UNDANG-UNDANG INGGERIS

Artikel 160 Perlembagaan Persekutuan yang

berbunyi;

“Undang-undang” termasuklah undang-

undang bertulis, common law setakat yang
berkuat kuasa di dalam Persekutuan atau
mana-mana bahagiannya, dan apa-apa adat
atau kelaziman yang mempunyai kuat kuasa
undang-undang di dalam Persekutuan atau
mana-mana bahagiannya.
 SEJARAH ?
• Sejarahnya, pemakaian prinsip-prinsip
common law di Malaysia telah diperuntukkan
di bawah beberapa statut seperti Enakmen
Undang-Undang Sivil 1937, Ordinan Undang-
undang Sivil 1956 dan kemudiannya
diperuntukkan di bawah Akta Undang-Undang
Sivil 1956 (Disemak 1972).
 Common Law & Ekuiti
• Common law ini sebenarnya bukanlah suatu bentuk undang-undang
Inggeris. Ia merupakan suatu bentuk prinsip undang-undang yang
diperolehi daripada keputusan-keputusan Mahkamah di England.
Selain daripada common law, prinsip-prinsip ekuiti juga terpakai di
Malaysia. Prinsip ekuiti ini pada peringkat awalnya diwujudkan
untuk memperbaiki kelemahan dan kekejaman yang berlaku dalam
prinsip-prinsip common law. Dalam erti kata yang lain ia wujud
akibat daripada kewujudan common law itu sendiri. Ia diilhamkan
oleh Lord Chencellor di England yang merupakan orang kanan
kepada Raja dan kemudiannya prinsip ekuiti ini telah
dikuatkuasakan oleh Mahkamah Chancery. Kemudian pada tahun
1600 telah wujud pertelingkahan di antara prinsip common law dan
ekuiti ini dan akibatnya Raja telah mengistiharkan bahawa apabila
wujudnya konflik di antara kedua-dua prinsip ini maka kaedah ekuiti
akan terpakai.
Yong Joo Lin v. Fung Poi Fong [1941] 10
M.L.J. 54
Sudah bertahun-tahun prinsip Undang-
undang Inggeris itu telah diterima di Negeri-
negeri Melayu Bersekkutu apabila tidak
terdapat peruntukan lain dalam undang-
undang bertulis. Seksyen 2(i) Enakmen
Undang-Undang Sivil hanya memberikan
pengiktirafan undang-undang kepada amalan
yang terlebih dahulu telah diikuti oleh
mahkamah
 Government of Perak v. A.R. Adams
[1914] 2 F.M.S.L.R 144.

In dealing with cases of tort, this courts has

always turned for guidance, as a fundemental
principles, to English decisions

1.Undang-Undang Inggeris telah lama terpakai

dan Akta Undang-undang Sivil sbenarnya
hanya mengesahkan apa yang telah diamalkan
sejak sekian lama.
 Amalan Lama ?
• Pada peringkat awalnya, Akta Undang-Undang Sivil 1956 ini diwujudkan
setelah kewujudan Enakmen Undang-Undang Sivil 1937. Enakmen
Undang-Undang Sivil 1937 ini telah diperkenalkan di Negeri-Negeri Melayu
Bersekutu yang kemudiannya pemakaian akta ini telah diperluaskan di
Negeri-Negeri Melayu Tidak Bersekutu pada tahun 1951. Tujuannya adalah
untuk membenarkan pemakaian undang-undang Inggeris di negeri-negeri
berkenaan secara rasminya. Tidak lama selepas itu, Enakmen Undang-
Undang Sivil 1937 ini telah dimansuhkan dan diganti dengan Ordinan
Undang-Undang Sivil 1956. Selepas Malaysia diwujudkan pada tahun
1963, Ordinan Undang-Undang Sivil 1956 ini telah diperluaskan di Sabah
dan juga Serwak melalui Oridan Undang-Undang Sivil (Perluasan) 1971
yang kemudiannya telah dikuatkuasakan pada 1 April 1972. Kemudiannya
Ordinan Undang-Undang Sivil 1956 ini juga telah dimansuhkan dan
digantikan dengan Akta Undang-Undang Sivil 1956. Akta Undang-Undang
Sivil 1956 ini masih lagi terpakai sehingga kini
Seksyen 3(1) Akta Undang-Undang Sivil
1956 ada menyebut;
Kecuali sejauh mana peruntukan lain telah dibuat atau boleh dibuat selepas ini
oleh mana-mana undang-undang bertulis di Malaysia, Mahkamah hendaklah –
(a) di Malaysia Barat atau mana-mana bahagiannya, memakai common law
England dan kaedah-kaedah ekuiti sebagaimana yang ditadbirkan di England pada
7hb April, 1956;
(b) di Sabah, memakai common law England dan kaedah-kaedah ekuiti,
bersama dengan statut-statut bagi pemakaian am, sebagaimana yang ditadbirkan
atau berkuatkuasa di England pada 1hb Disember, 1951;
(c) di Serawak, memakai common law England dan kaedah-kaedah ekuiti,
bersama dengan statut-statut bagi pemakaian am, sebagaimana yang ditadbirkan
atau berkuatkuasa di England pada 12hb Disember, 1949, walau bagainapun,
tertakluk kepada subseksyen (3) (ii);
Dengan syarat biasa bahawa common law, kaedah-kaedah ekuiti dan statut-statut
bagi pemakaian am tersebut hendaklah dipakai setakat mana sahaja keadaan-
keadaan bagi Negeri-negeri di Malaysia dan penduduk-penduduknya
membenarkan dan tertakluk kepada kelayakan-kelayakan tertentu sebagaimana
keadaan-keadaan tempatan menyebabkan perlu.

