Sagot ni Madam Ames, “Mrs. Tulog na si Knowles.

"

Tumugon si Nollace ng mahinang ugong at nagtanong, "Kumain na ba siya?"

Totoong sagot ni Madam Ames, “Kumain nga siya pero sumuka siya pagkatapos noon.
Hindi pa rin masyadong maganda ang gana niya.” Kumunot ang noo ni Nollace at
nagmamadaling umakyat.

Pagdating niya sa kwarto, patay ang ilaw sa kwarto. Binuksan lang niya ang ilaw sa
gilid ng kama dahil natatakot siyang magising siya ng chandelier na sobrang
liwanag.

Nakatagilid si Daisie sa kama, natutulog nang hindi mapakali. Naglakad si Nollace

sa gilid ng kama, umupo, at inabot siya para tapikin siya. Gayunpaman, agad siyang
nagising nang maramdaman ang haplos nito.

Napangiti si Nollace. "Hindi ka ba nakatulog?"

Dahan-dahang umupo si Daisie. "Umuwi ka na?"

"Oo, may mga bagay akong kinakaharap."

Inihagis niya ang kanyang coat sa chaise longue. Hindi niya itinago na kusa siyang
lumabas para sa isang dinner appointment, ngunit hindi niya naisip na kailangang
kausapin siya tungkol sa pagkain.

Napasandal si Daisie sa ulo ng kama at tinitigan siya. "Pumunta ka ba sa isang

dinner appointment kasama ang iba?"

Huminto siya at tumingin ulit kay Daisie.

Lumapit sa kanya si Daisie, inamoy-amoy, at nagtaas ng kilay. “Uminom ka ng

kaunting alak at amoy ng pabango ng babae. Ito ay pabango ng puting tsaa ni Armani.
Hindi ba kapareho ng pabango ang ginagamit ng seksi

at napakagandang babaeng assistant mula kanina?"

Nasapo ni Nollace ang kanyang noo at napatawa dahil sa bahagyang galit. “May ilong
ka bang aso? Hindi man lang ako nakalapit sa kanya, at naaamoy mo na ang pabango
niya?"

"Heh, hindi mo man lang ibibigay sa akin ang katotohanan kung hindi ko nakikilala
ang amoy, hindi ba?"

Nilagay niya ang palad niya sa likod ng kamay niya at marahan siyang sinuyo.
"Daisie, kumain nga ako ng hapunan kasama siya, ngunit hindi ito ang iniisip mo."

Napalingon si Daisie at hindi umimik kahit isang salita.

Niyakap siya ni Nollace. "Huwag kang magalit, ngunit tandaan na tawagan mo ako bago
ka pumunta sa kumpanya sa hinaharap. Huwag kang lalapit sa kanya."

Ibinaba ni Daisie ang kanyang mga mata. "Busy ba ang kumpanya?"

Bahagya siyang nagulat at tumingin sa kanya. "Bakit mo tinatanong iyan?"

Ibinaba ni Daisie ang kanyang ulo. "Hindi ko alam na abala ka, at wala akong ideya
kung ano ang nangyayari sa kumpanya. Palagi kong iniisip na mas makakasama mo ako
sa bahay. Sa tingin mo ba napaka-petulant ko?"
“Daisie…”

"Hindi mo ako hahayaang gumawa ng kahit ano, at wala kang sasabihin sa akin. Sa
kanila, isa lang akong clingy na asawa na ang alam lang pahirapin ang buhay mo."
Napaluha si Daisie. “Pero ayoko rin naman. Simula nang mabuntis ako, hindi ko na
napigilan ang aking emosyon, at ayaw ko sa aking sarili dahil sa pagiging mataba at
pangit. Ayaw ko dito... Boohoohoo!”

Si Nollace ay tinatakan ng halik ang kanyang mga labi.

Maya-maya ay dahan-dahan niyang pinunasan ang mga luha sa pisngi niya gamit ang mga
daliri niya. "Hindi kita naaayawan ngayon, at sa palagay ko hindi ka nahihirapan o
clingy."

Itinulak siya ni Daisie at humiga na nakatalikod sa kanya. “Matutulog na ako. I'm

in a bad mood, kaya huwag mo akong guluhin."

Isang walang magawang ngiti ang ibinigay ni Nollace.

Pagkatapos maligo ay maingat siyang umakyat sa kama para hindi siya maistorbo.
Pagkahiga*, nang makitang natutulog na si Daisie, iniunat niya ang kanyang kamay at
niyakap siya, “Magandang gabi, mahal.”

Sa tanghali kinabukasan, tinawagan ni Mia si Freyja at hinanap ang daan patungo sa

villa ayon sa address na ibinigay sa kanya. Laking gulat niya nang makita niya ang
marangyang villa sa harapan niya.

'Hindi ba ito ay medyo napakahusay upang maging totoo?"

Dinala ng isa sa mga katulong si Mia sa sala. Nakaupo si Freyja sa couch, umiinom
ng tsaa habang hinihintay siya. "Dumating ka na."

Bumalik sa katinuan si Mia at naglakad palapit sa kanya.

Hiniling ni Freyja sa katulong na ibuhos kay Mia ang isang tasa ng tsaa. "Maupo
ka."

Pagkaupo, maingat na nagtanong si Mia, “B–Bakit mo ako pinapunta sa iyo?”

Ngumisi si Freyja at ibinaba ang kanyang tasa. "Maaari akong magpahiram sa iyo ng
pera upang mabayaran ang mga gastos sa operasyon ng iyong kapatid."

Natigilan si Mia. "Ano?"

“Tama, yan ang narinig mo. Alam kong gusto mong tulungan ang iyong kapatid na
mabawi ang kanyang paningin para mamuhay siya ng normal. Handa akong tulungan ka."

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2531

"Ikaw..." Napakagat labi si Mia at ibinaba ang ulo. "May nagawa akong masama sa
iyo, at handa ka pa ring tulungan ako?"

“Una sa lahat, ginawa mo ito para sa iyong nakababatang kapatid, hindi ba? Bagama't
mali ang magnakaw ng pitaka ng ibang tao dahil gusto mo siyang pagalingin, nakikita
kong hindi ka walang pag-asa na masama." Inilagay ni Freyja ang isang card sa mesa
at lumipat sa kanya. "Mayroong $30,000 dito, at ipapahiram ko ito sa iyo.
Ipapakilala ko sa iyo ang isang trabaho pagkatapos ng operasyon ng iyong kapatid at
ang kanyang paningin ay naibalik. Dahan-dahan mong maibabalik sa akin ang pera
pagkatapos mong magtrabaho."

Kinuha ni Mia ang card at hindi makapaniwalang tumingin sa kanya. "Handa ka ba

talagang tulungan ako?"

Ngumiti si Freyja. “Ipinahiram ko sa iyo ang lahat ng pera na kailangan mo, at

maaari ka nang makipag-ugnayan sa ospital para i-reschedule ang operasyon. Ano pa
ang dapat pagdudahan?"

Biglang bumangon si Mia at lumuhod sa lupa. Agad na tumayo si Freyja at tinulungan

siyang tumayo. "Anong ginagawa mo? Bumangon ka na.”

Tumingin sa kanya si Mia na may luhang umaagos sa kanyang pisngi. “Napakabuti mong
tao. Boohoohoo, gagawin ko ang lahat ng gusto mong gawin ko sa hinaharap. I'll even
kill someone for you kung yan ang gusto mo!"

Tumawa siya. "Anong iniisip mo? Ayokong gumawa ka ng mga ilegal na bagay. Dapat
mong ipangako sa akin na hindi ka na magnanakaw ng isa pang wallet, anuman ang
mangyari."

Bumangon si Mia sa tulong ni Freyja at pinunasan ang kanyang mga luha gamit ang
kanyang manggas. “Nangangako ako na hindi na ako magnanakaw ng wallet sa hinaharap.
Kung magnakaw pa ako, masagasaan ako ng kotse pagkalabas ko."

“Geez, hawakan mo ang kahoy. Bawiin mo ang sinabi mo. Naniniwala ako sayo." Tinapik
siya ni Freyja sa balikat, may naisip, at tinanong siya, "Nga pala, wala ka bang
mga magulang?"

Umiling si Mia. “Ulila ako. Napilitan akong umalis sa ampunan para magtrabaho bago
ako tumuntong sa 18. Nakilala ko ang aking kapatid sa ampunan. Siya ay napakahirap
at iniwan ng kanyang mga magulang sa mga tarangkahan ng ampunan noong isang araw ng
niyebe walong taon na ang nakararaan."

Nagsalubong ang kilay ni Freyja.

‘Di pala sila magkapatid na biyolohikal.’

"Hindi ko akalain na magiging ganito ka kabait sa kanya kahit na hindi kayo

magkadugo." "Dahil iniwan siya ng kanyang mga magulang, tulad ko." Nang banggitin
ni Mia ang kanyang mga kamag-anak kay Freyja, nanlamig ang kanyang mga mata na tila
wala siyang nararamdaman para sa mga magulang na nagpabaya sa kanila. Hindi
maiwasan ni Freyja na tumingin ulit kay Mia.

‘Yung early 20s na daw siya at kinulayan ng pula ang buhok. Bagama't siya ay
nakadamit tulad ng isang batang babaeng ruffian at mukhang walang pigil at
mayabang, makikita pa rin ang kabaitan na taglay niya sa kaibuturan. 'At least
hindi niya pinabayaan ang kapatid niya, na walang kadugo sa kanya, at nagnakaw siya
ng pera para pagalingin ang mga mata nito.'

Napansin ni Freyja na si Mia ay may kulay-trigo na balat at ilang maliliit na pekas

sa kanyang pisngi. Ang kanyang facial features ay mukhang well–defined at maganda,
lalo na ang kanyang asul na mga mata.

Kaya lang, ang pagkulay ng pula ng kanyang buhok ay talagang sumalungat sa kanyang
hitsura. "Sa tingin ko kailangan mong magpakulay ng buhok."

“Huh?” Hinaplos ni Mia ang kanyang buhok. "Hindi ba maganda?"

Walang magawa si Freyja. "Ipapakilala kita sa isang trabaho. Kung magbibihis ka ng

ganito, sino ang maglalakas loob na kunin ka? Dapat maganda ka sa sandaling
magpakulay ka ng buhok."

Ito ang unang pagkakataon na pinuri si Mia sa kanyang hitsura, kaya medyo nahiya
siya, ngunit tumango siya. "Okay, pagkatapos ay kukulayan ko ang aking buhok
pabalik kapag ako ay nakabalik."

Pagkalipas ng tatlong araw, nag-invest si Freyja ng $1,500,000 sa nursing home para

itatag ang "Hope" Foundation. Sumulat ang madre ng liham ng pasasalamat at
ipinagkatiwala kay Mia na ipadala ito kay Freyja.

Matapos basahin ang nilalaman ng liham ng pasasalamat, nakaramdam ng init si Freyja

sa kaibuturan. Tungkol naman sa madre, halata sa kanya na ang kanyang mga dasal at
pagsusumikap sa mga nakaraang taon ay tiyak na dininig at ngayon ay
ginagantimpalaan.

Napatingin si Mia sa kanya. “Nag-hire na ng contractor ang manager para i-renovate

ang nursing home. Sa pondong ito, sa wakas ay hindi na kailangang magtrabaho nang
husto ang manager at ang iba pa."

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2532

Ibinaba ni Freyja ang sulat at tumingala kay Mia, na nagpakulay ng buhok. "Ang
kulay ng flax na buhok ay angkop sa iyo."

Ngumiti si Mia at sinabing, "Tulad ng payo mo, tinanggal ko ang pulang pangkulay,
at naging ganito ito pagkatapos kumupas ang pula."

"Naiskedyul na ba ang operasyon ng iyong kapatid?"

Nakangiting tumango siya. "Oo, nakaayos na, at ang operasyon ay magaganap sa loob
ng ilang araw, kaya hindi na niya kailangang maghintay ng ganoon katagal."

Tumayo si Freyja, lumakad papunta sa kanya, at ipinatong ang kanyang mga kamay sa
kanyang mga balikat. "Kung gayon, dadalhin kita sa isang job interview ngayon."

Sinundan siya ni Mia, nakikipagdaldalan at nagtatanong sa daan, “Anong trabaho?

Saan tayo pupunta para sa interview? Magiging mahirap ba?”

Huminto si Freyja sa harap ng sasakyan, binuksan ang pinto, at pinauna siyang

makapasok. "Malalaman mo pagdating mo doon."

"Ah sige." Masunurin siyang pumasok sa sasakyan.

Hindi nagtagal, dumating ang sasakyan sa Blue Valley Manor.

Idinikit ni Mia ang kanyang mukha sa bintana ng kotse, tinitigan ang napakalaking
patyo, at muling nabigla. Ang nakikita niya ngayon ay talagang nagpakita sa kanya
ng mga pamumuhay ng mga nangungunang porsyento at ang kanilang saloobin sa buhay.

Inakay siya ni Freyja palabas ng sasakyan.

Ang ilang mga katulong ay naggugupit ng hardin sa looban. Nang makita nila ang
dalawang babae na dumating sa mansyon, ang isa sa kanila ay tumayo at nagtanong,
"Maaari ko bang malaman kung para saan ka narito?"

Sumagot si Freyja, "Nandito kami para kay Mrs. Knowles."

Nagmamadaling tumugon ang alipin, “Pakiusap bigyan mo ako ng isang minuto.
Ipapaalam ko kay Mrs. Knowles ang pagdating mo."

Nang makapasok ang katulong sa mansyon, nagkataong nakasalubong niya si Madam Ames,
na naglalakad pababa ng hagdan.

Nang makita siyang nagmamadaling pumasok, nagtanong si Madam Ames, "Ano'ng

problema?"

Sumagot ang katulong, "May dalawang babae sa labas, at hinahanap nila si Mrs.
Knowles."

Saglit na natigilan si Madam Ames at tumingin sa labas ng bintana.

‘Di ko kilala ang alinman sa kanila. Kaibigan ba sila ni Mrs. Knowles?'

Pinag-isipan niya ito sandali at nag-utos, "Papasukin sila."

Matapos ibalita ng katulong ang kanilang pagdating, dinala ni Freyja si Mia sa

sala.

Luminga-linga si Mia sa paligid, nakaramdam ng labis na pagkasilaw. Hindi niya

maisip ang pagkakakilanlan ng mga taong nakatira dito.

Pinagmasdan ni Madam Ames ang kanilang mga anyo. "Pwede ko bang malaman kung sino
ka?"

Ngumiti si Freyja. “Ako si Ms. Pruitt, at narito ako para makilala si Mrs. Knowles.
Mangyaring ipaalam sa kanya ang tungkol sa aking pagbisita."

'Pruitt... Maaaring siya ay mula sa Pruitts?

Pilit na ngumiti si Madam Ames. "Gng. Hindi masyadong maganda ang pakiramdam ni
Knowles kamakailan at nakapagpahinga na."

"Hindi maganda ang pakiramdam niya?" Pinikit ni Freyja ang kanyang mga mata.
"Tumawag ka na ba ng doktor dito para makita siya?"

"Hindi, ngayon lang buntis si Mrs. Knowles, kaya kamakailan lang ay naging mas
iritable at matamlay siya kaysa dati."

Tiningnan din ng malapitan ni Freyja si Madam Ames. "Sino ang nag-hire sa iyo?"

Ibinaba ni Madam Ames ang ulo. "Ito ay si Mr. Knowles."

"Aakyat ako sa itaas at makikita ko siya." Nilagpasan siya ni Freyja at gustong

umakyat.

Gayunpaman, agad siyang pinigilan ni Madam Ames. “Ngunit sinabi ni Mrs. Knowles na
ayaw niyang maabala. Pahihirapan mo ang trabaho ko kung gagawin mo iyon."

Sa sandaling iyon, ang boses ni Daisie ay nanggaling sa itaas. "Hindi ba pwedeng

puntahan ako kahit ng mga kaibigan ko?"

Walang kamalay-malay si Madam Ames. “Ma’am…’

Nagkataon namang nasulyapan ni Freyja ang kanyang kaba. Wala siyang sinabi kundi
tumingin kay Daisie." Daisie, okay ka lang?"
Bumaba na si Daisie. “Ayos lang ako. Lumabas ako nang marinig ko ang boses mo."

Inalalayan siya ni Freyja habang naglalakad, binalik ang tingin kay Madam Ames,
inakay si Daisie sa couch, at naupo. "Alam kong naiinip ka, kaya nahanap kita ng
isang empleyado na maaaring samahan ka."

Nataranta si Daisie.

Hiniling ni Freyja na lumapit kay Mia at ipinakilala siya kay Daisie. "Ang kanyang
pangalan ay Mia, at siya ay isang magandang binibini."

Napakamot si Mia sa pisngi, napangiti, may iniisip, at mabilis na yumuko. “Hello,

Mrs. Knowles. Nagagalak akong makilala ka!"

Ngumiti si Daisie sa kanya at tinanong si Freyja sa mahinang boses, "Bakit mo siya

dadalhin dito?"

Lumapit si Freyja sa kanya at sumagot sa mahinang boses, “Trust me, this young lady
is a friendly one. At saka, sa tingin ko hindi maaasahan ang babaeng kinuha ni
Nollace para sa iyo."

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2533

Natigilan si Daisie at napasulyap kay Madam Ames. "Ngunit si Nollace ang nag-hire
sa kanya."

“Pinigilan niya akong makipagkita sa iyo ngayon, kaya hindi mo ba iniisip na

kakaiba ito? Logically, tuwing may bisita, dapat niyang ipaalam sa iyo, ang
maybahay ng manor, anuman ang mangyari. Pero hindi man lang siya nagpaalam sa iyo,
at sigurado na siyang itataboy mo kami. I can almost feel na may pinapagawa itong
babaeng ito.”

'Ang pang-anim na pandama ng isang babae ay kilala na napaka-tumpak. Paano

magkakaroon ng karapatang magdesisyon ang isang empleyado sa ngalan ng kanyang
employer?

'Hindi ako naniniwala na binigyan siya ni Nollace ng ganoong awtoridad.'

Napakagat labi si Daisie at hindi umimik kahit isang salita.

Umupo ng tuwid si Freyja at hinawakan ang kamay niya. "Sige, ang babaeng ito ay
naghahanap ng trabaho, at hindi ako nangangailangan ng empleyado ngayon. Kaya nga
pinapakilala ko siya sayo. Huwag mag-alala. May mata ako para sa isang mahusay na
empleyado."

Likas na nagtiwala si Daisie kay Freyja, kaya tumango siya. "Okay, hahayaan ko
siyang manatili."

Tumayo si Freyja at naglakad papunta kay Mia. "Dito ka na magtatrabaho simula

ngayon."

Pagkatapos noon ay bumulong ito sa kanyang tenga, “Tandaan mong bantayan mo si

Madam Ames sa likod mo sa lahat ng oras. Isumbong mo sa akin kapag may kahina-
hinala siyang kikilos.”

Si Mia ay palaging isang matalinong tao, at naunawaan niya ang ibig sabihin ni
Freyja sa isang iglap. "Naiintindihan mo, ipaubaya mo sa akin."
Pagkaalis ni Freyja, umakbay si Madam Ames kay Daisie. “Ma’am, gusto mo ba talaga
siyang itago? Ngunit hindi tayo nagkukulang ng mga tagapaglingkod."

"Siya ay isang katulong na ipinakilala sa akin ng aking pangalawang hipag."

Tumingala si Daisie kay Madam Ames na may kalmadong ekspresyon. "May problema ba sa
desisyon kong hayaan siyang manatili?"

"Ngunit kailangan mong kumuha ng pahintulot ni Mr. Knowles-"

Biglang tumayo si Daisie. “Alam kong si Nollace ang nag-hire sa iyo, pero asawa
niya ako, at may sasabihin ako kung sino rin ang kukunin. Sinasabi mo bang mali ang
napagpasyahan kong gawin?"

Ibinaba ni Madam Ames ang ulo. “Hindi naman po, ma’am. Na-misunderstood mo."

"Gawin mo ang iyong trabaho, at huwag mag-alala na gagawin ko ang aking bahagi."
Pagkasabi noon ay naglakad na si Daisie sa hagdanan at binalik ang tingin kay Mia.
"Maaari kang sumama sa akin."

Nakangiting tumango si Mia. "Sige."

Pinagmamasdan ni Madam Ames ang pag-akyat nila sa itaas at ang labi niya.

‘Yung babaeng iyon, biglang may magtatrabaho dito. Ang mga bagay ay lalong nagiging
mahirap.'

Mabilis niyang inilabas ang kanyang cellphone at nagpadala ng text message kay
Cecelia, at hindi nagtagal ay nakatanggap siya ng reply mula sa kanya.

[Naniniwala ako na kakayanin mo ito ng maayos. Alam mo na kung ano ang gagawin,
hindi ba?]

Natigilan si Madam Ames. Halata naman na gusto ni Cecelia na gumawa siya ng

panibagong plano.

Sa hapon…

Sinamahan ni Mia si Daisie na mamasyal sa looban. Nang makitang medyo nagtatampo si

Daisie, pumikit siya at nakaisip ng ideya. "Gng. Knowles, pwede bang magbiro?"

Natigilan si Daisie at tumango.

Nagsimula si Mia sa pagkukuwento ng maikling kwento. “Noong unang panahon, may

isang batang lalaki na nagsasanay ng biyolin habang nagbabasa ng diyaryo ang
kanyang ama. At kasabay ng tunog ng violin ng bata, nagsimulang tumahol at
humagulgol ang kanyang alagang aso. Sa wakas, hindi na nakayanan ng kanyang ama at
nagreklamo: Hindi ka ba makalaro ng isang bagay na hindi naiintindihan ng aso?”

Makalipas ang ilang segundong katahimikan, biglang bumulong si Daisie, tumawa.

Nang makita ang kanyang ngiti, nagpatuloy si Mia. “May isa pa ako. Isang lalaki ang
pumunta sa kanyang psychologist na mag-isa at nagtanong: Dok, patuloy akong
nagkakaroon ng mga paulit-ulit na panaginip na ito. Una ako ay isang teepee,
pagkatapos ako ay isang wigwam; pagkatapos ako ay isang teepee muli, pagkatapos ako
ay isang wigwam, at pagkatapos ako ay isang teepee muli... Ang mga pangarap na ito
ay nagtutulak sa akin. Ano ang mali sa akin?"

"Tumugon ang psychologist nang napakalma: Simple lang, dalawa kayong tent."
Pagkatapos sabihin iyon, gumawa si Mia ng walang imik na ekspresyon upang mapahusay
ang epekto ng biro.

Lalong lumakas ang tawa ni Daisie, at tila napagtanto niya na sinusubukan siya ni
Mia na pasayahin siya. "Salamat." Tinapik ni Mia ang kanyang dibdib. "Walang
anuman. Trabaho ko ang pasayahin ka!"

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2534

Umupo si Daisie sa isang bench sa garden at pinaupo rin si Mia. "Mamimiss mo ba ang
pamilya mo kapag nasa ibang bansa ka?"

Natigilan saglit si Mia at saka ibinaba ang tingin. "Wala akong pamilya."

"Patawarin mo ako. Hindi ko alam ang tungkol diyan."

Agad namang nagwave ng kamay si Mia. “Ayos lang. Hindi mo kailangang humingi ng
tawad sa akin. Nasanay na ako. Ako ay isang ulila, at wala akong gaanong impresyon
sa aking mga magulang ngayon, kaya kahit na banggitin sila ng iba sa paligid ko,
hindi ako makakaramdam ng sama ng loob.”

Sumandal si Daisie sa likod ng bench. "Mula nang mabuntis ako, bihira na akong
makipag-ugnayan sa sinuman mula sa labas ng manor na ito."

“Buntis ka?” Nagulat si Mia.

Napapikit si Daisie at ngumisi. “Hindi mo ba nakikita?”

Napasulyap si Mia sa kanyang tiyan. “Ah, nakikita ko na. Sinabi ng dean na ang
pagbubuntis ay may malaking pinsala sa katawan ng isang babae. Ikaw ay magiging
emosyonal na hindi matatag, at ang iyong katawan ay magiging namamaga at mataba.
Mawawalan ka rin ng gana at hindi makatulog ng maayos sa gabi, pero hindi ka naman
masyadong mataba."

Tumawa si Daisie. "Hindi ba talaga ako mukhang mataba?"

Umiling si Mia at saka sinabing, “Baka may kinalaman sa pangangatawan mo. Noong
boluntaryo ako sa orphanage, may nabuntis doon, at hindi ko napansin na malaki na
pala ang tiyan niya noong walong buwan na siya.”

"Talaga?"

“Hindi ako magsisinungaling sa iyo. Siguro dahil napaka-petite niya at mahilig

siyang magsuot ng maluwag na damit. Naisip lang namin na tumaba siya at nalaman
lang na buntis siya pagkatapos niyang manganak.” Sumandal din si Mia at bumuntong-
hininga. "Nakakalungkot na ang babae ay iniwan ng kanyang lalaki sa huli, at
kailangan niyang iwanan ang sanggol sa ampunan dahil hindi niya kayang palakihin
ang bata."

May itatanong sana sa kanya si Daisie nang pigilan sila ni Madam Ames. "Ma'am,
bumalik na po si Mr. Knowles."

Mahinahon siyang sumagot, "Okay."

Sinulyapan ni Madam Ames si Mia at umalis.

Dahil alam niyang hindi masyadong masaya si Daisie kamakailan, maagang bumalik si
Nollace ngayon at binili si Daisie ng paborito niyang dessert at isang kahon ng
prun habang pauwi siya.
Ipinasa niya ang dessert at prunes sa katulong.

Naglakad si Madam Ames sa sala. "Sir, isang babae na tinatawag ang kanyang sarili
na Ms. Pruitt ang nagdala ng isang babae ngayon at sinabing mananatili siya rito
kasama si Mrs. Knowles mula ngayon."

Napalingon si Nollace. "MS. Si Pruitt ang pangalawang sister-in-law ng asawa ko,

kaya nagtitiwala ako sa taong ipinakilala niya."

‘Alam kong malapit niyang kamag-anak ang mga Pruitt, pero hindi man lang siya
nagdududa sa taong iniwan ni Ms. Pruitt dito. Pahirap nang pahirap ang trabaho ko
habang dumadaan ang pangalawa. Nakuha ko lang ang tiwala niya, natanggap bilang
tagapangasiwa, at ang lahat ng kasambahay sa pamilya ay inilagay sa ilalim ng aking
kontrol. Ngunit narito ang isang dagdag na tao, at siya ay inayos na manatili dito
ni Ms. Pruitt.

'Sa tingin ko hindi lang siya tatanggi na tulungan ako kundi sisirain pa niya ang
mga plano ko.

'Dapat kong matupad ang mataas na pag-asa ni Ms. Taylor.'

"Alam kong nagtitiwala ka kay Ms. Pruitt, ngunit ang babaeng dinala dito ni Ms.
Pruitt ay hindi alam ang pinagmulan, kaya nag-aalala ako na baka mahulog si Ms.
Pruitt sa bitag ng iba."

Kaagad pagkatapos sabihin iyon, idinagdag ni Madam Ames, "Pumunta lang ako sa
looban upang makita si ma'am, at narinig ko ang babaeng iyon na nagsasabi sa kanya
ng isang bagay tungkol sa isang buntis na inabandona. Naging emotionally unstable
si Ma’am simula nang mabuntis siya, kaya hindi ba mas lalong magpapagulo sa
imahinasyon niya?”

Nang makita ang masungit na ekspresyon ni Nollace, si Madam Ames ay nakahinga ng

maluwag sa loob.

