DIMAANO JOEMARI ELIS D.

BSED-FILIPINO2
BICOL UNIVERSITY COLLEGE OF EDUCATION

REAKSYONG PAPEL

Ang wikang Tagalog ay nagsisilbing pundasyon ng

pambansang wika ng Pilipinas at nagtataglay ng malalim
nakahalagahang pangkasaysayan para sa mamamayang Pilipino.
Hindi lamang nito tinukoy ang kakanyahan ng pagiging
Pilipino, ngunit gumaganap din ng mahalagang papel para sa
mga manunulat na nais na tumpak na ilarawan ang kanilang mga
bayan. Ang wikang Filipino ang kadalasang paunang punto ng
koneksyon kapag nakikipag-usap sa mga indibidwal na
nagsasalita ng iba't ibang wika. Gayunpaman, habang umuusad
ang pag-uusap, maaari itong mag-iba batay sa partikular na
konteksto. Gayunpaman, lumalaki ang kilusan sa mga Pilipino
upang itaguyod ang paggamit ng kanilang sariling mga wika at
pangalagaan ang kanilang mga natatanging kultura. Ang isyung
ito ay higit pa sa pagkakaiba ng wika ito ay isang usapin
kung paano natin nakikita at tinatanggap ang magkakaibang
pagkakakilanlan ng kultura sa loob ng Pilipinas.

Sa larangan ng pag-aaral at edukasyon ng wika, hindi

dapat magkaroon ng tunggalian sa pagitan ng iba't ibang
wika. Bagkus, ang sariling wika ang nagsisilbing hakbang
tungo sa pag-master ng Filipino at kalaunan sa iba pang mga
wika, banyaga man o lokal. Mahalagang tandaan na habang
maraming Pilipino ang matatas sa Ingles, ang bawat wika ay
nagtataglay ng kani-kaniyang natatanging katangian, na
humahantong sa ilan na magtalo na ang wika mismo ay isang
ideolohiya. Habang ang isang lingua franca ay maaaring
malawak na nauunawaan, ang mga katutubong wika ng tribo ay
madalas na hindi pinahahalagahan. Napakahalaga ng wika dahil
ito ay nagsisilbing midyum kung saan ang kaalaman ay
ibinibigay sa mga mag-aaral, at ang ilang mga konsepto ay
higit na mauunawaan at maibabahagi kapag ipinahayag sa
Filipino. (Bienvenido L. Lumbera)
 Batay sa aking mga personal na obserbasyon, kapag ang
mga tao mula sa iba pang lingguwistika na pinagmulan ay
nagsasama-sama sa unang pagkakataon, ang wikang Filipino ay
may posibilidad na gumanap ng isang makabuluhang papel sa
pagpapadali ng komunikasyon. Ang paunang pagtatagpo na ito
ay gumaganap bilang isang mahalagang panimulang punto para
sa pagtatatag ng mga koneksyon at naglalatag ng batayan para
sa pakikipag-ugnayan sa hinaharap na nalalahad sa iba pang
konteksto, depende sa mga partikular na pangyayari.
Mahalagang kilalanin ang paunang pulong na ito ay hindi nag-
iisa, dahil ang mga indibidwal ay madalas na nagpupulong sa
parehong lokasyon para sa mga susunod na pagtitipon at
pakikipag-ugnayan. (Ricardo Ma. D. Nolasco)

