„PŁYNNA MAGIA”

Złoto i srebro koloidialne

Opracowała: Paulina Seibel

Data opracowanie : 2010 rok

Uwagi precyzujące użyte pojęcia i sformułowania

wprowadził Bogdan Mokanek Wrocław 2016r

ZŁOTO KOLOIDALNE JONOWE str. 2 - 10

SREBRO KOLOIDALNE JONOWE str. 10 - 25

1
Złoto
Symbol chemiczny złota to Au, bierze się on z łacińskiego „Aurum”, które pochodzi
od słowa aura lub aurous, oznaczającego „odnoszący się do lub zawierający złoto”.
Jego liczba atomowa to 79, a masa atomowa wynosi 197. Będąc jednym z
najcięższych metali, złoto jest 19,3 raza cięższe od wody. Jest ono najbardziej
miękkim, podatnym i topliwym ze wszystkich metali. Można je „wyklepać w arkusze
tak cienkie, że trzeba by ich 300 000, żeby uzyskać plik grubości cala (2,54 cm).
Jedną uncję (28,35 g) można rozciągnąć w drut tak cienki, że będzie długi na ponad
50 mil (80,5 km) ”. Mądrość ludowa mówi o zastosowaniu złota w leczeniu
owrzodzeń skóry, oparzeń oraz do łagodzenia bólu. W roku 1890 dr Robert Koch
odkrył, że Bacillus Tuberculosis ? (prątek gruźlicy) nie mógł przetrwać w obecności
złota. Chryzoterapia (leczenie złotem) to podawanie preparatów na bazie złota jako
leków.

Chryzoterapia

CHRYZOTERAPIA czyli Leczenie Preparatami na bazie Złota stosowana była w

leczeniu przez starożytne cywilizacje Egiptu i Chin. Nie znana jest jej skuteczność w
starożytności. Roztwory złota sporządzane były przez alchemików z wykorzystaniem
aqua regia (woda królewska, przyp. tłum.), połączenia kwasów chlorowodorowego
(solnego) i azotowego. Były one wysoce toksyczne i zazwyczaj ograniczano ich
używanie do stosowania zewnętrznego w leczeniu takich chorób jak trąd. Pod koniec
XIX wieku, wraz z odkryciem przez Louisa Pasteura mikroorganizmów i roli jaką
odgrywają w chorobach zakaźnych człowieka, leki ewoluowały jako „sztuka”
zastosowania takiego środka, który zahamowałby lub zniszczył powodujące infekcję
organizmy, nie niszcząc jednocześnie organizmu nosiciela.
Pierwszy dowód potwierdzający kliniczną skuteczność złota w leczeniu
reumatoidalnego zapalenia stawów ujrzał światło dzienne ponad pół wieku temu, w
roku 1929, jak donosi Forestier. Podczas Europejskiego Kongresu na temat
Reumatyzmu w 1960 r. potwierdzono, że podanie złota dożylnie jest skuteczną
metodą leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów. Informacja ta sprawiła, iż
doktorzy: Michael J. DiMartino, Blaine M. Sutton i Donald T. Waltz z laboratoriów
SMITH KLINE oraz FRENCH LABORATORIES przeprowadzili badania nad złotem,
zakończone pomyślnym wynikiem w 1985 r., co spowodowało wznowienie
zainteresowania złotem jako środkiem leczniczym.

Celem Chryzoterapii, czyli leczenia preparatami złota było odwrócenie,

zahamowanie lub zapobieżenie procesowi chorobotwórczemu w reumatoidalnym
zapaleniu stawów, który uszkadza kości pochodzenia chrzęstnego i inne tkanki
łączne przez bezpośrednie lub pośrednie działanie rodników tlenu i wynikającemu z
niego stanowi zapalnemu lub uszkodzeniu immunologicznemu. Złoto daje nam
możliwość zdobycia dodatkowego wglądu w metaboliczne, biochemiczne,
odpornościowe i zapalne mechanizmy chorobotwórcze.

2
Złoto koloidalne
Złoto od tysięcy lat było stosowane w tradycyjnej medycynie chińskiej,
tybetańskiej, ajurwedyjskiej. Od zawsze jego lecznicze właściwości
wykorzystywali Majowie i Aztekowie. Starożytne księgi podają, że złoto
symbolizuje duszę, siłę życiową, jaźń i prawdę. Jest symbolem słońca i
nieśmiertelności. Wchodząc w nową epokę, możemy teraz dzięki wiedzy,
która przetrwała stulecia na nowo odkryć lecznicze właściwości tego
szlachetnego metalu. Każdy z nas może odnieść niezwykłą korzyść,
czerpiąc ze źródeł dawnej mądrości. Współcześni lekarze i naukowcy
potwierdzają, że złoto jest skuteczne w zwalczaniu wielu problemów
zdrowotnych.
Złoto posiada wiele zastosowań zarówno przy chorobach ciała jak i
umysłu:

 ma harmonizujący wpływ na niezrównoważony rytm serca,

poprawia krążenie krwi,

 pobudza do pracy organy wewnętrzne (szczególnie mózg),

 wspomaga trawienie, podnosi witalność,

 przyczynia się do długowieczności,

 terapia złotem poprawia również działanie całego układu

odpornościowego,

 hamuje infekcje i zapalenia,

 reguluje poziom kolagenu,

 złoto działa korzystnie na gruczoły i układ nerwowy, gdyż odmładza

gruczoły i stymuluje nerwy,

 normalizuje też temperaturę ciała.

 chryzoterapia (leczenie złotem) zapobiega i przeciwdziała

reumatoidalnemu zapaleniu stawów, które uszkadza chrząstki i
inne tkanki,

3
  złoto poprawia pamięć i koncentrację, zwiększa szybkość reakcji
układu nerwowego na bodźce.

Przy leczeniu różnego rodzaju chorób i zaburzeń umysłu, złoto ma moc

zmniejszania napięcia i stresów. Dodaje otuchy, wiary we własne
możliwości. Pomaga pozbyć się własnej złości i innych negatywnych
emocji.

W badaniach klinicznych stwierdzono, że złoto bez skutków ubocznych

likwiduje depresję, zmniejsza fobie i wytwarza nastrój dobrego
samopoczucia. Jest polecane jako środek wspomagający w leczeniu
różnych chorób psychicznych, gdyż pozwala zdystansować się do
własnego umysłu.
Przyjmując złoto, łatwiej wygramy walkę z nałogami i uzależnieniami.
Dzięki odpowiedniej częstotliwości elektromagnetycznej złoto podnosi
wibrację naturalnej energii w ciele, co dodaje nam optymizmu, radości i
chęci do życia.
Złoto Koloidalne jonowe jest najbardziej skuteczną i całkowicie
bezpieczną dla naszego organizmu formą złota. Koloidalne Złoto jonowe
jest całkowicie naturalnym preparatem, w skład którego wchodzą
submikroskopijne cząsteczki jonów czystego złota. Są one naładowane
elektromagnetycznie i zawieszone w wodzie osmotycznej. W: takiej
postaci złoto staje się prawdziwym dobrodziejstwem dla naszego
organizmu i może być z powodzeniem stosowane wewnętrznie oraz
zewnętrznie, nie wywołując żadnych skutków ubocznych. Wszystkie
płyny w naszym organizmie mają postać koloidów, dlatego złoto
takie jest w pełni bioprzyswajalne, nie kumuluje się, a jego nadmiar
jest wydalany. Złoto Koloidalne jonowe jest nietoksyczne i nie
powoduje podrażnień.

Zastosowanie: zaburzenia czynności mózgu, zaburzenia czynności

nerwów, uzależnienie od narkotyków, strach, problemy z uczeniem się,
smutek, chroniczne zmęczenie, alkoholizm, depresja, melancholia, fobie,
rozpacz, brak koncentracji, frustracja. Oraz na zdrowie fizyczne:
reumatyzm, artretyzm, zapalenie stawów, bóle kręgosłupa, zaburzenia
trawienia, choroby układu krwionośnego, zaburzenia pracy serca,
osłabienia układu immunologicznego, zaburzenia czynności gruczołów,
oparzenia, bóle mięśni i stawów, uderzenia gorąca, zaburzenia potencji
u mężczyzn, chroniczne stany zapalne, otyłość, dreszcze, rak, osłabiona
witalność.

Przekładowa oferta kupna złota koloidalnego

4
(informacje pobrane ze strony : www.nadis.at /Złoto_ koloidialne.htm)

Koloidalne złoto – cechy fizyczne

Tak jak Koloidalne Srebro jonowe, Koloidalne Złoto jonowe jest czystym, całkowicie
naturalnym środkiem uzupełniającym dietę o submikroskopijnych nanocząsteczkach
(miliardowa część) złota naładowanych elektromagnetycznie i zawieszonych w
czystej dejonizowanej wodzie. Jest ono bioprzyswajalne, nietoksyczne, nie ma
smaku ani zapachu. Wzmaga ogólne euforyczne uczucie dobrego samopoczucia,
stymuluje funkcje przywracania zdrowia organizmu, poprawia naturalną obronność
organizmu przeciw chorobom oraz podnosi żywotność i przyczynia się do
długowieczności. Zastosowane zewnętrznie (miejscowo) nie wykazuje takiego
samego działania antybiotycznego czy bakteriobójczego jak Koloidalne Srebro
jonowe. Zamiast w postaci związków chemicznych, jak w przypadku
preparatów/leków zawierających złoto, złoto w postaci koloidalnej można stosować
jako lek w formie znacznie bardziej skoncentrowanej z odpowiednio lepszymi
rezultatami.

