Professional Documents
Culture Documents
652 3573267
652 3573267
652 3573267
าวิท
ยาล
ัยสว
นดุส
ิต เพื่อ
กา ร
ศึกษ
าเท
่านั้น
"
เอกสารประกอบการเรียน
รายวิชาการวางแผนและการจัดนำเที่ยว
"
่านั้น
าเท
ศึกษ
กา ร
เพื่อ
พราวธีมา ศรีระทุ
วทม. (การวางแผนและการจัดการท่องเที่ยวเพื่ออนุรักษ์สิ่งแวดล้อม)
ิต
นดุส
ัยสว
ยาล
าวิท
"มห
โรงเรียนการท่องเที่ยวและการบริการ
2565
"
่านั้น
าเท
ศึกษ
กา ร
ิต เพื่อ
นดุส
ัยสว
เอกสารประกอบการเรียน
ยาล
การวางแผนและการจัดนาเทีย่ ว
าวิท
ออกแบบปก : ศูนย์บริการสื่อและสิ่งพิมพ์กราฟฟิคไซท์
พิมพ์ที่ : ศูนย์บริการสื่อและสิ่งพิมพ์กราฟฟิคไซท์
โทร : 0-2244-5081
(1)
คำนำ
"
่านั้น
เอกสารเล่ ม นี้ ได้ แ บ่ ง เนื้ อ หาในการเรี ย นการสอน ได้ แ ก่ องค์ ป ระกอบที่ ส ำคั ญ ของ
การวางแผนและการจั ด นำเที่ ย ว การวางแผนการจั ด นำเที่ ย ว ธุ ร กิ จ นำเที่ ย ว โครงสร้างการ
าเท
บริหารงานของธุรกิจนำเที่ยว ประเภทของการจัดนำเที่ยว กลยุทธ์การจัดนำเที่ยว การสำรวจเส้นทาง
การอ่านและเขียนแผนที่เส้นทาง การสำรวจเส้ น ทาง การอ่ า นและเขี ย นแผนที่ เ ส้ น ทาง การเขี ย น
ศึกษ
รายการนำเที่ ย ว การคิ ด ราคาขาย การตลาดและการผลิ ต สื่ อ เพื่ อ การโฆษณาประชาสั ม พั น ธ์
ความสำคัญระหว่างธุรกิจนำเที่ยวกับธุรกิจที่เกี่ยวข้อง
กา ร
ผู้สอนได้ศึกษารายละเอียดแต่ละหัวข้อเรื่องที่สอนจากเอกสาร หนังสือ ตำรา หรือสื่อ
อื่น ๆ เพิ่มเติมอี ก หวังว่าเอกสารประกอบการเรียนนี้ คงอำนวยประโยชน์ต่อการเรียนการสอน
เพื่อ
พราวธีมา ศรีระทุ
29 พฤศจิกายน 2565
ยาล
าวิท
"มห
"มห
าวิท
ยาล
ัยสว
นดุส
ิต เพื่อ
กา ร
ศึกษ
าเท
่านั้น
"
(2)
สารบัญ
หน้า
คำนำ (1)
"
สารบัญ (3)
่านั้น
สารบัญภาพ (9)
สารบัญตาราง (11)
าเท
คำอธิบายรายวิชา 1
ศึกษ
บทที่ 1 องค์ประกอบที่สำคัญของการวางแผนและการจัดทำเที่ยว 1
องค์ประกอบของการท่องเที่ยว 2
กา ร
องค์ประกอบของการจัดรายการนำเที่ยว 4
เพื่อ
พาหนะที่ใช้ในการนำเที่ยว 4
โรงแรมหรือทีพ่ ักแรม 5
ิต
ภัตตาคารหรือร้านอาหาร 7
นดุส
สิ่งดึงดูดใจทางการท่องเที่ยว 8
ร้านจำหน่ายสินค้าที่ระลึก 11
ัยสว
บริการนำเที่ยวจากหัวหน้าทัวร์และมัคคุเทศก์ 12
ยาล
สรุป 16
คำถามทบทวน 16
าวิท
เอกสารอ้างอิง 17
"มห
บทที่ 2 การวางแผนจัดนำเที่ยว 19
ความหมายของการวางแผนจัดนำเที่ยว 19
เรื่องที่ควรคำนึงในการวางแผนรายการนำเที่ยว 22
ขั้นตอนการวางแผนจัดนำเที่ยว 22
ข้อมูลประกอบการวางแผนจัดนำเที่ยว 24
การวางแผนดำเนินการจัดรายการนำเที่ยว 27
การจัดทำแผนการนำเที่ยวประจำปี 29
(4)
หน้า
ความสำคัญของการวางแผนการท่องเที่ยว 32
สรุป 33
คำถามทบทวน 33
เอกสารอ้างอิง 34
"
่านั้น
บทที่ 3 ธุรกิจนำเที่ยว 35
ความหมายของธุรกิจนำเที่ยว 35
าเท
การจัดตั้งธุรกิจนำเที่ยว 36
ศึกษ
หน้าที่ของธุรกิจนำเที่ยว 37
องค์ประกอบของธุรกิจนำเที่ยว กา ร 40
ความสำคัญของบริษัทนำเที่ยว 43
เพื่อ
ปัจจัยที่ทำให้ธรุ กิจประสบความสำเร็จ 45
สรุป 46
ิต
คำถามทบทวน 46
นดุส
เอกสารอ้างอิง 47
บทที่ 4 โครงสร้างการบริหารงานของธุรกิจนำเที่ยว 49
ัยสว
ลักษณะของการประกอบธุรกิจนำเที่ยว 49
ยาล
กลไกของธุรกิจนำเที่ยว 50
องค์ประกอบของธุรกิจในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว 53
าวิท
ประเภทของการทำธุรกิจนำเที่ยว 55
"มห
โครงสร้างการบริหารงานของบริษัทนำเที่ยว 56
ผลประโยชน์ที่ได้จากการทำทัวร์ 66
สรุป 67
คำถามทบทวน 67
เอกสารอ้างอิง 68
(5)
หน้า
บทที่ 5 ประเภทของการจัดนำเที่ยว 69
ประเภทของการจัดนำเที่ยว 69
รูปแบบการจัดนำเที่ยว 71
สรุป 79
"
่านั้น
คำถามทบทวน 79
เอกสารอ้างอิง 80
าเท
บทที่ 6 กลยุทธ์การจัดนำเทีย่ ว 81
ศึกษ
กลยุทธ์การจัดนำเที่ยวเข้าประเทศ (Strategy of Inbound Tour) 81
กลยุทธ์การจัดนำเที่ยวไปต่างประเทศ (Strategy of Outbound Tour)
กา ร 86
กลยุทธ์การจัดนำเที่ยวในประเทศ (Strategy of Domestic Tour) 92
เพื่อ
สรุป 94
คำถามทบทวน 95
ิต
เอกสารอ้างอิง 96
นดุส
บทที่ 7 การสำรวจเส้นทาง 97
ความหมายเส้นทางการท่องเที่ยว 97
ัยสว
การสำรวจทรัพยากรเพื่อกำหนดเส้นทางการท่องเที่ยว 98
ยาล
การจัดเส้นทางสัญจรเพื่อการท่องเที่ยว 99
แนวคิดเกี่ยวกับการเชื่อมโยงเส้นทางการท่องเที่ยว 101
าวิท
การสำรวจเส้นทางเพื่อการจัดนำเที่ยว 104
"มห
แนวคิดรูปแบบการเดินทางเพื่อการจัดนำเที่ยว 106
สรุป 112
คำถามทบทวน 112
เอกสารอ้างอิง 113
บทที่ 8 การอ่านและเขียนแผนที่ 115
ความหมาย 115
(6)
หน้า
เครื่องหมายแผนที่ 116
การอ่านหมายเลขทางหลวง 117
สรุป 125
คำถามทบทวน 125
"
่านั้น
เอกสารอ้างอิง 126
บทที่ 9 การเขียนรายการนำเที่ยว 127
าเท
การเขียนรายการนำเที่ยว 127
ศึกษ
เครื่องมือช่วยในการเขียนรายการนำเที่ยว 127
คุณสมบัติของผู้เขียนรายการนำเที่ยวกา ร 128
รูปแบบการเขียนรายการนำเที่ยว 129
ขั้นตอนการเขียนรายการนำเที่ยว
เพื่อ
138
การเขียนตารางระยะทาง 141
ิต
สรุป 143
นดุส
คำถามทบทวน 143
เอกสารอ้างอิง 144
ัยสว
ความหมายการคิดราคาขาย 145
ปัจจัยจูงใจให้นักท่องเที่ยวเลือกซื้อรายการนำเที่ยวแบบเหมาจ่าย 145
าวิท
ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการคิดราราขายรายการนำเที่ยว 146
"มห
โครงสร้างต้นทุนของรายการนำเที่ยว 148
การคำนวณราคาขายรายการนำเที่ยวแยกตามประเภทของการจัดนำเที่ยว 152
การลดต้นทุนในการจัดนำเที่ยว 159
สรุป 160
คำถามทบทวน 161
เอกสารอ้างอิง 162
(7)
หน้า
"
่านั้น
การดำเนินการด้านการตลาด 165
ตลาดเป้าหมาย 170
าเท
การส่งเสริมการขาย 171
ศึกษ
การโฆษณาและประชาสัมพันธ์เพื่ออุตสาหกรรมการท่องเทีย่ ว 172
สื่อโฆษณาในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว กา ร 175
การแบ่งส่วนตลาดการท่องเที่ยว 178
เพื่อ
สรุป 181
คำถามทบทวน 181
ิต
เอกสารอ้างอิง 182
นดุส
ความสัมพันธ์ระหว่างธุรกิจนำเที่ยวกับธุรกิจที่พักแรม 190
ยาล
ความสัมพันธ์ระหว่างธุรกิจนำเที่ยวกับธุรกิจอาหาร 193
ความสัมพันธ์ระหว่างธุรกิจนำเที่ยวกับธุรกิจจำหน่ายสินค้าที่ระลึก 195
าวิท
ความสัมพันธ์ระหว่างธุรกิจนำเที่ยวกับธุรกิจแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ 197
"มห
สรุป 199
คำถามทบทวน 200
เอกสารอ้างอิง 201
บรรณานุกรรม 203
"มห
าวิท
ยาล
ัยสว
นดุส
ิต เพื่อ
กา ร
ศึกษ
าเท
่านั้น
"
(7)
สารบัญภาพ
ภาพที่ หน้า
1.1 ใบอนุญาตเป็นมัคคุเทศก์ทั่วไป 13
1.2 ใบอนุญาตเป็นมัคคุเทศก์เฉพาะภูมิภาค และ ท้องถิ่น 13
"
่านั้น
1.3 อัตราค่าบริการขั้นต่ำสำหรับจัดบริการนำเที่ยวให้แก่นักท่องเที่ยวชาวไทยที่เดินทางไป 14
ท่องเที่ยวต่างประเทศ (Outbound) แบบหมู่คณะ
าเท
1.4 อัตราค่าบริการขั้นต่ำสำหรับจัดบริการนำเที่ยวให้แก่นักท่องเที่ยวที่เดินทางมา 14
ศึกษ
จากต่างประเทศ เข้ามาท่องเที่ยวในประเทศไทย (Inbound)
1.5 อัตราค่าบริการขั้นต่ำสำหรับจัดบริการนำเที่ยวสำหรับนักท่องเที่ยวเฉพาะ
กา ร 15
การเดินทางท่องเที่ยวในประเทศไทย (Domestic)
8.1 แสดงภาพแผนที่จุดแวะพัก 118
เพื่อ
8.2 แสดงภาพแผนที่ตัวเมือง 119
8.3 แสดงภาพแผนที่ร้านอาหาร 119
ิต
นดุส
ิต เพื่อ
กา ร
ศึกษ
าเท
่านั้น
"
(9)
สารบัญตาราง
ตารางที่ หน้า
"
่านั้น
7.2 ตารางสำรวจแหล่งท่องเที่ยว 107
7.3 ตารางสำรวจร้านอาหาร 108
าเท
7.4 ตารางสำรวจที่พัก 109
7.5 ตารางสำรวจปั๊มน้ำมัน 110
ศึกษ
7.6 ตัวอย่างตารางสำรวจร้านขายของที่ระลึก 111
8.1 ตัวอย่างการสำรวจปั๊มน้ำมัน กา ร 122
8.2 ตัวอย่างการสำรวจการเดินทาง 122
8.3 ตัวอย่างการสำรวจสถานที่ท่องเที่ยว 123
เพื่อ
การจัดนำเที่ยว เป็นงานหลักของการทำธุรกิจนำเที่ยวโดยที่ธุรกิจนำเที่ยวจะเป็นผู้ที่ซื้อสินค้า
ทางการท่องเที่ยวจากผู้ผลิตสินค้าทางการท่องเที่ยว เช่น การขนส่ง ที่พักแรม อาหารและเครื่องดื่ม
ค่าเข้าชมสถานที่ท่องเที่ยวต่าง ๆ และต้องมีการติดต่อประสานงานกับผู้ประกอบการท่องเที่ยวอื่น ๆ
"
่านั้น
เช่น ร้านขายของที่ระลึก สถานบันเทิง ฯลฯ ซึ่งจะเห็นได้ว่าทำหน้าที่เป็นสื่อกลางระหว่างผู้ผลิต
บริการท่องเที่ยวกับนักท่องเที่ยว และนอกจากนั้นยังช่วยจัดการอำนวยความสะดวกเรื่องการนำเที่ยว
าเท
ให้ แ ก่ นั ก ท่ อ งเที่ ย ว ซึ ง องค์ ป ระกอบของการจั ด นำเที่ ย ว มี อ ยู่ 6 องค์ ป ระกอบ ดั ง นี้ การขนส่ ง
ที่พักแรม ร้านอาหารและภั ตตาคาร แหล่งท่องเที่ย ว ร้านจำหน่ ายของที่ร ะลึ ก และ มัคคุเทศก์
ศึกษ
(พิมพรรณ สุจารินพงค์, 2553: 46)
การจัดนำเที่ยว หมายถึง การจัดรายการเดินทางที่จะท่องเที่ยวไปยังสถานที่ต่าง ๆ เพื่อวัตถุ
กา ร
ประสง์ที่แตกต่างกัน (ยกเว้นวัตถุประสงค์ไปประกอบอาชีพหรือตั้งถิ่นฐานถาวรอยู่ประจำ) ด้วยมี
เพื่อ
การจัดหายานพาหนะ ติดต่อสถานที่ท่องเที่ยว ที่รับประทานอาหาร ตลอดจนหาที่พักค้างคืน และมี
รายการนำเที่ยวต่าง ๆ กำหนดไว้ล่วงหน้า โดยมีเส้นทางและจุดหมายปลายทางที่กำหนดไว้อย่าง
ิต
4. รูปแบบการท่องเที่ยวตามโอกาส เป็นการท่องเที่ยวตามโอกาสที่ตนว่างอย่างมีความสุข
สนุกสนาน ส่วนมากมักเป็นการลาหยุดยาว เช่น การหยุดพักร้อน 5-10 วัน จำเป็นต้องค้นหาข้อมูลใน
การท่องเที่ยวก่อน แล้ววางโปรแกรมการท่องเที่ยวให้เหมาะสม
องค์ประกอบของการท่องเที่ยว
"
่านั้น
การท่องเที่ยวเป็นอุตสาหกรรมใหญ่ ที่มีองค์ประกอบของอุตสาหกรรมต่าง ๆ ที่มาเกี่ยวข้อง
ทั้งทางตรงและทางอ้อมหลายอย่าง ได้แก่ อุตสาหกรรมการขนส่ง อุตสาหกรรมอาหารและเครื่องดื่ม
าเท
อุตสาหกรรมที่พักแรม อุตสาหกรรมนันทนาการ อุตสาหกรรมการผลิตสิน ค้าและบริการต่าง ๆ ซึ่ง
(พยอม ธรรมบุตร 2549: 1 – 3) ได้แบ่งองค์ประกอบของการท่องเที่ยวเป็น 5 ประเภทดังนี้
ศึกษ
1. การเข้าถึงแหล่งท่องเที่ยว (Accessibility) ได้แก่ การมีระบบโครงสร้างพื้นฐานที่เหมาะสม
เช่น สนามบิน ระบบคมนาคม ตลอดจนบริการด้านอุตสาหกรรมขนส่ง เช่น การขนส่งทางอากาศ
กา ร
ทางบก และทางน้ำ ซึ่งจะเอื้ออำนวยให้นักท่องเที่ยว สามารถเดินทางไปถึงจุดหมายปลายทาง
(Destination) หรือแหล่งท่องเที่ยว (Attraction)
เพื่อ
อื่น ๆ
3. แหล่งท่องเที่ยว (Attractions) นับเป็นองค์ประกอบที่มีความสำคัญสูงสุดของการเดินทาง
ยาล
เพราะเป็นจุดดึงดูดให้นักท่องเที่ยวเดินทางมาท่องเที่ยว แหล่งท่องเที่ยวอาจเป็นแหล่งธรรมชาติที่มี
ความโดดเด่น เช่น ดอยอินทนนท์ ยอดเขาที่สูงที่สุดในประเทศไทย หรือแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม
าวิท
"
แหล่งท่องเที่ยวทุกแหล่งที่เป็นจุดหมายปลายทาง (Destination Management System: DMS)
่านั้น
สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งประเทศไทย (2542: 2 - 10) กล่าวว่า การท่องเที่ยว
าเท
มีองค์ประกอบ 3 ด้าน คือ แหล่งท่องเที่ยว (Tourism Resource) บริการการท่องเที่ยว (Tourism
ศึกษ
Service) และตลาดการท่องเที่ยว (Tourism Market or Tourist) แต่ละองค์ประกอบมีองค์ประกอบ
ย่อย ๆ ที่มีความสัมพันธ์กันเป็นเหตุและผลซึ่งกันและกัน ความแตกต่างของแต่ละรูปแบบการท่องเที่ยว
กา ร
จึงอยู่ที่ความแตกต่างในองค์ประกอบย่อย และความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้น
1. แหล่งท่องเที่ยว เป็นทรัพยากรที่สำคัญ จัดเป็นอุปทานการท่องเที่ยว (Tourism Supply)
เพื่อ
และจัดหมวดหมู่ของแหล่งท่องเที่ยวเป็น 5 ประเภท คือ แหล่งท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม (Cultural
Attractions) แหล่งท่องเที่ยวซึ่งแสดงออกถึงประเพณีต่าง ๆ (Traditional Attractions) แหล่ง
ิต
"
องค์ประกอบของการจัดรายการนำเที่ยว
่านั้น
องค์ประกอบในการวางแผนจัดรายการนำเที่ยว หมายถึง ส่วนประกอบทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับ
การจัดรายการนำเที่ยว ซึ่งผู้จัดนำเที่ยวต้องศึกษาหาข้อมูลล่วงหน้าเพื่อนำมาวางแผนจัดนำเที่ยวมี
าเท
องค์ประกอบที่สำคัญ 6 องค์ประกอบ คือ (ฉันทัช วรรณถนอม, 2552: 58-59)
ศึกษ
(1) พาหนะที่ใช้ในการนำเที่ยว (Transportation)
(2) โรงแรมหรือที่พัก (Hotel or Lodging) กา ร
(3) ภัตตาคารหรือร้านอาหาร (Restaurant or Food Shop)
(4) สิ่งดึงดูดใจทางการท่องเที่ยว (Attractions)
เพื่อ
พาหนะที่ใช้ในการนำเที่ยว
ัยสว
พาหนะที่ใช้ในการนำเที่ยว เป็นการให้บริการขนส่งผู้โดยสารไปยังจุดหมายปลายทางและมี
ยาล
นำนั ก ท่ อ งเที่ ย วที่ อ ยู่ ภู มิ ล ำเนาเดิ ม ไปยั ง แหล่ ง ท่ อ งเที่ ย วต่ า ง ๆ ซึ ง เป็ น จุ ด หมายปลายทางของ
การท่ อ งเที่ ย วตามความต้ อ งการของนั ก ท่ อ งเที่ ย วด้ ว ยความสะดวกสบาย ด้ ว ยความรวดเร็ ว
และปลอดภัย
2. พาหนะในการจัดนำเที่ยวทางอากาศ เป็นการให้บริการขนส่งด้วยเครื่องบินจากที่อยู่ภูมิลำเนา
เดิมไปยังแหล่งท่องเที่ยวต่าง ๆ ซึงเป็นจุดหมายปลายทางของการท่องเที่ยวตามความต้องการของ
นักท่องเที่ยว โดยจัดหาเครื่องบิน เส้นทางบิน แล้วใช้บริการเครื่องช่วยเครื่องช่วยเดินทางและท่าอากาศยาน
5
"
นักท่องเที่ยว โดยจัดหาเรือ เส้นทางเดินเรือ และใช้บริการของท่าเรือ เพื่อบริการนักท่องเที่ยวด้วยเรือ
่านั้น
อย่างสะดวกสบาย รวดเร็ว และปลอดภัย ได้แก่ เรือยนต์หรือเรือข้ามฟาก เรือเฟอร์รี่ เรือสำราญ
พาหนะในการจัดนำเที่ยวอื่น ๆ ได้แก่ รายการนำเที่ยวโดย รถรางกระเช้าไฟฟ้า ขี่จักรยาน
าเท
รถม้า เรือแคนู เรือคยัค ล่องแก่ง ล่องแพขี่ช้าง
การใช้ บ ริ ก ารที ่ พ ั ก แรมของบริ ษ ั ท นำเที ่ ย วจะเลื อ กบริ ก ารที ่ พ ั ก แรม ประเภทต่ า ง ๆ ดั ง นี้
(ฉันทัช วรรณถนอม, 2552: 70-75)
ิต
นดุส
นักท่องเที่ยวในการเข้าพักในโรงแรมและการเดินทางโดยเครื่องบิน
3. โรงแรมประเภทห้องชุด (Suite Hotels) สถานที่พักที่จัดห้องพักไว้ให้แขก All Suite Hotel
าวิท
ยังมีห้องครัวขนาดเล็กให้แขกใช้ประกอบอาหารอีกด้วย
4. โรงแรมประเภทพั กอาศัย (Residential Hotels) คือ โรงแรมเพื่อการพั กอาศัยเป็ น
"มห
"
ในท้องที่ห่างไกลแต่เป็นที่นิยมมากเป็นพิเศษของผู้มาพัก ซึ่งเจ้าของห้ องอาจจะมาพักเพียงปีละ 1 - 2
่านั้น
สัปดาห์ เท่านั้น ช่วงเวลาที่ไม่ได้มาพักก็ให้ทางโรงแรมบริหารห้องพัก โดยแบ่งรายได้กันระหว่าง
เจ้าของห้องกับทางโรงแรม
าเท
8. โรงแรมประเภทคอนโดมิเนียม (Condominium Hotels) ก็คล้ายคลึงกับประเภทแบ่ง
ศึกษ
เวลา จะต่างกันก็ตรงสภาพความเป็นเจ้าของห้อง คือ แบบคอนโดมิเนียมแต่ละห้องจะมีเจ้าของคน
เดียวเป็นผู้ครอบครองจะมีสิทธิอย่างเด็ดขาด เจ้าของห้องจะบอกผู้บริหารอาคารว่าตนเองจะมาพักวัน
กา ร
ไหนบ้าง และวันที่เหลือนอกจากนั้นก็ให้เช่าแก่บุคคลอื่น แต่ต้องอยู่ภายใต้กฎระเบียบข้ อบังคับที่ผู้ถือ
สิทธิในห้องชุดเป็นผู้กำหนดเอง โดยเจ้าของห้องพักของโรงแรมทั้ง 2 ประเภทจะมีรายได้เป็นค่าเช่า
เพื่อ
จากการให้เช่าห้องพักของตน และอาจต้องจ่ายค่าธรรมเนียมแก่ผู้บริหารเพื่อเป็นการโฆษณา และค่า
บำรุงรักษาทำความสะอาดต่าง ๆ
ิต
10. โรงแรมเพื่ อ การประชุ ม (Convention Hotels) คื อ สถานที่ พั ก ที่ จั ด ตั้ ง ขึ้ น เพราะมี
จุดมุ่งหมายเน้นการประชุมสัมมนา แต่จะขายห้องพักไปด้วย มักจะพบในต่างประเทศ
ยาล
ภัตตาคารหรือร้านอาหาร
"
ธุรกิจนำเที่ยวจะต้องมีความสัมพันธ์กับธุรกิจร้านอาหาร เพื่อติดต่อขอใช้บริการอาหาร
่านั้น
ประเภทต่าง ๆ ให้กับนักท่องเที่ยวในขณะเดินทางท่องเที่ยวในสถานที่ต่าง ๆ หรือเมื่อถึงจุดหมาย
ปลายทาง การนำนักท่องเที่ยวไปรับประทานอาหารนั้นอาจจะพาไปรับประทานตามภัตตาคารหรือ
าเท
ร้านอาหาร ซึ่งควรคำนึงถึงความสะอาดเป็นหลัก การจัดแบ่งประเภทของธุรกิจร้านอาหารและ
ศึกษ
เครื่องดื่มตามลักษณะการบริการ ดังนี้ (สุชาติ ทวีพรปฐมกุล, 2556: 92-93)
1. ภัตตาคารหรือร้านอาหารท้องถิ่น กา ร
2. ภัตตาคารร้านอาหารที่จัดการแสดงให้แขกชมหลังอาหาร หรือชมระหว่างรับประทาน
อาหาร
เพื่อ
3. ภัตตาคารร้านอาหารที่จัดแบบบุฟเฟ่ต์
4. ภัตตาคารร้านอาหารที่จัดรายการแบบเซ็ตรายการมาให้
ิต
5. ภัตตาคารอาหารจานด่วน
นดุส
"
Main Course Desserts) อาหารเย็นแบบบุฟเฟต์
่านั้น
6. อาหารมื้อดึก (Supper) เป็นอาหารเบา ๆ เพราะจะรับประทานหลังรับประทานอาหารเย็น
หรืออาหารหนัก
าเท
ศึกษ
สิ่งดึงดูดใจทางการท่องเที่ยว
กา ร
แหล่งท่องเที่ยวเป็นสถานที่สิ่งดึงดูดใจของนักท่องเที่ยว เพื่อที่จะให้ธุรกิจนำเที่ยวนำไปพิจารณา
ในการจัดรายการนำเที่ยวให้สอดคล้องกับความต้องการของกลุ่มตลาดเป้าหมายและกระแสนิยม
เพื่อ
แบ่งออกเป็น 3 ประเภท ดังนี้ (บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา และ ปทุมพร แก้วคำ, 2560: 34-36)
1. ประเภทธรรมชาติ เป็นแหล่งท่องเที่ยวที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ โดยเกิดจากสภาพแวดล้อม
ิต
ทางกายภาพธรรมชาติที่มีความสวยงามน่าสนใจต่อการเดินทางไปเที่ยวชม ซึ่งรมถึงบริเวณที่มนุษย์
นดุส
เข้าไปปรุงแต่งเพิ่มเติมจากสภาพธรรมชาติในบางส่วน ซึ่งอาจแบ่งแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติ
ตามการพัฒนาออกเป็น 3 ประเภทย่อย คือ
ัยสว
"
(1) ประเภทประวัติศาสตร์โบราณสถาน เป็นสถานที่ที่มีอายุนับร้อยปี หรือโดยลักษณะ
่านั้น
แห่งการก่อสร้าง หรือโดยหลักฐานเกี่ยวกับประวัติของสถานที่นั้น เป็นประโยชน์ในทางประวัติศาสตร์
หรือโบราณคดี
าเท
(2) ประเภทประวัติศาสตร์โบราณวัตถุ เป็นสิ่งประดิษฐ์หรือสิ่งที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ
ศึกษ
หรือสิ่งที่เป็นส่วนหนึ่งส่วนใดของโบราณสถาน ซึ่งโดยอายุหรือโดยลักษณะแห่งการประดิษฐ์หรือโดย
หลักฐานเกี่ยวกับประวัติของวัตถุนั้นเป็นประโยชน์ทางประวัติศาสตร์หรือโบราณคดี ซึ่งในแต่ละ
กา ร
จังหวัดหรือแต่ละประเทศอาจเก็บสะสมไว้ในพิพิธภัณฑ์หรือสถานที่ เก็บแบบอื่นเพื่อให้ประชาชน
เข้าชม อันเป็นเครื่องชี้ให้เห็นถึงประวัติศาสตร์อันยาวนานของประเทศ และเป็นความภาคภูมิใจของ
เพื่อ
ประชาชนท้องถิ่นที่ได้พบโบราณวัตถุล้ำค่าเหล่านั้น เช่น ภาพเขียนโบราณ วัตถุโบราณ สมบัติโบราณ
พระพุทธรูปโบราณ รูปปั้นโบราณ เป็นต้น
ิต
ขึ ้ น ในรู ป แบบของการดำเนิ น ชี ว ิ ต ของผู ้ ค นในสั ง คมแต่ ล ะกลุ ่ ม ชนที ่ ม ี ค วามแตกต่ า งกั น ไปตาม
สภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ โดยยึดถือสืบทอดต่อกันมา ตลอดจนกิจกรรมต่าง ๆ ของสังคมที่มีผลต่อ
ัยสว
"
เดินทางไปเยี่ยมเยือนสถานที่นั้น ๆ ซึ่งสิ่งดึงดูดใจทางการท่องเที่ยวย่อมแตกต่างกันไปตามประเภท
่านั้น
ของแหล่งท่องเที่ยว โดยนักท่องเที่ยวแต่ละคนหรือแต่ละกลุ่มย่อมสนใจสิ่งดึงดูดใจของแหล่งท่องเที่ยว
แต่ละประเภทไม่เหมือนกั น เช่น นักท่องเที่ยวกลุ่มหนึ่งอาจสนใจด้านความสวยงามของธรรมชาติ
าเท
ชอบไปเที่ยวภูเขาหรือหาดทราย หรือนักท่องเที่ยวอีกกลุ่มหนึ่งอาจสนใจด้านศิลปวัฒนธรรม ชอบไป
ศึกษ
เที่ยวชมวิถีชีวิตของชาวเขา หรือนักท่องเที่ยวอีกกลุ่มหนึ่งอาจสนใจด้านโบราณสถาน ชอบไปเที่ยวชม
อุทยานประวัติศาสตร์ เป็นต้น กา ร
(2) แหล่ ง ท่ อ งเที่ ย วต้ อ งมี เ ส้ น ทางคมนาคมขนส่ ง เข้ า ถึ ง (Accessibility) เป็ น
องค์ประกอบที่สำคัญอีกอย่างหนึ่งของแหล่งท่องเที่ยวที่ต้องมีเส้นทางหรือโครงข่ายคมนาคมขนส่งที่
เพื่อ
สามารถเข้าถึงแหล่งท่องเทียวนั้นได้ ตลอดจนสามารถเชื่อมโยงกับแหล่งท่องเที่ยวบริเวณใกล้เคียง แต่
ถ้าขาดเส้นทางคมนาคมขนส่งเข้าถึงแหล่งท่องเทียวแล้ว แม้ว่าแหล่งท่องเที่ยวจะมีความสวยงามหรือ
ิต
มีคุณค่าสู งส่ ง เพี ย งใด ย่อมไร้ค วามหมายอย่ า งสิ้ นเชิ ง เพราะไม่ สามารถเดิ นทางเข้ า ไปเยี่ ย มชม
นดุส
อีกอย่างหนึ่งของแหล่งท่องเที่ยวที่ต้องมีสิ่งอำนวยความสะดวกไว้บริการนักท่องเที่ยวที่เข้ามาเยือน
าวิท
ประชาชนของตนเองอยู่แล้ว สำหรับนักท่องเทียวถือว่าเป็นผลพลอยได้จากการบริการเหล่านี้
11
ร้านจำหน่ายสินค้าที่ระลึก
ร้านขายของที่ระลึกที่บริษัทนำเที่ยวจะพานักท่องเที่ยวไปใช้บริการมีทั้งร้านขายของที่ระลึก
ในเมื อ งและตามท้ อ งถิ่ น ที่ พ าไปเยี่ ย มชมสถานที่ ท่ อ งเที่ ย วนั้ น สิ น ค้ า ที่ ร ะลึ ก มั ก มี ลั ก ษณะ ดั ง นี้
(สุชาติ ทวีพรปฐมกุล, 2556: 94)
1. ควรเป็นสินค้าพื้นเมือง มีสินค้าที่ขึ้นชื่อของที่นั่น
"
2. ควรเป็นร้านที่มีสินค้ามีคุณภาพ
่านั้น
3. ร้านที่ตั้งอยู่ในเส้นทางที่รถสามารถจอดแวะ
4. หากจัดเดินทางไปต่างประเทศหรือเมืองเขตชายแดน ควรจัดให้ซื้อสินค้าปลอดภาษี
าเท
ร้านขายของที่ระลึก สามารถแบ่งได้หลายประเภทตามประเภทของสินค้า วัตถุดิบที่ใช้ใน
ศึกษ
การผลิต และสถานที่จัดจำหน่าย ดังนี้ (นภาพร จันทร์ฉาย, 2560: 39)
4.1 แบ่งตามประเภทของสินค้ า 1) สินค้าเพื่อการบริโภค 2) สินค้าเพื่อการอุ ปโภค
กา ร
3) เครื่องประดับตกแต่ง
4.2 แบ่งตามประเภทของวัตถุดิบในการผลิต ได้แก่ 1) สินค้าที่ผลิตจากวัตถุดิบ
เพื่อ
4) ย่านการค้า
นดุส
จากทั้งนักท่องเที่ยวชาวไทยและต่างประเทศ ผ้าไหมมีราคาสูงพอสมควร
2. สินค้าที่ระลึกประเภทเครื่องประดับอัญมนี ได้รับความนิยมจากนักท่องเที่ยวมาก เนื่องจาก
าวิท
ไทย
3. สินค้าที่ระลึกประเภทเครื่องเงิน ซึ่งผลิตภัณฑ์จากเครื่องเงินของไทยมีความงดงามวิจิตร
โดยเฉพาะเครื่องประดับจะมีลวดลายสวยงามแตกต่างกันไปตามภาคต่าง ๆ ของไทย
4. สินค้าที่ระลึกประเภทเครื่องเขิน ผลิตภัณฑ์เครื่องเขินจะมีสีพื้นเป็นดำเงางามหรือสีชาด
น้ำหนักเบา ตกแต่งด้วยมุกทองคำเปลวหรือเงินเปลวหรือเปลือกไข่ ให้มีลวดลายสวยงามตามต้องการ
มีการผลิต 3 แบบ คือ เครื่องเขินลายรดน้ำ เครื่องเขินลายชุดและเครื่องเขินลายเปลือกไข่
12
5. สินค้าที่ระลึกประเภทเครื่องปั้นดินเผา ส่วนใหญ่จะเป็นผลิตภัณฑ์เครื่องใช้และเครื่องประดับ
บ้าน แต่เนื่องจากผลิตภัณฑ์เครื่องปั้นดินเผาเป็นสินค้าที่แตกหักง่าย จึงจำเป็นต้องมีการออกแบบ
หีบห่อบรรจุภัณฑ์ให้สะดวกในการติดตัวเดินทางและมีความสวยงามล้ำค่ามากขึ้น
6. สินค้าที่ระลึกประเภทหัตถกรรมอื่น ๆ เช่น ไม้แกะสลัก ร่ม เครื่องหนัง ผลิตภัณฑ์จาก
กระดาษสา
"
บริการนำเที่ยวจากหัวหน้าทัวร์และมัคคุเทศก์
่านั้น
พระราชบัญญัติธุรกิจนำเที่ยวและมัคคุเทศก์พุทธศักราช 2551 ได้กำหนดบทบาทและหน้าที่
าเท
ของมัคคุเทศก์และผู้นำเที่ยวอย่างชัดเจนในการนำนักท่องเที่ยวเดินทางไปในสถานที่ต่าง ๆ ที่ผู้ประกอบการ
ศึกษ
ธุ ร กิ จ นำเที่ ย วและนั ก ท่ อ งเที่ ย วได้ ต กลงกั น ตามกำหนดการที่ ร ะบุ ไ ว้ ใ นรายการนำเที่ ย ว ดั ง นั้ น
มัคคุเทศก์และผู้นำเที่ยวต้องเป็นผู้ที่มีปฏิสัมพันธ์กับนักท่องเที่ยวโดยตรงตลอดเวลาที่ท ำหน้าที่ตาม
กา ร
ข้อตกลงที่ผู้ประกอบกิจการนำเที่ยวกำหนด (สุชาติ ทวีพรปฐมกุล, 2556: 1-2)
ความหมายของมัคคุเทศก์ ตามพระราชบัญญัติธุรกิจนำเที่ยวและมัคคุเทศก์พุทธศักราช 2551
เพื่อ
ประเภทของมัคคุเทศก์ เป็นผู้นำทางและอำนวยความสะดวกให้แก่นักท่องเที่ยวต่างถิ่นต่างประเทศ
นดุส
1. มัคคุเทศก์ประเภททั่วไป บัตรสีบรอนซ์เงิน
ยาล
2. มัคคุเทศก์ประเภทเฉพาะภูมิภาค มี 4 ชนิดคือ
2.1 เฉพาะภูมิภาค ภาคกลาง บัตรสีเหลือง
าวิท
"
่านั้น
าเท
รูปภาพที่ 1.1 ใบอนุญาตเป็นมัคคุเทศก์ทั่วไป
ศึกษ
กา ร
ิต เพื่อ
นดุส
ัยสว
ยาล
าวิท
"มห
"
่านั้น
าเท
ศึกษ
กา ร
เพื่อ
"
่านั้น
าเท
ศึกษ
กา ร
เพื่อ
การเดินทางท่องเที่ยวในประเทศไทย (Domestic)
นดุส
สรุป
"
่านั้น
เป็นผู้ที่ซื้อสินค้าทางการท่องเที่ยว จากผู้ผลิตสินค้าทางการท่องเที่ยว จะเห็ น ได้ ว่ า ธุรกิจนำเที่ยวทำ
หน้ า ที่ เ ป็ น สื่ อ กลางระหว่ า งผู้ ผ ลิ ต บริการท่องเที่ยวกับนั กท่องเที่ยว และนอกจากนั้นยังช่วยจัดการ
าเท
อำนวยความสะดวกเรื่องการนำเที่ยวให้ แ ก่ นั ก ท่ อ งเที่ ย ว ซึ่ ง องค์ ป ระกอบของการจั ด นำเที่ ย ว
เป็ น สิ่ ง ที่ ผู้ ป ระกอบการธุ ร กิ จ นำเที่ ย วต้ อ งคำนึ ง ถึ ง คื อ ความสั ม พั น ธ์ ร ะหว่ า งธุ ร กิ จ ที่ เ กี่ ย วข้ อ ง
ศึกษ
เนื่ อ งจากธุ ร กิ จ นำเที่ ย วเป็ น ผู้ จั ด รายการนำเที่ ย วแบบ เหมาจ่าย โดยจะรวมการบริการต่าง ๆ
ประกอบด้วย พาหนะที่ใช้ในการนำเที่ยว (Transportation) โรงแรมหรือที่พัก (Hotel or Lodging)
กา ร
ภั ต ตาคารหรื อ ร้ า นอาหาร ( Restaurant or Food Shop) สิ ่ ง ดึ ง ดู ด ใจทางการท่ อ งเที ่ ย ว
(Attractions) แหล่งซื้อของ (Shopping Places) การบริการนำเที่ยวจากหัวหน้าทัวร์หรือมัคคุเทศก์
เพื่อ
คำถามทบทวน
ัยสว
1. จงอธิบายองค์ประกอบของการท่องเที่ยว
2. จงอธิบายองค์ประกอบของการจัดรายการนำเที่ยว
ยาล
3. ผู้ผลิตแหล่งท่องเทียวมีอยู่กี่ประเภท อะไรบ้าง
4. ผู้ผลิตบริการขนส่งแบ่งเป็นกี่ประเภท อะไรบ้าง
าวิท
5. ผู้ผลิตที่พักแรมแบ่งออกเป็นกี่ประเภท อะไรบ้าง
6. จงอธิบายลักษณะและประเภทของเตียงในห้องพัก
"มห
7. ผู้ผลิตอาหารแบ่งเป็นกี่ประเภท อะไรบ้าง
8. ร้านจำหน่ายสินค้าที่ระลึก ควรมีลักษณะอย่างไรบ้าง
9. จงอธิบายประเภทของมัคคุเทศก์
10. ให้ยกตัวอย่างประเพณีของจังหวัดบ้านเกิดของตนเอง
17
เอกสารอ้างอิง
"
่านั้น
บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา และ ปทุมเทพ แก้วคำ. (2560). ธุรกิจนำเทีย่ ว. กรุงเทพฯ : ศูนย์หนังสือ
มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
าเท
บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา และ ภูสวัสดิ์ สุขเลี้ยง. (2549). การจัดนำเที่ยวและรายการนำเที่ยวภาคเหนือ
ตอนบนกรุงเทพฯ : ศูนย์หนังสือท่องเที่ยวไทย
ศึกษ
บริษัท จัดหางาน จ๊อบส์ ดีบี (ประเทศไทย) จำกัด. (2559). ความรู้เรื่องบัตรมัคคุเทศก์. สืบค้นเมื่อ
วันที่ 25 ธันวาคม 2559 จาก https://th.jobsdb.com/th-th/articles/เรื่องบัตรมัคคุเทศก์
กา ร
พิมพรรณ สุจารินพงค์. (2553). การจัดนำเที่ยว. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์
พยอม ธรรมบุตร. (2549). เอกสารประกอบการเรียนการสอนเกี่ยวกับองค์ประกอบของการ
เพื่อ
เทคโนโลยีแห่งประเทศไทย.
