Ψαλμός ρμα’ (141ος)

Συνέσεως τῷ Δαυΐδ, ἐν τῷ εἶναι αὐτὸν ἐν τῷ

σπηλαίῳ· προσευχή.

2 ΦΩΝῌ μου πρὸς Κύριον ἐκέκραξα, φωνῇ μου

πρὸς Κύριον ἐδεήθην. 3 ἐκχεῶ ἐνώπιον αὐτοῦ τὴν
δέησίν μου, τὴν θλῖψίν μου ἐνώπιον αὐτοῦ
ἀπαγγελῶ. 4 ἐν τῷ ἐκλείπειν ἐξ ἐμοῦ τὸ πνεῦμά
μου, καὶ σὺ ἔγνως τὰς τρίβους μου· ἐν ὁδῷ ταύτῃ, ᾗ
ἐπορευόμην, ἔκρυψαν παγίδα μοι. 5 κατενόουν εἰς
τὰ δεξιὰ καὶ ἐπέβλεπον, καὶ οὐκ ἦν ὁ ἐπιγινώσκων
με· ἀπώλετο φυγὴ ἀπ᾿ ἐμοῦ, καὶ οὐκ ἔστιν ὁ
ἐκζητῶν τὴν ψυχήν μου. 6 ἐκέκραξα πρὸς σέ, Κύριε,
εἶπα· σὺ εἶ ἡ ἐλπίς μου, μερίς μου εἶ ἐν γῇ ζώντων.
7 πρόσχες πρὸς τὴν δέησίν μου, ὅτι ἐταπεινώθην
σφόδρα· ρῦσαί με ἐκ τῶν καταδιωκόντων με, ὅτι
ἐκραταιώθησαν ὑπὲρ ἐμέ. 8 ἐξάγαγε ἐκ φυλακῆς
τὴν ψυχήν μου τοῦ ἐξομολογήσασθαι τῷ ὀνόματί
σου· ἐμὲ ὑπομενοῦσι δίκαιοι, ἕως οὗ ἀνταποδῷς
μοι.
Νεοελληνικὴ ἀπόδοση

Μὲ θερμὴν μεγαλόφωνον προσευχὴν ἔκραξα πρὸς

τὸν Κύριον. Ἀπὸ τὰ βάθη τῆς ψυχῆς μου τὸν
παρεκάλεσα. 3 Θὰ ἀφήσω νὰ χυθῇ ἐνώπιον αὐτοῦ
ἡ δέησίς μου. Θὰ ἐξαγγείλω ἐμπρὸς εἰς αὐτὸν τὴν
θλῖψιν τῆς ψυχῆς μου. 4 Τώρα, ποὺ ἐμπρὸς εἰς τοὺς
μεγάλους κινδύνους λιποψυχῶ καὶ κινδυνεύω νὰ
χάσω τὴν ζωήν μου, σύ, Κύριε, ἔχεις γνωρίσει καὶ
γνωρίζεις πόσον ἀθῴα ὑπῆρξεν ἡ πορεία τῆς ζωῆς
μου. Ὅμως εἰς τὴν εὐθεῖαν αὐτὴν ὁδόν, τὴν ὁποίαν
ἐβάδισα καὶ βαδίζω, ἔστησαν κρυφὰ παγίδα οἱ
ἐχθροί μου, διὰ νὰ μὲ συλλάβουν. 5 Στρέφω τὰ
βλέμματά μου πρὸς τὰ δεξιά, παρατηρῶ μὲ
προσοχὴν καὶ ἀγωνίαν, διὰ νὰ εὕρω βοηθόν, καὶ
δὲν ὑπάρχει κανείς, ὁ ὁποῖος νὰ ἔχῃ ἐπίγνωσιν τοῦ
κινδύνου, ποὺ διατρέχω, καὶ νὰ δύναται νὰ μὲ
βοηθήσῃ. Ἐχάθηκε κάθε τρόπος διαφυγῆς ἀπὸ τὸν
κίνδυνον αὐτόν. Κανεὶς πλέον, οὔτε ἀπὸ τοὺς
φίλους μου, δὲν φροντίζει διὰ τὴν σωτηρίαν τῆς
ζωῆς μου. 6 Χωρὶς καμμίαν πλέον βοήθειαν ἐκ
μέρους τῶν ἀνθρώπων κράζω με ὅλην μου τὴν
δύναμιν πρὸς σέ, Κύριε, καὶ διακηρύττω· Σὺ εἶσαι ἡ
ἐλπίς μου· Σὺ εἶσαι ἡ πολύτιμος κληρονομία μου
εἰς τὴν παροῦσαν ζωήν. 7 Δῶσε, λοιπόν, προσοχὴν
εἰς τὴν δέησίν μου, διότι ἔχω κακοπαθήσει πολὺ
καὶ ἀποκάμει. Σῶσε με ἀπὸ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι μὲ
καταδιώκουν ζητοῦντες τὴν ἐξοντωσίν μου, διότι
εἶναι πολὺ ἰσχυρότεροι ἀπὸ ἐμέ. 8 Βγάλε με ἀπὸ
τὴν φυλακὴν τοῦ σπηλαίου, ὥστε ἐλεύθερος καὶ
γεμᾶτος εὐγνωμοσύνην νὰ δοξολογῶ τὸ ἅγιον
Ὄνομά σου. Οἱ δίκαιοι θὰ περιμένουν νὰ ἴδουν τὴν
καλὴν ἔκβασιν, τὴν ὁποίαν σὺ ὡς ἀμοιβὴν τῶν
ἐλπίδων μου θὰ δώσῃς.

Ἑρμηνεία Ὁσίου Ἀρσενίου Καππαδόκου

Ὁ Ψαλμὸς ρμα’ διαβάζεται γιὰ νὰ ἡμερέψει ὁ Θεὸς
τὸν ἐπαναστάτη, ποὺ κάνει κακό· καὶ Κούρδης ἐὰν
εἶναι, γίνεται ἀρνί.