1. Tertakluk kepada statut yang spesifik.

 Contoh ?
Seksyen 5 Kanun Prosedur Jenayah.
Berhubung dengan perkara yang berkaitan
dengan prosedur jenayah yang mana tiada dibuat
peruntukan khas oleh Kanun ini atau oleh mana-
mana undang-undang yang lain yang sedang
berkuatkuasa, maka undang-undang berkenaan
dengan prosedur jenayah yang sedang
berkuatkuasa di England itu hendaklah
dijalankan setakat mana ia tidak berlawanan atau
tidak bersesuaian dengan Kanun ini dan boleh ia
jadikan sebagai tambahan kepadanya
Ong Lai Kim v. Public Prosecutor and
other appeals [1991] 3 M.L.J. 111.
Since there is no express provision in our law relating to the
procedure for holding an identification parade by using a
one-way mirror, the English procedure as stated in the
passage quoted above is applicable to the present case by
virtue of s 5 of the CPC. Therefore, the use of the one-way
mirror to identify the three appellants was proper in the
present case. According to the English procedure, an
identification parade involving the use of the one-way
mirror may only be held in the presence of the suspect’s
solicitor, friend or an appropriate adult Hakim Zakaria Yatim
di dalam kes ini telah merujuk kepada Archbold’s Criminal
Pleading and Practice (43rd Ed). Muka surat 1148 yang
memperuntukkan prosedur pengecaman dengan
menggunakan cermin sehala.
 KES-KES LAIN ?
• Public Prosecutor v. Sannasi [1970] 2 M.L.J.
198.
• Justin Milroy Narakera v. Public Prosecutor
[1990] 2 C.L.J. 227.
 HARUS SESUAI DENGAN KEADAAN
TEMPATAN ?
Jamil bin Harun v. Yang Kamsiah & Anor [1984] 1 C.L.J. (Rep) 11.

Their Lordships do not doubt that it is for the Courts of Malaysia to decide,
subject always to the statute law of the Federation, whether to follow
English case law. Modern English authorities may be persuasive, but are
not binding. In determining whether to accept their guidance the Courts,
will have regard to the circumstances of the State of Malaysia and will be
careful to apply them only to the extent that the written law permits and
no further than in their view it is just to do so. The Federal Court is well
placed to decide whether and to what extent the guidance of modern
English authority should be accepted. On appeal the Judicial Committee
would ordinarily accept the view of the Federal Court as to the
persuasiveness of modern English case law in the circumstances of the
States of Malaysia, unless it could be demonstrated that the Federal Court
had overlooked or misconstrued some statutory provision or had
committed some error of legal principle recognized and accepted in
Malaysia
KONFLIK COMMON LAW & EKUITI ?
Seksyen 3(2) Akta Undang-Undang Sivil 1956
yang antara lain menyebut;

Tertakluk kepada peruntukan-peruntukan nyata

bagi Akta ini atau mana-mana undang-undang
bertulis lain yang berkuatkuasa di Malaysia atau
mana-mana bahagiannya, sekiranya ada
percanggahan atau persilisihan di antara common
law dan kaedah-kaedah ekuiti berhubung perkara
yang sama, maka kaedah-kaedah ekuiti
hendaklah digunakan.
 STATUT PEMAKAIAN AM TERPAKAI DI
MALAYSIA BARAT?
• Bartholomew, GW “The Commercial Law of
Malaysia: A Study in the Reception of English
Law”, [1965] Malayan Law Journal, di muka
surat 26 – YA.
• Chia, Joseph, “The Reception of English Law
Under Section 3 and 5 of the Civil Law Act
1956 (Revised 1972)” [1974] J.M.C.L., Vol. 1,
No. 1, di muka surat 42 – TIDAK.
 KES-KES ?
Permodalan Plantation Sdn. Bhd v. Rachuta Sdn Bhd [1985] 1 MLJ 157.

