‫اصول درمان دارویی دیابت‬

‫گروه داخلی و گروه فارماکوتراپی دانشگاه علوم پزشکی تهران‬

‫پاییز ‪( 7931‬ویرایش مهر ‪)39‬‬

‫دکتر محبی‪ ،‬دکتر ابراهیم پور‪ ،‬دکتر نمازی ‪ ،‬دکتر خواجوی راد‪ ،‬دکتر علی عسگری‪ ،‬دکتر صالح و دکتر امینی‬
 ‫به نام خدا‬
‫معرفی دوره تراپیوتیک‬

‫یکی از چالش های مهم دانشجویان پزشکی در دوره بالینی و حتی پس از فارغ التحصیلی تجویز صحیح دارو ها و مهارت کافی در نسخه نویسی‬
‫است و پس از فارغ التحصیلی مدت ها طول می کشد تا با مطالعه و تمرین به این مهارت دست یابند‪ .‬نقص در توانایی تجویز صحیح داروها علاوه‬
‫بر آسیب مستقیمی که به بیماران می رساند منجر به از دست رفتن اعتماد به نفس پزشک و ناتوانی وی در درمان بیماران نیز خواهد شد لذا‬
‫دست یابی به مهارت و دانش کافی در این زمینه در دوران تحصیل بسیار ضروری است‪.‬‬
‫دانشجویان پزشکی در دوره مبانی طب بالینی و تحت عنوان دوره فارماکولوژی به صورت بسیار مفصل با اصول این علم و انواع دسته های‬
‫دارویی آشنا می شوند و مهارت های پایه در این زمینه را کسب می کنند اما در دوره بالینی فرصت کافی برای مهارت آموزی در این حیطه‬
‫برایشان فراهم نمی شود و علیرغم اهمیت این موضوع‪ ،‬جای مشخصی در برنامه گروه های آموزشی بالینی برای این امر در نظر گرفته نشده‬
‫است‪ .‬از سوی دیگر حجم بالای مطالب درسی در دوره بالین نیز فرصت کافی برای مطالعه در این حیطه را از دانشجویان سلب کرده است‪.‬‬
‫با توجه به ضرورت حل این معضل‪ ،‬بر آن شدیم تا با همکاری جمعی از اعضای هیات علمی گروه داخلی و فارماکوتراپی برنامه مدونی را جهت‬
‫پوشش دادن درمان دارویی بیماری های شایع در دوره پزشکی عمومی آماده کنیم‪ .‬هدف نهایی این برنامه تربیت پزشکان عمومی است که در‬
‫زمان فارغ التحصیلی مهارت کافی در نسخه نویسی و تجویز داروهای شایع را دارند‪ .‬در تدوین این برنامه به موارد زیر توجه شده است‪:‬‬
‫*استفاده از منابع معتبر و به روز و خلاصه سازی مطالب و نکات مهم که تا حد زیادی بتواند محدودیت وقت دانشجویان را جبران‬
‫نماید و پس از فارغ التحصیلی نیز برایشان راه گشا باشد‪.‬‬
‫*پرداختن به داروهای شایع موجود در بازار ایران‪.‬‬
‫*پوشش دادن شایع ترین بیماری هایی که یک پزشک عمومی با آنها روبرو می شود‪.‬‬
‫*پرهیز از پرداختن به مطالب تخصصی و فوق تخصصی که برای یک پزشک عمومی ضروررتی ندارند‪.‬‬
‫*استفاده از روش های آموزشی تعاملی جهت ماندگاری بیشتر مطالب‪.‬‬
‫در نهایت باید تاکید نماییم تا در مورد هر یک از عناوین رفرنس های بسیار گوناگونی وجود دارد که می تواند در برخی مطالب تا حدی متفاوت‬
‫باشند و لذا مطالب ارائه شده در این برنامه به هیچ عنوان ناقض منابع دیگر نیست و به طور کامل دانشجویان را از مطالعه منابع دیگر بی نیاز‬
‫نخواهد کرد‪.‬‬
‫ضمن آرزوی مفید و قابل استفاده بودن مطالب آموزشی این دوره از شما خواهشمندیم با ارائه نظرات خود در ارتقای این برنامه ما را یاری‬
‫بفرمایید‪.‬‬
 ‫مقدمه‬

