Professional Documents
Culture Documents
2021 Cebr - HAXİYEV - İNF 2001-2004
2021 Cebr - HAXİYEV - İNF 2001-2004
Mövzu 1.
Matrislər üzərində əməllər və onların xassələri
Permutasiyanın cütlüyü.
( )
a 11 a12 … a1 n
A= a21 a22 … a2 n
−−−−−−¿ am 1 am 2 … a mn
() () ()
a 11 a12 a1 n
a21 a22 a2 n
1
A =¿
⋮
, A2=¿ ⋮ , An =¿ ⋮
am 1 am 2 amn
m ölçülü hesabi vektorlarına isə onun 1-ci, 2-ci, ..., n-ci sütunu deyilir.
Deməli, A matrisinin m sayda və n sayda sütunu vardır.
A matrisində m = n, yəni sətirlərin sayı sütunların sayına bərabər olarsa, ona n tərtibli
kvadrat matris deyilir.
( )
a11 a12 … a 1n
A= a21 a22 … a2 n
−−−−−−¿ an 1 an 2 … ann
Kvadrat matrisdə (a 11 a22 … ann) vektoruna onun baş dioqnalı, baş dioqnaldan sağda və ya
solda qalan elementlə sıfırlar olarsa, bu matris üçbucaq matris, hər iki tərəfdə yerləşən
elementlər sıfır olarsa, ona diaqonal matris deyilir. n tərtibli diaqonal matrisin bütün diaqonal
elementləri 1-ə bərabər olarsa, ona n tərtibli vahid matris deyilir. Matrisin bütün elementləri
sıfıra bərabər olarsa, ona sıfır matris deyilir.
m x n ölçülü Amatrisini A = (a ij)nm kimi işarə etmək əlverişlidir.
A = (a ij)nm və B = (b ij)nm
2
matrisinə deyilir.
n
M m (P) – matrislər fəzası.
Elementləri P meydanından olan m x n ölçülü bütün matrislər çoxluğunu M nm (P) ilə işarə
edək. Bilirik ki, mxn ölçülü matrislər üzərində toplama və skalyara vurma əməlləri
mövcuddur:
A = (a ij)nm, B = (b ij)nm olduqda (A+B) = (a ij +b ij) nm
αA =(α aij )nm
M m (P) çoxluğunda təyin olunan toplama və skalyara vurma əməllərinin aşağıdakı xassələri
n
var:
1) -8) xassələri göstərir ki, M nm (P) çoxluğu toplama və skalyara vurma əməllərinə nəzərən
xətti fəza təşkil edir. Bu fəzaya m x n ölçülü matrislər fəzası deyilir.
Asanlıqla yoxlamaq olar ki, M nm (P) fəzasında elementlərindən biri 1-ə, qalanları sıfıra
bərabər olan bütün müxtəlif matrislər sistemi xətti asılı deyil və M nm (P)-nin istənilən matrisini
bu sistemin xətti kombinasiyası kimi göstərmək olar. Deməli, bu sistem M nm (P) matrislər
fəzasının bazislərindən biridir və onun elementlərinin sayı m∙ n-dir. Odur ki, M nm (P) fəzasının
ölçüsü m∙ n-dir.
Matrislərin hasili
matrisləri verilmişdir. Göründüyü kimi 1-ci matrisin sütunlarının sayı ikincinin sətirlərinin
sayına bərabərdir.
Ai=(a i1 , ai 2 , … , aℑ ) – A matrisinin i−¿ci sətri,
( )
b 1k
k
B = b 2k
−−¿ b nk
isə B matrisinin kc sütunu olsun.
Ai sətrinin Bk sütununa hasili
( )
n
i=1 ,2 , … , m
Ai B =a i1 b 1k + a i2 b2 k +…+ a ℑ bnk = ∑ ais b sk
k
s=1 j=1 , 2 , … , P
onda A ∙ B hasili aşağıdakı kimi təyin edilir:
( )
A 1 B1 A 1 B2 … A 1 B P
1 2 P
AB = A2 B A2 B … A2 B
−−−−−−−−−¿ Am B1 A m B2 … A m B P
Xüsusi halda, A və B matrisləri n tərtibli kvadrat matrislər olduqda həm A ∙ B hasili, həm də
B∙ A hasili var və ümumiyyətlə A ∙ B ≠ B ∙ A. Lakin, bəzi matrislər AB = BA kommutativlik
çərtini ödəyir. Onlara kommutativ matrislər deyilir. Məsələn, diaqonal matrislər bu
qəbildəndir. P meydanı üzərində n tərtibli matrislər çoxluğunu M (n; P) kimi işarə edək. Onda
bu çoxluqda toplama, vurma və skalyara vurma əməlləri mövcud olacaqdır. Deməli,
¿M (n;P); +,∙, ⍵ α ( A ) ,λ∈ P , A ∈ M (n; P)>¿ cəbri təyin etmək olar.
Yuxarıda göstərdiyimiz kimi, ¿M (n;P); +, ⍵ α >¿ cəbri n 0 tərtibli kvadrat matrislər fəzası
təşkil edir, onun ölçüsü n2-na bərabərdir, matrislərin hasili əməli isə aşağıdakı xassələri ödəyir.
9) ∀ ( A , B , C ∈ M ( n ; p ) ) ; A ∙ ( B ∙C )= ( A ∙ B ) ∙ C (assosiativlik)
10) ∀ ( A , B , C ∈ M ( n ; p ) ) A ∙ (B+C) = AB + AC sol distributivlik,
(A+B) ∙ C = A ∙ C + B∙ C sağ distributivlik
11) ∀ ( A , B , ∈ M ( n ; p ) , ) λ ∈ P α ( A ∙ B )=( αA ) B= A ∙( λB)
Bu xassələrin isbatı çətinlik törətmir, məsələn assosiativliyi göstərək: A(BC)-nin hər hansı
hik elementini götürək:
( )
B1 C k
hik = Ai (BC)k = (a i1 , ai 2 , … a¿) B2 C
k ∑ ab C
= a i1 ¿) +a i2 ( B2 C k ) +...+a ¿( Bn C k ) = c=1 ,… ,n ij js sk
s=1, … ,n
−−−¿ Bn C k
Verilmiş permutasiyada böyük ədəd kiçik ədəddən əvvəl gələrəsə, bu elementlər arasında
pozulma yaxud inversiya baş vermişdir deyirlər. Məsələn 132 permutasiyasında 3 və 2 arasında
inversiya baş vermişdir.
78653241 inversiyasında 1-dən əvvəl 7, 2-dən əvvəl 5, 3-dən əvvəl 4, 4-dən əvvəl 4, 5-dən
əvvəl 3, 6-dən əvvəl 2 inversiya baş vermişdir. Onda bütün inversiyaların sayı
7+8+6+5+3+2+4+1=25-dir.
İsbatı: n=1 üçün aydındır. n üçün qəbul edək. İxtiyari α 1 α 2 . . .α n permutasiyasına n+1 ədədini
əlavə edib n+1 elementli a=α 1 α 2 . .. α n n+1 permutasiyasını alarıq. Bu permutasiyada n+1-in
növbə ilə α n α n+1 . . . α 1 ilə yerini dəyişməklə n sayda yeni permutasiyalar alırıq ki, a
permutasiyası ilə birlikdə n+1 sayda permutasiya alınmış olar. Deməli hər bir n elementli
permutasiyadan n+1 sayda permutasiya alınır. Nəticədə n ! ( n+1 ) =( n+1 ) ! sayda permutasiya
alınır.
Qeyd edək ki, istənilən iki permutasiyanın birindən digərinə sonlu sayda transpozisiyanın
köməyi ilə keçmək olar.
Permutasiyası alınmışdır. Bunun üçün əvvəlcə α i -ni α k -dan sağa gətirmək üçün k −i sayda,
sonra α k -nı α i -nin yerinə gətirmək üçün k −i−1 sayda transpozisiya aparmaq lazımdır.Bütün
transpozisiyaların sayı 2 ( k−1 )+ 1 olar ki, nəticədə (1) permutasiyası cüt olduqda (2) tək, (1)
tək olduqda (2) cüt olur.
Ədəbiyyat: [ 1 ] , [ 2 ] , [ 4 ] , [ 5 ] , [ 6 ].
Mövzu 2.
σ=¿ ( 1 2 3 ... n ¿ ) ¿ ¿¿
¿
şəklində yazıla bilər, burada α i ∈ A . Odur ki, σ əvəzləməsinin cütlüyü α 1 α 2 , α 3 .. . α n
permutasiyasının cütlüyü ilə ekvivalentdir. Əgər σ -nın 1-ci sətri baş nizamla düzülməsə hər
iki sətrin cütlüyü eyni olduqda əvəzləmə cüt, müxtəlif olduqda tək olur.
( )
a11 a12 .. . a1 n
A= a 21 a22 .. . a2 n
− − − −
an 1 a n2 .. . ann
Tərif: A matrisinin hər sətrindən və hər sütunundan bir və yalnız bir element götürməklə
a 1α a2 α 2 a3 α 3 .. . anα n
1 (1)
kimi vuruqların hasilini düzəldək və ona hədd deyək. σ əvəzləməsi cüt olduqda (1) həddinin
işarəsini müsbət, tək olduqda mənfi qəbul edək.
A matrisinin elementlərindən düzəldilmiş (1) şəklində bütün mümkün hədlərin cəbri (işarələri
nəzərə alınmaqla) cəminə A matrisinin determinantı deyilir.
n
t
d= ∑ (−1 ) α 1 α 2 . . . αn
a1 α a 2 α .. . anα
1 2 n
α1 , α 2 ,.. ., αn =1
A matrisinin elementləri ədədlər olduqda onun determinantı da bir ədəd olur. Asanlıq üşün
detrerminantında işarəsini matrisə uyğunlaşdıraraq
a11 a 12 .. . a 1n
a a .. . a 2n
d ( A )=| 21 22 |
− − − −
an 1 an 2 .. . ann
şəklində yazırlar.
Misallar.
A=
( a11
a21
a12
a22 )
a a
d ( A )=| 11 12|=a11 a 22−a12 a21
a21 a 22
A=¿ ( 11 12 13 ¿)( 21 22 23 ¿) ¿¿
a a a a a a ¿
¿
olduqda
|a a a ¿||a a a ¿|¿
d ( A )= ¿ 11 12 13 21 22 23 ¿¿ ¿
¿
¿
Matrisdəki terminlərə uyğun olaraq, onun determinantını da n tərtibli determinant,
determinantın sətirləri, sütunları kimi anlayışlardan istifadə edə bilərik.
Məsələn,
Isbatı: Determinantın
t α 1 , α 2 , . . . , αn
(−1 ) a1 α a2 α . .. a nα
1 2 n (1)
a 1α a 2α a nα
həddini tərtib edərkən 1-ci sətirdən 1 , 2-ci sətirdən 2 və nəhayət n-ci sətirdən n
a 1α
elementi vuruq kimi götürülür. Tarnsponirə matrisini də tərtib edərkən 1-ci sütundan 1 2-ci
a 2α a nα
sütundan 2 və nəhayət n-ci sütundan n elementi vuruq kimi götürülür. Başqa sözlə (1)
həddi det ( A ) -yə də daxil olur. Odur ki, determinantlar bərabər olur.
t
həddi duracaqdır.
