• Okręt został zbudowany w latach 1978-1980 w stoczni Bath Iron Works i 9

maja 1980 roku wszedł do służby w amerykańskiej marynarce wojennej.

Został z niej wycofany 15 marca 2000 roku i tego samego dnia podniósł
polską banderę w bazie morskiej US Navy w Norfolk w stanie Wirginia,
jako dar rządu Stanów Zjednoczonych.
• Pierwszym dowódcą został kmdr por. Marian Ambroziak. W uroczystości
przekazania okrętu wzięli udział – obok przedstawicieli władz i flot obu
krajów – liczni polscy kombatanci zamieszkali w USA.
• Nazwę ORP „Generał Kazimierz Pułaski” nadano fregacie 25 czerwca 2000.
Matką chrzestną została żona ówczesnego premiera RP pani Ludgarda
Buzek.
• Okręt wszedł w skład 3. Flotylli Okrętów. Służył kolejno w 31 Dywizjonie
Okrętów Rakietowych w latach 2002–2004, Dywizjonie Okrętów
Zwalczania Okrętów Podwodnych w latach 2004–2010 i Dywizjonie
Okrętów Bojowych, w którego siłach znajduje się od 2011 roku. Po
remoncie przeprowadzonym w latach 2015–2016 planowane jest
pozostawienie okrętu w służbie do roku 2025.

RAKIETOWE
Na zdjęciu rakieta MM38 Exocet z niemieckiej fregaty typu F123

Po (Rakietowe (przeciwlotnicze typu Standard SM-1MR))

Liczba Macha, mach (M, Ma) – liczba podobieństwa, wyrażająca:
• stosunek prędkości przepływu płynu w danym miejscu do prędkości
dźwięku w tym płynie w tym samym miejscu[1],
• stosunek prędkości obiektu poruszającego się w płynie do prędkości
dźwięku w tym płynie, niezakłóconym ruchem obiektu, czyli
formalnie – w nieskończoności,

M= v/a

v- prędkość przepływu lub obiektu,

a- prędkość dźwięku w płynie w danym miejscu lub – odpowiednio – w
nieskończoności.

Nazwa pochodzi od austriackiego fizyka Ernsta Macha.

W powietrzu o temperaturze 15 °C prędkość dźwięku wynosi 340,3 m/s [2]

(1225 km/h).
Rgm 84g

Harpoon ma cztery trójkątne skrzydła o obciętych końcówkach (składane

w wariancie okrętowym i dla okrętów podwodnych) w środkowej części
korpusu oraz cztery umieszczone w jednej linii z nimi mniejsze płetwy
ogonowe. Wraz z rakietowym silnikiem startowym, pocisk w wersjach
odpalanych z wody ma 4,64 metra długości, zaś średnica korpusu wynosi
0,43 metra. Wyposażony jest w penetracyjną głowicę burzącą o masie
222 kilogramów, zaś jego masa startowa wynosi 682 kilogramy.
Napędzane są silnikiem turbowentylatorowym oraz dwoma tandemowymi
silnikami startowymi umieszczonymi w jednej linii, wraz z czterema
płetwami każdy. Napędzany paliwem stałym silnik startowy wypala się w
ciągu 3 sekund, po czym jest odrzucany. Silnik turbowentylatorowy ma
zbiornik paliwa z 45 kilogramami paliwa JP-6 bądź JP-100
wystarczającego na 15 minut lotu. Taka kombinacja zapewnia pociskowi
maksymalny zasięg 130 kilometrów.

W dużym skrócie

Państwo Stany Zjednoczone

Producent Boeing Integrated Defense Systems
Rodzaj przeciwokrętowy
Odmiany AGM-84, RGM-84, UGM-84
Czas służby 1977-nadal
Wymiary
Długość 3800 mm
Średnica 340 mm
Masa 519 kg
Rozpiętość 910 mm
Parmetry techniczne
Napęd turboodrzutowy
Prędkość 850 km/h

