sabi ki kumare.

Pinagtulungan nameng buhatin si Haru sa loob.

"Manong, ito po yung address. Pakibaba na lang po sila rito," sabi ni Fuyu sabay bigay sa driver ng

isang maliit na papel.

Nakasakay na ko nun sa taxi at nakahiga sa lap ko si Haru.

"T-teka, wag nyong sabihing..h-hindi nyo ko sasamahan??"

"Parang ganun na nga," naka-smirk na sabi ni Nika sabay sarado nung pinto nung taxi.
"WUY! Wag nyong gawin saken to!! Pano kung patayin ako ng nanay nya?? WUY!!" sigaw ko sa

kanina.

"Hija, hindi ka na nila naririnig," sabat nung driver.

Toinks. Oo nga naman. Haha.

LECHUGAS, ANONG TINATAWA-TAWA KO DITO??

*gulp*

WAH!!A -anong gagawin ko?? Pano ko ieexplain sa mama nya yung nangyari??

At pano ko magso-sorry sa kanya??

ANAK NAMAN NG TINAPA.

CAN I PRESS THE REWIND BUTTON?

Ugh.

NOTE: This is fiction. Hindi pa ako nakakakita ng mga estudyante na nag-iinuman sa labas ng UE kaya

imbento ko lang yun. Wala sanang ma-ooffend.

Chapter 30: Drunk

A drunk man's words are a sober man's thoughts . -Proverb

Habang nasa taxi kami eh sobrang kabado ako. Iniisip ko na ang lahat ng klaseng mura na

pwedeng

sabihin saken ng mama ni Haru.

Eh sa pagkakaalala ko nung natamaan sya ng volleyball sa ulo eh nagpunta pa sila ng ospital

dahil

masyado daw worrywart ang mama nya. Nakow. Eh pano pa kaya kung malaman nyang

uminom

ang anak nya??

Oh my golly gulay! Katapusan ko na!!

Dahil traffic eh 6 pm na kami nakarating sa bahay nila. Buti tinulungan ako ni manong na buhatin si
Haru

kundi hindi ko kakayanin.

Nag-aalangan pa nga akong pindutin ang doorbell nila eh kaso mukhang nabibigatan na si
manong at

nababadtrip na rin sya sa pag-aalinlangan ko. Kaya ayun, pinindot ko na.

Wala pang limang segundo eh may lumabas na isang magandang babae . Middle aged pero ang
ganda pa

rin, sobra. Nakangiti ito ng pagkalaki-laki.

"Hello, anong maipaglilingkod ko sayo..hija..?" medyo biglang na g-alangan sya nung makita ko. Bakit
kaya? May dumi ba ko sa mukha? O mukha akong nanghihingi ng limos?? Pulubi? Pulubi??

"Ah..ano po kasi.." Aki, mag-isip ka bilis!! Pano mo ipapaliwanag sa mama nya ang lahat??

Habang pinapaandar ko yung utak ko eh napansin na ng mama nya si Haru na akay-akay ni manong
taxi

driver. Grabe ang shock sa kanyang mukha.

"OMG! Haru!! A-anong nangyari sa anak ko??"

Bigla akong yumuko sa kanya, "S-sorry po! A-ako po ang may kasalanan kay--"

"Halika, samahan mo ko at dalhin naten sya sa loob. OMG, ang pinakamamahal kong anak!!

Anong nangyari sayo?!" sabi ng mama nya sabay haplos dun sa pisngi ng anak nya.

Habang papasok kami sa loob eh nagpaliwanag ako sa mama nya.

"U-unang araw po kasi ngayon ng foundation week namen at..m-medyo nagkaroon ng konting

kasiyahan k-kaya.."

"Oo. Nabanggit nga saken ni Haru na ngayon nga iyon pero hindi ko naman akalain na iinom ang

anak ko. Hindi naman s---"

"S-sorry po! Ako po ang may kasalanan kaya..ah..ano.." hindi ko pa rin mapigilang hindi maubusan

ng sasabihin kasi ninenerbyos ako!! WAH!! Asdfghjkl!

"Teka," natigilan ako at lalong kinabahan nang mapatitig saken yung mama nya . Naipasok na namen
sa

kwarto nya nun si Haru at umalis na rin yung driver.

Speaking of kwarto nya, sobrang ganda. Sobrang cute . Takte, andaming stuff toys!! OMG.
Ansarap

sigurong matulog sa ganitong kwarto! Tama nga ang sinabi ni Fuyu, mahilig magdecorate ng room
ang

nanay nya dahil baby blue ang theme ng kwarto at punung puno ito ng mga cute na bagay.

Bagay na bagay sa cute nyang anak.

Teka nga, bakit ba yung interior ng silid yung iniisip ko?? Aish!!

"B-bakit po..?"

Dubdub. Dubdub. Dubdub. Dubdub.

Lord, eto na ba yun?? Aarmalite-in nya na ba ko ng sermon?? Oh my golly gulay! Napapikit ako sa

takot. Ang alam ko kasi, pag masyadong maganda ang may bahay eh mas matinik ang dila nito.
Nyiih.

Uwah!!

"Parang pamilyar ang mukha mo saken, hija.."

"H-ha? N-naku..baka nagkak-nagkakamali lang kayo," paiwas kong sagot. Napalunok ako at umiwas

rin ng tingin.

Hanuvah?? Wala namang ganyanan, Lord! Ayoko pang mamatay ng maa ga!! WAH!!

"Ah! Naalala na kita!" nanlaki ang mga mata ko. Biglang lumaki ulit ang ngiti sa labi ng mama
nya.

*gulp*

"Ikaw yung babae sa picture na nakalagay sa w allet ng anak ko. Pati sa wallpaper ng

cellphone

nya, tama ba?" masaya nyang sabi tapos bigla syang lumapit saken at tinitigan ako ng mabuti.

"Ah..hehe..g-ganun po ba?"

T-TEKA. Tama ba ang narinig ko? So..ibig sabihin ako pa rin yung pic sa wallet at wallpaper

ng CP

nya? WAH. Bigla naman akong natuwa. Yes!!

H-HA?? YES KA DYAN!! Aki, hindi ito ang oras para kiligin!!

"N-naku. Patay ako nito sa anak ko. H-hindi mo pa ata a-alam na.." biglang nagkaron ng

takot sa

mukha ng mama nya.

"Ah..ano..sa totoo nyan..uhm..a-alam ko na po ang tungkol dun," nahihiya kong amin.

Blush. TOKWA, BAKIT KA NAGBA-BLUSH SA HARAP NG MAMA NYA, AKI?? RAWR!!

"Ah..naku..mabuti naman. Kundi magagalit na naman saken ang anak ko," mukhang nakahinga

sya ng

maluwag sa sinabi ko.

"Ah, p-pwede po bang a-ako ang mag-alaga sa kanya?"

H-HA?? ANO BANG PINAGSASASABI KO?? Teka, bigla na lang yun lumabas sa bibig ko ah!!
HALA!

"Ha?"

Magpakatotoo ka na lang Aki. Nasabi mo na eh. Pangatawanan mo na lang. TOKWA TALAGA

ANG

BIBIG KO OH. Aish!!

"K-kasi po..kung hindi dahil saken..a-ano..hindi.."

"Okay, sige. May tiwala naman ako sayo eh. Tutal, ikaw ang napili ng anak ko kaya sige," sabi

ng

mama nya tapos binigyan ako ng isang sweet na ngiti.

WEH?? DI NGA?? PUMAYAG AGAD SYA?!

"Magpapainit na ko ng tubig. Sige, alis muna ko," sabi ng mama nya tapos lumabas na sya ng kwarto.

Unexpectedly eh ang bait din ng mama nya. Lechugas. Ako lang ata talaga dito ang hindi mabait.

Tinignan ko si Haru. Pinagpapawisan pa rin sya at mukhang init na init.

Naghanap ako ng bimpo sa mga drawer nya sa kwarto.

Teka, ang pakilamero ko ata?

BIMPO. BIMPO. San ba nakalagay yun?

Bigla akong kinilabutan nang maalala ko. Ito nga pala ang first time ko sa kwarto ng isang

lalaki.

WAH.

Pagbukas ko nung isang drawer, agad kong sinara!!

Blush. Nakakita ko ng mga briefs !! Whoa. Ano ba?? Nakakaloka naman dito!!

Teka, kailangan ko nga ng bimpo eh. Pipikit na lang ako pag nakakita ko nang hindi dapat makita ng mata

ko.

Binuksan ko yung kabilang drawer, sinara ko ulit! UWAH! BOXERS naman!!

Whoa. Hindi na kinakaya ng puso ko ito!! Argh!!

Last try na. Pag hindi bimpo ang laman ng drawer na to, panyo ko na lang ang ipampupunas ko ng
pawis

ni Haru!!

Pagbukas ko ng drawer na yun eh nakakita ko ng iba't ibang panyo. At nakahanap na rin ako sa
wakas

ng bimpo. Whew.

Ako ang pinagpawisan sa paghahanap nito eh. RAWR.

Pagkakuha ko nun eh lumapit ako sa gilid ng kama ni Haru. Pupunasan ko na sana yung mga
namumuong

pawis sa mukha nya nang bigla syang magsalita ng:

"B-bakit ganun ka shempai?! *hic* "

Bigla tuloy akong kinabahan! Tokwa, gising na ba sya??

"H-hindi naman shalaga ako *hic* nak-nakipagf-flirt eh. *hic* Gushto lang nung bhabae *hic* na

titighan yung mga nunal ko *hic* s-sha mukha kanina eh. *hic* H-hindi naman akho *hic*

n-

nagpapakishh *hic* sha cheeks eh *hic* ."

Nag-hi ako sa harap ng mukha nya. Mukhang hindi nya ko nakikita. Whew . Buti tulog pa sya.

Pero,

nagsasalita sya eh. Teka, nagpapaliwanag ba sya saken sa panaginip nya??

"T-taposh iniiship mo na kagad nagshinungaling ako sayo. *hic* Ikaw nga eh, bakit kapag

may

nakikita kang gwapong lalakhe , *hic* ang bait-bait mo sa kanila? *hic * Taposh ak-

* hic* ako *hic* laghe mong shinushungitan. *hic* D-dahil ba mas lalakeng-

lalakhe shila *hic* tignan kesha saken? *hic* Dahil ba shila eh pashok sha shandardsh

mo? *hic*

"Unfair ka shempai *hic* . Unfair ka!!"

Nakakunot ang noo nya at nakanguso habang nagsasalita ng ganun tapos nakaturo yung kamay
nya

sa
taas. Maya-maya eh biglang bumagsak na yung kamay nya at mukhang mahimbing na ulit ang tulog nya.

Teka, let me explain! H-hindi naman ganun yun eh! Naasar lang talaga ako kasi akala k--

"Hija, ito na yung planggana ng mainit na tubig. Be careful, kakakulo lang nyan. Pero nilagyan ko

na rin yan ng hindi mainit na tubig kaya hindi naman sobra talagang mainit," bungad ng mama nya

na dala yung planggana.

Bigla tuloy ako napastraight ng pagkakaupo.

Nilapag nya yun sa may gilid ko.

"Buti nakahanap ka na ng bimpo. O sige, aalis na ko. Tawagin mo na lang ako pag may kaylangan

ka, okay?"

"O-okay po," sabi ko na lang. Ngumiti lang sya saken tapos umalis an ulit sya.

Haay. Eto na naman ako. Parang naulit na to ah. Binabad ko yung bimpong hawak ko dun sa
mainit-

init na tubig sa planggana saka piniga.

Buti tumahimik na si Haru. Kundi lalo ata akong makokonsensya. Yun pala ang naiisip nya.

Hindi

naman ganun yun eh.

Teka, hindi nga ba ganun?

Sabagay, maluwag nga ko masyado at madaling magtiwala pag hot at wafuness ang lalaki. Kaya nga
ko

nabiktima ng lecheness na Natsu-san na yun eh.

Oo nga. Baka nga bias ako. Tsk. Oo na. Ako na mali. Sorry na.

Eto na nga eh. Pinagsisisihan ko na. Asdfghjkl.

Pinunasan ko na dahan-dahan yung mukha nya. Pupunasan ko na sana yung katawan nya kaso
naalala ko

na kailangan palang hubarin yung polo nya para magawa ko yun.

*gulp * Eto na naman tayo oh. Bakit ba kailangan laging may ganitong eksena?? LECHUGAS,

lagi

bang kailangang ako ang nagtatanggal ng t-shirt nya?? Patung-patong na ang kasalanan

ko sa

langit ah!!

HAYST. Teka, Aki, parang ang natatandaan ko eh ikaw ang nagvolunteer na gawin yan. TAPOS

NGAYON NAGREREKLAMO KA?? Tanggapin mo na, makasalanan ka talagang nilalang.

TOKWA, baliw lang? Kinakausap ko na naman ang sarili ko?? Hayst.

Napapikit na lang ako at sinimulan ko na ang makasalanan at makanosebleed na pagtatanggal kay Haru

ng polo nya. Nung ia-unbutton ko na eh nagulat ako nung biglang hinawakan ni Haru yung kamay ko.

Blush. Dubdub. Dubdub. Dubdub. Dubdub.

TAKTE, BAKIT MAY GANTO?? HINDI TO KASAMA SA SCRIPT AH!!

"Wag," sabi ni Haru habang tulog.

Wag? Bakit, ano bang akala nya?? May pagnanasa ako sa katawan nya? Hah!! WALA NO!! Ayos ah!!

MAKATAMANG HINALA KA, WAGAS AH!!

"M-meron ng laman ang pusho kho. *hic* K-kahit ganun si Aki-shempai, *hic* mahal ko yun

kaya, *hic* wag mo ng ichuloy ang bhalak mo *hic* ," sabi nya tapos binitawan nya na yung kamay

ko.

Whew. Akala ko aatakihin na ko sa puso habang hawak nya yung kamay ko eh.

Teka, bakit nakangiti ako?? WAHAHA. Naloloka na nga ako. NALOLOKA NA KO SA KANYA!

Naalala ko tuloy yung isang forwarded text message saken dati about a drunk husband na nung
bibihisan

sana ng asawa nya eh nagsalita sya unconsiously ng, 'stop, I'm married."

CHENELIN CHENES NAMAN!! Kinikilig ako! UWAH!!

Ikaw na, Haru! Ikaw na talaga! KYAHH!

Pwede bang tumile??

Ay hindi pala pwede. Baka magising sya. HAHA.

Tinitigan ko na lang sya habang nakangiti ako ng bongga. Hehe.

OMG. Yung tubig baka lumamig na!! TOK WA!

Agad kong pinunasan yung mga braso ni Haru. Tapos ang in-unbutton ko lang sa polo nya eh
yung

bandang taas . Wholesome tayo ngayon eh. haha.

Pinunasan ko na lang yung balikat nya saka dibdib. Pwede na yun. WUHAHA.

Pagkatapos kong punasan sya eh ibinalik ko na sa pagkakabutones yung polo nya. Tapos back to
business

na. Hehe. Titig much lang.

Hindi ko alam kung bakit parang mas masarap syang alagaan ngayon kesa dati. Dahil ba dati..wala

pa kong gusto sa kanya? CHAR!!

Bakit ngayon, meron na ba??

WAHAHA . Ayokong sagutin yan! SHOWBIZ SUMAGOT?? Whoa.

Teka nga, Aki!! Baliw ka na talaga! Tumatawa ka mag-isa at kinakausap mo ang sarili mo!!

Bigla kong napatitig sa lips nya. TOKWA, parang Achilles' heel ko na yung lips nya. Nakakatunaw

titigan. Nakaka-hypnotize.

Unti-unti eh lumalapit yung mukha ko sa mukha nya. Teka, Aki, sigurado ka ba sa gagawin mo??

WAG KANG MAGULO, UTAK!! Nagcoconcentrate ako!

Pumikit ako. Isa lang naman eh. Sandali lang naman. Pagbigyan mo na ko.
Nung naramdaman ko na yung labi ko sa labi nya, nakaramdam ako ng electricity kaya

bigla akong

napaangat ng ulo at napa-inhale exhale. Para akong naubusan ng hininga. Daig ko pa ang nagpigil ng

hangin habang lumulusong sa tubig tapos biglang umahon!

Nagulat ako. ANYARE??

Yun ba yung tinatawag nilang 'spark'?? Whoa. Feeling ko ang init-init ng buong katawan

ko. OMG. Nakakalasing ba humalik ng taong lasing??

TEKA, H-HINALIKAN KO SYA??

Oh my golly gulay to the highest mountain!! Agad akong tumayo at nagmasid-masid sa

paligid. WALANG NAKAKITA SA GINAWA KO DI BA??

Tumingin-tignin din ako sa mga sulok ng kwarto nya. WALA NAMAN SIGURONG MGA

CCTV

CAMERAS DITO DI BA??

Breath in. Breath out. Chillax ka lang, Aki. Masyado kang guilty eh.

Nataranta ko lalo nung bigla kong narinig si Haru na umungol . Tokwa, magigising na

ata

sya!! Kailangan kong magtago!! TEKA, SAN AKO MAGTATAGO??

TEKA, BAKIT BA KO MAGTATAGO??!

UWAHH!!
Chapter 31: Letter

"A woman seldom writes her Mind, but in her Postscript." ~Richard Steele, Spectator

Buti bago ko mag- PANIC MODE eh lumingon ako kay Haru at sa awa ni Lord eh mahimbing na

ulit

syang natutulog.

*Whew* Safe! WICHEKELS naman oh!! Muntik na kong atakihin sa sobrang takot na baka
magising

sya! Aish!! Kumbakit ko pa kasi ginawa yun eh! Haay.

Aki, baliw ka na. Punta ka ng mental!! BILIS!

Nakakita ako ng pad paper at ballpen sa tabi ng lampshade malapit sa kama nya . Ano kaya
kung..gumawa

ako ng apology letter sa kanya? Para dun sa nangyari kanina?

Tokwa kasi nakakaimbyerna naman kung mag-iistay pa ko dito. Mahiya naman ako sa nanay nya di ba??

Saka ayoko naman syang gisingin. Gusto ko na ring umuwi, gabi na. Pero at the same time, gusto ko ring

humingi ng tawad. Asdfghjkl naman oh!

Dahil sa katamaran ko mag-isip ng iba pang paraan eh kinuha ko na yung ballpen at pad paper.

Haru,

Sorry kanina. Ayun lang. Period.

Teka-teka, ang corny naman nun! Erase! Erase! Hmm. Dapat makalaglag-panga. Tipong

mapapatawad nya agad ako pag nabasa nya yung sulat. Hmm. Eto kaya?

Haru,

Wichekels, wag ka ng maarte dyan. Patawarin mo na ko. Epal ka kasi eh, hindi mo naman inexplain

na

ganun pala ang nangyari e di sana hindi ko yun ginawa. Ano, bati na tayo?

Tokwa!! E sinisi ko lang sya lalo dun eh! Baka imbes na mapatawad nya ko eh lalo pa syang

mainis!

Haay. Erase! Erase!!

Haru,

Alam mo bang pag-umiinom ka ng alak, hindi nadadagdagan ang pagkalalaki mo kundi nababawasan pa

ang life span mo ?

Teka, sorry letter dapat di ba? Bakit parang nanakot pa ko dito? Aish!!

Haru,

Pasensya ka na saken ah. Sorry na uh :/

Tch. Masyadong cheesy! Akalain nya pang may gusto ko sa kanya!! Wag yan!! Erase!

Haru,

Sorry ah. Kung ganto ko sayo. Hindi ko naman talaga gustong gawin yun kanina eh..kaso..masyado lang

akong nainis kanina nung nakita kita na sobra kung entertain-in yung mga babaeng yun. Akala

ko kasi

nagsinungaling ka na saken.

Kahit pa sabihin na.. hindi ko pa alam kung may nararamdaman na ko sayo , syempre..masakit saken na

makita yun. Feeling ko kasi niloloko mo lang ako.

(CHAR!! Ano ba tong pinagsususulat ko dito??)

Saka..alam mo kasi..ikaw yung unang lalaki na nagconfess saken ng feelings..kaya..hindi ko alam

kung

pano ko makikipagsocialize sayo. Hindi ko alam kung pano ba dapat kita tratuhin. Hindi naman

kasi

talaga ko ganun kagaling makipagsocialize sa opposite sex. Laging si kumareng Nika lang naman
kasi

ang kasama ko.

Sorry ah. Ang bad-bad ko sayo. Sana patawarin mo na ko. Ayii, patatawarin na ko nyan oh! Haha.

Di nga, seryoso. Sorry na.

P.S.

Please wag ka na ulit iinom ng alak. Hindi kasi maganda yun sa kalusugan. Saka hindi naman

nakakadagdag yun ng pagkalalaki ng isang lalaki no. Wag kang magpauto dun sa mga siraulo

mong

batchmates.

P.P.S.

Wag mong piliting baguhin ang sarili mo nang dahil lang sa isang tulad ko. Just stay the way you are.

Aki :)

Whew! Nobela??

Binasa ko ulit. Tsk. Gusto kong lukutin at itapon ulit sa basurahan ng kwarto nya kaso

numinipis na

tong pad paper na to. Baka sabihin nya pa, nakikigamit ka na nga lang, uubusin mo pa.

Binasa ko ulit. Paulit-ulit?? UNLI? UNLI?? WAH!! Oh my golly gulay, ang truthful ko naman
masyado

dito!! Hay..sige na nga, ito na nga lang. Masakit na rin kasi ang kamay ko. Hindi naman ako masipag

magsulat eh.

Tiniklop ko yung papel tapos pinatong ko dun sa maliit na table na napapatungan din ng lampshade.

Whew. Pwede na siguro yun di ba?

Nung saktong tumayo na ko eh biglang bumukas ang pintuan.

"Hija, baka nagugutom ka na. Halika, kain tayo," paanyaya ng nanay ni Haru habang nakangiti.

"Sige po," sabi ko tapos ngumiti din ako sa kanya. Sakto talaga. Gutom na rin ako eh.

Habang kumakain kami eh hindi ko mapigilang hindi mailang kasi nakatitig sya saken.

"Ahmm..m-may dumi po ba sa mukha ko?" nag-aalangan kong tanong.

"Ay, sorry hija! Hindi ko lang mapigilan ang sarili ko na titigan ka. Matagal na kasi kitang gustong

makita ng personal eh ."

Eh? Matagal na? Bakit naman kaya?

"Gusto na kitang makilala simula nung sabihin saken ng anak ko na inlove na daw sya.

Haha. Tapos pinakita nya pa yung stolen picture mo na kinuha nya gamit ang cellphone nya ."

Leche! Sabi na nga ba stolen picture yung wallpaper nya na yun sa CP nya eh!! Pano kaya nya

ko

napicturan nang hindi ko namamalayan?? Saka freshmen pa ko nun ah!!

"Iniisip ko nga kung san ka nya nakilala eh. Kasi di ba..2 years ang tanda mo sa kanya?"

Wag kang mag-alala, tita. Hindi lang ikaw ang nagtataka. AKO RIN . Hindi ko rin alam kung san nya

ko nakilala eh. RAWR.

Tumango na lang ako at ngumiti ng bahagya.

"Akala ko nga nung una, nagbibiro lang sya. Inisip ko nga na baka crush lang. Kasi honestly, mas

gusto ko si Fu-nyon para sa kanya. Matagal na kasi silang magkaibigan. At bestfriend ko

ang

nanay nya."

"Ah..si Fuyu po ba yung tinutukoy nyo?"

"Oo. Kilala mo pala sya?"

"Opo. Kaklase ko rin po sya sa College Algebra."

"Ahh. Alam mo ba, yung batang yun, matagal ng may gusto sa anak ko kaso hindi sya napapansin

ni Haru. Pero kahit ganun, I'm glad na mabuti pa rin silang magkaibigan."

Anak naman ng tinapa oh. Alam ko namang mas bagay sila. Asdfghjkl. Hindi naman nya yun kailangan

sabihin. Aish!!

"Pero wala akong ibig sabihin dun ah! Ang gusto ko lang ay maging masaya si Haru sa taong napili

nyang mahalin."

Haha. Sana nga. *gulp*

"Saka, it's been 3 years na rin kasi. I believe na.. hindi nga lang crush yung nararamdaman sayo ng

anak ko. "

"T-THREE YEARS??"
ANU DAW?? So 3 years na syang may gusto saken??

Sorry ang violent ng reaction ko. Eh pano naman kasi, iilang buwan ko pa nga lang syang nakikilala tapos

3 years na pala syang may gusto saken. Parang eng-eng naman tong si Haru! Pano yun mangyayari, di

ba??

Imbento much?

Hindi siguro. Eh 3rd year na ko ngayon eh. 1st year pa ko sa stolen picture na wallpaper nya sa CP ko. Eh

di..t-three ye-- TEKA, pano ba kasi nya ko nakilala??

"Ay, sorry hija. Hindi mo pa pala alam. Oo, three years na mahigit. Third year HS sya nun

nung

una nyang ipakita saken yung pciture mo sa CP nya."

Third year HS?? Grabe, ambata nya pa nun ah! 14? 14 years old pa lang sya nun ah!

"Ah..alam nyo po ba kung pano nya ako..umm..nakilala..? Kas--"

"Sorry hija ah. Hindi ko na kasi inaalam pa yung mga ganun kapersonal na bagay sa anak ko. Ayoko

kasing mainis sya saken. Haha."

Oo nga naman! Ang tanga ko talaga! Syempre, OA naman kung lahat alam ng nanay nya di ba?? Aish!!

Nabigla ako nung biglang hawakan ng nanay ni Haru yung dalawang kamay ko at tumitig saken.

"Hija, if ever na mamahalin mo si Haru, nakikiusap ako na, wag mo syang sasaktan, okay? "

Tita, hindi ko mapapangako yan. Ngayon pa nga lang, ilang beses ko na syang nasaktan eh. Pano pa
kaya

sa future??
At syempre imposible namang masabi ko yun sa nanay nya di ba? Wahaha.

"O-okay po," yun na lang ang nasabi ko.

Nakusensya naman ako. Mahal na mahal si haru ng mama nya. Siguradong hahabulin ako ng itak
nito

kung saka-sakaling malaman nya na maraming beses na kong nagsinungaling sa kanya at

maraming beses ko ng nasaktan si Haru.

Pagkatapos nameng kumain eh nagpaalam na rin ako. Hindi ko na namalayang 9 pm na pala.

Siguradong

hindi lang ako sasabunin ng mudrabels ko nito kapag umuwi ako, babanlawan nya pa ko. Harhar.

"Andito na ko," bungad ko sabay doorbell sa bahay.

"Leche ka talagang bata ka! Anong oras na?!!" yan naman ang bungad saken ng mudrabels

ko

pagkabukas na pagkabukas nya ng pinto.

"Kababae mong tao gantong oras ka na kung umuwi?? At ano yang suot mo ha??

Galing ka

bang mental ?? Ba't para ka ng lokaret dyan??"

Ha? Suot? Napatingin ako sa salamin na malaki sa sala.

OMG. Oh my golly gulay to the highest mountain EVEREST!!

Naka-maid outfit pa pala ko!! So ibig sabihin, kaya pala parang kakaiba yung tingin saken ng nanay ni

Haru kanina ay dahil nawiwirduhan sya sa suot ko!! Arggh!! Sheda naman!!

"Chillax lang, mudrabels! Galing akong school! Start na kaya ng foundation week!" sabi

ko sa

kanya.

"Chillax mo mukha mo! Tinawagan ko si Nika-chan kanina no kaya wag mo kong lokohin!"

"Bakit, ano bang sinabi ni Nika?"

Lokong kumare yun ah! Ano na naman kaya ang trip non??

"Sinabi nyang kanina pa daw sya umuwi. Nung tanungin ko kung nasan ka, ang sabi nya

nasa

bahay ka daw ng boyfriend mo! "

"A-ANO?? B-BOYFRIEND??" Wichekels!! Kelan pa ko nagkaron ng

boyfriend?!! NIIIKKKKAAAAA!!! Arrghh!!!

"Susmaryosep ka talagang bata ka!! Kundi pa sasabihin ni Nika-chan, hindi ko pa

malalaman!!

Sino yung lalakeng yun ha?? At kelan ka pa lumande sa isang lalakeng hindi mo naman napapanood

sa mga Korean at Japanese dramas para magstay over ka sa bahay niya?? "

"Mudrabels naman eh! Let me explain!" sabi ko habang umiilag sa kanyang pamamalo gamit ang bag
ko.

"Let me explain mo mukha mo!! Hindi ka pa nga grumagraduate sa kolehiyo, ganyan ka

na!! Anong ginawa nyo ng lalaking yon ha?? Binigay mo na yun---"

"MA!! WALA AKONG BOYFRIEND!!"

"Leche ka talaga! Lumandi ka na nga, sinungaling ka pa!! PBB Teen? PBB Teens? "

ANSAVEH?? PBB Teens raw?? Kelan pa nanood si mama ng TV sa gabi??!

"Wala nga kasi eh!! Jinojoke ka lang nun ni Nika nu!! Naniwala ka naman!"

"Sige, tatawagan ko ngayon si Nika-chan ah . Tignan lang naten kung makakaalis ka pa ng

bahay

pagkatapos nito ," grabe! Ang HB?!! Lecheness ka talaga, kumare!!!

Pagkatapos pindutin ni mudrabels yung call button eh inagaw ko kagad yung cellphone nya at
nung

sinagot na ng bwiset na babaeng yun ang tawag eh ni-loud speaker ko para marinig ni
mudrabels

ang

katotohanan!

"HOY FRIENDSHIP!! ANO TONG NALAMAN KONG SINABI MO KAY MUDRABELS HA??"

"Bakit, ano bang sinabi ko sa kanya~?"

"Wow, wag ka ng magmaang-maangan dyan! KELAN KO PA NAGING BOYFRIEND SI

HARU,

HA?? "

"Uy~ Si Haru kagad ang nasa isip! Wala naman akong sinabi kung sino ah!! Echu~!!"

"Leche ka!!"

"Ay, hindi pa ba kayo?"

"LECHE KA TALAGA!! HINDI PA NO!!"

"Haha!! Masyado lang advance ang utak ko , sorry naman."

"Sorry mo mukha mo! Dahil sayo, halos paliguan ako ng laway ng mudrabels ko kakatalak

nya

saken dito!"

"Haha, naka-loud speaker to no?"

"Oo."

"Ay, tita, sorry. Akala ko sila na eh. Hindi pa pala. Don't worry, malapit na yun. Masyado lang

in

denial yung anak nyo. Fufufu~"

" Seryoso kang wala pa talaga ha, Nika-chan?" sabi ni mudrabels sabay hablot sa cellphone nya

na

hawak ko.

"Opo. Sorey!"

"Okay."

DIAL TONE.

Pagkatapos pindutin ni mudrabels yung end call button eh humarap na sya saken at biglang ngumiti.

"Anak, anong gusto mong ulam? Ipagluluto kita," wow! Hindi naman masyadong obvious ang

pagkabipolar ng mudrabels ko no?? Biglang naging sweet?? Whoa.

"Wag na. Busog na ko. Night-night," sabi ko sabay pasok sa kwarto ko.
Hayst. Tokwa naman. Kakauwi ko lang ng bahay, nakaencounter na ko ng makalaglag-pangang

misunderstanding. Anak talaga ng tinapa tong si kumare oh.

Kesyo advance daw ang utak. Kuu~ Echos nya!! Hmp.

Para mawala ang pagkabadtrip ko eh nanuod na lang ako ng Jdrama. Now watching:

HOTARU NO

HIKARI.

Habang nagpapagulung-gulong ako sa kilig dun sa pinapanood ko eh narinig kong nagring yung

cellphone ko.

Tch. Istorbo. Sino naman kaya to?

Nanlaki ang mga mata ko at inilayo ko sa akin yung cellphone ko nung makita ko ang nakalagay

sa

screen ng cellphone ko.

HARU CALLING*..

ANAK NAMAN NG--! 1 am na ah!! Wag mong sabihing nagis--AISH!!

OMG. Nabasa na kaya nya yung s-sulat?? WICHEKELS!! Sana hindi ko na lang yun ibinigay!!

WAH!!
Ninakpan ko ang tenga ko ng aking unan para hindi ko marinig.

WAH!! Ring pa rin ng ring!! PWEDE BA, WAG KA NG TUMAWAG?!!