Kuracja złotem

Koloidalne Złoto jonowe wywiera „silne niezrównane działanie” zarówno na zdrowie

fizyczne, jak i na zdrowie emocjonalne. Podstawowe zastosowania to m.in.: depresja,
stany zapalne, krążenie, bóle, usuwa stres. Możliwości lecznicze jeśli chodzi o
terapię złotem to również: działanie immunoregulacyjne, hamowanie infekcji
(wirusowych i bakteryjnych), stabilizowanie poziomu kolagenu, oraz hamowanie lub
uwalnianie aktywności enzymu lizosomowego. Ma ono także dobroczynny
harmonizujący wpływ na zrównoważenie rytmu serca oraz jego działalność
uzdrawiającą, poprawia krążenie krwi, odmładza ospałe organy wewnętrzne
(szczególnie mózg), wspomaga układ pokarmowy, a także podnosi WITALNOŚĆ i
przyczynia się do DŁUGOWIECZNOŚCI. Koloidalne złoto okazało się przydatne w
przypadkach braku koordynacji gruczołów i nerwów, ponieważ przyczynia się do
odmładzania gruczołów i stymuluje nerwy. Pomaga uwolnić napięcie, co pozwala
sygnałom nerwowym funkcjonować i przedostawać się do poszczególnych narządów

5
i gruczołów. Koloidalne złoto reguluje również temperaturę ciała. Złoto jest
katalizatorem dla hormonów z rodziny endorfin, a także dyzmutazy ponadtlenkowej
(SOD).
Przedmioty ze złota noszone są na ciele, aby ulżyć cierpiącym na artretyzm, tak jak i
miedź. Złota nigdy nie powinno się przyjmować w postaci zmielonego metalu,
ponieważ reakcje toksyczne mogą spowodować problemy z trawieniem i nerkami.

Skutki uboczne

Jeśli masz alergię na złoto, z przyczyn oczywistych nie używaj Koloidalnego Złota.
Nie stwierdzono, żeby Koloidalne Złoto jonowe wywoływało efekty uboczne inne niż
zwykłe: alergia, kryzys w leczeniu, biegunka.

Przy Koloidalnym Złocie jonowym nie występuje odkładanie się złota w

nerkach, wątrobie i śledzionie, oraz w stawach.

Leki powstałe na bazie związków złota tzw.„Sole złota” powodowały wywołaną

złotem albuminurię (białkomocz) i wysypki. Ponieważ leczenie złotem powoduje w
wysokim stopniu ustąpienie objawów artretyzmu, uznano, iż mimo skutków
ubocznych warto podjąć ryzyko. „Sole złota” używane do zastrzyków mogą co
prawda być niezwykle skuteczne, ale uważane są za bardzo toksyczne. Były one
otrzymywane w wyniku rozpuszczania złota bardzo silnymi substancjami zwanymi
solami cyjanków. CYJANEK JEST JEDNĄ Z NAJSILNIEJSZYCH TRUCIZN, JAKIE
ZNAMY. Ze stosowaniem kompleksów złota wiązano silnie toksyczne a czasem
śmiertelne reakcje. Stwierdzono, że bardziej bezpieczne są związki złota z siarką,
ostrożnie stosowane. Donoszono również o dobroczynnym działaniu kompleksów
złota i siarki w leczeniu artropatii łuszczycowej, tocznia rumieniowatego, pęcherzycy
zwykłej oraz astmy oskrzelowej. Związki dwusodowego tiomaleinianu złota , czyli
Miochryzyna, to najczęściej stosowany lek na bazie złota w Kanadzie. Wykazano,
że hamuje funkcje limfocytów, makrofagów i krwinek białych obojętnochłonnych.
W przypadku związków złota dość często występuje AKUMULOWANIE złota w
nerkach, wątrobie i śledzionie, jak również w stawach. Oczywiście dążono zawsze do
uniknięcia zatrucia zachowując jednocześnie najwieksza skuteczność.
Koloidalne Złoto jonowe nadaje się do tego idealnie gdyż praktycznie nie ma
skutków ubocznych i nie odkłada sie w narządach wewnętrznych oraz stawach.

Badania

Koloidalne Złoto jest wciąż jeszcze w fazie badań. Dr Frank Shaw z Uniwersytetu

6
Wisconsin w Milwaukee, przewodniczący Sesji Amerykańskiego Towarzystwa
Chemicznego nt. Złota i Platyny w Medycynie (American Chemical Society Session
of Gold and Platinum in Medicine), powiedział, że w 1986 r. właściwości złota badało
ponad 40 osób, a obecnie jeszcze więcej bada jego dobroczynne skutki dla zdrowia.
Ze studiów na poziomie komórkowym i molekularnym wynika, że związki złota mogą
zostać wymierzone w różne cele w obrębie komórki oraz że wykazują wyraźne
mechanizmy działania. Dalsze studia posłużą lepszemu zrozumieniu
biochemicznego i farmakologicznego działania Koloidalnego Złota.

Przykładowe kuracje

 Profilaktyczna i dająca efekty kuracja wymaga przyjmowania 5 ml złota

koloidalnego dziennie.
 Przy chorobach układu krążenia, bólach reumatycznych można przyjmować
10 ml preparatu.
 Dla poprawy samopoczucia, przy depresjach, walce z nałogami, czy
problemach z koncentracją dawkę można zwiększyć do 20 ml dziennie.
 Złoto koloidalne polecane jest każdemu, kto ma problemy z uczeniem się i
zapamiętywaniem, gdyż rewelacyjnie usprawnia pracę mózgu i układu
nerwowego. Przyjmuje się wówczas rownież 20 ml dziennie.
 Przy wysokiej gorączce poleca się doustne podanie 20 ml preparatu .
 Specyfik ten można stosowac zewnętrznie przy poparzeniach i owrzodzeniach
skóry, przy bólach kostno-stawowych oraz bólach kręgosłupa, wcierając go
kilka razy w ciagu dnia w chore miejsca. Ponadto można wcierać go w skronie
i czoło przy bólach głowy i migrenie.
 Dzieciom podajemy dawki odpowiednio do ich wagi ciała nie wiecej niż
10ml dziennie przy wadze ciała ok. 60 kg ( 5ml przy wadze 30 kg itd.)

UWAGA: Zachować szczególną ostrożność w przypadku dzieci poniżej 2 roku

życia. Zaleca się podawanie 5-10 kropli dziennie.

Złoto koloidalne (nie mylić z nano-złotem np. Au-100 !) , to podobnie jak srebro
koloidalne, roztwór jonowych cząstek złota (1,5nm do 5nm) w wodzie destylowanej,
uzyskany w procesie elektrolizy.
Jak podają niektóre źródła, w przypadku złota koloidalnego bezpieczne w spożyciu
jest nawet złoto o wyższym stężeniu (w odróżnieniu od srebra koloidalnego!). Proces
wytwarzania koloidu można więc kontynuować elektrolizę do wartości prądu
przepływającego na mierniku między 5 a 6 mA. Uzyskany roztwór będzie miał
stężenie między 6 a 10 ppm.
Przy zachowaniu powyższych reżimów technologicznych otrzymamy, jak w
przypadku koloidu srebra jonowego, roztwór do 10 ppm. Takie stężenie jest

7
całkowicie bezpieczne ! Dawkowanie trzeba dostosować doświadczalnie do
schorzenia i indywidualnych potrzeb nie przekraczając 20 ml dziennie.

UWAGA ! Nie należy sugerować się dawkowaniem podawanym dla preparatów

handlowych nano-złota np. Au-100.
Określenie handlowe „nano złoto” może sugerować jedynie wielkość cząsteczek
(nanocząsteczki) złota zawartych w roztworze. Nie precyzuje natomiast czy są to
cząstki metalicznego złota, czy jonów złota. Jest to ogromna różnica w reakcji
na organizm!

Przykładowa instrukcja

INSTRUCJA WYTWARZANIA ZŁOTA KOLOIDALNEGO

1. Skład urządzenia do wytwarzania metoda domową porcji (0,7 litra) złota

koloidalnego:

 Naczynie do elektrolizy –słoik po kawie o pojemności ok.0,9 litra

 Elektrody złote próba 999,9% – zamontowane w uchwytach, łącznikach wraz z
drutami do podłączenia prądu stałego 24 V DC, zespolone z zakrętką słoika.
 Puszka łączeniowa z przewodami zakończonymi krokodylkami
 Zasilacz impulsowy prądu stałego 24V DC
 Miernik uniwersalny z kompletem przewodów z końcówkami.
 Butelka w kolorze szkła ciemno-brązowym o poj. min 07 litra – do
skompletowania we własnym zakresie. Wypróbowane źródło to butelka po
Ballantine’s 0,7 litra.

2. Materiały eksploatacyjne:

 Woda destylowana (Woda zdemineralizowana-nazwa handlowa)

 Papier ścierny drobny – granulacji min 1200 lub ściereczka z mikrofibry
 Ręcznik papierowy
 Ocet spirytusowy z kroplomierzem lub patyczkiem do szaszłyków

3. Przebieg cyklu wytwarzania porcji złota koloidalnego

– etap przygotowania i sprawdzenia:

 Sprawdzić czy elektrody złote są czyste (czy nie pozostał na nich nieusunięty
ciemniejszy nalot z poprzedniego cyklu)
 Sprawdzić czy rozstaw elektrod jest równomierny na obu końcach i wynosi ok.
3cm. W razie potrzeby przemontować na kostce łączeniowej.
 Sprawdzić czy mocowania elektrod i drutów jest wystarczające. Jeśli na skutek
poprzednich cykli pojawił się na łącznikach rdzawy nalot – oczyścić.
 Wypłukać słoik koniecznie niewielką ilością wody destylowanej

8
  Napełnić słoik wodą destylowana w ilości dokładnie 0,7 litra. Dla ułatwienia
można na słoiku umieścić oznaczenie-podziałkę do wymaganej ilości 0,7 litra.
 Sprawdzić czy elektrody po nakręceniu na słoik z wodą destylowaną nie są
zanurzone za głęboko. Nie powinny dotykać dna. Łącznik-uchwyt elektrod nie
może być zanurzony w wodzie. Minimalna odległość od lustra wody ok.
10mm. W razie potrzeby uregulować za pomocą śrubokręta.
 Przygotować wygodne źródło prądu 230 V np. przedłużacz.
 Przygotować ocet spirytusowy np. 10% oraz dozownik kropel np. patyczek do
szaszłyków

4. Przebieg cyklu wytwarzania porcji złota koloidalnego

– etap podłączenia:

 Podłączyć do puszki łączeniowej w odpowiednie gniazda: miernik uniwersalny,

przewód wyjściowy z zasilacza oraz krokodylki do drutów wychodzących ze
słoika. Nie jest wymagane zachowanie kolorystyki podłączeń poszczególnych
miejsc łączenia. Efektem mniemającym wpływu na prawidłowy przebieg
procesu wytwarzania może być pojawienie się na mierniku (-) minusa przed
wartościami prądu.
 Ustawić pokrętło miernika na pozycję 20mA.
 Teraz dopiero możemy włączyć zasilacz do gniazda prądu o napięciu 230V !

