PARAFRAZIMI I NJË TEKSTI

Detyrë shtëpie

Në shtratin e vdekjes, Xha Gorioi, 11 vjeç, i vetëm lutet për vajzat e tij për herë të fundit. Pasi Rudd ka
kaluar një natë të mirë, ai është në gjumë. Ai nuk e pret fare lajmëtarin, por Anastasia e gjen në krye, i
premton se do t'ia sjellë dhe i flet shërbëtorit të saj. Delfinët, të cilët janë kthyer, thonë se kanë punë të
tjera për të bërë. Plaku qau nga pikëllimi, duke mësuar se vajzat e tij nuk kishin pranuar ta vizitonin,
shpërtheu në një monolog të dhimbshëm, duke sharë vajzat e tij, në fund duke i bekuar dhe më pas ai
vdiq. - Ah, po të isha i pasur, po të mos isha ndarë nga pasuria, do të ishin këtu dhe do të më kishin larë
faqet me një puthje! Unë jetoj në një pallat, dhoma të bukura, shërbëtorë, një zjarr për t'ju mbajtur
ngrohtë, dhe ata janë këtu me të gjithë burrat dhe fëmijët e tyre me lot në faqe. Do t'i kisha të gjitha,
por tani nuk i kam asnjë! Paraja ju jep gjithçka, edhe vajzat! Oh! Ku janë paratë e mia Nëse kam thesar
më ulen mbi kokë dhe nuk dinë paraprakisht çfarë të bëjnë me mua. O biri im i dashur, djali im i vetëm,
dua të largohem dhe të mbetem i mjerë! Nëse ata e duan Fatsinë, jam i sigurt se të paktën ai e do me
gjithë zemër. Jo, unë doja të isha i pasur. Unë do ta kisha parë atë! Kush beson se ata te dy kane zemer
prej guri. Dashuria ime për ta ishte aq e madhe sa nuk kishte vend për dashurinë e tyre për mua. Etërit
duhet të jenë gjithmonë të pasur dhe t'i ruajnë fëmijët e tyre me frerë si kuaj të ngazëllyer. jo. Dhe unë u
gjunjëzova para tyre. faqe! Ata e vlerësojnë atë që më kanë bërë gjatë dhjetë viteve të fundit. Nuk mund
t'ju them se sa shumë kujdeseshin për mua në ditët e para të martesës sime! Oh, çfarë martirizimi
mizor! Unë u dhashë 800.000 frangat e tij. Pa i parë teksa më priste: “Këtu Babush, atje Babako”. Unë
gjej gjithmonë komplete tavoline. Me pak fjalë, kam ngrënë me sytjenat e tyre që më respektuan aq
shumë. Kisha një ndjenjë se kishte diçka tjetër. pse valle nuk na tregova kurre per biznesin tim. Një burrë
që u jep vajzave të tij 80.000 franga meriton të kujdeset për të. Dhe ata nuk dinin se çfarë të bënin me
mua, ata më trajtuan paratë, jo, çfarë bote e qelbur! Unë piva lëngun e tij. Më çuan në teatër me
karrocë. Me pak fjalë, ato ishin vajzat e mia pa turp. Nuk jam budalla mos u shqeteso i kam vene re te
gjitha cdo plumb goditi objektivin dhe pershkruan mendjen time.E kuptova qe po beje shaka, por ishte
nje semundje pa ilac. Në tryezën e saj u ula si një gjemb. Si tavolina e një pensionisti, nuk isha rehat. Nuk
arrija të kuptoja se si t'i thosha këto dy fjalë së bashku. Dhe kur një nga zotërinjtë e shoqërisë së lartë e
pyeti dhëndrin tim: "Kush është ky zotëri?" ata iu përgjigjën: “Ai është babai i Guldenit, është i pasur”.
"Hej, djall!" e bëri, duke më parë me respektin që i tregoi Guldenit. Po, nëse ndonjëherë më kanë
inatosur, unë i kam shpërblyer me të mira dy herë. Kush është i përsosur në fund të fundit? (Unë e kam
këtë plagë të zymtë në kokë!) Tani vuaj dhe pranoj gjithçka që vuan një njeri kur ia lë shpirtin, oh i
dashur Eugjeni, por e gjithë kjo jam unë Asgjë përballë dëshpërimit që na dha pamjen e parë të
Anastasias në . Më tregoi se thashë diçka marrëzi që e zemëroi atë. Vështrimi i saj më dha jetë. Ajo
donte të mësonte gjithçka, por Delphina e ngushëllonte gjithmonë, por kur bënte një marrëzi, edhe ajo
qortohej. Më ka zënë paniku, kam qenë atje për tetë ditë rresht dhe nuk di çfarë të bëj. Nuk guxoja t'i
shikoja. Dera e shtëpisë së vajzave ishte e mbyllur. Oh Zoti im! Por kur numëronit thikat që mora
atëherë, të zezën që hoqa, më plakte, më përkuli, më nxi, më vrau, më thinjonte. Lau mëkatin e
dashurisë së tepërt ndaj saj. Ata paguanin shumë për dashurinë time dhe më torturuan si një xhelat. Oh
sa budalla është babai juaj? I doja aq shumë sa u ktheva tek ata si ai lojtari në kazino. Vajzat e mia ishin
veset e mia. ata ishin mjeshtër të