‘Hangga’t naghihinala siya sa babaeng iyon at tutol sa pananatili niya rito, hindi
na siya papayagang manatili pa.

'Dapat kong alisin ang lahat ng mga hadlang para kay Ms. Taylor.'

Pumasok sina Daisie at Mia sa sala, nagkukwentuhan–nagkukuwentuhan at tumatawa ng

malakas. Napasulyap si Nollace sa babaeng naglalakad sa tabi niya at nakasimangot.

Nang makita siya, huminto si Daisie sa harapan niya na nakangiti at nagtaas ng

kilay. “Nollace, ang aga mong bumalik. Wala ka bang dinner appointments na
aasikasuhin?"

Tinitigan ni Nollace ang kanyang mukha, na parang wala sa sarili.

‘Mula noong isang gabi, paulit-ulit niyang binabanggit ang pariralang “dinner
appointment”. Mukhang selos na selos siya sa gabing iyon.'

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2535

Pinulupot ni Nollace ang kanyang mga braso sa kanyang baywang. “Hindi na ako
lalabas para maghapunan. Babalik ako para samahan ang aking asawa araw-araw mula
ngayon."

Natigilan si Daisie saglit at saka marahan siyang itinulak palayo. "Paanong hindi
ka makakadalo sa mga appointment sa hapunan? Ikaw ang direktor at presidente ng
kumpanya. Kung hindi kita pinakawalan, hindi ko talaga maisip kung ano ang iisipin
ng iba sa akin. Tiyak na malalagay ako sa gulo kung sasabihin ng iba na hindi ako
makonsiderasyon na asawa.”

Kumunot ang noo niya. "Sino ang maglalakas-loob na magsabi niyan?"

"Paano ko malalaman?".

Pumunta si Daisie sa dining table at umupo. Nang makita niya ang mga prun sa mesa,
kinuha niya ang isa at inilagay sa kanyang bibig. “Masarap pa rin ang maasim na
pagkain.”

Lumakad si Nollace sa gilid niya, itinukod ang kanyang mga kamay sa ibabaw ng mesa,
tumagilid, tinitigan siya, at tumawa. “Galit ka pa rin ba?”

Sumagot siya, "Hindi, ano ang dapat ikagalit?"

Hiniling ni Nollace sa katulong na dalhin ang dessert. "Binili kita ng mahal mo."

Nagtaas ng ulo si Daisie. "Sinadya mong binili para sa akin?"

Hinaplos ni Nollace ang kanyang buhok gamit ang kanyang mahabang daliri. “Bukod sa
iyo, sino ang may kapangyarihang utusan akong dumaan sa ilang tindahan para lang
makuha ko ang paborito mong lasa?”

Ikinawit ni Daisie ang kanyang hintuturo, sinenyasan siyang lumapit. Nang makita
iyon, ibinaba ni Nollace ang kanyang ulo, at kinurot siya nito sa pisngi. "Ito ang
iyong gantimpala."

Lalong lumakas ang ngiti niya nang sa wakas ay nagawa niyang suyuin ang asawa.

Noon lang naisip ni Daisie si Mia. “Nga pala, dito na sa manor magtatrabaho si Mia
simula ngayon. I’m very satisfied sa performance niya.”

Walang pakialam na sinulyapan ni Nollace ang babaeng nagngangalang Mia.

Ibinaba ni Mia ang kanyang ulo at hindi maiwasang maramdaman kung gaano katakot ang
lalaking ito!

Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Madam Ames. "Pero ma'am, hindi alam ang
pinanggalingan ng babaeng ito-"

"Anong ibig mong sabihin sa hindi alam na pinanggalingan? Dahil ba ulila siya?
Madam Ames, may diskriminasyon ka ba sa mga ulila?" Pinutol siya ni Daisie sabay
ngisi.

Napatingin si Madam Ames kay Nollace. Nang makitang hindi nagsalita si Nollace,
nakaramdam siya ng kaunting pagkabalisa. "Sinisikap ko lamang na tingnan ang iyong
kapakanan, ma'am. Hindi banggitin na ang manor ay hindi kapos sa lakas-tao ngayon.
Bukod doon, buntis ka na ngayon. kung ang isang tao ay maglagay ng pinsala sa iyong
paraan, ang mga bagay ay magiging lubhang mahirap."

“Lahat ng nandito ay binabayaran para magtrabaho sa manor. Sino ang gagawa ng

anumang bagay para saktan ako?" Kaswal na binalatan ni Daisie ang prune. "Sinasabi
mo ba sa akin na wala akong karapatan na panatilihin ang isang tao dito?"

Pagkasabi noon ay naaawa niyang tinitigan si Nollace. “Nollace, paano kung

ipagpalit mo ako bilang maybahay ng manor na ito? Tingnan mo, wala sa mga taong
kinuha mo ang makikinig sa aking sasabihin. Sila ay lahat ng iyong mga empleyado sa
simula, at ang lahat ng ginagawa nila ay nagtutulungan upang lumapit sa akin, na
nagpaparamdam sa akin na ako ay isang tagalabas." Pinagpawisan si Madam Ames at
hindi naglakas loob na tumingin kay Nollace.

Ang mga katulong ay nakatayo sa gilid na duwag at hindi umimik kahit isang salita.

Pinikit ni Nollace ang kanyang mga mata dahil alam niyang hindi sasabihin ni Daisie
ang mga salitang ito nang walang dahilan. Ilang sandali pa ay itinaas niya ang
kanyang kamay at hinaplos siya sa ulo. "Kung gusto mo siyang ingatan, pwede mo
siyang itago. aalis ako

ang trabaho niya sa iyo."

"Sir-"

“Ang asawa ko ang maybahay ng manor na ito. May mga katanungan ba kayo tungkol
dito?" Lumipat ang tingin ni Nollace sa buong silid at huminto kay Madam Ames.

Umiling si Madam Ames at ibinaba ang ulo. "Hindi, wala akong tanong."

'Kailangan kong mag-isip ng ibang paraan ngayon.'

Lumapit si Madam Ames kay Mia at uutos na sana si Mia nang sabihin ni Daisie,
“Hindi mo na kailangang ayusin ang mga gawain para sa kanya. Hindi niya kailangang
tumanggap ng utos mula sa iyo."

Nagulat si Madam Ames. Gulat na tinitigan niya si Daisie at sabay na tinanong si

Nollace ng opinyon nito.

Napatingin si Nollace kay Daisie. Napansin niyang tuwang-tuwa ito, kaya pumayag
siya sa ayos nito. "Magagawa niya ang lahat ng gusto niya."

Palihim na nagngangalit si Madam Ames at iniisip kung may alam ba si Daisie.

'Mukhang kailangan kong isumbong ito kay Ms. Taylor.'

Bumalik sa kwarto…

Binuhat ni Nollace si Daisie at inilapag sa kama. "Ano ang nangyari sa loob ng

ilang araw? Hindi ka ba masyadong kontento kay Madam Ames? Bakit mo siya pinuntirya
kamakailan?"

Napatingin sa kanya si Daisie. "Nasiyahan ka ba sa kanyang pagganap?"

Napaisip sandali si Nollace. “Magaling siya sa housekeeping. Hindi bababa sa ang

bahay ay pinananatili sa isang maayos na paraan kapag ito ay nasa ilalim ng kanyang
pamamahala."

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2536

"Oo, mayroon siyang kakayahan na maging isang kahanga-hangang kasambahay." Ibinaba

ni Daisie ang kanyang ulo. “Pumunta si Freyja sa akin ngayon, pero pinigilan niya
akong makita ako. At nang sabihin ko na gusto kong panatilihin si Mia dito, pinilit
niya na kailangan ko munang humingi ng pahintulot mo.

“Alam kong ikaw ang kumuha sa kanya, kaya normal lang na makinig siya sa sasabihin
mo. Pero para akong isang taong hindi kasama, at hindi ko magawa ang gusto ko."
Sumikip ang puso ni Nollace, at binuhat niya ito at inilagay sa kanyang mga hita.
"Bakit mo naiisip ang mga ganyang bagay?"

Lumapit ito sa kanya, at ang hininga nito ay dumampi sa pisngi niya. "Kung hindi mo
gusto, hindi mo kailangang makinig sa kanya. Maaari mong gawin ang anumang gusto
mo, ngunit ang mga bodyguard ay dapat pa rin hayaang sumunod sa iyo kapag lumabas
ka."

Pagkasabi noon ay niyakap niya ito ng mahigpit. “Natatakot talaga ako na baka
magkasakit ka dahil sa pagkabagot. Daisie, ayokong maging malungkot ka. At kung
talagang hindi ka masaya, gagawin ko…”

Napatingin sa kanya si Daisie. "Tapos ano?"

“Uh…”

Niyugyog niya siya. "Spill it, or magagalit talaga ako this time."

Nakahiga si Nollace sa kanyang likod sa kama. “Itatampo ko ang mukha ko. Magagawa
mo lahat ng gusto mo."

Humiga si Daisie sa tabi niya at hinaplos ang mukha gamit ang dulo ng daliri. “Then
may ilalagay ako sa mukha mo mamaya. I guess gagawin niyan?"

Ibinaling niya ang kanyang ulo, tinitigan siya, at pumikit. “Anong pinag-uusapan
niyo?”

‘Yung mga halik at haplos ang sinasabi ko. Nag-iisip kaya ang hangal na babaeng
ito...'

Lumawak ang ngisi ni Daisie. "Magkasundo!"

Nawalan ng masabi si Nollace.

Hinalikan siya ni Daisie. "Ano sa tingin mo?"

Sa pagkakita sa kanyang asawa na kumikilos na parang layaw na bata, sino sa mundo

ang makakalaban sa hitsura niyang iyon?

Tumalikod si Nollace at hinalikan siya sa labi. "Talagang alam mo kung kailan dapat
itulak ang iyong suwerte, ha?"

Kinabukasan…

Nagising si Daisie sa maingay na boses sa ibaba. Pagbaba niya, narinig niya si Mia
na nakikipagtalo sa dalawa pang katulong.

“Nasisiraan na ba kayo ng bait? Naka-leave talaga ang chef ngayon? Anong

coincidence?"

Nagtaas ng manggas si Mia at itinuro ang mga ito. “Maliban sa chef, wala bang
marunong magluto? Hindi ka man lang marunong magluto ng simpleng western breakfast?
Kung gayon, paano mo sinigurado ang iyong trabaho dito?" Hindi na nakayanan ng isa
sa mga katulong. “Hindi naman kasi kami ang bahala sa kusina. Sinabi ni Madam Ames
na ang chef ay naka-leave para sa ilang kadahilanan, at hindi siya babalik hanggang
tanghali."

Nag cross arms si Mia. “Oh? Si Madam Ames pala ang nagpakawala sa kanya, ibig
sabihin ba ay kailangan nang mag-almusal ni Mrs. Knowles at maghihintay na lang ng
tanghalian?”

Nagpalitan ng tingin ang dalawang katulong at ibinaba ang kanilang mga ulo. “If
you’re dissatisfied with this arrangement, you can talk to Madam Ames. Desisyon
niya pa rin iyon."

Unti-unting tumaas ang galit ni Mia, at may sasabihin sana siya para pagsabihan
sila nang siya ay

putol ni Daisie. "Dapat tayong magkaroon ng higit sa isang chef sa bahay, hindi ba?
Lahat ba sila humingi ng leave?"

Naglakad si Mia papunta kay Daisie, nagrereklamo pa rin sa ngalan niya, “Ma’am,
nakikita mo ba ito? Hindi man lang sila nagpapakita ng paggalang sa iyo, di ba?
Ikaw ang maybahay ng asyenda. Ano bang meron sa ugali na ito!?"

Lumapit ang isa sa mga katulong. "Ma'am, wala po talaga kaming alam dito. Lahat ito
ay inayos ni Madam Ames. Sinabi niya na ikaw... Karaniwan kang natutulog hanggang
tanghali, kaya kahit na ang mga chef ay dumating sa tanghali, hindi ito
makakaapekto sa iyo…”

Pinikit ni Daisie ang kanyang mga mata.

‘Talagang late na ako nagising simula nang mabuntis ako.

'Ngunit ang paggising ng mas maaga o huli ay hindi ang pangunahing pokus dito.
Bilang isang kasambahay, may awtoridad si Madam Ames na ayusin ang mga iskedyul ng
trabaho ng mga empleyado sa kusina nang walang pahintulot. Ito ay talagang walang
uliran.

'Siguro tama si Mia. Ni hindi niya ako nirerespeto.'

Huminto siya sa harap ng katulong. "Nasaan si Madam Ames?"

Sumagot ang alipin, "Si Madam Ames ay hindi pumapasok sa trabaho hanggang
tanghali..."

Matapos marinig ito, galit na sinaway ni Mia, “She’s a housekeeper and actually
gave herself such a privilege? Sinuswelduhan ba siya para pagsilbihan ang kanyang
amo, o binabayaran ba siya para i-enjoy ang kanyang buhay sa isang marangyang
manor?”

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2537

Maingat na tumingala ang katulong kay Daisie. "Paano kung tawagan ko si Madam Ames
at hilingin sa kanya na pumunta ngayon?"

Napangisi si Daisie. “Hindi na kailangan niyan. I don't think I have the authority
to order her around."

Pagkatapos ng ganoong sarkastikong komento, mag-isang naglakad si Daisie papuntang

kusina, ngunit agad siyang pinigilan ni Mia. "Anong ginagawa mo?"

"Magluluto ako ng sarili kong almusal."

"Paano ito!?" Hinila siya ni Mia at pinaupo sa dining table. "Kung wala ang chef,
mayroon ka sa akin. Ako, si Mia Keaton, ay dating masuwerte na nagtrabaho bilang
part-time sous–chef sa isang restaurant. Huwag mag-alala. Bagama't matagal na akong
hindi nagluluto, ipinapangako kong masarap pa rin ito!"
Siya swaggered sa kusina at nagsimulang magulo sa paligid ng ilang mga sangkap.

Ang dalawang katulong ay nag-aalala na masisindi niya ang kusina, ngunit dahil sa
presensya ni Daisie, hindi sila nangahas na magsalita ng kahit ano. Nagkatinginan
sila at dumating sa iisang solusyon.

Ang isa pang katulong ay nagmamadaling pumunta sa bakuran, kinuha ang kanyang cell
phone, at tinawagan si Madam Ames. “Madam Ames, bumalik ka dali! Nagising na si
Mrs. Knowles, at sobrang sama ng loob niya. Lahat tayo ay matatanggal sa trabaho
kapag nalaman ito ni Mr. Knowles."

Sa kabilang dulo ng tawag, natigilan si Madam Ames nang matanggap niya ang tawag
mula sa katulong. 'Talagang nagising siya ng ganitong oras!?'

Nagngangalit siya ng ngipin. "Okay, babalik ako ngayon."

Pagkatapos ibaba ang telepono, naglakad siya sa gilid ni Cecelia. "MS. Taylor,
kailangan kong bumalik kaagad." Ibinaba ni Cecelia ang tasa ng kape sa kanyang
kamay. "Anong nagmamadali? Ikaw ang kasambahay na kinuha ng Kanyang Royal Highness.
Kaya ka ba niyang paalisin sa isang bagay na walang kabuluhan?"

Umiling si Madam Ames at nagbigay ng nakakalokong ngiti. "MS. Taylor, hindi mo alam
kung gaano siya kamahal ni Mr. Knowles. Maniniwala siya sa anumang sasabihin niya.
Tiyak na tatanggalin ako ni Mr. Knowles kung sasabihin niya sa kanya ang tungkol sa
aking kapabayaan."

Ang mga tingin ni Cecelia ay tila walang awa. “Pagmamahal? Magtiwala ka sa akin.
Nakukuha lang niya ang lahat ng pagmamahal dahil sa fetus sa kanyang sinapupunan!"

Pagkasabi noon ay kumuha siya ng isang maliit na bote ng likido sa kanyang bag at
iniabot kay Madam Ames. Ang huli ay nagulat sa loob, at ang kanyang instinct ay
nagsabi sa kanya na ang likido sa bote ay tiyak na isang karumal-dumal na bagay.
"MS. Taylor, ano ka ba…”

"Humanap ng paraan para idagdag ang gamot na ito sa pagkain ng iyong employer.
Huwag mag-alala. Hindi siya papatayin nito."

Nanginginig na kinuha ni Madam Ames ang bote ng gamot, at nagsimulang tumulo ang
mga butil ng malamig na pawis sa kanyang noo. "MS. Taylor, gagawin ba talaga natin
ito?"

Ang pagiging nunal sa manor ay lubhang nakakatakot, lalo na't kamakailan lamang ay
nagpinta si Daisie ng target sa kanyang likod.

‘Baka may napansin na siya.

'Kaya kung pipilitin ko ang kanyang pagkain sa sandaling ito... At huwag nating
kalimutan na napakaraming mga surveillance camera sa manor. Mahuhuli ako!'

Tumayo si Cecelia, naglakad papunta kay Madam Ames, ipinatong ang kamay sa balikat
niya, at lumapit sa tenga niya.

Huwag mong kalimutan, alam ko ang ginawa mo. Kaya kung hindi mo gagawin ang sinabi
ko, dapat mong malaman na mahuhuli ka at masentensiyahan dahil sa pagnanakaw ng mga
lihim ng maharlikang pamilyang iyon, hindi ba?"

Naninigas ang likod ni Madam Ames. Nanlamig siya sa kinatatayuan at hindi naglakas-
loob na gumalaw.
‘Bago pa maglabas si Mr. Knowles ng ad para sa isang steward, ginamit na ni Ms.
Taylor ang sikretong ito para i-blackmail ako. Kailangan niya ng babaeng
magtatrabaho para sa kanya at magtatago sa tabi ng prinsesa.

‘Kung tatanggi akong tulungan siya ngayon, ang mga sikretong ninakaw ko habang
nagtatrabaho bilang kasambahay sa ibang maharlikang pamilya ay isapubliko. Kapag
dumating ang oras na iyon, hindi lang ako haharap sa bilangguan kundi saktan din
ang lahat ng mga aristokrata na pinaghirapan ko.

‘Mahuhulog ang buhay ko sa impiyerno kapag nangyari iyon.’

Kinuyom ni Madam Ames ang bote sa kamay at kinagat ang labi. "Gagawin ko ang
hinihiling."

Isang nakakalokong ngiti ang ibinigay ni Cecelia. "Mabuti, iyon ang gusto kong
marinig. Huwag mag-alala. Hangga't ako ang magiging prinsesa, ituturing kitang
mabuti."

Nang bumalik si Madam Ames sa Blue Valley Manor, inilagay niya ang gamot sa kanyang
bag habang milyon-milyong mga iniisip ang nag-flash sa kanyang isipan, at hindi
niya maiwasang makaramdam ng kaunting kaba.

Pagpasok sa sala, nakita niya ang mga katulong na nagkukumpulan sa labas ng kusina.
Nagulat siya nang marinig niya ang tunog ng pagprito sa kusina.

‘Di ba tanghali papasok ang chef?’

Gayunpaman, walang iba kundi si Mia ang nagluluto sa kusina. Maya-maya, lumabas si
Mia sa kusina na may dalang almusal, na isang mangkok ng noodles.

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2538

Ang mangkok ng noodles ay mukhang napakasarap at napakabango. Isinasaalang-alang na

si Daisie ay nagkakaroon ng mahinang gana sa panahon ng kanyang pagbubuntis, si Mia
ay espesyal na naglagay ng dalawang hiwa ng lemon sa noodles.

Lumapit siya kay Daisie dala ang noodles. "Ma'am, tingnan mo."

Naamoy ni Daisie ang halimuyak ng mga sangkap na kabaligtaran ng lemon, kinuha ang
tinidor, at hindi na makapaghintay na matikman ito.

Binabawasan ng lemon ang katabaan ng sopas, at ang matamis at mabangong lasa nito
ay nahalo nang husto sa mayaman at mabangong sabaw.

Napukaw ang gana ni Daisie, at ang mga nilutong noodles ay mukhang al dente at
hindi nasisira, na ginawang napakarefresh ng hitsura at lasa ng ulam.

Napasubo si Daisie habang tumabi si Mia at pinapanood siyang kumakain. “Paano na?
Masarap ba sa iyo?"

Tumango si Daisie at nag thumbs up sa kanya. "Ito ay kahanga-hanga. Wala akong

nararamdamang sakit ngayon. Paano mo nagawa?"

Maging ang mga katulong ay hindi makapaniwala.

Pagkatapos ng lahat, ang mga chef na kinuha ni Nollace ay mga head chef na minsan
ay nagtrabaho sa mga hotel. Gayunpaman, si Daisie ay nagkakaroon ng mahinang gana
dahil sa kanyang pagbubuntis, kaya kahit gaano kasarap ang pagkain, palagi siyang
nagsusuka pagkatapos kumain lamang ng ilang subo.

Pero inubos niya talaga ang buong bowl ng noodles na niluto ni Mia, at hindi man
lang niya hinayaang maubos ang sabaw.

Nakangiting sagot ni Mia, “Napagtanto ko na mahilig kang kumain ng maaasim na

pagkain, kaya iniisip ko kung magdagdag ng ilang hiwa. ng lemon sa iyong pagkain ay
makakapagpabuti ng iyong gana, ngunit ako ay natutuwa na nagustuhan mo ito."

Tinitigan siya ni Daisie.

'Mukhang may mata si Freyja para sa isang kamangha-manghang empleyado. Ang babaeng
ito ay hindi lamang matalino ngunit napaka-observative din.'

"Madam Ames, bumalik ka na." Noon lang napansin ng isa sa mga katulong na nakatayo
sa likuran nila si Madam Ames.

Bumalik sa katinuan si Madam Ames at pumunta sa gilid ni Daisie. "I'm very sorry,
ma'am. Napabayaan ko ang tungkulin ko sa pagkakataong ito."

Bago pa makapagsalita si Daisie ay tumugon na si Mia sa kanyang paghingi ng tawad.

“Oh wow, alam naman talaga ng housekeeper na napabayaan niya ang kanyang tungkulin.
Akala ko sinasadya mong bigyan ng day off ang mga crew ng kusina para magutom ang
amo mo."

Sinadya niyang idiin ang ikalawang kalahati ng pangungusap.

Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Madam Ames, ngunit hindi ito masyadong halata
para matuklasan ito ng ibang naroroon. "You have my word na hindi na ito mauulit."

Dahan-dahang bumangon si Daisie. "Dahil narito ka na, ang mga tauhan ng kusina ay
hindi na mamamahala sa aking mga pagkain

ngayon na.”

Nagulat si Madam Ames.

Napatingin si Daisie sa direksyon ni Mia. "Ikaw na ang bahala sa mga pagkain ko, at
para diyan, dodoblehin ko ang sahod mo." Nang marinig ni Mia na madodoble ang
kanyang sahod, nagliwanag ang kanyang mga mata. Siya ay labis na nasasabik, ngunit
kasabay nito

oras, hindi niya dapat pabayaan ang kanyang amo. “Huwag kang mag-alala. Pwede mong
iwan sa akin!"

Tumalikod na si Daisie at umakyat sa taas.

Sinimulan ni Mia na linisin ang mangkok at mga kagamitang pilak at pumunta sa

kusina, sumipol ng isang himig.

Sinabihan ni Madam Ames ang mga katulong na bumalik sa kani-kanilang gawain.

Pagkatapos ay bumalik siya sa kanyang trabaho habang nakatitig sa taong gumagalaw
sa kusina.

'Dahil ikaw ang nagsimula nito, huwag mo akong sisihin sa kung ano ang mangyayari
sa iyo.'

Sa Yanis Tech…
Tumingin si Hedeon sa labas ng opisina sa pamamagitan ng mga blind, pagkatapos ay
naglakad papunta sa desk ni Nollace at umupo. “Bro, wala nang nagawa ang b *tch na
iyon simula nang pumunta siya rito para magtrabaho sa kumpanya. Ang tanging
dalawang bagay na ginawa niya sa buong oras na ito ay ang pag-inom ng kape ng
kumpanya at pag-upo sa kanyang mesa na parang estatwa na para bang isa siyang
diyosa, naghihintay ng iba na pumunta sa kanyang dambana upang sambahin siya. Hindi
ko talaga siya matiis."

Matapos makapasok si Cecelia sa kumpanya, ang ginawa niya ay muling italaga ang
lahat ng mga gawain na ipinagkatiwala sa kanya sa iba. Siya ay kumilos na para
siyang isang reyna at ang iba ay narito lamang upang pagsilbihan siya.

Binaliktad ni Nollace ang mga dokumento nang hindi man lang iniangat ang kanyang
tingin. “Kung ikaw ang anak ng mga Taylor, maaari mong hilingin sa iba na gawin din
ang lahat para sa iyo.”

Pinilit ni Hedeon ang kanyang dila. “I don’t think I’ve done enough good to deserve
her. Isa lang siya sa mga spoiled na anak ng isang aristokrata, hindi ba? Maaga o
huli, kailangan pa rin niyang magpakasal sa isang random na aristokrata, hindi ba?"

Nagtaas ng tingin si Nollace. "So, may balak ka bang pakasalan siya?"

“Bro, hindi nakakatuwa. Hindi ko kakayanin ang ganyang bastos na babae."

"Okay, let's get down to business." Ibinaba ni Nollace ang mga dokumento at
sumandal sa upuan. "Sinundan mo siya ngayon. May nakilala ba siya?"

Sumandal si Hedeon at bumulong, "Mukhang lumabas siya para makipagkita sa isang

babae na mga 30 taong gulang, ngunit hindi ko nakita ng malinaw ang kanyang mukha.
Nagbabantay sa labas ng private room ang mga bodyguards ng b*tch na iyon kaya kahit
nagkunwari akong waiter na gustong ihatid sa kanila ang pagkain nila, hindi ako
pinapasok. Kaya napatingin na lang ako sa kwarto sa pamamagitan ng pinto. at may
nakita akong babae."

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2539

Pinikit ni Nollace ang kanyang mga mata na parang may mga ideyang nag-flash sa
kanyang isipan. "May nakilala siyang babae?"

Hinimas ni Hedeon ang kanyang baba. "Hindi ko alam kung ano ang pinag-uusapan ng
dalawang babaeng iyon, ngunit ang kanilang mga aksyon ay mukhang mahiwaga, kaya
tiyak na hindi ito magandang bagay."

May kumatok sa pinto kaya tumayo si Hedeon at binuksan ito.

Si Cecelia iyon.

Hindi pinansin ni Cecelia si Hedeon at pumasok na may dalang ilang mga dokumento.
"Iyong kamahalan."

Ibinigay niya kay Nollace ang mga dokumento, ngunit hindi niya ito kinuha sa kanya.
"Ilagay mo lang sila sa desk at iwan mo na kami."

Ngumiti si Cecelia, tumabi, at lumapit kay Nollace gamit ang pang-itaas na katawan.
“Your Highness, dapat ba ay napaka unfeeling mo sa akin? Inaamin ko na hindi ko
dapat ginamit ang aking ama para pigilan ka. Ako ang may kasalanan, at ako'y
humihingi ng tawad."

Kinilig naman si Hedeon na nakatayo sa may pintuan.

'Nakaka-goosebumps ang babaeng ito kapag nagsasalita siya nang napaka-coquettish.'

Inangat ni Nollace ang kanyang walang pakialam na tingin at hindi nag-react sa

anumang ginawa niya.

