Boses Para sa mga nasa Laylayan

Si Aling Rosa ay isang matandang babae na nakatira sa isang maliit na

bahay sa tabi ng ilog. Siya ay nagtitinda ng mga bulaklak sa palengke upang
kumita ng sapat na pera para sa kanyang pang-araw-araw na
pangangailangan. Siya ay masaya at kuntento sa kanyang simpleng buhay, at
hindi niya inaasam ang anumang karangyaan o kapangyarihan.

Isang araw, habang siya ay naglalakad papuntang palengke, nakita niya

ang isang malaking billboard na nag-aanunsiyo ng isang bagong proyekto ng
gobyerno. Ang proyekto ay isang malawak na pagpapaunlad ng lungsod, na
magtatayo ng mga modernong gusali, tulay, kalsada, at iba pang
imprastraktura. Ang billboard ay may nakasulat na “Para sa ikauunlad ng
bayan, disiplina ang kailangan”. Sa ilalim nito, may isang larawan ng isang
mapayapang tanawin ng lungsod, na may mga taong nakasuot ng
magagandang damit at nakangiti.

Napailing si Aling Rosa at nagtaka kung ano ang kinalaman ng disiplina

sa pagpapaunlad ng bayan. Hindi ba’t mas mahalaga ang pagkakaisa,
pagmamalasakit, at paggalang sa karapatan at dignidad ng bawat tao? Hindi
ba’t dapat isaalang-alang ang kapakanan at interes ng mga mahihirap at nasa
laylayan ng lipunan? Hindi ba’t dapat bigyan ng boses at espasyo ang mga nais
magpahayag ng kanilang saloobin at hinaing?

Habang siya ay nag-iisip, may lumapit sa kanya na isang grupo ng mga

sundalo na may dalang mga baril at mga pala. Sinabi nila sa kanya na dapat
niyang iwan ang kanyang bahay at lumipat sa isang relocation site, dahil ang
kanyang lugar ay kasama sa proyekto ng gobyerno. Sinabi nila na kung hindi
siya susunod, sila ay magpapatupad ng karahasan.

Nagalit si Aling Rosa at tumutol sa kanilang utos. Sinabi niya na hindi

niya basta-basta maiiwan ang kanyang bahay, na pinaghirapan niyang itayo at
alagaan. Sinabi niya na hindi niya kayang mabuhay sa isang lugar na malayo
sa kanyang hanapbuhay at kaibigan. Sinabi niya na hindi niya tatanggapin ang
anumang kompensasyon o tulong mula sa gobyerno, dahil ito ay labag sa
kanyang karapatan bilang mamamayan.

Ngunit hindi pinakinggan ng mga sundalo ang kanyang mga salita. Hinila
nila siya palayo sa kanyang bahay at itinulak siya sa isang trak. Habang siya
ay umaalis, nakita niya ang kanyang bahay na sinisira ng mga pala at binabaril
ng mga baril. Nakita niya ang kanyang mga bulaklak na natatapon at
nadudurog. Nakita niya ang kanyang bahay na nawawasak.

Umiiyak si Aling Rosa habang siya ay naglalakbay patungo sa isang lugar

na hindi niya kilala. Hindi niya alam kung ano ang naghihintay sa kanya doon.
Hindi niya alam kung paano siya makakabawi at makakalaban sa sistemang
nagsasamantala at nagsasakripisyo sa mga katulad niya. Hindi niya alam kung
paano siya makakahanap ng hustisya at kapayapaan.