İsbatı i-ci və k-cı sətrilər bərabər olsa determinantın hər bir həddinə həm i-ci həm də k-cı
sətirdən eyni elementlər daxil olar. Odur ki, bu sətirlərin yerini dəyişsək determinant
dəyişməz. Lakin determinantda iki sətrin tyerdəyişməsi onun işarəsini dəyişir. Deməli
DetA=−DetA olur ki, burada DetA=0 alınır.
Doğrudan da k-cı sətrin hər bir elementi i-ci sətrin uyğun elementinin eyni bir λ
skalyarına hasilindən ibarətdirsə λ skalyarın; determinantın bütün hədlərindən mötərizə
kənarına çıxarsaq mötərizə içində iki sətri bərabər olan determinant qalır ki, bu da teoremə
əsasən sıfıra bərabərdir.
5. Bir sətrin (sütunun) elementlərinin hər birinin k sayda elementin cəmindən ibarət
olan determinant.
Teorem: determinatın i-ci sətrinin (sütununun) hər bir elementi k sayda elemmentin cəmindən
ibarətdirsə, bu determinat k sayda determinatın cəmindən ibarət olar; belə ki, həmin sətirdə
toplananlardan biri və yalnız biri iştirak edər, qalan sətirlər isə olduğu kimi qalar.
Isbatı: Determinatın hər bir həddində i-ci sətirdən bir vuruq daxil olur ki, bu vuruq k sayda
elemmentin cəmindən ibarət olur.
a 1 α a 2 α .. . ai−1 , α
1 2 i −1 (b 1 α
1
+b 2 α +. ..+b i
2 α
k )a i−1 , α
i −1
.. . ai
n
α
n
Buradakı mötərizəni açsaq k sayda həddin cəmi alınar ki, bu da nəticədə k sayda determinantın
alınmasına gətirər.
Isbat: Ümumiliyi pozmadan fərz edək ki, n tərtibli determinantın axırıncı sətri qalan sətirlərin
xətti kombinasiyasıdır. Onda axırıncı sətrin hər bir elementi n sayda toplananın cəmindən
ibarət olar. Odur ki, bu determinant n sayda determinantın cəmindən ibarət olar. Belə ki hər
bir determinatın axırıncı sətri əvvəlki sətirlərdən biri ilə mütənasib olar. Nəticədə alınan bütün
determinantlar sıfıra bərabər olar.
Nəticə: Sətirləri (sütunları) xətti asılı olan determinant sıfıra bərabər olar.
Doğrudan da sətirlər xətti asılıdırsa, xətti asılılıq kriteriyasına əsasən hər hansı bir sətir
qalan sətirlərin xətti kombinasiyasından ibarət olar. Odur ki, teoremə əsasən bu determinant
sıfıra bərabər olar.
( )
a11 a12 .. . a1 n
A= a 21 a22 .. . a2 n
− − − −
an 1 a n2 .. . ann
Məsələn
( )
a11 a 12 a13 a14
a a 22 a23 a24
A= 21
a31 a 32 a33 a34
a41 a 42 a43 a44
matrisində
a a
M=| 12 14 |
a32 a34
a a
M '=| 21 23|
a 41 a43 olar.
Aydındır ki, M minorunun tamamalayıcı minoru M ' olduğu kimi M ' in də tamamalayıcı
minoru M olar.
Xüsusi halda
a i j elementinin durduğu i-ci sətri və j-ci süyunui sildikdən sonra alınan n-1
A =(−1 )i+ j M i j ədədinə isə a i j
tərtibli matrisin M i j determinantına a i j elementinin minoru, i j
-nin cəbri tamamlayıcısı deyilir.
Mövzu 3.
İsbatı: A matrisinin determinantının hədləıri 1-ci sətirdən yalnız a 11 vuruğu olan hədləırdən
ibarət olacaqdır. Bütün hədləırdən a 11 vuruğunu mötərizə xaricinə çıxarsaq mötərizə
içərisində M 11 -in bütün hədlırinin cəmi qalacaqdır. Odur ki,
d=|A|=a11 M 11 olacaqdır.
Lemma 2: A matrisinin i-ci sətrində (j-ci sütununda) a i j elementindən başqa bütün elementlər
sıfıra bərabərdirsə
|A|=a i j A i j olar.
İsbatı: A matrisinin
a i j elementini a 11 elementinin yerinə gətirmək üçün əvvəlcə i-ci sətri 1-ci
sətrə gətirək.Bu halda məlum xassəyə əsasən |A| determinantı i dəfə öz işarəsini
dəyişəcəkdir, sonra j-ci sütunu 1-ci sütuna gətirək, onda |A| determinantı yenidən öz işarəsini
j dəfə dəyişəcəkdir. Nəticədə |A| determinantı öz işarəsini i+j dəfə dəyişmiş olacaqdır. Odur
ki,
olacaqdır.
A=( a i j )nn
Teorem 1: n tərtibli matrisinin determinantı onun hər hansı sətir (sütun)
elementlərinin uyğun cəbri tamamlayıcılarına hasilləri cəminə bərabərdir, yəni
Ai =( ai 1 , 0 , .. . ,0 ) + ( 0 , ai 2 , .. . ,0 ) +.. . ( 0 , 0 ,. . ., ni n )
şəklində göstərib, determinantın 5-ci xassəsindən və lemma 2-dən istifadə etsək ayrılışın
doğruluuğunu alarıq.
Teorem 2: Determinantın i-ci sətir (sütun) elementlərinin başqa bir k-cı sətirin (sütunun)
uyğun cəbri tamamlayıcılarına hasillərinin cəmi sıfıra bərabərdir.
a11 ... a1 n
... ... ...
|A|=|b 1 ... bn |
... ... ...
an 1 ... a nn
olar. Odur ki,
|A|=b 1 A k 1 +b 2 ak 2 +. ..+b n A kn
doğrudur.
qəbul etsək |A| determinatında i-ci və k-cı sətirlər bərabər olar ki, belə determinant sıfıra
bərabər olar.
|E ϕ ⋅B|=|Eϕ|⋅|B|
Elementar matrislər üçbucaq matrislər olduğuna görə
Buradan
|E ϕ⋅B|=|E ϕ|⋅|B| alınar.
E ϕ , Eϕ ,, .. . , E ϕ s
Nəticə: 1 1 -n tərtibli elementar matrislər, B isə n tərtibli ixtiyari matrisdirsə,
onda
Teorem: n tərtibli iki matris hasilinin determinantı onların determiantları hasilinə bərabərdir.
İsbat: İki hala baxaq. 1) A maatrisinin sətirləri xətti asılı deyil. Onda
A=Eϕ ⋅E ϕ .. . E ϕ
1 2 s
Elementar matrislərin hasili kimi göstərilə bilər. Odur ki, yuxarıdakı nəticəyə əsasən
2) A-nın sətirləri xətti asılıdır. Determinantın xassəsinə əsasən |A|=0 . Asanlıqla yoxlamaq
olar ki, AB matrisinin də sətirləri xətti asılıdır, odur ki, |A B|=0 .
İsbat: Doğrudan da, bilirik ki, matrisin sətirləri (sütunları) xətti asılıdırsa onun determinantı
sıfıra bərabərdir.
İndi fərz edək ki, matrisin determinantı sıfra bərabərdir.əgər matrisin sətirləri xətti asılı
deyilsə, onda bu matruisi elementar matrisləri hasili kimi göstərmək olar. Odur ki,
Mövzu 4
Elementləri P meydanından olan n tərtibli kvadrat matrislər çoxluğunu M (n;p) ilə işarə
edək. M (n;p)-nin vurma əməlinə nəzərən vahidi var, onu E kimi işarə edək.
Tərif 1. A ∈ M (n; p) matrisi üçün elə B ∈ M (n; p) matrisi varsa ki,
13
A ∙ B = B ∙ A=E (1)
( A1 ∙ A 2 … A n)-1 = A−1 −1 −1
n … A2 ∙ A 1
Doğrudan da
( A1 ∙ A 2 … A n) ( A−1 −1 −1 −1 −1 −1
n … A2 ∙ A 1 ) = A1 A 2 …( A n An )... A2 A1 =
A1( A2 A −1 −1 −1
2 ) A1 = A1 A 1 = E.
( )
a11 a12 .. . a1 n
A= a 21 a22 .. . a2 n
− − − −
an 1 a n2 .. . ann
matrisinin A tərsinin olduğunu fərz edək. onda |A |≠0 olar, əks halda A-nın sətirləri xətti asılı
−1
olardı.
( )
A 11 A 21 . . . An 1
A¿ = A 12 A 22 . . . An 2
− − − −
A1 n A2 n . . . A nn
Bildiyimiz kimi A-nın hər bir sətrinin elementlərini onların uyğun cəbri
tamamlayıcılarına vurub topladıqda |A| determinantının özü, digər sətrin utyğun cəbri
tamamlayıcılarına vurub topladıqda isə sıfır alınır. Ona görə də
( )
|A| 0 . .. 0
¿ 0 |A| . .. 0
AA = =|A|⋅E
− − − −
0 0 . .. 0|A|
¿
Burada E vahid matrisdir. Deməli A−1 =|A|−1 ⋅A alınar.
Mövzu 5.
Matrisin pilləli şəklə gətirilməsi və ranqı hesablanması.
Matrisin qeyri-məxsusi elementar çevirmələri,
elementar matrislər. Tərs matrisin varlığı şərti.
Tərs matrisin tapılması
( )
a 11 a12 … a1 n
A= a21 a22 … a2 n
−−−−−−¿ am 1 am 2 … a mn
Vektorlar sisteminə analoji olaraq söyləyə bilərik ki, matrisin sətirləri (sütunları) üzərində
aparılan elementar çevirmələr matrisin ranqını dəyişmir.
Aşağıdakı teoremi isbatsız qəbul edək:
Teorem. İxtiyari matrisin sətuiləri sisteminin ranqı onun sütunlar sisteminin ranqına
bərabərdir.
Tərif 1. Matrisin Ai sətrindəki ilk sıfırdan fərqli elementə bu sətrin həlledici elementi
deyilir.
Tərif 2. m x n ölçülü A matrisinin pilləli şəkli onun sətirləri üzərində aparılan elementar
çevirmələr nəticəsində alınan elə m x n ölçülü matrisə deyilir ki, aşağıdakı şərtlər ödənsin:
1. İkinci sətirdən başlayaraq hər bir i+¿1-ci sətrin aparıcı elementi i-ci sətrin aparıcı
elementinə nisbətən sağda yerləşsin, yəni a 1 α , a2 α 2 , … , a rα 2 həlledici elementlərdirsə,
α 1< α 2< …<α r olsun.
2. Bütün sıfır sətirlər sıfırdan fərqli sətirlərdən aşağıda yerləşsin.
Aydındır ki, A matrisinin ranqı onun pilləli şəklinin ranqına bərabərdir. Pillə matrisin ranqı
isə onun sıfırdan fərqli sətirlərinin sayına bərabərdir.
