Professional Documents
Culture Documents
Micul Paraclis Al Maicii Domnului
Micul Paraclis Al Maicii Domnului
ΚΑΝΩΝ CANON
(al Preasfintei Născătoare de
Dumnezeu)
1
δίδαξόν με τού ποιείν τό θέλημά σου ότι
σύ εί ο Θεός μου τό πνεύμά σου τό
αγαθόν οδηγήσει με εν γή ευθεία
ένεκα τού ονόματός σου κύριε ζήσεις με
εν τή δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ
θλίψεως τήν ψυχήν μου
καί εν τώ ελέει σου εξολεθρεύσεις τούς
εχθρούς μου καί απολείς πάντας τούς
θλίβοντας τήν ψυχήν μου ότι δούλός
σού ειμι εγώ
Θεός Κύριος, καί επέφανεν ημίν, Dumnezeu este Domnul şi S-a arătat
ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι nouă, bine este cuvîntat Cel ce vine întru
Κυρίου. numele Domnului. (de 3 ori)
Ήχος πλ. δ' Ωδή α' Ο Ειρμός Glas 8 Cîntarea întîi Irmós
Υγράν διοδεύσας ώσεί ξηράν, καί τήν Apa trecînd-o ca pe uscat şi din răutatea
αιγυπτίαν μοχθηρίαν διαφυγών, ο egipteanului scăpînd. israiliteanul striga:
Ισραηλίτης ανεβόα, Τώ Λυτρωτή καί Izbăvitorului şi Dumnezeului nostru să-I
Θεώ ημών άσωμεν. cîntăm.
4
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς. Stih: Preasfîntă Născătoare de
Dumnezeu, mîntuieşte-ne pe noi.
Πολλοίς συνεχόμενος πειρασμοίς, πρός De multe ispite fiind cuprins, către tine
σέ καταφεύγω, σωτηρίαν επιζητών, Ώ alerg căutînd mîntuire: O, Maică a
Μήτερ τού Λόγου καί Παρθένε, τών Cuvîntului şi Fecioară, de rele şi de
δυσχερών καί δεινών με διάσωσον. nevoi mîntuieşte-mă.
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς. Stih: Preasfîntă Născătoare de
Dumnezeu, mîntuieşte-ne pe noi.
Παθών με ταράττουσι προσβολαί, Asupririle chinurilor mă tulbură şi de
πολλής αθυμίας, εμπιπλώσαί μου τήν multe scîrbe se umple sufletul meu;
ψυχήν, ειρήνευσον, Κόρη, τή γαλήνη, aşează-le, Fecioară, cu liniştea Fiului şi
τή τού Υιού καί Θεού σου, Πανάμωμε. Dumnezeului tău, ceea ce eşti cu totul
fără prihană.
Δόξα... Slavă...
Σωτήρα τεκούσάν σε καί Θεόν, Pe tine, ceea ce ai născut pe Mîntuitorul
δυσωπώ, Παρθένε, λυτρωθήναί με τών şi Dumnezeu, te rog, Fecioară,
δεινών, σοί γάρ νύν προσφεύγων izbăveşte-mă din nevoi, că la tine
ανατείνω, καί τήν ψυχήν καί τήν scăpînd acum îmi tind şi sufletul şi
διάνοιαν. gîndul meu.
Καί νύν... Şi acum...
Νοσούντα τό σώμα καί τήν ψυχήν, Fiind bolnav cu trupul şi cu sufletul,
επισκοπής θείας, καί προνοίας τής παρά cercetării celei Dumnezeieşti şi purtării
σού, αξίωσον, μόνη Θεομήτορ, ώς tale de grijă învredniceşte-mă, una
αγαθή αγαθού τε λοχεύτρια. Maică a lui Dumnezeu, ca ceea ce eşti
bună şi Născătoarea Celui bun.
Διάσωσον, από κινδύνων, τούς δούλους Mîntuieşte din nevoi pe robii tăi,
σου, Θεοτόκε, ότι πάντες μετά Θεόν, εις Născătoare de Dumnezeu, că toţi, după
σέ καταφεύγομεν, ώς άρρηκτον τείχος Dumnezeu, la tine scăpăm ca şi către un
καί προστασίαν. zid nestricat, şi folositoare.