Binato ko ng remote ng TV yung cellphone ko , baka sakaling huminto sa pagring o kaya eh mamatay

ng kusa kaso lintek naman! Na-hit ko pa as in jackpot, saktong-sakto.. yung ANSWER BUTTON!!

"H-hello, Aki-sempai??"

Dubdub. Dubdub. Dubdub. Dubdub.

WAH!! Spell MALAS!! MALAS!!

*Note: Pagkatapos ng nangyaring insidente na pinalitan ni Nika ang no. na nakasave sa CP ni Aki

ay

binago na ni Aki ang nakaregister na name dun. She made sure na 'Haru' na ang nakalagay tapos nilagay

nya na lang ulit yung name ni Nika with her corresponding REAL number.

Chapter 32: Call

Love is a sudden revelation: a kiss is always a discovery -anonymous

Dahil no choice kasi leche lang talaga spell MALAS eh lumapit na ko dun sa cellphone ko at tuluyan
ko

ng sinagot yung tawag.

"Ako 'to. O bakit?" sagot ko.

"Ah. W-wala lang. Haha."

Leche, ala-una na ng madaling araw ka nang-istorbo tapos ang sasabihin mo 'WALA LANG' ??
"A-actually, kagigising ko lang, " sabi nya.

"Ano, hindi ba masakit ang ulo mo?"

"Umm..kanina oo pero ngayon..hindi na."

"Ah..mabuti naman kung ganun."

"N-nawala kagad yung sakit ng ulo ko k-kasi nabasa ko yung sulat na iniw an mo dun sa tabi

ng

lampshade, sempai."

Blush . Shockness, ano daw?? Nawala yung sakit ng ulo nya dahil dun sa sulat ko?? Ano

yun, may

healing powers?!

"Sa totoo lang Aki-sempai, ano..um. .s-sobrang saya ko nung nabasa ko yun . Ito kasi yung

unang

beses na..nakatanggap ako ng isang bagay galing sayo. Ang totoo nga nyan ano

eh..haha..mamememorize ko na ata yung laman nung sulat kakabasa ko."

"Naku. Hindi naman yan d--"

"Para saken mahalaga to sempai. Kasi galing sayo to."

Blush . Oo na! Sige na!! Aish!!

"S-saka sempai, sobrang saya ko rin kasi ito rin yung unang beses na..nag-open up ka saken."

"H-ha?"
Nag-open up?? Kelan?? Wichekels wala akong alam dun ah! Anong pinagsasasabi ng kutong
lupang

to??

"A-ang ibig kong sabihin eh yung laman ng sulat. Dati kasi.. hindi ko alam kung ano ang naiisip mo

saken sempai. Akala ko nga galit ka saken eh. K-kasi, ang kulit-kulit ko sayo kahit sinabi mo na nga

na opposite ako ng standards mo. S-saka kapag nagte-text ako sayo, hindi ka nagrereply. Saka kapag

kinakausap kita, lagi mo kong sinusungitan. "

UWAH! Oo nga no! Dahil sa sobrang nakakawindang yung mga text nya saken ay hindi ko na

sya

narereplyan! Eh kasi naman eh! Anong irereply ko?? *Blush* ?? Eh di ang obvious ko naman

nun! Speechless ang tamang term no! Pero hindi naman ibig sabihin nun na galit na ko sa kanya.
Sadya

lang talagang..wala akong maisip na ireply.

S-saka pano ko naman sya hindi susungitan eh..eh.. nakakawindang din ang kanyang presensya
saka

nakakaloka yung mga anak-ng-tinapa-sobrang-makeso nyang mga sinasabi!!

"Akala ko nun ayaw mo lang talaga saken. Ngayon ko lang nalaman na..dahil pala yun sa..hindi mo

alam kung pano makikipagsocialize saken.

"Alam mo sempai , ako rin naman eh. Nahihiya ako sayo kapag kinakausap kita kaya..

madalas

tahimik lang ako pag kasama kita. Minsan nakakausap kita k-kapag nagkakalakas ako ng loob. N-

naiisip ko nga na..wala pa tayong..conversation na normal talaga ."

"Haha. Oo nga no," sabi ko.

Pano naman kami magkakaron ng maayos at normal na conversation eh todo kung mang-asar si

kumareng Nika samen?!

"Gusto pa kitang makilala ng lubusan sempai. Gusto kong malaman ang lahat sayo. Marami

akong

gustong itanong sayo k-kaso..nauunahan ako ng kaba..saka ng hiya."

Haha. Lechugas. Ayoko ng ganitong klaseng usapan!! Masyado na kong overdose sa kilig ngayong araw,

kaya pwede ba?? WAH!

"S-sorry. Kwento ako ng kwento. B-baka inaantok ka na, sempai."

OMG. Iniisip nya bang hindi ako interesado sa sinasabi nya kaya nya inakala na inaantok

na

ko?? Dahil ba wala akong kwenta sumagot?? UWAH!! Eh ano bang gusto nyang sabihin ko??

"Naku. Sanay ako sa puyatan no. Hindi pa ko inaantok," sabi ko na lang.

"Ah..akala ko kasi.."

KATAHIMIKAN.

Wichekels! Nahiya na ata syang magsalita saken!! Aki, mag-isip ka ng topic, BILIS!!

"Ah..Haru."

"Mm?"
"Sorry ulit ah. Sa inasal ko kanina."

"W-wala yun sempai. Ako nga ang dapat humingi ng sorry sayo eh. Inabala pa kita. Sa totoo lang

nung sinabi saken ni mama na ikaw ang nag-alaga saken, hindi ko alam kung pano ko

haharap

sayo bukas. Sobrang nahihiya ako sayo."

"Bakit ka naman mahihiya saken eh ako naman ang dahilan kung bak--"

"Hindi ah. Tinry ko uminom kasi sabi nila Ren, kapag umi--"

"Eh di ako rin ang dahilan nun. Kaya nga sinabi ko sa sulat na wag mo ng uulitin yun di ba?"

"W-wala naman siguro akong ginawa o sinabing weird nung wala akong malay di ba?"

"Haha. Secret!"

"Sempai naman eh!"

"Haha. Basta wag mo na ulit gagawin yun ah! Bata ka pa!"

"Hindi na ko bata no! Saka kung ikaw ang mag-aalaga saken, ayos l--"

"Hindi ayos saken yun no!"

"Joke lang sempai. Haha."

KATAHIMIKAN.

Tokwa. Wala na namang gustong magsalita samen!! ANO BA??

"Sempai."

"O?"

"Y-yung tungkol nga pala sa sinulat mo dun sa P.P.S. mo.."

"Anong tungkol run?"

WAIT LANG. Ano nga bang sinulat ko run? Weird ba?? HALA! H INDI KO NA MAALALA!!

"Umm..k-kaya ko lang naman ginagawa ang mga bagay na yun ay para..magustuhan mo ko."
Ahh..yung tungkol sa 'piliting baguhin ang sarili' churva pala ang tinutukoy nya..

"Sinabi ko na nga sa sulat di ba, mas okay kung you will stay just the way you are ."

"Eh papano mo ko magugustuhan kung hindi ako mag-eeffort?"

"Alam mo Haru, may sarili kang charm . Hindi mo na kailangang magpatangkad o magpalaki

ng

katawan o maging manly no."

"Aanhin ko naman yung charm na yun kung hindi naman ikaw ang naaakit ng charm ko

na

sinasabi mo sempai?"

SHEDA. Naakit mo na nga ako eh . Lecheness kasi yang ka-cute-an mo! HAYUP KA TALAGA!!

Aish!!

"Sempai?"

"Ah..sorry. Nagspace out ako. Ay basta. Wag mo ng piliting baguhin ang sarili mo okay?"

"Eeh.."

"Andami kayang may gusto sayo."

Teka, bakit ko nga ba sinabi yun? Anong konek??

"Eh..hindi ka naman kasama dun eh."

"Haha!" yun lang nareact ko. Wala akong masabi eh.

"Sempai naman eh. Ano bang pwede kong gawin par--"

"Wala."

Wala naman kasi talaga eh! Sinasabi ko na ngang may natural charm sya, ang kulit!! Hayst!!

"Sempai," parang lumungkot bigla yung boses nya. Ano ba?? Wag ka ngang ganyan!!

"Basta. Magtiwala ka lang sa natural charm mo."

" Ano ba yung natural charm ko na kanina mo pa sinasabi?"

"Hmm ..cute ka. Lahat ng ginagawa mo cute. Inosente at pranka ka magsalita. "

"Parang hindi naman positive ang tunog nun saken eh. Di ba pambabae naman yung mga

characteristics na yun?"

"Eh ganun ka eh."

"Hmp. Wala na nga talaga kong pag-asa," pabulong nya yun sinabi. Akala naman siguro nya hindi ko

maririnig.

"Wag ka ngang nega dyan! May pag-asa ka no!" bigla kong nasab-- H-HA?? A-ANONG

SINABI

KO?? MAY PAG-ASA SYA?? ANAK NAMAN NG TINAPA OH!! BAKIT KO SINABI YUN?!

"Weh? Meron sempai??" excited nyang tanong saken.

"Oo. Sa mga babaeng may gusto sayo. Haha!!" Bravo Aki! Ang galing mong magpalusot!! Wuh!

"Eehh..eh sayo, wala?"

"Ewan. Haha! Hmm.. bukas ba..magme-maid outfit ka ulit sa Math Club's Maid Cafe?"

"Hindi na. Isang araw lang naman ang toka ko. Teka, sempai, binabago mo naman ang

usapan

eh."

"Haha. Hindi no. Guni-guni mo lang yun. Haha. Kung wala kang gagawin, pwede ba kitang hiramin

ng isang araw? "

"Eh?"

TEKA. Ano na naman bang pumasok sa kukote ko??

"Sabi mo gusto mo kong makilala ng lubusan di ba?"

"Oo. Sinabi ko nga iyon."

"Eh di magbonding tayo tom. Tamang-tama foundation week. Maraming iba't ibang booths and

stalls sa school. Para naman makabaw i ako sayo."

"Wah! Talaga, sempai? Seryoso ka ba?"

"Ay hinde-hinde! Joke lang yun," papilosopo kong sabi.

"Weh."

"Haha. Ang kulit mo kasi eh! Kita na nga lang tayo bukas!"

"Okay."

"Good night na..este good morning pala Haru. Matulog ka na. Masama sa mga bata

ang

nagpupuyat. Wuhaha!" asar ko.

"Boo! Mali ka sempai. Hindi na ko bata no. Ilang beses ko bang sasabihin yun sayo?"

"Haha. Eto naman, hindi na mabiro."

"Hindi naman nakakatawang biro yun eh."

"Bye-bye na."

"Sige na nga, bye-bye na sempai. Salamat ulit kanina ah. Sa pag-aalaga mo saken at sa pagbibigay

mo ng time na makausap kita. Sobrang saya ko ngayon. "

"Oo na. Tama na. Wag mo na kong pakiligin ."

"Eh?"

Oh my golly gulay!! Navoice out ko yung naiisip ko!! WAH!! DOOM'S DAY NA!!
"Wala! Wala! Haha! Bye-bye na!"

DIAL TONE.

Ako na ang nag-end ng call na yun. Whew. BADTRIP!! Siraulo ka talaga Aki!! WAH! Mag-ingat ka

na sa susunod! Aish!!

Dubdub. Dubdub. Dubdub. Dubdub. Grabe ang kaba ko!! Anak talaga ng tokwa oh!!

Lalong bumilis yung tibok ng puso ko nung magvibrate yung CP ko.

One message receive.

Pag tingin ko, galing kay Haru.

Sempai, nakalimutan ko pa lang itanong. May ninakaw ka sa kwarto ko no?

-Haru ^_^

HUWAAATTT??!! 'NINAKAW'?? Ang kapal ah!! Wala akong natatandaang kinuha ko sa kwarto nya

kaya imposible yun!!

Reply ko: Haha. Wala ah. Wala akong ninakaw sa kwarto mo. Saka bakit ko naman yun gagawin?

Kinakabahan ako sayo ah. Hayup ka, ayus-ayusin mo. Wala akong kinukuhang gamit!!

Nagreply ulit sya: Meron.

Reply ko: Ano? Ano ang ninakaw ko sayo?

Reply nya: Halik. Ninakawan mo ko ng halik di ba, sempai?

OH. MY. GOODNESS.

WAAHHHHH!!

KATAPUSAN NA NG MUNDO!! WAAAAHH!! PANO NYA NALAMAN ANG TUNGKOL DON??

PAANO??

CCTV?? Nahuli kaya ako ng nanay nya?? O gising sya nung mga panahon na yun??

WAAHH!! ANO?? PANO ??!

Ugh. Katapusan ko na. Seryoso. KATAPUSAN KO NAAA!!!

Chapter 33: Locked

"These stolen glances, doorstep kisses. I don't think I've ever felt like this. I don't know what it is. Please

don't stop me from falling. It's no love. But it could be"- Lisa Scinta

PANIC MODE ON!!

Anong gagawin ko? Anong sasabihin ko?? WAH!

Tinakpan ko yung tenga ko nung biglang nagring yung CP ko. Tumatawag sya!! OMG. OMG!!
* Ting! * ( bright idea popped out! ) Alam ko na!

Humiga ako sa kama at nagkumot ako. Magpapanggap akong tulog na. TULOG NA KO. Zzz. Kaya may

dahilan na ako para hindi sagutin ang tawag nya. Hehe. Magandang ideya.

Ilang minuto lang eh tumigil na sya sa kakatawag. Lumapit ako sa CP ko. Nagtext sya.

Mukhang tulog ka na, sempai. Sige, bukas na lang.

YES!! Minsan talaga magaling akong gumawa ng paraan eh!

"WAHAHA!! WAHAHA!!!"

"Hoy, babae, anong oras na! Kung makataw a ka dyan mag-isa para kang siraulo," napalingon ako

sa nagsalita, si mudrabels pala yun na nasa may pinto, " isang tawa pa at dadalhin na kitang mental. "

"Haha. Ikaw naman mudrabels oh. Tumawa lang ng malakas, kailangan dalhin na sa mental

agad? Hindi ba pwedeng masaya lang ?"

"Leche! Wag ka ng mangatwiran at matulog ka na! May pasok ka pa bukas di ba??"

"Opo~"

Pagkasabi ko nun eh pinatay na ni mudrabels yung ilaw sa kwarto ko at sinarado nya rin yung
pintuan.

Hayst. Sabi ko nga eh, matutulog na ko.

Habang nagpapaantok ako eh nag-iisip na ko ng idadahilan ko kay Haru bukas. Aish!! Kung alam ko lang

na mabubuko nya ko eh di sana hindi ko na ginawa yun.

Pero actually, hindi ko rin naman talaga alam kung anong klaseng demonyo ang sumanib sa katawan
ko

para gawin yun. Kasi di ba, kung nasa tamang pag-iisip ako, NEVAH ko maiisip na

nakawan ng

halik yung kutong lupang yun!

Maya-maya, hindi ko na namalayang nakatulog na pala ako.

Kinabukasan. Habang naglalakad ako sa may field eh biglang may tumakip sa mga mata ko.
Biglang

bumilis yung tibok ng puso ko kaso automatic na naging normal na lang yung heartbeat ko nang marinig

ko ang boses ni kumareng Nika.

"Hulaan mo, sino ko?"

Agad kong tinanggal ang kamay nya sa mga mata ko.

"Yung lecheness kong friendship na mahilig akong pagtripan," sabi ko sabay harap sa kanya.

"Grabe. Ansakit mo naman magsalita! Nahurt ako!"

"Ewan ko sa'yo," sabi ko sabay simangot.

"Ikaw naman, kung makatampururut wagas!"

"Eh ikaw kasi eh. Muntik na kong malunod sa sermon ni mudrabels kahapon dahil sa kagagawan mo."

"Oo na. Sorry na nga eh," sabi nya sabay yakap sa may bewang ko, "ano, bati na kayo ni Haru-kun?"

"Segwey ka rin eh no?"

"Ano nga?"

Tumango ako.
"Mabuti naman kung ganun. Ano, kamusta ang pakikipag-usap mo sa mother nya?"

"Okay na man. Mabait ang mama nya. Maganda pa."

"Wow. Parang gusto ko rin sya ma-meet," sabi ni kumare habang naglalakad kami at tumitingin-tingin sa

mga booths na maaga palang eh nag-ooperate na.

"Ah! Sina Haru-kun at Fu-chan yun oh! Halika dali! " bigla nyang sabi sabay hatak saken.

"Wah! Ayoko! Wag tayo pumunta run!" angal ko sa kanya.

"Ha?? Bakit naman?"

"Basta," paiwas kong sagot.

Pano ko sasabihin kay kumare na iniiwasan ko si Haru dahil tatanungin nya yung tungkol

sa

wichekels na halik na yon?? WAH!!

"Akala ko ba bati na kayo? Eh bakit iniiwasan mo sya?"

"Basta."

"Basta? Anong klaseng sagot yung 'basta'?"

Tumahimik na lang ako. Hayst. Daig ko pa ang criminal na nagtatago sa mga pulis eh.

"Ah, ayaw mong sabihin saken ah, sige ka, HAR--!" bigla kong tinakpan ang bibig nya at hinatak sya

palayo dun sa lugar kung san nakatambay sina Haru at Fuyu.

"Sinabi ko na ngang wag eh! Bakit tatawagin mo pa??"

"Eh kasi ayaw mong sabihin eh! Bakit ba?"

Umiwas ako ng tingin at namula. WAH!! Lord, help me! Patawarin nyo na ang isang makasalanang

nilalang na tulad ko! Promise, hindi na po ako magnanakaw ng halik kahit kelan!!
"K-kasi.."

"Kasi?"

WAH!! Ayoko ngang sabihin wichekels naman oh!! Asdfghjkl! Kaso lalo lang akong pagtitripan ng

babaeng to pag di ko sinabi sa kanya..huhuhu. Anak naman ng tinapa oh! Spell BADTRIP!

"M-may ginawa ako k-kay Haru.."

"WAH! OMG! Wag mong sabihin--"

"Loka! Ang green minded mo naman!! Aish!!"

"Ikaw ang lokaret dyan friendship! Wala pa nga akong sinasabi eh!"

"Eeh..kasi naman eh. Pwede bang wag mo ng itanong?"

"Hindi. Ano nga yun?"

Sumimangot ako.

"H-hinal--"

"OMG! HINALIKAN MO SI HARU-KUN??"

"Sige ilakas mo pa!!" sabi ko sabay hawak sa dalawa kong cheeks na alam kong pulang-pula na.

"Saan? Sa cheeks? Sa lips?? Pano mo ginawa? Gising sya o tulog sya??"

"Aish!! Andami mo namang tanong!"

"Ano nga??" leche naman tong bestfriend ko oh. Kulang na lang may naka-lagay na banner sa ulo nya na

nagsasabing sobrang saya nya dahil sa sinabi ko. Hayst. TOKWA TALAGA!! RAWR!

"S-sa lips. *sniff* Habang natutulog sya."

"WAHAHA!!" nagulat ako nung bigla syang tumawa at napapa tadyak pa sa lupa sa sobrang saya
at

kilig. Tapos bigla nya kong tinapik sa braso, "iba ka talaga friendship! IDOL NA KITA!!"

"H-ha??"

"Haha. The best ka! Echu~ deny-deny pa! Eh pag tulog naman sya eh pinagnanasaan mo rin! Wuuh!"

"H-HOY HINDI AH!!"

"Anong hinde? Ano bakit mo ginawa yun kung wala kang pagnanasa sa kanya??"

"Grabe! Pagnanasa kagad ang term? Hindi ba pwed--"

"Ano? Hinde ba pwedeng MAHAL KO MUNA? Wahaha. Yun ba ang dapat na sasabihin mo,

friendship?" asar nya saken sabay kindat.

"Hindi no!!"

WAH! Pwede bang lumubog na lang sa kinatatayuan ko? Sinasabi ko na nga ba aasarin nya lang ako
ng

bonggang-bongga eh! Aish!!

"Aki-sempai, andyan ka na pala."

OH. MY. GOLLY. GULAY.

Napalingon kami pareho ni friendship sa nagsalita. Si Haru yun, kasama si Fuyu at papalapit

sila

samen.

UWAH!! Hindi ito nangyayari! Akma na sana kong tatakbo palayo nang bigla akong pigilan ni kumareng

Nika sa braso.
"Aha~ at san ka pupunta, friendship?"

"S-sa cr," palusot ko.

"Talaga lang ha?"

"Oo nga sabi eh!" sabi ko tapos tinanggal ko sa braso ko yung kamay nya at nagmamadaling

tumakbo

palayo.

WAH! Takbo, Aki, takbo!!

Lechugas! Bakit ba ko tumatakbo??

Nung makalayo na ko sa kanila eh pumunta nga ako ng cr. Naihi ako sa kaba. Bwiset. Ano ba to,
horror

movie?? Hayst.

Nagulat ako nung paglabas ko ng cr eh naghihintay pala saken si kumare.

"May alam akong lugar kung san pwede kang magtago," bungad nya.

"Talaga?"

"Oo . Magtiwala ka saken. "

Napalunok ako pero in spite of that eh sumunod ako sa kanya. Wala na rin naman akong ibang choice
eh.

"Tadan~! Pumasok ka na dito, bilis!" sabi nya habang nakalahad ang dalawang palad sa tapat ng isang
room.

Ako namang si tanga, sumunod naman kagad. Nagulat ako nung pagkapasok ko eh nakita ko si Haru
sa

loob at nung lalabas na sana ako ng kwartong yun eh hindi ko mabuksan ang pinto.

Takte,

NAKALOCK!!

WAAHH!! NIKA, MAPAPATAY KITA! BAKIT MO TO GINAGAWA SAKEN??

Ang ma-lock sa loob ng isang kwarto kasama si Haru ay isang bagay na hindi ko

pinangarap

kailanman!! UTANG NA LOOB! ILABAS NYO KO SA KWARTONG TO!! WAAH!

"Aki-sempai?"

Para kong nanigas na bato sa tabi ng pintuan.

"Ah. Siguro naloko ka rin ni Nika-sempai no?"

Lumingon ako sa kanya at nagpanggap na relax lang pero sa totoo lang eh mamamatay na ko sa
sobrang

kaba , "n-naloko?"

Sumimangot sya bigla tapos lumapit sya saken, "ansabi nya kasi saken dito daw yung booth

kung

saan maraming binibentang pastries. Kaso pag punta ko naman dito, ni isang slice man lang

ng

cake wala akong nakita."

Sinasabi ko na nga ba eh. 'Magtiwala ka saken' ang pinakasinungaling na sinabi ni friendship

sa

buong buhay nya na wichekels badtrip lang, pinaniwalaan ko naman. RAWR!

"Sempai, ayos ka lang ba? Mukhang namumutla ka kasi eh," sabi nya na mukhang nag-aalala saken.

Habang palapit sya eh humakbang naman ako paatras.

"Ah! Sorry, dahil ba pinuyat kita kagabi? Sorry sempai. Dahil saken nakulangan ka ng tulog."

"A-ayos lang ako."

Hindi naman dahil sa pagkapuyat ko ang dahilan kung bakit ako namumutla no. Dahil to sayo.
BWISET

KA! BWISET!!

KATAHIMIKAN.

Umupo sya dun sa isang upuan sa may gilid. Ako naman, nakatayo pa rin, malapit sa

pintuan. Naghihintay pa rin ng himala -- himalang maawa saken si friendship at bubuksan nya na

ang lecehng pintuan na naghihiwalay saken sa outside world. Big brother house?? Asdfghjkl.

"Aki-sempai."

"O?"

"Y-yung tungkol nga pala kagabi. Yung tinext ko sayo? Naalala mo pa ba?"

Oo. Yun nga lang ang laman ng utak ko bago ko matulog hanggang nagyon eh. TAKTENG LIFE
NAMAN OH!

"Ah..haha..yun ba?"

"Oo. Tulog ka na ata nung tawagan kita eh."

"S-siguro nga. Haha," hindi. Ang totoo nyang nagpanggap lang akong tulog.

Bigla syang tumayo mula sa pagkakaupo nya at tumingin sa mga mata ko.

"Ang totoo nyan sempai, hindi ko rin lubos maisip na..na..g-gagawin mo yun pero.."

"Baka naman..akala mo lang yun. Baka panaginip mo lang," dahilan ko.

"Hindi eh. Kasi nalaman ko lang ang tungkol dun pagkagising ko. Nung humarap ako sa salamin,

nakakita ako ng konting lipstick sa bibig ko ."

Nanlaki ang mga mata ko at agad umiwas ng tingin.

Blush . LECHENG LIPSTICK YAN! Bakit pa kasi naimbento ang lipstick sa earth?? WAH!!

"Ang alam ko kasi minake-up-an ka ni Nika-sempai kahapon di ba? Nung nagvolunteer ka sa Maid

Cafe namen kaya alam ko na..s-sayo yun," namumula sya habang pinapaliwanag yun pero
namumula

rin ako kaya QUITS LANG KAMI. RAWR.

"A-ang gusto ko lang naman malaman eh..k-kung bakit mo yun ginawa..k-kasi ayoko naman mag-

assume na kaya mo ko hinalikan habang natutulog ako ay dahil sa.."

"Please," sabi ko sabay takip sa mukha ko, "w-wag mo kong tanungin. Wag."

"S-se mpai?"

I was so embarrassed I couldn't even think properly. ANO BA AKI?? PANO MO LULUSUTAN TO??

"Aki-sempai, wag ka ng magtago ng mukha saken. Ayos lang. Hindi na kita pipilitin
kung ayaw

mong sabihin ," nagulat ako nung sinabi yun saken ni Haru.

Sya ang nagtanggal ng mga kamay na nagtatago ng mukha ko. Pag-angat ko ng mukha eh nakita ko
syang

nakangiti.

Hindi ko alam kung bakit biglang tumulo ang luha ko.

Tapos niyakap nya ko.

"Hindi naman ako galit sayo sa ginawa mo sempai, nu ka ba."

Dahil magkalapit ang katawan namen ay narinig ko yung bilis ng tibok ng puso nya.

Sobrang

bilis. Kinakabahan din sya?

Teka, baka naman tibok ng puso ko yun?

Naramdaman ko rin na medyo nanginging sya. Bakit kaya? Sa takot ba? Sa kaba? Bakit?

"Wag ka na umiyak sempai oh. H-hindi ko na alam kung anong gagawin ko eh. Please,

wag ka

namang umiyak."
"S-sorry," sa wakas may nasabi rin ako. Tapos yumakap din ako sa kanya.

Napatingin kaming dalawa nung biglang bumukas ang pintuan. Si manong guard yun.

"Hoy! Anak ng--! Kung gusto nyong gumawa ng bata, wag dito!!" pagalit nyang sabi. Sabay kaming

kumalas sa pagkakayakap sa isa't isa at pasimple kong pinahid yung mga luha ko.

"M-Manong nagkakamali po kayo. Nalock po kami rito," paliwanag ko habang pulang pula

ang

mukha ko sa nangyari.

BWISET NAMAN KASI SI MANONG EH! Ang blunt masyado! Magkayakap lang, gumawa

kagad

ng bata ang term?? Aish!!

"Wag nyo nga akong lokohin. Hindi naman nakalock yung pintuan ah."

"H-HA??"

"Lumabas na kayo bago ko pa kayo isumbong.Tch. Mga kabataan nga naman oh!"

Pagkalabas namen ng pinto eh pareho kaming hindi makatingin ng diretso sa isa't-isa.

"S-sorry, Haru. Hindi ko naman alam na hindi pala naka-lock yung pintuan eh. S-siguro si

Nika

lang yung kanina na pumipig---"

Nagulat ako nung bigla akong yakapin ni Haru. Teka, nakakarami na tong kutong lupang to ah!

"Sempai, wag ka na ulit iiyak ah? A-ayokong nakikita kang umiiyak eh."

"Haha. N-napuwing lang ako no," sabi ko sabay kalas ko sa yakap nya. Mamaya makita na
naman

kami ni manong guard eh. Mahirap na.

"Eh?"

"Oo kaya. Halika na. Di ba sabi ko magba-bonding tayo ngayong araw? Tamang-tama gutom na

ko," sabi ko habang nakangiti, "ano bang gusto mong kainin?"

"Cake! " masaya nyang sabi saken. Natawa ko ng bahagya. Ang cute nya talaga kahit kelan.

"Ayos. Sige, halika na!"

Habang kumakain kami ng cake sa isang booth malapit sa labas ng TYK Building eh hindi ko
mapigilang

hindi magnakaw ng tingin sa kanya. Masayang-masaya naman syang kumakain kaya siguro hindi
nya

napapansin.

Teka, di ba sinabi ko na sa sarili ko na hindi na ko magnanakaw ng---ahh! Halik naman yung sinabi
ko

kanina. Iba yung pagnanakaw ng tingin. Mas legal yun di ba?

Haha. Siguro natutuwa lang ako sa kanya kaya hindi ko mapigilan ang sarili ko na hindi sya tignan. Kasi

naiintindihan nya ko. At hindi nya na inuungkat yung mga bagay na ayokong sagutin -- mga
bagay

na

ayokong aminin sa sarili ko at sa kanya.

Pero siguro malapit na rin yun. Malapit na ring maging at ease ang puso ko..sa kanya.

"Wah. The best talaga ang mga cake!" sabi nya. Natawa naman ako. Kung meron kaming bagay na

napagkakasunduan, siguro, yung tungkol yun sa pagkahilig namin sa mga matatamis na bagay.
Katulad

ng cake.
"Haha. Sinabi mo pa," sagot ko habang nakangiti.

Pagkatapos nameng kumain ay naglibut-libot kami sa mga booths na nakakalat sa paligid. Nung

nagpaalam syang magsi-cr sya eh naghantay ako sa labas ng cr.

Nagulat ako nung biglang may humatak sa kamay ko.

"T-teka nga! Bitawan mo nga ko! At sino ka ba??" reklamo ko sabay tanggal ko ng kamay nya. Dahil sa

pagkakahatak nya sa kamay ko eh nalayo tuloy ako dun sa labas ng cr ng mga lalaki.

Tumingin ako sa lalaking humatak ng kamay ko. Hindi sya naka-uniform ng pang-UE. So

outsider

sya? Napansin ko pa na mukha syang mas bata. Mas bata sya kay Haru. At..ang masasabi ko

eh..napakacute nya rin. Teka, lahat ba ng younger guys ngayon ganto na ka-cute??

"S-sorry, Aki-san."

"K-kilala mo ko?"

"Hindi naman kita hahatakin na lang bigla kung hindi kita kilala di ba?"

ABA! Anlakas mamilosopo ng batang to ah!

"Ah-Sorry po! Sorry."

"Okay lang. Ano bang kailangan mo saken? At sino ka ba?"

"Ako po si Tsuna. Nakababatang kapatid ni Natsu-oniichan ."

"H-HA?"

A-anong ginagawa sa harapan ko ng nakababatang kapatid ng Natsu-san na yon??

"A-at kailangan ko po ng tulong nyo. Please help me!" sabi nya sabay bow.

"H-HAAHH??!!"

*san -honorific na ginagamit mo kung mas matanda sayo ang kausap mo.

*oniichan -kuya

Chapter 34: Secret

Whoever wishes to keep a secret must hide the fact that he possesses one. - Johann Wolfgang

von

Goethe

"A-at kailangan ko po ng tulong nyo. Please help me!" sabi nya sabay bow.

"H-HAAHH??!!"

"Pwede bang makinig ka muna saken bago mo ko bigyan ng paulit-ulit na 'ha?' dyan?"

sabi nya

after nyang magbow.

Wow . May attitute problem ang batang to. Manang-mana sa kuya nya. Aish!!

Nagulat ako nung bigla akong hatakin ni Tsuna at no choice ako kundi sundan sya sa kanyang
pagtakbo

dahil hawak-hawak nya ang kamay ko.

Sa isang booth na nag-ooffer ng mga coffee eh umorder sya.

"Dalawa nga p--"

"Hep!" pigil ko sa kanya.

"Hinding-hindi mo ko mapapainom ng kape. Kaya kung gusto mong umorder---"

"Fine," sabi nya then he rolled his eyes.

Leche! Ito ba ang dapat na attitude ng isang taong humihingi ng tulong?? Lechugas!

Nakaka-HB

ah!! Tapos speaking of kape, buong angkan ba ng Natsu-san na yun adik sa kape?? Eh

ang pait-pait

nun!! Pwe!! Asdfghjkl.

