Exit through the gift shop begint met een Franse winkeleigenaar.

Hij handelt in vintage

kleding en verdiend daar bakken met geld mee. Door een jeugdtrauma legt Thierry al zijn
herinneringen vast met een vlogcamera. Hij gaat een keer mee met zijn neef, ‘Space Invader’.
Daar ontwikkelt hij een passie voor street-art en het vastleggen ervan.
Dit is belangrijk omdat street-art illegaal is, en vaak wordt weggehaald. Door middel van het
filmen wordt het voor altijd bewaard gebleven. Hij wordt de wereld van street-art ingezogen
en gaat met meerdere street-artists mee om hun activiteiten vast te leggen.
Die mensen vinden het niet fijn dat ze worden gefilmd, omdat street-art over het algemeen
illegaal is. Thierry zegt dan dat hij bezig is met een documentaire over street-art en de
opkomende kunstvorm. Uiteindelijk land hij bij Banksy. Hij dacht bij zichzelf: ‘Deze man
moet ik hebben, hij wordt het passende puzzelstukje in mijn film’. Via via vraagt Banksy of
Thierry het leuk vindt om een keer mee te gaan, dus vliegt Thierry naar London.
Banksy werkt mee aan de documentaire, maar onder een aantal voorwaarde. Niet met lamp
filmen, niet van voren filmen en niks doorvertellen als je gepakt wordt. Thierry houdt zich
aan deze afspraak en bij de eerste keer is het raak. Banksy plaatst een pop in een Disney-park
en Thierry wordt ondervraagt door de Disney beveiliging omdat hij verdacht lang op dezelfde
plek staat te filmen. Thierry houdt zich aan de afspraak en laat niks los, na een paar uur is hij
vrij. Vanaf dit punt vertrouwd Banksy Thierry en mag Thierry zelfs Banky’s atelier filmen.
Ook bij Banksy gebruikt Thierry hetzelfde smoesje, dat hij een documentaire maakt. In de
werkelijkheid wil hij gewoon onderdeel zijn van dit stukje geschiedenis. Na een tijdje zegt
Banksy dat hij maar moet beginnen met het editen van zijn documentaire. Thierry doet dit,
maar omdat hij al jaren aan beeldmateriaal heeft is dit een onmogelijke opdracht. Hij kiest
willekeurig tapes uit en plakt kleine stukjes beeldmateriaal snel achter elkaar. Hij zet er death
metal onder en klaar is kees. Ten minste, dat dacht Thierry. Banksy vond het niks en zei iets
over dat Thierry zelf maar wat street-art moet maken. Thierry neemt dit veel te serieus en
neemt veel personeel aan, van kunstenaars tot timmermannen. Na 3 maanden heeft hij een
tentoonstellingen, die hij organiseert onder de naam ‘Mr. Brainwash’.

De documentaire is mooi omdat het een mooi verhaal verteld. Thierry, een fransoos die
verhuisd naar Amerika, begint daar een succesvolle kledingwinkel maar vind zijn echte
passie in het maken en vastleggen van street-art. Het is mooi omdat Thierry aan het eind van
de documentaire precies weet wat hij wil. Street-art maken en zijn kledingwinkel behouden.
Het maakt hem gelukkig. Verder ben ik niet een enorme fan van de documentaire omdat
street-art mij niet echt aanspreekt. Ik vind het stencilwerk en het schilderwerk wel mooi, maar
minder dan bij een schilderij in het Louvre of het Rijksmuseum. Misschien zegt dat iets over
mij, en niet de documentaire. Wat ik wel fijn vind is de manier waarop het verhaal wordt
verteld. Het neemt je mee, je gaat mee op stap, je bent echt onderdeel van het verhaal. Ook
hebben we beperkte informatie, en leer je steeds meer na mate je verder kijkt.
Dat is leuk omdat het je in spanning laat.

Conlcusie: Leuke film, zeker kijken als je geïnteresseerd in street-art of Banksy. Alleen niet
echt iets voor mensen die fan zijn van schilderijen. Misschien wel iets voor jou! Bij twijfel
kijken. Het meest leuke, er is twijfel of het een ‘Mockumentary’ is. Dat betekent eigenlijk dat
het onduidelijk is of deze documentaire een werk van Banksy is.
Ik geef deze documentaire 4 sterren. Omdat het een mooie documentaire is, maar niet iets
voor mij persoonlijk.