Deməli praktikada matrisin ranqını hesablamaq üçün onun sətirləri üzərində elementar
çevirmələr aparıb onu pilləli şəklə gətirmək və sonuncunun sıfırdan fərqli sətirlərinin sayını
tapmaq lazımdır.
Məsələn,
( )
1−23
A = 341
2 6−2
matrisinin pilləli şəklini tapaq:
( )( )
1−2 3 1−2 3
A 0 10−8 0 10−8
0 10−8 000
Deməli, ranq A = 2.
Teorem. Matrisin sətirlər sisteminin ranqı onun sütunlar sisteminin ranqına bərabərdir.
16
İsbatı:
( )
a 11 a12 … a1 n
A= a21 a22 … a2 n
−−−−−−¿ am 1 am 2 … a mn
m x n ölçülü matrisinə baxaq. Onun sətirlər sisteminin ranqını r, sütunlar sisteminin ranqını
P ilə işarə edək. A-nın sətirləri üzərində elementar çevirmələr aparıb onu aşağıdakı kimi pilləli
şəklə salaq:
( )
a11 … a1 k … a1 l … a1 s … a 1n
0 … b 2 k … b 2l … b 2 s … b2 n
~ 0 … 0 … b3 l … b3 s … b3 n
A =
−−−−−−−−−−−¿ 0 … 0 … 0 … brs … b rn
0…0…0…0…0
0…0…0…0…0
~
A matrisinin sütunları r ölçülü hesabi vektorlar olduğundan, onun sütun ranqı ρ ədədi r-i aşa
bilməz, yəni ρ ≤ r .
Analoji qayda ilə At transpinərəsinə baxıb At -nin sətirləri, yəni A-nın sütunları arasında
~
elementar çevirmələr aparıb yenə pilləli matris alarıq. Nəticədə hər biri ρ ölçülü olan A t -nin
sütun, yəni ~
A -nın sətir vektorlarını alarıq ki, bunların da ranqı ρ -nu aşa bilməz, yəni ρ ≥ r olar.
Buradan ρ=r alarıq.
Ədəbiyyat: [ 1 ] , [ 2 ] , [ 4 ] , [ 5 ] , [ 10 ].
Vahid matrisin i−¿ci sətrini λ ≠ 0 skalyarına vurmaqla alınan elementar matrisi E λ ıi, k-cı
sətrin λ ∈ P skalyarına vurub i−¿ci sətrin üzərinə əlavə edilməsilə alınan elementar matrisi E¿ ¿
kimi işarə edək.
Məsələn, üçtərtibli vahid matrisin 2-ci sətrini λ -ya vurmaqla alınan elementar matris
( )
10 0
E λ(2)= 0 λ 0 ,
0 01
2-ci sətri λ -ya vurub, 3-cü sətrin üzərinə əlavə etməklə alınan elementar matris
( )
100
E3 +λ(2)= 01 0
0 λ1
olar.
( )( )
a 11 a1 i … a1 n a11 a1 i … a1 n
(
E λ(i) A = 1 … 0 … .0
−−−−¿ 0 … λ … 0 ) −−−−−−¿ ai 1 aii … a¿
−−−−−−¿ am 1 … ami … a mn
= −−−−−−¿ λ ai 1 … λ aii … λ a¿ = A λ(i)= B.
−−−−−−¿ a m 1 … a mi … a mn
( )
a11 … a 1i … a 1k … a 1n
−−−−−−−−−−−¿ ai 1+ λ ak 1 … aii … λ aki … a ik + λ akk … a¿ + λ a kn
Ei +λ(k) ∙ A = = A(i)+r (k)= B
−−−−−−−−−−−¿ a k 1 … a ki … akk … a kn
−−−−−−−−−−−¿ am 1 … ami … aki … a mn
Xassə 2. m x n ölçülü A = (a ij)nm matrisinin sətirləri üzərində φ 1 , φ2 , … , φ s sonlu elementar
çevirmələr ardıcıllığı apardıqda C matrisi alınmışdırsa, onda C = E φs … E φ1 ∙ A .
Isbatı. Xassə 1-ə əsasən φ 1 elementar çevirməsi A matrisini E φ1 ∙ A matrisinə, φ 2 çevirməsi
E φ1 ∙ A matrisini E φ2 ∙ E φ1 ∙ A matrisinə, nəhayət φ s çevirməsi E φs−1 … E φ1 ∙ A matrisini
E φs ∙ Eφs −1 … E φ1 ∙ A matrisinə çevirir. Buradan çıxır ki, C = E φs … E φ1 ∙ A .
Ədəbiyyat: [ 1 ] , [ 2 ] , [ 5 ] .
Elementləri P meydanından olan n tərtibli kvadrat matrislər çoxluğunu M (n;p) ilə işarə
edək. M (n;p)-nin vurma əməlinə nəzərən vahidi var, onu E kimi işarə edək.
Tərif 1. A ∈ M (n; p) matrisi üçün elə B ∈ M (n; p) matrisi varsa ki,
A ∙ B = B ∙ A=E (1)
( A1 ∙ A 2 … A n)-1 = A−1 −1 −1
n … A2 ∙ A 1
Doğrudan da
( A1 ∙ A 2 … A n) ( A−1 −1 −1 −1 −1 −1
n … A2 ∙ A 1 ) = A1 A 2 …( A n An )... A2 A1 =
A1( A2 A −1 −1 −1
2 ) A1 = A1 A 1 = E.
Teorem 1. Hər bir elementar matrisin tərsi var və elementar matrisin tərsi də elementar
matrisdir.
İsbatı. Verilmiş elementar matris E λ ( i) , onun tərsi E λ-1(i) olacaqdır. Çünki i –ci sətirdə və i –ci
sütunda E λ ( i)-də λ, E λ-1(i)-də isə λ−1 skalyarı durur ki, onların hasili 1-ə bərabər olur.
Əgər elementar matris E( i)+ λ (k ) olarsa, onun tərsi E( i)− λ (k )olar. Çünki i –ci sətir, k –cı sütunda
birində λ,digərində -λ durur ki, hasil nəticəsində onların cəmi sıfıra bərabər olur və baş
diaqonal boyunca vahidlər, qalan yerlərdə sıfırlar olur, yəni hasil nəticəsində E( i)+ λ (k ) ∙ E (i )− λ ( k ) = E
olur.
Nəticə. Elementar matrislərin hasili tərsi olan matrisdir.
Doğrudan da elementar matrislərin hasilində hər bir vuruq elementar matris olduğundan
teoremə əsasən tərsi var və bu matrislərin hasilinin tərsi var.
Teorem 1. Sıfır sətri olan matrisin tərsi yoxxdur. Doğrudan da,əgər A matrisinin i –ci sətri
sıfır olsa,onda ixtiyari B matrisi üçün AB hasilinin i –ci sətri ¿ = ( Ai B 1 , Ai B 2 , … , A i B n) = (0, 0,...,
0) olar. Deməli, A matrisi üçün elə bir B matrisi yoxdur ki, AB = E olsun.
E φt ∙ E φt −1 … Eφ 2 ∙ Eφ 1 ∙ A=E
alarıq. Onda A =
−1 −1
E … LINK Word . Document .12 E:\\Cəbr fənni üzrə mühazirə mətnlər 1..docx OLE LINK 2 ¿ ¿ ¿ MERGEFORMAT Eφt
φ1
. Hasildəki matrislər elementar matrislərin tərsi olduğundan, onlar da elementar matrislər olar.
Bu deyilənlərdən nəticə olaraq aşağıdakı teoremi yaza bilərik.
Teorem 4. Kvadrat matrisin o zaman və yalnız o zaman tərsi olar ki, onun sətirləri
(sütunları) xətti asılı olmasın.
Teorem. n tərtibli A kvadrat matrisini həmin tərtibdən olan E vahid matrisinə çevirən
elementar çevirmələr ardıcıllığı varsa, bu matrisin A−1 tərsi var və həmin elementar çevirmələr
ardıcıllığı E matrisini A−1 tərs matrisinə çevirir.
Isbatı. A matrisini E vahid matrisinə çevirən elementar çevirmələr ardıcıllığı φ 1 , φ2 , … , φ s olsa,
onda elementar matrislərin 2-ci xassəsinə əsasən,
E φs … E φ2 Eφ 1 ∙ A=E (1)
bərabərliyi doğrudur. A matrisin (1) bərabərliyindən çıxır ki, A−1 tərsi var. Onu sağdan A−1-ə
vursaq alarıq
A = E φs … E φ2 Eφ 1 ∙ E (2)
−1
20
bərabərliyi göstərir ki, φ 1 , φ2 , … , φ s elementar çevirmələri E vahid matrisini A−1 tərs matrisinə
çevirir. Buradan matrisin tərsini tapmaq üçün praktiki qayda alırıq. n tərtibli A matrisinin
tərsini tapmaq üçün n x 2n ölçülü (A/E) düzbucaqlı matrisinin sətirləri üzərində elementar
çevirmələr aparıb A matrisini E vahid matrisinə çevirmək lazımdır. Bu zaman düzəldilmiş
(A/E) matrisi (E/C) şəklində matrisə çevrilər ki, nəticədə A−1 olar.
Ədəbiyyat: [ 1 ] , [ 2 ] , [ 5 ] ,[ 6 ].
Mövzu 6
( ) ( ) ( ) ()
a11 a12 a1n b1
A1 = a21 , A 2= a22 ,. . . , A n= a2n , B= b2
⋮ ⋮ ⋮ ⋮
am 1 am2 amn bm
A1 X 1 + A2 X 2 +. ..+ A n X n =B (2)
şəklində yaza bilərik. Ona (1) sisteminin vektor formada yazılışı deyilir.
A1 α 1 + A 2 α 2 +.. .+ An α n =B (3)
bərabərliyini ödəyər. Bu o deməkdir ki, (1) sisteminin hər bir həlli (2) tənliyinin həllidir. Yəni
(2) tənliyi (1) sisteminin nəticəsidir.
İndi fərz edək ki, a vektoru (2) tənliyinin həllidir. Onda (3) bərabərliyi doğru olar. (3)
bərabərliyi açıq şəkildə yazsaq
21
bərabərliklər sistemini alarıq. (4) sistemi göstərir ki, (2) tənliyinin hər bir a həlli (1) sistemində
də həllidir. Yəni (1) sistemi (2)-nin nəticəsidir.
Teorem: (1) xətti tənliklər sistemi ilə onun (2) vektor formada yazılışı ekvuvalentdir.
( ) ( )
a11 a12 . .. a 1n a11 a12 .. . a1 n b1
A= a21 a 22 . .. a 2n , A= a21 a22 .. . a2 n b2
− − − − − − − − −
am 1 am 2 . .. amn am 1 am 2 .. . amn bm
, uyğun olaraq, sistemin əsas və
genişlənmiş matrisləri adlanır.
Bildiyimiz kimi (1) sistemi (2) tənliyi ilə ekvivalentdir. Odur ki, əgər a=( α 1 , α 2 ,. .. , α n )
vektoru (1) sisteminin həllidirsə (2) tənliyinin də həllidir. Yəni
A1 α 1 + A 2 α 2 +.. .+ An α n =B (3)
bərabərliyi doğrudur.
