Konstantynów (dawniej Kozierady) – dawne miasto ( 1729–1870), obecnie wieś gminna w

Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Konstantynów,

na skrzyżowaniu dróg 698 i 811.

Miejscowość jest siedzibą gminy Konstantynów oraz rzymskokatolickiej parafii św. Elżbiety
Węgierskiej. W miejscowości działa też Chrześcijański Zbór Świadków Jehowy.

Miasto prywatne posiadało prawo miejskie w 1729 roku, położone było w ziemi mielnickiej
województwa podlaskiego. Do 1932 roku istniał powiat konstantynowski z siedzibą w
Janowie Podlaskim, a w latach 1952–1954 miejscowość była siedzibą gminy Zakanale. W
latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa
bialskopodlaskiego.

Części miejscowości
Integralne części miejscowości:
Identyfikator Nazwa Rodzaj
miejscowości miejscowości miejscowości
część
1021814 Czerwony Dwór
miejscowości
część
1022021 Sztab
miejscowości
część
1022044 Zamieście
miejscowości

Zamieście w wieku XIX samodzielna wieś

Historia

Pałac w Konstantynowie

Pierwsze wzmianki o Kozieradach pochodzą z roku 1452 – wtedy to Witold Aleksander i

Jakub z Trzebini zakupili od szlachcica Świętosława majątek, który tenże otrzymał w spadku.
Następnie miejscowość stanowiła własność rodu Bohowitynów Bohowitynowiczów, a potem
kolejno książąt Szujskich i rodziny Sierzputowskich.

W 1616 dobra Kozierady kupił wojewoda podlaski Stanisław Warszycki. W 1617 zapisał je
swoim bratankom Adamowi i Stanisławowi Warszyckim. W 1660 wieś była miejscem
koncentracji wojsk polskich pod dowództwem Stefana Czarnieckiego przed wyprawą na
wojnę moskiewską. W trakcie tego postoju doszło m.in. do pojedynku pomiędzy W 1669
córka wojewody sandomierskiego Michała Warszyckiego,Teresa, wniosła część dóbr w
wianie do małżeństwa z Janem Chryzostomem Pieniążkiem, wojewodą sieradzkim.
Natomiast w 1700 córka Teresy z Warszyckich i Jana Pieniążków - Maria Kazimiera, wniosła
je w posagu Karolowi Juliuszowi hr. Siedlnickiemu. Ich syn – Karol Józef Odrowąż Sedlnicki w
1729 roku zmienił nazwę miejscowości na Konstantynów na cześć swojej żony – Konstancji z
Branickich i lokował tu miasto; ponadto wystarał się o przywilej urządzania jarmarków. W
1744 Siedlicki wybudował tu pałac w stylu baroku saskiego otoczony parkiem.

W końcu XVIII wieku dobra konstantynowskie o ponad 600 włókach nabył ówczesny
wojewoda podlaski Tomasz Walerian Aleksandrowicz i w rodzinie Aleksandrowiczów
pozostały one do końca XIX wieku, gdy nabyli je Plater-Zyberkowie. Około 1840 pałac został
przebudowany z inicjatywy Stanisława Aleksandrowicza pod kierunkiem prawdopodobnie
Franciszka Jaszczołda w stylu neogotyku angielskiego wraz z rozległym angielskim parkiem
krajobrazowym.

W 1869 miasteczko utraciło prawa miejskie podobnie jak wiele innych w Królestwie Polskim
w ramach carskich represji za powstanie styczniowe. W 2 połowie XIX wieku powstały
murowane zabudowania folwarczne, a w 1905 zabudowania administracji dóbr. W latach
1907-1909 z fundacji Stanisława Plater-Zyberka wzniesiono tu kościół parafialny pw. św.
Elżbiety w stylu neogotyckim, pierwszy w miejscowości, gdyż do tej pory istniała tu tylko
cerkiew. Cerkiew konstantynowska wzmiankowana była już w XV wieku, zachowana obecnie
pochodzi z 1834 roku, przebudowana w okresie międzywojennym na szkołę. Około 1 km za
miejscowością w Zakanalu znajduje się nieużywany cmentarz prawosławny z XIX/XX wieku.

W końcu XIX wieku Konstantynów był osadą targową o około 2000 mieszkańców. W latach
1867-1932 istniał powiat konstantynowski, początkowo w guberni siedleckiej, potem w
województwie lubelskim, z siedzibą Janowie Podlaskim. Powiat został tak nazwany z uwagi
na istniejący już powiat janowski z siedzibą w Janowie Lubelskim. W 1909 85% spośród 2300
mieszkańców Konstantynowa stanowili Żydzi. Jedyną pamiątką po tej społeczności,
zniszczonej w czasie II wojny światowej, jest tablica informacyjna w miejscu zniszczonego
kirkutu, obok czynnego cmentarza katolickiego.

W centrum wsi znajduje się pomnik marszałka Józefa Piłsudskiego odsłonięty pierwotnie w
okresie międzywojennym dla uczczenia pobytu marszałka w Konstantynowie,
zrekonstruowany w roku 1995.

W latach 1952-1954 miejscowość była siedzibą gminy Zakanale, kiedy to w miejsce gmin
utworzono gromady. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do
województwa bialskopodlaskiego i reaktywowano dawną gminę Zakanale pod nazwą gmina
Konstantynów w roku 1973.

Konstantynów
Województwo:lubelskie
Powiat:bialski (podlaski)
Gmina:Konstantynów
Rodzaj obiektu:Pałac

Rejestr zabytków
Zespół:pałacowy, nr rej.: A/128 z 8.08.1956, z 18.10.1956 i z 15.12.1966

Historia
Pałac z 1744 roku, przebudowany w 1. poł. XIX w. Rozbudowany i przekształcony na przełomie XIX i
XX w.

Park
Park z 1. poł. XIX w.

Inne
Zespół folwarczny przy pałacu, XIX/XX w., nr rej.: A/128 z 20.10.1998:
Rządówka
Gorzelnia