Ikinawit ni Cecelia ang kanyang kurbata gamit ang kanyang mahabang daliri. "Your
Highness, alam mo ba na kapag mas walang malasakit ka sa akin, mas magiging
possessive ako? Tiyak na makuha ko ang iyong puso. Oo nga pala, iniisip ko kung
gusto mong magkaroon ng private session kasama ang-”

"Nagtataka ako kung ano ang iisipin ni Lord Taylor kung ipapadala ko ang video na
ito sa kanya?" Ibinaling ni Nollace ang kanyang computer monitor patungo sa kanya,
at ipinakita nito kay Cecelia na ang kanyang ginagawa ay nakunan ng isang
surveillance.

camera.

Agad na nagbago ang ekspresyon ni Cecelia, at pagkatapos ay napansin niyang may

camera sa mesa ni Nollace at natigilan sandali.

"Nagustuhan ko ang tie na ito." Hinubad ni Nollace ang kanyang kurbata at itinapon
sa basurahan. "Nakakalungkot na may ibang humipo dito, at ayaw kong marumi ang
aking kasuotan."

Sa pagharap sa kanyang kahihiyan, umayos si Cecelia at pilit na pinipigilan ang

kanyang emosyon. "Kamahalan, sigurado ka bang gusto mong gawin ito sa akin?"

"Ang ugali ko ay nakasalalay lamang sa iyong mga aksyon. Alam ng buong bansa na may
asawa ako, at talagang may lakas ng loob ang mga Taylor na ipadala ka rito para
akitin ako. Ito ay lumiliko na ito ay kung paano ginagawa ng mga Taylor ang mga
bagay.

"MS. Taylor, ito kaya ang mala-babaeng karakter na kilala mo? Ang gagawin mo lang
ay akitin ang isang lalaki na lokohin ang kanyang asawa? I'm sorry, pero sa tingin
ko hindi ko kakayanin ang isang tulad mo."

Naikuyom ni Cecelia ang mga kamay na nakasabit sa kanyang tagiliran. "Hindi ka

kasal!"

"Ang kawalan ng seremonya ng kasal ay hindi nangangahulugan na siya at ako ay hindi

legal na mag-asawa. Kung ipipilit ng mga Taylor na makialam sa mga gawain ng
pamilya ko, ayos lang sa akin." Tumayo si Nollace at lumapit sa kanya, nagbigay ng
malademonyong ngisi. "Ngunit huwag mong hayaang makita kitang gumagawa ng anumang
bagay na hindi kanais-nais sa mga Taylor. Kung hindi, wala akong pakialam na gawing
isa pang Donald Matthews."

Nagulat si Cecelia. “Tinatakot mo ba kami?”

Ang ekspresyon ni Nollace ay mukhang mahigpit at determinado. "Kung sa tingin mo

ito ay isang banta, kung gayon ito ay isang banta."

Ngumisi si Cecelia at sinabing may mapangahas na ugali, “Sa tingin mo, posible ba
iyon? Ang iyong ina ay katatapos pa lamang sa trono bilang bagong reyna, at
kailangan pa rin niya ang suporta ng mga Taylor sa gabinete. Kahit na ang yumaong
hari ay kailangang magpakita ng paggalang sa aking lolo. Pero ikaw-Ugh!"

Hinawakan siya ni Nollace sa leeg at sinakal–malamang, naubos na ang pasensya niya.

Nakita ni Hedeon ang eksenang ito at nagmamadaling pumasok, “Bro…”

Namula ang mukha ni Cecelia dahil sa pagkakasakal, at malapit na siyang ma-

suffocate. Wala siyang makitang anumang emosyon sa mga mata ni Nollace, na mukhang
kalmado na parang isang bangin na parang may kayang lamunin. "Si Lord Taylor ay
napakatalino na tao, ngunit hindi ko talaga inaasahan na ipinanganak niya ang isang
hangal na tulad mo. Baka masyadong mataas ang tingin ko sayo."

Tinulak niya siya palayo. Naka-high heels si Cecelia kaya nawalan siya ng balanse
at napaupo sa sahig dahil sa kahihiyan.

Naakit ng kaguluhan ang mga tauhan sa labas, ngunit walang nangahas na magsalita.

Napatingin si Nollace sa humihingal na babae sa sahig. “Dahil hindi mo sineseryoso

ang sinabi ko noong nakaraan, we’ll wait and see. Hedeon.”

Humakbang si Hedeon. “Oo?”

Inayos ni Nollace ang kanyang suit. “Ilabas mo ang babaeng ito. Kung ang mga Taylor
ay pumunta dito at lumikha ng isang eksena, sabihin sa kanila na pumunta sa akin
nang direkta.

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2540

“Galing.” Lumapit si Hedeon at hinila si Cecilia.

Sumigaw siya, "Nollace, ganyan mo ba ako tratuhin? Nagdedeklara ka ng digmaan sa

mga Taylor, Nollace Knowles!"

Walang pumapansin sa kanya, kahit sumisigaw siya.

Siya ay itinapon palabas ng gusali, at pagkasara ng mga pinto, bumangon siya at

pinandilatan ang gusali. Wala pang nakatrato sa kanya ng ganoon dati. Hindi niya
sila pakakawalan!

Galit niyang sinabi, "Nollace Knowles, ipapalimos kita!"

Samantala, sa Blue Valley Manor…

Nagluto si Mia ng hapunan at dinala ito sa itaas. Binuksan niya ang pinto sa
kwarto. "Handa na ang hapunan."

Nakita ni Daisie ang pagkalat ng hapunan at nagsimulang makaramdam ng pagkahilo.

Napatingin si Mia sa kanya. “Naduduwal ka pa rin ba? Nagdagdag ako ng lemon."

Sumandal siya sa sofa. “Wala pa rin akong gana. Ayokong kumain."

"Dapat ba akong gumawa ng spaghetti para sa iyo?"

Malungkot na ngumiti si Daisie. “Mas malaking basura iyon. Ikaw ang gumawa ng lahat
ng ito."

“Huwag kang mag-alala tungkol dito. Hindi ka pwedeng pabayaang gutom, di ba?"
Tumayo si Mia para umalis, pero hinawakan siya ni Daisie. “Hindi pa ako
nakakaramdam ng gutom. Pwede mo akong ipagluto ng spaghetti mamaya."

"Sige, ilalabas ko ito."

"Kumain ka na ba?"
Huminto si Mia. "Pwede akong kumain kahit anong oras."

“Huwag mong sayangin. Kunin mo dito."

"Sa palagay ko ay hindi magandang ideya iyon." Hindi inakala ni Mia na magandang
ideya ang paghandaan ng hapunan para sa kanyang amo sa silid ng kanyang amo.

Pinaupo siya ni Daisie sa tabi niya. “Huwag kang mag-alala tungkol dito. Sige lang.
Nagtrabaho ka sa buong araw, at ginawa mo ito. Ayaw mo bang subukan?"

Wala siyang ganang kumain, o makukuha niya ang lahat. Ang pagiging buntis ay isang
parusa. Wala na siyang pagkain na mahal niya.

Sabi ni Mia, “Huwag kang mag-alala. Nabalitaan ko na mas gaganda ka kapag nasa
second trimester ka na."

Tumango si Daisie.

Maingat na tanong ni Mia, "So... kakainin ko talaga ito?"

Napangiti si Daisie. "Sige lang. Magkakaroon ka ng lakas para gawin akong spaghetti
pagkatapos mong kumain."

Ngumiti si Mia saka nagsimulang kumain. “Katulad ka ni Ms. Pruitt. Pareho kayong
mabait."

Sa baba…

Pumasok si Madam Ames sa kusina at nakita niyang dinala ni Mia ang pagkain sa
itaas, kaya nakaramdam siya ng pagkabalisa. Ipinagpalagay niya na marahil ay nakain
na ni Daisie ang pagkain ngayon.

Si Mia ang mahihirapan dahil siya ang gumawa ng pagkain. Iyon ay pumatay ng
dalawang ibon

na may isang bato.

Iniwasan niya ang mga camera at ang lahat bago naglakad patungo sa silid ni Mia at
inilagay ang bote ng lason

sa ilalim ng kanyang kama.

Pagbalik ni Nollace, bumaba si Mia sa hagdan dala ang mga pinggan at kubyertos.
Nang makita siya nito ay nagulat siya at muntik na siyang gumulong pababa ng
hagdan.

Tumabi siya at ibinaba ang ulo. “Hello, sir!”

Kumunot ang noo niya. Ang taong ipinakilala ni Freyja ay tila hindi masyadong
matalino, ngunit mahal siya ng kanyang asawa, kaya hindi niya ito masyadong sinabi.

Nakahinga ng maluwag si Mia pagkatapos niyang umakyat.

Lumapit si Madam Ames at nakita niyang naubos na ang pagkain. "Natapos na ba ni

Mrs. Knowles ang lahat?"

Sasabihin na sana ni Mia na kumain na siya, pero kung kumain siya, baka magtampo
ang babae. Natural, ayaw ni Mia na malagay sa gulo si Daisie. “Oo, nagawa ko.
Nagkaroon siya ng magandang gana.”

Hindi niya pinansin si Madam Ames at pumunta sa kusina para maglinis.

Mukhang hindi nasisiyahan si Madam Ames, ngunit dahil natupad na ang plano, hindi
niya naisip na kailangan pang panagutan ang dalagang papanagutin sa lahat ng bagay
at masisipa.

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2541

Binuksan ni Nollace ang pinto ng kwarto at nakita si Daisie na tamad na nakaupo sa

tamad na bata at nanonood ng sine. Kahit na wala siyang gana sa tamang pagkain,
mayroon siyang espasyo para sa mga chips.

Isinabit niya ang kanyang coat at ipinulupot ang manggas habang naglalakad papunta
kay Daisie. "Mukhang masarap ang gana mo ngayon."

Dinilaan ni Daisie ang kanyang mga daliri. “Nagawa ni Mia. Gumawa pa siya ng
spaghetti para sa akin, at tinapos ko ito."

Ngumiti si Nollace at kinurot ang chubby cheeks niya. "Mas masarap ba akong
magluto, o siya?"

Umupo si Daisie. "Gusto mo bang ikumpara sa kanya?"

Umupo siya sa kandungan niya at hinawakan ang buhok niya. “Sagutin mo ako.”

Ibinaba ni Daisie ang bag ng chips at niyakap ang kanyang leeg. "Nagseselos ka sa
babae?"

“Kumain ka na.”

She chuckled. "Ang asawa ko ang pinakamagaling magluto sa mundo, okay?"

Hinalikan ni Nollace ang mukha niya at ngumiti. "Ikaw ang pinaka-sweet."

"Honey, pwede ka bang mag-makeup ngayong gabi?"

Hindi nagsalita si Nollace.

Pinaypay ni Daisie ang kwelyo at mukhang malungkot. “I can’t wear makeup while I’m
pregnant, at mahal ang makeup products ko. Sayang kung hindi ko sila gagamitin."

Pagkatapos noon, niyakap siya nito at bumulong sa kanyang tenga, “Ang ganda-ganda
ng asawa ko, ang ganda-ganda. Ipinapangako ko na ito na ang huling pagkakataon,
pakiusap?"

Hinawakan ni Nollace ang likod ng ulo niya at hinalikan siya. "Ikaw lang ang
makakagawa ng mga ganyang kahilingan."

Habang masayang pumunta si Daisie para kunin ang kanyang mga produkto, kumatok ang
isang katulong. "Ma'am, sir, kailangan mong makita ito!"

Bumangon si Nollace at nakasimangot na binuksan ang pinto. "Ano ang nangyayari?"

Panic na sinabi ng katulong, "Mia... May nangyari kay Mia."

Nang marinig iyon ni Daisie, nabigla siya. "Ano?"

Dinala ng katulong sina Daisie at Nollace sa silid ni Mia at pumasok. Nakita nila
si Mia na nakapulupot sa kama. Sa sobrang sakit ay namutla ang mukha niya. “Ma’am…”

“Mia!” Lumapit sa kanya si Daisie at tinulungan siyang tumayo. "Anong nangyari?"

Umiyak si Mia at sinabing, “Hindi ko alam. Ang aking tiyan ay nagsimulang sumakit
nang husto at pakiramdam ko ay namamatay ako."

Tumalikod si Daisie at sinigawan ang katulong, “Dali, ihatid siya ng mga bodyguard
sa ospital. Bilisan mo!”

Nagkagulo ang lahat sa asyenda, at maging si Madam Ames, na sumugod, ay naisip na

si Daisie ang may sakit at kailangan nang ipadala sa ospital. Pinahinto niya ang
isa sa mga katulong sa daanan. "May nangyari ba kay Mrs. Knowles?"

"Gng. Knowles?” Nataranta ang katulong. “Magaling siya. Ay, si Mia pala. Si Mr. at
Mrs. Knowles ay kumukuha ng isang tao na magpapadala sa kanya sa ospital."

Pagkaalis ng katulong, natigilan si Madam Ames.

'Paano ito posible? Kinain ni Daisie ang pagkain, pero bakit? Oh hindi! Si Mia ba
ang kumain nito!?'

Samantala, sa ospital…

Nag-aalalang naghihintay si Daisie sa corridor. Hinila siya ni Nollace sa kanyang

mga braso. “Huwag kang mag-alala. Magiging maayos din siya."

Bahagya siyang natahimik matapos marinig iyon.

Nang lumabas ang doktor sa silid, lumingon si Daisie para magtanong, “Kamusta
siya?”

"She's okay, pero nagkamali ba siya sa pag-inom ng gamot?"

Nagulat si Daisie. "Gamot?"

Sumagot ang doktor, “Pinagbombahan namin ang kanyang tiyan at nakita namin ang
ilang mga hormone na gamot sa kanyang katawan. Kung inumin ito ng isang buntis,
magdudulot ito ng pagkakuha. Ngunit kung ang isang normal na tao ang kumuha nito,
ito ay magdudulot ng hindi mabata na pananakit ng tiyan at abnormal na regla. Ang
madalas na pagkakalantad sa gamot na ito ay maaari ding maging sanhi ng pagkabaog."

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2542

Nawalan ng balanse si Daisie at nahulog sa mga bisig ni Nollace, na agad siyang

hinawakan.

Pagkaalis ng doktor ay agad na pumasok si Daisie sa kwarto. “Mia!”

Nakahiga si Mia sa kama na may IV drip sa kanyang braso, mukhang mas maganda ngunit
mahina pa rin. "Ayos lang po ako ma'am..."

Tanong ni Daisie, "Mia, sabihin mo sa akin, umiinom ka ba ng gamot?"

Nataranta si Mia. "Gamot? Hindi."

Napatingin si Daisie sa kanya. Mukhang hindi nagsisinungaling si Mia. Kung umiinom

siya ng gamot, malalaman niya kung ano ang iniinom niya, ngunit kung wala siyang
iniinom, paano niya…

Dahan-dahang bumangon si Mia at sumandal sa dingding, "Nagsimula akong makaramdam

ng kaba pagkatapos ng hapunan."

Nagbago ang ekspresyon ni Daisie. "Yung portion ko na kinain mo sa kwarto?"

Tumango siya, saka may naalala. “Natutuwa akong hindi ikaw ang kumain nito, kung
hindi, inilagay kita sa panganib. Ngunit ito ay kakaiba. Wala akong idinagdag sa
pagkain, kaya bakit ito magiging problema? Ngunit ang mga pagkain ay inihanda ng
mga tauhan ng kusina.

Sinubukan ni Mia nang husto na alamin kung ano ang nangyari sa pagkain na maaaring
maging sanhi ng matinding sakit ng kanyang tiyan. Kung kinain ito ni Daisie,
magkakaroon ito ng malubhang kahihinatnan.

Hinawakan ni Daisie ang kamay niya. “Mia, magpahinga ka na lang dito. Ang mga
bodyguard ay narito, kaya hindi mo kailangang mag-alala tungkol sa anumang bagay.
Aalamin ko kung anong nangyari."

Ngumiti si Mia at tumango. "Salamat, ma'am." Pagkalabas ng kwarto, may sinabi si

Nollace sa bodyguard. Lumapit siya at nahulog sa mga braso niya. Niyakap siya ni
Nollace. “Anong mali?”

"Nolly..." Nanginginig si Daisie at tumingala na may pulang mata. "Ang gamot na

iyon ay para sa akin. Naghanda si Mia ng hapunan, ngunit dahil hindi ako nakaramdam
ng gutom, kumain na lang siya. May gumawa sa pagkain."

Paulit-ulit sa kanyang isipan ang mga sinabi ng doktor. Malamang na mawalan siya ng
supling kung kinain niya ang pagkain.

Mukhang gulat na gulat si Nollace. "Ano ang sinabi mo?"

Nabalisa si Daisie. "Kung hindi kumain si Mia ng hapunan, ako ang nasa ospital, at
mawawala ang aming sanggol. May nagtatangkang umatake sa aming anak. Ayoko nang
bumalik-"

“Daisie!” Hinawakan siya ni Nollace nang mawalan siya ng malay at tumawag ng

doktor.

Nakahiga si Daisie sa kama, at pagkatapos siyang suriin ng doktor, sinabi niya kay
Nollace, “Mas madaling maging emosyonal ang mga buntis, at masama iyon para sa
sanggol. Kailangan niyang magpahinga at huwag magkaroon ng anumang negatibong
emosyon.

Tumango si Nollace. "Salamat."

Pagkaalis ng doktor, tumingin si Nollace kay Daisie, na natutulog, at pinasadahan

ng mga daliri ang buhok nito. "I'm sorry, Daisie. Kasalanan ko ito.”

Lumapit ang ibang katiwala. “Sir.”

Lumabas si Nollace sa kwarto at isinara ang pinto. "Nag-imbestiga ka ba?"

Inabot ng lalaki ang isang bote kay Nollace. “Nakita namin ito sa kwarto ni Mia, at
tinanong ko siya. Sabi niya hindi niya alam kung ano iyon."

"Kung siya iyon, hindi siya makakain ng pagkain." Kinuha ni Nollace ang bote.
"Paano ang pagsubaybay?"

Sinabi ng katiwala, "Ang pagbabantay sa kusina ay pinatay sa hapon."

Mahigpit na pinaikot ni Nollace ang mga daliri sa bote. "Ang mga taong maaaring ma-
access ang mga surveillance camera

ako ba…”

Nagpatuloy ang katiwala. "At ako at si Madam Ames."

"Nagtitiwala ako sayo." Inabot ni Nollace ang bote sa kanya. "Magpadala ng isang
tao upang bantayan ang manor at bar sa pagpasok at paglabas hanggang sa ako ay
bumalik."

lahat mula sa

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2543

Tumango ang lalaki. "Opo, ginoo."

Pagkaalis niya, kinuha ni Nollace ang kanyang telepono at tinawagan si Colton.

Di nagtagal, narinig ang boses ni Colton. "Bakit mo ako tinatawag sa kalagitnaan ng

gabi?"

"May nangyari. Kailangan kong pumunta ka sa ospital ngayon."

Wala pang 20 minuto, magkasamang nagpakita sina Freyja at Colton habang hinihintay
sila ni Nollace sa corridor. "Anong nangyari kay Daisie?"

Sabi ni Nollace, “She’s fine. Si Mia ang nasaktan."

Nataranta si Freyja. “Mia?”

Sinabi sa kanila ni Nollace ang nangyari, at bumaba ang mukha ni Freyja pagkatapos
makinig sa kanya. “Dapat ang babaeng katiwala. Akala ko may mali sa kanya simula
nung una ko siyang makita."

Naglakad si Colton papunta sa Nollace. “Knowles, dapat kang matuwa na maayos si

Daisie dahil hindi kita bibitawan kung

hindi siya."

"Alam ko." Napakakalma ni Nollace. "Nahanap ko na ang salarin, pero kailangan kong
alagaan mo si Daisie."

Saka siya umalis ng hindi lumilingon.

Sa Blue Valley Manor…

Nagtipon-tipon ang lahat ng katulong sa sala, kasama na si Madam Ames. Hindi siya
naglakas-loob na tumingala dahil hindi niya akalain na magiging ganito kalaki ang
kaguluhan sa isyu ni Mia. Paano siya makakalabas dito?

Umupo si Nollace sa sopa at uminom ng kanyang tsaa. Siya ay tahimik sa buong oras,
at pagkatapos ng mahabang paghinto, hiniling niya sa katiwala na ilagay ang bote ng
gamot sa mesa. “Kanino ang pag-aari nito? Kung aamin ka ngayon, iisipin kong hayaan
kang mabuhay."
Kinabahan ang lahat ng mga katulong, ngunit wala silang alam tungkol dito, kaya
umiling sila. "Hindi pa namin ito nakita dati..."

Tumingala si Nollace na may malamig na ekspresyon. "Walang mag-aangkin nito?"

May bumulong, "Ito... Nakita ito sa kwarto ni Mia. Dapat ay siya iyon.”

"Kung ang asawa ko ang nasaktan, maniniwala ako na siya ang nasa likod nito."
Sumandal si Nollace sa upuan, matalim ang mga mata. "Idinagdag ito sa hapunan ng
aking asawa, at kinain ito ni Mia. Sino ang kakain ng pagkain na kanilang na-droga?
Gusto mo?”

Nagkatinginan sila dahil walang tao.

"Madam Ames."

Bumagsak ang puso ni Madam Ames nang tawagin siya, at unti-unting bumangon ang
takot sa kanyang puso. "Sir, kasalanan ko po." Napaluhod siya. “Hindi ko masyadong
napangasiwaan ang lugar, at muntik nang masaktan si Mrs. Knowles. Ako dapat ang
parusahan."

Kinuha ni Nollace ang kanyang tasa at hinipan ito. "Kung mahina ka sa pamamahala sa
lugar na ito, walang dahilan para manatili ka."

Natigilan si Madam Ames. Sinubukan ba niyang tanggalin siya?

Ngunit hindi ito magiging mabuti para sa kanya kung magpapatuloy siya sa pananatili
dito. Ibinaba niya ang kanyang ulo at nakipagkompromiso. Sige, ibibigay ko ang
aking pagbibitiw."

Dali-daling inayos ni Madam Ames ang kanyang mga gamit, tumingin sa mga katulong na
patuloy na nagtatanong, at nakahinga ng maluwag nang umalis. Naplano niya ito nang
husto. Malas lang ang taong sisisihin.

Paglabas niya ng hardin, nakita niya ang katiwala na naghihintay sa harap ng

sasakyan. “Gabi na. Hiniling sa akin ni Mr. Knowles na ihatid ka pauwi.”

Nanlamig ang mukha niya. "Hindi na kailangan iyon."

“Utos ito ni Mr. Knowles. Ginagawa ko lang ang trabaho ko. Tatanggihan mo ba siya?"

Ayaw masyadong halata ni Madam Ames para maiwasan ang pagdududa, kaya pumayag siya
at sumakay sa kotse. Nang magsimulang magmaneho ang sasakyan, sa wakas ay nakahinga
siya ng maluwag. Nabigo siya sa kanyang misyon, at magagalit si Cecelia, ngunit
kailangan niyang umalis sa ilalim ng mga sitwasyong iyon.

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2544

Habang sinusubukan ni Madam Ames kung paano ito ipapaliwanag kay Cecelia, napansin
niyang mas malayo ang pagmamaneho ng sasakyan sa bayan. Napagtanto niyang may mali
at nagtanong, “Hindi ito ang daan patungo sa akin

bahay.”

Hindi nagsalita ang steward na nagmamaneho.

Nagsimulang mag-panic si Madam Ames at biglang may naalala. Lumakad siya paharap at
niyakap ang lalaki. “Saan mo ako dadalhin? Ihinto mo ang sasakyan!"
Umikot ang sasakyan nang huminto ang steward sa preno, pagkatapos ay itinulak siya
palayo.

Bumalik siya sa backseat, at maayos na inihinto ng steward ang sasakyan.

Agad siyang tumalon palabas ng sasakyan nang bumukas ang mga pinto, naiwan ang
kanyang bagahe.

Hindi niya nakitang sinusundan siya ng lalaki, kaya inakala niyang nakatakas siya.
Gayunpaman, hinarangan siya ng ilang sasakyan mula sa harapan at pinakinang sa
kanya ang mga ilaw ng mga ito.

Isang bodyguard na naka-itim na suit ang lumabas sa kotse, hinawakan siya, at

itinulak siya sa hood.

Nang makabawi si Madam Ames sa sakit, nakita niya ang lalaking biglang sumulpot sa
likod ng bodyguard–si Nollace Knowles.

Nanliit ang kanyang mga pupil, at namutla ang kanyang mukha. Kumalat ang takot sa
puso niya at kinilig siya. “S–Sir.”

"Akala mo ba hahayaan kitang umalis?"

Tumigil sa paglalakad si Nollace.

Hinila siya ng bodyguard sa kanyang harapan at sinipa ang likod ng kanyang tuhod,
kaya nahulog siya sa lupa habang nakahawak ang kanyang mga braso.

Nagsimulang manginig si Madam Ames ngunit nagkunwaring kalmado. "I... hindi ko

maintindihan ang ibig mong sabihin."

Malamig na tanong ni Nollace, "Sino ang nasa likod nito?"

Nanlamig ang kanyang gulugod habang sinusubukang iwasan ang tanong.

Sumenyas si Nollace sa katabi niyang bodyguard. Hinanap niya ito, kinuha ang
kanyang telepono, at pinilit ang daliri nito para i-unlock ito. Tahimik lang si
Madam Ames.

Wala silang mahahanap kahit na tingnan nila ang kanyang telepono.

Hindi na-save ang numero ni Cecelia, at binura pa ni Madam Ames ang mga record ng
tawag at mensahe.

Inabot ng bodyguard ang phone niya kay Nollace. Dinaanan ito ng huli at inihagis sa
harapan niya. Ito na ang iyong huling pagkakataon. Sino ang nagpadala sa iyo?”

Sinubukan ni Madam Ames ang kanyang kapalaran. “Walang nagpadala sa akin, sir. wala
akong ginawa. Anong ibig mong sabihin?"

Ngumisi si Nollace. "Sigurado ka ba?"

Nag-alinlangan siya bago tumango.

Nilabas ni Noliace ang sariling phone at nagpatugtog ng voice recording. "Ginoo.

Knowles, ang totoong pangalan ni Erika Ames ay Clover Finlay. Nagtatrabaho siya
noon sa isang maharlikang pamilya, ngunit may nagtakpan ng kanyang pagkakakilanlan
at pinalitan ang kanyang pangalan matapos siyang mahuli na nagnanakaw.”
Hindi makapaniwala si Madam Ames at nagsimulang manginig nang marahas.

Imposibleng mahanap iyon ng sinuman.

Nangako si Cecelia na kapag pumayag si Madam Ames na tumulong, buburahin niya ang
kanyang mga past records, at walang makakahanap nito!

Kinalikot ni Nollace ang phone niya at ibinigay sa bodyguard. "Ipapadala ko ang

recording na ito sa pulis."

"Hindi!" Umiiyak at nagmamakaawa si Madam Ames. "Huwag mong ipadala sa kanila.

Masisira ang buhay ko kapag ginawa mo iyon. Sorry po sir! Kinailangan kong gawin.
Hindi ko ginusto!”

"Wala iyon sa aking pag-aalala." Malamig ang mga mata ni Nollace. “Noong sinubukan
mong saktan ang asawa ko, lumagpas ka sa linya. Sa tingin mo ba may pakialam ako sa
buhay mo o kamatayan?"

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2545

Nawala ang liwanag sa mga mata ni Clover habang nilalamon siya ng kawalan ng pag-
asa. Sinusubukan niya ang kanyang makakaya upang tumakas mula sa pulisya at sa mga
aristokrata, ngunit ang katotohanan ay nagbigay sa kanya ng isang suntok sa kanyang
lakas ng loob.

Kapag siya ay ipinadala sa pulisya, siya ay makukulong, at ang mga aristokrata na

iyon ay hindi kailanman hahayaan siyang magkaroon ng magandang oras sa bilangguan.