"Isa nga pong black coffee," sabi nya dun sa babae sa booth sabay tingin saken, "tama nga

ang sabi

saken ni Natsu-oniichan, hindi ka nga mahilig sa kape."

"Hindi talaga. Hmp!" sabi ko tapos nagpamaywang ako.

"At hindi ka maganda."

"Hindi talag--A-ANO?!!"
Hayup yun ah!! Grr!!

"HAHAHA!!" tumawa sya ng malakas --- yung pang-asar na tawa, " tama nga si Natsu-oniichan! Utu-

uto ka rin! Haha!!"

"Ah ganun ah!!" sabi ko. Magwo-walk out na sana ko kaso bigla nya kong hinawakan sa kamay.

"Grabe ka naman mapikon, Aki-san. Para binibiro ka lang eh! Haha!"

"Biro? San ang biro dun ha?? At pwede ba, wag mo nga kong tawaging Aki-san! Ang

panget

pakinggan eh!"

Trulalu. Ang pangit pakinggan pagtinatawag akong Aki-san! Hayst!!

"Anong gusto mong itawag ko sayo? Aki? Close ba tayo ?"

Napairap ako sa inis, "wow, sapak you like?" tapos iniharap ko sa mukha nya yung kamao kong

nakakuyom.

"Haha. Joke lang. Sige, umm, Aki-oneechan na lang. Ano pwede na ba yun?"

Hmm. Yun ang tawag saken ni Fuyu ah. Siguro pwede na yun.

"Sige," sabi ko.

"Upo na tayo, AKI-ONEECHAN, para masabi ko na sayo yung pakay ko," sabi nya sabay ayos

ng

isang upuan at iminostra nyang umupo ako. Para syang isang butler na hinhintay ang amo nya na
umupo

sa isang coffee table. Whoa . May manners din pala sya kahit papano.

TEKA NGA. Bakit ko ba sya pinupuri?? Aish!!

Pagkatapos kong umupo eh iniayos nya na pabalik ang upuan ko saka sya umupo sa opposite
side.

Nakangiti sya at nakaharap saken.

"Wala pa akong sinasabing tutulong ako sayo ah," paglilinaw ko.

"Yes, yes. Kahit pakinggan mo muna ako."

Maya-maya eh dumating na yung inorder nya. Nilanghap nya muna yun, which is nakakabwisit!

Kita

naman nyang ayoko ng kape di ba?? RAWR! Then, uminom sya. Tipong sinasadya nyang ipakita

na

nasasarapan sya sa pag-inom ng kape. Aish!

"Alam mo, hindi ako pumunta rito para maging audience mo sa pag-inom mo ng kape, pwede ba??

Magsimula ka na!"

"O-okay," sabi nya tapos umubo-ubo sya at sumeryoso na.

"Gusto kong tulungan mo ako na pabalikin si Natsu-oniichan samen."

"Ha?? Teka nga, hindi mo ba alam ang ginawa saken ng kuya mo ha??"

"Alam ko."

"Eh yun naman pala eh. Eh di bakit mo p--"

"Naniniwala naman ako na hindi ka naman petty na tao para magtanim pa ng sama ng

loob sa

kanya, di ba?"
NGANGA. Sorry ah. Petty akong tao lalo na kung sa demonyong lalaki na yun.

Nanlaki ang mga mata ni Tsuna sa pag-iwas ko ng tingin. Nagulat ata sya.

"Whoa. Wag mong sabihing sa tanda mong yan, immature ka pa rin mag-isip?"

"Leche! Hindi no!"

"Kung ganon, patawarin mo na si Natsu-oniichan. Past is past no. Saka yung favor na hihingin ko

sayo, hindi lang naman ako at ikaw ang makikinabang, pati si Natsu-oniichan at Haru-sempai."

"K-kilala mo si Haru?"

"Tama ba ang pagkakarinig ko, 'Haru' lang ang tawag mo kay Haru-sempai??" lalong nanlaki ang

mga mata nya, "i-ikaw yung--!" napaturo pa sya saken sa sobrang gulat.

BADTRIP! Naging habit ko na na tawagin syang Haru! Tokwa!! TOKWA TALAGA OH!

"N-nagkakamali ka ng iniisip no!" tanggi ko.

"Bakit itinatanggi mo? Kung girlfriend ka nya eh di mas maganda! "

"H-HAAHH?!!"

"Teka nga, pw ede bang sabihin ko muna sayo yung favor ko bago tayo pumunta dyan sa usapan na

yan?"

"Okay."

"Ganto. Gusto kong tulungan mo ko. Currently eh nawawala si Natsu-oniichan. Hindi namen alam

kung san sya pumunta. Ang alam ko lang, malapit na syang grumadyet dun sa Masters nya

kaya

kailangan na syang mahanap kagad."

"Naw awala? Baka naman nag-out of town lang."

"Alam mo, kung mag-a-out of town sya, sasabihin nya yun saken no. Sa lahat ng tao sa mundo, ako

lang ang pinagkakatiwalaan nya. "

"Wow. Di nga?"

"Oo nga! Siguro naman narinig mo na kay Haru-sempai na galit ang pamilya namen kay kuya di

ba? Or should I say, 'kinakahiya' sya ng mga magulang namen dahil sa nangyari noon ."

"Ahh. Yun bang tungkol sa gulong ginawa nya dahil bitter sya sa pagkatalo kay Haru..Haru-kun?"

"Yup. Dahil sa gusot na yun eh hindi na sya umuuwi ng bahay, matagal na. Tapos ngayon missing

pa sya," nakita kong lumungkot ang expression ng mukha ng cute na si Tsuna. Feeling ko tuloy mahal na

mahal nya yung kuya nya, "alam mo ba kung anong mangyayari saken kapag nagpatuloy ang

pagkawala ni Natsu-oniichan??"

"Malamang hinde."

BWISET. Tatanungin-tanungin pa ako eh anong bang alam ko sa kanya? Sheda. Hmp!

"Kapag hindi sya bumalik samen within this week, hindi na talaga sya ang magiging successor nung

special Math institution na pag-aari ng pamilya namen!"

"So may balak ang mga magulang mo na ibigay sa kanya yun?"

"Oo. Kaso hindi nya alam yun. Or should I say, hindi sya naniniwala na after nyang grumadyet eh
sa kanya ibibigay yun dahil masyado syang focused sa paghihiganti kay Haru-sempai. "

"I see," that makes sense, "kung ganun--"

"Yes, kailangan naten syang mahanap within this week or else.."

"Or else hindi na sa kanya mapupunta ang institution na yun?"

"Hindi lang yun," sabi nya tapos yumuko sya at mukhang problemado, "pag hindi naten sya nahanap ,

ako ang magiging successor ng special Math institution na yun !" sabi nya sabay hawak sa ulo nya
na

tila anlaki ng suliranin nya.

"H-ha??" sabi ko, "eh di ba..advantageous nga yun sa part mo?"

"Anong advantage dun?? For you information, Aki-oneechan, WALA AKONG BALAK MAGING

SUCCESSOR! I HATE MATH TO DEATH!!"

Natawa ako ng bahagya. Gusto ko sanang makipag-apir sa kanya kasi pareho kameng galit sa

Math

kaso wag na nga. Close? Close kame??

"Sa pasukan, wala akong balak sundan ang yapak ng kuya ko na mag-Math Major, para ko na ring

pinatay ang sarili ko nun. I want to be a painter, kaya Fine Arts ang kukunin ko ."

"Wow. Mahilig ka magdrawing?"

"Yes. Inclined ako sa Arts. Unlike Natsu-oniichan na numbers lang ang gusto."

"Teka. Teka. Ano naman ang magiging benefit ko rito?"

"Ang hina naman ng kukote mo."

"ANONG SABI MO??"

"Haha. Joke lang. Syempre ang benefit mo eh magiging okay na.. as in marerestore na yung broken
friendship nila Natsu-oniichan at Haru-sempai! As his girlfriend, ayaw mo ba nun?"

"HINDI NGA NYA KO SABI GIRLFRIEND EH!!"

"Ay basta. Ganun na rin yun. Ano ayaw mo?"

WAIT. May point sya eh. Mas okay nga yung ganun. Atleast hindi na maghohold ng grudges si
Natsu-

san kay Haru. Sigurado naman akong gusto rin ni Haru na makipagbati na eh. Isa pa, base sa kwento

ni Fuyu eh close sila dati.

Bigla akong nagkaron ng urge na ibalik yun -- ibalik yung dating friendship na meron sila.

Kung

saka-sakali na mababalik yun, siguradong matutuwa saken si Haru. Maybe this is the chance I

am

wishing for. Yung chance na makatulong sa kanya.

Siguro nga hindi na pwedeng baguhin yung past. Lalo na yung pain at mga masasakit na salitang
nasabi

na. Pero I can still change the future for the better.

"Sige. Payag na ko. Teka ano yung benefit nun sayo liban sa makukuha mo ang gusto mong course

at hindi na ikaw ang magiging successor? Kutob ko meron pang iba eh."

Umiwas sya ng tingin at namula. Ang cute nya! Hehe. Sinasabi na nga ba eh. May mas personal na
reason

pa ang lalakeng to eh.

"Ah..ano.."

"Ano nga?"

"Kapag naging okay na ang lahat. I suppose, mas lalong tatatag ang relasyon nyo ni Haru-sempai di

ba? "

"Ilang beses ko bang sasabihing wala kameng relasyon? Mababatukan na kita eh!" sabi ko sa kanya

at umarteng babatukan ko nga sya. Napapikit sya sa takot. Natawa tuloy ako.

"Basta. Tapos pag nangyari yun..eh di.."

"Eh di?"

"B-bibitawan na ni Fuyu-oneechan si Haru-sempai at.." bigla syang nagblush.

"OMG! Don't tell me may gusto ka kay Fuyu?? "

Bigla nyang tinakpan ang bibig ko.

"Wag ka ngang maingay! Mamaya," luminga-linga sya sa paligid, "makita pa..makita pa tayo ni

Fuyu-oneechan dito eh."

Bull's eye. Fufufu~ May gusto nga sya kay Fuyu! Wah!

Nung tinanggal na nya yung pagkakatakip nya sa bibig ko eh tumawa ako ng malakas at inasar-asar
sya.

Siniko-siko ko sya.

"Ayii! Ayii!! Yun yun eh!! Haha!!"

"Tigilan mo nga ako!"

Pulang-pula na sya. Wahaha!

"Hindi ba tapos ang usapan naten no."

"Oh? Hindi pa ba?"

"May isang kondisyon ang misyon naten."

"Ano?"

"Walang pwedeng makaalam nito. Hindi mo pwedeng sabihin kahit kay Haru-sempai o sa

kahit

kanino na nakikipagtulungan ako sayo."

"EEEHHH?? Bakit naman?"

" Mas maganda kung sa huli na nila malalaman . Isa pa, kaklase mo si Haru-sempai at

Fuyu-

oneechan sa isang subject di ba? Kung malalaman nila yun eh di wala ring silbi tong

gagawin

naten ."

"Okay. Sige-sige. Sikretong malupit ito ," tapos umakting ako na zinipper ko yung bibig ko.

"Promise mo yan ah."

Tumango naman ako.

"Pag sinabi nila kung san ka lagi pumupunta at kung ano ang ginagawa mo, ang lagi mo

lang

sasabihin eh, 'secret' o di kaya , 'bahala ka na kung anong gusto mong isipin.' "

Tumango ulit ako.

Ngumiti naman sya.

"Then, that's the deal," sabi nya tapos nakipagshake hands sya saken.
Pagkatapos nyang kunin ang number ko ay nagba-bye na sya saken. Habang naglalakad ako sa field,
bigla

kong may maalala.

OH. MY. GOLLY. GULAY.

WAAAAHH!!

Nawala sa isip ko si Haru!!

Patakbo na ko sana papunta dun sa dapat hintayan namen ni Haru nang bigla ko syang makita.

Makulimlim ang mukha nya. Palapit sya saken. Magpapaliwanag sana ko kaso biglang..

iniwasan nya ko. Dinaanan nya lang ako.

OMG. Oh my golly gullay to the highest mountain!!! N-nakita nya ba kami ni Tsuna na

magkasama?? HALA.

Pano ko ipapaliwanag ang side ko kung hindi ko nga pwedeng sabihin sa kanya ang sitwasyon??

ARGHH!! BADTRIP! BADTREEPP!!

Chapter 35: Endure

"For the sake of the one you love, you tried your best to endure." -Yamada-neesan (Hotaru no Hikari 2)

Bago ko mag-panic mode eh inalala ko muna ang mission namen ni Tsuna. Breath in.

Breath

out. Keribels lang yan Aki. Wala kang ginawang masama.

After one week, pwede mo ng iexplain kay Haru ang lahat. Bonus pa na matutuwa sya sa
accomplishment

mo na pagbatiin sila ni Natsu-san.

Tama. Keribels lang yan . I am not guilty. This is for his sake , after all. Kaya habang hindi pa

namen

naaaccomplish ni Tsuna ang aming mission ay bahala muna syang isipin ang gusto nyang isipin.
Tumango ako sa sarili kong paliwanag. Hmm. Convincing.

Pagkauwi ko sa bahay eh ginulantang ako ng sunud-sunod na text galing sa kapatid ni Natsu-san

na

si

Tsuna. Grabecious naman ang lechugas na batang to!! Adik sa text?? UNLI?? Paulit-ulit eh!

Biruin mo ang laman lang ng 14 text messages nya ay:

Aki-oneechan!

TAKTE. Demanding??

Sorry sya nakasilent ang CP ko sa bag kanina kaya hindi ko napansin. Wuhaha.

Maya-maya lang eh muntik ko ng mabitawan yung CP ko sa aking kamay dahil bigla itong nagring. Anak

ng tinapa! KAGULAT NAMAN!!

Sino ba tong tumatawag na to??

Tinignan ko yung nasa screen ng CP ko. Whoa . Si kumareng Nika. Ano kayang problema

nya at

napatawag sya??

"Hello, friendship?" bungad ko.

"Hoy friendship!! Ano itong chismax na narinig ko na may kalandian ka daw kanina ha??"

"Grabe makasigaw wagas ah!" reklamo ko, " teka, kanino mo naman nalaman yan?? Hoy,

excuse

me, wala ak---"

"Wag ka ng magdeny!! May nakakita sa inyo no! May kasama kang outsider na mas bata

pa kay

Haru-kun! Balita ko pa nag eh cute din daw at nagtatawanan at naghaharutan kayo sa

tapat ng

isang cofee booth!! Grabe ka friendship! May Haru-kun ka na nga tap--"

"Huminahon ka nga."

"Pano ko hihinahon eh pinapaasa mo na naman si Haru-kun ??"

"Hoy hindi ko sya pinapaasa no!"

" Eh bakit mo sya hinalikan habang natutulog sya aber?? Anong tawag mo dun? Isang

malaking

pagkakamali?! Umamin ka nga!! Mahal mo ba si Haru-kun o trip mo lang saktan sya ??"

"Hay naku. Wala ka bang tiwala saken, friendship?"

"Wala."

"Ouch. Grabe ka naman."

"Ikaw ang grabe! Ano? Sagutin mo ang tanong ko."

"Fine. Fine. Feeling ko may gusto na ko sa kanya PERO hindi pa ko sigurado dun . Ano,

happy ka

na?"

"Eh yun naman pala eh! Eh bakit mo ginawa yun?"

"Ginawa ang ano?"

Anak naman ng tinapa flakes tong si kumare oh! Tinalo pa yung nanay ko sa pagka-nagger!

"Ang makipaglandian sa mas bata sa kanya! Akala ko ba may standards-standards chuva

kang

nalalaman eh ba't pumatol ka pa sa mas bata kay Haru-kun? Di ba malaking insulto yun sa

kanya?

Pag-isipan mo nga yang mga ginagawa mo friendship! Nakaka-HB ka! Kakabati nyo lang, ayan ka

na naman! Aish!!"

"Hay naku, " dahil naalala ko yung sabi ni Tsuna na sabihin ko sa mga gantong sitwasyon eh huminga

ako ng malalim at sinabi kong, "bahala ka na kung anong gusto mong isipin. Bye."

DIAL TONE.

Haay. Asdfghjkl . Kapag nakipagbiruan at kwentuhan lang sa ibang lalake, nakipaglandian na

kagad

ang term? BADTRIP. Wala man lang ba syang KAHIT KONTING TIWALA saken? Nak na man ng

cocoa oh.

Humiga na lang ako sa ka ma ko. Napansin kong may bagong text na naman si Tsuna.

Same

content. Haay. Sige na nga. Kawawa naman tong batang to. Baka walang ka-text. Mareplyan na nga.

Bakit? Anong problema mo?

Agad naman syang nagreply ng: Kanina pa kita tinetext ah! Bakit ngayon ka lang nagreply?

Grabe. Demanding nga.

Reply ko: Oo nga eh. Spammer ka no? Sisirain mo CP ko eh. Napuno ng text mo yung inbox ko.

Reply nya : Eh ikaw eh!

Reply ko: Ano bang gusto mong sabihin ha? Importante ba yan?

Reply nya: Malamang!

Tch. Leche naman to oh. Antipid magtext! Ayaw pa ko direchuhin kung anong kailangan nyang
sabihin!

Aish!!

Reply ko: Ano nga?

Reply nya: Bukas susunduin kita sa labas ng school nyo. May nagawa na kong listahan ng mga lugar na

madalas puntahan ni Natsu-oniichan.

Reply ko: Okay. Anong oras?

Reply nya: 8 am. Pwede ba na yun?

Reply ko: Okay. Ano, yun lang?

Reply nya: Umm. May number ka ni Fuyu-oneechan?

WAHAHAHA!! Nagpagulung-gulong ako sa kama sa sobrang tawa ko sa batang to. Wahaha. Laugh

trip!! Haha. Maasar nga! Hehe.

Reply ko: Bakit tinatanong mo?

Reply nya: Wala lang.

Reply ko: Weh. Ano nga?

Reply nya: Malamang gusto ko syang makatext!

Reply ko: Yun lang?

Reply nya: Syempre, hindi lang yun.

Reply ko: Hehe. Ano pa?

Reply nya: Basta!

Reply ko: Aba, ayaw mong sabihin?? Sige ka, hindi ko ibibigay! >:D

Reply nya: Haayst. Oo na. Kailangan ko ng number nya para maging close kami.

Reply ko: Bakit hindi ba kayo close dati?

Reply nya: Alam mo, Aki-oneechan, kung close kami dati, kukunin ko ba sayo yung number nya? Isip-isip

din!

Aba! Nilait pa ko nito! Ah ganun ah!

Reply ko: Ah. Sorry naman. Ay lowbat na pala ko saka inaantok na pala ko. Bye-bye.

Reply nya: Wuy! Wait lang! Ibigay mo muna yung number nya!

Reply ko: Zzzz

Reply nya: Sorry na!

Reply ko: Zzzz

Relpy nya: Ansama mo. T_T

Reply ko: Haha. Antotoo nyan wala akong number nya.

Reply nya: ANOOO???

Reply ko: May number ako ni Haru. Kung gusto mo, ibibigay ko sayo. I'm sure na may number

sya ni

Fuyu.

Reply nya: At bakit kukunin ko ang number ni Haru-sempai?? Ano ko, sira?? Eh karibal ko yun eh!

Whoa. 'Karibal'?? Wahaha! PANALO TALAGA KAUSAP TONG BATANG TO!! Haha!!

Reply ko: Haha. Bahala ka.

Reply nya: Talaga! Hmp.

Tigas ng ulo. Haha.

Maya-maya hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako.

Kinabukasan, nagpang-civilian ako na damit. Pag foundation week kasi okay lang na hindi mag-uniform.

Pagkapasok ko ng school, agad akong kinausap ni kumare. Whoa. Mukhang galit nga sya saken.

"Nalaman ko kay Haru-kun na 4th year HS pa lang ang batang yon . At ang ikinagulat ko

pa eh

nakababatang kapatid sya ni Natsu-san. Aki, are you out of your mind?? "

"Hmm. Hindi pa naman," sagot ko tapos umiwas ako ng tingin.

"Aki, nakita ni Haru-kun na kasama mo yung batang yon! Wala ka man lang bang

sasabihin sa

kanya?"

"Wala."

"H-HA??"

"Wala kasi wala naman akong dapat ihingi ng tawad . Wala rin akong dapat ipaliwanag sa

kanya

dahil wala naman akong ginawang masama ," cold kong sabi.

Bakit, totoo naman ang sinabi ko di ba? Kahit naliligo ng 'wala' yung linya ko, TAMA YUN!! RAWR!
Inirapan ako ni friendship at nagwalk out sya.

Endure Aki. Edure. Maiintindihan din nila ang lahat after nyong magawa ni Tsuna ang mission nyo.

Hindi ikaw ang mali rito . Sila . Kasi wala silang tiwala sayo.

Nung 8 am na eh lumabas ako ng school, at ayun nga si Tsuna, nakangiti palapit saken. May pa-
kaway-

kaway factor pang nalalaman. Hindi ko tuloy mapigilang hindi matawa.

Buti pa si Tsuna, kapag nagtampo saken, lumilipas agad. Ayos na ulit sya makitungo saken ngayon.
Eh

sila? Aish!!

"Wow. On time ka ah!" sabi ko.

"Haha. Ako pa!" mayabang nyang sabi.

Kinurot ko sya sa tagiliran.

"Achecheche! Gusto mo lang makita si Fuyu eh!" asar ko sabay siko sa kanya.

Namula sya bigla sabay sabing, "hindi no!"

"Asus! Kunwari pa!"

"Hindi nga sabi eh! Tara na nga!" sabi nya.

"Okay. Sabi mo eh. Haha. Asar talo. Wuuh!"

"Tama na nga yan, Aki-oneechan! Sumusobra ka na ah!" nakasimangot nyang sabi.

"Sige na nga . Iiyak ka na eh. "

"Ewan ko sayo!"

Ewan ko ba. Natutuwa ko sa batang to. Parang first time ata na ganto ko kakomportable sa

isang

miyembro ng opposite sex. Ansarap nya sigurong maging younger brother. Hehe.

"San ang unang place na pupuntahan naten?"

Iniabot nya saken ang listahan na ginawa nya.

Nanlaki ang mga mata ko nung makita ko ang nakasulat sa number 1.

"DITO??"

Chapter 36: Love

Love at first sight? I absolutely believe in it! You've got to keep the faith. Who doesn't like the idea that

you could see someone tomorrow and she could be the love of your life? It's very romantic. -
Leonardo

DiCaprio
"DITO??" sabi ko sabay turo sa kanya nung nakalagay sa number 1.

Yun kasi yung coffee shop ng friend ni Natsu-san kung san kami unang nagkausap. Actually,

ayoko ng

pumunta dun. It will just bring back memories that I don't want to remember anymore. Hayst.

"Oo, madalas kasing tumambay dyan si Natsu-oniichan," sagot ni Tsuna.

"Aish. Kahit naman ayoko pumunta dyan, wala na kong magagawa di ba? On the way na

tayo

eh," nakasimangot kong sagot. Nakasakay na kasi kami ng jeep nun at kasalukuyang pinupuno pa
yung

jeep sa terminal na napuntahan namen. Maaga pa kasi kaya wala pang ganong pasahero.

Tumawa sya ng bahagya, "haha. Parang ganun na nga."

Maya-maya eh naglabas sya ng candy. Asdfghjkl. X.O. COFEE CANDY.

"Gusto mo?" alok nya.

"Nang-aasar ka ba?" sabi ko sabay glare sa kanya. Natawa ulit sya.

"Sabi ko nga eh, " sabi nya sabay subo nung binalatan nya ng candy tapos tinago nya yung the rest
sa

bulsa nya.

Habang bumabyahe eh nakaisip ako ng isang bright idea! *ting!*

"Ui, Tsuna," sabi ko sabay tingin sa kanya na mukhang inaantok na. Medyo traffic kasi papunta

dun.

Malapit kasi yun sa SM eh.

"Bakit?"

"Kelan kayo nagkakilala ni Fuyu? Saka pano ka nagkagusto sa kanya?" may naglalarong

ngiti sa

mga labi ko habang tinatanong yun. Hehe. Naeexcite din akong malaman eh. Mukha kasing
patay na

patay sya sa gothic lolita malditang si Fuyu.

"At bakit ko naman sasabihin sayo?"

Whoa. Akala ko sasabihin nya agad. Tch. Badtrip naman. Kailangan may dahilan ba? Confidential??

"Eh kasi, luging-lugi ako sayo. Alam mo yung mga basic information tungkol saken.

Mali-mali.

Alam mo lahat ng mga recent na nangyari saken katulad ng kay Natsu-san at Haru. Oh di

ba?

Luge ako dun. Dapat alam ko rin yung iyo."

"Ganun?" mukhang hindi pa sya convinced sa sinabi ko ah! Asar!

"Oo, ganun nga. Saka malay mo, pagnalaman ko yan eh matulungan pa kita," sabi ko

sabay nag-

japorms pose ako sa kanya.

Tawa naman sya ng tawa. Badtrip lang ah.

"Hindi ko kailangan ng tulong mo no. Kaya ko na yun mag-isa."

"Ows. Eh ngayon pa nga lang, walang wala ka na kay Haru eh tapos ayaw mo pang

magpatulong?"

"Sa ngayon lang yun. Saka may sarili akong diskarte no."

ANU BA!!! Bakit ba ayaw nyang sabihin?? Naku-curious na nga ko ng sobra dito eh! Nakakainis!!

RAWR!

"Bahala ka, pag di mo sinabi saken, magbaback out na ko sa mission na to ," sabi

ko sabay

halukipkip.

"Tch. Andaya mo naman."

Yes!!

"Eto na nga eh. Ikukwento ko na. Alam mo, kayong mga babae, kahit kelan, napakachismosa nyo."

"Wow. Nanermon pa! Eh sino kayang mas chismosa saten?? Eh ikaw nga alam mo a--"

"Oo na. Oo na."

Mamaya, nag-pause sya. Parang nag-iisip. Tapos tumingin sya saken, "game. Ganto yun:

"Dahil naging tutor ni Natsu-oniichan si Fuyu at medyo close ang family namen eh madalas ko syang

nakikita sa bahay. Minsan, nakakalaro ko rin sya kasi isang taon lang naman ang pagitan namen sa

isa't-isa saka si Natsu-oniichan , hindi naman mahilig makipaglaro yun. Puro Math lang

ang

pinagkakaabalahan nun. Kaya kami palagi ang magkasama kapag oras ng pagtututor ni kuya

tapos

tinatamad syang magturo ."

TOKWA. Ang Natsu-san talaga na yun. Napakasama kahit kelan. Oras ng tutor nya tapos ayaw
nyang

magturo? Aba!! Grabe ah!

"Oh, yun naman pala eh, bakit sabi mo, hindi kayo close?"

"For your information, hindi lahat ng bata eh may cellphone agad. Pano ko makukuha ang number

nya eh bata pa kami nun?"

"Ah. Oo nga naman. Haha. Sige, continue."

"Nung HS na ko eh sa ibang school ako nag-aral. Exclusive school yun. Nakakainis nga eh kasi ang

balak ko, dun ako mag-aaral sa HS kung san nag-aaral si Fuyu-oneechan. Threat na kasi para saken

nun pa lang si Haru-sempai eh. Pano, pagnagkukwento si Fuyu-oneechan, si Haru-sempai lang ang

bukambibig nya. Kaya balak ko na sa HS eh mamagitan sa kanilang dalawa para mabawasan yung

closeness nila.

"Kaso naienrol na pala ko ng mga magulang ko dun sa exclusive school kaya no choice ako. Ang

ginagawa ko na lang para makapunta sa bahay nila eh nagpapaturo ako sa Math sa kanya saka yung

mga subjects na hindi ko talaga maintindihan. Although pwede naman akong magpaturo sa kuya ko

eh sinasadya kong sa kanya magpaturo."

"Wow. Magandang strategy nga yun," komento ko.

"Pero hindi naman naging effective. Minsan kasi naiirita na sya saken kasi palagi daw akong

nagpapaturo. Parang hindi daw ako nakikinig sa teacher sa school."

Aww. Ang manhid naman nitong si Fuyu!!

"Kaya dumalang na yung pagpapaturo ko sa kanya. Saka lagi kasi silang magkasama ni

Haru-

sempai kaya hindi ako makasingit sa schedule nya. Kaya nga tuwang-tuwa ako nung malaman
ko

mula sa kanya na nainlove sa isang freshmen college student si Haru-sempai kasi yun

ang unang

beses na pumunta saken si Fuyu-oneechan at ginamit nya ang balikat ko para iyakan. Umiyak sya

nung nalaman nya yun. Kasi naisip nya na wala na syang pag-asa kay Haru-sempai."

"Teka-teka. Alam mo ba kung pano ko nakilala ni Haru? "

"Hindi."

"Nye! Bakit hindi mo alam?"

"Sira ka ba? Kay Fuyu-oneechan ko lang naman yun narinig eh. Kung ikaw ang nasa posisyon ko

nung mga panahon na yun, itatanong ko pa ba sa kanya kung pano ka nakilala ni Haru-sempai?

Eh kita mo na ngang iyak ng iyak eh. Utak naman oh! Naiwan mo ata yung iyo sa bahay nyo eh."

"Aba! Makapanglait wagas ah!"

"Eh ikaw kasi eh!"

Napahinto kami sa pagtatalo nung may umubong isang matanda. Tumingin kami sa ibang
pasahero.

Oops. Mukhang sobrang ingay nga namen.

Pabulong na lang sya nagpatuloy magsalita, "saka, feeling ko rin nadamay ako sa galit nya kay Natsu-

oniichan nung nagkagalit na si kuya at Haru-sempai. Yun yung tungkol sa duel."

Ahh. Yun pala. Ansaklap naman. Pati sya nadamay eh hindi naman sya involve dun! Haha. Parang
ako lang ah. Nadamay kahit wala naman talaga akong kinalaman sa away na yun.

"Eh, bakit nga pala Haru-sempai ang tawag mo kay Haru?"

"Eh kasi student din ako sa Math institution na pag-aari ng mga magulang namen ni kuya. Eh di ba,
nag-

aral din dun si Haru-sempai? Kaya ayun."

"Ahh..eh pano mo naman nalaman na gusto mo na sya?"

"Sino? Si Fuyu-oneechan?"

"Ay hinde-hinde! Aish!! Obvious naman, tinatanong pa! Utak-utak din!" ganti ko. Pero mahina lang

boses ko nun ah. Wahaha.

"Hmp."

"Pano nga?"

"Love at first sight."

Hindi ko napigilang tumawa ng malakas. Wuhahaha!! HAHAHA!! Panalo! PANALO!!

Hahaha!! Pero bigla rin akong napatikom ng bibig kasi nasa jeep nga pala kami.

"Anong tinatawa-tawa mo dyan? May nakakatawa ba sa sinabi ko?"

"W-wala lang. Haha. Hindi kasi ako makapaniwala na naniniwala ka sa love at first sight eh

yung

kuya mo hindi. Saka bihira ata sa lalaki ang naniniwala sa concept na ganun! Haha!"

"Eh sa ganun eh," nakasimangot nyang sagot.

"Ilang taon ka ng may gusto sa kanya?"

"Hindi ko na mabilang. Matagal na."

"Nasabi mo na ba sa kanya?"

"Feeling ko alam nya na yun."

"Haha! Kalalaki mong tao torpe ka!"

"Hindi ako torpe no!"

"Eh anong tawag sayo? Duwag? Pipe?"

"Naghahantay lang ako na bitawan niya si Haru-sempai. Kasi hangga't mahal nya pa rin

yun, mananatili pa rin akong invisible sa paningin nya. Kahit ipagsigawan ko pa sa buong mundo na

mahal ko sya, kung nasa iba naman ang atensyon nya eh hindi nya rin yun maririnig ."

Somehow, nalungkot ako para sa kanya. Kasi ansaklap nga naman maipit sa ganung sitwasyon. Kahit
pa

sabihing wala akong experience pag dating sa love, hindi naman mahirap maintindihan yung

complexity ng sitwasyon nya.

Narealize ko na ang swerte ko pa pala. Kasi yung taong sa tingin ko eh natututunan ko ng mahalin eh

alam kong mahal rin ako. Eh sya? Kailangan nya pang ipaglaban yung pagmamahal nya para

maging happy ending sila.

Pinat ko na lang yung ulo ni Tsuna.

"Okay lang yan. Mapapansin ka rin nun," sabi ko. Mukhang naasar sya nung pinat ko yung ulo nya.