สุชาติ ทวีพรปฐมกุล. (2556). กว่าจะเป็นหัวหน้าทัวร์. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์
ยาล
มหาวิทยาลัย
สมบัติ กาญจนกิจ. (2560). พิมพ์ครั้งที่ 3. นันทนาการและอุตสาหกรรมท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ :
าวิท
สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
"มห
"มห
าวิท
ยาล
ัยสว
18
นดุส
ิต เพื่อ
กา ร
ศึกษ
าเท
่านั้น
"
19
บทที่ 2
การวางแผนจัดนำเที่ยว
การวางแผนการท่องเที่ยวนับเป็นเรื่องสำคัญยิ่งทั้งต่อตัวนักท่องเที่ยวเองและต่อบริษัทนำเที่ยว
โดยธุ ร กิ จ นำเที่ ย วจะต้ อ งทำการวางแผนจั ด นำเที่ ย วอย่ า งรอบคอบและมี ป ระสิ ท ธิ ภ าพสู ง สุ ด
เพื่อให้สามารถปรับปรุงรายการนำเที่ยวที่เหมาะสมกับรสนิยมและความต้องการของกท่องเที่ยว
"
่านั้น
เพื่อช่วงชิงส่วนแบ่งการตลาดท่ องเที่ย วเป้ าหมายให้ได้ม ากที่สุ ด เนื่องจากการจัดนำเที่ย วแบบ
เหมาจ่ายจะต้องวางแผนล่วงหน้า 1-2 ปี ให้นักท่องเที่ยวได้เตียมเก็บเงินเตรียมตัวไปกับการนำเที่ยว
าเท
ที่เขาเลือก ซึ่งการวางแผนจัดนำเที่ยวหมายถึงการกำหนดแนวทางปฏิบัติในการจัดรายการนำเที่ยว
ศึกษ
ของแต่ละธุรกิจนำเที่ยวว่ามีจำนวนมากน้อยเพียงใด จะได้เตรียมดำเนินการทุกอย่างตามแผน ที่
กำหนดไว้ นับตั้งแต่การจัดรายการนำเที่ยว การติดต่อธุรกิจบริการท่องเที่ยวที่เกี่ยวข้อง อีกทั้งการจัด
กา ร
แผนการตลาดและการส่งเสริมการขายรายการนำเทีย่ วอีกด้วย
เพื่อ
ความหมายของการวางแผนจัดนำเที่ยว
ิต
"
1. การกำหนดวัน ต้องคำนึงถึงระยะทาง จำนวนสถานที่ท่องเที่ยวลูกค้าเป้าหมาย อากาศ
่านั้น
เหตุการณ์สำคัญพิเศษ
2. ลูกค้าเป้าหมาย ถ้าลูกค้าอายุมากควรจัดการท่องเที่ยวระยะสั้น รายการไม่แน่น และ
าเท
ไม่ควรให้นั่งรถนานทั้งวัน หรือเดินชมมาก ๆ และคำนึงถึงอาหารที่เหมาะกับวัยด้วย ดังนั้น การจัด
ศึกษ
รายการต้องยืดหยุ่น
3. ระยะทางเป็นสิ่งสำคัญ เพราะถ้าระยะทางจากเมือง A ไปยังเมือง 8 ใช้เวลานั่งรถนาน
กา ร
ถึ ง 6 ชั่ ว โมง ควรพิ จ ารณาว่ า สมควรจั ด หรื อ ไม่ เ พราะถ้ า นั่ ง รถนานโดยไม่ ไ ด้ แ วะเยี่ ย มชม
สถานที่ ท่ อ งเที่ ย วใด ๆ เลย ก็ จ ะทำให้ ร ายการน่ า เบื่ อ ควรคำนึ ง ถึ ง เสมอว่ า ความอดทน
เพื่อ
ของนักท่องเที่ยวมีขีดจำกัด ถ้าจัดการเดินทางให้นั่งรถตลอดวันจะทำให้เหนื่อย อาจเจ็บป่วยได้ง่าย
หรืออาจหลับในขณะร่วมกิจกรรมอื่น เช่น ชมการแสดง เพราะเหนื่อยจากการนั่งรถ ถ้าระยะทางไกล
ิต
4. ความบันเทิง ในกรณีที่การจัดท่องเที่ยวในครั้งนั้นตรงกับเทศกาลก็ควรให้นักท่องเที่ยว
ได้มีโอกาสร่วมกิจกรรมต่าง ๆ ในเทศกาลนั้น ๆ หรือถ้าไม่ตรงกับเทศกาลหรือเหตุการณ์พิเศษ ก็ควร
ยาล
นอนพักที่โรงแรมแต่หัวค่ำทุกคืน
5. การซื้อของ ต้องจัดเวลาให้นักท่องเที่ยวได้มีโอกาสซื้อของบ้าง โดยเฉพาะนักท่องเที่ยวไทย
ต้องมีของฝากญาติมิตร การจัดนำเที่ยวที่ใช้เวลานาน 15 วัน ควรเปิดโอกาสให้เวลาซื้อของประมาณ
2-3 ชั่วโมง ปัจจุบันบริษัทนำเที่ยวไทย นิยมจัดท่องเที่ยวเพื่อการซื้อของให้สำหรับคนที่ ชอบซื้อของ
โดยมี น ำเที่ ย วบ้ า งแต่ เ วลาส่ ว นใหญ่ จ ะให้ กั บ การซื้ อ ของ ซึ่ ง ราคาจะรวมค่ า เครื่ อ งบิ น โรงแรม
และอาหารบางมื้อให้ ทั้งนี้เพื่อสนองความต้องการของนักท่องเที่ยวที่สนใจในการจับจ่ายซื้อของ
21
"
ประหยัด และไม่ วุ่นวาย สามารถต่อรองเรื่องราคาและเงื่ อนไขต่ า ง ๆ ได้
่านั้น
7. จุ ด แวะพั ก ในต่ า งประเทศจะมี ก ารจำกั ด เวลาในการขั บ รถให้ อ ยู่ ใ นช่ ว งหนึ่ ง เมื่ อ
ถึ ง กำหนดแล้ ว จะต้ อ งหยุ ด รถเพื่ อ พั ก ทั้ ง นี้ เพื่ อ ป้ อ งกั น มิ ใ ห้ ค นขั บ เหนื่ อ ยล้ า จนเกิ น ไป ฉะนั้ น
าเท
คนขั บ รถจะรู้ ว่ า ควรจะหยุ ด พั ก เมื่ อ ใด และจุ ด ใด ส่ ว นมากแล้ ว สถานที่ ใ ช้ ห ยุ ด พั ก นั้ น มั ก จะ
ศึกษ
เป็ น สถานี เ ติ ม น้ ำ มั น หรื อ ร้ า นอาหาร เพื่ อ ให้ นั ก ท่ อ งเที่ ย วได้ มี โ อกาสพั ก ผ่ อ น เข้ า ห้ อ งน้ ำ
หรื อ รั บ ประทานของว่ า ง และดื่ ม กาแฟ นอกจากนั้ น บริ ษั ท นำเที่ ย วต่ า งประเทศจะไม่ ค่ อ ย
กา ร
ระบุ อ าหารกลางวั น ไว้ ใ นรายการ อย่ า งไรก็ ต าม การหยุ ด แวะพั ก เพื่ อ รั บ ประทานอาหาร
กลางวั น ก็ เ ป็ น สิ่ ง สำคั ญ แต่ จุ ด ดี ข องการไม่ ร ะบุ อ าหารกลางวั น ไว้ ใ นรายการก็ คื อ คนขั บ
เพื่อ
สามารถยื ด หยุ่ น ที่ จ ะจอดให้ นั ก ท่ อ งเที่ ย วรั บ ประทานอาหารกลางวั น ได้ ในจุ ด ที่ เ หมาะสม
กั บ สถานการณ์ แ ละเวลา สำหรั บ ในประเทศไทยส่ ว นใหญ่ ก าร หยุ ด พั ก จะขึ้ น อยู่ กั บ ความ
ิต
ต้ อ งการของนั ก ท่ อ งเที่ ย ว แต่ ส่ ว นใหญ่ แ ล้ ว ทุ ก 2-4 ชั่ ว โมงควรจะได้ มี ก ารหยุ ด พั ก เพื่ อ ให้
นดุส
นั ก ท่ อ งเที่ ย วได้ เ ปลี่ ย นอิ ริ ย าบถ หรื อ เข้ า ห้ อ งน้ ำ ถึ ง แม้ บ นรถจะมี ห้ อ งน้ ำ แล้ ว ก็ ต าม
8. ร้านอาหาร การพิจารณาเลือกร้านอาหาร ต้องคำนึงว่าร้านอาหารที่แพงที่สุด ไม่ใช่ว่าจะ
ัยสว
อร่อยหรือดีเสมอไป
9. การคิดราคา ต้องคำนึงถึงอัตราการแลกเปลี่ยนเงิน โดยเฉพาะบริษัทที่ใช้เครดิต ต้องเสี่ยง
ยาล
1. เรื่องที่ควรคำนึงในการวางแผนจัดรายการนำเที่ยว
การวางแผนจัดรายการนำเที่ยวให้เป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ จะต้องมีการวางแผนล่วงหน้า
เป็นเวลานานพอสมควร โดยปกติการวางแผนรายการนำเที่ยวมักจะเริ่มจากวันเดินทางเป็นลำดับแรก
ไปจนถึงสิ้นสุดการเดินทาง ซึ่งการวางแผนจัดรายการนำเที่ยว จะต้องคำนึงถึงเรื่องสำคัญ 5 เรื่อง คือ
1.1 การวางแผนกำหนดกลุ่มเป้าหมาย
"
1.2 การวางกำหนดสถานที่นำชม
่านั้น
1.3 การวางแผนกำหนดวันเดินทาง
1.4 การวางแผนกำหนดค่าใช้จ่ายในการเดินทาง
าเท
1.5 การวางแผนส่งเสริมการตลาดท่องเที่ยว
2. ขั้นตอนการวางแผนจัดนำเที่ยว
ศึกษ
กา ร
การวางแผนจัดนำเที่ยวจะต้องมีการวางแผนล่วงหน้าเป็นระยะเวลานานพอสมควร ซึ่งขั้นตอน
เพื่อ
"
ท่ อ งเที ่ ย ว ยอดการขายจะสู ง ทำให้ ม ี ร ายได้ ม าก แต่ ก ารจั ด นำเที ่ ย วช่ ว งนอกฤดู ก ารท่ อ งเที ่ ย ว
่านั้น
ยอดการขายจะสูง ทำให้มีรายได้มาก แต่การจัดนำเที่ยวช่วงนอกฤดูการท่องเที่ยวก็จะมีส่วนช่วยให้
บริษัทมีรายได้เพิ่มขึ้นและการติดต่อกับธุรกิจผลิตสินค้าบริการท่องเที่ยวที่เกี่ยวข้องจะไม่ ลำบาก
าเท
เหมือนช่วงฤดูการท่องเที่ยว วิธีที่ดีที่สุด คือการจัดการท่องเที่ยวในช่วงนอกฤดูกาลในราคาที่ถูก
ศึกษ
เพื่อให้พนักงาน ผู้นำเที่ยว และคนขับรถ มีงานทำ (ในกรณีที่บริษัทมีรถเป็นของตนเอง) และบริษัท
มีรายได้ตลอดปี ถึงแม้ว่ารายได้จะน้อยกว่าในช่วงฤดูการท่องเที่ยว แต่ ก็ยังดีกว่าไม่มีรายได้ นอกจากนี้
กา ร
จะเป็นประโยชน์สำหรับจุดหมายปลายทางหรือแหล่งท่องเที่ยวที่จะสามารถมีลูกค้าตลอดปี ดังนั้ น
การจัดนำเที่ยวช่วงนอกฤดูกาล จะช่วยให้การวางแผนทรัพยากรบุคคลและการวางแผนการเงิน
เพื่อ
และบริการลูกค้าได้อย่างเต็มที่ ส่วนประการที่สองได้แก่ การเพิ่มกำไร การที่บริษัทจะมียอดขายมาก
และสามารถทำกำไรได้มากหรือน้อยขึ้นกับความต้องการ และความนิยมของลูกค้าที่มีต่อบริษัท
ิต
ความสนใจ
าวิท
การขายสินค้า สามารถทำได้หลายแนวทาง :
(1) ประชาสัมพันธ์ : คำนึงถึงความสัมพันธ์อันดีกับสาธารณชน
(2) เผยแพร่ : เป็นการบอกกล่าวผลผลิตของบริษัท โดยการพิมพ์เผยแพร่
(3) โฆษณา : โฆษณาทางสื่อต่าง ๆ รวมถึงการเข้าร่วมกิจกรรมหรือ นิทรรศการทางการท่องเที่ยว
(4) ทางไปรษณีย์ : ติดต่อโดยตรงกับลูกค้าทางไปรษณีย์
(5) ขายโดยตรง : เป็นการขายหน้าร้านหรือขายทางโทรศัพท์
24
"
(5) จุดหมายปลายทางใดที่ควรจะพัฒนาใน 2-3 ปี ข้างหน้า โดยอาจมีข้อเสนอแนะให้จัด
่านั้น
จุดหมายปลายทางใหม่ให้เข้ากับลูกค้าใหม่ และกิจกรรมใหม่
าเท
3. ข้อมูลประกอบการวางแผนจัดนำเที่ยว
ศึกษ
การวางแผนจั ด นำเที ่ ย วจะต้ อ งทำการรวบรวมข้ อ มู ล ต่ า ง ๆ ที ่ เ กี ่ ย วข้ อ งเพื ่ อ ใช้ ใ นการ
กา ร
ประกอบการพิจารณาจัดโปรแกรมนำเที่ยว ดังนี้ (บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา และ ปทุมพร แก้วคำ, 2560:
112-116)
เพื่อ
3.1 ข้อมูล เกี่ยวกั บจุด หมายปลายทาง ธุรกิจนำเที ่ย วจะต้ อ งศึ กษาจั ดหมายปลายทาง
ที่น่าสนใจพอที่จะจัดรายการนำเที่ยวได้ 1 วันหรือหลายวัน โดยพิจารณาว่ามีสิ่งดึงดูดใจที่น่าสนใจ
ิต
อยู่ใกล้กับจุดหมายปลายทางหรือไม่ มีโครงสร้างพื้นฐานและสิ่งอำนวยความสะดวกทางการท่องเที่ยว
นดุส
ระยะทางและระยะเวลาในการเดินทางได้อย่างคร่าวๆ
3.2 ข้อมูลเกี่ยวกับแหล่งท่องเที่ยว ธุรกิจนำเที่ยวต้องทราบข้อมูลเกี่ยวกับแหล่งท่องเที ยว
าวิท
ดังนี้
3.2.1 ให้เข้าชมเป็นกลุ่มพิเศษเฉพาะหรือไม่
"มห
"
3.3 ข้อมูลเกี่ยวกับการบริการมัคคุเทศก์ท้องถิ่น ธุรกิจนำเที่ยวต้องแน่ใจว่าแหล่งท่องเที่ยว
่านั้น
ที่จะเข้าชมมีมัคคุเทศก์นำชม และบรรยายสิ่งที่น่าสนใจของสถานที่นั้น โดยมัคคุเทศก์ต้องได้รับ
การฝึกอบรมมาอย่างเพียงพอและมีความรู้เกี่ยวกับสถานที่นั้นเป็นอย่างดี
าเท
3.4 ข้ อ มู ล เกี่ ย วกั บ ยานพาหนะ ธุ ร กิ จ นำเที่ ย วจะต้ อ งรู้ ว่ า นั ก ท่ อ งเที่ ย วจะเดิ น ทาง
ศึกษ
ด้ ว ยยานพาหนะชนิดใด ถ้าหากเดินทางด้วยเครื่องบินหรือ รถไฟหรือเรือต้องทราบตารางเวลาและ
ราคา สำหรับรถโค้ช (Coach) จะเน้นการบริการที่ปลอดภั ย ไว้ใจได้ อุปกรณ์ทันสมัย มีห้องน้ ำ
กา ร
และ สิ่ ง อำนวยความสะดวกอื่ น ๆ นอกจากนี้ ค วรมี ร ายละเอี ย ดเกี่ ย วกั บ การเดิ น ทาง ประเภท
ของยานพาหนะ ท่าเรือ ท่าอากาศยาน สถานีเดินรถโดยสาร ตารางการเดินรถ เดินเรือ ตารางการบิน
เพื่อ
และบริษัทที่ประกอบการขนส่งในท้องถิ่น ฯลฯ
3.5 ข้อมูลเกี่ยวกับที่พัก ธุรกิจนำเที่ยวต้องศึกษ้ข้อมูล เกี่ยวกับที่พักว่ามีที่พักประเภทใดบ้าง
ิต
ถ้าเป็นที่พักแรมประเภทโรงแรมต้องมีข้อมูลเกี่ยวกับโรงแรมดังนี้คือ
นดุส
จะต้องจ่ายสำหรับการบริการ
3.5.5 การอำนวยความสะดวกในการรั บ ประทานอาหารของโรงแรม อาหาร
ส่ ว นใหญ่ จะเป็นบุฟเฟต์ และถ้าเป็นอาหารเช้าแบบยุโรป (continental breakfast) จะรวมอยู่กับค่าห้อง
แต่บางครั้งอาจต่อรองค่าห้องและอาหารเช้าแบบอเมริกัน บุฟเฟต์ได้ ส่วนอาหารกลางวันไม่ค่อยจัด
เพราะนักท่องเที่ยวจะไม่เข้ามารับประทานอาหารในโรงแรม อาหารเย็นส่วนใหญ่จะใช้บริการใน
โรงแรมเฉพาะในวันแรกที่มาถึง และอาจจัดเป็นพิเศษสำหรับการเลี้ยงรับรองนักท่องเที่ยว
"
3.5.6 ที่จอดรถภายในบริเวณของโรงแรม ต้องมีบริเวณพอสำหรับจอดรถโค้ช
่านั้น
3.5.7 ห้องพักสำหรับคนขับรถและผู้นำเที่ยว ค่าห้องสำหรับคนขับรถและผู้นำเที่ยว
ส่วนใหญ่จะขอฟรี เพราะถ้าพัก 15-20 ห้องจะได้ฟรี 1 ห้อง หรือ 1 ห้องต่อรถ 1 คน อย่างไรก็ตามการขอ
าเท
ห้องฟรี เป็นเงื่อนไขในการต่อรองกันระหว่างบริษัทนำเที่ยวและโรงแรม
ศึกษ
3.6 ข้ อมู ลเกี ่ ยวกั บร้ านอาหาร ธุ รกิ จนำเที ่ ยวจะต้ องศึ กษาหาข้ อมู ลเกี ่ ยวกั บ ร้ านอาหาร
ดังนี้ กา ร
3.6.1 ระดับคุณภาพของร้านอาหาร
3.6.2 ราคาค่าอาหาร ต่อรองได้ตามจำนวนคน ซึ่งถ้าเป็นนักท่องเที่ยวไทย จะนิยม
เพื่อ
ใช้บริการอาหารจีน อาหารไทย และอาหารท้องถิ่น ตามลำดับ
3.6.3 รูปแบบของการบริการ ซึ่งอาจจะเป็นนั่งโต๊ะ บุฟเฟต์ บาบีคิว ซึ่งเน้นการ
ิต
บริการสั่งอาหารอย่างรวดเร็ว
นดุส
ดังนี้
3.7.1 มี ร้านที่ หลากหลายในแต่ละบริเ วณขายสินค้ าที่ร ะลึก นับตั้งแต่ขายของ
พื้นเมืองไปจนถึงศูนย์การค้า
3.7.2 มีห้องน้ำสะอาดบริการ และมีพื้นที่ให้นักท่องเที่ยวนั่งพักผ่อน
3.7.3 ราคาสินค้าที่ระลึกอยู่ในระดับสูงหรือปานกลางหรือถูก
3.8 ข้ อ มู ล เกี่ ย วกั บ การประกั น อุ บั ติ เ หตุ เ ดิ น ทาง ในกรณี ที่ ร ายการนำเที่ ย วมี กิ จ กรรม
เสี่ ย งภั ย เช่ น การปี น เขา การไต่ ห น้ า ผา การปี น ตาข่ า ยเชื อ ก การขี่ ม้ า การขี่ ช้ า ง การโหนตั ว
27
จากที่ สู ง การขี่ จั ก รยานเสื อ ภู เ ขา การขี่ ร ถขั บ เคลื่ อ นสี่ ล้ อ เล็ ก (ATV) การขี่ เ จ็ ท สกี (ที่ ไ ม่ ใ ช่ ก าร
แข่ ง ขั น ) การล่ อ งแก่ ง เป็ น ต้ น ถ้ า หากบริ ษั ท นำเที่ ย วต้ อ งการประกั น อุ บั ติ เ หตุ เ ดิ น ทางสำหรั บ
นั ก ท่ อ งเที่ ย ว บริ ษั ท ประกั น ภั ย มี แ ผนประกั น อุ บั ติ เ หตุ นั ก ท่ อ งเที่ ย วรายปี ส ำหรั บ ธุ ร กิ จ นำเที่ ย ว
ที่ ด ำเนิ น ธุ ร กิ จ รั บ นั ก ท่ อ งเที่ ย วชาวไทยเที่ ย วภายในประเทศ (Domestic Tourists) รั บ
นั ก ท่ อ งเที่ ย วชาวไทยเที่ ย วต่ า งประเทศ (Outbound Tourists) และรั บ นั ก ท่ อ งเที่ ย ว
ชาวต่ า งชาติ เ ที่ ย วเมื อ งไทย (Inbound Tourists) โดยคุ้ ม ครองอุ บั ติ เ หตุ ต ลอด 24 ชั่ ว โมง
"
ระหว่ า งการเดิ น ทางไม่ ว่ า จะเสี ย ชี วิ ต สู ญ เสี ย อวั ย วะ ทุ พ ลภาพถาวร ค่ า รั ก ษาพยาบาล
่านั้น
การถู ก ฆาตกรรมและการลอบทำร้ า ย ฯลฯ เงื่ อ ไขการรั บ ประกั น อุ บั ติ เ หตุ นั ก ท่ อ งเที่ ย ว
รายปี ส ำหรั บ บริ ษั ท นำเที่ ย ว ดั ง นี้
าเท
3.8.1 จำนวนนักท่องเที่ยวขั้นต่ำ 500 คน/ ปี (เหมาจ่ายรายปี)
ศึกษ
3.8.2 บริ ษั ท นำเที่ ย วจะต้ อ งแจ้ ง จำนวนและรายชื อ นั ก ท่ อ งเที ย วให้ แ ก่
บริ ษั ท ประกันภัย เพือให้ความคุ้มครองแก่นักท่องเที่ยวก่อนกำหนดการเดินทางและบริษัทประกันภัย
กา ร
อาจจะเรียกเก็บเบี้ยประกันภัยเพิ่ม กรณีที่จำนวนนักท่องเที่ยวที่แท้จริงมีจำนวนเกินกว่าจำนวนขั้นต่ำ
ที่ได้ทำประกันภัยกับบริษัทประกัน
เพื่อ
3.8.3 จำกัดระยะเวลาคุ้มครองไม่เกิน 90 วัน ในแต่ละเที่ยวการเดินทางและจะต้อง
อยู่ในความควบคุมดูแลของเจ้าหน้าที่บริษัทนำเที่ยวตามตารางการเดินทาง
ิต
4. การวางแผนดำเนินการจัดรายการนำเที่ยว
เมื่อได้วางแผนการจัดนำเที่ยวตามที่กล่าวมาแล้ว ก็ถึงขึ้นตอนการวางแผนดำเนินการจัด
นำเที่ยว ซึ่งเป็นการวางแผนการเขียนรายละเอียดเกี่ยวกับการเดินทางท่องเที่ยวในรายการนำเที่ยว
ที่จะจัดทำขึ้น เพื่อให้นักท่องเที่ยวทราบว่าในแต่ละวันจะเดินทางไปไหนและมีกิจกรรมอะไรบ้าง
จึงควรมีความชัดเจน ใช้ภาษาที่ง่ายและมีข้อมูลพอประมาณ ซึ่งการวางแผนดำเนินการจัดรายการ
นำเที่ยวมีเรื่องสำคัญ 4 เรื่อง คือ (บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา และ ปทุมพร แก้วคำ, 2560: 11-118)
28
4.1 การวางแผนเขี ย นข้ อ มู ล เกี่ ย วกั บ การเดิ น ทาง เป็ น การวางแผนศึ ก ษาข้ อ มู ล
ที่ เ กี่ ย วกั บ เส้ น ทางการจั ด รายการนำเที่ ย วที่ ไ ด้ ว างแผนไว้ แ ล้ ว โดยข้ อ มู ล ที่ ใ ช้ ประกอบการ
เขี ย นรายละเอี ย ดการจั ด รายการนำเที่ ย ว ประกอบด้ ว ย
4.1.1 แผนที่แสดงที่ตั้งและระยะทางจากสถานที่ท่องเที่ยวหนึ่งไปยังอีกที่หนึ่ง
ทำให้สามารถคำนวณระยะเวลาในการเดินทางได้อย่างคร่าว ๆ
4.1.2 เอกสารที่เกี่ยวข้องกับสถานที่ท่องเที่ยวที่จะไป เช่น แผ่นพิมพ์ วารสาร และ
"
สิ่งตีพิมพ์อื่น ๆ ที่มีประวัติและข้อมูลอื่น ๆ ของสถานที่ท่องเทียวนั้นๆ
่านั้น
4.1.3 รายละเอียดของผู้ประกอบการอุตสาหกรรมที่เกี่ยวข้อง เช่น ธุรกิจขนส่ง
ที่พักแรม ร้านอาหาร ร้านขายของทีร่ ะลึก ฯลฯ
าเท
4.1.4 รายละเอียดเกี่ยวกับการเดินทาง เช่น ประเภทของการขนส่งที่จะเดินทาง
ศึกษ
ตารางเดินทางของการขนส่ง ค่าโดยสาร ที่ตั้งโรงพยาบาล ที่ตั้งสถานีตำรวจ เป็นต้น
4.2 การวางแผนสำรวจเส้นทางรายการนำเที่ยว เป็นการวางแผนเพื่อเดินทางไปสำรวจของ
กา ร
รายการนำเที่ยวที่วางแผนไว้ โดยการวางแผนกำหนดเส้นางสำรวจไว้หยาบ ๆ ดังนี้
4.2.1 ยานพาหนะที่จะใช้ในการเดินทาง เช่น ออกจากภูเก็ตแล้วไปลงรถที่ใด ต่อเรือ
เพื่อ
ที่ไหน เป็นต้น
4.2.2 ระยะเวลาในการเดินทางจากจุดต่าง ๆ เช่น การเดินทางจากจุดหนึ่งไปยัง
ิต
"
ยานพาหนะมากกว่า 1 ชนิดก็ได้ นอกจากนั้นยังต้องคำนึงถึงจำนวนวันในการเดินทาง เพื่อจะได้ติดต่อ
่านั้น
สำรองที่นั่ง หรือเช่ายานพาหนะตามต้องการให้เรียบร้อย
4.4 การวางแผนเขี ยนรายละเอี ยดรายการนำเที ยว เป็ นการวางแผนเขี ยนรายละเอี ยด
าเท
ของรายการนำเที่ยวที่กำหนดไว้ โดยผสมผสานกับข้อมูลที่ได้ไปสำรวจมาและธุรกิจที่เกี่ยวข้องที่ได้
ศึกษ
ติดต่อมา
กา ร
5. การจัดทำแผนการนำเที่ยวประจำปี มีการจัดทำแผนระยะสั้น และระยะยาว ดังนี้
(พวงบุหงา ภูมิพานิช, 2539: 76-79)
เพื่อ
กำหนดแนวทางการพั ฒ นาบริ ษั ท ไปในทิ ศ ทางที่ ต้ อ งการ ไม่ ว่ า จะเป็ น ด้ า นการพั ฒ นาบุ ค ลากร
นดุส
ของเท่านั้น กลุ่มลูกค้าเป้าหมายที่สนใจซื้อบริการมักจะเป็นคนที่มีความคล้ายคลึงกันในด้านต่าง ๆ
เช่ น เป็ น คนที่ มี อ าชี พ เหมื อ นกั น มี ง านอดิ เ รกเหมื อ น เป็ น เพื่ อ นหรื อ รู้ จั ก กั น อายุ เพศ หรื อ วั ย
"มห
ใกล้ เ คี ย งกั น โสด แต่ ง งาน หรื อ ไม่ เ หมื อ นกั น มี พื้ น ฐานทางเศรษฐกิ จ สั ง คม ศาสนา และ
วัฒนธรรมคล้ายคลึงกัน มีประสบการณ์การเดินทางคล้ายกันไม่รู้จักกันเลย
30
"
โดยเน้นหนักประเทศใดบ้าง ถ้าเป็นภายในประเทศมุ่งเน้นภาคหรือจังหวัดใดบ้าง
่านั้น
3. วัตถุประสงค์ : ในการจัดนำเที่ยวแต่ละครั้งควรจะวางวัตถุประสงค์ของการจัดแต่ละครั้งว่า
มีจุดมุ่งหมายที่จะให้นักท่องเที่ยวได้อะไรบ้าง เช่น เพื่อให้นักเท่องเที่ยวรู้จักสถานที่ต่าง ๆ เป็นต้นว่า
าเท
สถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ โบราณคดี สถานที่สวยงามตามธรรมชาติ หรือเพื่อให้มีโอกาสได้
ศึกษ
ซื้อของ หรือเพื่อให้ได้มีโอกาสลองรั บประทานอาหารประจำท้องถิ่นนั้น ๆ หรือ เพื่อให้มีโอกาสได้
ศึกษาชีวิตความเป็นอยู่ของคนท้องถิ่น หรือเพื่อให้ได้มีโอกาสเล่นกีฬาฤดูหนาว หรือชมกีฬา เป็นต้น
กา ร
เพราะถ้าวางวัตถุประสงค์ในการจัดนำเที่ยวไว้แล้ว การจัดต้องสนองตอบวัตถุประสงค์ที่วางไว้
4. ช่วงเวลาของการจัด : ในการจัดนำเที่ยวจะจัดกี่ครั้งในช่วงใดบ้าง ใช้ระยะเวลากี่วัน ต้อง
เพื่อ
พิจารณาช่วงระยะเวลาที่เหมาะสม ของสถานที่ที่จะไป ประกอบกับเวลาว่างของนักท่องเที่ยว เช่น
ช่วงปิดภาค หรือช่วงหยุดยาว 4 วัน เพราะถ้าจัดเวลาไม่สอดคล้องกันก็อาจจะขายไม่ได้ ตัวอย่างเช่น
ิต
นักท่องเที่ยวยุโรปนิยมมาเที่ยวประเทศไทยในช่วงเดือนตุลาคมถึงเดือนมีนาคม เพราะต้องการหลีก
นดุส
เป็นช่วงที่ดอกทิวลิปบานและเป็นช่วงที่โรงเรียนปิดภาคฤดูร้อน ผู้ปกครองอาจมีเวลาพาบุตรหลาน
เที่ยว และเป็นช่วงฤดูร้อนที่คนไทยอยากหลบลมร้อนไปเที่ยวเมือง หนาว และช่วงนั้นยุโรปเป็นฤดู
ยาล
"
ซื้อของ เป็นต้น
่านั้น
7. กิจกรรม : จะจัดกิจกรรมเช่นไรให้สอดคล้องกับความสนใจของลูกค้า เพราะความแตกต่าง
กันของลูกค้า อาจต้องการประสบการณ์ที่แตกต่างกัน ถึงแม้จะไปจุดหมายปลายทางเดียว และใน
าเท
ขณะเดียวกันต้องจัดให้เหมาะกับวัยของลูกค้า
ศึกษ
8. ปริมาณการจัดนำเที่ยว : วางแผนกกำหนดจำนวนโปรแกรมนำเที่ยวที่จะจัดแต่ละปี
โดยแยกตามประเภทต่างๆ กา ร
การจัดนำเที่ยวต้องมีการวางแผนประจำปี ถึงแม้บริษัทนำเที่ยวที่ดำเนินธุรกิจมานาน
จะมีรายการนำเที่ยวเหมือนเดิมซ้ำทุกปี แต่ก็ต้องมีการปรับปรุงบางรายการที่เห็นว่ามีข้อบกพร่อง โดย
เพื่อ
มีการแก้ไขรายการ อาจจะเพิ่มสถานที่เที่ยวใหม่ และเปลี่ยนแปลงกิจกรรม
ิต
การวางแผนเพื่อความสำเร็จ
นดุส
แผนที่นำทางให้บริษัทก้าวเดินไปในทิศทางที่กำหนดไว้ เนื่องจากการวางแผนเป็นการกำหนดแนวทาง
ยาล
ดำเนินการทุกอย่างตามแผนที่กำหนด นับตั้งแต่การจัดโปรแกรมนำเที่ยวการติดต่อธุรกิจผลิตสินค้า
บริการท่องเที่ยวอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง อนึ่งในการจัดทำแผนการตลาด และการส่งเสริมการขาย ยังต้อง
"มห
อาศัยแผนหลักที่ทางบริษัทวางไว้ด้วย
ปัจจัย 3 ประการ ที่ทำให้บริษัทนำเที่ยวประสบความล้มเหลวในธุรกิจ คือ (พวงบุหงา ภูมิพานิช,
2539: 73)
1. การวางแผนที่ไม่ถูกต้อง
2. ขาดการวางแผนการบริหารงาน
3. ขาดการวางแผนทางการเงิน
32
"
นำเที่ยว การส่งเสริมการขายให้เป็นไปตามแผนที่วางไว้
่านั้น
ความสำคัญของการวางแผนการท่องเที่ยว
าเท
ศึกษ
ความสำคัญของการวางแผนการท่องเที่ยวต่อตัวนักท่องเที่ยว (บังอร ฉัตรรุ่งเรือง, 2554: 1-2)
1. ช่วยในการประมาณค่าใช้จ่าย ระยะเวลา และระยะทางได้
กา ร
2. ช่วยให้ได้รับความสะดวกสบายตามแผนการที่มีการจองไว้ล่วงหน้า
3. ช่วยป้องกันปัญหาและอุปสรรคต่างๆอันอาจเกิดขึ้นได้โดยการมีแผนสำรองรองรับ
เพื่อ
4. ช่วยให้เกิดความอุ่นใจว่าเป็นไปตามแผนการที่วางไว้
5. ช่วยให้ได้รับประสบการณ์การท่องเที่ยวที่ดีตามคาดหวัง
ิต
นดุส
ความสำคัญของการวางแผนการท่องเที่ยวต่อบริษัทนำเที่ยว
1. ช่วยในการประมาณค่าใช้จ่าย ระยะเวลา และระยะทางในการนำเที่ยวได้
ัยสว
3. ช่วยป้องกันปัญหาและอุปสรรคต่างๆอันอาจเกิดขึ้นได้โดยการมีแผนสำรองรองรับ
4. ช่วยให้ได้รับผลการประเมินการนำเที่ยวที่ดีจากลูกทัวร์ซึ่งมีผลต่อการเลือกใช้บริการ
าวิท
นำเที่ยวครั้งต่อไป
5. ช่วยให้เกิดภาพลักษณ์ที่ดีในการเป็นมืออาชีพในสายตานักท่องเที่ยว เป็นการรับประกัน
"มห
ความสำเร็จในการจัดนำเที่ยวและความสำเร็จของบริษัทนำเที่ยว
33
สรุป
การวางแผนทางธุรกิจจัดว่าเป็นความจำเป็นของผู้ประกอบการ เพื่อให้การทำงานดำเนิน
ได้วยดีและมีอุปสรรคน้อยที่สุด เพราะการวางแผนจะช่วยให้ผู้ประกอบการก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นคง
ตามทิศทางที่กำหนดไว้ การจัดทำแผนงานควรมีทั้งระยะสั้นและระยะยาว ในการการวางแผนการจัด
นำเที่ยว ในแต่ละปี จะต้องพิจารณาถึงส่วนประกอบต่างๆ ดังนี้ วัตถุประสงค์ ระยะทางในการเดินทาง
"
่านั้น
ลูกค้าเป้าหมาย ราคาบริการท่องเที่ยว ความต้องการของตลาดเป้าหมาย การคมนาคมขนส่ง อาหาร
ที่พัก แหล่งท่องเที่ยว ฤดูกาล ระยะเวลา ซึ่งต้องศึกษาประเทศ จังหวัด หรือเมืองที่ จะจัดนำเที่ยว
าเท
อย่างละเอียด
ศึกษ
คำถามทบทวน
กา ร
1. จงอธิบายคำว่า การวางแผน
เพื่อ
2. จงอธิบายคำว่า การวางแผนจัดนำเที่ยว
3. การวางแผนจัดนำเที่ยวแต่ละครั้งจะต้องคำนึงถึงอะไรบ้าง
4. จงอธิบายขั้นตอนการวางแผนและการจัดนำเทียว
ิต
นดุส
5. จงบอกองค์ประกอบของการจัดรายการนำเที่ยว
6. การวางแผนจัดนำเที่ยว จะต้องพิจารณาข้อมูลด้านต่างๆ อย่างไรบ้าง
ัยสว
7. ชนิดของรายการนำเที่ยว พร้อมอธิบาย
8. จงอธิบายการวางแผนระยะสั้นในการวางแผนและการจัดนำเที่ยว
ยาล
9. จงอธิบายระยะยาวในการวางแผนและการจัดนำเที่ยว
10. อธิบายความสำคัญของการวางแผนการท่องเที่ยวต่อนักท่องเที่ยวและบริษัทนำเที่ยว
าวิท
"มห
34
เอกสารอ้างอิง
"
่านั้น
บังอร ฉัตรรุ่งเรือง. (2554 ). การวางแผนและการจัดนำเที่ยว.กรุงเทพฯ : บริษัท สยาม บุ๊คส์ จำกัด
พวงบุหงา ภูมิพานิช. (2539). การจัดนำเที่ยว. กรุงเทพฯ : คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
าเท
ศึกษ
กา ร
ิต เพื่อ
นดุส
ัยสว
ยาล
าวิท
"มห
35
บทที่ 3
ธุรกิจนำเที่ยว
"
่านั้น
อาจขายบริ ก ารท่ อ งเที่ ย ว (Travel Product) ให้ แ ก่ นั ก ท่ อ งเที ย วโดยตรง หรื อ ขายผ่ า นธุ ร กิ จ
ตัวแทนท่องเที่ยว (Travel agent) ก็ได้
าเท
ความหมายของธุรกิจนำเที่ยว
ศึกษ
กา ร
ตามความหมาย แห่งพระราชบัญญัติธุรกิจนำเที่ยวและมัคคุเทศก์ มาตราที่ 3 พ.ศ.2551
หมายถึง การประกอบธุรกิจที่เกี่ยวกับการจัดหรือการให้บริการ หรือการอำนวยความสะดวกเกี่ยวกับ
เพื่อ
การเดินทาง สถานที่พัก อาหารและเครื่องดื่ม ทัศนาจร และหรือมัคคุเทศก์ให้แก่นักท่องเที่ยว ธุรกิ จ
นำเที่ยวหากจะให้เห็นความหมายชัดเจนจะแบ่งออกเป็น 2 ประเภท ดังนี้ (พิมพรรณ สุจารินพงค์,
ิต
2553 : 6)
นดุส
บริษัทตัวแทนบริการนำเที่ยวอาจจะจัดรายการนำเที่ยวของตนเองขึ้นก็ได้
"มห
"
แล้วขายเหมาในราคาเดียวที่ถูกกว่าการที่นักท่องเที่ยวแยกซื้อส่วนต่างๆของบริการท่องเที่ยวเอง
่านั้น
นอกจากนั้น ยังให้ความสะดวกแก่นักท่องเที่ยวไม่ต้องตระเวนไปติดต่อซื้ส่วนต่างๆจากบริการ
ท่องเที่ยวหลาย ๆ แห่ง (บังอร ฉัตรรุ่งเรือง, 2554 : 26-27)
าเท
ศึกษ
การจัดตั้งธุรกิจนำเที่ยว
กา ร
ผู้ประกอบการธุรกิจนำเที่ยวต้องมีการวิเคราะห์สถานการณ์ทั้งปัจจัยภายในและภายนอกของ
ธุรกิจเป็นอย่างดีก่อนที่จะมีการตัดสินใจลงทุน เพราะสินค้าที่ธุรกิจนำเที่ยวนำเสนอแก่นักท่องเที่ยว
เพื่อ
เที่ยวและการดำเนินงานที่มาจากเงินทุนของเจ้าของกิจการเอง หรือจาการร่วมลงทุนจากหุ้นส่วนหรือ
จากการกู้ยืมเงินจากธนาคาร สถาบันการเงินอื่น ๆ ซึ่งงบลงทุนจะเป็นงบลงทุนสำหรับซื่อหรือเข่าที่ดิน
าวิท
ดำเนินงานในการจัดนำเที่ยว ค่าส่งเสริมการตลาด
2. บริษัทหรือสำนักงาน เพือใช้สำหรับดำเนินการตัดต่อกับลูกค้าที่จะมาใช้บริการ การเลือก
ทำเลที่ตั้งของบริษัทต้องคำนึงถึงความสะดวกสบายของลูกค้าที่เข้ามาติดต่อ ควรเลือกทำเลที่ตั้งอยู่
ในกลางเมืองย่านธุรกิจที่มีการติดต่อสื่อสารได้อย่างสะดวกสบาย
3. พนักงาน จำเป็นต้องมีบุคลากรที่มีความรู้ความสามารถในการดำเนินงานเพื่อให้ธุรกิจ
อยู่รอดและประสบผลสำเร็จ ควรมีความรู้ความสามารถด้านการวิเคราะห์งาน วิเคราะห์สถานการณ์
37
หน้าที่ของธุรกิจนำเที่ยว
"
ตัวแทนให้กับธุรกิจท่องเที่ยวต่าง ๆ อีกด้วย สามารถสรุปหน้าที่ของธุรกิจนำเที่ยวได้เป็น 2 หน้าที่
่านั้น
ใหญ่ ๆ ดังนี้ (บังอร ฉัตรรุ่งเรือง, 2554: 28-29)
1. หน้าที่ในการจัดและบริการนำเที่ยว
าเท
2. หน้าที่ในการบริการและอำนวยความสะดวกแก่ลูกค้า
ศึกษ
หน้าที่ในการจัดและบริการนำเที่ยว กา ร
เป็นหน้าที่หลักของธุรกิจนำเที่ยว จะให้บริการตั้งแต่ ให้คำปรึกษา แนะนำ ช่วยวางแผนการ
เดินทางท่องเที่ยวและช่วยจัดการติดต่อกับธุรกิจท่องเที่ยวต่างๆ ตลอดจนจัดรายการนำเที่ยวทั้ง
เพื่อ
ติดตามไปกับกลุ่มทัวร์ตลอดรายการท่องเที่ยว คอยช่วยเหลือดูแลตั้งแต่เริ่มต้นออกเดินทางจนสิ้นสุด
ยาล
การเดินทางท่องเที่ยว
คุณสมบัติของหัวหน้าทัวร์ (Tour Leader)
าวิท
3. มีความรับผิดชอบและผูกพันกับงาน
4. มีความรอบรู้ เฉลียวฉลาด สามารถแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าได้ดี
5. มีทักษะทางด้านภาษา อย่างน้อย 2 ภาษา
6. มีสุขภาพกายและสุขภาพจิตดี
7. มีความรู้ด้านการปฐมพยาบาลเบื้องต้น
8. สามารถทำบัญชีและงบประมาณได้
9. มีความรู้ทางด้านคอมพิวเตอร์
38
10. มีความรู้ในประเทศที่จะนำทัวร์ไปเป็นอย่างดี
หน้าที่หลักของหัวหน้าทัวร์ (Tour Leader) ความรับผิดชอบในการอยู่ดีมีสุขของลูกทัวร์
ตั้งแต่เริ่มออกทัวร์จนกระทั่งทัวร์เสร็จสิ้น รวมถึงการให้ข้อมูลจุดหมายปลายทางที่จะเดินทางไป ดูแล
ปัญหาส่วนตัวและปัญหาสุขภาพของลูกทัวร์ การจัดเตรียมกิจกรรมต่างๆ พาหนะ ที่พัก อาหาร
รวมทั้งการปฏิบัติงานกับบริษัททัวร์ในท้องถิ่น ทั้งนี้รวมถึงมัคคุเทศก์ท้องถิ่นด้วย ถือเป็นหน้าที่ของ
หัวหน้าทัวร์ที่จะทำให้ทัวร์เกิดความแตกต่าง ลูกทัวร์เกิดความพึงพอใจ และทัวร์ประสบความส ำเร็จ
"
ส่วนหน้าที่อื่นๆ ประกอบด้วย
่านั้น
1. ร่วมเดินทางไปกับลูกทัวร์ตั้งแต่ต้นจนจบ
2. อำนวยความสะดวกในการเช็คอินทั้งที่สนามบินและโรงแรมที่พักรวมทั้งการเช็คเอาท์ด้วย
าเท
3. ให้คำแนะนำกับลูกทัวร์เกี่ยวกับเรื่องต่างๆ รวมทั้งการจัดหาทัวร์เพิ่มเติมหากลูกทัวร์ต้องการ
ศึกษ
ซื้อทัวร์เพิ่ม
4. แนะนำลูกทัวร์เกี่ยวกับวัฒนธรรมท้องถิ่น โดยเฉพาะเป็นต้นแบบในการประพฤติตน
กา ร
ให้เหมาะสมในท้องถิ่นนัน้
5. สอนลูกทัวร์ในการทำกิจกรรมต่างๆ เช่น การขี่อูฐ การขี่ลา การอาบน้ำแร่ ฯลฯ
เพื่อ
6. แนะนำลูกทัวร์เกีย่ วกับอาหารท้องถิ่น เช่น ส่วนผสมทีป่ รุงอาหาร การรับประทานอาหาร
ท้องถิ่นให้มีรสชาติและถูกต้องตามธรรมเนียม
ิต
7. คอยสังเกตพฤติกรรมและปฏิกิริยาลูกทัวร์ และตอบสนองความต้องการของลูกทัวร์
นดุส
เท่าทีจะทำได้
8. รับฟังปัญหา ข้อตำหนิ และข้อกังวลของลูกทัวร์ พร้อมทั้งหาทางแก้ไขปัญหาให้ดีขึ้น
ัยสว
เพื่อประกันคุณภาพในการบริการลูกทัวร์
11. จัดการเรื่องเงินและงบประมาณในการเดินทางทั้งหมด รวมทั้งค่าทิปมัคคุเทศก์ท้องถิ่น
"มห
และพนักงานขับรถ และเงินสำรองในการสร้างความประทับใจให้ลูกทัวร์
12. จัดทำเอกสารและรายงานต่างๆที่ต้องส่งบริษัททัวร์ต้นสังกัด
13. ให้การดูแลลูกทัวร์ที่เจ็บป่วยหรือต้องการปฐมพยาบาลและนำส่งโรงพยาบาล
14. ทำการตัดสินใจและแก้ไขปัญหาต่าง ๆ ที่มัคคุเทศก์ไม่สามารถตัดสินใจหรือแก้ไขได้
2. มัคคุเทศก์ประจำท้องถิ่น (Local Guide) เป็นผู้มีความรู้และคุ้นเคยกับสถานที่สำคัญ
ต่าง ๆ ที่เป็นจุดดึงดูดนักท่องเที่ยว และมีความสามารถที่จะอธิบายเกี่ยวกับสถานที่นั้น ๆ อีกทั้งยัง
ต้องเตรียมตัวที่จะตอบคำถามทุกรูปแบบ และสามารถแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าด้วย
39
"
่านั้น
หน้าที่ในการและอำนวยความสะดวกให้แก่ลูกค้า
เมื่อธุรกิจนำเที่ยวได้จัดรายการนำเที่ยวแบบเหมาจ่ายเป็นหมู่คณะทั้งภายในและต่างประเทศ
าเท
แล้ว ก็มีหน้าที่ขายรายการนำเที่ยวให้แก่ลูกค้า ธุรกิจนำเที่ยวอาจขายเองหรือให้ตัวแทนจัดการ
ศึกษ
เดินทางเป็นผู้ขายอีกต่อหนึ่งก็ได้ จึงต้องมีหน้าที่ในการให้บริการและอำนวยความสะดวกต่าง ๆ
ให้แก่ลูกค้า ดังนี้ กา ร
1. การให้ บ ริ ก ารข้ อ มู ล ทางการท่ อ งเที่ ย ว ธุ ร กิ จ นำเที่ ย วทั้ ง ประเภทขายส่ ง บริ ก ารท่ อ ง
เที ย ว (Tour Wholesaler) และตั ว แทนจั ด การท่ อ งเที่ ย ว (Travel Agent) จะบริ ก ารข่ า วสาร
เพื่อ
ข้ อ มู ล ทางการท่ อ งเที่ ย วต่ า งๆ ให้ แ ก่ ลู ก ค้ า ที่ ต้ อ งการเดิ น ทาง เช่ น สถานการณ์ ข องแหล่ ง
ท่ อ งเที่ ย ว ภูมิอากาศ ความเป็นอยู่ พาหนะที่ใช้ในการเดินทาง ตารางเข้าออกของพาหนะขนส่ง วีซ่า
ิต
เป็นต้น
2. การให้บริการจองตั๋วเดินทาง ธุรกิจนำเที่ยวจะให้บริการขายตั๋วเดินทางประเภทต่าง ๆ
ัยสว
3. การให้บริการจองที่พักแรม ธุรกิจนำเที่ยวจะให้บริการจองที่พักแรมทั้งในประเทศและ
าวิท
ต่างประเทศให้แก่ลูกค้าในราคาที่ถูกกว่าลูกค้าจองเอง
4. การให้บริการขนส่ง ธุรกิจนำเที่ยวหลายแห่งจะมีรถบริการให้กับลูกค้าทั้งรถยนต์ส่วนตัว
"มห
"
9. การให้บริการอื่นๆ ธุรกิจนำเที่ยว ปัจจุบันนี้ธุรกิจนำเที่ยวมีกิจกรรมการให้บริการเพิ่มมาก
่านั้น
ขึ้นทุกที เพื่ออำนวยความสะดวกให้แก่ลูกค้าและเพิ่มรายได้ให้กับธุรกิจ เช่น การให้บริการบัตรสินเชื่อ
เช็คเดินทาง การประกันการเดินทาง การแนะแนวและติดต่อสถานศึกษาในต่างประเทศ การจัดหา
าเท
งานในต่างประเทศ การจัดหาเพื่อนเที่ยว เป็นต้น
ศึกษ
องค์ประกอบของธุรกิจนำเที่ยว กา ร
ธุรกิจนำเที่ยวเป็นธุรกิจที่ซื้อผลิตภัณฑ์ทางการท่องเที่ยวทุกชนิด ไม่ว่าจะเป็นการขนส่ง
เพื่อ
ความสะดวกในเรื่องการเดินทางท่องเที่ยวให้แก่นักท่องเที่ยว รวมทั้งให้ข่าวสารทางการท่องเที่ยวด้วย
ธุรกิจนำเที่ยวจึงมีส่วนประกอบที่สำคัญ 3 ส่วน คือ (บังอร ฉัตรรุ่งเรือง, 2554: 29-33)
ัยสว
1.1.1 ผู้ผลิตแหล่งท่องเที่ยว
1.1.2 ผู้ผลิตผู้ผลิตการขนส่ง
"มห
1.1.3 ผู้ผลิตที่พักแรม
1.1.4 ผู้ผลิตอาหาร
1.1.5 ผู้ผลิตบริการอื่น ๆ
1.2 ผู้ผลิตแหล่งท่องเที่ยว แบ่งเป็น 3 กลุ่ม คือ
1.2.1 ผู้ผลิตแหล่งท่องเที่ยวประเภทธรรมชาติ
1.2.2 ผู้ผลิตแหล่งท่องเที่ยวประเภทโบราณสถานและโบราณวัตถุ
1.2.3 ผู้ผลิตแหล่งท่องเที่ยวประเภทศิลปะ วัฒนธรรม ประเพณี และกิจกรรม
41
"
1.4 ผู้ผลิตอาหาร แบ่งเป็น 2 ประเภท คือ
่านั้น
1.4.1 ผู้ผลิตอาหารสากล
1.4.2 ผู้ผลิตอาหารไทย
าเท
1.5 ผู้ผลิตบริการอื่น ๆ เป็นผู้อำนวยความสะดวก ได้แก่ การจำหน่ายของที่ระลึก
ศึกษ
จัดทำเอกสารการเดินทาง จัดทำประกันภัย แลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ ฯลฯ
2. ผู้ผลิตรายการนำเที่ยว (Tour Operator) หรือ DMC (Destination Management)
กา ร
เป็นผู้ผลิตที่นำบริการท่องเที่ยวจากผู้ผลิตในข้อที่ 1 มาผสมผสานเข้าด้วยกัน ออกมาในรูปรายการ
นำเที่ยวแบบเหมาจ่าย โดยกำหนดรายการนำเที่ยวว่า จะจัดขึ้นเมื่อไร ระยะเวลาท่องเที่ยวนานเท่าใด
เพื่อ
จะไปเที่ยวที่ไหน จะไปอย่างไร จะพักที่ไหน จะแวะรับประทานอาหารที่ไหน จะมีบริการพิเศษ
อะไรบ้าง โดยติดต่อตกลงกับผู้ผลิตบริการท่องเที่ยวในราคาถูกเนื่องจากเป็นผู้ซื้อผลิตภัณฑ์ครั้งละ
ิต
นำเที่ยวแบบเหมาจ่ายในราคาถูกเป็นสิ่งดึงดูดใจลูกค้าได้ ลักษณะเด่นของผู้ผลิตรายการนำเที่ยวแบบ
เหมาจ่าย คือจะทำหน้าที่ผลิตรายการนำเที่ยวแบบเหมาจ่ายขายส่งให้แก่ธุรกิจตัวแทนจัดการเดินทาง
ัยสว
2 ประเภท คือ
2.1 การแบ่งประเภทของผู้ผลิตรายการนำเที่ยวตามลักษณะการดำเนินงาน แบ่งเป็น
"มห
2.2.2 ผู้ผลิตรายการนำเที่ยวประเทภนำนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติเข้าท่องเที่ยว
ภายในประเทศ (Inbound)
2.2.3 ผู้ผลิตรายการนำเที่ยวประเภทนำเที่ยวนักท่องเที่ยวในประเทศไปเที่ยวต่างประเทศ
(Outbound)
3. ตัวแทนจัดการเดิน ทาง (Travel Agent) เป็นผู้ประกอบการที่ทำหน้ าที่ให้ความ
ช่วยเหลือนักท่องเที่ยวเกี่ยวกับการเดินทาง จำหน่ายรายการนำเที่ยวแบบเหมาจ่าย รับติดต่อจอง
"
ยานพาหนะ ห้องพัก การเข้าชมสถานที่ การเข้าชมการแสดง การเข้าชมการแข่งขันกีฬา รับจัดทำ
่านั้น
เอกสารการเดินทาง จำหน่ายสินค้าที่ระลึก
