Εργασία Ελένης 09/01/2023

Τάξη: Γ1, Παναγιώτα Ευθιμιοπούλου - Ειρήνη Σαραντίδη

Γραπτή Εργασία

ΔΗΜΗΤΡΑ
Η Δήμητρα ήταν ιδεατή ανθρωπόμορφη θεότητα της καλλιέργειας δηλαδή της
γεωργίας, αλλά και της ελεύθερης βλάστησης, του εδάφους και της γονιμότητας αυτού
συνέπεια των οποίων ήταν να θεωρείται και προστάτιδα του γάμου και της μητρότητας
των ανθρώπων.
Ηταν κόρη του Κρόνου και της Ρέας. Αδελφή της Ήρας, της Εστίας, του Δία, του Άδη
και του Ποσειδώνα. Η γέννηση της ακολούθησε την
ίδια μοίρα με των αδελφών της. Ο Κρόνος κατάπινε
τα παιδιά τους μόλις γεννιόντουσαν από φόβο μην
του πάρουν το θρόνο. Η Ρέα μην αντέχοντας άλλο
να χάνει τα παιδιά της, βοήθησε τον μικρότερο, τον
Δία, να εκθρονίσει τον Κρόνο με ένα τέχνασμα και
να ελευθερώσει τα αδέλφια του από την κοιλιά του
πατέρα τους.
Η Δήμητρα και η κόρη της Περσεφόνη ήταν οι
κεντρικοί χαρακτήρες στα Ελευσίνια μυστήρια και
πιθανότατα ήταν θεότητες που λατρευόντουσαν
πριν από το Δωδεκάθεο. Σε αρκετές περιπτώσεις οι δύο θεότητες συγχέονται ή θεωρούνται
μια θεά με δύο πρόσωπα. Η αρπαγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα θεό του Άδη, είχε
ως αποτέλεσμα τον μαρασμό της Δήμητρας. Εγκατέλειψε τον Όλυμπο και άρχισε να
περιπλανιέται μαυροφορεμένη και βουβή ανάμεσα στους ανθρώπους ψάχνοντας την
Περσεφόνη. Τα νιάτα και το κάλλος της αντικατέστησαν τα γκρίζα μαλλιά και το πένθος.

ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ
 Η Αρπαγή της Περσεφόνης
Ο Άδης την απήγαγε, γνωρίζοντας πως δεν θα επέλεγε μια ζωή στο σκοτάδι. Μαζί του
γέννησε τον Ζαγρέα, τον Ευβουλέα και τον Σαβάζιο. Ο Πλούτωνας την πήρε στον κάτω
κόσμο για την ομορφιά της. Η Θεά Δήμητρα όμως τη ζήτησε πίσω. Ο
Άδης συμφώνησε να ανεβαίνει η Περσεφόνη έξι μήνες στον πάνω
κόσμο και να κατεβαίνει τους επόμενους έξι στον κάτω. Έτσι τους
μήνες που η Περσεφόνη είναι στον πάνω κόσμο η Θεά Δήμητρα
χαιρόταν και υπήρχε καλοκαιρία, ενώ τους άλλους κακοκαιρία.
Ο μύθος της αρπαγής πρωτοεμφανίζεται στη Θεογονία του
Ησιόδου. Ο Ομηρικός Ύμνος στη Δήμητρα είναι η σημαντικότερη
πηγή μας: περιγράφει πως συνέβη η αρπαγή στο Νύσιον πεδίον, όταν
η Κόρη μάζευε άνθη σε ένα λιβάδι με συντροφιά παρθένων, των
Ωκεανιδών νυμφών, της Αθηνάς και της Άρτεμης. Και ενώ μάζευε ένα νάρκισσο, άνοιξε η
γη, ξεπήδησε ο Άδης με το άρμα του και την άρπαξε. Οι κραυγές για βοήθεια δεν
ακούστηκαν από κανένα, εκτός από την Εκάτη και τον Ήλιο.
https://el.wikipedia.org/