Tinanggal nya yung kamay ko tapos sabi nya, "alam ko na yun no. Hindi mo na kailangang sabihin."

Natawa na lang ako ng bahagya. But secretly, I am hoping na magkatuluyan sila ni Fuyu. Good

luck

Tsuna, I am rooting for you.

"Woh. Andito na pala tayo. Manong, para po!" biglang sabi ni Tsuna.

"EH?? A-andito na pala tayo??" tumingin ako sa labas ng bintana. Oo nga no. SM na to. Eh nasa gilid

lang yung coffee shop na yun.

Nung pagkatingin ko bumababa na ng jeep si Tsuna kaya agad ko syang sinundan. Nung
nakababa

na

kami, bigla akong kinabahan.

Sana makita na namen si Natsu-san, kundi matatagalan pa kami sa mission na to. At

mahahambalos ko

talaga ang pagmumukha ng hayup na yun dahil papahirapan nya pa kami pag nagkataon.

Sana talaga

andun sya ngayon. Sana.

Chapter 37: Insecurity

"Sometimes, people worry about relationships which do not fall under existing category." -anonymous

Kumareng Nika's Special POV~

"Nakakainis talaga si friendship! Hay naku! Hindi ko alam kung anong klaseng brain cells

ang

gumagana sa utak nya eh!" reklamo ko habang umiinom ng shake kasama sina Haru-kun at Fu-chan.

Nakaupo kami sa isang bakanteng bench sa may field at pinagmamasdan yung mga kalbong drummers
na

nagda-drums. Ang festive ng dating ng school ngayon dahil sa mga drummers.

Ang problema nga lang, nakakabadtrip si friendship! Winalk out-an ko na nga, wa pakels pa
rin! Mukhang lumabas pa ata sya ng school at nakipag-date dun sa batang lalakeng yun! Aish!!

"Haru-kun," sabi ko sabay tingin sa kanya. Gusto kong ma gsalita naman sya tungkol sa issue na to hindi

yung tatahi-tahimik lang sya.

"Nika-sempai, sa totoo lang, hindi naman talaga ko nagalit nun kay Aki-sempai eh,"

nakatungo

nyang sabi.

"H-huh? Hindi ka nagalit sa kanya after nyang sumama sa ibang guy kahit sinabi nya sayo

na

magba-bonding kayo buong araw kahapon??"

"Naiinis nga ko sa sarili ko eh.. kasi iniwasan ko sya nung nakita nya ko kahapon. Oo, nakakatampo

na hindi man lang sinabi saken ni sempai na makikipagkita sya kay Tsuna saka nung araw na yun ko

lang din nalaman na magkakilala pala sila, pero higit sa lahat, nagselos ako nung nakita ko

silang

nagtatawanan at nagkukulitan ," nakita ko na lumungkot lalo yung expression ng mukha ni Haru-kun.

"Naisip ko na, hindi naman siguro sobrang tagal nung magkakilala sila pero ganun na

sila ka-

close. Kitang-kita ko kung gano kakomportable si sempai habang kausap sya. Eh ako? Ilang buwan

ko ng nakakasama si sempai pero hindi ko pa rin sya kayang maging komportable pag

magkasama

kami. Lagi pa ring may awkward moment. Hindi ko pa nakikita si sempai na ganun
kasaya at

nakikipagbatukan sa ibang tao liban sayo Nika-sempai.

"Kaya nga naisip ko na hindi totoong hindi kaya ni sempai na makipagsocialize sa mga lalaki, kaya

nya, kaso depende yun sa lalakeng kasama nya."

Nagpause sya saglit at bumuntong hininga, "unlike me, si Tsuna yung tipo ng lalake na

kayang

patawanin at kagaanan ng loob ng kahit sinong babae. Cheerful sya saka alam nya kung

pano

makibagay sa iba't ibang klase ng tao. Mas matanda man sa kanya o mas bata. Alam kong

kaya

nyang mapatawa at maging close kahit ang isang social recluse na tao.

"Naisip ko na, kung saka-sakaling magkakagust---"

Nagulat ako nung biglang tumayo si Fu-chan sa bench.

"Imposibleng magkagusto ang kumag na yun kay Aki-oneechan no!" nakakunot ang noo ni Fu-chan

at magkasalubong ang kilay.

"Pano mo naman nasabi yan, Fu-chan?" tanong ko.

"Dahil..dahil.." ako naman ang napakunot ng noo. Dahil?

"Ah basta! Imposible yun!!"

Suspicious. May alam tong si Fu-chan na ayaw nyang sabihin. Hmm.

"Anyway, Haru-kun," sabi ko tapos tumingin ako sa kanya, "wag ka ngang maging insecure. That's
so unlike you."

"Tch, sinasabi ko na nga ba eh. Kaya hindi ko talaga pwedeng ibigay si Haru-chan sa babaeng yon

eh! Aish!!" pabulong na sabi ni Fu-chan sa sarili pero rinig naman namen.

"Hindi naman sa ganun, Nika-sempai."

"Talk to her," sabi ko sabay bigay sa kanya ng cellphone ko, idinial ko na ang number ni Aki

dun.

Pipindutin nya na lang ang call button.

Nagdalawang isip sya nung una pero kinuha nya rin tapos pinindot nya yung dial button.

"I-loud speaker mo para makinig din namen. Don't worry, hindi kami mag-iingay," pabulong kong

sabi sa kanya.

Nakanguso naman at nakahalukipkip sa tabi si Fu-chan. Mukhang badtrip pa rin siya kay
friendship.

Sabagay, ako rin eh. Kung di ko lang sya bestfriend eh matagal ko na syang sinakal dahil sa

mga

kagagahan na pinaggagawa nya sa buhay nya.

Tumango si Haru.

"H-Haru??" narinig namen sa kabilang linya ang boses ni friendship. Mukhang gulat na gulat.
"Aki-sempai, ano..um..tungkol sa nangyar---"

"Aki-oneechan! Epal ka rin eh no?! Ito na kaya yung order nateng ice cream! Kainin mo na baka

matunaw!" boses yun ng isang lalake. Yung Tsuna ba yun??

"Ay, sorry Haru ah si Ts---"

"Sorry, nakakaabala ata ako. Sige, mamaya na lang."

"Naku hin---"

DIAL TONE.

Si Haru-kun ang nagputol ng tawag. Nagkatinginan kaming dalawa ni Fu-chan. Napatadyak sa lupa si Fu-

chan sa sobrang inis.

"Aish!! Ang Tsuna na yun!!" pagalit nyang sabi, "bwiset! Lalong lalo na si Aki-oneechan!! Argh!!"

"Haru-kun, a-ayos ka lang ba?" tanong ko.

Ngumiti ng pilit si Haru-kun saka sya tumango.

Sheda, magkasama nga sila. At mukhang masayang-masaya silang nagde-date.

Takte ka friendship!! Ano ba tong kalokohan na ginagawa mo??

AISH!!

Tapos mangangatwiran pa sya saken na kesyo wala naman daw syang ginagawang masama?? Hayst!!

Kinagabihan, tinawagan ko si Haru-kun.

Sa kanya ko nag-aalala. Ayoko syang sumuko. Although hindi ko pa alam ang gagawin ko para

matulungan sya, basta! Kailangan hindi ko sya mapasuko! Masyado na syang maraming hardships dahil
kay friendship!

Hindi ko hahayaan na maging epic fail ang unang attempt ko na maging cupid ng bestfriend ko
at

ni

Haru-kun!

"Haru-kun, good evening. Busy ka?" bungad ko.

"Ikaw pala yan, Nika-sempai. Hindi naman. Bakit po?"

"Anong plano mo?"

"Plano?"

"Tungkol kay Aki."

"Ah..umm.." mukhang wala pa syang naiisip.

"Kung wala ka pang plano. Ako meron . Trust me," bigla kong sabi.

Ano ba yan! Nasabi ko ng meron akong plano kahit wala pa! Hayst!

"Basta Haru-kun, wag ka munang sumuko sa kanya okay?" sabi ko.

Haay. Di bale na nga! Ako nang bahala! Makakaisip din ako!

Nakarinig ako ng tawa sa kabilang linya. Bahagyang tawa lang yon.

"Haha. Para kang mama ko Nika-sempai. Napaka-worrywart mo. Wala naman akong sinabing may

balak akong sumuko di ba? "

Napangiti ako sa sinabi nya.

"Saka..ngayon ko lang naalala," dagdag nya.

"Naalala ang alin?"

"Tama si Fuyu. Imposibleng magkagusto si Tsuna kay Aki-sempai ."

"Bakit naman?"

"Kasi ang pagkakatanda ko, matagal ng may gusto si Tsuna kay Fuyu. "

"OH??"

OMG! Hindi ko alam ang chismax na to ah!!

Kaya pala ganun yung reaksyon ni Fuyu kanina. Kaya pala..

Hmm..

"Oo. Naalala ko pa nga dati na laging ansama nun makatingin saken eh."

"Pero.."

"Alam ko naman yun. Pwedeng magkagusto sa kanya si Aki-sempai. Siguro yun l---"

"Leave it to me. Akong bahala," sabi ko , "sige, kita kits na lang bukas."

"O-okay po. Bye -bye."

"Good night."

"Good night din sayo, Nika-sempai."

DIAL TONE.

Ayos. Ngayon kailangan ko na talagang paganahin ulit yung malaman kong brain cells sa pag-iisip
ng

bagong plano. [Evil grin plus evil laugh insert here]

Kaya ko to!

Chapter 38: Airport

I assumed, albeit incorrectly, that anyone with a pulse who stood in opposition was a shoe-in.

These

polls, however, made me realize just how wrong my assumptions were. -Ruth Bader Ginsburg

DIAL TONE.

"WAH! Binabaan nya ko!!" automatic na ang pagtingin ko ng masama ka y Tsuna.

"Oh, wag mong sabihing ako ang sinisisi mo?"

"Oo ikaw nga! Leche ka! Leche ka talaga!" sinakal-sakal ko sya sa sobrang inis ko,

"WAH!!

Mamamatay na ko!! Anong gagawin ko?? Siguradong inakala nyang nagde-date tayong dalawa!!
Argh!! Hayup ka talaga! Ikaw ang may kasalanan nito eh! Impakto! Demonyo! Hayup!!"

Lumayo sya ng konti saken at kinuha yung ice cream nya sa table.

"Wah! Ako ang mamamatay dahil sa sakal mo eh! Grabe ka naman! Alam mo, hindi kasing

kitid

ng utak mo ang malamang utak ni Haru-sempai no! Wag ka na nga! Tch, OA."

"Ah! OA pala ah! Hmp! Makuha nga kay friendship yung number ni Fuyu para masample-an

kita," banta ko.

"Go ahead, sinong tinakot mo ?" mayabang nyang sabi sabay subo dun sa ice cream nya.

"HMP!" agad kong idinial ang number ni kumareng Nika pero bago ko mapindot ang call button

eh

naalala kong galit nga pala sya saken. Ibinaba ko ang cellphone ko at nalungkot ako upon
remembering

that.

"Oh, ba't di mo ituloy?"

I glared at him.

"Galit din saken ang friendship ko dahil sa mission na to! Aish!!" babatukan ko sana sya kaso umilag

sya.

Napairap sya, "chillax ka lang kasi. Wala naman tayong ginagawang masama ah. Saka

you can

explain everything later kapag nahanap na naten si Natsu-oniichan no. Isa pa, never kong naisip na
malink sa isang matandang gurang na gaya mo. Kaya nga naisip ko yung mission na to eh kasi akala

ko zero casualties. Haha."

"ANO?? Matandang gurang pala ha!!" inagaw ko yung ice cream nya at sinubo ko ang lahat.

Grabe makait! Parehong pareho sila ni Fuyu! Grr!!

"Whoa. Isang matakaw na matandang gurang."

"Tawagin mo pa kong matandang gurang at makikita mo ang hinahanap mo!"

"Matandang gurang."

Asdfghjkl!! Maloloka na ko sa batang to!

"Oh, bakit hindi naman nagpakita si Natsu-oniichan?" sabi nya sabay linga sa paligid.

"Ha-ha-ha," naiinis kong sabi, "ikaw ba si Pilosopo Tasyo?"

"Hindi. Mas bata at di hamak naman na mas cute ako dun no."

"Ewan ko sayo. Tch. Ito piso, maghanap ka ng kausap mo," sabi ko sabay abot sa kanya nung piso.

Nagulat ako nung binalik nya yun saken.

"Sorry ka, mahal TF ko para kumausap lang ng kung sino. Feel honored ."

"WAAH! Tama na nga! Let's back to our business nang matapos na to!" sabi ko sabay kuha ng bag

ko.
"Okay~"

Actually kasi, nung pumunta kami ng coffee shop na laging tinatambayan ni Natsu-san eh wala
kaming

napala. Busy ang lahat ng staffs dun. Sobrang daming tao sa loob. As in andami nilang customers.
Kaya

ayun. Fail. Wala man lang kahit isang staff dun na napagtanungan namen tungkol sa wherabouts
ng

demonyito nyang kuya.

Sa kabadtripan eh pumasok kami sa SM at nagpalamig sa isang ice cream parlor . Ngayon,

palabas na

kami.

Kinuha ko yung lukot na na listahan ng mga pupuntahan namen. 2nd place. Yung mamahaling
restaurant

na pinagdalhan saken ng womanizer na yun.

"Oy, Tsuna."

"Oh, bakit?" nasa tapat na kami ng restaurant na yun.

"Feeling ko w ala sya dyan."

"Pano mo naman nasabi aber?"

"Wala lang. Feel ko lang."

"Acheche."

Nung pagpasok namen sa loob, naghiwalay kami at tinignan lahat ng mga customers na

andun. Palakpakan naman dyan, wala nga sya.

Pagkalabas namen eh pinatong ko yung siko ko sa balikat nya.

"Ano ka ngayon? Tch. Sabi na sayo eh. Wala sya dyan," mayabang kong sabi.

Tinabig nya yung siko ko sabay sabing, "eh papanong mapupunta sya dyan eh wala pa man

din

hinihiling mo ng wala sya! Pano tayo matatapos ng maaga sa mission naten kung pessimistic ka??"

"Haha. Oo nga no. Sabi ko nga eh."

Tch. Sinermonan pa ko. Ayos ah.

Third stop. Isang bar . Kaso pagpunta namen dun, sinalubong kami ng isang karatula sa may pintuan na:

CLOSED.

"Engks. Mukhang mamayang gabi pa ang bukas nito," sabi ko sabay buntong hininga.

"Okay lang yan. Eh di balikan naten mamaya."

Nanlaki ang mga mata ko at napatingin sa kanya, "wag mong sabihing may balak kang

magpagabi

ngayong araw sa paghahanap sa kuya mo??

"Oo. Bakit, ikaw ba hinde?"

"Sira ka ba! Bawal akong magpagabi no! "

Siguradong masasabihan na naman ako ng mudrabels ko nito ng PBB Teens dahil sa batang to eh! Aish!!

"Ano ka, kinder? May curfew?"

"Tongek. Walang curfew ang kinder kasi hindi sila galang TULAD MO."

"Ah. Ganun na rin yun."

"Basta. Hindi ako pwedeng magpagabi. Kung gusto mo ikaw na lang mag-isa ," s abi ko

sabay

halukipkip.

"Wow ha. Iiwan mo ko??"

Natawa ko at napairap.

"Ano ka kinder na iniwan ng mama nya? Malaki ka na nu, kaya mo ng mag-isa."

"Weh. Epal! Gaya-gaya ka rin eh n---"

Nahinto sya sa pagsasalita nang marinig nya yung CP nya na tumutunog. Pano ko nalamang CP nya yun?

Malamang, kasi hindi ko ring tone yun eh. Liar Game opening theme song kaya ringtone ko.

Sa kanya, ang corny, pambata! Wahaha!!

"Pfft! Ang panget ng ring tone mo!"

"Shh!" sabi nya at minosta pa tapos umubu-ubo sya bago nya sinagot yung tawag.

"Hello?" bungad nya.

Nagulat ako nung nanlaki ang mga mata nya. Sino kaya yung tumawag?

"O-ONIICHAN??"
Whoa! TOKWA! Si NATSU-SAN ANG KAUSAP NYA??

"Nasan ka ngayon?" lumingon-lingon si Tsuna sa paligid kaya gumaya din ako. Gaya-gaya puto maya

ang peg?? LOL.

"H-HUH?! AIRPORT?? Sa NAIA?? Anong ginagawa mo dyan??"

TAKTE. Bakit may airport factor?? Ano to? Hahabulin namen sya sa airport?? Don't tell me,

mangingibambansa sya?? NOOOO!!

"Ha? Nagpapasundo ka? Badtrip ka naman oniichan eh! San ka ba galing? Ha? France?? Anung

ginawa mo dun?"

Whew. Safe! Galing..meaning..nakauwi na sya! YES!!

AH! Kumuha ako ng notebook at pentel pen sa bag ko at may sinulat ako. Iniharap ko yun kay Tsuna:

Sabihin mo, wag syang aalis sa NAIA. Susunduin naten sya. At ng matapos na to!

Tumango naman si Tsuna at ngumiti.

"Wala kang nabanggit saken na pupunta ka dun para sa isang seminar. Sus. Nakalimutan? Grabe

ah. Ha? Wala silang nabanggit sak--ay! Meron pala! Kaso may nagsabi saken na hindi nya

alam
kung natuloy ka kaya inakala ko na hindi ka natuloy ."

Eh LECHE ka naman pala Tsuna eh. Maling akala ka eh. Tch!!

"Ah basta-basta. Dyan ka lang, susunduin ka namen. Oo namen. Kasama ko si Aki-oneechan."

"LECHUGAS!! Bakit mo binanggit ang pangalan ko??"

Ano pang kwenta ng pagtahimik ko dito kung sasabihin nya rin palang kasama nya ko?? Aish!!

"Ayaw mo nun, special mention ka?" sabi saken ni Tsuna, "oo oniichan. Kakausapin ka namen pag

punta namen dyan kaya wag na wag kang aalis ha. Okay-okay. Bye-bye."

DIAL TONE.

Agad ko syang binatukan.

"Aray! Bakit mo ko binatukan??"

"Eh kasi ikaw eh! Kakausapin na kagad naten sya eh hindi pa nga naten nare-rehearse

yung

sasabihin naten?? Wala pa kayang script para dun! Adlib ka naman?? "

"Bahala na. For now , maghanap na tayo ng masasakyan papunta sa airport," sabi nya.

"Tch. Fine."

Maya-maya, nakahanap na kami ng taxi.

"Manong driver, NAIA po."

Okay. Here we come, Natsu-san!

Yes! YES!! Sa wakas after nito magiging okay na ang lahat! Wuuh! Confetti! Confetti!

Yan ang mga thoughts na naglalaro sa isip ko habang on the way kami.

Ang hindi ko alam, hindi pala magiging ganon kadali ang lahat dahil..

Chapter 39: Messages

"Does your chest hurt sometimes? Sometimes… But you can‘t fix it with a band -aid." - Haru of

TSURITAMA

Ang hindi ko alam, hindi pala magiging ganon kadali ang lahat dahil..

BOBO yung driver ng taxi na nasakyan namen!

ANAK NG TINAPA! Alas-siete na! Wala pa kaming NAIA dahil paikut-ikot kami! Kulang na

lang

batukan ko sya at ako ang humawak ng manibela eh! Kaso wala akong driver's license

kaya no

choice ako kundi talakan na lang sya.

Asdfghjkl. Nakakainis! Nakakainis talaga! Ilang oras na kaming nakaupo rito sa taxi!! Mamaya
biglang

umalis si Natsu-san dun.. e di another hardship na naman! Aish!! Spell MALAS!

"Oy, Tsuna, " pabulong kong sabi, "bumaba na lang kaya tayo? Eh takte, ginto na ang

metro ni

manong pero hindi pa tayo nakakarating sa NAIA eh."

Sumeryoso ang mukha ni Tsuna tapos tumingin sya ng masama sa driver.

"Hoy manong! Mahiya ka naman! Kung sinasadya mo lang kaming paikut-ikutin dito para lumaki

yung babayaran namen, hah! Nagkakamali ka! Dahil hindi kita babayaran!! Bwiset! Poor

quality

service!! "

Akma na sanang baba si Tsuna sa taxi nang biglang nagsalita si manong ng "s-sorry na sir, eto
naman

oh, masyado naman kayong highblood ni ma'am. Oo na, dadalhin ko na kayo dun pero kahit konti

eh bayaran nyo naman ako."

LECHE! Nagpa- puppy eyes pa si manong! Sa tanda nyang yan?! May nalalaman pa syang

ganon?? Hambalusin ko mukha nya eh!!

Bumalik si Tsuna sa kinauupuan nya.

"Fine, pero mura na lang ang ibabayad namen sayo kasi tinangka mo kaming lokohin , manong."

"Oho. Sige-sige. Pagpasensyahan nyo na ho ako."

LECHUGAS! Pasensya! Pasensya!! Kung lahat ng taong manghihingi ng tawad eh ganun lang
kadali

kung patawarin eh di masarap ng gumawa ng masama! Aish!! Mga ideology mo kuya, bulok!!
Pagkatapos nun eh humarurot na si kuya at wala pang 5 minutes, nasa airport na kami.

Oh di ba,

ansaya? Kaya naman palang 5 minutes eh, tapos minultiply nya pa sa ilang paikut-ikot nya. RAWR.

Pagbaba namen dun, nanlaki ang mga mata ko sa binigay ni Tsuna kay manong. Alam nyo kung

magkano?

Php 50.00

OO. SINGK WENTA PESOS!! HAHAHA!! Gulat much din si manong eh pero tinitigan sya ng masama

ni Tsuna kaya di na sya umangal! Haha!

Nung papasok na kami sa loob eh inakbayan ko si Tsuna at sinabi kong, "nice. Galing ah. Na-
speechless

si manong eh. Hahaha! Panalo ka Tsuna!! The best ka!!"

"Haha. Natutunan ko yun kay Natsu-oniichan no. Yun ang palagi nyang ginagawa pag inuutakan

sya ng mga taxi driver. Effective naman kesa ipapulis mo pa. Abala pa yun. Atleast

nakamura ng

pamasahe, di ba?"

"Hmm. Astig ah. Sige, tatry ko rin yan minsan."

Nung nasa loob na kami ng airport eh lumingon-lingon kami sa paligid. Buti nakita agad namen si Natsu-

san. Whoa . *gulp* Parang lalo syang naging hot sa paningin ko ah. Teka, gwapo lang talaga sya kaya
ganun. Haha.

Tokwa. Ang hina ko talaga pag nakakakita ng hot guy.

Pero..hinde! Hinde! Hinde!! May galit pa rin ako sa Natsu-san na yan no! After all he did?? Tch! Buti nga

yung nasa ibaba nya lang yung sinipa ko nun eh! HMP!!

Nung lumapit kami kay Natsu-san , agad yumakap si Tsuna sa kanya. Whoa. Bromance itech. Mahal
na

mahal ni Tsuna ang kuya nya at oo nga, ang close nga nila. Buti hindi nahawa si Tsuna sa kuya

nyang

nakakimbyerna ang kasamaan?

Hmm. Sabagay, si Natsu-san naman kasi eh may pinaghuhugutan . Yung lecheng DUEL na yun.
Anyway,

mawawala na yun. Mawawala na ang pinaghuhugutan ng kanyang kasamaan once we convince him

to take over the institution. At after nun, makakapagpaliwanag na ko kay kumare at Haru tungkol

sa mga nangyari and we will all live happily ever after.

Hehe. Hindi naman halatang adik ako sa fairytales no? Kaso hindi kasing saya ng fairytale ang buhay ko.

Andami kasing complications. Nakakaasar lang na ewan.

"Alam mo oniichan, nakakainis ka! Umalis ka ng bansa nang hindi mo man lang sinasabi samen?

Nag-alala kaya kami sayo," sabi ni Tsuna. Nakaupo na silang magkuya sa bench nun.

Ako naman, ayun, out of place , naghihintay ng tamang pagkakataon na sumingit sa eksena, para
magka -

role sa scene na to.

"Sus. Hindi ako naniniwalang mag-aalala saken sina mom at dad. That's a big bullshit.
Alam mo

namang hindi na nila ko itinuturing na parte ng pamilya di ba?"

Whoa. May galit??? Grabe ah!

Napatingin saken si Natsu-san. Aba, sa wakas, napansin nya na rin na andito ako. Takte, kalbuhin kita

eh! Pasalamat ka, gwapo ka!!

"Oniichan, kaya nga kami nandito upang ipaliwanag sayo n--"

"Oh, Aki-chan. It's been awhile. Namiss mo ko kaya ka nandito no? "

"ABA! Leche, hindi ka naman masyadong feeling nyan no?" pagtataray ko sabay irap sa kanya.

Tumawa ng malakas si Natsu-san, "grabe ah. Hindi ka naman bitter saken nyan no?"

"Whoa. Define BITTER, ikaw kaya yun! Tch. May revenge-revenge pang nalalaman! Wala ka lang

talagang spirit of sportsmanship!"

"Haha. Hindi ka parin nagbabago, Aki-chan. You never fail to make me laugh."

"Ha-ha-ha. FUNNY," pairap kong sagot.

"Tama na nga yan, AKi-oneechan," awat ni Tsuna, "hindi ka pumunta dito para makipag-away sa

oniichan ko no."

Umubo-ubo ako. Oo nga pala, yung mission. Badtrip kasi tong Natsu-san na to eh, nakakapikon!!

"Natsu-san," sabi ko.

"Bakit, Aki-chan? Gusto mo na bang maging girlfriend ko? Tamang-tama. Bakante ako

ngayon. Kakauwi ko lang eh."

"Batok you like?" tapos ipinakita ko sa kanya yung kamao ko. Natawa naman sya.
"Aki-oneechan," saway naman nitong si Tsuna. Tch. Bias sa kuya nya. Naku naman!! Aish!

"Makipagbati ka na kay Haru. Apologize to him."

"HA?? At bakit ko naman yun gagawin??"

"Ang reason kung bakit ka nagrerevenge sa kanya ay dahil sa PAGKATALO mo sa kanya sa isang

duel di ba? Kung san sya yung piniling successor ng mga magulang mo instead of YOU, tama ba?"

"So??"

"Ngayon, mareresolba na yang emote-emote factor mo . Matatapos na yan."

"HA? You're not making sense to me."

"Oniichan, the truth is our family really wants you to become the successor of that institution. Ikaw

lang kasi eh. Ayaw mong maniwala ," sabi naman ni Tsuna.

"Tama si Tsuna. Kailangang tigilan mo na yang pagiging bitter as coffee mo kasi yung mga

magulang nyo eh sinusubukan ka lang. Sa huli, sayo rin ibibigay yun kaya wag ka ng maging bitter

kay Haru na wala namang masamang ginawa sayo."

Magsasalita sana si Natsu-san kaso pinatigil ko sya.

"HEP! Hindi pa ko tapos magsalita, wag kang epal dyan!" Nagpause ako para umubu-ubo

ulit

although CHAR ko lang yun, "tandaan mo na kaya ka nilayuan ng mga tao eh dahil sa

pagiging

bitter mo kay Haru. Hindi ka palalayain ng galit mo. Originally, hindi naman sya galit sayo

eh.

Ikaw lang naman kasi tong gumagawa pa ng issue from the past.

"Eh kung tanggapin mo na yung institution na nakalaan sayo at mag-make up na kayo ni Haru, di

ba? Para mas masaya. Para everybody happy na. Saka nalaman ko rin kay Fuyu na
magkaibigan

kayo ni Haru dati.

" Hindi mo ba gustong marestore yung friendship nyong dalawa? Ako, personally, gusto ko.

Kasi

Haru respects you a lot. Kung hindi dahil sayo, pang habambuhay nya kamumuhian ang subject na

Math at hindi nya madidiscover sa sarili nya kung gano nya ito kamaha l.

" Saka think of your younger brother. Sya mismo ang nagsabi saken na ayaw nyang

maging

successor. Siguro naman alam mo, as his kuya, na mahilig syang magdrawing di ba? He's inclined

into arts. Isipin mo na lang kung sya ang maghahandle ng PINAKAKAMAHAL mong Special

Math Institution na yun. Would you want that? Siguradong wala pang isang buwan, bankrupt

na

yun. "

"Grabe ka naman!" reklamo ni Tsuna, "hindi mo naman ako nilalait nyan eh no?"

"Manahimik ka. Hindi ikaw yung kausap ko. Bleh!" sabi ko sabay belat sa kanya. Haha.

Ano ka

ngayon? Barado ka saken Tsuna! Wag ka na kasi umepal! Kaya kong maconvince ang lecheng to no!

Humalukipkip si Natsu-san, tila nag-iisip, tas bigla syang tumingin saken.

"Why are you doing this?"

"Eh?"

"Hindi ka naman magbebenefit tanggapin ko man o hindi yung special math school na yun eh."
I was taken aback. Oo nga naman. Sa point of view nya, syempre, an-suspicious ko nga. Kasi ang
alam

nya, galit pa rin ako sa kanya ( sabagay, totoo naman yun ) tapos ngayon eh bigla ko syang kinukumbinsi

na itake over yung institution na yun.

Isip Aki! Mag-isip ka ng sasabihin!

*Ting!* (Bright idea!!)

"Simple lang. I want Haru to be happy. Kung may isang tao dyan na alam nyang galit pa

rin sa

kanya eh alam kong hindi sya magiging tunay na masaya. Alam ko, kahit hindi ko pa sya kilala nun

at wala ako sa eksena nung nagkagalit kayo na inside his heart, gusto nyang magbati

kayo. I am

doing this for his sake. At para sayo na rin. Siguro kung magkakapatawaran na kayo ni

Haru eh

mapapatawad na rin kita ng tuluyan sa pantitrip mo saken. "

Ngumiti si Natsu-san pero agad din itong sumeryoso.

"So your intentions are good. Pero hindi pa rin ako naniniwala na talagang saken inilalaan

ang

institution na yun. Alam ko na kinakahiya ako ng parents namen. That is a fact. And for me to take

over it? Impossible. Masyadong mautak ang mga magulang namen para i-put at stake

yung

iniingatan nilang APELYIDO para lang saken ."

"Nagkakamali ka oniichan!" sabat ni Tsuna. Teary-eyed ito . Nyay. Ang babaw naman ng luha ni

Tsuna.

"Nagkakamali ka. *sniff* Mahal ka ng mga magulang naten. Oo, sa harapan ng mga investors

at

mga kaibigan nila dad, sinasabi nyang wala kang kw enta at kinakahiya ka nya, pero hindi mo lang

alam, pag wala ng taong nakatingin, lagi ka nilang tinatanong saken. *sniff* Lalo na si mom. Mula

nung umalis ka sa bahay, alam mo bang hindi na kami kumakain ng sabay-sabay? Kasi

nalulungkot lang sila lalo pag nakikita nilang bakante yung upuan mo. *sniff*

"Oniichan, bumalik ka na naman oh. Please? * sniff* Not just for the institution, but for

our

family. Namimiss ka na nila mom at dad. At higit sa lahat, namimiss na din kita . Iba

pa rin pag

magkakasama tayong apat. *sniff*

"Sana maitindihan mo na sinasabi lang yun nila mom at dad para ichallenge ka. Para

daw

magmature ka hindi yung for a past issue eh inuukol mo yung buong buhay mo. *sniff*

Sabi nila

saken, dahil sa ginagawa mo eh hindi mo na naachieve yung pangarap mo na maging

pinakamatalino sa Math sa lahat.

" Pano mo nga naman maachieve yun kung lagi mong naiisip yung pagkatalo mo kay Haru-

sempai? *sniff* Oniichan, matagal na yun. *sniff* Sayo naman talaga nila mom at dad ipapamana

yun eh. Kasi they recognize you as their son na capable of making that school big and successful.

"Oniichan.."
Namumula na yung mata ni Natsu-san pero matigas pa rin ang mukha nya. Nak naman

ng tinapa

oh! Ako nga umaagos na ang luha eh!! Leche talaga! Napakabato naman ng puso nya!

Biglang nagring yung CP ni Natsu-san. Malamang alam kong sa kanya yun kasi hindi ko

narinig yung

ringtone kong Liar Game op o kaya naman eh yung pambatang ringtone ni Tsuna.

Sinagot nya iyon.

"Hello? Sino to?"

Nung nanlaki yung mga mata ni Natsu-san eh nagexchange glances kami ni Tsuna na parehong maga ang

mata.