ธุรกิจนำเที่ยวหรือบริษัทนำเที่ยว (Tour Operator) คือ บริษัทนำเที่ยวที่ผลิตรายการ
าเท
นำเที่ยว (Itinerary) เอง หรือการซื้อบริการท่องเที่ยวต่าง ๆ จากผู้ผลิตสินค้าทางการท่องเที่ยว
ศึกษ
(Supplier)
ธุรกิจตัวแทนหรือบริษัทตัวแทนการท่องเที่ยว (Travel Agent) คือ บริษัทตัวแทนบริการ
กา ร
นำเที่ยวที่ทำหน้าที่นายหน้าขายบริการนำเที่ยวซึ่งจะได้รับค่านายหน้าเป็นค่าตอบแทนหรือบางครั้ง
บริษัทตัวแทนบริการนำเที่ยวอาจจะจัดรายการนำเที่ยวของตนเองขึ้นก็ได้
เพื่อ
ตัวแทนจัดการเดินทาง (Travel Agent)
1. มีความรู้ความชำนาญในเรื่องการเดินทางเป็นอย่างดี
ิต
2. รู้ถึงข้อได้เปรียบเสียเปรียบของการเดินทางรูปแบบต่างๆ
นดุส
3. มีความรู้เรื่องภูมิศาสตร์และภูมิอากาศเป็นอย่างดี
4. มีความสามารถในการจัดบริการเดินทางท่องเที่ยวให้เหมาะสมกับลูกค้าแต่ละคน
ัยสว
5. ต้องตื่นตัวกับกฎระเบียบต่างๆของทางราชการ
6. เป็นที่ปรึกษาส่วนตัวให้กับลูกค้า
ยาล
7. เป็นนักขายมืออาชีพ
าวิท
ความสำคัญของธุรกิจนำเที่ยว
"
การท่องเที่ยว นอกจากขยายขอบเขตของการบริการแล้ว ยังเป็นการโฆษณาส่งเสริมให้เกิดการ
่านั้น
เดินทางท่องเที่ยวอีกทางหนึ่งด้วย นอกจากนี้ผู้ใช้บริการของธุรกิจการท่องเที่ยวจะได้รับประโยชน์
ดังนี้ (บังอร ฉัตรรุ่งเรือง, 2554: 4)
าเท
1. ได้พบปะพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็น ก่อให้เกิดมิตรภาพใหม่ ๆ มีสังคมกว้างขึ้น
ศึกษ
2. ได้รับความสะดวกสบายและความมั่นใจในความปลอดภัยระหว่างการเดินทาง
3. ได้รับบริการความช่วยเหลือ ขจัดปัญหาข้อข้องใจต่าง ๆ
กา ร
4. ได้รับความรู้และข้อมูลที่ถูกต้อง
5. การบริการที่มีคุณภาพในราคาที่แน่นอน
เพื่อ
1. บทบาทและความสำคัญของธุรกิจนำเที่ยวต่อเศรษฐกิจ
นดุส
ธุ ร กิ จ นำเที ่ ยวถือ ว่ า เป็ น ตั ว กลางระหว่า งธุ รกิ จต่ างๆที ่เ กี ่ ยวข้อ งกั บการท่อ งเที ่ย วและ
นักท่องเที่ยว การให้บริการและอำนวยความสะดวกของธุรกิจนำเที่ยว ดังนั้นบทบาทสำคัญของธุรกิจ
ัยสว
นำเที่ยวในด้านเศรษฐกิจ ดังนี้
ยาล
1.1 กระตุ้ น ให้ เ กิ ด กิ จ กรรมด้ า นการท่ อ งเที่ ย ว และก่ อ ให้ เ กิ ด รายได้ แ ก่ ธุ ร กิ จ และ
ภาคส่วนต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้อง
าวิท
1.2 กระตุ้ น ให้ เ กิ ด การหมุ น เวี ย นเงิ น ในระบบเศรษฐกิ จ ทั้ ง ในระดั บ ประเทศและ
ระดั บ ท้ อ งถิ่ น
"มห
1.3 ก่อให้เกิดการกระจายรายได้ไปสู่ชุมชนท้องถิ่น
1.4 ก่อให้เกิดการสร้างงานสร้างอาชีพอันเป็นผลสืบเนื่องมาจากการเจริญเติบโตของ
การท่องเที่ยว
1.5 กระตุ้นให้เกิดการผลิตในอุตสาหกรรมท่องเที่ยว คือ การนำเอาทรัพยากรในประเทศ
มาพัฒนาและใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุดด้านการท่องเที่ยว แต่ในขณะเดียวกันก็คำนึงถึงผลกระทบ
และการพัฒนาอย่างยั่งยืนด้วย
44
"
2.2 ส่งเสริมให้เกิดความเข้าใจและความสัมพันธ์อันดีระหว่างนักท่องเที่ยวและชุมชน
่านั้น
ในท้องถิ่น
2.3 การท่ อ งเที่ ย วยั ง มี ส่ ว นสำคั ญ ในการพั ฒ นาสั ง คม โดยการสร้ า งงานสร้ า งอาชี พ
าเท
สร้างรายได้ให้คนในท้องถิ่น ไม่ต้องเดินทางไปหางานทำต่างถิ่น ถื่อว่าเป็นการส่งเสริมความสัมพันธ์
ศึกษ
ของคนในครอบครัวและในชุมชน
2.4 รายได้จากการท่องเทียวทำให้ชาวบ้านมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น
กา ร
2.5 การท่องเที่ยวเป็นส่วนสำคัญในการพัฒนาชุมชน สังคม ทั้งในด้านรายได้ (เศรษฐกิจ)
และด้านสิ่งอำนวยความสะดวกและระบบสาธารณูป โภคต่า ง ๆ ที่ได้เป็นผลมาจากการพั ฒ นา
เพื่อ
การท่องเที่ยว
2.6 ช่วยลดปั ญ หาความแตกต่ า งระหว่ า งสั ง คมเมื อ งและสั งคมชนบท เนื่องจากการ
ิต
และให้ บ ริ ก ารด้ า นการท่ อ งเที ่ ย ว อี ก ทั ้ ง ยั ง เป็ น การพั ฒ นาศั ก ยภาพของชุ ม ชน ในด้ า นความรู้
ความสามารถด้านการท่องเที่ยว เพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยวและการพัฒนาชุมชนอย่างยั่งยืน
ยาล
ที่สำคัญอย่างหนึ่งด้านการท่องเที่ยว
2.9 ส่งเสริม ให้คนท้ องถิ่นเห็นความสำคัญและตระหนักในคุณค่าของวั ฒนธรรมและ
"มห
เกิดความภาคภูมิใจและหวงแหนรักษาวัฒนธรรม ประเพณีวีถีชีวิตดั้งเดิมมากขึ้น
3. ความสำคัญของธุรกิจนำเที่ยวต่อสิ่งแวดล้อม
ความสำคัญของธุรกิจนำเที่ยวต่อสิ่งแวดล้อม คือ การจัดรายการนำเที่ยวของธุรกิจนำเที่ยว
มักจะมีมัคคุเทศก์เป็นผู้นำนักท่องเที่ยวไปเที่ยวชมตามสถานที่ต่างๆ และการให้ความรู้แก่นักท่องเที่ยว
นอกจากการให้ ค วามรู ้ เ กี ่ ย วกั บ ธรรมชาติ ระบบนิ เ วศ สั ต ว์ ป ่ า ต้ น ไม้ ที ่ ม ั ค คุ เ ทศก์
บอกเล่าให้นักท่องเที่ยวได้รับทราบแล้ว กฎระเบียบในการท่องเที่ยว รวมถึงข้อควรปฏิบัติและไม่ควร
ปฏิบัติก็เป็นสิ่งสำคัญที่มีมัคคุเทศก์ต้องแจ้งให้นักท่องเที่ยวทราบและปฏิบัติตามเพื่อป้องกันผลกระทบ
45
จากการท่องเที่ยวที่อาจจะเกิดขึ้นกับระบบนิเวศและทรัพยากรธรรมชาติ สิ่งเหล่านี้เป็นปัจจัยสำคัญ
ที่จะสร้างจิตสำนึกที่ดีแก่นักท่องเที่ยว ให้ตระหนักถึงคุณค่าและรักษาสิ่งแวดล้อม และสนับสนุน
การท่ อ งเที ่ ย วเชิ ง อนุ ร ั ก ษ์ แ ละการท่ อ งเที ่ ย วอย่ า งยั ่ง ยื น ซึ ่ ง การท่ อ งเที ่ ย วในลั ก ษณะนี ้ จะช่ วย
ลดผลกระทบหรืออนุรักษ์สิ่งแวดล้อมก็ส่งผลให้ธรรมชาติยังคงอยู่ได้และมีความสมดุลตามระบบนิเวศ
"
ภูมิพานิช, 2539 : 15-16)
่านั้น
1. ประหยัดค่าใช้จ่าย
2. สะดวกสบาย
าเท
3. ปลอดภัย
ศึกษ
4. มีคนรับผิดชอบ
5. มีคนคอยบริการ กา ร
6. ได้เพื่อนใหม่
7. รู้แหล่งซื้อของ
เพื่อ
8. ได้รับความรู้
9. มีกำหนดการเดินทางที่แน่นอน
ิต
นดุส
ปัจจัยที่ทำให้ธุรกิจประสบความสำเร็จ
ัยสว
1. ผู้ประกอบการควรมีความเข้าใจอย่างลึกซึ้งถึงฤดูกาลท่องเที่ยว สภาพของแหล่งท่องเที่ยว
ยาล
รวมทั ้ ง ข้ อ มู ล ความรู ป ของแหล่ ง ท่ อ งเที ่ ย วนั ้ น ๆ เพื ่ อ ช่ ว ยสร้ า งสี ส ั น และความสนุ ก สนานใน
การท่องเที่ยวแต่ละครั้ง
าวิท
3. มีความซื่อสัตย์ และจริงใจในการให้บริการ
46
สรุป
"
่านั้น
การจัดการหรือการให้บริการหรือการอำนวยความสะดวกเกี่ยวกับการเดินทาง สถานที่พัก อาหารและ
เครื่องดื่ม ทัศนาจร และหรือมัคคุเทศก์ให้แก่นักท่องเที่ยว ซึ่งมีโครงสร้างการบริหารงาน ประกอบด้วย
าเท
แผนกบริหาร แผนกนำเที่ยว แผนกจอง แผนกขายและการตลาด แผนกการเงิน และแผนกบุคลากร
แต่ ล ะแผนกจะทำงานติ ด ต่ อ ประสานงานกั น ทำให้ ม ี ก ารผลิ ต รายการนำเที ่ ย ว เพื ่ อ บริ ก ารแก่
ศึกษ
นักท่องเที่ยว
กา ร
คำถามทบทวน
เพื่อ
1. ธุรกิจนำเที่ยว หมายถึง
ิต
2. อธิบายขั้นตอนการจัดตั้งธุรกิจนำเที่ยว
นดุส
3. อธิบายหน้าทีข่ องธุรกิจนำเที่ยว
4. อธิบายความสำคัญของธุรกิจนำเที่ยว
ัยสว
5. อธิบายโครงสร้างการบริหารงานของบริษัทนำเที่ยว
6. อธิบายความหมาย Tour Operator
ยาล
9. การแบ่งประเภทผู้ผลิตรายการนำเที่ยวตามลักษณะอาณาเขตของรัฐ แบ่งเป็นกี่ประเภท
"มห
จงอธิบาย
10.การแบ่งประเภทของผู้ผลิตรายการนำเที่ยวตามลักษณะการดำเนินงาน แบ่งเป็นกี่
ประเภท จงอธิบาย
47
เอกสารอ้างอิง
"
่านั้น
กราฟฟิคไซต์ มหาวิทยาลัยสวนดุสิต
าเท
ศึกษ
กา ร
ิต เพื่อ
นดุส
ัยสว
ยาล
าวิท
"มห
"มห
าวิท
ยาล
ัยสว
นดุส
ิต เพื่อ
กา ร
ศึกษ
าเท
่านั้น
"
49
บทที่ 4
โครงสร้างการบริหารงานของบริษัทนำเที่ยว
"
่านั้น
หรือขายให้กับตัวแทนผู้ค้าปลีก หรือเรียกว่า บริษัทตัวแทนท่องเที่ยว (Travel Agent) โดยที่บริษัท
นำเที่ยว (Tour Operator) จะให้ค่าตอบแทนแก่บริษัทตัวแทนท่องเที่ยว (Travel Agent) ในรูปของ
าเท
ค่าคอมมิชชัน (Commission) ประมาณ 10-30% ของรายการนำเที่ยวที่สามารถขายได้
ศึกษ
ลักษณะของการประกอบธุรกิจนำเที่ยว กา ร
การประกอบธุรกิจนำเที่ยวประกอบด้วยธุรกิจ 2 ประเภทหลัก คือ (นิภา วธาวนิชกุล, 2550:
เพื่อ
166-169)
1. ธุรกิจการจัดรายการทัวร์เพื่อขายส่ง (tour operator)
ิต
นักท่องเที่ยวคนหนึ่งต้องการซื้อทัวร์ไปเที่ยวยังต่างประเทศ หรือในประเทศที่มีจุดหมายปลายทางที่
"มห
รายการหรือบริการนำเที่ยวเหล่านี้ ผู้จัดรายการหรือบริการนำเที่ยวจำเป็นจะต้องจัดการหรือ
เตรียมการเอาไว้ก่อน เมื่อถึงเวลานักท่องเที่ยวก็สามารถจะใช้บริการได้ทันที ตัวอย่ าง เช่น ต้องมีการ
จองตั๋วเครื่องบิน (หรือพาหนะอื่น) หรือจองโรงแรมเอาไว้ ล่วงหน้า (บางครั้งจะต้องจ่ายเงินล่วงหน้า
ส่วนหนึ่งด้วย) ซึ่งเรื่องของการจัดการล่วงหน้า (pre-arrange) นี้เป็นเรื่องในด้านของผู้บริการผูจ้ ัดการ
ทัวร์ ที่จะต้องบริหารธุรกิจของตน
ลักษณะที่สำคัญ 2 ประการดังกล่าว ทำให้เกิดความตระหนักแน่นอนว่าธุรกิจนำเที่ยวทุกแห่ง
"
ควรจะเน้นไปที่ความไว้เนื้อเชื่อใจหรือพึ่งพาได้ (reliability) ที่ลูกค้าหรือลูกทัวร์จะมอบให้แก่บริษัท
่านั้น
โดยที่บริษัททัวร์ ทั้งหลายจะต้องพยายามให้ลูกค้าเกิดความเชื่อถือให้มากที่สุดเท่าที่จะ มากได้ และ
จะต้องพยายามจัดรายการทัวร์ที่จะสร้างความพอใจสูงสุดให้แก่ลูกทัวร์ ดังนั้นการขายทัวร์จึง
าเท
เปรียบเสมือนขายความไม่แน่นอนหรือความฝันเพื่อสร้างความสุขให้แก่ลูกค้า (selling holidays is
ศึกษ
like selling dream)
แม้ว่าลักษณะของการขายการท่องเที่ยว หรือการขายทัวร์ จะเป็นการขายบริการ แต่ถ้าจะ
กา ร
พิจารณาจากองค์ประกอบของการบริการแล้วจะเห็นว่า บริการทัวร์ดังกล่าวจะมีองค์ประกอบ
อยู่ 2 ประการคือ องค์ ป ระกอบทางกายภาพ (physical element) หมายถึง สิ่ ง ที่เราสามารถ
เพื่อ
จะสัมผัสได้ เช่น ที่นั่งบนเครื่องบินห้องพักในโรงแรมหรืออาหาร แต่ก็จะต้องไม่ลืมว่าแม้ว่าสิ่งเหล่านี้
จะสัมผัสได้ แต่ผู้บริโภคก็ไม่สามารถนำเอาไปเป็นของตนเองได้เหมือนกับสินค้าอื่นๆ ปฏิสัมพันธ์
ิต
องค์ ป ระกอบอี ก อย่ า งหนึ ่ ง ของบริ ก ารทั ว ร์ คื อ องค์ ป ระกอบทางจิ ต ใจ หรื อ อารมณ์ (mental
element) หมายถึ ง สิ ่ ง ที ่ ต อบสนองอารมณ์ ห รื อ ความต้ อ งการทางจิ ต ใจ เช่ น วั ฒ นธรรม
ัยสว
ธุรกิจนำเที่ยวมีลักษณะเหมือนกับธุรกิจอื่นๆ ที่ดำเนินการอยู่ตามปกติคือประกอบด้วย
องค์ประกอบ 3 ฝ่าย คือ ผู้ผลิต (producer) ผู้ขาย (seller) และผู้บริโภค (consumer) หรือลูกค้า
(ลูกทัวร์)
1. ผู้ผลิตรายการทัวร์ (tour operator) คือผู้จัดทำรายการทัวร์แล้วส่งขายให้ ผู้ขาย ซึ่งก่อน
ที่ ผู้ ผ ลิ ต จะขายรายการทั ว ร์ ข องตนเองได้ ผู้ ผ ลิ ต จะต้ อ งซื้ อ องค์ ป ระกอบของการท่ อ งเที่ ย ว
ซึ่งประกอบด้วยค่าโดยสาร (หรือค่าขนส่ง ) ที่พัก และบริการอื่นๆ ซึ่งเรียกว่าผู้ผลิต producers)
แต่คำว่า “ซื้อ” ในที่นี้ความจริงแล้วไม่ได้มีความหมายเหมือนกับซื้อ สินค้าโดยปกติเพราะไม่สามารถ
51
"
นำมารวมกันสร้างเป็นทัวร์สำเร็จ (tour package) ซึ่งนำออกขายตรงหรือขายผ่านบริษัทนำเที่ยวก็ได้
่านั้น
และเนื่องจากลัก ษณะการขายของ tour operator ที่ขายให้แก่บริษัทนำเที่ยวนั้น เป็นการขาย
ในรู ป แบบของการบริ ก ารรวม ดั ง นั้ น tour operator จึ ง ทำหน้ า เป็ น ผู้ ข ายส่ ง (wholesaler)
าเท
ด้วย เพราะเวลาซื้อบริการจะซื้อมาเป็นจำนวนมากหลายแห่งแต่เวลาขายจะขายในปริมาณน้อยกว่า
ศึกษ
อย่างไรก็ตาม tour operator จะไม่พยายามเปลี่ยนลักษณะ product ก่อนที่จะขายออกไป ดังนั้น
tour operator จึงเรียกได้ในชื่อว่าผู้ส่งของ (supplier) มากกว่าที่จะเป็นคนกลาง (middle man)
กา ร
อย่างไรก็ตาม สำหรับรายการทัวร์ที่จะต้องเดินทางไปยังจุดหมายปลายทางในต่างประเทศ
การสร้าง package ดังกล่าว tour operator มักจะไม่สร้างเอง แต่เมื่อได้สำรวจความต้องการของ
เพื่อ
นักท่องเที่ยวหรือลูกค้าแล้วว่ามีความต้องการในตลาดว่าจะเดินทางไปที่ใด tour operator ก็จะ
ติดต่อกับบริษัทนำเที่ยว (travel agent) ในต่างประเทศที่นักท่องเที่ยวจะเดินทางไป ให้ดำเนินการ
ิต
จะขายในราคาเดี ย วกั น สำหรั บ บริ ษ ั ท นำเที ่ ย วเมื ่ อ ขายได้ ก ็ จ ะมี ร ายได้ อ ั น เกิ ด จากค่ า นายหน้ า
าวิท
"
(2) ขายทัวร์ด้วยตนเองหรือขายผ่านบริษัทในเครือข่ายถ้าเป็นการขายผ่านบริษัทเครือข่าย
่านั้น
ก็จะต้องให้ค่าตอบแทน (commission) แก่บริษัทเครือข่าย
(3) ติดต่อสายการบินที่เป็นสายการบินระหว่างประเทศ (International airline) เพื่อนำ
าเท
นักท่องเที่ยวไปยังจุดหมายปลายทาง
ศึกษ
สำหรั บ บริ ษั ท นำเที่ ย ว (travel agent) นั้ น จะมี ภ ารกิ จ ที่ เ กี่ ย วข้ อ งกั บ ผู้ ผ ลิ ต รายการ
(tour operator) ดั ง นี้ กา ร
(1) ติดต่อองค์ประกอบการท่องเที่ยวหรือผู้ผลิตบริการ เช่นการขนส่ง ที่พัก อาหาร
และค่าธรรมเนียม (admission fee) ตลอดจนสถานที่ท่องเที่ยว ณ จุดหมายปลายทางแล้วเสนอราคา
เพื่อ
ซึ่งปกติเป็นราคาต้นทุนให้ tour operator พิจารณาจัดทำ package และกำหนดราคาขายเพื่อสร้าง
ผลกำไร
ิต
นำเที่ยวที่อยู่ ณ ต้นทาง
(3) รับกลุ่มทัวร์ (group tour) ที่เดินทางเข้ามาตามตารางเวลาที่กำหนดไว้ เป็นภารกิจ
ัยสว
ของบริษัทนำเที่ยวปลายทาง
(4) จัดหามัคคุเทศก์ เพื่อนำเที่ยวให้แก่กลุ่มทัวร์
ยาล
องค์ประกอบของธุรกิจในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว
อุตสาหกรรมท่องเที่ยว เป็นอุตสาหกรรมที่จัดให้มีหรือให้บริการเกี่ยวกับการท่องเทียว
ทั้งภายในและภายนอกราชอาณาจักร โดยมีค่าตอบแทน และหมายรวมถึงหลายธุรกิจในอุตสาหกรรม
การท่องเที่ยว ที่สำคัญมีอยู่ 6 ธุรกิจ คือ (1) ธุรกิจขนส่ง (2) ธุรกิจที่พักแรม (3) ธุรกิจอาหาร
"
และบันเทิง (4) ธุรกิจนำเที่ยวและมัคคุเทศก์ (5) ธุรกิจ (MICE) (6) ธุรกิจจำหน่ายสินค้าที่ระลึก
่านั้น
ซึ่งแต่และธุรกิจในอุตสาหกรรมการท่องเทียวจะมีองค์ประกอบของการบริการแตกต่างกัน ดังนี้
(บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา, 2559: 10-12)
าเท
1. องค์ประกอบของธุรกิจขนส่ง มีองค์ประกอบการบริการที่สำคัญ ดังนี้
ศึกษ
(1) เส้นทางบริการ
(2) ความถี่ของการบริการ กา ร
(3) ยานพาหนะที่ให้บริการ
(4) ขนาดและจำนวนของที่นั่ง
เพื่อ
(5) รายการอาหารระหว่างเดินทาง
(6) สิ่งบันเทิงระหว่างเดินทาง
ิต
(7) บริการของพนักงานบนยานพาหนะ
นดุส
(8) สิ่งอำนวยความสะดวกและความปลอดภัย
2. องค์ประกอบของธุรกิจที่พักแรม มีองค์ประกอบการบริการที่สำคัญ ดังนี้
ัยสว
(1) สถานที่ตั้ง
ยาล
(2) การออกแบบก่อสร้าง
(3) ขนาดของอาคารและห้องพัก
าวิท
(4) จำนวนห้องพัก
(5) การตกแต่งห้องพัก
"มห
(6) สิ่งอำนวยความสะดวกและความปลอดภัย
(7) บริการของโรงแร
3. องค์ประกอบของธุรกิจอาหารและบันเทิง มีองค์ประกอบการบริการที่สำคัญ ดังนี้
(1) สถานที่ตั้ง
(2) ประเภทและรูปแบของรายการอาหาร
(3) ประเภทและรูปแบบของบันเทิง
(4) กรบริการนอกสถานที่
54
(5) การบริการของพนักงาน
(6) ความชำนาญพิเศษในอาหารบางชนิด
(7) ความสะดวกถูกหลักโภชนาการและสุขอนามัย
(8) การบริการเสริมเพิ่มเติมในร้านอาหารหรือแหล่งบันเทิง
4. องค์ประกอบของธุรกิจนำเที่ยวและมัคคุเทศก์ มีองค์ประกอบการบริการที่สำคัญ ดังนี้
(1) การจัดรายการนำเที่ยว
"
(2) การให้บริการระหว่างนำเที่ยว
่านั้น
(3) ภาพลักษณ์และชื่อเสียง
(4) การให้บริการเสริมเพิ่มเติม
าเท
(5) ความรู้ความสามารถของมัคคุเทศก์
ศึกษ
(6) มารยาทและจรรยาบรรณของมัคคุเทศก์
5. องค์ประกอบของธุรกิจไมซ์ (MICE) มีองค์ประกอบการบริการที่สำคัญ ดังนี้
กา ร
5.1 ธุรกิจการจัดประชุมแบบองค์การและแบบนานาชาติ
(1) หน่วยงานที่จัดประชุม
เพื่อ
(2) หน่วยงานที่ให้บริการด้านต่างๆในการจัดประชุม
(3) หน่วยงานที่รับเป็นตัวแทนการจัดประชุม
ิต
(4) หน่วยงานส่งเสริมและสนับสนุนการจัดประชุม
นดุส
(5) ช่วงเวลาและระยะเวลาของการจัดประชุม
(6) ค่าใช้จ่ายในการเข้าร่วมประชุม
ัยสว
5.2 ธุรกิจการจัดการท่องเที่ยวเพื่อเป็นรางวัล
(1) นโยบายและวัตถุประสงค์ของบริษัทผู้ให้การท่องเที่ยวเพื่อเป็นรางวัล
ยาล
(2) ภาพลักษณ์และชื่อเสียงผู้รับจัดการท่องเที่ยวเพื่อเป็นรางวัล
าวิท
(3) รายการนำเที่ยว
(4) กิจกรรมพิเศษ
"มห
(5) การให้บริการเสริมเพิ่มเติม
(6) ช่วงเวลาและระยะเวลาของการจัดท่องเทียวเพื่อเป็นรางวัล
5.3 ธุรกิจการจัดงานแสดงสินค้า
(1) ผู้จัดงานแสดงสินค้า
(2) สินค้าที่จะนำมาแสดง
(3) สถานที่จัดงานแสดงสินค้า
(4) ช่วงเวลาและระยะเวลาของการจัดงานแสดงสินค้า
55
6. องค์ประกอบของธุรกิจการจัดจำหน่ายสินค้าที่ระลึก มีองค์ประกอบการบริการที่สำคัญ
ดังนี้
(1) ประเภทของสินค้าที่ระลึก
(2) รูปลักษณ์ของสินค้าที่ระลึก
(3) วัสดุและเทคนิคการผลิตสินค้าทีระลึก
(4) คุณภาพของสินค้าที่ระลึก
"
(5) ประโยชน์ใช้สอยของสินค้าที่ระลึก
่านั้น
าเท
ประเภทของการทำธุรกิจนำเที่ยว
ศึกษ
การประกอบการธุรกิจนำเที่ย วสามารถจะเลือกทำธุ รกิจนำเที่ ยวได้หลายวิธ ีการ ดัง นี้
(นิภา วธาวนิชกุล, 2550: 173) กา ร
1. ธุรกิจนำเที่ยวออกนอกประเทศ (outbound business)หมายถึงการจัดนำเที่ยวที่บริษัท
นำเที่ยวนำลูกค้าภายในประเทศเดินทางไปท่องเที่ยวยังต่างประเทศ เช่น บริษัททัวร์ในประเทศไทย
เพื่อ
โครงสร้างการบริหารของบริษัทนำเที่ยว
"
โครงสร้างการดำเนินงานของบริษัทนำเที่ยวแตกต่างกันออกไป แล้วแต่การดำเนินการจัดการ
่านั้น
ของเจ้าของ หากบริษัทนำเที่ยวมีขนาดเล็กโครงสร้างการบริหารงานแต่ละแผนก็ไม่ซับซ้อน จำนวน
พนักงานก็ไม่มาก แต่ถ้าเป็นการดำเนินงานของบริษัทนำเที่ยวขนาดใหญ่ก็จะมีแผนกเพิ่มมากขึ้น
าเท
จำนวนบุ ค ลากรก็ เ พิ ่ ม มากขึ ้ น พร้ อ มให้ บ ริ ก ารอำนวยความสะดวกในการเดิ น ทางท่ อ งเที ่ ย ว
ศึกษ
แก่นักท่องเที่ยวอย่างมีประสิทธิภาพ เพื่อให้การปฏิบัติหน้าที่บรรลุความพอใจของนักท่องเที่ยวให้มาก
ที่สุด อันจะทำให้นักท่องเที่ยวได้กลับมาใช้บริการซ้ำอีก โครงสร้างการบริหารของบริษัทนำเที่ยว
กา ร
แบ่งเป็น 2 รูปแบบ ดังนี้ (พิมพรรณ สุจารินพงค์, 2553: 12-13)
1. โครงสร้างแบบแนวตั้ง (Vertical Structure) เป็นการบริหารงานแบบบุคคลคนเดียว
เพื่อ
ทำหน้าที่ตั้งแต่ผู้จัดการจนถึงเสมียน ส่วนใหญ่จะพบในบริษัทนำเที่ยวที่มีขนาดเล็กยังไม่เป็นระบบ
หรืออาจจะเป็นตัวแทนการท่องเที่ยวทั่วไป
ิต
กรรมการผู้จัดการ และผู้จัดการทั่วไป
(2) แผนกนำเที่ยว เป็นแผนกที่ทำหน้าที่จัดรายการนำเที่ยวทั้งภายในและต่างประเทศ
าวิท
"
ท่องเที่ยวให้นักท่องเที่ยว พูดภาษาต่างประเทศได้ดี มีความอดทนในการทำหน้าที่และสามารถแก้ไข
่านั้น
ปัญหาเฉพาะหน้าได้เป็นอย่างดี
ดังตารางหน้าที่และตำแหน่างงานในแต่ละแผนก ดังนี้
าเท
ศึกษ
ตารางที่ 4.1 หน้าที่และตำแหน่งงานแต่ละแผนก
ตำแหน่งงาน/แผนก
กา ร หน้าที่
แผนก โอเปอร์เรชั่ น - เป็นแผนกที่ทำหน้าที่ในการดำเนินทัวร์ ในเรื่องของการประสานงาน
เพื่อ
(Operation รวมถึงเป็นแหล่งรวบรวมข้อมูลในเชิงปฏิบัติการ ควบคุมต้นทุน ควบคุม
Department) คุ ณ ภาพ โดยจะเป็ น ผู ้ ป ระสานงานกั บ ผู ้ ป ระกอบการ และ
ิต
1. ตรวจสอบ และทำความเข้าใจเส้นทางการเดินทางที่ฝ่ายขายนำเสนอต่อ
ลูกค้า
ัยสว
ๆ ที่ต้องนำมาประกอบสำหรับทัวร์นั้น ๆ
3. ตรวจสอบราคา และค่าบริการต่าง ๆ เพื่อนำมาประกอบเป็นต้นทุน
าวิท
ตำแหน่งงาน/แผนก หน้าที่
สิ้นก็จะทำการสรุปงานต่าง ๆ พร้อมทั้งเก็บเงินส่วนที่ เหลือ และทำการปิด
การขาย พร้อมทั้งบันทึกข้อมูลลูกค้าไว้เป็นหลักฐานข้อมูลต่อไป
แผนก MICE - ประกอบด้วยทีม งานที ่ช ำนาญงานและสร้ า งสรรค์ พร้อมบริก ารจั ด
ท่องเที่ยว เพื่อเป็นรางวัลสำหรับหน่วยงาน องค์กร บริษัท ห้างร้าน เพื่อ
เป็นสวัสดิการสำหรับพนักงาน เป็นรางวัลสำหรับลูกค้า เราจัดทุกอย่างใน
"
โปรแกรมท่องเที่ยวเป็นพิเศษ เฉพาะคณะของท่าน เพื่อความประทับใจไม่
่านั้น
ว่าจะเป็นรูปแบบของการต้อนรับ รูปแบบของการเดินทาง รูปแบบของ
งานเลี้ยง รูปแบบของกิจกรรม รูปแบบของการเปิดตัวสินค้า รูปแบบของ
าเท
การจัดประชุม ในการเดินทางนอกจากนี้ยังจัดบริการประชุมสัมมนา เพื่อ
ศึกษ
เพิ่มประสิทธิภาพการทำงาน เพิ่มยอดขาย เพิ่มผลกำไรในการดำเนินการ
โดยจัดกิจกรรมละลายพฤติกรรม กิจกรรมพิเศษ เพื่อตอบสนองความ
กา ร
ต้องการของลูกค้าได้อย่างคุ้มค่ามากที่สุด จนบริษัทฯ ให้ความไว้วางใจเป็น
อย่างมาก
เพื่อ
หน้าร้านในประเทศ แบบ
นดุส
1. รับโทรศัพท์ของลูกค้าที่โทรเข้ามาเพื่อสอบถามโปรแกรม
2. ต้อนรับลูกค้าที่ walk in เข้ามาที่บริษัท
ัยสว
ขายลูกค้า
โปรแกรมทัวร์ทั้งหมดที่ เปิดขายแต่ละปี จะมีมากมายหลายโปรแกรม
"มห
ตำแหน่งงาน/แผนก หน้าที่
ใดบ้างที่บรรจุในโปรแกรมใช้ระยะเวลาการเดิ นทางมากน้อยเพี ย งใด
รวมทั้งการกำหนดราคาขายในโปรแกรมนั้น ๆ
- แผนกทัวร์หน้าร้านในประเทศจะรับหน้าที่ นำโปรแกรมที่ถูกกำหนดไว้
แล้วนั้น นำเสนอต่อลูกค้า อธิบายถึงรายละเอียดในแต่ละโปรแกรม ตอบ
ข้อสักถาม ข้อสงสัยของลูกค้า และนำเสนอขาย รับการจอง(Booking)
"
หากลูกค้าตัดสินใจจองโปรแกรมใด ๆ กำหนดนัดหมายวัน และวิธีการ
่านั้น
ชำระเงิน ถือเป็นการสิ้นสุดกระบวนการขายในแต่ละครั้ง
แผนก Inbound - เป็นแผนกที่ให้บริการท่องเที่ยวสำหรับชาวต่างชาติ ที่เดินทางเข้ามาใน
าเท
ประเทศไทย กลุ่มนักท่องเที่ยวจะมีทั่วโลก กลุ่มตลาดอเมริกัน จะมีมาก
ศึกษ
ที่สุด และช่วงฤดูท่องเที่ยวเป็นช่วงธันวาคม – เมษายน จะเป็นช่วงที่มี
นักท่องเที่ยวมากที่สุด ส่วนช่วงฤดูฝน ฤดูร้อน จะมีนักท่องเที่ยวน้อยที่สุด
กา ร
ลักษณะของการทำงาน
- เป็นแผนกที่ติดต่อลูกค้าที่ซื้อทัวร์ในรูปแบบต่าง ๆ ดังนี้
เพื่อ
1. E-mail / ทางโทรศัพท์ที่มีการติดต่อจากภายในประเทศ
2. นักท่องเที่ยวที่ได้คำแนะนำจากคนไทย
ิต
3. ลูกค้าที่อยู่ในประเทศไทยโทรมาติดต่อด้วยตนเอง เพื่ออำนวยความ
นดุส
สะดวกให้ชาวต่างชาติ
4. ลู ก ค้ า ชาวไทยที ่ อ ยู ่ ใ นต่ า งประเทศแนะนำชาวต่ า งชาติ ม าเที ่ ย วใน
ัยสว
เมืองไทย
ยาล
5. ลูกค้าที่เคยใช้บริการทัวร์ แล้วกลับมาใช้อีกครั้ง
- หลั ง จากทำการติ ด ต่ อ จากสื ่ อ ระบบต่ า งแล้ ว จะทำการสอบถาม
าวิท
ตำแหน่งงาน/แผนก หน้าที่
แ ผ น ก Collective - เป็นการขายโปรแกรมท่องเที่ยวของบริษัทฯ และการขาย Consortium
ทัวร์ต่างประเทศ หรือ (รายการท่องเที่ยวของทัวร์ร่วมหลายบริษัททัวร์) นำเสนอขายโปรแกรม
หน้าร้านต่างประเทศ ในช่ ว งพิ เ ศษและจากหนั ง สื อ โปรแกรมทั ว ร์ ข องบริ ษ ั ท ฯ โปรแกรมที่
นำเสนอขายมาจากแผนกปฏิ บ ั ต ิ ก ารทั ว ร์ ต ่ า งประเทศ Outbound
Operation เป็นแผนกที่จัดทำการเขียนโปรแกรม จัดข้อมูลรายการทุก
"
อย่าง เพื่อส่งให้แผนก Collective ทัวร์ต่างประเทศ ดำเนินการขาย ซึ่งใน
่านั้น
การจัดโปรแกรมหนึ่ง ๆ จะต้องมีผู้ร่วมเดินทาง 15 - 30 คน เป็นลักษณะ
ทัวร์จอย ไม่ใช่ทัวร์กรุ๊ป
าเท
- ความต้องการของลูกค้าจะอยู่ในช่วงของฤดูการท่องเที่ยว และประเทศที่
ศึกษ
สนใจ ดังนี้
เดือนธันวาคม – มกราคม ประเทศนิวซีแลนด์ ญี่ปุ่น เกาหลี ออสเตรเลีย
กา ร
เดือนกันยายน – ตุลาคม ประเทศจีน และ โปรแกรมพิเศษ
** ลักษณะของการทำงาน
เพื่อ
* นำส่งเงินแผนกบัญชี และเดินเอกสารต่าง ๆ
การปฏิบัติงาน
ิต
บริการของนักท่องเที่ยวตามโปรแกรมที่ได้ตกลงกัน
- สำหรับช่วงโลซีซั่น ทางบริษัทฯจะทำโปรโมชั่นพิเศษ เป็นการติดต่อทาง
ัยสว
โซนเอเชียทั้งหด หรือยุโรปในบางรายการ
แผนก Outbound - เป็นแผนกที่ติดต่อกับบริษัทท่องเที่ยวต่างประเทศ เพื่อจัดเตรียมและ
าวิท
* ลักษณะของการทำงาน
เป็นการทำงานประสานงานกับต่างประเทศ เช่ น ประเทศจีน ออสเตรเลีย
นิวซีแลนด์ ประเทศต่าง ๆ ในยุโรป โดยดำเนินการโดยการของราคาทาง
e-mail เพื่อเป็นการสะดวกและรวดเร็ว จัดทำโปรแกรมต่าง ๆ นั้นให้กับ
Sele เพื่อทำราคาเสนอขายกับลูกค้าต่อไป ในการของราคานั้น จะทำการ
ขอราคาจาก land เพื่อทำการเปรียบเทียบหลาย ๆ land เพื่อนำมาทำ
การเปรียบเทียบราคา และเสนอให้กับ Sele ได้ทำการเลือกและจัดทำ
61
ตำแหน่งงาน/แผนก หน้าที่
ราคา เพื่อเสนอขายลูกค้าต่อไป นอกจากนี้ยังมีการจัดยื่น visa ให้กับลูกค้า
ที่รับบริการเหมาทัวร์กับบริษัท รับยื่น visa only ไม่รวมอเมริกา ยุโรป
แผนก Outbound เป็นแผนกที่ลูกค้าจะให้จัดทัวร์ในรูปแบบหมู่คณะ หรือกรุ๊ป โดยเดินทางไป
Seles ต่างประเทศ ซึ่งลูกค้าจะโทรเข้ามาในบริษัทฯ ทางแผนกฯ จะนำเสนอ
โปรแกรมให้ลูกค้า สรุปงาน หากลูกค้าตกลงจะจัดทำหนังสือสัญญาต่างๆ
"
พร้อมทั้งทำการติดต่อแผนก Outbound Operation แผนกตั๋วเครื่องบิน
่านั้น
หัวหน้าทัวร์ ฯลฯ พร้อมสรุ ปงานส่วนอื่น ๆ เพื่อนำส่งให้ลูกค้าและบริการ
ทัวร์ หลังจากการบริการทัวร์จะทำการ สรุปงานต่าง ๆ พร้อมทั้งเก็บเงิน
าเท
ส่วนที่เหลือ และทำการปิดขายและบันทึกข้อมูลลูกค้าไว้เป็นฐานข้อมูล
ศึกษ
ต่อไป
แผนกการตลาด * ลักษณะของการตลาด กา ร
- เป็นแผนกที่จะทำเป้าหมายการขายรายปี ซึ่งรอบหนึ่งปีจะเริ่มเดือน
ตุลาคม ไปสิ้นสุดเดือนกันยายนในปีถัดไป ซึ่งเดือนสิงหาคมจะทำการ
เพื่อ
รวบรวมสถิติการขายที่ผ่านมาในปีปัจจุบัน เปรียบเทียบกับเป้าหมายการ
ขายรายปีของแผนกต่าง ๆ
ิต
ท่องเที่ยวใหม่
ยาล
- จัดทำรายละเอียดการเดินทาง จะจัดทำรายละเอียดการเดินทางของทัวร์
ในประเทศทุกรายการตามรายการท่องเที่ยว ประจำปีให้เสร็จก่อนเวลา
าวิท
ตำแหน่งงาน/แผนก หน้าที่
2. ด้านทะเบียนประวัติพนักงาน จัดเก็บข้อมูลต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับพนักงาน
เช่น สำเนาต่าง ๆ ในการสมัครงาน หนังสือการผ่านงาน สัญญาว่าจ้าง การ
ประเมินผลการปฏิบัติงาน หนังสือแจ้งบรรจุพนักงาน หนังสือตักเตือน
และเอกสารที่เกี่ยวกับพนักงาน
- ด้านเวลาทำงาน จัดเตรียมการสแกนลายนิ้วมือ ตรวจสอบการเข้า –
"
ออกของพนักงาน
่านั้น
- ด้านเงินเดือน จัดทำข้อมูลเงินเดือนประจำทุกเดือน เพื่อนำเสนอให้ผู้ที่มี
อำนาจตรวจสอบอีกครั้ง
าเท
- ด้านประกันสังคมและภาษี จัดทำการส่งภาษีและประกันสังคม การเคลม
ศึกษ
กรณีต่าง ๆ การแจ้งเข้า – ออก การขอมีบัตร ประกันสังคมของพนักงาน
- ด้ า นนั ก ศึ ก ษาฝึก งาน จั ด เตรี ย มการปฐมนิเ ทศ การให้ ข ้ อ มู ลต่ า ง ๆ
กา ร
ระหว่างที่นักศึกษาฝึกงาน จัดส่งนักศึกษาเข้า ปฏิบัติงานตามแผนกต่าง ๆ
และจัดทำประสานงานการประเมิน เพื่อนำส่งสถาบันอีกครั้ง
เพื่อ
- ด้านสวัสดิการ จัดทำการแจ้งประกันอุบัติเหตุ บันทึกการใช้สิทธิการ
ท่ อ งเที ่ ย วฟรี ส ำหรั บ พนั ก งาน จั ด เตรี ย มและนำส่ ง ทั ว ร์ ช ่ ว งเทศกาล
ิต
บุคคลภายในและภายนอกบริษัท ฯลฯ
แผนกจัดซื้อ - เป็นแผนกที่ต้องจัดซื้อสินค้า หรือบริการทั้งในส่วนของอุปกรณ์สำนักงาน
ัยสว
และอุปกรณ์ออกทัวร์ตามความต้องการในการจัดซื้อที่จำเป็นให้ครบถ้วน
ยาล
ซึ่งใบของจัดซื้ออุปกรณ์ และการบริการที่เป็นการสนับสนุนการขายจะถูก
พิจารณาอนุมัติ โดยผู้มีอำนาจ คือ ผู้อำนวยการเงินจะลงนามอนุมัติใน
าวิท
ตำแหน่งงาน/แผนก หน้าที่
- ดูแลเกี่ยวกับอุปกรณ์ออกทัวร์หลัก ๆ อยู่ 2 อย่าง คือ วิทยุสื่อสาร สาย
คล้องคอ ในการควบคุมการเบิกของทัวร์ต่าง ๆ ทำการควบคุม ยืม – รับ
คืนต่าง ๆ
- งานประกันอุบัติเหตุนักท่องเที่ยวและมัคคุเทศก์ ซึ่งบริษัทฯ ได้จัดทำ
ประกันอุบัติเหตุคุ้มครองการเดินทาง ให้กับลูกค้า และมัคคุเทศก์ของ
"
บริษัทฯ ในส่วนนี้ได้ดูแล การส่งทำประกัน เรื่องรายชื่อของผู้เดินทางใน
่านั้น
กรุ๊ปต่าง ๆ เพื่อยืนยันในการทำประกัน และเคลมประกันให้กับผู้ที่ ประสบ
อุบัติเหตุ
าเท
- สต๊อค
ศึกษ
- ดูแลจัดเก็บ และตรวจสอบอุปกรณ์การออกทัวร์ภายในห้องสต๊อคให้
เรียบร้อย กา ร
- จัดเตรียมอุปกรณ์ออกทัวร์ และการเบิกออกทัวร์ ทุกอย่างที่เกี่ยวกับทัวร์
จัดลงถุงปุ๋ย ได้แก่ ร่วมยา ลูกอม ของรางวัล ฯลฯ เพื่อทำการเบิกจ่าย
เพื่อ
ให้กับทีมงานมัคคุเทศก์และเซลล์
- จัดซื้อและออกทัวร์บางอย่างที่นอกเหนือจากการจัดเตรียมปกติ เช่น
ิต
ชนิด จัดส่งบัญชี
ยาล
- จัดทำการบันทึกสถิติการขอลาของพนักงานในแต่ละเดือน สรุปรายปีส่ง
พนักงาน และนำเสนอกรรมการพิจารณา
าวิท
ตำแหน่งงาน/แผนก หน้าที่
- ลักษณะของการทำงาน จะต้องตรงต่อเวลาในทุก ๆ เรื่อง ต้องให้ความ
เคารพต่อผู้ร่วมงานด้วยทุกแผนก ต้องมีความซื่อสัตย์ต่อหน้าที่ กับบริษัทฯ
และด้านการแต่งตัวที่เป็นระเบียบเรียบร้อย
แผนกมัคคุเทศก์และ - มัคคุเทศก์ คือ ผู้นำมาให้บริการและอำนวยความสะดวกให้ข้อมูลข่าวสาร
ฝึกอบรม ด้านการท่องเที่ยว กิจกรรมสนทนาการต่าง ๆ
"
** ลักษณะของการทำงาน
่านั้น
1. รับสมัคร สัมภาษณ์ อบรมเตรียมผู้ช่วยมัคคุเทศก์เป็นประจำทุกเดือน
2. อบรมพัฒนาศักยภาพด้านการปฏิบัติงานของมัคคุเทศก์ทุกคน เช่น
าเท
ข้อมูล กิจกรรม ทักษะการทำงานบุคลิกภาพ
ศึกษ
3. จั ด ไกด์ ล งโปรแกรมทั ว ร์ ใ นแต่ ล ะสั ป ดาห์ ตามความเหมาะสมของ
โปรแกรมและสภาพของลูกทัวร์ กา ร
- จัดเตรียมงานเอกสารทั้งสำหรับไกด์ และภายในแผนกฯ (แฟ้มข้อมูล ส่ง
ประกัน สรุปงานประชุม)
เพื่อ
อย่างไม่หยุดยั้ง และเราต้องการเป็นบริษัททัวร์ที่มีการให้บริการครบวงจร
นดุส
บริการที่เป็นเลิศ และรูปแบบของสินค้าทางการท่องเที่ยวที่หลากหลาย
ด้วยอุดมการณ์ในการทำงานที่มุ่งมั่น สร้างสรรค์ของคน หนุ่มสาวที่มี
"มห
ตำแหน่งงาน/แผนก หน้าที่
- ออกตั๋วของสายการบินต้นทุนต่ำกว่าทุกสาย ทุกเส้นทาง
ลักษณะของตั๋ว
- ตั๋วอีเล็กโทรนิค (E-Ticket)
- ตั๋วกระดาษ (Paper Ticket)
ลักษณะของการทำงาน
"
- สำรองที่นั่งตั๋วเดี่ยวด้วยระบบ AMADEUS และ GALILEO
่านั้น
- สำรองที่นั่งตั๋วกรุ๊ปผ่านทาง Internet ด้วยระบบ RBS – ROYAL ของ
สายการบินไทย
าเท
- ระบบการนัดเก็บ ราคาค่าตั๋วของสายการบินต่าง ๆ (FARE SHEET)
ศึกษ
- เบิกสต๊อกตั๋ว หรือ MPD
นำส่งเงินแผนกบัญชี และเดินเอกสารต่าง ๆ
กา ร
การปฏิบัติงาน
- ที่เป็นตัวแทนในการทำสำรองที่นั่ง / ออกตั๋ว และเอกสารต่าง ๆ เกี่ยวกับ
เพื่อ
การเดินทาง
- เช็คตารางหรือเส้นทางบินเพื่อเสนอลูกค้า
ิต
10 ท่าน
ลักษณะของงาน
าวิท
- รับจองบัตรเข้าชมสถานที่ต่าง ๆ
- รับปรึกษาเกี่ยวกับการเดินทางที่ท่องเที่ยวต่าง ๆ ทั้งในประเทศและ
ต่างประเทศ
การทำทัวร์ของบริษัททัวร์มีผลกระทบที่ดีต่อการส่งเสริมการท่องเที่ยวมาก สาเหตุสำคัญ
ก็คือราคาทัวร์ที่ลูกค้าซื้อจากบริษัททัวร์จะย่อมเยากว่าราคาที่ลูกค้าไปซื้อเองมากทั้งนี้เนื่องจากผู้จัด
รายการทั ว ร์ (travel agent) ซื้ อ องค์ ป ระกอบในการทำทั ว ร์ คื อ การขนส่ ง ที่ พั ก และบริ ก าร
อื่ น ๆได้ในราคาขายส่งเพราะมีสัญญาหรือข้อตกลงระหว่างกัน เมื่อรวมทุกอย่างแล้วเสนอขายเป็น
"
package จึ ง มี ร าคาต่ ำ กว่ า ราคาที่ ลู ก ค้ า จะไปซื้ อ ห้ อ งพั ก หรื อ ตั๋ ว เครื่ อ งบิ น เอง ตั ว อย่ า ง เช่ น
่านั้น
ค่ า ตั๋ ว เครื่องบินไปกลับ กรุงเทพ-ฮ่องกง-กรุงเทพ ถ้าหากลูกค้าไปซื้อด้วยตนเองราคาอาจจะเป็น
2 เท่าของราคาที่บริษัททัวร์ซื้อเพื่อจัดรายการทัวร์เป็นแพ็คเกจ (package )ให้แก่ลูกค้าของตน การ
าเท
เดินทางท่องเที่ยวไปกับบริษัททัวร์ จะเปิดโอกาสให้ลูกค้าทราบแน่นอนว่าจะไปเยี่ยมเยือนที่ ใดบ้าง
ศึกษ
เพราะปรากฏอยู่ในรายการทัวร์ (itinerary) โดยละเอียด
อย่างไรก็ตามการเดินทางไปกับบริษัททัวร์ นอกจากจะได้เยี่ยมชมสถานที่ท่องเที่ยวมากมาย
กา ร
ในเวลาสั้นๆ แล้ว นักท่องเที่ยวจะไม่ค่อยมีความกังวลในการเดินทางโดยเฉพาะในต่างประเทศ เพราะ
มีผู้นำทัวร์หรือมัคคุเทศก์คอยดูแลสัมภาระต่างๆ ให้ นอกจากนั้นยังไม่ต้องกลัวหลงทางอีกด้วย เพราะ
เพื่อ
ไปกันเป็นกลุ่มภายใต้การนำของมัคคุเทศก์ แต่ก็อาจจะมีข้อเสียในกรณีพฤติกรรมของมัคคุเทศก์
ที่อาจจะไม่มีจรรยาบรรณในวิชาชีพ เช่น ชอบพาไป shopping นานเกินไปเพื่อหวังค่านายหน้า
ิต
(commission)
นดุส
คือจัดทัวร์อย่างยุติธรรมต่อลูกค้าจะได้รับความไว้วางใจกับลูกค้ า ในการเดินทางในคราวต่อไปลูกค้า
ยาล
สรุป
ธุรกิจนำเที่ยว เป็นธุรกิจที่สำคัญในการประกอบธุรกิจที่เกี่ยวกับการจัดการหรือการให้บริการ
หรือการอำนวยความสะดวกเกี่ยวกับการเดินทาง สถานที่พัก อาหารและเครื่องดื่ม ทัศนาจร และหรือ
มัคคุเทศก์ให้แก่นักท่องเที่ยว ซึ่งมีโครงสร้างการบริหารงาน ประกอบด้วย แผนกบริหาร แผนกนำ
เที่ยว แผนกจอง แผนกขายและการตลาด แผนกการเงิน และแผนกบุคลากร แต่ละแผนกจะทำงาน
"
่านั้น
ติดต่อประสานงานกัน ทำให้มีการผลิตรายการนำเที่ยว เพื่อบริการแก่นักท่องเที่ยว ซึ่งโครงสร้างการ
บริหารงานแต่ละบริษัท มีความแตกต่างกันขึ้นอยู่กับขนาดของธุรกิจ เป้าหมายการทำธุรกิจ ผลิตภัณฑ์
าเท
ทางการท่องเที่ยว การบริการ นโยบายต่างๆ
ศึกษ
คำถามทบทวน
กา ร
1. โครงสร้างแบบแนวตั้ง (Vertical Structure) หมายถึง
เพื่อ
2. โครงสร้างแบบแนวนอน (Horizontal Structure) หมายถึง
3. บริษัทนำเที่ยว ดำเนินธุรกิจหลัก อะไรบ้าง
4. บริษัทนำเที่ยว ธุรกิจเสริม อะไรบ้าง
ิต
นดุส
5. อธิบายขั้นตอนการดำเนินการของบริษัทนำเที่ยว
6. อธิบายเงื่อนไขการยกเลิกทัวร์อย่างน้อย 16 วันก่อนการเดินทาง
ัยสว
7. อธิบายเงื่อนไขการยกเลิกทัวร์ภายใน 15 – 8 วันก่อนการเดินทาง
8. อธิบายเงื่อนไขการทัวร์ภายใน 7 – 2 วันก่อนออกเดินทาง
ยาล
เอกสารอ้างอิง
"
่านั้น
ดุสิต.