Działo
Ze względu na pełną automatyzację oraz charakterystyczny wygląd
zestaw model Mk 15 Phalanx często określany jest w marynarce wojennej
Stanów Zjednoczonych mianem "R2D2" (ArtuDitu), tak samo jak droid z
sagi "Gwiezdne Wojny". Z kolei marynarze floty brytyjskiej nazywają go
"Daleks", co pochodzi od kosmitów z filmu "Doctor Who". System model
Mk 15 Phalanx Block 0 wykorzystuje sześciolufowe, rotacyjne działko
kalibru 20 mm., które w oparciu o lotniczy system model M61A1 Vulcan
opracowała firma General Dynamics. Zamontowano je w wieżyczce model
Mk 72, która poruszana jest przez silnik hydrauliczny, znajdujący się w
barbecie. Wieżyczka obraca się bardzo szybko i precyzyjnie z prędkością
126 stopni na sekundę w poziomie i 92 stopni na sekundę w pionie. W linii
wertykalnej może niszczyć cele w zakresie od minus 10 do plus 80 stopni,
pokrywając przestrzeń w zakresie 310 stopni. Barbeta mieści w sobie
także system zasilania i wymiennik ciepła do chłodzenia wodą morską.
Zestaw Phalanx zużywa 31,7 litra wody na minutę, za której dostarczanie
odpowiedzialne są okrętowe pompy. W razie ich awarii system artyleryjski
może pracować przez około 30 minut bez chłodzenia. Do zasilania
głównych elementów wyposażenia zestawu wykorzystywany jest
trójfazowy prąd przemienny o napięciu 440 V, natomiast systemy
drugorzędne zasilane są prądem o napięciu 115 V. Do osiągnięcia pełnej
gotowości operacyjnej komputer pokładowy musi otrzymać dane o
położeniu z okrętowego systemu nawigacyjnego.
Długość luf działka model M61A1 Vulcan wynosi 1,5 metra, a ich
końcówki i wnętrze zostały utwardzone dla potrzeb systemu Phalanx, tak
aby mógł on strzelać długimi seriami. Szybkostrzelność działka wynosi
3000 strzałów na minutę.

Uzbrojenie podsumowanie:

ORP Generał Kazimierz Pułaski jest uzbrojony w wyrzutnię Mk 13 Mod 4

block 6 dla rakietowych pocisków woda-powietrze typu Standard SM-1MR
oraz pocisków rakietowych woda-woda typu RGM-84G Harpoon, armatę
okrętową OTO Melara kalibru 76 mm, sześciolufowe działko
przeciwlotniczo-przeciwrakietowe Vulcan Phalanx kal. 20 mm, dwie
potrójne wyrzutnie torped do zwalczania okrętów podwodnych oraz 2
śmigłowce Kaman SH- 2 Seasprite.
Elektronika
Sonar- urządzenie używające długich, średnich lub krótkich fal
dźwiękowych do nawigacji, komunikacji, detekcji, określania pozycji,
śledzenia oraz klasyfikacji ruchomych i nieruchomych obiektów
zanurzonych, znajdujących się na powierzchni cieczy bądź w powietrzu
Po (Jednostka wyposażona została także w umieszczony w kilu i dziobie
sonar SQS-56)
z uwagi jednak na stosunkowo ograniczone możliwości tego modelu
sonaru w zakresie wykrywania okrętów podwodnych, okręt zmuszony jest
polegać w głównej mierze na znacznie bardziej efektywnym, pasywnym
sonarze holowanymSQR-19 TACTAS. Dane z sonarów przetwarzane są
przez system walki podwodnej AN/SQQ-89 ASW Integration System. W
polskiej służbie, sonary zostały po 2003 roku zmodernizowane przez
Politechnikę Gdańską do wersji SQS-56PG i SQR-19PG, otrzymując
systemy cyfrowej obróbki dźwięku i nowoczesne wyświetlacze.

Ciekawostka:
W ciągu blisko 20 lat służby w 3 Flotylli Okrętów ORP Gen. K. Pułaski
uczestniczył w licznych krajowych i międzynarodowych ćwiczeniach,
dwukrotnie wchodził w skład NATO-wskiego stałego zespołu okrętów
SNMG-1. Wziął także udział w antyterrorystycznej operacji "Active
Endeavour" na Morzu Śródziemnym.