– etap wytwarzania i obsługa:

 Po chwili na mierniku powinna pokazać się różna od zera wartość prądu ( w

mA). Wartość ujemna jest też prawidłowa.
 Proces należy kontynuować do wartości prądu ok. 3,0 -3,5 mA. Przy tej
wartości prądu proces wyraźnie zatrzyma się. Jest to moment, w którym
należy odłączyć zasilanie i dodać po raz pierwszy 1 kroplę octu. Zamieszać
elektrolit. Uwaga – jeśli wyraźne zatrzymanie procesu nastąpi przy niższej
wartości prądu, dodać wcześniej 1 kroplę octu !
 Po dodaniu octu ponownie podłączyć zasilacz do prądu. Wzrost wartości
prądu powinien postępować szybciej.
 Zamieszać elektrolit. Spowoduje to chwilowy spadek wartości prądu.
 Przy wartości prądu ok. 4,0 – 4,3 mA należy ponownie dodać kolejną 1 kroplę
octu. Zamieszać elektrolit.
 Po dodaniu łącznie 2 kropel, wartość prądu powinna osiągnąć finalny poziom
5 mA. W razie zatrzymania się na dłużej pożądanego tempa wzrostu prądu,
dodać kolejną 1 kroplę octu.
 Czas trwania procesu powinien wynosić 2 - 3 godziny! Uzyskany roztwór
będzie miał stężenie ok. 5 – 10 ppm.
 Należy śledzić na mierniku wartość prądu w celu przerwania procesu w
podanych wcześniej momentach. Przerwanie polega na odłączeniu zasilacza
z gniazda 230V.
 Przy wytwarzaniu złota koloidalnego nie ma potrzeby przerw w procesie w
celu oczyszczenia elektrod z ciemnego nalotu. Złoto w odróżnieniu od
srebra nie ciemnieje w tak wyraźny sposób.

9
  Czyszczenie elektrod przeprowadzić po zakończonym cyklu z użyciem papieru
ściernego lub ściereczki mikrofibrowej, a następnie wystarczy przetrzeć do
czysta listkiem ręcznika papierowego.
 Po zakończonym cyklu (ok. 3 godziny) odłączyć zasilacz z sieci, a następnie
rozłączyć puszkę łączeniową.
 Przelać roztwór złota koloidalnego do wcześnie przygotowanej butelki z
ciemno-brązowego szkła. Przechowywać z dala od światła. Używać zgodnie z
zaleceniami innych autorów.
 Opłukać słoik woda destylowaną oraz oczyścić i wytrzeć do sucha elektrody,
szczególnie miejsca łączeniowe w celu uniknięcia rdzewienia elementów
żelaznych(wkręty).

SREBRO KOLOIDALNE

FAKTY - STAN OBECNY

Zakażenia tzw. wewnątrzszpitalne są zmorą wszystkich szpitali , klinik, domów

opieki społecznej. Stanowią również ogromne koszty, czyli straty finansowe dla
danej jednostki medycznej. W dzisiejszych czasach antybiotyk bierze się na
wszystko . Ale do czego zmierzamy tym działaniem? Okazuje się ze konsekwencje
takiego postępowania są przerażające. Oto niektóre z faktów: od 1985 roku
zanotowano w Stanach Zjednoczonych 286 000 przypadków gruźlicy. Niektóre ze
szczepów prątka gruźlicy uodporniły się na wszystkie antybiotyki. Ciągłe stosowanie
antybiotyków, co jest zalecane w takich przypadkach jak np.: borelioza (choroba
wywołana przez ukąszenia kleszczów), prowadzi do poważnego zakażenia
drożdżami lub grzybami. Wstrzymuje się wiec podawanie antybiotyku na czas
potrzebny do opanowania drożdżycy, a wtedy powracają objawy boreliozy i cykl
zaczyna się od nowa.

28 marca 1994 roku ukazała się numer Newsweeka zawierający artykuł

zatytułowany "Antybiotyki - koniec cudownych leków". W doniesieniu tym
autorzy piszą o nienotowanym dotąd w historii wzroście liczby bakterii odpornych na
antybiotyki. Penicylina i terramycyna przestały działać na gronkowce już w latach 50-
60-tych. Obecnie gronkowce odporne na metycylinę występują powszechnie w
szpitalach i domach opieki. Lepszą strategią byłaby być może częściowa rezygnacja
z antybiotyków na korzyść innych specyfików.

Time z roku z 1995 roku zamieścił artykuł zatytułowany "Zemsta zabójczych

mikrobów". „W obliczu AIDS, oraz ciągle rosnącej liczby bakterii odpornych na
działanie antybiotyków lekarze byli zmuszeni przyznać, że medycyna w zasadzie
przegrywa w walce z zarazkami. Pytanie, które, teraz sobie zadajemy nie brzmi już

10
kiedy choroby zakaźne zostaną unicestwione, ale gdzie pojawi się kolejna choroba?
Pojawiające się nowe plagi i AIDS nie są tu wyjątkiem. Starsze choroby takie jak
gruźlica szybko ewoluują w formy odporne na działanie antybiotyków…. W 1992 13
330 pacjentów przebywających w szpitalach zmarło w wyniku infekcji, które oparły
się wszystkim lekom stosowanym przez lekarzy”.

MIKROELEMENTY A ZDROWIE

Aby być zdrowym potrzebujemy ponad 90 składników odżywczych, w tym 16

witamin, 60 minerałów, 12 podstawowych aminokwasów, 3 kwasy tłuszczowe, oraz 7
minerałów „ziem rzadkich”. Minerały stanowią około 5% masy ciała człowieka i
działają jak katalizatory w wielu reakcjach biologicznych, w tym skurczach mięśni,
przenoszeniu informacji przez system nerwowy, trawieniu oraz metabolizmie.
Działanie minerałów jest między sobą powiązane, często również łączy się z
działaniem witamin, aby dopełnić procesy biochemiczne. Cambell wymienia 7
MAKROELEMENTÓW: wapń, chlor, fosfor, potas, żelazo, sód i siarka. Minerały te są
obecne w organizmie w stosunkowo wysokich ilościach, mierzonych w miligramach
(mg). Inne minerały uważa się za MIKROELEMNTY (pierwiastki śladowe), obecne w
tkankach organizmu w ilościach śladowych czyli bardzo małych ilościach mierzonych
w mikrocentygramach (mcg). Są to m.in.: chrom, kobalt, złoto, miedź, fluor, jod,
mangan, molibden, nikiel, selen, srebro, krzem, stront, wanad i cynk. Pierwiastki te
są kluczem do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Postać w jakiej większość
naturalnych nieorganicznych czynników odżywczych jest asymilowana przez
zwierzęta i rośliny składa się z materiału w stanie koloidalnym. „Pierwiastki śladowe
działają jako aktywatory, jako katalizatory, wewnątrz żywej komórek, czy to roślinnej,
zwierzęcej, czy ludzkiej; leżą one u podstaw wszystkich procesów życiowych, a ich
wpływ przewyższa nieskończenie ich rozmiary”(Dr Melchior Dikkers, The Story of
Trace Minerale).

RYS HISTORYCZNY

Bakteriobójcze właściwości srebra znano już tysiące lat temu. Nawet w

starożytności stosowano je, aby zapobiegać chorobom i mówiło się, ze choroby nie
mogą być przekazywane, jeśli pije się ze srebrnego naczynia. Aby zapobiec
szerzeniu się chorób starożytni Grecy pokrywali naczynia srebrem, których używali
do jedzenia i picia, podobnie jak czyniły to inne kultury na całym
świecie(Encyklopedia Brytannica, 1910). W XIV wieku około 25% mieszkańców
Europy zmarło na dżumę dymieniczą. Wtedy to bogaci rodzice dawali swoim
dzieciom do ssania srebrne łyżeczki jako sposób na zarazę. Dało to początek
popularnemu angielskiemu powiedzeniu „Urodzić się ze srebrną łyżeczką w ustach”.
W roku 1884 dr Crede, niemiecki położnik, zauważył, że łagodny roztwór srebra
zapuszczany do oczu noworodka zapobiega zapaleniu śluzówki oka. Praktykę tę
szybko zaczęto zalecać i jest ona jeszcze obecnie wykonywana w wielu szpitalach
na świecie. W 1915 roku dr Laggeroe przeprowadził próby na dorosłych. Stwierdził,
że jest to najbardziej użyteczny środek oftalmologiczny na infekcje oczu, z jakim się
kiedykolwiek zetknął. Przez długi czas srebra używano w implantacjach przy
chirurgicznej reperacji kości. W latach 20 – 30 tych bardzo drobno zmielone srebro w
postaci mączki aplikowano doustne jako lekarstwo na wiele infekcji i chorób,
miejscowo stosowano je w oparzeniach i zakażeniach grzybiczych. W rok 1938 wiele
chorób wywoływanych przez ponad 650 rodzajów baterii, wirusów i grzybów