Ιερεύς
Ελέησον ημάς ο Θεός κατά το μέγα Deci pomeneşte preotul aici pe aceia
ελεός Σου, δεόμεθά Σου, επάκουσον και cărora le face Paraclisul, iar noi cîntăm:
ελέησον. Κύριε ελέησον (3) Doamne, miluieşte (de 15 ori). Preotul,
Έτι δεόμεθα υπέρ του Αρχιεπισκόπου Vozglas: Că milostiv şi iubitor de
ημών (δεινός) και πάσης της εν Χριστώ oameni...
ημών αδελφότητος. Κύριε ελέησον (3)
Έτι δεόμεθα υπέρ ελέους, ζωής,
6
ειρήνης, υγείας, σωτηρίας, επισκέψεως,
συγχωρήσεως και αφέσεως των
αμαρτιών των δούλων του Θεού,
πάντων των ευσεβών και ορθοδόξων
χριστιανών, των κατοικούντων και
παρεπιδημούντων εν τη (κώνη, πόλη)
ταύτη, των ενοριτών, επιτρόπων,
συνδορομητών και αφειρωτών του
αγίου ναού τούτου. Κύριε ελέησον (3)
Έτι δεόμεθα υπέρ των δούλων του
Θεού, (ονόματα).
Ότι ελεήμων και φιλάνθρωπος Θεός
υπάρχεις, και σοι την δόξαν
αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και
τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις
τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
8
Ωδή ς' Cîntarea a 6-a
Την δέησιν εκχεώ πρός Κύριον, καί Irmos: Rugăciunea mea voi vărsa către
αυτώ απαγγελώ μου τάς θλίψεις, ότι Domnul şi Lui voi spune scîrbele mele,
κακών η ψυχή μου επλήσθη, καί η ζωή că s-a umplut sufletul meu de răutăţi, şi
μου τώ Άδη προσήγγισε, καί δέομαι ως viaţa mea s-a apropiat de iad, şi ca Iona
Iωνάς, Εκ φθοράς, ο Θεός με ανάγαγε. mă rog : Dumnezeule, din stricăciune
scoate-mă.
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς. Stih: Preasfîntă Născătoare de
Dumnezeu, mîntuieşte-ne pe noi.
Θανάτου καί τής φθοράς ώς έσωσεν, Cum a mîntuit de moarte şi de putrejune
εαυτόν εκδεδωκώς τώ θανάτω, τήν τή firea mea care era ţinută de moarte şi de
φθορά καί θανάτω μου φύσιν, putrejune, Însuşi pe Sine dîndu-Se spre
κατασχεθείσαν, Παρθένε, δυσώπησον, moarte, Fecioară, roagă-te Fiului şi
τόν Κύριόν σου καί Υιόν, τής εχθρών Dumnezeului tău să mă izbăvească de
κακουργίας με ρύσασθαι. răutăţile vrăjmaşilor.
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς. Stih: Preasfîntă Născătoare de
Dumnezeu, mîntuieşte-ne pe noi.
Προστάτιν σε τής ζωής επίσταμαι, καί Pe tine te ştiu folositoare şi păzitoare
φρουράν ασφαλεστάτην, Παρθένε, τών prea-tare vieţii mele, Fecioară, care
πειρασμών διαλύουσαν όχλον, καί risipeşti tulburarea năpastelor şi goneşti
επηρείας δαιμόνων ελαύνουσαν, καί asupririle dracilor; ci mă rog totdeauna:
δέομαι διαπαντός, εκ φθοράς τών παθών Izbăveşte-mă de stricăciunea chinurilor
μου ρυσθήναί με. mele.
Δόξα... Slavă...
Ως τείχος καταφυγής κεκτήμεθα, καί Pe tine, Fecioară, te-am dobîndit ca un
ψυχών σε παντελή σωτηρίαν, καί zid de scăpare, şi sufletelor mîntuire
πλατυσμόν εν ταίς θλίψεσι, Κόρη, καί desăvîrşită, şi desfătare întru scîrbe, şi
τώ φωτί σου αεί αγαλλόμεθα. Ώ de lumina ta pururea ne bucurăm. O,
Δέσποινα, καί νύν ημάς, τών παθών καί Stăpînă, şi acum ne izbăveşte din nevoi
κινδύνων διάσωσον. şi din chinuri.
Καί νύν... Şi acum...