Lalo nameng ikinagulat nung may tumulong luha sa mga mata ni Natsu-san at binanggit nya

ang

salitang 'dad' ng mahina.

Kausap nya ang papa nila??

Badtrip! Sana iniloud speaker mo man lang nang marinig namen, di ba??

Tumango-tango si Natsu-san habang nakikinig sa kabilang linya. Takte, ang wafu nya naman
umiyak. Hindi katulad nitong katabi ko na si Tsuna na panira ng eksena. Singhut ng singhot.
Batambata

umiyak eh.

"Opo. Opo.."

Leche!! Kayo lang nagkakaintindihan ng tatay mo eh! HANUVAH?? Para san yung makabagbag

damdaming speech namen ni Tsuna kung sa huli iisnobin mo lang kami?!

"Dad, I'm.. *sniff* I'm sorry."

Tapos sinundan na naman yun ng isang tango.

"Yes, dad. I will do that. T-thank you. "

DIAL TONE.

Nung humarap sya samen eh ayos na ulit sya. Napahid nya na yung konti nyang manly tears.

"Tumawag si dad, Tsuna. And he said na kapag hindi tayo bumalik sa bahay before 9 pm eh wala

tayong madadatnang ulam," nakangiti nyang sabi.

Natawa ng bahagya si Tsuna. Inakbayan sya ni Natsu-san.

"Mukha kang bakla umiyak, Tsuna, alam mo yun?" pabiro nyang sabi. Aba, mukhang okay na

sya

ah. Nagagawa ng magbiro eh.

"Wag ka kasing sama ng sama kay Aki-chan, nahahawa ka tuloy ng kaabnormalan ng

babaeng
yan, " dagdag nya sabay tingin saken.

"A-anong sabi mo??"

"Tara na nga. Ilang taon na ba nung huli akong magdinner sa bahay, ha? "

"Tanga, 3 years na."

"Aba, tinatanga-tanga mo na lang ang kuya mo ngayon ah?" sabi ni Natsu-san sabay kinutusan nya

sa ulo si Tsuna.

Ako naman natawa na lang kahit nakakabadtrip kasi out of place na naman ako sa eksena.

Di bale na

nga, naku-cute-an naman ako sa magkuyang to eh. Parang gusto ko din tuloy ng kapatid.

Nung nakasakay na kaming tatlo sa taxi eh nakatulog si Tsuna sa balikat ng kuya nya. Ang cute!!
Mahal

na mahal nya talaga ang kuya nya. He did this mission for him. And I'm glad na mukhang magiging ayos

na ang lahat.

Huminto yung taxi sa tapat ng bahay namen. Bago ko bumaba, tinawag ako ni Natsu-san.

"Aki-chan."

Lumingon naman ako. This time nakababa na ko ng taxi.

"Bakit na naman? Aawayin mo na naman ako??"

Natawa sya ng bahagya.

"Thank you," ewan ko ba pero parang nagpalpitate ata yung puso ko sa sinabi nya. An-sincere
kasi.

At

nakaka-touch. Tipong 'thank you' palang nya eh ready na kong patawarin sya. Lalo tuloy syang
gumwapo

sa paningin ko. Lalo na't mukhang okay na yung pamilya nila.

Hahahay. Ang hilig ko talaga sa gwapo oh. Tsk. Tsk. Kahit kelan talaga ako oo.

Bad girl.

Pag-uwi ko ng bahay, guess what? Eto na naman ang sermon ng aking mudrabels na mala-PBB teens
na

naman ang banat. Haay. Kunwari wala na lang akong narinig.

After kong mag-quick shower at nagpalit ng pantulog eh dumiretso na ko sa kama ko at humiga.

Ahh~ ansarap! Medyo malamig pa naman ang panahon. Tamang-tama, sobrang napagod ako sa araw
na

to.

Bago ko tuluyang makaidlip eh kinuha ko muna yung CP ko sa bag ko.

Nanlaki yung mga mata ko sa nakita ko. Nawala bigla yung antok ko.

16 missed calls. 10 messages received. ( Takte, nakasilent pala ang CP ko all this time kaya nung

may

tumatawag eh hindi ko naririnig yung ring tone kong Liar game op! )
Lahat ng iyon galing kay.. Haru.

Binasa ko isa-isa yung mga text nya.

3pm | Haru: Sempai, di ba sabi mo isa sa mga natural charm ko ay yung pagiging honest? Kung ganun,

sasabihin ko sayo yung totoong nararamdaman ko. Nagseselos ako. Oo, kahit hindi naman tayo at..wala

naman akong karapatang magselos. Kasi..nakita ko kung gano ka kasaya nung kasama mo sya kahapon.

:(

Badtrip! Badtrip! Yun palang ang nababasa ko pero umiiyak na ko ng bongga. Ansakit!

Parang

hinihiwa na ng kitchen knife yung puso ko. Hanuvah?? WAAH!!

3:10 pm | Haru: Aki-sempai, may gusto ka ba kay Tsuna?

3:15 pm | Haru: Sempai.

3:18 pm | Haru: :(

4:05 pm | Haru: I will take it as a yes . Sori. Sori sa abala.

5 pm | Haru: Sempai, wag ka sanang magagalit sa sasabihin ko ah. Pero may gusto ng iba

si Tsuna.

May gusto sya Kay Fuyu. Matagal na. Di ko to sinasabi para siraan sya. Gusto ko lang malalaman yung
totoo.

5:10 pm | Haru: Sempai?

5:22 pm | Haru: Sempai, mahal na mahal kita. :(

5:24 pm | Haru: Hindi ba pwedeng ako na lang?

5:25 pm | Haru: Wag na si Tsuna?

Pagkatapos kong basahin yun lahat eh tumingin ako sa wallclock ng kwarto ko. 10 pm na. Leche!
Sheda!

Kainis!! RAWR!

Ano bang pumasok sa isip ni Haru para isipin yon?? *sniff* SHIT. (takte, perstaym ko

sinabi yun

ah!) SHIT! SHIT! SHIT!!

Gusto kong lumabas ng bahay at puntahan sya sa kanila at yakapin sya at sabihin sa kanya na

mali

ang iniisip nya.

Wala akong gusto kay Tsuna. Leche! Leche naman Haru eh! Wala nga kasi!!

WAAAHH!!

Kaso hindi na ko papayagan! Anong oras na!! WAAAH!!

Hindi ako mapalagay.

Tinawagan ko sya.
"The number you have dialed is current---"

AGHHH!! Masisiraan na ko ng bait!! BADTRIP!!

WAAAH!! Ano ng gagawin ko?? ANOOOO??!!

Chapter 40: Girlfriend

"Sometimes it's not the butterflies that tell you you're in love, but the pain." -http://asdfghjkllove.me

Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako sa sobrang pagka-paranoid sa mga text messages ni Haru.

Nung umaga naman eh hindi alarm clock ang naggising saken kundi yung ring tone kong Liar

Game

op. Naalala kong kagabi eh inayos ko na yung setting ng CP ko para marinig ko yun pag may
tumatawag

kaso anak naman ng tinapa, sinong tatawag saken ng ganto kaaga??

HALLER?! 7 am pa lang kaya!! Aish.

Although tinatamad ako eh kinapa-kapa ko sa kama ko yung CP ko at tinignan kung sino yung

tumatawag. Sana si Haru. Yun yung wish ko..kaso ang FAIL lang kasi name ni Tsuna yung nakalagay
sa

screen ng CP ko.
Napairap ako at napabuntong hininga. Ano na naman kayang sasabihin ng kumag na to at

napatawag

pa?? Hayst.

"Hello?" bungad ko pagkapindot na pagkapindot ko ng answer button.

"Aki-oneechan. Good morning ."

"Harhar . Wag mong sabihing inistorbo mo ko sa pagtulog para lang batiin ng good

morning?? " naiinis kong sabi. Aish! Mababato ko ang batang to ng cellphone eh!

"Haha. Ang aga-aga, ang init na kagad ng ulo mo."

"Oo nga eh. At ikaw ang dahilan. Tch. Ano bang sasabihin mo at napatawag ka ba? Importante ba
yan??"

"Oo naman. Kelan pa kita kinontak na hindi importante ang sasabihin ko?"

"Che! Ano nga kasi yun?"

"Umm..anong oras ka papasok sa UE?"

"At bakit mo naman gustong malaman, aber? Sa pagkakatanda ko tapos na ang ateng mission."

"Gusto kong bumawi sayo kasi hindi ko namalayan na nakatulog na pala ko kagabi.

Hindi tuloy

kita napasalamatan ng personal. "

"OA mo naman. Di na yun kailangan."

"Kailangan yun no! Alam mo ba, Aki-oneechan?"

"Hindi pa, malamang. Aish."

"Kagabi sobrang saya ko kasi naghapunan kaming apat na sama-sama after 3 long years. Buti pala

nung nasa taxi tayo papuntang NAIA kahapon eh tinext ko si dad tungkol sa pag-uwi ni oniichan

galing France. Kundi hindi sya tatawag kay oniichan ay hindi nya pa masasabi na g usto na nyang

umuwi ito. "

Ahh..so yun pala ang nangyari kaya mukhang touched na touched si Natsu-san habang kausap sa

cellphone yung dad nila kahapon. CHAR! So yung dad lang din naman pala nila ang nakapagpabalik kay

Natsu-san. Wa epek yung fabulous kong speech pati yung iyak-iyak factor ni Tsuna. Tch.
Anyway, atleast okay na ang lahat sa pamilya nila. T-teka nga, ano ba ko, DIARY? Bakit kinukwento nya

pa saken ang tungkol rito?

"Kaya sabihin mo na kung anong oras ka papasok sa UE, Aki-oneechan."

"Bakit nga? Anong konek nun sa kinuwento mo?"

" Balak ko kasi samahan ka magpaliwanag kay Haru-sempai. Hello?? Nakalimutan mo na

bang

namisundertand nya yung pagiging magkasama naten ng 2 days?? Tapos sabi mo pa pati

yung

bestfriend mo nakatampuhan mo din dahil sa mission naten. Syempre, hindi naman sila

kagad

maniniwala kung ikaw lang ang magpapaliwanang kaya sasama ako para maging okay na ang lahat. "

"Ahh. Okay. Sabagay, tama ka. Saka alam ko rin namang may hidden agenda ka na naman eh."

"Huh?"

"Chos! Wag ka ng magdeny! Gusto mo lang makita si Fuyu eh, kunwari ka pang concern saken.

Tch."

"Haha. Hindi ah! Ikaw naman! Masyado kang epal. Hindi no, thankful kaya ko sayo."

"Harhar. Sige na nga. Kita tayo sa Ministop, yung malapit sa UE ng 8 am."

"Okay."

"Teka, ikaw bang bata ka, wala kang pasok? Nakakahalata na ko ah! Tch. Nagka-cutting classes

ka no??"

"Haha. Meron akong pasok kaso.."

"Wah! Sabi na eh, nagka-cutting ka!! Isusumbong kita sa kuya mo!"

"Eeh~ Boring naman sa school eh. Saka wala na kaming masyadong ginagawa no."
"Suuus!! Mga dahilan mo! Hinde-hinde-hinde! Pumasok ka! Wag na tayong magkita sa Ministop.

Pumasok ka sa klase nyo!"

"Ayoko nga."

"ABA?!"

"Eh kasi naman eh, gagraduate pa din naman ako kahit hindi ako pumasok ngayon no."

"Wow ah? Tama yan. Gagraduate ka nga sa ginagawa mong yan, " sarcastic kong sagot.

"Basta. Ako ng bahala. Papasok ako bukas, okay? Kaya payagan mo na ko ngayon."

"Che! Sinasabi ko na nga ba at gusto mo lang makita si Fuyu eh!"

"Kasama na yun per---"

"Kita mo na?! Sa bibig mo mismo nanggaling! Weh! Wag ka na nga Tsuna!"

"Haha. Bahala ka sa buhay mo basta pupunta ko sa school nyo mamaya sa ayaw mo man at sa gusto
mo.

Bleh~!"

DIAL TONE.

ANAK NG TINAPA. Binabaan ako?? Lechugas tong batang to ah!!

Pero infairness, medyo okay na ko after nyang tumawag. Kahit medyo gloomy ako ngayon eh
napangiti

nya ko.

Anyway, dapat na kong maligo. Last day ng Foundation Week ngayon. Sayang naman ang festivity

sa

school kung hindi ko mawiwitness. Anong malay ko baka may free concert pa mamaya sa school di ba?

Fufufu~ iniimagine ko na masaya kami ni Haru na magkasama habang nanonood ng isang

concert.

Achecheche! Kilig-kilig din!

Pero bago ang pantasya eh kailangan ko munang mag-explain sa kanila.

Nagtext ako kay kumareng Nika after kong magbihis ng:

Friendship, bati na tayo okay? :) Asa skul ka na ba? Punta ko dyan maya-maya. I will explain everything.

Wait mo ko ah? :D Miss you

Ayos. Off to school!

Pumasok ako sa may Ministop. Aba! Andun na agad si Tsuna! Ambilis ah! Hindi naman sya

excited

nyan??

Siniko ko sya as a greeting, "ayos ah. Para kang si Flash, ambilis mo," sabi ko.

Ngumiti naman sya, "haha. Kesa naman sa tulad mo."

"Huh?"

"Wala. Sabi ko para kang si Gong Pagong, ang kupad mo."

"ANOOO??!!" sa inis ko kinurot ko sya sa tagiliran. Wuhaha! Yan ang bagay sayo!

Napahawak sya sa tagiliran nya sa sobrang saket eh! Haha!!

"Ansama mo, Aki-oneechan! Para binibiro ka lang eh!"

"Haha!!" react ko. Tumingin tingin ako ng mga pagkain sa ministop. Tamang tama may mga slices
ng

cake dito. Makabili nga para kay Haru. Hehe. Bumili na rin ako ng sari-saring matatamis na pagkain.

"Grabe ka~" napatingin ako kay Tsuna. Parang nandidiri ang tingin nya saken.

"Anong 'grabe ka' dyan??"

"Gusto mo na bang mamatay? Andami ng binibili mong matamis eh!"

"Hahaha! Hindi para saken to."

"Para kanino?"

Ngumiti ako, "para kay Haru."

"Ahhh~"

Kumuha din ako ng yogurt, tatlo, para kay kumare . Health conscious yun eh. Haha. Baka magtampo
sya

pag wala akong binigay sa kanya.

"Eh yang mga yan?" tanong nya sabay turo sa mga yogurt na binili ko.

"Para kay friendship ko."

"Ahhh~ ganyan pala ang style mo pag humihingi ng sorry no?"

"Eh?"

"May suhol."

"Haha! Hindi naman sa ganun!"

"Sus. Wag ka ng mag-explain. Kahit sang anggulo ko tignan eh yun ang nakikita ko."

"Whatever. 'Li ka na nga."

Pagkapasok namen sa UE eh sinalubong ka mi ng mga samu't-saring mga estudyanteng

nagpaparada.

Nakakawili. Iba't ibang organizations ang kasali. Napunta yung atensyon ko dun sa parada ng
mga

members ng Math Club, naka-maid costume sila. Haha. Akala mo aatend ng cosplay event eh.

"Uyyyy!! Andun si Fuyu oh!" sabi ko sabay turo kay Fuyu na naglalakad kasama nung iilang babaeng

members. Siniko-siko ko si Tsuna at inasar asar!

"Acheche! Pahirin mo nga yang nasa bibig mo, naglalaway ka na eh! " dagdag asar ko.

Tinulak nya ko ng bahagya, "weh! Epal! Hindi ah! OA ka naman!"

"Sus! Kunwari pa! Kinikilig naman sya! Wuuh! Namumula ka nga eh! Hahaha!!"
Habang inaasar ko sya, deep in side, malungkot ako. Hindi ko pa kasi nakikita si Haru.

Hindi sya

kasama dun sa parada. Hayst. Asan na kaya sya?

Lumingon-lingon ako sa paligid.

"Aki-oneechan?" napansin pala na pala ni Tsuna na palinga-linga ko sa paligid at wala na ang atensyon

ko sa parade.

Nanlaki yung mga mata ko nung makita ko sa field si Haru ..

..at kasama nya yung dalawang malalanding kouhai nya na bumisita sa kanya nung nakaraan. Sila
yung

mga nanghingi ng number nya. At ngayon eh masaya silang nag-uusap na tatlo at naglalakad dun sa
field.

Sumikip ang dibdib ko. Takte. Oo nga pala, libre ang entrance exam sa school kapag gantong Foundation

Week.

LECHE! LECHE!! Nawala lang ako ng humigit kumulang sa dalawang araw eh umalembong

na

ang mga fourth year HS na babaeng yon!! GRR!!

Teka. Suspicious. Tinutulak tulak nung isang babae yung kasama nya. Oo, yung pinakamalandi sa

kanilang dalawa ang tumutulak dun sa kasama nya kay Haru.

Hmm. Hindi ako mapakali. Kailangan kong malaman ang plano ng dalawang mukhang alimuong na mga

babaeng yon!!
Agad kong hinatak si Tsuna sa collar nya at nagtago kami sa mga halaman malapit sa field kung san sila

huminto sa paglalakad.

"Mai, kaya mo yan!" sabi nung isa sabay tulak ulit sa kasama nya tapos tumakbo na sya

palayo. ANYARE? May iwanan sa ereng nagaganap??

Yung tinulak naman eh mukhang kabado much pero nagawa pang i-curl sa daliri nya yung ibang hibla ng

buhok nya. Tch. Maarte. Nakakaimbyerna. Ansarap hambalusin ng hollow blocks.

"Teka, Aki-oneechan, bakit ba tay--" tinakpan ko yung maingay na bunganga ni Tsuna tapos tinignan

ko sya ng masama at bumulong ako ng, 'sshh! Wag kang maingay! Manuod ka na lang!'

Tumango naman sya kaya tinanggal ko na yung kamay ko sa bibig nya.

"A-ano.." nagsimula ng magsalita yung babae.

Si Haru naman hinihintay lang syang magsalita. Nakakunot ang noo nya. Parang naguguluhan sa
kung

anong sasabihin nung babae.

Wag kang mag-alala, kahit ako, walang ideya kung anong problema ng babaeng yon at ang lakas ng
loob

na solohin si Haru. Asdfghjkl.

"Haru-sempai..ahh..ano..kasi.."

"Mmm?"
Parang maiiyak na sa kaba yung babae pero basta! Sa isip ko, maarte pa rin sya! HMP!

"K-kahit pa n-nung..nag-aaral ka pa sa s-school naten..ano..ahh. .m-may gu--gusto na ko sayo ."

H-HUWAAAATTT??!! C-confession ba itech??!

"Ah..ano..k-kung wala kang girlfriend ngayon, umm.." nagpause yung babae tapos huminga ng

malalim at nagsalita ulit ng, "p-please let me be your girlfriend!" sabay bow.

Hindi lang ako ang muntik ng lumabas ang eyeballs sa mga nakita at narinig ko. Pati si Tsuna.

Whoa.

Anlakas ng loob nya. Actually, first time ko makasaksi ng confession. (Syempre hindi counted yung
kay

Haru don.)

Pero..HAH!! Nagsasayang ka lang ng energy, girl! Ako ata ang mahal ni Haru kaya siguradong irerej--

"Okay."

H-HUH?!! Sumagot si Haru ng..'O -OKAY'??

Napatayo ako sa sobrang gulat. Tears are starting to fall from my eyes . Hindi to totoo! Hinde!!

Nung

napatayo ako, nakita ako nung dalawa, expressionless lang si Haru. Parang walang nakita.

Sinadya kong ibinagsak yung mga pinamili ko at tumakbo ako palayo.

"Aki-oneechan!!" sigaw ni Tsuna . Ayokong lumingon habang tumatakbo ng mabilis.

Kasi masakit. Sobrang sakit. Buti pa si Tsuna, hinahabol ako.

Eh si Haru? Parang wala lang sa kanya.

'Okay'?? Okay lang sa kanya maging girlfriend ng babaeng yon?!!

Ang babaw nya!! *sniff* Dahil lang ba sa hindi ako nakapagreply sa kanya kahapon eh inassume nya ng

may gusto na ko kay Tsuna kaya sumusuko na sya?? *sniff* Kaya kahit sinong babae, okay lang

sa

kanyang maging girlfriend??

Ganun na lang ba yun?? *sniff*

Dahil lang dun, nagkaganon na sya??

Leche! Parang pinasabugan ng bomba yung puso ko. Sobrang sakit. *sniff* Wasak na wasak na.
Ayaw

na ding magpaawat ng luha ko sa kakaiyak. *sniff* Ang sakit-sakit. *sniff*

G-grabe..ganto ba kasakit magmahal?? *sniff*

A-ang balak ko pa naman, sasabihin ko na sa kanyang mahal ko na sya after kong

magpaliwanag ,
kaya nga bumili pa ko ng mga sweets para sa kanya, to celebrate, kaso..

..mukhang hindi na mangya yari yon..kasi.. *sniff*

nakahanap na sya ng kapalit saken.

May girlfriend na sya. *sniff*

Meron na.

Chapter 41: Failure

To fail is a natural consequence of trying, To succeed takes time and prolonged effort in the

face of

unfriendly odds. To think it will be any other way, no matter what you do, is to invite yourself to be
hurt

and to limit your enthusiasm for trying." -- David Viscott

Kumareng Nika's Special POV~

"HARU-KUN!!" pasigaw na sabi ko kay Haru-kun sabay batok sa kanya. Napaaray sya sa ginawa ko.

Hmp! Serves him right.

"Bakit ka nagtext ng mga ganito kay friendship kagabi?? Aish!! Hindi ka ba nag-iisip?? "

sabi ko

sabay turo sa kanya ng sent items ng CP nya.

Pinakita nya kasi yun saken right after nyang dumating. Pinapapasok ko kasi sila ng maaga ni Fu-

chan. Eh si Fu-chan pala eh part ng parada kaya kailangan ko na naman umisip ng Plan B kasi hindi sya

available. Hay naku. RAWR talaga.

Tapos malaman-laman ko eh gumawa na ng hakbang tong si Haru-kun without even telling

me?? Grr!

Nakakapang-init ng ulo! Sabi ko hintayin nya yung plano ko today eh. Aish! Di makapaghintay!!

"Ang epic fail ng ginawa mo alam mo ba yun??"

Sinimangutan nya lang ako. Hay naku Haru-kun! Hindi uubra yang pagpapacute mo saken no! Aish!!

"Eh kasi..Nika-sempai.."

"Naiinsecure ka na naman?"

Tumango sya.

"Hayst. Ilang beses ko bang sasabihin sayo na you don't have to? Isa pa, sa ginawa mo,

nagmukha

ka lang desperado kay Aki no . Alam mo, kaming mga girls, mas gusto namen kung kahit pano

ay

may pagka-hard to get din yung lalaki. Ayaw namen yung desperate type. Pano ka magugustuhan ng

tao kung after all ng mga cool mong linya eh mauuwi ka sa pagmamakaawang magustuhan ka

din
nya?"

"Eh sempai, ayoko naman kasing idepende sayo ang lahat. Saka hindi ko naman sinabi ang lahat

ng mga pa-cool na linyang yon ng paimbabaw o para magpa-impress lang. Sinabi ko lang yun kasi

yun ang nasa isip ko. Totoo lahat yon ."

"Eh how about these texts?"

Sumimangot sya lalo, " hindi ko na kasi alam ang gagawin ko eh. Lalo pa nung narinig

ko nung

tinawagan ko sya kahapon na mukhang enjoy na enjoy na naman sya kasama si Tsuna. Tapos nung

tinext ko sya nung hapon hanggang gabi, wala akong nareceive na reply. Ilang beses ko rin

syang

tinawagan pero hindi naman nya sinasagot. Feeling ko nung mga panahon n ayun..magkasama pa

rin sila ni Tsuna. At kapag naiisip ko yun.."

"Nagiging desperado much ka?"

Hindi na sya sumagot pero alam kong nahihiya lang syang amining oo --- o o, pinanghihinaan na
sya ng

loob . Haay, kunsabagay, tao lang naman sya.

Saka hindi naman sya katulad ng ibang lalaki na beterano na sa paghihintay ng matagal o kaya
eh

sa

panliligaw ng babae. It is his first time loving someone after all.

"Anyway, nakaisip na ko ng Plan B kaya wag kang mag-alala. After this, naniniwala akong

mapapaamin mo ng may gusto sayo si Aki," sabi ko sabay ngiti sa kanya --- a reasurring smile that can

wipe away all his doubts.

Nagvolunteer ako maging cupid nila dahil alam ko simula pa lang na may potential na na

magkagusto si Aki kay Haru-kun. It just takes time para ma-heal yung past nya - -the real reason
why

she believes in her unrealistic fantasies. I will be the one who will help them to be together. Kaya
sisiw

saken to! Hahaha!

"Nika-sempai, sa totoo lang ayoko ng gawin yung plano mo. Kasi iniisip ko na kung sakali man na

magkagusto saken si Aki-sempai, ang gusto ko eh ako yung gumawa ng paraan para mangyari yon.

Ayok--"

Pinatong ko yung isang kamay ko sa balikat ni Haru-kun, "nauunawaan kita pero dahil sayang
yung

naconsume na time ng brain cells ko sa pag-iisip ng plano na to eh mas mabuti ng gawin

naten

to. Promise, last na. After this, hindi na ko mangengelam ."

"Okay. Sabi mo eh," sabi nya sabay ngiti.

Hmm. May point naman si Haru-kun. Pero ewan ko ba, basta sa friendship ko eh likas na talaga

kong

pakelamera. Gusto ko kasing maging masaya sya. Gusto ko syang makamove on.

Alam ko na hindi pa alam ni Haru-kun ang tungkol dun at probably eh matagal nang hindi pumapasok
sa

isip ni Aki ang nakaraan , pero someday, those nightmares will come again. And I believe na si Haru-

kun lang ang makakatulong sa kanya.

Habang nanonood kami sa preparations ng iba't ibang organizations para sa gaganaping parada eh
biglang

may lumapit samen na dalawang babae. Sila yung mga kouhai ni Haru-kun na nanghingi ng number
nya

na ikinaselos ni Aki minsan!

Yes! Tamang-tama at naghahanap ako ng substitute!

"Ah..ano..Haru-sempai, san po ulit yung BA office? Hindi po kasi namen makita eh," sabi nung isa

sa kanila.

"Ah, yun ba? Sige, sasamahan ko na lang kayo," sabi ni Haru-kun habang nakangiti.

"Hephephep!" tigil ko sa kanila na akmang pupunta na sa BA office. Napatingin silang tatlo saken.

"Magte-take kayo ng CET di ba?" tanong ko. Tumango yung dalawa. Ngumiti ako.

"Ganto kasi.." simula ko sabay sinenyasan ko silang dalawang babae na lumapit saken kasi ang

sasabihin ko ay medyo confidential, "kung tutulungan nyo ko eh mabibigyan ko kayo ng tips

para

makapasa sa exam."

Nagtinginan yung magkasama. Si Haru-kun naman nakakunot ang noo at nakatingin saken.

"A-ano po ba ang maitutulong namen sa inyo?" tanong ng isa sa kanila.

Yes! Just as I expected! Haha! Syempre, interesado silang pumasa. Alam ko namang patay na patay
sila

kay Haru-kun kaya lahat gagawin nila, pumasa lang. Hehe. It's time to use their weakness

to my

advantage. Fufufu~
"Simple lang," tapos binulong ko sa kanilang dalawa ang plano ko na dapat eh si Fu-chan ang
gaganap

kaso busy sya.

"EEHHH??!!" sabay na reaksyon nung dalawa na pulang-pula ang mukha. Hahaha!!

Umiling-iling yung dalawa, "n-naku! Hindi po namen kayang gawin yon!!"

Kinalabit na ko ni Haru-kun. Haha. Isa pa to, siguradong pareho din ang magiging reaksyon nya
sa

dalawang kouhai nya pag sinabi ko na sa kanya ang plano.

Lumapit ako kay Haru-kun at binulong yun sa tenga nya.

"EEHHH??!!" natawa ko kasi tama ang prediction ko. Take note: pulang pula ang mukha ni

Haru-

kun. Haha!

" H-hindi ko kayang gawin yon, Nika-sempai! Isa pa, a-ang magpanggap na..na.."

"Tama si Haru-sempai! H-hindi ko kayang magconfess sa kanya! K-kahit pa sabihing kunwari lang

yon! I-imposible! H-hindi ko kaya!"

"Siguradong magagalit lang saken si Aki-sempai pag pinalabas ko na tinatanggap ko kung confession

ni Mai-chan. Nika-sempai! Imposible yang pinapagawa mo! " dagdag ni Haru-kun.

Ngumiti lang ako sa kanila.

"Gagawin nyo o hindi?" tumingin ako sa dalawang babae, "I will assure nyo na kapag ginawa
nyo

ang pinagagawa ko eh 100%..makakapasa kayo."

Then, tumingin naman ako kay Haru-kun, "umoo ka kanina di ba? Ang sabi ko, last na to

sa

pangingialam ko sa inyo ni friendship."

"P-per---"

" Trust me. Hindi ako magpaplano ng isang bagay kung hindi ako siguradong magiging

successful

ito ."

"Nika-sempai naman eh."

"Ay nako. Trust me nga di ba??"

At dahil wala na syang nagawa, pati yung dalawang kouhai nya eh no choice na din eh sinabi ko
na

sa

kanila yung lahat ng tiny details ng plano namen.

After nun eh tinignan ko ang CP ko. A big smile appeared on my face.

"Saktong-sakto ang text message ni Aki," sabi ko tapos pinakita ko sa kanila yung text nya. Ineexpect

ko na din kasi na kundi ngayon eh bukas magtetext si Aki at sasabihin nyang magbati na kami.

I am not her bestfriend for nothing . A lam ko ang takbo ng isip nya. Fufufu~

"Ganto ah. Ang estimated time of her arrival eh 8:30, by that time, start na yung parade. Ako ang

magiging look out nyo. Pag sumenyas na ko na andyan na si Aki, gawin nyo na ang plano," explain

ko sa kanila.
Nag-aalangan man eh tumango silang tatlo.

I know that Mai-chan girl can play her role perfectly. Isipin nya na lang na atleast,
makakapagpratice

syang magtapat sa kanyang crush na si Haru-kun.

At alam ko rin na hindi naman papalpak si Haru-kun dahil anak naman ng tinapa, 'okay' lang
naman ang

linya nya. Imposibleng makalimutan nya pa yun di ba?? OA much na yun pag pumalpak pa sya!!

Nung nag-8:30 na eh nagsimula na nga ang parada. Nagtatago ako sa mag halamanan, may nakadikit
na

binoculars sa aking mag mata at inoobserabahan ko ang lahat ng mga dumaraan sa entrance gate.

At 8:35 am, naspot-an ko si Aki at leche lang.. ba't kasama nya yung asungot na Tsuna na yun?? Well,

hindi naman ganun kahalaga kung andyan man sya o hindi.

As expected, napunta yung atensyon nila sa parada. Lalo na kay Fu-chan. Nakakaimbyerna lang
na

nagkukurutan at nakikipaghampasan si Aki sa Tsuna na yun. Pero malay mo naman dahil lang
yun

kay

Fu-chan di ba?

After all, may gusto si Tsuna kay Fu-chan. Hmm..Hindi imposibleng mangyari yon!
8:39 am, sinenyasan ko na sina Mai-chan.

Ayos!! Simulan na ang plano!

Katulad ng aking inaasahan, nag-walk out nga si Aki nung masaksihan nya ang aming munting palabas.

Ang hindi ko inaasahan na mangyayari sa lahat eh ang paglapit ni Tsuna kay Haru-

kun. Nakakatakot ang tingin nito at mukhang anytime eh manununtok. Yung dalawang babae
naman

eh medyo lumayo sa line of fire.

"WALA KANG KWENTA," madiing sabi nung Tsuna , " kaya hindi ako makapaniwala na

nagkagusto sayo si Fuyu-oneechan eh kasi wala kang ibang alam..KUNDI MAGPAASA NG

BABAE! Pati si Aki-oneechan sinaktan mo! "

Hindi lang ata ako ang nanlaki ang mga mata sa pinagsasabi ng Tsuna na yun, pati yung mga
bystanders

sa paligid.

Pinulot nya yung supot na binagsak ni Aki tapos pagalit nyang ibinigay kay Haru-kun.