Ito ay mas masahol pa sa kamatayan!

“Dalhin mo siya.”

Nang lumingon si Nollace, sumigaw si Clover, “Sasabihin ko sa iyo kung sino ang
nasa likod nito! Pabayaan mo na ako! Hindi ako papayag na makuha nila ako.
Sasabihin ko sa iyo ang lahat kapag nangako kang bibitawan mo ako!"

Tumigil si Nollace sa kanyang kinatatayuan at ibinaling ang kanyang ulo para

tingnan siya. "Ano sa tingin mo na dapat kong pagkatiwalaan ka?"

“Sigurado akong mas alam mo kaysa sa akin kung sino ang makakakuha ng
pinakamaraming benepisyo kapag nawalan ng anak ang asawa mo. Ang anak na babae ng
mga Taylor ay palaging nais na maging asawa mo. Iniisip niya na papakasalan mo siya
kapag nawalan ng anak ang asawa mo…”

Ngayon lang naramdaman ni Clover kung gaano sila katawa.

Ipinagpalagay ni Cecelia na iiwan ni Nollace si Daisie at pakakasalan siya kapag

nawalan ng anak si Daisie, ngunit hindi iyon mangyayari.

Hindi niya alam na hindi madaling manipulahin si Nollace. Kasalanan lahat ni

Cecelia kung bakit naging ganito si Clover ngayon.

Tiningnan siya ni Nollace nang mahinahon at sinabing, "Bigyan mo ako ng dahilan

kung bakit kita dapat pagkatiwalaan."

"Totoo iyon! Hindi ako nagsisinungaling! Siya ang nagbigay sa akin ng gamot! Alam
niya lahat ng ginawa ko, kaya lumapit siya sa akin at pinagbantaan akong tutulungan
siya. Ako... ayoko lang mahulog sa mga kamay ng pulis. Sigurado akong hindi niya
ako papakawalan nang ganoon kadali kung nabigo ako sa aking misyon."

Umiyak si Clover, “Nasabi ko na sa iyo ang lahat. Sir, pakiusap, pakiusap ko.
Pakawalan mo na ako!”

Napatingin si Nollace sa kanya. Pagkaraan ng ilang sandali, siya ay tumawa, ngunit

ang kanyang ngiti ay hindi umabot sa kanyang narinig mo na ba ang pariralang kung
ano ang nangyayari sa paligid?"

Natigilan si Clover.

mata. “Meron

“Kahit na isiniwalat mo ang utak sa likod ng pangyayaring ito, hindi ibig sabihin
na patatawarin kita. Dapat mong bilangin ang iyong swerte na ang aking asawa at
sanggol ay ayos. Kung hindi, kahit ako mismo ay hindi ko alam kung ano ang gagawin
ko."

Sumandal si Nollace para tingnan siya sa mga mata at nagpatuloy. "Hindi lang ikaw,
ngunit hindi ko rin siya papakawalan ng ganoon kadali."

Nang matapos siyang magsalita ay inayos niya ang kanyang katawan at walang
ekspresyon na iwinagayway ang kanyang kamay. “Dalhin mo siya.”

Kinabukasan, sa ospital...

Nang magising si Daisie, napagtanto niyang nasa ospital siya at si Freyja ang nag-
aalaga sa kanya sa tabi ng kama. "Freyja."

Mabilis na binuksan ni Freyja ang kanyang mga mata nang marinig niya ang boses ni
Daisie. “Daisie? Ikaw ay gising. Ano ang nararamdaman mo ngayon?"

Umupo ng tuwid si Daisie sa tulong niya at sinabing, “Mas mabuti na ang pakiramdam
ko ngayon pagkatapos matulog.”

May naisip siya at nagtanong, “Oh, yeah. Kamusta si Mia?"

“Huwag kang mag-alala. Okay lang si Mia." Ipinatong ni Freyja ang kamay niya sa
ibabaw niya. "Buntis ka na ngayon, kaya kailangan mong panatilihing positibo ang
isip mo. Anuman ang mangyari, ang iyong sanggol at ang iyong kalusugan ang mauna.””

Ibinaba ni Daisie ang kanyang ulo at sinabing, "I'm sorry for making you worry
about me."

“Nahanap na ni Nollace ang taong nagtangkang saktan ka at ang iyong anak.

Magpapaliwanag siya sa iyo mamaya."

"Si Madam Ames ba?"

Saglit na natigilan si Freyja bago tumango. "Si Madam Ames ay inutusan ng isang tao
at sinubukan kang saktan sa pamamagitan ng mga kamay ni Mia. Ngunit huwag mag-
alala. Nakuha na niya ang nararapat sa kanya, at ang nagturo sa kanya ay hindi rin
makakatakas."

Hindi naman sumagot si Daisie. Nilagay niya ang kamay niya sa ibabaw ng tiyan niya.
Pagkatapos ng nangyari kahapon, nanumpa siya sa kanyang puso na hindi na niya
hahayaang saktan pa ang kanyang anak.

Sa hapon, sa Taylors…
Ipinaalam ng kasambahay kay Cecelia na pinuntahan siya ni Nollace, kaya nagbihis
siya ng maayos.

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2546

'Sabi ko na nga ba! Alam kong lalapit siya sa akin. Mukhang nagtagumpay si Clover!
Siguradong nawalan na ng anak ang babaeng iyon!'

Gayunpaman, ang hindi niya alam ay ang awkward ng atmosphere sa sala.

Nakaupo si Lucius sa sopa na may madilim na ekspresyon sa mukha habang si Nollace

ay nakaupo sa tapat niya, humihigop ng tsaa na inihain sa kanya ng dalaga.

“Tatay.”

Umupo si Cecelia sa tabi ng kanyang ama na may ngiti sa labi. Tumingin siya kay
Nollace at sinabing, "Bakit hindi mo sinabi sa akin nang maaga na pupunta ka sa
aking bahay, Kamahalan?"

Ang mukha ni Lucius ay unti-unting dumilim. Tumingin siya sa kanyang anak at

sinabing, “Bumalik ka na sa iyong silid, Cecelia.”

Nang mapansin ang bangis na nakadikit sa gilid ng boses ng kanyang ama, si Cecelia
ay natigilan saglit. Tinanong niya, "Ano ang problema? Meron bang hindi ko
marinig?"

Ibinaba ni Nollace ang tasa at mahinahong sumagot, “Hindi. Nagpunta ako dito
eksakto para sa iyo, Ms. Taylor."

Napuno ng tuwa si Cecelia nang marinig ang sinabi ni Nollace. “Narinig mo ba iyon,
Dad? Nandito ang Kamahalan para sa akin."

Tumingin si Lucius kay Nollace at nagtanong, "Ano ang gusto mo?"

"Sa palagay ko dapat mong tanungin ang iyong anak na babae."

Natigilan si Cecelia, at ngayon lang niya napagtanto na may mali. “Ano… Anong
meron?”

Mahigpit na itinikom ni Lucius ang kanyang panga at sinabing, "Sigurado akong hindi
gagawa ng ganoon si Cecelia."

"Pagkatapos ay tanungin ang iyong anak na babae at tingnan para sa iyong sarili
kung siya ay talagang walang nagawa."

Bumigay ang mga tuhod ni Cecelia, at bumagsak siya pabalik sa sopa. Umiling siya at
sinabing, “Hindi... Tatay. Nagsisinungaling siya. hindi ko ginawa-

Bago niya matapos ang kanyang pangungusap, tumalikod si Lucius at sinampal siya sa
mukha. Napatagilid ang ulo ni Cecelia, at ang kanyang mga mata ay puno ng hindi
paniniwala.

Bumalik si Lucius kay Nollace at sinubukang pakalmahin ito sa pagsasabing,

“Kamahalan, ikinalulungkot ko na hindi ko naturuan ng mabuti ang aking anak. I'm
really disappointed na gagawin niya ang ganito. Huwag mag-alala. Bibigyan kita ng
kasiya-siyang sagot. Itatago ko siya sa bahay mula ngayon."

“Tay, hindi! Hindi mo ito magagawa sa akin!"

“Tumahimik ka! Tingnan mo ang ginawa mo!" saway ni Lucius.

Tinakpan ni Cecelia ang mukha at napakagat labi.

Isang malamig na ngiti ang pinakawalan ni Nollace at sumandal sa likod ng sopa.

"Hindi mo ba naisip na medyo magaan ang parusa?"

Kumunot ang noo ni Lucius at nagngangalit ang mga ngipin, "Ano pa ang gusto mong
gawin ko?"

Niluwagan ni Nollace ang kanyang relo at nagpatuloy nang mahinahon. “Pinatay ng

anak mo ang sanggol sa sinapupunan ng asawa ko, at ididilig mo lang siya? Sigurado
ka bang ang mga Taylor ay may kakayahang maging responsable para sa paratang ng
pagbabalak laban sa isang maharlikang inapo?"

Pinandilatan ni Lucius ang kanyang anak dahil sa labis na problema. Sinubukan

niyang pakalmahin ang sarili at sinabing, "Kamahalan, hindi sinasadya ng aking anak
na saktan ang iyong asawa o anak. At saka, ang tunay na gumawa nito ay ang
kasambahay na iyon.”

Nagmamadaling sumingit si Cecelia. “Tama! Siya ang may gawa nito! Nagsisinungaling
siya sa iyo!"

Hangga't ayaw niyang aminin, sigurado siyang walang magagawa si Nollace sa kanya
dahil nasa bahay nila ito ngayon.

Kung tutuusin, nawalan siya ng anak. Hindi siya naniniwala na gagawin ni Nollace
ang anumang bagay sa mga Taylor dahil sa isang hindi pa isinisilang na bata.

Tumawa si Nollace at nilaro ang kanyang relo. "Sinusubukan mo bang lokohin ako, o
sinusubukan mong lokohin ang maharlikang pamilya?"

"Iyong kamahalan!" Sinabi ni Lucius sa isang mahigpit na boses, "Kaming mga Taylor
ay tapat sa maharlikang pamilya. Mula sa aking lolo hanggang sa aking ama, lahat
kami ay buong pusong naglingkod sa hari. Paano mo pagdududahan ang aming
katapatan?"

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2547

"Wala kang ginawa noong sinaktan ng iyong anak ang isang maharlikang inapo, at
sinasabi mo sa akin na katapatan iyon?" Tanong ni Nollace na lumungkot ang mukha.

Tumingin sa kanya si Lucius at sinabing, “Nalulungkot kami sa pagkawala mo, ngunit

ikaw ang prinsipe ng Yaramoor. Ang iyong kasal ay makakaimpluwensya sa kung ano ang
tingin sa amin ng ibang mga bansa. Kahit na ang mga Goldmann ay isang
makapangyarihang pamilya, ang kanilang anak na babae ay hindi tumutugma sa iyong
katayuan…”

Dinurog ni Nollace ang tasa sa mesa sa sahig, dahilan para mapasigaw si Cecelia sa
takot at nabigla kay Lucius.

Dahan-dahang bumangon si Nollace at nagpatuloy. "Patuloy mong sinasabi na ginagawa

mo ito para sa ikabubuti ng maharlikang pamilya, ngunit sa totoo lang, gusto mo
lang na maging prinsesa ang iyong anak na babae. Nagmamanipula ka sa gabinete mula
nang mamatay ang aking lolo, kaya siyempre, susuportahan ka ng lahat. Dahil gusto
mong maging prinsesa ang iyong anak, tatalikuran ko ang aking katayuan bilang
prinsipe."
Natigilan si Cecelia. Nahirapan siyang paniwalaan na aabot siya sa lawak ng
pagtanggi sa kanyang katayuan bilang prinsipe.

Hindi ba niya gustong pakasalan ito?

Si Lucius ay parehong natulala habang siya ay bumangon sa kanyang mga paa. "Iyong
kamahalan!"

"Alam na alam mo kung ano ang mangyayari sa iyo kung tatalikuran ko ang aking
katayuan bilang prinsipe, di ba?" Niluwagan ni Nollace ang kurbata niya at tinignan
siya ng masama.

Inabuso ng mga Taylor ang kanilang kapangyarihan at pinilit ang prinsipe na putulin
ang ugnayan sa maharlikang pamilya-ang gawa mismo. ay sinusubukan ang ilalim na
linya ng maharlikang pamilya at pinipilit ang reyna na magbigay ng hatol sa mga
Taylor.

Ito ay isang bagay na hindi gustong mangyari ng mga Taylor, dahil ito ay
magpapakita din na nilayon nilang talikuran ang maharlikang pamilya. Sa oras na
iyon, talagang tutulungan sila ng mga nasa gabinete at mga aristokrata na malapit
sa mga Taylor?

Agad na bumungad kay Lucius ang pagkakaunawaan. “Pinipilit mo ba ako ngayon?”

“Hindi mo rin ba ako pinipilit ngayon? Tinuturuan lang kita ng leksyon sa paraang
hindi mo inaasahan. Ako ay isang tao na kayang gawin ang anumang bagay kung ako ay
itulak sa kanto. Huwag na huwag mong subukang subukan ang aking bottom line. Kung
hindi…"

Dinampot ni Nollace ang tasa sa ibabaw ng mesa at inilabas ito, hinayaan itong
magkapira-piraso sa sahig.

Sinasabi niya kay Lucius na kung hindi sila kumilos, ito ang mangyayari sa mga
Taylor.

Galit na galit si Lucius. Umuumbok ang mga ugat sa kanyang noo, ngunit natakot siya
kay Nollace.

"Ah, may kailangan akong gawin bago ako umalis."

Inalis ni Nollace ang kanyang suit, at isang masamang pakiramdam ang namuo sa puso
ni Lucius. “Ano ang sinusubukan mong gawin?”

Bago pa nila malaman ang anumang bagay, may ilang bodyguard na sumugod sa sala at
lumapit kay Cecelia.

Sinubukan silang itulak ni Cecelia palayo ngunit hindi ito nagtagumpay. "Anong
ginagawa niyo? Pakawalan mo ako! Ako ay isang Taylor. Bawal mo akong hawakan!"

“Itigil mo na ito, Kamahalan! Nasa sambahayan ka ni Taylor ngayon, at hindi mo

magagawa ang anumang gusto mo rito!" sigaw ni Lucius.

Gayunpaman, hindi siya pinansin ni Nollace at naglakad patungo kay Cecelia, na

napasandal sa sahig ng bodyguard. "Ayaw mong parusahan ang iyong anak, ngunit
bilang ama ng aking anak, kailangan kong bigyan ng hustisya ang aking asawa at ang
aking anak."

Huminto siya sa harap ni Cecelia.

Nagsikip ang mga mag-aaral ni Cecelia. Nollace ay palaging isang magandang binata
sa kanyang paningin. Gayunpaman, mukha siyang demonyong gumagapang palabas ng
impiyerno ngayon, at tinatakot siya nito sa kaibuturan. “Ano ang sinusubukan mong
gawin, Nollace? Hindi mo ito magagawa sa akin! Ako si Taylor!"

“Hah, wala akong pakialam kung sino ka. Gusto ko lang na matikman mo ang sarili
mong gamot." Kinuha niya ang parehong bote ng gamot mula sa bodyguard, hinawakan si
Cecelia sa kanyang baba, at pilit na ibinaba ang gamot. kanyang lalamunan.

Sinubukan niyang iluwa ito, ngunit hindi siya nito binigyan ng pagkakataon. Muli
niya itong sinunggaban at pinilit muli ang isang tasa ng tubig sa kanyang
lalamunan.

Gustong pigilan ni Lucius si Nollace sa ginagawa niya sa kanyang anak, ngunit

pinigilan siya ng bodyguard. “Cecelia!”

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2548

Pinakawalan ng bodyguard si Cecelia, at bumagsak ito sa sahig. Sinimulan niyang

maramdaman ang epekto ng gamot pagkatapos uminom ng isang bote nito, at naramdaman
niya ang sakit na kumakalat mula sa kanyang tiyan.

Hindi niya pinansin ang imahe sa lupa at idinikit ang kanyang daliri sa kanyang
lalamunan, sinusubukan niyang isuka ang gamot, ngunit hindi ito nakatulong.

Pinandilatan ni Lucius si Nollace at sumigaw sa taas ng kanyang mga baga, "Ano ang
pinakain mo sa kanya, Nollace?!"

Inihagis ni Nollace ang walang laman na bote kay Lucius at sinabing, “Ibinalik ko
lang sa kanya ang pinakain niya sa asawa ko. May isang matandang kasabihan sa
Zlokova na nagsasabing "mata sa mata," ngunit huwag kang mag-alala, hindi siya
papatayin ng gamot na ito. Pagkatapos nito, kinuha ni Nollace ang kanyang mga
tauhan at umalis.

Dali-daling lumapit si Lucius sa tabi ni Cecelia at sumigaw, “Han, Cecelia!

Mabilis! Tumawag ng ambulansya! Bilisan mo!"

Sa ospital…

Dumating si Daisie sa harap ng ward ni Mia at kumatok sa pinto. Lumingon si Mia, at

sumilay ang ngiti sa kanyang mukha. “Ma’am?”

Pumasok si Daisie sa ward at umupo sa upuan. “Mabuti na ba ang pakiramdam mo

ngayon?”

Tumango si Mia. “Ayos lang ako. Sinabi sa akin ng doktor na maaari akong ma-
discharge sa ospital ngayon."

"I'm sorry for puttting you through all these, Mia," sabi ni Daisie habang
nakayuko.

Bahagyang natigilan si Mia at sinabing, “Bakit po kayo humihingi ng tawad sa akin,

ma’am? Kasalanan ko naman to. Dapat kanina ko pa ito napansin. Tsaka okay naman ako
ngayon pero iba ka ma'am. Buntis ka, at hindi ko mapapatawad ang sarili ko kung
kumain ka ng pagkain nang gabing iyon."

Siya ang dapat na humingi ng tawad kay Daisie, ngunit ang huli ang unang gumawa
nito, kaya nakaramdam ng awkward si Mia.
Nanginginig ang mga pilikmata ni Daisie. Sa katunayan, hindi alam ni Mia kung ano
ang kanyang natupok. Hindi niya alam kung ano ang mangyayari sa kanya kung kinain
niya ang pagkain.

Inakala ni Mia na ito ay sarili niyang kawalang-ingat o may problema sa pagkain, na

hahantong kay Daisie na maospital dahil sa pananakit ng tiyan.

Sa totoo lang, maswerte siya na naiiwasan niya ang trahedya sa pagkakataong ito,
pero magiging maswerte pa rin kaya siya sa susunod?

“Ma’am? Ayos ka lang?" Tanong ni Mia nang mapansin niya ang pag-aalala sa mukha ni
Daisie.

Umiling si Daisie at ngumiti. “Ayos lang ako. Dapat kang magpahinga."

Pagkatapos noon, tumayo siya at lumabas ng ward.

Nang pabalik na siya sa kanyang sariling ward, nabangga niya si Colton, na

nagkataong lumabas sa elevator.

Kumunot ang noo ni Colton at nagtanong, “Bakit ka na naman naglilibot? Akala ko ba

masama ang pakiramdam mo?"

Kinagat ni Daisie ang kanyang mga labi at sumagot, "Okay lang ako."

“Sige. I-pack ang iyong mga gamit. Pinapauwi na kita."

Natigilan si Daisie. "Ano? Pinapauwi mo ako?"

Pinagkrus ni Colton ang kanyang mga braso sa harap ng kanyang dibdib at sinabing,
“Buntis ka. Wala kang magagawa kung mananatili ka rito. At saka, ang iyong mahal na
asawa ay sobrang abala na halos hindi niya kayang alagaan ang kanyang sarili, at
iniisip mo pa rin na maaari ka niyang alagaan? Gusto mo bang mangyari ulit sayo ang
parehong bagay?"

Pagkatapos niyang magsalita, huminga siya ng malalim para pakalmahin ang sarili at
nagpatuloy. “Isinasantabi ang lahat, siya ang dahilan ng nangyari sa iyo sa
pagkakataong ito. Kung mananatili ka sa kanya, hindi ko alam kung ilang beses
mauulit ang ganitong bagay sa hinaharap.”

Idiniin ni Daisie ang kanyang mga labi at sinabi pagkaraan ng ilang sandali,
"Colton, hindi na ako makakabalik."

Nagulat si Colton. “Anong kalokohan ang iniisip mo? Ginagawa ko ito para sa
kaligtasan mo!"

“Alam kong nag-aalala ka sa akin, Colton. Alam ko rin na hindi ako kayang
protektahan ni Nolly sa lahat ng oras. Pero nakalimutan mo na ba ang sinabi sa atin
ni Nanay? Kapag may problema tayo, hindi natin ito tinatakasan. Harapin natin ito.”

Napatingin sa kanya si Daisie. “Colton, kung hindi ko man lang malutas ang problema
sa pagkakataong ito, ano ang silbi ng pagbabalik? Bumalik at magtago? Kapag ang
aking sanggol ay ipinanganak, at kung ako ay makaharap muli sa parehong problema,
ano ang aking gagawin? Tumakas at magtago ulit?"

Tatakbo ba siya at magtatago sa ilalim ng proteksyon ng kanyang mga magulang at

kapatid kapag siya ay nasa panganib?

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2549

Pagkatapos ay hayaan si Nollace na lutasin ang lahat ng mga problema?

Natahimik si Colton. Tiningnan niya ng matagal si Daisie bago ibinaling ang tingin.
"Bahala ka."

Base sa tono ng boses niya, alam ni Daisie na hindi na niya ito pipilitin. Ngumiti
siya at sinabing, “Salamat, Colton. Salamat sa pagsulong at pagtulong sa akin sa
tuwing may problema ako. Pero nasa hustong gulang na ako ngayon. Ayokong maging ang
dating Daisie na sa likod mo lang kaya."

Pagkatapos niyang magsalita, pumasok siya sa kanyang ward.

Tumayo si Colton sa koridor at nahulog sa malalim na pagmumuni-muni. Baka nagbago

na ang ate niya. Siya ay nagiging mas at mas independent.

Tama iyan. Kahit na ang kanyang kapatid na babae ay isang prinsesa na gustong
protektahan ng lahat sa pamilya, hindi siya kailanman naging tanga.

'Nollace, ang swerte mo talaga na naging asawa mo siya.'

Inihinto ni Nollace ang sasakyan sa harap ng ospital. Napalingon si Hedeon na nasa

driver's seat nang makitang hindi bumababa ng sasakyan si Nollace. “Nolly? Hindi mo
ba makikita ang asawa mo?"

Mariing idiniin ni Nollace ang kanyang mga labi, at puno ng pagkalungkot ang
kanyang mukha.

Hindi niya alam kung patatawarin siya ni Daisie o hindi. Kung ayaw niyang patawarin
siya, tatanggapin din niya ito. Kung tutuusin, ang kapabayaan niya ang naghatid sa
kanya sa panganib.

Siya ang nagdala sa kanya sa Yaramoor, at siya ang naging sanhi ng ganitong uri ng
bagay na mangyari sa kanya.

Hindi niya alam kung paano siya haharapin ngayon.

“Ako lang…”

"Nollace, nag-aalala ka ba na galit sayo ang asawa mo?" Nakita siya ni Hedeon at
nag-click sa kanyang dila. "Hindi ako makapaniwala na ang aming malupit at malupit
na si Nollace, na hindi natatakot sa anumang bagay sa mundo, ay natatakot sa
kanyang sariling asawa."

Bumaba ang mukha ni Nollace. "Seryoso ka?"

“Hindi, Nollace, inaaliw lang kita. At saka, hindi mo inaasahan na si Clover ang
magiging espiya ng b*tch na iyon. Alam kong nakakainis kapag may nakipagtalo sa iyo
sa isang bagay, ngunit hindi mo maiiwasan ang mga aksidente sa lahat ng oras. Hindi
ka diyos.

"Tao tayo, at hindi kailanman magiging perpekto ang mga tao. Ang magagawa mo lang
ay bawasan ang pinsala bago pa huli ang lahat."

Niluwagan ni Nollace ang kanyang kurbata at tumingin sa labas ng bintana. "Mukhang

mas napabuti ang paggamit mo ng wika."

Ngumisi si Hedeon at sinabing, “Oo naman. Nagtapos ako ng mga kurso sa wika noong
ako ay nasa unibersidad. Sige, itigil na natin ang pag-uusap. Narito ang iyong mga
rosas. Umakyat ka na diyan at humingi ng tawad sa asawa mo. Kung hindi mo malulutas
ang hindi pagkakaunawaan sa pagitan mo at ng iyong asawa habang may pagkakataon,
tiyak na pagsisisihan mo ito sa hinaharap."

Pagkatapos noon, binigay niya kay Nollace ang bouquet of blue roses. "Nollace, may
tiwala ako sayo."

Bumaba si Nollace sa kotse na may hawak na bouquet of roses at pumunta sa ward ni

Daisie. Saglit siyang nag-alinlangan at itinulak ang pinto.

Nakahiga ngayon si Daisie sa kama at nakatalikod sa kanya.

Dahan-dahan siyang naglakad papunta sa kama at umupo sa upuan. Gusto niyang hawakan
ang pisngi nito, ngunit nag-aalala siyang magising siya. "I'm sorry, Daisie.
Kasalanan ko ang lahat ng ito kung bakit hindi kita inaalagaan."

Biglang lumingon si Daisie para tignan siya. “At?”

Natigilan siya. "Ikaw ay gising?"

Bahagya siyang ngumuso at inilayo ang mukha. “Matagal na akong gising. Hindi lang
kita gustong tingnan."

Ibinaba ni Nollace ang kanyang ulo sa katahimikan.

Naramdaman ang kalungkutan at pagsisisi sa sarili sa kanyang mukha, ibinuka ni

Daisie ang kanyang bibig at sinabing, "Maliban kung..."

“Maliban na lang?” tanong niya.

Lumapit siya at mariing sinabi, "Maliban na lang kung hayaan mo akong sanayin ang
mga kasanayan ko sa pagme-makeup sa mukha mo sa loob ng isang linggo."

Walang pag-aalinlangan na sumagot si Nollace, "Deal."

Natigilan siya. "Sigurado ka ba?"

Napatingin sa kanya si Nollace. "Gagawin ko ang lahat basta hindi mo ako

papansinin."

Ngumisi si Daisie at sumandal sa kama. “Sige. Pagkatapos ay sabihin sa akin ang

tungkol kay Madam Ames. Kung nagtatago ka. isang bagay mula sa akin, tatanungin ko
si Colton. Tapos hindi na talaga kita papansinin."

Inabot niya si Daisie at hinila ito sa kanyang mga braso. Pinatong niya ang baba
niya sa ulo niya at tumawa." Sige. Sasabihin ko sa iyo ang lahat."

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2550

Walang itinago si Nollace kay Daisie at sinabi sa kanya ang lahat. Nang marinig ni
Daisie na ang utak sa likod ng lahat ay si Cecelia, natigilan siya saglit at hindi
na umimik. Hinawakan ni Nollace ang kamay niya. "Inilagay siya ng mga Taylor sa
tabi ko sa pamamagitan ng puwersa dahil gusto nilang lumikha ng mga pagkakataon
para sa anak na babae. Gayunpaman, nakita ko na ang kanilang pamamaraan at
pinalayas siya sa kumpanya. Kung ano ang instigasyon niya kay Madam Ames, babalikan
ko sila nang dahan-dahan ngunit tiyak pagkatapos nito." Nanatili siyang tahimik at
pagkatapos ay nagtanong, "Nollace, masakit bang harapin ang mga Taylor?"