(3) bərabərliyi göstərir ki, Ā matrisinin axırıncı sütunu özündən əvvəlki sütunların, yəni A
matrisinin sütunlarının xətti kombinasiyasıdır. Odur ki, ranq Ā=ranq A olar. Tərsinə, əgər
ranq Ā=ranq Ā olarsa, onda Ā -nın axırıncı sütunu özündən əvvəlki sütunların xətti
kombinasiyası olar. Odur ki, (3) bərabərliyi ödənər. (3) bərabərliyi göstərir ki,
22
a=( α 1 , α 2 ,. .. , α n )
Teorem :(Kroneker-Kopelli). Xətti Tənliklər sistemi onda və yalnız onda birgə olar ki, bu
sistemin əsas və genişlənmiş matrislərinin ranqları bərabər olsun.
Nəticə 1: (1) sisteminin əsas matrisinin ranqı tənliklərin sayına bərabərdirsə sistem birgədir.
Nəticə 2: (1) sistemi birgə olmaqla onun əsas matrisinuin ranqı məchulların n sayından
kiçikdiersə sistem qeyri-müəyyən, n-ə bərabərdirsə sistem müəyyəndir.
3. Xətti bircins tənliklər sistemini trivial olmayan (sıfırdan fərqli) həllinin varlığı
şərti
a 11 x 1 +a12 x 2 +. . .+a1 n x n=0
a 21 x 1 +a 22 x 2 +. ..+a2n x n =0
−−−−−−−−−−−−−−−−−
a m 1 x 1 +am 2 x 2 +. . .+am n x n =0 (1)
m× n ölşülü bircins xətti tənliklər sisteminə baxaq. Bu sistem həmişə birgədir, çünki onun
trivial həlli var. ( ϑ =( 0 , 0 ,. . ., 0 ))
Teorem: (1) sisteminin onda və yalnız onda sıfırdan fərqli həlli olar ki, onun əsas matrisinin
ranqı məchulların sayından kiçik olsun.
Isbat: Fərz edək ki, (1) sisteminin ranqı r <n. Onda bu sistem üzərində elementar çevirmələr
aparmaqla onu özü ilə ekkvivalent olan
sisteminə gətirmək olar. (2) sistemində x r+1 , .. . , x n məchulları olan hədləri sistemini sağ tərəfinə
keçirib x r+1 =Cr +1 . . ., x n =C n şəklində istənilən qiymətlər verməklə X 1 =C 1 .. . , X r =C r
qiymətlərini də taparıq.
23
İsbatı: (1) sisteminin həllər çoxluğunu H ilə işarə edək. Sistemin yalnız sıfır həlli varsa
(sistemin baş determinantı sıfırdan fərqli olduqda) yəni H = {θ } olarsa, teorem doğurur. Əgər
(1) sisteminin sıfırdan fərqli
a=( α 1 , α 2 , .. . , α n ) , b=( β 1 , β 2 ,. . ., β n )
həlləri varsa xətti tənliklər sisteminin vektor formada
yazılışına əsasən
A1 α 1 + A 2 α 2 +.. .+ An α n =θ (2)
A1 β 1 + A 2 β 2 +.. .+ An βn =θ (3)
()
a1 i
Ai = a2 i ( i=1 ,. .. , n )
.. .
am i
yəni λ a ∈ H . Bu isə o deməkdir ki, H çoxluğu üzərində verilmiş toplama və skalyara vurma
n n
əməllərinə nəzərən xətti fəza təşkil edir. H ⊂ P olduğu üçün H fəzası P fəzasının alt
fəzasıdır.
24
Bircins olmayan və uyğun bircins xətti tənliklər sisteminin həlləri arasında əlaqə
P meydanı üzərində n məchullu
şəklində yazılır.
A1 x 1 + A 2 x 2 +.. .+ An x n =B (1 ')
A1 x 1 + A 2 x 2 +.. .+ An x n =θ (2 ' )
Burada
( ) ( ) ()
a1 i b1 0
Ai = a 2 i , B= b2 , . . . , θ= 0
⋮ ⋮ ⋮.
am i bm 0
Teorem 1: a 0=( α 1 , α 2 , . .. , α n ) vektoru (1) sisteminin hər hansı qeyd olunmuş həlli,
0 0 0
a=( α 1 , α 2 , .. . , α n )
isə (2) sisteminin ixtiyari həllidirsə, onda
a 0 +a=( α 01 +α 1 , α 02 + α 2 , . .. , α 0n +α n )
vektoru (1) sisteminin həllidir.
25
İsbat: Şərtə görə a 0 və a vektorları, uyğun olaraq, (1) və (2) sisteminin və deməli ( 1 ' ) və ( 2 ' )
tənliklərinin həllidir. Odur ki,
A1 α 01 + A 2 α 02 +. . .+ A n α 0n =B
A1 α 1 + A 2 α 2 +.. .+ An α n =0
A1 ( α 01 +α 1 ) + A 2 ( α 02 +α 2 )+ .. .+ A n ( α 0n + α n )=B
alırıq. Bu göstərir ki, a 0 +a vektoru (1) sisteminin həllidir. əgər (1) siteminin həllər çoxluğunu
M, (2) sisteminin həllər çoxluğunu H ilə işarə etsək, aşağıdakı nəticə alınar.
Nəticə 1: a 0 + H ⊂ M
Teorem 2: (1) sisteminin ixtiyari iki həllinin fərqi (2) sisteminin həllidir.
İsbatı: Fərz edək ki, a=( α 1 , α 2 , .. . , α n ) , b=( β 1 , β 2 , .. . , βn ) (1) sistemininn ixtiyari iki həllidir.
Onda
A1 α 1 + A 2 α 2 +.. .+ An α n =B
A1 β 1 + A 2 β 2 +.. .+ An βn =B
A1 ( α 1 −β 1 ) + A 2 ( α 2 −β 2 ) +. ..+ A n ( α n −β n ) =θ
Nəticə 2: ∀ a , b ∈ M → a0 −b 0 ∈ H →a ∈ b+ H yəni M ⊂ a+ H
Nəticə 3: Bircins olmayan xətti tənliklər sisteminin ümumi həlli özünün bir xüsusi həlli ilə
uyğun bircins sistemin ümumi həllinin cəminə bərabərdir.
Nəticə 4: Bircins olmayan sistemin onda və yalnız onda yeganə həlli olar ki, uyğun bircins
sistemin yalnız sıfır həlli olsun.
( ) () ()
a11 a12 .. . a1 n b1 x1
A= a 21 a22 .. . a2 n B= b 2 , X= x 2
− − − − ⋮ ⋮
an 1 a n2 .. . ann bn xn
,
matris tənliyi şəklində yaza bilərik. Asanlıqla yoxlamaq olar ki, (1) sistemi və (2) tənliyi
ekvivalentdirlər.
−1
Əgər A matrisinin tərsi A varsa, onda (2) tənliyinin həlli
X =A−1 B şəklində yazılar ki, bu həm də (1) sistemin həlli olar. Bunu sadə misalda izah edək.
x 1 +2 x 2=3
3 x 1−x 2 =2
A=( 1 2
3 −1); A−1 =−
7 −3 1
= (
1 −1 −2 1 1 2
7 3 −1 ) ( )
Ona görə də
( ) () (
x1
x2
= A−1
3 1 1 2
=
2 7 3 −1 )( ) ( )
3
2
=
1
1
( ) () ()
a11 a12 .. . a1 n b1 x1
A= a 21 a22 .. . a2 n B= b 2 , X= x 2
− − − − ⋮ ⋮
an 1 a n2 .. . ann bn xn
,
Tənliyi şəklində yaza bilərik. (1) sistemi (2) tənliyi ilə ekvivalentdir. (2) tənliyi |A|≠0
olduqda.
X =A−1 B (3)
( )
A 11 A 21 . .. A n1
A−1 =|A|−1 A 12 A 22 . .. A n2
− − − −
A 1n A2 n . .. Ann
(4)
Burada hər bir Ai j a i j elementinin cəbri tamamlayıcısıdır. Bunu (3) də nəzərə alsaq taparıq.
()
x1
x2 =|A−1|¿( A11 b1 +A21 b2+...+An 1 bn ¿) ( A12 b1+A22 b2+...+An 2 bn ¿ ) (−−−−−−−−−−−−−−−¿) ¿¿
⋮ ¿
xn
|a1. a1,i−1 b1. a1, i+1. a1n¿|a21. a2,i−1 b2. a2,i+1. a2n¿|− − − − − − − − −¿|
¿
Δ i= A 1i b1 +A 2 i b2 +. . .+ A n i bn = ¿ (5)
Doğrudan da (5) determinantının i-ci sütun elementləri olan b i -lərə nəzərən ayrılışını yazsaq
(5) –in sol tərəfini alarıq.\
() ()
x1 Δ1
x 2 =Δ−1 Δ2
⋮ ⋮
xn Δn
alınar.
Teorem (Kramer): (1) məchullarının və tənliklərinin sayı bərabər olan xətti tənliklər
sisteminin baş determinantı Δ≠0 olarsa, bu sistemin yeganə həlli var və onlar
aşağıdakıdüsturlar vasitəsi ilə ifadə olunur.
Δ1 Δ1 Δn
X 1= , X 2= ,. .. , X n=
Δ Δ Δ (6)
Mövzu 7.
Xətti tənliklər sistemi və onun
Qaus üsulu ilə həlli.
3) 2x1-6x2 = 4
-x1 + 3x2 = 3
sisteminin heç bir həlli olmadığına görə birgə olmayandır.
sisteminin, məsələn, 1-ci tənliyini α skalyarına vurub 2-ci tənliyin üzərinə əlavə etmişik.
Onda 2-cidən başqa bütün tənliklər olduğu kimi qalar, ikinci tənlik isə
(a 21+α a11) x 1+(a 22+ α a22) x 2+ …+(a2 n +α a1 n) x n= b 2+α b1 şəklinə düşər. Bu bərabərliyi
(a 21 x 1+ a22 x 2 +… a2 n x n−b2) + α (a 11 x 1 +a 12 x 2+ … a1 n x n−b2) = 0 (2) alınar.
