Taniec to istotny element wszelkich podniosłych lub radosnych uroczystości np.

wesela, zabawy karnawałowe. Od wielu wieków spełniał przeróżne funkcje: jako

modlitwa do bogów, sposób pokazania swoich uczuć, a teraz nawet jako dyscyplina
sportowa. W literaturze taniec odgrywa istotną rolę, pozwala na poznanie głębiej
bohaterów czy pokazanie funkcjonowania społeczeństwa w danej sytuacji.

W dramacie Stanisława Wyspiańskiego pt. "Wesele" taniec spełniał rolę rozwiązania

akcji . Pod koniec aktu 3 zgromadzeni goście weselni są pogrążeni w senności, nie
reagują, nie słyszą, tylko poruszają się w takt muzyki wygrywanej przez chochoła na
patykach. Ta scena oznacza upadek nadziei na odzyskanie niepodlegości przez
Polaków. Można ten taniec interpretować także jako uśpienie narodu i pogrążenie go
w marazmie. Próba rozpoczęcia powstania nie powiodła się z powodu braku
porozumienia między inteligencja a chłopstwem.

W średniowieczu bardzo popularnym motywem był danse macabre, czyli taniec śmierci.
Przedstawiano go następująco: upersonifikowana Śmierć prowadzi korowód osób w
różnym wieku, o różnym majątku, wykształceniu, należących do wszystkich warstw
społecznych. Śmierć jest przedstawiana jako postać kościotrupa z kosą w ręku. Ten
motyw symbolizuje równość wszystkich ludzi wobec śmierci.

Taniec zawsze stanowił ważny element w codziennym życiu. Dla ludzi od dawna był
sposobem na wyrażenie radości, dlatego równie często pojawia się w literaturze.
Należy do jednych z niestarzających się motywów, istotnych bez względu na okres.