1.

Projekt wstępny
1.1.Płyta
1.1.1. Dane materiałowe
- Beton fck= MPa, fcd = MPa
- Stal Klasa stali: , Gatunek stali:
- Otuliny Klasa ekspozycji:, Klasa konstrukcji:S4, Kategoria użytkowania E
- Odporność ogniowa konstrukcji REI = min
- Płyta zbrojona prętami ∅
Obliczenie cnom
c = c + Δc
c = max{c , ;c , + Δc , − Δc , − Δc , ; 10mm}
c =
przyjęto odchyłkę otulenia Δ dev = od 0mm do 10mm (zalecane 5mm)
c =c + Δc = musi być zaokrąglone z dokładnością do 5mm
1.1.2. Zestawienie obciążeń

obciążenie charakterystyczne obciążenie obliczeniowe

Obciążenie STAŁE [kN/m] współczynnik γF [kN/m]

1.warstwy posadzki:
1,35

1,35

1,35

4. Płyta żelbetowa
1,35
25 kN/m3, gr. 0,10m, 1mb

5. Tynk cementowo-wapienny
1,35
19 kN/m3, gr. 0,02m, 1mb

ł ł
RAZEM: G = G =

6. Obciążenie ZMIENNE 1,50

ł ł
RAZEM: Q = Q =
 1.1.3. Schemat statyczny:
ł ł ł
l nxl l

Kat.użutkowania E – magazyn – 1 kombinacja obciążeń:

1.35Gk + 1.50 Qk

1.00 Gk + 0.00 Qk

Uproszczone wzory momentów:

ł ł ł
G +Q ∗ l
M = = kNm
11

ł ł ł
G +Q ∗ l
M = = kNm
16

1.1.4. Wyznaczanie wysokości płyty ze względu na zginanie

x
ξ =
d
f ł
ξ = ∗ρ
f
f
f = = MPa
1,15

ρ = od 0,5% do 1.0%

M
d=
f ∗b∗ξ ∗ (1 − 0,5ξ )

b=1mb płyty – TRAKTUJEMY PŁYTĘ JAKO BELKĘ O SZEROKOŚCI 1M

f
ξ =ρ∗ =
f

M
d = = m
f ∗b∗ξ ∗ (1 − 0,5ξ )

M
d = = m
f ∗b∗ξ ∗ (1 − 0,5ξ )
 1.1.5. Wyznaczanie wysokości płyty ze względu na ugięcie

l ( ) l
≤ ∗k ( )
d d

Tablica nr 9 z książki dr Pędziwiatra: =

dla k1 = 1,3 przęsło skrajne

l
d ≥ =m
l
d ∗ k1

dla k2 = 1,5 przęsło środkowe

l
d ′≥ =
l
d ∗k

1.1.6. Ostateczny wymiar.

ś ęó :
ϕ ł = {6 ;8 ; 10 }
ϕ = {6 }

d = max{d ; d ; d ; d } =

hpł = d + c + 0,5 ∗ ϕ ł =

Ostatecznie: h ł => 2 ∗ c + 2 ∗ gł + 2 ∗ ∅rozdz + 2cm = cm - sprawdzenie warunku, czy zmieszczą się 2

rzędy zbrojenia w płycie.

d = h ł −c − 0,5ϕ ł = m

1.2.Żebro
1.2.1. Dane materiałowe
- Beton fck= fcd =
- Stal Klasa stali: , Gatunek stali:
- Otuliny Klasa ekspozycji:, Klasa konstrukcji: S4, Kategoria użytkowania E
- Odporność ogniowa konstrukcji REI =min
- Żebro zbrojone prętami ∅
Obliczenie cnom
c = c + Δc
c = max{c , ;c , + Δc , − Δc , − Δc , ; 10mm}
c =
przyjęto odchyłkę otulenia Δ dev =
 c =c + Δc =
1.2.2. Zestawienie obciążeń

Przyjmuję hż = 0,40m bż = 0,20m (tylko do zestawienia obciążeń, nie brać tych wymiarów do dalszych obliczeń)

obciążenie charakterystyczne obciążenie obliczeniowe

Obciążenie STAŁE [kN/m] współczynnik γF [kN/m]