Εν κλίνη νύν ασθενών κατάκειμαι, καί Acum zac în patul durerilor şi nu este
ουκ έστιν ίασις τή σαρκί μου, αλλ' η tămăduire trupului meu; ci mă rog ţie,
Θεόν καί Σωτήρα τού κόσμου, καί τόν celei bune, care ai născut pe Dumnezeu
λυτήρα τών νόσων κυήσασα, σού şi Mîntuitorul lumii, şi Tămăduitorul
δέομαι τής αγαθής, εκ φθοράς bolilor: Ridică-mă dintru stricăciunea
νοσημάτων ανάστησον. durerilor.
Διάσωσον, από κινδύνων, τούς δούλους Mîntuieşte din nevoi pe robii tăi,
σου, Θεοτόκε, ότι πάντες μετά Θεόν, εις Născătoare de Dumnezeu, că toţi, după
9
σέ καταφεύγομεν, ώς άρρηκτον τείχος Dumnezeu, la tine scăpăm ca şi către un
καί προστασίαν. zid nestricat, şi folositoare.
Ιερεύς
Ελέησον ημάς ο Θεός κατά το μέγα Preotul : Ectenia cea mică. Şi Vozglas.
ελεός Σου, δεόμεθά Σου, επάκουσον και
ελέησον. Κύριε ελέησον (3)
Έτι δεόμεθα υπέρ του Αρχιεπισκόπου
ημών (δεινός) και πάσης της εν Χριστώ
ημών αδελφότητος. Κύριε ελέησον (3)
Έτι δεόμεθα υπέρ ελέους, ζωής,
ειρήνης, υγείας, σωτηρίας, επισκέψεως,
συγχωρήσεως και αφέσεως των
αμαρτιών των δούλων του Θεού,
πάντων των ευσεβών και ορθοδόξων
χριστιανών, των κατοικούντων και
παρεπιδημούντων εν τη (κώνη, πόλη)
ταύτη, των ενοριτών, επιτρόπων,
συνδορομητών και αφειρωτών του
αγίου ναού τούτου. Κύριε ελέησον (3)
Έτι δεόμεθα υπέρ των δούλων του
Θεού, (ονόματα).
Ότι ελεήμων και φιλάνθρωπος Θεός
υπάρχεις, και σοι την δόξαν
αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και
τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις
τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Στίχ. Ελέησόν με, ο Θεός, κατά τό μέγα Stih: Miluieşte-mă, Dumnezeule, după
έλεός σου, καί κατά τό πλήθος τών mare mila Ta şi după mulţimea
οικτιρμών σου εξάλειψον τό ανόμημά îndurărilor Tale curăţeşte fărădelegea
μου. mea.
Έτερα Θεοτοκία
Ουδείς προστρέχων επί σοί, Nimeni din cei ce aleargă la tine nu iese
κατησχυμένος από σού εκπορεύεται, ruşinat, Născătoare de Dumnezeu
αγνή Παρθένε Θεοτόκε, αλλ' αιτείται Fecioară; ci, cerînd bun dar, primeşte
τήν χάριν, καί λαμβάνει τό δώρημα, dăruire către cererea cea de folos.
πρός τό συμφέρον τής αιτήσεως.
Τήν υψηλοτέραν τών ουρανών, καί Pe ceea ce este mai înaltă decît Cerurile
καθαρωτέραν λαμπηδόνων ηλιακών, şi mai curată decît strălucirile Soarelui,
τήν λυτρωσαμένην ημάς εκ τής care ne-a izbăvit pe noi din blestem, pe
κατάρας, τήν Δέσποιναν τού κόσμου, Stăpîna lumii, cu cîntări să o cinstim.
ύμνοις τιμήσωμεν.
Pentru păcatele mele cele multe, mi se
Από τών πολλών μου αμαρτιών, ασθενεί bolnăveşte trupul, slăbeşte şi sufletul
τό σώμα, ασθενεί μου καί η ψυχή, πρός meu; la tine scap, ceea ce eşti plină de
σέ καταφεύγω τήν Κεχαριτωμένην, daruri: Nădejdea celor fără de nădejde,
ελπίς απηλπισμένων, σύ μοι βοήθησον. tu îmi ajută.
Ψάλλομεν προθύμως σοι τήν ωδήν, νύν Cîntăm cu osîrdie acum cîntare cu
τή πανυμνήτω, Θεοτόκω χαρμονικώς, bucurie, ţie, celei întru-tot-lăudate,
μετά τού Προδρόμου, καί πάντων τών Născătoare de Dumnezeu; cu
Αγίων, δυσώπει, Θεοτόκε, τού Mergătorul-înainte şi cu toţi sfinţii
οικτειρήσαι ημάς. roagă-L, Născătoare de Dumnezeu, să
17
ne mîntuiască pe noi.