We have no statutes dealing with a defence of set-off as are available in

the United Kingdom. Neither have the United Kingdom statutes on the
subject been incorporated in our Civil Law Act 1956 which deals with the
reception of English law in this country. Section 3 (1) of this Act only
enacts that "the Court shall, in West Malaysia or any part thereof, apply
the Common Law of England and the rules of equity as administered in
England on the 7th day of April, 1956". Clearly, equitable set-off is
included in the expression "rules of equity" which the Court is required to
apply under the section. But the legal set-off which is based on statute is
in no way included in the expression "the Common Law of England" which
we are required to apply. Thus, there being no Malaysian Statutes
comparable to the United Kingdom Statutes on the subject, we therefore
hold that only equitable and not legal set-off is part of our law, and
consequently the court can only deal with an equitable set-off
Mokhtar v. Arumugam[1959] M.L.J.
232.
It is quite clear that in England the power of the
Court to award damages in the nature of interest
for delay in returning specific goods is a remedy
conferred by statute and not one available at
Common Law. This relief, being a creature of
English statute, is not available here: see section
3(1) of the Civil Law Ordinance, 1956. But even if
it was in this particular case there was no issue
before the Court with regard to the return of
goods since the goods had already been returned
before the action was commenced
 KES-KES LAIN ?
• Sri Inai (Pulau Pinang) Sdn Bhd v. Yong Yit
Swee [1998] 3 A.M.R. 2847
• Pushpah v. Malaysian Co-operative Insurance
Society [1995] 2 M.L.J. 657.
 Prinsip CL yang berubah ?
• Tidak terjatuh dalam seksyen 3(1) Akta Undang-
Undang Sivil 1956.
• Kes-Kes;
i. Leong Bee & Co. v. Ling Nam Rubber Work
[1976] 2 M.L.J. 93.
ii. Lee Kee Choong v. Empat Nombor Ekor (NS)
Sdn. Bhd. [1976] 2 M.L.J. 93.
iii. Jamil bin Harun v. Yang Kamsiah & Anor
[1984] 1 MLJ 217.
 Boleh rujuk selepas tarikh ?
• Boleh tetapi ianya tidak mengikat dan hanya
mempengaruhi sahaja.
• Kes-kes ;
i. Jamil bin Harun v. Yang Kamsiah & Anor
[1984] 1 M.L.J. 217.
ii. Lim Poh Choo v. London & Islinton Area
Health Authority [1980] A.C. 174.
 Ada syarat ?
• Tarikh-tarikh yang ditentukan.
• Jika wujudnya lacuna.
• Diubahsuai agar sesuai dengan keadaan
tempatan.
• Kes-kes ?
i. Warren v. Tay Say Geok [1963] M.L.J. 179.
ii. Choa Choon Neo v. Yeap Cheah Neo [1892]
1 Ky 44.
 Hal-Hal Perdagangan ? Seksyen 5 Akta
Undang-undang Sivil 1956
• (1) Dalam semua persoalan atau isu yang timbul atau akan diputuskan dalam
Negeri-negeri Malaysia Barat selain daripada Melaka dan Pulau Pinang berhubung
dengan undang-undang perkongsian, perbadanan, bank dan urusan bank, prinsipal
dan ejen, pengankutan melalui udara, tanah dan laut, insurans laut, purata,
insurans nyawa dan api, dan berkenaan dengan undang-undang persaudagaran
amnya, dan undang-undang untuk ditadbirkan hendaklah sama dengan yang akan
ditadbirkan di England dalam kes yang serupada pada tarikh berkuatkuasa Akta ini,
sekiranya persoalan atau isu tersebut telah timbul atau akan diputuskan di
England, melainkan dalam mana-mana kes peruntukan lain adalah atau hendaklah
dibuat oleh mana-mana undang undang bertulis.
• (2) Dalam semua persoalan atau isu yang timbul atau yang akan diputuskan di
Negeri-negeri Melaka, Pulau Pinang, Sabah dan Sarawak berhubung dengan
undang-undang yang berkaitan dengan mana-mana perkara yang dirujukkan
dalam subseksyen (1), undang-undang yang akan ditadbirkan hendaklah sama
seperti mana yang akan ditadbirkan di England, dalam kes yang sama bagi tempoh
yang bersamaan, jika persoalan atau isu tersebut telah timbul atau kena
diputuskan di England, melainkan dalam mana-mana kes peruntukan lain adalah
atau akan dibuat oleh mana-mana undang-undang bertulis.
 KES-KES ?
• Seng Djit hin v. Nagurdas Purshotumdas & Co
[1923] AC 444.
• Shaik Sahied Abdullah v. Sockalingam Chettiar
[1933] 2 M.L.J. 81.