dudaklarinin arasinda kendi ellerinle sardigin sigaran,

gozlerini kapatmis oturuyorsun

koltugun dibine dusmus siirler var yerde
ah, siirler
ne cok seversin onlari,
oturup saatlerce bakmayi

huysuz sarlatandir benim ismim

kafamdaki yollar dolambaclidir
cetrefilli yaralar vardir
adim bile kanatir kalbini
ucuk sozlerim
inancsizsan bie actirir ellerini
avuclarin su toplar
tanri bayilir sana

beni sevdigine inanip kollarina sarildigimda

altimdan yeri cekip aldiginda
butun yollari yaktiginda
bil ki
bir solucan gibi aklinda surunmeye devam eden
ben olacagim

yedigin her tokatta

kulagina dolan guluslerimde
duraksadigin her kose basinda
bil ki
en derinde gorecegin yine ben olacagim

yalpalayaip bir denizi bagrinda batirmaya

basladiginda
tum hatalarin adina kendini oldurmeye calistigin anda
seni dipten cikardigimda
bil ki
gozlerinden opup oyle ayrilacagim aklindan