"Ayan! Isaksak mo sa baga mo! Binili yan lahat ni Aki-oneechan para sayo kasi mahilig ka daw

sa

matatamis! Ikaw yung iniisip nya nung binili nya yan! Hindi mo alam kung gano sya kasaya habang

iniisip na ikatutuwa mo yung binili nya.. tapos..tapos.. ganto pa ang aabutan nya ??

"Simula ngayon, w ag ka ng lalapit sa kanya ah. Kundi.. lagot ka saken. TANDAAN

MO

YAN!!" sabi nya sabay talikod tapos tumakbo na sya at hinabo si Aki.
"Aki-oneechan!!" sigaw nya habang tumatakbo.

Nung nakalayo na sya eh lumapit ako kay Haru-kun. Ipapatong ko sana yung kamay ko sa
balikat

nya

para iconsole ito pero tinabig nya yon at tinignan nya ko ng masama.

"Kasalanan mo tong lahat!" sabi nya sabay walk out.

Oh my golly gosh.

Mukhang first time atang sumablay ang plano ko.

WAAH! And this failure made the situation worst!!

OMG. OMG!! ANONG GAGAWIN KO??

Siguradong hindi lang si Haru-kun ang galit saken, pag nalaman to ni Fu-chan at Aki,

KATAPUSAN

KO NA!! AAHHH!!
Chapter 42: Simsimi

"One sweet thing that a sweet person can offer..is to make you laugh..even though you refuse to smile."
-

anonymous

Habang tumatakbo ako eh nadapa pa ko ng bongga. Takte. TAKTE TALAGA!! Ano ba tong

nangyayari sa buhay ko?? *sniff* WAAH!!

Nung tatayo na sana ko eh saktong nakita ko si Tsuna , humahangos palapit saken. Grabe ah,

ako nga

hindi hiningal eh, tapos sya akala mo tumakbo sa buong field!!

"A-Aki-oneechan, *hingal hingal* a-ayos ka lang ba?" tanong nya habang humihingal.

Agad akong tumingin ng masama sa kanya. Nung inilahad nya ang palad nya eh inisnob ko lang yon
at

tumayo ako mag isa. HMP. Anong akala nya saken, damsel in distress?? I can take take of myself no!!

"Baka ikaw ang dapat kong tanungin nyan!" sabi ko sabay irap tapos pahid ng luha, "mukha

kang

nakipagmarathon sa Olympics sa kakahingal mo."

"Haha. Eh kasi artist ako, hindi ako sports minded na tao," sabi nya nung medyo okay na sya. Halata

ngang pinagpawisan sya ng bongga sa ginawa nyang pagtakbo.

"Chu~! Artist-artist!! Baka stickman lang kaya mong i-drawing eh!" sabi ko naman.
Nagulat ako nung bigla nya kong niyakap ng mahigpit tapos hinagod nya yung likod.

"Wag ka na nga magpanggap, Aki-oneechan! Bilisan mo, umiyak ka na . Bago pa magbago ang isip

ko."

Hindi ko alam kung bakit ang hina ko sa mga taong yumayakap saken. Parang sinasabi ng mga shoulders

nila na 'sige iyakan mo ko habang wala pa kong metro.' (Char! Ano yun magkakaron ng fee

pag nag-

extend??)

Automatic na tumulo ulit yung luha ko kahit ansarap sapakin nitong si Tsuna. Demanding pa.
Utusan ba

daw akong umiyak? *sniff* Leche! Andaming alam! *sniff*

"Bakit ganun? *sniff* Bakit ganun sya?? *sniff* Ansakit-sakit, Tsuna! Sobra!! "

"Ayan kasi..masyado kang nagtitiwala agad sa mga sinasabi nya. Naku. Kung ako sayo,

kalimutan

mo na lang yung si Haru-sempai no. "

Agad ko syang binatukan at kumalas sa yakap nya.

"Aray! Grabe ka naman! Bakit nambabatok ka?? Ako ba nanakit sayo?? " reklamo nya.

"Eh adik ka eh. Imbis na iconsole mo ko lalo mo lang pinapasama ang loob ko. Napakahirap bang

sabihin yong mga salitang 'magiging okay din ang lahat, kaya mo yan'? ?"

"Eh choosy ka naman kasi eh! Sorry ka ganyan ako mag-advice!"

"Eh ayoko nga ng advice mo eh! Baguhin mo, bilis! Bago magbago ang isip ko!"

"Ayoko nga!! Kung gusto mo ng ganung advice e di sana kausapin mo na lang yung sarili mo

para

magmukha kang Sisa sa gitna ng UE! Bleh!" sabi nya sabay belat saken.
Natawa naman ako bigla. Nawala yung iyak ko dahil sa pakikipag-away ko sa batang to. Haay naku..
hindi

tuloy ako makapag-emote . Gusto ko pa namang iiyak to kaso imbis na umiyak e h I find

myself

laughing. Ang kulit lang talaga kasama nitong mokong na to. Hayst.

Pwede bang ampunin na lang ni mudrabels ang batang to? Ang sarap maging kapatid eh. Para
may

kabatukan ako palagi. Haha.

"Uy," nagulat ako nung pinindut-pindot ni Tsuna yung pisngi ko. Agad akong tumingin sa kanya.

Mukhang napansin nya pa lang nagspace out ako.

"Meron na kong naisip na magbibigay sayo ng magandang advice! Lika! Dali!" sabi nya

habang

nakangiti sabay hatak sa kamay ko.

Napatingin ako sa kamay ko na hawak-hawak nya. Ayos makahawak ah. Kung iba siguro to,

baka

nabigyan ko na ng malisya. Lalo kung kuya nya. Haha. PBB Teens?!! ( Tokwa, nahahawa na ko

sa

mudrabels ko!! Aish! !)

Nagulat ako nung dalhin nya ko sa Computer Room . Libre kasing mag-internet dun eh. Buti
walang

ganong pila kasi karamihan ng estudyante, nag-eenjoy sa field.

Tch. Sila na! Sila na masaya!!

Bigla kong sumimangot nung mabanggit ng lechugas kong utak yung word na 'sila' !! Arghh!!

OO NA!! Ako na insecure!! Eh ano kung mas cute at maganda AT MAS BATA saken yung malanding

kouhai nya na yon?? Tch! Mas bagay kaya ako sa kan --- OMG! Erase! Erase! Erase!!

Shinake ko yung head ko to erase that stupid thought. Eto na nga ba ang sinasabi ko eh. Takte
talaga!!

AYOKO NA!! Ayoko ng gantong feeling! Yung umaasa kang mahal ka ng tao tapos kung kelan mahal

mo na, BOOM!!

End of the story! RAWR!!

Kaya mas gusto ko ang fantasy at fiction kesa REALITY EH! Hayst!!

"Oy, mukha kang baliw dyan. Eto na yung sinasabi ko sayong makakapagbigay sayo ng

advice," sabi ni Tsuna habang kumakaway-kaway sa harapan ng mukha ko.

Agad kong tinanggal yung kamay nya at tumingin dun sa computer screen.

"Asan??"

Hinanap ko pati dun sa likod ng screen, sa keypad, sa likod ng keypad, sa mouse, pero wala

akong

makitang makakapagbigay saken ng advice.

"Tanga, ayan o. Si Simsimi, " sabi nya sabay turo sa screen.

"S-Simsimi?? Itong program na to? Kakausapin ko??" tumawa ako ng malakas pero agad

kong

tinikom yung bibig ko kasi nag -'ehem-ehem' yung student assistant na nasa may harapan.

Oops. Sorry naman! May katabi lang kasi akong siraulo eh!

"Oo nga! Wag ka ng magreklamo! Kausapin mo na lang! Dali!" sabi nya na parang nag-gi-glitter pa

ang mga mata.

Che! To namang batang to, isip-bata naman masyado! Excited?? Excited??

"Fine," sabi ko na lang sabay irap sa kanya.

Una kong tinayp : mahal ba ni haru si aki?

Tumingin ako kay Tsuna. Leche, napingot ko sya kasi nagpipigil sya ng tawa! Argh!! Sinasabi ko na nga

ba pinagkakatuwaan lang ako ng batang to eh!

Buburahin ko sana yung tinayp ko pero sya na yung nag-enter.

"Ano ba?? Ba't mo inenter??"

"Basta! Tignan mo na lang! O ayan na! Sumagot na sya!" sabi nya sabay turo. Napatingin naman ako.

Oo nga no! Leche!! Ang bilis naman magreply nitong program na to!

Simsimi: Oo naman! SOBRA PA NGA EH

Wow ah. Naka CAPS LOCK pa talaga ha??

"Char! Jino-joke time lang ako nyang Simsimi na yan! Pano nya nalaman eh hindi nya naman kami

kilala?? " reklamo ko.

"Basta! Magtanong ka na lang ulit sa kanya."

Inirapan ko na lang ulit sya at nagtype ako ng : eh bakit iniwan nya?

Simsimi: mahal ka nun kya lang kailangan mo munang magbgo ng deskarte sa buhay

"Eh loko pala to eh! Nagbago na kaya ako! Hindi na nga ko masyadong tumitingin sa mga

papables na Korean at Japanese actors eh!!"

"Weh~ Eh bakit nung makita mo si Natsu-oniichan para---"

"Hindi naman sya actor di ba?" defensive kong sagot.

"Haha! Hindi nga artista, pero mukha namang artista! "

"Ewan ko sayo! Masyado kang bias sa kuya mo! "

"Malamang, kuya ko yon eh! Alangan naman kung sayo ko kakampi di ba?? Haha!"

"Oo na. Magtigil ka lang," sabi ko tas nagtype ako ng: eh may girlfriend na syang bago eh

Simsimi: ay bawal na yun suggestion ko..

Ako: kita mo na?

Simisimi: Hindi ko makita, ikaw na lang ang tumingin..

"Eh hayup pala to eh! Kaloka!! Pilosopo!" sabi ko.

Tumawa naman si Tsuna tas sya nagtype ng : bwahaha!

Simsimi: makatawa wagas?

Tinabig ko yung kamay ni Tsuna, "akala ko ba ako ang magtatayp? Ba't umeepal ka??"

"Wow. Nasarapan sya makipag usap kay Simsimi! Haha!"

"Che!"
Nagtype ako ng: malungkot lang :(

Simsimi: wag ka malungkot mahal ka ng DIYOS at hindi ka nya pababayaan..tandaan mo yan

Hay naku. Asdfghjkl. Alam ko namang love ako ni Lord no. Hindi nya na kailangang imention yon.

Ako: pero hindi naman nya ko mahal :(

Simsimi: now

Ano ba yan! Kanina ang haba ng sinabi ngayon nagtitipid na sa pagsasalita!

Ako: now? ngayon lang yun? Bukas mahal na nya ko?

Leche. Ang hopeless ko naman dito oh. Umaasa pa din ako. *sniff* WAH!! Takte talaga!!

Simsimi: tanungin mo sya para malaman mo!

Ako: ayoko. nahihiya ako :(

"Weh? Bakit ka naman mahihiya??" si Tsuna yung nagreact.

"Wag ka na nga epal dyan. Si Simsimi ang kausap ko, HINDI IKAW. "

"Tch. Sabi ko nga eh."

Simsimi: ok lang yan..chill ka lang

Ako: sa tingin mo mahal pa rin ako nun?

Simsimi: OO mahal ka pa rin nya

Ako: eh bakit nga sinagot nya yung babae?

Simsimi: kc bolero! nagpapauto nman yung iba

"Kita mo na! Kahit si Simsimi nagsasabi na bolero si Haru-sempai eh!"

Agad kong tinignan ng masama si Tsuna. Isa pang react at ihahambalos ko sa kanya yung

buong

computer screen. HMP!

Ako: hindi naman sya ganun sa pagkakakilala ko no

Ano ba?? Bakit ko pa sya pinagtatanggol sa program na to?? Huhuhu!! BADTRIP!!

Simsimi: iniisip ka rin kase nun

Ako: pinagseselos lang ako, ganun?

Simsimi: tinitignan lang kung hanggang saan ka magiging apektado. may time na matutuwa sia

kapag

nagseselos ka. pero better not to speak. wag mo nalang pansinin :)

Ay ganon? Sabagay, pwede ring mangyari yon!

Napangiti ako. Aba, mukhang okay din pala kausap tong program na to eh!! The best! Ayos!!

Ako: sige, ganun na lang gagawin ko. Thanks.

Pagkatapos ko itayp yun eh tumayo na ko.

"Oh, ayaw mo na?"

Ngumiti ako kay Tsuna at ginulo ko yung buhok nya. Nasa labas na kami nun ng Computer Room.

"Tsuna, thank you. Dahil sayo, okay na ko ."

"Wala naman akong ginawa. Si Simsimi ang tumulong sayo, hindi ako."

"Char! Pa-humble pa!!" sabi ko sabay kurot sa tagiliran nya.

Kinurot nya ko sa pisngi.

"Ah ganun ah!!" sabi ko tapos kinurot ko sya sa siko.

Nagkukurutan kami, nagtatawanan at naghahambalusan nung biglang. .makita namen si..

NOTE: . Hindi ko inimbento ang conversation ni Aki at Simsimi. Real yan :D

Chapter 43: Fight

Falling in love with someone isn't always going to be easy... Anger... tears... laughter.. It's when
you

want to be together despite it all. That's when you truly love another. I'm sure of it. -anonymous

Nagkukurutan kami, nagtatawanan at naghahambalusan nung biglang.. makita namen si..

HARU.
Nanlaki ang mga mata ko at natigilan kaming dalawa ni Tsuna sa pag-aasaran. As in yung

tipong pati

ngiti ko naging frozen. Para kong naging estatwa.

Napatingin ako sa mga mata nya na nakitingin samen. Napakaseryoso. Nakakunot ang mga noo
nya,

magkasalubong ang kilay at nakasimangot.

Galit sya? ABA! Eh lechugas pala sya eh! Sino ba dapat magalit?? Di ba AKO? Paasa sya eh! Paasa s---

Nagulat ako nang bigla syang lumapit samen at hinatak yung kamay ko. Napakaforceful nun kaya hindi

na ko nakapalag. Hinatak nya ko palayo kay Tsuna habang nakatingin lang sya sa nilalakaran namen.

"Hoy! Anong ginag--"

Hindi na napagpatuloy ni Tsuna yung sasabihin nya kasi tinignan sya ng masama ni Haru. Aba! Aba! Ano

to??

Ang haba na ng nilalakad namen. San nya ba ko balak dalhin??

Habang naglalakad kami eh napatingin ako sa kamay ko na hawak-hawak nya. Ang higpit ng

pagkakahawak nya don. Takte, parang wala na syang balak bitawan yung kamay ko. Eh

lecheness

masakit kaya!! Try nyo!

Dahil hindi na ko makatiis, as in masakit na kasi, tinanggal ko yung kamay nya by force habang sinasabi

ang linyang, "BITAWAN MO NGA AKO!!"

Tapos nun eh tinignan ko rin sya ng masama. Anong akala nya, sya lang may karapatang
gumawa

non? Hah! Kaya ko rin no!! HMP!

"P-pagkatapos mong sagutin yung babaeng yon , l-lalapit-lapit ka saken?? " bigla, tumulo yung mga

luha ko. Takte, okay na ko kanina eh! Aish!!

"D-diba, may girlfriend ka na? *sniff* Eh bakit mo pa to ginagawa ha?? Ha??"

"Bakit, sempai, pag sinabi ko bang hindi totoong girlfriend ko si Mai-chan, mamahalin

mo ba

ko?? Matutuwa ka ba? Di ba. .wala namang magbabago?? Kasi si Tsuna yung gusto mo,

hindi

ako!! "

Asdfghjkl! Anak ng tinapa!! Ansarap manapak ng tao! SINO BA MAY SABING MAY GUSTO

KO

KAY TSUNA?? Sabihin nyo! PAPATAYIN KO! TAKTE!!

"So kaya mo ginawang girlfriend yung babaeng yon dahil lang sa akala mo na may gusto ko kay

Tsuna, ganon?? Eh ang babaw mo pala eh!! " sabi ko. Bakit, tama naman di ba? Leche sya!!
Bwiset!!

Bwiset!!

"Kelan ko sinabing girlfriend ko sya??"

"Nakita ng dalawang mata ko. Narinig ng dalaw ang tenga ko. Hindi mo na kailangang
iexplain

yung mga nangyari kanina para lang ipamukha saken ang lahat!!"

Sige, kami na nagsisigawan! Tokwa, nakaka-HB! Ngayon lang ata ko sobrang nagalit ng ganto sa kanya!

Badtrip kasi eh! Ang sakit-sakit na nga, dinadagdagan nya pa!!

Lecheng Simsimi yan! Akala ko ba pinagseselos nya lang ako?? Eh Echos nya lang yun eh! In
reality,

wala eh. Walang nagbago. Kung ano yung alam ko, yun pa rin.

May girlfriend na sya. TAPOS!

"Alam mo sempai, ikaw yung hindi ko maintindihan eh," nanlaki yung mga mata ko nung

may

tumulong luha sa mga mata nya. Oo, given na yung cute sya umiyak pero the question is, bakit
umiiyak

din sya?? Ano to, gayahan??

" Kung hindi mo naman talaga ko gusto, bakit mo pinahirapan yung sarili mo na makakuha ng mataas

na score sa prelim exam para mapatawad lang kita? *sniff* Bakit nagselos ka sa mga kouhai ko

at dun

sa mga cust omer na babae dun sa cafe? Bakit inalagaan mo ko nung may sakit ako saka nung
nalasing

ako? *sniff* Bakit hinalikan mo ko nung natutulog ako? *sniff* Kung hindi naman ako ang

mahal

mo, bakit ginawa mo yun lahat ha? Bakit?

"Tapos..bigla na lang..*sniff* bigla na lang.. nagbago ang lahat nung dumating si Tsuna. Hindi

kita

maintindihan Aki-sempai, hindi kita maintindihan.

"Please, wag mo na lang ako paasahin kung wala naman talaga -- kung wala naman

talaga kong

dapat asahan. Kasi kahit sinabi ko sayo na hindi ako susuko sayo, napapagod din naman ako ."

Hindi ko alam kung anong isasagot ko. Ang alam ko lang eh patuloy lang yung luha ko sa

pag-agos.

Nahihirapan na kong huminga kakaiyak. Sheda, kung alam kong mangyayari to, dapat uminom
ako ng

maraming tubig kanina. Anak naman ng tinapa kasi eh. Nakakapuno na. Nakakapuno na!!

" So ako yung may kasalanan? Napagod ka? Ganon? Kaya ka nag-girlfriend agad? Eh leche

ka pala

eh! Ilang araw ko lang kasama si Tsuna tapos makabigay ka ng issue, wagas!!

Kailangan bang

linawin ko pa sayo na WALA AKONG GUSTO KAY TSUNA para maintindihan mo ang

lahat

ha??"

KATAHIMIKAN.

Argh!! Ano ba?? Ano ba?? Tititigan mo na lang ako?? Wala kang sasabihin?? WAAH! Maloloka na

ko! Aish!!

"Ha?"
"Wow ah. Kelan ka pa naging ganto ka-slow?" sarcastic kong tanong sa kanya, "TANGA BA

KO

PARA MAGKAGUSTO SA BATANG YON??"

"Eh bakit magkasama kayo ng buong dalaw--"

Napairap ako sa inis. Kanina, ang topic lang namen eh yung sa girlfriend nya tapos---TOKWA

TALAGA!!

" Ginawa ko yon para sayo. Tapos ito pa ang mapapala ko."

"Hindi kita maintindihan, sempai."

"Ikaw ang hindi ko maintindihan! Hindi ko alam na napakakitid ng utak mo! Akala ko pa

naman

matalino ka tapos--"

"Anong kinalaman ng talino s--"

"Bakit ka nag-girlfriend??"

"ILANG BESES KO BANG SASABIHIN NA HINDI KO NGA SYA GIRLFRIEND??"

"ILANG BESES KO RIN BANG SASABIHIN NA NAKITA AT NARINIG KO ANG LAHAT

KAYA WAG KA NG MAGSINUNGALING!!"

Wichekels!! Mababatukan ko na talaga sya eh!! ANO BA?? Hayst!!

Tumalikod ako.

"Walang patutunguhan tong usapan naten kung pareho tayong mainit ang ulo kaya ganto na

lang. Let's meet on Saturday. Sasabihin ko na ang lahat. Yung dahilan kung bakit magkasama
kami ni
Tsuna nung mga nakaraang araw, yung tinatanong mo saken, FINE, I will tell you my answer.
Sasabihin

ko na kung mahal ba kita o hindi sa Sabado," lumingon ako sa kanya, "maliwanag??"

Nung nakita kong tumango sya, tumalikod na ulit ako at nagsimula na kong lumakad palayo.

Buti tuyo na yung luha ko.

Kasi mamaya pag uwi ko ng bahay, kailangan ko ng back up. Kailangan kong iiyak to.

Chapter 44: Friendship

Even though we've changed and we're all finding our own place in the world, we all know that when
the

tears fall or the smile spreads across our face, we'll come to each other because no matter
where

this
crazy world takes us, nothing will ever change so much to the point where we're not all still
friends.

anonymous

Bago ko umuwi ng bahay eh tinawagan ko muna si kumareng Nika. Akala ko pa naman kanina
eh

makikita ko sya. Akala ko magkakaayos na din kami. Akala ko magkakayos na kami ni Haru.
Kaso,

lecheness lang talaga, hindi pa pala.

Ano ba yan, Lord?? Kailangan ba talaga eh pinapahirapan mo ko ng ganto?? Andaya naman

ng mga

problema ko sa buhay oh..parang mga Math problems, ang hihirap isolve!

Haay. Please kumare, sagutin mo. Gusto ko ng kausap. Gusto ko ng karamay. I need you!

Wichekeles,

korni na kung korni! Aish!!

"Hello~?"

YES!! Sa wakas sinagot nya din!

"FRIENDSHIP!! WAAAH!!" as in literal na ngumawa ako sa kabilang linya. Oo, with matching tears

in my eyes pa.

"Oh, bakit friendship, what's wrong??"

"Magbati na tayo please? Kailangan kita!!"

Nakarinig ako ng tawa sa kabilang linya. Loko to ah. Tinawanan lang yung emote factor ko??
"Haha. Oo na. Matitiis ba kita?? "

"Wah! Friendship, namiss kita!! Group huuug! "

"Shungek, magkausap lang tayo sa phone tapos makagroup hug ka dyan, wagas!"

"Ay, oo nga pala. Haha," sabi ko sabay pahid sa luha ko. Akalain mo yun, wala pa kaming 2

minutes

magkausap eh medyo guma an na yung pakiramdam ko??

"Bakit ka nga pala umiiyak? Problem?"

"Ay hinde-hinde!"

"Sayang, tutulungan sana kita kaso mukhang ay--"

"Witwitwit!" hinto ko sa kanya, "ikaw naman, di na mabiro! Haha!"

"Joke ba yun? Tatawa na ba ko?"

"Wag muna. Haha."

"Ano nga yun?"

"S-si Haru," nagpause ako at suminghot, "m-may girlfriend na!! WAAH! Friendship, ansakit!!

Sobra! Tapos kanina nag-away pa kami! Nakakaimbyerna lang!!"

"Girlfriend? Si Haru? Sino si Fu-chan? HAHAHA!! Imposible yun! Ikaw kaya mahal nun! "

" Akala mo lang! Akala ko lang rin! Nakita ng dalawang mata ko friendship eh! Sinagot nya yung

girlalush na malanding ansarap balatan ng buhay na kouhai nya!! *sniff* WAH! Nakakainis! Nakakainis!

Tapos idedeny nya pa?? Aish!!"

"Huminahon ka nga muna. Teka, nasan ka ba ngayon?" tanong ni kumare.

"Sa isang tindahan malapit sa inyo."

"Yun naman pala eh, punta ka sa bahay at dun tayo mag usap para maayos, okay?"

"Okay."
DIAL TONE.

Oo nga no. Ang hina din ng kukote ko eh no?? Bakit hindi ko naisip kagad na sugurin ang bahay
nila

nung ngumawa ako kanina nang hindi ako nagmumukhang tanga dito sa harap ng mga istambay sa
tapat

ng tindahan na to??

Pagpunta ko sa kanila eh pinapasok nya ko sa kwarto ko. Nagulat ako at may mga chichirya sa
gilid

ng

kama nya. Mga peborits ko pa. Takte, gusto ata akong pabatain nitong si kumare eh!

"Anong gusto mong inumin?" tanong nya.

"Friendship, hindi ako pumunta sa inyo para kumain."

Tumawa sya ng malakas, "ano ka ba?? Kailangan naten ng snacks para habang nagkukwento ka eh

hindi ako antukin."

"ANONG SABI MO??" pagalit kong tanong sabay hagis sa kanya ng throw pillow. Syempre,

galit-

galitan effect lang ang lola nyo no. Tumawa naman sya.

"Joke lang. Ito naman oh."

"Joke ka dyan!"

"O siya, kukuha muna ko ng iced tea sa ref sa baba, dyan ka muna. I-rehearse mo muna yung
ikukwento

mo para maganda yung flow."

"Tch. Fine. May rehearse-rehearse ka pang nalalaman dyan."

"Haha. Ano, magdadala ba ko ng box of tissue? May iyakan segment ba tayo? "

"Ano to? Morning talk show?"

"Loka. Gabi na."

"Eh di Evening talk show."

"Loka, wala ng evening talk show ngayon. Pag ganitong oras, either balita o soap opera na ang palabas
sa

mga TV."

"E di hard opera tayo."

"Adik. SOAP as in sabon. Hindi SOFT na malambot! HAHA!!"

"Korni joke lang yun no."

"Buti lam mo?"

"Haha. Whatever. Makaalis na nga. Baka yung iced tea eh maging melted ice tea na," sabi nya

habang

nakangiti tapos lumabas na sya ng kwarto.

Nung wala sya eh tinignan ko yung CP ko. Lalo lang akong lumungkot. Wala man lang nagtext saken.

Haay.

AH! Oo nga pala! Kailangan kong magpaalam kay mudrabels na gagabihin ako ng uwi! Nakow!
Buti

naalala ko kundi siguradong sabon at shampoo with conditioner na naman ang maaabutan ko sa

bahay

mamaya!

Nung magkatapos ko syang itext eh biglang nagvibrate yung CP ko.

WAH! Sana si Har-- engks . Anak naman ng Syntax error yan oh!

Si Tsuna yung nagtext:

Oi, Aki-oneechan, ayos ka lang? Enxa ka na ah? Hindi ako nakaporma kanina eh. Dapat tutulungan kita

kaso ansama makatingin ni Haru-sempai PLUS nakita kong nakatingin din sa inyo si

Fuyu-oneechan

nung hatak-hatak ka ni Haru-sempai. Mukhang nagselos sya sa nangyari. Kaya sya muna inatupag
ko.

Hinabol ko sya kaso ayun..iniwasan nya lang ako. </3

Leche naman to si Tsuna o! Hindi to ang tamang oras para gawin nya kong diary ng buhay nya!!

Kung sya </3 ,

pwes ako </////3!! Ganyan!! AISH!!

OMG. Teka, kung nakita kami ni Fuyu, WAH! Naku! Naiimagine ko na ang dark clouds

background

effect with one kilo of kulog at kidlat kapag nakita ko sya next time! Siguradong HB na naman saken
yun!

Napahawak ako sa noo ko! TAKTENG LIFE NAMAN YAN OH!! RAWR! Ako na naman ang mukhang

kontrabida dito!

Kung pwede ko lang sabihin ngayon din kay Fuyu na si Haru ang may kasalanan ng lahat!

Hayst! PAASA!! Badtrip! Nagsisinungaling pa! Kesyo hindi nya daw GF . HARHAR. Asdfghjkl.

Lokohin mo lelang mong panut! GRR!!

"Andito na ko~" sabi ni kumareng Nika na may hawak-hawak na isang pitsel na iced tea at sa
kabilang
kamay naman ay isang box ng tissue. Tumayo ako mula sa pagkakaupo ko at tinulungan ko sya
sa

kanyang mga bitbit.

Nung okay na ang lahat eh nagsimula na kaming ma g-usap. Kinuwento ko sa kanya yung dahilan
kung

ba't magkasama kami ni Tsuna, pano kami naging close ni Tsuna, basta yung mga ganung
tidbits!

Nabanggit ko pa nga na okay na sina Tsuna at ang kuya nyang si Natsu-san. Pati yung lalong
paggwapo

ni Natsu-san eh nabanggit ko rin sa kanya.

Ultimo yung laughtrip na pakikipagsapalaran namen ni Tsuna mahanap lang yung wichekels nyang

kapatid eh nakwento ko eh. Lalong lalo na yung encounter namen with manong taxi driver na

inabutan lang ni Tsuna ng singkwenta pesos! Hahaha!

"Ahh..I see. Kaya pala ganun si Haru-kun makareact. OA magselos eh. Napakasarap naman

pala

talagang kasama ng Tsuna na yan. Halata sa manner ng pagkukwento mo eh. "

"Oo. Kung bibigyan ako ng kapatid, gusto ko sya!"

" Asa ka naman. Kita mong nangibambahay na yang papables mo eh."

Umasim yung mukha ko nung mabanggit nya ang tungkol kay papables, "HMP. don't mention him."

"Haha. Sabi ko nga eh. Anyway, alam mo, Aki, hindi naman ako against sa friendship nyo ni Tsuna
no.

Oy, don't get me wrong ah. Hindi ako nagseselos kasi may close ka ng lalaki. For the first time. Ang
akin

lang, sana nakwento mo man lang kay Haru-kun yung nangyari para hindi sya nag-aalala sayo."

"Eeh. Kakasabi ko lang kanina di ba? Bawal nga sabihin yung mission namen kasi nga para surprise!"

"Surprise-surprise. Eh sino ngayon ang nasurprise ha? "

"Tch. Sabi ko nga eh."

"Kasi kita mo ah, ang alam ni Haru-kun, buong araw kayo MAGIGING magkasama nung araw na

yun tas nag-CR lang sya, ka-PBB teens mo na si Tsuna . Hindi ba masyadong mabilis ang pangyayari?

PBB teens?? ganun? Obviously, iba maiisip ni Haru-kun no."

"HAHA! Pati ba naman ikaw friendship? Maka-PBB teens ka na din?"

"Hahaha. Di naman. Nakikiuso lang. Ayaw mo nun, para magtrending tayo."

"Ano yan, local o worldwide?"

"Ano ka ba?? Ganyan lang ba kababa ang pangarap mo? DAPAT UNIVERSE WIDE."

Binatukan ko nga sya , "haha! Adik! Wala namang ganun no! May nagtu-twitter ba sa

Mars?? HAHAHA!!"

"Tokwa, malay mo meron!! HAHA!"

"Malay mo wala! HAHAHA!!"

At tumawa kami pareho hanggang sa masamid kami.

"Ehem. Ehem. Nalalayo tayo sa usapan eh. Friendship, did you get my point ba?"

"Opo. Eh kasi sya rin naman eh. Kahit na sabihin nateng hindi nga ako nagreply dun sa mga text nya
at

hindi ko pa sa kanya napapaliwanag ang lahat, dapat hindi ganun yung inasal nya. Ang

babaw nya

eh. Ikaw rin friendship," sabi ko sabay tingin sa kanya.

"Oh bakit ako nasama dyan?"

"Pinag isipan mo rin kami ng masama ni Tsuna. Nagtampo rin ako sayo no! Hindi lang kay Haru!

Pano kasi.. wala man lang kayong kahit konting tiwala saken! S aka nasa mukha ko ba ang papatol sa

batang yon??"
"OO," diretso nyang sagot.

"Ayos ah!! Grabe, hindi man lang pinagsabihan, OO AGAD??"

"Eh cute din kasi yung Tsuna. Malay ko ba kung nabighani ka na sa kanya, di ba?"

"Hindi nga ang kulit!! Saka imposible akong mainlove dun no!"

"Bakit naman?"

"Eh inlove na ke Har--"

Blush. TAKTE!! Ano ba, AKI?? Hanggang ngayon ba naman?? Hindi ba fully accepted na ng

heart

and mind mo na mahal mo na si Haru eh bakit hindi mo masabi sa bestfriend mo??

"HAHAHA!! Kyah!! Oo na, mahal mo na si Haru-kun! Kaso hindi nya pa alam kaya

sabihin mo

na! Ayiih!" sabi nya habang kinikilig at napapapalakpak sa tuwa.

"Eeh..may girlfriend na sya eh."