บริษัทหนุ่มสาวทัวร์. (2559) หน้าที่และตำแหน่งงานแต่ละแผนก. กรุงเทพฯ
าเท
ศึกษ
กา ร
ิต เพื่อ
นดุส
ัยสว
ยาล
าวิท
"มห
85
บทที่ 5
ประเภทของการจัดนำเที่ยว
ธุรกิจจัดนำเที่ยว เป็นธุรกิจที่ต้องจัดการเตรียมความพร้อมให้กับนักท่องเที่ยวในการเดินทาง
เพื่อการท่องเที่ยวไปสถานที่ต่างๆ เพื่อเป็นการพักผ่อน เพื่อความสนุกสนานเพลิดเพลิน เพื่อการศึกษา
"
่านั้น
หรือสนองตอบตามวัตถุประสงค์ของนักท่องเที่ยว โดยธุรกิจจัดนำเที่ยวจะมีการจัดยานพาหนะ
สถานที่ท่อ งเที่ยว ที่รับประทานอาหาร จัดหาที่พัก มีมัคคุเทศก์คอยอำนวยความสะดวก ซึ่งการ
าเท
จัดเตรียมสิ่งต่าง ๆ ให้พร้อมดังกล่าว จำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องคำนึงถึงความต้องการของนักท่องเที่ยว
ที่นับวันจะมีความหลากหลายมากขึ้น ซึ่งจะส่งผลให้รูปแบบการจัดนำเที่ยวของบริษัทนำเที่ยว
ศึกษ
ในปัจจุบันมีความหลากหลายตามไปด้วย (ฉันทัช วรรณถนอม, 2552 : 31-39)
กา ร
ประเภทของการจัดนำเที่ยว
เพื่อ
พวงบุ ห งา ภู มิ พ านิ ช , (2539 : 58-59) ได้ แ บ่ ง ประเภทของการจั ด นำเที่ ย วออกเป็ น
3 ประเภท ดังนี้
ิต
ชาวต่างประเทศที่มีถิ่นพำนักอยู่ในประเทศไทยเที่ยวตามแหล่งท่องเที่ยวต่างๆในประเทศไทย บริษัท
นำเที่ยวไทยเป็นผู้จัดการท่องเที่ยวทั้งหมด นับตั้งแต่การจัดรายการนำเที่ยว ติดต่อที่พัก ภัตตาคาร
ัยสว
"
2.7 จัดตามความต้องการขององค์กรหรือหน่วยงาน สำหรับเป็นรางวัลให้กับพนักงาน
่านั้น
หรือตัวแทนธุรกิจ
การจัดนำเที่ยวประเภทนี้ บริษัทนำเที่ยวไทยจะจัดการท่องเที่ยวให้ขณะที่อยู่ในประเทศไทย
าเท
โดยจั ด ยานพาหนะรั บ -ส่ ง สนามบิ น โรงแรม และพานั ก ท่ อ งเที ่ ย วต่ า งประเทศไปยั ง
ศึกษ
แหล่งท่องเที่ยวต่างๆ ติดต่อที่พักตามแหล่งท่องเที่ยว และจัดการเรื่องอาหาร ให้มีความหลากหลาย
ตลอดเวลาที่อยู่ในประเทศไทย และจัดมัคคุเทศก์ให้ร่วมเดินทางไปกับคณะ ตลอดจนพาไปซื้อ
กา ร
ของที่ระลึก ส่วนรายการท่องเที่ยวจะเป็นไปตามกำหนดที่ตกลงกั นไว้ สิ่งสำคัญของบริษัทนำเที่ยว
ที่จัดท่องเที่ยวประเภทนี้ต้องคำนึงถึง คือ ประสิทธิภาพในการจัดการ และมัคคุเทศก์ที่มีความสามารถ
เพื่อ
พูดภาษาของนักท่องเที่ยว หรือภาษากลางที่สามารถสื่อสารกับนักท่องเที่ยวได้เป็นอย่างดีและมีความรู้
กว้างขวางเกี่ยวกับประเทศไทย เพื่อสร้างศรัทธา และความเชื่อถือให้กับนักท่องเที่ยวต่างประเทศ
ิต
ไทยออกท่องเที่ยวไปยังต่างประเทศ บริษัทนำเที่ยวไทยจะติดต่อบริการการท่องเที่ยวผ่านบริษัท
นำเที่ยวต่างประเทศ ซึ่งจะเป็นตัวแทนทางการท่องเที่ยวในต่างประเทศให้กับบริษัทนำเที่ยวไทย และ
ัยสว
จะเป็นผู้รับผิดชอบในการจัดนำเที่ยวให้กับนักท่องเที่ยวไทยขณะที่ท่องเที่ยวอยู่ในต่างประเทศ บริษัท
นำเที่ยวไทยอาจจะติดต่อกับบริษัทนำเที่ยวประเทศนั้นโดยตรง หรืออาจจะติดต่อผ่านตัวแทนการ
ยาล
ท่องเที่ยวที่บริษัทนำเที่ยวไทยใช้บริการเป็นประจำให้ทำหน้าที่จัดการนำเที่ยวให้กับบริษัทของตน เช่น
าวิท
ไทยก็จะติดต่อโดยตรง ซึ่งจะได้ผู้ติดตามเป็นคนไทยและทำหน้าที่เป็นมัคคุเทศก์ในขณะเดียวกัน
การจัดนำเที่ยวประเภทนี้ บริษัทนำเที่ยวไทยจะเป็นผู้รับผิดชอบในด้านการทำการตลาด การส่งเสริม
การขาย การขาย และการจัดยานพาหนะจากต้นทางไปยั งจุ ดหมายปลายทาง ส่วนการจัดการ
ท่องเที่ยวในประเทศนั้นๆ บริษัทนำเที่ยวตัวแทนจะเป็นผู้จัดการทั้งหมด เช่น การจัดนำนักท่อเที่ยวไป
เที่ยวอิตาลีจะมีตัวแทนของบริษัทนำเที่ยวประเทศนั้นๆ คอยต้อนรับและพาเที่ยวในขณะที่อยู่
ในประเทศนั้น ๆ
71
รูปแบบของการจัดนำเที่ยว
การจัดนำเที่ยวจะต้องจัดให้ตรงกับความต้องการของนักท่องเที่ยวกลุ่มเป้าหมาย เพื่อให้
นักท่องเที่ยวกลุ่มเป้าหมายมาใช้บริการมากพอสมควร มิฉะนั้นการจัดนำเที่ยวก็จะประสบปัญหา
การขาดทุ น ซึ่ ง การจั ด นำเที่ ย วมี รู ป แบบหลากหลายมากมาย (บุ ญ เลิ ศ จิ ต ตั้ ง วั ฒ นา และ
ปทุ ม พร แก้ ว คำ, 2560 : 52-56) สรุ ป ได้ 10 รู ป แบบ คื อ
1. การจัดนำเที่ยวแบบเหมาจ่าย สามารถแบ่งได้เป็น 2 ประเภท คือ
"
1.1 การจั ด นำเที่ ย วแบบเหมาจ่ า ยที่ มี ผู้ น ำเที่ ย วด้ ว ย (Escorted Package Tour)
่านั้น
เป็นการจัดการนำเที่ยวที่จัดให้มีผู้อำนวยการเดินทางร่ว มไปกับกลุ่มนักท่องเที่ยว โดยผู้อำนวยการ
เดินทางจะให้บริการอำนวยความสะดวกแก่นักท่องเที่ยวด้านต่าง ๆ เช่น การจองที่พัก การลงทะเบียน
าเท
เข้าพัก การชมสถานที่ท่องเที่ยว การดูแล สัมภาระ การเป็นล่าม เป็นต้น
ศึกษ
1.2 การจัดนำเที่ ย วแบบเหมาจ่ า ยที่ไม่มีผู้น ำเที่ ยว (Unescorted Package Tour)
เป็นการจัดนำเที่ยวที่รับผิดชอบเกี่ยวกับการเดินทางท่องเที่ยว เช่น ค่าขนส่ง ค่าอาหาร ค่าธรรมเนียม
กา ร
ต่างๆ เป็นต้น แต่จะไม่มีผู้อำนวยการเดินทางร่วมไปให้บริการอำนวยความสะดวกแก่กลุ่มนักท่องเที่ยว
2. การจัดนำเที่ยวแบบตามความต้องการ สามารถแบ่งได้ 2 ประเภท
เพื่อ
รายการนำเที่ยวให้ตามที่ต้องการ ซึ่งการจัดนำเที่ยวประเภทนี้ธุรกิจนำเที่ยวรู้จำนวนนักท่องเที่ยว
นดุส
ล่วงหน้า จึงไม่มีปัญหาเรื่องการจัดจำหน่าย
2.2 การจัดนำเที่ยวแบบตามความต้องการของธุรกิจนำเที่ยวเอง (Ready-Made
ัยสว
Tour) เป็นการจัดนำเที่ยวที่ธุรกิจนำเที่ยวกำหนดขึ้นเองตามรายการนำเที่ยวที่เห็นว่าเหมาะสมกับ
ยาล
นักท่องเที่ยวในราคาเหมาจ่าย โดยจัดพิมพ์รายการนำเที่ยวและราคาพร้อมบริการที่จะได้รับจาก
รายการนำเที่ยวครั้งนี้ให้นักท่องเที่ยวเลือกซื้อได้ตามความพอใจ ซึ่งการจัดนำเที่ยวแบบนี้ธุรกิจ
าวิท
นำเที่ยวไม่สามารถรู้จำนวนนักท่องเที่ยวล่วงหน้าจนกว่าจะถึงเวลาออกเดินทางจริง
3. การจัดนำเที่ยวตามลักษณะการดำเนินงาน สามารถแบ่งได้เป็น 2 ประเภท คือ
"มห
"
ที่มีนักท่องเที่ยวกลุ่มเดียวอาจจะมี 2 หรือ 3 คนก็ได้ โดยไม่ต้องไปร่วมกับกลุ่มอื่นๆ ซึ่งค่าใช้จ่ายของ
่านั้น
นักท่องเที่ยวกลุ่มนี้จะค่อนข้างแพงกว่าในรูปแบบของ Joint Tour
4.3 การจัดนำเที่ยวแบบ Group Tour เป็นการจัดนำเที่ยวในรูปแบบการเดินทาง
าเท
ท่องเที่ยวที่มีนักท่องเที่ยวร่วมกันเป็นกลุ่มใหญ่ตั้งแต่ 10 คนขึ้นไป และเดินทางไปยังจุดหมายในการ
ศึกษ
ท่องเที่ยวเหมือนกัน
4.4 การจัดนำเที่ ย วแบบ Incentive Tour เป็นการจัดนำเที่ย วในรูปแบบการ
กา ร
เดินทางท่องเที่ยวที่เจ้าของกิจการเป็นผู้ออกค่าใช้จ่ายให้แก่พนักงานของตน เมื่อบริษัทได้บรรลุ
วัตถุประสงค์ที่ตั้งไว้ เช่น การขายสินค้าหรือบริการได้ถึงเป้าที่กำหนดก็ให้รางวัลแก่พนักงานไป
เพื่อ
ท่องเที่ยว โดยบริษัทรับผิดชอบค่าใช้จ่ายในการเดินทางท่องเที่ยวให้ทั้งหมด เป็นต้น
5. การจัดนำเที่ยวแบบระยะทาง สามารถแบ่งได้ 2 ประเภท คือ
ิต
ธุรกิจนำเที่ยวในรายการนำเที่ยวที่มีระยะทางในการท่องเที่ยวใกล้
5.2 การจัดนำเที่ยวแบบระยะทางไกล (Long-haul Tour) เป็นการจัดนำเที่ยวของ
ัยสว
ธุรกิจนำเที่ยวในรายการนำเที่ยวที่มีระยะทางในการท่องเที่ยวไกล
6. การจัดนำเที่ยวแบบตามลักษณะการซื้อ สามารถแบ่งได้เป็น 2 ประเภท คือ
ยาล
"
ในรายการนำเที่ยวในรายการนำเที่ยวไปชมเมืองต่าง ๆ
่านั้น
8.2 การจัดนำเที่ยวแบบชมพูมิทัศน์ (Sight-seeing Tour) เป็นการจัดนำเที่ยวของ
ธุรกิจนำเที่ยวในรายการนำเที่ยวในรายการท่องเที่ยวไปชมภูมิทัศน์ต่าง ๆ
าเท
8.3 การจั ด นำเที่ ย วแบบชมแหล่ ง บั น เทิ ง ยามราตรี (Night Tour) เป็ น การจั ด
ศึกษ
นำเที่ยวของธุรกิจนำเที่ยวในรายการนำเที่ยวในรายการท่องเที่ยวไปชมแหล่งบันเทิงยามราตรี
9. การจัดนำเที่ยวตามวัตถุประสงค์ของการท่องเที่ยว สามารถแบ่งได้เป็น 3 ประเภท คือ
กา ร
9.1 การจั ด นำเที่ ย วแบบ Sight-seeing Tour เป็ น การจั ด นำเที่ ย วในรู ป แบบ
การเดินทางท่องเทียวโดยใช้ยานพาหนะนำนักท่องเที่ยวไปชมสถานที่ที่น่าสนใจ เช่น ชานเมือง ชมวัด
เพื่อ
ชมโบราณสถาน เป็นต้น
9.2 การจั ด นำเที่ ย วแบบ Trekking Tour เป็ น การจั ด นำเที่ ย วในรู ป แบบการ
ิต
การเดินป่า
9.3 การจัดนำเที่ยวแบบ Special Purpose Tour เป็นการจัดนำเที่ยวให้กลุ่มคนที่
ัยสว
"
นอกจากนี้ ฉั น ทั ช วรรณถนอม, (2552 : 39-52) ได้ ก ล่ า วไว้ ว่ า บริ ษั ท นำเที่ ย ว
่านั้น
มักให้ความสำคัญในการจัดนำเที่ยวตามวัตถุประสงค์ เพิ่มมากขึ้น เนื่องจากปัจจุบันความหลากหลาย
ทางการท่องเที่ยวมีมากขึ้น นักท่องเที่ยวแต่ละคนแต่ละกลุ่มมีความชอบที่ไม่เหมือนกันจึงเป็นการเสี่ยง
าเท
ที่บริษัทจะจัดนำเที่ยวตามวัตถุประสงค์ของบริ ษัทอยู่เรื่อยไป โดยที่ไม่ใส่ใจต่อวัตถุประสงค์หรือความ
ศึกษ
ต้องการของกลุ่มลูกค้า จึง ได้แบ่งการจัดนำเที่ยวตามวัตถุประสงค์ สามารถแบ่งได้เป็น 2 ลักษณะ
ได้แก่ กา ร
1. การจัดนำเที่ยวตามวัตถุประสงค์ของบริษัท
2. การจัดนำเที่ยวตามวัตถุประสงค์ของนักท่องเที่ยวที่มีวัตถุประสงค์ของการท่องเที่ยว
เพื่อ
ที่หลากหลายความต้องการ ได้แก่
(1) ท่องเที่ยวพิพิธภัณฑ์ ค่ายทหาร แหล่งประวัติศาสตร์
ิต
(2) ท่ อ งเที่ ย วฮั น นี มู น เริ่ ม เป็ น ที่ นิ ย มมากในระยะหลั ง เพราะคู่ ส มรสใหม่ ห รื อ เก่ า
นดุส
(4) ท่ องเที่ ยวถ่ า ยภาพ โดยบริษัทนำเที่ย วอาจจั ดให้บริก ารสำหรับผู้ ที่ส นใจถ่ า ยภาพ
าวิท
ซากปรักหักพังทางประวัติศาสตร์ ต้องมีการเตรียมอุปกรณ์หรือจัดฉากเพื่อให้ลูกค้าได้มีโอกาสได้เลือก
ถ่ายภาพตามจุดสนใจและได้ท่องเที่ยวในเวลาเดียวกัน
(5) ท่องเที่ยวเดินชม อาจเป็นการเดินชมจากตัวเมืองไปตามทางขึ้นภูเขาเพื่อชมธรรมชาติ
หรือเดินชมเมืองตามจุดต่าง ๆ ที่สำคัญ อาจมีมัคคุเทศก์คอยบรรยาย
(6) ท่องเที่ยวเพื่อพักผ่อนหย่อนใจ เช่น ทัวร์ทะเล พักผ่อนชายหาด
(7) ท่ องเที่ ย วเพื่ อศาสนา เช่น ทัวร์ทอดกฐิ น ทัวร์วั ด พิธีฮัจย์ที่ เมื อ งเมกกะ ประเทศ
ซาอุดิอาระเบีย
75
"
เรี ย นรู้ ร่วมกันของผู้ที่เกี่ยวข้อง ภายใต้การจัดการสิ่งแวดล้อมและการท่องเที่ยวอย่างมีส่วนร่วมของ
่านั้น
ชุมชนท้องถิ่น เพื่อมุ่งเน้นให้เกิดจิตสำนึกต่อการรักษาระบบนิเวศอย่างยั่งยืน
(12) ท่องเที่ยวเชิงผจญภัย เป็นการท่องเทียวที่นำธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมที่สวยงามมาก
าเท
เป็นองค์ประกอบในการจัดกิจกรรมท่องเทียวที่ท้าทายความสามารถ มีความตื่นเต้น เกิดความแปลก
ศึกษ
ใหม่และท้าทายประสบการณ์ ประกอบกับเป็นการฝึกความชำนาญทักษะของร่างกาย เช่น การปีนเขา
และหน้าผา ล่องแก่ง เดินป่า เป็นต้น กา ร
(13) ท่องเที่ยวเชิงเกษตรกรรม เป็นการท่องเที่ยวในแหล่งทรัพยากรท่องเทียวที่มีกิจกรรม
ให้นักท่องเที่ยวได้ศึกษา หรือเข้าร่วมการเกษตรเป็นหลัก เพื่อก่อให้เกิดความพึงพอใจแก่นักท่องเที่ ยว
เพื่อ
และสร้างรายได้แก่เกษตรกรรม เช่น ฟาร์มโชคชัย ไร่ทองสมบูรณ์ ไร่องุ่นปากช่อง
(14) ท่ อ งเที่ ย วแบบทางเลื อ ก เป็ น รู ป แบบของการท่ อ งเที ย วที่ พ ยายามหลี ก เลี่ ย ง
ิต
คื อ มี น ั ก ท่ อ งเที ่ ย วจำนวนน้ อ ย เดิ น ทางเพี ย งคนเดี ย วหรื อ เดิ น ทางเองโดยอิ ส ระในกลุ ่ ม เล็ ก ๆ
หรือประกอบกิจกรรมกันในกลุ่มเล็กๆอยู่ในความควบคุม มีกฎเกณฑ์ ขณะเดียวกันก็มุ่งให้คนใน
ัยสว
ท้องถิ่นซึ่งเป็นเจ้าของวัฒนธรรมได้รับประสบการณ์จากการเดินทางไปเยือนของนักท่องเที่ยว
และยังคงรักษาค่านิยมตลอดจนยังคงดำเนินชีวิตในสังคมของตนที่สืบทอดกันมาเอาไว้ด้วย
ยาล
แหล่ ง ดู น กที ่ ส ำคั ญ ของประเทศไทยมั ก อยู ่ ใ นเขตอุ ท ยานแห่ ง ชาติ แ ละเขตรั ก ษาพั น ธุ ์ ส ั ต ว์ ป่ า
เช่น อุทยานแห่งชาติดอยอินทนนท์
"มห
"
แก่เจ้าของบ้าน ซึ่ง แนวคิดพื้นฐานของ Home Stay นั้น เจ้าของบ้านจะถือว่านักท่องเที่ยวที่มาพัก
่านั้น
เป็นแขกของบ้าน มิใช่นักท่องเที่ยว เช่น การท่องเทียว Home Stay ที่เกาะยาวน้อย จังหวัดพังงา
ที่บ้านสลักเพชร เกาะช้าง จังหวัดตราด เป็นต้น
าเท
(20) การท่ อ งเที่ ย วเชิ ง วั ฒ นธรรม เป็ น การท่ อ งเที่ ย วซึ่ ง มี จุ ด สนใจอยู่ ที่ วั ฒ นธรรม
ศึกษ
ความเป็นอยู่ของผู้คน ตลอดจนแหล่งโบราณสถาน ประเพณี และศิลปะแขนงต่าง ๆ เช่น ประเพณี
ลอยกระทง ประเพณีผีตาโขน เป็นต้น กา ร
(21) การท่ อ งเที่ ย วดำน้ ำ เป็ น การจั ด นำเที่ ย วสำหรั บ ผู้ ที่ ส นใจท้ อ งทะเล ได้ มี โ อกาส
ร่วมกิจกรรมนี้ ซึ่งบริษัทจะจัดเตรียมอุปกรณ์ดำน้ำให้พร้อม พร้อมสอนเทคนิคการดำน้ำก่อนลงไป
เพื่อ
ดำน้ำจริง การดำน้ำเป็นกิจกรรมการท่องเทียวเชิงนิเวศประเภทหนึ่ง แบ่งเป็น 2 ประเภท คือ
การดำน้ำตื้น และการดำน้ำลึก
ิต
(22) การท่ อ งเที่ ย วเชิ ง ทั ศ นศึ ก ษา เป็ น การท่ อ งเที่ ย วที่ เ น้ น การศึ ก ษาหาความรู้
นดุส
และเรียนรู้ถึงวัฒนธรรมประเพณีวิถีชีวิตของกลุ่มชนหรือชาติพันธุ์มนุษย์ที่แตกต่างกัน รวมทั้งเรื่องราว
ของพิธีกรรมต่างๆ เช่น พิธีแต่งงาน พิธีเผาศพ ความเป็นอยู่ดั้งเดิมของชุมชน การเยี่ยมเยือนพวก
"มห
ชาวเขาเผ่าต่าง ๆ เป็นต้น
(24) การท่องเที่ยวในรูปแบบการใช้ ชีวิ ตในฟาร์ม เป็ นรูปแบบหนึ่งของการท่องเที่ยว
เชิงเกษตรกรรม ซึงนักท่องเที่ยวสามารถเรียนรู้เกี่ยวกับกสิกรรม การเลี้ยงสัตว์ การประมง รวมทั้ง
กิจกรรมต่างๆที่เกี่ยวข้องกับการทำฟาร์ม โดยนักท่องเที่ยวจะมีลักษณะพักอยู่ในฟาร์ม และพัก
ในฟาร์มร่วมกับเจ้าของฟาร์มและได้เรียนรู้การประกอบอาชีพ และร่วมทำกิจกรรมในฟาร์ มได้
โดยต้องจ่ายค่าที่พักและค่าอาหารให้กับเจ้าของฟาร์ม เป็นการสร้างรายได้ให้กับท้องถิ่น
77
(25) การท่ อ งเที ่ ย วเชิ ง สุ ข ภาพ เป็ น รู ป แบบการท่ อ งเที ย วที ่ ผ สมผสานโดยใช้
แหล่งท่องเที่ ยวธรรมชาติหรือแหล่งท่องเที่ยวอื่นๆเป็นองค์ประกอบในการจัดกิจกรรมเพื่อรักษา
สุขภาพ เน้นกิจกรรมสำคัญที่มีวัตถุประสงค์เพื่อปรับปรุงฟื้นฟูสุขภาพของลูกค้า เช่น การพักแรมใน
รีสอร์ทที่ มีบริการรักษาสุขภาพ การท่องเทียวที่มีโปรแกรมรับประทานอาหารชีวจิต การฝึกออก
กำลังกาย การทำสมาธิ
(26) การท่ อ งเที่ ย วในรู ป แบบการใช้ บ ริ ก ารสปา ความหมายของสปาแรกเริ่ ม คื อ
"
ชื่อเมืองเล็ก ๆ ในประเทศเบลเยี่ยม เมืองที่มีแหล่งธรรมชาติ มีบ่อน้ำร้อนที่ผู้คนเดินทางไปแช่น้ำร้อน
่านั้น
กันมาตั้งแต่คริสศตวรรษที่ 17 เป็นต้นมา เมื่องสปาไปรับความนิยมจึงขยายไปทั่วโลก การเดินทาง
ท่องเที่ยวจึงเป็นไปเพื่อวัตถุประสงค์ในการเข้าไปสัมผัสกับกิจกรรมของสปาในรูปแบบต่าง ๆ ที่ขยาย
าเท
ออกไปในแต่ละประเทศ ในแต่ละโรงแรม แต่ละศูนย์สปาได้คิดค้นบริการสปาในรูปแบบใหม่ ๆ
ศึกษ
นอกเหนือจากการแช่น้ำร้อน ในยุโรปส่วนใหญ่คำว่าสปาจะหมายถึงการไปนอนแช่น้ำร้อน น้ำพุร้อน
เพื่อการผ่อนคลายความเคลียด วิธีการที่สำคัญคือการใช้วารีบำบัด ประกอบกับการนวดเพื่อลด
กา ร
ความปวดเมื่อย ต่อมาสปาได้มีการพัฒนาขึ้นเรื่อย ๆ มีการทำสปาเพื่อฟื้นฟูสุขภาพและความงาม
ในประเทศไทยโรงแรมโอเรี ย นเต็ ล เป็ น ผู ้ ร ่ ว มต้ น หากเป็ น รี ส อร์ ท ก็ ม ี ช ี ว าศรมที ่ ถ ื อ ว่ า เป็ น สปา
เพื่อ
เพื่อสุขภาพแห่งแรกของประเทศไทย ทั้งนี้ การท่องเที่ยวแบบสปาอาจแบ่งได้สามลักษณะ คือ รีสอร์ท
สปา (Resort Spa) จะเน้ น สถานที่ พั ก ผ่ อ นและการนวดโดยเฉพาะ รี ท รี ต สปา (Retreat Spa)
ิต
ความงามโดยใช้เวลาไม่มากนัก ไม่ต้องปรับเรื่องโภชนาการ
(27) การท่องเที่ยวทางอวกาศ เป็นการท่องเทียวรูปแบบใหม่ที่สุดอย่างหนึ่งของโลก
ัยสว
เป็นการท่องเทียวไปในยานอวกาศเพื่อได้สัมผัสสภาวะไร้น้ำหนัก นักท่องเที่ยวจะได้ล่องลอยในอวกาศ
โดยแรงของตัวเอง ได้เห็นวิวทิวทัศน์ที่แปลกใหม่ในอวกาศ เช่น ภาวะทัศนอันเวิ้งว้างของพื้นผิวขรุขระ
ยาล
คลื่นรังสี คลื่นความร้อน
(28) การท่องเที่ยวเชิงธรณีวิทยา หรือศิลาสัญจร เป็นการท่องเที่ยวในแหล่งธรรมชาติ
"มห
"
(31) การท่องเที่ยวในชนบท เป็นการท่องเที่ยวที่นำพื้นฐานธรรมชาติของชนบทมาเป็น
่านั้น
จุ ด สนใจของนั ก ท่ อ งเที ย ว ซึ ่ ง มี ห ลากหลายรู ป แบบ ได้ แ ก่ การท่ อ งเที ่ ย วในแบบฟาร์ ม สเตย์
การท่องเที่ยวเชิงเกษตรกรรม ซึ่งเป็นที่นิยมมากในประเทศยุโรป และเริ่มนิยมในเอเชีย โดยเฉพาะ
าเท
ประเทศไทยเป็นการสร้างรายได้ให้กับท้องถิ่น เพราะนักท่องเที่ยวต้องจ่ายค่าที่พักให้กับเจ้า ของฟาร์ม
ศึกษ
หรือซื้อสินค้าที่ผลิตในฟาร์ม ทั้งยังมีการจัดที่พักให้กับเยาวชนที่ต้องการท่องเที่ยวแบบประหยัด
การท่องเที่ยวชนบททำให้นักท่องเที่ยวสามารถเรียนรู้ถึงประสบการณ์และมีชีวิตความเป็นอยู่แบบ
กา ร
ชนบท ได้เรียนรู้เกี่ยวกับธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม เช่น ที่หมู่บ้านคีรีวง นครศรีธรรมราช
(32) การท่องเที่ยวแบบยั่งยืน เป็นการท่องเที่ยวที่อยู่บนพื้นฐานของขีดความสามารถ
เพื่อ
ของธรรมชาติ ชุมชน ขนบธรรมเนียม ประเพณี วัฒนธรรม วิถีชีวิตที่มีต่อกระบวนการท่องเทียว
มีความตระหนักดีต่อการมีส่วนร่วมของประชาชน ชุมชน ขนบธรรมเนียมประเพณี วัฒนธรรม วิถีชีวิต
ิต
การท่องเที่ยวอย่างเสมอภาค
(33) การท่ อ งเที่ ย วแบบเดิ น ป่ า เป็ น การท่ อ งเที่ ย วในลั ก ษณะต้ อ งเดิ น เข้ า ไปในป่ า
ัยสว
"
ท่องเทียวในฮังการีด้วย
่านั้น
สรุป
าเท
จากที่กล่าวมาจะเห็นว่าประเภทของการจัดนำเที่ยวมีหลากหลายลักษณะ การจัดนำเที่ยว
ศึกษ
โดยทั่วไปมักแบ่งเป็นการจัดตามความต้องการของนักท่องเที่ยว หรือจัดตามรายการที่ผู้ประกอบการ
ได้เตรียมการไว้แล้ว ส่วนการจัดนำเที่ยวที่เป็นสากล จะเน้นการนำเที่ยวภายในประเทศ การนำเที่ยว
กา ร
เข้ า ประเทศ และการนำเที ่ ย วไปต่ า งประเทศ หากมองตามขนาดของการจั ด นำเที ่ ย วแบ่ ง เป็ น
การจัดนำเที่ยวเฉพาะส่วนบุคคลหรือเป็นกลุ่มหรือหมู่คณะ สำหรับการท่องเที่ยวตามวิธีการแบ่งเป็น
เพื่อ
คำถามทบทวน
ยาล
4. F.I.T. หมายถึง
5. G.I.T. หมายถึง
6. อธิบายการจัดนำเที่ยวตามลักษณะช่วงเวลา
7. จงอธิบาย การจัดนำเที่ยวแบบเช่าเหมาลำ (Charter Tour)
8. ให้ศึกษารายการนำเที่ยวพร้อมยกตัวอย่าง City Tour
9. ให้ศึกษารายการนำเที่ยวพร้อมยกตัวอย่าง Sightseeing Tour
10. ให้ศึกษารายการนำเที่ยวพร้อมยกตัวอย่าง Night Tour
80
เอกสารอ้างอิง
"
่านั้น
พวงบุหงา ภูมิพานิช. (2539). การจัดนำเที่ยว. กรุงเทพฯ : คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
าเท
ศึกษ
กา ร
ิต เพื่อ
นดุส
ัยสว
ยาล
าวิท
"มห
99
บทที่ 6
กลยุทธ์การจัดนำเที่ยว
"
่านั้น
กลยุทธ์การจัดนำเที่ยวเข้าประเทศ (Strategy of Inbound Tour)
าเท
ศึกษ
การวางแผนจัดการนำเที่ยว ในลักษณะจัดนำเที่ยวประเภทเข้าประเทศ (Inbound Tour)
เป็นการจัดนำเที่ยวที่เกี่ยวข้องกับนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติที่มาจากทั่วทุกมุมโลก การจัดรายการ
กา ร
นำเที่ยวจึงยากลำบากในการที่จะสนองตอบความต้องการของนักท่องเที่ยวได้เหมือนกันทั้งหมด
บริษัท นำเที่ยวส่วนใหญ่จะใช้การเจาะตลาดเฉพาะประเทศหรือ ภูมิภ าคที่ ตนมีศักยภาพในการ
เพื่อ
ทำตลาดและสามารถจัดนำเที่ยวให้กับนักท่องเที่ยวชาตินั้น ๆ ได้ ซึ่งบริษัทนำเที่ยวจะต้องศึกษาข้อมูล
รายละเอี ย ดต่ า ง ๆ ที ่ เ กี ่ ย วข้ อ งกั บ การจั ด นำเที ่ ย วเพื ่ อ เป็ น แนวทางในการจั ด รายการนำเที ่ ย ว
ิต
2539: 168-180)
1. ศึกษาตลาด
าวิท
"
5. สัดส่วนของจำนวนนักท่องเที่ยวแต่ละตลาด
่านั้น
6. ระยะทางและสิ่งอำนวยความสะดวกในการเดินทางมายังประเทศไทย
กลุ่มตลาดเป้าหมายต่างประเทศ แบ่งออกเป็น :
าเท
1. กลุ่มตลาดหลักที่มีศักยภาพสูง ได้แก่ ญี่ปุ่น ออสเตรเลีย เกาหลีใต้ เยอรมัน อังกฤษ
ศึกษ
ฝรั่งเศส อิตาลี สหรัฐอเมริกา
2. กลุ่มตลาดใหม่ที่มีศักยภาพสูง ได้แก่ จีน เนเธอร์แลนด์ ออสเตรีย กรีซ บราซิล แอฟริกาใต้
กา ร
ยูไนเต็ดอาหรับเอมิเรตส์
3. กลุ่มตลาดอื่นๆ ที่ต้องรักษาไว้ ได้แก่ มาเลเซีย ไต้หวัน ฮ่องกง สิงคโปร์ อินโดนีเซีย อินเดีย
เพื่อ
นิวซีแลนด์ แคนาดา สวิตเซอร์แลนด์ สวีเดน สเปน เบลเยี่ยม เดนมาร์ก นอร์เวย์ เม็กซิโก อิสราเอล
อียิปต์
ิต
เมื ่ อ ศึ ก ษากลุ ่ ม ตลาดต่ า งๆ แล้ ว บริ ษ ั ท ทำเที ่ ย วก็ จ ะพิ จ ารณาจั ด ทำตลาดเป้ า หมาย
นดุส
โดยเรียงลำดับความสำคัญ จากนั้นศึกษาวิจัยความต้องการของตลาดเป้าหมาย
2. ศึกษาความต้องการของตลาดเป้าหมาย ความต้องการของลูกค้าถือว่าเป็นปัจจัยสำคัญ
ัยสว
เมื่อนักท่องเที่ยวซื้อการท่องเที่ยวกับบริษัทนำเที่ยว ความต้องการที่จะได้ที่พักระดับหรูหรามีมากที่สุด
เพราะจะทำให้ได้สัมผัสกับสิ่งแปลกใหม่ ไม่เหมือนบ้าน และการมากับบริษัทนำเที่ยวทำให้ได้พัก
"มห
"
2.2.5 แหล่งท่องเที่ยวประเภทมนุษย์สร้างขึ้น เช่น ตลาดน้ำดำเนินสะดวก
่านั้น
สวนสามพราน เมืองโบราณ ฟาร์มจระเข้
2.2.6 แหล่งท่องเที่ยวประเภทกิจกรรมงานประเพณี เช่น งานช้างที่จังหวัด
าเท
สุรินทร์ ประเพณีแห่เทียนพรรษาที่จังหวัดอุบลราชธานี ประเพณีลอยกระทงที่จังหวัดสุโขทัย
ศึกษ
จากกลุ่มแหล่งท่องเที่ยว 6 กลุ่ม จะช่วยให้ผู้จัดนำเที่ ยวสามารถแบ่งกลุ่มตลาด
ที่มีความสนใจในแหล่งท่องเที่ยวที่คล้ายคลึงการ เพื่อประโยชน์ของการจัดรายการนำเที่ยว
กา ร
2.3 ด้านวัตถุประสงค์ ศึกษาวัตถุประสงค์ของนักท่องเที่ยวในการเดินทางท่องเที่ยวใน
ประเทศไทย มี จ ุ ด มุ ่ ง หมายเพื ่ อ พั ก ผ่ อ น อาบแดด เยี ่ ย มชมสถานที ่ ต ่ า ง ๆ ผจญภั ย ตี ก อล์ ฟ
เพื่อ
หรือซื้อของ เป็นต้น
2.4 ด้านกิจกรรม
ิต
กรุงเทพมหานคร
(1) วัดสำคัญต่าง ๆ : วัดพระศรีรัตนศาสดาราม วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม
ัยสว
วัดอรุณราชวราราม วัดเบญจมบพิตรดุสิตวนาราม
(2) พิพิธภัณฑ์ : พิพิธภัณฑ์จิมทอมสัน พิพิธภัณฑ์ชาวไทยลื้อ
ยาล
ภาคกลาง
(1) อยุธยา : วัดต่าง ๆ กรุงเก่า เมืองโบราณ
(2) สมุทรปราการ : ฟาร์มจระเข้ เมืองโบราณ
(3) นครปฐม : พระปฐมเจดีย์ สวนสามพราน
(4) ราชบุรี : ตลาดน้ำดำเนินสะดวก
(5) กาญจนบุรี : สุสานสัมพันธมิตรในสมัยสงครามโลก ครั้งที่ 2
(6) เพชรบุรี : เขาวัง ชะอำ
84
ภาคเหนือ
(1) เชียงใหม่ : ถ้ำเชียงดาว ดอยสุเทพ ดอยอินทนนท์ หมู่บ้านชาวเขา
(2) เชียงราย : แม่สาย สามเหลี่ยมทองคำ
(3) แม่ฮ่องสอน : ทุ่งบัวตอง ปาย กระเหรี่ยงคอยาว
(4) พิษณุโลก : อนุสาวรีย์สมเด็จพระนเรศวรมหาราช
(5) สุโขทัย : อุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย ศรีสัชนาลัย
"
ภาคตะวันออก
่านั้น
(1) ชลบุรี : พัทยา สวนนงนุช ปราสาทสัจจะธรรม
(2) จันทบุรี : สวนผลไม้
าเท
(3) ระยอง : เกาะเสม็ด
ศึกษ
ภาคใต้
(1) สุราษฎร์ธานี กา ร
(2) ภูเก็ต
(3) สงขลา
เพื่อ
(4) สุไหงโกลก
(5) กระบี่
ิต
2.4.2 ทดลองอาหารไทย/ของหวาน/ผลไม้
นดุส
(1) ศิลปะการตกแต่งอาหาร
(2) การแกะสลัก
ัยสว
2.4.3 แสวงหาสิ่งบันเทิงเริงรมย์ในยามราตรี
(1) อาบ อบ นวด
ยาล
(3) ชมการแสดงทางด้านวัฒนธรรมและประเพณีต่างๆ
2.4.4 เล่นกีฬา
"มห
2.4.6 ศึกษาชีวิตความเป็นอยู่ของคนไทย
(1) สร้างสถานการณ์ใช้ชม : สวนสามพราน หมู่บ้านไทย
(2) เยี่ยมชมหมู่บ้านชาวเขา ชาวเล หมู่บ้านมอร์แกน
ตัวอย่าง
ตลาดยุโรป
(1) ด้านที่พัก รีสอร์ทหรือโรงแรมที่มีเอกลักษณ์ไทย และตั้งอยู่ในบริเวณที่เงียบสงบ
"
เป็นสัดสวน ที่ไม่การจราจรพลุกพล่าน โดยเฉพาะโรงแรมที่อยู่ใกล้ทะเล ควรจะมีหาดส่วนตัว
่านั้น
(2) ด้ า นแหล่ ง ท่ อ งเที่ ย ว อาจจะจั ด คละกั น ไปทุ ก ประเภท โดยเน้ น หนั ก ประเภท
ชายทะเล ที่ภูเก็ต เกาะสมุย เกาะเต่า เกาะนางยวน
าเท
(3) ด้านวัตถุประสงค์ ส่วนใหญ่จุดมุ่งหมายของการท่องเที่ยว เพื่อพักผ่อน อาบแดด
ศึกษ
และเยี่ยมชมสถานที่ต่าง ๆ
(4) ด้านกิจกรรม กา ร
- เยี่ยมชมสถานที่สำคัญ ๆ ทางชายทะเล เช่น ภูเก็ต พัทยา และทางเหนือ
เช่น เชียงราย แม่ฮ่องสอน เชียงใหม่
เพื่อ
- ศึกษาชีวิตความเป็นอยู่ของชนกลุ่มน้อย
- เล่นกีฬาทางน้ำ
ิต
- ซื้อของที่ระลึก
นดุส
- เที่ยวยามราตรี
วิธีการจัดนำเที่ยว การจัดนำเที่ยวประเภท Inbound Tour อาจจัดเป็น Package ให้กับ
ัยสว
สะดวกในการจัดส่งนักท่องเที่ยวมาท่องเที่ยวในประเทศไทย
การรับ-ส่งที่สนามบิน (Transfer in-out)
"มห
"
งานของฝ่ายปฏิบัติการจัดนำเที่ยว ร่างรายการนำเที่ยว ติดต่อเจรจาต่อรอง และจองธุรกิจ
่านั้น
ผลิตสินค้าบริการท่องเที่ยวอื่น ๆ ส่วนใหญ่จะจองเครื่องบินก่อนจองที่พัก แต่ถ้าเป็นการจัดประชุม
ที่โรงเรียนจะจองโรงเรียนก่อน หรือถ้าเป็นกิจกรรมเทศกาลงานประเพณี ต้องจองที่นั่งหรือซื้อบัตร
าเท
ก่อนตกลงราคาแล้วแจ้งไปที่ฝ่ายการเงิน เพื่อจะให้จ่ายเงินค่ามัดจำเพื่อเป็นการค้ำประกัน การกำหนด
ศึกษ
ราคาต้องอยู่ในราคาที่เหมาะสมสำหรับลูกค้ายุโรป ส่วนลูกค้าเอเชียต้องราคาถูก ติดต่อเรื่องรถ
และคนขับ จัดมัคคุเทศก์ พร้อมมอบหมายงาน พิมพ์รายการนำเที่ยวเพื่อแจกลูกค้า และจัดทำ
กา ร
Rooming List ส่งให้โรงแรม
การจัดทำ Rooming List
เพื่อ
หมายถึงรายชื่อของนักท่องเที่ยวที่จะจัดให้เข้าพักในโรงแรม เป็นการให้ข้อมูลของนักท่องเที่ยว
แก่โรงแรม ซึ่งสามารถแบ่งได้เป็น 2 ส่วน คือ
ิต
จะนิยมเขียนชื่อผู้ที่อยู่ห้องเดียวกันไว้บรรทัดเดียวกัน ส่งวนนักท่องเที่ยวชาวไทยจะนิยมเขียนชื่อคนละ
บรรทัด
ัยสว
ข้ อ มู ล เกี ่ย วกั บ หนัง สื อ เดิน ทาง ได้แก่ หมายเลขหนังสือเดิ นทาง วันเดือนปีเกิ ด ฯลฯ
เพื่อโรงแรมจะต้องแจ้งข้อมูลให้กับตำรวจท้องถิ่น หรือตำรวจตรวจคนเข้าเมือง
ยาล
ใบ Rooming List จะถู ก ทำขึ้ น และจั ด เตรี ย มไว้ พ ร้ อ มกุ ญ แจหรื อ บั ต ร พร้ อ มที่ จ ะมอบ
าวิท
การจัดนำเที่ยวไปต่างประเทศเกิดขึ้นเนื่องจากการมีกระแสและทิศทางของนักท่องเที่ยวไทย
ที่ให้ความนิยมเดินทางท่องเที่ยวไปต่างประเทศมากขึ้น อาจเนื่องมาจากเหตุผลหลายประการ ได้แก่
นักท่องเที่ยวต้องการเปลี่ยนบรรยากาศการท่องเที่ยว การได้เดินทางไปต่างประเทศจะให้ความรู้ สึกที่
แตกต่างไปจากการท่องเที่ยวภายในประเทศ บางคนต้องการไปสัมผัสกับสิ่งมหัศจรรย์ของโลก บางคน
ต้องการไปสัมผัสอากาศที่หนาวเย็น สัมผัสวัฒนธรรมประเพณี ตลอดจนแหล่งท่องเที่ยว หรือความ
87
"
เช่ น ประเทศที่ น าสนใจ จำนวนวั น เดื อ นที่ เ หมาะสม เป็ น ต้ น กรณี ถ้ า เป็ น การจั ด นำเที่ ย ว
่านั้น
แบบเหมาจ่าย ต้องจัดตามความต้องการของลูกค้า
2. วัตถุประสงค์ของการเดินทาง โดยคำนึงถึงการให้ลูกค้าได้รับประโยชน์จากการเดินทาง
าเท
มากที่สุด บริษัทนำเที่ยวส่วนใหญ่จะจัดนำเที่ยว โดยกำหนดวัตถุประสงค์หลัก 4 อย่าง ได้แก่ พักผ่อน
ศึกษ
เพลิดเพลิน เยี่ยมชมสถานที่ท่องเที่ยว ซื้อของ และสุขภาพ
3. กำหนดการเดินทาง โดยคำนึงถึงภูมิอากาศของประเทศเหล่านั้น ช่วงเวลาที่คนไทยชอบ
กา ร
เดินทางท่องเที่ยว และระยะเวลาของการเดินทาง ตลอดจนเทศกาลงานประเพณีต่าง ๆ ของประเทศ
ที่จะไป เพื่อจะได้จัดให้ตรงกับช่วงเทศกาลนั้น ๆ เช่น จัดไปเกาะฮอกไกโด ประเทศญี่ปุ่นในเทศกาล
เพื่อ
หิมะ หรือจัดไปแฟรงเฟิร์ต ประเทศเยอรมันในช่วงเทศกาลดื่มเบียร์
4. โปรแกรมนำเที่ ย ว โดยพิ จ ารณาจากรายการนำเที่ ย วของแต่ ล ะโปรแกรมที่ เ คยจั ด
ิต
ว่ารายการนำเที่ยวไหนควรมีการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงให้เหมาะสมกับความต้องการของลูกค้า ควรจะ
นดุส
ปรับปรุงการจัดนำเที่ยวในปีต่อไปให้มีประสิทธิภาพเพิ่มขึ้น
5. จุดเด่นทางการท่องเที่ยวของแต่ละประเทศ ควรจัดให้ลูกค้าได้มีโอกาสเยี่ยมชมจุดเด่น
ยาล
ทางการท่องเที่ยวของประเทศต่าง ๆ
าวิท
7. บริษัทนำเที่ยวตัวแทนต่างประเทศ ควรประเมินผลการทำงานของบริษัทตัวแทนเดิม
ขณะเดียวกันควรใช้บริการบริษัทตัวแทนใหม่ ๆ ให้เกิดการเปรียบเทียบ เพื่อให้ได้บริษัทตัวแทนที่ดี
และข้อเสนอที่ดีที่สุด สำหรับการเริ่มจัดนำเที่ยวไปยังสถานที่ประเทศใหม่ ๆ ควรจะได้ศึกษารายการ
นำเที่ยว ราคา และข้อเสนอต่าง ๆ จากหลายบริษัทตัวแทนก่อนการตัดสินใจเลือก
88
การวางแผน
1. การวางแผนระยะยาว ช่วงเวลา 10 ปี 5 ปี 3 ปี โดยวางแผนกำหนดเป้าหมายในช่วง
ต่าง ๆ ว่าจะพัฒนาการท่องเที่ยวไปในแนวไหน จะจัดรูปแบบใด เน้นภูมิภาคใด การตลาด และการบริการ
ของบริษัทตัวแทนต่างประเทศอยู่ในแนวทางใด
2. การวางแผนประจำปี ศึกษาข้อมูลต่างๆในส่วนที่เกี่ยวกับข้อดี และอุปสรรค ปัญหาของ
การจัดนำเที่ยว มากำหนดเป็นแผนงานประจำปี โดยมีรายละเอียดดังนี้
"
2.1.1 จัดทำเอกสารนำเที่ยว เป็นการกำหนดจำนวนโปรแกรมนำเที่ยวที่จะจัดในรอบ
่านั้น
1 ปี โดยแบ่งเป็น 3 ส่วน เป็นการทำรายการนำเที่ยวต่าง ๆ ที่บริษัทตัวแทนต่างประเทศจัดทำขึ้น
ตามความเหมาะสม หรือจัดตามความต้องการของบริษัทนำเที่ยวไทย มารวบรวมจัดทำเป็นโปรแกรม
าเท
นำเที่ ย วของบริ ษั ท เรี ย งตามลำดั บ วั น -เดื อ นที่ จั ด การจั ด นำเที่ ย วนี้ เ ป็ น แบบ Inclusive tour
ศึกษ
ซึ่งรวมค่าใช้จ่ายทุกอย่าง ๆ มีหัวหน้าทัวร์เดินทางไปด้วย เป็นการจัดแบบ Package Tour ซึ่งระบุค่า
ที่ พั ก และยานพาหนะเท่ า นั้ น เป็ น การจั ด นำเที่ ย วแบบให้ ร างวั ล (Incentive Tour) ตามคำสั่ ง
กา ร
ขององค์กรหน่วยงานต่าง ๆ ที่ต้องการจัดรายการนำเที่ยวให้เป็นรางวัลสำหรับพนักงานหรือตัวแทน
ห้างร้าน
เพื่อ
สำหรับราคาท่องเที่ยวอาจจะระบุหรือไม่ระบุไว้ด้วย ควรมีใบเสนอราคาของโปรแกรม
ต่าง ๆแยกต่างหาก แล้วส่งให้ลูกค้าภายหลัง การกำหนดราคาท่องเที่ยวนอกจากคิดต้นทุนกำไรแล้ว
ิต
ยังต้องศึกษาตลาดเป้าหมายเกี่ยวกับเศรษฐกิจในช่วงนั้น ตลอดจนเปรียบเทียบราคาของบริษัทอื่น ๆ
นดุส
ในระดับเดียวกัน
2.1.2 ส่ งเสริ มการขาย วางแผนโฆษณาประชาสัม พั น ธ์ โดยกำหนดวิ ธี ก าร ลูกค้ า
ัยสว
ตลาดเป้าหมาย
1. บุคคลทั่วไป ได้แก่ลูกค้าเก่าและลูกค้าใหม่ที่บริษัทตั้งเป้าหมายในการเจาะตลาด ซึ่งรวมถึง
บุคคลที่ติดต่อสอบถามซื้อการท่องเที่ยวที่หน้าร้าน หรือทางโทรศัพท์ด้วย
2. องค์กรหรือหน่วยงาน บริษัท ร้านค้า ได้แก่ กลุ่มลูกค้าเก่าและกลุ่มลูกค้าใหม่ ที่บริษัท
ได้ ต ั ้ ง เป้ า หมายในการเจาะตลาดไว้ บริ ษ ั ท จะส่ ง บุ ค ลากรไปติ ด ต่ อ เสนอขายบริ ก ารยั ง องค์ ก ร
หน่วยงาน หรือบริษัทร้านค้านั้น การที่บริษัทตั้งเป้าหมายตลาดลูกค้าไว้ ทำให้สามารถกำหนด วัน
89
เดือนปีและระยะเวลาในการเดินทางได้อย่างเหมาะสมเพราะสามารถจัดโปรแกรมนำเที่ยวได้ตรงกับ
ความต้องการของตลาด คือ
- ตลาดการศึกษา ได้แก่ นักเรียน ครู อาจารย์ ผู้บริหารทางการศึกษา
- ตลาดครอบครัว จะคล้ายคลึงกับตลาดการศึกษาเพราะการท่องเที่ยวจะขึ้นอยู่กับช่วงหยุด
การศึกษา
- ตลาดคนสูงอายุ ได้แก่ ผู้ที่เกษียณอายุแล้ว กลุ่มนี้จะเดินทางท่องเทียวได้ทุกเวลาตลอดปี
"
- ตลาดนักธุรกิจ เป็นตลาดที่มีศักยภาพสูง และใช้เวลาว่างไปเที่ยวเพื่อพักผ่อน ตีกอล์ฟ เล่น
่านั้น
สกี หรือประชุม จึงทำให้เป็นตลาดที่ใช้เวลาเดินทางมากกว่าตลาดอื่นในแต่ละปี
าเท
ขั้นตอนการดำเนินงาน
ศึกษ
1. จัดโปรแกรมนำเที่ยว นำรายการนำเที่ยวจัดทำโดยบริษัทนำเที่ยวต่างประเทศมาเขียน
เป็นภาษาไทย กา ร
2. จัดทำเอกสารนำเที่ยว รวบรวมโปรแกรมนำเที่ยวตลอดทั้งปีเป็นรูปเล่ม
3. ติ ด ต่ อ สายการบิ น ต่ า งๆ พร้ อ มสำรวจราคา และข้ อ เสนอก่ อ นจองเที ่ ย วบิ น
เพื่อ
ตามรายการนำเที่ยว
4. กรณีที่ให้บริษัทตัวแทนต่างประเทศจัดให้เฉพาะนำเที่ยวอย่างเดียว บริษัทนำเที่ยว
ิต
"
อธิบายรายการนำเที่ยว พร้อมคำแนะนำต่างๆ ในการเดินทาง อาจมีการฉายภาพ และวีดีทัศน์
่านั้น
ของแหล่งท่องเที่ยวต่างๆที่จะไปให้ลูกค้าชม และเปิดโอกาสให้ซักถาม
12. การเงิน รับเงินค่าเดินทาง และจ่ายเงินโอนให้บริษัทตัวแทนต่างประเทศพร้อมทั้งเตรียม
าเท
เงินให้กับหัวหน้าทัวร์เพื่อใช้จ่ายและเป็นเบี้ยเลี้ยง รวมถึงค่าใช้จ่ายอื่นๆ
ศึกษ
13. เจ้าหน้าที่เตรียมอุปกรณ์และเอกสาร เช่น แผ่นป้ายติดกระเป๋า ป้ายชื่อ ริบบิ้น ร่ม หรือ
เอกสาร แบบสอบถาม ใบรายชื่อลูกค้า แบบฟอร์มการเข้าออกประเทศที่กรอกแล้ว หนังสือเดินทาง
กา ร
ของลูกค้า พร้อมตั๋วเครื่องบิน ใบ voucher (ถ้ามี) เพื่อมอบให้หัวหน้าทัวร์ก่อนวันออกเดินทาง หรือที่
สนามบิน
เพื่อ
14. เมื่อเสร็จสิ้นการเดินทางทุกครั้ง ต้องมี แบบฟอร์มการประเมินผลการเดินทาง และสรุป
ค่าใช้จ่ายต่างๆ เพื่อหากำไร-ขาดทุน สำหรับการประเมินผลการเดินทาง อาจตรวจสอบได้จากหลาย
ิต
การปฐมนิเทศการเดินทาง
าวิท
1. รายการนำเที ่ ย วแต่ ล ะวั น แหล่ ง ท่ อ งเที ่ ย วที ่ จ ะไปเยื อ น แหล่ ง ซื ้ อ ของ ภู ม ิ อ ากาศ
กฎระเบียบของแต่ละประเทศที่จะเดินทางไป เช่น เยอรมันห้ามนำอาหารที่ทำจากหมูไปเด็ดขาด
อธิบายความสวยงามของสถานที่ ความสนุกที่จะได้รับ สินค้าขึ้นชื่อของแต่ละประเทศ วิถีชีวิตของ
ประชาชน
2. การแต่งกาย ควรตรวจสอบสภาพอากาศและอุณหภูมิเวลานั้นๆ ของประเทศที่จะเดินทาง
ไป พร้อมแนะนำถึงเสื้อผ้าที่เหมาะสมกับสภาพอากาศด้วย
91
"
รับผิดชอบน้ำหนักกระเป๋าให้ไม่เกิน 20 กิโลกรัม ถ้าน้ำหนักเกินจะต้องจ่ายเงินส่วนที่เกินกำหนด
่านั้น
ดังนั้นกระเป๋าเดินทางควรจะซื้อที่ดี มีคุณภาพ เบา ทนทาน จุ ที่เปิด-ปิดกระเป๋าแข็งแรง การจัดเสื้อผ้า
ควรจะนำเสื้อผ้าตามฤดูกาล และเสื้อผ้าที่เหมาะสำหรับการเดินทางไม่ต้องรีด เบา สวมสบาย ไม่ต้อง
าเท
ดู แ ลมาก ถ้ า เดิ น ทางไปประเทศที ่ ม ี อ ากาศหนาวเสื ้ อ ผ้ า อาจใส่ ซ ้ ำ ได้ อย่ า งเสื ้ อ สเวตเตอร์
ศึกษ
จะเปลี่ยนเฉพาะตัวใน ซึ่งไม่หนักมากและไม่กินที่ (ส่วนสีต้องคำนึงถึงฤดูกาล ประเทศ ถ้าไปยุโรปช่วง
ฤดูหนาว สีเสื้อผ้าต้องอยู่ในโทนขรึม สีดำ เทา น้ำ ตาลเข้ม เนื้อ เป็นต้น) กางเกง เสื้อ กระโปรง
กา ร
ชุดชั้นใน อย่างน้อย 3 ชุด ถุงเท้าหนาหรือบางขึ้นอยู่กับอากาศ ถุงน่อง ชุดนอน เครื่องใช้ในห้องน้ำ
เครื่องสำอางค์ ควรแบ่งเป็นชุดเล็กสำหรับขึ้นเครื่อง เวลาจัดกระเป๋าอย่างเร่งรีบเพราะอาจจะลืมของ
เพื่อ
ให้นำของที่จัดจะวางไว้จุดเดียวเพื่อสะดวกในการจัดและกันลืม เสื้อผ้าควรใส่ถุงพลาสติกก่อน พวก
ครีม หรือเครื่องสำอางที่แบ่งใส่ขวดพลาสติก อย่าใส่เต็มขวด ใส่ประมาณ 2/3 และใส่ถุงพลาสติก
ิต
จั ด ของต้ อ งคำนึ ง ถึ ง น้ ำ หนั ก ในช่ ว งขากลั บ ที ่ จ ะต้ อ งซื ้ อ กลั บ มาด้ ว ย ไม่ ค วรจั ด ของให้ พ อดี
20 กิโลกรัม แต่อย่างไรก็ตาม การเดินทางโดยใช้บริการของบริษัทนำเที่ยว บางครั้งอาจได้รับ
ัยสว
ซึ่งอำนวยความสะดวกต่างๆในโรงแรม รวมถึงอาหารเช้าแบบอเมริกัน
าวิท
7. การรักษาความปลอดภัยของสนามบิน รักษากระเป๋าสตางค์และของมีค่า
8. การซื้อของ สินค้าที่ขึ้นชื่อของแต่ละประเทศที่ควรซื้อ ราคา การเลือกซื้อ การต่อรอง
"มห
การจ่ายเงินในรูปแบบต่างๆ การคืนเงินภาษี
9. โรคประจำตัว นักท่องเที่ยวที่มีโรคประจำตัว ต้องแจ้งให้หัวหน้าทัวร์ทราบ และควรเตรียม
ยาติดตัวไปด้วย รวมถึงแจ้งถึงประเภทของอาหารที่ไม่รับประทาน
สิ่งที่จะต้องแจกลูกค้าในวันประชุมปฐมนิเทศ
(1) โปรแกรมนำเที่ยวฉบับสมบูรณ์
(2) กระเป๋าขึ้นเครื่อง