11
uznawano za wyleczalne przy użyciu roztworu srebra. Koloidalne srebro było w
powszechnym użyciu do późnych lat 30-ych, kiedy to koszty jego wytwarzania stały
się zbyt wysokie. Srebro w tej postaci jest lekiem klasycznym. Było wielokrotnie
testowane laboratoryjnie z rewelacyjnymi efektami. Dane laboratoryjne potwierdziły,
że wykazuje wspaniałe działanie antytoksyczne. W latach 70-tych dr Carol Moyer,
przewodniczący Wydziału Chirurgii na Uniwersytecie Waszyngtońskim, otrzymał
dotację na opracowanie lepszych metod leczenia ofiar oparzeń. Dr Moyer
współpracował z dr H.Margrafem, jako głównym biochemikiem i innymi chirurgami,
aby wynaleźć środek antyseptyczny, który można by bezpiecznie stosować na
dużych powierzchniach ciała. Po zapoznaniu się z literaturą medyczną znalazł opisy
srebra jako katalizatora upośledzającego enzymy, od których zależy „oddychanie”
organizmów. W efekcie tego mechanizmu mikroorganizmy te giną. Wraz z odkryciem
i opatentowaniem produkcji antybiotyków srebro wycofano z użycia w Stanach
Zjednoczonych, a także w większości innych krajów, pomimo, ze antybiotyki działają
jedynie na arterie, a nie na bakterie, wirusy,drożdże i grzyby tak jak ma się to w
przypadku srebra.

SREBRO KOLOIDALNE CZYM JEST?

Srebro koloidalne nie jest związkiem chemicznym zawierającym srebro, ale

czystym srebrem metalicznym zawieszonym w czystej wodzie. Cząstki srebra nie
opadają na dno naczynia ani nie unoszą się na powierzchni, ponieważ posiadają
jednakowy ładunek elektryczny, co powoduje ze odpychają się wzajemne pozostając
w ciągłym ruchu. Srebro koloidalne jest więc aktywne. Cząsteczki koloidalnego
srebra można obserwować przez mikroskop elektronowy. Im mniejsza cząsteczka,
tym lepsza będzie skuteczność roztworu. OPTYMALNA WIELKOŚĆ CZĄSTECZKI
to 1,5 do 5 nm. Dla porównania wirusy maja wielkość od 15 do 150 nm, przy
czym wielkość ta u większości z nich wacha się w przedziale 20-40 nm.
Bakterie mają wielkość od 350 do 1000 nm. Dlatego też srebro koloidalne może
swobodnie wnikać do wnętrza patogenów i niszczyć je. Wszystko co żyje istnieje w
postaci koloidalnej. W strumieniu przepływającej krwi znajduje się wiele elektrolitów,
takich jak wapń, potas i sód. Mają one również postać koloidalną i posiadają ładunek
elektryczny.Srebro, oprócz tego jest metalem szlachetnym, jest również
pierwiastkiem śladowym, niezbędnym dla prawidłowego funkcjonowania organizmu
człowieka. Działanie śladowych ilości srebra ma naturę profilaktyczną, czy też
ochronną i pomaga wzmocnić system immunologiczny. W miarę starzenia się
organizmu, spada jego zdolność asymilowania srebra. Prowadzi to do niedoborów
srebra i upośledza układ odpornościowy. Istnieje wysoka zbieżność pomiędzy niskim
poziomem srebra a zachorowalnością na różnego rodzaju choroby.

Dane oparte na pracach dr Rudolpha Abderhaldena, dyrektora Laboratorium na

rzecz Diagnozy Endokrynologicznej i Enzymatycznej w Bazylei i prof. Biochemii na
uniwersytecie Halle, potwierdzają, że „choroba jest zakłóceniem harmonijnego
modelu aktywności enzymów, aktywności zależnej od obecności pierwiastków
śladowych. Załamanie systemu enzymatycznego powoduje chorobę lub śmierć
komórki. Wielu dietetyków i lekarzy jest obecnie zgodnych że tak naprawdę istnieje
tylko jedna choroba – złe odżywiane, ze wszystkie pozostałe choroby z niej się
wywodzą”. Ponieważ nasza gleba została wyjałowiona przez intensywną gospodarkę

12
rolną i nawozy sztuczne, nasza żywność praktycznie nie zawiera srebra w
charakterze pierwiastka śladowego. W wyniku nadmiernej eksploatacji gruntów
rolnych, wyrzucania ścieków do rzek i mórz, pozbawiamy glebę srebra oraz innych
naturalnych minerałów, podczas gdy w zamian dostarczamy jedynie potas, fosfor i
azot. Jeśli w organizmie wystąpi niedobór srebra, następuje uszkodzenie systemu
immunologicznego. Koloidalne srebro jest to jedyny bezpieczny sposób, w jaki
można dodatków pozyskać srebro. W takiej postaci jest ono bioprzyswajalne, co
oznacza, ze wnika bezpośrednio do tkanek ciała. Minerały, a szczególnie pierwiastki
śladowe, są dla organizmu ważniejsze niż witaminy, ponieważ bez ich obecności
witaminy nie mogą być wykorzystywane. Badania wskazują na bezpośredni związek
między niedoborami minerałów i witamin a chorobami. Dla uzupełnienia ich braków
zwykle używa się minerały CHELATOWANE (w postaci tabletek), które jednak
są wchłaniane tylko w 40-60%, podczas gdy minerały KOLOIDALNE są
wchłaniane w ok. 98%. Koloidalne srebro jest całkowicie naturalnym środkiem
leczniczym. W 1940 r. średnie dzienne spożycie owoców i warzyw dostarczało
50 do 100 mikrogramów srebra jako pierwiastka śladowego. Według Earth
Summit Report (Raportu Szczytu Ziemi) z roku 1992 poziom minerałów
wydobywanych z Ziemi obniżył się o 85% w ciągu ostatnich 100 lat, czyli o
około 0,85% rocznie. Jedna łyżeczka koloidalnego srebra o stężeniu 10 ppm
dostarcza 50 mikrogramów tego mikropierwiastka.

SREBRO KOLOIDALNE A ANTYBIOTYKI

Współczesne antybiotyki zabijają tylko niektóre bakterie i grzyby – nie zaś wirusy,
takie jak wirus grypy, czy zwykłego przeziębienia, czy też o wiele od nich groźniejsze
wirusy: HIV, ospy wietrznej, świnki, odry, wścieklizny, wirusowego zapalenia płuc,
zapalenia istoty szarej rdzenia kręgowego, paraliżu dziecięcego, opryszczki,
wirusowego zapalenia wątroby. A AIDS? A nowotwory? Infekcje wywołane
drożdżakami? Tutaj żadne antybiotyki nie mają zbyt wielkiego zastosowania i nigdy
nie miały. Z pewnością wydaje się to wątpliwe, aby inna substancja mogła rozwiązać
wszystkie te wspomniane problemy. A jednak niektórzy badacze mówią nam, ze
srebro może to zrobić. W przeciwieństwie do antybiotyków, koloidalne srebro jest
substancją bezpieczną, nietoksyczną, nie akumulującą się. Zabija ono patogeny i ich
mutacje- czego antybiotyki nie potrafią. Istnieje wiele farmaceutycznych
antybiotyków, każdy z nich ma własne „specjalne” działanie i przeznaczenie. Średnio
każdy z nich może sam unicestwić do sześciu organizmów chorobotwórczych,
podczas gdy koloidalne srebro zabija ponad 650 różnych patogenów. Niestety,
współczesne nauki medyczne pozostają wciąż pod wpływem złudnej teorii i praktyki,
że aby „zabić” chorobę trzeba użyć trucizny, nie widząc większych wartości w
medycynie naturalnej. Każdy lek reklamowany w telewizji leczy obawy, ale nie
chorobę. Staliśmy się tak dobrzy w maskowaniu bólu i objawów choroby, ze wydaje
się, iż jesteśmy zdrowi. Spiker mówiąc o wspaniałym specyfiku likwidującym ból, nie
mówi żeby udać się do lekarza celem ustalenia właściwej przyczyny bólu a tym
samym choroby. Cóż za cudotwórca uśmierzył ból i wyleczył chorobę. Słowem
musimy dotrzeć do korzeni, do przyczyn powstawania chorób. Srebro koloidalne
zabija przyczynę – nie maskuje jej. Robi to bez szkody dla organizmu.

Inne powody skuteczności srebra: - Koloidalne srebro ma silny ładunek

dodatni; większość antybiotyków nie posiada tak silnego ładunku dodatniego.
Sprawia to, że srebro dosłownie wyszukuje i niszczy patogeny, zamiast tylko

13
dryfować aż przypadkiem wpadną na siebie. To działanie zostało dość trafnie
określone przez dr Roberta Becka jako efekt „srebrnego pocisku”. - Srebro zabija od
razu utleniając patogen. Antybiotyki w ogóle nie działają na wirusy, a jeśli chodzi o
bakterie – antybiotyk zabija bakterię w momencie, gdy zaczyna się ona dzielić
(antybiotyki typu penicylina), lub zapobiega podziałowi bakterii (antybiotyki typu
tetracykliny). W pierwszym przypadku może upłynąć kilka dni zanim bakteria zacznie
się dzielić, w drugim przypadku bakteria w ogóle nie ginie, a jedynie blokowana jest
jej replikacja. W obu przypadkach system immunologiczny musi sam sobie poradzić
z większością wszystkich patogenów. W przypadku srebra zabijane są one wszystkie
i natychmiast. - Srebro jest katalizatorem. Tak wiec, gdy tylko srebro utleni patogen,
traci on swój ujemny ładunek i po prostu odpływa, a srebro Mozę zaatakować kolejny
chorobotwórczy organizm. Antybiotyki zazwyczaj wiążą się z patogenami i na każdy
wyeliminowany patogen zużyta zostaje jedna cząsteczka czy też molekuła
antybiotyku.