"Wala."

"Meron."

"Sinabi na ngang wala eh."

" AKALA MO LANG WALA! PERO MERON! MERON! MER--" PAK!!

Akala nyo may sampalan?? HAHAHA!! Wala no! Yung lamok yun na lumanding sa hita ko. Pinatay lang

ni kumare tapos ayun, nagtawanan kaming parang dalawang inmates na kalalabas lang sa
mental.

HAHAHA!!

"Friendship, maniwala ka saken, walang girlfriend si Haru-kun," s abi ni Nika nung okay na kami at

napagod na kaming tumawa.

"Meron nga kasi."

" Char-char ko lang yun. Isang nadiskarel na plano ko lang yun no. Sinet up ko lang yun
para

pagselosin ka para umamin ka na kay Haru-kun. Hindi ko naman inakalang magiging komplikado

ang lahat eh."

"WAAH! Plinano mo yun??"

" Oo eh. Sorry na friendship. Masyado kong nagpakampante sa brain cells ko," nakasimangot nyang

sabi with puppy eyes pa.

Sinakal ko sya ng pabiro, "hayup ka friendship!! WAAH! H indi mo pa alam kung gano kasakit saken

yung nakita at narinig ko ha!! Akala ko talaga hindi nya na ko mahal tapos--! T--"

Tumulo yung luha ko. Natatawa ako habang umiiyak.

"Oh tissue," sabi nya sabay abot nya ng box ng tissue. Kinuha ko naman yun at suminga, "leche ka
kasi

eh. Ayan tuloy. Haay. Badtrip ka! Ako pa rin pala ang mahal nya, akala ko--"

"Char! Ang importante, confession mo na lang ang kulang kaya sorry na! Ayiieh! Patatawarin

na ko

nyan!!" sabi nya sabay kiniliti nya ko sa tagiliran.

Ayun. Bumigay naman ako. Tawa ko ng tawa. Takte, mahina ako sa kilitian eh.

"HAHAHAH!! Oo na! HAHAHA! P--Haha!! Pinapatawad na kita! HAHAHA!! K-kaya--HAHAHA!

Tama na friendship!! HAHAHA! Naiiyak na ko kakatawa WAHAHA!!"

"Promise, pinapatawad mo na ko?"

"HAHAHA!! oo! OO !"

At sa wakas eh tinantanan nya rin ako. Bigla akong napainom ng iced tea dahil sa ginawa nya.

Anak

talaga ng tinapa tong si kumare oh.

Habang umiinom ako eh bigla nya kong tinawag.

"Friendship!"

"O?"

"Kelan ka na magtatapat sa kanya?" muntik ko ng mabuga sa kanya yung iniinom ko.

"Grabe ka! Papatayin mo ba ko??"

"Kagulat-gulat ba yung tinanong ko?"

"Ay hinde! Hinde nga halata no!!"

"Kelan nga? Bilis! Naeexcite na ko!"

" Sa Sabado po . Ieexplain ko na sa kanya ang lahat. Then siguro after that week eh pagkikitain ko

naman silang dalawa ni Natsu-san para magkabati na silang tuluyan."

"Wow. Magandang plano yan. Pero, hindi ko pa rin nakakalimutan yung kasamaan ng ugali ng Natsu-san

na yan ah!"

"HAHA! Ako rin naman no! Pero alang alang sa restoration ng friendship nila eh handa

akong

magpatawad."

"WUUH! Grabe! NOSEBLEED!"

"Ha?"

Bigla nya kong tinapik-tapik sa likod, "congrats, nag-ma-mature ka na friendship."

"T-talaga??"

"Di, joke lang."

"Weh! Walang bawian!"

"Binawi ko ba?"

"Bakit lalaban ka?"

"Oo! LABAN! LABAN!"

"BAWI! BAWI!"

At di na namin namalayan na kinakanta na pala namen ang LABAN o BAWI ng EAT BULAGA. Haha.

parang baliw talaga kaming dalawa ni kumare pag nagsama. Pero grabe ah, namiss ko to.
Namiss ko

talaga yung mga ganitong LAUGHTRIP moments namen ni friendship na girltalk pala. Haha.

I can't wait for that Saturday to come. Kinakabahan ako. At the same time, naeexcite din. Haay.

Ngayong gabi, siguradong magiging masarap ang tulog ko. Sana..mapanaginipan ko sya. Ayiieh! Kilig!!

At di ko na namalayan, nakatulog na pala ako.

Hindi sa kama ko, kundi ..sa lap ng bestfriend ko.

Chapter 45: Candied

"Don't rush into love. Because even in fairytales, the happy ending takes place on the last
page."

anonymous

Saturday. Ang pinakahinihintay kong araw.

Hindi ko alam kung pano ko sasabihin ang lahat -- kung san ako magsisimulang mag explain.

Hayst! BAHALA NA!!

Wichekels! Ang hirap kasi pag isipan ang mga bagay-bagay! Siguro pag nag usap na kami eh makakapag

explain din ako ng maayos.

Saka ang importante, maaga ako pumunta rito sa meeting place namen. Oo, sige na. Kaya ako
maaga

eh

para makabawi dun sa paghihintay nya ng matagal saken dati. Atsaka hindi rin ako makatulog.
Gustung

- gusto ko ng magkaayos kami kasi.. MISS KO NA SYA!! Aminado naman ako run no!

Lechugas lang kasi eh! Hindi naman mangyayari ang lahat ng ito kung hindi sya masyadong
seloso di

ba?? Anak ng tinapa, kami na ba?? OA ah!! Aish!! (sabagay, selosa din naman ako. Wuhaha!

Kaya

quits lang kami. )

Habang naghihintay ako sa labas ng mall na yun eh may nagtext saken. Napakunot ako ng noo

kasi

number lang. Meaning, unregistered yun sa phone ko.

Sino naman kaya yun?

Tas ang text pa eh ganto: Asan ka?

AH! Baka si Haru! Oo nga. Baka nagpalit lang ng number. Sheda naman oh! Sya na ang

maraming
pambili ng simcard!

Nagreply ako agad ng: Andito ko sa labas ng mall. Di ba nag-usap tayong dito magkikita?

Siya: Huh? Talaga? Wala akong naaalala.

ANSAVEH?? Ano to, amnesia boy?? ARGHH!! Mababatukan ko to eh!! Aish!

Ako: Hay naku. Pumunta ka na nga lang kasi. Kunwari ka pang hindi naaalala na magkikita

tayo

ngayon. HMP!

Siya: Fine. Fine. Ikaw talaga oh, ambilis mo ko mamiss. Sabagay, miss na din kita ;-*

Blush. ANAK NG--k-kiss?? Kiss sign yun di ba?? Oh my golly gulay to the highest mountain everest!!

WAAAHH! Spell KILIG!! Tokwa! Kinikilig naman ako! Baka naman hindi na sya galit saken kaya sya

ganyan?? Gaaaahh. Tama talagang pinalipas muna namen ang mga init ng ulo namen eh. Haha!!

Uwaahh! Wichekels, excited na kong makita sya!!

Luminga-linga ako sa paligid. Hindi ko pa sya makita pero yung ngiti ko lampas tao na--
este..lampas

tenga na! HAHAHA!! Ansaya lang..sheda!

Teka! Witwitwit! K-kung magkikita kami ngayon at okay na..as in hindi na sya galit saken..ibig
sabihin

ba non..eto ang..eto ang..aming FIRST DATE!! Oh yeah!! KYAAHH!!

Okay-okay. Mukha na kong baliw dito sa sobrang saya eh wala pa nga eh. Hahaha! Atat? ATAT??

Sabagay, heaven na nung sinabi pa lang saken ni kumareng Nika na hindi naman talaga girlfriend ni haru

yung malanding kouhai nya na yun eh. Ako naman talaga ang mahal nya. Achecheche!

Kilig-kilig

din!!

"Aaaakkki-chaaaaan!!"

Huh? Sinong tumawag saken? Lumingon lingon ako sa paligid. Sheda, baka si Haru na yun.

Automatically eh kinabahan ako. Maya-maya ay may nakita akong isang lalaki na kumakaway saken
at

masayang nakangiti.

Nanlaki ang mga mata ko.

"N-Natsu-san??"

Lumapit sya saken.

"Anong oras ba dapat tayo magkikita? Haha. Ikaw naman kasi. Hindi sinabi na magkikita

pala

tayo," sabi nya habang nakangiti.

"HUH?? Isa pa nga, HUUUHHH?!! Anong pinagsasasabi mo dyan?? Hindi ikaw yu---"

OH. MY. GOSH!! Don't tell me sya yung katext ko kanina??

Tumawa ng bahagya si Natsu-san.

"Ikaw kaya yung nagtext saken na magkikita tayo eh tinatanong ko lang naman kung nasan ka."

"Hah! At bakit mo naman gustong malaman kung nasan ako, aber?? " defensive at

sungit-sungitang

effect kong sabi sa kanya sabay nguso.

Tch! Pahiya ako dun ah!! Akala ko naman talaga si Haru na yung katext ko kanina. Kinilig-kilig pa man

din ako tapos--! Aish!!

"I want to make it up to you. Remember dun sa pagtulong mo saken saka nung kapatid kong si Tsuna?

Honestly, hindi ko maiisip na gagawin mo yun for the sake of restoring the friendship Haru and I
once

had. Alam ko kasing malaki ang galit mo saken for using you. I am just really glad about what

you

did. Kaya gusto kong bumawi sayo."

"Haha. Hindi na kailangan. Basta, ang gusto ko lang eh magkaayos na kayo ni Haru. Apologize

to

him properly ha!" mataray kong sabi.

"Fine. Fine. Haha. Seryoso ka bang yun lang ang gusto mo? Ayaw mo bang maging

girlfriend

ko?" tanong nya habang nakangiti saken -- yung flirty na ngiti nya na mabibighani ka kapag tumitig
ka

ng matagal. Umiwas ako ng tingin.

Leche naman o! Oo, weakness ko yung mga lalakeng hot na tulad nya! Kaso I've already made up my

mind. Si Haru ang mahal ko kaya h---

Nagulat ako at nanlaki ang mga mata nung bigla nya kong hinalikan sa labi. Oo, sa lips!!

Kulang na

lang lumabas yung eyeballs ko sa gulat!

And the worst part is-- OH NO.

S-s-si Haru ba yon? Yung lalaking nasa harapan namen at mukhang kabababa lang ng taxi??

Anak ng-- SI HARU NGA!!

Nagpanic ako at tinulak ko palayo yung makapal ang face na kiss stealer na yun!!

"ANONG GINAWA MO??" tanong ko.

Parang maiiyak ako. Nakatingin si Haru eh! At..at..mukhang hindi sya makapaniwala sa nasaksihan

nya. Naningkit ang mga mata nya at halatang galit. WAAAH!! H-H-

"HARUUUU!!" sigaw ko sabay habol sa kanya, "m-magpapaliwanag ako! Nagkakamali ka ng

iniisip!!"

Kaso..sumakay sya ulit dun sa taxi at humarurot na yung driver nun kaya hindi ko na sya nahabol.

Napaluhod ako dun sa gitna ng kalsada. Nagsimulang tumulo yung mga luha ko.

Hinde. Hinde. Hindi to nangyayari!!

Nagvibrate yung cellphone ko. Sya yung nagtext. Sunud-sunod. Lalung bumilis ang tibok ng puso ko sa
sobrang kaba at panic.

Ang mga laman ng text nya ay:

2:05 pm | Haru: Okay. Gets ko na. Finally nagets ko na sempai. Pero ang hindi ko lang

matanggap eh

kung bakit kailangan mo pang ipamukha saken yung sagot mo eh pwede mo namang sabihin saken.
Bakit

sinadya mo pang makita ko yon ha?? Bakit??

2:07 pm | Haru: Saka kung all this time, si Natsu-san din naman pala ang mahal mo eh bakit hindi
mo

na lang ako iniwasan nung una pa lang?? Eh di sana..hindi ganto kasakit.

2:09 pm | Haru: Kasi mahal na mahal na mahal kita. At kung magkaka-girlfriend man ako, ikaw

lang

yun.

2:10 pm | Haru: Kaso..ayun na. Sorry. Andami kong sinabi. Bye.

Hindi ako makagalaw. Feeling ko sa sobrang sakit ng nararamdaman ko ngayon eh manhid na yung puso

ko..pati utak ko at ang buong katawan ko. Lord, ba't ganto??

Patuloy sa pagpatak yung mga luha ko kasabay ng pagdami ng tao na nakatingin saken.

Pero wala

akong pakelam sa kanila. Wala. Wala.

Nag isip ako ng irereply. Pero walang lumalabas na ideya sa utak ko. Masyado na kong nalulunod ng mga

luha ko. Sumisinok na ko at kinakapos ng hininga.

That moment..gusto ko na lang mamatay. Bakit kailangang mangyari ang mga to??

"W-what just happened?" t anong ng demonyong yun na papalapit saken.

He offered his hand pero tinabig ko lang yun at tinignan sya ng masama. Tapos tumayo ako at

hinarap

sya. Pinalo-palo ko yung dibdib nya habang umiiyak. He looks puzzled. Puuu- ang sarap

magmura!

Hayup!! Ansarap pumatay ng tao!! ARGGHHH!!!

"ANO BANG PROBLEMA MO HA?? PINATAWAD NA NGA KITA SA LAHAT NG GINAWA

MO SAKEN EH! *sniff* EH BAKIT MO YUN GINAWA HA?? *sniff* PART PA RIN BA TO NG

LECHENG REVENGE MO HA?? HA??"

"Ha? Hindi kita naiintindihan."

"LECHE KA! SANA NAMATAY KA NA LAAANG!!" gigil na gigil kong sabi.

"Bakit ba kasi?? I thought you still like me kaya kita hinalikan. Hindi ba yun ang dahilan kung bakit

pinapapunta mo ko rito?"

"HINDI KO ALAM KUNG SAN NAKALAGAY ANG UTAK MONG DEMONYO KA!! Kelan ko

sinabi na may gusto ko sayo?? Oo noon yun pero hindi na ngayon!! Saka ang akala

ko kanina si

Haru ang katext ko, HINDI IKAW! KAYA WAG KANG FEELING!!"

Nanlaki ang mga mata nya, "so..you..and Haru..?"

"TOKWAAAA!!! Ngayon mo lang narealize?? HAYUUP KA!! Sheda, pashnea!! AAAHH!! Ito ang
mahirap sa mga taong feeling eh!! OO GWAPO KA!! PERO HINDI LAHAT NG BABAE

MABABALIW SA KAGWAPUHAN MO NO!!" sabi ko sabay sipa dun sa baba nya for the

second

time around tapos tumakbo ko papasok sa mall at dumiretso sa CR ng babae.

Alam kong pinagtitinginan na ko ng mga tao dahil mukha na kong loraket na nalosyang sa itsura ko. Pero

anong gagawin ko?? Mababalik ba ng pag aayos ko sa sarili ko ang lahat??

Humarap ako sa salamin. Takte talaga. Namamaga pa rin yung mga mata ko. Pero hindi iyon ang
ipinunta

ko dito sa CR.

Naghilamos ako at ki nuha yung panyo ko sa bag. Pilit kong binubura sa labi ko yung halik na yun ni

Natsu-san. Wala akong pakelam kung mamaga man yung labi ko oh dumugo man sya sa

diin ng

pagpipilit ko na matanggal yun.

Habang ginagawa ko yun..paulit-ulit sa isipan ko yung mga nangyari. Lalong lalo na yung mga
text ni

Haru. Bumuhos ulit yung mga luha ko at lalo ko lang diniinan yung pagkuskos dun sa labi ko.

"Ano ba?? Please matanggal ka na!! *sniff* Please naman oh!! *sniff* Kahit hindi na sa

bibig

ko..kahit sa isipan na lang ni Haru oh *sniff*"

Oo, ako na ang baliw. Kaso wala na kong ibang maisip na paraan. Waaah. Ngumawa lang ako
ng

ngumawa sa CR na parang bata habang kinukuskos pa rin yung bibig ko na namumula na.

Mamaya nakarinig ako ng mga katok sa pinto.

"Hey! Si Natsu to! Sorry na! Okay, I will explain to Haru na it is just a mistake. Okay?

Kaya

patawarin mo na ko!!" sabi nya sabay katok. Paulit ulit na katok. Sa inis ko sinipa ko yung pinto nang

magtigil sya.

"ANO BA?? Wag ka ngang maingay!! *sniff* Leche!! Kahit anong mangyari, hindi kita

mapapatawad!! NEVER!!"

Bigla kong naalala si kumareng Nika. Dali-dali kong kinuha yung cellphone sa bag ko at tinawagan
ko

sya.

"Oh friendship! Napatawag ka ata? Ano? Kamusta ang pag-uusap nyo ni Haru-kun? Okay na

kayo? Ayiieeh!"

Nahinto lang sya ng kakaasar saken na may tonong kinikilig kilig pa nung marinig nyang umiiyak ako at

sumisinuk-sinok.

"A-anong nangyari?? Hindi ka nya pinakinggan sa explanations mo??"

Umiling ako at lalong umiyak at suminghut-singhot, "friendshiipp!! Uwaahaha!!"

Ngumawa ako sa kanya kahit alam ko namang mukha na kong tanga. Hindi ko na talaga alam
ang

gagawin ko.
"Okay, asan ka ba? Pupuntahan kita dyan."

"N-nasa Cr ako *hic* sa ground *hic* floor ng mall," sabi ko.

"Okay. Huminga ka ng malalim at kumalma ka lang. I'll be there in a few minutes! "

DIAL TONE.

Just as she said, dumating nga sya makalipas ng ilang minuto. Hindi ko alam kung nagteleport
pa

sya

papunta rito pero ambilis nya talaga makarating.

Kaso hindi ko sinabi na nilock ko yung pinto. Kasi may bwisit na katok ng katok at nang-iinis saken.

"Natsu-san?? Bakit andito ka??" narinig kong sabi ni friendship tapos kumatok sya sa pinto, " Aki, ako

na to. Open the door. Saka bakit nga pala may naligaw na demonyo dito? Nagpunta ka

bang hell

ha? "

Natawa ako ng bahagya sa komento ni kumare. Kahit mukha na kong eng-eng at miserable dito
eh

nagagawa nya pa kong mapatawa.

"Look, alam kong malaki rin ang galit mo saken, pero I will explain everything. Namisunderstand

lang ni Haru ang lahat, " paliwanag ni Natsu.

"Ahh..parang naiimagine ko na nga kung anong nangyari. So you ruined everything kaya

nagkakaganyan si Aki at kaya hindi ko nakikita ngayon dito si Haru-kun no?? "

"Hindi sa gan--"

"Wag ka ng magpaliwanag! Baka mainis mo pa ko lalo at maihambalos sa mukha mong

makapal

yung bag kong mabigat!!" sigaw nya sabay katok ulit sa pinto, "Aki, buksan mo ang pinto."

Binuksan ko nga iyon at yumakap ako sa kanya.

"Hoy ikaw, demonyo! Umalis ka nga sa paningin namen!! Kokontakin ka na lang namen

kung

kailangan na namen ang paliwanag mo. For now, BACK OFF!!" matigas na sabi ni Nika.

Wala

namang nagawa si Natsu-san kung hindi umalis.

May pahabol pa syang linya na:

"Aki-chan, I'm really sorry about..what happened."

"CHE!!" sagot ko na lang.

Pumunta kami ni friendship sa bahay nila. Mas okay kasi dun kesa naman maglupasay ako at ngumawa
sa

harap nya sa loob ng mall. Mukha namang adik-adik ako nun eh scandalous na nga yung ginawa

ko

kanina.

Kahit hirap akong magsalita. Oo, even after kong uminom ng isang pichel na tubig eh pinaliwanag ko pa

rin sa kanya ang nangyari.

Kulang na lang eh sipain nya yung mini table sa kwarto nya sa sobrang inis sa ginawa ni Natsu-san.
"Eh anak ng--! Aish!! Dapat pala pinabugbog ko na yung hayup na yun eh! Takte talaga!

Ang

kaaaapaaal ng mukha!! Napaka-aish!! FEELINGERO!! Haaayst!!" inis na inis nayng sabi.

"*sniff* friendship, ano ng gagawin ko?? *sniff* Akala ni Haru yun na yung sagot ko sa

kanya," sabi ko habang pinapahid yung mga luha ko na hindi pa rin mahinto.

"Listen Aki," sabi nya sabay titig sa mga mata ko, "ang nararamdaman ng isang tao, parang

candy

yan. Alam mong matamis at masarap kahit hindi mo sirain at tanggalin ang wrapper. Pero hinding

hindi mo malalaman kung GAANO katamis at kasarap yung candy na yun kung hindi mo tatanggalin

sa wrapper at kakainin.

"Tatandaan mo, gano man katamis ang isang pag-ibig, kung hindi ka magte-take ng risk at

maglalakas ng loob na sirain ang barrier na naghihiwalay sa inyong dalawa eh hindi kayo

magkakatuluyan. Hindi mo matitikman yung pinapangarap mong happy ending. "

"Pero..pano? Pano kung.. kung kahit magpaliwanag ako sa kanya eh hindi nya ko pakinggan??"

"Kaya nga risk di ba? Explaining to someone your side is taking a risk--a risk of being rejected. Pero

ang maganda sa risk, binibigyan mo ng chance yung sarili mo na iparating sa kanya yung nais mong

sabihin. Problema nya na yun kung hindi ka nya paniniwalaan. Ang mahalaga, ginawa mo

yung

best mo at nag-explain ka. Gets mo na ang point ka?"

Tumango ako.

Niyakap nya ko, "now, all you have to do is rest. Pagpahingahin mo muna yung isip at
puso

mo. Alam kong napagod ka sa mga nangyari ngayong araw. Itulog mo yan. Then paggising

mo

tomorrow, go to his house and explain everything."

"Ha? Eh bakit hindi ngayon?" tanong ko sabay kalas ng yakap sa kanya. Tinignan ko si kumare habang

nakakunot ang noo ko. Hindi ko kasi gets ba't kailangan pang ipagpabukas ang lahat.

"Pupunta ka sa kanya ng ganyan yang itsura mo?"

Tumingin ako sa salamin na nakadikit sa pader ng kwarto nya. Oo nga, mas panget pa ko

sa salitang

panget.

"Tandaan mo Aki. Pag pumunta ka sa bahay nila, hindi naman sya ang una mong

makakausap

eh. Yung mama nya. You need to be pretty. Kaya magpahinga ka muna ngayon. Isipin mo na bukas,

magiging okay na ang lahat, okay?" sabi nya sabay ngiti saken.

"P-pero..pano k--"

"No negative thoughts!"

"O-okay."

Pag-uwi ko ng bahay. Kulang na lang eh ipagtabuyan ako ng mubrabels ko dahil hindi nya ko
nakilala.
Mukha kasi akong pulubi sa mukha ko. Oo, yung mukhang pang-araw ng patay sa sobrang miserable.

"Lumayas ka nga rito! Wala akong pera!"

"Mudrabels naman eh! Ako to! Si Aki!!"

"Ha?? Joke ba yun?"

"Mukha ba akong nagjojoke?? Hayst! Wag ka na ngang humarang dyan sa pintuan! Papasukin mo
lang

ako. Gusto ko nang magpahinga."

"Susmaryosep! Anak, anong nangyari sayo? Na-rape ka ba?? H-hindi kita nakilala ah!" takte, sige,

manlait pa!! Hayst!! Inirapan ko na lang si mudrabels at pumasok na sa loob ng bahay namen.

"Huy! Anyare sayo??" ang kulit! Pati sa kwarto, sinundan pa din ako ni mama at naupo pa sa
bedside

ko.

" Binasted ako ng lalakeng mahal ko even before ako mag confess sa kanya. Ano okay na??

Masaya

ka na?? Kung oo, please lang ma , leave me alone ," sabi ko sabay talukbong.

Nagulat ako nang haplusin ni mudrabels ang buhok ko. Tch. Akala ko pa naman dahil tinarayan ko sya eh

lalabas na sya ng kwarto.

"Anak, sorry hindi ko alam," parang anlungkot ng tinig ni mudrabels. Senti??

"Pero ang maipapayo ko lang sayo, kahit alam kong hindi ako magaling magpayo at sawi din ako sa

pag-ibig eh ..don't lose hope. Alam kong hindi ito yung unang beses kang nasaktan dahil sa

pag-ibig.

Pero natutuwa ako kasi finally..nakahanap ka na ng taong mamahalin mo after ng traumang

nangyari sayo nung high school ka. I hope na maging okay kayo ng taong yun. Sa tingin ko naman,

hindi pa huli ang lahat. So don't lose hope ."

Wichekels naman tong si mudrabels oh! Okay na nga ako eh!! Tapos paiiyakin nya na naman
ako!!

Please naman! Ayoko ng umiyak!

"Sige na, magpahinga ka na. Sana palagi mong tatandaan anak na..kahit medyo matalak akong ina

eh mahal na mahal kita. Kahit tayong dalawa na lang , tandaan mo, hindi kita pababayaan ," sabi nya

tapos maya-maya lang eh narinig ko nang isarado nya ang pinto sa kwarto ko.

Pagkatapos nyang umalis eh umiyak lang ako ng tahimik. Umiyak ako sa maraming bagay. Hindi

ko

naman sana maaalala pa ang lahat eh..pinaalala nya lang. Lalo lang tuloy nadagdagan yung bigat
ng

nararamdaman ko.

Sana..sana bukas, mabawasan naman ito. Kahit konti lang.

I've decided to leave the past,

and risk everything,

to an uncertain future..

with him.
Chapter 46: Feelings

Happiness is like those palaces in fairy tales whose gates are guarded by dragons: we must

fight in

order to conquer it. - Alexandre Dumas Père

Hair? Check!

Lipgloss? Check!

Outfit? Check!

Doll shoes? Check!

Ayos. Ready na ko sumabak sa gera! Eto na! Etong eto na talaga!

*gulp* Pagkapindot ko ng doorbell eh lumabas kagad yung maganda at mabait na nanay ni Haru.

"Hello? Anong maip--"

Ang ganda ng ngiti nya kaso bigla yung nawala nung makita nya ko. Agad nyang sinarado ang pinto pero

hindi sya nagtagumpay! Prepared yata ako!

"Hep!! Please po tita! P-payagan nyo kong makausap si Haru!" sabi ko habang nakaharap

yung

dalawa kong kamay sa pinto para hindi nya maisara ng tuluyan ang pinto. Pati mukha ko ginawa
ko ng

pangharang, "tita! Please!!"

"'Tita'?? Wag mo nga kong matawag-tawag na tita!" pagalit na sigaw nya. Wichekels! Sinasabi ko
na

nga ba galit din sya saken eh!! Waah! Pano ba? Pano ko makakapasok sa bahay nila at

makakapag explain kung kay tita pa lang FAIL na koooooo??

"Magpapaliwanag po ako!"

"Di ba sinabi ko naman sayo nung nag-usap tayo dati na kung saka-sakaling mamahalin

mo ang

anak ko eh wag mo syang sasaktan?? Eh anong ginawa mo ha?? Tapos ngayon pupunta-punta ka

rito??"

"Sorry na tita! Pero totoo pong m-mahal ko ang anak ko! Namisunderstand nya lang ang lahat!"

"Nasira mo na ang tiwala ko kaya bakit naman ako maniniwala sa mga sinasabi mo ha?? Dahil sayo,

gabi na sya umuwi kagabi at nakainum pa! Alam mo bang napakatinong bata nung anak ko

tapos natuto syang maglasing dahil lang sayo ha?? Sa tingin mo ba hahayaan pa kitang lumapit

sa

anak ko sa mga ginawa mo??"

Tokwa! N-naglasing sya?? Aish!! Waah! Patung-patong na ang kasalanan ko! Kailangan ko na tong

maayos!! Ginamit ko ang powers ko, as in 200% pa nga para matalo yung mother nya kaya

nakapasok

ako sa loob. Tapos dali-dali akong umuhod sa harap nya.

"Parang awa nyo na po tita. Bigyan nyo ko ng chance na makapagpaliwanag kay Haru!

Please

po!!" pagmamakaawa ko, "please po *sniff* . Gagawa po ako maski himala mapataw ad nya lang ako

kaya.. *sniff* please pumayag na po kayo na makausap ko sya. *sniff* "

Hindi ko maiwasang hindi umiyak. Eh kasi naman eh *sniff* sa nanay nya pa lang hindi na ko

uubra.

Pano pa kaya kung ipagtabuyan nya rin ako mamaya kung makita nya ko? *sniff*

Friendship, no

negative thoughts di ba? Pero anong gagawin ko? *sniff* Hindi ko maiwasang hindi

isipin na
baka..baka..

"Ang totoo po nyan *sniff* maraming beses ko na pong nasaktan ang anak nyo. *sniff* N -

nakapagsinungaling na din po ako sa inyo just to cover up myself. Twice pa po . *sniff*

Alam ko

pong masama ako. Hindi po ako mabuting ehemplo sa anak nyo.. *sniff* Hindi ako matalino. Bobo

nga po ko sa Math eh *sniff* tsaka alam ko po na..hindi ako yung deserving sa

pagmamahal nya..pero..pero..gusto ko pong malaman nyo na. .willing po

akong magbago..mapatawad nya lang ako. K-kaya sana..tulungan nyo po ako na makausap sya.

Please

po. I want to explain my side. H-hindi ko pa.. *sniff* hindi ko pa nasasabi sa kanya na mahal ko

sya

eh."

Hala! May lawa na ata ng luha sa sahig nila sa kaiiyak ko. Kaso..mukhang hindi pa rin natitinag
ang

mama nya. Anak naman ng--KUNG BAKIT KASI HINDI AKO PINANGANAK NA MAGALING

MAG EXPLAIN EH!!

"Tch. Wag ka na nga umiyak, iha. At tumayo ka na, mangingitim yang tuhod mo,"

napaangat ako

ng ulo. Nakahalukipkip ang nanay nya pero parang teary eyed. D-don't tell me, naiintindihan nya
ko??

Waah! Thank you Lord!!

"S-seryoso?"
"Ayokong maging kontrabida sa inyo ng anak ko. Ang akin lang eh ayokong nasasaktan sya. Kung

totoo yang sinasabi mo na mahal mo sya, patunayan mo. "

"T-talaga tita? Binibigyan nyo na po ba ko ng chance?"

" LAST CHANCE. Kung hindi ka nya patawarin eh ayoko ng lalapit-lapit ka sa kanya, maliwanag

ba??"

"O-opo," sabi ko. Nagulat ako nung inilahad nya ang kamay nya.

Ngumiti ako tapos inabot ko yung kamay ko saka nya ko tinulungan makatayo.

"Halika sa kusina, uminom ka ng tubig," sabi nya.

Sumunod naman ako. Pagkatapos kong uminom ng tubig eh nagulat ako nang abutan nya ko ng mainit
na

gatas. Nasa mug eto na ang design ay mga cute bunnies.

"Tatawagin ko si Haru at kakatok ako sa pintuan nya para sayo. Masakit ang ulo nun at masama

ang pakiramdam kaya naghanda ako ng mainit na gatas para sa kanya. Pag bumukas ng

pinto

eh pumasok ka kagad kasi baka hindi ka nya papasukin. Naiintindihan mo?"

Uwaah. Ang bait talaga ng mama ni Haru kahit kelan. Tutulungan nya pa ko na makapasok sa kwarto
ni

Haru. Answerte ko naman! Sana lang talaga papasukin nya ko. Kundi..hindi ko na alam ang gagawin ko.

"Oo nga pala. Ang pinakaayaw nyang tinatawag sa kanya ng tao eh 'Harucchi'. Kung gusto

mong

pakinggan ka nya, mas mabuti kung iaaddress mo sya sa ganung tawag ."

"O-okay po."
Harucchi? Wow. Ancute. Parang pang sisiw lang ah.

Maya-maya eh lumapit na kami sa tapat ng kwarto nya. Kumatok ang mama nya at nagsalita ng,
"Haru,

buksan mo ang pinto. May dala akong mainit na gatas anak. Inumin mo to para makaginhawa ka."

"Opo~" parang tamad na tamad ang tono ng boses nya nung marinig ko. Sinenyasan ako ng mama nya
na

magready tapos lumakad na sya paalis.

*gulp*Kaya ko to!

"Ma, sana pumasok ka na lang hindi yung pinatayo mo pa ak--" napahinto sya ng

pagsasalita

pagkabukas nya ng pinto. Nanlaki ang mga mata nya. Pinagmasdan ko sya.