(3) ของที่ระลึก
92
การจัดนำเที่ยวที่จะดำเนินการจัดนำเที่ยวโดยนำนักท่องเที่ยวไทย และชาวต่างประเทศ
ที่มีถิ่นพำนักในประเทศไทยเดินทางท่องเที่ยวในประเทศไทย
"
บริ ษ ั ท จั ด นำเที ่ ย วที ่ ด ำเนิ น การจั ด นำเที ่ ย วในประเทศไทยต้ อ งคำนึ ง ถึ ง ข้ อ มู ล ต่ อ ไปนี้
่านั้น
ในการพิจารณาการจัดนำเที่ยวแต่ละครั้ง (พวงบุหงา ภูมิพานิช, 2539: 201-214)
วัตถุประสงค์ของบริษัท การจัดนำเที่ยวของบริษัทควรมีจุดเน้นในการจัดนำเที่ ยวลักษณะ
าเท
ใดบ้าง เพื่อจะหากลุ่มเป้าหมายภายในประเทศได้ถูกต้อง
ศึกษ
กลุ่มเป้าหมาย พิจารณาถึงบุคคลที่จะสามารถท่องเที่ยวได้เป็นบุคคลใด มีอาชีพอะไร ฐานะ
ทางเศรษฐกิจเป็นอย่างไร กา ร
1. สำรวจความต้องการของตลาดกลุ่มเป้าหมาย ว่าต้อ งการท่องเที่ยวในลักษณะใดบ้าง
ต้องการสัมผัสธรรมขาติ เยี่ยมชมสถานที่ สิ่งบันเทิงเริงรมย์ เปลี่ยนบรรยากาศ หรือซื้อของ
เพื่อ
1. แหล่งท่องเที่ยว : มีสิ่งดึงดูดใจทางการท่องเที่ยวหรือจุดเด่นของแหล่งท่องเที่ยว
2. สิ่งอำนวยความสะดวก ได้แก่ การจัดการระบบน้ำ ไฟฟ้า สื่อสาร โทรนาคม เป็นต้น
ัยสว
การวางแผนการท่องเที่ยวภายในประเทศ ต้องคำนึงถึง
1. การเลือกแหล่งท่องเที่ยวตามความต้องการของลูกค้า เป็นอันดับแรก จากนั้นพิจารณา
ถึงจุดเด่นทางการท่องเที่ยว ความสะดวกในการเดินทาง
2. กำหนดวั ต ถุ ป ระสงค์ ใ นการจั ด นำเที่ ย ว เช่ น เพื่ อ ความสนุ ก สนาน เพื่ อ เยี่ ย มชม
สถานที่ เพื่อสุขภาพ เพื่อศึกษาธรรมชาติ
93
"
การเลือกสื่อเพื่อการโฆษณาประชาสัมพันธ์ พร้อมวงเงินที่จะใช้ในการโฆษณาประชาสัมพันธ์แต่ละครั้ง
่านั้น
การดำเนินการจัดนำเที่ยวในประเทศ
าเท
1. เขียนรายการนำเที่ยวให้น่าสนใจ โดยกำหนดกิจกรรมต่างๆที่คิดว่าลูกค้าสนใจ ถ้าไป
ศึกษ
ยังแหล่งท่องเที่ยวที่เป็นธรรมชาติ จะจัดกิจกรรมเช่นไรที่จะทำให้ลูกค้าเกิดความสนุกสนาน
2. ติดต่อธุรกิจผลิตสินค้าบริการท่องเที่ยวที่เกี่ยวข้อง ไม่ว่าจะเป็น โรงแรม สายการบิน
กา ร
ภัตตาคาร ร้านอาหาร รถโค้ช และสถานที่เข้าเยี่ยมชม ซึ่งต้องมีการติดต่อล่วงหน้า เพื่อจะได้มีการ
เตรียมตัวรับคณะนักท่องเที่ยวที่จะไปเยี่ยมชม การจองจะกำหนดปริมาณที่มากกว่าจำนวนการคิด
เพื่อ
ราคาค่าใช้จ่าย เช่น ถ้าคิดราคาจากนักท่องเที่ยว 25 คน อาจต้องจอง 40 คน
3. มีการส่งเสริมการขาย ส่งแผ่นพับโปรแกรมนำเที่ยว
ิต
ภายในประเทศจะบรรจุผู้โดยสารได้น้อยกว่าขนาดเครื่องบินระหว่างประเทศ การขอเพิ่มจำนวน
ห้ อ งพั ก ในโรงแรมอาจทำได้ ง ่ า ยกว่ า ยกเว้ น ช่ ว งเทศกาลที่ ม ี น ั ก ท่ อ งเที ่ ย วไปเยื อ นจั ง หวั ด หรื อ
ยาล
การจัดทำแผนผังที่นั่งสำหรับลูกค้าโดยจัดตามลำดับการซื้อก่อนหลังพร้อมทั้งเขียนชื่ อลูกค้าเพื่อติด
ที่นั่งบนรถ
6. ฝ่ายการเงินจะเป็นผู้จัดทำรายละเอียดการใช้จ่ายเงิน และฝ่ายปฏิบัติการจะนำปัญหา
จากการเดินทางมาปรับปรุงแก้ไขในอนาคต
94
การจัดทำตารางการปฏิบัติงาน
การจัดทำตารางการปฏิบัติงานเป็นสิ่งที่มีประโยชน์ เพราะการที่มีภาระงานมาก จะทำให้
ทราบว่ า จะทำงานอะไรก่ อ น-หลั ง เพื ่ อ ป้ อ งกั น ความผิ ด พลาด และช่ ว ยให้ ท ราบความก้ า วหน้ า
ในการทำงานและยังเตือนความจำด้วย
สรุป
"
่านั้น
กลยุทธ์การจัดนำเที่ยว แบ่งออกเป็น 3 ประเภทคือ กลยุทธ์การจัดนำเที่ยวเข้าประเทศ
าเท
(Inbound Tour) การจัดนำเที่ยวสำหรับนักท่องเที่ยวต่างประเทศ การวางแผนอย่างมีระบบและการ
จัดการที่เป็นมาตรฐานสากล เป็นสิ่งสำคัญในการที่จะทำให้กระบวนการนำเที่ยวเป็นไปด้วยดี และ
ศึกษ
ปราศจากอุปสรรค การจัดนำเที่ยวนอกประเทศ (Outbound Tour) การจัดการนำเที่ยวขึ้นอยู่กับ
ตัวแทนต่างประเทศ บริษัทจะต้องมี การวางแผนงานอย่างเป็นระบบขั้นตอน และมีความสามารถใน
กา ร
การเลือกตัวแทนต่างประเทศที่มีศักยภาพและการจัดนำเที่ยวในประเทศ (Domestic Tour) เป็นสิ่ง
เพื่อ
สำคัญที่สุดคือ การจัดกิจกรรมขณะเดินทางให้นักท่องเทียวได้รับความสุข สนุกสนาน และพอใจมาก
ที่สุด ซึ่งลักษณะการดำเนินของการจัดนำเที่ยวแต่ละประเภท มีขึ้นตอนการดำเนินงานที่แตกต่างกัน
บางขั้นตอน เช่น การจัดนำเที่ยวนอกประเทศ ผู้ดำเนินการจัด จะต้องมีความรู้และศึกษาเพิ่มเติม
ิต
นดุส
เป็นต้น
ยาล
าวิท
"มห
95
คำถามทบทวน
1. อธิบายกลยุทธ์การจัดนำเที่ยวเข้าประเทศ (Inbound Tour) พอสังเขป
2. อธิบายกลยุทธ์การจัดนำเที่ยวนอกประเทศ (Outbound Tour) พอสังเขป
3. อธิบายกลยุทธ์การจัดนำเที่ยวในประเทศ (Domestic Tour) พอสังเขป
4. กลุ่มตลาดหลักที่มีศักยภาพสูง ได้แก่ประเทศอะไรบ้าง
"
5. กลุ่มตลาดใหม่ที่มีศักยภาพสูง ได้แก่ประเทศอะไรบ้าง
่านั้น
6. ให้ทำตัวอย่างตาราง Rooming List มา 1 ตาราง
7. ให้นักศึกษาเลือกศึกษาวิธีการและขั้นตอนการขอวีซ่า 1 ประเทศ
าเท
8. จงอธิบายขั้นตอนการทำหนังสือเดินทาง
ศึกษ
9. จงยกตัวอย่างกรณีศึกษา City Tour
10. การปฐมนิเทศการเดินทาง สิ่งที่บริษัทจำเป็นต้องให้ลูกค้าทราบรายละเอียด มีอะไรบ้าง
กา ร
ิต เพื่อ
นดุส
ัยสว
ยาล
าวิท
"มห
96
เอกสารอ้างอิง
"
่านั้น
าเท
ศึกษ
กา ร
ิต เพื่อ
นดุส
ัยสว
ยาล
าวิท
"มห
115
บทที่ 7
การสำรวจเส้นทาง
"
บริเวณใกล้เคียง สิ่งสำคัญที่ผู้สำรวจเส้นทางจะนำมาพิจารณาในการวางแผนที่สำคัญมีหลายเรื่อง
่านั้น
ได้แก่ แหล่งท่องเที่ยว ต้องสำรวจเส้นทางหาข้อมูลให้ได้ว่า การท่องเที่ยวจะต้องแวะเที่ยวจุดไหนก่อน
จุดไหนหลัง จากนั้นให้สำรวจดูการเข้าถึงแหล่งท่องเที่ย วในแต่ละจุดว่ายากง่ายอย่างไร ต้องใช้พาหนะ
าเท
อื่นเปลี่ยนถ่ายหรือไม่ จากนั้นต้องสำรวจบริเวณทางผ่านใกล้เคียงว่ามีร้านอาหารที่สามารถนำกลุ่มทัวร์
ศึกษ
มาใช้บริการได้หรือไม่ สำรวจว่ามีที่พักใกล้เคียงเหมาะสมที่ใดบ้าง ตลอดจนสำรวจทางกลับว่ามีร้าน
ขายของที่ระลึกให้นักท่องเที่ ยวได้แวะซื้อเลือกชมอย่างไรหรือไม่ การนำข้อมูลเรื่องเส้นทางเดินทาง
กา ร
แหล่งท่องเที่ยว และสถานประกอบการต่างๆ ดังกล่าว มาคิดพิจารณาลำดับความเป็นไปได้ก่อนหลัง
และเลือกสรรในสิ่งที่คิดว่าเหมาะสมกับความสามารถที่ผู้จัดสามารถทำได้ หรือเพื่อให้ตอบสนองตาม
เพื่อ
ความต้องการของลูกค้ามากที่สุดนั้นเป็นสิ่งจำเป็นมาก ทั้งนี้ต้องมีความเป็นไปได้เรื่องของเวลาระหว่าง
จุดต่อจุด ค่าใช้จ่ายที่เหมาะสมและสามารถจัดไปได้ตามช่วงฤดูกาลของแหล่งท่องเที่ยวในแต่ละที่
ิต
นดุส
ความหมายเส้นทางการท่องเที่ยว
ัยสว
ได้มีผู้ให้ความหมายเส้นทางการท่องเที่ยว ไว้ดังนี้
ยาล
เพลิ ด เพลิ น จาการใช้ เ ส้ น ทางที ่ จ ั ด ทำขึ ้ น เส้ น ทางท่ อ งเที ่ ย วอาจเกิ ด ขึ ้ น โดยอั ต โนมั ต ิ จ ากการที่
นักท่องเที่ยวหลายกลุ่มใช้เส้นทางเดิมซ้ำอยู่เป็นประจำเส้นทางท่องเที่ยวอาจเป็นเส้นทางรถยนต์
"มห
ทางเท้าทางเรือหรือทางอื่น ๆ อาจใช้ร่วมกับเส้นทางสัญจรปกติของเมืองหรืออาจเป็นการกำหนด
เส้นทางขึ้นเฉพาะเป็นพิเศษ (วิฑูรย์ เหลียวรุ่งเรือง และคณะ, 2547 : 98)
เส้นทางการท่องเที่ยว หมายถึง แนวทางการสัญจรที่กำหนดขึ้นสำหรับการเดินทางหรือ
การตัดสินใจหรือเลือกเดินทางของนักท่องเที่ยวเพื่อให้สามารถพบเห็นหรือเข้าชมจุดที่น่าสนใจตาม
แหล่งท่องเที่ยวต่าง ๆ ได้ง่ายสะดวกปลอดภัยได้รับความรู้และความเพลิดเพลินจากการใช้เส้นทางที่
กำหนดขึ้นสำหรับการเดินทางท่องเที่ยวทั้งเส้นทางที่เกิดขึ้นจากความนิยมของนักท่องเที่ยวและ
ผู้ประกอบการโดยอัตโนมัติหรือเส้นทางสัญจรปกติที่เข้าถึงแหล่งเป้าหมายได้ตลอดทั้งเส้นทาง
98
ที่กำหนดขึ้นมาใหม่ตามศักยภาพของแหล่งท่องเที่ยวดังนั้นเส้นทางการท่องเที่ยวหมายถึงการกำหนด
เส้นทางการสัญจรของนักท่องเที่ยวไปยังแหล่ งท่องเที่ยวต่างๆที่น่าสนใจได้ง่ายสะดวกปลอดภัยซึ่งจะ
ได้รับความรู้และความเพลิดเพลินทำให้นักท่องเที่ยวเกิดความสุขในระหว่างการเดินทาง (ประสิทธิ์ คุณุรัตน์
และคณะ, 2546 : 76)
การจัดเส้นทางสัญจรเพื่อการท่องเที่ยว หมายถึง เส้นทางที่กำหนดขึ้นเพื่อให้นักท่องเที่ยว
สามารถพบเห็นหรือเข้าชุมจุดที่น่าสนใจตามแหล่งท่องเที่ยวต่าง ๆ ได้ง่ายสะดวกปลอดภัยได้รับความรู้
"
่านั้น
และความเพลิดเพลินจากการใช้เส้นทางที่จัดทำขึ้นเส้นทางท่องเที่ยวอาจเกิดขึ้นโดยอัตโนมัติจากการที่
นักท่องเที่ยวหลาย ๆ กลุ่มใช้เส้นทางเดิมซ้ำเป็นประจำเส้นทางท่องเที่ยวนี้อาจเป็นเส้นทางรถยนต์ทาง
าเท
เท้าทางเรือหรือทางอื่น ๆ อาจใช้ร่วมกับเส้นทางสัญจรปกติของเมืองหรืออาจเป็นการกำหนดเส้นทาง
ขึ้นมาเฉพาะเป็นพิเศษ (เดชา บุญค้ำ, 2539 : 102)
ศึกษ
สรุป เส้นทางการท่องเที่ยว หมายถึง เส้นทางที่กำหนดขึ้นเพื่อให้นักท่องเที่ยวสามารถพบเห็น
หรื อ เข้ า ชุ ม จุ ด ที ่ น ่ า สนใจตามแหล่ ง ท่ อ งเที ่ ย วต่ า ง ๆ ได้ ง ่ า ยสะดวกปลอดภั ย ได้ ร ั บ ความรู ้ แ ละ
กา ร
ความเพลิดเพลินจากการใช้เส้นทางที่จัดทำขึ้น
เพื่อ
การสำรวจทรัพยากรเพื่อกำหนดเส้นทางการท่องเที่ยว
ิต
นดุส
ที่จะต้องเก็บข้อมูลคือชื่อและลักษณะที่ตั้งการเข้าถึงเจ้าของการให้บริการข้อมูลท่องเที่ยวการติดต่อ
ซึ่งมีขั้นตอน (พยอม ธรรมบุตร 2549: 10 – 12) ดังนี้
ยาล
1. จำแนกทรัพยากรท่องเที่ยว
1.1 ประเภทของทรัพยากร
าวิท
(1) ทรัพยากรหลักเป็นจุดดึงดูดนักท่องเที่ยว
(2) ทรัพยากรรองเพื่อสนับสนุนทรัพยากรหลักในการดึงดูดนักท่องเที่ยว
"มห
1.2 ชนิดของทรัพยากร
(1) ทรัพยากรธรรมชาติ: พืชสัตว์ภูมิทัศน์ภูมิอากาศน้ำ
(2) ทรัพยากรวัฒนธรรม: ศาสนามรดกวัฒนธรรมประวัติศาสตร์ชาติพันธุ์
(3) ทรัพยากรเหตุการณ์สำคัญ: งานมหกรรมการแข่งขันงานแสดงผลิตภัณฑ์
(4) ทรัพยากรกิจกรรม: นันทนาการผจญภัย สิ่งอำนวยความสะดวก
(5) ทรัพยากรบริการ: ที่พักอาหารการต้อนรับการขนส่ง
99
2. สำรวจทำรายการทรัพยากรท่องเที่ยว
การสำรวจรายการทรัพยากรท่องเที่ยว 5 ชนิดคือธรรมชาติวัฒนธรรมเหตุการณ์สำคัญ
กิจกรรมและการบริการดังกล่าวโดยการเก็บข้อมูลรายละเอียดของสิ่งที่มีความน่าสนใจดึงดูดใจ
ความโดดเด่นเป็นเอกลักษณ์ความสำคัญคุณค่าข่าวสารสถานที่ตั้งการเข้าถึงแหล่งผู้ดูแลรับผิดชอบ
จั ด การช่ ว งเวลาใช้ บ ริ ก ารการติ ด ต่ อ ประสานงานปริ ม าณการใช้ ผ ู ้ เ ข้ า ใช้ ล ั ก ษณะการใช้ แ ละ
ค่าธรรมเนียมการใช้แหล่งทรัพยากร
"
่านั้น
3. การประเมินทรัพยากรท่องเที่ยว
3.1 คุ ณ ภาพทรั พ ยากรคื อ สิ่ ง ที่ ท ำให้ ท รั พ ยากรนั้ น ดี ก ว่ า หรื อ ด้ อ ยกว่ า ทรั พ ยากรอื่ น
าเท
ในสถานที่อื่น ๆ การได้รับการดูแลรักษาจุดด้อยเสียหายคุณภาพบริการสิ่งที่ควรปรับปรุงสิ่ งที่เป็น
ปัญหาอุปสรรค
ศึกษ
3.2 ความโดดเด่นของทรัพยากรได้แก่มีสิ่งที่ทำให้ทรัพยากรในพื้นที่นั้นๆมีความน่าสนใจ
เป็นพิเศษซึ่งแตกต่างจากที่อื่นกระทั้งสามารถสร้างความภาคภูมิใจในสถานที่นั้น ๆ
กา ร
3.3 อำนาจในการดึ ง ดู ด นั ก ท่ อ งเที่ ย วได้ แ ก่ สิ่ ง ที่ มี บ ทบาทในกิ จ กรรมระบบการวั ด
การประเมินระดับการใช้การเพิ่มแรงดึงดูดมากขึ้น
เพื่อ
เพื่อมีบทบาทสำคัญในอนาคตและลักษณะปัญหาอุปสรรคต่อการพัฒนา
ัยสว
การจัดเส้นทางสัญจรเพื่อการท่องเที่ยว
ยาล
1. การกำหนดเส้นทางการพิจารณากำหนดเส้นทางท่องเที่ยวควรสำรวจและสังเกตการณ์
จากพฤติ ก รรมของนั ก ท่ อ งเที ่ ย วที ่ เ ป็ น อยู ่ ป ระกอบกั บ แนวโน้ ม ที ่ ค วรจะเป็ น ในการจั ด เส้ น ทาง
"มห
จึ ง เปลี่ยนเป็นการสัญจรโดยทางเรือในขากลับซึ่งนักท่องเที่ยวจะได้พักผ่อนไปในตัวระหว่างขากลับ
หรืออาจจัดในลักษณะแบบทางเดียวโดยมีจุดเริ่มต้นและจุดสุดท้ายแยกกันอยู่ตามความเหมาะสม เช่น
กรณีที่แหล่งท่องเที่ยวกระจายห่างไกลกัน เช่น แหล่งท่องเที่ยวอยู่ริมน้ำ เป็นต้น เส้นทางลักษณะนี้จะ
ไม่มีปัญหาสำหรับการท่องเที่ยวแบบกลุ่ม เพราะยานพาหนะสามารถไปรอรับอยู่ที่จุดใดก็ได้
3. การจัดเส้นทางให้มีความแตกต่างภายเมืองการกำหนดเส้นทางอาจจัดทำขึ้นหลายเส้นทาง
หรือหลายระบบก็ได้ภายในเมือง ๆ หนึ่งเพื่อเป็นทางเลือกสำหรับนักท่องเที่ ยวที่มีเวลาน้อยต่างกัน
"
่านั้น
ความแตกต่างกันอันเนื่องมาจากความสนใจของนักท่องเที่ยวเช่นเส้นทางสำหรับผู้สนใจศิลปะและ
วัฒนธรรมอาจพานักท่องเที่ยวไปตามแม่น้ำลำคลองเพื่อดูชีวิตความเป็นอยู่และสภาพบ้านเมืองหรือ
าเท
อาจเป็นเส้นทางที่มีความหลากหลายและน่าสนใจหลายด้านร่วมกันอยู่
4. ควบคุมเส้นทางและรูปแบบของการสัญจรไม่ให้เกิดความสับสนการเข้าถึงและเดินทาง
ศึกษ
จะต้องควบคุมได้ง่ายและไม่สับสน
5. การให้ ข้ อ มู ล ข่ า วสารในเส้ น ทางจั ด ทำการประชาสั ม พั น ธ์ ใ ห้ ข้ อ มู ล กั บ นั ก ท่ อ งเที่ ย ว
กา ร
ตลอดทางอย่างสม่ำเสมอด้วยระบบป้ายหรือด้วยวิธีอื่น ๆ เพื่อช่วยบอกทิศทางตำแหน่งที่ตั้งและ
ระยะทางเช่นช่วยนักท่องเที่ยวกำหนดทิศทางด้วยที่หมายตา (Landmark) การสร้างความต่อเนื่อง
เพื่อ
ของเส้นทางด้วยการใช้วัสดุปูพื้นทางเท้าที่เหมือนกันไปตลอดทางหรือใช้วัสดุพืชพันธุ์ที่เหมือนกันตลอด
แนว เป็นต้น
ิต
นดุส
กับสภาพภูมิประเทศสภาพภูมิอากาศและลักษณะเฉพาะตัวของเมืองนั้น ๆ
7. ปรับปรุงบริเวณจุดเริ่มต้นของเส้นทางจุดเริ่มต้นของเส้นทางท่องเที่ยวมักจะอยู่ในย่าน
ยาล
ใจกลางเมืองเข้าถึงได้ง่ายมีข้อมูลต่าง ๆ รวมอยู่ซึ่งนักท่องเที่ยวจะใช้ในการตัดสินใจวางแผนการ
เดินทางมีสิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ ไว้บริการเช่นที่จอดรถที่พักคอยห้องน้ำในเมืองหนึ่ง ๆ อาจจัด
าวิท
"
่านั้น
ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญที่สุดอีกประการหนึ่งที่จะละเลยไม่ได้
12. เส้นทางนั้นควรมีการเกาะกลุ่มหรือมีการกระจุกตัวของสถานที่สำคัญที่มีชื่อเสียง เช่น
าเท
ด้านศิลปกรรมโบราณคดีประวัติศาสตร์ระดับชาติธรรมชาติจนถึงครอบคลุมสถานที่ที่น่าสนใจให้มาก
ที่สุดนอกจากนี้ควรพยายามให้แต่ละเส้นทางมีความเด่นด้อยไม่แตกต่างกันมากนักเพื่อให้เกิดความ
ศึกษ
เพลิดเพลินใจความรู้ความเข้าใจในระดับที่ไล่เลี่ยกัน
13. เส้นทางนั้นควรมีการเกาะกลุ่มของกิจกรรมอันหลากหลายบริเวณที่มีความคึกคักของ
กา ร
กิจกรรมนานาประเภทโดยเฉพาะกิจกรรมด้านการค้าการบริการการพักผ่อนหย่อนใจแบบต่าง ๆ
สถานที ่ ซ ึ ่ ง แสดงออกถึ ง วั ฒ นธรรมประเพณี ค วามเป็ น อยู ่ ใ นชุ ม ชนความเป็ น เอกภาพของพื ้ น ที่
เพื่อ
บรรยากาศสีสันและความเร้าใจแบบตะวันออก
14. เส้นทางนั้นควรมีการเกาะกลุ่มของชุมชนหรือย่าน (District) ที่แสดงให้เห็นการดำรงชีวิต
ิต
นดุส
การรักษาขนบธรรมเนียมประเพณีความเชื่อร่วมกันของผู้คนยิ่งเป็นชุมชนที่เป็นชนกลุ่มน้อยที่มี
ขนบธรรมเนียมความเชื่อและประเพณีที่แตกต่างจากชุมชนธรรมดาทั่วไปก็จะยิ่งมีความน่าสนใจ
ัยสว
สำหรับผู้มาเยือนมากยิ่งขึ้นการที่ชุมชนเกาะกลุ่มกันจนเกิดพื้นที่ที่ชัดเจนจนสามารถวางเส้นทางสัญจร
เพื่อการท่องเที่ยวได้และหากการเกาะกลุ่มของชุมชนเหล่านี้เป็นชุมชนที่มีคุณลักษณะต่างกันก็จะมี
ยาล
ความเหมาะสมยิ่งขึ้นในการกำหนดเส้นทาง
15.เส้ น ทางนั ้ น ควรมี ก ารเกาะกลุ ่ ม รวมตั ว กั น ของสถานที ่ พ ั ก ผ่ อ นใจของชุ ม ชน
าวิท
การตั้งถิ่นฐานตลาดร้านค้า ศาสนสถานตลอดจนสถานที่ซึ่งเป็นที่รวมหรือประกอบกิจกรรมต่าง ๆ
"มห
แนวคิดเกี่ยวกับการเชื่อมโยงเส้นทางการท่องเที่ยว
"
่านั้น
น่าสนใจจากนั้นจึงพิจารณาความสามารถในการเชื่อมต่อแหล่งท่องเที่ยวต่าง ๆ เข้าด้วยกัน
2. การจั ด เส้ น ทางในลั ก ษณะวงจรทำให้ นั ก ท่ อ งเที่ ย วได้ พ บเห็ น สิ่ ง แปลกใหม่ เ กิ ด ความ
าเท
เพลิดเพลินตลอดทางโดยไม่ต้องย้อนกลับมาทางเดิมนักท่องเที่ยวอาจเกิดความรู้สึกเบื่อและเสียเวลา
ข้อดีอีกประการหนึ่งคือสะดวกสำหรับนักท่องเที่ยวกลุ่มย่อยที่ต้องการทิ้งพาหนะของตนเองไว้ยัง
ศึกษ
จุดเดิมอาจจัดให้มีการเดินทางสองลักษณะเช่นเริ่มต้นด้วยการเดินเท้าไประยะหนึ่งแล้วจึงเปลี่ยนเป็น
การสัญจรทางเรือในขากลับซึ่งนักท่องเที่ยวจะได้พักผ่อนไปในตัวระหว่างขากลับหรืออาจจัดใน
กา ร
ลั ก ษณะทางเดี ย วโดยมี จ ุ ด เริ ่ ม ต้ น และจุ ด สุ ด ท้ า ยแยกกั น อยู ่ ต ามความเหมาะสม เช่ น กรณี
แหล่งท่องเที่ยวกระจายห่างไกลกันเช่นแหล่งท่องเที่ยวอยู่ริมน้ำ เป็นต้น เส้นทางลักษณะนี้จะไม่มี
เพื่อ
ปัญหาสำหรับการท่องเที่ยวแบบกลุ่มเพราะยานพาหนะสามารถไปรองรับอยู่ที่จุดใดก็ได้
3. การจัดเส้นทางให้มีความแตกต่างการกำหนดเส้นทางอาจจัดทำขึ้นหลายเส้นทางหรือ
ิต
นดุส
หลายระบบก็ได้ภายในเมือง ๆ หนึ่งเพื่อเป็นทางเลือกสำหรับนักท่องเที่ยวที่มีเวลามากน้อยต่างกัน
ความแตกต่างกันอันเนื่องมาจากความสนใจของนักท่องเที่ยวเช่นเส้นทางสำหรับผู้สนใจศิลปะและ
ัยสว
วัฒนธรรมอาจพานักท่องเที่ยวไปตามแม่น้ำลำคลองเพื่อดูชีวิตความเป็นอยู่และสภาพบ้านเมืองหรือ
อาจเป็นเส้นทางที่มีความหลากหลายและน่าสนใจหลายด้านรวมกันอยู่
ยาล
4. ควบคุมเส้นทางและรูปแบบของการสัญจรไม่ให้เกิดความสับสนการเข้าถึงและเดินทางต้อง
ควบคุมได้ง่ายและไม่สับสน
าวิท
มีสิ่งอำนวยความสะดวกเช่นที่จอดรถที่พักคอยห้องน้ำเป็นต้นในเมืองหนึ่ง ๆ อาจจัดให้มีเส้นทาง
ทัศนาจรหลาย ๆ เส้นทาง ดังนั้น จุดเริ่มต้นนี้ไม่จำเป็นต้นมีจุดเดียวแต่อาจกระจายกันอยู่ตามบริเวณ
ที่มีแหล่งท่องเที่ยวรวมกลุ่มกันอยู่ก็ได้
8. ความต่ อ เนื่ อ งกั บ เส้ น ทางท่ อ งเที่ ย วภายนอกเมื อ งเส้ น ทางท่ อ งเที่ ย วไม่ ค วรจะ จำกั ด
อยู่ภายในเมืองเท่านั้นแต่ควรต่อเนื่องกับเส้นทางท่องเที่ยวภายนอกเมืองด้วยซึ่งอาจเป็นเส้นทาง
เดียวกันหรือต่อเนื่องกันเป็นบางส่วนก็ได้
"
่านั้น
9. จั ด สิ่ ง อำนวยความสะดวกตามสมควร เช่ น ร้ า นอาหารร้ า นขายของเล็ ก ๆ น้ อ ยและ
อาจรวมถึงร้านขายของที่ระลึกต่าง ๆ ด้วยในกรณีเป็นจุดเริ่มต้นของเส้นทางที่มีอัตราการเข้าออก
าเท
ค่อนข้างสูงส่วนบริการเช่นจุดพักคอยจุดนัดหมายจะต้องให้ความสะดวกสบายและมองเห็นได้ชัดเจน
ไม่สับสน
ศึกษ
10. ส่วนบริการทางด้านข้อมูลต่าง ๆ เกี่ยวกับตัวเมืองอาจจะอยู่ในรูปของแผ่นประกาศ
เอกสารแจกหรือเจ้าหน้าที่ให้ข้ อมูลข้อมูล ดังกล่าว ประกอบด้วย ข้อมูลเกี่ยวกับจุดสนใจต่าง ๆ
กา ร
ในเมือง ข้อมูลเกี่ยวกับ ที่พัก ร้านอาหาร การสัญจร รวมถึงกิจกรรมการท่องเที่ยว ที่เกิดขึ้นในเมือง
เพื่อให้นักท่องเที่ยวสามารถช่วยเหลือตัวเองได้
เพื่อ
11. ลักษณะทางกายภาพของสิ่งก่อสร้างและสิ่งอำนวยความสะดวกควรเป็นรูปแบบของ
ศิลปวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์ของเมืองที่นำมาปรับปรุงให้สอดคล้องกับความสะดวกในการให้บริการ
ิต
นดุส
จากแนวคิดที่นำเสนอจะพบว่าการจัดเส้นทางท่องเที่ยวมีหลายรูปแบบซึ่งแต่ละรูปแบบก็มี
ความน่าสนใจและเหมาะสมกับแหล่งท่องเที่ยวต่างกัน โดยการจัดเส้นทางท่องเที่ยวนี้จะต้องคำนึงถึง
ยาล
ส่ ว นประกอบต่ างๆให้ครบถ้ว นมากที ่สุ ด ไม่ ว ่า จะเป็ นตั วแหล่ง ท่ อ งเที ่ย วสาธารณูป โภคพื้นฐาน
สิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ เป็นต้นนอกจากนั้นระยะเวลาในการท่องเที่ยวและระยะห่างระหว่าง
าวิท
แหล่งท่องเที่ยวก็มีความสำคัญต่อการตัดสินใจท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวฉะนั้นการสร้างเส้นทางการ
ท่องเที่ยวทางธรรมชาติจึงต้องมีความรอบคอบและเอาใจใส่ในทุกรายละเอียดเพื่อสร้างประโยชน์ให้แก่
"มห
แหล่งท่องเที่ยวชุมชนและนักท่องเที่ยวให้มากที่สุด
จากแนวคิดดังกล่าว จะเห็นได้ว่าการจัดเส้นทางท่องเที่ยวมีหลายรูปแบบ ซึ่งแต่ละ รูปแบบก็
มีความน่าสนใจและเหมาะสมกับแหล่งท่องเที่ยวต่างกัน โดยการจัดเส้นทางท่องเที่ยวนี้ จะต้อง
คำนึงถึงส่วนประกอบต่าง ๆ ให้ครบถ้วนมากที่สุดไม่ว่าจะเป็นตัวแหล่งท่องเที่ยว สาธารณูปโภค
พื้นฐาน สิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ เป็นต้น นอกจากนั้นระยะเวลาในการท่องเที่ยว และระยะห่าง
ระหว่างแหล่งท่องเที่ยวก็มีความสำคัญต่อการตัดสินใจท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยว ฉะนั้นการสร้าง
104
การสำรวจเส้นทางเพื่อการจัดนำเที่ยว
"
่านั้น
รายการนำเที่ยว โดยในเบื้องต้นจะสำรวจสภาพภูมิศาสตร์และภูมิประเทศของแหล่งท่องเที่ยวและ
บริเวณใกล้เคียง สิ่งสำคัญที่ผู้สำรวจเส้นทางจะนำมาพิจารณาในการวางแผนที่สำคัญมีหลายเรื่อง
าเท
ได้แก่แหล่งท่องเที่ยว ต้องสำรวจเส้นทางหาข้อมูลให้ได้ว่าการท่องเที่ยวจะต้องแวะเที่ยวจุดไห นก่อน
จุดไหนหลัง จากนั้นให้สำรวจดูการเข้าถึงแหล่งท่องเที่ยวในแต่ละจุดว่ายากง่ายอย่างไร ต้องใช้พาหนะ
ศึกษ
อื่นเปลี่ยนถ่ายหรือไม่ จากนั้นต้องสำรวจบริเวณทางผ่านใกล้เคียงว่ามีร้านอาหารที่สามารถนำกลุ่มทัวร์
มาใช้บริการได้หรือไม่ สำรวจว่ามีที่พักใกล้เคียงเหมาะสมที่ใดบ้า ง ตลอดจนสำรวจทางกลับว่ามีร้าน
กา ร
ขายของที่ระลึกให้นักท่องเที่ยวได้แวะซื้อเลือกชมอย่างไรหรือไม่ การนำข้อมูลเรื่องเส้นทางเดินทาง
เพื่อ
แหล่งท่องเที่ยว และสถานประกอบการต่างๆ ดังกล่าว มาคิดพิจารณาลำดับความเป็นไปได้ก่อนหลัง
และเลือกสรรในสิ่งที่คิดว่าเหมาะสมกับความสามารถที่ ผู้จัดสามารถทำได้ หรือเพื่อให้ตอบสนองตาม
ความต้องการของลูกค้ามากที่สุดนั้นเป็นสิ่งจำเป็นมาก ทั้งนี้ต้องมีความเป็นไปได้เรื่องของเวลาระหว่าง
ิต
นดุส
"
่านั้น
รวมแหล่งท่องเที่ยวและสถานประกอบการต่างๆ ทำเป็น รายการนำเที่ยวแบบเหมาจ่าย (Packager
Tour) ขึ้นมาใหม่ให้น่าสนใจ
าเท
3. การสำรวจเส้นทางเพื่อเป็นตัวแทนขาย (หรือเส้นทางตัวอย่าง) เป็นลักษณะที่มีผู้ผลิต
รายการนำเที่ยว อาจเป็นบริษัทนำเที่ยว โรงแรม สายการบิน โดยผู้ผลิตรายการนำเที่ยวนั้นอาจ
ศึกษ
ร่วมมือกันเชิญบริษัทนำเที่ยวหรือตัวแทนจำหน่ายที่สนใจ ร่วมเดินทางเพื่อสำรวจเส้นทางท่องเที่ยวที่
ตนจัดทำขึ้น เพื่อให้บริษัทนำเที่ยวหรือตัวแทนที่ได้รับเชิญมาพิจารณารับรายการนำเที่ยวของผู้ผลิต
กา ร
นั้นไว้ เพื่อเป็นตัวแทนขายหรือช่วยประชาสัมพันธ์รายการนำเที่ยวนั้นๆ การสำรวจเส้นทางลักษณะนี้
ผู้ที่ได้รับเชิญ อาจไม่ต้องลงทุนเสียค่าใช้จ่ายใดๆ ในบางครั้งอาจเดินทาง หรือเสียค่าใช้จ่ ายเพียง
เพื่อ
ข้อดีของการสำรวจเส้นทางก่อนจัดนำเที่ยว
าวิท
1. สามารถป้องกันและประหยัดค่าใช้จ่ายที่อาจเสียไปโดยจากการไม่รู้ไม่ชำนาญพื้นที่
2. เพื่อได้ทราบระยะทาง สถานประกอบการต่าง ๆ ได้ชัดเจน ได้ข้อมูลสภาพที่เป็นปัจจุบัน
"มห
เจาะลึกและถูกต้อง
3. ผู้ประกอบการที่เกี่ยวข้อง ให้ความเคารพและเกรงใจ ได้ข้อตกลงและเงื่อนไขที่ดีกว่า
ติดต่อทางการทำหนังสือ หรือทางโทรศัพท์
ข้อเสียที่อาจเกิดขึ้นในการสำรวจเส้นทางก่อนจัดนำเที่ยว
1. ทำให้บริษัทสิ้นเปลืองงบประมาณมากขึ้น
2. หากเจ้าของหรือผู้บริหารถ้าไม่ได้ไปสำรวจด้วยตัวเองจะไม่ได้ผลสูงสุด
106
แนวคิดเรื่องรูปแบบการเดินทางเพื่อการจัดนำเที่ยว
"
่านั้น
รูปแบบที่ 2 เป็นการจัดรายการนำเที่ยว ที่เปลี่ยนที่พักทุกวัน ใช้เวลาในการเดินทางมากกว่า
แบบแรก ผู้เดินทางได้ความแปลกใหม่ของสิ่งแวดล้อ มในแต่ละแหล่งท่องเที่ยว ได้แวะเยี่ยมชมหลาย
าเท
เมือง
รูปแบบที่ 3 เป็นการจัดรายการนำเที่ยวที่คล้ายกับประเภทที่ 2 แต่สถานที่ออกเดินทางไป
ศึกษ
และกลับแตกต่างกัน ไม่ได้ใช้ส้นทางเดียวกัน เป็นการเดินทางที่ใช้ระยะทางไกล ราคาสูง
การสำรวจเส้ น ทางรายการนำเที ่ ย ว เป็ น การเดิ น ทางไปสำรวจตามรายการนำเที ่ ย ว
กา ร
ที่ได้วางแผนไว้ โดยจะกำหนดเส้นทางสำรวจไว้คร่าวๆ ดังนี้ (บังอร ฉัตรรุ่งเรือง, 2554 : 55)
1. ยานพาหนะที่จะใช้ในการเดินทาง
เพื่อ
3. เส้นทางหลักและเส้นทางสำรองที่จะใช้ในการเดินทาง ควรหาเส้นทางที่เดินทางได้สะดวก
และรวดเร็วที่สุดหรือผ่านแหล่งท่องเที่ยวหลักหรือมีสิ่งดึงดูดใจในการท่องเที่ยวเป็นเส้นทางหลักในการ
ัยสว
"
่านั้น
าเท
ศึกษ
กา ร
เพื่อ
"
่านั้น
าเท
ศึกษ
กา ร
ิต เพื่อ
"
่านั้น
าเท
ศึกษ
กา ร
ิต เพื่อ
นดุส
ัยสว
ยาล
าวิท
"
่านั้น
าเท
ศึกษ
กา ร
ิต เพื่อ
นดุส
"
่านั้น
าเท
ศึกษ
กา ร
ิต เพื่อ
นดุส
ัยสว
สรุป
"
่านั้น
แวะเที่ยวจุดไหนก่อนจุดไหนหลัง การเข้าถึงแหล่งท่องเที่ยวในแต่ละจุดมีความยากง่ายอย่างไร จะต้อง
ใช้ พ าหนะชนิ ด ใด มี ร ้ า นอาหาร ร้ า นขายของที ่ ร ะลึ ก จุ ด ที ่ จ ะแวะพั ก ที ่ ส ามารถนำกลุ ่ ม ทั ว ร์
าเท
มาใช้บริการได้หรือไม่ อีกทั้งจะได้พบปะกับเจ้าของธุรกิจท่องเที่ยวที่เกี่ยวข้อง เกิดการเจรจาต่อรอง
ให้เกิดความพึงพอใจสูงสุดของทุกฝ่าย
คำถามทบทวน
ศึกษ
กา ร
เพื่อ
1. การสำรวจเส้นทางหมายถึง
2. การสำรวจเส้นแบ่งเป็นกี่ประเภท อะไรบ้าง
ิต
3. จงอธิบายความหมายของการสำรวจเส้นทางเดิม
นดุส
4. จงอธิบายความหมายของการสำรวจเส้นทางใหม่
5. จงอธิบายความหมายของการสำรวจเพื่อเป็นตัวแทนขาย
ัยสว
6. จงอธิบายถึงข้อดี ของการสำรวจเส้นทาง
7. จงอธิบายถึงข้อเสีย ของการสำรวจเส้นทาง
ยาล
8. จงอธิบายแนวคิดรูปแบบการเดินทางเพื่อการจัดนำเที่ยว แต่ละประเภท
าวิท
9. ให้นักศึกษาออกแบบเอกสารสำหรับการสำรวจเส้นทาง ตามเส้นทางที่ทำบริษัททัวร์จำลอง
10. ให้นักศึกษาวางแผนการสำรวจเส้นทาง ตามเส้นทางที่ทำบริษัททัวร์จำลอง พอสังเขป
"มห
113
เอกสารอ้างอิง
"
่านั้น
มหาวิทยาลัย.
พยอม ธรรมบุตร. (2549). เอกสารประกอบการเรียนการสอนเกี่ยวกับองค์ประกอบของการ
าเท
ท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: สถาบันพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วิฑูรย์ เหลียวรุง่ เรือง และคณะ. (2547). เส้นทางท่องเที่ยวสถาปัตยกรรมเชิงประวัติศาสตร์.
ศึกษ
เชียงใหม่ : คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ประสิทธิ์ คุณุรตั น์และคณะ. (2546). การศึกษาสภาพและผลกระทบทางเศรษฐกิจสังคมของชุมชน
กา ร
ที่จัดการทรัพยากรเกลือ ดินเค็มและน้ำเค็ม ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน.
เพื่อ
ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ิต
นดุส
ัยสว
ยาล
าวิท
"มห
"มห
าวิท
ยาล
ัยสว
นดุส
ิต เพื่อ
กา ร
ศึกษ
าเท
่านั้น
"
115
บทที่ 8
การอ่านและเขียนแผนที่
"
่านั้น
ยกตัวอย่างเช่น แผนที่ทางภูมิศาสตร์ นอกจากนี้เรายังสามารถวาดแผนที่แสดงคุณสมบัติของบริเวณ
ต่าง ๆ บนพื้นโลก เช่น ความหนาแน่นของประชากร ความสูงของพื้นที่ ดัชนีการพัฒนาของมนุษย์ใน
าเท
แต่ละประเทศ เป็นต้น (วิกิพีเดีย, 2560)
แผนที่ เป็นอีกภาษาหนึ่งที่บอกเกี่ยวกับระยะทางว่าสถานที่แต่ละแห่งมีระยะห่างกันเท่าไร
ศึกษ
โดยสามารถดูได้จากเส้นและสัญลักษณ์บนแผนที่ ซึ่งจะกำหนดเครื่องหมายแทนถนน แม่น้ำ และ
สถานที่ต่าง ๆ ขึ้นเพื่อให้เราสามารถรู้ได้ตัวเองว่าสถานที่ที่เราต้องการจะไปอยู่ตรงไหนบนแผนที่ และ
กา ร
สามารถเดินทางไปในสถานที่ที่ไม่เคยไปได้อย่างถูกต้อง นอกจากนี้คุณยังสามารถช่วยคนอื่นหาสถานที่
เพื่อ
ที่ต้องการจะไปได้ด้วยแผนที่อย่างดาย
แผนที่ แสดงเส้นทาง ถนน แม่น้ำ เส้นแบ่งเขต ชื่อ จังหวัด อำเภอ ตำบล หมู่บ้าน ฯลฯ
ิต
คุณจะต้องการไป
1. ต้ อ งทำความเข้ า ใจเส้ น และสั ญ ลั ก ษณ์ บ นแผนที่ ก่ อ นว่ า ว่ า อะไร ดู ไ ด้ จ ากสั ญ ลั ก ษณ์
าวิท
ที่ กำหนดไว้ในแผนที่
"มห
2. ต้องเข้าใจมาตราส่วนของแผนที่ มาตราส่วนคือจุดสำคัญในการใช้คำนวณพื้นที่จริงที่มีอยู่
ลงบนกระดาษ เนื่องจากพื้นที่มีขนานใหญ่กว่ากระดาษ จึงต้องคำนวณออกมาว่าขนาดของเมือง ถนน
และแม่น้ำในกระดาษ ต้องมีขนาดเท่าไร ยกตัวอย่างเช่น ขนาดพื้นที่ 1 เซนติเมตร เท่ากับขนาดของ
เมืองหนึ่งเมืองหรือประเทศหนึ่งประเทศ
3. คุณต้องรู้ว่าตำแหน่งไหนที่คุณอยู่บนแผนที่ขณะนั้น
4. แผนที่ที่ถูกต้องทิศเหนือจะอยู่ด้านบนของแผนที่เสมอ และต้องหันแผนที่ไปทางทิศเหนือ
ดังนั้นคุณจะทราบว่า ด้านหน้าที่คุณยืนคือ ทิศเหนือ ดังนั้นคุณถึงจะรู้ว่าทางที่คุณจะไปนั้นต้องเลี้ยว
ซ้ายหรือขวาตรงจุดไหนบ้าง
116
5. หาตำแหน่งในแผนที่ที่คุณต้องการจะไป
6. มองหาถนนที่คุณจะไปในแผนที่
เครื่องหมายแผนที่
"
เกิดขึ้นตามธรรมชาติและที่มนุษย์สร้างขึ้น เครื่องหมายที่ใช้นี้ ต้องพยายามให้ผู้ใช้แผนที่เกิดมโนภาพ
่านั้น
ต่อลักษณะของรายละเอียดต่างๆ อย่างถูกต้องใกล้เคียงความจริง ตามความเป็นจริงแล้วรายละเอียด
หรือลักษณะภูมิประเทศต่างๆ ควรปรากฏอยู่บนแผนที่ในลักษณะสมจริงทั้งในทางส่วนสัด ที่ตั้ง และ
าเท
รูปร่าง แต่ในทางปฏิบัติแล้วย่อมไม่สามารถกระทาได้ ทั้งนี้เนื่องจากลักษณะภูมิประเทศหลายแห่งจะ
ศึกษ
ขาดความสำคัญลงไป และบางแห่งอาจมองไม่เห็นเนื่องจากได้ย่อขนาดลงไปเล็กมาก ฉะนั้นผู้ทาแผนที่
จึงจาเป็นต้องใช้เครื่องหมายหรือสัญลักษณ์ต่างๆ แทนลักษณะภูมิประเทศบนผิวพิภพทั้งที่เกิดขึ้นตาม
กา ร
ธรรมชาติและที่มนุษย์สร้างขึ้น เครื่องหมายที่ใช้นี้จะต้องพยายามให้มีลักษณะเหมือนของจริงให้มาก
ที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ต้องให้มีลักษณะที่มองเห็นจากข้างบน
เพื่อ
ประเทศ ดังต่อไปนี้
นดุส
"
เส้นทางที่สำคัญที่เราจะพาไปสู่จุดหมาย โดยเฉพาะ "ทางหลวง" ซึ่งกรมทางหลวงได้กำหนดโดยตั้งชื่อ
่านั้น
สัญลักษณ์เป็นตัวเลขหลัก 1, 2, 3 และ 4 เพื่อให้เข้าใจตรงกัน และเพื่อเพิ่มความสะดวกในการเดินทาง
าเท
การอ่านหมายเลขทางหลวง
ศึกษ
แต่เดิมทางหลวงสายสำคัญ ๆ ปรกติใช้ชื่อสกุลของบุคคลที่มีความสำคัญซึ่งเกี่ยวข้องกับทางสาย
กา ร
นั้น ๆ เช่น เป็นผู้บุกเบิก ผู้ก่อสร้าง มาตั้งเป็นชื่อถนน แต่เมื่อมีการสร้างทางมากขึ้น การใช้ชื่อสกุลมี
ความยุ่งยากและสับสน ทั้งไม่สามารถทราบได้ว่าทางสายนั้นอยู่ทางบริเวณภาคใดของประเทศ จึงได้มี
เพื่อ
- ทางหลวงพิเศษหมายเลข 9 เป็นถนนวงแหวนรอบนอกกรุงเทพฯ
2. ทางหลวงที่ มี เ ลขสองตั ว คื อ ทางหลวงแผ่ น ดิ น หรื อ ทางหลวงพิ เ ศษที่ เ ป็ น สาย
ประธานตามภาคต่ า ง ๆ เช่ น ทางหลวงแผ่ น ดิ น หมายเลข 22 หมายถึ ง ทางหลวงแผ่ น ดิ น สาย
ประธานในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ สายอุดรธานี-นครพนม ทางหลวงพิเศษหมายเลข 51 หมายถึง
ทางหลวงซึ่งเชื่อมต่อจากถนนวงแหวนรอบนอกกรุงเทพฯ สุพรรณบุรี
3. ทางหลวงที่มีเลขสามตัว คือ ทางหลวงแผ่นดินสายรอง เช่น ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข
"
202 หมายถึงทางหลวงแผ่นดินสายรองในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ สายชัยภูมิ-เขมราฐ ทางหลวง
่านั้น
แผ่นดินหมายเลข 314 หมายถึงทางหลวงแผ่นดินสายรองในภาคกลางสายบางปะกง-ฉะเชิงเทรา
4. ทางหลวงที่มีเลขสี่ตัว คือ ทางหลวงแผ่นดินที่เชื่อมระหว่างจังหวัดกับอำเภอ หรือสถานที่
าเท
สำคัญของจังหวัดนั้น เช่น ทางหลวงหมายเลข 4006 หมายถึงทางหลวงในภาคใต้สายแยกทางหลวง
ศึกษ
หมายเลข 4 (ราชกรูด-หลังสวน)
ในการอ่านหมายเลขทางหลวงให้อ่านเรียงตัว ดังนี้
กา ร
หมายเลขทางหลวง 21 อ่านว่า หมาย-เลข-ทาง-หลวง สอง-หนึง่
หมายเลขทางหลวง 314 อ่านว่า หมาย-เลข-ทาง-หลวง สาม-หนึง่ -สี่
ิต เพื่อ
นดุส
ัยสว
ยาล
าวิท
"มห
"
่านั้น
าเท
ศึกษ
กา ร
เพื่อ
"
่านั้น
าเท
ศึกษ
กา ร
ิต เพื่อ
นดุส
ัยสว
ยาล
าวิท
"มห
"
่านั้น
าเท
ศึกษ
กา ร
ิต เพื่อ
นดุส
ัยสว
ยาล
าวิท
"มห
"
สุขาคนพิการ / + 5 บาทเพิ่ม
่านั้น
ร้านค้า/ตู้ ATM / 2 นาที
ทางผ่าน 2 ชั่วโมง ใหญ่ ระดับกลาง ATM/ร้านอาหาร/ ห้องน้ำต้องไป
าเท
อุทยาน เนื่องจากมี ร้านค้า/ศูนย์อาหาร เข้าด้านหลัง
ท่ากอ การปรับปรุง (เล็ก) เนื่องจากมีการ
ศึกษ
ปรับปรุง
ที่มา: พราวธีมา ศรีระทุ (2563)
กา ร
ตารางที่ 8.2 ตัวอย่างการสำรวจการเดินทาง
เพื่อ
35-4-41 จ.ประจวบฯมี ก าร
นดุส
ก่อสร้างถนนเป็นระยะ
สวนนายดำ- 22 กม. ถนนหมายเลข 41 พื้นผิวถนนเรียบ
ัยสว
พระบรมธาตุสวี
พระบรมธาตุสวี-ศาลกรม 52 กม. ถนนหมายเลข 41- ถนนสองเลนต้องใช้
ยาล
"
ใหญ่
่านั้น
ศาลกรม รถเข้าได้ทกุ 8.00 น.- ไม่เสียค่าบริการ เพียงพอต่อ 5 ห้อง ร้านค้า/ร้านของฝาก
หลวงชุมพร ชนิด 18.00 น. นักท่องเที่ยว (เล็ก)/ที่ถา่ ยรูปที่
าเท
มี 2 โซน ระลึก
จุดชมวิว รถบัสไม่ 05.00- ไม่เสียค่าบริการ เพียงพอต่อ ญ 3 ห้อง/ ร้านกาแฟนั่งชมวิว/
ศึกษ
เขามัทรี สามารถเข้า 19.00 นักท่องเที่ยว ช 3 ห้อง จุดถ่ายรูปสองฝั่ง
ได้ต้องต่อรถ กา ร
สองแถว
เกาะทะลุ เข้าถึงง่าย 08.00น. - รวม 4 เกาะ 900 - 1 ห้องบน เชือกกระหายดำน้ำ
เพื่อ
(โดยเรือ) 16.00น. บาท เรือ เสื้อชูชีพ
สน๊อกเกอร์
เกาะง่าม เข้าถึงง่าย 08.00น. - รวม 4 เกาะ 900 - 1 ห้องบน เชือกกระหายดำน้ำ
ิต
สน๊อกเกอร์
เกาะง่าม เข้าถึงง่าย 08.00น. - รวม 4 เกาะ 900 - 1 ห้องบน เชือกกระหายดำน้ำ
ัยสว
ชนิด ได้)
สวนนายดำ เข้าถึงง่าย รถ 08.00 น. – ไม่เสียค่าบริการ กว้าง (รถบัส ห้องน้ำ ห้องน้ำหลากหลาย
เข้าได้ทุก 18.00 น. สามารถจอด สะอาด รูปแบบ ร้านกาแฟ
ชนิด ได้) ร้านขายของที่ระลึก
จุดพักรถ
ร้านอาหาร
"
สถานที่จอดรถ เพียงพอสำหรับรับกรุ๊ป เพียงพอสำหรับรับกรุ๊ป เพียงพอสำหรับรับกรุ๊ป
่านั้น
ทัวร์ ทัวร์ ทัวร์
จำนวนห้องน้ำ ช. 10 ห้อง ช. 4 ห้อง ช. 2 ห้อง
าเท
ญ. 15 ห้อง ญ. 3 ห้อง ญ. 5 ห้อง
ศึกษ
โซนธรรมดา 8 ห้อง
โซนน้ำตก 3 ห้อง กา ร
ห้องอาบน้ำ 2 ห้อง
จำนวนที่นั่ง 18 โต๊ะ 4 ซุ้ม 15 โต๊ะ
เพื่อ
จุดถ่ายรูป
เบอร์ติดต่อ 089-6520733 081-9179868 0899142456
"มห
หมายเหตุ - - -
สรุป
"
่านั้น
ไม่พลัดหลง ซึ่งหมายเลขทางหลวงมีลักษณะ ดังนี้ ทางหลวงที่มีเลขหนึ่งตัว หมายถึง ทางหลวงแผ่นดิน
และทางหลวงพิเศษที่เป็นถนนสายหลัก เชื่อมการคมนาคมระหว่างภาคต่อภาค ทางหลวงที่มีเลขสอง
าเท
ตัว คือ ทางหลวงแผ่นดินหรือทางหลวงพิเศษที่เป็นสายประธานตามภาคต่าง ๆ เช่น ทางหลวงแผ่นดิน
หมายเลข 22 หมายถึง ทางหลวงแผ่นดินสายประธานในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ สายอุดรธานี -
ศึกษ
นครพนม ทางหลวงพิเศษหมายเลข 51 หมายถึง ทางหลวงซึ่งเชื่อมต่อจากถนนวงแหวนรอบนอก
กรุงเทพฯ สุพรรณบุรี ทางหลวงที่มีเลขสามตัว คือ ทางหลวงแผ่นดินสายรอง เช่น ทางหลวงแผ่นดิน
กา ร
หมายเลข 202 หมายถึงทางหลวงแผ่นดินสายรองในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ สายชัยภูมิ-เขมราฐ
ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 314 หมายถึงทางหลวงแผ่นดินสายรองในภาคกลางสายบางปะกง-
เพื่อ
คำถามทบทวน
ยาล
1. จงอธิบายถึงความหมายของแผนที่
2. การแสดงสีในแผนที่ สีแสดง หมายถึง
าวิท
5. ทางหลวงที่มีเลขหนึ่งตัว หมายถึง
6. ทางหลวงที่มีเลขสองตัว หมายถึง
7. ทางหลวงที่มีเลขสามตัว หมายถึง
8. ทางหลวงที่มีเลขสี่ตัว หมายถึง
9. หมายเลขทางหลวง 314 อ่านว่า
10. ให้นักศึกษาเขียนแผนที่เส้นทางที่บริษัททัวร์จำลองกำหนดจัดทัวร์
126
เอกสารอ้างอิง
"
่านั้น
ความรู้เกี่ยวกับแผนที่เบื้องต้น. (2560). สืบค้นเมื่อวันที่ 10 มกราคม 2560 จาก
http://www.rmutphysics.com/sciencefac/artic/map/map.htm
าเท