Ipinaliwanag niya, “Ang mga Taylor ay may matatag na katayuan sa mga aristokrata,
at marami silang koneksyon sa gabinete at negosyo. Para sa mga kandidato sa
pulitika, ang mga boto ng mga Taylor ang pinakamahalaga. Bagama't ang Hathaways at
ang Taylors ay nasa parehong antas na ngayon, ang pagbunot ng mga Taylor ay hindi
isang madaling bagay na gawin."

‘Talagang malaki ang naiambag ng mga Taylor sa royal family. Ang maharlikang
pamilya ay hindi rin kayang harapin

mga normal na aristokrata nang walang kaswal na dahilan, kaya ang pakikitungo sa
pinuno ng pamilya ng gabinete ay magiging isang sakit sa *ss."

“Pero huwag kang mag-alala.” Hinaplos ni Nolace ang tuktok ng kanyang buhok, na may
kislap ng amusement na kumikinang sa kanyang mga mata. "Maaaring hindi ko maalis
ang mga Taylor, ngunit nakaisip ako ng mga ideya para harapin sila. Sinindihan ni
Cecelia ang fuse sa pagitan ng mga Taylor at ng royal family sa pagkakataong ito,
kaya hindi sila maglalakas-loob na kumilos nang padalus-dalos sa loob ng ilang
panahon."

Napatingin sa kanya si Daisie. "Kung gayon, sasamahan kita sa buong laban na ito."

Napatulala siya.

Ngumuso siya. “Wala akong pakialam kung sino si Cecelia. Since she dared to make a
move on my baby, I will not let her get away with this so easily."

Hinaplos ni Nollace ang pisngi niya at tumawa. "Tumingin sa iyo. Para kang sasabak
sa isang ring para makipag-away."

"Hindi ako nagbibiro dito." Seryosong sabi ni Daisie, “Dahil walang kahihiyan ang
mag-asawang Taylor na gusto nilang maging mistress mo ang kanilang anak, paano ako,
ang iyong legal na asawa, hindi papayagang magsabi tungkol dito? Ano ang iniisip
niya na magtatagumpay siya sa pag-agaw sa aking asawa mula sa akin?"

Lumakas ang ngiti ni Nollace, at kinurot niya ang pisngi nito. “Hinding-hindi siya
magtatagumpay. Maliban sa iyo, hindi na ako mahuhulog sa ibang babae."

Samantala, sa isang pribadong ospital…

Nagtagal sa ward sina Lucius at Bianca.

Nang makita ni Bianca ang kanyang anak na nakahiga sa kama, hindi niya napigilang
umiyak at nagreklamo sa asawa, “Kasalanan mo lahat ito! Ang nakikita mo lang ay mga
benepisyo at numero. Malinaw mong alam kung ano ang kaya ng Nollace Knowles!
Mayroon ka ba talagang puso na panoorin ang aming anak na babae na patuloy na
tumahak sa landas na ito at sirain ang kanyang buhay?"

Kumunot ang noo ni Lucius at hindi umimik.

Dahan-dahang iminulat ni Cecelia ang kanyang mga mata sa oras na ito, at si Bianca
ay sumugod sa kama. “Cecelia!”

“Mom…” Parang paos at tuyo ang boses niya.

Hinaplos ni Bianca ang bahagyang maputlang pisngi. "Salamat sa Diyos, sa wakas

nagising ka na."

May naisip si Cecelia at pinilit niyang umupo. “Dad, Mom, nandito ako naghihirap
lahat dahil sa

Nollace! Bakit niya ako tinatrato ng ganito? Hindi ko pahihirapan ang sarili ko sa
wala. Gusto kong makita ang Her Majesty!”

Natigilan si Bianca nang makita ang hysterical na emosyon ng kanyang anak, at

namumula ang mga mata nito. ” Cecelia, hindi ito makakabuti sa iyo. Ikaw ang may
kasalanan sa pangyayaring ito. Sa tingin mo ba talaga tutulungan ka ng Her Majesty
the Queen na humanap ng hustisya?"

Tinitigan ni Cecelia si Lucius. “Tatay!”

Kinuyom ni Lucius ang kanyang masseter at ipinikit ang kanyang mga mata. "Pag-
uusapan natin ito minsan sa hinaharap. Sa panahong ito, mas mabuting manatili kang
mababa at huwag nang magdulot ng gulo sa mga Taylor."

Tapos tumalikod na siya at naglakad palabas ng ward.

Nanginginig sa galit si Cecelia.

'Walang sinuman ang humindi sa akin. Ako si Cecelia Taylor, ang target ng paghanga
para sa iba pang marangal na kababaihan. Kahit may asawa na si Nollace, paano
maibibigay ang posisyon ng prinsesa sa isang dayuhan!?’

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2551

‘Di alintana kung gusto kong ipaglaban ang posisyon, iisipin lang ng lahat sa bansa
na ako ang pinaka-angkop na kandidato para pumalit sa posisyon bilang prinsesa ng
bansa. Gusto kong awayin ito dahil gusto kong malaman ng babaeng iyon ang kanyang
lugar at iwan ang prinsipe.

“Bakit ko naman siya bibigyan ng atensyon? At the end of the day, anak lang siya ng
Goldmanns.

'Gayunpaman, ginawa ito sa akin ni Nollace dahil sa babaeng iyon, at inaasahan ng

aking ina na pumikit ako dito!?"

Alam ni Bianca kung ano ang iniisip ni Cecelia at mabilis na sinubukan siyang
kumbinsihin. “Cecelia, si Nollace ay hindi kasing simple ng isang lalaki gaya ng
iniisip mo. Isipin ang kapalaran ng mga nakasakit sa kanya noong nakaraan. Bukod sa
pagiging anak ng Her Majesty the Queen, hindi siya karapat-dapat sa iyo, mahal kong
anak."

Paano makikinig si Cecelia sa kanyang ina sa sandaling ito? Ngumisi siya. "Kung may
iba pang prinsipe, pipiliin kong isuko siya. Pero kung gusto mo akong sumuko
ngayon, ginagawa mo lang akong katatawanan. Sinasabi mo ba sa akin na ako, ang anak
ng pinakamakapangyarihang aristokrata sa Yaramoor, ay hindi maihahambing ang aking
sarili sa anak ng isang mayamang negosyante mula sa Zlokova?"

'Nollace ay hindi ang palagi kong gusto. Ito ang simbolo ng katayuan at
kapangyarihan! At nagkataon na si Nolalce ang prinsipe.’

Hindi inaasahan ni Bianca na lalabas ang mga salitang iyon sa bibig ng kanyang
anak-nagulat siya. “Anong kalokohan ang sinasabi mo? Plano mo bang isakripisyo ang
iyong kaligayahan para sa gayong walang kabuluhang pakiramdam ng tagumpay?"

Walang pakialam siyang sumagot, “Anak ako ng mga Taylor. Para sa kapakanan ng
pamilya, ang gayong sakripisyo ay wala."

Isang bakas ng kalungkutan ang bumalatay sa mukha ni Bianca, at natahimik siya.

‘Alam na alam ko na palaging inuuna ni Lucius ang kanyang mga personal na interes
bago ang anumang bagay. Ngunit hindi ko inaasahan na ang aking sariling anak na
babae ay eksaktong pareho.

'Ano pa ang maaari kong sabihin?'

Makalipas ang dalawang araw…

Nakalabas na ng ospital si Daisie matapos makapasa sa pregnancy test. Dinala siya

ni Nollace pabalik sa manor, at si Mia, ang mayordomo, at ang mga katulong ay
tumayo lahat sa pintuan upang salubungin siya.

Nandoon ang lahat maliban kay Madam Ames. Ang pagkakaiba lang ay naging personal
assistant ni Daisie si Mia. Karaniwang wala siyang ibang ginawa maliban sa
pagluluto paminsan-minsan at paggugol ng halos lahat ng oras niya kay Daisie, na
isang napaka-relax na trabaho.

"Ma'am, welcome home." Lumapit si Mia, iniunat ang kanyang mga braso, at binigyan
ng mainit na yakap si Daisie.

Ang sunod-sunod na pagkilos na iyon ay nagpamukha sa kanya na medyo walang

pakialam.

Bahagyang kumunot ang noo ni Nollace.

Maging ang mga katulong sa gilid ay nabigla.

Siya ang pinaka-hyped at aktibong tao na naroroon.

Mukhang naramdaman din ni Mia na may mali, kaya binitawan niya si Daisie na saglit
na natigilan at napakamot sa pisngi sa hiya. "Paumanhin, ma'am, sobrang saya ko na
makita ka kaya nawalan ako ng kontrol sa sarili ko."

Hindi pinansin ni Daisie ang kanyang mga kilos ngunit sa halip ay tumawa siya ng
malakas. "Salamat."
Sa katunayan, tuwang-tuwa rin siya nang makitang maayos na si Mia.

Ipinulupot ni Nollace ang kanyang braso sa mga balikat ni Daisie. “Malamig dito sa
labas. pasok muna tayo."

Pumasok na ang dalawa sa bahay.

Napahawak si Mia sa dibdib dahil sa kaba.

‘Kanina ko lang niyakap si Mrs Knowles. What's with Mr. Knowles' glare? Ibawas ba
niya ang suweldo ko dahil doon?

'Ang kuripot niya kaya!?'

Samantala, sa Cabinet Council Building…

Bumaba si Lucius kasama si Max, isa sa mga miyembro ng Parliament. "Kumusta ang Her
Majesty the Queen kamakailan?"

Ngumiti si Max at sinabing, "Kamakailan lang ay naging abala ang kanyang Kamahalan
sa pagtanggap ng mga kinatawan mula sa iba't ibang bansa, kaya hindi na siya
makaalis."

Walang sinabi si Lucius.

Napatingin si Max sa kanya. “Kaka-asumir pa lang ng Her Majesty the Queen. Sa totoo
lang, maraming tao ang umaasa sa mga pagbabagong maidudulot ng Reyna sa Yaramoor.
At naniniwala ako na inaabangan mo rin ito, tama ba?"

"Syempre." Tumango si Lucius, at isang bakas ng emosyon ang bumungad sa kanyang mga
mata. “Kung tutuusin, nasaksihan namin mula sa Taylor ang paglaki ng lahat ng mga
naunang hari, kaya tiyak na inaasahan ko ito.”

Pagkalabas ng pinto, nagpaalam si Max sa kanya, sumakay sa kotse, at umalis.

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2552

Napatitig si Lius sa likod ng sasakyan, at unti-unting nawala ang ngiti sa kanyang

mukha.

" Ang tanging tao mula sa cabinet na nakita ni Queen Diana kamakailan ay si Max.
Tumanggi siyang makita ang sinuman mula sa natitirang bahagi ng cabinet.

'Pinaplano kong ipanalo si Max, ngunit ang lalaking ito ay masyadong matigas at
matuwid. Siya ay hindi sapat na taktika. Hindi nakapagtataka na siya ang pipiliin
ni Diana.

'Siya ay isang batang ibon lamang ngayon, ngunit mahihirapan akong makitungo sa
kanya kapag siya ay lumaki na bilang isang ganap na agila." Sa kabilang panig ng
lungsod…

Matapos pauwiin si Daisie at kumpirmahin na siya ay tumira na, pumasok si Nollace

sa palasyo upang salubungin ang kanyang ama. Habang kumakain kasama niya, nagkusa
si Nollace na sabihin sa kanyang ama ang tungkol kay Lucius.

Nagtaas ng ulo si Rick sa gulat. "Ano? At paano ang tungkol sa sanggol?"

“Mabuti naman ang bata. Dahil kung hindi ko sasabihin, ang mga Taylor ay
magkakaroon ng isang daang dahilan upang tumuntong sa palasyo at humingi ng
paliwanag. Nagtagumpay lang si Nanay bilang Reyna, kaya hindi ko na siya
pahihirapan."

Nang makitang tila naaabala si Nollace, napabuntong-hininga si Rick. "Ang kontrol

ng mga Taylor sa karamihan ng gabinete ay talagang hindi magandang balita para sa
iyong ina. Sa katunayan, naiintindihan din ito ng iyong ina, at iyon ang dahilan
kung bakit plano niyang bigyan ng pagkakataon ang ilang natatanging kabataan sa
pulitika sa malapit na hinaharap. Hangga't ang mga pinahahalagahang opisyal ay
hindi masyadong masama, magkakaroon sila ng kanilang pagkakataon."

Tumigil ang kamay ni Nollace na naghihiwa ng steak, at pumikit siya. "Pinaplano ba

ni Nanay na i-desentralisa ang kapangyarihan?"
"Tama iyan. Ang mga matandang geezers sa gabinete ay nagmonopolyo ng kapangyarihan
sa loob ng maraming taon. Inaayos nila ang mga taong may kaugnayan sa kanilang
sariling pamilya na lumahok sa pulitika upang pagsamahin ang kanilang sariling
posisyon, habang ang ibang mga tao ay hindi na magkakaroon ng pagkakataon." Mariing
itinuro ni Rick ang panloob na kuwento ng gabinete nitong ilang taon.

"Pumikit ang lolo mo at hindi ito pinansin noong panahong iyon dahil mayroon siyang
kapwa kapaki-pakinabang na relasyon sa kanila, at kailangan niya pa rin sila.
Ngayong nagtagumpay na ang iyong ina sa trono, hindi na niya ito iniisip."

Naunawaan ni Nollace ang kahulugan ng mga salita ng kanyang ama.

'Si Nanay ay hindi nagbabahagi ng parehong interes sa kanila, kaya ito ay pinaka-
makatwiran para sa kanya na gawin ang mga bagay na ito dahil hindi niya kailangang
pakialam ang kanyang relasyon sa kanila.

'Maaari siyang bumuo ng mga kapaki-pakinabang na relasyon sa sinuman sa anumang

oras at itaguyod ang sinumang karapat-dapat sa kanyang pagtitiwala. Hindi niya
kailangang paghigpitan ng mga taong iyon.

Kung sila ay tapat, natural na papayag si Nanay na mapanatili nila ang kanilang
orihinal na kapangyarihan, ngunit kung hindi sila sumasang-ayon sa kanyang mga
paraan, itataguyod ni Nanay ang kanyang sariling mga tao, i-desentralisa ang
kanilang kapangyarihan sa gabinete, at gagamitin ito bilang panimbang.

‘Ito ay katumbas ng pagbibigay ng pagkakataon sa mas maraming tao na makapasok sa

pulitika. Hangga't mayroon silang magagandang kakayahan, magkakaroon sila ng
pagkakataon na kumuha ng mga posisyon sa gabinete.

‘Ito ay patuloy na mag-iiniksyon ng bagong dugo sa loob ng gabinete, ang mga

miyembro ng gabinete ay papalitan o papalitan tuwing tatlong taon, at ang mga
bagong miyembro ay kukuha ng mga bagong posisyon upang hindi sila magkaroon ng
pagkakataon na manalo sa isa’t isa.

‘Marahil ay isinaalang-alang na ito ng aking lolo nang magpasya siyang gawing reyna
si Nanay bago siya pumanaw.

Tiyak na, pagkatapos mapagaan ni Diana ang pangangailangan ng pagiging isang

kandidato sa parlyamentaryo, nanalo siya ng tagay ng maraming mamamayan.
Gayunpaman, ang ilang miyembro ng gabinete ay hindi masyadong kontento sa kanyang
diskarte.

“Nawala na ba sa isip ang Her Majesty? Anong balak niya?”

“Sino ang nakakaalam? Siguro naisip niya ito dahil lang sa gusto niyang bantayan
natin ang isa't isa."

Pinag-uusapan ng ilang ministro ang desisyon ng Reyna sa koridor. Nang makita nila
si Lucius na papalapit sa kanila na may pagtatampo, alam din nilang tila hindi ito
nasisiyahan sa mga bagong rekisitos na inilabas ng Her Majesty.

“Kamahalan, ano ang iniisip ng Reyna? Nagbibigay ba siya ng babala sa atin?"

“Ang bagong walis ay nagwawalis. Talagang minaliit namin siya."

Nanatiling nagtatampo at tahimik si Lucius. Walang nakakaalam kung ano ang iniisip
niya.

Sa sandaling iyon, naglakad si Yorrick papunta sa kanila. "May pinag-uusapan ba

kayong lahat?"

Kailanman ay hindi kakampi ni Yorrick, kaya natural lang sa kanila na huwag pag-
usapan ang mga bagay na kanilang pinag-uusapan. Sa oras na ito, may sadyang
nagtanong, "Kamahalan, ano sa palagay mo ang mga bagong regulasyon ng
parliamentarian ng Reyna?"

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2553

kabanata 2554

Napapikit si Yorrick at ngumiti "I don't think the Queen's decision poses any
problem."
Galit na tanong ng lalaki. "Wala ka bang pakialam kung may pumalit sa iyo sa
cabinet?"

“Kung may iba pang kakayahan, I’ll be happy to step down from my current position.
Pagkatapos ng lahat, magkakaroon

panahon na lahat tayo ay kailangang magretiro, hindi ba?” May ngiti pa rin si
Yorrick sa kanyang mukha, at hindi masabi ng mga miyembro kung talagang sinadya
niya ang sinabi niya o kung sinusubukan niyang kutyain sila.

Ang mga taong iyon ay mukhang hindi nasisiyahan ngunit hindi nagbitaw ng kahit
isang salita.

Sumulyap si Yorrick kay Lucius I heard na naospital ang anak mo. Okay lang ba
siya?”

Nang mapalaki si Cecelia, lumabo ang tingin ni Lucius. “Saan mo ito narinig?”

Wala akong sinabi tungkol dito hindi ko hahayaang umiral ang mga tsismis tungkol sa
mga bagay na hindi makabubuti sa mga Taylor, at kumalat pa

Isang mahinang ngiti ang binigay ni Yorrick. "Hindi ako sigurado kung saan ko
nakita. Ito ay mula sa isa sa mga media outlet, kaya medyo nakakagulat sa akin.

Ang ekspresyon ni Lucius ay mukhang sobrang madilim sa sandaling iyon.

Pagkatapos ay sinuri niya ang balita habang siya ay pabalik at nalaman na kinondena
ng kanyang anak na babae si Nollace sa ilang mga platform ng social media, at
maraming mga media outlet ang nag-repost nito.

Sa sobrang inis ni Lucius ay sumakit ang dibdib niya.

"Inisip ba talaga ng tanga na iyon na dudurugin ng opinyon ng publiko si Nollace?"

Pagdating niya sa bahay, hinagis ni Lucius ang phone niya kay Cecelia. "Alam mo ba
ang ginagawa mo? I-delete mo na ang lahat ng artikulo at post na ito!”

Hindi ito sineryoso ni Cecelia. “Bakit ko naman sila tatanggalin? Siya ay may lakas
ng loob na pahirapan ako, kaya bakit hindi ko siya maatake sa pamamagitan ng
media?"

Napangisi si Lucius dahil sa galit. “May ebidensya siya sa ginawa mo at ng babaeng

iyon. Sa palagay mo ba ay ang mga pampublikong opinyon lamang na ito ay maaaring
makapinsala sa kanya?"

"Siya ay isang kriminal lamang na nagnanakaw ng mga sikreto. Sinong maniniwala sa

sinasabi niya?" Tumayo si Cecelia at tumingin ng diretso kay Lucius. “Tatay, huwag
kang mag-alala. Hindi kita isasama. Alam ko ang aking ginagawa."
Tumalikod si Cecelia at umakyat.

Ipinatawag ni Lucius ang mayordomo. "Saan nagpunta si Cecelia ngayon?"

Sumulyap ang mayordoma sa itaas at sinabi sa mahinang boses, “Ms. Nagpunta si

Taylor sa bilangguan at binisita ang babaeng iyon.”

"Nagpapagulo lang siya, at hindi man lang siya natatakot na matuklasan!" Si Lucius
ay nagngangalit ang kanyang mga ngipin.

at
‘Di kataka-takang naglakas-loob siyang i-post ang lahat ng mga kalokohang iyon sa
social media. Mukhang nakausap niya si Clover Finlay."

May pumasok sa isip ni Lucius, at bumulong siya sa tainga ng mayordomo.

Tumango naman ang mayordomo. “Naiintindihan.”

Sa Blue Valley Manor…

Si Daisie ay umidlip, at nang magising siya, nakita niya si Nollace na nakahiga sa

tabi niya habang nakapikit, hinahayaan

1/2

ipinatong niya ang ulo niya sa braso niya.

Pinagmasdan niyang mabuti ang mukha nito at malabong nakita ang bakas ng itim sa
eyebags nito.

Hindi niya ginising si Nollace at gusto niyang bumangon nang tahimik, ngunit isang
braso ang pumulupot sa kanyang baywang at niyakap siya, at isang mukha ang nakabaon
sa kanyang leeg at balikat.

Isang paos na boses ang narinig sa sandaling iyon. “Nagising ka na?”

Nakaramdam ng pangangati si Daisie at bahagyang itinulak siya palayo. "Magpahinga

ka na kung pagod ka na."

Kinurot niya ang pisngi niya. "Nagpahinga na ako."

Itinulak siya ni Daisie pabalik sa kama, sinabihang humiga, at tinakpan siya ng

kumot. "May mga madilim na bilog sa ilalim ng iyong mga mata, at sinasabi mo sa
akin na nakapagpahinga ka na?"

Ngumiti siya ng walang sinasabi.

Itinago niya siya sa ilalim ng kumot. "Nakita ko ang balita ngayon."

Tinitigan siya ni Nollace. “At pagkatapos?”

Mahinang singhal ni Daisie. "Alam kong wala kang pakialam, ngunit dahil ang babaeng
iyon ay naglakas-loob na kumilos sa aking asawa at magkalat ng tsismis tungkol sa
iyo, walang paraan na hahayaan ko siyang makatakas."

Ngumisi si Nollace at iniunat ang kamay para yakapin siya. “Tapos, pinagalitan mo
ba siya online?”

Sumandal siya sa umaalon-alon nitong dibdib. “Hindi ako gumanti sa kanya online.
Hiniling ko lang kay Colton na gawin ang isang bagay para sa akin.

Bahagyang ipinikit ni Nollace ang kanyang mga mata.

Kung paanong pinaboran ng opinyon ng publiko sa Internet si Cecelia, isang bagong

post ang na-upload sa lahat ng kanyang social media

mga account.

#Sure enough, grupo lang sila ng mga stupid commoner. Seryoso ka bang naniwala sa
sinabi ko? Isa lamang siyang prinsipe. Wala akong pakialam sa ginagawa niya. #
Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2554

Hindi lang iyon, inilantad pa ni Cecelia ang lahat ng call recordings at text
messages nila ni Clover.

Nagulat ang netizens sa naturang turnaround at halatang naiirita sila sa mga sinabi
ni Cecelia.

#Proud na proud ba itong b*tch sa sarili niyang status?#

#Bagay ba talaga ang mga Taylor? Hindi ba sila ay isa pang grupo ng mga aso na
pinalaki ng maharlikang pamilya bilang mga alagang hayop? Talaga bang minamaliit ng
mga aso ang kanilang may-ari ngayon?#

#We're just some stupid commoners, kaya hindi tayo dapat dumamay sa kanya, di ba?#

#May problema ba itong babaeng ito?#

#It turns out that she’s failed to seduce the prince, so she now holds a grudge
against him and started default him. Ito ay katawa-tawa.#

Ang opinyon ng publiko ay muling nagdulot ng napakalaking alon sa Internet at

itinulak ang paksa hanggang sa numero unong pinakatinatalakay na paksa sa Twitter
at marami pang ibang platform.

Sa kabilang dulo ng post, napatulala si Cecelia nang makita niya sa Internet ang
mga ganoong komento. Paano ito posible? Hindi ko man lang ito nai-post!"

Nang gusto niyang mag-log in sa kanyang mga social media account, napagtanto niyang
binago ang kanyang account at password!

“Cecelial” Binuksan ni Bianca ang pinto, dali-daling pumasok sa kwarto, at gulat na

tinitigan siya. "Ano ang nai-post mo sa iyong social media sa oras na ito!?"
Matagal na siyang hiniling na kumilos at ipaubaya ang lahat sa kanyang ama.

Ngunit talagang nagawa niyang magdulot ng mas malaking kaguluhan online.

Napakamot ng ulo si Cecelia, binasag ang kanyang telepono sa sahig, at sumigaw,

“Hindi ko ito pinost! May nagtatangkang i-frame ako!"

Humakbang si Bianca. “Cecelia, laban sa iyo ngayon ang opinyon ng publiko. Makinig
ka sa akin, mag-oorganisa kami ng press conference, at hihingi ka ng paumanhin sa
publiko…”

"Hindi ko gagawin!" Itinulak ni Cecelia ang kanyang ina at sumigaw ng masama,

“Bakit ako hihingi ng tawad? Hindi man lang sila karapat dapat humingi ng tawad sa
akin!"

Kung titingnan kung gaano katigas ang ulo ng kanyang anak, nag-alinlangan si Bianca
ngunit hindi nagsalita sa huli. Nang makita niya na ang sitwasyon ay nagiging out
of control habang lumilipas ang panahon, natakot siya na malaki ang epekto nito sa
kanilang pamilya.

Sa Blue Valley Manor...

Si Daisie ay nasa pag-aaral sa isang video call kasama si Colton. "Colton, na-hack
mo ba ang kanyang mga social media account at ninakaw ang mga ito?"
Nagcross arms si Colton at sumandal sa likod ng upuan. “Ano ang dapat ipag-alala?
Hindi ka pa rin ba nagtitiwala sa kakayahan ko?"

Tumawa ng malakas si Daisie. "Trust, pinagkakatiwalaan kita."

Lumitaw si Nollace sa likod ni Daisie sa ilang sandali at tumingin sa lalaki sa

screen. “Talagang may ginawa ka para kontrahin ang gayong walang kuwentang bagay.
May utang na loob ako sa iyo.”

“Nollace Knowles, itigil mo na ang pagiging sira-sirang brat diyan. Ikaw na ang
bahala sa iba pang bagay

sarili mo. Kung hahayaan mong masaktan si Daisie, gagawin ko—"

Bago pa matapos magsalita si Colton ay isinara na ni Nollace ang takip ng laptop.

Napalingon si Daisie sa likod at tinitigan siya. "Hindi pa tapos si Colton."

Bumaba ang tingin ni Nollace sa kanya. "Alam ko na ang sasabihin niya. Ilang beses
ko na itong narinig kaya masusuka ako kapag pinakinggan ko ito sa ibang
pagkakataon."

Nagtaas baba si Daisie. "Oh talaga?"

Yumuko siya at binigyan siya ng halik sa labi. “I’m to protect my wife at hindi na
siya hahayaang masaktan pa. Kailangan ko ba talagang ipaalala niya sa akin ang
tungkol dito?"

Itinaas ni Daisie ang kanyang kamay, hinaplos ang kanyang buhok, at ngumisi. “Then
you must protect yourself when you go out too, especially when you’re so good–
looking. Siguradong target ka ng ibang babae.”

Napamura si Nollace dahil sa bahagyang galit at kinurot ang pisngi. "Minsan,

iniisip ko na wala talaga akong magawa kapag nasa tabi kita."

Pagkaalis ni Nollace sa manor, nakatanggap siya ng tawag mula kay Edison habang
papunta siya.

Iniulat ni Edison, "Mr. Knowles, namatay si Clover Finlay sa bilangguan."

Agad na lumabo ang ekspresyon ni Nollace. "Kailan ito nangyari?"

“Kaninang umaga lang. Nandito ako ngayon sa Bureau of Justice, naghihintay ng

autopsy report niya."

Tinapos ni Nollace ang tawag, tumalikod, at pumunta sa Bureau of Justice.

Si Edison ay makikitang nagtatagal sa pasukan pagdating niya sa bureau. Nang

makitang pababa na ng sasakyan si Nollace, dali-dali siyang sumulong. "Ginoo.
Knowles.”

