Dag allemaal, vandaag gaan we de schijnwerpers richten op de

praktische aspecten van het oude Griekse theater. We zullen

ontdekken hoe de Grieken hun theaters bouwden, hoe acteurs zich
op het podium bewogen en hoe de akoestiek werd beheerd.
Verschil tussen Griekse en Romeinse Theaters
Laten we eerst eens een kijkje nemen in de fascinerende wereld van
theaterarchitectuur en de opvallende verschillen ontdekken tussen de
Griekse en Romeinse theaters. Hoewel het duidelijk is dat de Romeinse
cultuur sterk werd beïnvloed door de oude Grieken, zijn er enkele belangrijke
verschillen te onderscheiden als het gaat om de bouw van deze historische
theaterlocaties.
Een van de meest opvallende verschillen heeft te maken met de fysieke
locatie van deze theaters. De Grieken kozen ervoor om hun theaters tegen
bestaande heuvelwanden te bouwen, wat niet alleen diende om de structuur
te ondersteunen, maar ook om een natuurlijke akoestische omgeving te
creëren. Aan de andere kant hadden de Romeinen niet altijd de luxe van
natuurlijke heuvels om op te bouwen. In plaats daarvan creëerden ze
ingenieuze kunstmatige constructies met gewelven en bogen om de tribunes
te ondersteunen. Deze slimme techniek stelde hen in staat om eveneens een
indrukwekkende akoestiek te bereiken.
Een ander significant verschil is te vinden in de gebruikte bouwmaterialen. De
Grieken stonden bekend om hun gebruik van natuursteen bij het bouwen van
theaters, terwijl de Romeinen voornamelijk op baksteen en beton
vertrouwden om hun theaters te construeren.
Lay-out van de oude Griekse theater
Sommige oude Griekse theaters, zoals die in Ephesus, blijven bestaan
vanwege hun geweldige akoestiek. Het theater in Ephesus, wordt nog steeds
gebruikt voor concerten. Het werd vermoedelijk gebouwd door Koning
Lysimachus, een opvolger van Alexander de Grote, aan het begin van de
derde eeuw voor Christus tijdens de Hellenistische periode.
Theatron
In Griekse theaters heet de plek waar mensen zitten om naar de show te
kijken 'Theatron,' en ons woord 'theater' komt daarvandaan. Het betekent
eigenlijk 'kijken' in het Grieks, en het begon met ceremonies. Griekse theaters
waren niet alleen ontworpen voor veel mensen, maar ze klonken ook goed.
Zelfs mensen hoog op de heuvel konden de woorden van de acteurs
beneden horen. Het woord 'publiek' komt van 'horen' omdat luisteren
belangrijk was in het theater.
De Skene en de Actors
"In oude Griekse theaters waren er speciale plaatsen. Het 'orkest' was waar
de acteurs stonden, vooraan waar het publiek zat. Achter hen was de 'skene,'
maar die was niet altijd permanent. De 'skene' was oorspronkelijk geen vast
gebouw. Als ze het nodig hadden, zouden acteurs van kleding veranderen en
vanuit enkele deuren tevoorschijn komen, hoewel het koor meestal hetzelfde
bleef.
Een interessant feit is dat Aischylos' 'Oresteia' de oudste bekende tragedie is
die de 'skene' gebruikte. Vóór ongeveer 460 voor Christus speelden acteurs
waarschijnlijk op dezelfde plek als het koor, dat deel uitmaakte van het
orkest. Later werd de 'skene' een houten constructie met een plat dak, wat
een verhoogd podium bood, vergelijkbaar met moderne podia. Het
'proscenium' was een deel van de 'skene' met kolommen."