CECHY SREBRA KOLOIDALNEGO

Srebro koloidalne jest:

Bezpieczne. Nietoksyczne. Działa jak antybiotyk . Zabija ponad 650 patogenów .

Niszczy grzyby i pleśń . Zabija pasożyty . Wspomaga rozwój komórek . Nie
akumuluje się w organizmie . Nie podrażnia błon śluzowych . Nie uzależnia . Nie
zawiera wolnych rodników . Oczyszcza wodę . Działa przeciwzapalne . Odkaża
powierzchnie zewnętrzne . Jest bioprzyswajalne . Nie podrażnia śluzówek oczu .
Nie reaguje z lekami . Wzmacnia odporność organizmu . Jest bezpieczne dla kobiet
w ciąży i matek karmiących . Bezbarwne, bez zapachu

Ze względu na silne działanie bakteriobójcze, srebro koloidalne okazało się

wysoce skuteczne w zapobieganiu i leczeniu infekcji i chorób, łącznie z AIDS,
gronkowcami i paciorkowcami. Jest to zalecany środek wzmacniający przy
przypadku wybranych chorób, np.: przeziębienia, można stosować je miejscowo w
przypadku chorób skóry, jako środek odkażający wodę pitną, jak również środek
odkażający do użytku w gospodarstwie domowym. Srebro posiada zdolność
dezaktywowania bakterii, ponieważ jest silnym katalizatorem w procesie utleniania,
hamuje wiec reprodukcję bakterii. Badania naukowe nie wskazują na żadne efekty
uboczne doustnego lub dożylnego podawana prawidłowo sporządzonego roztworu
koloidalnego srebra. Nigdy nie zanotowano negatywnej reakcji na koloidalne srebro
ani żadne jego pochodne w postaci leków. Według współczesnych zaleceń, terapii
lekami nie można stosować bez wcześniejszej porady specjalisty medycznego.
Jednak terapia Srebrem Koloidalnym nie wymaga żadnych specjalnych umiejętności
czy dużej wiedzy medycznej, co nie zwalnia nas od wizyty lekarskiej we wstępnej
fazie rozpoczynającej się choroby.

LECZNICZE DZIAŁANIE SREBRA KOLOIDALNEGO

14
 Lecznicza wartość srebra koloidalnego – według literatury medycznej- polega na
tym, że jest ono naturalnym antybiotykiem upośledzającym układ enzymatyczny,
który wszystkie jednokomórkowe patogeny wykorzystują w swoim metabolizmie
tlenowym. Sprawia to, że owe patogenne mikroorganizmy i ich wielopostaciowe
zmutowane formy giną w sześć minut przy bezpośrednim kontakcie ze srebrem. Jony
srebra posiadają ogromną zdolność utleniania czy też zabierania elektronów z
substancji, które je otaczają. Organizmy chorobotwórcze nie potrafią wypracować
odporności na srebro koloidalne, a ich mutacje SA tak samo podatne a jego
błyskawiczne działanie. W badaniach naukowych nie zanotowano rozwoju szczepów
bakterii odpornych na działanie srebra. Ponadto srebro nie tylko zabija organizmy
wywołujące choroby. Przyczynia się również do znacznego przyrostu kości i
przyspiesza gojenie się uszkodzonych tkanek. W podsumowaniu badań doktora
medycyny Roberta O. Beckera, który jest wiodącym badaczem w dziedzinie
regeneracji kości, czytamy, ze srebro bardzo silnie stymuluje procesy gojenia się
skóry i innych tkanek miękkich w sposób, w jaki nie przebiega żaden ze znanych
procesów naturalnych. Pobudza ono komórki kostnotwórcze, leczy najbardziej uparte
infekcje i stymuluje leczenie skóry, oraz innych tkanek miękkich w sposób, w jaki nie
przebiega żaden ze znanych procesów naturalnych. Ponadto pobudza komórki
kostnotwórcze, leczy najbardziej uparte infekcje i stymuluje leczenie skóry oraz
innych tkanek miękkich.

W numerze British Medial Journal z 15 grudnia 1917 r. J.Mark Howell pisał, iż

srebro koloidalne jest pomocne w przywracaniu czynności trąbek Eustachiusza oraz
w zmniejszaniu kataru nosowo-gardłowego. BMJ stwierdza, ze koloidalne srebro było
stosowane ze świetnymi wynikami w leczeniu ropotoku, zapaleniu migdałków,
zespołu Menierea, półpaśca, kokluszu, posocznicy, obfitych białych upławów i
zapalenia pęcherza moczowego. Co jednak jest podstawa myślenia, że srebro
koloidalne może wspomagać wyleczenie raka? Czy rak jest wynikiem działania
możliwych do wyeliminowania organizmów takich jak drożdże czy wirusy?
Udowodniono, że wiele nowotworów może powstać przy dłuższym indukowaniu
przez ściśle określone wirusy. Niektóre badania wskazują na pewne powiązanie
pomiędzy rakiem a candida albicans. Wykazano że srebro koloidalne skutecznie
zwalcza candida. Niewątpliwe działanie to profilaktyka, czyli nie dopuszczenie do
powstania raka, przez usuwanie czynników które mogą to spowodować. Dr Robert O.
Becker także prowadził badania nad rakiem mówi: ”… srebro, które jest naładowane
ujemnie nie wywiera efektu, naładowane dodatnio działa na komórki rakowe
zatrzymując ich mitozę, jak wykazaliśmy w badaniach laboratoryjnych”. Dodatnio
naładowana srebrna elektroda wytwarza jony koloidalnego srebra. Pomimo, ze
dokładna przyczyna mitozy komórek rakowych nie została podana, wydaje się
bardzo prawdopodobne, ze był nią koloid zawierający dodatnie jony srebra.
Przetestowano elektrody wykonane z różnych metali i stwierdzono, ze tylko srebro,
zatrzymuje mitozę komórek rakowych. Srebro posiada korzystne działanie w walce z
AIDS, ponieważ bez wątpienia uzupełnia i wspomaga komórki T-zależne w ich
zwalczaniu obcych organizmów we krwi. Badacze tacy jak Gary Smith zdecydowanie
sugerują, ze jony srebra są niezbędne dla układu odpornościowego. AIDS jest
chorobą wirusową, a antybiotyki nie działają na wirusy, ale jony srebra sprawdzają
się w tej sytuacji. Jest to pewnego rodzaju nadzieja do wzmocnienia leczenia AIDS.

15
SPOSOBY PRZYJMOWNIA

Roztwór srebra koloidalnego stosuje się doustnie, miejscowo, dopochwowo,

doodbytniczo, dożylne, domięśniowo, do płukania gardła, oraz jako krople do oczu i
uszu. Może być podawane przy pomocy rozpylacza czy wciągane do nosa czy płuc,,
wie może być bezpiecznie stosowane w odparowywaczach bądź nawilżaczach w
przypadku infekcji dróg oddechowych.

Stosowanie zewnętrzne

Koloidalne srebro stosowane do skaleczenia rany, zadrapana, do zakraplania do

nosa czy oczu – jest zupełne niebolesne, ponieważ nie podrażnia komórek i tkanek.
Nie stosuje się nanoszenie bezpośrednio na skórę przy pomocy kataplazmów
(okładów), rozpylacza (sprayu) w przypadku takich podrażnień jak: Oparzenia w tym
słoneczne . Trądzik . Wysypka, swędzenie skóry . Opryszczka . Zakażenia
drożdżami . Brodawki miękkie skóry . Zmiany skórne. Infekcje uszu i oczu . Ostre
zapalenie spojówek . Grzybice skóry . Ospa wietrzna . Zapalenie skóry . Otwarte
rany i skaleczenia . Ukąszenia owadów . Łuszczyca . Kurzajki

Irygacje (płukanki) - 1 do 4 łyżeczek na litr wody.

Lewatywy: 4 łyżeczki (20 ml) roztworu koloidalnego na 1000 ml wody.

Stosowanie wewnętrzne

Koloidalne srebro przyjmuje się doustnie, aby leczyć prawie wszystkie dolegliwości.
Roztwór jest wchłaniany również z jamy ustnej przez śluzówkę do krwiobiegu.
Niekiedy roztwór stosuje się doustnie i miejscowo, jak w przypadku trądziku. Srebro
jest usuwane przez nerki, układ chłonny i jelita.

Przykłady zastosowania wewnętrznego:

Grypa, katar . Zapalenie migdałków . Czyraki. Świąd odbytu . Rzeżączka.

Dyzenteria . Czerwonka bakteryjna . Hemoroidy. Obfite białe upławy . Zapalenie
pęcherza moczowego . Zatrucie toksynami we krwi . Błonica , Zapalenie najądrza .
Różyczka . Artretyzm . Zapalenie opłucnej. Posocznica . Reumatyzm, cholera .
Cukrzyca . Półpasiec . Egzema . Zakażenia gronkowcami, paciorkowcami .
Zapalenie żołądka. Syfilis . Zapalne problemy jelitowe . Gruźlica . Zapalenie naczyń
chłonnych . AIDS . Malaria . Zakażenia drożdżami . Pasożyty krwi. Zapalenie
opon mózgowo-rdzeniowych. Przeziębienia. Zapalenie okrężnicy, biegunka.
Przerost prostaty. Ostry gościec stawowy . Koklusz, zapalenie płuc . Dur brzuszny

Uwaga: przed zastosowaniem srebra koloidalnego w przypadku wystąpienia

pierwszych objawów choroby należy skontaktować się ze specjalistą medycznym.

