MALAS O SWERTE
Sa isang kanugnog na probinsya ng Albay ay may
isang amang naninirahan nakasama ang bunsong na anak na
lalaki. Minsan ang anak ay umakyat sa puno at sa ‘di
inaasahang pangyayari ay nahulog at napilay. Sinabi ng
kapitbahay sa ama na kay malas mo naman, kaisa- isa mo na
nga lang anak ay ‘di pa makalakad ngmaayos. Sinabi ng ama
na “Hindi ako naniniwala sa swerte o malas kundi naniniwala
ako sa Diyos.”
Isang araw, may mga hindi kilalang mga lalaki ang
pumunta sa kanilang bayan at pinagkukuha ang mga anak na
lalaki at isinama. Nagdadalamhati na sinabi ng kapitbahay sa
ama na “Kay swerte mo naman dahil pilay ang iyong kaisa-
isanganak na lalaki kaya hindi naisama ng mga kalalakihang
kumuha sa aming mga anak.” Muli ay sinabi ng ama na “Hindi
ako naniniwala sa swerte o malas kundi naniniwala ako sa
Diyos.”
Isang araw ay nawala ang kaisa-isang kabayo ng ama
na siyang tanging katulong niya sa kanyang paghahanap-
buhay. Sinabi na naman sa kanya ng kanyang kapitbahay na
“Kamalas mo naman, kaisa-isang kabayo mo at kayamanang
maituturing ay nawala pa.” Lumipas ang maraming araw, galak
na galak ang ama dahil bumalik ang kaisa-isa niyang kabayo
at marami pang kasamang iba pangkabayo. Nakita iyon ng
kanyang kapitbahay, kaya sinabi nito sa ama, “Kay swerte mo
naman, bumalik ang kabayo mong nawala at marami pang
kasamang kabayo.”Sumagot ang ama na “ Hindi ako
naniniwala sa swerte o malas kundi nanainiwalaako sa Diyos.”
MALAS O SWERTE
Sa isang kanugnog na probinsya ng Albay ay may
isang amang naninirahan nakasama ang bunsong na anak na
lalaki. Minsan ang anak ay umakyat sa puno at sa ‘di
inaasahang pangyayari ay nahulog at napilay. Sinabi ng
kapitbahay sa ama na kay malas mo naman, kaisa- isa mo na
nga lang anak ay ‘di pa makalakad ngmaayos. Sinabi ng ama
na “Hindi ako naniniwala sa swerte o malas kundi naniniwala
ako sa Diyos.”
Isang araw, may mga hindi kilalang mga lalaki ang
pumunta sa kanilang bayan at pinagkukuha ang mga anak na
lalaki at isinama. Nagdadalamhati na sinabi ng kapitbahay sa
ama na “Kay swerte mo naman dahil pilay ang iyong kaisa-
isanganak na lalaki kaya hindi naisama ng mga kalalakihang
kumuha sa aming mga anak.” Muli ay sinabi ng ama na “Hindi
ako naniniwala sa swerte o malas kundi naniniwala ako sa
Diyos.”
Isang araw ay nawala ang kaisa-isang kabayo ng ama
na siyang tanging katulong niya sa kanyang paghahanap-
buhay. Sinabi na naman sa kanya ng kanyang kapitbahay na
“Kamalas mo naman, kaisa-isang kabayo mo at kayamanang
maituturing ay nawala pa.” Lumipas ang maraming araw, galak
na galak ang ama dahil bumalik ang kaisa-isa niyang kabayo
at marami pang kasamang iba pangkabayo. Nakita iyon ng
kanyang kapitbahay, kaya sinabi nito sa ama, “Kay swerte mo
naman, bumalik ang kabayo mong nawala at marami pang
kasamang kabayo.”Sumagot ang ama na “ Hindi ako
naniniwala sa swerte o malas kundi nanainiwalaako sa Diyos.”