1. Płyta żelbetowa
ł ł
G ∗l = 1,35

2. Ciężar własny żebra

kN
25 ∗ 0,25m ∗ 0,4m 1,35
m

3. Tynk
kN
19 ∗ 0,02m ∗ 2(hż − h ł ) 1,35
m

RAZEM: Gż = Gż =

4. Obciążenie ZMIENNE
ł ł
Q ∗l = 1,5

RAZEM: Qż = Qż =

1.2.3. Schemat statyczny

lż n x lż lż

Uproszczone wzory momentów:

G ż + Q ż ∗ lż
M = = kNm
11

Gż + Q ż ∗ l ż
M = = kNm
16

1.2.4. Wyznaczenie wysokości żebra ze względu na zginanie

ρ = od 1,0% 1,2%

f
ξ =ρ =
f
 = → =
, ,

Nie podstawiać za b lub d konkretnych wartości tylko proporcję powyżej!

M M
d = =
f ∗b∗ξ ∗ (1 − 0,5ξ ) d
f ∗ ∗ξ ∗ (1 − 0,5ξ )
1,8

d=

M M
d = =
f ∗b∗ξ ∗ (1 − 0,5ξ ) d
f ∗ ∗ξ ∗ (1 − 0,5ξ )
1,8

d = =m

1.2.5. Wyznaczenie wysokości żebra ze względu na ugięcie

l ( ) l
≤ ∗k ( )
d d

Tablica nr 9 z książki dr Pędziwiatra: =

dla k1 = 1,3

l
d ′≥ =
l
d ∗ k1

dla k2 = 1,5

l
d ′≥ =
l
d ∗k

1.2.6. Ostateczny wymiar

ś ęó :

ϕ ł = {20 ; 25 }

ϕ = {6 ;8 }

d = max{d ; d ; d ; d } =
h =d+c +ϕ + 0,5 ∗ ϕ ł =

Ostatecznie: ż = ż − ł = ż =

d = hż − c −ϕ − 0,5ϕ ł =

1.3.Podciąg
1.3.1. Dane materiałowe
- Beton fck=, fcd =
- Stal Klasa stali: , Gatunek stali:
- Otuliny Klasa ekspozycji:, Klasa konstrukcji: S4, Kategoria użytkowania E
- Odporność ogniowa konstrukcji REI =
- Żebro zbrojone prętami ∅
Obliczenie cnom
c = c + Δc
c = max{c , ;c , + Δc , − Δc , − Δc , ; 10mm}
przyjęto odchyłkę otulenia Δ dev =
c =c + Δc =
1.3.2. Zestawienie obciążeń

Przyjmuję hpd = 0,70m bpd = 0,30 m – tylko do zestawienia obciążeń.

obciążenie
obciążenie obliczeniowe
charakterystyczne
Obciążenie STAŁE współczynnik γF [kN/m]
[kN/m]

1. Żebra leżące na podciągu

n
Gż ∗ l ż ∗ =
l ł 1,35

2. Ciężar własny podciągu

kN
25 ∗ , ∗ , 1,35
m

3. Tynk
kN
19 ∗ 0,02m ∗ 2(h − h ł) 0,520 1,35
m

RAZEM: G = G =

4. Obciążenie ZMIENNE
n
Q ż ∗ lż ∗ =
l ł 1,5

RAZEM: Q = Q =
 1.3.3. Schemat statyczny

l nxl l

Uproszczone wzory momentów:

G +Q ∗ l
M = = kNm
11

G +Q ∗ l
M = = kNm
16

1.3.4. Wyznaczenie wysokości podciągu ze względu na zginanie

ρ = od 1,2% do 1,4%

f
ξ =ρ =
f

= → =
, ,

Nie podstawiać za b lub d konkretnych wartości tylko proporcję powyżej!

M
d = =
f ∗b∗ξ ∗ (1 − 0,5ξ )

M
d = =
f ∗b∗ξ ∗ (1 − 0,5ξ )

1.3.5. Wyznaczenie wysokości podciągu ze względu na ugięcie

l ( ) l
≤ ∗k ( )
d d

Tablica nr 9 z książki dr Pędziwiatra: =

dla k1 = 1,3

l
d ′≥ =
l
d ∗ k1

dla k2 = 1,5

l
d ′≥ =
l
d ∗k
 1.3.6. Ostateczny wymiar

ś ęó :

ϕ ł = {20 ; 25 ; 28 ; 32 }

ϕ = {6 ;8 }

d = max{d ; d ; d ; d } =

h =d+c +ϕ + ϕ ł + 0,5s =

Ostatecznie: = − ł =

− ż =≥
= ,

= − − − ł − , =