DAWKOWANIE

16
Maksymalna dawka, która można przyjmować bezpieczne.

Agencja Ochrony Środowiska USA (EPA) stwierdziła, ze 325 mikrogramów srebra

koloidalnego w dawce dziennej jest nietoksyczne dla organizmu ludzkiego o wadze
72 kg.

Przyjmując, ze w jednej łyżeczce (5ml) Srebra Koloidalnego (o koncentracji

10 ppm), znajduje się 50 mcg srebra, bezpiecznie możemy zażywać do 6 łyżeczek
dziennie jeśli nasza waga nie przekracza 72 kg.

Z czasem każda osoba powinna ustalić indywidualnie wymaganą dla siebie

dawkę, biorąc pod uwagę stan swojego zdrowia lub jego brak, inne preparaty
mineralne jakie obecnie zażywa,, jak np: koloidalne minerały, indywidualny poziom
tolerancji i wszystkie inne czynniki jej tylko znane.

Dawka krytyczna

Całkowita ilość srebra, której nie powinno się przekraczać w dziennym

spożyciu dla dorosłego o wadze 72 kg wynosi 1,09 miligrama dziennie, tj. ok.
100 ml srebra koloidalnego o oznaczeniu 10 ppm.

Zalecany sposób przyjmowania

Dorośli:

* Profilaktycznie: do 1 łyżeczki dziennie (ok. 5 ml., 0k.15-16 kropli).

* Przy przeziębieniach, infekcjach i grypie: cztery razy dziennie 1 łyżeczka (4x5

ml).

* Przy schorzeniach przewlekłych: dwa razy dziennie 1 łyżeczka (2x5 ml)

* Dla podniesienia witalności: do 6 łyżeczek dziennie (do 30 ml)

* Jako środek wspomagający trawienie: przed posiłkiem ok. ¼ łyżeczki (1,5 ml).

* Kobiety w ciąży i karmiące jak wyżej po konsultacji z lekarzem

Dzieci:

* Maksymalnie połowę dawki dla dorosłych( dopasowując dawkę odpowiednio do

wagi ciała).

UWAGA: Zachować szczególną ostrożność w przypadku dzieci poniżej 2 roku

życia. Zaleca się podawanie 5-10 kropli dziennie.

17
 Zewnętrznie:

Przy zmianach skórnych takich jak: wysypka, trądzik, grzybice, oraz

skaleczeniach, oparzeniach i ukąszeniach owadów: miejscowo – do przemywania
jałowym gazikiem nasączonym koloidalnym srebrem, do okładów.

Uwaga: nie wystawiać miejsc przemywanych na bezpośrednie działanie

promieni słonecznych.

OCZYSZCZANIE ORGANIZMU

W celu oczyszczenia organizmu można zastosować 21 dniowa kurację Srebrem

Koloidalnym. W czasie jej stosowania dla zwiększenia i przyspieszenia efektów
działania zaleca się nie spożywanie mięsa, ryb i jaj, zmniejszenie produktów
nabiałowych, produktów konserwowanych chemicznie, oraz używek (papierosy,
alkohol itp.). Podczas trwania takiej kuracji należy pić dziennie co najmniej 1500 do
2000 czystej nie gazowanej wody dziennie, dokładnie przeżuwać przyjmowany
pokarm i w miarę możliwości zadbać o 20 minutowy spacer na świeżym powietrzu.
Poleca się również picie w niewielkich ilościach acydofilnej maślanki.

Dawkowanie:

* Przez pierwsze 5 dni należy pić po 5 ml dziennie (1 łyżeczka)

* Następne 5 dni po 10 ml dziennie (2 łyżeczki)

* Kolejne 5 dni po 15 ml dziennie (3 łyżeczki)

* Kurację kończymy przyjmując po 20 ml przez 6 dni (4 łyżeczki) można podzielić

w dwóch dawkach na dobę.

Przeciwwskazania: Uwaga!!! Nigdy nie stosować przy uczuleniu na srebro

metaliczne.

Skutki uboczne: sporadycznie może wystąpić reakcja Herxheimera, będąca

efektem oczyszczania organizmu z nagromadzonych toksyn, które uwalniając się do
krwioobiegu mogą powodować krótkotrwałe: zmęczenie, złe samopoczucie, lekką
biegunkę (jeżeli tak się stanie, bakterie jelitowe mogą być uzupełnione poprzez
podanie np.: Lakcidu), a także pozorne pogorszenie się stanu ogólnego zdrowia. W
takich przypadkach na początku stosowania należy zmniejszyć dawkę o połowę. U
osób uczulonych na srebro może wystąpić m.in. obrzęk ciała, wysypka, ropienie oczu
i uciążliwy katar.

Przechowywanie:

Przechowywać w szczelne zamkniętej butelce lub innym pakowaniu, w ciemnym

miejscu, w temperaturze pokojowej, zdala od pól magnetycznych (telewizor,
kuchenka mikrofalowa, komputer itp.).

18
 * Informacje zwarte w tej publikacji (częściowo zmienione i poprawione) mają
charakter wyłącznie informacyjny i stanowią przedruk częściowo skróconej publikacji
„Colloidal Silver” dr Michaela Cambella. Opisane w jego książce działanie i
zastosowanie Srebra Koloidalnego oparte jest na doświadczeniach i wynikach badań
lekarzy w USA. Dodatkowo na ten temat istnieje dość obszerna literatura naukowa.
Przykłady zastosowania srebra koloidalnego, w leczeniu poszczególnych chorób a
czasami wręcz szybkiego „uzdrowienia” zostaną zamieszczone w osobnym
materiale.

Opracowanie: Dr Eugeniusz Siwik ; Konsultacje: 501-10-34-56

„Nie wierz w coś tylko dlatego, że powiedział to mądry człowiek,

Nie wierz w coś tylko dlatego, że jest to ogólnie przyjęte.
Nie wierz w coś tylko dlatego, że jest tak napisane.
Nie wierz w coś tylko dlatego, że mówi się, iż to jest boskie.
Nie wierz w coś tylko dlatego, że ktoś inny w to wierzy.
Ale wierz tylko w to, co sam uznasz za prawdziwe.”

Budda

Srebro koloidalne
Uwaga. Poniższą informację pozostawiam dla celów archiwalnych. Jest ona
obecnie (2010roku) jednak już w dużym stopniu zdezaktualizowana. Sporo się
działo w kwestii sposobów polepszenia jakości srebra koloidalnego (SK).
Dokonano kilku odkryć które sprowadzają się do trzech funkcji jakie powinien
realizować generator srebra koloidalnego, aby produkt wyjściowy był dobrej
jakości - skuteczny i łatwy do wyeliminowania z organizmu:

1.ograniczenie pradu elektrolizy

2.miesznie nastawy
3.zmiana biegunowości elektrod elektrolizera

Kompendium wiedzy na temat srebra koloidalnego jest e-book

Srebro Koloidalne i Zdrowie - Poradnik Praktyczny

A oto tekst, który pochodzi sprzed paru lat:

Srebrem koloidalnym (SK) zainteresowałem się gdy zdałem sobie sprawę z jego roli
jako alternatywnego systemu immunologicznego w czasie Black Boxowania. SK jest
odczynnikiem strącającym proteiny, toksycznym dla protein bakterii w ich
protoplaźmie. Ma działanie antyseptyczne, bakteriobójcze, powstrzymujące. Zapiski
dotyczące jego użycia sięgają 6000 lat wstecz. Współcześnie używano go z
powodzeniem przeciwko 650 chorobom w tym reumatyzm, bakteryjne zapalenie płuc,
pasożyty krwi, zapalenia pęcherza, rak, katar sienny, opryszczka, białaczka, toczeń,
łuszczyca, artretyzm, rak skóry, zakażenia oczu uszu, syfilis, wrzody żołądka, cholera
itd. Działa także na wirusy, dopadając je, mówiąc poetycko, jak srebrny pocisk

19
wampira :).
Ani bakterie ani wirusy nie mogą rozwinąć odporności na srebro koloidalne.
Unieszkodliwia ono wszystkie bakterie (i wirusy). A ile bakterii przeciętnie
unieszkodliwia antybiotyk? Sześć do ośmiu (a jest ich setki).
Powstaje pytanie skąd lekarze wiedzą jaki antybiotyk przepisać, przecież rzadko
zlecają przeprowadzenie badań laboratoryjnych wymazu lub tkanek zaatakowanych
części naszego ciała? Mnie osobiście nigdy nie zdarzyło się aby choć jeden lekarz
zainteresował się tym, co mnie "dopadło", przed przepisaniem antybiotyku.
Srebro koloidalne w USA przed r. 1938 było przepisywane jako lek w różnych
sytuacjach w sposób w jaki dziś przepisuje się antybiotyki... niestety jednak,
antybiotyk działa średnio na tylko ok. 6-8 bakterii, zaś srebro koloidalne na wszystkie
plus wirusy; gdzie tu ten postęp medyczny? Z pewnością jest ale... finansowy.
Srebro koloidalne unieszkodliwia w organiźmie ludzkim, ogólnie mówiąc, pasożyty do
jednokomórkowców włącznie, także część tych większych, gdzie na cykl rozwojowy
składa się stadium jednokomórkowca. Dla większych organizmów jest w
przeciwieństwie do złota - nietoksyczne. Jak dokładnie działa? Nie jest to do końca
jasne. Niektóre źródła mówią o tym iż dusi patogeny wchodząc w reakcję z
peptydoglikenami. Jest cennym pierwiastkiem śladowym. Gwałtownie przyspiesza
leczenie ran i oparzeń, minimalizując blizny. Dr Bjorn Nordstrom z Karolinska
Institute w Szwecji leczył raka przez lata wykorzystując SK. Wskazywał na
gwałtowną remisję raka u pacjentów skazanych przez ich lekarzy.
Srebro koloidalne można np. trzymać w buteleczce z pompką do rozpryskiwania.
Można następnie rozpylać je na cokolwiek co chcemy zdezynfekować lodówka,
pokarmy, jajka z niepewną skorupką (salmonella?). Po paru min. zarazki są
unieszkodliwione. Można dodawać trochę sprayu SK do otwartego słoiczka z
dżemem czy czymś co mogłoby "chwycić" pleśń. Działa.