‫تعریف دیابت ملیتوس‬

‫دیابت بیماری مزمنی است که ویژگی عمده آن اختلال در متابولیسم گلوکز‪ ،‬بروز هیپر گلیسمی و در نهایت ایجاد عوارض حاد و یا مزمن‬
‫است‪ .‬بیماران مبتلا به دیابت به ‪ 2‬گروه اصلی تقسیم می شوند‪:‬‬

‫*گروه اول ‪ :‬مبتلایان به دیابت بالینی هستند که خود به ‪ 4‬نوع تقسیم می شوند‪:‬‬

‫نوع ‪ :1‬ناشی از تخریب بیش از ‪ %09‬سلول های بتا پانکراس که عمدتا در یک فرآیند اتوایمیون اتفاق می افتد و منجر به کمبود‬
‫انسولین به طور مطلق می شود‪ ،‬در اصطلاح دیابت تیپ یک نامیده می شود‪.‬‬

‫نوع ‪ :2‬که ویژگی آن مقاومت سلول ها به انسولین و کمبود نسبی انسولین است‪ ،‬در اصطلاح دیابت تیپ دو نامیده می شود‪.‬‬

‫نوع ‪ :3‬دیابت بارداری‬

‫نوع ‪ :4‬مرتبط با وضعیت های بالینی خاص‪ ،‬سندرم های شناخته شده یا داروها‪.‬‬

‫باید توجه داشت که هریک از انواع دیابت ممکن است در زمانی از دوره بیماری به انسولین نیاز پیدا کنند‪ ،‬بنابراین امروزه از واژه دیابت‬
‫وابسته به انسولین یا غیر وابسته به انسولین کمتر استفاده می شود‪.‬‬

‫*گروه دوم‪ :‬افراد در معرض خطر دیابت هستند اینها کسانی هستند که گلوکز ناشتا مختل (‪ IFG )Impaired Fasting Glucose‬یا‬
‫تحمل گلوکز مختل )‪ IGT (Impaired Glucose Tolerance‬دارند‪.‬‬

‫معیارهای تشخیصی‬

‫* معیار تشخیص دیابت‪:‬‬

‫* ‪FPG ≥126 mg/dl. Fasting is defined as no caloric intake for at least 8 h‬‬
‫‪OR‬‬
‫‪2-h plasma glucose ≥200 mg/dl during an OGTT. The test should be performed as‬‬
‫‪described by the WHO, using a glucose load containing the equivalent of 75 g anhydrous‬‬
‫* ‪glucose dissolved in water‬‬
‫‪OR‬‬
‫‪A1C ≥6.5%. The test should be performed in a laboratory using a method that is NGSP‬‬
‫*‪certified and standardized to the DCCT assay.‬‬
‫‪OR‬‬
‫‪In a patient with classic symptoms of hyperglycemia or hyperglycemic crisis, a random‬‬
‫‪plasma glucose ≥200 mg/dl.‬‬
‫‪*In the absence of unequivocal hyperglycemia, criteria 1–3 should be confirmed by repeat‬‬
‫‪testing.‬‬
 :‫*معیار تشخیص پره دیابت‬

FPG 100 mg/dl to 125 mg/dl [IFG]

OR
2-h PG in the 75-g OGTT 140 mg/dl to 199 mg/dl [IGT]
OR
A1C 5.7–6.4%
*For all three tests, risk is continuous, extending below the lower limit of the range and
becoming disproportionately greater at higher ends of the range.

:‫*غربالگری دیابت‬

.‫از آنجا که بیماری دیابت اغلب تا مدتها و حتی سالها بدون تظاهر بالینی است تشخیص بیماری در بیشتر موارد با تاخیر صورت می گیرد‬
‫ در افراد‬.‫ سال یکبار تکرار شود‬3 ‫ هر‬،‫ سال انجام شود و در صورت طبیعی بودن نتایج‬44 ‫بنابراین غربالگری دیابت باید در تمامی افراد بالای‬
‫( در هر گروه سنی که یکی یا بیشتر از ریسک فاکتورهای دیابت را دارند (جدول زیر) نیز‬BMI >25 kg/m2) ‫دارای اضافه وزن یا چاقی‬
.‫باید غربالگری دیابت انجام شود‬