Upang sapat na matugunan ang kasalukuyang suliranin,

kinakailangang magtatag ng isang komprehensibo at sumasaklaw
sa lahat ng kilusan na nagsusulong sa malawakang paggamit ng
iba't ibang wika at ang pag-aalaga ng mga natatanging
kultural na pagkakakilanlan. Napakahalagang kilalanin na ang
suliraning kinakaharap natin ay lumalampas lamang sa mga
hadlang sa wika, dahil sinasaklaw nito ang ating pag-unawa
at pakikipag-ugnayan sa iba't ibang etnikong komunidad na
magkakasuwato na umiiral sa loob ng Pilipinas. Kaya naman,
tungkulin natin na simulan ang isang sama-sama at
pagbabagong pagsisikap na muling hubugin ang ating pag-iisip
at diskarte sa mga kulturang ito, na ginagarantiyahan ang
kanilang nararapat na pagkilala at tunay na paghanga.
(Portia P, Padilla)
 Sa larangan ng pagkuha ng wika, na isang subset ng mas
malawak na larangan ng edukasyon, mayroong isang symbiotic
at maayos na relasyon. Sa halip na isiping ang pagkuha ng
mga bagong wika bilang isang kompetisyon o isang paghahanap
para sa higit na kahusayan, mas kapaki-pakinabang na ituring
ang kahusayan ng isang tao sa katutubong wikang Filipino
bilang isang matibay na batayan para sa paglinang ng mga
kasanayan sa lingguwistika, na sumasaklaw sa parehong mga
banyaga at lokal na wika. Napakahalagang kilalanin na ang
pagyakap sa mga karagdagang wika ay hindi nakakasira o
nakakabawas sa kahalagahan ng wikang Filipino.
Sa pamamagitan ng pagpapalawak ng linguistic repertoire
ng isang tao, hindi lamang pinahuhusay ng mga indibidwal ang
kanilang kakayahang makipag-usap nang epektibo sa iba't
ibang kultura, ngunit pinalalalim din ang kanilang pag-unawa
at pagpapahalaga sa kanilang sariling wika. Ang pagkilala sa
pagkakaugnay at pagtutulungan ng mga wika ay nagpapaunlad ng
isang holistic na diskarte sa pagkuha at edukasyon ng wika,
na nagtataguyod ng pakiramdam ng pagkakaisa at pagkakaisa sa
loob ng magkakaibang lipunan.
Dahil dito, ang pagsasama-sama ng maraming wika sa
loob ng kurikulum na pang-edukasyon ay maaaring magsilbi
bilang isang katalista para sa pagpapalitan ng kultura,
pagpapaunlad ng paggalang sa isa't isa at pag-unawa sa mga
indibidwal mula sa iba't ibang lingguwistika na pinagmulan.
Sa magkaugnay na mundong ito, ang kakayahang mag-navigate
nang walang putol sa pagitan ng mga wika ay naging lalong
mahalaga, dahil binibigyang-daan nito ang mga indibidwal na
tulay ang mga puwang at bumuo ng makabuluhang koneksyon sa
iba. Samakatuwid, sa halip na isipin ang pagkuha ng wika
bilang isang mapagkumpitensyang pagsisikap, kinakailangang
tingnan ito bilang isang pakikipagtulungan at pagpapayaman
na paglalakbay na nag-aambag sa personal na pag-unlad,
pagpapahalaga sa kultura, at pandaigdigang pagkakaugnay.
(victor paz)
 Malaking bilang ng mga Pilipino ang nagtataglay ng
kakayahang makipag-usap nang mabisa sa Ingles. Sa karamihan
ng mga kaso, kapag nakikipag-usap sa mga indibidwal na
nagsasalita ng iba't ibang mga wika, ang wikang Filipino ay
nangunguna bilang pangunahing paraan ng koneksyon.
Gayunpaman, ang dinamika ng wika ay maaaring magbago depende
sa partikular na sitwasyon. Kapansin-pansin, mayroong
lumalagong kilusan sa loob ng pamayanang Pilipino na
naglalayong hikayatin ang paggamit ng kanilang mga
katutubong wika at ang pangangalaga sa kanilang natatanging
kultural na pamana. Ang kilusang ito ay nagsasaliksik nang
mas malalim kaysa sa pagkakaiba-iba lamang ng wika;
tinutuklas nito ang mga larangan ng persepsyon at
tinatanggap ang magkakaibang pagkakakilanlang kultural sa
loob ng Pilipinas. (Eulalio R Guieb III)