Əgər a = (α 1 , α 2 ,… ,α n) (1) sisteminin həlli olarsa, onda
(a 21 α 1+ a22 α 2 +… a2 n α n−b2 ) + α (a 11 α 1 +a 12 α 2+ … a1 n α n +b 2) = 0 (3) olar. Tərsinə, əgər a vektoru
(3) bərabərliyini ödəyərsə, (1) sisteminin 1-ci tənliyini ödədiyinə görə (3)-ün 2-ci toplananı
sıfra çevrilər, onda a 21 α 1+ a22 α 2 +… a2 n α n=b2 alınar. Yəni a vektoru (1) sisteminin 2-ci tənliyini
də ödəyər.
a 11 x 1 +a 12 x 2+ a13 x 3 …+a1 n x n = b1
a 21 x 1+ a22 x 2 +a23 x3 …+ a2 n x n = b2
31
xətti tənliklər sisteminə baxaq. Ümumiliyi pozmadan a 11 ≠ 0 qəbul edək. a 11=0 olsa, 1-ci
tənlikdə sıfırdan fərqli əmsalı sıfırdan fərqli olan a 1i x i və bununla yanaşı bütün tənliklərdə i-ci
toplananları 1-ci yerdə yaza bilərik.
a21 a31
Indi (1)-in 1-ci bərabərliyini - a -ə vurub 2-ci bərabərliyin, - a -ə vurub 3-cü bərabərliyin
11 11
və nəhayət
am 1
- a - ə vurub m-ci bərabərliyə əlavə edək. Onda 1-ci tənlikdən başqa bütün tənliklərdə x 1
11
a 11 x 1 +a 12 x 2+ a13 x 3 …+a1 n x n = b1
1 1 1
a 22 x 2+ a23 x 3 +…+ a2 n x n =b 2
---------------------------------------------
1 1 1 1
a m 2 x 2+ am 3 x 3+ …+a mn x n =b m
İndi ümumiliyi pozmadan a 122 ≠ 0 qəbul edək, 1-ci və 2-ci tənlikləri olduğu kimi saxlamaqla,
2-ci tənliyin köməyilə 3-cü ..., m-ci tənliklərdə x2 məchulunu aradan çıxararıq.
Bu prosesi o vaxta qədər davam etdirərək ki, müəyyən r nömrəsindən sonra axırıncı m-r
sayda tənlikdə bütün əmsallar sıfıra çevrilsin.
Yəni sistem aşağıdakı şəklə düşsün:
b 11 x 1 +b12 x2 +…+ b1 n x n = C1
b 22 x 2+ …+b2 n x n = C2
-----------------------------------------
b rs x s +…+ brn x n = Cr (2)
0 = Cr+1
-----------------------------------------
0 = Cm
(2) sisteminə (1) sisteminin pilləli şəkli deyilir. Bu sistem üçün aşağıdakı 3 haldan biri və
ancaq biri doğrudur:
1) Cr+1, ..., Cm sərbəst hədlərindən heç olmasa biri sıfırdan fərqlidir. Bu ziddiyyət göstərir
ki, sistem uyuşmayandır.
2) r = n olsa və Cr+1=...=Cm = 0 olarsa, sistem üçbucaq şəklində olar və bu zaman sistem
müəyyən olar.
3) r ≠ n olsa sistem trapes şəklində olar. Bu zaman x 1, x2, ..., xr məchullarını baş məchullar,
xr+1, ..., xn məchullarını isə sərbəst məchullar adlandırıb, onların durduğu hədləri sağ tərəfə
keçirib bu məchullar
32
x r+1 = C r+1, ..., Xn = Cn ixtiyari skalyar qiymətlər verməklə x1, x2, ..., xn məchullarının da
qiymətlərini taparıq. Bu halda sistem qeyri-müəyyən olar.
Ədəbiyyat: [ 1 ] , [ 2 ] , [ 5 ]
Mövzu 8.
Vektorlar sisteminin xətti asılılığı.
n ölçülü hesabi vektorlar fəzası
P çoxluğundan olan hər bir a = ¿ α 1 , α 2 ,… , α n >¿ şəklindəki n-liyə (və ya n uzunluqlu kortejə)
n
n ölçülü hesabi vektor, yaxud da n ölçülü koordinatlar vektoru deyilir. Şərtləşək ki, n ölçülü
hesabi vektoru
a = (α ¿ ¿ 1 , α 2 , … , α n )¿ kimi işarə edək.
P çoxluğunda aşağıdakı münasibətləri təyin edək:
n
Ümumiyyətlə, burada və bütün sonrakı işlərdə λ skalyarına vurmanı ⍵ λ kimi işarə edəcəyik.
⍵ λ (α 1 , α 2 ,… ,α n) = λ (α 1 , α 2 ,… ,α n ).
Asanlıqla yoxlamaq olar ki, Pn çoxluğunda yuxarıdakı münasibətlərlə təyin olunmuş bu
əməllər aşağıdakı xassələri ödəyir:
1) ∀(a , b∈ P), a + b = b + a
2) ∀(a , b , c ∈ P), (a+b) +c = a + (b+c)
3) ∃θ = (0, 0,...,0) ∈ Pn, ∀ a ∈ Pn, a + θ = θ + a = a
4) ∀ a∈ Pn, a = (α ¿ ¿ 1 , α 2 , … , α n )¿ olduqda –a = (−α 1 ,−α 2 , … ,−α n)∈ Pn və a + (-a) = θ
5) ∀ ( λ ,S ∈ P ), a ∈ Pn, ( λ S) = a = λ (Sa).
6) ∀ λ , S ∈ P , a ∈ Pn, ( λ+ S )a = λ a + Sa
7) ∀ λ ∈ P, a, b ∈ Pn, λ (a+b) = λ a + λ b.
8) 1 ∈ P və ∀ (a ∈ Pn) 1 ∙ a=a.
Bu xassələrin isbatı P meydanının elementlərinin uyğun xassələrindən bilavasitə alınır
(yoxlamalı!)
P meydanı üzərində n ölçülü vektorlar fəzası yuxarıdakı 1) -8) xassələrini ödəyən
Pn = ¿ P ;+, ⍵ λ ( a ) ≠ λ ∙ a , λ ϵP ,a ϵ Pn >¿
cəbri strukturuna deyilir.
33
skalyarlar olduqda
a = α 1 a1+ α 2 a2 ,+…+ α m a m
Belə sistemə (1) sisteminin alt sistemi deyilir. Aşağıdakı iki xassəni qeyd edək:
Xassə 1. (4) altsistemi xətti asılıdırsa, (1) sistemi də xətti asılıdır.
Isbatı. (4) sistemi xətti asılı olduğuna görə heç olmasa biri sıfırdan fərqli olan elə λ 1= λ 2..., λ k
skalyarları var ki,
λ 1 a 1+ λ2 a2 +…+ λ k ak =θ (5)
kimi yazıb və λ 1 ≠ 0 olduğunu nəzərə alıb, hökm edə bilirik ki, (1) sistemi xətti asılıdır.
Xassə 2. (1) (1) sistemi xətti asılı deyilsə, (4) sistemi də xətti asılı deyil.
Bu xassə 1-ci xassənin nəticəsidir.
Misal olaraq a 1=(−1 ,3 ) , a 2=(2 ,−6) vektorlarını götürək:
λ 1 a 1+ λ2 a2 = θ = (0,0)
bərabərliyi
kriteriyası
Teorem. Vektorlar sistemi onda və yalnız onda xətti asılı olar ki,onun vektorlarından hər
hansı biri yerdə qalanların xətti kombinasiyası olsun.
Isbatı. Əgər
a 1 , a2 , … , am (1)
sistemi xətti asılıdırsa, onda
λ 1 a 1+ λ2 a2 +…+ λ m am=θ (2)
Bərabərliyi əmsallardan heç olmasa birinin, məsələn, λ m−¿in sıfırdan fərqli olduğu halda da
ödənir. Odur ki, (2) bərabərliyini
a m=
( ) ( )
− λ1
λm
a1 +
λ2
λm
a2 +…+
λm(
−λm −1
)
a m−1
şəklində yaza bələrik. Bu isə göstərir ki, λ m vektoru qalanların xətti kombinasiyası olar.
Tərsinə, əgər vektorlardan hər hansı biri, məsələn,a m vektoru qalanların xətti kombinasiyası
olsa, yəni
a m= λ 1 a 1+ λ2 a2 +…+ λ m−1 am−1
şəklində yaza bilərik. -1≠ 0 olduğundan çıxır ki, (2) bərabərliyi əmsallardan heç olmasa birinin
sıfırdan fərqli qiymətində ödənir, yəni (1) sistemi xətti asılıdır.
Ədəbiyyat: [ 1 ] , [ 2 ] , [ 5 ]
Vektorlar fəzası.
∅ ≠V çoxluğu və P meydanı verilmişdir. V-nin elementlərini vektorlar, P-nin elementlərini
skalyarlar adlandıraq.
Tərif: üzərində toplama əməli təyin olunmuş V çoxluğunda əlavə olaraq, V-nin
vektorlarının P-dənolan skalyarlara hasili əməli təyin olunmuşdursa və V-dən olan ixtiyari a,
b, c; P-dən olan ixtiyari λ , S skalyarları üçün aşağıdakı şərtlər (aksiomlar) ödənilərsə, V-yə P
meydanı üzərində vektorlar fəzası və ya xətti fəza deyilir:
1. a+b =b+a (toplamanın kommutativliyi),
2. a+(b+c) = (a+b) +c (toplamanın assosiativliyi),
3.∃(θϵV ) θ + a = a (neytral elementin varlığı)
4. ∀(a∈ V ), ∃(-a∈V ) , a + (-a) =θ (simmetrik elementin varlığı)
5. (αS )a = α (sa) (skalyara vurmanın assosiativliyi)
6. λ (a+b) = α a+¿ b (skalyara vurmanın paylanması)
7. (α +S )a =α a+¿sa (vektorun skalyar cəminə paylanması)
35
Qeyd edək ki, ixtiyari V fəzasında sonlu vektorlar sisteminin xətti asılılığı, asılı olmaması
kimi anlayışlar və onların əsas xassələri n ölçülü hesabi vektorlar fəzasında olduğu kimidir.
Fərq ondadır ki, burada a vektoru dedikdə funksiya, matris, istuqamətlənmiş parça və s. kimi
müxtəlif obyektlər ola bilər.
P meydanı üzərində V xətti fəzası və onun ∅ ≠ M altçoxluğunu götürək.
Tərif 1. Əgər M çoxluğunun istənilən sonlu sayda vektorlarından ibarət sistem xətti asılı
deyilsə, onda deyirlər ki, M vektorlar sistemi xətti asılı deyil.
Tərif 2. V xətti fəzasının bir M ≠ ∅ altçoxluğu varsa ki, V-nun hər bir vektoru M-in
müəyyən vektorları sistemi ilə xətti ifadə olunsun, onda m altçoxluğuna V xətti fəzasının
doğuranlar sistemi deyilir.
Tərif 3. V xətti fəzasının xətti asılı olmayan nizamlı doğuranlar sisteminə b fəzasının bazisi
deyilir.
Məsələn x dəyişənli çoxhədli ilə fəzasında
1, x , x 2 , … , x m … (1)
sistemi bazis təşkil edir. Doğrudan da, bu sistemin ixtiyari x m 1 , x m 2 , … , x mk (0 ≤ m1< m2 < …<mk )
altsistemi üçün
m1 m2 mk
α 1 x +α 2 x +…+ α k x =0
36
bərabərliyi yalnız α 1 = α 2 = ...=α k = 0 halda alınır. Bundan əlavə hər bir m dərəcəli çoxhədli
α 0 ∙ 1+α 1x + α 2 ∙ x 2+ …+α m x m şəklində yazılır, yəni (1) sisteminin sonlu xətti kombinasiyasından
ibarət olur. Deməli (1) sistemi dərəcəsi m-dən böyük olmayan çoxhədlilər fəzasının bazisidir.