1- Testing should be considered in overweight or obese (BMI≥25 kg/m2 or ≥23 kg/m2 in Asian-
Americans) adults who have one or more of the following risk factors:
 First-degree relative with diabetes
 High-risk race/ethnicity (e.g., African American, Latino, Native American, Asian American)
 History of CVD
 Hypertension (≥140/90 mmHg or on therapy for hypertension)
 HDL cholesterol level<35 mg/dL and/or a triglyceride level>250 mg/dL
 Women with polycystic ovary syndrome
 Physical inactivity
 Other clinical conditions associated with insulin resistance (e.g., severe obesity,
acanthosisnigricans)
2- Patients with prediabetes (A1C≥5.7% , IGT or IFG) should be tested yearly.
3- Women who were diagnosed with GDM should have lifelong testing at least every 3 years.
4- For all other patients, testing should begin at age 45 years.
5- If results are normal, testing should be repeated at a minimum of 3-year intervals, with
consideration of more frequent testing depending on initial results and risk status.
 ‫اصول درمان دیابت‬

‫برنامه جامع اداره بیمار مبتلا به دیابت عبارت است از آموزش به بیمار‪ ،‬تغذیه صحیح‪ ،‬کنترل وزن‪ ،‬فعالیت فیزیکی‪ ،‬مانیتورینگ قند توسط‬
‫بیمار و مصرف دارو‪.‬‬

‫اصول درمان دارویی‬

‫‪ ‬نکته اول اینکه درمان مطلق در بیماران دیابت تیپ ‪ 1‬انسولین است‪ ( .‬در دیابت تیپ یک به عنوان درمان کمکی هیچ داروی خوراکی کاربرد‬
‫ندارد‪ ).‬درمان و فالواپ بیمار دیابت تیپ یک بهتر است تحت نظر متخصص داخلی یا غدد انجام شود‪ ،‬بنابراین در این مبحث در مورد دیابت‬
‫تیپ ‪ 1‬صحبتی نشده و هر جا از دیابت صحبت کرده ایم منظور دیابت تیپ ‪ 2‬است‪.‬‬

‫شروع درمان‪:‬‬

‫‪ ‬شروع درمان دیابت تیپ ‪ 2‬با داروی خوراکی یا انسولین است‪.‬‬

‫‪ ‬قدم اول در درمان دارویی دیابت‪ ،‬تجویز یک داروی خوراکی ضد دیابت است با دو استثنا ‪:‬‬

‫در بیماران مبتلا به دیابت تیپ ‪ 2‬که ‪ A1C‬بالای ‪ 0‬دارند معمولا باید درمان دارویی با ‪ 2‬داروی خوراکی شروع شود‪.‬‬ ‫‪.1‬‬

‫‪ .2‬در بیماران مبتلا به دیابت که به تازگی تشخیص داده شده و علامت دار هستند (پلی اوری پلی دیپسی و ناکچوری) و ‪ A1C‬بالای‬
‫‪ 19‬یا ‪ BS‬بالای ‪ 399‬دارند باید انسولین شروع شود‪.‬‬

‫‪ ‬در بیمار دیابت تیپ ‪ 2‬داروی خوراکی خط اول متفورمین است مگر اینکه کنتراندیکاسیون داشته باشد‪ .‬همان طور که گفته شد ممکن‬
‫است بیمار از اول نیاز به شروع دو داروی خوراکی داشته باشد ( که یکی از آنها حتما متفورمین است) و یا از ابتدانیاز به شروع انسولین‬
‫داشته باشد که در این بیماران هم متفورمین همزمان با انسولین شروع می شود‪.‬‬
‫‪ ‬انتخاب دارو بر اساس ویژگی های بیمار (شدت هیپر گلیسمی)‪ ،‬وجود یا عدم وجود نارسایی کلیه و مشکل قلبی عروقی‪ ،‬وزن بیمار‪ ،‬وضعیت‬
‫مالی و‪ ...‬متفاوت است‪ .‬مثلا در بیمار چاق ارجح این است که از داروهایی استفاده کنیم که اثر مثبت در کاهش وزن دارند یا اثرشان روی وزن‬
‫خنثی است مثل متفورمین یا سیتاگلیپتین‪.‬‬