Άλαλα τά χείλη τών ασεβών, τών μή Mută să fie gura păgînilor care nu se
προσκυνούντων, τήν εικόνα σου τήν închină cinstitei icoanei tale, celei
σεπτήν, τήν ιστορηθείσαν, υπό τού zugrăvite de Sfîntul Apostol şi
αποστόλου, Λουκά ιερωτάτου, τήν Evanghelist Luca, ceea ce se cheamă
Οδηγήτριαν. Povăţuitoarea.
Τρισάγιον
Άγιος ο Θεός, Άγιος ισχυρός, Άγιος Apoi: Sfinte Dumnezeule…
Αθάνατος, ελέησον ημάς. (γ')
Δόξα... Καί νύν...
Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε, Preasfîntă Treime…
ιλάσθητι ταίς αμαρτίαις ημών. Δέσποτα,
συγχώρησον τάς ανομίας ημίν. Άγιε,
επίσκεψαι καί ίασαι τάς ασθενείας
ημών, ένεκεν τού ονόματός σου.
Κύριε, ελέησον. Κύριε, ελέησον, Κύριε,
ελέησον.
Δόξα... Καί νύν...
Πάτερ ημών ο εν τοίς ουρανοίς, Tatăl nostru…
αγιασθήτω τό όνομά σου, ελθέτω η
βασιλεία σου, γενηθήτω τό θέλημά σου,
ώς εν ουρανώ, καί επί τής γής. Τόν
άρτον ημών τόν επιούσιον δός ημίν
σήμερον, καί άφες ημίν τά οφειλήματα
ημών, ώς καί ημείς αφίεμεν τοίς
οφειλέταις ημών, καί μή εισενέγκης
ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς
από τού πονηρού.
Ιερεύς Ότι σού εστιν η βασιλεία... Preotul: Că a Ta este Împărăţia...
Αμήν.
Δόξα σοι ο Θεός, η ελπίς ημών, Κύριε, Slavă Ție Dumnezeule, nădejdea
δόξα Σοι. noastră, Doamne, slavă Ție.
Ήχος β'
Ότε εκ τού ξύλου
Πάντων προστατεύεις, Αγαθή, τών
καταφευγόντων εν πίστει τή κραταιά
σου χειρί, άλλην γάρ ουκ έχομεν
αμαρτωλοί πρός Θεόν, εν κινδύνοις καί
θλίψεσιν, αεί μεσιτείαν, οι
κατακαμπτόμενοι υπό πταισμάτων
πολλών, Μήτερ τού Θεού τού Υψίστου,
όθεν σοι προσπίπτομεν, Ρύσαι πάσης
περιστάσεως τούς δούλους σου.
Όμοιον
Πάντων θλιβομένων η χαρά, καί
αδικουμένων προστάτις, καί πενομένων
τροφή, ξένων τε παράκλησις, καί
βακτηρία τυφλών, ασθενούντων
επίσκεψις, καταπονουμένων σκέπη καί
αντίληψις, καί ορφανών βοηθός, Μήτερ
τού Θεού τού Υψίστου, σύ υπάρχεις,
Άχραντε, σπεύσον, δυσωπούμεν,
ρύσασθαι τούς δούλους σου.
Ήχος πλ. δ'
Δέσποινα, πρόσδεξαι τάς δεήσεις τών
δούλων σου, καί λύτρωσαι ημάς, από
πάσης ανάγκης καί θλίψεως.
Ήχος β'
Τήν πάσαν ελπίδα μου εις σέ ανατίθημι,
Μήτερ τού Θεού, φύλαξόν με υπό τήν
σκέπην σου.
21
Κατά τήν περίοδον τού 15 Αυγούστου
είθισται ίνα ψάλλωνται, αντί τών
ανωτέρω Θεοτοκίων, τά επόμενα
Εξαποστειλάρια.
Ήχος γ'
Ο ουρανόν τοίς άστροις
Απόστολοι εκ περάτων,
συναθροισθέντες ενθάδε, Γεθσημανή τώ
χωρίω, κηδεύσατέ μου τό σώμα, καί σύ,
Υιέ καί Θεέ μου, παράλαβέ μου τό
πνεύμα.
22