Bütün m ölçülü vektorlar fəzası m ölçülü hesabi vektorlar fəzasına izomorfdur və izomorf
inikas nəticəsində bir fəzanın bazisi digərinin bazisinə keçir, ona görə də bazisdəki vektorların
sayı dəyişmir. Bu hökmü tezliklə göstərəcəyik. Hələlik buna istinad edərək aşağıdakı təklifi
qəbul edə bilərik.
Tərif 4. V fəzasında sonlu m sayda vektorlardan ibarət bazisi varsa, onun bütün
bazislərindəki vektorların sayı m-dir. Bu saya V fəzasının ölçüsü deyilir.
Qeyd edək ki, V vektorlar fəzasının bazisindəki vektorların sayı sonlu və sonsuz ola bilər.
Odur ki, fəza sonlu ölçülü və sonsuz ölçülü ola bilər.
Teorem 1. Sonlu ölçülü V fəzasının xətti asılı olmayan hər bir a 1 , a2 , … , ak vektorlar sistemini
bu fəzanın bazisinə tamamlamaq olar.
Isbatı. Fərz edək ki, Vn - n ölçülü xətti fəzadır.
a 1 , a2 , … , am ( m<n ) , ai ∈V n (1)
sistemindən istifadə edək. (3) sistemindən (1) sistemi ilə xətti ifadə olunan bütün vektorları
atsaq, alınan sistem Vn-nin bazisi olacaqdır.
Teorem 2. 0< n<∞ olduqda Vn fəzasının bazisi var.
İsbatı. İxtiyari a 1 ≠ θ vektoru götürüb, onunla xətti asılı olmayan a 2 ≠ θ vektorunu ona qoşub
a 1 , a2 sistemini, a 1 ≠ 0 vektoru a 1 , a2 – sistemilə xətti ifadə olunmadıqda a 1 , a2 , a3sistemini qurarıq.
Əməliyyatı bu qayda ilə davam etdirərək elə a n ≠ θ vektoru taparıq ki, a 1 , a2 , … , an−1sistemilə
xətti ifadə olunmasın. Bu halda qurulan a 1 , a2 , … , anvektorlar sistemi Vn-nin bazisi olacaqdır,
çünki, bu sistem xətti asılı deyil və istənilən bir başqa vektoru ona qoşsaq alınan sistem xətti
asılı olacaqdır.
kimi bütün vektorları çoxluğuna deyilir və ∠=∠1 +∠2 +…+ ∠k kimi işarə olunur.
Teorem 1. Altfəzaların cəmi də alrfəzadır. Doğrudan daa = a 1 ,+ a2+ …+a k , b ¿ b 1+ b2 +…+b k
(a i , bi ∈∠ i , i=1 , … k ) olsa, a + b = (a 1+ b1) + (a 2+ b2) +...+ (a k + bk ) ∈ ∠, və ixtiyari α ∈ P üçün,
α a = a = α a1 ,+ α a 2+ …+α ak ∈ ∠ olar.
Teorem 2. Altfəzaların kəsişməsi də altfəzadır.
Isbatı: ∠¿ = ∠1 ∩ ∠2 ∩...∩∠ k olsa, onda a , b ∈ ∠¿ olmasından çıxır ki, a , b ∈ ∠i (i = 1,...,k). ∠i
-lər altfəza olduğundan a + b ∈ ∠i və α a ∈ ∠i , odur ki, a + b ∈ ∠¿ , α a ∈ ∠¿ (α ∈ P .)
Ədəbiyyat: [ 1 ] , [ 2 ] , [ 5 ]
Mövzu 9.
Vektorlar sisteminin bazisi və ranqı
şəklində ifadə edə bilərik. 2-ci sistemin 1-ci sistem vasitəsilə xətti ifadə olunması daha
sadədir.
Tərif 1. Sonlu vektorlar sisteminin bazisi bu sistemin xətti asılı olmayan elə altsisteminə
deyilir ki, əsas sistemin ixtiyari vektoru bu altsistemin vektorları ilə ifadə olunsun.
Bu tərif aşağıdakı tərif ilə ekvivalentdir.
Tərif 2. Sonlu vektorlar sisteminin bazisi bu sistem ilə ekvivalent olan istənilən xətti asılı
olmayan altsistemə deyilir.
(Bunların ekvivalentliyini göstərməli)
Teorem 1. Sonlu vektorlar sistemində heç olmasa bir 0-dan fərqli vektor varsa bu sistemin
bazisi var və ixtiyari iki bazisindəki vektorların sayı bərabərdir.
Isbatı.
a 1 , a2 , … , am ∈ Pn
sistemi verilmişdir. Fərz edək ki, a 1 ≠ θ. Ümumiyyətlə əgər qalan vektorlar sıfır olsa, a 1 özü
bazis olar.
Ümumiyyətlə sistemin bütün vektorlarını sıfırdan fərqli fərz edə bilərik, çünki sıfır
vektorları sistemdən atsaq, onunla ekvivalent sistem alarıq. əgər (1) sistemi xətti asılı deyilsə
o özünün bazisi olar. Xətti asılıdırsa, özünün əvvəlkilərin xətti kombinasiyası olan ilk a k
vektorunu sistemdən atarıq.
Onda a 1 , a2 , … , ak−1 a k+1,...,a m (2)
sistemi (1) sistemi ilə ekvivalent olar. (2) sistemindən elə vektoru çıxaraq ki, o özündən
əvvəlkilərlə xətti ifadə olunsun. əməliyyatı bu qayda ilə davam etdirək ki, xətti asılı olmayan
sistem alınsın. Onda bu sistem (1) sisteminin bazisi olacaqdır.
Teorem 2. Sonlu vektorlar sisteminin müxtəlif bazislərindəki vektorların sayı bərabərdir.
Isbatı. u1 ,u 2 , … , a s, (1)
u1 ,u 2 , … , a t (2)
Iki müxtəlif bazis olsun. Onda bu sistemlər xətti asılı olmayan ekvivalent sistemlər
olduğundan S = t olar.
Tərif 3. Sonlu vektorlar sisteminin istənilən bazisindəki vektorların sayına bu sistemin
ranqı deyilir.
Praktikada vektorlar sisteminin bazisini və ranqını taparkən bu sistem üzərində elementar
çevirmələr aparıb, alınan sıfır vektorları aradan çıxardırıq, nəticədə alınan sistem bazis, onun
vektorlar sistemini sayı isə ranq olur.
Ədəbiyyat: [ 1 ] , [ 2 ] , [ 5 ]
Mövzu 10
Fərz edək ki, P kompleks ədədlər meydanı E isə bu meydan üzərində vektorlar fəzasıdır.
İstənilən x , y ∈ E vektorlar cütünə ( x y ) ∈ P ədədini qarşı qoyan E×E → P inikası aşağıdakı
şərtləri ödədikdə, bu inikasa E fəzası üzərində təyin olunmuş skalyar hasil deyilir.
1. ∀ a , b , c ∈ E , ( a , b+c )= ( a , b ) + ( a , c )
Doğrudan da
2. ∀ a , b , c ∈ E , ( a−b c )= ( a , c )−( b , c )
Doğrudan da
3. ∀ a ∈ E , ( θ , a )=0
Doğrudan da,
4. ∀ α , β∈ P, ∀a, b∈ E, ( α a, β b )=α β ( a, b )
Doğrudan da
Misallar:
b=( β 1 , β 2 , . .. , β n )
vektorları üçün ( a , b )=α 1 β 1 + α 2 β 2 +. ..+ α n β n .
vektorlar sistemidir.
Teorem: Sıfır vektor daxil olmayan ortoqonal vektorlar sistemi xətti asılı deyil.
İsbatı: Fərz edək ki, (1) sistemi sıfırdan fərqli ortoqonal vektorlar sistemidir.
λ 1 u 1 + λ 2 u2 +. . .+ λn u n=θ (2)
( u i , ui ) ≠θ olduğundan λ i=0 alınar. i ixtiyari olduğuna görə (2) bərabərliyi yalnız əmsalların
sıfır qiymətində ödənər.
42
Nəticə: n-ölçülü vektorlar fəzasının sıfır vektor daxil olmayan istənilən n sayda ortoqonal
vektorlar sistemi fəzanın bazisini təşkil edir. Bu bazisə fəzanın ortoqonal bazisi deyilir.
Mövzu 11
Teorem 1: Sonlu ölçülü vektorlar fəzasının istənilən sıfırdan fərqli vektorlarının ortoqonal
sistemini bu fəzanın ortoqonal bazisinə tamamlamaq olar.
u1 , u2 , .. . , uk (1)
sistemi n ölçülü vektorlar fəzasının sıfırdan fərqli vektorlarının ortoqonal sistemidir. Aydındır
ki, k ≤n , k=n olsa (1) sistemi ortoqonal bazis olardı. Odur ki, k < n götürək. (1) sistemi
bazis təşkil etmədiyindən elə v k +1 vektoru var ki, u1 , u2 , .. . , uk v k +1 sistemi xətti asılı deyil.
Onda
( u i , v k +1 )
α i=−
( ui , u i )
taparıq. Bu qiymətləri (2)-də yerinə yazıb uk +1 vektorlarını qura bilərik. Əməliyyatı bu qayda
ilə davam etdirməklə uk +1 , . .. , un vektorlarını da qura bilərik.
‖e‖=1 norması 1-ə bərabər olan vektor normal vektor adlanır. Məsələn e 1= ( 1, 0 ) , e 2 =( 0 , 1 ) .
R2 -də normal vektorlardır.
e 1 , e 2 , .. . , en (3)
43
ortoqonal sisteminin hər bir vektoru normaldırsa, bu sistemə ortonormal sistem deyilir.Skalyar
u
e=
hasilli fəzada hər bir u ∈ E vektorunu ‖u‖ qaydası ilə normallaşdırmaq olar. Bunu nəzərə
alsaq yuxarıdakı nəticə 1-ə əsasən aşağıdakı nəticəni də yazmaq olar.
u1 u u
e 1= , e 2= 2 , .. . ,e n = n
‖u1‖ ‖u 2‖ ‖un‖
( ei , e j)=¿ {1 , i=j¿¿¿¿
ayrılışında
α i= ( a , e i ) ( i=1 , . .. , n )
.
Deməli
|( a, b ) |≤‖a‖⋅‖b‖ (1)
Bərabərsizliyi doğrudur.
‖a+b‖2=( a+b , a+b )=‖a‖ 2+2 ( a, b )+‖b‖2 ≤‖a‖ 2+2|( a, b )|+‖b‖2 ≤‖a‖2+
2
+2 ‖a‖‖b‖+‖b‖2≤(‖a‖+‖b‖)
Buradan ‖a+b‖≤‖a‖ +‖b‖ alınır. Xüsusi haldav a və b vektorları ortoqonal olsa ( a , b ) =0 olar,
odur ki,
‖a+b‖2=( a+b , a+b )=‖a‖ 2+2 ( a, b )+‖b‖2 =‖a‖ 2+‖b‖2 . Bu halda Pifaqor bərabərsizliyi olur.
