Puszcza Białowieska, położona na pograniczu Polski i Białorusi, to jedno z
najcenniejszych przyrodniczo miejsc w Europie. To miejsce, gdzie dzika natura w pełni
odzyskuje swój głos, a człowiek może zanurzyć się w nieskażonym środowisku, odetchnąć świeżym powietrzem i doświadczyć siły i piękna natury. Jako jeden z najstarszych lasów Europy, Puszcza ma niezwykłą historię sięgającą tysiące lat wstecz. Jest uważana za symbol dzikiej natury i chroni wiele gatunków zarówno roślin jak i zwierząt, które są rzadkie lub wymarłe w innych częściach Europy. Podróżując po Puszczy Białowieskiej, od razu czuć, że wkracza się w inny świat. Gęste lasy nieregularnie porośnięte bujną roślinnością, wabią do siebie z dala. Pobyt w tej dziewiczej puszczy wzbudza poczucie pokory i niesamowitego szacunku do natury. Gęste lasy, rozległe polany oraz nieskażone przez człowieka tereny sprawiły uczucie, jakby czas zatrzymał się w miejscu. Drzewa, takie jak dęby, graby, jesiony i modrzewie, nie tylko imponują pod względem wieku i wielkości, ale również pełnią niezastąpioną rolę w utrzymaniu ekosystemu lasu. Ich obecność tworzy bogate siedliska, które wspierają różnorodność biologiczną i tworzą unikalne warunki dla wielu gatunków zwierząt i roślin. Jednak Puszcza Białowieska to nie tylko flora. Podczas wędrówki można napotkać na swojej drodze wiele rzadkich i chronionych gatunków zwierząt. Oprócz charakterystycznych dla tego miejsca żubrów, spotkać można również m.in. wilki, rysie, łosie czy jelenie. To miejsce jest rajem dla ptaków, w tym bielika, dzięciołów i bocianów czarnych. Wiele z tych gatunków jest zagrożonych wyginięciem i ich przetrwanie zależy od ochrony i zachowania Puszczy Białowieskiej. Nasłuchiwanie ptaków, obserwowanie żubrów, lisów czy wilków w ich naturalnym środowisku było nie tylko niezwykłym przeżyciem, ale również skłaniało do refleksji nad tym, jak cenne jest zachowanie takich unikalnych miejsc. Wyjątkowym doświadczeniem było przede wszystkim zwiedzanie ścisłego rezerwatu Białowieskiego Parku Narodowego, który jest wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. W jego obrębie można znaleźć najstarszy na świecie fragment pierwotnej puszczy. Panująca tam cisza, pozwalała mi oderwać się od zgiełku codziennego życia i skupić się pięknie przyrody.
W czasie zaledwie tygodniowego pobytu w puszczy, doświadczyłam niezapomnianych chwil,