‫ادامه درمان‪:‬‬

‫‪ ‬اگر بعد از ‪ 3‬ماه از شروع درمان تک دارویی با دوز مناسب به هدف کنترل قند نرسیدیم‪ ،‬باید داروی دوم شروع شود در این زمینه به دو نکته‬
‫زیر توجه کنید‪:‬‬
‫‪ o‬در مبتلایان به دیابت تیپ ‪ 2‬که ‪( ASCVD‬عوارض قلبی عروقی) شناخته شده دارند بعد از شروع تغییر سبک زندگی و‬
‫متفورمین اگر به هدف کنترل قند دست نیافتیم باید داروهایی که با کاهش عوارض قلبی همراه هستند ‪(Liraglutide /‬‬
 ‫)‪ empagliflozin‬شروع شود‪ .‬این داروها در بازار ایران وجود دارند ولی گران قیمت هستند و امکان تهیه آن در‬
‫بسیاری از افراد وجود ندارد‪ .‬در صورت عدم امکان تهیه این داروها می توان از سایر داروها استفاده کرد‪.‬‬

‫‪ o‬در مبتلایان به دیابت تیپ ‪ 2‬که با اضافه کردن درمان دارویی خوراکی نیز به هدف کنترل قند نرسیدیم ( ‪Hb A1C‬‬
‫بیمار ‪ 1.4‬تا از عدد هدف در این فرد بالاتر بود) باید انسولین شروع شود ‪.‬در صورت شروع انسولین ( پایه و بولوس) ‪،‬‬
‫درمان با قرص متفورمین ( در صورت فقدان کنترااندیکاسیون و تحمل بیمار) باید ادامه یابد و سایر داروهای خوراکی قطع‬
‫شود‪.‬‬

‫پیگیری بیماران‬

‫‪ ‬در پیگیری بیماران مبتلا به دیابت باید آزمایشات ‪ Hb A1C, Tg, Chol(LDL,HDL), Ast , Alt, FBS, Cr‬و آزمایش ادرار ‪ 24‬ساعته از‬
‫نظر پروتئین درخواست شود‪.‬‬

‫‪ ‬در مبتلایان به دیابت تیپ ‪ 2‬لازم است در همان ویزیت اول اقدامات لازم برای بررسی عوارض دیابت شامل عوارض چشمی‪ ،‬کلیوی )بعد از‬
‫کنترل قند) و قلبی ( در صورت علامت دار بودن) انجام شود و در فاصله‪ 3‬ماه ویزیت مجدد انجام شده و در مورد ادامه درمان و یا تجویز‬
‫داروی دوم تصمیم گیری میشود‪.‬‬

‫‪ ‬بیماران تحت درمان با انسولین لازم است درمنزل گلوکومتر داشته باشد و ‪ ( SMBG‬مانیتورینگ قند در منزل) انجام دهند‪ .‬در بیماران‬
‫دیابتی تحت درمان خور اکی که احتمال هیپوگلیسمی وجود دارد چک قند در صورت بروز علایم هیپوگلیسمی و چند بار در ماه کفایت می‬
‫کند‪.‬‬

‫اهداف درمان‬
‫اهداف کنترل قند در افراد مختلف متفاوت است‪ .‬به طور کلی هدف ما کاهش قند ناشتا به ‪ 09‬تا ‪ ،139‬قند ‪ 2‬ساعت بعد غذا به کمتر از ‪189‬‬
‫و ‪ Hb A1C‬به کمتر از ‪ 7‬است‪ .‬این اهداف بر حسب سن فرد‪ ،‬میزان عوارض دیابت‪ ،‬بیماری های همراه و ‪ Life expectancy‬متفاوت‬
‫است‪ .‬مثلا در یک بیمار مبتلا به دیابت تیپ ‪ ،1‬در یک فرد جوان یا میانسال مبتلا به دیابت تیپ ‪ 2‬که دچار عوارض مزمن دیابت نشده است‬
‫و در دیابت بارداری قند خون و ‪ Hb A1C‬هدف از این اعداد پایین تر است ( زیر ‪ ) 5.4‬و در یک بیمار با سن بالا و دچار بیماری های متعدد‬
‫همراه یا دچار نارسایی کلیه این اعداد بالاتر است ( ‪.) HbA1C = 7.4-8‬‬
‫اهداف کنترل قند‪:‬‬