Mühazirə 12
Tərif: Fərz edək ki, hər hansı L meydanı üzərində E və F vektor fəzaları verilmişdir. E
çoxluğunun F çoxluğuna ϕ ⋮ E→ F inikası:
2) İstənilən λ ∈ L və a ∈ E üçün ϕ ( λa )= λ ϕ ( a )
şərtlərini ödəyərsə, ona E fəzasından F-ə təsir edən xətti inikas deyilir.
a 1 , a2 ,. .. , a n ∈ E , λ1 , λ2 , . .. , λn ∈ L üçün
ϕ ( λ 1 a1 + λ2 a 2 +. ..+ λ n an ) =λ 1 ϕ ( a1 ) + λ2 ϕ ( a2 ) + .. .+ λn ϕ ( an )
Misallar:
1.E vektorlar fəzasının hər bir elementini özünə çevirən eynilik opator.
e 1 , e 2 , .. . , en (1)
sonlu ölçülü E vektorlar fəzasının bazisi ϕ : E→ E isə E-də təsir edən xətti operatordur. Onda
ϕ ( e 1 ) , ϕ ( e 2 ) , .. , ϕ ( e n )
vektorlarının hər biri E-nin elementi olduğuna görə (1) bazisinin xətti kombinasiyası kimi
göstərilə bilər.
46
ϕ ( e 1 ) =α 11 e1 +α 21 e 1 +. ..+α n 1 e n
ϕ ( e 2 ) =α 12 e 1 +α 22 e2 +.. .+α n2 e n
−−−−−−−−−−−−−−−−−−
ϕ ( e n ) =α 1n e1 +α 2n e 2 +. . .+α nn e n
(2)
( )
α 11 α 12 . .. α1 n
M ( ϕ )= α 21 α 22 . .. α2 n
−− −− −− −−
α n1 α n 2 . .. α nn
matrisi ϕ operatorunun (1) bazisi üzrə matrisi adlanır. Əgər elementləri L meydanından olan n
tərtibli hər hansı M ( ϕ ) şəklində matrisi və (1) bazisi verilsə (2) bərabərliyi vasitəsi ilə yeganə
ϕ : E→ E xətti operatoru müəyyən etmək olar. Elementləri L meydanından olan n tərtibli
bütün matrislər çoxluğunu L , E fəzasında təsir edən xətti operatorlar çoxluğunu Hom ( E , E )
n×n
kimi işarə edək. Onda yuxarıdakı mühakimələri aşağıdakı teorem şəklində yekunlaşdıra
bilərik.
Teorem: L meydanında verilmiş n ölçülü E vektorlar fəzasının (1) bazisi qeyd olunduqda E
fəzasının hər bir ϕ xətti operatoruna qarşı bu operatorun (1) bazisi üzrə M ( ϕ ) matrisini qoyan
f inikası Hom ( E , E ) çoxluğunun L çoxluğuna biyektiv inikasıdır.
n×n
e 1 , e2 ,. .. , e n (1)
Bu halda
() ()
β1 γ1
M (x )= β1 M ( ϕ ( x ) ) = γ1
⋮ ⋮
βn γn
, (3)
47
Teorem: Fərz edək ki, ϕ : E→ E xətti operator M ( ϕ ) isə onun (1) bazaisi üzrə matrisidir.
M ( ϕ ( x ) ) =M ( ϕ ) M ( x ) (4)
düsturu doğrudur.
( )
α 11 . . . α 1 n
M ( ϕ )= .. . . . . . ..
α n1 . . .. α nn
ϕ ( e 1 ) =α 11 e1 +.. .+α n1 en
−−−−−−−−−−−−−−
ϕ ( e n ) =α 1n e1 +.. .+α nn e n
(5)
(2) və (6) ifadələri eyni bir ϕ ( x ) vektorunun (1) bazisi üzrə xətti ayrılışlarıdır. Ayrılışın
yeganəliyinə əsasən uyğun əmsallar bərabər olmalıdır. Yəni
γ 1 =α 11 β 1 + α 12 β2 + .. .+α 1n β n
−−−−−−−−−−−−−−
γ n =α n1 β 1 + α n 2 β 2 +. ..+ α nn βn (7)
( )( )( )
γ1 β1
α α . .. α 1n
γ 1 = 11 12 β1
. . . . .. . ..
⋮ α n 1 α n 2 . .. α nn ⋮
γn βn
48
(3) işarələrindən istiofadə eyməklə axırıncı bərabərliyi (4) şəklində yaza bilərik.
U 1 , U 2 , . .. , U n (1)
V 1 , V 2 ,...,V n (2)
bazisləri verilmişdir. (2) bazisinin vektorlarını (1) bazisi üzrə xətti ifadə edək:
V 1 =t 11 U 1 +t 21 U 2 +. . .+t n 1 U n
V 1 =t 12 U 1 +t 22 U 2 +.. .+t n2 U n
−−−−−−−−−−−−−−−
V n = t 1n U 1 +t 2n U 2 +. ..+t nn U n (3)
( )
t 11 t 12 . .. t 1n
T = t 21 t 22 . .. t 2 n
. ..
t n1 t n 2 . .. t nn
(2) bazisi xətti asılı olmadığına görə onun (1) bazisi üzrə koordinat sütunları da xətti asılı
olmaz. Başqa sözlə T matrisinin koordinat sütunları xətti asılı deyil. Buradan T matrisinin
tərsinin varlığı çıxır.
Qeyd edək ki, praktiki misallarda həm (1), həm də (2) bazisi koordinat sütunları şəklində
verilir.
( )
t 11 .. . t 1n
( V 1 , V 2 , . .. , V n ) =( U 1 , U 2 ,. .. , U n ) t 21 .. . t 2n
t n1 .. . t nn
V =U T (4)
49
−1
Bərabərliyini alarıq ki, buradan T =U V kimi tapılar. Əgər U və V bazisləri koordinat
sətirləri şəklində verilsə onları sütunlar şəklində yazıb (4) düsturundan istifadə etmək
əlverişlidir.
Mövzu 13
u1 , u2 , .. . , un (1)
v 1 , v 2 ,. . ., v n (2)
bazialəri verilmişdir.
( )
t 11 t 12 . .. t 1n
T = t 21 t 22 . .. t 2 n
. ..
t n1 t n 2 . .. t nn
(1) bazisindən (2) bazisinə keçid matrisi olsun. İxtiyari x ∈ E vektoru götürək. onun (1) və
(2) bazisləri üzrə koordinat sütunları, uyğun olaraq,
M ( x ) və M ' ( x ) olsun.
x=β 1 v 1 + β 2 v 2 +. . .+ β n v n (4)
Onda
() ()
α1 β1
M ( x ) = α1 M ' (x )= β1
⋮ ⋮
αn βn
, .
v1 =t 11 u1 +t 21 u 2 +. ..+t n1 un
−−−−−−−−−−−−−−−−
v n=t 1 n u1 +t 2n u2 +. ..+t nn un (5)
(3) və (6) ayrılışları x vektorunun (1) bazisi üzrə xətti ayrılışlarıdır. Ayrılışların yrganəliyinə
əsasən uyğun əmsallar bərabər olmalıdır. Odur ki,
α 1=t 11 β 1 +. ..+t 1n β n
α 2=t 21 β1 +.. .+t 2n β n
−−−−−−−−−−−−
α n =t n1 β 1 +. ..+t nn β n
( )( )( )
α1 t 11 .. . t1 n β 1
α1 t 21 .. . t2 n β 1
⋮ .. . .. . . .. ⋮
αn tn1 .. . t nn β n
M ( x ) =T M ' ( x ) (2)
M ' ( x ) =T −1 M ( x ) (3)
Burada M ( x ) və M ' ( x ) uyğun oaraq x vektorunun 1-ci və 2-ci bazis üzrə koordinat
sütunlarıdır. (3) –də x vektorunu ϕ ( x ) vektoru ilə əvəz etsək alarıq.
M ' ( ϕ ( x )) =T −1 Mϕ ( x ) T M ' ( x )
Tərif 1: Fərz edək ki, ϕ : E→ E xətti operatordur. Ker ϕ={ x ∈ E| ϕ ( x )=θ } çoxluğuna ϕ
operatorunun nüvəsi deyilir, burada θ ∈ E sıfır elementdir.
52
Buradan alınır ki, Ker ϕ xətti altfəzadır. Bundan əlavə ϕ ( x ) , ϕ ( y ) ∈Im ϕ və λ skalyarı üçün
ϕ ( x )+ϕ ( y ) =ϕ ( x + y ) ∈ Im ϕ .
λϕ ( x ) =ϕ ( λx ) =∈Im ϕ .
Tərif 2: Xətti operatorun nüvəsinin ölşüsünə onun defekti, obrazının öıçüsünə ranqı deyilir.
Teorem 2: Sonlu ölçülü fəzada xətti operatorun ranqı ilə defektinin cəmi xətti fəzanın
ölçüsünə bəravərdir.
ki, (1)-dən ϕ ( e 1 ) , ϕ ( e 2 ) , .. . , ϕ ( e n ) sisteminin xətti asılı olmadığı və ona görə də bazis təşkil etdiyi
çıxır. Deməli Im ϕ=n .
yaxud da
Lakin e 1 , e 2 , .. . , en bazis olduğundan axırıncı bərabərlik yalnız λ 1=. ..=λ n=0 halında doğru
,. .. , ϕ ( e )
olar. Deməli ( r+1 )
ϕ e
n sistemi Im ϕ altfəzasının bazisidir, odur ki, ranq=n−r .
Mövzu 14
Tərs operator
Teorem: Xətti operatorların cəmi və xətti operatorun skalyara hasili xətti operatorlardır.
=( ϕ ( x ) +ψ ( x ) ) + ( ϕ ( y ) +ψ ( y ) )= ( ϕ+ ψ )( x ) + ( ϕ +ψ ) ( y ) .
( λ ϕ ) ( x + y )= λϕ ( x + y )= λ ( ϕ ( x ) + λϕ ( y ) ) .
Nəticə: Hom ( E , E ) - E vektorlar fəzası üzərində təyin olunmuş xətti operatorlar çoxluğu
toplama və skalyara vurma əməlilərinə nəzərən vektorlar fəzası təşkil edir. Bu fəzaya E-də
təsir edən xətti operatorlar fəzası deyilir.
54
e 1 , e2 ,. .. , e n ∈ E (1)
( ) ( )
α 11 α 12 . .. α1 n β 11 β 12 . .. β1 n
M ( ϕ )= α 21 α 22 . .. α2 n M (ψ )= β 21 β 22 . .. β2 n
− − − − − − − −
α n1 α n 2 . .. α nn βn 1 β n 2 . .. β nn
,
Onda
ϕ ( e 1 ) =α 11 e1 +α 21 e 2 +. ..+α n 1 e n ,
ϕ ( e 2 ) =α 12 e 1 +α 22 e2 +.. .+α n2 e n ,
−−−−−−−−−−−−−−−−−−−
ϕ ( e n ) =α 1n e1 +α 2n e 2 +. . .+α nn e n ,
Həmçinin
Buradan
Teorem: L meydanında verilmiş E vektorlar fəzasının (1) bazisi qeyd olunduqda, E fəzasının
hər bir ϕ xətti operatoruna bu fəzanın (1) bazisi üzrə M ( ϕ ) matrisini qarşı qoyan f inikası
Hom ( E , E ) xətti operatorlar fəzasının Ln×n n tərtibli matrislər fəzasına izomorfizmdir.