Niluwagan ni Nollace ang kanyang kurbata. "Lumabas na ba ang autopsy report?"

"Hindi, ngunit malamang sa lalong madaling panahon."

Huminto siya at tumingin kay Edison. "May tao pa ba dito?"

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2555

Natigilan si Edison dahil sinusubukan niyang hulaan kung ano ang nasa isip ni
Nollace, pagkatapos ng ilang sandali, sa wakas ay sumagot siya. Hindi ako nagpaalam
kahit kanino, pero hindi ako makasigurado kung walang nakakaalam."

Pagkaraan ng sampung minuto, pareho silang naghintay sa bulwagan, at lumabas ang

pinuno ng seksyon dala ang ulat ng autopsy. "Nandito ka na, Kamahalan"

Tiningnan ni Nollace ang ulat na "Ano ang nahanap mo?"

Sagot niya. "May nakita kaming amatoxin sa katawan niya. Ang lason na ito ay
matatagpuan sa mga lason na kabute. Ang pagkonsumo ng labis nito ay maaaring maging
sanhi ng pagkabigo sa puso."

Pagkatapos nito, nag-flip siya ng isang pahina. "Ngunit ang nakita naming kakaiba
ay ang pagkain sa bilangguan ay mahigpit na inihanda, kaya hindi ito dapat na
makikita lamang sa pagkain. Wala rin kaming nakitang lason sa kanyang selda."

Bulong ni Edison kay Nollace. “May nasuhulan?”

Kumunot ang noo ni Nollace ngunit hindi sumagot.

Pagkaalis nila sa Bureau of Justice, ipinatong niya ang kanyang braso sa balikat ni
Edison at ngumiti. "May misyon ako para sa iyo."

Tumango si Edison "Sure."

Hinarangan ni Nollace ang pagkalat ng balita tungkol sa pagkamatay ni Clover sa

bilangguan. Gayunpaman, ang kanyang pagkamatay ay na-leak pa rin sa media
pagkatapos ng ilang araw.

Dinagsa ng mga reporter ang lobby ng Yanis Tech. Nang magpakita si Nollace, lahat
sila ay sumugod at nagtanong, "Mr Knowles, si Clover Finlay ay dating nagtatrabaho
para sa iyo, at mayroon kaming tip-off tungkol sa kanyang pagkamatay sa
bilangguan."

"Dahil siya ang naging sanhi ng pagkalaglag ng iyong asawa, pinatay mo ba talaga
siya habang siya ay nakakulong?"

"Talaga bang konektado sa iyo ang pagkamatay niya?"

Natahimik si Nollace nang harapin ang lahat ng pagtatanong.

Sumugod si Hedeon at itinulak ang mga camera palayo. “Anong pinagsasabi mo? Paano
maiuugnay ang kanyang kamatayan kay Mr. KNowles? Sino ang nag-hire sa iyo para
magkalat ng ganito?"

Kumunot ang noo ng mga reporter. “Gusto lang namin ang katotohanan. Bukod pa rito,
alam namin na noong gabing siya ay nalason, binisita ni Mr. Knowles ang bilangguan.
Bakit niya sinubukang i-block ang balita kung wala siyang kaugnayan sa pagkamatay
niya?"

Nagkatinginan ang ibang mga reporter. Nalaman nilang patay na si Clover ng ilang
araw bago iyon, at halatang cover-up ito.

Wala ba talaga itong kaugnayan sa kanya?

Bumagsak ang mukha ni Hedeon, at gusto pa niyang makipagtalo sa kanila, ngunit

hinawakan ni Nollace ang kanyang balikat at umiling.
Pinipigilan ni Hedeon ang kanyang galit at tumigil sa pagsasalita.

Tumingin si Noliace sa camera, inayos ang kanyang sando, at sinabing may kalmadong
ekspresyon. “I did block the news because I was investigating her cause of death.
Lahat ng tao sa Bureau of Justice ay maaaring kumpirmahin iyon."

Nagkatinginan ulit ang mga reporter.

Ipinatong ni Nollace ang kanyang daliri sa kanyang relo at tumingala nang walang
pagbabago sa ekspresyon. “Nag-iimbestiga ako pero nauwi sa pagiging suspek. Kaya,
saan mo nakuha ang impormasyon na hinaharang ko ang balita?"

Natahimik ang lugar. Itinuro ni Hedeon ang reporter na pinakamalakas na nagtanong

sa kanila. "Eksaktong Sabihin sa amin, saan mo nakuha ang impormasyon?"

Ang reporter ay inilagay sa lugar. "Nakuha lang namin ang impormasyon, pero hindi
namin alam kung kanino galing."

Na-curious ang iba dahil hindi nila masabi kung lehitimo ba ang impormasyong nakuha
nila Kung oo, makukuha sana nila ang pinakamagandang headline at ilang exposure,
ngunit kung ito ay panloloko, magkakaroon sila ng problema sa pagkakasala sa
prinsipe

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2556

Umalis na ang mga reporter. Pumasok si Hedeon sa main hall kasama si Nollace.
"Nollace, anong nangyayari? Patay na si Madam Ames?"

Wala siyang alam tungkol doon.

Huminto si Nollace sa harap ng elevator at mahinahong tumango. “Oo.”

Biglang naintindihan ni Hedeon. “So, nandito ang mga reporter para i-frame ka? Sino
ang magiging tanga para ipinta ang kanilang sarili bilang suspek?"

Hinarang ni Nollace ang balita, kaya ang mga taong nagtatrabaho sa bilangguan at
ang bureau lang ang nakakaalam. Kapag lumabas na ang balita, nangangahulugan ito na
ang mga tao mula sa dalawang lugar na ito ang 'problema'.

Tumingin siya kay Hedeon at tinapik ang balikat nito. "Matalino ka naman."

"Ako dapat kung gusto kong makasama ka." Malaki ang ngiti ni Hedeon.

Tumango si Nollace. "Inayos ko ang buong bagay."

Napawi ang ngiti ni Hedeon habang sinusundan siya sa elevator. "Nagbibiro ka ba?"

“Sa tingin mo ba ako?”

"Hindi, pero ang mga reporter ngayon... Inayos mo na pumunta sila?"

"Hindi nila alam iyon." Tumingin sa kanya si Nollace at umiling. "Ngayong alam mo
na, kung hahayaan mo itong mawala..."

Pinilit ni Hedeon ang kanyang dila. “Sige, mapagkakatiwalaan mo ako. Hindi ako
snitch. Huwag mag-alala. Magpapanggap akong hindi ito nangyari."

Sa wakas ay pinalaya na niya ang kanyang kuryusidad. "Ngunit bakit mo ginawa ito?"
Si Nollace ay lumabas ng elevator at patungo sa kanyang opisina, kasama si Hedeon
na nakasunod malapit sa likuran.

Pumasok sila sa opisina, at isinara ni Hedeon ang pinto pagkatapos lingunin upang
masiguradong walang tao

doon.

Tinanggal ni Nollace ang kurbata niya at umupo sa couch. "Nakita ng kulungan na

patay na si Clover. Kung ang media ay pumunta doon at ang kanyang sanhi ng
kamatayan ay nalantad, ang mga tao sa likod nito ay tiyak na magsisimulang mag-
panic.

Umupo si Hedeon sa tapat niya. "Ipinaalam mo sa mga reporter na patay na siya, kaya
pinaghihinalaan ka nila para lang isipin ng salarin na may ibang nag-leak ng
balita?"

“May ganyan.” Tumingin si Nollace sa kanyang relo. "Sa palagay ko ay dapat na

nakuha na ng taong iyon ang impormasyon ngayon."

Sa pag-aaral ng Taylor manor….

Hinagis ni Lucius ang diyaryo sa mayordomo. "Anong ginawa mo? Hindi mo ba sinabi sa
akin na hinarang ni Nollace Knowles ang balita tungkol sa pagkamatay ni Clover?
Paano pa ito nakalabas?"

Kinuha ng mayordomo ang diyaryo, tiningnan ito, at agad na nag-aalala. "Ako... Sir,
hindi ko alam kung ano ang nangyari, pero sinabi nila sa akin na hinarang ng
Kanyang Kamahalan ang lahat ng balita na lumabas sa araw na iyon."

Lumitaw ang mga ugat sa leeg ni Lucius, at mukhang galit na galit siya.

May naalala ang mayordoma at agad na sinabi, “Naghihinala ang media na ito ay
nauugnay sa Kanyang Kamahalan. Ang kailangan lang nating gawin ay idikit sa kanya-”

"Ipin ito sa kanya?" Naikuyom ni Lucius ang kanyang panga. “Napuno ba ng sh*t ang
utak mo? Iniimbestigahan niya ito bilang ang prinsipe. Ang mga tao sa Kawanihan ng
Katarungan ay maaaring magbigay ng patotoo para dito. Paano mo iipit sa kanya? Sa
tingin mo ba masusuhol mo sila?"

Kung maglakas-loob si Nollace na imbestigahan ang pagkamatay ni Clover sa bureau at

harangin ang balita, kung may sumubok na atakihin siya, ito ay katulad ng pagpasok
sa isang bitag.

Kung hindi siya pipi, nahulaan niya na ang problema ay nasa departamento ng
bilangguan. Ipinagpalagay niya na walang katibayan na ang kanyang anak na babae ay
nag-utos kay Clover na gawin ang anumang bagay pagkatapos ng kamatayan ng huli.

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2557

Sa panahong hinarang ang balita, pinalabas sa kulungan ang taong nakasama nila.
Gayunpaman, malalagay sila sa problema kung ito ay malantad at sinimulan itong
tingnan ng departamento ng bilangguan.

Pawis na pawis ang mayordoma. "Ano ang dapat nating gawin kung gayon?"

Umupo si Mr. Tyler sa kanyang upuan na may taimtim na mukha. "Patahimikin sila
magpakailanman."
Nanghina ang mga binti ng mayordomo, at siya ay nabigla. "Sir, ngunit siya ang
aking-

Hindi siya binigyan ni Mr. Tyler ng pagkakataong mag-isip tungkol dito. "Kung hindi
siya mamamatay, mamamatay ka. Naririnig mo?”

Hinawakan ng mayordomo ang kanyang lalamunan at hindi nangahas na sumilip.

Madilim sa labas nung

nagliwanag ang mga ilaw sa Blue Valley Manor.

Pumasok si Edison sa study at nakita si Nollace na nakasuot ng itim na silk robe na

nakatayo sa harap ng bintana.

“Sir, nagsagawa ng masusing inspeksyon ang departamento ng bilangguan. Maliban sa

isang tao na naka-sick leave, lahat ng nakipag-ugnayan kay Clover ay
inimbestigahan."

Napakurap-kurap si Nollace at napatingin sa lalaking nasa likuran niya sa

pamamagitan ng repleksyon. "Naka-sick leave sa araw na iyon?"

"Oo, dinala ko ang impormasyon."

Iniabot ni Edison ang impormasyon sa kanya. Tumalikod siya at kinuha iyon.

Sinabi ni Edison, “Ang lalaki ay tinatawag na Bart Duval. Siya ay mula sa hilaga at
nagtatrabaho sa bilangguan

kusina sa loob ng limang taon. Siya ay nasa sick leave sa araw ng pagpatay, at
lahat ay nakapagkumpirma

iyon.”

Nilibot ng mga mata ni Nollace ang paligid. "Hindi niya ginalaw ang pagkain ng mga
bilanggo?"

Umiling si Edison. "Isa pang tao ang gumawa ng pagkain, at ang taong iyon ay nasa
ilalim ng imbestigasyon ngayon."

Nang makita niya ang hinala sa mga mata ni Nollace, nagtanong si Edison, "Sa tingin
mo ba ginawa niya ito?"

“Siya lang ang wala, kaya nakakapaghinala. Tingnan mo kung may mga kamag-anak siya
rito at alamin kung saan siya nakatira.”

Pagkatapos ay ibinigay niya ang file kay Edison, na binawi iyon. "Opo, ginoo."

Naglakad si Nollace sa kwarto at nakitang isang ilaw na lang ang natitira.

Umupo siya sa gilid ng kama, hinila ang kumot sa ibabaw ni Daisie, at yumuko para
halikan siya.

Biglang nagmulat ng mata si Daisie at hinarangan siya. “Ano pa ang ginagawa mo?”

Tumigil siya, saka hinawakan ang kamay niya at tinaas ang kilay. “Hindi ka ba
natutulog?”
"Hinihintay kita."

Lumingon siya at nagbigay ng nakakatamad na ngiti.

Humiga si Nollace sa tabi niya at hinayaan siyang humiga sa braso nito.

Lumapit si Daisie sa dibdib niya at niyakap siya. "Nolly, magpapa-check up ako

bukas."

“Sasama ako sa iyo.”

"Hindi." Tumingala si Daisie sa kanya habang ang mainit na liwanag ay sumilay sa

kanyang mukha. “Sasama sa akin si Mia. ako lang

1/2

Chal

nagpapaalam sa iyo.”

Kumunot ang noo niya. "Hindi mo na ako kailangan?"

Tumawa si Daisie at tinapik ang kanyang ilong. “Siyempre ginagawa ko. Dapat nasa
tabi kita habang naghahatid."

Hinawakan ni Nollace ang kanyang kamay, hinalikan ang kanyang kamay, at sinabi sa
paos na boses, "Siyempre."

Kinabukasan…

Pumunta sina Daisie at Mia sa ospital kasama ang mga bodyguard.

"Ma'am, bakit hindi mo pinayagan ang Kanyang Kamahalan na sumama?" Hindi alam ni
Mia kung ano ang tamang paraan para tugunan siya.

Hinaplos ni Daisie ang kanyang tiyan, na nagsimula nang magpakita, ngumiti, at

sinabing, “Ito ay isang check-up lang. May mas importante pa siyang dapat
puntahan."

Alam ni Daisie na iniimbestigahan niya ang pagkamatay ni Clover. Hindi siya naawa
sa kanyang pagkamatay ngunit hindi siya maaaring umupo sa paligid kapag may
nagsisikap na ipit ito sa kanyang asawa.

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2558

Gayunpaman, naniniwala si Daisie na magagawa ni Nollace na malinis ang kanyang

pangalan.

Pagkatapos niyang pumasok sa silid, tumingala si Daisie kay Mia at sinabing,

“Maaari kang maghintay sa labas.”

Tumango si Mia, pinanood siyang pumasok, at naglakad-lakad sa corridor.

After 15 minutes, nag walk out si Daisie.

Lumapit si Mia at nagtanong, “Paano nangyari?”

Inabot sa kanya ni Daisie ang mga larawan mula sa ultrasound.

Lumapit si Mia at nagulat siya. “Oh wow, kambal?”

Pinatahimik siya ni Daisie. “Itago mo muna sa ngayon. Huwag ipaalam sa sinuman na

mayroon pa tayong mga sanggol."

Inihayag ni Nollace na sina Clover at Cecelia ang naging sanhi ng kanyang

pagkalaglag dahil may mga plano ito. Kailangan niyang makipaglaro para protektahan
ang mga bata.

Tinakpan ni Mia ang bibig at tumango. "Oo, ma'am."

Si Daisie at Mia ay lumabas ng ospital at nabangga si Cecelia na naglalakad palapit

sa kanila, tila naroon din para magpa-check-up. Marahil ay dahil ito sa mga side
effect ng pag-inom ng gamot.

Nang makita sila ni Cecelia, nagbago ang ekspresyon ng mukha niya nang tanggalin
niya ang kanyang salaming pang-araw at pinandilatan ang mga ito."

Ikaw?"

Mabilis niyang sinulyapan ang tiyan ni Daisie. Nakasuot siya ng maluwag na damit na
may coat, kaya hindi ito mukhang. buntis siya.

Nagtaas ng kilay si Daisie. "MS. Taylor, nagkataon lang. Anong ginagawa mo dito?"

Bumagsak ang mukha ni Cecelia nang maalala ang ginawa sa kanya ni Nollace, na
pinilit siyang uminom ng gamot at ginulo ang kanyang menstrual cycle. Sobrang sakit
din ng tiyan niya, all for this woman!

Ngumiti siya sa pamamagitan ng kanyang mga ngipin. “It’s none of your business.
Gayunpaman, hindi ka dapat maglakad-lakad ngayong nawalan ka ng iyong anak."

Inis na inis ni Mia. "Paano mo nasabi yan!?"

Itinaas ni Daisie ang kanyang kamay para pigilan siya at tumingin sa mga mata ni
Cecelia. “Pwede na akong mabuntis ulit. Gayunpaman, dapat kang magpahinga
pagkatapos uminom ng gamot na iyon. Baka maging baog ka.”

Ang pagbanggit ng gamot ay nag-trigger kay Cecelia, at sumigaw siya ng malakas,

"How dare you curse me!?"

Itinaas niya ang kamay para sampalin si Daisie.

Malutong ang tunog ng sampal, ngunit hindi ito sa mukha ni Daisie, kundi sa kanya.

Si Daisie ay mas mabilis kaysa sa kanya at binigyan siya ng isang sampal, na naging
dahilan upang bahagyang mamaga ang mukha ni Cecelia. Tinakpan niya ang mukha niya
at nagulat siya.

Hinaplos ni Daisie ang nasusunog niyang palad at ngumiti. “Ginawa ko ito para sa
bata. Nararapat sa iyo iyan."

“B*tch ka! Paano mo nagawa ito-"

Sumugod si Cecelia kay Daisie habang sinasabi iyon, ngunit mabilis na tumayo si Mia
sa kanyang harapan. Ikinaway ni Cecelia ang kanyang mga kuko sa mukha ni Mia, na
ikinakalmot niya.

Bumagsak ang mukha ni Daisie nang makita niya sila, at sinapak niya si Cecelia.
1-2

Pero dahil baka gumamit siya ng sobrang lakas, medyo sumakit ang ibabang bahagi ng
tiyan niya. Huminga siya ng malalim para hindi masyadong halata.

May napansin si Mia at agad siyang nilapitan para hawakan. "Ayos ka lang ba,
ma'am?"

Umiling si Daisie at tumingin kay Cecelia.

Sa sandaling iyon, sumugod ang mga bodyguard ni Cecelia, "Ms. Taylor!”

Tinulungan siyang bumangon ng mga bodyguard, ngunit itinulak niya ang mga ito at
pinaputukan si Daisie. "Isa ka lang Goldmann, pero naglakas-loob kang saktan ako.
Kung may ginawa man ako sa iyo ngayon, sa palagay ko ay hindi magagawa ng Goldmann
ang anumang bagay sa akin!"

Nagtaas baba si Daisie. “Sige na.”

Napatingin si Cecelia sa mga bodyguard sa likod niya. "Bigyan mo sila ng magandang

bugbog!"

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2559

Lumapit ang bodyguard kay Daisie.

Sumigaw si Mia, "Tulong!"

Narinig ng mga bodyguard na kasama nila ang boses ni Mia at napansin nilang may
mangyayari, kaya dali-dali silang lumapit. Nalampasan nila ang mga bantay ni
Cecelia sa dami.

Tinuro ni Mia si Cecelia. “Gustong bugbugin ng babaeng ito ang ma’am natin. Anong
gagawin natin diyan?"

Hindi namalayan ni Cecelia na dinala na rin nila ang kanilang mga bodyguard.
Naikuyom niya ang kanyang panga at mayabang na sinabi, “So ano? Iyan ang aking
turf. Gagawin ba ako ng mga tauhan mo? Ako ay isang Taylor. Hindi ka mabubuhay sa
Yaramoor kung may mangyari sa akin."

Ngumisi si Daisie at tumingin sa mga bodyguard. "Gawin mo."

Walang pakialam ang mga bodyguard kung sino si Cecelia at sinimulan nilang bugbugin
ang kanyang mga tauhan. Lahat sila ay mga propesyonal na mandirigma, kaya madali
nilang nasupil ang iba.

Napaatras si Cecelia na parang namumutla. "Baliw ka ba? Ako ay isang Tayl-"

Bago pa siya makatapos ay sinampal siya ng isa sa mga lalaki na nagpabagsak sa

kanya sa sahig.

Nataranta si Cecelia nang tumunog ang kanyang tenga. May dugo pa nga sa gilid ng
labi niya, at namamaga nang husto ang mukha niya.

Natigilan siya dahil sinampal siya ng hamak na bodyguard.

Lumapit si Daisie sa kanya at tumingin sa ibaba. “Taylor ka lang, pero prinsipe ang
asawa ko. Sa tingin mo ba matatakot ang isang prinsipe na gawin ang anumang bagay
sa anak ng isang aristokrata? Maaaring isipin ng mga tao ang

Si Taylors ang royals kung totoo iyon." Nanginginig sa galit si Cecelia–halatang

nasampal ang kanyang kayabangan.

Nag cross arms si Daisie at nagpatuloy. "Wala akong pakialam sa inyo Taylors. Kung
gusto mong ihambing ang katayuan, ang aking lolo ay isang bilang sa Stoslo. Mas
mataas kami sa social hierarchy kaysa sa inyo mga Taylor, ngunit hindi ako naging
kasing yabang. Bakit sa tingin mo ay magagawa mo iyon?"

Pagkatapos ay yumuko siya palapit sa kanya. “Ikaw na walang alam na babae.

Naiintindihan ko naman. Kaming mga Goldmann ay nasa mundo ng negosyo, ngunit hindi
ito nangangahulugan na maaari mo kaming i-bully."

Tumayo ng tuwid si Daisie at naglakad palayo kasama si Mia at ang mga bodyguard.

Tiningnan ni Cecelia ang mga walang kwentang bodyguards niya at saka ang sarili
bago nawalan ng malay dahil sa sobrang galit.

Pagbalik nila sa kotse, masayang sinabi ni Mia, “So what if she’s a Taylor?
Naglalakad siya na walang laman ang ulo. Akala niya wala kaming gagawin sa kanya.
Masyadong nakakatawa iyon."

Deserve niya ang sampal na iyon.

Nagkibit balikat si Daisie. "Nakita ko ang maraming tao na gustong itulak ang mga
tao sa paligid. Iisipin niyang mabubully niya tayo kung hindi ko siya tuturuan ng
leksyon."

Matagal na niyang balak na palohin si Cecelia. Natuwa siya na binigyan siya ni

Cecelia ng dahilan para gawin iyon.

“Eksakto. Ayaw ko sa mga aristokrata na nang-aapi ng mga tao. Ang lahat ng kanilang
ginawa ay ipinanganak sa isang mabuting, pamilya. Walang dapat ipagmalaki iyon."

Kinasusuklaman niya ang matataas na uri, na nag-aakalang mas magaling sila kaysa sa
lahat, ngunit magkaiba sina Daisie at Freyja.

Napansin ni Daisie ang kalmot na naiwan ng mga kuko ni Cecelia sa mukha ni Mia.
Bibigyan kita ng ointment kapag nakabalik na tayo. Ayokong mag-iwan ng peklat."

Hinawakan ni Mia ang kanyang mukha, ngumiti, at sinabing, “Salamat, ma’am.” Nalaman
ni Nollace na sinampal si Cecelia. Nang marinig ito ni Hedeon, pumalakpak siya at
nag-cheer. “Good job, Daisie. Tiyak na umiyak ang mayabang na babaeng iyon.”

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2560

Bumaba ang mukha ni Nollace. "Mukhang hindi pa niya natutunan ang kanyang leksyon."

Maaaring nagtagumpay na si Cecelia kung wala siyang mga bodyguard para protektahan
si Daisie sa buong orasan.

"Well, siya ay isang Taylor, at ang kanyang ama ang kanyang pinakamalaking
tagasuporta. Sa tingin mo, magkakaroon ba siya ng respeto sa ibang tao? Kahit na
ang pinakamakapangyarihang kapitalista ay pinalaki ng mga Taylor."

Mas nakikita ni Hedeon ang buong larawan kaysa sa iba. Pagkatapos ng lahat,
mayroong hindi mabilang na mga plutocrats o mayayamang bata sa Haniston na
sinamantala ang kanilang background ng pamilya upang makuha ang lahat sa kanilang
paraan. Hangga't nananatiling nakatayo ang kanilang mga pamilya, magagawa nila ang
lahat ng gusto nila, at walang makakapigil sa kanila.

Iyon ay maliban kung ang kanilang mga pamilya ay bumaba sa mga burol o nahulog mula
sa biyaya.

Nilalaro ni Nollace ang panulat sa pagitan ng kanyang mga daliri nang makatanggap
siya ng mensahe mula kay Edison.

Hinahabol ni Edison ang dalawang lalaki sa kalye, ngunit hindi nagtagal ay nawala
siya sa paningin nila.

Kinagat niya ang kanyang dila at nagngangalit ng mahigpit ang kanyang mga ngipin.
Bumalik siya sa eksena at tiningnan si Bart na kanina pa binaril. Ang bala ay
dumaan sa kanyang dibdib, at ang kanyang mga pupil ay nagdidilat na.

Patay na si Bart.

Nilabas ni Edison ang phone niya at tumawag.

Pagkatapos nito, pumunta siya sa himpilan ng pulisya para magbigay ng kanyang

pahayag. Paglabas niya ay dumating na si Nollace. Ibinaba niya ang kanyang ulo at
sinabing, “I’m sorry, Mr. Knowles. Huli na nang makarating ako doon."

“Huwag kang mag-alala. Hindi mo kasalanan." Sinabi ni Nollace, "Kahit napatay na

nila si Bart, mayroon pa rin tayong ibang paraan para makuha ang gusto natin."

Biglang may naalala si Edison at nagtaas ng ulo. “Nalaman ko na may kapamilya si

Bart sa lungsod. Kapatid niya iyon, ngunit bihira silang makipag-ugnayan sa isa't
isa."

"Talaga?"

“Oo. Pakiramdam ko ay kakaiba din ito. Pareho silang magkapatid, pero bihira silang
makipag-ugnayan sa isa't isa. Sinabi ng kanyang mga kasamahan sa bilangguan na
hindi nila narinig na binanggit niya ang anumang bagay tungkol sa kanyang kapatid."

Saglit na nag-isip si Nollace bago nagtanong, "Nagkaroon ba sila ng sama ng loob sa

isa't isa?" Umiling si Edison. “Hindi. Narinig ko mula sa bilangguan na labis na
hinahangaan ni Bart ang kanyang kapatid.”

Hinangaan niya ang kanyang kapatid, wala silang sama ng loob sa isa't isa, at
bihira silang makipag-ugnayan sa isa't isa.

Bahagyang tumawa si Nollace at sinabing, “Mukhang maganda ang buhay ng kapatid

niya. Tiyak na nakipagrelasyon siya sa isang aristokrata."

Nagtanong si Edison, "Ano kaya ang iniisip mo?"

“Nakapunta ka na sa bahay ni Bart, tama ba? May napansin ka ba?”

Nag-isip sandali si Edison at sumagot, “Wala akong nakitang espesyal sa bahay niya.
Ito ay isang ordinaryong bahay lamang. Isa pa, nirentahan niya ang lugar sa murang
halaga. Sa tingin ko, matipid na tao si Bart. Maging ang kanyang mga kasangkapan ay
luma na.”

Nang matapos siyang magsalita ay may napansin siya. "Sinasabi mo ba na ang kanyang
kuya ay hindi gaanong nakikipag-ugnayan sa kanyang nakababatang kapatid dahil ayaw
niyang malaman ng mga tao ang tungkol sa sitwasyon ng kanyang kapatid?"
Napatingin si Nollace sa malayo. "Huwag kalimutan na si Bart ay hindi pa nagsilbi
sa militar. Sigurado akong kapatid niya ang tumulong sa kanya para makakuha ng
trabaho sa bilangguan. Hindi magiging ganito si Bart kung ang kanyang kapatid ay
isang aristokrata.