‫‪A1C‬‬ ‫‪<7%‬‬

‫‪Preprandial capillary plasma glucose‬‬ ‫‪80-130 mg/dL‬‬

‫‪Peak postprandial capillary plasma glucose (1-2h after the‬‬
‫‪<180 mg/dL‬‬
‫)‪beginning of the meal‬‬
 ‫آشنایی با داروهای کاهنده قند خون‬

‫نام ژنریک‬
‫حداکثر‬ ‫عوارض‬
‫پوشش‬ ‫( نامعمومی و‬ ‫دسته‬
‫دوز‬ ‫موارد منع مصرف‬ ‫جانبی‬ ‫زمان مصرف‬ ‫نحوه اثر‬
‫بیمه‬ ‫دوزهای‬ ‫دارویی‬
‫روزانه‬ ‫احتمالی‬
‫موجود )‬
‫نارسایی کلیوی شدید‪،‬‬ ‫مصرف دارو قبل از غذا مؤثرتر‬
‫متفورمین‬
‫کتواسیدوز دیابتی‪،‬‬ ‫است ولی در صورت بروز عوارض‬
‫(‪1999 ، 499‬‬
‫بیماری کبدی شدید‪،‬‬ ‫گوارشی‪ ،‬بعد از غذا مصرف شود‪.‬‬
‫‪2449‬‬ ‫میلی گرم)‬
‫بیماری قلبی(نارسایی‬ ‫در صورت حذف وعده غذایی‪،‬‬
‫دارد‬ ‫میلی گرم‬ ‫از طریق‬
‫قلبی شدید)‪ ،‬کودکان‬ ‫دارو باید مصرف شود‪.‬‬
‫تهوع‪،‬‬ ‫کاهش آزاد‬
‫زیر ‪ 19‬سال (برای انواع‬ ‫معمولأ ‪ 1-3‬بار در روز تجویز‬
‫نفخ‪،‬‬ ‫شدن قند از‬
‫پیوستهرهش کمتر از‬ ‫میشود‪.‬‬
‫اسهال‪،‬‬ ‫کبد به کنترل‬ ‫بیگوانید‬
‫‪ 17‬سال)‪ ،‬سوختگی‬ ‫به همراه وعده غذایی مصرف‬
‫بیاشتهایی‬ ‫قند خون‬ ‫متفورمین‬
‫شدید‪ ،‬جراحی‪ .‬در‬ ‫شود‪.‬‬
‫کمک میکنند‪.‬‬ ‫پیوسته‬
‫‪2999‬‬ ‫صورت نیاز به تصویر‬ ‫در صورت حذف وعده غذایی‪،‬‬
‫رهش‬
‫ندارد‬ ‫میلی گرم‬ ‫برداری با ماده حاجب‬ ‫دارو مصرف شود ‪.‬‬
‫(‪1999 ،499‬‬
‫نیاز به رعایت احتیاطات‬ ‫معمولأ ‪ 1-2‬بار در روز تجویز‬
‫میلی گرم)‬
‫خاص هست‪.‬‬ ‫میشود‪.‬‬
‫‪ 39‬دقیقه قبل از غذا مصرف‬
‫شود‪.‬‬
‫در صورت عدم مصرف وعده‬ ‫گلیکلازید‬
‫‪ 329‬میلی‬
‫غذایی‪ ،‬این دارو نباید مصرف‬ ‫(‪ 89‬میلی‬
‫دارد‬ ‫گرم‬
‫شود‪.‬‬ ‫گرم)‬
‫اسهال شدید‪ ،‬انسداد‬ ‫معمولأ ‪ 1-3‬بار در روز تجویز‬
‫روده‪ ،‬استفراغ طولانی‬ ‫میشود‪.‬‬
‫مدت‪ ،‬بیماری کبدی یا‬ ‫‪ 39‬دقیقه قبل از غذا مصرف‬
‫‪ 39‬میلی‬ ‫کلیوی شدید‪ ،‬بارداری‬ ‫شود‪.‬‬ ‫ترشح انسولین‬
‫گلیکلازید‬
‫گرم دارد‬ ‫در صورت عدم مصرف وعده‬ ‫را از لوزالمعده‬
‫‪ 129‬میلی‬ ‫پیوستهرهش‬
‫‪ 59‬میلی‬ ‫غذایی‪ ،‬این دارو نباید مصرف‬ ‫افزایش داده و‬