แผนที่ประเทศไทย. (2560). สืบค้ นเมื่อวันที่ 10 มกราคม 2560 จาก http://www.thailand-map-
guide.com/_help.php
ศึกษ
แผนที่ทางหลวง-กรมทางหลวง. (2560). สืบค้นเมื่อวันที่ 10 มกราคม 2560 จาก http://www.doh.go.th/
doh/th/services/travel-guide/366-highways-map.html
กา ร
ิต เพื่อ
นดุส
ัยสว
ยาล
าวิท
"มห
147
บทที่ 9
การเขียนรายการนำเที่ยว
"
่านั้น
รายการนำเที่ยวมิใช้เฉพาะความสามารถในการเขียนกำหนดการเดินทางเท่านั้น แต่หมายรวมถึง
ความสามารถของการเขียนมีเหตุผล น่าเชื่อถือ มีสีสัน เร้าอารมณ์ ที่ทำให้ผู้อ่านอ่านแล้วเกิดความรู้สึก
าเท
อยากไปเที่ยว แล้วให้ความสนใจ สอบถาม จนถึงการตัดสินใจซื้อสิค้าในที่สุด (ฉันทัช วรรณถนอม,
2552 : 114)
การเขียนรายการนำเที่ยว
ศึกษ
กา ร
เพื่อ
การเขียนรายการนำเที่ยวนั้นจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมีการเขียนรายการนำเที่ยวให้กับ
นักท่องเที่ยว เพื่อที่จะให้นักท่องเที่ยวนำไปดูล่วงหน้าก่อนการนำเที่ยว หรือระหว่างการนำเที่ยวก็
ิต
สามารถนำมาดูว่าจะไปท่องเที่ยวในแหล่งท่องเที่ยวไหนต่อและรับประทานอาหารที่ไหน พักโรงแรมใด
นดุส
รายการเที่ยวหรือแพ็คเกจทัวร์ที่กำลังเป็นที่นิยมอยู่ในปัจจุบัน เป็นสินค้าที่สำคัญที่นำเสนอ
แก่ลูกค้าหรือผู้บริโภคกลุ่มเป้าหมาย ที่สามารถตอบสนองความพึงพอใจและรวมถึงลักษณะที่เป็น
ยาล
เครื่องมือช่วยการเขียนรายการนำเที่ยว
1. เครื่องมือที่เป็นเอกสาร
1.1 หนังสือที่เกี่ยวข้องต่าง ๆ
1.2 วารสารที่เกี่ยวข้อง
1.3 แผ่นพับ , โบชัวร์
1.4 ตารางบอกเวลาการเดินทาง
128
1.5 ตารางหรือใบเสนอราคา
1.6 แผนที่หรือแผนผัง
1.7 เอกสารอื่น ๆ
2. เครื่องมืออื่น ๆ
2.1 จากหน่วยงานภาครัฐที่เกี่ยวข้อง
2.2 จากภาคเอกชนที่เกี่ยวข้อง
"
2.3 จากผู้มีประสบการณ์ในการเดินทางท่องเที่ยวมาแล้ว
่านั้น
2.4 จากสถานประกอบการที่เกี่ยวข้องในการจัดนำเที่ยว
2.5 จากอินเตอร์เน็ต
าเท
ศึกษ
คุณสมบัติของผู้เขียนรายการนำเที่ยว
กา ร
1. มีความสามารถในการใช้ภาษาได้รัดกุม สละสลวย ถูกต้องและชัดเจน
2. มี ศ ิ ล ปะในการเขี ยนที่ ส ามารถบรรยายด้ ว ยถ้ อ ยคำที ่ท ำให้ผู ้อ ่ านเกิ ดจิน ตภาพ และ
เพื่อ
จินตนาการไปตามคำบรรยาย จนมีความรู้สึกอยากไปสัมผัสด้วยตนเอง
3. มีความรู้กว้างขวางเกี่ยวกับแหล่งท่องเที่ย วทั้งในประเทศและต่างประเทศทางด้าน
ิต
4. มีประสบการณ์เดินทางไปในสถานที่จริงมาแล้ว
5. มีความละเอียดรอบคอบในการจัดเวลาในการเดินทาง และการกำหนดราคาค่าบริการ
ัยสว
คิดคำนวณราคาอย่างถูกต้อง
7. ใฝ่หาความรู้อยู่เสมอ
าวิท
ของบริษัท
10. มีความรู้เรื่องของตารางบอกเวลาเดินทาง (Time Table) ของสายการบิน ตารางเดินรถ
ต่างๆ รวมถึงเวลาเปิด-ปิดของสถานที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับการจัดนำเที่ยว
11. สามารถเขียน หรือสร้างจุดขายให้กับรายการนำเที่ยวของตน โดยเขียนให้มีข้อเด่น
ที่แตกต่างจากโปรแกรมท่องเที่ ยวเดียวกันแต่เป็นของบริษัทอื่นเพื่อความเป็นเอกลักษณ์ของรายการ
นำเที่ยวของบริษัทตน
129
12. มีความสามารถในการจดจำหรืออ่านแผนที่การเดินทางชนิดต่างๆได้อย่างคล่องแคล่ว
รวดเร็ว เพือ่ ประโยชน์ในการเขียนรายการนำเที่ยวได้อย่างรวดเร็ว (ฉันทัช วรรณถนอม, 2552 : 115)
รูปแบบการเขียนรายการนำเที่ยว
"
เพื่อดึงดู ดความสนใจของนัก ท่อ งเที ่ย ว แต่จะมีเนื้อความคล้ ายคลึง กัน โดยมีรายละเอีย ดดั ง นี้
่านั้น
(บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา และ ปทุมเทพ แก้วคำ, 2560: 160-167)
1. วันและเวลาของการเดินทาง
าเท
2. สถานที่ท่องเที่ยวที่จะไปเยี่ยมชม
ศึกษ
3. รับประทานอาหารเช้า กลางวัน เย็นที่ร้านใด เป็นอาหารประเภทใด
4. พักค้างแรมที่ใด และเป็นที่พักประเภทใด รวมทั้งระดับชั้นของที่พัก
กา ร
5. ข้อมู ล อื่นๆ ที่ จะเป็น ประโยชน์ส ำหรั บนั กท่ อ งเที่ ย ว แต่ส่วนใหญ่ จ ะเลี่ ย ง ไม่เขี ย นสิ่ ง
ที่ไม่จำเป็น เพราะบางครั้งรายการอาจจะต้องยืดหยุ่น หรือมีการเปลี่ยนแปลงตามความจำเป็น
เพื่อ
นำเที่ยวแบบคร่าวๆ เพื่อให้นักท่องเที่ยวทราบว่ารายการนำเที่ยวนี้มีการเดินทางท่องเที่ยวกี่วัน
นดุส
การเขียนรายการนำเที่ยวอย่างย่อ :
- แม่ฮ่องสอน เมืองสามหมอก ทุ่งดอกบัวตอง ท่านละ 5,350 บาท 5 วัน 4 คืน อาหาร 10 มื้อ :
11-15 สิงหาคม 2562
เที่ยวออบหลวง แม่ฮ่องสอน แม่สะเรียง ล่องเรือแม่น้ำปาย ชมกระเหรี่ยงคอยาว กระเหรี่ยง
คอยาว พระธาตุดอยกองมู ถ้ำน้ำลอด ห้วยน้ำดัง โป่งเดือดป่าแป้ ฟาร์มกล้วยไม้ สวนพฤษศาสตร์
สิริกิติ์ ซื้อสินค้านานาชนิดตลาดไนท์บาซาร์
"
- ภูเก็ต ไข่มุกเม็ดงามแห่งอันดามัน ท่านละ 3,900 บาท 4 วัน 3 คืน อาหาร 8 มื้อ : 11-14
่านั้น
กันยายน 2562
อุทยานแห่งชาติอ่าวพังงา ถ้ำลอด เขาหมาจู เกาะปันหยีหมู่บ้านกลางน้ำ เขาตะปูและเขาพิงกัน
าเท
แวะแหลมพรหมเทพ เที่ยวหมู่เกาะพีพี พีพีดอน พีพีเล หาดมาหยา อ่าวต้นไทร สัก การะอนุสาวรีย์
ศึกษ
วีรสตรี ชมตึกโบราณ และนมัสการพระผุด พระทอง หลวงพ่อแช่มที่วัดฉลอง และพระธาตุไชยา สุราษฎร์
ธานี กา ร
การเขียนรายการนำเที่ยวอย่างย่อ : ออสเตรเลีย และนิวซีแลนด์
- กำหนดการเดินทาง : วันที่ 11-20 สิงหาคม 2562
เพื่อ
ชาวออสซี
- โอ้กแลนด์ เมืองท่าศูนย์กลางพาณิชยกรรมสำคัญ และเมืองหลวงในอดีตของนิวซีแลนด์
าวิท
2. การเขียนรายการนำเที่ยวแบบกำหนดเป็นตารางที่บอกการท่องเที่ยวอย่างละเอีย ด
ซึ่งแบ่งออกเป็น 2 รูปแบบย่อย ๆ คือ
(1) แบบ Outline Itinerary เป็นการเขียนรายการนำเที่ยวที่บอกกำหนดการท่องเที่ยว
แต่ละวันอย่างไม่มีรายละเอียด
(2) แบบ Descriptive Itinerary เป็ น การเขี ย นรายการนำเที่ ย วบอกการท่ อ งเที่ ย ว
แต่ละวันอย่างละเอียด ตามเวลาที่กำหนดอย่างคร่าว ๆ
131
"
6. สถานที่ท่องเที่ยวหลัก ๆ และระยะเวลาในการท่องเที่ยว
่านั้น
7. กิจกรรมการท่องเที่ยวในแต่ละวัน แต่ละเวลา
8. จำนวนนักท่องเที่ยวขั้นต่ำ (ถ้ามี)
าเท
9. อัตราค่าบริการ ผู้ใหญ่/เด็ก
ศึกษ
10. อัตราค่าบริการนี้รวมอะไรบ้าง เช่น รวมค่าพาหนะตลอดการเดินทาง จำนวนมื้ออาหาร
ค่าที่พักกี่คืน ค่ามัคคุเทศก์นำชม ค่าประกันชีวิตหรืออุบัติเหตุในวงเงินกี่บาท ค่าวีซ่า ค่าภาษีสนามบิน
กา ร
(ในกรณีไปต่างประเทศ)
11. อัตราค่าบริการนี้ไม่รวมอะไรบ้าง เช่น ไม่รวมค่าใช้จ่ายส่วนตัว ไม่ร วมค่าอาหารบางมื้อ
เพื่อ
ไม่รวมค่าภาษีเงินได้หักคืน ณ ที่ จ่าย 3% และค่าภาษีมูลค่าเพิ่ม 7% จากยอดการใช้บริการและค่า
อื่นๆ
ิต
12. เงื่อนไขการชำระเงิน
นดุส
ของแต่ละคนไปด้วย
ทั้งนี้การให้ข้อมูลแก่นักท่องเที่ยว พนักงานขายควรให้ลูกค้าทราบถึงระเบียบและเงื่อนไข
"มห
ท้ายโปรแกรมทัวร์ควรมีหมายเหตุบอกด้วยทุกครั้งว่า กำหนดการอาจมีการเปลี่ยนแปลงได้
ตามความเหมาะสม ขึ ้ น อยู ่ ก ั บ สภาพภู ม ิ อ ากาศ เหตุ ก ารณ์ เ ฉพาะหน้ า แต่ ท างบริ ษ ั ท จะคำนึ ง
ถึงผลประโยชน์และความปลอดภัยของลูกค้าเป็นสำคัญ
"
วันที่ 1 แพพะโต๊ะ พระบรมธาตุสวี ศาลกรมหลวงชุมพร จุดชมวิวเขามัทรี
่านั้น
เวลา รายละเอียด
23.00 น. คณะเดินทางพร้อมกัน ณ มหาลัยสวนดุสิต ตึก 10 ประตู 4 เจ้าหน้าที่ของบริษัทฯ
าเท
คอยให้บริการต้อนรับ และอำนวยความสะดวกให้ท่าน
ศึกษ
00.00 น. ออกเดินทางมุ่งหน้าสู่จังหวัดชุมพร ประตูสู่ภาคใต้
08.30 น. รับประทานอาหารเช้า ณ สวนนายดำ แจกอาหารแบบกล่อง (1)
กา ร
10.30 น. เดินทางถึงลำน้ำพะโต๊ะ เพื่อทำการล่องแพชมธรรมชาติ ที่ต้นน้ำของแม่น้ำพะโต๊ะ
ธรรมชาติ สองข้างลำน้ำเขียวขจี ผีเสื้อ และแมลงปอ บินไปมาแสดงถึงความใส
เพื่อ
บริสุทธิ์ของธรรมชาติของป่าพะโต๊ะที่ดีเยี่ยม
12.00 น. เตรียมล่องแพ ใส่ชูชีพ เดินทางด้วยแพที่แข็งแรงพร้อมเจ้าหน้าที่ดูแลอย่างใกล้ชิด
ิต
แพจะนำทุกท่านลัดเลาะไปตามสายน้ำและภูเขาที่สลับด้วยวิวสวนผลไม้สนุกกับ
นดุส
การล่องน้ำพะโต๊ะ การล่องแพสามารถล่องได้ทุกฤดูเพราะสายน้ำพะโต๊ะไม่เคย
แห้ง การเดินทางล่องแพกว่า 7 กิโลเมตร บนธรรมชาติสองฝั่งแม่น้ำจึงเป็นที่ติดใจ
ัยสว
ของทุกท่าน
ยาล
"
19.30น. รับประทานอาหารเย็น ณ ร้านแม่ไม้ ซีฟู้ด(3) เมนูสุดพิเศษ รสชาติถูกปาก พร้อม
่านั้น
บรรยากาศริมทะเลในยามค่ำคืน
20.30น. เข้าที่พักโรงแรม Southgate Residence Hotel
าเท
วันที่ 2 ดำน้ำหมู่เกาะชุมพร เกาะมาตรา เกาะหลักแรด เกาะละวะ เกาะลังกาจิว จังหวัดชุมพร
ศึกษ
07.00 น. อรุ ณ เบิ ก ฟ้ า นกกาโบยบิ น กั บ เช้ า ที ่ ส ดใส และเสี ย งขบวนรถไฟในยามเช้ า
รับประทานอาหารเช้ าแบบบุฟ เฟ่ ต์น านาชาติ ณ ห้องอาหารของโรงแรม (4)
กา ร
08.00น. คณะพร้อมกัน ณ ล็อบบี้โรงแรม เพื่อจะนำทุกท่านไปดำน้ำดูปะการัง แห่งท้อง
ทะเลเกาะชุมพร
เพื่อ
ฝูงปลาและปะการังน้ำตื้นที่สวยงาม
-จุดดำน้ำสุดขั้วที่สอง เกาะหลักแรด ตัวเกาะหลักใหญ่นั้นรูปทรงคล้ายกับแรด
าวิท
ชนิด
12.00 น. รับประทานอาหารกลางวันแบบบุฟเฟ่ต์บนเรือ (5) และดำน้ำจุดถัดไป
- จุดดำน้ำสุดขั้วที่สาม เกาะละวะ ดำน้ำชมปะการังดอกกะหล่ำ ปลาการ์ตูน
อินเดียนแดงมากมายที่กำลังแหวกว่ายท่ามกลาง “ภูเขาดอกไม้ทะเล” ถือว่าเป็น
สิ่งที่หาดูได้ยากในท้องทะเลอ่าวไทย
- จุดดำน้ำสุดขั้วที่สี่ เกาะลังกาจิว ในอดีตรัชกาลที่ 5 เคยทรงเสด็จประพาสฯ ถึง
3 ครั้ง และได้จารึกพระปรมาภิไธยย่อ จปร. ของพระองค์ไว้บนผนังหินปากถ้ำ
134
"
คุณภาพ
่านั้น
วันที่ 3 ร้านขายของฝากเขาพ่อตาหินช้าง,วัดแก้วประเสริฐ,กรุงเทพฯ
าเท
07.00น. รับประทานอาหารเช้าแบบบุฟเฟ่ต์นานาชาติ ณ ห้องอาหารของโรงแรม (7)
ศึกษ
08.00 น. Check out และมุ่งหน้าสู่ร้านขายของฝากริมทางเขาพ่อตาหินช้างกับของฝากขึ้น
ชื่อของชุมพร กา ร
08.30น. ถึงจุดร้านขายของฝากเขาพ่อตาหินช้าง ให้ทุกท่านเลือกซื้อของฝากของที่ระลึก
10.30น. แวะชมสักการะพระขาวองค์ใหญที่สุด ณ วัดแก้วประสริฐ พร้อมชมวิวทิวทัศน์ที่
เพื่อ
สวยงาม
12.50น. รับประทานอาหารกลางวันซีฟู้ด (8) สุดอร่อยริมชายหาดทะเลบ้านกูด
ิต
นดุส
อัตรานี้รวม
- ค่าที่พัก 2 คืนห้องละ 2 ท่าน หรือ 3 ท่าน (พัก 3 ท่านในกรณีที่ไม่ต้องการพักเดี่ยว หรือมาไม่ครบคู่)
- ค่ารถโค้ชปรับอากาศแบบ 2 ชั้น VIP นำเที่ยว ตามที่ระบุในรายการ
- ค่าอาหารตามที่ระบุ 8 มื้อ และอาหารว่าง 6 มื้อ ตามที่ระบุในรายการนำเที่ยว
- ค่าเรือทุกชนิดตามรายการนำเที่ยว
135
"
อัตรานี้ไม่รวม
่านั้น
- ค่าใช้จ่ายส่วนตัว เช่น ค่าโทรศัพท์ ค่าซักรีด ค่าอาหาร และค่าเครื่องดื่มนอกเหนือจากที่รายการ
กำหนด
าเท
- ค่าความเสียหายที่เกิดจากความประมาทของผู้เดินทาง
ศึกษ
- รวมการนำเที่ยวนี้ทางบริษัทฯของสงวนสิทธิ์ในการเปลี่ยนแปลงได้ตามความเหมาะสม โดยไม่แจ้งให้
ทราบล่วงหน้า ด้วยความยุติธรรม กา ร
- หากท่านไม่ได้เดินทางท่องเที่ยวพร้อมคณะหรือถอนตัวออกจากคณะ ท่านจะไม่สามารถเรียกร้องเงิน
คืน หรือส่วนบริการที่ขาดหายไปมาทดแทนได้
เพื่อ
- บริษัทฯไม่สามารถรับผิดชอบในความเสียหายที่เกิดจากเหตุสุดวิสัย อาทิ ภัยธรรมชาติ ภัยจาก
สงคราม การจลาจลหรือสิ่งของที่สูญหายตามสถานที่ต่างๆได้
ิต
นดุส
แนะนำการเตรียมตัว
1. ยารักษาโรคประจำตัวของแต่ละท่าน ลูกทัวร์ควรเตรียมสุขภาพร่างกายให้แข็งแรงก่อนออกเดินทาง
ัยสว
เพียงพอ
4. รองเท้าแตะหูหนีบ หรือรัดส้น,หมวกกันแดด,ร่ม,แว่นตากันแดด,กล้องถ่ายรูป(กันน้ำได้ยิ่งดี)
"มห
5. ถุงกันน้ำสำหรับป้องกันอุปกรณ์ของมีค่าต่างๆ และถุงสำหรับใส่ผ้าเปียกที่เราใช้แล้ว
**หมายเหตุ * * โปรแกรมเดิ น ทางอาจเปลี ่ ย นแปลงได้ ต ามความเหมาะสม โดยคำนึ ง ถึ ง
ผลประโยชน์ของลูกค้าเป็นสำคัญ
หัวหน้าทัวร์คือผู้ทำหน้าที่เตรียมการวางแผนคอยแก้ปัญหาเฉพาะหน้าอีกทั้งเป็นผู้ประสานงานและ
ดำเนินงานให้การเดินทางท่องเที่ยวเป็นไปอย่างราบรื่นตามกำหนด นับตั้งแต่วันแรกของการออกทัวร์
จนกระทั่งเสร็จสิ้นการเดิ นทาง ส่วนมัคคุเทศก์ คือ ผู้ที่ทำหน้าที่อธิบายให้ความรู้และตอบคำถาม
นักท่องเที่ยวเกี่ยวกับสถานที่ท่องเที่ยวในแง่มุมต่างๆอย่างละเอียด ดังนั้นในการเขียนรายการนำเที่ยว
สำหรับผู้ปฏิบัติงานจะต้องนำรายละเอียดเกี่ยวกับการนัดหมายที่ต้องติดต่อ ซึ่งจะเป็นข้อมูลที่ละเอียด
มาก ประกอบด้วยข้อมูลเกี่ยวกับระยะทาง เวลา และการติดต่อกับผู้ประกอบธุรกิจผลิตสินค้าบริการ
"
ท่องเที่ยวอื่นๆ เช่น สถานที่ท่องเที่ยวที่จะไปเยี่ยมชม ภัตตาคาร โรงแรม ซึ่งจะมีชื่อและหมายเลข
่านั้น
โทรศัพท์ของผู้ที่จะติดต่อด้วย นอกจากนี้ อาจเพิ่มข้อมูลเกี่ยวกับวัฒนธรรม ปร ะวัติศาสตร์ เป็น
สำหรับให้ผู้นำเที่ยวเป็นแนวทางประกอบการอธิบายให้แก่นักท่องเที่ยว ตัวอย่างดังตาราง
าเท
ศึกษ
กา ร
ิต เพื่อ
นดุส
ัยสว
ยาล
าวิท
"มห
137
"
่านั้น
าเท
ศึกษ
กา ร
ิต เพื่อ
นดุส
ัยสว
ยาล
าวิท
"มห
"
ขั้นตอนการเขียนรายการนำเที่ยว
่านั้น
าเท
1. เกริ่นนำ
(1) ชื่อทัวร์
ศึกษ
(2) จำนวนวันและจำนวนประเทศ
(3) รายชื่อประเทศและจำนวนเมืองสำคัญๆ กา ร
(4) สรุปความสำคัญของประเทศหรือเมืองที่จะเดินทาง โดยเริ่มบรรยายถึงความสำคัญ
ความเป็นมา หรือความสวยงาม สิ่งเด่นๆของเมืองหรือประเทศ เพื่อเรียกร้องความสนใจผู้อ่าน
เพื่อ
2. แผนที่
3. รูปภาพ
ิต
นดุส
4. กำหนดวันเดินทาง
(1) ระบุวัน เวลาที่ออกเดินทาง เที่ยวบิน รายละเอียดของจั ดนัด พบ และวัน -เวลา
ัยสว
ที่เดินทางกลับ
(2) กำหนดรายการแต่ละวัน
ยาล
(3) การจัดสถานที่ให้เที่ยวในแต่ละช่วง
(4) ควรมีช่วงเวลาที่ให้ลูกค้ามีโอกาสซื้อของบ้าง
าวิท
การเขียนรายการนำเที่ยว
"มห
การเขียนรายการนำเที่ยวถือว่าเป็นสิ่งสำคัญ เพราะเป็นส่วนช่วยในการนำเสนอขายสินค้า
ของบริ ษ ั ท นำเที ่ ย ว และช่ ว ยให้ ก ารเดิ น ทางสามารถดำเนิ น ไปได้ ด ้ ว ยดี ต ามรายการนำเที ่ ย ว
โดยมีอุปสรรคน้อยที่สุด
ก่อนเขียนรายการนำเที่ยว จะต้องศึกษาประเทศ จังหวัด หรือเมืองที่จะจัดนำเที่ ยวอย่าง
ละเอี ย ด ต้ อ งรู ้ เ ส้ น ทางการบิ น ของสายการบิ น ต่ า งๆ ตารางบิ น ทั ่ ว โลก รวมถึ ง รถไฟ และอื ่ นๆ
ควรพิจารณาการพักแต่ละคืนในเมืองใหญ่ นอกเมือง หรือเมืองเล็ก ต้องรู้วันหยุดต่างๆ ของประเทศ
ไทย และต่างประเทศ เทศกาลพิเศษที่จะมีผลต่อการเดินทาง และการเยี่ยมชมสถานที่ท่องเที่ยว ต้อง
139
"
พวงบุหงา ภูมิพานิช, (2539: 108-112 อ้างถึง แมนซินี่ (Mancini, 1990 : 202 - 213)) กล่าว
่านั้น
ว่า การเขียนรายการนำเที่ยวจัดว่าเป็นศิลปะอย่างแท้จริง ไม่ใช่ว่าทุกคนที่เขียนรายการนำเที่ยวจะมี
ความสามารถในการเขียนได้อย่างดี เพราะจะต้องเขียนเหมือนตัวเอง “เดิน” (walk) ผ่านรายการด้วย
าเท
ซึ่งหมายความว่า ผู้เขียนจะต้องมองเห็นภาพ กิจกรรมการเดินทางในแต่ละวัน ตั้งแต่เช้าจรดเย็น
ศึกษ
พร้อมกันนี้ยังได้ให้ความเห็นเพิ่มเติมเกี่ยวกับการวางแผนการจัดรายการนำเที่ยว ดังนี้
1. ต้องดูลูกค้าเป็นใคร ต้องการอะไร เวลาไหน เวลาที่จัด และสถานที่เยี่ยมชมเป็นสิ่งสำคัญ
กา ร
คงไม่ มี ใ ครชอบตื่ น ตี 4 เพื่ อ ขึ้ น เครื่ อ งบิ น หรื อ ใช้ เ วลาเพี ย ง 30 นาที ชมพิ พิ ธ ภั ณ ฑ์ อั ง กฤษ
(British Museum) หรือไปถึงเมือง St. Louis แต่ไม่แวะ St. Louis Arch
เพื่อ
2. ต้องพิจารณาว่า เวลาไหนของปีที่เหมาะสำหรับการจั ดนำเที่ยว ซึ่งต้องพิจารณาจากเวลา
ว่างของลูกค้า และจุดหมายปลายทางที่เหมาะสมสำหรับการเยี่ยมชม เช่น ยุโรป ถ้าเป็นหน้าหนาว
ิต
ก็ไม่ควรจัด ยกเว้นเพื่อเล่นสกี
นดุส
3. พิจารณาวันที่ออกเดินทาง วันที่เหมาะสำหรับผู้ที่ทำงานควรเป็นการออกเดินทางวันศุกร์
กลับวันอาทิตย์ถัดไป จะได้เวลาประมาณ 8-9 วัน โดยลูกค้าจะลางานเพียง 5 วัน แต่ถ้าเดินทางไป
ัยสว
ช่วงท้ายสัปดาห์มากกว่าต้นสัปดาห์ เพราะลูกค้าจะมีเวลาทำงานที่รับผิดชอบในแต่ละสัปดาห์ให้เสร็จ
ก่อนออกเดินทาง แต่ถ้าจัดให้สำหรับผู้ที่เกษียณอายุแล้ว การออกเดินทางกลางสัปดาห์ จะได้ราคา
"มห
ที่พักและเครื่องบินถูกกว่าในช่วงหยุดสุดสัปดาห์
4. พิ จ ารณาถึ ง จำนวนวั น ที่ จ ะจั ด การท่ อ งเที่ ย ว โดยดู จ ากจุ ด หมายปลายทางที่ จ ะไป
และจะต้องพิจารณาถึงจุดหมายปลายทางที่จะจัด โดยดูว่าจะขายอะไรสำหรับจุดหมายปลายทางนั้น
สถานที่ท่องเที่ยว หรือแหล่งซื้อของ เป็นต้น และถ้าเดินทางหลายประเทศ/เมือง มีโอกาสได้อยู่
ในประเทศ เมืองนั้นกี่วัน เพราะถ้าแวะเพียง 1 วัน แล้วเดินทางต่อไปอีกประเทศ จะเหมาะหรือไม่
ซึ่งต้องพิจารณาว่า ถ้าประเทศ/เมืองไหนมีสถานที่ท่องเที่ยวมาก ก็ควรอยู่หลายวัน โดยคำนึงถึง
วัตถุประสงค์ของการท่องเที่ยวว่าต้องการให้ผ่านหลายประเทศ โดยแวะประเทศละวัน หรือต้องการ
140
เจาะลึ ก เที ่ ย วให้ ม ากในแต่ ล ะประเทศ แต่ จ ะได้ แ วะน้ อ ยประเทศ ผู ้ เ ขี ย นรายการต้ อ งทราบ
ถึงวัตถุประสงค์ในแต่ละโปรแกรมเพื่อจะได้จัดรายการให้เหมาะสม
5. เลือกผู้ ประกอบธุรกิจ ผลิ ตสิ นค้ าบริ การท่อ งเที่ย วที่เกี่ย วข้อ งที่น่า เชื่ อถื อ และมีฐ านะ
ทางการเงินดี เช่น สายการบิน โรงแรม และบริษัทตัวแทนนำเที่ยว บริษัทผู้ผลิตเหล่านี้ต้องไว้ใจได้
เพราะมีส่วนอย่างมากที่จะให้การท่องเที่ยวราบรื่น ซึ่งถ้าใช้บริการกันมานานจะได้สิทธิพิเศษกว่า
ที่เพิ่งเริ่มต้น
"
6. ในวั น แรกและวั น สุ ด ท้ า ยของรายการนำเที่ ย วควรจัด รายการ ใช้ แ วะจุ ด เด่ น ทางการ
่านั้น
ท่องเที่ยวในเมือง เช่น ถ้าจุดหมายปลายทาง คือแคลิฟอร์เนีย วันแรกควรจัดให้ขึ้นรถราง (cable car)
ที่ซานฟรานซิสโก และจบด้วยการแวะดิสนีย์แลนด์ และยูนิเวณ์ เซอร์สตูดิโอ จะดีกว่านั่งรถไปชมสวน
าเท
องุ่นที่โซโนมา (Sonoma) เพราะต้องใช้เวลานั่งรถไปนาน ลูกค้ายังเหนื่อยจากการเดินทางแล้วยังต้อง
ศึกษ
กลับมาจัดเตรียมข้าวของ และตื่นแต่เช้าเพื่อเดินทางกลับ ดังนั้นวันแรกและวันสุดท้าย ควรเป็นการ
เยี่ยมชมสถานที่น่าท่องเที่ยวในเมืองมากกว่าจะนั่งรถไปยังสถานที่ท่องเที่ยวต้องใช้เวลาในการเดินทาง
กา ร
7. พิ จ ารณาเที่ ย วบิ น ว่ า เป็ น เที่ ย วบิ น ที่ บิ น ตรงหรื อ ต้ อ งเปลี่ ย นเครื่ อ งกี่ ครั้ ง ทางที่ ดี ค วร
เลื อ กเครื่องที่บินตรง เพราะยิ่งเป็นระยะทางไกลจะใช้เวลาเดินทางนาน ถ้าต้องเปลี่ยนเครื่องจะทำให้
เพื่อ
เสียเวลาเพิ่มอีก 2-4 ชั่วโมง และจะทำให้ลูกค้าอ่อนเพลียมากในวันแรก ถ้ามีความจำเป็นต้องเสียเวลา
เปลี่ยนเครื่อง การจัดรายการนำเที่ยวในวันแรกก็ไม่ควรมีหลายรายการ และให้ลูกค้าได้พักผ่อนเร็วขึ้น
ิต
8. พยายามจัดให้เปลี่ยนโรงแรมน้อยที่สุด เพราะทำให้ลูกค้าต้องรื้อกระเป๋าและจัดกระเป๋าทุก
นดุส
10. อย่ า จั ด รายการแน่ น จนเกิ ด ไป ผู้ เ ขี ย นรายการบางคนคิ ด ว่ า ลู ก ค้ า เสี ย เงิ น แล้ ว คงจะ
ต้องการเที่ยวให้คุ้ม จึงจัดรายการต่างๆ แน่นเอียด ตั้งแต่เช้าตรู่จนถึงดึก ซึ่งเป็นการไม่ถูกต้อง ควรจัด
เวลาตื่นที่เหมาะสม มีเวลาสำหรับซื้อของ หรือให้เวลาว่างอย่างน้อยวันละ 1 ชั่วโมง สำหรับพักผ่อน
นอนพัก หรือออไปเดินเล่นบริเวณรอบๆ โรงแรม
11. ไม่ ค วรจั ด ให้ นั่ ง รถโค้ ช นานเกิ ด ไปในแต่ ล ะวั น ระยะทางที่ ใ ช้ ใ นการเดิ น ทางไม่ ค วร
เกิน 500 กิโลเมตร แต่ระยะทางที่ดีความประมาณ 350 กิโลเมตร เท่านั้น และในระหว่างการเดินทาง
ควรให้เวลาพักเข้าห้องน้ำรับประทานอาหาร และแวะเยี่ยมชมสถานที่ท่องเที่ยวบ้าง การนั่งรถ
141
ถ้านั่งนานเกิน 2-3 ชั่วโมง คนนั่งจะเริ่มเมื่อย ถ้าเป็น city tour ใช้เวลาประมาณ 45 นาที และควร
คำนึงว่า ไม่ควรจัดให้ลูกค้านั่งรถไปไกล แต่สิ่งที่จะชมไม่น่าสนใจ ถ้าเป็นเช่นนั้นจะได้รับคำบ่นที่ต้องนั่ง
รถมาไกลโดยไม่ได้อะไร
12. จัดรายการให้หลากหลาย เพื่อให้สนุกเพลิดเพลิน เพราะลูกค้าส่วนใหญ่ต้องการมาเที่ยว
เพื่อพักผ่อน ควรจัดให้มีโอกาสได้สัมผัสกับสถานที่ท่องเที่ยว และกิจกรรมหลายๆ อย่าง แวะโบสถ์
พิพิธภัณฑ์ หรือปราสาทที่สำคัญๆ ได้รับ ประทานอาหารเย็น พร้อมชมการแสดงพื้นเมือง ล่องเรือชม
"
อ่ า วหรื อ ชมพยอร์ จ พร้ อ มรั บ ประทานอาหารพื ้ น เมื อ ง หรื อ แวะสวนส้ ม หรื อ นั ่ ง กระเช้ า ชมวิ ว
่านั้น
ตัวอย่างเช่น การท่องเที่ยวนิวซีแลนด์ พาชมหนอนเรืองแสดง เที่ยวน้ำตก และน้ำพุร้อน พ่อโคลน
เดือด ชมการสาธิต การตัดขนแกะ การแสดงระบำเมารี เยี่ยมพิพิธภัณฑ์กลางแจ้งของชาวเมารี เป็นต้น
าเท
13. การเขียนรายการนำเที่ยว ยึดหลัก Kiss “Keep it Simple Stupid” คือ เขียนให้ง่าย ธรรมดา
ศึกษ
ไม่ต้องให้เป็นวิชาการมาก
กา ร
สำหรับบริษัทนำเที่ยวที่ตั้งมานานจะมีการการนำเที่ยวเหมือนเดิมซ้ำทุกปี แต่อาจจะมีการ
แก้ไขในบางรายการที่เห็นว่ามีข้อบกพร่อง และในขณะเดียวกันก็พยายามหารายการใหม่มาเพิ่มเติม
เพื่อ
โดยจัดนำเที่ยวในช่วงที่มีเหตุการณ์พิเศษ ตัวอย่างเช่น การจัดนำเที่ยวมาประเทศไทยในปี พ.ศ. 2539
ซึ่ ง เป็ น ที่ พ ระบาทสมเด็ จ พระเจ้ า อยู่ หั ว ทรงครองราชย์ ครบ 50 ปี หรื อ จั ด มาประเทศไทยเพื่ อ
ิต
การเขียนตารางระยะทาง
ัยสว
ยาล
หมายถึง การคิดคำนวณระยะทางจากสถานที่ต่างๆในรายการนำเที่ยวจากจุดหนึ่งไปยังอีกจุด
หนึ่ง แล้วนำมาคิดคำนวณเป็นเวลาที่ต้องใช้ในการเดินทาง รวมถึ งคิดเวลาที่ต้องใช้ในการทำกิจกรรม
าวิท
ในแต่ละช่วง โดยคิดคำนวณจำนวนระยะทางกับเวลาที่ต้องใช้ระหว่างจุดต่อจุดอย่างนี้ตลอดไปให้ครบ
ตามรายการที่กำหนด โดยยึดหลักการเขียนตารางระยะทาง ดังนี้ (ฉันทัช วรรณถนอม, 2552 : 118-
"มห
119)
1. ถ้าเป็นการเดินทางโดยรถโค้ช ต้องทราบจำนวนระยะทางระหว่างจุดต่อจุดก่อน จากนั้น
ให้คิดคำนวณความเร็วต่อระยะทาง สำหรับการจัดนำเที่ยวในประเทศไทยให้คิดเวลาเดินทางที่ 70-90
กิโลเมตรต่อชั่วโมง ขึ้นอยู่กับสภาพเส้นทาง สภาพภูมิอากาศ
2. รถตู้หรือรถยนต์ส่วนตัวขนาดเล็ก คิดคำนวณความเร็วต่อระยะทาง 80-100 กิโลเมตรต่อ
ชั่วโมง ขึ้นอยู่กับสภาพเส้นทาง สภาพภูมิอากาศ
3. กรณีรถวิ่งในตัวเมืองควรเผื่อเวลาการจราจรติดขัด
142
"
7. การหยุดแวะพักเพื่อให้นักท่องเที่ยวได้ทำภารกิจส่วนตัว (กรณีเดินทางโดยรถ) ควรคิด
่านั้น
เวลาในการหยุดพักครั้งละ 15-30 นาที
8. การเลือกปั๊มน้ำมันเพื่อเติมน้ำมัน หรือเพื่อการหยุดพัก ควรเลือกปั๊มที่ใหญ่ มีสิ่งอำนวย
าเท
ความสะดวกครบ เพื่อประหยัดเวลาไม่ต้องแย่งกันซื้อของ หรือเข้าห้องน้ำ โดยเฉพาะช่วงเทศกาล
ศึกษ
9. ควรให้ ค วามสำคั ญ ในเรื ่ อ งเวลาแวะพั ก ในแต่ ล ะสถานที ่ แ ต่ ล ะจุ ด แตกต่ า งกั น
การรับประทานอาหารควรให้เวลาประมาณ 60-90 นาที กา ร
10. ต้องไม่ลืมบวกเวลาในการขึ้นลงจากยานพาหนะ หรือเวลาเปลี่ยนถ่ายยานพาหนะในการ
เดินทาง และความล่าช้าส่วนตัวของลูกค้า
เพื่อ
11. ตารางระยะทางหรือโปรแกรมนำเที่ยวที่ดีควรเดินทางไปถึงแล้วสามารถเที่ยวต่อได้เลย
หรือไม่ควรแวะท่องเที่ยวเป็นระยะๆ
ิต
ของผู้จัดรายการนำเที่ยว
ัยสว
ยาล
าวิท
"มห
143
สรุป
การเขียนรายการเพื่อการจัดนำเที่ยว เป็นการจัดทำกำหนดการเดินทางเพื่อการท่องเที่ยว
การเขียนจะต้องทำหลังจากได้มีการวางแผนในเรื่องขององค์ประกอบต่างๆที่เกี่ยวข้องกับการจัด
นำเที่ยว ข้อมูลหรือองค์ประกอบเหล่านั้นอาจหาได้จาก การสำรวจเส้นทาง หรือเอกสารประเภทต่างๆ
หรือนำข้อมูลมาจากหน่วยงานภาครัฐ หรือของเอกชน หรือได้จากสถานประกอบการหรือผู้ที่เกี่ยวข้อง
"
่านั้น
จากนั้นผู้เขียนนำมากลั่นกรองจัดกิจกรรมการเดินทางท่องเที่ยวในแต่ละวันให้ชัดเจน ได้แก่การ
กำหนดช่วงระยะทางจากต้นทางถึงปลายทาง เส้นทางที่ใช้ความใกล้ไกลของระยะทางแต่ละจุด
าเท
เวลาที่ต้องใช้ในการเดินทางแต่ละจุด สถานที่แวะชมหรือหยุดพัก พร้อมเขียนบรรยายรวมถึงความ
เป็นมาย่อๆ ที่น่าสนใจ เวลาที่ถึงจุดหมายปลายทาง สถานที่พักแรม ร้านอาหารที่จะให้บริการ
ศึกษ
การเขียนรายการเพื่อจัดนำเที่ยวนี้ มีทั้งรายการนำเที่ยวอย่างย่อ รายการนำเที่ยวสำหรับลู กค้า
และรายการนำเที่ยวสำหรับผู้ปฏิบัติงาน ซึ่งรายการนำเที่ยวแต่ละแบบก็จะใช้ในวัตถุประสงค์ที่ต่างกัน
กา ร
คำถามทบทวน
เพื่อ
1. จงอธิบายความหมายของรายการนำเที่ยว
ิต
นดุส
2. อธิบายเครื่องมือที่ใช้ในการเขียนรายการนำเที่ยว
3. จงอธิบายคุณสมบัติของผู้เขียนรายการนำเที่ยว
ัยสว
4. จงอธิบายหลักการเขียนรายการนำเที่ยว
5. จงอธิบายขั้นตอนการเขียนรายการนำเที่ยว
ยาล
6. จงอธิบาย การเขียนตารางระยะทาง
7. จงอธิบาย Summary Itinerary
าวิท
เอกสารอ้างอิง
"
มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
่านั้น
พวงบุหงา ภูมิพานิช. (2539). การจัดนำเที่ยว. กรุงเทพฯ : คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
พิมพรรณ สุจารินพงค์. (2553). การจัดนำเที่ยว. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์
าเท
นภาพร จันทร์ฉาย. (2560). การจัดการธุรกิจนำเที่ยว. กรุงเทพฯ : ศูนย์บริการสื่อและสิ่งพิมพ์กราฟ
ศึกษ
ฟิคไซต์ มหาวิทยาลัยสวนดุสิต
กา ร
ิต เพื่อ
นดุส
ัยสว
ยาล
าวิท
"มห
165
บทที่ 10
การคิดราคาขาย
การกำหนดราคาขายรายการนำเที่ยว เป็นสิ่งที่จะต้องพิจารณาอย่างรอบคอบในการกำหนด
ราคาขาย เพราะถ้าหากคิดราคาขายรายการนำเที่ยวแบบเหมาจ่ายมีราคาที่ถูกเกินไป บริษัทจะ
ขาดทุน แต่ถ้าหากคิดราคาขายรายการนำเที่ยวแพงเกินไป ก็จะไม่สามารถขายและแข่งขันกับบริษัท
"
่านั้น
คู่แข่งได้
าเท
การคิดราคาขาย
ศึกษ
การคิดราคาขายเป็นกระบวนการพิจารณาต้นทุนและหาผลกำไรเพื่อกำหนดราคาขาย
กา ร
(Pricing) เป็นสิ่งสำคัญประการแรกๆ ของการจัดนำเที่ยว โดยบริษัทจะคิดค่าใช้จ่ายทุกอย่างที่ใช้ใน
การจัดนำเที่ยวแต่ละครั้งจากจำนวนลูกค้าที่ตั้งเป้าหมายไว้ บวกเปอร์เซ็นต์ หรือจำนวนเงินที่ต้องการ
เพื่อ
เพื่อเป็นกำไร การคิดราคาขายต้องคำนึงถึงศักยภาพของลูกค้า คู่แข่งขัน และสถานการณ์ปัจจัยต่างๆ
ประกอบ
ิต
การคิดราคาค่าใช้จ่ายในการจัดนำเที่ยว ผู้วางแผนจัดรายการนำเที่ยวต้องคิดทุกอย่างทั้ง
นดุส
ที่ถูกกว่านักท่องเที่ยวซื้อบริการท่องเที่ยวเหล่านั้นเอง
าวิท
ปัจจัยที่จูงใจให้นักท่องเที่ยวเลือกซื้อรายการนำเที่ยวแบบเหมาจ่าย
"มห
ที่ปัจจัยที่จูงใจให้นักท่องเที่ยวเลือกซื้อรายการนำเที่ยวแบบเหมาจ่าย สำคัญสรุปได้ดังนี้
(บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา และ ภูสวัสดิ์ สุขเลี้ยง, 2549 : 55-56)
1. ราคาถูก
2. รายการนำเที่ยวน่าสนใจ
3. การกำหนดวันเวลาท่องเที่ยวสะดวกเหมาะสม
4. จุดหมายปลายทางเป็นสถานที่ที่คนนิยมไปกันมาก
146
5. เงื่อนไขในการจัดนำเที่ยวดียอมรับได้
6. ฤดูกาลที่จัดเหมาะสมกับการท่องเที่ยว
7. ได้รับการแนะนำจากญาติมิตรที่เคยใช้บริการมาแล้ว
8. ต้องการท่องเที่ยวในที่ใหม่ๆ ที่ไม่เคยไปมาก่อน
9. ไม่ยุ่งยากกับการเดินทางเอง
10. ไม่มีปัญหาเรื่องเส้นทางและภาษา การคิดราคาขาย
"
่านั้น
โดยมากคำนึงหลักการคิด 2 แบบ คือคิดราคาขายกรณีขายทัวร์หน้าร้าน ส่วนอีกแบบคือคิด
ราคาตามกำลังซื้อของคณะนักท่องเที่ยว กรณีนี้จะคิดราคาขายตามกำลังซื้อของกลุ่มลูกค้า โดยการคิด
าเท
ราคาจะต้องทราบรายการนำเที่ยวว่าจะเที่ยวกี่วัน เที่ยวที่ไหน อย่างไร อาหารกี่มื้ออย่างไร มี
มัคคุเทศก์ท้องถิ่นหรือมีหัวหน้าทัวร์หรือไม่ รถบัสระดับไหน โรงแรมระดับกี่ดาว คณะทัวร์มีกี่คน เป็น
ศึกษ
ต้น โดยบริษัทนำเที่ยวจะขอราคาจากสถานประกอบการต่างๆที่เกี่ยวข้อง และจะเป็นผู้ซื้บริการ
ตามแต่จะตกลงกันว่าจะให้ราคากันอย่างไร เช่น หากมาเป็นกลุ่มคณะ 15 คน ก็อาจให้ 15+1 F.O.C
กา ร
(Free of Charge) คือ เดินทาง 15 คน ได้ฟรี 1 คน คือหัวหน้าทัวร์ เป็นต้น โดยส่วนใหญ่คำว่ากรุ๊ป
หรือกลุ่มทัวร์ (Group Tour) นั้น มักจะนิยมนับตั้งแต่ 15 คนขึ้นไป ตามหลักสากล
เพื่อ
การคิดคำนวณราคาขายรายการนำเที่ยวแต่ละรายการ จะต้องคำนึงถึงความเป็นไปได้ของ
ราคาที่ตั้งไว้ ต้องไม่สูงหรือต่ำจนเกินไป ราคาที่ตั้งไว้หลังจากที่หักต้นทุนทุกอย่างแล้ว จะต้องมีกำไร
ิต
นดุส
ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการคิดราคาขายรายการนำเที่ยว
าวิท
การคิดราคาขายรายการนำเที่ยวเป็นการกำหนดราคาขายรายาการนำเที่ยวให้ธุรกิจนำเที่ยว
"มห
"
่านั้น
นำเที่ยวในเส้นทางใหม่ที่เปิดแหล่งท่องเที่ยวใหม่ หรือจัดรายการนำเที่ยวที่มีกิจกรรมใหม่ๆ เป็นต้น
3. ลัษณะและขนาดของตลาดท่องเที่ยว เป็นปัจจัยที่มีผลต่อการกำหนดราคาขายรายการ
าเท
นำเที่ยว ถ้าลักษณะตลาดเป็นกลุ่มเยาวชนที่ยังไม่มีรายได้เป็นของตนเอง ย่อมกำหนดราคารายการ
นำเที่ยวสูงไม่ได้ ถ้าลักษระตลาดเป็นกลุ่มผู้ปลดเกษียณอาจกำหนดราคารายการนำเที่ยวสูงขึ้นได้
ศึกษ
ยิ่งลักษณะตลาดเป็นกลุ่มนักธุรกิจยิ่งต้องจัดรายการนำเที่ยวชั้นดี มีความสะดวกสบายสูง และการ
กำหนดราคาก็ต้องสูงด้วย ส่วนขนาดของตลาดนั้นถ้าขนาดตลาดใหญ่มีปริมาณนักท่องเที่ยวมาก
กา ร
ย่อมต้องกำหนดราคาขายรายการนำเที่ยวต่ำ ถ้าขนาดตลาดเล็กมีปริมาณนักท่องเที่ยวน้อยย่อมต้อง
กำหนดราคาขายรายการนำเที่ยวสูง
เพื่อ
ทำให้ต้นทุนการจัดรายการนำเที่ยวสูง จึงต้องคิดราคารายการนำเที่ยวสูงตามไปด้วย
6. ราคาพิเศษช่วงแนะนำ เป็นปัจจัยที่มีผลต่อการกำหนดราคาขายรายการนำเที่ยว และถือ
"มห
เป็นกลยุทธ์ทางการตลาดที่จะขยายตลาดให้มากขึ้น หรือใช้เป็นตัวดึงดูดความสนใจของนักท่องเที่ยว
มาซื้อรายการนำเทียว
7. กำไรที่ต้องการ เป็นปัจจัยที่มีผลต่อการกำหนดราคาอีกปัจจัยหนึ่ง โดยทั่วไปราคารายการ
นำเที่ยวมักประกอบด้วยต้นทุนการผลิต+ต้นทุนการจัดการ+กำไร ถ้าหากธุรกิจนำเที่ยวใดต้องการ
กำไรมาก ก็จะทำให้ราคาสูงกว่าคู่แข่ง อาจขายรายการนำเที่ยวไม่ได้ จึงมักกำหนดอัตรากำไรอยู่
ระหว่าง 10-20%
148
"
่านั้น
3. ยานพาหนะ ถ้าเป็นการเดินทางโดยใช้เครื่องบินจะทำให้ราคาแพงกว่าการใช้รถโค้ชหรือ
รถไฟ แต่อย่างไรก็ตามราคาของรถโค้ชก็จะแตกต่างกันตามชนิด สภาพรถ และขนาดของรถ
าเท
4. รายการนำเที่ ย ว ถ้ า ไม่ มี optional tour จะทำให้ ร าคาแพง เพราะต้ อ งคิ ด รวมค่ า
ท่องเที่ยวทั้งหมด
ศึกษ
5. อาหาร ถ้าจัดอาหารทุกมื้อ ราคาจะแพงกว่าจัดอาหารให้บางมื้อ นอกจากนี้ประเภทและ
ปริมาณของอาหารก็มีส่วนทำให้ราคาค่าอาหารแตกต่างกัน เช่น อาหารจีน อาหารไทย อาหารฝรั่ง
กา ร
หรืออาหารท้องถิ่น ราคาจะไม่เท่ากัน
เพื่อ
โครงสร้างต้นทุนของรายการนำเที่ยวที่จะนำมาคิดราคา
การกำหนดราคาขายรายการนำเที่ยวมักใช้วิธีนำต้นทุนทั้งหมด บวกกำไรที่ต้องการหรือ
ิต
นดุส
2. ค่าขนส่ง เป็นค่ายานพาหนะจากจุดเริ่มต้นของการท่องเที่ยวไปยังจุดหมายปลายทางและ
กลับ ซึ่งอาจรวมถึงค่ารับ/ส่งนักท่องเที่ยจากสถานีขนส่งหรือท่าอากาศยาน ค่าพาหนะขนส่งภายใน
แหล่งท่องเที่ยว ค่าภาษีสนามบิน ภาษีการเดินทางด้วยในกรณีที่เดินทางด้วยเครื่องบิน โดยในช่วง
ฤดูกาลท่ องเที่ยว (Peak Season) ถ้าบริษัทนำเที่ยวไม่เคยใช้บริการของสายการบินนั้นๆ การซื้อ
ตั๋วเครื่องบินจะไม่ได้ราคากลุ่ม และอาจมีมีที่นั่งให้ อีกทั้งไม่มีค่านายหน้า (Commission) จากการขาย
ตั๋วเครื่องบินด้วย ยกเว้นบริษัทนำเที่ยวที่เป็นตัวแทนขายบัตรโดยสารให้กับสายการบินนั้น แต่สายการ
บิ น จะลดราคาให้ ใ นราคากลุ ่ ม ที ่ ซ ื ้ อ ตั ๋ ว เครื อ งบิ น จำนวน 15 คน จะได้ ฟ รี 1 คน ซึ ่ ง ส่ ว นใหญ่
149
"
่านั้น
สะดวก อาจรวมถึงการคิดจากระยะทางที่ใช้ด้วย โดยอาจรวมค่าน้ำมัน เบี้ยเลี้ยง แล้วแต่ตกลง ไม่รวม
ค่าที่จอดรถ ค่าทางด่วน ค่าทีพักคนขับ ในการคิดค่าขนส่งเหมาคันหรือเหมาลำมักให้อัตราบรรทุก
าเท
(Load Factor) ณ จุดคุ้มทุน (Break-even Point) แล้วหารออกมาเป็นราคาค่าขนส่งต่อคน เช่น
เช่ารถบัสจุผู้โดยสารได้ 40 ที่นั่ง คิดค่าเช่า 5,000 บาทต่อวัน สมมติว่าใช้เวลาเดินทาง 2 วัน ค่าเช่า
ศึกษ
เท่ากับ 10,000 บาทต่อ 2 วัน อัตราบรรทุกมีจุดคุ้มทุน 80% ของ 40 ที่นั่ง = 40/100x80=32 คน
ฉะนั้นค่าขนส่งต่อคน จึงใช้ 10,000 บาทหารด้วย 32 คน = 313 บาทต่อคน เป็นต้น
กา ร
ในกรณีใ ช้ ยานพาหนะอื ่นๆ เช่น เรือ หรือรถไฟ การคิดราคาจะคิ ด ต่อ คน ยกเว้น การ
เช่าเหมาลำเรือ ส่วนเครื่องบิน จะคิดราคาต่อที่นั่ง
เพื่อ
ซึ่งส่วนใหญ่จะให้สำหรับผู้นำเที่ยวและคนขับฟรี ทั้งนี้แล้วแต่การตกลงกัน
4. ค่าธรรมเนียมการเข้าชมสถานที่ หรือค่าผ่านประตู เป็นค่าใช้จ่ายที่ทุกคนจะต้องเสียราคา
ยาล
เท่ากันหมด ยกเว้นเด็กและผู้นำเที่ยว
5. ค่ า ทิ ป เป็ น ค่ า ใช้ จ่ า ยพิ เ ศษที่ ใ ห้ กั บ ผู้ ใ ห้ ค วามช่ ว ยเหลื อ ส่ ว นมากจะเป็ น พนั ก งาน
าวิท
"
่านั้น
12. ค่าประกอบการและกำไร เป็นค่าใช้จ่ายในการดำเนินงานจัดรายการนำเที่ยวแบบเหมา
จ่ายพร้อมกับกำไรที่ต้องการ โดยปกติคาใช้จ่ายในการดำเนินงานจัดรายการนำเที่ยวประกอบด้วย
าเท
ค่าใช้จ่ายด้านการตลาดและค่าใช้จ่ายด้านการจัดการ ส่วนผลกำไรก็คือผลตอบแทนของผู้ประกอบ
ธุรกิจนำเทียวทีต้องเข้ามาเสี่ ยงในการดำเนินงานจัดนำเที่ยว มักขึ้นอยู่กับสภาพการแข่งขัน นโยบาย
ศึกษ
บริษัท ชื่อเสียงของบริษัท ระยะเวลาประกอบการ ความนิยมของสถานที่ท่องเที่ยว ฯลฯ ปกติ
ธุรกิจนำเที่ยวมักบวกกำไร 10-30% ของค่าใช้จ่ายทั้งหมด กา ร
ปกติโครงสร้างต้นทุนรายการนำเที่ยวจะประกอบด้วยรายการนำเที่ยวสำคัญ ดังนี้
(1) ค่าขนส่ง ประมาณ 40%
เพื่อ
รวม 100%
ต้นทุนของรายการนำเทีย่ ว แบ่งตามลักษณะของต้นทุนได้ 4 ลักษณะ ดังนี้
ยาล
นักท่องเที่ยว ประกอบด้วย
(1) ค่าใช้จ่ายการจัดรายการนำที่ยว
"มห
(2) ค่าจัดทำแผ่นพับโฆษณา
(3) ค่าติดต่อประสานงาน
(4) ค่าเช่าเหมายานพาหนะ
(5) ค่านำชมแหล่งท่องเที่ยวหรือแหล่งบันเทิง
(6) ค่าผ่านประตู
(7) ค่าจ้างมัคคุเทศก์ท้องถิ่น
(8) ค่าผ่านด่าน
151
(9) ค่าขนย้ายกระเป๋า
(10) ค่าใช้จ่ายในการบริหาร
(11) ค่าใช้จ่ายปฏิบัติการ
(12) ค่ารางวัลคนขับรถ
(13) ค่าทิปผู้ให้บริการ
(14) ค่าใช้จ่ายคงที่อื่นๆ
"
่านั้น
2. ต้นทุนคงที่สำหรับเจ้าหน้าที่นำเที่ยว เป็นค่าใช้จ่ายสำหรับเจ้าหน้าที่ที่ทำหน้าที่ดูแล
นักท่องเที่ยวทั้งกลุ่มและพนักงานขับรถประกอบด้วยค่าใช้จ่ายที่สำคัญดังนี้
าเท
(1) ค่าพาหนะในท้องที่ที่ติดต่อประสานงาน
(2) ค่าพาหนะในการรับส่ง-บ้าน-สนามบิน-บ้าน
ศึกษ
(3) ค่าที่พัก
(4) ค่าอาหาร กา ร
(5) ค่าใช้จ่ายในการรับจ้างทำหนังสือเดินทางและวีซ่า
(6) ค่าประกันภัย
เพื่อ
(7) ค่าทิปคนขนกระเป๋าเดินทาง
(8) ค่าใช้จ่ายคงที่อื่นๆ สำหรับเจ้าหน้าที่นำเที่ยว
ิต
นดุส
3. ค่าใช้จ่ายผันแปร เป็นค่าใช้จ่ายที่ผันแปรไปตามจำนวนคนและจำนวนวันที่เดินทางท่องเที่ยว
โดยคิดเป็นค่าใช้จ่ายต่อหัว ถ้ามีจำนวนนักท่องเที่ยวกี่คน คูณด้วยค่าใช้จ่ายต่อหัว ถ้าจัดรายการ
ัยสว
นำเที่ยวนานวัน คูณด้วยจำนวนวันที่เดินทางประกอบด้วยค่าใช้จ่ายสำคัญดังนี้
(1) ค่าบัตรโดยสารเครื่องบิน
ยาล
(2) ค่าที่พัก
(3) ค่าอาหาร
าวิท
(4) ค่าภาษีสนามบิน
(5) ค่าติดต่อไปรษณีย์
"มห
(6) ค่าภาษีมูลค่าเพิ่ม