"Sa tingin ko ang kanyang kapatid ay nagtatrabaho para sa isang aristokrata. Dalawa
lang ang dahilan kung bakit bihira niyang makontak ang kanyang kapatid. Ang isa ay
gusto niyang protektahan ang kanyang kapatid, at ang isa pa ay hindi siya
pinapayagan ng taong pinaglilingkuran niya na gawin iyon.”

Nakita ni Edison ang liwanag at sinabing, “Nakikita ko. Maaaring maghinala ang mga
tao kung ang lalaking ito ay may malapit na kaugnayan sa isang tao mula sa
bilangguan. Kaya, hindi sila makikipag-ugnayan sa isa't isa maliban kung ito ay
talagang kinakailangan. Para naman kay Bart, hindi niya sinabi kahit kanino ang
tungkol sa kapatid niya dahil mabigo man siya sa kanyang misyon, hindi rin siya
magdudulot ng gulo sa kapatid niya.”

Ang taong pinagsilbihan ng kapatid ni Bart ay maingat. Alam niyang may nagtatrabaho
sa kulungan ang kanyang lalaki, at tila hindi pinoprotektahan ng kapatid ni Bart si
Bart. Napilitan siya.

Kung hindi, hindi sana napatay si Bart.

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2561

Sa Taylors…

Itinulak ni Cecelia ang lahat ng pagkain na dinala ng dalaga sa sahig. "Labas!

Umalis ka dito!"

Dumating si Lucius at ang kanyang asawa sa silid. Nang makita niya ang kalat sa
sahig, sumimangot siya at pinaalis ang kasambahay.

Pumasok si Bianca sa kwarto at umupo sa tabi ng kama. Sa pagtingin sa kanyang anak

na babae, na ang mukha ay namumula pa rin, sinabi niya, "Cecelia, huminahon ka."

“Paano ako kakalma? Hiniling ng b*tch na yun sa lalaki niya na sampalin ako!
Hiniling niya sa isang mababang bodyguard na sampalin ako!"

Si Cecelia ay hindi kailanman napahiya ng ganito, at ang kanyang mukha ay puno ng

galit.

Pumasok si Lucius sa silid, at ang kanyang ekspresyon ay madilim. “Parang hindi ka

pa rin natuto ng leksyon mo. Cecelia, tatanggihan kita kung hindi ka titigil
ngayon!"

Namula ang mga mata ni Cecelia nang pagalitan siya ng kanyang ama sa halip na
aliwin siya. “Dad, sinisisi mo ba ako? Ito ay malinaw na kasalanan ng b*tch na
iyon!"

"Si Nollace ang kanyang asawa, at siya ang prinsipe. Paano ka makakalaban sa
maharlikang pamilya? Hindi ako makapaniwala na napakatanga mo. Gusto kong maging
asawa ka niya, hindi saktan siya!" singhal ni Lucius.

Hindi kumibo si Bianca dahil alam na alam niya ang ugali ng sarili niyang asawa.

Natigilan din si Cecelia.

Samantala, isang katulong ang lumitaw sa pintuan at nagsabi, "Ginoo, narito ang
Kanyang Kamahalan."

Nagbago ang ekspresyon ni Lucius. Alam niya na si Nollace ay tiyak na walang

kabuluhan sa pagpunta dito sa ganitong oras.

Si Cecelia naman ay namutla ang mukha nang marinig na dumating si Nollace sa

kanyang bahay. Hindi pa rin niya makalimutan kung paano inutusan ni Nollace ang
kanyang bodyguard na itulak ang gamot sa kanyang lalamunan noong nakaraang
pagkakataon. Halimaw ang lalaking iyon!

Bumaba si Lucius kasama ang maid. Si Nollace ay nakaupo na sa sopa, at ang

mayordomo ay naghahain sa kanya ng tsaa.

Sumulyap si Nollace kay Lucius at nagtanong, “Namatay si Clover sa kulungan. Alam

mo ba kung ano ang nangyari, Mr. Taylor?" Nabalisa ang mayordomo at tumingin kay
Lucius.

Lumubog ang mukha ni Lucius habang sumagot, "Ano ang ibig mong sabihin dito,
Kamahalan? Sinasabi mo bang may kinalaman sa akin ang pagkamatay niya?"

Tumawa si Nollace at itinaas ang ulo. Tumingin siya kay Lucious ng nakakatuwa at
nagpatuloy. “Kung tutuusin, kayo lang ng anak mo ang makikinabang sa pagkamatay ni
Clover. Kung gusto mong linisin ang pangalan ng iyong anak, ang iyong pinakamahusay
na kuha ay ang pagtiyak na si Clover ay itikom ang kanyang bibig magpakailanman."

"Kamahalan, wala kang anumang ebidensya na magpapatunay na ang kanyang pagkamatay

ay may kaugnayan sa mga Taylor. Naiintindihan ko na ginagawa mo ito para lang
makabawi kay Cecelia sa lahat ng paghihirap na idinulot niya sa asawa mo.
“Natutunan na ni Cecelia ang kanyang leksyon. Nakuha na niya ang nararapat sa
kanya. Maiintindihan ko kung ayaw mo kaming patawarin, pero hindi ako papayag na i-
pin mo ang isang bagay na hindi pa namin nagawa sa amin!" Sabi ni Lucius sa matigas
na boses. Napakakalma niya. Mukhang hindi pa niya nagawa ang alinman sa mga
masasamang bagay na iyon at si Nollace ang hindi makatwiran.

Matagal siyang tiningnan ni Nollace at sinabing, "Oo, hindi mo ginawa, ngunit paano
ang iyong mga tauhan?"

Ang likod ng mayordomo ay basang-basa ng malamig na pawis, at ang kanyang puso ay

nasa kanyang lalamunan.

Alam ni Lucius na mahirap pakitunguhan si Nollace, ngunit hindi niya inaasahan na

magiging ganoon kahirap siya. Una niyang tinanong ang tungkol sa pagkamatay ng
babae, at ngayon ay nagtanong siya tungkol kay Bart.

Sigurado siyang may natutunan si Nollace.

Sabi nga, may natutunan man si Nollace o sinusubok lang niya ang mga ito, hindi
siya papayag na mag-panic. Nanatili siyang kalmado at sinabing, “Oo naman.
Naniniwala ako na hindi rin gagawa ng ganoon ang aking mga tao."

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2562

"Sana ganoon din, Mr. Taylor." Ibinaba ni Nollace ang tasa at tumayo. Dahan-dahan
niyang ikinabit ang mga butones sa kanyang t-shirt at tumalikod.

Pinagmasdan ni Lucius at kinuyom ng mahigpit ang kanyang mga kamao habang unti-
unting nawala sa kanyang paningin si Nollace.
Nakahinga ng maluwag ang mayordomo, ngunit may bakas ng takot sa kanyang puso.
"Sir, anong gagawin natin ngayon?"

Huminto si Lucius sa tabi niya at nag-utos, “Ito ang sarili mong negosyo. Akalain
mo kung paano ito aayusin. Tatanggalin kita kung hindi mo kayang ayusin."

Namutla sa takot ang mukha ng mayordomo.

Nakatayo si Edison sa harap ng sasakyan habang si Nollace ay lumabas sa Taylor

manor. Pinagbuksan siya ng pinto, at sumakay sila sa kotse. Pagkatapos ay pinaandar
ni Edison ang makina at umalis.

Habang pauwi na sila, tumingin si Edison sa rear mirror at sinabing, “Mr. Knowles,
ang iyong pagbisita ay tiyak na pupukaw sa pagbabantay ni Mr. Taylor. Kung talagang
may kaugnayan sa kanya, tiyak na buburahin niya ang lahat ng maaaring magdulot ng
aming hinala."

Nilagay ni Nollace ang kamay sa noo at sumandal sa bintana. "Motivation–wise, si

Cecelia lang ang nakinabang sa pagkamatay ni Clover, lalo na't nasa panganib ang
kanyang reputasyon ngayon."

Natigilan si Edison. "Sinasabi mo ba na pipiliin niyang kitilin ang buhay ng isang

tao para lang maibalik ang reputasyon ni Cecelia?"

"Huwag kalimutan na si Lucius ay isang taong pinahahalagahan ang mga interes nang
higit sa anupaman. Kung aaminin ng kanyang anak na nakipagsanib-puwersa siya kay
Clover at naging sanhi ng pagkalaglag ni Daisie, si Cecelia at ang reputasyon ng
buong Taylors ay lubhang maaapektuhan sa aristokratikong bilog.

“Kapag patay na si Clover, kailangan na lang i-divert ni Cecelia ang atensyon sa

isang patay na tao. Ang isang patay na tao ay hindi magagawang ipagtanggol ang
kanilang sarili, kaya hindi malalaman ng publiko ang katotohanan."

Kumunot ang noo ni Edison. "Ngunit akala ko ba nalantad na ni Mr. Colton ang
kanilang mga talaan ng tawag?"

Tumawa si Nollace. "Lahat ng bagay sa mundong ito, kabilang ang katotohanan, ay

maaaring huwad."

Ang pagkakaunawaan ay bumungad kay Edison. Dahil sa kapangyarihan at katayuan ng

mga Taylor, kahit isang record ng tawag ay walang magagawa kung gusto nilang ilihis
ang atensyon ng publiko sa ibang bagay.

Kapag nawalan na ng interes ang lahat sa bagay na ito, maaari pa ngang gumawa ng
pekeng ebidensya ang mga Taylor. Sa kanilang malalakas na koneksyon, kailangan lang
nilang kumuha ng ilang ghostwriters para magsulat ng isang bagay sa Internet, at
madali nilang maibaluktot ang katotohanan.

Kumunot ang noo ni Nollace at sinabing, "Ngunit may napansin akong kawili-wili."

“Ano ito?” tanong ni Edison.

May kung anong lumiwanag sa mga mata ni Nollace nang sabihin niya, "Nang banggitin
ko si Bart, tila kinakabahan ang mayordoma."

Hinding-hindi niya hahayaang dumaan sa kanyang mga mata ang anumang ebidensya. Ang
dahilan kung bakit sinadya niyang binanggit si Bart ay para pagmasdan ang kanilang
reaksyon.
Natigilan si Edison. "Ang mayordomo niya?"

Umupo nang tuwid si Nollace at sinabing, "Panahon na nating tingnan ang mayordomo
ng mga Taylor."

17

Samantala, sa kolehiyo ng pelikula…

Dumating si Freyja sa opisina ni Propesor Merlin. Kumatok siya sa pinto at pumasok

sa loob pagkatapos ng pahintulot niya.

Ibinaba ni Propesor Merlin ang kanyang tasa at itinaas ang kanyang ulo. "Ikaw.
Anong problema?"

Lumapit siya sa desk at umupo. "Propesor, nabalitaan ko kay Mr. Lancell na nag-aral
ka na ng criminal psychology dati, di ba?"

Natigilan sandali si Professor Merlin bago tumawa. “Oo, pinag-aralan ko yan dati
noong bata pa si ↑. Pero bakit mo naman itatanong?"

Nagningning ang mga mata ni Freyja, at sinabi niya, "Sigurado akong nakita mo ang
balita noong isang araw tungkol sa isang babae na nalason hanggang mamatay sa
bilangguan, tama ba?"

"Sinabi mo sa akin na ang bagay na ito ay may kinalaman sa prinsipe, tama ba?"

Tumango siya at tapat na sumagot, “Ang matalik kong kaibigan ay asawa ng prinsipe.
Siya ay buntis. Nag-aalala ako na baka makaapekto ito sa kanya, kaya gusto kong
gumawa ng isang bagay upang matulungan siya."

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2563

"Naiintindihan ko na gusto mong tulungan ang iyong kaibigan." Isinuot ni Professor

Merlin ang kanyang salamin at sinimulang ayusin ang mga dokumento sa mesa. "Ngunit
nag-aalala ako na maaaring magdulot ito sa iyo ng ilang hindi kanais-nais na
problema kung itusok mo ang iyong ilong dito."

Tumango si Freyja. "Naiintindihan ko. Isang tao lamang mula sa isang

makapangyarihang pamilya ang maaaring pumatay ng isang bilanggo sa bilangguan gamit
ang lason. At ang makapangyarihang pamilyang ito ay banta sa prinsipe at sa buong
maharlikang pamilya."

Ang bilangguan ay mahigpit na sinigurado. Kahit na mayroon silang isang tao sa

bilangguan, ang isang ordinaryong tao ay hindi kailanman magagawang ilabas ang
gayong gawa.

Bukod dito, kung nakapatay sila ng isang preso, magdudulot din ito ng maraming
problema.

Gayunpaman, dahil mayroon silang lakas ng loob na gawin ito, dapat na may
kakayahang alisin ang problema sa kanilang paraan.

Nag-cross fingers si Professor Merlin at ipinatong ang mga kamay sa desk. Umupo
siya nang tuwid at sinabing, "So, nakapagdesisyon ka na ba?"

Matigas na sabi ni Freyja, “Oo, propesor. Kahit na hindi ko alamin kung sino ang
mastermind, at least, naiintindihan ko kung bakit nila gustong gawin iyon."
Inilabas ni Professor Merlin ang isang dokumento at inilagay sa desk. "Ito ang ulat
mula sa pulisya at bilangguan."

Natigilan siya. “Paano mo nakuha?”

Marahan niyang sinabi, “Nilapitan na ako noon ng departamento ng pulisya at humingi

ng payo. Nakilala ko ang suspek noong nakaraang araw at nakipag-usap sa kanya.
Gayunpaman, wala siyang oras para gawin ang krimen."

Natulala si Freyja ng ilang segundo. Tiningnan niya ang dokumentong nasa kamay niya
at sinabing, "Wala siyang oras para gawin ang krimen?"

Tumango si Professor Merlin. “Nalason ang pagkain na kinain ng preso, at ang duty
officer sa kusina noong araw na iyon ang naging unang suspek. Kung tutuusin, siya
lang naman ang nakahawak ng pagkain. Ngunit ang pagkain sa kusina ay dumadaan sa
mahigpit na pagsubok araw-araw, at nanatili siya sa kusina sa lahat ng oras. Kahit
na nagkaroon siya ng pagkakataon na ilagay ang lason sa pagkain, walang paraan na
hindi ito matukoy ng makina."

"Maaaring ang tao ay naglagay lamang ng lason sa pagkain pagkatapos ng pagsubok?"

"Imposible. May mga surveillance camera sa lahat ng dako sa bilangguan. At saka,

lahat ng tauhan ay kailangang pumunta. sa pamamagitan ng body search araw-araw bago
simulan ang kanilang trabaho sa bilangguan. Kung talagang nagdala siya ng anumang
lason sa bilangguan, malalaman ito ng mga tao."

Kumunot ang noo ni Freyja.

Mahigpit ang bilangguan, at lahat ay kailangang dumaan sa serye ng mga pagsubok.

Ang mga tauhan ay hindi pinahintulutang magdala ng anumang mapanganib na mga bagay
sa kanila, lalo na ang isang bote ng lason.

So paano niya nagawa?"

Samantala, may kumatok sa pinto.

Sinabi ni Propesor Merlin, "Pumasok ka."

Ang lalaking pumasok ay isang pulis. May gwapo siyang mukha at tumango kay
Professor Merlin.” Mr. Merlin.”

Tumayo si Freyja at sinabing, "Lalabas muna ako, Propesor."

1/2

Aalis na sana siya, pinigilan siya ni Professor Merlin. “Pwede kang manatili dito.
Ayaw mo bang malaman ang resulta?"

Bahagya siyang nagulat. Pinahintulutan ba siyang makarinig ng isang bagay na

napakahalaga?

Saglit na pinagmasdan ng lalaki si Freyja bago naglakad patungo kay Professor

Merlin. Huminto siya sa harap ng mesa at sinabing, "Mayroon kaming lock sa isa pang
suspek na nagngangalang Bart, ngunit siya ay pinatay kahapon, kaya may dalawang
kaso ng pagpatay ngayon."

Sinabi ni Propesor Merlin, "Buweno, ito ay tila nakakalito."

Ibinaba ng lalaki ang kanyang mga mata at sinabing, “Oo. At ang pangyayaring ito ay
may kinalaman sa prinsipe. Nandito lang ang lalaki ng prinsipe noong pinatay si
Bart."

Nagsikip ang mga pupil ni Freyja, at idiniin niya ang kanyang labi.

Nagpatuloy ang lalaki. "Ginoo. Merlin, inutusan kaming imbestigahan ang dalawang
kasong ito. Dahil maaaring sangkot dito ang mga aristokrata, umaasa kami na maaari
kang pumasok."

May karapatan nga ang mga Merlin na pumasok. Bukod dito, ang kasong ito ay may
kaugnayan sa prinsipe. Kung nais nilang imbestigahan ito, kailangan nilang makakuha
ng higit pang ebidensya. Kung hindi, hindi magiging madali ang pagkuha ng ganoong
malaking panganib. at lumaban sa maharlikang pamilya.

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2564

Naramdaman ni Freyja na may ipinapahiwatig siya. Tumingin siya kay Propesor Merlin
at sinabi, "Masisiguro ko sa iyo na wala itong kinalaman sa prinsipe."

Kumunot ang noo ng lalaki ngunit hindi ito umimik.

Ngumiti si Propesor Merlin at sinabing, “Captain Burke, kilalanin mo ang aking

estudyante. Interesado rin siya sa bagay na ito."

Sumimangot si Kapitan Burke at nagtanong, "Kamag-anak ba siya ng namatay?"

“Hindi. Ngunit siya ay may kaugnayan sa prinsipe. Anak siya ni Brandon."

Tumango si Kapitan Burke. "Nakita ko."

Tumingin sa kanya si Freyja at nagtanong, “Pwede ba kitang tanungin? Ano ang

iniisip mo na ang pangyayaring ito ay may kinalaman sa prinsipe? Dahil lang nasa
paligid ang lalaki ng prinsipe nang mamatay ang suspek?"

Natahimik sandali si Kapitan Burke bago sinabing, “Bagaman hindi natin makumpirma
kung may kinalaman ito sa prinsipe o wala, siya ang unang nakaalam na maaaring si
Bart ang taong naglagay ng lason sa pagkain. At namatay si Bart dahil marami siyang
alam. Tanging ang mga sangkot sa pagkalason ay gagawa ng ganito. At ang namatay ay
nagtrabaho sa prinsipe noon bilang isang kasambahay na inupahan ng Kanyang
Kamahalan at siya ang salarin na naging sanhi ng pagkawala ng kanyang anak sa
kanyang asawa."

Huminga ng malalim si Freyja.

'So ito ang dahilan kung bakit nila pinaghihinalaan si Nollace?'

Muli siyang nagtanong, "Kung wala na tayong makukuhang ebidensya, hindi natin
mapapatunayan na inosente ang prinsipe, di ba?"

Tumango si Kapitan Burke. “Oo.”

Samantala, pumunta si Nollace para magbigay ng kanyang pahayag sa himpilan ng

pulisya. Siya ay naging suspek sa pagkamatay ni Bart.

Sumama sa kanya si Edison at nagalit nang malaman niyang pinaghihinalaan ng mga

pulis si Nollace. “Wala itong kinalaman sa Kanyang Kamahalan. Siguradong may mali
kayo!"

“Sir, umaasa din kami na nagkakamali kami. Ngunit sa puntong ito, ang pagkamatay ni
Clover at Bart ay may malakas na koneksyon sa Kanyang Kamahalan. Bagama't hindi
natin mapapatunayan na ang Kataas-taasan ang mamamatay-tao, isa siya sa mga suspek
sa ngayon. Kaya, sana ay makipagtulungan muna ang Kataas-taasan sa ating
imbestigasyon.”

Natigilan si Edison at nanlamig.

Si Nollace ang unang nakarating kay Bart. Nang harapin niya si Bart, napatay ang
huli.

Hindi kaya may nakaalam na tumawag siya ng pulis at gumawa ng pahayag sa himpilan
ng pulisya, kaya sinamahan nila ito at itinulak ang sisi kay Nollace?

At nangyari ang lahat ng ito pagkatapos pumunta si Nollace sa Taylor manor.

Tumingin sa kanya si Nollace at sinabing, “Don’t worry. Makikipagtulungan ako sa

pulisya sa imbestigasyon. Pero gusto kong tulungan mo muna akong ilihim kay
Daisie.”

"Ngunit ito ay malinaw na walang kinalaman sa iyo!"

Tumingin ng diretso sa kanya si Nollace at sinabing, “I trust you, Edison.”

Hindi nagtagal ay naunawaan ni Edison kung ano ang sinusubukang sabihin sa kanya ni
Nollace sa pamamagitan ng kanyang mga mata–mayroon siyang sariling plano.

1/2

Pagkatapos nito, sinabi ni Edison, "Okay."

Pagkalipas ng dalawang araw, sa Blue Valley Manor…

Bumaba si Daisie at may nakitang maid. Tanong niya, "Hindi pa bumabalik si

Nollace?"

Saglit na natigilan ang dalaga at sumagot, "Hindi namin siya nakita nitong
nakaraang dalawang araw."

Ibinaba ni Daisie ang kanyang ulo at nag-isip ng malalim.

Siya ay nagkaroon ng masamang pakiramdam tungkol dito. Pakiramdam niya ay may

nangyari kay Nollace.

“Ma’am!” Bumalik si Mia mula sa labas, at sinundan siya ni Freyja. "MS. Dumating si
Pruitt para makita ka."

Nakangiting lumapit sa kanya si Daisie. "Ano ang nagdala sa iyo dito ngayon?"

May gustong sabihin si Freyja, ngunit wala siyang sinabi sa huli.

Nagtanong si Daisie, "Ano ang problema?"

Nakangiti siyang naglakad papunta sa sofa at sumagot, “Wala. Pumunta lang ako para
makita ka."

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2565

Si Mia ay nagtimpla ng tsaa.

Lumapit si Daisie kay Freyja. "May nangyari ba kay Nollace?"

Natigilan siya ng ilang segundo. “Daisie…”

dumating

“Freyja, please at least give me something. Dalawang araw na hindi bumabalik si

Nollace, at nang nandito si Edison noong isang araw, sinabi lang niya sa akin na
may kailangan pang harapin si Nollace, pero alam kong kahit na may malaking
nangyari, tatawagan pa rin niya ako. at i-update mo ako ng personal.”

‘Kung hindi lang siya naaksidente, paano niya nasabi sa akin si Edison? At hindi
man lang niya ako tinawagan o pinadalhan ng text message nitong nakaraang dalawang
araw.’

Alam ni Freyja na hindi na niya ito maitatago sa kanya, kaya napayuko siya. "I'm
sorry, Daisie. Marahil ay ayaw niyang mag-alala ka, ngunit dapat kang magtiwala sa
kanya."

Umupo si Daisie. “Wala kayong sinasabi sa akin. Paano mo inaasahan na maniniwala

ako sa kanya?"

Huminga ng malalim si Freyja at dahan-dahang ipinaliwanag ang bagay na iyon,

“Kinulong ng pulisya si Nollace para sa imbestigasyon. Hinala ng pulisya na may
kaugnayan siya sa pagkamatay ng babaeng iyon at sinubukan niyang patayin ang
suspek, dahil siya ang unang nakahanap ng pagkakakilanlan ng suspek sa harap ng
pulisya. Gayunpaman, ang suspek ay pinatay ng iba, at si Edison ay nasa
pinangyarihan, at siya ang tumawag sa pulisya."

Nagulat si Daisie. "Ano?"

“Daisie, sa kasalukuyan, hinala nila na si Nollace ang may pinakamalaking motibo

dahil si Clover ang kasambahay na inupahan niya, at minsan ay sinubukan ka niyang
saktan. Bukod doon, matapos siyang malason hanggang mamatay, si Nollace ang unang
taong nakatunton sa pumatay, ngunit nagkataon na napatay ang mamamatay-tao
pagkatapos noon. Kung hindi tayo makapagpakita ng bagong ebidensiya para alisin ang
kanyang hinala, kung gayon siya…”

Hindi na nagpatuloy si Freyja dahil halatang-halata na ang sitwasyon, at dapat na

itong maunawaan ni Daisie ngayon.

Natahimik sandali si Daisie. "Kung hindi natin maalis ang kanyang hinala, kailangan
niyang kunin ang pagkahulog para sa iba, hindi ba?"

Napaawang ang labi ni Freyja. "Kung si Nollace ang tunay na target ng taong nasa
likod ng mga kurtina, kung gayon ang mga resulta ng lahat ng imbestigasyon ng
pulisya ay laban kay Nollace,"

Nalunod sa malalim na pag-iisip si Daisie at hindi na umimik kahit isang salita

mula noon.

Tinakpan ni Freyja ang likod ng kamay niya. "Daisie, huwag kang mag-alala.
Siguradong gagawa ng solusyon si Nollace. At huwag nating kalimutan ang tungkol sa
akin. Susubukan ko ring tumulong."

Namilog ang mga mata ni Daisie habang nakatingin sa buong lugar. Pinilit niyang
ngumiti sa gilid ng labi niya. "Salamat, ngunit kailangan ko ring gawin ang isang
bagay, at ito ay maaaring alisin sa kanya ng hinala."
Bahagyang natigilan si Freyja.

Sa Taylor manor, sa pag-aaral...

Iniulat ng mayordomo ang lahat kay Lucius. Pagkatapos makinig sa kanyang ulat,
nagpakawala si Lucius ng isang matagal nang nawawalang ngiti. Maganda ang ginawa mo
this time."

Sumagot ang mayordomo, “Siya ang nagpilit sa akin na gawin iyon. Dahil nakarating
na siya sa kinaroroonan niya sa kanyang pagsisiyasat, maaaring sumunod na lang
ako."

'Bagaman ang pagkamatay ni Clover ay talagang kapaki-pakinabang kay Ms. Taylor,

siya ay isang kriminal na halos naging sanhi ng pagkalaglag ng prinsesa. Ang
kanyang pagkamatay ay maaari ding isang gawa ng paghihiganti. Kaya, hangga't maaari
kong idirekta ang pulisya sa paniniwalang ang pagkamatay ni Clover ay may kinalaman
kay Nollace, iisipin nilang ginawa ito ni Nollace upang ipaghiganti ang kanyang
pinakamamahal na asawa, at ang lahat ay magiging makabuluhan sa kalaunan.

'Ginawa niya ito sa kanyang sarili. Napakainggit niya kaya kinailangan niyang
tingnan ang pagkamatay ni Clover, at talagang naging malapit siya kay Bart at sa
katotohanan at ginawa ito nang mas maaga kaysa sa pulis.

‘Dapat pasalamatan ko rin siya, dahil nagpadala siya ng isang tao sa lugar ni Bart
para hanapin siya noong araw na nakuha ko siya. pinatay. Ang taong malamang na
gustong pumatay kay Bart ay dapat ang taong nakakaalam ng ginawa ni Bart, di ba?'

Si Lucius ay humigop ng tsaa mula sa kanyang tasa at nagbigay ng masayang

ekspresyon. "Ipadala ang balitang ito sa media. Ipapatikim ko sa kanya ang
kapalaran ng mga taong nangahas na saktan ako."

Sa wakas ay inilabas sa media ang balitang ikinulong ng pulisya si Nollace at

itinalagang suspek. Hiniling pa ng ilang media outlet si Queen Diana na humakbang
at ipaliwanag ang sitwasyon.

Gayunpaman, ang maharlikang pamilya ay hindi pa rin naglabas ng anumang opisyal na

pahayag, at si Queen Diana ay tumanggi na makipagkita sa sinumang kinatawan ng
media.