Epo ata ishin gjithçka për mua! Ata të dy kishin nevojë për diçka, disa bizhuteri. Por më dhanë disa
mësime të vogla dhe më mësuan se si të sillem në shoqërinë e lartë. Oh, ata nuk pritën gjatë. Ata kishin
turp për mua në sytë e të tjerëve. I dashur Eugjeni, tani vuaj nga pranimi i gjithçkaje që vuan një person
kur jep shpirtin e tij, por nuk kishte asgjë para dëshpërimit që më solli shikimi im i parë ndaj Anastasia.
Vështrimi i saj më dha jetë. Ajo donte të mësonte gjithçka, por Delphina e ngushëllonte gjithmonë, por
kur bënte një marrëzi, edhe ajo qortohej. Më ka zënë paniku i qëndrova 8 ditë rresht dhe nuk dija çfarë
të bëja. Nuk guxoja t'i shikoja. Dera e shtëpisë së vajzave ishte e mbyllur. Oh Zoti im! Por kur numëronit
thikat që mora atëherë, të zezën që hoqa, më plakte, më përkuli, më nxi, më vrau, më thinjonte. Ajo lau
mëkatin e saj të dashurisë së tepërt. Ata paguanin shumë për dashurinë time dhe më torturuan si një
xhelat. Oh sa budalla është babai juaj? I doja aq shumë sa u ktheva tek ata si ai lojtari në kazino. Vajzat e
mia ishin veset e mia. Ata ishin mjeshtër .Epo ata ishin gjithçka për mua! Ata të dy kishin nevojë për
diçka, disa gurë të çmuar.Më dhanë disa mësime të vogla. Më mësuan si të sillesha në shoqërinë e lartë.
Oh, nuk pritën gjatë. Ata kishin turp për mua në sytë e të tjerëve. Kjo është ajo që do të thotë të rrisësh
mirë një fëmijë. Unë nuk mund të shkoja në shkollë në atë moshë. (Sa me dhemb o zot! Ku jane mjeket,
po te me hapnin koken nuk do vuaja aq shume). vajza, vajza ime! Anastasia, delfin! Unë dua ta shoh atë
Dërgojini, çojini në polici, detyrojini! Drejtësia është me mua, të gjithë janë me mua, natyra, e drejta
civile është me mua. Protestë! Shtëpia shkatërrohet kur prindërit merren si të mirëqenë. Është e qartë.
Boshti mbi të cilin sillet shoqëria, e gjithë bota, është atësia. Nëse fëmijët nuk i duan prindërit e tyre,
gjithçka shkatërrohet...