Srebro koloidalne jest więc niezwykle skutecznym, nazwijmy to, naturalnym

antybiotykiem. Jeśli jednak chcemy je nabyć okazuje się drogie. Trzydzieści kilka zł
za buteleczkę ok. 0,3 l którą można zużyć swobodnie w dwa dni? To chyba dużo.
Czy można znaleźć środek zaradczy? Oczywiście tak. Należy mieć "generator"
srebra koloidalnego. Ludzie którzy dowiadują się jak taki "generator" jest
skonstruowany, są zdumieni jego prostotą... praktycznie każdy meżczyzna
dysponujący prawą ręką ;) może swobodnie sobie takie "urządzenie" wykonać.
Zachodnie strony internetowe oferują takie generatory po min. ok. $120 w górę. Po
ściągnięciu do Polski może to być znacznie więcej (przesyłka, cło, podatki).
Ale można samodzielnie w prosty sposób zbudować sobie urządzenie do produkcji
srebra koloidalnego do użytku we własnym zakresie.

Prosty generator srebra koloidalnego

Łączymy szeregowo trzy bateryjki typu 6F22, otrzymując źródło prądu o napięciu
27 V (może to być oczywiście napięcie wyższe, np. 36 V, ale 27 V czyni proces
wytwarzania dłuższym czyniąc go jednak również łatwiejszym do kontrolowania).
Zamawiamy ok. 25 30 cm drutu srebrnego o średnicy np. 2 2,5 mm. Musi to być
srebro minimum 99,9% (tzw. trzy dziewiątki). Można starać się o 99,99% ale takie
jest bardzo drogie. Próba 99,9% jest, według dostępnych w internecie źródeł,
rozsądnym minimum. Nie może być jednak gorsze, aby uniknąć szkodliwych
domieszek.
Dzielimy drut na dwie równe części. Montujemy oba druty równolegle w izolującej

20
oprawie w odległości 2,5 -3 cm od siebie. Dołączamy źródło zasilania 27 V przez
opornik 150 omów.
Wkładamy druty do szklanki wody destylowanej. Ja swoją kupuję w supermarkecie.
Włączamy prąd, mieszamy minimum co minutę, lepiej częściej. Od czasu do czasu,
najlepiej przed każdą świeżą szklanką nastawu, należy usunąć (np. chusteczką
higieniczną) czarny nalot (tlenek srebra) jaki pojawia się na elektrodach, by uniknąć
czarnych strzępów w gotowym produkcie. Mieszanie jest ważne dla rozbijania
cząsteczek i lepszej jakości koloidu.
Gdy woda robi się odrobinkę złotawa (po ok 15-30 min?), przerywamy proces,
notujemy czas i temperaturę, zlewamy roztwór do ciemnej bursztynowej
buteleczki, srebro koloidalne jest gotowe. Założyć można iż otrzymaliśmy
srebro o stężeniu 6-10 ppm.
Następnym razem czas przepływu prądu w wodzie o tej temperaturze może być o 5
- 10 % krótszy, co oznacza przerwanie procesu elektrolizy tuż zanim roztwór zacznie
nabierać złotawego koloru.
Chodzi o to aby otrzymany roztwór srebra koloidalnego cechował się małą
wielkością cząsteczek, a konkretnie zawierał się w granicach ok. 4 - 4,5 ppm,
od 6 ppm srebro zaczyna być leciuteńko złotawe, by powyżej 10 ppm stawać
się już brązowawe- nie zalecane.
Po zużyciu 5 litrowej butli, gdy zaczynamy nową, należałoby znowu ustalić czas
przepływu prądu, bo stopień zdeminarelizowania wody może różnić się nawet gdy
wyprodukowane jest przez tą sama firmę.

Uwaga: 1 litr srebra koloidalnego o stężeniu 1 ppm zawiera 1 microgram (1mcg)

srebra, zaś oczywiście jeśli koloid ma stężenie 5 ppm to zawierał on będzie 5 mcg
srebra. Koloid o stężeniu 4 - 4,5 ppm jest doskonały i optymaly dla naszych celów.
Pity nawet w ilości dwu szklanek (w okresie choroby) przez okres paru dni czy
jednej szklanki przez okres nawet paru tygodni, nie spowoduje słynnej Argyrii
czy jakichkolwiek innych zagrożeń to jest moja opinia, którą jednak nieco
później spróbuję uzasadnić.
Argyria sprowadza się głównie do nabawienia się trwałego odbarwienia skóry o
odcieniu niebieskawo szarym. Nieliczne przypadki o jakich czytałem dotyczą ludzi
którzy przyjmowali srebro w ilościach większych od tych o jakich mówimy o min. dwa
rzędy wielkości, a na dodatek chodziło o srebro wielkocząsteczkowe, i to z reguły
wytwarzane metodą chemiczną. Natomiast srebro koloidalne zrobione metodą tu
opisywaną charakteryzuje się doskonałą jakością z punktu widzenia zdrowotności
(bez dodatków chemicznych)i skuteczności (niewielkie cząsteczki). Jest bowiem
pozbawione stabilizatorów chemicznych czy też barwników które zgodnie z
informacjami z nie producenckich stron jakie można znaleźć w internecie zmniejszają
skuteczność srebra koloidalnego, a i chemia nie jest obojętna dla zdrowia. Producent
bowiem liczy się z długim okresem przechowywania w różnych warunkach. To zaś co
zrobimy sobie sami, trzymamy w ciemnym, chłodnym miejscu i swobodnie może ono
przetrwać parę miesięcy... ale chyba nie zdoła tyle przetrwać bo... raczej zużyjemy je
znacznie szybciej?! I zrobimy następne. Para drutów o przekroju ok 2 mm i długości
np. 12,5 cm ze srebra próby 99,9% za ktore zapłacimy 20 zł (luty 2006) wystarczy
na dziesiątki (lub więcej?) szklanek koloidu.

UWAGA: Wytworzony koloid należy chronić przed światłem. Nawet w czasie

wytwarzania koloidu należy robić to w zaciemnionym w miarę możliwości miejscu.

21
Używanie srebra koloidalnego i jego dawkowanie

Jest to temat, który pokrótce omówię, ponieważ roztwór srebra koloidalnego

powinien być używany z zapperem Becka i jest ważne aby wyrobić sobie własną
opinię na temat właściwego dawkowanie srebra koloidalnego.
Bardzo często podawane są informacje o przyjmowaniu ok. jednej łyżki dziennie (jest
to 5 ml, i dla srebra o stężeniu 5 ppm stanowi to 5 mcg czystego srebra) bez
podawania kontekstu w kategoriach celu. Problem polega na tym iż jest to daleko za
mało do wyzwolenia wyraźnych efektów w razie choroby. Te informacje wydają się
być prawidłowe ale w kontekście uzupełniania pierwiastków śladowych.
Istnieje tymczasem jeszcze inny kontekst terapeutyczny, przyjmowania srebra
koloidalnego, a więc przyjmowania go w razie choroby, i na czas choroby. W tym
przypadku mówi się np. o uncji (ok. 30 ml) dwa do czterech razy dziennie.
Dla srebra koloidalnego do 5 ppm, 120 ml dziennie zawiera 0,6 mg czystego
srebra, a uważana przez amerykańską EPA (Agencja Ochrony Środowiska)
dawka krytyczna wynosi 1,09 mg dziennie (nie, nie umrzemy po jej
przekroczeniu po prostu wg. EPA nie należy jej przekraczać w ciągu jednego
dnia).
W artykule Colloidal Silver The Rediscovery of a Super Antibiotic można znaleźć
informacje że jedna do czterech łyżeczek dziennie to dawka żywieniowa. Dalsza
część artykułu podaje iż w razie choroby naturopaci zalecają podwojenie lub
potrojenie dawki żywieniowej na 30 - 45 dni, zaś w ciężkich przypadkach zalecają
1 do 32 uncji, tj. do 0,96 litra (przy 5 ppm) ! Artykuł ten ostrzega aby nie narazić się
na zbyt silny efekt detoksykacyjny w przypadku spożywania dużych ilości srebra
koloidalnego (nie mówi się więc o toksyczności, ale o bardzo intensywnym
zabijaniu i pozbywaniu się patogenów z organizmu). Mamy tylko pięć kanałów
eliminacyjnych (wątroba, nerki, płuca, jelita, skóra). Szybko zabijane patogeny mogą
spowodować tymczasowe przeciążenie systemu eliminacyjnego, objawiając się
bólami głowy i mięśni, samopoczuciem jak podczas grypy, zmęczeniem,
nudnościami. Należy też bezwzględnie dbać o regularne wypróżnianie i więcej pić by
wspomóc system wydalania organizmu.
W internecie opisany jest gentleman który podjął się wypróbowania na sobie
stosowania większych dawek srebra koloidalnego (za drobną opłatę można od niego
otrzymać opis całości jego eksperymentu...). Dr nauk techn. Roger Altman przez
szereg miesięcy przyjmował 2,34 mg srebra dziennie, a więc ok. dwa razy
więcej niż dawka krytyczna wg . U.S. EPA. Przez okres ten dr Altman starannie
monitorował zarówno ilość przyjmowanego jak i ... wydalanego srebra (także
z potem, włosami, paznokciami). Okazało się iż wydalał on więcej srebra niż
przyjmował w koloidzie, a tłumaczymy to srebrem śladowym zawartym w żywności.
W 100 dni po zaprzestaniu przyjmowania srebra koloidalnego jego organizm pozbył
się praktycznie całości srebra przyjętego w koloidzie.
Eksperyment dowiódł iż w jego przypadku można było systematycznie, codziennie,
przez okres miesięcy(!), bez najmniejszej szkody dla organizmu przyjmować 460 ml
a więc niemal pół litra srebra koloidalnego o stężeniu 5 ppm (czy też niemal szklankę
o stężeniu 10 ppm). Oczywiście, należy do sprawy podejść rozsądnie, niektórzy
ludzie mogą mieć słabszy system wydalniczy, więc miesiące czy też takie ilości
mogłyby tu być przesadą.