L meydanı üzərində verilmiş E vektorlar fəzasında təsir edən xətti operatorlar çoxluğunu
Hom ( E , E ) kimi işarə edirlər. Məlum olduğu kimi bu çoxluqda toplama və skalyara vurma
əməlləri var, və
İxtiyari ϕ , ψ ∈ Hom ( E , E ) xətti operatorlarının hasili onların kompozisiyası kimi təyin alınır.
∀ x ∈ E , [ ϕ⋅ψ ] ( x )=ϕ ( ψ ( x ) )
Isbatı: ∀ x i y ∈ E və λ ∈ L üçün
ϕ ( x 1 , x2 )=( 2 x 1 + 3 x 2 , x 1 + 2 x 2 ) =( y 1 , y 2 ) .
[ ϕ ψ ] ( x 1 , x 2 ) =ϕ ( ψ ( x1 , x 2 ) )= ϕ ( 2 x 1 +3 x 2 , x1 +2 x 2 )=ϕ ( y 1 , y 2 ) =
¿ ( y 1 −2 y 2 , y 1 + y 2 ) =( 2 x 1 +3 x 2 −2 ( x 1 +2 x 2 ) , 2 x 1 + 3 x 2 + x1 +2 x 2 )=( −x 2 , 3 x 1 +5 x 2 )
Teorem: İki xətti operatorun hasilinin matrisi onların matrisləri hasilinə bərabərdir.
Həmçinin
M ( ( ϕ⋅ψ ) x ) =M ( ϕ ψ ) M ( x ) (2)
M ( ϕ ψ )=M ( ϕ ) M ( ψ )
Fərz edək ki, E fəzasında təsir edən ϕ xətti operatoru verilmişdir, e isə vahid operatordur.
ϕ ψ =ψ ϕ=e (1)
−1
ϕ xətti operatorunun tərsi ϕ kimi işarə olunur.
Teorem 2: Sonlu ölçülü E fəzasında təsir edən ϕ xətti operatoru üçün aşağıdakı şərtlər
eynigüclüdür.
b) ϕ : E→ E biyektiv inikasdır.
c) Ker ϕ={ θ }
57
d) def ϕ=0
e)ranq ϕ=dim E
ϕ −1 ( ϕ ( a ) )=ϕ−1 ( ϕ ( b ) ) və ya
( ϕ−1 ϕ ) ( a )=( ϕ−1 ϕ ) ( b ) odur ki, a=b olur. Deməli ϕ inyektiv inikasdır. ∀ a ∈ E götürək. Onda
ϕ ( ϕ −1 ( a ) )=( ϕϕ−1 ) ( a )=e a=a .
−1
Deməli ϕ ( a ) elementi a-nın proobrazıdır. Deməli ϕ biyektiv inikasdır. ϕ inyektiv olduğu
üçün 0-ın proobrazı sıfır olar. Ker ϕ= {θ } yəni C) ödənər. Onda d)-də doğrudur.
M ( ϕ−1 ) =M −1 ( ϕ ) çünki
Əgər, M ( ϕ⋅ψ )=M ( ψ⋅ϕ )=I (İ vahid matrisdir) olsa, onda ϕ ψ=ψϕ=e olar ki, bu o deməkdir
ki, ψ operatoru ϕ -nin tərsidir.
Mövzu 15
ϕ ( x )=λx (1)
Tərif: Müəyyən bir λ skalyarı üçün elə bir a≠0 vektoru varsa ki,
ϕ ( a ) =λ a (2)
Hər bir məxsusi vektor yalnız bir məxsusi qiymətə uyğun olar. Doğrudan da (2)
bərabərliyindən başqa ϕ ( a ) =λ1 a bərabərliyi də ödənərsə, ( λ−λ 1 ) a=θ olduğundan
2. Müstəvi üzərində koordinat başlanğıcından çıxan vektorlar fəzasında hər a vektoruna onun
α ⃗ vektorunu qoyaq
bucağı qədər dönməsi nəticəsində alınan a
ϕ ( a ) =⃗a
a⃗ =a cos ϕ olduğundan
ϕ ( a ) =cos ϕ⋅a , əgər ϕ≠n π , n=0 , ±1, ±2 , .. . olsa
ϕ ( a+b )=a+b
u ' ( x )=λ u ( x )
λx
tənliyinin hər bir həlli u ( x )=e funksiyasıdır. Deməli istənilən λ ∈ R ədədi ϕ -nin məxsusi
λx
qiyməti, e ilə bu məxsusi qiymətə uyğun məxsusi vektorudur.
Sonlu ölçülü fəzada təsir edən xətti operatorun məxsusi qiymətlərinin və məxsusi
vektorlarının tapılması.
n ölçülü E vektorlar fəzasında təsir edən ϕ xətti operatoru və e 1 , .. . , en bazisi verildiyini fərz
edək. A=M ( ϕ ) bu operaturun həmin bazis üzrə matrisi olsun. İxtiyari x ∈ E vektoru götürək.
()
x1
X =M ( x )=
xn
x vektorunun verilmiş bazis üzrə koordinat sütunu olarsa, ( ϕ−λ ( ε )) ( x ) vektorunun koordinat
sütunu
M ( ( ϕ−λ ) ( ε ) ( x ) )=( A−λI ) X olar, burada I n-tərtibli vahid matrisdir. Onda ϕ ( x )−λ x=0
tənliyini verilmiş bazis üzrə matris dilində yazsaq
( A−λ I ) X=θ
A=( a i j ) ( i , j=1 ,. . ., n )
matris tənliyini alarıq. olduğunu nəzərə alsaq (1) tənliyi aşağıdakı xətti
bircins tənliklər sistemi şəklində yazılar.
( a11− λ ) x 1 +a 12 x 2 +. ..+a1n x n =0
a 21 x 1 + ( a22−λ ) x 2 +.. .+a2 n x n =0
−−−−−−−−−−−−−−−−−−−
a n1 x 1 +an2 x 2 +.. .+ ( a nn−λ ) x n =0
(2)
Teorem: x ∈ E vektoru onda və yalnız onda λ məxsusi qiymətinə uyğun məxsusi vektor olar
ki, x-in koordinat sütunu (2) sistemininn sıfırdan fərqli həlli olsun.
( a11− λ ) x 1 +a 12 x 2 +. ..+a1n x n =0
a 21 x 1 + ( a22−λ ) x 2 +.. .+a2 n x n =0
−−−−−−−−−−−−−−−−−−−
a n1 x 1 +an2 x 2 +.. .+ ( a nn−λ ) x n =0
(1)
(1) sisteminin o zaman və yalnız o zaman sıfırdan fərqli həlli ilar ki, onun baş
olsun. (2) bərabərliyinə, λ məchuluna görə tənlik kimi baxsaq, ona A matrisinin xarakteristik
tənliyi, bu tənliyin sol tərəfi olan n dərəcəli
f ( λ )=λ n +α 1 λ n−1 +. . .+α n−1 λ+α n =|A−λ I|çoxhədlisinə A matrisinin xarakteristik çoxhədlisi,
onun köklərinə isə matrisin xarakteristik qiymətləri deyilir.
Teorem: Fərz edək ki, L meydanı üzərində n ölçülü E fəzasında təsir edən ϕ xətti
operatorunun hər hansı bazis üzrə matrisi A –dır. λ ∈ L skalyarı o zaman və yalnız o zaman ϕ
operatorunun məxsusi qiyməti olar ki, o, A=M ( ϕ ) matrisininn xarakteristik qiyməti olsun.
Tərif : Əgər λ skalyarı A matrisinin xarakteristik qiymətidirsə, (1) sisteminin hər bir sıfırdan
fərqli ( x 1 , .. . , xn ) həllinə A matrisinin λ qiymətinə uyğun məxsusi qiyməti deyilir.
Teorem: Xətti operatorun müxtəlif məxsusi qiymətlərə uyğun məxsusi vektorları sistemi
xətti asılı deyil.
İsbatı: Fərz edək ki, e 1 , .. . , en vektorları müxtəlif λ 1 ,. . ., λ n məxsusi qiymətlərinə uyğun olan
məxsusi vektorlardır. n=1 olsa bir vektor xətti asılı deyil.Fərz edək ki, teorem n-1 vektor üçün
doğrudur, yəni
bərabərliyində α i -lərdən məsələn α i≠0 olsa ϕ xətti operatoru ilə (2) bərabərliyinə təsir
edərək
ϕ ( l i ) =λi l i i == 1 ,. .. , n
alarıq.
Şərtə görə n-1 sayda vektor üçün teorem doğrudur. Yəni (5) bərabərliyi əmsalların yalnız sıfır
qiymətində doğru olar. Xüsusi halda α 1 ( λ 1− λn ) =0 olar. λ 1−λ n ≠0 olduğundan α 1=0 alınar.
Deməli (2) bərabərliyi əmsalların yalnız sıfır qiymətində doğru olar.
( )
λ1 0 . .. 0
M ( ϕ ) = 0 λ2 . .. 0
.. . .. . . .. . ..
0 0 . .. λn
olsa, xətti operatorun matrisinin tərifinə əsasən aşağıdakı bərabərsizliklər doğru olar:
ϕ ( e 1 ) =λ1 e1 , ϕ ( e 2 ) =λ 2 e 2 , ,. .. , ϕ ( e n ) =λ n e n
(6)
Yəni e i vektorları λ i məxsusi qiymətlərinə uyğun olan məxsusi vektorlar olar. Tərsinə (5)
bərabərlikləri ödənərsə, onda
ϕ ( e 1 ) =λ1 e1 + 0 e 2 +. ..+0 e n
ϕ ( e 2 ) =0 e 1 + λ2 e 2 +. ..+0 en
−−−−−−−−−−−−−−−−
ϕ ( e n ) =0 e 1 + 0 e2 +.. .+λ n e n
Tərif: Sonlu ölçülü vektorlar fəzasında təsir edən xətti operatorun bütün məxsusi qiymətləri
müxtəlifdirsə ona sadə spektrli xətti operator deyildir.
Nəticə: Sadə spektrli xətti operatorun hər məxsusi qiymətinə uyğun bir məxsusi vektor
götürməklə alınan bazisdəki matrisi dioqanal matris olar.
Əsas ədəbiyyat.
[ 1 ] Baxşəliyev Y.R., Əbdülkərimli Z.Ş. cəbr kursu, dərslik, “Elm və təhsil” 2011 (432s)
[ 2 ] Baxşəliyev Y.R., Əbdülkərimli Z.Ş. “cəbr və ədədlər nəzəriyyəsi kursu”, dərs vəsaiti,
“Nurlan” 2008.
[ 3 ] Столл Р.Р. , Множества, логика, М. Наука, 1980.
[ 4 ] Əbdülkərimov Z.Ş., Baxşəliyev Y.R. cəbr və ədədlər nəzəriyyəsi, Bakı, ADP II, IV, 1995.
[ 5 ] Куликов Л. Я., Алгебра и теория чисел, М. «Наука», 1979.
[ 6 ] Курош А.Г. Курс высшей алгебры, М. «Наука», 1971
Əlavə ədəbiyyat