Makapajama sya. Magulo ang buhok. Mapula ang mukha. Halatang hindi maganda ang

pakiramdam nya. At lalo atang hindi naging maganda ang pakiramdam nya nung makita nya ko.

"S-sempai??"

"A-ano..H -Haru..pl--"

"Umalis ka na sempai."

Whew. Relax, Aki! Kaya mo yan!! Binalewala ko yung cold treatment nya saken at pumasok ako sa loob

ng kwarto nya. Oo, ginamit ko yung opportunity ng pagkagulat nya sa presensya ko para
makapasok

kagad sa loob.

"Uwaah! Ang cuuutee talaga ng kwarto mo kahit kelan!" masaya kong sabi sabay lapag ng mug dun
sa study table nya. Sinarado nya ang pinto at sinundan ako ng tingin. Nakakunot ang noo nya at

nakapout. Ang cuteee. Hay, kaso may kulang sa total package. .yung cute smile nya.

"Ilan kaya ang lahat ng mga stufftoys mo rito?" sabi ko. Masaya pa rin ang tono ng boses ko. Patay

malisya lang.

Nagulat ako nung imbis na kausapin nya ko eh bumalik lang sya sa kama nya at nagtalukbong ng

kumot.Napatingin ako sa basurahan malapit dun sa study table nya, nakita ko yung sulat ko sa kanya
na

punit-punit na. Hindi ko maiwasang hindi masaktan nung makita yun.

"Ano ba kasing ginagawa mo rito??" nagulat ako nung sumigaw sya. Nakatalukbong pa rin sya

ng

kumot at nakahiga. Parang maiiyak yung tono ng boses nya.

"M-magpapaliw anag sana ako," nahihiya at kinakabahan kong sabi.

"Ayos lang sempai. Malinaw na malinaw saken ang lahat kaya hindi mo na kailangang

magpaliwanag pa . Umalis ka na lang, please??"

Tumulo yung luha kong kanina ko pa tinatago gamit yung mga ngiti ko, "leche! KAYA

NGA

MAGPAPALIWANAG KASI HINDI MO NAIINTINDIHAN ANG LAHAT DI BA??"

Basag yung boses ko. Parang pipiyok na ewan. Kainis. Kainis talaga! Hayst. Eto na naman yung dila ko.

Wala talaga kong kwenta mag explain magpaliwanag kahit kelan. Sigawan ko ba daw sya??

"Hindi mo naiintidihan.. *sniff* y-yung lahat ng nangyari, m-mali ang intindihi mo Haru. Please

naman, pakinggan mo ko oh *sniff*."

Bigla kong naalala yung sinabi ng mama nya.

"HARUCCHI!" sigaw ko habang umiiyak.

"P-pano mo nal-- si mama talaga oh! " bigla nyang nasabi.

Effective . Nagsalita sya.

"Harucchi. Harucchi. Harucchi. Harucchi. Harucchi. Harucchi!" sunud-sunod kong sabi, "kung

hindi mo pakikinggan, *sniff* hindi ako titigil ng kakatawag sayo ng Harucchi sige ka!" sabi ko.

Wala akong narinig na response. Ah ganun ah?!

"Harucchi. Harucchi. Harucchi. Harucchi. Harucchi. Harucch--"

"OO NA TAMA NA!! Makikinig na ko!" sigaw nya sabay alis ng talukbong nya. Umupo sya mula sa

pagkakahiga nya sa kama at tumingin sya saken saka umiwas ulit. Lalong pumula ang mukha nya.
Yung

mata nya rin mapula na rin. Siguro kaya sya nagtatalukbong kanina ay dahil umiiyak din syang tulad ko.

Leche lang talaga.

Kung hindi ko pa aasarin ng Harucchi eh hindi nya pa ko pakikinggan.

"Marinig ka, wala akong gusto kay Natsu-san o kay Tsuna. *sniff* Lahat ng yon misunderstanding

lang. Yung kay Tsuna, nagpakita lang sya saken and asked me a favor. Pumayag ako sa favor na

yun

kasi it concerns you. Ang gusto ko lang naman eh magkabati kayo ni Natsu-san kasi alam ko na
naging

close kayo. Kaya pumayag ako na hanapin nun si Natsu-san at iconvince sya na maging successor
na

nung Math institution na naging root cause ng away nyong dalawa . Tinulungan ko silang
magkapatid

kasi akala ko matutuwa ka saken pag ginawa ko yun. *sniff*

" Hindi ko naman akalain na iba yung maiisip mo eh. Haru, sorry na oh," nakakainis. Nung tumingin

ako sa kanya, nakatalukbong na naman sya at nakahiga. Aish!! Pero nagpatuloy na lang ako

sa pagpapaliwanag.

"Nung nakita mo kami ni Tsuna na nagkukulitan, wala lang yun . Talagang naging close lang kami pero

as friends lang talaga yun. Saka ang turing ko sa kanya eh parang little brother lang. Maniwala ka. Saka

may gusto yun kay Fuyu. Lagi ko nga syang inaasar eh. Kaya wala talagang meron samen.

"Y-yung kay Natsu-san naman, hindi ko alam na pupuntahan nya ko sa place kung san tayo

magkikita. Kahit ako nagulat nung hinalikan nya ko. Nung tinanong ko kung bakit nya yun ginawa, sabi

nya, akala nya kasi may gusto pa rin ako sa kanya. At ang reason kung bakit nya ko pununtahan

is to

personally thank me sa pagtulong na ginawa ko sa kanya at sa kapatid nya. Please maniwala ka,

Haru.

Nagsasabi ako ng totoo. Kung gusto mo, ipapakausap ko pa sayo si Natsu-san at Tsuna para

malaman

mong hindi ako nagsisinungaling!

"I'm really sorry kung hindi ako naniwala sayo na hindi mo nga girlfriend yung kouhai mo na yun.

Sinabi lang saken ni Nika ang lahat. Sorry na kung hindi kita pinagkatiwalaan. Please maniwala ka

naman saken oh *sniff* . Uy, Haru!" sabi ko habang tinatapik-tapik ko sya.

"Uy! Pansinin mo naman ako oh! *sniff* Mukha na kong tanga rito oh!"

Wala pa rin syang response. Tch.Lumayo ako ng konti sa kama nya at sinipa ito. Oo kahit bakal

yun,

sinipa ko talaga matinag lang sya. Takte! Ang ayoko sa lahat eh yung hindi ako pinapansin

eh! Nagpapaliwanag na nga ako ng maayos eh! Ano pang gusto nyang gawin ko??
"ANO BA?? KAILANGAN PA BANG SABIHIN KO PA SAYO PARA LANG MAGETS MO

ANG LAHAT HA??" nagpause ako. Pahid muna ng luha. Hayup talaga. Sige galitin mo pa ko! Aish!!

"ALAM MO, AISH!! SA LAHAT NG MATALINO, IKAW YUNG BOBO!! GET

A CLUE! GAGAWIN KO BA LAHAT NG TO KUNG HINDI KITA MAHAL?! BWISET!

SHEDA!

PASHNEA! LAHAT NA!! ARGGHHH! ANO PA BANG G USTO MONG GAWIN

KO?? MAGSOMERSAULT SA ERE?? LUMANGOY HABANG NATUTULOG?? ANO??!

ANO?? ANAK NG TINAPA-- MAHAL NGA KITA EH! ANO BA, HARU?? PANSININ MO

NAMAN AKO OH! LECHE!! *sniff*"

"Tama na, sempai. Hindi na nakakatawa," nakatalukbong pa rin sya nung sinabi nya yun. Basag

din

ang boses nya. Hindi ko alam kung epekto lang yun ng hangover nya o dahil umiiyak sya kanina

assuming lang ako??

"Mukha ba kong nagjojoke??" sa inis ko eh hinatak ko yung kumot nya at lumapit ako sa mukha nya.

Tapos tinitigan ko sya. Oo, alam kong basang basa ang mukha ko sa kakaiyak. Oo, sabihin na
nateng

natutuluan ko na sya ng luha ko pero ..WALA. AKONG. PAKELAM!! Leche sya!

"SA TINGIN MO BA MUKHA KONG NAGBIBIRO??" sigaw ko. Umiwas lang sya ng tingin.

"Nagsisinungaling ka lang *snif*. "

"OO ALAM KO MADALAS AKONG SINUNGALING PERO THIS TIME HINDI

AKO NAGSISINUNGALING! TAKTE!! MAHAL NGA KITA!! ANO BA??"

"Tama na semp--"

"Mahal kita! Seryoso. Badtrip!! Aish!! Mahal kita. Peksman. Kahit kunin na ko ni Lord ngayon din

basta paniwalaan mo lang yung sinasabi ko!"

"Wag ka ng magsalita sempai *sniff*, "bumangon sya at umupo, tumingin sya saken pero umiwas
di

sya agad. Pinipigilan nyang umiyak. Halata eh. Kasi ayun na naman yung kagat-labi factor nya pag galit

sya at naiiyak, "kapag sinabi mo ulit yan baka..baka..maniwala na talaga ako sayo.

*sniff* M-

masasakitan lang ako at aasang totoo yun. M-masakit eh kaya pwede ba sempai, tama na?"

Lalo lang tumulo yung mga luha ko mula sa narinig ko sa kanya. Gaaaah! Anak ng--sa sobrang inis ko sa

kanya eh binatukan ko sya. Oo, kung batok na masasaktan ka talaga.

"A-aray!" sabi nya sabay sapo ng ulo nya. Napatingin sya saken dahil sa ginawa ko, "bakit mo ko yun

ginagawa??"

Lumayo ako sa kama nya at sinipa ko yung upuan sa tabi ng study table nya. RAWR! Punung-puno
na

koooo!!

"KASI BOBO KA. ANG BOBO-BOBO MO! KU NG AYAW MONG MAHALIN KITA, KUNG AYAW

MONG MANIWALA SA LAHAT NG SINABI KO, EH DI WAG!!" sabi ko sabay lakad papunta dun sa

may pintuan. Leche, pakamatay ka na Haru!! Badtrip ka!!

Nung bubuksan ko na yung pintuan, as in nakahawak na ko sa doorknob eh nagulat ako at nanlaki

ang

mag mata nung maramdaman kong niyakap nya ko sa likuran.

Para kong nafrozen. Hindi ako makagalaw. Hindi ako makpagsalita. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko.

"S-seryoso? M-mahal mo nga ako, Aki-sempai?" tanong nya na akala mo eh inosenteng bata

na

hanggang ngayon eh hindi pa rin makapaniwala sa lahaaaat-lahaaaat ng sinabi ko.

Napairap ako. Leche, nawala yung kilig effect nung pagkakayakap nya saken eh. Kumalas ako ng yakap

sa kanya at hinarap sya.

"Ilang beses ko ba kailangang ulit-ulitin sayo na m--"

Nahinto ako sa sinasabi ko nang bigla nya kong halikan. Nanlaki yung mga mata ko. Parang

sasabog

yung puso ko.

Waaahh!! Anak ng kamote! Totoo ba to? Hinalikan nya ba ko?? Teka, hindi ko naihanda yung sarili

ko!!

Ilang segundo lang yun pero grabe..akala ko mamamatay na ko sa sobrang kaba. Akala ko nga
ilang

minuto yun eh.

Pagkatapos nya kong halikan eh niyakap nya ko ng mahigpit. Takte, para kong bato. Hindi

ako

makareact. Starstruck pa rin ako sa mga nangyari.

"Sempai."
Maya-maya eh tinitigan nya ko. Tapos maya -maya eh umiwas rin sya ng tingin sabay blush.
Tapos

ngumiti sya. Takte, ang cuuuttteee! Namiss ko yung ganung expression ni Haru pag nakaharap saken.

"S-sinabi mo yan ah . Wala ng bawian," parang matutunaw ako sa boses nya . Malambing na

ulit

katulad ng dati.

Inirapan ko sya pero at the same time eh nakangiti ako, "oo na. Bwiset ka. Pinaos mo pa ko kanina."

Yumakap ulit sya saken tapos nagsalita sya ng "sorry" .

Yumakap din ako sa kanya. Wichekels! Sorry pa lang nya kinikilig na ko ano ba yan! Parang hindi kami

nag-away kanina!! WAAAH!!

"Ehem-ehem! Tama na yan! Lalanggamin na kayo!" nagulat ako sa nagsalita.

Paglingon ko nung bumukas yung pintuan..

"N-NIKA??"

Agad kong lumayo kay Haru ng konti. Pareho lukoy kaming nahiya dahil nahuli kami ni Nika na

magkayakap.

"Hahaha! Pahuhuli ba ko sa gantong kaganapan?? UWAAH! Ang sweeeeeet ng pagkakasabi mo

ah! At talagang inulit ulit mo pa ha??"

Blush. Leche naman! Panira ng moment oh!

"A-anong ginagawa mo dito?" tanong ko. Napansin ko pa na may videocam syang dala, "WAH! Wag

mong sabihing---!"

"Oo naman! Kasabwat ko kaya ang nanay ni Haru-kun! Wuhahaha!"

"M-mama?? " react ni Haru nung makita si tita sa may gilid na natatawa-tawa na lang sa mga nangyari.

"Oo, haha. Actually kagabi, kinausap ako nitong si Nika-chan, na bestfriend pala ng nililigawan mo.

Inexplain nya na saken ang lahat kaya bago ka pa dumating iha eh alam ko na ang

nangyari," nakangiting paliwanag ng mama ni Haru.

"Ang galing mong umarte tita!! The best ka talaga!" sabi naman ni Nika. Tumawa lang si tita.

Tumingin ako ng masama sa bestfriend ko "GRR!! Ikaw talagaaaaa!! Naisahan mo na namen

kameeee!!" sigaw ko.

"Echu~ kunwari pa! Wala bang 'thank you' dyan??" nakakaloka tong si kumare oh, mas

masaya pa

yata sya saken eh!!

"Ewan ko sayo, HMP!" sabi ko sabay halukipkip.

Natawa naman ng bahagya si Haru sa ginawa ko.

"Haha, Aki, naalala mo ba yung unang beses na may binulong ako kay Haru-kun? Nung

nasa

bahay nyo tayo tas nagpapaturo tayo sa kanya?" segewy ni friendship.

"Oh eh ano naman ngayon?"

"Ang binulong ko lang naman sa kanya dun kaya sya namula eh. .'wag kang mag-alala, Haru-kun,

halikan mo lang yang si Aki sa first date nyo eh makukuha mo na ang matamis nyang

'oo'! HAHAHA! Sabi na sayo Haru-kun eh!! Ano, tama ako di ba??"
Tinignan ko ng masama si Haru, "totoo yon??"

Tumawa lang sya kaya sa inis ko eh sinabunutan ko sya.

"Napaka mo!!" sabi ko kay Haru, "isa ka pa!" turo ko naman kay Nika.

"Hello~, " napatingin kami sa may pintuan. Sino na naman ang dumating?

"M-MUDRABELS??"

Ngumiti naman sya at kumaway-kaway pa.

"NIKA!! Wag mong sabihing pati si---"

Tumango sya at kumindat pa!

"WAAAHH!! Feeling ko pinagkaisahan ako ng lahat!!"

"Uy, hindi ah. Sempai, wala akong alam dyan," react ni Haru.

"Chaaaarrr! Kinikilig ako sa inyong dalawa! HAAHAHA!!" singit ni Nika.

"E di ikaw na!" sabi ko.

Maya-maya nagulat ako nung hatakin ako ni Haru sa labas ng kwarto nya.

Blush . Ano ba to?? Runaway factor??

Huminto kami dun sa may sala. Tapos tumingin sya saken at ngumiti.
"Ang ingay na sa bahay bigla. Hindi tuloy kita masolo," sabi nya.

Pinalo ko sya sa braso. Oo na, ako na ang kinikilig! TAKTE!! WAAHH!

"Ewan ko sayo Haru. Ang charchar mo," sabi ko habang pinipigilan kong ngumiti.

"Di nga. Seryoso. Saka..sempai..ano..sorry talaga kanina. Hindi lang kasi ako makapaniw ala na..a-

ayun nga," tapos nagblush sya.

"Haha. Kahit naman ako hindi makapaniwala eh . Siguro ginayuma mo ko ng ka-cute-an

mo

no??" sabi ko habang nakangiti sa kanya.

"H-hindi ah!" react nya nang nakanguso.

"Sige, magpacute ka pa at mahahalikan ulit kita!" sabi ko.

"Haha. Sige ba, sempai!"

"Ayoko nga! Naniwala ka naman? ASA! Hahaha! Bleeeeh!" sabi ko sabay belat sa kanya. Aba,

nagbelat din sya saken. Pagkatapos nun tumawa kaming dalawa.

Waaaahh. Ewan ko ba. Hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag ang nararamdaman ko ngayon.

Basta ang alam ko lang, kung ikukumpara ko ang feelings ko para sa kanya sa isang bagay na paborito
ko

eh..

malamang sa malamang sa isang CANDY yun.

Isang uuuuuuuubod ng tamis na candy.

Oo, tama kayo, candy.

CANDIED FEELINGS~

THE END (?)

Note: PLEASE PO SANA BIGYAN NYO KO NG MAHABANG COMMENT (sa WATTPAD)

REACTION NYO ABOUT THE ENDING PATI NA RIN YUNG OVERALL EVALUATION NYO SA

2ND NOVEL KO RITO SA WATTPAD (na mas nauna pang natapos kesa sa 1st novel ko. HAHA)

I don't want EMPTY FLATTERY. PLEASE TELL ME YOUR REAL OPINION ABOUT MY

STORY. Please?

Sa mga silent at mobile readers ko, paki VOTE naman po lahat ng chapters ng CF.

Epilogue

Adolescence is the time in life when girls quit believing in fairy tales and start to believe in

love. -

anonymous

I love the word 'fate'. Naniniwala ako sa kapalaran, sa isang one fateful encounter kung saan
bigla

na

lang papasok sa buhay mo ang lalakeng magpapatibok ng iyong puso.

I believe in fairytales and happy endings - na lahat ng mga girls may meant to be na prince
charming,

knight in shining shimmering glittering armour o kung ano pa ang trip n'yong itawag dun.

Basta saken.. "IDEAL MAN" - isang lalakeng tall, HOT, and handsome . Age qualification?

Basta

mas matanda saken. Kasi naniniwala ako na ang mga guys na mas bata o kasing edad lang ng mga girls

ay mga immature pa mag-isip. Yung tipong ikaw pa ang kailangan umintindi at mag-adjust sa
kanya?

Naku, allergic ako sa mga ganun .

Gusto ko ako yung inaalagaan at pinoprotektahan. Yung katulad ng mga leading man sa mga

romance

movies at Asian dramas na nagpapakilig saken. Ganun ang tipo kong lalake. At yun ang mga

standards

ko.

NOON YUN. HINDI NA NGAYON.

NAKAKATAWA KASI..ANG EPIC FAIL KO LANG TALAGA. Kasi nainlove ako sa isang

taong

OPPOSITE NG IDEAL MAN KO.

TALL? San banda? Haha. Kasing tangkad ko lang kaya sya!

HOT? HAHAHA!! Hindi naman sya hot eh! CUUUUTTTEEEE sya!!

HANDSOME? Ay ang kuleeet?? Cute nga di ba??

Age qualification? AYUN. MAS MATANDA LANG NAMAN AKO SA KANYA NG 2 TAON!

Dati naniniwala ako na immature ang mga mas bata saken pero nagkamali ako kasi mas
mature pa

syang mag isip saken. Oo, to the point sya pa ang umiintindi saken at kailangang mag-adjust sa mga

kababawan ko sa buhay.

Gusto ko ako yung inaalagaan, kaso it turned out na ako yung laging umaalaga sa kanya.

Lalo na

nung may sakit sya at nung naglasing sya dahil saken.

Gusto ko ako yung pinoprotektahan, kaso it turned out na ako pa yung pumuprotekta sa kanya

lalo

kapag tinatry sya i-bully ng mga pasaway nyang classmates na lalake.

Hindi man sya katulad ng mag tinitilian at kinababaliwan kong mag Asian drama actors noon, alam
ko

naman na sya yung nagpapakilig saken ngayon.

Oo, hindi sya gwapo. Kung aayusan mo sya, lalagyan ng wig at susuotan ng pang babaeng damit eh
mas

maganda pa sya sa babae. Ang cuuuute-cuuuute nya. Yung manly side na hinahanap ko sa isang lalake

eh wala naman sa kanya.

Nakakatawa ngang alalahanin kasi wichekels lang, tintry nya uminom ng alak para lang masabing
manly

sya. Nag-eexercise din sya noon ng bongga para lumaki ang muscles nya at umiinom sya ng gatas
araw-

araw para tumangkad.

Nakakaloka kasi lahat yun ginawa nya para saken. Kaya siguro hindi na rin nakakapagduda na
maiinlove

ako sa kanya.

Sabihin na nga nateng hindi nga sya pasok sa standards ko, pero pasok na pasok naman sya sa puso

ko.

"Aki-oneechan, ano bang tinutunga-tunganga mo dyan?!! Sabi ko ikaw ang magpicture saken pag

umakyat na kong stage eh!!" sigaw ni Tsuna . Nakatoga sya at halatang nayayamot na. Nagspace

out

pala ako haha.

Graduation nya ngayon. At talagang pinilit nya pa kong sumama para maisama ko si Haru at

PARA

MAISAMA NI HARU SI FUYU na..ahem..ahem..alam nyo na..hahaha!!

"Oo na boss! Makautos wagas ah!!" sabi ko sabay hawak ng maigi sa camera. Maya-maya eh tinawag

na sya sa stage.

Gulat kayo no?

Don't worry, hindi lang kayo ang nagulat, pati ako. Eh anak ng tinapay! Sinong mag-aakalang

ang

isang petiks na tulad nya eh nakakuha pa ng TOP 5?? ASTEEEEG DI BA?

Echu~ Papogi lang yan kay Fuyu na ngayon nga eh nakakunot ang noo at halos magkasalubong na ang

dalawang kilay. HAHAHA. Hanggang ngayon kasi eh galit pa rin sya kay Natsu-san kaya ayun..galit pa

rin sya kay Tsuna. Kung hindi nga sya pinilit ni Haru eh hindi pa sya sasama eh.

"Uy, Haru, Fuyu, friendship, lapit lang ako dun sa stage ah. Maarte tong kasama naten eh," paalam
ko sa kanila.

Nung lumapit ako sa stage eh bumulong si Tsuna na irecord ko daw as video. Napakunot ako ng

noo

pero ginawa ko na lang.

Right after kong ifocus sa kanya yung cam eh nagulat ako nung agawin nya sa isang MC yung mic!

"Ehem..ehem..mic test..test mic. Ayun ayos na, " sabi ni Tsuna sabay ngiti sa madlang

pipolets na

nakatingin sa kanya. Obviously, lahat eh masama ang tingin sa kanya. Eksena maker sya eh.

Ano na

naman ka yang pakulo ang gagawin nito??

"Fuyu-oneechaaaann! Naririnig mo ba kooo? Ngayong graduate na koooo, masasabi ko na

sayo

yung matagal ko ng tinatagooooo. In case na hindi mo pa alam, mahaaaaaaaal na

mahaaaaaal

kitaaaaa!!"

TOKWA! Pati ako nagblush sa ginawa nya eh. An charness naman nitong batang to!! Kailangan
pag

nagcoconfess sa madaming tao pa?? At talagang sa graduation nya pa mismo ginawa ah??

Naghiyawan ang mga tao. Yung iba kinilig din! Yung iba nabadtrip! Hahaha! PANALO KA TALAGA
TSUNA! ANLAKAS NG LOOB MO!!

Teka, si Fuyu.. ano kaya ang reaction nya?? Hinahanap ko siya sa tingin. Ayun!

WAHAHAHA! Nagblush si Fuyu at napatayo sa ginawa ni Tsuna. Obviously eh nagulat sya. Hindi sa

sinabi ni Tsuna kundi sa paraan nya ng pagkakasabi dito.

"Sa pasukaaaan, sisiguraduhin ko na sa school nyo ako papasok!! Kaya sana---"

"BUMABA KA NA DYAN! LECHE KA!!!"

Sino yung sumigaw?

Napalingon ako sa likuran. SI FUYU! Pulang pula. Nagulat ako ah. Mukhang talagang sobrang
nagalit

sya kasi after nyang sumigaw eh sinipa nya yung isang upuan.

"Bababa lang ako dito pag pinayagan mo kong ligawan ka sa pasukaaaann!!"

"ISA!"

"Hindi ako bababa!"

"DALAWA!!"

"Mapagod kang magbilang dyan!"

"OO NA!! OO NAAA!! BUMABA KA LANG DYAN!! AISH!!"

Agad bumaba si Tsuna ng stage at hinabol si Fuyu. Ang kulit naman ng dalawang to. Makalapit nga

ng konti nang marecord ko ang pag uusap nila. Fufufu~ (OMG! Nahahawa na ko kay kumareng NIKA!!)

Teka, anung next na nangyari?

SECRET!
Sa part two na. HAHAHA!!

CF Trivia + AN

STORY ORIGIN

PLOT - Ang totoo nyan, katulad ng TH eh dapat manga ang story na to. Pero oneshot manga lang.
The

plot is inspired by my college closefriend na mahilig sa mga Asian dramas, tinitilian ang mga

asian

drama actors, may standards na tall, hot and handsome with age qualification na kailangan mas
matanda

sa kanya kasi naniniwala sya na mas immature mag isip ang mga mas bata sa kanya na lalake.

Sya din ay ayaw sa kape, mahilig din syang matulog sa klase, nangimbansa at nangimbambahay

ang

father at galit na galit sa Math katulad ni Aki. Meaning, real person po ang pinagbasehan ko

sa

character ng CF na si Aki. Sa taong yun mismo ko rin nakuha yung mga slang words at

mga gay

lingo na mapupulot nyo rito. ( Opo, hindi nyo po ko makikita na nagsasalita ng wichekels, etc. haha.
Sa

kanya lahat galing yun. )

MALI PALA. Haha. May mga inimbento din akong mga phrases rito like =OMG to the HIGHEST

MOUNTAIN EVEREST!‘ :D )
Ang sabi ko kasi sa kanya, magmamahal din sya ng mas bata sa kanya. Ayun, nangyari nga. LOL. K aya

nagkaideya ko na.. why don't I make a manga out of her principles and ideals?

Ang totoo nyan, may manga cover na nga ako eh. Kaso puchupuchu lang. Click external

link to see

it. Matagal na yan kaya ang chupangga na. Haha.

TITLE - Ang unang title ng naisip ko rito eh BEYOND THE IDEALS. Kaso binago ko kasi may goal

ako na ang lahat ng gagawin kong title ng stories ko dito sa wattpad eh composed of two

words lang.

Kaya CANDIED FEELINGS. Kaya CF kasi..alam nyo na yun..nabanggit ko na sa ch 45 at 46 yung

connection nya sa story :)

POV - Balak ko all through out si Aki lang ang nagsasalita pero naviolate ko rin yun kasi nagkaron ng 2

beses na POV si kumareng Nika. Anhirap naman kasi ng single POV. Kailangan ko pa ng experience para

mamaster yun. Haha.

FLOW OF THE STORY - Antotoo nyan, wala akong balak na pahabain ang storya ng CF. Ang

expected ko nga lang eh 20 chapters lang. Pinahaba ko lang kasi nirerequest ng ilan saka naisip ko nga na

puro humor lang at ideals yung CF, walang depth kaya nilagyan ko. At yung depth na yun, hindi pa tapos.

Kasi hindi ko pa nirereveal yung mga loopholes sa story (e.g. pano nakilala ni Haru si Aki, ano

yung

traumatizing past ni Aki? etc.)

GENRE - Bakit humor ang napili ko? Honestly, I was inspired by the kind of humor dreamerdork
has.

Naisip ko na..since puro kadramahan ang TH eh dapat may pambalance ako. Yung tipong, after

mong
umiyak sa TH eh tatawa ka naman sa CF. Ganun.

CHARACTER ORIGIN

Yung name ng apat na main characters ko eh kinuha ko sa 4 seasons sa Japan. Lahat sila may

meaning.

Check it out :)

AKI [age: 18 ] means AUTUMN; bright; glistening ( halata naman sa kanyang cheerful personality

di

ba? :D )

Si Naka Riisa ang napili ko bilang AKI kasi bukod sa napakagaling nya umarte lalo na kapag

comedy

parts ( Tokwi wo Kakeru Shoujo, Yankee-kun to Megane-chan, Shiawase ni Narou Yo ni, etc.

) at mas

matanda sya kay Seto Koji.

HARU [age: 16 ] means SPRING ; "sun, sunlight", "clear up" ( self-explanatory naman di ba? )

Si Seto Koji yung naisip ko na tanging J-actor na pasok sa role ni Haru. Kasi lahat ng katangian ni
Haru,

eh syang sya. Isa pa, napakagaling nya rin umarte lalo na sa (Runway Beat, Atashinchi no

Danshi,

Koizora, Otomen ) Ngiti pa lang nya buo na araw ko. Wuhaha.

Fuyu [age: 16 ] means WINTER ( explains her coldness..'tsundere' )

Si Shinohara Tsugumi ay una kong nakita sa Switch Girl!! At sobrang nacute-an ako sa kanya. Although

hindi sya ganun kasikat, ramda m kong bagay sya dun sa role kaya siya ang pinili ko.

Natsu [age: 22 ] means SUMMER (his hotness and his personality na mainitin ang ulo)
Isa po akong fan ng Nodame cantabile at kinikilig ako ke Chiaki kaya sya yung ginawa kong si
Tamaki

Hiroshi si Natsu na hot at gwapo dito sa CF. Kaso ginawa ko syang antagonist para may thrill. :)

Nika [age: 18] means VICTORY ; useful; bringer of victory (self-explanatory! :D)

Nabanggit ko kasi sa mga naunang chapters na walang bangs si Nika kaya nag isip agad ako ng J-actress

na walang bangs at BOOM! Naisip ko ang kagandahang si Kuroki Meisa na napanuod ko sa Shiawase
ni

Narou Yo Ni. Sakto pang nalaman kong in good terms sila ni Naka Riisa sa isang Jdrama (which is hindi

ko pa napapanuod) na Ninkyo Helper (tama ba ang spell?).

Para po sa mga hindi nakakapansin, may lovelife po si Nika. Hindi lang nafofocus. May boyfriend sya sa

ibang bansa. Know more about it sa CF 2!

Tsuna [age: 15] means BOND (he prioritizes his family more than everything..kaya nga naisip nya
yung

mission to save his brother)

Kelan lang sya nagpakita sa story. Natuwa lang talaga ako sa pagkacute-cute na si Yamada
Ryosuke

sa

pinapanood kong Hidari Metantei EYE kaya naisip ko na gawin syang late hero para magkaron
ng

resolution yung conflict about sa pagiging successor ng Math institution.

Btw. Totoong kinuha ko ang name ni Tsuna sa pangalan ni Natsu. Oo, pinagbaliktad lang XD

AUTHOR'S NOTE:

Marami akong utang na loob at labas sa mga supportive readers ko. Super thanks po sa inyong lahat.
Sana

suportahan nyo ang upcoming CF 2, pati na yung ang FORBIDDEN APPLE at TWISTY HEART.

READER, kung nagustuhan mo ang CF, here are the ways to show that you support the author:

1. Vote all the chapters of CF (including prologue, epilogue and Trivia) – make sure to have
an

account in WATTPAD para magawa mo ito. K ung wala pa, just make an account via your FB

account. It‘s very easy ^_^

2. Like Baka_Usagi page http://www.facebook.com/bakausagichan

3. Give your oneshot comment or overall comment/evaluation of the story sa first page or sa

last

page (sa comment box). Criticism are allowed. (NOTE: May CF 2 po kaya yung ibang

questions/loopholes sa plot..dun palang maayos.)

4. Support other baka_usagi stories (puntahan sa

http://www.wattpad.com/user/baka_usagi )

5. FILL IN THE BLANKS.

FAVORITE QUOTE : (from the characters. Hindi kasali yung mga op. quotes naten kasi hindi akin

yun) ____________________________

FAVORITE CHARACTER AND WHY: __________________________

TOP 5 KILIG SCENES : ________________________________

PINAKAAYAW MONG EVENT SA CF: ___________________________

THINGS YOU LOOK FORWARD TO (SA CF2) : __________________________________

______________________________________________________________________

Abangan ko yan ah! See you sa CF 2! :D