Mendoza, Angelica P.

BSMA-2C

Ang Dekada 70 ay isang pelikula na nagpapakita ng buhay ng mga pamilya sa Pilipinas nang si
Ferdinand Marcos ay presidente ng bansa. Ipinapakita nito ang mga kapighatian, pagdurusa at hindi
kapaki-pakinabang na buhay sa ilalim ng Kanyang diktatura. Ang pelikula ay umiikot sa buhay ng
pamilya Bartolome, isang middle-class na pamilya na ginagawa ang lahat upang mabuhay sa
panahon ng malupit at mapang-abuso na pamumuno. Ang iba’t ibang mga personalidad, paniniwala
o pananaw tungkol sa pamahalaan ay ipinapakita sa pamamagitan ng mga character sa pelikula.
Nakita ko na ang ilang mga isyu na nangyari sa panahon na rehimen ay personified sa pamamagitan
ng mga character. Si Julian, asawa ni Amanda ay kumakatawan sa patriarchal na sistema na nangyari
hindi lamang sa kanilang pamilya kundi pati na rin sa lipunan sa panahong iyon. Inilarawan ni
Amanda ang pagdadalamhati ng mga babae sa Pilipinas na tinutukoy na mas mababa dahil sa
dominansya ng mga lalaking tao sa lipunan. At ang kanilang mga anak ay kumakatawan sa
katotohanan ng patuloy na pagdurusa ng mga Filipinos sa pamamagitan ng Martial Law.

Nakita ko ang pelikula kung paano ang pamahalaan ay nagawang manipulahin ang mga tao sa ilalim
ng Martial Law; ang mga pagpatay, pahirap, mga luha at pagdurusa na naranasan ng mga
mamamayan ay magiging magpakailan man sa kanilang mga isipan. Walang pagka pantay-pantay
kapag ang usapin ay hingil sa paggalang, karapatan ng tao at kapayapaan na ipinahayag sa panahon
ng Martial Law. Ang mga salita ng mga may kapangyarihan ay absolute na batas at sinuman na hindi
sumunod sa mga ito ay papatayin o pahihirapan. Gumawa ito sa akin ng kakaibang pakiramdam para
sa mga tao sa oras na iyon at nagpapasalamat na ang aking pamilya ay hindi nakaranas na iyon. At
inaasahan ko na hindi ito mangyayari muli sa hinaharap. Hinangaan ko ang katangian ni Amanda para
sa pagiging magaling pa rin at malakas sa kabila ng mga mental frustrations na pinagdadaanan niya
dahil sa mga naging desisyon ng kanyang mga anak. Kahit hindi sigurado kung ano ang dapat gawin
sa mga oras na iyon, sinusubukan niya parin suportahan ang kanyang mga anak sa pinakamahusay na
paraan.

Ang katapusan ng pelikula ay lubos na kapuri-puri bilang ito ay nagpakita kung paano ang tinig ng
mga tao ay may kapangyarihan upang i-abolish ang isang mapagsamantala na pamahalaan. Sa
pelikula ay sinabi ni Amanda sa kanyang asawa na ito ay okay lang na umiyak at magpakita ng
kahinaan. Ito ay upang maunawaan na kailangan nila na suportahan ang isa’t isa para sila ay
mabuhay mag-asawa na mapayapa. Ang eksena na ito’y tumutulong sa kanila na maging mas bukas
sa isa’t isa at tuluyan alisin ang linya na naghahati sa papel ng kanilang kasarian. Ang katapusan ay
nagpakita din kung paano naabot ni Amanda ang kanyang makabansang kamalayan at pakikibaka
para sa panlipunan ng katarungan at kapayapaan. Ito ay nagbibigay ng maraming realisations hindi
lamang para sa mga character ngunit din sa akin na nakapanood nang pelikula. Tatandaan ko na
kinakailangan lamang ng isang diktador upang magdala ng malaking pagdurusa sa mga mamamayan
at kung paano lumaban ang mga kapwa ko Filipino para sa tinatamasa ng Pilipinas ngayon na
kalayaan, ipinakita nito kung bakit mahalaga ang pag-aaral at mabuting pagpili ng mga lider natin
upang huwag maibalik ang Martial Law.