22
 Nie mniej, warto wziąć pod uwagę ten eksperyment aby zdać sobie sprawę, że
naprawdę można znacznie zwiększyć dawkę spożywanego koloidu w razie choroby.
Po wpisaniu hasła srebro koloidalne w wyszukiwarce otrzymamy wiele cennych
informacji o działaniu srebra koloidalnego. Jednak trudno jest znaleźć stronę
producenta czy dystrybutora, która podałaby dawkowanie srebra w kontekście
leczenia choroby (zalecane dawki ograniczają się do kilku łyżeczek, co jest dalece za
mało). Chyba niezbyt dobrze brzmiałaby informacje iż trzeba wlać w siebie dziennie
koloidu za 30 czy 40 zł i to przez szereg dni z rzędu... Czasem chodzi też zapewne o
brak znajomości tematu. Nie ma także z reguły informacji o sposobie wytworzenia
sprzedawanego koloidu (a może to tylko sole srebra?), ani jego stężenia. Niektórzy
zaś sprzedają... srebro koloidalne jako koncentrat, np. 20 ppm czy 30 ppm,
oczywiście za odpowiednio wyższą cenę. Wyobraźmy sobie że wytwarzając swój
koloid przedłużymy proces jego wytwarzania tak aby koloid stał się brązowy, a
później powiemy komuś że można go rozcieńczyć wodą destylowaną. Niestety, to nie
takie proste.
Roztwór srebra koloidalnego do 5 ppm różni się od tego o stężeniu 10 ppm nie tylko
ilością cząsteczek, zbitków srebra, ale przede wszystkim ich wielkością ( im mniejsze
tym aktywniejsze).

Do naszych potrzeb najlepiej nadają się te niewielkie, charakterystyczne dla

srebra 4 – 4,5 ppm. Taki koloid jest m.in. trwalszy dłużej pozostaje w
zawiesinie, i jest aktywniejszy w kategoriach neutralizowania patogenów.
Rozcieńczając odpowiednio srebro 30 ppm nie uzyskamy już skuteczności
charakterystycznej dla srebra koloidalnego do 5 ppm.( Strata pieniędzy).

Jak kluczowe jest rozróżnianie między dawkowaniem w kategoriach

żywieniowych / uzupełnianiem srebra jako pierwiastka śladowego a
dawkowaniem w kategoriach kuracji, świadczy fakt iż są dane według których
dopiero przyjęcie ok. 1mg = ok. 1 szklanka koloidu 4-5 ppm ( 150 - 200 ml
wyzwala działanie antyinfekcyjne, patogenobójcze srebra w organiźmie (dla
osoby o wadze ok. 73 kg).
Mam nadzieję iż udało mi się podać informacje, które pozwolą każdemu na podjęcie
własnej decyzji co do ilości stosowanego koloidu. Ja w razie choroby / stosując
Zapper Becka piję najczęściej 1 do 1,5 szklanek koloidu o stężeniu ok. 5 ppm
dziennie, w 3 - 5 dawkach. ( to znaczy : 200-300 ml podzielone na 3-5 porcji).
Wypijam rocznie dziesiątki szklanek. Zmiany w zabarwieniu cery nie
zaobserwowałem :-)

Dostępne informacje wskazują, iż srebro koloidalne jest rodzajem "naturalnego

antybiotyku" na który patogeny nie są w stanie wytworzyć odporności. Można
znaleźć informacje iż jest ono skuteczne w pozbywaniu się Candidy i wielu innych
groźnych chorób. Należy stosować je także jako środek uzupełniający stosowanie
metod elektronicznych pozbywania się patogenów.

23
Przykładowa instrukcja

INSTRUCJA WYTWARZANIA SREBRA KOLOIDALNEGO

o Skład urządzenia do wytwarzania metoda domową porcji (0,7 litra)
srebra koloidalnego:

1. Naczynie do elektrolizy –słoik po kawie o pojemności ok.0,9 litra

2. Elektrody srebrne próba 999,99% – zamontowane w uchwytach,
łącznikach wraz z drutami do podłączenia prądu stałego 24 V DC,
zespolone z zakrętką słoika.
3. Puszka łączeniowa z przewodami zakończonymi krokodylkami
4. Zasilacz impulsowy prądu stałego 24V DC
5. Miernik uniwersalny z kompletem przewodów z końcówkami.
6. Butelka w kolorze szkła ciemno-bązowym o poj. min 07 litra – do
skompletowania we własnym zakresie. Wypróbowane źródło to
butelka po Ballantine’s 0,7 litra.

o Materiały eksploatacyjne:

1. Woda destylowana (Woda zdemineralizowana-nazwa handlowa)

2. Papier ścierny drobny – granulacji min 240
3. Ręcznik papierowy

o Przebieg cyklu wytwarzania porcji srebra koloidalnego – etap

przygotowania i sprawdzenia:

1. Sprawdzić czy elektrody srebrne są czyste (czy nie pozostał na nich

nieusunięty ciemny nalot z poprzedniego cyklu)
2. Sprawdzić czy rozstaw elektrod jest równomierny na obu końcach i
wynosi ok. 5cm
3. Sprawdzić czy mocowania elektrod i drutów jest wystarczające. Jeśli
na skutek poprzednich cykli pojawił się na łącznikach rdzawy nalot –
oczyścić.
4. Wypłukać słoik koniecznie niewielką ilością wody destylowanej
5. Napełnić słoik wodą destylowana w ilości dokładnie 0,7 litra. Dla
ułatwienia można na słoiku umieścić oznaczenie-podziałkę do
wymaganej ilości 0,7 litra.
6. Sprawdzić czy elektrody po nakręceniu na słoik z wodą destylowaną
nie są zanurzone za głęboko. Nie powinny dotykać dna. Łącznik-
uchwyt elektrod nie może być zanurzony w wodzie. Minimalna
odległość od lustra wody ok. 10mm. W razie potrzeby uregulować
za pomocą śrubokręta.
7. Przygotować wygodne źródło prądu 230 V np. przedłużacz.

o Przebieg cyklu wytwarzania porcji srebra koloidalnego – etap

podłączenia:

1. Podłączyć do puszki łączeniowej w odpowiednie gniazda: miernik

uniwersalny, przewód wyjściowy z zasilacza oraz krokodylki do

24
 drutów wychodzących ze słoika. Nie jest wymagane zachowanie
kolorystyki podłączeń poszczególnych miejsc łączenia. Efektem
mniemającym wpływu na prawidłowy przebieg procesu wytwarzania
może być pojawienie się na mierniku (-) minusa przed wartościami
prądu.
2. Ustawić pokrętło miernika na pozycję 20 mA.
3. Teraz dopiero możemy włączyć zasilacz do gniazda prądu o
napięciu 230V !

o Przebieg cyklu wytwarzania porcji srebra koloidalnego – etap

wytwarzania i obsługa:

1. Po chwili na mierniku powinna pokazać się różna od zera wartość

prądu ( w mA). Wartość ujemna jest też prawidłowa.
2. Proces ten należy kontynuować do wartości prądu
przepływającego na mierniku miedzy 4 a 4,5 mA. Uzyskany
roztwór będzie miał stężenie ok. 4 - 5 ppm.
3. Należy śledzić na mierniku wartość prądu w celu przerwania
procesu w podanych poniżej momentach. Przerwanie polega na
odłączeniu zasilacza z gniazda 230V.
4. Przerwy w procesie są konieczne w celu oczyszczenia elektrod z
ciemnego nalotu. W miarę procesu coraz częściej (szybciej pojawia
się ciemny nalot). Usuwanie nalotu ma wpływ na jakość uzyskanego
roztworu srebra koloidalnego!
5. Orientacyjne wartości prądu, przy których należy dokonać
oczyszczenia elektrod z nalotu: 2 mA; 3 mA; 3,5 mA; 4,0 mA; 4,5mA
(oczyszczenie po zakończeniu).
6. Czyszczenie elektrod przeprowadzić z użyciem papieru ściernego a
następnie wystarczy przetrzeć do czysta listkiem ręcznika
papierowego.
7. Nakręcić ponownie pokrywkę z elektrodami na słoik i po ponownym
podłączeniu krokodylków włączyć zasilacz do sieci.
8. Po zakończonym cyklu ( 1do 1,5 godziny) odłączyć zasilacz z sieci a
następnie rozłączyć puszkę łączeniową.
9. Przelać roztwór srebra koloidalnego do wcześnie przygotowanej
butelki z ciemno-brązowego szkła. Przechowywać z dala od światła.
Używać zgodnie z zaleceniami innych autorów.
10. Opłukać słoik woda destylowaną oraz oczyścić i wytrzeć do sucha
elektrody, szczególnie miejsca łączeniowe w celu uniknięcia
rdzewienia elementów żelaznych(wkręty).

25