(7) ค่าประกัน
(8) ค่าบริการ
(9) ค่าใช้จ่ายผันแปรอื่นๆ
4. ต้นทุนพิเศษ เป็นค่า ใช้จ่ายที่เป็นกรณีพิเศษ เช่น การคิดราคาโรงแรม ส่วนมากเวลาคิด
ราคาจะคิดจากห้องคู่ แล้วลูกค้าเสียคนละครึ่งของราคาห้อง ถ้าเป็นห้องเดี่ยว ลูกค้าจะต้องเสียเงินเพิ่ม
152
การคำนวณราคาขายรายการนำเที่ยวแยกตามประเภทของการจัดนำเที่ยว
บริษัทนำเที่ยวจะประสบความสำเร็จมากน้อยเพียงใด ย่อมขึ้นอยู่กับการคำนวฯราคาขายรายการ
"
่านั้น
นำเที่ยว ซึ่งราคาขายรายการนำเที่ยวนิยมกำหนดด้วยวิธีต้นทุน+กำไร หรือ Cost Plus Pricing โดยเอา
ต้นทุนทั้งหมดบวกด้วยกำไร ส่วนจะบวกกำไรเข้าไปในอัตรามากน้อยเพียงใด ย่อมต้องพิจารณาถึง
าเท
สถานการณ์ สภาพการแข่ งขั น ชื ่ อเสี ยงของบริ ษ ั ท ฤดู กาลท่ องเที ่ ยว ฯลฯ ในบางกรณี ระยะแรกๆ
ธุรกิจนำเที่ยวอาจจะได้กำไรน้อยหน่อย เพื่อดึงดูดให้นักท่องเที่ยวมาใช้บริการนำเที่ยวมากๆ อันเป็นการ
ศึกษ
สร้างค่านิยมให้เกิดขึ้นก่อน เมื่อประสบผลสำเร็จในระดับหนึ่งค่อยเพิ่มอัตรกำไรมากขึ้น การคำนวณราคา
ขายรายการนำเที่ยวจะคำนวณตามประเภทของการจัดนำเที่ยว ดังนี้ (บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา และปทุมพร
กา ร
แก้วคำ, 2560 : 137)
1. การคำนวณราคาขายรายการนำเที่ยวประเภทนำนักท่องเที่ยวต่างชาติเข้ามาท่องเที่ยว
เพื่อ
(5) ค่าเข้าชมการแสดง
(6) ค่าอาหารวันละ 3 มื้อ จำนวนกี่วัน 2 มื้อ จำนวนกี่วัน ราคาแต่ละมื้อ
"มห
2. การคำนวณราคาขายรายการนำเที่ยวประเภทนำนักท่องเที่ยวไทยไปต่างประเทศ
(Outbound Tour) เป็นการคิดราคาขายรายการนำเที่ยวกรณีที่บริษัทนำเที่ยวในประเทศไทยจัดหา
คนไทยไปท่องเที่ยวยังต่างประเทศ โดยมีรายการที่ต้องคำนวณราคาดังนี้ การคิดราคาขาย การจัด
นำเที่ยว
(1) ตั๋วเครื่องบิน ไป-กลับ
(2) ค่าจัดการนำเที่ยวของบริษัทตัวแทนนำเที่ยวต่างประเทศ (Land Arrangement
"
่านั้น
Cost) ได้แก่ ค่าอาหาร ค่าเข้าชม ค่าผ่านทาง เป็นต้น
(3) ค่าโฆษณาส่งเสริมการขาย ค่าเอกสารนำเที่ยว
าเท
(4) ค่าอุปกรณ์การเดินทาง เช่น ค่าป้ายชื่อ ค่าริบบิ้นผูกประเป๋าเดินทาง ค่าหมวก
ค่าเข็มกลัดเสื้อสัญลักษณ์ของบริษัทนำเที่ยว ค่าของที่ระลึก เป็นต้น
ศึกษ
(5) ค่าบริการต่างๆ เช่น วีซ่า ค่าเช่าห้องประชุม ค่าจัดการปฐมนิเทศก่อนการเดินทาง
ค่าทิป กา ร
(6) ค่าเบี้ยเลี้ยงหัวหน้าทัวร์
(7) ภาษีของแต่ละประเทศ
เพื่อ
(8) กำไรที่ต้องการ
3.การคำนวณราคาขายรายการนำเที่ยวประเภทท่องเที่ยวภายในประเทศ (Domestic
ิต
นดุส
Tour) เป็นการคิดราคาขายรายการนำเที่ยวสำหรับคนไทยหรือคนต่างชาติที่อาศัยอยู่ในประเทศไทย
ไปท่องเที่ยวในประเทศไทย โดยมีรายการที่ต้องคำนวณราคาดังนี้
ัยสว
วันที่แรก
เวลา รายละเอียด
05.00 น. พบกันที่ ลานพระบรมรูปทรงม้า เพื่อลงทะเบียน โดยมีเจ้าหน้าที่ให้การต้อนรับ
06.00 น. ออกเดินทางจากกรุงเทพฯ มุ่งหน้าสู่จังหวัดเพชรบุรี โดยรถโค้ชปรับอากาศ 2 ชั้น
"
่านั้น
พร้อมบริการอาหารเช้าแบบข้าวกล่อง (มื้อที่ 1) และเครื่องดื่มระหว่างเดินทาง
08.00 น. เดินทางถึง ชุมชนท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม ชุมชนหนองปรง จ.เพชรบุรี ศึกษา
าเท
วัฒนธรรมและวิถีชีวิตของชาวไทยทรงดำแบบดั้งเดิม ที่ยังคงเหลืออยู่ในประเทศ
ไทย โดยจะแบ่งเป็นฐานกิจกรรมที่ทุกท่านสามารถมีส่วนร่วมกับชาวบ้านได้
ศึกษ
11.00 น. มุ่งหน้าสู่ อ.ชะอำ จ.เพชรบุรี
12.00 น. รับประทานอาหารกลางวัน (มื้อที่2) ณ ร้านครัวเม็ดทราย ริมหาดชะอำ
กา ร
13.00 น. นมัสการและไหว้พระที่ วัดห้วยมงคล ซึ่งเป็นที่ประดิษฐานรูปหล่อหลวงปู่ทวด
เพื่อ
14.00 น. ถึงอุทยานราชภักดิ์ ซึ่งพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ
พระราชทานพระบรมราชานุญาตให้กองทัพบกจัดสร้าง “พระบรมราชานุสาวรีย์
สมเด็จพระบูรพกษัตริย์แห่งสยาม” พร้อมจัดสร้างอุทยานประวัติศาสตร์ โดย
ิต
นดุส
สมเด็จพระมหากษัตริย์แห่งสยาม 7 พระองค์
16.00น. เข้าที่พัก โรงแรม Huahin Grand Hotel & Plaza
ยาล
วันที่ 2
"มห
"
่านั้น
13.00 น. นำท่านล่องเรือยนต์ชมเขื่อนแก่งกระจาน
14.00 น. นำท่านเข้าสู่ “สะพานแขวนแก่งกระจาน” ซึ่งเป็นสะพานที่เชื่อมระหว่างเกาะ
าเท
เล็กๆในเขื่อนแก่งกระจานกับตัวอุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน ตัวสะพานแขวนมี
ความยาวประมาณ 500 เมตร นักท่องเที่ยวสามารถเดินข้ามไปเที่ยวที่เกาะได้
ศึกษ
และถ่ายรูปกับสะพานแขวน
14.30 น. เข้าที่พัก ฮาร์โมนี รีสอร์ต เก็บสัมภาระและเตรียมตัวเข้ากิจกรรมต่อไป ก็คือการ
กา ร
ล่องเรือยางชมแม่น้ำเพชรบุรี
15.30 น. นำท่านล่องเรือยางชมแม่น้ำเพชรบุรี โดยมีทีมงานและผู้ชำนาญคอยดูแลอย่าง
เพื่อ
ใกล้ชิด
16.30 น. ถึงทีพัก ฮาร์โมนีรีสอร์ต ซึ่งทางรีสอร์ตมีสวนน้ำขนาดใหญ่ ทุกท่านสามารถเล่น
ิต
นดุส
น้ำในสวนน้ำต่อได้ตามอัธยาศัย ไฮไลท์ของสวนน้ำคือสไลเดอร์ขนาดใหญ่ที่มาแล้ว
ไม่ได้เล่นถือว่าพลาด
ัยสว
สามารถเตรียมชุดลายดอกเพื่อให้เข้ากับธีมปาร์ตี้ได้
วันที่ 3
าวิท
"
่านั้น
14.30น. นำท่านเพลิดเพลินซื้อของฝาก บ้านขนมนันทวัน ให้ทุกท่านซื้อของฝากเด็ดๆของ
เมืองเพชรบุรี เช่น ขนมเค้กหม้อแกง,ขนมบะบิ่น,ชิฟฟ่อนหม้อแกง และขนมอีก
าเท
หลากหลายชนิด
15.30 น. มุ่งหน้ากลับสู่ กรุงเทพฯ
ศึกษ
20.00น. เดินทางกลับถึงกรุงเทพฯ โดยสวัสดิภาพ
กา ร
ที่มา: พราวธีมา ศรีระทุ (2563)
เพื่อ
สมมติว่ามีจำนวนนักท่องเที่ยวที่คาดว่าจะมาใช้บริการรายการนำเที่ยวนี้ 30 คน รายละเอียด
การคิดคำนวณราคาขายรายการนำเที่ยวจะเป็นดังนี้
ัยสว
(1) ค่ายานพาหนะ
(1.1) ค่ารถโค้ช 3 วันรวมทั้งหมด 30,000 บาท เฉลี่ยต่อคน (30,000 หาร 30 คน)
ยาล
(3) ค่าอาหาร
(3.1) วันแรก ประกอบด้วย
(3.1.1) อาหารเช้าบนรถคนละ 50 บาท
(3.1.2) อาหารกลางวันคนละ 150 บาท
(3.1.3) อาหารเย็นตามอัธยาศัย
(3.2) วันที่สอง ประกอบด้วย
"
่านั้น
(3.2.1) อาหารเช้ารวมอยู่ในค่าโรงแรม
(3.2.2) อาหารกลางวันคนละ 150 บาท
าเท
(3.2.3) อาหารเย็นคนละ 300 บาท
(3.3) วันที่สาม ประกอบด้วย
ศึกษ
(3.3.1) อาหารเช้ารวมอยู่ในค่าโรงแรม
(3.3.2) อาหารกลางวันคนละ กา ร 150 บาท
(3.3.3) อาหารเย็น ตามอัธยาศัย
รวมค่าอาหารทั้งหมดต่อคน 800 บาท
เพื่อ
(4) ค่าใช้จ่ายอื่นๆ
(4.1) ค่าเบี้ยเลีย้ ง
ิต
นดุส
"
่านั้น
(1) ค่ายานพาหนะ
- ค่ารถตู้ 2 วัน รวมทั้งหมด 5,000 บาท
าเท
เฉลี่ยต่อคน (5,000 หาร 10 คน) คนละ 500 บาท
(2) ค่าที่พัก คนละ 500 บาท
ศึกษ
(3) ค่าอาหาร
- อาหารกลางวัน กา ร คนละ 300 บาท
- อาหารเย็น คนละ 250 บาท
(4) ค่าใช้จ่ายอื่นๆ
เพื่อ
การลดต้นทุนการจัดนำเที่ยว
"
่านั้น
202)
1. การลดต้นทุนหรือตัดทอนราคาด้านอาหาร
าเท
(1) ไม่จำเป็นต้องทานอาหารดีทุกมื้อ แต่มื้อสุดท้ายต้องประทับใจ
(2) ลดจำนวนมื้ออาหาร
ศึกษ
(3) เปลี่ยนรายการอาหารหรือลดระดับของร้านอาหาร
(4) ผู้จัดรายการนำเที่ยวผลิตอาหารเองบางมื้อ
กา ร
(5) ควรเลือกร้านที่มีอาหารอภินันทนาการแก่ทีมงาน
2. การลดต้นทุนหรือตัดทอนราคาด้านที่พัก
เพื่อ
(3) ลดระดับที่พัก
(4) ลดหรือเปลี่ยนรายการอาหารที่ต้องทานในโรงแรมให้ถูกลง
ัยสว
(5) พยายามเปลี่ยนโรงแรมให้น้อยลง
(6) พยายามจัดให้ลูกค้าที่มาด้วยกันนอน 3 คน
ยาล
3. การลดต้นทุนหรือตัดทอนราคาด้านยานพาหนะ
(1) ทำ Contract กับบริษัทรถ และควรใช้บริการประจำ
"มห
(2) เปรียบเทียบยานพาหนะแต่ละประเภท
(3) เลือกยานพาหนะที่พอดีกับปริมาณนักท่องเที่ยว
(4) คิดค่าใช้จ่ายในจำนวนน้อยไว้ก่อน
(5) ถ้าบริษัทมีกำลังซื้อเป็นของตนเอง สามารถช่วยทำให้ลดต้นทุนได้
(6) เลือกใช้ยานพาหนะที่ใช้เชื้อเพลิงแบบประหยัดพลังงาน
(7) ศึกษารายละเอียดราคาการใช้ยานพาหนะแต่ละประเภทในเรื่องของความคุ้มค่า
4. การลดต้นทุนหรือตัดทอนราคาด้านแหล่งเข้าชม
160
(1) ลดจำนวนแหล่งท่องเที่ยวที่ต้องจ่ายเงิน
(2) กรณีมีการใช้บริการเครื่องเล่นควรจัดให้เล่นได้ 3 ชนิด ส่วนเพิ่มต้องจ่ายเงินเอง
(3) ใช้บริการจองผ่านบริษัทนำเที่ยวท้องถิ่น
(4) ใช้มัคคุเทศก์ในพื้นที่เพื่ออำนาจในการต่อรอง
5. การลดต้ น ทุ น ค่ า ใช้ จ ่ า ยกรณี จ ั ด นำเที ่ ย วระหว่ า งประเทศ กรณี ก ารจั ด นำเที ่ ย วไป
ต่างประเทศค่าใช้จ่ายหลักๆ จะเป็นค่าบัตรโดยสารเครื่องบิน และค่าจัดนำเที่ยวของบริษัทตัวแทนใน
"
่านั้น
ต่างประเทศ หลักสำคัญในการประหยัดค่าใช้ จ่าย คือ ต้องเลือกสายการบินที่มีราคาบัตรโดยสารถูก
การตกลงกันในรายละเอียดระหว่างบริษัทนำเที่ยวในประเทศกับบริษัทตัวแทนในต่างประเทศ ว่าจะ
าเท
ลดค่าใช้จ่ายได้อย่างไรบ้าง
6. การลดต้นทุนหรือตัดทอนราคาด้านจิปาถะอื่นๆ เช่น การลดค่าของชำร่วยหรือของที่จะ
ศึกษ
แจกฟรี การลดต้นทุ นการประสานงาน การควบคุมค่าใช้จ่ายของผู้นำเที่ยวให้เป็นไปอย่างมีระบบ
สามารถตรวจสอบได้ การเลือกซื้ออุปกรณ์ที่สามารถใช้ได้ในระยะยาว ฯลฯ
กา ร
เพื่อ
สรุป
ิต
จึงต้องใช้ความสามารถในการเจรจาต่อรองกับสถานประกอบการผู้ผลิตต่าง ๆ เพื่อให้ได้ราคาขายเป็นไป
าวิท
ตามความประสงค์ที่วางไว้
"มห
161
คำถามทบทวน
1. จงอธิบายความหมายของการคิดราคาขาย
2. ปัจจัยกำหนดราคารายการนำเที่ยว ประกอบด้วยอะไรบ้าง
3. การคิดราคาขายจะต้องพิจารณาปัจจัยด้านใดบ้าง
4. ประเภทของค่าใช้จ่ายในการคิดราคาขาย ประกอบด้วยอะไรบ้าง
"
่านั้น
5. รายละเอียดค่าใช้จ่ายในการคิดราคาขาย ประกอบด้วยอะไรบ้าง
6. การคิดค่าใช้จา่ ยแยกตามประเภทของการจัดนำเทียวเข้าประเทศ มีอะไรบ้าง
าเท
7. การคิดค่าใช้จา่ ยแยกตามประเภทของการจัดนำเทียวไปต่างประเทศ มีอะไรบ้าง
8. การคิดค่าใช้จา่ ยแยกตามประเภทของการจัดนำเทียวในประเทศ มีอะไรบ้าง
ศึกษ
9. จงอธิบายความหมายของการลดต้นทุนในการจัดนำเที่ยว
10. การลดต้นทุนในการจัดนำเที่ยว ประกอบด้วยด้านใดบ้าง
กา ร
ิต เพื่อ
นดุส
ัยสว
ยาล
าวิท
"มห
162
เอกสารอ้างอิง
"
่านั้น
บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา และ ภูสวัสดิ์ สุขเลี้ยง. (2549). การจัดนำเที่ยวและรายการนำเที่ยวภาคเหนือตอนบน
กรุงเทพฯ : ศูนย์หนังสือท่องเที่ยวไทย
าเท
บังอร ฉัตรรุ่งเรือง. (2554 ). การวางแผนและการจัดนำเที่ยว.กรุงเทพฯ : บริษัท สยาม บุ๊คส์ จำกัด
ศึกษ
พวงบุหงา ภูมิพานิช. (2539). การจัดนำเที่ยว. กรุงเทพฯ : คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
กา ร
ิต เพื่อ
นดุส
ัยสว
ยาล
าวิท
"มห
183
บทที่ 11
การตลาดและการผลิตสื่อเพื่อการโฆษณา ประชาสัมพันธ์
การตลาดเป็นองค์ประกอบที่สำคัญที่จะนำมาวางแผนในการประกอบการในการทำธุรกิจ โดยเฉพาะ
อย่างยิ่งในปัจจุบันธุรกิจนำเที่ยวมีคู่แข่งเกิดขึ้นเป็นจำนวนมาก หากธุรกิจไม่มีความรู้เรื่องการตลาด
การวางแผนการตลาด การวิเคราะห์สถานการณ์การตลาดการท่องเที่ยว จากการแข่งขันกัน อย่าง
"
่านั้น
รุนแรง ความสำเร็จและความอยู่รอดของธุรกิจอยู่ที่การวิเคราะห์กลุ่มลูกค้า ในตลาด ความต้องการ
ของลูกค้า และสถานการณ์การตลาดที่มีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา
าเท
การวางแผนทางการตลาดและผลิตสื่อประชาสัมพันธ์
ศึกษ
กา ร
นั ก วิ ช าการและนั ก การตลาดได้ ใ ห้ ค วามหมายของการตลาดการท่ อ งเที ่ ย ว
(Marketing of Tourism) ไว้ดังนี้
เพื่อ
การตลาดท่องเที่ยว หมายถึง กระบวนการในการวางแผนและบริหารแนวความคิดเกี่ยวกับ
การผลิต การตั้งราคา การจัดจำหน่าย และการส่งเสริมการตลาดสำหรับอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว
ิต
ความต้องการ เพื่อให้ธุรกิจได้รับประโยชน์สูงสุดในการเสนอบริการแก่นักท่องเที่ยวตามเป้าหมายที่
"มห
ความสำคัญของการตลาดอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว
"
่านั้น
ดำเนินธุรกิจ อันจะได้มาซึ่งผลกำไรและเงินทุนหมุนเวียน หากลูกค้าไม่ซื้อผลิตภัณฑ์ ธุรกิจก็ต้องเลิก
ล้มไปในไม่ช้า จึงต้องมุงให้ความสำคัญแก่ลูกค้าด้วยการสร้างความพึงพอใจ
าเท
2. กิจกรรมการตลาดอุตสาหกรรมการท่องเทียวเป็นแกนนำแนวทางการดำเนินงานส่วนอื่นๆ
ซึ่งงานทุกส่วนในองค์การย่อมดำเนินไปตามวัตถุประสงค์เพื่อความอยู่รอดและเจริญเติบโต โดยอาศัย
ศึกษ
การตลาดเป็นตัวนำ
3. การตลาดอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวเป็นงานเชื่อมโยงความสัมพันธ์กับหน่วยงาน จากทั้ง
กา ร
ภายในและภายนอกองค์การ โดยกลไกการตลาดจะเป็นตัวกำหนดการดำเนินกิจกรรมจากภ ายใน
องค์การ เช่น นโยบายการจู่โจมตลาด ทำใหหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับการวิจัย พัฒนาและการเผยแพร่
เพื่อ
ข่าวสารทางการตลาดต้องทำหน้าที่อย่างหนักเป็นต้น ส่วนหน่วยงานภายนอกที่เกี่ยวข้องกับองค์การ
เช่น คู่แข่งขัน สภาวการณ์ด้านเศรษฐกิจ เป็นต้น การดำเนินงานขององค์การต้องพั ฒนาให้สอดคล้อง
ิต
นดุส
เข้ากันกับปัจจัยภายนอก โดยอาศัยฝ่ายการตลาดเป็นหน่วยสำคัญ
4. การตลาดอุตสาหกรรมท่องเที่ยวก่อให้เกิดอรรถประโยชน์ ซึ่งการตลาดสามารถก่อให้เกิด
ัยสว
6. การตลาดอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวเป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยแก้ไขความยากจนของประเทศได้
โดยไม่ปล่อยให้เศรษฐกิจเป็นไปตามยะถากรรม ถ้าได้รู้จักนำระบบการตลาดเข้ามาใช้ให้สอดคล้องกับ
"มห
สภาพเศรษฐกิจและทรัพยากรของประเทศ เช่นประเทศไทยมีเศรษฐกิจที่อาศัยการเกษตรเป็นหลัก
กิจกรรมการตลาดจะมุ่งเน้นการพัฒนาสินค้าการเกษตร โดยพัฒนาระบบการผลิตและการจัดจำหน่าย
ให้เหมาะสมกับสภาพท้องถิ่น เป็นต้น
165
ส่วนประกอบของการตลาด
"
่านั้น
ราชการ หรือกลุ่มทัวร์ที่ติดต่อให้จัดการท่องเที่ยว จัดว่าเป็นผู้ซื้อบริการการท่องเที่ยวให้ กับผู้บริโภค
อื่นๆ
าเท
2. สินค้า ได้แก่ โปรแกรมนำเที่ยวต่างๆที่บริษัทจัดนำเที่ยวจัดขึ้นเพื่อขายให้แก่ลูกค้า หรือจัด
ตามความต้องการของลูกค้า โดยอาจจะจัดในรูป Package ที่นำเอาสินค้าบริการหลายธุรกิจมารวม
ศึกษ
เป็น Package สำหรับธุรกิจผลิตสินค้าบริการทางการท่องเที่ยว ได้แก่
2.1 ทรัพยากรการท่องเที่ยวหรือสถานที่ท่องเที่ยวไม่วาจะเป็นธรรมชาติหรือมนุษย์สร้างขึ้น
กา ร
2.2 การบริการเกี่ยวกับยานพาหนะ ได้แก่ การบริการรถเช่าประเภทต่างๆนับตั้งแต่รถโค้ช
รถตู้ รถยนต์ เป็นต้น
เพื่อ
2.5 จับจ่ายสินค้า
3. ผู้ ผ ลิ ต ในที่ นี้ หมายถึ ง ผู้ ป ระกอบธุ ร กิ จ นำเที่ ย ว บริ ษั ท นำเที่ ย วต่ า งๆ ที่ เ ป็ น ผู้
ยาล
กำหนดส่วนประกอบของสินค้าที่เป็นงานบริการต่างๆ เพื่อเสนอขายแก่ผู้ซื้อ
าวิท
การดำเนินการด้านการตลาด
"มห
การจัดการด้านการตลาดของธุรกิจนำเที่ยวและช่องทางการจัดจำหน่าย ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ
ส่วนผสมการตลาดของธุรกิจท่องเที่ยว เนื่องจากส่วนผสมทางการตลาดท่องเที่ยว ประกอบด้วย 4 P
ได้แก่ (บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา และ ปทุมพร แก้วคำ, 2560: 229-230)
1. Product โปรแกรมนำเที่ยว
2. Price ราคา การตั้งราคากลุ่มเป้าหมาย
3. Place ช่องทางการจัดจำหน่าย สินค้าจะถูกส่งไปขายทางใด ผ่านตัวกลางหรือจะขายตรง
166
4. Promotion การส่งเสริมการจำหน่าย
การตลาด จะมีส่วนประกอบ 4 P แต่สำหรับการตลาดท่องเที่ยวขยายเป็น 9 P (พวงบุหงา
ภูมิพานิช, 2539: 149 อ้างถึง เฟย์ Fay , 1992 : 131)
1. Price ได้แก่ ราคา ซึ่งต้องมีการพิจารณาราคาของสินค้าหรือบริการ ให้เหมาะสมกับสินค้า
2. Product ได้แก่ สินค้า ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นงานบริการที่มุ่งขายความพอใจให้กับลูกค้า
3. Place ได้แก่ สถานที่ที่ลูกค้าสามารถซื้อสินค้าหรือบริการได้โดยสะดวก
"
่านั้น
4. Promotion ได้แก่ วิธีที่จะติดต่อสื่อสารกับลูกค้า เพื่อให้ได้ทราบข้อมูลเกี่ยวกับสินค้า
5. Partnership ได้แก่ ธุรกิจผลิตสินค้าบริการท่องเที่ยวอื่น ๆ (suppliers) ซึ่งถือว่าเป็นธุรกิจ
าเท
ที่จำเป็นเกี่ยวข้องกับการจัดนำเที่ยว
6. Packaging ได้แก่ ความสามารถในการนำองค์ประกอบหลายๆ หน่วยมาผสมผสานเข้า
ศึกษ
ด้วยกัน แล้วขายในราคาเดียว
7. Positioning ได้แก่ ฐานะของบริษัทนำเที่ยว ซึ่งหมายถึงระดับความน่าเชื่อถือ และค่านิยม
กา ร
ของบริษัทนำเที่ยว ซึ่งถือว่าเป็นสิ่งสำคัญ ภาพลักษณ์ของบริษัทที่มีผลต่อการขาย
8. Programming ได้แก่ ความสามารถในการจัดการธุรกิจผลิตสินค้าบริการท่องเที่ยวต่าง ๆ
เพื่อ
ให้เป็นสินค้าบริการที่น่าสนใจเสนอเป็นโปรแกรม
9. People การจัดนำเที่ยวถือว่า เป็นสินค้าบริการที่ต้องใช้มนุษย์ทำงานกับมนุษย์
ิต
นดุส
1) ราคา (Price)
2) สถานที่ (Place)
ยาล
3) ตัวสินค้า (Product)
4) การส่งเสริมการขาย (Promotion)
าวิท
"
่านั้น
โปรแกรมให้สอดคล้อง หรือตรงตามความต้องการของผู้ซื้อคือ ลูกค้า ให้มากที่สุด ถ้าจัดโปรแกรม
นำเที่ยวเป็นไปตามความปรารถนาของลูกค้า ก็ถือว่าการดำเนินการด้านการตลาด สามารถประสบ
าเท
ความสำเร็จไปได้ครึ่งหนึ่งของการดำเนินงาน ดังนั้น การจัดการด้านสินค้า คือการกำหนดว่า โปรแกรม
ชนิดใดเหมาะสมสำหรับลูกค้าประเภทใด ในแต่ละปี โปรแกรมเดิมที่จัดอยู่แล้วเหมาะสมกับลูกค้า
ศึกษ
หรื อ ไม่ มากน้ อ ยเพี ย งใด ควรจะปรั บ ปรั ง โปรแกรมใดบ้ า งให้ ด ี ข ึ ้ น และควรปรั บ ปรุ ง รายการ
นำเที่ยวให้น่าสนใจยิ่งขึ้น ตลอดจนควรพิจารณาว่าผู้ประกอบธุรกิจผลิตสินค้าบริการทางการท่องเที่ยว
กา ร
ต่างๆที่ใช้บริการอยู่ ควรจะต้องมี การปรับปรุง แก้ไข เปลี่ยนแปลงหรือไม่ ควรนำเสนอขายให้ทั้ง
ลูกค้าเก่า และ/หรือลูกค้าใหม่ ต้องพิจารณาถึงช่วงเวลาและจำนวนที่จะจัด
เพื่อ
นำเสนอขายให้กับผู้บริโภคหรือลูกค้าที่อยู่ประเทศนั้น ๆ หรือจัดโปรแกรมนำเที่ยวตามความต้องการ
ของบริษัทตัวแทนบริการรับ-ส่ง (Transfer in-out) โดยบริษัทตัวแทนต่างประเทศจะเสนอขายบริการให้
3.2 เสนอขายโดยตรงต่อผู้บริโภค สามารถแบ่งได้ 3 กลุ่ม คือ
3.2.1 ลูกค้าส่วนบุคคล ลูกค้าติดต่อซื้อสินค้าโดยตรงด้วยตัวเอง
3.2.2 ลูกค้าสถาบัน ได้แก่ หน่วยงาน องค์กร ห้างร้านต่าง ๆ ที่บริษัทนำเที่ยวจะ
เป็นผู้นำไปเสนอขายให้โดยตรง
"
่านั้น
3.2.3 ลูกค้าต่างประเทศ บริษัทนำเที่ยวที่จัดโปรแกรมนำเที่ยวสำหรับผู้บริโภค
ต่างประเทศ อาจไปตั้งสำนักงานย่อยยังโรงแรมต่าง ๆ เพื่อเสนอขายให้กับลูกค้าต่างประเทศที่มาพัก
าเท
ยังโรงแรมนั้นๆ
4. การส่งเสริมการจำหน่าย (Promotion)
ศึกษ
การส่งเสริมการจำหน่ายเป็นเรื่องของการสื่อสารระหว่างผู้ผลิตและผู้บริโภค โดยข่าวสารที่
ผู้ผลิตแจ้งไปยังผู้บริโภคนั้น จะเป็นเรื่องเกี่ยวกับข้อมูลสินค้า ราคา และสถานที่จัดจำหน่าย เพื่อให้
กา ร
ผู้บริโภคนำไปประกอบการตัดสินใจในการซื้อสินค้า
1. การโฆษณา (Advertising) วัตถุประสงค์ของการโฆษณา เพื่อแนะนำสินค้าให้ผู้บริโภค
เพื่อ
วิทยุ เป็นสื่อที่ใช้เสียงในการให้ข้อมูลข่าวสาร
ไปรษณีย์ เป็นการส่งข้อมูลข่าวสารไปให้กับลูกค้าทางไปรษณีย์ เป็นวิธีการโฆษณาที่เสีย
าวิท
ค่าใช้จ่ายถูกที่สุด และสามารถส่งข้อมูลข่าวสารได้ละเอียดมากที่สุด
AIDA เป็นสิ่งที่ต้องพึงระลึกถึงในการทำโฆษณา ซึ่งมาจากคำว่า
"มห
"
่านั้น
ทราบ
3.2 เป็นการดำเนินงานในรูปแบบของการเสนอขายต่อตัวแทนต่างประเทศ โดยอาจจะจัดหรื
าเท
เข้ารวมในการประชุมสัมมนาของผู้ประกอบธุรกิจนำเที่ยว
3.3 เป็นการนำสินค้ามาแสดง หรือเสนอขาย ในงานที่เกี่ยวกับการท่องเที่ยวแก่ผู้ที่เข้ามาชมงาน
ศึกษ
4. การส่งเสริมการขาย (Sale Promotion) การส่งเสริมการขายนี้ เป็นการดำเนินงานที่เร่ง
ให้เกิดการซื้อเร็วขึ้น ในกรณีที่ดำเนินการกับผู้บริโภค (Consumer sale promotion) หรือ เพื่อ
กา ร
กระตุ้นผู้ประกอบการธุรกิจนำเที่ยวต่างประเทศให้สนใจสินค้า (trade sale promotion)
สำหรับ “trade sale promotion” อาจจะเป็นการเชิญพนักงานของตัวแทนต่างประเทศ
เพื่อ
ตัวอย่างการให้รางวัลแก่ลูกค้า
าวิท
1. ลดราคา
2. สะสมคูปอง
"มห
3. รายการแถม
4. สินค้าพิเศษ
5. แจกของที่ระลึก
170
ตลาดเป้าหมาย
การกำหนดตลาดเป้าหมาย เป็นสิ่งจำเป็นเพื่อจะได้ดำเนินการด้านการตลาดได้เหมาะสม
ตรงตามตลาดเป้าหมายที่ว่างไว้ บริษัทนำเที่ยวจำเป็นต้องกำหนดนโยบายด้านการตลาด ต้องการ
ตลาดเป้าหมายกลุ่ม ใดให้เหมาะสมกับประเภทการจัดนำเที่ยวของบริษัท แบ่งเป็น 3 กลุ่ม คือ
(พวงบุหงา ภูมิพานิช, 2539: 160-161)
"
่านั้น
1. กลุ่มนักท่องเที่ยว (tourist group) เป็นตลาดที่มีปริมาณมาก
2. กลุ่มผู้เข้าประชุม (convention group) เป็นกลุ่มที่กำลังเป็นที่นิยมในการเจาะตลาด
าเท
กลุ่มที่มีศักยภาพในการใช้จ่ายสูง
3. กลุ่มที่ได้รับรางวัล (incentive group)
ศึกษ
การขาย กระบวนการขายถือว่ามีความสำคัญในการที่จะจับหรือยึดลูกค้าไว้เมื่อลูกค้าได้
ก้าวย่างเข้ามาในบริษัท หรือเมื่อแรกสนทนาทางโทรศัพท์ การขายได้เกิดขึ้นแล้ว พนักงานขาย
กา ร
ที่จะต้องมีความรู้ความสามารถ มีความจริงใจให้แก่ลูกค้า
พนักงานขาย หมายถึง บุคคลที่ทำหน้าที่รับผิดชอบในการติดต่อ แสวงหาลูกค้า ทำการเสนอ
เพื่อ
3.การรับคำสั่งซื้อ พนักงานขายต้องรับคำสั่งซื้อพร้อมการให้บริการที่ประทับใจ
เทคนิคการขายหน้าร้าน
าวิท
1. ให้ความสนใจอย่างจริงใจกับลูกค้า และเอาใจใส่ความต้องการของลูกค้า
2. ทราบความต้องการของลูกค้า
"มห
3. พยายามเสนอขายในสิ่งที่คิดว่า เป็นความต้องการของลูกค้า
4. พยายามตอบข้อซักถามให้ตรงกับวัตถุประสงค์ของลูกค้า
5. พยายามทำให้ลูกค้าจองหรือซื้อสินค้า
6. ทำให้ลูกค้าแน่ใจในสินค้า โดยให้รายละเอียดข้อมูล เพิ่มเติมเกี่ยวกับสินค้า
171
เทคนิคการขายทางโทรศัพท์
1. ต้องมีความกระตือรือร้นพยายามฝึกเสียงให้ฟังดูน่าเชื่อถือ
2. ให้ความสนใจในการสนทนา อย่าพยายามคิดเรื่องอื่นเพราะจะทำให้ผู้ฟังจับได้ว่าไม่มีความ
สนใจในเรื่องที่กำลังพูด
3. ถ้ามีความเหนื่อยความเครียด ต้องพยายามตัดความเหนื่อยหรือความเครียดออกไป
4. ใช้ความพยายามในการใช้เสียงพูดให้น่าสนใจ
"
่านั้น
5. พูดใช้จังหวะปกติ อย่าพูดเร็วหรือช้าเกินไป
6. พยายามฝึกอธิบายหรือบรรยายให้เกิดจินตภาพ
าเท
7. ต้องจำไว้เสมอว่าผู้ที่โทรศัพท์เข้ามาติดต่อ ทุกคนเป็นบุคคลสำคัญ
วิธีการที่กระตุ้นให้พนักงานขายกระตือรือร้นที่จะใช้ความพยายามทางการขายมากขึ้น
ศึกษ
1. การแข่ง เป็นวิธีการแข่งขันการสร้างยอดขายระหว่างพนักงานขาย การประกวดยอดขาย
โดยมีการกำหนดรางวัลเป็นสิ่งจูงใจ กา ร
2. การฝึกอบรมการขายและการประชุมทางการขาย เป็นการฝึกทักษะและเทคนิคในการขาย
และแลกเปลี่ยนความคิดเห็น รวมทั้งการแก้ไขปัญหาด้านการขายและความเข้าใจในข้อมูลรายละเอียด
เพื่อ
มอบรางวัล อาทิ
- ยอดขายดีเด่น - ยอดขายถึงโควตาขายที่กำหนดไว้ - การกำหนดจำนวนการหาลูกค้าใหม่
ัยสว
การส่งเสริมการขาย
"มห
การเข้าถึงผู้บริโภคในยุคปัจจุบันทำได้ง่ายกว่าเมื่อก่อนที่ผ่านมา แต่ในขณะเดียวกันก็เพิ่ม
ความเข้มข้นทางการแข่งขันทางการตลาดเนื่องจากตัวเลือกของผู้บริโภคมีมากขึ้นและเข้าถึงได้ง่ายขึ้น
ดังนั้น จำเป็นที่ผู้ประกอบการต้องหาวิธีการดึงดูดผู้บริโภคให้สามารถเข้ามาดูสิ นค้าและบริการของ
บริษัทฯได้ง่ายและรวดเร็วน่าสนใจ ซึ่งยุคไอทีการเพิ่มวิธีการเข้าถึงผู้บริโภคที่รวดเร็วและน่าในใจเป็น
สิ่งจำเป็นที่น่าจับตามองและไม่ควรพลาดความเคลื่อนไหวเหล่านี้ อาจต้องลงทุนในเรื่องของเวลาและ
172
"
่านั้น
การ Link กับ Website พันธมิตร Online Booking Line
2. Advertising Page มีการโฆณาทางนิตยสารการท่องเที่ยว เช่น นิตยสาร อ.ส.ท. ท่องเที่ยว
าเท
รอบโลก เป็นต้น
3. Exhibition Sales การออกงานแสดงสินค้าที่ใหญ่ๆมีจำนวนผู้เดินมากไม่ต่ำกว่า 3,000
ศึกษ
คน/วัน เพื่อเป้าหมายการขายตรงถึงผู้บริโภค การเก็บหลักฐานข้อมูลลูกค้าทั่วไป การประชาสัมพันธ์
บริษัทให้เป็นที่รู้จักในกลุ่มผู้บริโภค กา ร
4. Promotion จัด Promotion Package ใหม่ๆที่น่าสนใจตามเทศกาล/วันหยุดต่างๆ และ
ส่วนลดพิเศษสำหรับการสั่งจองทันที หรือการบันทึกประวัติลูกค้าที่ใช้บ ริการบ่อยๆและให้สิทธิพิเศษ
เพื่อ
หรือส่วนลดพิเศษในวันเกิด
ิต
นดุส
การโฆษณาประชาสัมพันธ์ในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว
ัยสว
"
่านั้น
แข่งขันกันบ้างในเรื่องวิถีการขนส่งต่ าง ๆ อัตราค่าโดยสารก็มักจะเป็นมาตรฐานเหมือนกันหมด และ
รัฐบาลแต่ละประเทศก็จะเป็นผู้กำหนดอัตราค่าโดยสาร หรือมิเช่นนั้นก็ถูกกำหนดและควบคุมโดย
าเท
องค์การนานาชาติ เช่น องค์การการบินนานาชาติที่ควบคุมบริษัทการบิน
การแผ่ขยายตัวของบริการขนส่ง ซึ่งเป็นไปตามลักษณะภูมิศ าสตร์ เกือบจะเป็นข้อกำหนดว่า
ศึกษ
ควรจะใช้การโฆษณาประชาสัมพันธ์แบบใด สายการบินรอบโลกหรือสายการเดินเรือรอบโลก จะเน้น
ในเรื่องการเดินทางระยะยาว เช่น เส้นทางการบินข้ามขั้วโลกเหนือ (Polar Route) ของบริษัทสาย
กา ร
การบินหลายสาย มากกว่าการขนส่งผู้โดยสารระยะสั้นหรือในระดับเลี ยบชายฝั่ง ส่วนบริษัทขนส่ง
ระยะใกล้ จะโฆษณาและประชาสัมพันธ์ในสถานที่ท่องเทียวใกล้ๆหรือรอบๆบริเวณสถานที่ท่องเที่ยว
เพื่อ
ปลายทางมากกว่าการขายรายการท่องเที่ยวในภาพรวม จึงมักโฆษณากลุ่มลูกค้าที่อยู่ในระยะใกล้ ๆ
หรือไม่ไกลนัก เดินทางไปถึงง่ายและมีราคาถูก ดังนั้นทั้งหน่วยงานของรัฐและบริษัทเอกชนอาจจะมี
ยาล
เป็นพิเศษ มีสื่อโฆษณาและประชาสัมพันธ์ร่วมกันหลายๆสื่อมีความสอดคล้องกัน
งบประมาณค่าโฆษณาของบริษัทขนส่งใหญ่ๆ โดยเฉพาะบริษัทการบินจะมีงบประมาณมาก
"มห
และการโฆษณาก็ได้ผลคุ้มค่า บริษัทเหล่านี้สามารถวางแผนการโฆษณาประชาสัมพันธ์ให้มีประสิทธิผล
จริงจังได้ บริษัทใหญ่ ๆ เหล่านี้มีบริการวิจัยของตนเองหรือมีทุนจ้างผู้อื่นจึงสามารถวิเคราะห์ภาวะ
เศรษฐกิจ ภาวะตลาดและเหตุจูงใจผู้โดยสารได้ นอกจากนี้ อาจตรวจสอบประสิทธิผลของการโฆษณา
ประชาสัมพันธ์ครั้งก่อน ๆ ได้ว่ามีขนาดใหญ่แค่ไหน และทั้งยังสามารถแจกจ่ายข่าวทั่วไปเกี่ยวกับที่พัก
แรม ลมฟ้า อากาศ ราคาสินค้า การจัดจ่ายซื้อของในประเทศซึ่งอยู่ในเส้นทางการบินของตนได้
บริษัทตัวแทนท่องเที่ยวและผู้ผลิตขนาดใหญ่ (Travel Agency and Tour Operator) เมือ
จัดรายการนำเที่ยวแบบเหมาจ่ายจะต้องพยายามขายทัวร์ให้ได้เร็ว โดยการรณรงค์ประชาสัมพันธ์
174
"
่านั้น
ลงไป
สำหรับตัวแทนจำหน่ายขนาดกลาง มีอยู่ไม่น้อยที่ประกอบธุรกิจกึ่งๆระหว่างการขายส่งกับ
าเท
ขายปลีก นโยบายทางการค้าไม่ค่อยแน่นอนขึ้นอยู่กับกระแสการตื่นตัวของนักท่องเทียวจะไหลมาใน
รูปใด ทำให้วิธีการโฆษณาไม่ค่อยเป็นมืออาชีพเท่าใดนัก บางครั้งการจัดทัวร์พิเศษที่น่าสนใจขึ้นมาเอก
ศึกษ
สั ก ครั ้ ง สองครั ้ ง ตามแต่ จ ะมี โ อกาสเหมาะ ความสำเร็ จ ของตั ว แทนจำหน่ า ยระดั บ นี ้ ข ึ ้ น อยู ่ กั บ
ความสามารถที่จะสังเกต พิจารณาวิเคราะห์ว่า สมัยใด เวลาใด ลูกค้านิยมไปท่องเที่ยวที่ไหน (อาจถือ
กา ร
ว่ า เป็ น ผู ้ จ ั ด จำหน่ า ยทั ว ร์ พ ิ เ ศษ) เช่ น ไปชมการแข่ ง ขั น กี ฬ าโอลิ ม ปิ ก ไปนมั ส ก ารหิ น กาบาห์ ที่
ซาอุดิอาระเบีย ไปชมสัตว์ป่าในทุ่งหญ้าสะวันนาในแอฟริกา ไปเที่ยวงานราชพฤกษ์ที่จังหวัดเชียงใหม่
เพื่อ
ฯลฯ การจัดทัวร์พิเศษเหล่านี้มักเสียค่าใช้จ่ายในการโฆษณาประชาสัมพันธ์มาก
การโฆษณา (Advertising) สมาคมการตลาดแห่งสหรัฐอเมริกา (American Association
ิต
นดุส
5. การโฆษณาเป็นการชักจูงไม่ใช่เป็นเพียงการบอกกล่าวหรือคำสั่ง
6. การโฆษณาเป็นการส่งข่าวสาร จากผู้ผลิตไปยังผู้บริโภคเป้าหมายจำนวนมากที่อยู่กระจัด
กระจายในสถานที่ต่างๆ ได้รวดเร็ว
หน้าที่สำคัญของการโฆษณา
1. ให้ข้อมูลเกี่ยวกับสินค้าหรือบริการแก่ผู้ที่จะเป็นลูกค้า เพื่อให้รู้จักสินค้ามากขึ้น และรู้ว่า
ขายสินค้าและบริการประเภทไหน เพราะปัจจุบันมีผู้ผลิตมากมายหรือบริการเปิดกิจการใหม่ ๆ
175
2. เปลี่ยนทัศนคติของผู้บริโภคที่มีต่อสินค้าหรือบริการ ทำให้มีการตัดสินใจซื้อมากขึ้น
3. สร้างความต้องการซื้อและทดลองใช้สินค้า นักการตลาดจะพยายามชักชวนบอกสรรพคุณ
ที่ดีของสินค้ากับผู้บริโภค ทำให้ผู้บริโภคอยากซื้อ เป็นการสร้างความต้องการขึ้นเพื่อยั่วยุผู้บริโภค เช่น
เมื่อผู้บริโภคได้ศึกษาข้อมูลต่าง ๆ ของโรงแรมที่เขามีโอกาสเลือกซื้อ ช่วยให้เขามั่นใจว่าสิ่งที่เขาจะ
เลือกซื้อถูกต้องและจะตัดสินใจซื้อได้ง่าย
4. เป็นการเตือนความจำ การทำโฆษณาช่วยทำให้ตราสินค้ามีความสดในสมองของลูกค้า
"
่านั้น
ตลอดเวลา เมื่อต้องการสินค้าประเภทนี้ขึ้นมาโฆษณาจะทำให้ลูกค้านึกถึงตราสินค้านั้นก่อน
5. ผู้บริโภคมองเห็นคุณค่าของสินค้า เมื่อผู้ผลิตเพิ่มคุณค่าให้กับสินค้ า เช่น ปรับปรุงคุณภาพ
าเท
สินค้าให้ดีขึ้น สร้างนวัตกรรมสินค้าใหม่ขึ้นมา ก็จะใช้การโฆษณาเพื่อสร้างการรับรู้สิ่งเหล่านี้
นอกจากนี้ โฆษณาที่ดียังช่วยสร้างตราสินค้าให้มีภาพความหรูหรา มีระดับ มีสไตล์ที่ดีในสายตาลูกค้า
ศึกษ
ได้อีกด้วย
6. ช่วยให้หน้าที่การส่งเสริการตลาดในส่วนอื่นๆ ประสบผลสำเร็จ เช่น สื่อโฆษณาชิ้นหนึ่ง
กา ร
หากพ่อค้าคนกลางเห็นโฆษณาอยู่เสมอก็จะทำให้พ่อค้าคนกลางอุ่นใจว่าบริษัททุ่มเทงบโฆษณาเพื่อ
ส่งเสริมการตลาด ส่งเสริมการขาย ทำให้พ่อค้าคนกลางซื้ อสินค้าจากพนักงานขายได้ง่ายขึ้น ไม่ต้อง
เพื่อ
เสียเวลาในการนำเสนอ นอกจากนี้ยังช่วยตัวแทนจำหน่ายสินค้าขายสินค้าได้ง่ายขึ้นเพราะผู้บริโภค
สังเกตเห็นสินค้าบนชั้นวางสินค้าง่ายขึ้นช่วยทำให้พฤติกรรมการซื้อสินค้าของผู้บริโภคเปลี่ยนไป คือ
ิต
นดุส
ตัดสินใจซื้อง่ายขึ้น
ัยสว
สื่อโฆษณาในอุตสาหกรรมท่องเที่ยว
ยาล
"
่านั้น
กำหนดเวลามหกรรมต่าง ๆ ที่มีติดต่อกันตลอดปี อัตราค่าที่พักโรงแรมนอกฤดูกาลท่องเที่ยว ฯลฯ
4. วารสารรายสัปดาห์มักตีพิมพ์อุบัติการณ์ต่างๆจากทัศนะใดทัศนะหนึ่ง สื่อมวลชนประเภท
าเท
นี้เหมาะสำหรับการโฆษณาผลิตผลของการท่องเที่ยว เพราะส่วนใหญ่ใช้กระดาษขัดมัน กระดาษอาร์ต
และอาจตีพิมพ์ด้วยหมึกสีได้ ข้อความที่จะลงโฆษณาอาจเป็นไปได้ทั้งสองอย่างคือ “เห็น” และ
ศึกษ
“อ่าน” ข้อควรใส่ใจ คือ ถ้าพิมพ์ 4 สี ซึ่งจะออกมาเป็นสีธรรมชาติ ไม่ควรให้เป็นเพียงแผ่นป้ายโฆษณา
แต่ควรมีลักษณะ มีข้อความสำหรับอ่านด้วย จัดขนาดให้เหมาะสม และไม่ทำให้น่าเบื่อ วารสารราย
กา ร
สัปดาห์บางฉบับจัดทำสำหรับอ่านทั้งครอบครัว บางฉบับเฉพาะผู้อ่านสตรี บางฉบับเฉพาะผู้ชาย การ
เลือกลงสื่อโฆษณาในฉบับใดต้องพิจารณาให้เหมาะสม
เพื่อ
บุคคลเฉพาะกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง
6. ภาพยนตร์ เป็ น สื ่ อ มวลชนที ่ ต ื ่ น เต้ น ภาพยนตร์ เ ป็ น วิ ถ ึ ห นึ ่ ง ที ่ จ ะ “ขนส่ ง ” ผู ้ ท ี ่ เ ป็ น
ัยสว
นักท่องเที่ยวได้ไปยังสถานที่ที่ได้รับการส่งเสริมเพราะฉะนั้นจึงเป็นวิธีที่เหมาะสมที่สุดโดยไม่มีขีดจำกัด
ในเรื่องเงื่อนไข ภาพยนต์มีเทคนิคของการถ่ายทำให้คนดูเห็นเสมือนดูของจริง เช่น ถ่ายภาพนิ่ง ถ่าย
ยาล
หนังสือพิมพ์อีกทีหนึ่ง เพื่อให้สารที่จะส่งไปให้ผู้ใช้บริการท่องเที่ยวได้เห็นและได้ยินสารในใจความ
เดียวกัน การที่ได้เห็นและได้ยินจะเพิ่มประสิทธิภาพของการโฆษณาขึ้นอีก
8. โทรทัศน์ การโฆษณาทางโทรทัศน์เป็นสื่อที่ดีเยี่ยมเป็นช่องทางที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด
เนื่องจากสามารถใช้ภาพและเสียงในการสื่อสารเผยแพร่ข่าวสาร แต่ค่าใช้จ่ายในการสื่อสารทาง
โทรทัศน์ค่อนข้างสูง โทรทัศน์เป็นสื่อที่มีผู้รับสารทั้งครอบครัว นอกจากนี้ยังแทรกเข้าไปในจิตใจของ
ผู้ชมในขณะที่เขานั่งพักผ่อนซึ่งมักจะไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะโต้แย้งอีกด้วย สารทางโทรทัศน์ควรเป็นสาร
สัจจะ เพราะผู้ชมเห็นอุบัติการณ์และสิ่งของด้วยนัยน์ตาตนเอง และฟังเสียงด้วยหูตัวเอง
177
"
่านั้น
เกิดขึ้นบนโลกได้อย่างรวดเร็ว
10. แผ่นพับ เป็นกระดาษแผ่นเดียวที่พับกลับไปกลับมาได้ตามความต้องการ มีขนาดเล็กหยิบ
าเท
ถือได้สะดวก มีรูปเล่มสวยวามอ่านจับใจความได้ง่ายและรวดเร็ว สามารถให้รายละเอียดได้มาก ผลิต
ขึ้นเพื่อแนะนำหน่วยงานหรือบริการของหน่วยงานหรือเพื่อขายสินค้า เป็นสื่อสิ่งพิมพ์ชนิดส่งตรงถึง
ศึกษ
ผู้บริโภคเป้าหมาย โดยอาจะใช้วิธีการส่งทางไปรษณีย์หรือแจกตามสถานที่ต่างๆค่าใช้จ่ายนากรผ ลิต
ต่ำกว่าสื่อสิ่งพิมพ์อีกหลายชนิด เช่น โปรแกรมนำเทียวภายใน 3 เดือน โดยไม่ระบุราคาขาย บริษัท
กา ร
ตัวแทนขายปลีกส่วนใหญ่จะมีเอกสารนำเที่ยวเป็นเครื่องมือประกอบการขาย
การทำโฆษณาให้ได้ผล (Effective Advertising)
เพื่อ
ค่าใช้จ่ายในการทำโฆษณาแต่ละครั้งนั้นถ้าใช้งบน้อยเกินไปจะไม่มีผลกระทบต่อลูก ค้า
เพียงแต่จำนวนการขายมักจะไม่ได้ตามความคาดหวัง ในทางกลับกันหากใช้งบมากไปก็อาจทำให้กำไร
ิต
นดุส
เช่น ถ้าซื้อแล้วจะได้สิ่งที่ต้องการจากการตัดสินใจซื้อ
3. ทำให้คล้อยตามได้ (Persuade) ทำให้ลูกค้าเชื่อและคล้อยตามว่าจะได้ประโยชน์จริง เช่น
าวิท
ถึง ประเทศนิวซีแลนด์
5. ไม่ควรอวดอ้างเกินความเป็นไปได้ เช่น สัญญาว่าจะให้บริการลูกค้าในราคาที่ถูกเหลือเชื่อ
และบริการดีที่สุด เป็นต้น
6. อย่าให้ความสร้างสรรค์มาบดบังข้อความสำคัญ (Key message) บางครั้งเมื่อสื่อโฆษณาได้
เผยแพร่ออกไปลูกค้าอาจชื่นชม ติดตาม หรือจำภาพเหล่านั้นได้ แต่ไม่ สามารถตอบโจทย์ได้ว่าผู้
โฆษณาต้องการสื่อถึงอะไร
178
การประชาสัมพันธ์
การประชาสัมพันธ์ (Public Relation) คือ ความพยายามที่มีการวางแผนโดยองค์การหนึ่ง
เพื่อสร้างทัศนคติที่ดีต่อองค์การให้เกิดกับคนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง ลักษณะของการประชาสัมพันธ์ เป็นการ
ติดต่อสื่อสารเพือสร้างทัศนคติที่ดีให้เกิดแก่องค์การกับกลุ่มต่างๆ ได้แก่ ลูกค้า พนักงาน กลุ่มอนุรักษ์
ประชาชนในท้องถิ่นหรือกลุ่มอื่นๆในสังคม
ข้อดีของการประชาสัมพันธ์
"
่านั้น
1. สามารถสร้างความเชื่อถือได้มาก การประชาสัมพันธ์เกิดจากสื่อมวลชนโดยตรง เรื่องราว
ในหนังสือพิมพ์หรือนิตยสารต่างๆ เป็นการวิจารณ์ข้อเท็จจริง จึงถือว่าข่าวสารแหล่งนั้นเชื่อถือได้
าเท
มากกว่าการโฆษณา
2. ต้ น ทุ น ส่ ว นใหญ่ อ าจจะไม่ ต ้ อ งเสี ย ค่ า ใช้ จ ่ า ยในการลงบทความต่ า งๆซึ ่ ง ตี พ ิ ม พ์ ใ น
ศึกษ
หนังสือพิมพ์ แต่อาจจะเสียค่าใช้จ่ายให้แก่ผู้จัดทำในการหาข้อมูล เมื่อเปรียบเทียบกับการโฆษณา
พบว่าเสียค่าใช้จ่ายมากกว่า กา ร
3. การเผยแพร่ ข ่ า วสาร ที ่ เ กิ ด จากการประชาสั ม พั น ธ์ จ ะเป็ น ข่ า วสารที ่ ใ ห้ ค วามรู ้ แ ละ
ข้อเท็จจริงจึงีการเผยแพร่ปากต่อปากได้อย่างรวดเร็ว
เพื่อ
4. สามารถเข้าถึงบุคคลเฉพาะกลุ่ม การประชาสัมพันธ์อาจจะมีเป้าหมายที่กลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง
เช่น กลุ่มนักศึกษา กลุ่มอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม จึงถือว่าสามารถเข้าถึงเฉพาะกลุ่มได้
ิต
นดุส
การแบ่งส่วนตลาดการท่องเที่ยว
ยาล
การตลาด เป็นเครื่องมือในการสื่อสารกับลูกค้าและเน้นให้เห็นถึงคุณค่าของผลิตภัณฑ์ทางการ
าวิท
ท่องเที่ยว ช่วยให้ผู้ประกอบการธุรกิจท่องเที่ยวสามารถทราบถึงความต้องการหรืออุปสงค์ของการ
ท่องเที่ยว เพื่อให้ผู้ประกอบการธุรกิจท่องเที่ยวสามารถทราบถึงลักษณะและความต้องการของ
"มห
นักท่องเที่ยว หรือจัดกลุ่มผู้ซื้อสินค้าสินค้าและบริการที่มีลักษณะและความต้องการเหมือนกันหรือ
คล้ายคลึงกัน ดังนั้นการแบ่งส่วนการตลาดจึงมีความสำคัญอย่างยิ่ง
แนวคิดการแบ่งส่วนตลาด เกิดขึ้นเนื่องจาก (นภาพร จันทร์ฉาย, 2560 : 288-290)
1. กลุ่มผู้บริโภคมีความแตกต่างกันทั้งในด้านพื้นหลัง สังคม วัฒนธรรม ทัศนคติ เชื้อชาติ
ศาสนา ฯลฯ สิ่งเหล่านี้ย่อมส่งผลต่อความต้องการและพฤติกรรมการซื้อที่แตกต่างกัน
2. ความแตกต่างด้านความต้องการและพฤติกรรมของผู้บริโภค/นักท่องเที่ยว
179
"
่านั้น
การแบ่งส่วนตลาด
เกณฑ์ในการแบ่งส่วนตลาดโดยทั่วไปประกอบด้วย เกณฑ์ด้านประชากรศาสตร์ ภูมิศาสตร์
าเท
จิตวิทยา พฤติกรรม และโอกาสในการซื้อ สำหรับการท่องเที่ยว (บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา, 2555: 84-85)
ได้กล่าวถึงเกณฑ์การแบ่งส่วนตลาดของนักท่องเที่ยวในอุตสาหกรรมท่องเที่ยว ได้แก่ การแบ่งส่วน
ศึกษ
ตลาดตามศักยภาพของตลาด ตามภูมิภาค และตามลักษณะของนักท่องเที่ยว
การแบ่งส่วนตลาดนักท่องเที่ยวตามศักยภาพของตลาด ประกอบด้วย 3 กลุ่ม ได้แก่
กา ร
1. กลุ่ม ตลาดที่ม ีศักยภาพในการซื้อสูง (High Potential Markets) ได้แก่ ญี่ปุ่น เกาหลี
เยอรมันนี ออสเตรเลีย อังกฤษ ฝรั่งเศส อิตาลี และสหรัฐอเมริกา
เพื่อ
3. กลุ ่ ม ตลาดอื ่ น ๆ ที ่ ต ้ อ งรั ก ษาไว้ (Other Prime Markets) คื อ กลุ ่ ม ที ่ มี พ ฤติ ก รรมการ
เดินทางท่องเที่ยวอย่างสม่ำเสมอ ซึ่งควรรักษาไว้ ได้แก่ มาเลเซีย ไต้หวัน ฮ่องกง สิงคโปร์ อินโดนีเซีย
ัยสว
2. ภูมิภาคยุโรป (Europe) ได้แก่ เยอรมันนี อังกฤษ ฝรั่งเศส อิตาลี สวิตเซอร์ สวีเดน เนเธอ
แลนด์ ออสเตรีย สเปน เดนมาร์ค ฟินแลนด์ เบลเยี่ยม นอร์เวย์ และโปแลนด์
3. ภูมิภาคอเมริกา (The Americas) ได้แก่ สหรัฐอเมริกา และ แคนาดา
4. ภูมิภาคเอเชียใต้ (South Asia) ได้แก่ อินเดียว
5. ภูมิภาคโอเอเชีย (Oceania) ได้แก่ ออสเตรเลีย และ นิวซีแลนด์
6. ภูมิภาคตะวันออกกลาง (Middle East) ได้แก่ อิสราเอล คูเวต ซาอุดิอาระเบีย และ สหรัฐ
อาหรับเอมิเรต
180
"
่านั้น
2. นักท่องเที่ยวแบบดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์
3. นักท่องเที่ยวผู้สูงอายุ
าเท
4. นักท่องเที่ยวเยาวชน
5. นักท่องเที่ยวกลุ่มความสนใจพิเศษ
ศึกษ
6. นักท่องเที่ยวกลุ่มครอบครัว
7. นักท่องเที่ยวแบกเป้ กา ร
8. นักท่องเที่ยวต่างชาติกลุ่มที่พำนักในประเทศไทย
9. นักท่องเที่ยวชาวไทยที่พำนักอยู่ในต่างประเทศ
เพื่อ
10. นักท่องเที่ยวผู้ใช้บริการเดินทางซ้ำ
กลุ่มนักท่องเที่ยวภายในประเทศ
ิต
นดุส
1. นักท่องเที่ยวที่มีรายได้
2. กลุ่มข้าราชการ
ัยสว
3. กลุ่มพนักงานรัฐวิสาหกิจ
4. กลุ่มครอบครัว
ยาล
5. กลุ่มผู้เกษียณอายุได้รับเงินบำนาญ
6. กลุ่มเยาวชน
าวิท
สรุป
"
่านั้น
ลูกค้า เพื่อให้ได้ทราบข้อมูลเกี่ยวกับสินค้า Partnership ได้แก่ ธุรกิจผลิตสินค้าบริการท่องเที่ยวอื่นๆ
(suppliers) ซึ่งถือว่าเป็นธุรกิจที่จำเป็นเกี่ยวข้องกับการจัดนำเที่ยว Packaging ได้แก่ ความสามารถ
าเท
ในการนำองค์ประกอบหลายๆ หน่วยมาผสมผสานเข้าด้วยกัน แล้วขายในราคาเดียว Positioning
ได้แก่ ฐานะของบริษัทนำเที่ยว ซึ่งหมายถึงระดับความน่าเชื่อถือ และค่านิยมของบริษัทนำเที่ยว ซึ่งถือ
ศึกษ
ว่าเป็นสิ่งสำคัญ ภาพลักษณ์ของบริษัทที่มีผลต่อการขาย Programming ได้แก่ ความสามารถในการ
จัดการธุรกิจผลิตสินค้าบริการท่องเที่ยวต่างๆ ให้เป็นสินค้ าบริการที่น่าสนใจเสนอเป็นโปรแกรม
กา ร
People การจัดนำเที่ยวถือว่า เป็นสินค้าบริการที่ต้องใช้มนุษย์ทำงานกับมนุษย์
เพื่อ
คำถามทบทวน
ิต
นดุส
1. จงอธิบายคำว่า การตลาด
2. จงอธิบายคำว่า การขาย
ัยสว
3. จงอธิบายคำว่า การตลาดท่องเที่ยว
4. WTO ให้ความหมายของการตลาดท่องเที่ยวอย่างไร
ยาล
5. จงอธิบาย ขั้นตอนการเสนอขายโดยตรงต่อผู้บริโภค
าวิท
เอกสารอ้างอิง
"
่านั้น
บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา และ ปทุมเทพ แก้วคำ. (2560). ธุรกิจนำเทีย่ ว.กรุงเทพฯ : ศูนย์หนังสือ
มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
าเท
พวงบุหงา ภูมิพานิช. (2539). การจัดนำเที่ยว. กรุงเทพฯ : คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
นิ ศ า ชั ช กุ ล . (2550). อุ ต สาหกรรมท่ อ งเที ่ ย ว. กรุ ง เทพฯ : สำนั ก พิ ม พ์ แ ห่ ง จุ ฬ าลงกรณ์
ศึกษ
มหาวิทยาลัย
นิศศา ศิลปะเสรฐ. (2560). อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์
กา ร
มหาวิทยาลัย
เพื่อ
บริษัท ทีแอนด์เอ ไอเดียพลัส จำกัด (สยามทูโก). (2559). รายงานโครงการตรวจประเมินรับรอง
มาตรฐานธุรกิจนำเที่ยว
วินิจ วีรยางกูร. (2532). การจัดการอุตสาหกรรมท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ : คณะเศรษฐศาสตร์และ
ิต
นดุส
บริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
ัยสว
ยาล
าวิท
"มห
223
บทที่ 12
ความสัมพันธ์ระหว่างธุรกิจนำเที่ยวกับธุรกิจที่เกี่ยวข้อง
ธุรกิจนำเที่ยวเป็นผู้จัดรายการนำเที่ยวแบบเหมาจ่าย อันเป็นรายการนำเที่ยวที่นักท่องเที่ยว
จ่ายค่าบริการให้แก่ธุรกิจนำเที่ยวในราคาแบบเบ็ดเสร็จ (Package Tour) โดยราคานี้จะรวมค่าบริการ
ต่างๆ ที่การท่องเที่ยวไว้ เช่น ค่าขนส่ง ค่าที่พัก ค่าอาหาร ค่าเยี่ยมชมสถานที่ ค่าใช้จ่ายระหว่าง
"
่านั้น
สนามบินถึงที่พัก เป็นต้น ซึ่งธุรกิจนำเที่ยวจะซื้อบริการต่างๆจากธุรกิจท่องเที่ยวในราคาที่ต่ำกว่าปกติ
เนื่องจากมีการซื้อครั้งละเป็นจำนวนมาก แล้วนำไปขายให้กับนักท่องเที่ยวในราคาที่ถูกกว่าที่
าเท
นักท่องเที่ยวซื้อบริการท่องเที่ยวเหล่านั้นเอง จึงทำให้ธุรกิจนำเที่ยวต้องมีความสัมพันธ์กับธุรกิจ
ท่องเที่ยวที่เกี่ยวข้อง ดังนี้ (บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา และปทุมพร แก้วคำ, 2560 : 169-194)
ความสัมพันธ์ระหว่างธุรกิจนำเที่ยวกับธุรกิจการขนส่ง
ศึกษ
กา ร
เพื่อ
การขนส่งเป็นองค์ประกอบสำคัญหนึ่งของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว ถ้าหากไม่มีการขนส่ง
การเดินทางท่องเที่ยวก็เกิดขึ้นไม่ได้ การขนส่งจึงเป็นยานพาหนะที่นำนักท่องเที่ยวเดินทางไปยัง
ิต
สถานที่ท่องเที่ยวหรือแหล่งท่องเทียวต่างๆได้ ยิ่งปัจจุบันการขนส่งได้พัฒนาและขยายขอบเขตอย่าง
นดุส
ผู้โดยสารทางถนนหรือด้วยรถยนต์ที่ให้บริการแก่สาธารณชนทั่วไป ทั้งประจำเส้นทางและไม่ประจำ
เส้นทางเพื่อรับสินจ้าง ซึ่งอาจเป็นผู้ประกอบการขนส่งผู้โดยสารทางถนนหรือด้วยรถยนต์โดยสาร
รับจ้างไม่เกิน 7 คนหรือเกิน 7 คนก็ได้
2. ผู้ประกอบการขนส่ง ผู้โดยสารตามสัญญา (Contract Carriers) หมายถึง ผู้ผลิตบริการ
ขนส่งผู้โดยสารทางถนนหรือด้วยรถยนต์เพื่อสินจ้างภายใต้สัญญาเช่าเหมาต่อเนื่องกับบุคคลหนึ่ง โดย
มีวัตถุประสงค์ในการอำนวยบริการขนส่งผู้โดยสารทางถนนหรือด้วยรถยนต์โดยสารภายในระยะเวลา
อันต่อเนื่อง และให้มีลักษณะเหมาะสมกับความต้องการอย่างชัดเจนของผู้ที่ตนรับใช้แต่ละราย
184
"
่านั้น
ประการคือ
(1) รถยนต์โดยสารสาธารณะ เป็นรถยนต์ที่นำรับจ้างขนส่งผู้โดยสารหรือนักท่องเที่ยวเพื่อ
าเท
สินจ้างทั้งประจำทางและไม่ประจำทาง
(2) รถยนต์โดยสารบริการ เป็นรถยนต์ที่ใช้ในการขนส่งผู้โดยสารหรือนักท่องเที่ยวเพื่อ
ศึกษ
ธุรกิจส่วนตัว แต่ไม่ใช่เป็นการให้เช่าเพื่อรับจ้างอีกต่อหนึ่ง เช่น รถยนต์บริการธุรกิจ รถยนต์บริการ
ทัศนาจร เป็นต้น กา ร
(3) รถยนต์โดยสารส่วนบุคคล เป็นรถยนต์ที่ใช้ในการขนส่งผู้โดยสารหรือนักท่องเทียวเพื่อ
กิจกรรมของตนเอง เช่น รถยนต์โดยสารส่วนบุคคลของธุรกิจนำเที่ยวเอง
เพื่อ
รัฐบาลเป็นเจ้าของกิจการเอง โดยรัฐบาลได้ลงทุนในการผลิตบริการขนส่งผู้โดยสารสาธารณะให้แก่ผู้
ต้องการใช้ปริมาณบริการเพื่อสินจ้าง
ยาล
เพื่อสินจ้างหรือเพื่อใช้ในธุรกิจของตนเอง
สำหรับยานพาหนะที่ใช้ในการขนส่งผู้โดยสารทางรถไฟหรือด้วยรถไฟก็คือขบวนรถไฟ ซึ่ง
"มห
ความเร็วสูง (High Speed Train) เช่น APT (Advance Passenger Train) ของการรถไฟอังกฤษ ELT
ของการรถไฟสเปน XPT ของการรถไฟออสเตรเลีย เป็นต้น รถไฟกลุ่มนี้ยังได้พัฒนาต่อไปถึงขั้นนำ
รถไฟสองชั้นมาให้บริการ ซึ่งรถไฟ 2 ชั้นนี้จะมีความจุเพิ่มขึ้นเกือบเท่าตัว คือ เพิ่มจากความจุตู้ละ
ประมาณ 70 ที่นั่ง เป็น 132 ที่นั่งหรือมากกว่านั้น
รถไฟกลุ่มที่ 3 เป็นกลุ่มรถไฟที่วิ่งได้ด้วยความเร็วสูงกว่า 200 กิโลเมตร/ชั่วโมง รถไฟ
กลุ่ ม นี้ ขั บ เคลื่ อ นด้ ว ยพลั ง ไฟฟ้ า ซึ่ ง รถไฟด่ ว นพิ เ ศษ (Bullet Train) จั ด อยู่ ใ นกลุ่ ม นี้ รถไฟ
"
่านั้น
Bullet Train ที่รู้จักกันมากที่สุดเห็นจะเป็นรถไฟชิงกันเชน (Shinkansen) ของญี่ปุ่น และรถไฟ TGV
ของฝรัง่ เศส โดยรถชิงกันเชนของญี่ปุ่นเป็นผู้บุกเบิกโลกแห่งรถไฟความเร็วสูง แต่รถไฟ TGV จัดว่าเป็น
าเท
รถไฟที่วิ่งบนรางได้เร็วที่สุดในโลก เพราะว่าวิ่งได้ถึง 300 กิโลเมตร/ชั่วโมง นอกจากนั้นก็มีรถไฟ
Bullet Train ของประเทศอื่นๆ แต่ความเร็วไม่สูงเท่าของฝรั่งเศสกับญี่ปุ่น
ศึกษ
2. ผู้ประกอบธุรกิจขนส่งผู้โดยสารทางน้ำหรือทางเรือ หมายถึง ผู้ผลิตบริการขนส่งผู้โดยสาร
ทางน้ำด้วยการนำเรือโดยสารเก่ามาดัดแปลงหรือสร้างขึ้นใหม่ให้มีลักษณะเป็นเรือสำราญ ซึ่งมี
กา ร
ห้องนอน ห้องอาหาร ห้องประชุม ห้องเล่นเกมส์ ห้องดิสโก้เธค ไนต์คลับ คาสิโน โรงหนังขนาดเล็ก
สระว่ายน้ำ ฯลฯ โดยผู้ประกอบธุรกิจขนส่งผู้โดยสารทางเรือ สำราญจะจำหน่ายตั๋วแก่ผู้โดยสารหรือ
เพื่อ
"
่านั้น
เครื่องยนต์ตั้งแต่ 2-4 เครื่องยนต์ เครื่องบินโดยสารแบบนี้เหมาะสำหรับการบินในเพดานต่ำ เพราะ
ประหยัดน้ำมันได้มาก ต้องการทางวิ่งในการขึ้น ลงสั้น และง่ายต่อการควบคุมการขึ้นลง แต่มีความเร็ว
าเท
ต่ำ (ไม่เกิน 300 ไมล์ต่อชั่วโมง)
- เครื่องบินโดยสารไอพ่น เป็นเครื่องบิน โดยสารที่ใช้เครื่องยนต์ไอพ่นตั้งแต่ 2-4
ศึกษ
เครื่องยนต์ เครื่องบินโดยสารแบบนี้บินได้ประหยัดในเพดานบินสูง (ตั้งแต่ระดับ 40,000 ฟุตขึ้นไป) มี
ความเร็วสูง (ประมาณ 600 ไมล์ต่อชั่วโมง) แต่การขึ้นลงอุ้ยอ้าย ต้องทำการวิ่งในการขึ้นลงยาว การ
กา ร
ควบคุมขึ้นลงยาก และสิ้นเปลืองน้ำมันเชื้อเพลิงมาก แต่เป็นที่นิยมของผู้โดยสารในยุคนี้ เพราะ
สามารถเดินทางไปถึงที่หมายได้รวดเร็ว บริษัทผลิตเครื่องบินโดยสารประเภทนี้ที่สายการบินนิยมซื้อ
เพื่อ
- เครื่องบินโดยสารความเร็วเหนือเสียง เป็นเครื่องบินโดยสารที่มีความเร็วเหนือเสียง
(ซึ่งเสียงมี ความเร็ว 760 ไมล์ต่อชั่วโมงหรือ 1 มัค) ซึ่งมีเครื่องบินคอนคอร์ดสามารถบินได้ด้วย
ัยสว
ความเร็ว 2.2 เท่าของเสียง และบินในเพดานสูงมาก ตั้งแต่ 45,000 ฟุตขึ้นไปถึง 80,000 ฟุต ปัจจุบัน
ได้หยุดการบินให้บริการแล้ว
ยาล
จึงเห็นได้ว่าธุรกิจนำเที่ยวจะต้องใช้บริการขนส่งผู้โดยสาร เพื่อให้นักท่องเที่ยวสามารถ
เดินทางมาเที่ยวยังสถานที่ท่องเที่ยวได้ ทำให้ธุรกิจนำเที่ยวต้องเกี่ยวข้องกับธุรกิจการขนส่งดังต่อไปนี้
าวิท
คือ
(1) การเจรจาระหว่างธุรกิจนำเที่ยวกับสายการบิน ผู้ประกอบธุรกิจนำเที่ยวที่ได้จัด
"มห
"
่านั้น
นี้ต้องแจ้งให้สายการบินที่ออกตั๋วทราบก่อน หากตั๋วหมดอายุแล้วจะต้องเสียค่าปรับในการออกตั๋ว
โดยสารให้ใหม่
าเท
- Excursion Fare เป็นตั๋วโดยสารที่ขายให้แก่บุคคลทั่วไป แต่มีเงื่อนไขในการซื้อ
ตั๋ว เช่น จะต้องพักในท้องถิ่นนั้นตามเกณฑ์กำหนด ซึ่งแตกต่างกันไปในแต่ละท้องที่ หรือซื้อตั๋วไป-กลับ
ศึกษ
เป็นต้น โดยราคาตั๋วจะถูกกว่าราคาตั๋วเต็มประมาณ 20-40%
- Group Fare เป็นตั๋วโดยสารที่ขายให้แก่กลุ่มนั กเดินทาง โดยกำหนดจำนวนขั้น
กา ร
ต่ำของบุคคลในกลุ่มไว้ และการใช้ตั๋วจะมีกำหนดเวลาขั้นต่ำไว้อย่างแน่นอน
- Inclusive Tour Fare เป็นตั๋วโดยสารราคาพิเศษที่ขายให้แก่บริษัทนำเที่ยวหรือ
เพื่อ
- การสำรองที่นั่ง ธุรกิจนำเที่ยวจะต้องทำการสำรองที่นั่งจากสายการบินที่ใช้
บริการ โดยแจ้งรายละเอียด ดังนี้
าวิท
(ค) จำนวนผู้โดยสาร
(ง) ที่อยู่ที่ติดต่อได้
(จ) ชื่อของผู้ที่ติดต่อได้
(ฉ) นัดหมายเวลาออกตั๋ว
(ช) Special Service Requirements เช่น อาหารพิเศษต้องขอก่อนเครื่องออก
48 ชั่วโมง การเลือกแถวที่นั่งต้องขอก่อน 48 ชั่วโมงเช่นกัน เป็นต้น
188
- การตรวจสอบเอกสารเดินทาง ธุรกิจนำเที่ยวจะต้องทำการตรวจสอบเอกสาร
เดินทางของลูกทัวร์ให้เรียบร้อยก่อนออกเดินทางท่องเที่ยว ดังนี้
(ก) Passport โดยปกติควรมีอายุไม่น้อยกว่า 6 เดือน แต่บางประเทศอาจระบุ
ต้องมีอายุ 3 เดือน หรือมีอายุครอบคลุมระยะเวลาที่พำนักอยู่ในประเทศนั้น
(ข) Visa ต้องติดต่อกับสถานทูตเพื่อออก Visa ก่อนออกเดินทาง ควรตรวจสอบ
ประเภทของ Visa ด้วย เช่น Single Visa, Multiple Visa บางประเทศอนุญาตให้ขอ Visa on Arrival
"
่านั้น
ด้วย เป็นต้น ถ้าหาก Valid Visa ที่อยู่ใน Expired Passport ถือวาใช้ไม่ได้
(ค) Certificate ต้ อ งศึ ก ษาว่ า ประเทศที่ จ ะเดิ น ทางไปมี ก ารกำหนดให้ มี
าเท
Certificate of Vaccination อะไรบ้าง เช่น Malaria, Plague, Yellow Fever, Cholera เป็นต้น
(4) บัตรโดยสาร ธุรกิจนำเที่ยวสามารถออกบัตรโดยสารพร้อมการสำรองที่นั่งได้หรือนัด
ศึกษ
เวลาออกบัตรโดยสารในภายหลังได้ดังนี้
- บัตรโดยสารภายในประเทศจะมีอายุ 90 วัน นับจากวันที่ออกบัตรฯ ส่วนบัตร
กา ร
โดยสารต่างประเทศจะมีอายุ 1 ปี นับจากวันเดินทางหรือวันที่ออกตั๋ว
- บัตรโดยสาร PTA (Prepaid Ticket Advice) เป็นการแจ้งเรื่องการชำระ
เพื่อ
เงินค่าตั๋วล่วงหน้าตามรายละเอียดที่ระบุในข่าวสารนั้นให้แก่อีกบุคคลหนึ่งในเมืองหนึ่ง การติดต่อ
ขอรับบัตรโดยสาร PTA ต้องติดต่อที่สำนักงานขายเท่านั้น
ิต
นดุส
- ราคาค่าโดยสาร บัตรโดยสารภายในประเทศราคาจะถูกกำหนดโดยสายการ
บินและอนุมัติโดยรัฐบาล จะไม่มีราคาพิเศษ ยกเว้นผู้โดยสารบางประเภทตามที่ระบุไว้
ัยสว
(ก) ผู้โดยสารที่ปฏิเสธการแสดงตัวหรือปฏิเสธที่จะให้กระเป๋าเดินทางผ่านการ
ตรวจสอบของหน่วยงานควบคุมความปลอดภัย
(ข) ผู้โดยสารที่ไม่ปฏิบัติตามหรือปฏิเสธที่จะเชื่อฟังกฎ ระเบียบเกี่ยวกับความ
ปลอดภัย หรือข้อจำกัดของสายการบิน
(ค) ผู้โดยสารที่มีอาการมึนเมา ปรากฏให้เห็น เนื่องจากดื่มสุราและยาเสพติด
(ง) ผู้โดยสารที่มีอากัปกิริยาที่จะต้องได้รับการควบคุมดูแลจากแพทย์และ
"
่านั้น
พยาบาล ซึ่งอาจเป็นอันตรายหรือแสดงอาการไม่ต่อผู้โดยสารอื่นๆได้
(จ) ผู้โดยสารที่มีร่างกายอ่อนแอถึงขั้นที่เมื่อเดินทางแล้จะก่อความยุ่งยากหรือ
าเท
ทำให้เสียชีวิตได้
(ฉ) ผู้โดยสารที่จะต้องมีพยาบาลดูแลเป็นการส่วนตัวในระหว่างการเดินทาง แต่
ศึกษ
ต้องเดินทางคนเดียว
(ช) ผู้โดยสารที่ถูกใส่กุญแจมือ
กา ร
(ซ) ผู้โดยสารที่ใช้บัตรโดยสารที่ออกให้คนอื่น
(5) น้ำหนักสัมภาระติดตัว ผู้โดยสารแต่ละคนจะได้รับสิทธิน์ ำสัมภาระติดตัดวังต่อไปนี้
เพื่อ
"
่านั้น
ระยะเวลาการเดินทางเท่านี้น เป็นต้น
นอกจากนั้นขณะที่อยู่บนเครื่องบินที่กำลังเดินทาง ผู้โดยสารจะได้ยินประกาศห้ามใช้
าเท
เครื่องมือสื่อสารหรืออุปกรณ์ที่จะรบกวนระบบสื่อสารของเครื่องบิน เช่น โทรศัพท์มือถือ หรือ วิทยุ
เป็นต้น
ความสัมพันธ์ระหว่างธุรกิจนำเที่ยวกับธุรกิจที่พักแรม
ศึกษ
กา ร
ธุรกิจที่พักแรมเป็นองค์ประกอบที่สำคัญประการหนึ่งของอุตสาหกรรมการท่องเที่ ยว เมื่อมี
เพื่อ
เราจะศึกษาเฉพาะธุรกิจโรงแรมเท่านั้น เนื่องจากเป็นธุรกิจที่ต้องใช้เงินลงทุนจำนวนมาก
พร้อมมีสิ่งอำนวยความสะดวกมากมายให้แก่ผู้ใช้บริการและธุรกิจนำเที่ยว อีกทั้งยังเป็นที่นิยมข อง
นักท่องเที่ยวโดยทั่วไป
(1) ประเภทของธุรกิจโรงแรม เราอาจแบ่งประเภทของธุรกิจโรงแรมตามที่ธุรกิจนำเที่ยว
นิยมใช้อยู่ 4 ประเภท คือ
(1.1) ธุรกิจโรงแรมย่านการค้า (Commercial Hotel) เป็นธุรกิจโรงแรมที่สร้างขึ้นในย่าน
"
่านั้น
ธุรกิจการค้า ผู้ที่มาพักมักเป็นนักธุรกิจ ทางโรงแรมทีสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ ให้มาก อาจจะมี
เครื่องคอมพิวเตอร์ให้ในห้องพัก มักนิยมใช้โรงแรมประเภทนี้จัดประชุมสัมมนา แต่สำหรับธุรกิจนำ
าเท
เที่ยวมักจะเลือกใช้โรงแรมประเภทนี้เป็นที่พักแรมของ Group Tour เพราะอยู่ในย่านชุมชนสะดวก
สำหรับนักท่องเทียวที่จะไปไหนมาไหน และมักพักระยะสั้น
ศึกษ
(1.2) ธุรกิจโรงแรมตามสถานที่ตากอากาศ (Resort Hotel) เป็นธุรกิจโรงแรมที่สร้างขึ้น
ตามบริเวณแหล่งท่องเที่ยวที่สวยงามตามธรรมชาติและโบราณสถานต่างๆ เช่น โรงแรมตากอากาศ
กา ร
ชายทะเล โรงแรมตากอากาศบนภูเขา โรงแรมตากอากาศใกล้ปราสาทหรือวังเก่า เป็นต้น ธุรกิจ
โรงแรมประเภทนี้มักมีการจัดกิจกรรมเสริมให้ เช่น การเดินป่า ปีนเขา ตกปลา เป็นต้น ธุรกิจนำเที่ยว
เพื่อ
จะใช้บริการของโรงแรมประเภทนี้กับนักท่องเทียวที่ชอบธรรมชาติและโบราณสถาน มักพักแรมหลาย
วัน
ิต
นดุส
เครื่องบิน ธุรกิจนำเที่ยวมักใช้บริการของโรงแรมประเภทนี้เมื่อต้องพานักท่องเทียวออกเดินทางใน
ตอนเช้ามืด หรือในกรณีที่เครื่องบินเสียเวลามากหรือยกเลิกเที่ยวบิน ซึ่งจะช่วยประหยัดเวลาและ
ยาล
ค่าใช้จ่ายในการเดินทางระหวางโรงแรมกับสนามบิน
(1.4) ธุรกิจโรงแรมเศรษฐกิจหรือประหยัด (Budget/Economy Hotel) เป็นธุรกิจโรงแรม
าวิท
(1.2) จำนวนห้องพักและประเภทของห้องพักที่ต้องการ
(1.3) จำนวนผู้เข้าพัก
(1.4) ชื่อของมัคคุเทศก์ที่นำคณะทัวร์เข้าพัก
(1.5) ระบุความต้องการพิเศษ เช่น ขอให้จัดดอกไม้หรือผลไม้ในห้องพัก ขอรถรับ -ส่ง
สนามบิน เป็นต้น
(2) การนำนักท่องเที่ยวเข้าพัก เป็นการต้อนรับของโรงแรมต่อ ผู้เข้าพัก โดยมีเจ้าหน้าที่
"
่านั้น
ตำแหน่งผู้ประสานงานทัวร์ (Tour Coordinator) ของโรงแรมจะเป็นผู้ประสานงานกับธุรกิจนำเที่ยว
ตั้งแต่การต้อนรับ การลงทะเบียนเมื่อเข้าพัก และแจกกุญแจห้องพักตามที่ได้จัดไว้
าเท
(3) ความรู้เกี่ยวกับห้องพัก ธุรกิจนำเที่ยวจะต้องมีความรู้เกี่ยวกั บห้องพักของโรงแรม ซึ่ง
โรงแรมจะมีประเภทเตียง ดังนี้ (สุชาติ ทวีพรปฐมกุล, 2556 : 111)
ศึกษ
(3.1) ห้องพักเดี่ยว (Single Room, SGL) เป็นห้องที่มีเตียง 1 หรือ 2 เตียง แต่มี
จำนวนผู้เข้าพักเพียง 1 คน การตกแต่งแบบธรรมดาและห้องมีสุขภัณฑ์ นอกจากนั้นยังมีของขบเคี้ยว
กา ร
และเครื่องดื่มไว้บริการในห้องพัก
(3.2) ห้องพักคู่ (Twin or double Room, TWB or DBL) เป็นห้องพักที่มี 2 เตียงวาง
เพื่อ
เข้าพัก 3 คน
(3.4) ห้องเดอลุกซ์ (Deluxe) หรือ จูเนียร์สูท (Junior Suite) เป็นห้องพักที่กว้างและมี
าวิท
(3.5) ห้ อ งชุ ด (Suite) เป็ น ห้ อ งพั ก ที่ มี ลั ก ษณะคล้ า ยกั บ ห้ อ งเดอลุ ก ซ์ แต่ จ ะมี ก าร
ตกแต่งที่หรูหรากว้างขวางกว่า ประกอบด้วยห้องรับแขกหรือห้องนั่งเล่น มีโทรทัศน์ ตู้เย็นพร้อมของ
ขบเคี้ยวและเครื่องดื่ม ซึ่งแยกจากห้องนอนโดยมีผนังกั้น พักพักที่เป็นห้องชุดจะอยู่ในด้านที่ดีที่สุดของ
โรงแรม สามารถเห็นทิวทัศน์สวยงาม เช่นห้องพักหันหน้าเข้าหาทะเล (Sea View) หันหน้าเข้าหา
ภูเขา (Mountain View) หันหน้าเข้าหาแม่น้ำ (River View) หรือหันหน้า เข้าหาตัวเมืองในกรณีที่
โรงแรมอยู่นอกเมือง เป็นต้น
193
"
่านั้น
ด้วยกัน
(3.8) ห้องพัก 2 ห้องที่มีประตูเชื่อม (Connecting Room) คือ ห้องพัก 2 ห้องติดกัน
าเท
จะมีประตูเข้าออกของแต่ละห้องแล้วยังมีประตูเชื่อมระหว่าง 2 ห้องได้อีกด้วย
(3.9) ห้องพักที่มีตำแหน่งตรงข้ามหรือเยื้องกัน (Adjacent Room) คือ ห้องพักที่ทาง
ศึกษ
โรงแรมจัดให้กับแขกที่มาเป็นกลุ่มเดียวกัน
กา ร
ความสัมพันธ์ระหว่างธุรกิจนำเที่ยวกับธุรกิจอาหาร
เพื่อ
เพราะเกรงว่าจะทำให้ท้องเสียเนื่องจากความไม่เคยชิน และหากไม่มีอาหารที่เขาคุ้นเคยอาจทำให้หมด
สนุก ดังนั้นตามโรงแรมใหญ่ จึงจัดอาหารนานาชาติหรือห้องอาหารเฉพาะชาติไว้บริการนักท่องเที่ ยว
ชาวต่ า งชาติ รวมทั ้ ง คนไทยที ่ ต ้ อ งการรั บ ประทานอาหารต่ า งชาติ ด ้ ว ย เช่ น ห้ อ งอาหารญี ่ ปุ่ น
ห้องอาหารจีน ห้องอาหารเกาหลี ห้องอาหารฝรั่งเศส ห้องอาหารเยอรมัน เป็นต้น นับได้ว่าประเทศ
ไทยมีอาหารนานาชาติ หรื อ เฉพาะชาติ ไ ว้ค อยบริก ารและสนองความต้อ งการด้ านอาหารให้ แ ก่
นักท่องเทีย่ วต่างชาติได้เป็นอย่างดี
194
อาหารนับว่าเป็นสิ่งสำคัญที่นักท่องเที่ยวคาดหวังว่าจะได้รับบริการที่ดี รับประทานอาหาร
อร่อย สิ่งที่ควรคำนึงถึงคือ คุณภาพ ความสะอาด รสชาติ และปริมาณ เลือกร้านที่มีโต๊ะหรือบริเวณ
กว้างมีพนักงานที่เพียงพอในการให้บริการ ประเภทของภัตตาคาร ที่นิยมนำนักท่องเที่ยวไปใช้บริการ
ได้แก่ (สุชาติ ทวีพรปฐมกุล, 2556: 92-93)
1. ภัตตาคารหรือร้านอาหารท้องถิ่น อาหารประจำชาติ อาหารพื้นเมือง ซึ่งการตกแต่งใน
บรรยากาศเข้ากับเมืองนั้น ๆ
"
่านั้น
2. ภัตตาคารร้านอาหารที่จัดการแสดงให้แขกชม โดยมากเป็นอาหารพื้นเมือง ซึ่งจะมีการ
แสดงพื้นเมืองให้ได้ชม
าเท
3. ภัตตาคารร้านอาหารที่จัดแบบบุฟเฟ่ต์ ร้านประเภทนี้นิยมตกแต่งสวยงาม มีอาหาร
หลากหลายให้เลือก ปริมาณมากพอกับความต้องการของผู้บริโภค
ศึกษ
4. ภัตตาคารร้านอาหารที่จัดรายการแบบเซ็ตโต๊ะ โดยมีกับข้าวอยู่ตรงกลาง เลือกอาหาร
ล่วงหน้า อาจเสียค่าใช้จ่ายเป็นรายหัวหรือเหมาเป็นโต๊ะ การรับประทานแบบนี้เป็นที่นิยม
กา ร
5. ภัตตาคารอาหารจานด่วน เน้นความรวดเร็ว สามารถเลือกใช้บริการได้ แต่บริษัทนำเที่ยว
ไม่นิยมอาจจะใช้กรณีเพื่อให้ลูกทัวร์หาอาหารว่างรับประทานระหว่างมื้อหลัก
เพื่อ
(5) Cognac เป็ น เหล้ า องุ ่ น ที ่ ท ำในรั ฐ Charante จากองุ ่ น ที ่ ป ลู ก ในไร่ อ งุ ่ น รอบๆ เขต
Cognac ซึ่งเป็นเมืองเล็กๆในประเทศฝรั่งเศส โดยใช้องุ่นที่คัดเลือกดีแล้ว จึงนำมากลั่นและบรรจุในถึง
ไม้โอ๊ค จะทำให้บรั่นดีที่หมักได้สีและอากาศจากไม้ที่อยู่รอบๆถัง
(6) Gin เป็นเหล้าที่ผลิตจากการกลั่นข้าวบาร์เลย์และข้าวโพดกับสารยาประเภทต่างๆ
(7) Ram เป็นเหล้าที่จากการกลั่นน้ำตาลจากอ้อย บาทีนิยมแช่เหล้ารัมในถึงไม้โอ๊คเพื่ อให้
รสชาติดี มีสีเหลืองทอง
"
่านั้น
(8) Vodka เป็นเหล้าที่ผลิตจากการกลั่นมันฝรั่ง ข้าวสาลี มีแอลกอฮอล์สูง ไม่มีสี ซึ่งส่วน
ใหญ่ผลิตในประเทศรัสเซีย มีปริมาณแอลกอฮอล์ค่อนข้างสูงถึง 80 ดีกรี และมีผลิตบ้างในประเทศ
าเท
ยุโรปตะวันออก คุณสมบัติพิเศษต้องแช่เย็นก่อนดื่ม
(9) Whisky เป็นเหล้าที่ได้จากการกลั่นข้าวชนิดต่างๆ ได้แก่ ข้าวโพด ข้าวไรน์ ข้าวบาร์เลย์
ศึกษ
หรือข้าวสาลี และบ่มในถึงไม้โอ๊ค ปริมาณดีกรีแอลกอฮอล์ของเหล้าชนิดนี้ไม่น้อยกว่า 40 ดีกรี
ประเทศที่ผลิตวิสกี่ส่วนใหญ่แก่สหรัฐอเมริการ แคนาดา สก็อตแลนด์ ไอร์แลนด์ เป็นต้น
กา ร
(10) Wine เป็ น เหล้ า องุ ่ น ที ่ ไ ด้ จ ากการหมั ก Fermentation ประเทศที ่ ผ ลิ ต องุ ่ น ได้ ดี คื อ
ฝรั่งเศส เหล้าองุ่นส่วนใหญจะมีอยู่ 3 สีคือ เหล้าองุ่นขาว (White Wine) เหล้าองุ่นสีชมพู (Rose
เพื่อ
ความสัมพันธ์ระหว่างธุรกิจนำเที่ยวกับธุรกิจจำหน่ายสินค้าที่ระลึก
ัยสว
นักท่องเที่ยวที่เดินทางท่องเที่ยวไปยังประเทศต่างๆ มักนิยมซื้อสินค้าที่ระลึกของประเทศ
นั้นๆเพื่อเป็นของที่ระลึกเก็บไว้เองหรือนำไปฝากญาติมิตร สินค้าที่ระลึกที่นักท่องเทียวซื้อไปฝากญาติ
ยาล
มีรายได้จากจำหน่ายสินค้าที่ระลึกเป็นเงินจำนวนมาก ทำให้ธุรกิจนำเที่ยวต้องมีความสัมพันธ์กับธุรกิจ
จำหน่ายสินค้าที่ระลึก เพื่อพานักท่องเทียวไปซื้อสินค้าที่ระลึกตามที่เขาต้องการ และยังทำให้ธุรกิจ
นำเที่ยหรือมัคคุเทศก์มีรายได้เป็นค่านายหน้าจากการซื้อสินค้าที่ระลึกของนักท่องเทียวที่ตนพาไปอีก
ด้วย จึงต้องมีความรู้เกี่ยวกับสินค้าที่ระลึก ซึ่งสินค้าที่ระลึกนั้นหมายถึงสินค้าใดๆ ที่นักท่องเที่ยวซื้อ
และนำกลับไปยังภูมิลำเนาของตน ไม่ว่าจะด้วยความมุ่งหมายเพื่อใช้สอยเองในชีวิตประจำวัน หรือ
เพื่อเป็นของที่ระลึกเก็บไว้เตือนใจถึงถิ่นที่เคยไปเยือน หรือเพื่ อเป็นของฝากญาติมิตรก็ตาม ในการ
196
จำหน่ายสินค้าที่ระลึกให้แก่นักท่องเที่ยวมีรูปแบบของธุรกิจจำหน่ายสินค้าที่ระลึกอยู่หลายรูปแบบ แต่
รูปแบบที่นิยมกันในประเทศต่างๆ มี 3 รูปแบบ คือ
(1) ธุรกิจจำหน่ายของที่ระลึกที่ใช้ระบบการเก็บภาษีกับผู้บริโภคทุกคนโดยไม่คืนภาษี เป็น
ร้านค้าที่จัดจำหน่ายสินค้าที่ระลึกในราคาเดียวกันหมด โดยรวมค่าภาษีไว้ในสินค้า แล้วขายให้
นักท่องเที่ยวหรือประชาชนท้องถิ่น แต่ไม่มีการคืนภาษี
(2) ธุรกิจจำหน่ายของที่ระลึกที่เรียกภาษีคืน (Claimed Tax Shop) เป็นร้านที่จำหน่าย
"
่านั้น
สินค้าที่ระลึกให้แก่นักท่องเที่ยว โดยลดส่วนที่เป็นภาษีอากรอาจทำไว้ 2 กรณีคือ กรณีแรกลดราคา
สินค้าให้แก่นักท่องเทียวที่แสดงพาสปอร์ต ในขณะชำระเงินตามจำนวนร้อยละที่กำหนดไว้ กรณีที่สอง
าเท
ให้นักท่องเที่ยวกรอกแบบฟอร์มขอคืนภาษี เมื่อซื้อสินค้ตามยอดเงินขั้นต่ำที่ทางร้านกำหนดไว้ แล้ว
ร้านค้าจะจัดทำเอกสารระบุยอดเงินที่นักท่องเที่ยวจ่ายซื้อสินค้าและส่วนลดภาษีที่นักท่องเที่ยวจะ
ศึกษ
ได้รับคืน โดยนักท่องเที่ยวจะมอบเอกสารดังกล่าวให้เจ้าหน้าที่ศุลกากรหรือเจ้าหน้าที่ตรวจคนเข้า
เมือง ณ จุดที่นักท่องเที่ยวออกนอกประเทศ เพื่อให้เจ้าหน้าที่ส่งเอกสารกลับไปให้แก่ร้านอีกครั้ง เมื่อ
กา ร
ร้านค้าได้รับเอกสารแล้ว จะจัดส่งเงินที่ระบุไว้เป็นส่วนลดจากภาษีกลับไปให้นักท่องเที่ยวยังภูมิลำเนา
ที่ระบุไว้
เพื่อ
ไว้ โดยต้องยื่นพาสปอร์ตแสดงเมื่อซื้อสินค้า
าวิท
"มห
197
ความสัมพันธ์ระหว่างธุรกิจนำเที่ยวกับธุรกิจแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ
การเดินทางท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวจำต้องอาศัยเงินตราต่างประเทศเพื่อแลกเปลี่ยนสินค้า
และบริการทางการท่องเที่ยว เช่น ค่าขนส่ง ค่าที่พัก ค่าอาหาร ค่าซื้อสินค้าที่ระลึก ค่าบริการต่างๆ
เป็นต้น ทำให้ธุรกิจนำเที่ยวต้องมีความสัมพันธ์กับธุรกิจแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ เพื่ออำนวย
ความสะดวกในการแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศให้แก่นักท่องเที่ยวของตน จึงต้องมี มีความรู้
"
่านั้น
เกี่ยวกับการแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ ซึ่งเงินตราในการแลกเปลี่ยนสินค้าและบริกา ร มี 2
ประเภท คือ
าเท
(1) ธนบัตรและเหรียญกษาปณ์ (Notes and Coins) การเดินทางท่องเที่ยวไปยังประเทศใด
ก็ตาม จำเป็นต้องใช้เงินสกุลของประเทศนั้นในการใช้จ่ายเพื่อการท่องเที่ยว เมื่อนักท่องเที่ ยวจะ
ศึกษ
เดินทางไปในประเทศใด สามารถติดต่อขอซื้อเงินสกุลของประเทศได้ที่ธนาคารหรือร้า นค้าในประเทศ
ตน ซึ่งอัตราการแลกเปลี่ยนนี้จะกำหนดไว้เป็น 2 อัตรา คือ อัตราซื้อเป็นอัตราที่ทางธนาคารหรือ
กา ร
ร้านค้าเงินรับซื้อเงินสกุลต่างๆ ที่นักท่องเที่ยวหรือธุรกิจนำเที่ยวที่ได้รับการชำระเงินเป็นสกุลเงิน
ต่างประเทศนำมาขาย โดยธนาคารหรือร้านค้าจะซื้อในราคาที่ต่ำกว่าอัตราขาย ซึ่งเป็นอัตราที่ทาง
เพื่อ
หนังสือตราสารซึ่งบุคคลหนึ่งเรียกว่าผู้สั่งจ่าย สั่งให้ธนาคารใช้เงินจำนวนหนึ่งเมือทวงถามให้แก่บุคคล
อีกคนหนึ่ง หรือใช้ตามคำสั่งของอีกบุคคลหนึ่งที่เรียกว่าผู้รับเงิน ซึ่งเช็คที่นิยมใช้ในการเดินทาง
"มห
เช็คส่วนบุคคลที่สั่งจ่ายโดยธนาคารจากต่างประเทศ โดยธนาคารจะรับซื้อไว้แล้วส่งไปเรียกเก็บจาก
ธนาคารผู้ออกเช็คก่อน เมื่อเรียกเก็บเงินได้แล้วจึงจะจ่ายให้นักท่องเที่ยว ซึ่งมีความยุ่งยากและใช้
เวลานานพอสมควร
(2.2) จดหมายสั่งจ่ายเงินให้นักท่องเที่ยว (Traveler Letter of Credit) เป็นจดหมาย
ที่ออกโดยทางธนาคารสั่งให้เป็นตัวแทนในต่างประเทศจ่ายเงินให้แก่ผู้ถือจดหมายสั่งจ่ายเงินเพื่อการ
เดิ น ทางท่ อ งเที ่ ย วตามจำนวนเงิ น ที ่ ร ะบุ ไ ว้ ใ นจดหมายนั ้ น ในการออกจดหมายสั ่ ง จ่ า ยเงิ น ให้
"
่านั้น
นักท่องเที่ยวนี้ผู้เดินทางที่ประสงค์ จะใช้เอกสารนี้ต้องขอให้ธนาคารที่ตนมีเงินฝากอยู่ออกให้ และส่ง
ล่วงหน้าไปยังธนาคารในต่างประเทศก่อนเดินทาง เมือผู้เดินทางไปถึงประเทศนั้นแล้วก็ขอขึ้นเงินสด
าเท
ต่อธนาคารตัวแทนได้เลย แต่ไม่ค่อยนิยมใช้เพราะไม่สะดวก
(2.3) ดร๊าฟท์ (Draft) เป็นเอกสารที่ธนาคารหนึ่งสั่งให้ ธนาคารตัวแทนหรือสาขาใน
ศึกษ
ต่างประเทศจ่ายเงินจำนวนที่ระบุไว้แก่บุคคลหรือสถาบันที่ระบุไว้ในดร๊าฟท์นั้น ในการออกดร๊าฟท์ให้ผู้
เดินทางนี้ธนาคารผู้ออกดร๊าฟท์จะมอบดร๊าฟท์ตัวจริงและสำเนาหนึ่งฉบับให้นักท่องเทียว และส่ง
กา ร
สำเนาอีกชุดหนึ่งไปแจ้งให้ตัวแทนหรือสาขาในต่างประเทศทราบเพื่อจ่ายเงินต่อไป
(3) การโอนเงิน (Transferred) เป็นการโอนเงินจากธนาคารในประเทศของผู้เดินทางไปยัง
เพื่อ
คำสั่งโดยตรงไปแจ้งให้ธนาคารตัวแทนหรือสาขาจ่ายเงินให้นักท่องเทียวทางไปรษณีย์อากาศ วิธีนี้ไม่
เป็นที่นิยมเนื่องจากความล่าช้า บางครั้งทำให้นักท่องเที่ยวอยู่ไม่ทันใช้เงิน
ัยสว
ออกให้ผู้ถือนำติดตัวไปใช้ชำระสินค้าและบริการต่างๆได้แทนเงินสด โดยธนาคารและสถาบันการเงินที่
มีชื่อเสียงจะติดต่อกับสถาบริการต่างๆ ให้ยอมรับบัตรสินเชื่อของตน ทั้งนี้สถานบริการใดที่ยอมรับ
าวิท
ด้วย ในการออกบัตรสินเชื่อนั้นผู้ต้องการใช้บัตรสินเชื่อจะต้องยื่นความจำนงต่อธนาคารหรือสถาบัน
การเงินเพื่อออกบัตร โดยกรอกแบบฟอร์มในการขอบัตรสินเชื่อที่กำหนดไว้ พร้อมหลักฐานประกอบ
หากธนาคารหรือสถาบันการเงินที่มีชื่อเสียงได้พิจารณาแล้วเห็นควรออกบัตรและค่าธรรมเนียมสมาชิก
รายปี พร้อมกำหนดอัตราดอกเบี้ยสินเชื่อด้วย
สำหรับการแลกเปลี่ยนเงินตราต่ างประเทศของประเทศไทยมีพระราชบัญญัติควบคุม
การแลกเปลี่ยนเงิน ซึ่งให้ผู้เดินทางสามารถนำเงินตราของไทยและเงินตราต่างประเทศเข้าออก
ราชอาณาจักรดังต่อไปนี้
199
"
่านั้น
อากาศยานหรือด่านที่เดินทางออกไป
(4.1.2) ผู้เดินทางสามารถนำเงินตราต่างประเทศออกนอกราชอาณาจักรไทยได้ไม่
าเท
จำกัดมูลค่า
(4.2) การนำเงินตราไทยและเงินตราต่างประเทศเข้ามาในราชอาณาจักรไทย สามารถ
ศึกษ
นำเข้าได้โดยไม่จำกัดมูลค่า
กา ร
สรุป
เพื่อ
บริการของธุรกิจขนส่งในการขนส่งนักท่องเที่ยวจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่ง จึงทำให้ธุรกิจนำเที่ยวมี
ความสัมพันธ์กับธุรกิจขนส่งอย่างใกล้ชิด
ัยสว
2. ความสัมพันธ์ระหว่างธุรกิจนำเที่ยวกับธุรกิจที่พักแรม เนื่องจากธุรกิจนำเที่ยวจะต้องซื้อ
บริการของธุรกิจที่พักแรมให้แก่นักท่องเทียวได้หลับนอนพักผ่อนระหว่างการท่องเทียว จึงทำให้ธุรกิจ
ยาล
นำเที่ยวมีความสัมพันธ์กับธุรกิจที่พักแรมอย่างใกล้ชิด
3. ความสัมพันธ์ระหว่างธุรกิจนำเที่ยวกับธุรกิจ อาหาร เนื่องจากธุรกิจนำเที่ยวต้องซื้อบริการ
าวิท
คำถามทบทวน
1. จงอธิบาย ความสัมพันธ์ระหว่างธุรกิจนำเที่ยวกับธุรกิจการขนส่ง
2. จงอธิบาย ความสัมพันธ์ระหว่างธุรกิจนำเที่ยวกับธุรกิจที่พักแรม
3. จงอธิบาย ความสัมพันธ์ระหว่างธุรกิจนำเที่ยวกับธุรกิจอาหาร
4. จงอธิบาย ความสัมพันธ์ระหว่างธุรกิจนำเที่ยวกับธุรกิจสินค้าที่ระลึก
"
่านั้น
5. จงอธิบาย ความสัมพันธ์ระหว่างธุรกิจนำเที่ยวกับธุรกิจแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ
6. จงอธิบาย Scheduled Airline
าเท
7. อธิบายลักษณะของ Vodka
ศึกษ
8. อธิบายลักษณะของ Wine
9. จงอธิบาย Duty Free Shop กา ร
10. จงอธิบาย Traveler Cheque
ิต เพื่อ
นดุส
ัยสว
ยาล
าวิท
"มห
201
เอกสารอ้างอิง
"
่านั้น
าเท
ศึกษ
กา ร
ิต เพื่อ
นดุส
ัยสว
ยาล
าวิท
"มห
"มห
าวิท
ยาล
ัยสว
นดุส
ิต เพื่อ
กา ร
ศึกษ
าเท
่านั้น
"
203
บรรณานุกรม
"
่านั้น
กระทรวงการท่องเที่ยวและการกีฬา. (2558).คู่มือการขับเคลื่อนยุทธศาสตร์การท่องเที่ยวไทย พ.ศ.
2558-2560 และการติ ด ตามประเมิ น ผล. สื บ ค้ น เมื ่ อ วั น ที ่ 5 มกราคม 2560 จาก
าเท
https://www.mots.go.th
กระทรวงการท่องเที่ยวและการกีฬา. (2565). สำนักงานทะเบียนธุรกิจนำเที่ยวและมัคคุเทศก์.
ศึกษ
สืบค้นเมื่อวันที่ 20 พฤศจิกายน 2565 จาก https://www.mots.go.th
คณะกรรมการกลุ่มปรับปรุงชุดวิชาการวิเคราะห์โครงการ. (2549) การวิเคราะห์โครงการ. กรุงเทพฯ
กา ร
: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
ความรู้เบื้องต้นในการอ่านเขียนแผนที่. (2560). สืบค้นเมื่อวันที่ 10 ธันวาคม2560 จาก
เพื่อ
http://kmcenter.rid.go.th/kmc14/gis_km14/gis_km14(32).pdf สืบค้นเมื่อวันที่ 10
ธันวาคม 2559 จาก
ิต
นดุส
"
แผนที่ประเทศไทย. (2559). สืบค้นเมื่อวันที่ 10 ธันวาคม 2559 จาก http://www.thailand-map-
่านั้น
guide.com/_help.php
แผนทีท่ างหลวง-กรมทางหลวง. (2560). สืบค้นเมื่อวันที่ 10 ธันวาคม2560 จาก http://www.doh.go.th/
าเท
doh/th/services/travel-guide/366-highways-map.html
ศึกษ
พวงบุหงา ภูมิพานิช. (2539). การจัดนำเที่ยว. กรุงเทพฯ : คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
พิสณุ ฟองศรี. (2551). เทคนิควิธีประเมินโครงการ. กรุงเทพฯ : บริษัท ด่านสุทธาการพิมพ์ จำกัด
กา ร
พิมพรรณ สุจารินพงค์. (2553). การจัดนำเที่ยว. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์
พยอม ธรรมบุตร. (2549). เอกสารประกอบการสอน. กรุงเทพฯ : สถาบันพัฒนาการท่องเที่ยวเพื่อ
เพื่อ
อนุรักษ์สิ่งแวดล้อม มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร
ราณี อิสิชัยกุล. (2557). การจัดการการท่องเทียวเฉพาะทาง. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัย
ิต
สุโขทัยธรรมาธิราช
นดุส
สุ ช าติ ทวี พ รปฐมกุ ล . (2556). กว่ า จะเป็ น หั ว หน้ า ทั ว ร์ . กรุ ง เทพฯ : สำนั ก พิ ม พ์ แ ห่ ง
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
Chris Cooper, John Fleteher,David Gilbert and Stephen Wanhill.(1998).Tourism
principles and practice.New York : Addison Wesley Longman .,Ltd.
"
่านั้น
าเท
ศึกษ
กา ร
ิต เพื่อ
นดุส
ัยสว
ยาล
าวิท
"มห
"
่านั้น
าเท
ศึกษ
กา ร
ถึงนักศึกษาและผูอานทุกทาน
เพื่อ
ขอบคุณที่สนับสนุนหนังสือของ ศูนยบริการสื่อและสิ่งพิมพ กราฟฟคไซท
หากคุณพบหนังสือที่ชำรุดจากการพิมพหรือเขาเลม
โปรดติดตอเรา เพื่อรับหนังสือเลมใหม
ิต