KONSPEKT: Człowiek- istota pełna sprzeczności

1. WSTĘP:
Jaką człowiek ma naturę?
-człowiek jest istotą skomplikowaną i trudną do zrozumienia
-natura ludzka jest niejednoznaczna
Kontekst: Adam i Ewa – kontrast pomiędzy chęcią słuchania nakazów Boga,
a posłuchaniem się węża
Teza: Człowiek jest niewątpliwie istotą pełną sprzeczności
2. Argumenty:

Argument 1: Jacek Soplica

-Miłość jako jedno z najsilniejszych uczuć
-Utrata kontroli nad zachowaniem
-Soplica jako nieszczęśliwy kochanek nie może pogodzić się z zaistniałą
sytuacją
-,,Targały” nim różne, skrajne emocje
-Kontekst: Soplica jako bohater romantyczny
Argument 2: Andrzej Kmicic
,,Dziwny to jest człowiek, w którym widać tyle dobrego, co i złego
mieszka”
- kontrast Kmicica: butny, pełen pychy, ale skłonny do poświęceń

Argument 3: Makbet
– monolog Makbeta przed zabiciem Duncana
-rozważanie wad i zalet zabicia Duncana
-Kontekst: Zaparcie się Jezusa przez św. Piotra
3. Zakończenie:
-Nie ma zatem ludzi, którzy nie zmagaliby się ze sprzecznymi uczuciami.