Ang kaguluhan na idinulot ng balitang ito sa Internet ay sumalubong sa usapin ni

Cecelia. Ito ay malinaw na ang balita ni Nollace ay makaakit ng higit na pansin.

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2566

Sa detention center…

Sa ilalim ng kaayusan ni Yorrick, nagkaroon ng pagkakataon si Colton na makilala si

Nollace. "Ano ba ang ginagawa mo? Bakit mo ipinakulong ang iyong sarili?"

Sumandal si Nollace sa likod ng upuan at sumulyap sa labas. “Bakit mo ako binisita?

Mayroon ka bang masyadong maraming libreng oras sa kamay?"

“Sino ba ang magiging libre para pumunta dito para lang bisitahin ka? Tinatanong ko
kung ano ang gusto mo. Nakarating ka sa ilalim ng mga gawain ni Daisie at nalaman
na ito ay may kinalaman sa anak na babae ng mga Taylor. At the end of the day,
bakit mo ipipilit na imbestigahan ang pagkamatay ng housekeeper?"

‘Sa paggawa nito, hinukay lang ng ba*stard na ito ang sarili mong libingan gamit
ang sarili mong mga kamay, di ba?”
Tumawa si Nollace. “Ang ginawa mo para ilantad ang recording ay hindi mapipilit na
magkompromiso ang mga Taylor. Ang pagkamatay ni Clover ay may kinalaman sa mga
Taylor, ngunit ang saksi ay patay na ngayon, at wala akong nakitang ibang piraso ng
ebidensya. Kung hindi ako pumasok at magkulong dito, sino pa ang gagawa nito?"

Nag-cross arms si Colton. "Kung gayon, ano ang plano mong gawin?"

Muli siyang tumawa. “Nag-aalala ka ba sa akin?”

"Mangarap ka. Ang gusto ko lang ay huwag nang mag-alala si Daisie. Siyempre, kung
kailangan mong gumugol ng mga taon o kahit na mga dekada sa bilangguan para sa
krimeng ito, wala akong magagawa kundi ang kausapin ang aking kapatid na babae sa
paghahanap ng kanyang sarili ng ibang asawa. Pagkatapos ng lahat, ang mga Goldmann
ay hindi kailanman tatanggap ng manugang na nakakulong."

Pinikit ni Nollace ang kanyang mga mata. “Huwag kang mag-alala. Hindi ako
makukulong, ngunit dahil gusto mo akong tulungan, hihingi ako sa iyo ng isa pang
pabor."

"Nollace Knowles, b*stard ka, medyo pro ka pagdating sa pagpupursige, ha?"

“Same goes for you too. Kaya, tutulungan mo ba ang isang kapatid o hindi?"

Nawalan ng masabi si Colton.

Hindi nagtagal pagkaalis ni Colton, dumating si Cecelia sa detention center at

hiniling na makita si Nollace. Nag-alinlangan ang pulis, ngunit binigyan nila siya
ng sampung minuto para makipag-usap sa kanya dahil sa kanyang pagkakakilanlan.

Nang makitang pumasok si Cecelia, nagbigay ng buntis si Nollace. “Anong problema,

Ms. Taylor? Naparito ka ba para pagtawanan ako?"

Umupo si Cecelia sa tapat niya. "Nandito ako para makipag-ayos."

"At ano yan?"

"Kung handa kang hiwalayan ang iyong asawa at pakasalan ako, masisiguro kong
maliligtas ka sa lahat ng mga hinala."

Si Cecelia ay mukhang sobrang mayabang at puno ng sarili.

'Ngayon na siya ay nasa ilang malalim na sh*t, ito ang mangyayari na ang perpektong
oras para sa akin upang samantalahin ang sitwasyong ito upang mag-alok sa kanya ng
isang sanga ng oliba. Kaya bakit hindi mo siya bigyan ng pagkakataon?'

Si Nollace ay mukhang walang malasakit gaya ng dati. "Kayong mga tao mula sa
Taylors ay tila napakahusay pagdating sa pagsasamantala sa iba."

Medyo hindi nasisiyahan ang itsura niya. "Nollace Knowles, sinasabi mo ba sa akin
na hindi mo pa rin nakikita ang kasalukuyang malaking larawan at ang malagkit na
sitwasyon na iyong kinaroroonan? Kahit na ikaw ang prinsipe ng Yaramoor, pinag-
uusapan natin ang tungkol sa pagsisiyasat sa pagpatay. Walang paraan para maalis mo
ang krimen na kinasuhan ka ng tama Pinikit ni Nollace ang kanyang mga mata. “Huwag
kang mag-alala. Hindi ako makukulong, ngunit dahil gusto mo akong tulungan, hihingi
ako sa iyo ng isa pang pabor."

"Nollace Knowles, b*stard ka, medyo pro ka pagdating sa pagpupursige, ha?"

“Same goes for you too. Kaya, tutulungan mo ba ang isang kapatid o hindi?"

Nawalan ng masabi si Colton.

Hindi nagtagal pagkaalis ni Colton, dumating si Cecelia sa detention center at

hiniling na makita si Nollace. Nag-alinlangan ang pulis, ngunit binigyan nila siya
ng sampung minuto para makipag-usap sa kanya dahil sa kanyang pagkakakilanlan.

Nang makitang pumasok si Cecelia, nagbigay ng buntis si Nollace. “Anong problema,

Ms. Taylor? Naparito ka ba para pagtawanan ako?"

Umupo si Cecelia sa tapat niya. "Nandito ako para makipag-ayos."

"At ano yan?"

"Kung handa kang hiwalayan ang iyong asawa at pakasalan ako, masisiguro kong
maliligtas ka sa lahat ng mga hinala."

Si Cecelia ay mukhang sobrang mayabang at puno ng sarili.

'Ngayon na siya ay nasa ilang malalim na sh*t, ito ang mangyayari na ang perpektong
oras para sa akin upang samantalahin ang sitwasyong ito upang mag-alok sa kanya ng
isang sanga ng oliba. Kaya bakit hindi mo siya bigyan ng pagkakataon?'

Si Nollace ay mukhang walang malasakit gaya ng dati. "Kayong mga tao mula sa
Taylors ay tila napakahusay pagdating sa pagsasamantala sa iba."

Medyo hindi nasisiyahan ang itsura niya. "Nollace Knowles, sinasabi mo ba sa akin
na hindi mo pa rin nakikita ang kasalukuyang malaking larawan at ang malagkit na
sitwasyon na iyong kinaroroonan? Kahit na ikaw ang prinsipe ng Yaramoor, pinag-
uusapan natin ang tungkol sa pagsisiyasat sa pagpatay. Walang paraan para maalis mo
ang krimen na kinasuhan ka ng tama

ngayon. Walang makakatulong sa iyo, kahit ang Reyna."

Pagkasabi niyon ay humarap siya at lumapit sa kanya. "Sa palagay ko ay hindi mo

nais na masira ang reputasyon ng iyong ina pagkatapos ng kanyang paghalili sa
trono, tama ba?"

Isang pahiwatig ng lamig ang bumungad sa mga mata ni Nollace, at itinaas niya ang
kanyang tingin.

'Damn, nakakatakot siya.

‘Ngunit hindi siya mangangahas na gumawa ng anuman dito sa ilalim ng pangangasiwa

ng pulisya. Higit pa rito, ang kanyang reputasyon. bilang ang prinsipe ay
nadungisan. Sa mata ng publiko, wala na siyang iba kundi isang suspek na may
kaugnayan sa pagpatay.

'Maging ang maharlikang pamilya ay hindi pa lumalapit upang linawin ang mga bagay
para sa kanya. Isa lang siyang laruan na iniwan ng maharlikang pamilya. Tiyak na
gusto niya ang tulong ko ngayon, kaya bakit ako matatakot sa kanya?"

Isang nakakaakit na ngiti ang pinakawalan ni Cecelia. "Naniniwala ako na kailangan

mo ako ngayon."

Sumandal si Nollace at itinukod ang kanyang mga siko sa mesa. Ang kanyang titig ay
tila napakalalim at madilim. "Okay, you have my word."
Natigilan siya, at hindi na niya maitago ang saya sa loob niya. "Talaga?"

Pinikit niya ang kanyang mga mata at ngumisi. "Basta sasabihin mo sa akin kung sino
ang pinadala ng tatay mo para patayin si Bart at i-frame ako sa krimen, papakasalan
kita."

Nawala ang ngiti sa kanyang mukha, at pagkaraan ng mahabang panahon, ang wagas na
saya sa kanyang mukha ay napalitan ng galit. "Nollace Knowles, sinusubukan mo bang
gawing tanga ako?"

Tumawa siya ng malakas, at isang sinag ng panunuya ang sumilay sa kanyang mga mata.
"Kung hindi, sa tingin mo ba ay hihiwalayan ko ang aking asawa at pakasalan kita,
isang taong hindi na maaaring manganak?"

"Nollace" Bigla siyang bumangon at umungal, ngunit napagtanto niyang sinusubaybayan

siya sa sandaling ito, kaya pinigilan niya ang kanyang galit. "Nollace Knowles,
napakamayabang ka ba sa naabot mo sa ngayon?"

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2567

Walang pakialam na nagkibit-balikat si Nollace, at si Cecelia ay nasa bingit ng

mamatay on the spot dahil sa kanyang kasiyahan. “I’m indeed very proud of myself
kasi hindi ako ang makukulong. Tungkol sa ebidensya na naglalagay sa akin dito, ang
pag-alis ng aking hinala ay kasingdali ng ABC. Depende lang kung willing akong
pumunta sa ganoong lawak o hindi."

Ngumisi siya at nagngangalit ang kanyang mga ngipin. “Tigilan mo na ang panloloko
sa sarili mo. Nollace Knowles, isa ka na ngayong down-and-out na prinsipe na
ikukulong sa bilangguan, at walang makapagliligtas sa iyo maliban sa akin!"

Sa oras na ito, biglang binuksan ng isang pulis ang pinto at pumasok. “Mr. Knowles,
pwede ka nang umalis.” Agad na nagbago ang ekspresyon ni Cecelia. "Paano ito
posible!?"

‘Siya ang suspek na may pinakamalaking motibo, kaya paano siya pakakawalan?'

Napakunot-noo si Nollace habang iniisip ang biglang pag-ikot ng tubig, at narinig

niya ang pagpapatuloy ng pulis." Binigyan kami ng iyong asawa ng matibay na patunay
na hindi mo lasunin si Clover Finlay."

Natigilan si Nollace ng ilang segundo, pagkatapos ay mabilis na bumangon at lumabas

ng interrogation room nang hindi lumilingon.

Natigilan si Cecelia sa pwesto, at namutla ang mukha.

Papalabas na sana ang pulis sa silid ng interogasyon, at nagngangalit ang kanyang

mga ngipin at nagtanong, "Anong uri ng patunay ang ibinigay ng kanyang asawa?"

Ipinaliwanag ng opisyal, "Hindi naging sanhi ng pagkalaglag ni Clover Finlay ang

asawa ni Mr. Knowles, kaya walang motibo si Mr. Knowles na lasunin si Clover upang
ipaghiganti ang kanyang asawa."

Naikuyom ni Cecelia ang mga kamay na nakasabit sa kanyang tagiliran, at nanginginig

siya sa galit.

Hindi siya nalaglag!? Nollace Knowles, ang sh*tsack na iyon ay nagsinungaling sa

amin at itinago ang katotohanan mula sa iba! Pinilit pa niya akong ubusin ang
gamot!
'Ano kaba!? Nawalan ako ng fertility dahil sa mga kinikilos niya, pero buhay pa rin
at sumisipa ang baby ng b*tch na iyon!'

Ang mga alon ng matinding poot ay bumalot sa kanyang dibdib.

‘Talagang babayaran ko sila!’

Dumiretso si Nollace sa front lobby, at sa gitna ng karamihan, isang pamilyar na

pigura ng babae ang nakaupo sa bench. Nagdilim ang lahat sa paligid niya sa isang
iglap, na para bang may spotlight siya.

Ito ay walang iba kundi siya.

Nilingon siya ni Daisie at tumayo na may malawak na ngiti sa labi.

Agad na lumapit si Nollace sa kanya, iniunat ang kanyang mga kamay, niyakap siya,
niyakap siya ng mahigpit, idiniin ang mga labi nito sa kanyang noo, at nagbigay ng
isang mahinang ngiti. “Anong tanga ka?”

She complained in a low voice, “How dare you reprimand me first? Bakit mo itinago
ang sitwasyon

ako?”

"Ako ay humihingi ng paumanhin." Hinaplos ni Nollace ang kanyang pisngi at

tinitigan siya ng masama. "Ginawa kitang mag-alala."

Ngumuso siya ng mahina at inilayo ang mukha. "Hindi na kita mapapatawad sa

pagkakataong ito."

May bakas ng katuwaan sa mga mata ni Nollace. "Okay, hindi na ako mapapatawad sa
pagkakataong ito."

Hinawakan siya ni Daisie sa kamay na parang bata at inilabas siya ng presinto,

hindi nakakalimutang ipaliwanag ang kanyang mga kilos, “Sinabi sa akin ni Freyja na
na-frame ka noong iniimbestigahan mo ang pagkamatay ni Madam Ames. Paano mo
aasahang uupo ako nang walang ginagawa sa bahay habang ang aking asawa ay
kinukulong at ikinukulong?"

12

Habang nakikinig sa kanyang daldalan, lumakas ang ngiti ni Nollace, at hindi niya
ito ginambala.

"Hindi ka pinapayagang itago ang mga bagay mula sa akin sa hinaharap, naririnig mo
ba ako?" Napalingon si Daisie, nakita niyang kanina pa siya nakatitig sa kanya,
itinaas niya ang kamay niya, at iwinagayway iyon sa harap ng mga mata niya.
"Kinakausap kita. Narinig mo ba ang sinabi ko?"

Tumawa ng malakas si Nollace at tumugon ng hum. "Oo, narinig ko."

"Kung gayon, nakukuha ko ba ang iyong salita?"

Hinawakan niya ang kamay niya at hinalikan ang likod ng kamay niya. "Hangga't hindi
mapanganib, sasabihin ko sa iyo ang lahat."

Binawi ni Daisie ang kanyang kamay, "Ngayon, uwi na tayo."

Ipinulupot ni Nollace ang kanyang braso sa kanyang mga balikat, at sumakay ang
dalawa sa kotse.

Sa Blue Valley Manor…

Tumayo si Edison sa labas ng bakuran, naghihintay sa pag-uwi ng mag-asawa. Nang

makitang nakauwi na talaga si Nollace, nagmadali siyang sumulong. "Ginoo. Knowles,
sa wakas ay napalaya ka na."

"Oo, paano nangyari ang mga bagay-bagay? Nagawa mo bang tingnan ang mga bagay na
hiniling kong imbestigahan mo?"

Sumulyap si Edison kay Daisie at nag-alinlangan.

Nakita ito ni Daisie at tumayo habang nakaakbay ang kanyang mga braso, na
nagpapahayag ng kanyang kawalang-kasiyahan. "Mayroon bang anumang bagay na ako

hindi alam?"

Walang magawang ngiti si Nollace at hinaplos ang tuktok ng kanyang ulo. "Maaari
kang manatili at makinig sa mga natuklasan."

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2568

‘Pag aasar ko ulit siya, parang hindi ko na siya suyuin.’

Iniulat ni Edison, "Nakahanap ako ng ilang mga pahiwatig. Ang mayordomo ng mga
Taylor ay nagmula rin sa hilaga. Siya at si Bart Duval ay talagang iisang bayan.”

Inalalayan ni Nollace ang kanyang baba at inisip ang mga impormasyong nakuha nila.
"Mula sa hilaga, ito ay tila isang magandang palatandaan. Magpadala ng isang tao sa
hilagang rehiyon upang kumpirmahin ang piraso ng impormasyong ito. Sa pamamagitan
ng paraan, sadyang ilabas ang impormasyong ito sa hangin. Mas maganda kung malaman
ng taong iyon ang tungkol dito."

Tumango si Edison. “Naiintindihan.”

Sa sandaling umalis si Edison, hinawakan siya ni Daisie, "Nollace, ang pagkamatay

ni Madam Ames ay may kinalaman sa mga Taylor, hindi ba?"

"Malamang, ngunit kailangan pa rin namin ng ebidensya." Nilingon siya ni Nollace,

tinitigan siya, at hinawakan ang kamay niya. Pagkatapos noon, hinawakan siya nito
sa kanyang mga bisig at hinalikan ang tuktok ng kanyang ulo. “Huwag kang mag-alala.
Kumpiyansa ako na malalampasan natin ang kanyang usapin."

Pagkabalik ni Cecelia mula sa presinto, mas naging marahas at nawalan ng kontrol

ang kanyang init ng ulo. Naghagis siya ng mga bagay sa paligid ng bahay o nag-
tantrums sa mga katulong.

Ang mga katulong sa villa ay puno ng mga reklamo, ngunit hindi sila naglakas-loob
na magsalita para sa kanilang sarili at tanging si Cecelia lamang ang masasabi sa
kanyang likuran.

"MS. Lalong nagiging iritable ang init ng ulo ni Taylor. Hindi ko na siya kayang
tiisin pa."

"Subukan mong intindihin siya. Kung tutuusin, siya ay isang babaeng hindi na kayang
magbuntis ngunit nangangarap pa ring maging prinsesa ni Yaramoor."

"Sino ang nagtanong sa kanya na saktan ang Kanyang Kamahalan? Siya ang nagdala ng
lahat ng ito sa kanyang sarili, hindi ba?"

Gayunpaman, ang usapan sa kusina ay narinig ni Cecelia, at huli na ang lahat nang
mapagtantong may tao sa likuran nila.

Sinipa ni Cecelia ang pinakamalapit na katulong sa sahig, at ang mga mukha ng iba
pang mga katulong ay namutla sa takot. "MS. Taylor…”

“Sino ang nagbigay sa iyo ng pahintulot na pag-usapan ako sa likod ko? Sino ka sa
tingin mo!?" Ang ekspresyon ni Cecelia ay mukhang malungkot at baluktot.

"MS. Taylor, pasensya na. Kasalanan natin lahat ito. Hindi na namin gagawin iyon sa
hinaharap…” Lumuhod ang mga kasambahay at humingi ng awa.

Hinawakan ni Cecelia ang isa sa kanila sa buhok at pinilit na tumingin sa kanya.

“Hamak na hayop ka, alam mo ba kung ano ang mangyayari sa iyo kapag sinampal mo ang
iyong amo? Nag-comment ka na parang mas mataas ka kaysa sa akin, hindi ba?"

Dinampot niya ang gunting sa countertop, inilagay sa mukha ng dalaga, at nagbigay

ng mapait na ngiti. "Tingnan natin kung gaano ka ka-mayabang pagkatapos kong
putulin ang mukha mo."

Marahas na nanginig ang dalaga, at tumutulo ang mga luha sa kanyang pisngi. "MS.
Taylor, hayaan mo na ako. I'm sorry... I'm..."

Itinaas ni Cecelia ang gunting at kakamot na sana sa mukha ng kasambahay nang

sinigawan siya ni Bianca mula sa likuran, “Cecelia!”

Tumigil si Cecelia, at humakbang si Bianca at inagaw sa kamay niya ang gunting.

“Nawala ka na ba sa isip mo? Gusto mo ba talaga siyang patayin?"

Nasasaktan siyang makitang ganito ang kinikilos ng kanyang anak.

Ngunit kung patuloy niyang ipagwalang-bahala ang kanyang kalagayan, hindi niya
malalaman kung ano ang mangyayari sa kanya.

"Heh, pwede mong isipin yan." Ngumisi si Cecelia at umalis ng kusina nang hindi
lumilingon. Napuno ng lamig ang mga mata niya nang lumingon siya.

‘Di na ako makapaglihi, at pati ang mga hamak na lingkod ay sinisimulan na akong
kutyain. Ano ang mangyayari sa hinaharap?

‘Pag nalaman ng lahat sa celebrity at socialite circle na ako ay baog na hindi na

kayang manganak, malamang kutyain nila ako sa likod ko kagaya ng ginawa ng mga
nakaupo lang. Hinding-hindi ako papayag niyan!'

Matapos dumalo si Lucius sa pulong ng gabinete, pinatawag siya ni Diana.

Dinala siya ng isang opisyal sa VIP reception room, kung saan nakaupo si Diana sa
isang sopa, naghihintay sa kanyang pagdating nang nakangiti. "Lord Taylor,
mangyaring umupo."

Umupo si Lucius, at humakbang ang isang waitress, nagsalin sa kanya ng isang tasa
ng tsaa, at pagkatapos ay humakbang pabalik sa sulok ng silid.

Kinuha niya ang tasa ng tsaa at dumiretso sa punto. "Kamahalan, ipinatawag mo ba

ako dito dahil sa kapakanan ng Kanyang Kamahalan?"

"Narinig ko ang tungkol sa bagay ni Nollace." Inikot ni Diana ang singsing sa

kanyang daliri na may kalmadong ekspresyon. "Gayunpaman, sa pagkakaalam ko, ang
babaeng preso ay inutusan ni Ms. Taylor na usigin ang maharlikang tagapagmana, tama
ba ako?"

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2569

Medyo hindi mapakali ang ekspresyon ni Lucius, ngunit matatag pa rin siyang tumayo.
“Walang kinalaman kay Cecelia ang bagay na iyon. Yung babae yung gumamit kay
Cecelia. Tiyak na walang gagawin si Cecelia para usigin ang tagapagmana ng hari."

"Talaga?" Kinuha ni Diana ang tasa ng tsaa mula sa platito sa kanyang kamay, at ang
kanyang mga mata ay nakatuon sa malinaw na tsaa. "Kung ito ang kaso, bakit ang
aking anak, isang taong nag-iimbestiga sa sanhi ng pagkamatay ng kasambahay, ay na-
frame bilang isang suspek?"

“Kamahalan, marahil lahat ng ginawa ng Kataas-taasan ay upang ipaghiganti ang

kanyang asawa. Natagpuan ng mga guwardiya ng bilangguan at mga pulis ang mamamatay-
tao, at ang Kanyang Kamahalan ay nagpadala ng isang tao upang hanapin ang
mamamatay-tao. Gayunpaman, ang mamamatay-tao ay brutal na pinatay nang makarating
sila doon. Napakahinala ng Kataas-taasang Kataas-taasan kapag tumitingin ka sa
bagay na ito."

"Kung kahina-hinala si Nollace, bakit hindi rin naghihinala si Ms. Taylor?"

Nanigas ang ekspresyon ni Lucius.

Inangat ni Diana ang kanyang ulo, tinitigan ng diretso si Lucius, at malinaw na

nagsalita. “Talagang naglakas-loob ang housekeeper na iyon na gamitin si Ms.
Taylor? Posible ba iyon? Ano ang mapapala niya kung gagamitin niya si Ms. Taylor
para usigin ang maharlikang tagapagmana? Kung walang nagbibigay sa kanya ng mga
tagubilin mula sa likod ng mga kurtina, magkakaroon ba siya ng lakas ng loob na
gawin iyon?"

"Kamahalan, ano ang ibig mong sabihin?" Kumunot ang noo ni Lucius at halatang hindi
nasisiyahan.

Napangisi si Diana. “Sinasabi ko ang totoo, Lord Lucius. Maaaring nagtagumpay lang
ako sa trono, at maaari mong isipin na maaari mong lokohin ang sinuman, ngunit
huwag mong isipin na isa ako sa kanila."

Ang kahulugan sa likod ng tugon ni Diana ay halatang halata.

Kinuyom ni Lucius ang kanyang masseter, at lumabo ang kanyang ekspresyon.

"Kamahalan, sinusubukan mo bang protektahan ang Kanyang Kamahalan?"

"Lord Lucius, kung kaya mong protektahan ang iyong anak, bakit hindi ko
maprotektahan ang aking anak?" Seryoso ang itsura ni Diana. "Ang aking anak na
lalaki ay nag-iimbestiga sa kriminal ngunit nauwi sa pagtrato bilang isang suspek.
Sinasabi mo ba sa akin na hindi ang mga Taylor ang dahilan ng pangyayaring ito?”

Biglang tumayo si Lucius. “Kamahalan!”

Bumangon din si Diana at tinanong siya sa tuktok ng kanyang mga baga. “Gusto kong
malaman kung talagang tapat ang mga Taylor sa royal family. Kung gayon, hilingin mo
kay Cecelia na lumabas sa publiko at humingi ng paumanhin para sa kanyang mga
aksyon. Titingnan mo rin ang pagpatay sa kasambahay at malalampasan mo ang kaso.
Kung hindi, sa palagay ko ay hindi na kailangan ng maharlikang pamilya na magpakita
ng higit na paggalang sa mga Taylor."
Naikuyom ni Lucius ang kanyang mga kamay. "Kamahalan, alam ng lahat na ang mga
Taylor ay naging tapat sa maharlikang pamilya, ngunit kung pipilitin mong
pagdudahan kami, dapat bang patuloy na maging tapat ang mga Taylor sa maharlikang
pamilya?"

“Tinatakot mo ba ako?” Agad na naging madilim ang ekspresyon ni Diana, at ang

kapaligiran ng VIP room

lumabo.

Tumawa si Lucius at kumpiyansa na nagsalita. “Kamahalan, hindi mo ba naiintindihan

na kailangan mo pa rin ang tulong ng mga Taylor kung gusto mong patatagin ang
sitwasyong pampulitika ni Yaramoor? Ang iba pang miyembro ng gabinete ay kusang-
loob na maglilingkod sa iyo kung ang gabinete ay wala ako? Kung tungkol sa mga
kabataang nakakuha ng iyong suporta kamakailan lang, sa tingin mo ba ay sapat na
ang kanilang kakayahan upang pagsilbihan ka?

“Kamahalan, ipinapayo ko sa iyo na mag-isip nang dalawang beses. Kung ang yumaong
hari ay walang tulong ng aking ama nang siya ay humalili sa trono, hindi pa rin
niya masisiguro ang kanyang trono noon. Isa ka lang

babae, kaya kung talagang gusto mong patatagin ang gabinete, kami, ang mga Taylor,
ay kailangang-kailangan!”

Nang matapos magsalita si Lucius ay bahagya siyang tumango. “Iyon lang ang masasabi
ko. Aalis na ako ngayon." Saka siya tumalikod at umalis.

Pinagmasdan ni Diana ang lalaki na lumabas ng kwarto na blangko ang ekspresyon at

bahagyang niluwagan ang nakakuyom na mga kamay.

'Lucius Taylor, sa tingin mo ba ako ay isang taong hahayaan kang gawin ang gusto mo
nang hindi lumalaban?

Mukhang kailangan na ma-overhaul ang gabinete sa lalong madaling panahon."

Ipinatawag niya ang kanyang opisyal sa silid. "Ipapasok si Lord Yorrick Hathaway sa
palasyo at salubungin ako dito sa lalong madaling panahon."

Tumango ang opisyal. "Tulad ng utos mo, Kamahalan."

Ito ay isang maulan na gabi sa isang maliit na bayan sa hilagang rehiyon.

Nakasuot ng raincoat si Edison sa labas ng isang bahay at kumatok sa pinto. Hindi

nagtagal, isang matandang lalaki ang nagbukas ng pinto.

Natigilan ang matanda nang makita ang isang kakaibang lalaki na nakatayo sa labas
ng kanyang bahay. “Maaari ko bang malaman kung sino…”

Tumango si Edison. "I'm sorry kung kailangan kong istorbohin ka sa gabing iyon.
Kaibigan ako ni Mr. Bart Duval, at may ilang tanong ako sa iyo."

Novel The Three Little Guardian Angels Chapter 2570