‫گرم‬ ‫افت قند‬ ‫(‪59 ،39‬‬
‫گرم‬ ‫شود‪.‬‬ ‫از این طریق‬
‫خون‪،‬‬ ‫میلی گرم)‬ ‫سولفونیل‪-‬‬
‫ندارد‬ ‫معمولأ ‪ 1-2‬بار در روز تجویز‬ ‫قند خون را‬
‫افزایش وزن‬ ‫اوره‬
‫میشود‪.‬‬ ‫کاهش می‪-‬‬
‫‪ 39‬دقیقه قبل از غذا مصرف‬ ‫دهند‪.‬‬
‫شود‪.‬‬
‫بیماری کبدی یا کلیوی‬ ‫در صورت عدم مصرف وعده‬ ‫گلیبنکلامید‬
‫‪ 29‬میلی‬
‫شدید‪ ،‬سوختگی شدید‪،‬‬ ‫غذایی‪ ،‬این دارو نباید مصرف‬ ‫(گلیبوراید)‬
‫دارد‬ ‫گرم‬
‫اسیدوز‪ ،‬اغما‪ ،‬پورفیری‬ ‫شود‪.‬‬ ‫(‪ 4‬میلی گرم)‬
‫معمولأ ‪ 1-2‬بار در روز تجویز‬
‫میشود‪.‬‬
 ‫نام ژنریک‬
‫حداکثر‬ ‫عوارض‬
‫پوشش‬ ‫(نام عمومی و‬ ‫دسته‬
‫دوز‬ ‫موارد منع مصرف‬ ‫جانبی‬ ‫زمان مصرف‬ ‫نحوه اثر‬
‫بیمه‬ ‫دوزهای‬ ‫دارویی‬
‫روزانه‬ ‫احتمالی‬
‫موجود)‬
‫ادم‪ ،‬افزایش‬
‫در ساعت مشخصی از روز باید‬ ‫افزایش‬
‫منوتراپی‬ ‫خطر‬ ‫پیوگلیتازون‬
‫مصرف شود‪ .‬در صورت حذف‬ ‫حساسیت‬
‫‪ 44‬میلی‬ ‫نارسایی قلبی‪ ،‬نارسایی‬ ‫نارسایی‬ ‫(‪44 ،39 ،14‬‬ ‫تیازولیدین‪-‬‬
‫وعده غذایی‪ ،‬دارو مصرف شود‪.‬‬ ‫سلولهای‬
‫دارد‬ ‫گرم‬ ‫کلیوی شدید‬ ‫قلبی‪،‬‬ ‫میلی گرم)‬ ‫دیون‬
‫معمولأ یک بار در روز تجویز می‪-‬‬ ‫بدن نسبت‬
‫عفونت‬
‫شود‪.‬‬ ‫به انسولین‬
‫تنفسی‬
‫<‪Kg 06‬‬ ‫با اولین لقمه غذا مصرف شود‪.‬‬ ‫کاهش هضم‬ ‫آکاربوز‬
‫‪mg 056‬‬ ‫نفخ ‪،‬‬ ‫در صورت عدم مصرف وعده‬ ‫و جذب‬ ‫(‪ 199 ،49‬میلی‬ ‫مهارکننده‬
‫کولیت التهابی‪ ،‬انسداد‬
‫دارد‬ ‫عوارض‬ ‫غذایی‪ ،‬این دارو نباید مصرف‬ ‫نشاسته و قند‬ ‫گرم)‬ ‫آلفا‬
‫>‪Kg 06‬‬ ‫گوارشی‪ ،‬سیروز کبدی‬
‫‪mg 066‬‬ ‫گوارشی‬ ‫شود‪ .‬معمولأ ‪ 3‬با در روز تجویز‬ ‫در دستگاه‬ ‫گلوکوزیداز‬
‫می گردد‪.‬‬ ‫گوارش‬
‫رپاگلیناید‬
‫‪ 39‬دقیقه تا بلافاصله قبل از غذا‬ ‫تحریک آزاد‬
‫(‪2 ،1 ،9/4‬‬
‫افت قند‬ ‫مصرف شود‪ .‬در صورت عدم‬ ‫شدن انسولین‬
‫‪ 15‬میلی‬ ‫اختلال کبدی شدید و‬ ‫میلی گرم)‬
‫دارد‬ ‫خون ‪،‬‬ ‫مصرف وعده غذایی‪ ،‬این دارو‬ ‫از لوزالمعده‬ ‫مگلیتینید‬
‫گرم‬ ‫افراد حساس به دارو‬
‫نباید مصرف شود‪ .‬معمولأ ‪ 2-4‬بار افزایش وزن‬ ‫پس از صرف‬
‫در روز تجویز میگردد‪.‬‬ ‫غذا‬

