02 NIEUWSBRIEF PAL LEIDEN

FEBRUARI 2023

IN DIT NUMMER
ALV

Hoorzitting Nostalgische

Kermis

Fietsparkeren binnenstad

Het zwarte gat van Leiden

HOORZITTING NOSTALGISCHE KERMIS

Na het kort geding over het collegebesluit inzake de Nostalgische Kermis
op het Garenmarktplein begin december 2022 vond op 3 februari de
hoorzitting voor de Commissie Bezwaarschriften (CB) over dit onderwerp
plaats. PAL kruiste nogmaals de degens met het college en, in mindere
ALV mate, met het Centrummanagement (CML).
Helaas was het met de uitspraak van de rechter in het kort geding niet
gelukt om de duur van de kermis in te korten en schade aan het plein te
De jaarlijke beperken. Op deze hoorzitting van de CB wilde (en wil) PAL bereiken dat
Algemene er met het college betere afspraken worden gemaakt over de duur en
Ledenvergadering inrichting van het evenement, over het inachtnemen van een fatsoenlijk
staat gepland voor: overleg met PAL en over een betere zorg voor het gras van het plein.
Anders dan tijdens het kort geding kreeg PAL nu ruimschoots de
gelegenheid om haar bezwaren tegen het collegebesluit mondeling toe te
24 april 2023 lichten. We hebben naar voren gebracht dat er veel irritatie en gedoe zou
zijn voorkomen als de gemeente zich aan de eigen regels van overleg zou
locatie: hebben gehouden en als men niet zou hebben gegoocheld met de
Loge La Vertu, definities. Wat dat laatste betreft hebben we gepleit voor een betere
definiëring van de regel dat na ieder evenement een weekend rust in acht
Steenschuur 6
wordt genomen. Ook hebben we nadrukkelijk bezwaar aangetekend tegen
het manipuleren met de definitie van ‘categorie-1’-evenementen. Opnieuw
tijd: haalde de gemeente de truc uit evenementen zonder versterkte muziek
20:00 uur niet mee te tellen. Verder heeft PAL er op aangedrongen dat de gemeente
zich in het vervolg houdt aan het advies voor het extra onderhoud van het
gras vóór en na ieder evenement.
Tot slot hebben we vraagtekens gezet bij de meerwaarde die de Nostalgische Kermis volgens het
Centrummanagement zou hebben voor de binnenstedelijke economie. Daarbij hebben we
aangetoond dat het CML voor de bewijsvoering van die stelling selectief shopt in statistische
rapporten over die economische effecten.
Nadat PAL, de gemeente en CML (namens de vergunninghouder) nog enkele vragen van de
commissie beantwoord hadden, sloot de voorzitter van de CB de zitting met de mededeling dat
over 4 weken de uitspraak van de commissie verwacht kon worden. Als het college in haar daar
op volgende besluit zou afwijken van dat advies, dan dient zij dat gemotiveerd te doen, aldus de
voorzitter.

FIETSPARKEREN: DE KUNST VAN HET WEGLATEN

Op 19 februari j.l. was bij monde van de burgemeester op Sleutelstad een artikel te lezen (en te
horen) over de plannen van de gemeente om het breed ervaren probleem van het fietsparkeren in
de binnenstad aan te pakken. De burgemeester laat bij het ontvouwen van zijn plannen na te
vermelden dat twee van zijn ambtenaren al enige tijd bezig zijn met deze problematiek. Zij
hebben o.a. diverse wijkverenigingen benaderd over de mogelijkheid een inventarisatie onder hun
leden en/of bewoners te houden om plekken in hun wijken en buurten aan te wijzen waar deze
problematiek speelt en welke kwesties daarbij meer specifiek spelen. Diverse wijkverenigingen,
waaronder PAL, hebben uiteraard aan het verzoek voldaan en de problemen geïnventariseerd en
daarbij de plekken op een wijkkaart aan de ambtenaren aangereikt. Onder de gemelde problemen
werd met name gewezen op het feit dat foutparkeerders verkeersonveilige situaties voor in het
bijzonder voetgangers en rolstoelgebruikers creëren.
Het lijkt ons een gemiste kans voor de burgemeester om deze ambtelijke samenwerking met de
betrokken wijkverenigingen niet aan te halen als een positief signaal dat wijkverenigingen niet
altijd overal tegen zijn, maar dat belangen vaak parallel lopen en wijkverenigingen goed op de
hoogte zijn van wat er in hun wijken en buurten speelt. Gelukkig maakten de twee ambtenaren
daar nu nuttig gebruik van. Dat smaakt naar meer!

HET ZWARTE GAT VAN LEIDEN

Een zwart gat, u weet wel. Zo’n verschijnsel in ons universum waar de zwaartekracht zo groot is
dat alles erin verdwijnt en, als het er eenmaal in verdwenen is, er ook nooit meer uitkomt.

Wist u dat wij in Leiden ook een zwart gat hebben? Dat bevindt zich namelijk op Stationsweg 26
waar jaarlijks vele miljoenen euro gemeentelijke subsidie naar binnengetrokken wordt en niemand
kan zien wat er eigenlijk uitkomt. Maar liefst twaalf stichtingen en verenigingen zijn daar op één
adres verzameld. Negen daarvan hebben een hele duidelijke doelstelling; het voeren van een
geoliede ondernemerslobby voor meer en meer commerciële activiteiten in de stad en in de wijk.

Een lobby voornamelijk gericht op horeca, hotels, vastgoed en de grootwinkel-belangen.

De winkeliersverenigingen, die een steuntje in de rug nu juist het hardst nodig hebben, komen er
bij de verdeling van de subsidiepot maar bekaaid af.
Een sleutelpositie bij deze verdeling heeft de Stichting Ondernemersfonds Leiden, gevestigd op,
u raadt het al, Stationsweg 26. Daar gaat jaarlijks zo’n 2,2 miljoen gemeenschapsgeld naar toe.
Deze stichting doet weinig anders dan de centjes verdelen onder de lobbyclubjes volgens de
zogenaamde “trekkingsrechten”. Ook loopt er een geldstroom van 2,5 miljoen rechtstreeks van
de gemeente naar ondermeer Leiden&Partners en Centrum Management Leiden. Waar zitten die?
O ja: op Stationsweg 26.

Weten we eigenlijk wat er met dat geld gebeurt? Worden de jaarrekeningen gepubliceerd zodat
we kunnen zien dat het goed besteed wordt? Zijn er misschien ook nog extra geldstromen van
donaties of sponsoring door ondernemingen met belangen in de stad? U mag ernaar raden.
Uit het Leidse zwarte gat komt geen financiële informatie naar buiten.

Is dan tenminste de bewoners- of wijkvereniging op een of andere manier betrokken bij de

besluiten die op Stationsweg 26 genomen worden?
Nee dat niet. Steeds meer commerciële activiteiten bij u in de buurt, maar erover meepraten -
laat staan meebeslissen - is niet welkom en ook niet mogelijk.

In een zwart gat is zoveel zwaartekracht dat zelfs licht naar binnen getrokken wordt. Dus blijft
wat op de Stationsweg 26 gebeurt gehuld in het donker.