BÜYÜLÜ ORMAN

Büyülü ormanın derinliklerinde, gizemli bir kulübenin kapısında duran genç bir kaşif vardı. Kulübe,
karanlık ve sessiz ormanda yıllardır terkedilmiş duruyordu. Kaşif, adını bile bilmediği bu ormanda
kaybolmuştu ve kulübeyi bulması, kurtuluşu olabileceğini düşündürmüştü. Kapıyı çaldığında, içeriden
gelen eski menteşe sesi kulaklarına çalındı. Kapı yavaşça açıldığında, kararmış gözleri olan bir figür belirdi.
Figür, eski bir cadıydı. Kaşif, kulübenin içine adım attığında, kapı kapanarak arkasında kilitlendi. Cadı, genç
kaşife kahkaha atarak yaklaştı. "Hoş geldin, kaybolmuş ruh. Buraya gelmenin bedeli var elbette," dedi.
Genç kaşifin kalbi hızla atmaya başladı. Ne olduğunu anlamadan, cadı bir büyü yaparak kaşifi tavana asılı
bir kuklaya dönüştürdü. "Artık benim kontrolümde olacaksın," diye fısıldadı cadı, gözleri kararmış bir
şekilde parlıyordu. Kaşifin bedeni, cadının karanlık emirlerine itaat etmeye başladı. Kulübe, cadının çeşitli
büyüleriyle dolup taşıyordu. Duvarlardan ince bir sis yükseliyor ve kulübenin içinde tuhaf gölgeler dans
ediyordu. Gecenin ilerleyen saatlerinde, cadı kaşifi ormanın derinliklerine gönderdi. Her adım attığında,
ormanın ağaçları daha da karanlıklaşıyor, yabancı ve tehlikeli sesler duyuluyordu. Kaşif, kendi iradesinden
yoksun, korku içinde ilerlemeye devam etti. Sonunda, ormanın derinliklerinde, eski bir mezarlıkla
karşılaştı. Cadı, kaşife mezarların altında yatan eski ruhları çağırma emrini verdi. Toprak kabartılmaya
başladığında, ölü bedenler yavaşça yükselmeye başladı. Gözleri boşluktu, ama kaşifin içindeki korku, bu
ölülerin birer gölge gibi kaşifin etrafında dolaşmasını engelleyemedi. Cadı, kaşifi tekrar kulübeye getirdi
ve onu ormanın derinliklerine hapsederek gücünü artırdı. Kaşif, artık kendi varlığından şüphe duyuyor,
gerçek ile hayal arasında sıkışıp kalmıştı. Büyülü orman, kaşifin çığlıklarıyla dolup taşıyordu ve bu korkunç
hikaye, kaybolan bir ruhun sonsuza kadar sürecek karanlık bir hapsedilişini anlatıyordu.