Ang wika ay nagtataglay ng mga natatanging katangian na

kadalasang nagiging tatak ng ideolohiya. Sa loob ng larangan
ng wika, nakatagpo tayo ng hanay ng magkakaibang anyo at
pagkakaiba-iba. Kapansin-pansin, ang mga pagkakaiba-iba na
ito ay tila hindi naiimpluwensyahan ng mga panlabas na salik
tulad ng mga pamantayan sa lipunan, lokasyong heograpikal,
background sa edukasyon, mga gawain sa trabaho, edad,
kasarian, o pamana ng etniko. Dahil dito, lumilitaw ang
malawak na hanay ng pagkakaiba-iba ng linggwistika na
umiiral sa loob ng ating wika. Ang ganitong pagkakaiba-iba
ay masalimuot na pinagsama-sama sa loob ng ating wika, isang
patunay ng mga pagkakaiba sa pagitan ng mga indibidwal at ng
kanilang mga natatanging paraan ng pagpapahayag ng kanilang
mga sarili ayon sa wika.
(Pamela Constantino)
 Ang terminong "lingua franca" ay tumutukoy sa isang
salita o wika na pangkalahatang nauunawaan at ginagamit para
sa mga layunin ng komunikasyon, lalo na kapag ang mga
indibidwal ay nagsasalita ng iba't ibang katutubong wika o
diyalekto. Sa wikang Ingles, ang konseptong ito ay tinutukoy
din bilang isang tulay na wika, karaniwang wika, wikang
pangkalakalan, pantulong na wika, wikang pangsasakyan, o
wikang pang-ugnay. Isipin ang isang senaryo kung saan ang
dalawang indibidwal, na nagsasalita ng magkaibang katutubong
wika, ay nagtatangkang makipag-usap nang walang ibinahaging
wika.
Ang resulta ay isang nakakabigo at madalas na walang
saysay na pagpapalitan, na may mga maling interpretasyon at
hindi pagkakaunawaan. Gayunpaman, sa tulong ng isang lingua
franca, ang mga hadlang na ito ay gumuho, na nagiging daan
para sa epektibong komunikasyon at ang pagbuo ng
makabuluhang mga koneksyon. Sa konklusyon, hindi maaaring
maliitin ang kapangyarihan ng isang lingua franca. Sa
Pilipinas, pinapayagan tayo ng Tagalog na magsama-sama
bilang isang bansa, habang ang Ingles ang nagsisilbing
pandikit na nagbubuklod sa atin sa iba pang bahagi ng mundo.
Ang mga wikang ito ay lumalampas sa mga salita lamang,
nagpapatibay ng koneksyon, pag-unawa, at paglago. Sa loob
man ng ating sariling mga hangganan o sa isang pandaigdigang
saklaw, ang lingua franca ay nagsisilbing tulay na
nagbubuklod sa mga indibidwal, na nagbibigay-daan sa atin na
makipag-usap nang epektibo at yakapin ang mayamang tapiserya
ng pagkakaiba-iba ng tao.
Sa magandang kapuluan ng Pilipinas, ang wikang
nagbubuklod sa ating lahat ay walang iba kundi ang Tagalog,
na kilala rin bilang Filipino. Ang linguistic gem na ito ay
nagsisilbing aming lingua franca, na nagpapahintulot sa amin
na kumonekta at makipag-usap nang epektibo sa aming mga
kababayan. Sa isang pandaigdigang saklaw, gayunpaman, ibang
wika ang nasa gitna ng entablado bilang pinakahuling lingua
franca – Ingles. Ang wikang unibersal na ito ay naging tulay
na walang kahirap-hirap na nag-uugnay sa mga tao mula sa
lahat ng sulok ng mundo. Ang kagandahan ng lingua franca ay
namamalagi hindi lamang sa pagiging praktikal nito kundi
pati na rin sa mga pintuan na binubuksan nito para sa
personal na paglago at pagpapalitan ng kultura. Sa
pamamagitan ng midyum ng isang karaniwang wika, maaari
nating suriin ang kalaliman ng panitikan, pilosopiya, at
sining, pagpapalawak ng ating pananaw at pagkakaroon ng
pananaw sa iba't ibang pananaw. Ito ay nagsisilbing isang
gateway sa mga kayamanan ng kaalaman at pag-unawa, na
nagbibigay-daan sa amin upang tuklasin ang malawak na
tapestry ng karanasan ng tao. Ang kahalagahan ng isang
karaniwang wika sa pagpapaunlad ng wastong komunikasyon at
pagtatatag ng isang tunay na koneksyon sa pagitan ng mga
indibidwal ay hindi maaaring palakihin. Kapag nakakapag-usap
tayo sa iisang wika, namumulaklak ang malalim na pag-unawa,
na nagbibigay-daan sa atin na malayang ipahayag ang ating
mga iniisip, emosyon, at ideya. Ang kapangyarihan ng lingua
franca ay nakasalalay sa kakayahang malampasan ang mga
hadlang at mapadali ang tuluy-tuloy na pakikipag-ugnayan,
anuman ang mga kultural na pinagmulan o mga hangganan ng
heograpiya. (Consuelo Paz)
 Ang kahalagahan ng wika ay nakasalalay sa papel nito
bilang isang paraan ng pagtuturo at komunikasyon. Sa
pamamagitan ng wika natututo at naiintindihan ng mga mag-
aaral ang iba't ibang asignatura. Ang paggamit ng wikang
Filipino sa edukasyon ay nagbibigay-daan para sa mas malalim
na pag-unawa at mas mahusay na pagbabahagi ng ilang mga
ideya at konsepto.
Sa larangan ng pag-aaral ng wika, mahalagang kilalanin
na hindi dapat magkaroon ng anumang kompetisyon o tunggalian
sa pagitan ng iba't ibang wika. Sa halip, ang sariling wika
ay dapat tingnan bilang isang hakbang tungo sa pag-master ng
Filipino at kasunod na iba pang mga wika, maging banyaga o
lokal. Kapansin-pansin na sa kabila ng katatasan ng maraming
Pilipino sa Ingles, ang bawat wika ay nagtataglay ng kani-
kaniyang natatanging katangian, na humahantong sa ilan na
magtalo na ang wika mismo ay isang ideolohiya. Habang ang
isang lingua franca ay maaaring malawak na nauunawaan, ang
mga katutubong wika ng tribo ay kadalasang hindi
nakakatanggap ng pagkilalang nararapat sa kanila.
Samakatuwid, ang wika ay mayroong napakalaking
kahalagahan dahil ito ang nagsisilbing midyum kung saan ang
kaalaman ay ibinibigay sa mga mag-aaral, at ang ilang
abstract na konsepto ay higit na mauunawaan at maibabahagi
kapag ipinahayag sa Filipino. (Agustin L, Arcenas)