‫افت فشار‬
‫خون‪،‬‬
‫افزایش‬ ‫میتوانید آن را همراه غذا و یا‬
‫افزایش دفع‬ ‫مهارکننده‬
‫ادرار‪،‬‬ ‫بدون غذا مصرف نمود‪ .‬این‬
‫در بیماری کبدی و‬ ‫گلوکز از ادرار‬ ‫امپاگلیفلوزین‬ ‫سدیم‬
‫‪ 24‬میلی‬ ‫عفونت‬ ‫داروها باید در ساعت مشخصی از‬
‫ندارد‬ ‫کلیوی شدید با احتیاط‬ ‫از طریق مهار‬ ‫(‪ 24 ،19‬میلی‬ ‫گلوکز‬
‫گرم‬ ‫ادراری‬ ‫روز مصرف شوند‪.‬‬
‫مصرف شود‪.‬‬ ‫بازجذب آن از‬ ‫گرم)‬ ‫کوترانسپور‬
‫و تناسلی‪،‬‬ ‫معمولأ یک با در روز تجویز می‪-‬‬
‫کلیهها‬ ‫تر‪2‬‬
‫کاهش آب‬ ‫شود‪.‬‬
‫بدن‪،‬‬
‫کتواسیدوز‬
‫پانکراتیت‬ ‫سیتاگلیپتین‬
‫این دارو با غذا تداخلی ندارد و‬
‫‪ 199‬میلی‬ ‫در بیماری کلیوی و‬ ‫بهبود (‬ ‫(‪ 49 ،24‬میلی‬
‫میتوان آن را همراه غذا و یا‬
‫ندارد‬ ‫گرم‬ ‫گوارشی شدید با احتیاط‬ ‫افزایش)‬ ‫گرم‬
‫سردرد‪،‬‬ ‫بدون غذا مصرف نمود‪ .‬این‬ ‫مهار کننده‬
‫مصرف شود‪.‬‬ ‫مقدار‬
‫علایم شبیه‬ ‫داروها باید در ساعت مشخصی از‬ ‫آنزیم دی‬
‫انسولین بعد‬
‫حساسیت به دارو‪،‬‬ ‫آنفلوآنزا‪،‬‬ ‫روز مصرف شوند‪.‬‬ ‫پپتیدیل‬
‫‪ 4‬میلی‬ ‫از صرف غذا و‬ ‫لیناگلیپتین‬
‫نارسایی قلبی و یا‬ ‫گلودرد‬ ‫معمولأ ‪ 1-2‬بار در روز تجویز‬ ‫پپتیداز ‪4‬‬
‫ندارد‬ ‫گرم‬ ‫کاهش تولید‬ ‫(‪ 4‬میلی گرم)‬
‫پانکراتیت‬ ‫میشود‪.‬‬
‫قند‪.‬‬
References:
1- Applied Therapeutics: The Clinical Use of Drugs 11e, 2018.
2- American Diabetes Association Guideline 2018.
3- Harrison's Principles of Internal Medicine, 20e, 2018.