Socjologia

Feminizm - w najszerszym rozumieniu oznacza dostrzeganie upośledzenia społecznego

kobiet i dążenie do jego zniesienia. Sprawą klu- czową są dla niego społeczno-kulturowe
treści ról „kobiety" i „mężczyzny" oraz pojęć „kobiecości" i „męskości". Kwestionując ich
dotychczasową postać, dąży do nowego ich zdefiniowania w sposób prowadzący do
zrównania obu płci nie tylko w wymiarze formalnoprawnym, ale i obyczajów o-kulturowym

Feminizm liberalny - Jego główną tezą jest, że poza podstawowymi różnicami

biologicznymi nic nie różni obu płci. Wszelkie odmienności mężczyzn i kobiet w reakcjach
psychologicznych, kierunkach zainteresowań, sprawnościach intelektualnych i manualnych są
wyłącznie rezultatem pierwotnej i wtórnej socjalizacji. W ich toku każda z płci kształtowana
jest odmiennie, w wyniku czego jedne predyspozycje i sposoby zachowania stają się kobiece,
a inne męskie.

Feminizm socjalistyczny zwany bywa także marksistowskim bądź lewicowym. Przyczynę

ucisku kobiet widzi w kapitalizmie i opisuje w języku marksistowskim, nazywając kobiety
klasą wyzyskiwaną. Dostrzega ich wyzysk nie tylko na rynku pracy, ale także w domu
rodzinnym, w którym pracują nieodpłatnie jako żony i matki. Z ich pracy jako gospodyń
domowych korzystają wszyscy mężczyźni, chociaż największy zysk czer- pią kapitaliści,
ponieważ reprodukcja nowych pokoleń robotników nic ich nie kosztuje.

Feminizm radykalny. Podczas kiedy feminizm socjalistyczny za upośledzenie kobiet wini

kapitalizm i kapitalistów, feminizm radykalny obarcza winą patriarchalizm i mężczyzn.
Przyczynę ucisku kobiet widzi we wrodzonych skłonnościach mężczyzn do dominacji i
agresji. Uważa, że nierówność płci istnieje dzięki stałym wspólnym wysiłkom mężczyzn
skierowanym na umacnianie swojego panowania nad kobietami i ich wyzyskiwania. Głosi, że
panowanie mężczyzn nad kobietami wspierają wszystkie instytucje społeczne, a zwłaszcza
rodzina. Feminizm radykalny widzi w niej źródło wszelkiego zła.

Polityka oglądana z perspektywy socjologicznej to zachodzące w zbiorowościach procesy,

dzięki którym jednostki bądź grupy zdobywają władzę, posługują się nią i ją tracą. Takie
ujęcie polityki ściśle wiąże się z pojęciem

władzy, która - zgodnie z klasyczną definicją Maxa Webera -oznacza zdolność

kontrolowania lub wpływania na działania innych bez względu na ich zgodę. Tak
rozumiana władza występuje zarówno na mikro-, jak i makropoziomie życia społecznego i
przybiera rozmaite formy.

Marksizm, któremu dal początek, charakteryzuje się koncentrowaniem uwagi na zjawiskach i

procesach zachodzących na poziomie makrospolecznym. Podobnie jak funkcjonalizm,
cechuje go postrzeganie społeczeństwa jako swoistej całości, której wszystkie części są ze
sobą powiązane. Różni go natomiast od funkcjonalizmu, i to w sposób zasadniczy,
manipulacji – gdy dąży się do zmiany przekonań, opinii i postaw innych ludzi bez ich
wiedzy o tym, facylitacji (ułatwiania) – gdy dąży się do zmiany przekonań, opinii i
postaw innych ludzi poprzez rozmaite techniki wypracowane przez tradycyjne
instytucje, np. rodzinę, szkołę, prawo, środki masowego przekazu.

Dewiacja - Słownikowo dewiacja oznacza „zboczenie z drogi, odchylenie od właściwego

kierunku; błądzenie". Dewiacje określa się najczęściej jako zachowania, „które są
niezgodne ze standardami normatywnymi, składającymi się na wspólnotową, podzielaną
wizję ładu”. Dewiacja jako rezultat niesprawności mechanizmów kontroli społecznej.
dewiacją są powiązane z orientacjami teoretycznymi, dla których podstawowym przedmiotem
zainteresowania socjologii jest podzielany przez jednostki obraz społeczeństwa. Z takiej
perspektywy teoretycznej dewiacje ukazują się jako zjawiska społecznie konstruowane.
Dewiacją jest to, co jako dewiacja jest postrzegane i na co ludzie reagują jako na
dewiację.

Konformizm to dostosowanie własnego zachowania i sposobu myślenia do zachowania i

myślenia innych członków danej zbiorowości

Absolutyzm polityczny – pogląd z dziedziny myśli politycznej, według którego jest dobrze
uzasadnione, by władza przysługująca jednemu człowiekowi lub grupie ludzi sprawujących ją
w państwie przysługiwała im bez ograniczeń, przy czym ma się na myśli ograniczenia prawne, a
czasem nawet moralne.

Kontrola społeczna w najszerszym i najstarszym w socjologii rozumieniu to wszelkie

mechanizmy uruchamiające, a niekiedy i wymuszające współdziałanie, które utrzymuje
porządek społeczny. Kontrola społeczna zarówno wewnętrzna, jak i zewnętrzna działa na
wszystkich poziomach życia zbiorowego - w rodzinach i małych grupach koleżeńskich oraz w
wielkich zbiorowościach społecznych. Jednakże w poszczególnych rodzajach zbiorowości,
niezależnie od wszelkich różnic mechanizmów kontrolnych i rodzajów stosowanych sankcji,
inny jest zakres zachowań podlegających kontroli zewnętrznej. Kontrolę społeczną możemy
ponadto podzielić na kontrolę nieformalną i kontrolę formalną. Kontrola nieformalna to
wszystkie wzory zachowań przekazywane w stosunkach osobistych i wszystkie reakcje i
sankcje stosowane spontanicznie i na zasadzie zwyczaju. Kontrola formalna to wszystko, co
zapisane jest w regulaminach poszczególnych organizacji i stowarzyszeń, a przede wszystkim
w państwowych kodeksach prawnych. Oczywiście, kontrola formalna jest zawsze
zamierzona, podczas gdy kontrola nieformalna może być zarówno zamierzona, jak i
niezamierzona.
Prawomocność władzy - kiedy posłuszeństwo wynika z uznania czyichś uprawnień do
wydawania poleceń i uznania za właściwe podporządkowywanie się im. W tym przypadku
mówimy o władzy prawomocnej.

Liberalizm - ideologia i kierunek polityczny, według którego wolność jest nadrzędną wartością.
Liberalizm ma charakter indywidualistyczny i przeciwstawia się kolektywizmowi. Innymi
wartościami cenionymi przez liberałów są wartości demokratyczne i prawa
obywatelskie czy własność prywatna i wolny rynek. Z liberalizmem, dla którego sprawą
zasadniczą jest maksymalnie szerokie zakreślenie granic wolności jednostki, wiąże się
koncepcja „państwa minimum" o ograniczonej za- równo władzy, jak i funkcjach, które
powinny jak najmniej wykraczać poza zapewnianie bezpieczeństwa tak wewnątrz kraju, jak i
na arenie międzynarodowej.

Brak:

Zmiana społeczna - bo tak to się nazywa rozdział wiec you know

Komunikacja społeczna – brak. Nie ma takiego czegoś na świecie moim zdaniem lolz.

Meczniczne sprawowanie konroli. - XD